Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: quidem Your search found 6071 occurrences
First 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1091-1122:1091. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] III Rege absente regnum occupauerat tyrannus. Rex plebi seruitute oppressae nuncios misit significans propediem uenturum se eosque liberaturum. Velle tamen hoc ab eis, donec ueniat, seruari: ut singulis diebus clamarent: Veni, ueni, qui uenturus es! Id quidem accurate diligenterque obseruarunt aduentum expectantes liberatoris. Caeterum cum tandem rex uenisset eosque fugato tyranno in libertatem uindicasset, noluerunt credere ipsum esse regem suum, et ueluti ille adhuc in expectatione esset, quotidie clamitabant: Veni, ueni, qui
1092. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] filii Patris uestri, qui in caelis est. Cum ergo
incomparabiliter plus boni in hoc existat, ut simus filii
1093. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Parabola VIII
Fuit aliquando annus, in quo nihil aduersi, sed omnia laeta sensit humanum genus. Non grando
uineta laesit, non rubigo frugibus nocuit, non reliquos fructus aliqua caeli intemperies
uexauit. Suis temporibus fluxit imber uentique flauerunt. Ne in mari quidem quisquam ullius
tempestatis passus est iniuriam.
1094. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et onerati estis, et ego reficiam uos ;
non pane terreno neque cibo corruptibili, sed pabulo immortalitatis epulisque beatitudinis
aeternae. Ea
1095. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] dominum diligunt.
DE SECVLI CONTEMPTORIBVS AMATORIBVSQUE Parabola X
Quidam dum piscarentur, alii in mari magnos optimosque pisces capiebant, aliis in littore
stantibus algam tantum colligere curae erat. Et hi quidem omnium stultissimi reputabantur, dum
inutiliter laborare putarentur. At uero postquam algam illam miscendo euertendoque auri massam
inuenissent, apparuit non esse stultos, qui multo plus lucri fecerant in algae collectione
quam illi
1096. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et honestis
laboribus, non turpi uoluptate. Mentem quoque sanam a Deo sibi optant, non corpus, animi
constantis robur, non uirium, uitae integritatem, non sensuum, purique cordis, non formae
pulchritudinem, et ea quae spiritus sunt, non carnis. Quam obrem insanire quidem
mundi hominibus uidentur. Sed postquam hac sancta stulticia caelestem thesaurum assecuti
fuerint, tunc demum perspicuum fit eos solos fuisse sapientes, qui mundo stulti uidebantur, et
1097. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] responderunt matrem plus ei filio debere, qui se sua sponte patris seruum fecisset quam qui libertate adhuc uteretur, licet et ipse de patre bene meritus esset; matrem autem omnium esse tellurem, quae omnes aleret. Haec parabola hoc modo explananda mihi uidetur. Omnes quidem nos per fidei adoptionem Dei et ecclesiae filii sumus. Sed si ab ea quaesierimus, cur monachi et secularis, cum aeque in excolendis uirtutibus desudarint, non aequalia merita sint, nonne respondebit plus ei se debere, qui Deo patri obtulit in sacrificio cum uirtutibus
1098. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et
obtemperant, qui uitiis seruiunt. Quid enim aliud ab hominibus exigit, nisi ut superbiant,
oderint, rixentur, crapulam impudicitiamque sequantur, rapiant, decipiant, detrahant,
1099. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] DE QVINQVE SENSVVM PVGNA Parabola XX Erat metropolis nominatissima, Irenen uocabant, in qua cum summa animorum tranquillitate degebatur. Nihil discors, nihil turbulentum aderat. Sed in uia, quae ad eam ducit, quinque diuersi generis bestiae insederant, omnes quidem magnarum uirium horrendaeque ferocitatis. Cum his certandum erat cuicunque ad pacis urbem transire collibuisset neque omnino nisi ferarum uictoribus dabatur accessus. Qui uicerant, reliquum uitae tempus iocunde agebant. Victi belluinis morsibus atque ungibus laniabantur.
1100. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ergo bello pax, quae non nisi bellando inuenitur. Semper tamen Dei auxilio nobis opus est, ut uincamus. DE POENITENTIA ET OBSTINATIONE Parabola XXI Cuidam patrifamilias duo liberi erant, quibus ille ingentia quidem contulerat beneficia, sed multo maiora adhuc se collaturum spoponderat, tanto eos amore complexus, quantus in nullo fortasse alio patre erga optimos filios queat reperiri. At ipsi omnium ingratissimi nec paternorum erga se beneficiorum nec suae prorsus humanitatis memores,
1101. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] noluit continuo ad ulciscendum scelus animum conuertere, sed interim aliam rogauit legem, ut, siquis suo ore se deliquisse fateretur, ueniam precatus impetraret, soli autem poenam penderent, qui crimen confiteri et impunitatem commisso flagitio poscere neglexissent. Nouerat ille quidem omnes eos, qui deliquerant, neque necesse erat, ut aliquid ex ipsorum confessione disceret. Sed hoc iccirco exigebat, ut illi seipsos accusando ostenderent, quantum de perpetrata culpa dolent, quantum de perpetranda cauere decernant; ut scilicet sponte susceptus peccatorum
1102. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] immo et mercede, quae iustis promittitur, dignus.
Caeterum, mirandumne magis an lugendum sit, nescio, cum poenitere et confiteri nemini non in
promptu sit, non pauperi, non aegroto, non morboso, non longa aetate iam decrepito seni, esse
tamen
1103. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et supereffluentem dabunt in sinum uestrum. Nullum isto lucrosius usurae genus est, et a paucis exercetur. Nullum illo damnabilius, quo homines obligantur, et multis in usu est. Tanta est enim in plurimis terrenae opulentiae cupiditas, ut caelestis thesauri pariat obliuionem. Cuius quidem thesauri precium qui recte consyderauerit, facile caetera omnia contemnet. DE AVARITIAE VITIO Parabola XXVII Quidam domi suae largo igne delectatus ligna lignis cumulando magnum conflauit incendium, ita ut domus quoque flammis
1104. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] nihil inuenit. Iterum et tertio
eodem uisu ludificatus Deum suppliciter petiit, ut tandem aliquando
uero somnio inopiae suae subueniret. Responsum accipit: si uoti compos
fieri uellet, uero labore exerceretur meminissetque ociosi esse
somniando rem quaerere, industrii uigilando, atque ideo
1105. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] possit, desyderatur. Plerique
tanti fruendi boni spe illecti magno labore per inuias rupes callesque
arctos et senticosos nituntur ad cacumen peruenire. Et ut uoti
compotes efficiantur, nec die nec noctu
1106. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] DE HVMILITATE ET SVPERBIA Parabola XXXV Obsidebatur ciuitas Gygantum ab exercitu hominum Gyganteae proceritati pene aequalium, ab ea murorum parte, quae occidentem spectat. Eam uero, quae orientem respicit, oppugnabant exigui quidem corporis, sed uirium robore uiri praestantes atque inuicti. Igitur sagittarii, qui in muris erant, illos ex aduerso grandes atque sublimes deiecere sagittis. Non enim poterant errare ictus in tam ampla corpora directi. Hi ergo, quia imprimis magnae staturae erant, ad unum perierunt
1107. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] iubemur diligere et orationibus iuuare. Laedant illi, quantum uolunt, exteriora nostra, animae thesauro, qui intra nos est, nocere non possunt, nisi ipsi assenserimus. Assentiemus autem, si per impatientiam peccabimus. Nostra quippe delicta nobis detrimento sunt, non aliena. Quod si ne lacessiti quidem irascamur, apparebit tanto nos fideliores fuisse thesauri huius custodes, quanto grauiora pertulerimus. Ita denique depositum suum exigenti domino restituemus illibatum, si omnia extrema pati maluerimus quam peccare, si non illos timuerimus, qui corpus tantum occidunt, sed eum potius, qui
1108. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] in quem peccatur. Quin immo ei, qui sustinet, prodesse potest offensa, offensori uero non obesse non potest. Profuit quippe martyribus persecutiones pati sed persecutoribus conceptum in illos odium obfuit plurimum. Vide tamen hominum dementiam! Non animaduertunt semper sua se laedi manu, et id quidem in parte longe nobiliore, quam in qua inimicum laedere putant. Inimicum utique non nisi in fortunis, in fama, in corpore offendere possunt, quae tam momentanea sunt, ut, si illi non rapuerint, tempus eripiet. Seipsos autem in anima offendunt, qua nihil est in homine praestantius, nihil
1109. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] eos, quos
lugent, assequantur, cum denique, si paria utrorunque merita sunt,
eodem loci
1110. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
DE INANI GLORIA ET AVARITIA DOCTORI CAVENDA Parabola
XLIII
Pastori mandauerat gregis dominus ad pascua laeta agere
oues herbisque optimis pastas ad caulam reducere diligenterque
custodire. Et ille, ut bene pastae essent, curauit quidem, sed aliis
earum lac, aliis lanam surripere non erubuit. Cunque dominus partim
emulsas, partim deglabratas esse uidisset, in pastorem iratus intantum
1111. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] DE DOCTORE QVI ALITER DOCET,
ALITER VIVIT Parabola XLIV
Dux a rege in
expeditionem missus magno animo certamen mire suos hortabatur
tantumque prae se ferebat audaciae, ut primus cum hoste congressurus
uideretur. Cum autem in aduersariorum copias repente incidisset,
castra quidem muniit et nihilominus alios in aciem descendere et manum
conserere iussit, sed ipse in tuto residens, postquam uidit
1112. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] aduersariis
reliquisse. Rex, ubi accepit ducis culpa rem male gestam, urbe electum
exilio mulctauit.
Haec parabola illos respicit praedicatores,
qui, quod uerbis aedificant, exemplo destruunt, et quod alios
exposcunt, ipsi minime praestant. Aliis onera grauia imponunt, ipsi ne
digito quidem ea tangere uolunt. Longe enim dissimiliter uiuunt atque
uiuendum
1113. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] uirtutem caeteros hortati fuerint, ludere putantur et quasi deridiculi causa plebi praecipere, quod ipsi non faciunt. Quoniam autem acerrime uitia reprehendunt, quae ipsi committere non uerentur, nonne semetipsos propria uoce damnant? Quid igitur obstat, ne a iusto Iudice damnentur, quando quidem suo se praeiudicio iam condemnarunt? Auditorum tamen saluti consulens Dominus: Omnia , inquit, quaecunque dixerint uobis, facite, secundum uero opera eorum nolite facere. Dicunt enim, et non faciunt . DE DOCTORE QVI,
1114. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et docuerit sic, hic magnus uocabitur in regno caelorum, ait Dominus. DE PASSIONE DOMINI PRO SERVIS SVSCEPTA Parabola XLVI In ciuitate omnium praecipua rex erat prae caeteris praestantissimus. Huic serui prope innumerabiles et quidem egregii summa cum ueneratione atque fide obsequebantur ac parabant. Dignus enim erat, qui ab omnibus coleretur et obseruaretur ob singularem in omnes liberalitatem atque pietatem. Cum autem nuncium accepisset quosdam de finibus regni sui captiuitatem passos iugum subisse miserrimae
1115. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] sui captiuitatem passos iugum subisse miserrimae seruitutis, in qua illis pereundum erat, nisi ipse succurrisset, in tanto uitae periculo constitutis opem ferre decreuit. Cunque cognouisset nulla prope alia mercede illos ab interitu redimi posse, praeterquam ut ipse eorum subeat uicem, ne hoc quidem recusauit. Semetipsum ultro inimicis obtulit, sua monte seruorum saluti consulturus. Rex itaque interimitur, et serui dimittuntur. Tantam autem ac tam raram clementiam Deus remunerare uolens, regem, qui occisus fuerat, non multo post et uitae et regno restituit. Cum autem rediuiuus regnaret,
1116. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] receptos bonis omnibus affecisset, istos, qui magis inimicis suis quam sibi fidi erant, loco hostium habuit missisque apparitoribus comprehensos carceri tradidit atque mulctauit. Quidam tamen, antequam in uinculo coniicerentur, cum sibi ignosci suppliciter poposcissent, ueniam impetrarunt. Et hos quidem rex, ueluti si nunquam deliquissent, benigne susceptos ciuitate donauit bonorumque consortes fecit, in illos tantum, quos peccati nunquam poenituit, iustus, in alios omnes magis quam dici queat clemens. Nam si peccare non cessantes impunitos dimisisset, non ignoscere peccantibus uideretur,
1117. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] quoniam ipsa se pandit, a nobis breuiter explicabitur. Rex regum Christus e caelo in terram delapsus mori uoluit, ut nos a morte redimeret. Tertia die uiuus resurrexit et in caelum ascendit, ut nobis resurrecturis in caelo beatitudinis locum praepararet. Sancti omnes gratiam retulere, non quidem parem, quia impossibile erat, sed qualem poterant; nullum laborem pro illius nomine subire recusantes, nunc una cum illo uitam beatam ducunt. Nonnulli tamen christiani beneficiorum immemores et simul propriae salutis obliti, Christi mandata suis concupiscentiis postponunt, et dum corporis
1118. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] inter potentissimos primus mensam habet decore egregiam et electissimorum ferculorum semper plenam. Quam uasa auri purissimi mirabilique fulgore radiantia exornant. Nihil in ea infertur pollutum, nihil aliqua in parte maculatum. Huic regi lances aureae, et hae quidem affabre factae aliquando oblatae cum non satis purgati metalli apparuissent, remittendas artificibus curauit, ut igni excoquerentur reficerenturque et omni demum consumpta scoria dignae fierent conuiuii sui uasis annumerari. Itaque multo cum labore purificatum metallum
1119. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] grauissima sit, cum tamen stabilem firmamque futuri boni spem habeat, aequo animo tolleratur multoque patientius quam illi solent, qui pro reparanda corporis ualitudine uri a medicis atque secari se permittunt. Medicorum enim anceps ac nutans curatio est, purgatorii certa indubitataque neque ulla quidem salus corporis cum animorum salute conferenda. DE INFERNO Parabola XLVIII Est specus quaedam monti omnium maximo subiecta et ipsa ingens intusque latissime patens atque in labyrinthi more uiarum
1120. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ea specu moritur, et id omni morte grauius est mori non posse. Alibi gelidi patent lacus glacieque adstricti, et in his quidam ignem fugiendo incidunt deteriusque algent quam arserant. Attractis frigore neruis torpent, dentibus crepitant, spiritu gemunt, totis artubus contremiscunt. Sed ne illis quidem, qui alibi sunt, quies ulla datur. Omnia quippe luridi complent serpentes, rabidi undique incursant canes, feroces irruunt belluae, sibillus, latratus, rugitus, grunnitus, gannitus uariique et horrendi diuersorum portentorum fremitus et hominum, qui mordentur dilaceranturque, eiulatus atque
1121. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] habeat, narramus. Iam primum, sub terra tormentorum locum esse Scripturae ueritatis aperte testantur, crebro inferni et inferorum mentionem facientes. In his quoque discimus ea, quae modo a me dicta sunt, impiis prophanisque hominibus iam ab initio praeparata, et quidem multo acerbiora atque formidabiliora quam dici queat. Quod enim locus ille teter et obscurus sit, inde habemus, ubi in Euangelio domini iussu seruus nequam in tenebras mittitur exteriores. Quod autem ignis in malorum supplicium diro semper ardeat incendio, terribilis illa Iudicis sententia
1122. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph | SubSect | Section] contremiscere, nos aeternitatis examine in fine discutiendi non timebimus? Nemo Dei effugiet iudicium. Nemo crimen caelare poterit. Omnes ante eius tribunal stabimus, qui ait: Ego sum iudex et testis. Aut, quid ipsum latere potest, qui est renum scrutator et cordis? Hic igitur ne minimas quidem cogitationes nostras relinquet inexaminatas indiscussasque. Quicquid autem ipse decreuerit, ratum aeternumque erit. Neque praemium neque poena arbitrii eius ullo unquam fine concludetur. Et nos interim nullus concutit metus, nulla distrahit futurorum sollicitudo, quasi certos de promissa
Bibliographia locorum inventorumMarulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].
First 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.