Your search found 2688 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2254-2310:

sapientia, atque animi magnitudine indigeret. CHRISTOPHORI STAY / AD / BENEDICTUM FRATREM / EPISTOLA. Redditus est Liber mihi tuus, in quo Philosophiam, eam praesertim, quae a Newtono traditur, versibus complexus es; quem quidem et cupidissime excepi, et semel atque iterum maxima cum voluptate perlegi. Quid enim mihi gratius esse potest, quam cura jam omni, ac diuturni laboris molestia te

gratius esse potest, quam cura jam omni, ac diuturni laboris molestia te esse perfunctum; aut quid me magis delectet, quam ea tibi feliciter, atque ex animo processisse, quae ut susciperes, auctor ego tibi praecipuus fuissem? Nam eam quidem video additam esse rebus omnium elegantiam, atque ornatum, quem a te, cujus mihi in scribendo facultas satis est cognita, exoptare maxime potuissem. Huc accedit, quod omnem hanc Philosophiae

Naturae attigerit, non universam perlustrarit; tamen ab illo mirifice, ac singulariter auctam naturae cognitionem, et nostra, et quaecumque consequetur aetas, sentiet, atque fatebitur. Quanta enim subito lux, verique species enituit, cum eam corporum omnium conjunctionem esse declararet, qua ita sese vicissim omnia pertraherent, ut gravitatis viribus haec Mundi universitas contineretur. Quam ingens inde, ac mirificus earum rerum ordo emanavit, cum errantium siderum motus,

motus, veris atque autumni antecessiones, accedentis, ac recedentis oceani aestus, telluris ipsius figuram ac conformationem ex una eademque causa proficisci videremus? Quantam vero mentis vim, ingeniique aciem, quantam perspiciendi eam esse celeritatem oportuit, quantam in geometria, atque illa infinitorum doctrina solertiam, quae difficillimas hujusmodi, atque obscurissimas corporum vires, quas abdiderat ac tenebris Natura obduxerat, quae aliorum corporis

revoluti super rectam lineam. Tum paulum ad ea, quae ad Cycloidis historiam pertinent, delabitur, et ad aliquas ejus proprietates ad vers. 313. Hae tamen inter alias praecipuae ejus proprietates sunt, scilicet grave corpus per eam cadens, quantumvis arcus inaequales sint, eodem semper descendit tempore, quod ipsum tempus hic determinatur: et per eam fit corporis descensus brevissimus. Tum addit et hoc, corpus scilicet per ipsam descendens aequaliter

ad vers. 313. Hae tamen inter alias praecipuae ejus proprietates sunt, scilicet grave corpus per eam cadens, quantumvis arcus inaequales sint, eodem semper descendit tempore, quod ipsum tempus hic determinatur: et per eam fit corporis descensus brevissimus. Tum addit et hoc, corpus scilicet per ipsam descendens aequaliter ubique ejus arcum premit. Quae omnia vera sunt in hypothesi gravitatis constantis, et seclusa quavis resistentia. A versu

et propter mutationes longitudinis penduli, ob caloris, et frigoris vices, cui rei tamen non simplex adhiberi remedium potuit. Deinde ad gravitatem redit, et quaerit, an ipsa in omnibus corporibus aequalis sit, a vers. 934; eam revera esse in omnibus materiae particulis aequalem probat ex eo, quod corpora omnia in medio non resistente aeque velociter descendant, ad vers. 1089. Haec tamen aequalitas in aere ob ejus resistentiam turbatur, ubi de

sublatae ad versum 1962. Inaequalitatem gravitatis Hugenius et Newtonus non ex observationibus, sed ex theoria ipsa determinarunt. Ille hanc inaequalitatem a vi centrifuga ob diurnum Terrae motum deduxit; Newtonus vero ad eam accuratius determinandam gravitatis generalis mutuae vires praeterea consideravit. Demum a vers. 2064 digreditur usque ad finem ad varias humanarum mentium inaequalitates, atque inclinationes, quae ortum ducunt a diversis

ipsa, quae inventa est in gravitate Lunae cum gravitate nostrorum corporum comparata. Qua in ratione explicanda, et confirmanda ad vers. 822 immoratur. Ex quibus infert gravitatem nostrorum corporum in Terram ejusdem esse, ac eam generis, quae primarios Planetas in Solem, secundarios in primarios trahit; propterea diffusam undique per totum Planetarum hoc ingens spatium esse, nec jam soli, ut hactenus creditum, Terrae tribuendam. A vers. 851

motus, quos in Ellipsi maxime longa et procurrente fieri probat; pro qua Newtoniana theoria Cometarum multas affert observationes; unde evincit ad vers. 1266, confirmatque generalem illam in Solem gravitatem revera existere. Eam veteres Pythagoricos agnovisse ex illa caelesti eorum harmonia quidam suspicantur, quae tamen conjectura solido argumento non innititur. A vers. 1350 gravitatem hanc esse mutuam inter omnes materiae particulas docet,

prope superficiem, inaequalem aliquantulum esse, atque undantem quodammodo, eo nempe discrimine, quod a nobis ob ignotam Terrae partium constitutionem ignoratur, tantoque magis graduum dimensiones ubique tentandas, ut ad eam ipsam inaequalitatem per observationes semper magis detegendam accedatur. Pergit a vers. 1065. ad terrestrem atmosphaeram, cujus quoque exteriorem formam a gravitate pendere necesse est; aer enim, ut caetera corpora,

posse ad vers. 2147 probatur. Collapso igitur vorticum systemati successit gravitas, qua tot undique in Mundo rerum distinctam perspicuamque reddimus rationem, numerisque subjecta singula singillatim solvimus, atque expedimus; eam quapropter commendans transit ad aliam quandam generaliorem celebrandam vim gravitati analogam, cujus ipsa gravitas sit quidam veluti ramus, non ejusdem tamen generis, neque moli corporeae necessario affixam, sed quae in

argumento deducit; in qua expendenda immoratur usque ad vers. 912. Immensam hinc arguit ipsius lucis tenuitatem, quam multis experimentis confirmat, facileque ab iis, qua objici contra solent, tuetur. Progreditur deinceps ad eam luminis proprietatem, quam reflexionem, et refractionem vocant, quarum leges describens, gradum facit ad diversam radiorum naturam, a qua colorum varietatem deducit; agitque pluribus de celeberrimo illo Newtoni, ac

in caeterorum Planetarum superficie conspici non potest. A vers. 517. Ad pulcherrimum illum Caeli spectaculum se convertit, ac Iridis naturam, quae a reflectione et refractione radiorum oritur, accurate evolvit, omniaque ad eam spectantia fuse persequitur ad vers. 1086. Hinc ad visum oculorum, qui per refractionem radiorum efficitur, pertractandum pergit, ac primo oculum, ejusdem sensus instrumentum, describit, tum quomodo rerum imago in oculi

genera attingit, quantumque per ea instrumenta producti sint humanae mentis limites in corporearum particularum tenuitate perspicienda deducit, ultra quos limites adhuc corporum particulae descendunt ad eam tenuitatem, quae nullos lucis radios reflectere possit, nostris propterea sint sensibus impervia, neque adiri a nobis nisi sola cogitatione valeant. Et tamen multo adhuc inferius principia corporum existunt, suntque veluti

quibusdam, quae flexus in luce varios, et reflexionem, refractionemve inducant; quod a vers. 1549. declaratur. Causam porro vicium, quas diximus, Auctor inquirit, illamque inquisitionem multis difficultatibus obsitam dicens eam demum seligit causam, quam probabilem prae ceteris existimat. Postremo a vers. 1661. aliam quandam in lumine proprietatem esse affirmat, quam diffractionem appellant, radiorum nimirum inflexionem prope corpora quaevis

tardior idem,
918  Cum tibi perpetuò majora minorave semper
919  Tranantur spatia aequali pro tempore; proinde
920  Mobilitas crescat, vel diminuatur, oportet.
921   At metimur eam minimo tum in tempore quovis
922  Correpto spatio, minimo nam tempore lapsum
923  Augeri nihil, aut minui finxisse licebit;
924  Temporis ad primum minimi si scilicet ortum,

2052  Nunc contra nobis vocitare necesse trahentem est;
2053  Rectaque contingens arcus quoque semita versos
2054   Vertetur pariter, nec, ut ante, recedere corpus
2055  A puncto per eam, sed contra accedere possit,
2056  Quandoquidem a puncto tum ipse remotius arcus
2057  Finitur quicumque, viae tangentis eundem
2058  Quam quod erit nempe extremum, limesque repertus.

pressum
284  Vel sit idem validis impulsibus, exiguisve,
285   Certam servari rationem semper utrosque
286  Inter conatus, quibus ipsum obsistere, frontem
287  Ne mutet, vel eam, cum versa, resumere certat.
288  Verum adeo hic pollens in corpore nisus uterque
289  Est aliquo, ut subita penitus ratione geratur
290   Ille vel introrsum motus, vel deinde retrorsum,

tentent,
460   Protinus ut possis numeris rem tangere certis,
461  Debes in geminos utriusque resolvere motum.
462  Concipe propterea, qua sese corpora fronte
463  Contingunt, ad eam rectos te ducere tractus,
464  Quique globos media tranent regione propinquos:
465   Hos ergo rectos in tractus distrahe motum
466  Partim, et partim alios, facias quos fronte secunda

1613  Quo se per totum supremo a vertice ad imum;
1614  Cum quanto magis una recedit ab axe viarum
1615   Quaeque, magis tanto brevis est obliquaque; tanto
1616  Denique vis minor est, per eam quae pellit et urget.
1617  Ex his prona via est rationibus ad rationes,
1618  Queis tenui sese vibrant pendentia filo
1619  Corpora, curvatos et eunt, redeuntque per arcus;

quo lapsus in arcu
333  Exiguo fieret foecundi scilicet orbis
334  Illius, ut super a dictis deducere possis.
335   Hujus praeterea prae cunctis una viaï
336  Optima dos; per eam quod puncta celerrimus extet
337  Trajectus gemina inter, ubi unum celsius, alterum
338  Est depressius, obliqua et regione vicissim
339  Consita: namque loca haec quae recta brevissima nectit

584  Exposcit mens nostra moras, oculique notantes;
585   Exiguusque, et qui nequeat vitarier error
586  Temporis in lapsu, subito discrimina magna
587  Efficiet spatiorum, et eam grandescere fraudem.
588  Tempora sin capias nimium non parva, sed ipsa
589  Paulo majora, ut speres sentire, quod optas;
590   Tum loca deberi nimium sublimia, lapsus

nomen.
617  Ipsaque pauxillo ternos protenditur ultra
618  Virga pedes, genus hoc, quae se illo tempore vibrat.
619  Hac semel inventa mensura, protinus omnes
620   Mensuras per eam possis transmittere rerum
621  Ad seros nimium disjuncta aetate nepotes.
622  Non mutata etenim, vicibusque obnoxia nullis
623  Illa manet, dum solis iter, quo tempora nobis

1040   Quaeque suis oculis cum possit pascua laeta,
1041  Et liquidos fontes; tamen illuc, una prior quo
1042  Vadit, eunt omnes, et prona mente sequuntur
1043  Propterea tantùm, quod eam praecedere cernant,
1044  Innixaeque aliis aliae denso agmine tendunt.
1045   Jamque age, magna cadant non aequaque pondera deorsum,
1046  Haud nimium tamen a sublimi culmine missa,

1772  Luna magis tamen hanc, cum deficit, indicat esse
1773  Terraï formam; quoniam, qua carpitur, umbram
1774  Flectentem curvos se cernimus orbis in arcus
1775   Omni a parte; an eam tellus non projicit umbram?
1776  Est igitur tellus omni de parte rotunda.
1777  Quapropter gravitas dum curvam pondere terram
1778  Desuper elapso rectà ferit; ipsa profecto

1915   Non ea tanta quidem, sat ut essent, visa profecto.
1916  Ferri virga pedes in sex distensa rigentem
1917  Per brumam, mox de Cancro, tergoque Leonis
1918  Sole diu radios in eam vibrante, magisne
1919  Increscit, quam pars digiti ter sexta quod extet?
1920   At quae virga pedem se protendebat in unum
1921  Altera, cum glacie circum foret obsita multa,

sed hujus
246   Partis item decies quoque sexta parte minuto,
247  Ut supera certo nixus tentamine vici.
248  Nunc prius a dictis deduces, cum quoque partem
249  Horaï per eam, bis quae trigesima tantum est,
250  Hic grave descendet corpus; debere cadendo
251   Id peragi spatium, quod non, ut tempore tempus,
252  Sex decies, sed tot toties sit partibus illo

255  Quapropter gravitas, quam pellere multa videmus
256   Hic prope, major erit lunae gravitate remotae
257  Non nisi jam toties partibus; esse minorem
258  Nempe illic videas, ad eam majora quot extant
259  A medio spatia in sese repetita vicissim.
260   Hinc tibi jam patefit, vires gravitatis, ut in se est,
261   Integrae pro non aeque distantibus esse

illa, qua dico, si ratione
808  Vis in utroque trahens etiam collata vicissim
809  Decrescat spatiis, legem te protinus esse
810   Deducendum ad eam, quae circum tertia Solem
811  Floret de numero ternarum, qua referuntur
812  Tota ad dimidios transversos scilicet axes
813  Tempora, vel media ad spatia, ut jam diximus ante.

1535   Fors alia a causa, nec demere, et addere quidquam,
1536  Quin ratione una pergatur, qua fuit ortus.
1537  Obstabunt tamen his, si non haec crusta sit aeque
1538  Circum densa; at eam si vestiat altera crustam
1539  Extra, aut interus diversa, atque altera porro
1540   Cortice dissimili, mage quae condensam, minusve,
1541  Obtegat; ille status puncti haud mutabitur, ut si

careret,
1726  Noscimus, ut varios deflexus inde petamus.
1727  Scilicet haud aliter, nisi stratae marmore lymphae
1728  Nos terrae positum finimus; sternitur unda
1729  Ast ob eam tantum rationem, pondera deorsum
1730   Qua sese directa ferunt; hinc ipsa nitentem
1731  Mutet planitiem, si pondera pendula notis
1732  Deflectant causis, et, quo sit cumque locorum,

1984  Ille vel iste petat, puncti ejus jactus habebit.
1985  Qui stet in alterutro geminorum corpore proinde
1986   Prospiciens longe positam, quae tertia, molem,
1987  Credet eam volvi, sese orbis stare focorum
1988  Non aequi alterutro, media regione vel aequi;
1989  Revera tamen interea tum maxima moles
1990  Conteret exiguos circa commune meatus

2062  Terraque queis a Sole procul; proin virium et illud
2063  Discrimen, quod jam docui, deprendere possis
2064  Triplo ex hoc inter Lunam, faciemque meatu;
2065  Directumque in eam partem sit, oportet, id ipsum,
2066   Parte in qua Luna ad faciem collata moratur.
2067  Nunc hoc, nunc illud sic in latus aera carinae
2068  Armatae obvertunt, ut ab hoc latere impetit hostis,

1269  Illuc forte oculis nostris via siqua daretur,
1270  Haud equidem partem, quae Soli obvertitur, esse
1271  Opposita multo mage clarum perciperemus.
1272   Qui penetrant in eam recti trans nubila tanta,
1273  Languentes radii nimirum sunt, vincere longe
1274  Qui nequeant alios, qui per latera omnia fracti
1275  Detorquentur, et oppositae dant lumina genti.

1382   Ut faciunt moti spatia in diversa Cometae.
1383   Jam positus repetas caudae a rationibus istis;
1384  Quippe ejus positus diversos esse videmus,
1385  Diversoque vocamus eam proin nomine: caudam
1386  Praecipue, insequitur cum caudae more Cometam,
1387   Dicimus, at barbam, currit cum prima meatus
1388  Illius in partem m quo tenditur, anteriorem;

1187  Illic trajiciet fugiens, ubi distet ab axe
1188   Tantundem, adveniens quantum distabat ab ipso;
1189  Proin fugiens veniensque ad eum inclinabitur aequis
1190  Flexibus, aut ad eam faciem, quae corpora finit.
1191  At radius si frangatur, distabit ab axe
1192  Egrediens plus aut minus, ingressurus in orbem
1193   Quam distabat: et hoc certa fit lege, videndum

1301  Discrimen, spatii tantum pars una sit ejus,
1302  Septem et bis denas quod continet, ipsa recessit
1303  Quo spatio lux prima rubens; discrimina partem
1304  Caetera sunt per eam mediorum fusa colorum.
1305  Primus id inventum qui profert, ille coloris
1306  Quem cujusque ferat numerum natura, recenset;
1307  Ipsa in natura radii quem nempe receptum

sensu
1434  Confirmare queas ipso, penitusque videre.
1435  At lucem experiens cave, ne lux altera saepe
1436  Ignarum fallat; proin omnem excludere debes
1437  Lucem, praeter eam, quam res tentare per omnes
1438  Aggrederis. Te clausum ergo in penetrale recepta
1439  Haud amplum linquens, quod pertransire foramen
1440  Lux possit; tum prorsus et hoc rota contegat intus

1700  Signa poli sublatam alte, caeloque locatam
1701  Non procul Andromedae, neque Persei vindicis igne,
1702  Vulgarem, nova si confundere tempora priscis,
1703   Et si nostra in eam transferre inventa liceret
1704  Aetatem, Bereniceo qua vertice crinem
1705  Abstulit ille Conon, caelique in fornice fixit.
1706   Non hic cum fila

1996   Praeterea hoc peragunt multi, ut duo viva duobus
1997  Transmittant triquetris radiorum spicula vitris,
1998  Quorum unum dum sursum aciem convertit acutam,
1999   Alterum eam deorsum vertat: geminamque colorum
2000  Sic speciem adverso forment in parjete pictam.
2001  Sed situs atque ordo prorsus diversus utrique est;
2002  Altis huic viola est, rubet illi fulgor in oris,

partimque rubentem,
2233  Quam tamen obvolvas transverso stamine nigro
2234   Atque iterum, atque iterum; tu lychnum accende papyrum
2235  Immittentem in eam sua tantum lumina, quae trans
2236  Obversum tubulum excurrant, est caetera clausum.
2237  Exin ipse alique spatio decedere pergens
2238  Objice crystalli lentem, quae colligat illinc

183  A speculo radii jungentur, ubi infinita
184  Transabiere loca; inter sese aequalibus ibunt
185  Nimirum spatiis, densoque aeque agmine pergent.
186  Quod si porro et eam regionem denique punctum
187  Transcurrat, citraque propinquius adsit, abibunt
188  Illi inter se rarescentes, disque trahentur.
189  At quae sunt radiis, genus hoc, discrimina, planum

540  Educta in Solem, radiisque objecta per auras
541  Plurima gutta cadit pluvias, vel spargitur humor
542  Fontibus erumpens, humectat et aëra circum
543  Rorans; semper eam curvarier orbis in aequi
544  Aspicies arcum; per Solem, oculumque meatus
545  Et qui rectus eat, medium ejus trajicit orbis.
546  Sed non integer est, neque junctis clauditur oris

1181  Fila alia haud possent, alioque fluentia puncto
1182  Unum itidem jungi in punctum, pariterque coïre,
1183  Circum aliquem diffusa sed irent quaque per orbem:
1184  Vel si detur eam non densis partibus aeque
1185  Lentem conficere, at paulatim progredientem
1186  Ad medium spissare; etenim subeuntia fila
1187  A latere, ipsum axem deberent ante secare

repetitus
1672  Evaleat cum mole tubi componier illa:
1673  Sic duplo fiat si rerum major imago,
1674  Majorem prima molem quater esse necesse est,
1675  Aut novies etiam, ter eam si increscere cordi est.
1676  Ipse tubum sed jam producas, atque secundam
1677  Non mutes lentem; quod molis, imaginis illud
1678  Augmen erit; nec non quoque tunc excrescere primae

virium
1354  Ante, natet rursum quam corpore totus in uno
1355  Ille globus, qui particulam circumdat, eadem
1356  Procedente novum sub corpus, vel redeunte.
1357  Nunc age, eam lucens se rectis inferat oris
1358  Particula in faciem; tum quod de viribus omni
1359  Convenientibus exoritur de parte, vel ultra
1360  Particulam impellet, quo scilicet ibat, et addet

et mixti nimbo crepitante ululatus.
2440  Ardens per conclave fugit lymphata puella,
2441  Et varios iterat cursus, variosque recursus.
2442  Tangat eam turbo dum flammeus, abripiatque.
2443  Ponit atrox ea nec tempestas, dum sua restant
2444  Pabula; propterea multis saevire diebus
2445  Interdum magnas illa videre per urbes.

815  Difficile est, nisi conflentur, lymphave madescant,
816  Exhalans porro quae vero glutine jungat,
817  Vitra unde, et solidi lateres consistere possint:
818  Vim quoque propter eam duo concurrentia lata
819  Marmora vix valeant nimium nimiumque propinquo
820  Accessuque premi inter se, amplexuque teneri;
821  Nec non et liquefacta super vix incidit aera

821  Nec non et liquefacta super vix incidit aera
822  Gutta inimica undae, subito fracta omnia circum
823  Dissiliunt strepitu magno, aeraque disjiciuntur:
824  Denique propter eam vim lymphae, oleique liquores
825  Misceri nequeant, nec proinde madescere, quidquid
826  Unctum oleo est, olei aut natura pollet, uti pix,
827  Ut mollis cera, et quae caeterea pinguia multa

1566  Hanc tu deinde sequens rationem finge per istam
1567  Posse repellentem vim certum mobilitatis
1568  Discrimen penitus tolli, quo diximus ante,
1569  Incursu; tolli per eam majora negabis,
1570  Quae sunt infinita ultra, discrimina posse;
1571  Ipsa minus deberet enim quin tollere eorum
1572  Quam prius, idcirco, brevius quod tempus agendi est,

Rebus ab his partes finitas quodlibet in se
1906  Corpus habere vides; quid enim est nisi massa natantum
1907  Punctorum in spatio, et distantum mutua sese
1908  Inter uti docui, pellentem propter eam vim,
1909  Finitorum ergo, numeris quae prendere possis?
1910  Quare infinitum non possint corpora findi:
1911  Scilicet hoc munus spatii est, ad corpora quod nos

nominis magnopere torquerer, nisi rem ipsam in hac verbi contentione agi viderem, et poeticae vim omnem ac naturam in disceptationem vocari. Si enim fabulas non sua ipsarum causa a poetis conquirendas putas, tamen oportet, ut ob eam imitandi necessitatem, qui est praecipuus poetis finis propositus, retinendas fateare. Scis enim plerosque censere omnem poeticae praestantiam in humanarum actionum imitatione esse positam, hujus autem imitationis tanquam ministras

et summi viri prudentiam ab omni judicandi inconstantia vindicasti, et scrupulum mihi quendam ac dubitationem, quae ex hac imitationis lege residebat, animo exemisti; aegre enim adduci poteram, ut Virgilii Georgica ob eam imitationis inopiam non divini poetae opus existimarem, aut ipsum Lucretium tametsi sedulo, ac naviter philosophantem, ob sublimem ac singularem illam dicendi rationem, non item homericum, ac summum poetam crederem. Quid multa? ipsos

adhibemus, cum prae hac ingenii existimatione nullam interdum ne utilitatis quidem ipsius, ac vitae necessitatis, quae caeteroquin tanquam finis artibus est propositus, rationem habeamus? Quis enim signa ac picturas egregie laboratas, ob eam utilitatis inopiam minus magnifaciet? Aut poetarum labores ob solam dicendi excellentiam, non philosophorum, ac mathematicorum etiam inventis conferat, cum utraque parem animi solertiam in dissimili genere praeseferant. Si ad hanc

in recta rerum constitutione laudem cum Didascalicis communices. Quid enim quaeso commune habet cum eo, quem Didascalici sequuntur in rebus apte collocandis ordine, haec, de qua est sermo, rerum, sive fabulae constituendae ratio? Nosti eam totam Epicorum, ac Tragicorum virtutem esse, qua omnes poematis partes mira rerum consensione constringunt, unamque rem efficiunt. Quorum artificium in eo nimirum versatur, ut summa varietate distinguant omnia, rursus eadem ut inter se

conformatione carmen. Cur vero, inquit A., non censeamus etiam inter homines versari posse divinos eosdem cantus, si praeclara haec argumenta Didascalicorum studio eo usque recolantur et celebrentur, quoad perducta sint ad eam excellentem formam, quam et recipere ipsa possunt, et carminis vis sustinere? Num enim communibus ac vulgaribus exornandis rebus tantummodo poetae praestant, in majoribus vero omnis eorum industria concidet atque diffluet? Num

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report