Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: es

Your search found 1624 occurrences

More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1289-1573:


1289. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tam bene cur meritum perdere, saeve, cupis? 12. In eumdem
1.12.1  Perdere tu Dominum, tu certae opponere morti
1.12.2   Es potis? Admissi nec piget heu sceleris!
1.12.3  Ocyus at miserum mutata mente pigebit,
1.12.4   Ipse tuo nectes et laqueum jugulo.


1290. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ululansque horrendum; adspergere quidquam
1.26.8   Nec tibi speravit posse vafer maculae.
1.26.9  Salve, o spes mundi, salve Orci terror et ipso
1.26.10   Jam nunc digna, olim es quem paritura, Deo. 27. De die natali Beatae Mariae Virginis
1.27.1  Nascitur Isacidum clara de gente puella,
1.27.2   Illa


1291. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ne dubita, praesens audiit ille preces.
1.58.3  Audi tu contra quid postulet ille vicissim,
1.58.4   Teque mea, si fas dicere, voce rogat.
1.58.5  Qui mihi, ait, vultu par es, ne, Carole, posthac
1.58.6   Ne mihi tam dispar moribus esse velis. 59. De Sancto Stanislao Kostka depicto in hortis tyrocinii Romani Societatis


1292. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.62.4   Sub priscis nunquam gloria consulibus.
1.62.5  Olim vastatrix regnorum, foeda cruore,
1.62.6   Triste ferens victis gentibus exitium;
1.62.7  Nunc orbis caput es vere, quum diditur omnes
1.62.8   Munere per populos vita salusque tua. 63. [  Enc. 44] De Pii Sexti Pontificis Maximi erga Sanctum Petrum pietate


1293. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

11. Votum pro grege Daphnidis
2.11.1  Tu nemore in magno dormis, heu, Daphni; Melampus
2.11.2   Nec vigilat somno victus et ipse. Gregi
2.11.3  Quid misero fiet? Si quis deus es, bone Somne,
2.11.4   Raptores etiam sterne sopore lupos. 12. Ad Eurum
2.12.1  Arenti longum quod terrae effuderis imbrem,


1294. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

deis tanto et pro munere vota
2.13.8   Certatim flavum solvimus ad Tyberim. 14. Menalcae votum
2.14.1  Mens bona, si qua dea es, foedam quae pectore noctem,
2.14.2   Errorum caecas discutis et tenebras,
2.14.3  Thura, merumque tibi portat, supplexque Menalcas
2.14.4   Haec te pro socio Thyrside pauca


1295. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mirus et ille joco. 10. Ad Glauciam, invidia flagrantem.
3.10.1  Glaucia, dum rides populum, dum spernis inepte,
3.10.2   Factus es, heu, spreto fabula jam populo,
3.10.3  Teque doles passim rideri et denique sentis,
3.10.4   Junxit ubi vires, quam gravis est populus.
3.10.5  Sentis, nec quid agas, jam scis:


1296. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quam frustra miseri nisu sectamur inani,
3.27.8   Praensamusque diu, nec tamen arripimus. 28. De dando.
3.28.1  Si magno es censu, da, res quod poscit amici;
3.28.2   Si parvo es censu, quod tua res patitur. 29. Ad Varum, de malis vitae humanae.


1297. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Praensamusque diu, nec tamen arripimus. 28. De dando.
3.28.1  Si magno es censu, da, res quod poscit amici;
3.28.2   Si parvo es censu, quod tua res patitur. 29. Ad Varum, de malis vitae humanae.
3.29.1  Vare, hominum vitam culpas, quod plena malorum est,


1298. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

res, sed mens facit una beatos;
3.29.12  Vitam omnem perdit stultitia una hominum. 30. Ad Avitum. De vigilia.
3.30.1  Quam potis es, vigila: quod somno demis inerti,
3.30.2   Id vitae apponis tempus, Avite, tuae. 31. De senectute.
3.31.1  Quidquid id est,


1299. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui rentur posse, pol aequant
3.40.10  Brutam vecordi pectore materiem. 41. Ad Postumum. De fine hominis.
3.41.1  Conditus e nihilo es; scis curnam, Postume? Summum
3.41.2   Ut numen tota mente, animoque colas.
3.41.3  Hoc nisi fit, prorsum vita, mi Postume, in omni
3.41.4   Fit nihil; incassum vita, laborque


1300. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est qui non facit, ille feretur
3.56.6   Servasse officium, non violasse fidem. 57. De Amore et Amicitia.
3.57.1  Quam gelida es! Lento quam torpes pectore! Quondam
3.57.2   Visae parvus, Amor dixit Amicitiae.
3.57.3  Quam levis es! Fluxo quam nutas pectore! Amori
3.57.4   Subridens parvo dixit


1301. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

57. De Amore et Amicitia.
3.57.1  Quam gelida es! Lento quam torpes pectore! Quondam
3.57.2   Visae parvus, Amor dixit Amicitiae.
3.57.3  Quam levis es! Fluxo quam nutas pectore! Amori
3.57.4   Subridens parvo dixit Amicitia. 58. Ad Gelliam.
3.58.1  Cedere Amicitiam parvo ajunt,


1302. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

reor, non me capit illa;
3.65.12   Forma, color, vultus et lepidi capiunt. 66. Ad Polam, de adversa fama vitanda.
3.66.1  Ut reor, es; verum non est satis esse pudicam,
3.66.2   Quod non es, vulgo si videare tamen.
3.66.3  Non res una etenim, mens et tibi conscia probri,
3.66.4   Foemineum perdit fama sed ipsa


1303. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et lepidi capiunt. 66. Ad Polam, de adversa fama vitanda.
3.66.1  Ut reor, es; verum non est satis esse pudicam,
3.66.2   Quod non es, vulgo si videare tamen.
3.66.3  Non res una etenim, mens et tibi conscia probri,
3.66.4   Foemineum perdit fama sed ipsa decus.
3.66.5  Turpis et est, patitur quae turpis, Polla,


1304. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

77. Ad Lycinum de jactura rei familiaris.
3.77.1  Perdita res animum luctu si complet amaro,
3.77.2   Ut tua res, sic tu perditus es, Lycini.
3.77.3  Sin minus; amissa re tantum, tuta petisti
3.77.4   Incolumis facto littora naufragio. 78. De hominis


1305. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

83. Libidini obstandum, antequam vires capiat.
3.83.1  Miraris, quod te gliscens vesana libido
3.83.2   In praeceps toties abripit, Antigene.
3.83.3  Mirer ego contra, postquam illam es gliscere passus,
3.83.4   In praeceps ni te quolibet abripiat.
3.83.5  Igni obsta primo cautus, restinguere flammam
3.83.6   Durum opus est, vires coepit ut indomitas.


1306. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.138.8   Vitam odi, rapto vivere ni liceat. 139. In Tullum specie docilem, re indocilem.
3.139.1  Multa quidem moneo, nec tu asper, Tulle, monenti es,
3.139.2   Dasque manus, vero et cedere laetus ais.
3.139.3  Quid tum? Quod monui, frustra est: mea dicta per auras
3.139.4   Cassa volant rapidis ludibrium Zephyris.


1307. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quod te nimirum dictitat esse malam.
3.144.3  Quid? Famam praeter ventosam et nomen inane,
3.144.4   Virtutis nullum, Galla, putas pretium?
3.144.5  Id si forte putas, digna es quam quisque, popelli
3.144.6   Dicta probans, passim dictitet esse malam. 145. Ad Cinnamum uxore uti nescientem.
3.145.1  Uxorem


1308. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.144.6   Dicta probans, passim dictitet esse malam. 145. Ad Cinnamum uxore uti nescientem.
3.145.1  Uxorem culpas, culpa te, Cinname. Nunquam es
3.145.2   Uxori, qualem te decet esse, tuae.
3.145.3  Servus eras nuper; versa vice protinus esse
3.145.4   Coepisti vecors mente fera dominus.


1309. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

antetuli? 147. Ad Cinnamum olim asperum, nunc blandum.
3.147.1  Asper eras, nulli et non saevus, Cinname; in omnes
3.147.2   Nunc es, quod miror, Cinname, blandiloquus.
3.147.3  Nec fueras odio magis olim saevus et asper,
3.147.4   Quam nunc es cunctis, Cinname, blandiloquus.
3.147.5  Quidnam igitur faciam,


1310. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

eras, nulli et non saevus, Cinname; in omnes
3.147.2   Nunc es, quod miror, Cinname, blandiloquus.
3.147.3  Nec fueras odio magis olim saevus et asper,
3.147.4   Quam nunc es cunctis, Cinname, blandiloquus.
3.147.5  Quidnam igitur faciam, vis? Inquis: semper utrumque,
3.147.6   Quam pote, vitabis, si sapies, scopulum.
3.147.7  Est certe quidam mella


1311. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ne attinge puellas;
3.148.2  Non satis Idalio vel procul igne nocent? 149. Ad Pollam. De Cinna.
3.149.1  Cinnam Polla pati potis es pudibunda protervum,
3.149.2   Te mulcet blandis cum toties manibus?
3.149.3  Id juveni de te liceat? Nec comprimis ausus?
3.149.4   Nec famae saltem consulis ipsa tuae?


1312. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Te mulcet blandis cum toties manibus?
3.149.3  Id juveni de te liceat? Nec comprimis ausus?
3.149.4   Nec famae saltem consulis ipsa tuae?
3.149.5  Quippe aliquis, nondum satis es cui cognita, quod fit,
3.149.6   Turpiter id fieri te tibi velle, putat. 150. De Varo specie, quam re meliori.
3.150.1  Varus mel


1313. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.161.2   Et cuivis rerum posse negare nihil.
3.161.3  Parce istis, oro, verbis. Tibi detrahis ipsa,
3.161.4   Et famam stulte laedis inepta tuam.
3.161.5  Nam mala ni prorsum es, quamvis roget usque, necesse est,
3.161.6   Ut cuivis possis, Polla, negare aliquid. 162. Stulte ad publicam felicitatem numerum tantummodo civium


1314. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mala sub barathro?
3.166.3  Nempe animum exterret species horrenda, micare,
3.166.4   Cogit et incusso frigida corda metu.
3.166.5  At si non metuas, stulte hoc ruiturus in ipsum es,
3.166.6   Quod fugit is tantum, qui metuit, barathrum. 167. Ad Eunum, hominem flagitiosum, sibi nequaquam displicentem.


1315. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

167. Ad Eunum, hominem flagitiosum, sibi nequaquam displicentem.
3.167.1  Ludis, amas cura vacuus; jucunda voluptas
3.167.2   Et mentem et sensus vindicat, Eune, tuos.
3.167.3  Heu miser es, miserum nec sentis te tamen esse,
3.167.4   Quod duplo est miserum scilicet esse magis.
3.167.5  O utinam noris qui sis, doleasque; salutis
3.167.6   Nulla super spes est, ni


1316. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.167.4   Quod duplo est miserum scilicet esse magis.
3.167.5  O utinam noris qui sis, doleasque; salutis
3.167.6   Nulla super spes est, ni tibi displiceas.
3.167.7  Ut miser es, miserum ni te sentire, tuamque
3.167.8   Flere vicem curis ni lacer incipias! 168. Ad Gelliam, nimis anxiam in consilio capiendo.


1317. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.178.1  Frigida vesano tremefactus corda pavore
3.178.2   Haeres legiferis anxius in tabulis,
3.178.3  Inque tuos mores inquiris nocte dieque,
3.178.4   Nec potis es somni, nec memor esse dapis,
3.178.5  Omnia dum expendis veri momenta bonique,
3.178.6  A summo ne quid discrepet officio.
3.178.7  Curas disce, precor, nimias compescere:


1318. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

disce, precor, nimias compescere: rebus,
3.178.8   Quem decet, in cunctis disce tenere modum.
3.178.9  Crede mihi, medium virtutis transilis, Aule;
3.178.10   Nec bonus es, nimium dum cupis esse bonus. 179. Ad Tullam se probam non haberi querentem.
3.179.1  Tulla, doles, de te multi quod multa loquuntur,


1319. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

bonus. 179. Ad Tullam se probam non haberi querentem.
3.179.1  Tulla, doles, de te multi quod multa loquuntur,
3.179.2   Qualis et es, nemo te putat esse probam.
3.179.3  Parce queri: tua tu debes tibi probra, quod ipsam
3.179.4   Rem tantum curas, negligis et speciem;
3.179.5  Et proba quandoquidem es, credis


1320. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Qualis et es, nemo te putat esse probam.
3.179.3  Parce queri: tua tu debes tibi probra, quod ipsam
3.179.4   Rem tantum curas, negligis et speciem;
3.179.5  Et proba quandoquidem es, credis te posse probari,
3.179.6   Nil operae impendens ut videare quod es. 180. Cujus animi sit Battus, se didicisse ex ejus sodalibus.


1321. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi probra, quod ipsam
3.179.4   Rem tantum curas, negligis et speciem;
3.179.5  Et proba quandoquidem es, credis te posse probari,
3.179.6   Nil operae impendens ut videare quod es. 180. Cujus animi sit Battus, se didicisse ex ejus sodalibus.
3.180.1  Non ego te novi, novi sed, Batte, sodales,
3.180.2   Queis


1322. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[183.] De Quinto sibi uni se vivere falso profitente.
3.184.1  Non aliis, sibi se tantum inquit vivere Quintus.
3.184.2   Cui Lyda: id nequeo credere, Quinte, tibi.
3.184.3  Nam qui nunc nulli es non carus scilicet, esses
3.184.4   Invisus tali cuilibet ex merito. 185. [184.] Amici sinceri officium.
3.185.1  Quod te laudavi


1323. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

199. [198.] Cur Ponticus in magno censu pauper sit, poeta in parvo dives.
3.199.1  Dives ego parvo in censu, tu, Pontice, magno
3.199.2   In censu es pauper scilicet egregie.
3.199.3  Multa tibi desunt, contra mihi multa supersunt:
3.199.4   Tu tibi multa cupis, mi cupio ipse nihil.


1324. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

278. [277.] Ad Tullam. Comites pudici decent pudicam. Ad Tullam. Non decere pudicam cum parum pudicis versari. Krša
3.278.1  Tu nupta es; virgo est, quae tecum, vivit, Elysa.
3.278.2  Verba sed ambarum quum tamen accipio,
3.278.3  Virgo intacta soles tu, pol, mihi, Tulla, videri,
3.278.4   Illa tribus deinceps


1325. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.20.3  Crudelis, duras quae possent flectere quercus,
4.20.4   Flectere te blandis non potuere modis?
4.20.5  Nil scribis, frustra, Stay, tam saepe rogatus,
4.20.6  Mutus et es Phario non minus Harpocrate.
4.20.7  Saltem ne ferus, ah, dicare ac ferreus esse,
4.20.8   Si non vis illis scribere, scribe tibi.


1326. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Roma, colas memor hanc, qua tristior ulla
4.22.2   Nunquam, qua nunquam laetior ulla fuit,
4.22.3  Qua prope vi subitae luxisti mortis ademptum,
4.22.4   Qua gavisa patrem es protinus incolumem,
4.22.5  Digna coli est: luctum brevis abstulit hora, manebunt,
4.22.6   (Vaticinor) longis gaudia temporibus.


1327. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ipse foret sospes ab interitu. 25. [24.] In idem argumentum.
4.25.1  Qui vita fueras nunquam non clarus in omni,
4.25.2  Nunc ipso es visus major in interitu:
4.25.3  Sic, quae clara micat media vel luce, coruscat
4.25.4   Fax tamen obscuris clarior in tenebris.


1328. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

91. [89.] Ad eamdem.
4.91.1  Luce micant pulchra tot gemmae, Octavia, sponsi
4.91.2  Dona tui; gemmis tu quoque pulchra micas;
4.91.3  Nec tamen a cultu es tu pulchrior; ipse decorem
4.91.4   Sed magis a pulchro corpore cultus habet. 92. [90.] Octaviae Odescalchiae novę nuptę e patria domo exeunti.


1329. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

abiens abstulit illa decus. 106. [104.] In idem argumentum.
4.106.1  Omni quae in vita nunquam non clara fuisti,
4.106.2  Clarior es tua post funera, Flaminia.
4.106.3  Sic quae clara micant media vel luce, coruscat
4.106.4  Fax tamen obscuris clarior in tenebris.


1330. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Saepe etiam vafro Flacci sermone teneri,
4.166.6   Sparsaque Cecropio dicta probare sale:
4.166.7  Hos nactum comites, quisquam te dicere solum
4.166.8   Audeat, urbano es quod procul a strepitu?
4.166.9  Mi certe solus nunquam minus esse videris,
4.166.10   Quam cum isto soli contigit esse modo.


1331. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

servat equo. 169. [167.] De interprete Latino Torquati Tassi.
4.169.1  Torquati carmen Latio donare, Philippe,
4.169.2   Quod potis es, vates diceris eximius.
4.169.3  Rem fieri sed quod tam parvo tempore tantam
4.169.4   Vidimus, id vere reddidit attonitos.
4.169.5  Hoc verum est. Laudi quidquam nec detrahit,


1332. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fieri sed quod tam parvo tempore tantam
4.169.4   Vidimus, id vere reddidit attonitos.
4.169.5  Hoc verum est. Laudi quidquam nec detrahit, usus
4.169.6   Fraude aliqua es si fors, aemulus ille tuus. 170. [168.] Ad quemdam privatam vitam ducentem otiandum aliquando. Ad quemdam qui privatam vitam publicis muneribus


1333. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

auctor meae. Cic. de oratore. Radelja 223. [221.] In idem argumentum.
4.223.1  Gratus et in scena es mihi Balthasar; attamen ipsa
4.223.2   Mi multo in vita gratior esse soles.
4.223.3  Nullas non mire partes agis, ast ego mire
4.223.4   Tum capior, partes quando agis ipse


1334. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

abducens, claram qua lampada praefert
4.229.8   Ore vafer prodens gaudia, parvus amor.
4.229.9  Hanc spectans doctamque manum laudare memento,
4.229.10   Ingenium et magni, quisquis es, artificis.
4.229.11  Ipse animi attonitus clamo: Salve, inclute Menxi,
4.229.12  Quem sibi nec Raphael jam neget esse parem.


1335. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[235.] Ad Pompejum Batonum N. Barbadicae imaginem pingere volentem.
4.237.1  Pulchram Barbadicae faciem vis pingere, Bato,
4.237.2  Illa velut pingi possit ab arte tua.
4.237.3  Tu potis es formam, potis es fortasse colorem,
4.237.4   Non potis es multas pingere sed Veneres,
4.237.5  Quae mire captos mulcent dulcedine sensus,
4.237.6   Quae mire captos illiciunt


1336. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Batonum N. Barbadicae imaginem pingere volentem.
4.237.1  Pulchram Barbadicae faciem vis pingere, Bato,
4.237.2  Illa velut pingi possit ab arte tua.
4.237.3  Tu potis es formam, potis es fortasse colorem,
4.237.4   Non potis es multas pingere sed Veneres,
4.237.5  Quae mire captos mulcent dulcedine sensus,
4.237.6   Quae mire captos illiciunt animos,


1337. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Pulchram Barbadicae faciem vis pingere, Bato,
4.237.2  Illa velut pingi possit ab arte tua.
4.237.3  Tu potis es formam, potis es fortasse colorem,
4.237.4   Non potis es multas pingere sed Veneres,
4.237.5  Quae mire captos mulcent dulcedine sensus,
4.237.6   Quae mire captos illiciunt animos,
4.237.7  Quae simul ac micuere, calent circum omnia,


1338. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

eximie. 243. [241.] Ad Alexim, putantem omnes esse bonos.
4.243.1  Esse tibi similem nullum non reris, Alexi:
4.243.2   Ut bonus es, credis, quemlibet esse bonum.
4.243.3  Ergo vir innocuus, fraudis vir nescius omnis,
4.243.4   Assidue fraudes, damnaque perpeteris.
4.243.5  At tu crede bonum quantum vis


1339. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[247.] Ad Gelliam, de stabili erga eam benevolentia.
4.249.1  Pulchra places aliis, sapiens mihi. Non ego formae
4.249.2   Damna tuae, annorum non ego vim metuo.
4.249.3  Grata quidem es juvenis, fies et gratior olim,
4.249.4   Longa dies cum te, Gellia, reddet anum.
4.249.5  Quippe sequor; sero quod non marcescit in aevo,
4.249.6   Quod, flos aetatis cum perit


1340. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

252. [250.] Ad Deliam canentem cum aliis multo doctioribus. Ad Deliam canentem cum aliis quoad artem multo doctioribus. Krša
4.252.1  Tu rudis es, doctas at vincis, Delia; quanto
4.252.2   Ars et natura sit minor, hercle doces.
4.252.3  Adde artem ingenio, velis remisque supremum
4.252.4   Divinae ad finem veneris


1341. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ars et natura sit minor, hercle doces.
4.252.3  Adde artem ingenio, velis remisque supremum
4.252.4   Divinae ad finem veneris harmoniae;
4.252.5  Quanto alias omnes et sueta es vincere, tanto
4.252.6   Ipsam te incipies vincere jam spatio. 253. [251.] De Deliae mirifico ad canendum ingenio.


1342. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

possum,
4.265.6   Erratum quod vis et reor esse leve. 266. [264.] Ad Quintum amicis omnibus antelatum.
4.266.1  Quinte, mihi es dulces inter tu primus amicos,
4.266.2   Tam primus, nemo ut proximus esse queat;
4.266.3  Tam primus longe ante alios, ut, Quinte, secundum,
4.266.4   Qui te consequitur, non


1343. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quinte, secundum,
4.266.4   Qui te consequitur, non reor, at decimum. 267. [265.] Ad Aulum, optimum re et specie.
4.267.1  Commodus es verbis, magis es re commodus, Aule,
4.267.2   Vir bonus ante omnes nempe videris et es.
4.267.3  Nec miror, nemo quod te non diligit, ipsis
4.267.4   Inque oculis, dulci captus


1344. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.266.4   Qui te consequitur, non reor, at decimum. 267. [265.] Ad Aulum, optimum re et specie.
4.267.1  Commodus es verbis, magis es re commodus, Aule,
4.267.2   Vir bonus ante omnes nempe videris et es.
4.267.3  Nec miror, nemo quod te non diligit, ipsis
4.267.4   Inque oculis, dulci captus amore, gerit


1345. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

267. [265.] Ad Aulum, optimum re et specie.
4.267.1  Commodus es verbis, magis es re commodus, Aule,
4.267.2   Vir bonus ante omnes nempe videris et es.
4.267.3  Nec miror, nemo quod te non diligit, ipsis
4.267.4   Inque oculis, dulci captus amore, gerit
4.267.5  Res multos, plures species capit: at pote nemo


1346. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.322.1  Spectasti Pholoen, visa est Venus aurea: docta,
4.322.2   Si fantem audieris, Postume, Pallas erit;
4.322.3  Sed male si prodes, quo jam es correptus, Amore,
4.322.4   Fiet Juno gravi torva supercilio. 323. [321.] Inscia Delia, se pulchram et sapientem esse, miranda erit cunctis, si


1347. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Iliacis,
4.336.3  Quam mirum est, Helenae pulchro, inquit, concita vultu
4.336.4   Millia tot saevas conseruisse manus!
4.336.5  Cui Leucon: Tam pulchra Helene, quam pulchra Lagoi es,
4.336.6   Si fuit, id mirum non reor, inquit, ego. 337. [335.] Ad Alexandrum cognomento Re.
4.337.1  Dictus Alexander se digno


1348. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nicolaum Tiberium, de carmine quo poetam de quoddam ejus somni certiorem fecerat. Kr š a
4.358.1  In me quod versus, Tiberi, es tu nocte sub alta,
4.358.2   Gratum est: ista tibi somnia fingit amor.
4.358.3  In te ego sed verti malim, vernare juventa
4.358.4  Et viridi et laetis fervere pectoribus,


1349. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.359.7  Quod tua te virtus fortunae obnixa prementi
4.359.8   Illis ex vitae sordibus eripuit? 360. [357.] Laudo, quod dives frugi es.
4.360.1  Laudo, quod dives frugi es, quod ponere gaudes,
4.360.2   Quem res non ponit, tu tibi, Cinna, modum.
4.360.3  Pulchrum est, fortunae virtus quum praevalet, inter


1350. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

obnixa prementi
4.359.8   Illis ex vitae sordibus eripuit? 360. [357.] Laudo, quod dives frugi es.
4.360.1  Laudo, quod dives frugi es, quod ponere gaudes,
4.360.2   Quem res non ponit, tu tibi, Cinna, modum.
4.360.3  Pulchrum est, fortunae virtus quum praevalet, inter
4.360.4   Divae blanditias et sua jura


1351. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.372.2  Nec falso dicis forsitan id, Licini.
4.372.3  Sed certe dicis temere; metitus utrumque
4.372.4   Vatem namque tuis exiguus modulis,
4.372.5  Non potis es, quam sit magnus, deprendere, uterque,
4.372.6  Ignoto ignotum turpiter anteferens. 373. [370.] Laudat Homerum praeferens illum Newtono.


1352. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi. 384. [381.] [  167] Ad Torquatum rusticantem. Torquati absentis desiderium
4.384.1  Nondum uno es, Torquate, die procul urbe moratus,
4.384.2   Jam desiderium posse tui videor
4.384.3  Vix ferre, absentem suspiro, in collibus Albae
4.384.4  Quam trahis, immodicam conqueror


1353. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

407. [404.] Ad Gelliam, quo animo sit erga eam, docet.
4.407.1  Ullum non renuo tibi quod sumpsisse laborem,
4.407.2   Acceptum debes, Gellia, ferre tibi.
4.407.3  Quippe etenim es tanti, te propter sumptus ut omni
4.407.4  Mi soleat requie dulcior esse labor. 408. [405.] [  Var. 194] Ad Gerardum de fabula scenis commissa.


1354. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

409. [406.] Ad Quintum. De Pompejo Batonio.
4.409.1  Quae pinxit Raphael, mire scis omnia, Quinte,
4.409.2   Nescit, quem spernis, maximus ille Bato.
4.409.3  Quae pinxit Raphael, potis es quam dicere sed tu,
4.409.4   Tam potis efficere est maximus ille Bato. 410. [407.] Ad Clementinam Rossiam.
4.410.1  Clementina,


1355. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

viros. 24. Ad Varum, dicentem "anum pulchram".
5.24.1  Pulchram dicis anum: glaciem sic, Vare, tepentem,
5.24.2   Sic potis es flammam dicere frigidulam. 25. Ad Marcum, de Quinto ejus amico.
5.25.1  Quod nequam est Quintus, patior; quod censet honore


1356. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

incestus, nulla non lege solutus,
5.27.2   Nullo non turpis, Glaucia, flagitio,
5.27.3  "Quod volo", ais, "facio". Vis felix, ut reor, esse,
5.27.4   Inque diem felix es minus atque minus.
5.27.5  Ipsum te perdis misere miser; id facis ipse
5.27.6   Dum tibi, quod non vis, "Quod volo", ais, "facio".


1357. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rudem te
5.33.4   Informem illepidum Phyllis uti redamet. 34. In senem nunquam canescentem.
5.34.1  Et merito senior non cano es vertice, prudens
5.34.2   Dissideat fatuo ne coma consilio. 35. Carpit Tuccam nimis in narrando prolixum.
5.35.1  Quae dicis,


1358. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se modo semper amat. 56. In Glauciam inamabilem.
5.56.1  Te quod amas, nulli non, Glaucia, credis amari;
5.56.2   Nulli et non odio es, Glaucia, te quod amas. 57. In Cinnamum fastu gravem.
5.57.1  Esse gravem sese vult Cinnamus; et reor, illo
5.57.2   Qui vultu et


1359. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Vare, vides? 60. De Glycone secreto Tullam alloquente.
5.60.1  Multa, Glyco, Tullae secretam dicis in aurem,
5.60.2   Cui non es, carus quo videare tamen. 61. In Gallam et Quintum aeque vecordes.
5.61.1  Cur vecors Gallae Quintus placet? Anne quod illi,


1360. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sunt mage dura tuo. 88. In idem argumentum. Ad Corvinum.
5.88.1  E duro tractas calamum, Corvine, metallo,
5.88.2   Scriptor et es calamo durior hercle tuo. 89. Lucem a Phoebo petit ad obscura Tuccae carmina intelligeuda.
5.89.1  Lucis Phoebe pater, si lucida carmina panget,


1361. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

senuit Leonilla, tamen sibi pulchra videtur:
5.98.2   Credo, aetas oculos perdidit, ut faciem. 99. Ad eamdem.
5.99.1  Jam vetula es, tibi pulchra tamen, Leonilla, videris.
5.99.2   Credebas; speculo nunc quoque crede tuo. 100. Ad Aulum insulse jocantem.


1362. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nemo, unus fatuos tollis dum saepe cachinnos,
5.100.6   Non altum irato pectore dat gemitum.
5.100.7  Parce joco, parce, o, tandem, tacitusque sedeto,
5.100.8   Si potis es; moestum dic aliquid potius;
5.100.9  Hoc potius: gravis est mala naenia; sed tamen omnis
5.100.10   Est magis, Aule, tuo naenia grata joco.


1363. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

atra
5.101.8   aeger ego mentem, Pontice, maestitia. 102. Ad Antiphilam anum libidinosam.
5.102.1  Non ego te sperno, quod longa es fracta senecta,
5.102.2   Sperno, quod frangi non potes, Antiphila,
5.102.3  Sperno, quod stulto finem non ponis amori,
5.102.4   Cum tibi jam stulti praeteriere dies,


1364. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

genus jactas male degener. Unde
5.106.2   Sis, quid opus sciri, Sis, quid opus sciri] Krša: Scis quod opus fieri Radelja qui nihili es, Licini?
5.106.3  Quem nihili esse omnes scimus, quid scire necesse est,
5.106.4   Queis ortum, infelix, duxeris a proavis?
5.106.5  Inachidam vel te quantumvis, vel, magis


1365. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vel te quantumvis, vel, magis istud
5.106.6   Si forte arrisit, dicito Cecropidam:
5.106.7  Inachus et Cecrops insigni laude feruntur,
5.106.8   Tu tamen, his ortus, non minus es nihili. 107. De Cinnae severitate simulata.
5.107.1  Cinna senes inter mire sapit hercule; at idem
5.107.2   Floridulos inter


1366. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dignum audiri loqueris, Lupe, verbaque ducis
5.114.2   Tractim singultu frigida languidulo.
5.114.3  Praestat pauca loqui, sermoni et parcere inepto,
5.114.4   Quam potis es... Unum res habet hoc remedi.
5.114.5  Atque utinam fieri mutus jam denique possis!
5.114.6   Sic erit, ut nulli jam, Lupe, displiceas.


1367. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cura placendi;
5.130.6   Sic vestit se se non sibi, sed populo. 131. In Lycurgum, hominem arrogantem.
5.131.1  Nusquam non odio es, quo te fers cumque, Lycurge,
5.131.2   Isto cum vultu, fronte, supercilio,
5.131.3  Quoquo etenim venias, confestim regna capessis,
5.131.4   Quaeque dedit nemo, tradita spectra


1368. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.139.6   Propter divitias, Cinna, tumere modo. 140. Ad Glauciam loquacem.
5.140.1  Usque loqui gaudes, nil rerum et dicere: non es
5.140.2   Facundus, tantum es, Glaucia, multiloquus.
5.140.3  Hoc tacitus fanti non ullam advertere curam,
5.140.4   Nec soleo cassis mentem adhibere sonis.


1369. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cinna, tumere modo. 140. Ad Glauciam loquacem.
5.140.1  Usque loqui gaudes, nil rerum et dicere: non es
5.140.2   Facundus, tantum es, Glaucia, multiloquus.
5.140.3  Hoc tacitus fanti non ullam advertere curam,
5.140.4   Nec soleo cassis mentem adhibere sonis.
5.140.5  Ire piget, sermone tuo quo ducis,


1370. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

narras tibi dicta, Nearce,
5.142.2   Longam de nihilo condis et historiam.
5.142.3  Quae facis et dicis, nihili sunt omnia et ipse
5.142.4   (Pace tua hoc liceat dicere) tu nihili es.
5.142.5  Quare aliam posthac, ne sis narrator ineptus,
5.142.6   Praestat sermonum quaerere materiem. 143. De Glaucia


1371. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

multis: paullum modo norit,
5.148.4   Tam laevum quis non spreverit ac fatuum? 149. Ad Gelliam anum fucatam.
5.149.1  Cum tacita es, juvenem simulas te, Gellia, fuco;
5.149.2   Cum loqueris, tremula voce fateris anum. 150. [  Var. 19] Ad Leonillam formosam et fatuam.


1372. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fuco;
5.149.2   Cum loqueris, tremula voce fateris anum. 150. [  Var. 19] Ad Leonillam formosam et fatuam.
5.150.1  Ut potis es (mihi crede) tace, Leonilla; tacentis
5.150.2   Nemo non corpus suspicit egregium.
5.150.3  Cum loqueris, nemo non voces odit ineptas,
5.150.4   Et miram egregio in corpore


1373. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

suspicit egregium.
5.150.3  Cum loqueris, nemo non voces odit ineptas,
5.150.4   Et miram egregio in corpore stultitiam.
5.150.5  Da te oculis, quam vis, aures fuge; digna videri es,
5.150.6   Audiri non es digna. Tace, ut potis es. 151. In foedam mulierem gemmis ornatam.
5.151.1  Foeda istaec facies gemmis


1374. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

loqueris, nemo non voces odit ineptas,
5.150.4   Et miram egregio in corpore stultitiam.
5.150.5  Da te oculis, quam vis, aures fuge; digna videri es,
5.150.6   Audiri non es digna. Tace, ut potis es. 151. In foedam mulierem gemmis ornatam.
5.151.1  Foeda istaec facies gemmis ornatur Eois?
5.151.2  


1375. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non voces odit ineptas,
5.150.4   Et miram egregio in corpore stultitiam.
5.150.5  Da te oculis, quam vis, aures fuge; digna videri es,
5.150.6   Audiri non es digna. Tace, ut potis es. 151. In foedam mulierem gemmis ornatam.
5.151.1  Foeda istaec facies gemmis ornatur Eois?
5.151.2   Anne, sit ut multo in lumine


1376. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cum tenebris. 152. Ad Aulum, nosci cupientem.
5.152.1  Aule, hominum nullis non vis notescere; quanto
5.152.2   Sed notus magis es, sperneris, Aule, magis.
5.152.3  Id nihil est; cursas, teque offers omnibus ultro,
5.152.4   Fama placet, veniat seu bona, sive mala.
5.152.5  Et mala pol veniet: digito


1377. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui laedor amara,
5.156.14   Valdius indocto laedar ab historico. 157. In Eunum malum re et specie.
5.157.1  Re nulli, nulli verbis es commodus, Eune;
5.157.2   Mirer, si gratus cuilibet esse queas.
5.157.3  Mirer, ni specie, ni re quicumque movetur,
5.157.4   Te coetu ex omni praecipitem ejiciat,


1378. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae verba fide, non verba putamus,
5.162.6   At strepitum, vanos et sine mente sonos,
5.162.7  Nec longo et vario quidquam sermone docemur,
5.162.8   Hoc praeter solum: quam levis es nebulo! 163. Ad Quintum in sermone odiosum.
5.163.1  Insulsus, semperque omni sermone molestus,
5.163.2   Et multo Alpina


1379. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est.
5.163.5  Queis natura salem dedit, hos sino dicere quidvis;
5.163.6   Tu reside in mediis, mutus ut Harpocrates.
5.163.7  Nimirum hoc superest unum, postquam omnia frustra es
5.163.8   Expertus, fari nescius ut taceas. 164. In molestum, id minime suspicantem.
5.164.1  Esse ulli dicis nunquam te, Cinna,


1380. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.169.2   Atque suam partem sumere quisque sibi.
5.169.3  Non licet id per te; sermonem conficis omnem,
5.169.4   Nullam alii linquis, Postume, particulam.
5.169.5  Hinc odio es coetu in quovis: laedi sua jura
5.169.6   A te, qui tacitus cogitur esse, dolet.
5.169.7  Nec dolet immerito, convivam nactus uniquum,
5.169.8   Communem solus qui vorat usque


1381. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

170. Ad Postumum, hominem morosum.
5.170.1  Nemo non gravis est tibi, Postume; crede, vicissim
5.170.2   Tute itidem nulli, Postume, non gravis es.
5.170.3  Ferto alios, ferri ut possis; qui despuit omnes,
5.170.4   Nulli non passim, Postume, despuitur
5.170.5  Urbe procul dignus montes errare per altos,


1382. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

bonus est, vere nunquam exprimet in se,
5.182.8   Falsa fors captum decipiet specie. 183. In divitem avarum.
5.183.1  Quo magis es dives, hoc fis tibi parcior, Aule,
5.183.2   Te crucias, lucro sordidus immoreris.
5.183.3  Quid tibi pro tali jam comprecer, improbe, noxa?
5.183.4   Hoc unum: fias dives ut


1383. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amor. 187. Ad Ponticum in parvis libidini obsequentem.
5.187.1  In parvis vincit rebus te foeda libido;
5.187.2   Nimirum tanto es, Pontice, deterior.
5.187.3  Qui parva mercede potes succumbere culpae;
5.187.4   Magna ubi sit merces, Pontice, quid facies?


1384. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Hinc te fastu infers coetibus immodico.
5.194.3  Hinc nulli procerum suesti submittere fasces,
5.194.4   Quemlibet appellans frater ut unigena,
5.194.5  Hinc tacitus raro es, plenis hinc plurima buccis,
5.194.6   Primus ut in cunctis, verba crepare soles.
5.194.7  Perge isto servis pacto differre differre] corr. ex diferre


1385. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Primus ut in cunctis, verba crepare soles.
5.194.7  Perge isto servis pacto differre differre] corr. ex diferre , monendus
5.194.8   Hoc tamen es, quamvis indocilis monito:
5.194.9  Non est majores, non est servile, vereri,
5.194.10   Nec pudor ingenuus dedecet ingenuos.


1386. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

domos. 197. Ad Glauciam de amore Platonico.
5.197.1  Quid sit amor, quaeris, Plato quem dilaudat? Amare
5.197.2   Quo tu non potis es, Glaucia, sed sapiens.
5.197.3  Possit amor corpus qui spernere, mente morari
5.197.4   In sola atque alii, non sibi, velle bonum,
5.197.5  Cui vigilet, quem sollicitet noctesque


1387. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

205. Ad Tullam senex opinione deceptus.
5.205.1  Addixi tibi me, mentem cui, Tulla, putabam
5.205.2   Vel sine floridula posse placere gena;
5.205.3  Visa etenim es sapiens, quae, spreto cortice, posses
5.205.4   Intus quod lateat sub cute perspicere.
5.205.5  Poenitet; optavi frustra vesanus et amens,
5.205.6   Foemina foemineo ne foret


1388. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.209.8   Quae te, quaeque tuos perdit, avaritiae. 210. In Ponticum vulgari notitia contentum.
5.210.1  Pontice, Romulea jamdudum es notus in urbe,
5.210.2   Notus adhuc nullo at nobilis in genere.
5.210.3  In vulge ut cerni, fecisti plurima; vulgo
5.210.4   Secerni ut possis, denique fac aliquid.


1389. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

211. Ad Fabullum, beneficia exprobrantem.
5.211.1  Nil bene de me unquam, studeo, mereare, Fabulle Fabulle] corr. ex Fabelle ,
5.211.2   Es nimium meriti nam memor usque tui.
5.211.3  Et quidquid cuivis fecisti forte benigne,
5.211.4   Id tibi magniloquo semper in ore sonat.
5.211.5  Hoc mihi ego metuens caveo,


1390. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ego credo; credo at mihi, non tibi, Tucca,
5.224.6   Cujus nempe reor futile judicium,
5.224.7  Qui mea, dispeream, tanto quae carmine fastu
5.224.8   Spernis, metiri si potis es digitis,
5.224.9  Qui quae lecta parum, nec pulchra et grandia dicis,
5.224.10   Dispeream, si scis, quid sibi verba velint.


1391. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Saeclum hoc, cui licuit singula dispicere;
5.237.5  Felices nasci hoc saeclo queis fata dedere,
5.237.6   Tot rerum vera qui fruimur specie.
5.237.7  Haec clamas, risuque mihi es, Corvine, recordor
5.237.8   Istaec nam proavum verba fuisse eadem.
5.237.9  Et priscum agnosco morem, se ut stulta priori
5.237.10   aetas posterior quaelibet anteferat.


1392. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

super alto, 5
5.239.6   Simplex atque unum ni fuerit, recipi. 240. Ad Maevium non bonum virum, malum poetam.
5.240.1  Quam malus es vates, licuit hinc noscere, Maevi,
5.240.2   Quod, te dum vatem dicimus esse malum,
5.240.3  Iste tuus, qui, te laedi, nolebat, amicus,
5.240.4   Esse bonum haud vatem, dixit, at


1393. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tabula tu carpis in omni,
5.244.2   Censura at moveor nil ego, Quinte, tua;
5.244.3  Picturae voces, non artes, nam bene calles,
5.244.4   Et doctus lingua, sed rudis hercle manu es,
5.244.5  Omnia pictorum et turbae dum praecipis omni,
5.244.6   Tute aptus nullam es pingere lineolam.
5.244.7  Deterior tanto quovis pictore pusillo,


1394. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

voces, non artes, nam bene calles,
5.244.4   Et doctus lingua, sed rudis hercle manu es,
5.244.5  Omnia pictorum et turbae dum praecipis omni,
5.244.6   Tute aptus nullam es pingere lineolam.
5.244.7  Deterior tanto quovis pictore pusillo,
5.244.8   Quanto res minor est dicere, quam facere.


1395. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Spargit et impuro quoslibet ore jocos?
5.247.3  Quos vult, infesto male plectit carmine; qua vult
5.247.4   Tincta Lycambaeo tela cruore jacit?
5.247.5  Hoc tu, lex, facinus potis es perferre, patique,
5.247.6   Nec caput insanum ferrea vincla tenent?
5.247.7  Tractat adhuc calamum manus haec tam saeva, triremi,
5.247.8   Quo digna est, remum nec gerit in


1396. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ingens instat clades, audire loquentem
5.250.8   Perpetuo, contra posse referre nihil.
5.250.9  Hac Cicero in coetum veniat si lege, facesse,
5.250.10   Clamarem: Nulli non gravis es, Cicero. 251. De inscriptionibus.
5.251.1  Cascam odi linguam: nostro quae cognita saeclo
5.251.2   Esse volo, nostro scribere


1397. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.301.3  Externo formae ni se induat illa lepore,
5.301.4   In se nil pretii, quo capiaris, habet.
5.301.5  Infelix! cupidis tantum ductaris ocellis,
5.301.6   Et nequam es, virtus cum placet ipsa sibi. 302. Ad Phyllin, amores suos oculis prodentem.
5.302.1  Disce oculos nimium, disce, o, cohibere loquaces,


1398. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

illud "Parcere subjectis et debellare superbos".
5.335.1  Parcere subjectis et debellare superbos,
5.335.2   Dicis, te genti Romuleae similem,
5.335.3  Quanto at Romulea minor es tu gente, proterva
5.335.4   Istaec vox tanto te decet, Aule, minus.
5.335.5  Subjiciat quisquam vir se tibi, qui modo se se
5.335.6   Cogitat, inque animo noverit esse


1399. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Praeceps quod prono volvitur inde jugo.
5.339.7  Menti pone modum cupidae, compesce furentem
5.339.8   Sanus ventoso in pectore gloriolam.
5.339.9  Quandoquidem, quae vis, non es potis, incipe tandem
5.339.10   Velle tibi haec tantum, quae potes efficere. 340. Ad Gelliam eximiae tantum pulchritudinis amatricem.


1400. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

347. Ad Postumum, a quo indocilis dictus est.
5.347.1  Indocilis dicor, quem sentis, Postume, nunquam
5.347.2   Velle tuo quidquam credere judicio.
5.347.3  Forsitan indocilis tute es, qui credere nunquam
5.347.4   Mi vis, esse tuum futile judicium.
5.347.5  Hoc mihi si docilis credas, qui dicor, amice,
5.347.6   Indocilis, dicar jam catus ac sapiens.


1401. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nemo non sibi permetuit,
5.348.5  Utque malum furem, curacem vitat amicum,
5.348.6   Qui studeat, quae sunt condita, surripere.
5.348.7  Hoc nisi si fieri sentis, pol naris obesae es,
5.348.8   Nec, quod opus, sentis, Postume, tu quid agas. 349. Ad Pollam de munere seni apto, juveni oblato.
5.349.1  Antiquum


1402. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nil magis est fatuum.
5.350.5  Digna viro nec agis, nec scis, enervis, ineptas
5.350.6   Et tantum doctus dicere delicias.
5.350.7  Tulle, vale, fueras vir quondam; facta puella es.
5.350.8   Salve, Tulla, viri foemina sub specie. 351. Ad Aulum, omnibus merito invisum.
5.351.1  Nec facto es cuiquam, nec dicto


1403. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

facta puella es.
5.350.8   Salve, Tulla, viri foemina sub specie. 351. Ad Aulum, omnibus merito invisum.
5.351.1  Nec facto es cuiquam, nec dicto commodus usquam,
5.351.2   Ergo odio es vulgo civibus, Aule, tuis.
5.351.3  Cui soli servis, soli es tibi carus et ipsi,
5.351.4   Tam ferus, heu, carus si


1404. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sub specie. 351. Ad Aulum, omnibus merito invisum.
5.351.1  Nec facto es cuiquam, nec dicto commodus usquam,
5.351.2   Ergo odio es vulgo civibus, Aule, tuis.
5.351.3  Cui soli servis, soli es tibi carus et ipsi,
5.351.4   Tam ferus, heu, carus si potes esse tibi.


1405. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

351. Ad Aulum, omnibus merito invisum.
5.351.1  Nec facto es cuiquam, nec dicto commodus usquam,
5.351.2   Ergo odio es vulgo civibus, Aule, tuis.
5.351.3  Cui soli servis, soli es tibi carus et ipsi,
5.351.4   Tam ferus, heu, carus si potes esse tibi. 352. De medicis ac medicina.
5.352.1  Non culpo medicum,


1406. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.353.10   Quidquam hodie, quod cras dedidicisse velim. 354. Ad Cinnam hominem severum amore captum.
5.354.1  Usque gravis, sapiens usque es, ni flava Lycoris
5.354.2   Adsit; ubi haec est, fis, Cinna, statim insipiens,
5.354.3  Cinna levi levior fis pluma, nulla decori
5.354.4   Est ratio, quidquam nec pudet


1407. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

rides, expromis amores
5.354.6   Ore, oculis, illam quae petit usque, manu.
5.354.7  Macte: laudis eras populo jam, Cinna, Quiritum,
5.354.8   Materies multi magna futura joci es. 355. Ad Ponticum incaute mores suos aperientem.
5.355.1  Quos habeas mores, non quaero: noscere sat mi est,
5.355.2   Quos


1408. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

risu quam dignus, non sua cui sors
5.359.8   Inflat turgidulum pectus, at alterius? 360. Ad Quintum. De patrono.
5.360.1  Patronum es nactus quod magnum, Quinte, superbis;
5.360.2   Nempe tumes, quod te magna catena tenet.
5.360.3  Esse patrocinium quod dicunt, major ubi aequo est
5.360.4   Patronus, regnum


1409. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

371. Ad Aulum medicum terriloquum.
5.371.1  Morbi quid metuas, aegris tu dicere noli,
5.371.2   Tantum adhibe tacitus, quod potis es, remedi.
5.371.3  Sic erit, ut prosisque aliis, improvidus obsis
5.371.4   Nec famae interea, quod facis, ipse tuae.
5.371.5  Nam te ajunt, magnum quiddam ut fecisse puteris,


1410. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.375.4   Aut modicae, hoc magnum reris et eximium.
5.375.5  Et male te jactas et prae te despicis omnes
5.375.6   Unus virtutis prodigium omnigenae.
5.375.7  Quare odio es cunctis, nec, quod vis, mirus, inanis
5.375.8   Gloriolae at plenus diceris et fatuus. 376. De Cinna lapso ex equo.
5.376.1  Cur


1411. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

placet cunctis, quam praeterit unam:
5.376.6   Indoctus rexit quod male sessor equum. 377. In idem argumentum
5.377.1  Lapsus equo es tantum conspecta, Cinna, puella,
5.377.2   Quae tibi te apparens obvia surripuit?
5.377.3  Nimirum id stulte causaris: non tibi lapsu est
5.377.4   Quam profers, lapsus causa


1412. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.382.6   Dedecus id magnum pol reor esse tuo. 383. Ad Pollam, divitias ostentantem.
5.383.1  Divitiis ne, Polla, tume: despectior urbi es,
5.383.2   Quanto es divitiis praedita, Polla, magis.
5.383.3  Divitiae, quae sis, clamant et probra loquuntur,
5.383.4   Queis male dedecoras teque, tuamque domum.


1413. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pol reor esse tuo. 383. Ad Pollam, divitias ostentantem.
5.383.1  Divitiis ne, Polla, tume: despectior urbi es,
5.383.2   Quanto es divitiis praedita, Polla, magis.
5.383.3  Divitiae, quae sis, clamant et probra loquuntur,
5.383.4   Queis male dedecoras teque, tuamque domum.
5.383.5  Tales divitias, si quis


1414. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.385.4   Occursu in primo dicere delicias,
5.385.5  Et comes affigis lateri te proximus arcte,
5.385.6   Secretam et garris multus in auriculam.
5.385.7  Quare odio es; tam, Galle, citos pol mirer amores,
5.385.8   Si qua vel e vulgi foece puella ferat. 386. Ad Aconem de Phyllide expergefacta.


1415. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.391.6   Tam sapiens multis non fit inepta modis. 392. Ad Cynnamum oratorem male popularem.
5.392.1  Turpis adulator vera es re, nomine tantum
5.392.2   Orator, solum factus ad obsequium.
5.392.3  Quod gratum semper dicis, non utile quod sit,
5.392.4   Atque comes vulgi es, quem decet esse ducem.


1416. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Turpis adulator vera es re, nomine tantum
5.392.2   Orator, solum factus ad obsequium.
5.392.3  Quod gratum semper dicis, non utile quod sit,
5.392.4   Atque comes vulgi es, quem decet esse ducem.
5.392.5  Blande, sile: mulcere aures, turbamque morari
5.392.6   Blandius, incassum, Cynname, scurra potest.


1417. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

399. In hominem ingenio difficili ac malevolo.
5.399.1  Cui nemo est carus, quos nosti cunque, virorum,
5.399.2   Miror, si carus, Cinna, vel ipse tibi es.
5.399.3  Non aliis odio tantum est, sibi displicet ipsi,
5.399.4   Cui, quod bile tumet cor male, nemo placet. 400.


1418. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.434.3  Reprendis, paullum si quid peccavit amicus,
5.434.4   Nec potes id miti dissimulare animo.
5.434.5  Tam ferus officii exactor, tam ferreus, Aule,
5.434.6   Praecipuo es vitae mutus in officio;
5.434.7  Nemo etenim officium laedit magis, omnia quam qui
5.434.8   Ad summi leges exigit officii.


1419. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

similem dixit te, Quinte, Catullo,
5.458.2   Fallitur; haud quidquam est nam mage dissimile.
5.458.3  Ipsa lucidior splendet prope luce Catullus,
5.458.4   Obscuris at tu obscurior es tenebris.
5.458.5  Ille sua ingenuo contingit scripta lepore,
5.458.6   Tu rude nescio quid scribis et illepidum.
5.458.7  Illum docti omnes mirantur, te probat unus,


1420. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mathematicus
5.459.3  Nosse negat linguam se Phoebi; scita mathesis,
5.459.4   Ponderaque et numeros nosse poeta negat.
5.459.5  Ergo aliud scribe, aut aliter; qui ingratus ubique es,
5.459.6   Incipias fieri gratus at alterutris. 460. [  1354] In Glauciam propriis laudibus carentem.
5.460.1  Vis te laudari?


1421. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

invidiam. 468. [467.] In Cinnam bonum oratorem, malum poetam.
5.468.1  Orator cunctis placuisti, Cinna; poeta
5.468.2   Factus ut es, soli jam tibi, Cinna, places. 469. [468.] Ad Phylliden magis de corpore, quam de animo sollicitam.
5.469.1  Corpus, Phylli, ornas. Quid mentem? Servus ubi auro


1422. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

503. [502.] In Eunum medicum.
5.503.1  An ducenda uxor tibi sit, me consulis, Eune?
5.503.2   Duc age quam primum, quandoquidem es medicus.
5.503.3  Duc, ex parte aliqua, sarci tot damna Quiritum,
5.503.4   Pro multis aliquod redde caput patriae.


1423. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.514.4   Publica uti vitio res male dispereat. 515. [514.] In medicos.
5.515.1  Corpore quam valido, quam firmo robore, Phylli, es
5.515.2   (Mitto alia) hoc certe noscimus indicio.
5.515.3  Consulis assidue medicum, paresque jubenti,
5.515.4   Et tamen (id fieri qui pote?) vivis adhuc.


1424. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

praestaret, nosset, ineptus
5.539.8   Quam sit, qui cupide venditat ingenium. 540. [539.] In loquacem.
5.540.1  Quod celer eloquio es, magno tibi, Quinte, videris
5.540.2   Ingenio; verum falleris egregie.
5.540.3  Nam celer eloquio es, quod nunquam plurima rerum,
5.540.4   Quae fantem possunt sistere, Quinte,


1425. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

540. [539.] In loquacem.
5.540.1  Quod celer eloquio es, magno tibi, Quinte, videris
5.540.2   Ingenio; verum falleris egregie.
5.540.3  Nam celer eloquio es, quod nunquam plurima rerum,
5.540.4   Quae fantem possunt sistere, Quinte, vides. 541. [540.] In Postumum, culum sibi rumpi perpetuo dicentem.


1426. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

550. [549.] In senem coram puero turpia narrantem.
5.550.1  Foede senex, puero coram qui turpia narras,
5.550.2   Ut video, rursum es factus et ipse puer. 551. [550.] In Varronem, pubblica munera sibi deposcentem.
5.551.1  Pubblica deposcis, Varro, tibi munera, magnis


1427. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.566.4   Ut ne sit, qui te conficit, iste dolor. 567. [568.] In superbum Tullae fastidium.
5.567.1  Dum tibi quisque gravis, Tulla, est, hoc denique nacta es,
5.567.2   Ut nulli non sis tu quoque, Tulla, gravis.
5.567.3  Et merito; tam tristis enim, tam turgida fastu,
5.567.4   Credo equidem, ferri vix queat ipsa Venus.


1428. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

evenit unquam
5.651.4   Gestiat ut solam tangere, Quinte, manum. 652. [651.] Ad Lycorim fictis comis onustam.
5.652.1  Quae Venus es, fieri gaudes turrita Cybele,
5.652.2   Dum struis aggestas, pulchra Lycori, comas,
5.652.3  Et molem imponis flavum super caput altam,
5.652.4   Quantam non Atlas coelifer ille


1429. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.657.4   Non qui facta aliis verbaque, resque refert. 658. [657.] In idem argumentum.
5.658.1  Vel nova, si potis es, jubeo te scribere, vel, si
5.658.2   Non potis es, saltem scribere, Quinte, nove.
5.658.3  Horum qui neutrum vates facit, haud facit hercle;
5.658.4   Nil est cur


1430. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

resque refert. 658. [657.] In idem argumentum.
5.658.1  Vel nova, si potis es, jubeo te scribere, vel, si
5.658.2   Non potis es, saltem scribere, Quinte, nove.
5.658.3  Horum qui neutrum vates facit, haud facit hercle;
5.658.4   Nil est cur dici jure poeta velit.


1431. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pravo Gargilii ingenio] Cur non omnes de omnibus aeque judicent Radelja
5.677.1  Serpens prudentem dixit se forte, columba
5.677.2   Cui simplex, tanto es perdite, deterior,
5.677.3  Stultitia qui nil peccas, verum omnia, pravum,
5.677.4   Quae laedis, tantum laedis ob ingenium.
5.677.5  Tolle tibi hoc dictum, Gargili, dicere


1432. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.702.2   Musarum insector cultus in arte rudem.
5.702.3  Hoc dolet, hoc tacitus non possum ferre, pudore
5.702.4   Quod posito, Musas tam rudis exagitas.
5.702.5  Nec sola es venia, quam do, contentus, inerti
5.702.6   Improbus at laudem quaeris ab ingenio. 703. [702.] De Phyllide se a pluribus amari jactitante.


1433. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

709. [708.] [  1472] In hominem nequam.
5.709.1  Nobilis haud usquam notescis, Glaucia, condit
5.709.2   Obscurum multo in lumine clara domus.
5.709.3  Quam nihil es proavum similis! Quos fama peremptos
5.709.4   Laudat adhuc passim, te silet incolumem.
5.709.5  Et precor, ut sileat, tua factaque dictaque narrans,
5.709.6   Ne male dedecoret


1434. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

levis est Phyllis, doleo, nec miror, Opimi,
5.732.2   Te magis et doleo, miror et esse levem.
5.732.3  Naturae vitio levis est mea Phyllis; amice,
5.732.4   Tu levis es vitio (nec pudet?) ipse tuo.
5.732.5  Illa mihi est, qualem non dedecet esse puellam;
5.732.6   Tu talis, qualem dedecet esse virum.


1435. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.797.6   Et generi credis debita cuncta tuo. 798. [793.] Ad Gelliam nimium viris blandientem.
5.798.1  Blanda viris nimium crebro es. Dic, Gellia, fingis;
5.798.2   Anne facis vero, quae facis, ex animo?
5.798.3  Pol medium haec inter nihil est. Dic, qualis haberi,
5.798.4   Gellia, vis? Mendax, anne pudica


1436. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[837.] Quare Licinius poetas odio habeat. Krša
5.843.1  Despuis, irrides, damnas mendacia vatum,
5.843.2   Mentiri quod tu nil potis es, Licini,
5.843.3  Illa nec in Pindo tibi somnia fingere, fingit
5.843.4   Quae nemo pingui frigidus ingenio.
5.843.5  Hoc dolet, hinc vatum sordent mendacia; veri


1437. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

avarum. Krša
5.860.1  Rem facis, argento postponens omnia, Servi,
5.860.2   Teque, tuosque simul dedecorans proavos,
5.860.3  Risus et es vili tuque et tua facta popello,
5.860.4   Queis isto indignum nil magis est genere.
5.860.5  Nil magis indignum, quas incolis, aedibus, ista
5.860.6   Dignum et, qua sordes


1438. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.869.1  In patria, cujus non audes dicere nomen
5.869.2   (Tam parva est, nulli et cognita Romulidum),
5.869.3  Qui fueras magnus vates, Rufine, pusillus
5.869.4   Romana es vates factus in Arcadia;
5.869.5  Nam tibi Romani tam praestant arte poetae,
5.869.6   Quam praestat patriae maxima Roma tuae.


1439. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.911.1  Nil unquam eximia dignum facis, Orphyte, laude,
5.911.2   Quod pleno possit vatibus ore cani,
5.911.3  Parvus es in magnis, in magnis parvus es idem,
5.911.4   Vel geris exigue, vel geris exigua. 912. [906.] In Antigenem turpia


1440. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.911.1  Nil unquam eximia dignum facis, Orphyte, laude,
5.911.2   Quod pleno possit vatibus ore cani,
5.911.3  Parvus es in magnis, in magnis parvus es idem,
5.911.4   Vel geris exigue, vel geris exigua. 912. [906.] In Antigenem turpia quaeque nominibus propriis


1441. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et quidquid pulchris dicitur et lepidis,
5.954.5  Horum nil dici tibi tu, scribive putato,
5.954.6   Cui nihil est pulchri, cui nihil est lepidi:
5.954.7  Omnes quae potis es conspecta extinguere flammas:
5.954.8   Indis quae miram pectoribus glaciem;
5.954.9  Nulla foret cui non similis nunc si, hercule! Phaedra,
5.954.10   Nemo virum similis non


1442. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.960.1  Nempe levem dicis me, Cinname, quod tibi amicus
5.960.2   Esse, ut eram, verso pectore desierim.
5.960.3  Id fateor, verti si me ventosus et idem
5.960.4   Nunc odio es, nuper qui mihi carus eras.
5.960.5  Sin male vertisti tu te, nec jam tibi quidquam
5.960.6   Illius, placuit qui mihi, moris inest,
5.960.7  Ipse levem dic te, quod tam mutatus


1443. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui mihi carus eras.
5.960.5  Sin male vertisti tu te, nec jam tibi quidquam
5.960.6   Illius, placuit qui mihi, moris inest,
5.960.7  Ipse levem dic te, quod tam mutatus ab illo es,
5.960.8   Quem memini et nusquam, proh dolor, invenio;
5.960.9  Quem mihi si reddes, aeque sic rursus amabo:
5.960.10   Dicar ut eximia solus amare fide.


1444. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.961.5  Sic mutam chordis citharam si forte remissis
5.961.6   Pulset, quantavis nil agat arte manus. 962. [956.] Quod nihili es, non tu naturae, sed tibi debes.
5.962.1  Ingenio praestas; nempe hoc es nequior, usu
5.962.2   Cui nullo est, praestans quamlibet, ingenium.
5.962.3  Naturae, mallem, deberes, Cinna, sed


1445. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.961.6   Pulset, quantavis nil agat arte manus. 962. [956.] Quod nihili es, non tu naturae, sed tibi debes.
5.962.1  Ingenio praestas; nempe hoc es nequior, usu
5.962.2   Cui nullo est, praestans quamlibet, ingenium.
5.962.3  Naturae, mallem, deberes, Cinna, sed heu, heu,
5.962.4   Quod nihili es, debes moribus omne


1446. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

praestas; nempe hoc es nequior, usu
5.962.2   Cui nullo est, praestans quamlibet, ingenium.
5.962.3  Naturae, mallem, deberes, Cinna, sed heu, heu,
5.962.4   Quod nihili es, debes moribus omne tuis. 963. [957.] In idem argumentum.
5.963.1  Ingenium culpas; culpa te, Quinte, pusillo
5.963.2   Nullum


1447. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.974.4   Quae male displicuit, rursus, ut ante, placet.
5.974.5  Heu miseram! Rursus quae flebit nempe relicta,
5.974.6   Ibit et in patriam spreta puella domum.
5.974.7  Non es, qui possis longo illam tempore ferre,
5.974.8   Ipsum qui nec te, Postume, ferre potes. 975. [969.] In Quintum hominem maledicum.


1448. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pati, regumque ministros,
5.1011.8   Arbitrio quam sic velle perire suo? 1012. [1006.] Aliud.
5.1012.1  Infelix quo mersa malo es nunc Gallia! Servit
5.1012.2   Rex tuus et servit pars populi melior,
5.1012.3  Vulgus ovat, saevitque animis atque omnia miscet
5.1012.4   Nactum vesanos ad scelus omne


1449. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et multa virtute puellam
5.1014.2   Captus amas, mirum nil facis, Antigene.
5.1014.3  Hoc mirum est, veniaque caret, quod totus in una
5.1014.4   Galla nec nostri nec memor ipse tui es.
5.1014.5  Negligis officium, nec vitae munia obire
5.1014.6   Sueta potes, demens et sine more furis.
5.1014.7  Crede mihi, tanti non ulla est foemina, sanae


1450. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1015. [1009.] In Lucillam se monstruose exornantem.
5.1015.1  Sic te more novo exornas, Lucilla, placebas
5.1015.2   Quae prius, ut nulli jam placeas hominum.
5.1015.3  Ante Venus visa es, nunc torva videre Megaera,
5.1015.4   Cui caput est densis anguibus implicitum.
5.1015.5  Structa ingens faciem turris coma surgit in altae,
5.1015.6   Et pluma et velo


1451. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

"Artes dum versas, detegis ipsa tuas".
5.1033.1  Fallere vis, quemquam nec fallis, Gellia et artes
5.1033.2   Dum versas mire, detegis ipsa tuas.
5.1033.3  Hinc odio simul et contemptu es; prava voluntas
5.1033.4   Cui praesto est, solers defit at ingenium. 1034. [1028.] Aliud.
5.1034.1  Contemptu atque odio digna


1452. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

senectam.
5.1055.2   Hoc mihi fert certe longa senecta boni,
5.1055.3  Quod nequeunt juvenes, videam ut, formosaque, flore et
5.1055.4   In primo vernans, quam fatua et nihili es. 1056. [1050.] In Gelliam, credentem sibi laudi esse solam. In Gelliam, credentem sibi laudi esse quod sola sit. Krša


1453. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1056. [1050.] In Gelliam, credentem sibi laudi esse solam. In Gelliam, credentem sibi laudi esse quod sola sit. Krša
5.1056.1  Quod sola es, laudi credis tibi. Nempe severos
5.1056.2   Ob mores linqui, Gellia, sola putas.
5.1056.3  Quid qui te laesi fugitant, cautique, lacessis
5.1056.4   Queis male nil meritos,


1454. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

oculis, vultu, Leonilla, fateris amorem;
5.1058.2   Et tua, "Amas", tibi quod dicimus, ira furit?
5.1058.3  Vis alios, urat quae te mala flamma, tacere?
5.1058.4   Si potis es, moneo, tu prior ipsa tace. 1059. [1053.] In Ponticum in vitae ratione omnibus aliis dissimilem.
5.1059.1  Indueris duplici qui nunc panno, quum furit aestas,


1455. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1060. [1054.] Ad Postumum, semper magis magisque inepta dicentem.
5.1060.1  Multa Lupus dicit, multa et tu dicis inepte,
5.1060.2   Postume, tu gravis es mi tamen, ille levis:
5.1060.3  Spes etenim est, doctus post res ut dicat ineptas
5.1060.4   Ille aliquid, nosci quod queat utiliter.
5.1060.5  A te quod sperem, nihil est;


1456. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1061. [1055.] De Aegle, frustra eodem cultu, quo Phyllis, se ornante.
5.1061.1  Ornatu frustra incedis, quo Phyllis, eodem,
5.1061.2   Non potis es cultu stulta, placere pari.
5.1061.3  Illam cuncta decent; nil te non dedecet, Aegle,
5.1061.4   Illa addit vesti, detrahis ipsa decus.
5.1061.5  Suppara mutantur, vittae,


1457. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Marcum monet, ut caveat, ne Leonillae propior displiceat. Krša
5.1063.1  Ne tibi displiceat propior Leonilla, vereris.
5.1063.2   Id quoque, ut es laevus, Marce, potest fieri.
5.1063.3  Sed certe fiet, quod tu nil, Marce, vereris,
5.1063.4   Illi displiceas ut male tu propior.


1458. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1116.1  Tu tibi, ais, sperni Musas majora sequenti;
5.1116.2   Spretum ego te Musis, Tucca, minora sequi.
5.1116.3  Factus enim es criticus tandem postquam esse poetae
5.1116.4   Conanti languens obstitit ingenium.
5.1116.5  Nam quis Aristarcho mavult, modo sanus, Homero
5.1116.6   Quam fieri, utrumvis si


1459. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Mira videt totam quisque per Arcadiam,
5.1117.3  Et fugit in nubes longe per inania, lapsu
5.1117.4   Ad terram et praeceps decidit Icario.
5.1117.5  Mens bona, si qua dea es, tantos compesce tumultus,
5.1117.6   Fac, regat hos coetus non furor, at ratio,
5.1117.7  Fac, pastor se se pastorem sentiat esse,
5.1117.8   Carmen lanigeras et canat inter


1460. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quinte; videre
5.1124.2   Quod, credo, numnam sint bona, Quinte, nequis. 1125. [1119.] In idem argumentum.
5.1125.1  Pol malus es vates. Qui norim id, Cinname, quaeris?
5.1125.2   Hoc uno: versus despuis usque bonos.
5.1125.3  Scire piget, quidnam scribas. Quod scribis, opinor,
5.1125.4   Est his, quae


1461. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est, vacuum nil est magis omni
5.1171.4   Fruge bona, ingratumque auribus atque animo,
5.1171.5  Nec remedi quidquam est, ni prorsus parcere verbis:
5.1171.6   Hoc uno potis es consuluisse tibi. 1172. [1166.] Munus aptum Pholoe Pholoe] vetulae Radelja nuptae.


1462. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1190. [1184.] In Lycorin nimis rigidam senibus.
5.1190.1  Quidquid agas, dicasve senex, Corvine, Lycorin,
5.1190.2   Haud potis es flavam conciliare tibi.
5.1190.3  Illa solet facilis cuivis ignoscere culpae,
5.1190.4   Uni ullam nunquam dat veniam senio.


1463. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

artes, deficiuntque doli.
5.1191.3  Aetas longa urget miseram, seniumque patescit
5.1191.4   Hoc magis atque magis, quo magis occulitur.
5.1191.5  Da jam victa manus; quaeque es, tandem esse fatere.
5.1191.6   Turpior est, aevo quae male pugnat, anus. 1192. [1186.] In Tuccam veniam poscentem, eo quod Aeglen ducat.


1464. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Summum quod culmen, Batte, videre nequis,
5.1215.3  Scire nec, immani tractu disjunctus ab illo,
5.1215.4   Artis adhuc medio curris ut in spatio,
5.1215.5  Nec tanto prior es nostri pictoribus aevi,
5.1215.6   Quanto es tot priscis, hercule, posterior. 1216. [1210.] (vide n.o 1260)


1465. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1215.3  Scire nec, immani tractu disjunctus ab illo,
5.1215.4   Artis adhuc medio curris ut in spatio,
5.1215.5  Nec tanto prior es nostri pictoribus aevi,
5.1215.6   Quanto es tot priscis, hercule, posterior. 1216. [1210.] (vide n.o 1260) Krša In columnam


1466. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1221.1  Quaerere amatorem pronum est tibi; quaerere amicum,
5.1221.2   Si bene te novi, Gellia, difficile.
5.1221.3  Tu nec enim quemquam potis es sapienter amare,
5.1221.4   Te nec amare ullus, qui sapienter amet. 1222. [1216.] (pon. inter varia)


1467. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1224. [1218.] "Amor pulcherrima fingit".
5.1224.1  Pulchra parum vesanus amor pulcherrima fingit,
5.1224.2  Hinc tu te pulchram, Gellia foeda, putas.
5.1224.3  Qualis es, in speculo cernes te denique; amare
5.1224.4   Incipies quum te, Gellia foeda, minus. 1225. [1219.] Amor ludit amantes et mutat res, ut vult.


1468. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Gelliam amanti iniquam. Krša
5.1243.1  Ante alios tibi sum cur, Gellia, vilis? An omnes
5.1243.2   Ante alios quod tu, Gellia, cara mihi es?
5.1243.3  Hoc male si miserum perdit, jam moribus istis
5.1243.4   Efficies, possim vilis ut esse minus. 1244.


1469. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1250. [1244.] (pon. inter varia) Krša Querimonia in Tullam.
5.1250.1  Cur tam blanda aliis, uni mihi, Tulla, severa es?
5.1250.2   Cur moestam solus cernere cogor ego?
5.1250.3  Cur miserum toties angis; dubiumque relinquis
5.1250.4   An tibi jam toto pectore deciderim?


1470. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1255. [1249.] Ob Vari amicitiam neminem posse clarere. Krša
5.1255.1  Clarus amicitiis multorum es, Vare; tua sed
5.1255.2   Multorum nemo est clarus amicitia. 1256. [1250.] De tabula Raphaelis Sanctii, regiam familiam desidia torpentem


1471. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1321.1  Cui nimium indulges, te servus decipit, Aule,
5.1321.2   Atque suis quo vult ductitat usque dolis.
5.1321.3  Ille audit domini dominus, tu fabula vulgo es,
5.1321.4   Mancipiumque tui dicere mancipii. 1322. [1315.] In Cinnam, ob amorem valde mutatum ab illo, qui fuerat.
5.1322.1  Ex


1472. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1322. [1315.] In Cinnam, ob amorem valde mutatum ab illo, qui fuerat.
5.1322.1  Ex quo captus amas, proh quam mutatus ab illo,
5.1322.2   Qui fueras, Cinna, es! Te puerum, memini,
5.1322.3  Mirarique viri passim et laudare solebant;
5.1322.4   Ecce virum nunc te despiciunt pueri,
5.1322.5  Irridentque levem, fatuum, fatuasque


1473. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De sua elegia et Volusii epigrammate. Krša
5.1332.1  Non mea centeno constans elegeia versu
5.1332.2   Longa est, ut questus nuper es, o Volusi.
5.1332.3  Omnia nam scripsi, multo expendique labore,
5.1332.4   Ut nil non gratum mentibus accideret,
5.1332.5  Nil non blande aures mulceret. Longa fuerunt


1474. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1395.5  Ne frigusque ferant, languoremque, ut quibus esse
5.1395.6   Nil pote frigidius, nil pote languidius. 1396. [1388.] Multa et magna loqui non es bene dicere. Multa et magna loqui non esse bene dicere. Krša
5.1396.1  Multa loqui non est bene dicere: multa loquentem,


1475. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non saltem parcere velle tibi. 1441. [1434.] In superbum jactatorem.
5.1441.1  Majorem quanto jactas te, Glaucia, tanto
5.1441.2   Es minor atque omni sperneris a populo.
5.1441.3  Vis magnus tandem fieri, magnusque videri?
5.1441.4   Si potis es, parvum te, facito, esse putes.
5.1441.5  Sed miser haud potis es,


1476. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1441.1  Majorem quanto jactas te, Glaucia, tanto
5.1441.2   Es minor atque omni sperneris a populo.
5.1441.3  Vis magnus tandem fieri, magnusque videri?
5.1441.4   Si potis es, parvum te, facito, esse putes.
5.1441.5  Sed miser haud potis es, mentem cui fastus ademit,
5.1441.6   Et veros rerum surripuit modulos.


1477. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Es minor atque omni sperneris a populo.
5.1441.3  Vis magnus tandem fieri, magnusque videri?
5.1441.4   Si potis es, parvum te, facito, esse putes.
5.1441.5  Sed miser haud potis es, mentem cui fastus ademit,
5.1441.6   Et veros rerum surripuit modulos. 1442. [1435.] In Postumum, de injuriis sibi illatis quaerentem.


1478. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1454.] In senem formosae puellae amatorem.
5.1461.1  Stulta fugit; stulte fugientem, Cinna, puellam
5.1461.2   Quid sequeris? Spretus tu male sperne malam.
5.1461.3  Illam ni potis es, tu te ipsum sperne. Dolebis,
5.1461.4   Cinna, minus, spretum noris ubi ex merito,
5.1461.5  Nil et erit mirum, quod primo in flore juventae
5.1461.6   Horret amatorem pulchra


1479. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1468. [1461.] In quemdam stultum, Romanis infensum.
5.1468.1  Romae quondam hospes Romani nominis hostis
5.1468.2   Factus es. In Roma quid male displicuit?
5.1468.3  Scilicet hoc, quod te vesana mente furentem.
5.1468.4   Horruit illa suo blanda fovere sinu,
5.1468.5  Nec passa est regnum, sanctosque


1480. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1472. [1465.] [  709] In hominem nequam.
5.1472.1  Nobilis haud usquam notescis, Glaucia; condit
5.1472.2   Obscurum multo in lumine clara domus.
5.1472.3  Quam nihil es proavum similis! Quos fama peremptos
5.1472.4   Laudat adhuc passim; te silet incolumem.
5.1472.5  Et precor, ut sileat, tua factaque dictaque narrans
5.1472.6   Ne male dedecoret


1481. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[1467.] [  1116] In Quintum, qui se poesi infensum dixerat.
5.1474.1  Spernere te dicis Musam majora sequentem;
5.1474.2   Spretum ego te Musis, Quinte, minora sequi.
5.1474.3  Factus enim es criticus tandem postquam esse poetae
5.1474.4   Conanti languens obfuit ingenium.
5.1474.5  Nam quis Aristarcho malit (modo sanus) Homero
5.1474.6   Quam fieri, utrumvis quum


1482. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.18.1  Parce vivebas ac duriter, aelia, lana,
7.18.2  Ac tela victum quaerere sueta tibi.
7.18.3  Nunc et iners cessas, nec sumptu parcis; opinor,
7.18.4   Thesaurum nacta es, nec, populus blaterat
7.18.5  Quod passim, credo. Moneo tantum, aelia: famam
7.18.6   Saepe solent subitae laedere divitiae.


1483. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.31.4   Communem tecum si mihi vis scabiem. 32. Ad Gelliam, immani pinguedine sibi placentem.
7.32.1  Multo quae pingui distenta es, Gellia, sic ut
7.32.2   Nulli non vasto corpore displiceas,
7.32.3  Una places tamen places tamen] tamen2 places1


1484. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pariter mirari et spernere eumdem,
7.42.8   Et magnum cogor dicere et exiguum. 43. Ad Gelliam amatori obnoxiam.
7.43.1  Tu domina es Quinti, quam te solet ille vocare?
7.43.2   An magis es Quinti, Gellia, mancipium?
7.43.3  Injecta certe dextra quum te modo traxit,
7.43.4   Atque meo abduxit scilicet a


1485. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cogor dicere et exiguum. 43. Ad Gelliam amatori obnoxiam.
7.43.1  Tu domina es Quinti, quam te solet ille vocare?
7.43.2   An magis es Quinti, Gellia, mancipium?
7.43.3  Injecta certe dextra quum te modo traxit,
7.43.4   Atque meo abduxit scilicet a latere,
7.43.5  Ad latus atque sui jussit considere amici,


1486. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.49.8   Non erit, Herophile dicat ut esse "suum". 50. Ad Gelliam pulchram, sed insulsam.
7.50.1  Marmoream dico Venerem te, Gellia; pulchra es,
7.50.2   Pulchra, sed insulso pectore frigidula. 51. Aliud.
7.51.1  Marmoream dico Venerem te, Gellia; pulchra es,


1487. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Gellia; pulchra es,
7.50.2   Pulchra, sed insulso pectore frigidula. 51. Aliud.
7.51.1  Marmoream dico Venerem te, Gellia; pulchra es,
7.51.2  Pulchra, lapis pulchro quo solet esse modo:
7.51.3  Excors, elinguis, mentem nil mi afficis ipsam,
7.51.4   Spectaclum solis frigida stas oculis.


1488. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te ut velles carmen, Corvine, Corvine] corr . ex Cervine rogavi,
7.57.2   Id tu es, facturum te, mihi pollicitus;
7.57.3  Nec fecisse reor. Quod mittis carmen, amice,
7.57.4  Non carmen, nugas at video esse meras.
7.57.5  Quod potes ergo, velis modo si


1489. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vivax, quam foedus, non erit hercle
7.62.6   Quisquam aequet vitae ut tempora longa tuae. 63. Aliud.
7.63.1  Mors foeda est, multo es tu morte at foedior ipsa;
7.63.2   Te viso extimuit, cepit et illa fugam. 64. De Polla et Varo, illa virili, hoc muliebri forma praedito.


1490. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

65. Ad Antigenem. De ejus carmine.
7.65.1  Antigenes, me, flave, tuo de carmine cogis
7.65.2   Nempe meum quod sit dicere judicium.
7.65.3  Dicam equidem: Es visus caelum ferri super altum,
7.65.4   Et miser insanis ausibus excidere:
7.65.5  Ut curru excussus Phaeton, pennisque solutis
7.65.6   Icarus, ille Pado est obrutus, hic


1491. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.97.1  Ad Postumum, ut ne nimis loquatur.
7.97.2  Quaeris pauca loqui possis quanam arte. Taceri
7.97.3   Quidquid erit dignum, Postume, si taceas.
7.97.4  At metuo, es nimium ne qui nunc garrulus, ipso
7.97.5   Fias verborum parcior Harpocrate. 98. [ = Sat. 45]
7.98.1  De Phyllidis felicitate in


1492. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Gelliam de Thyrsidis nomine commutato.
7.135.1  Quam sensum haud subeat praesens tibi, Gellia, Thyrsis,
7.135.2   Ex re parva equidem, sed liquido edidici.
7.135.3  Quum discedentem visa es nec nosse, vocasti
7.135.4   Nec Thyrsin, verso nomine sed Lycidam. 136. De se a Tulla spreto.
7.136.1  Tullae spretus ego dolui.


1493. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

151. Ad Phyllida, frustra amorem celare conantem.
7.151.1  Frustra, Phylli, tegis, frustra mentiris amorem:
7.151.2   Crede mihi, haud dubiis proderis indiciis.
7.151.3  Nec fictam potis es pro vera obtrudere flammam,
7.151.4  Nec veram potis es, gliscit ubi, occulere.
7.151.5  Vafras ergo aliis linque artes: tu sine fuco
7.151.6   Mentem aperi, missis fraudibus,


1494. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Phylli, tegis, frustra mentiris amorem:
7.151.2   Crede mihi, haud dubiis proderis indiciis.
7.151.3  Nec fictam potis es pro vera obtrudere flammam,
7.151.4  Nec veram potis es, gliscit ubi, occulere.
7.151.5  Vafras ergo aliis linque artes: tu sine fuco
7.151.6   Mentem aperi, missis fraudibus, ingenuam.


1495. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Fervens amor amoris causam non dispicit. Nimio amore captos nescire cur ament. Krša
7.179.1  Cara tibi est Phyllis, potis es nec dicere, quare,
7.179.2   Posses, ni Phyllis tam tibi cara foret.
7.179.3  Causa subest; sed enim causam non dispicit; unum,
7.179.4   Fervet ubi valide, se modo sentit


1496. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

186. Hortatur amicum, ut Lycoridem deserat.
7.186.1  Surpsti colla jugo tandem, nec publica te res
7.186.2   Mole sua, nec te munia magna premunt.
7.186.3  Jam tuus es, dixi. Risit formosa Lycoris,
7.186.4   Et dixit: totus nunc erit ille meus.
7.186.5  Dii melius: pulchro subtraxti victor, amice,
7.186.6  Victor et indecori subtrahe colla


1497. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nocens. 208. Ad Lycorim marmoreae Veneri assimilem.
7.209.1  Marmoreae Veneri dixi te saepe, Lycori,
7.209.2  Assimilem: pulchra es, candida, frigidula. 209. Ad Lesbiam. Solus ago. Ad Lesbiam. Cur solus vivat. Krša


1498. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

foeda ut possis contritus in arte videri,
7.227.4   Nec lusor, sed fur scilicet esse merus.
7.227.5  Crede mihi, tanto famae ne lude periclo,
7.227.6   Tandem et qui non es, ne videare, cave. 228. [227.] De Glaucia, se fusci coloris esse dicentem.
7.228.1  Credo ego, qui fuscum dixit se Glaucia, fuscum


1499. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est, hic est bona, carmen
8.1.8   Assidue dictat, quae, mea Lyda, mihi. 2. Ad Lydam optimam optimi viri uxorem
8.2.1  Lyda, viro es felix, felix te conjuge, Lyda,
8.2.2   Vir tuus est, ambo quos mea Musa colit,
8.2.3  Quos mihi si liceat saeclis monstrare futuris,
8.2.4   Atque modis pulchre pingere


1500. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

viriles,
8.5.10   Falso ego foemineo captus amore feror. 6. Ad Lydam, quo loco apud eam esse velit
8.6.1  Primo, Lyda, loco mi tu es; non dempserit ulla
8.6.2   Hunc tibi, ego veris dum capiar meritis.
8.6.3  Nec doleo, meritis tanto impar, dignus haberi
8.6.4   Possim vel decimo, si tibi, Lyda, loco.


1501. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nec doleo, meritis tanto impar, dignus haberi
8.6.4   Possim vel decimo, si tibi, Lyda, loco.
8.6.5  Extremus nolo fieri, vel scilicet unum hoc
8.6.6   Ob meritum, primo es quod mihi, Lyda, loco. 7. Lusus.
8.7.1  Assedi Lydae, pauxillum forte vacabat
8.7.2   Nos inter spatii; hoc arripuit Fabius,


1502. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

10. Ad Lydam, aliis ab ea digressis in theatrum
8.10.1  Nemo hinc non abiit comitum te, Lyda, relicta.
8.10.2   Prae te aliis, credo, laeta theatra placent.
8.10.3  Uni, Lyda, mihi es quovis mage grata theatro,
8.10.4   Vox tua mi cantus vincit et omnigenos.
8.10.5  Ergo unus mansi; non tu ne sola maneres,
8.10.6   Te sine sed videar ne mihi solus ego.


1503. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tertia lux nobis te feret huc reducem.
8.62.3  Parva mora est; verum nulli non longa videri,
8.62.4   Te rapta ex oculis, protinus incipiet.
8.62.5  Nemo erit heic medium, quo sueta es Lyda, sedere,
8.62.6   Quin videat tristi mente vacare locum.
8.62.7  Nemo, tuum secum memorans, quaerensque leporem,
8.62.8   Quin dicat: nihil heic te sine, Lyda, sapit.


1504. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.85.12   Et memori condunt mente Metastasium. 86. Ad Lydam parvae puellae indolem admirantem.
8.86.1  Parvam contemplans mirata es, Lyda, puellam,
8.86.2   Illa sui quod spem praebuit eximiam.
8.86.3  Lyda, ego te interea mirabar, suetus, inani
8.86.4   Spe missa, impelli rebus ab eximiis,


1505. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cunque, suorum
8.91.6   Multus at ingenuo in pectore gignit amor. 92. Ad Lydam nimis parcam sibi uni.
8.92.1  Uni, Lyda, tibi parca es, non respicis unam
8.92.2   Te, dum large aliis commoda multa paras.
8.92.3  Laudo multum, alios quod curas; quod nihil ipsam
8.92.4   Te curas, id, me judice, laude caret.


1506. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda rogat carmen; causas tu nectis inanes,
8.110.2   Et trahis ingratas, dulcis amice, moras?
8.110.3  Digna tuo Lyda est celebrari carmine, dignus
8.110.4   Tu, Stay, es, Lydam carmine qui celebres.
8.110.5  Ambobus veniet par gloria, desinet ambo
8.110.6   Nulla et felices dicere posteritas:
8.110.7  Illa, tuo ingenio dotes quod praebuit


1507. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Scis miris dotibus aucta
8.146.2   Te mihi, non comptus, Lyda, placere tuos.
8.146.3  Tam bona, tam sapiens, tam suavis, tamque venusta,
8.146.4   Quamvis Gorgonea grata futura coma es. 147. Ad Lydam. De Marci Tullii lectione.
8.147.1  Miraris, vitae requies, curaeque levamen
8.147.2   Est mihi quod libris


1508. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

149. Ad Lydam interdum moestam.
8.149.1  Nec coelum placeat semper mihi Lyda serenum,
8.149.2   Ullo nec jugis risus in ore placet.
8.149.3  Tu grata es, moestae cui frons est saepe severa,
8.149.4   Non, quae Polla ipsis ridet in exequiis.
8.149.5  Pro re cuncta probo: variet quum vita tenorem,
8.149.6   Idem hominem in vultu


1509. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

an Pollam visere mallet.
8.151.1  Pollam, Lyda, rogas, an Tullam visere malim;
8.151.2   Duc, quo vis, quoquo duxeris, ire juvat.
8.151.3  Neutra placet sine te, tecum placet utraque: sola es,
8.151.4   Cumque aliis, aliis et sine, grata mihi. 152. Ad Lydam, de ejus valetudine.
8.152.1  Dicto ignosce, tuos timeo tibi


1510. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

159. Ad Lydam. In idem argumentum.
8.159.1  Quidquid agis, quidquid dicis, mea Lyda, probare
8.159.2   Dicor, et, id vere dici, ego confiteor.
8.159.3  Nimirum cara es prae cunctis hanc pol ob ipsam ob ipsam] corr. ex obipsam
8.159.4   Rem, quidquid dicis, quod probo, quidquid agis.


1511. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

decori
8.167.10   Quam vitam ut veros exigere ad numeros. 168. De se et Lyda a se laudata.
8.168.1  Vatem, Lyda, senem nacta es; jam carmina dictat
8.168.2   Cui non stultus amor, callida sed ratio.
8.168.3  Hoc mea erunt pluris praeconia, tuque ferere,
8.168.4   Credo equidem, major docta per ora


1512. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

187. De ingenio Lydae.
8.187.1  Foemineo generi multi male dicimus, unam,
8.187.2   Lyda, illo sed te demimus ex numero;
8.187.3  Foemina quae solum es formoso corpore (nostra
8.187.4   Foemineum corpus nec maledicta petunt):
8.187.5  Parte tui meliore, animo (ni dicere divam
8.187.6   Praestat) primores inter habenda viros.


1513. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

inter habenda viros. 188. De Postumo et Lyda.
8.188.1  Audivi tacitus Lydam ac te, multa loquentes;
8.188.2   Illa vir et visa es, Postume, tu mulier.
8.188.3  Quidquid enim quavis de re dixistis, inepte
8.188.4   Omnia tu visus dicere, at illa illa] corr. ex ille (AMB 244)


1514. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

judicium vanat.
8.209.3  Nec formosa eadem mihi, quae tibi, Lyda, videntur;
8.209.4   Id cur nam fiat, dicat Aristoteles.
8.209.5  Fit certe, atque tua, quam tu contemnere sueta es,
8.209.6   Mi nihil hercle usquam pulchrius est facie. 210. De Lyda inter agendum librorum lectioni intenta.
8.210.1  Urget opus


1515. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

219. Se Lydam, cuilibet praestantissimae foeminae anteferre.
8.219.1  Multas, Lyda, tibi soleo laudare, sed unam
8.219.2   Te mox laudatis omnibus antefero.
8.219.3  Una mihi es pulchras inter mage pulchra, disertas
8.219.4   Inter et una mihi es, Lyda, diserta magis.
8.219.5  Praeferri magnis magnum reor ipse; pusillis
8.219.6   Corillam et spretus


1516. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lyda, tibi soleo laudare, sed unam
8.219.2   Te mox laudatis omnibus antefero.
8.219.3  Una mihi es pulchras inter mage pulchra, disertas
8.219.4   Inter et una mihi es, Lyda, diserta magis.
8.219.5  Praeferri magnis magnum reor ipse; pusillis
8.219.6   Corillam et spretus anteferat Fabius.


1517. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

gravis fando, metuis, Lyda optima! Crede,
8.231.2   Una tibi est, possis qua gravis esse, via.
8.231.3  Si vites quemquam, si raro et pauca loquare,
8.231.4   Sic tantum potis es cuilibet esse gravis. 232. De mira Lydae in dicendo sapientia.
8.232.1  Omnia quod dicor tua dicta probare, meum ne
8.232.2   Id


1518. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

omnis large congesta supellex,
8.244.8   Et quo nil usquam est dulcius, eloquium.
8.244.9  Foemineae ut pereant laudes tibi, quanta virorum
8.244.10   Laudibus his olim es, Lyda, futura tamen. 245. Se ingenue Lydam laudare.
8.245.1  Dicis adulari tibi me, mea Lyda, quod usque
8.245.2   Multus amo


1519. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

246. Nil esse, quod sibi placeat sine Lyda.
8.246.1  Esse putas quidquam mihi tecum, Lyda, molestum.
8.246.2   Tamne ego sum, tamne es tu tibi nota parum?
8.246.3  Crede hoc, vel Bavii mihi tecum lecta placerent
8.246.4   Carmina, vel magni carmina Virgilii
8.246.5  Te sine (pace tua dicam hoc, divine poeta)


1520. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod amabilior. 252. De comi Lydae ingenio et patientia.
8.252.1  Horas, Lyda, senes inter residere quaternas
8.252.2   Qui potis es geminos tam bona, tam facilis?
8.252.3  Non audire piget tremula jam voce loquentes?
8.252.4   Non piget alterna plurima voce loqui?
8.252.5  Atque tuo amborum mentes mulcere


1521. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.263.3  Hoc mihi fis pluris, Lyda optima, quod tua virtus
8.263.4   Mire foemineum temperat ingenium.
8.263.5  Naturae nec enim debes, at moribus, agna
8.263.6   Quod miti es vixa mitior in media,
8.263.7  Exercesque iras adeo sapienter, ut hercle
8.263.8   Irasci melius non queat ipse Plato.


1522. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Scripsit Romani quae pater eloquii,
8.287.3  Quum tibi judicium Veri, sensumque decori,
8.287.4   Quoque vales, aetas ingenium abstulerit.
8.287.5  Donec eris, qualis nunc es, mirabere magni
8.287.6   Omne viri semper, semper amabis opus.
8.287.7  Forsan et aureolos, studio crescente, libellos
8.287.8   Assidua volves nocte dieque manu.


1523. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod] Krša: quo Radelja recitem historiam. 333. De se et Lyda.
8.333.1  Qua mecum es, mea Lyda, tibi cur tarda moratur,
8.333.2   aequo cur citior volvitur hora mihi?
8.333.3  An bona quo lapsu praeceps fugit hora volucri,
8.333.4   At mala vix lentum promovet


1524. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

337. Quanti faciat Lydae judicium.
8.337.1  Judicium quandoque meum si forte requiris,
8.337.2   Occule judicium mi, mea Lyda, tuum;
8.337.3  Namque id cum prodis (tanti es mihi) spernere cogor
8.337.4   Ipse meum, atque tuo fidere judicio;
8.337.5  Nec secus ac speculum, resonae vel vocis imago,
8.337.6   A te quae veniunt sola referre tibi.


1525. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

348. Quanti faciat Lydam.
8.348.1  Quam te, Lyda, probem, soleo hinc cognoscere, quod me
8.348.2   Nunquam, ni placeo cum tibi, Lyda, probo,
8.348.3  Una quod es multis pro millibus; haec tibi malo,
8.348.4   Uni quam toti scribere quod populo. 349. Se Lydae commoda suis longe anteferre.


1526. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Jurgantem verbis abstinuisse malis.
8.351.3  Id semel auditum decies audire necesse est,
8.351.4   Obtundi et nota semper ab historia.
8.351.5  Laudo, quod veritus tecta es: si fas tamen, oro,
8.351.6   Si fas, tandem aures ut vereare meas. 352. Ad Aulum. De Lyda.
8.352.1  Lydam posse negas quidquam


1527. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

377. De Lyda, nihil simulante, plurima dissimulante.
8.377.1  Alba tibi pullo vestis praetexta colore;
8.377.2   Quam simplex eadem es, vafraque, Lyda, docet.
8.377.3  Simplex, quod simulas nihil unquam; vafra, quod ut res,
8.377.4   Ut tempus poscit, plurima dissimulas.


1528. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Esse animo tandem fortis ut inciperes,
8.388.3  Id tibi perfectum laetor, quae, dum tonat axis,
8.388.4   Non cessas doctae fila movere Lyrae;
8.388.5  Fortis, seu tanto nihil es tremefacta fragore,
8.388.6   Tam bene dissimulas seu tremefacta metum. 389. Ad Pollam. De Lyda foeminarum praestantissima.


1529. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non perit hora mihi. 401. De domo Pizzellia.
8.401.1  Cui conjux, nati, levir tuus, optima Lyda,
8.401.2   Cui tu praesertim es cognita, Lyda, semel,
8.401.3  Mirer pol, quino mentem devinctus amore,
8.401.4   Ille domum vestram ni propriae anteferat.


1530. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Vis te collaudem plene, Violanta, tuas quod
8.420.2   Egregie partes egeris in Merope?
8.420.3  Non opus est multis; uno dicam omnia dicto:
8.420.4   Matre mihi visa es filia digna tua. 421. Ejusdem epigrammatis versio Italica ab eodem Cunichio facta.
8.421.1  Che dirò mai di te, Violante bella,


1531. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nec mihi foeminea placeat vir, Lyda, virili
8.459.2   Nec mulier forma: laus sua quemque decet.
8.459.3  Quare istam, torvo Mavor cui spirat in ore,
8.459.4   Ut solita es, pulchram dicere parce, precor.
8.459.5  Te potius gaude non falsa laude probari,
8.459.6   Cui placido mitis ridet in ore Venus.


1532. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.487.2   Pergis et arguto multa dolore loqui,
8.487.3  Et miseram questu assiduo vexare puellam,
8.487.4   Signaque mutati dicere cuncta animi;
8.487.5  Qui gravis es (nam cur dicam te falsa videre?)
8.487.6   Sic tamen, ut facili te bona mente ferat;
8.487.7  Ipsa jam, credo, fies onerosior aetna,
8.487.8   Ingens suppositum quae premit


1533. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

prodigus inciperem. 498. [497.] Ad Lydam.
8.498.1  Tam procul a populo quae vivis, Lyda, probari
8.498.2   Omni mirifice qui potis es populo?
8.498.3  Nempe tegi virtus cum summa est nescit et ipsis
8.498.4   Luce sua interdum fulgurat e tenebris.
8.498.5  Nube velut latitans multa sol, discutit umbras


1534. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.504.1  Quos prope te vidi, mihi sic placuere puellae,
8.504.2   Umbra horrens pictis ut placet in tabulis.
8.504.3  Nam collata illis visa es formosior esse,
8.504.4   Cultior et solito tu, mea Lyda, mihi. 505. [504.] Quis vitabit senem vel insulsa loquentem si propior illi Lyda sedet.


1535. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.511.1  Turpe timore quati, vana et formidine, vasto
8.511.2   Horrida cum nubes intonuit fremitu.
8.511.3  Tolle metum et quae consilio, mea Lyda, virili es,
8.511.4   Fac, ne foemineo, si pote, sis animo. 512. [511.] De Lydae in narranda hystoria lepore et de Furii ineptia.


1536. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.542.4   Si quid perfectum non satis exciderit. 543. De Violanta, quae canere nolens, aliam canere jusserit.
8.543.1  Pollicita es nobis cantus, Violanta; rogasti
8.543.2   Dein aliam, partes egit et illa tuas.
8.543.3  Bis laesi querimur, nostris quod dempta voluptas,
8.543.4   Illatus nostris quod dolor


1537. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

atque animo te veniente vigor. 559. De Violanta domum reversa.
8.559.1  Cara domo existi patria, Violanta; reversa
8.559.2   Es tamen in patriam nunc mage cara domum,
8.559.3  Nec quisquam est nostrum, coetu qui nempe solebat
8.559.4   Assiduo vestros concelebrare lares,
8.559.5  Cui, quamquam jucunda


1538. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.559.12   Candida quo virtus corda ciere solet. 560. De Lyda minus alia curante, aegrota filia.
8.560.1  Anxia dum natae morbo es, nil carmina, credo,
8.560.2   Ulla queunt animum lecta movere tuum.
8.560.3  Nil opus est igitur multa me scribere cura,
8.560.4   Nulla quae cura tu, mea Lyda, legas.


1539. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De Violanta minus febri laborante.
8.570.1  Gratia diis; tandem febris decessit abacta
8.570.2   Longe sub Stygios, venerat unde, lacus.
8.570.3  Cara tibi Violanta, mihi et tu reddita, Lyda, es,
8.570.4   Cui gnatae in morbo plurima pertimui;
8.570.5  Pertimui tanto hercle magis, quanto minus ipsa,
8.570.6   Dum gnatae metuis, visa timere tibi es.


1540. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi et tu reddita, Lyda, es,
8.570.4   Cui gnatae in morbo plurima pertimui;
8.570.5  Pertimui tanto hercle magis, quanto minus ipsa,
8.570.6   Dum gnatae metuis, visa timere tibi es. 571. In Quintum, Violantae morbum Lydae matri extollentem.
8.571.1  Quid metuas, quidnam speres, tu videris ipse,
8.571.2  


1541. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cur a Lyda discesserit. Krša
8.604.1  Lyda ego non odio te liqui, at ductus amore,
8.604.2   Me sine quod melius visa futura domi es;
8.604.3  Nil poteram praesens, absens num forte juvare
8.604.4   Possem, tentavi scilicet, atque abii. 605.


1542. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

612. [613.] Ad Lydam, rogantem quemdam rogantem quemdam] quemdam2 rogantem1 , quam valeat.
8.612.1  Ah, quid agis, mea Lyda? Istum cur ausa rogare es
8.612.2   Quam valeat? Miseris, heu, mala quanta moves
8.612.3  Quae subito nobis tempestas ingruet! Omnem
8.612.4   Morborum incipiet promere jam numerum,


1543. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

616. [617.] Laudat Lydam, eo quod matri suae similis est. Laudat Lydam
8.616.1  Quod proba, quod formosa, omnis quod docta Minervae es,
8.616.2   Laudari longo carmine, Lyda, potes;
8.616.3  Cuncta sed expedio paucis praeconia, solum
8.616.4   Hoc dicens: matri, Lyda, tuae es similis.


1544. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quod formosa, omnis quod docta Minervae es,
8.616.2   Laudari longo carmine, Lyda, potes;
8.616.3  Cuncta sed expedio paucis praeconia, solum
8.616.4   Hoc dicens: matri, Lyda, tuae es similis. 617. [618.] Laudat Mariam Pizzelliam sub nomine Lydae. seu, ut melius: Ad Lydam, quid de illa sentiat. Radelja


1545. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

meas tantum dimittit in aures,
8.619.4   Tu, quae gesta, ipsis subjicit hercle oculis;
8.619.5  Hunc vix ferre queo, te miror; longus in omni est
8.619.6   Mi nimis hic, brevis es tu nimis, historia. 620. [621.] Ad Violantam Pizzelliam.
8.620.1  Si tales pagus ferret, Violanta, puellas,
8.620.2   Pagano in


1546. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.627.3  Unum hoc, hesterna dum laetus nocte theatrum
8.627.4   Concelebro, tecum quod, mea Lyda, fui;
8.627.5  Quod tibi me comitem voluisti, Lyda, carere
8.627.6   Es nec passa tuis dulcibus alloquiis. fact. die 19. Jan[uar]ii 1778. Radelja 628. [629.] Ad


1547. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quam tuus esse comes. 630. [631.] De Lyda et Lycoride.
8.630.1  Pulchra est, nec pulchram sentit se Lyda; Lycori,
8.630.2   Foeda es, sed pulchram te tamen esse putas.
8.630.3  Hoc fit, ut e cunctis placeat mage Lyda; Lycori,
8.630.4   Et cuivis contra tu mage displiceas.


1548. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.2.2   aerumna miseram perdidit assidua,
9.2.3  Effudit celeri se partu, vixque dolorem
9.2.4   Nitenti egrediens attulit exiguum;
9.2.5  Omnibus et mire queis cara es Rossia, mira
9.2.6   Complevit sospes pectora laetitia.
9.2.7  Hoc fatum fatum] Krša: factum Radelja est homini:


1549. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Vult fieri, fieri semper et ipse velis;
9.15.9  Utque sapit mire, nil vult, nisi quod tibi prosit,
9.15.10   Atque tuam in melius provehat usque domum.
9.15.11  Aule, tua es felix domina. Sic sic precor usque
9.15.12   Servitii valido te premat illa jugo. 16. Ad Postumum, sibi ob fortunae bona nimis placentem.


1550. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.18.8   Unam urgens curis omnibus, efficiet. 19. [ = Sat. 150]
9.19.1  Ad Leonillam formosam et fatuam.
9.19.2  Ut potis es (mihi crede) tace, Leonilla; tacentis
9.19.3   Nemo non corpus suspicit egregium.
9.19.4  Cum loqueris, nemo non voces odit ineptas
9.19.5   Et miram egregio in corpore


1551. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

corpus suspicit egregium.
9.19.4  Cum loqueris, nemo non voces odit ineptas
9.19.5   Et miram egregio in corpore stultitiam.
9.19.6  Da te oculis, quam vis; aures fuge: digna videri es,
9.19.7   Audiri non es digna. Tace, ut potis es. 20. De Cinnamo, re, quam specie meliori.
9.20.1  Asper, difficilis, clamosus,


1552. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

loqueris, nemo non voces odit ineptas
9.19.5   Et miram egregio in corpore stultitiam.
9.19.6  Da te oculis, quam vis; aures fuge: digna videri es,
9.19.7   Audiri non es digna. Tace, ut potis es. 20. De Cinnamo, re, quam specie meliori.
9.20.1  Asper, difficilis, clamosus, res ubi poscit,
9.20.2  


1553. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

non voces odit ineptas
9.19.5   Et miram egregio in corpore stultitiam.
9.19.6  Da te oculis, quam vis; aures fuge: digna videri es,
9.19.7   Audiri non es digna. Tace, ut potis es. 20. De Cinnamo, re, quam specie meliori.
9.20.1  Asper, difficilis, clamosus, res ubi poscit,
9.20.2   Omnibus est omni Cinnamus


1554. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

28. Ad Quintum, de Batone summo pictore.
9.28.1  Dicere quae pinxit Raphael, scis omnia, Quinte;
9.28.2   Nescit, quem spernis, maximus ille Bato.
9.28.3  Quae pinxit Raphael potis es quam dicere sed tu,
9.28.4   Tam potis efficere est maximus ille Bato. 29. Ad Lesbiam, de Gallo, ea praesente, verecundo.


1555. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.30.8   Publica res omnes postulat una sibi:
9.30.9  Illa vetat mentem placito submittere amori,
9.30.10   Illa vetat dulci subdere colla jugo.
9.30.11  Et clamat: Meus es, quo nunc te proripis? Et te
9.30.12   Una sibi injecta vindicat, Aule, manu? 31. Ad Daphnin, Phyllidis laudatorem.


1556. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.53.2   Et tibi vis, de te quid rear ingenue.
9.53.3  Ingenue dicam, docte o geometra, rogatu
9.53.4   Dicere quod tandem cogor ab immodico.
9.53.5  Quam malus es vates, si tam bonus es geometres,
9.53.6   Newtono longe maior es, Hermogene. 54. [53.] Ad Hermogenem geometram, carmina scribentem.


1557. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et tibi vis, de te quid rear ingenue.
9.53.3  Ingenue dicam, docte o geometra, rogatu
9.53.4   Dicere quod tandem cogor ab immodico.
9.53.5  Quam malus es vates, si tam bonus es geometres,
9.53.6   Newtono longe maior es, Hermogene. 54. [53.] Ad Hermogenem geometram, carmina scribentem.
9.54.1  Artem


1558. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dicam, docte o geometra, rogatu
9.53.4   Dicere quod tandem cogor ab immodico.
9.53.5  Quam malus es vates, si tam bonus es geometres,
9.53.6   Newtono longe maior es, Hermogene. 54. [53.] Ad Hermogenem geometram, carmina scribentem.
9.54.1  Artem quisque suam tractet. Geometra poesi
9.54.2  


1559. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Quintum, cur eo relicto Scaurum visat.
9.77.1  Interdum viso Scaurum te, Quinte, relicto,
9.77.2   Illi quod video me minus esse gravem;
9.77.3  Ille mihi arridet, tu vultu, Quinte, severo es,
9.77.4   Ille mihi loquitur, tu mihi, Quinte, siles,
9.77.5  Ille mihi carum sese vult esse, piget te
9.77.6   Prae multis carum millibus esse mihi.


1560. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[123.] De se et Gellia.
9.126.1  Idem semper ego quod sum, me, Gellia, spernis,
9.126.2   Laudo ego te, morem, Gellia, quod varias.
9.126.3  Idem semper ego nec sim, si, Gellia, saeva es
9.126.4   Ut crebro, semper sic mihi saeva fores. 127. [124.] Ad Gelliam, ab antiqua morum disciplina desciscentem.


1561. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

127. [124.] Ad Gelliam, ab antiqua morum disciplina desciscentem.
9.127.1  Qualem perspexi te, Gellia, sanus amavi;
9.127.2   Quid nunc, facta tibi es cum male dissimilis?
9.127.3  Quid dicam? Qualem perspexi, rursus amare
9.127.4   Optabo, ut liceat tempus in omne mihi.


1562. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

praestas acri; praestare velim te
9.133.2   Acri etiam ad vitam, Cinname, judicio,
9.133.3  Naturam et rerum penitus dum perspicis, omnes
9.133.4   Scrutari et veri tam catus es latebras;
9.133.5  Cernere quid deceat, quid non, quae res tibi prosit,
9.133.6   Quae noceat, damnumve, aut ferat invidiam.
9.133.7  Haec si quis nescit sapiens, multum hercule


1563. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cur illi Varium recentem amicum veteri anteferat.
9.142.1  Vinum, Flacce, vetus, vetus et laudatur amicus,
9.142.2   Sed veteri vappae musta, puto, anteferas.
9.142.3  Sic tibi ego, quamquam es longo mihi cognitus usu,
9.142.4   Cognovi nuper quem, Varium antetuli.
9.142.5  In te istaec servata diu nam languet et illo
9.142.6   Nata modo at mire fervet amicitia.


1564. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

171. [168.] De Varo et Beroë.
9.171.1  Diva tibi visa est Beroë, Beroenque potitus
9.171.2   Sperabas vitam ducere coelicolum.
9.171.3  At nunc, Vare, jugo postquam illi es nexus eodem,
9.171.4   Nec divam credis, vitaque coelicolum
9.171.5  Illa ubi sit, quaeris; felicem et conjuge si quis
9.171.6   Te vocat, imo altum corde trahis gemitum.


1565. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.195.1  Calliope quondam et flavus dictabat Apollo,
9.195.2   Nunc algens dictat carmina pauperies.
9.195.3  Testis erit, coeli, cuius Musa ista diserta,
9.195.4   Factus ut es dives, turpiter obticuit.
9.195.5  Di male divitias perdant, quando illa voluptas
9.195.6   Nobis, illa tibi gloria deperiit
9.195.7  Divitias propter. Redeat, precor et tibi


1566. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

233. [230.] Nosce te ipsum.
9.233.1  Dic medico, quae vis, fac, venam exploret in horas,
9.233.2   Numquam te noscet, notus ut ipse tibi es.
9.233.3  Disce tibi expertus, quid sit rerum utile, quid non,
9.233.4   Ipsum ridebis doctior Hippocratem. 234.


1567. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.248.5  Atque hinc, atque illinc utroque a fine reductum,
9.248.6   Consistat verum pulchre ubi judicium. 249. [246.] Nacta viam es, qua te crucies, Nisa.
9.249.1  Quae nunquam fient, metuis tamen usque futura
9.249.2   Anxia et assiduo, Nisa, pavore tremis.
9.249.3  Nacta viam es, qua te crucies;


1568. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[246.] Nacta viam es, qua te crucies, Nisa.
9.249.1  Quae nunquam fient, metuis tamen usque futura
9.249.2   Anxia et assiduo, Nisa, pavore tremis.
9.249.3  Nacta viam es, qua te crucies; rebusque secundis
9.249.4   Adversae sortis tristia damna feras. 250. [247.] A parvo ad magnum ne transi, clamo, sodalem.


1569. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.280.1  Exitio quam quis prohibet, rem, Postume, servat.
9.280.2   Hoc tu non nescis nescis] noscis Radelja ; dicere at es veritus.
9.280.3  Praestitit et verum prudenti prodere, claro
9.280.4   Quam proceri vera voce placere minus. 281.


1570. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

295. [292.] De Arcadia. Magna sonant nostri vates, at pinguia .
9.295.1  Magna sonant nostri vates, at pinguia: ruris
9.295.2   (Pace tua dicam) plena meri, Arcadia, es.
9.295.3  Plena et eris semper; ni quae Romae intulit olim,
9.295.4   Romae iterum referat Graecia munditias. 296.


1571. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Comibus est oculis alliciendus Amor. Radelja comi quae cernis ocello,
9.317.2   Verbaque das dulci dulcia melle magis,
9.317.3  Laudo, quod blanda es, nequeo laudare sed, usque
9.317.4   Spondens ingratas quod trahis usque moras,
9.317.5  Et quae facturam cras dixti, crastina venit
9.317.6   Quum lux, facturam cras ais esse


1572. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fers te jus laedere: nunquam,
9.338.2   Crede mihi, virtus lena fuit vitii. 339. [336.] Quid sibi velit ab amico.
9.339.1  Es mihi jucundos inter qui primus amicos,
9.339.2   Esse tibi cupio, Postume, vel decimus.
9.339.3  Id mihi quum posco, nimium si poscere credor,
9.339.4   Esse tibi cupio, Postume,


1573. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.348.1  Me quando in numero vis dici ac esse tuorum,
9.348.2   Atque tua dignum dicis amicitia,
9.348.3  aequum hoc, ni fallor, posco mihi, Gellia, primo
9.348.4   Tu mihi ut es, medio sim tibi ut ipse loco.
9.348.5  Istam ferre queat quis legem, ut, Gellia, nullum
9.348.6   Ipse tibi anteferam, tu mihi posthabeas?


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.