Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Anth?onI.* Your search found 737 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 201-300:201. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_603 | Paragraph | SubSect | Section] abscindi dignam dixit. Ille id pro peccato apponi ratus, domum abiens pedem sibi amputauit. Postea reuersus, cur claudicaret, cum ab eodem rogaretur: Impleui — inquit — quod dignum iudicasti. Obstupuit hominis patientiam Antonius ac simplicitatem, qui seruandum sibi duxisset, quod increpationis causa dictum fuerat. Et pro illo Deum precatus, membrum, quod mutilatum erat, integrum fecit atque utroque pede ambulans abiit, qui uno uenerat.
202. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_603 | Paragraph | SubSect | Section] dictum fuerat. Et pro illo Deum precatus, membrum, quod mutilatum erat, integrum fecit atque utroque pede ambulans abiit, qui uno uenerat. Profecto, qui sic doluit se patri irrogasse iniuriam, dignus fuit, et pro quo oraret Antonius et cuius misereretur Deus. Nec tamen laudamus poenitentis factum, sed ex facto poenitentiam pensamus, cui, quod simplicite credidit, feliciter cessit. Pacomius quoque abbas, cum aliquem ex
203. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_609 | Paragraph | SubSect | Section] ingressa cęlla se inclusit, lugens peccatum suum, pane tantum et aqua uitam sustentans. Ipsumque Dei nomen proferre non ausa, orabat dicens: Qui plasmasti me, miserere mei! In tali labore triennio exacto Paulus, Antonii discipulus, in quiete uidit supra cęlum positum cubile auro gemmisque refulgens, arte ineffabili ac decore constructum. Et cum rogasset, an illud Antonio esset paratum, accepit non Antonio, sed Thaidi meretrici. Educta
204. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_609 | Paragraph | SubSect | Section] plasmasti me, miserere mei! In tali labore triennio exacto Paulus, Antonii discipulus, in quiete uidit supra cęlum positum cubile auro gemmisque refulgens, arte ineffabili ac decore constructum. Et cum rogasset, an illud Antonio esset paratum, accepit non Antonio, sed Thaidi meretrici. Educta ergo de cęllę carcere, quintodecimo die migrauit ad Dominum et cęlestem thalamum feliciter possedit, quia terrenum et impudicum aliquando possedisse
205. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_609 | Paragraph | SubSect | Section] tali labore triennio exacto Paulus, Antonii discipulus, in quiete uidit supra cęlum positum cubile auro gemmisque refulgens, arte ineffabili ac decore constructum. Et cum rogasset, an illud Antonio esset paratum, accepit non Antonio, sed Thaidi meretrici. Educta ergo de cęllę carcere, quintodecimo die migrauit ad Dominum et cęlestem thalamum feliciter possedit, quia terrenum et impudicum aliquando possedisse dolenter tulit.
206. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_396 | Paragraph | SubSect | Section] aluerat. Et tandem pro tanto pietatis officio conuitia excipiens et ab eo, cui pro amore Christi, contempto contagiosi morbi periculo, suis ipse manibus ministrabat, contumeliis assidue affectus iam, quid ageret, nesciebat. Antonium ergo abbatem consuluit, utrum illum dimittere deberet, a quo talia patiebatur. Vtrique consultum est, modicum adhuc sustinerent, donec alter sicut pietatis ita et patientię meritum impleret, alter ingratitudinis
207. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_398 | Paragraph | SubSect | Section] fuit. Ob hoc sane Paulus cognomento Simplex uxorem suam cum adultero deprehendens, ne tantam iniuriam ulcisci cogeretur, statim auersus abiit, domo excessit et se monachum fecit magnique Antonii dignus euasit discipulus. Denique manus illas, quas a uindicanda ignominia continuerat, ad Deum porrigens, nihil petiit, quod non impetrauit, maximeque in faciendis miraculis insignis fuit. Macharium uero
208. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_429 | Paragraph | SubSect | Section] Christum colenti imperare nequiuit, si ipse poenas inferendo plus timuit quam ille patiendo, si uiuum denique dimittere coactus est, ad quem perimendum tam dira expetiuit supplicia. Flocellus quoque, decem annorum puer, Antonino Augusto Ecclesiam persequente apud Augustodunum passus est. Hic Valeriani pręsidis iussu, cum ad immolandum diis cogi non posset, in equuleo suspensus flagellatur, in cauea cum leone occluditur, in ignem mittitur,
209. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_432 | Paragraph | SubSect | Section] non dolor solicitauit, sed timor, ne forte ipsi cruciatuum acerbitate superati prius a fide quam a uita decederent. Itaque tanto alacrius ad necem ruit, quanto de illorum uictoriis facta est securior. Pontianus martyr sub Antonino Augusto Spoleti passus, nolens gentilium sacrificare diis, uirgis cęditur, per prunas nudis pedibus ambulare compellitur, in equuleo tollitur, ungulis ferreis ad ossa usque proscinditur, leonibus in theatro exponitur.
210. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_451 | Paragraph | SubSect | Section] est, Deus Pater regni cęlestis hęreditate donauit. Siquidem una puellula a tribus crudelissimis ciuitatis pręsulibus continenter excruciata, uinci nequiuit, hoc est, ut peccaret, compelli nulla ui unquam potuit. Antonino Augusto Ecclesiam persequente, dum in Sicilia Sebastiani proconsulis iussu Victor martyr torqueretur, Stephana, militis cuiusdam uxor, uisis miraculis ad credulitatem conuersa, Christum Iesum Dei Filium confiteri
211. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_452 | Paragraph | SubSect | Section] constanter tormenta pertulere, nunc inter angelorum choros feliciter exultant, eius conspectu semper fruentes in cęlo, cuius unius amore terrena contempserant. Cuius etiam amore Felicitas Romę passa, nec Antonini imperatoris edicta nec Publii tribuni minas quicquam pensi fecit. Seque et septem filios tyrannicę ultro ingessit crudelitati, dum una cum illis, quos genuerat, ad martyrii palmam cuperet peruenire. Ecce iam cernit
212. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_461 | Paragraph | SubSect | Section] caput eius. Plurimum autem circa conuersationis nostrę initia demonum in nos concitatur indignatio. Quibus si eo tempore minime cesserimus, facilior erit reliquarum postea congressionum uictoria. Antonium, Alexandrinum abbatem, ad eremum pergentem iam primum uerberibus discidere. Semianimis relictus, ad proximum uicum curandi gratia delatus est. Cumque aliquantulum conualuisset, rursum eodem se referri iussit, iterum
213. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_462 | Paragraph | SubSect | Section] se confessi confusique discessere. Ille seruiendi Deo semel susceptum uotum magno constantique animo prosecutus est. Post hęc ueterator spiritus, nequid adhuc intentatum relinqueret, cogitationibus Antonii callide sese insinuans, tanto solitudinis tedio animum eius pulsauit, ut ille, quid iam agere deberet, dubius, ad Deum exclamaret dicens: En ego, Domine Iesu, cupio his in locis tibi famulari, et nescio quo me inuitum
214. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_462 | Paragraph | SubSect | Section] nescio quo me inuitum subinde rapit uiolenta mentis meę euagatio. Hęc dicenti angelus monachali habitu iuxta apparuisse dicitur. Et cum aliquandiu nunc genibus prouolutus orasset nunc surgens manibus fiscellas texuisset, ad Antonium conuersus dixisse: Ita et tu, Antoni. Et hoc dicto ex oculis eius euanuisse. Tali ergo precum laborisque uicissitudine deinceps usus Antonius, diabolicę molitionis tentamenta facile uicit, et cum minime esset ociosus,
215. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_462 | Paragraph | SubSect | Section] mentis meę euagatio. Hęc dicenti angelus monachali habitu iuxta apparuisse dicitur. Et cum aliquandiu nunc genibus prouolutus orasset nunc surgens manibus fiscellas texuisset, ad Antonium conuersus dixisse: Ita et tu, Antoni. Et hoc dicto ex oculis eius euanuisse. Tali ergo precum laborisque uicissitudine deinceps usus Antonius, diabolicę molitionis tentamenta facile uicit, et cum minime esset ociosus, minimum in eum potuit inanis cogitatus
216. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_462 | Paragraph | SubSect | Section] nunc genibus prouolutus orasset nunc surgens manibus fiscellas texuisset, ad Antonium conuersus dixisse: Ita et tu, Antoni. Et hoc dicto ex oculis eius euanuisse. Tali ergo precum laborisque uicissitudine deinceps usus Antonius, diabolicę molitionis tentamenta facile uicit, et cum minime esset ociosus, minimum in eum potuit inanis cogitatus distractio. Et hoc quoque relatu dignum de illo ferunt: dum uerbera terroresque
217. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_462 | Paragraph | SubSect | Section] minimum in eum potuit inanis cogitatus distractio. Et hoc quoque relatu dignum de illo ferunt: dum uerbera terroresque perferret, lucem diuinitus apparuisse, qua expauefacti demones diffugere, Antonium uero eo splendore recreatum errexisse se et, quasi pręsentem Dominum aspiceret, dixisse: Vbi eras, bone Iesu, ubi eras? Responsumque accepisse: Aderam, Antoni, sed euentum pugnę tuę pręstolabar. Quam quoniam
218. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_462 | Paragraph | SubSect | Section] lucem diuinitus apparuisse, qua expauefacti demones diffugere, Antonium uero eo splendore recreatum errexisse se et, quasi pręsentem Dominum aspiceret, dixisse: Vbi eras, bone Iesu, ubi eras? Responsumque accepisse: Aderam, Antoni, sed euentum pugnę tuę pręstolabar. Quam quoniam imperterritus immotusque uiriliter sustinuisti, manet te uictorię tuę indeficiens in cęlo triumphus immarcessibilisque corona pręmiumque sempiternum. Igitur omnis
219. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_462 | Paragraph | SubSect | Section] te uictorię tuę indeficiens in cęlo triumphus immarcessibilisque corona pręmiumque sempiternum. Igitur omnis diaboli uis atque decertatio sola pii propositi continuatione destruitur atque dissipatur. Perseuerauit nempe Antonius et mala, quę perpessus est, ad glorię illi cessere incrementum. Macharius quoque, Alexandrinus abbas, et ipse quidem multum ab iisdem spiritibus traditur infestatus. Parem autem eorum terrori
220. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_479 | Paragraph | SubSect | Section] centesimum et decimum tertium, quo uita defunctus est, hominem non uiderit. Hac tam diutina tam pii propositi continuatione meruit (ueluti Helias propheta) diuinitus nutriri, coruo pabulum homini quotidie deferente. Meruit ab Antonio sepeliri, cauata a leonibus terra. Quodque omnium maximum est, meruit ab angelis in cęlum ferri, teste Antonio, qui hoc oculis suis conspexisse affirmabat. Cuius quidem mercedis magnitudinem quisquis crebro secum
221. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_479 | Paragraph | SubSect | Section] meruit (ueluti Helias propheta) diuinitus nutriri, coruo pabulum homini quotidie deferente. Meruit ab Antonio sepeliri, cauata a leonibus terra. Quodque omnium maximum est, meruit ab angelis in cęlum ferri, teste Antonio, qui hoc oculis suis conspexisse affirmabat. Cuius quidem mercedis magnitudinem quisquis crebro secum cogitauerit, nullo unquam spiritalis uitę labore grauari poterit, nunquam lassitudinis tedia
222. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_480 | Paragraph | SubSect | Section] mercedis magnitudinem quisquis crebro secum cogitauerit, nullo unquam spiritalis uitę labore grauari poterit, nunquam lassitudinis tedia sentiet, tantorum spe pręmiorum sustentatus. Antonius quoque, cum primum et ipse solitudinem inhabitare decreuisset, ne uerberibus quidem demonum absterreri potuit, quin, quod coeperat, persequi pergeret. Perseuerauit itaque ab octauo decimo ętatis suę anno usque ad
223. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_480 | Paragraph | SubSect | Section] suę anno usque ad centesimum quintum, quo in Domino quieuit, cui seruierat, angelorum sortitus gloriam, quia in perseuerando demonum contempserat iniurias. Eius discipulus Paulus Simplex, cum se recipi postulasset et Antonius ab eo discedens, donec rediret, expectari responsum iussisset, toto triduo ante ianuam perstitit, plus morę ibidem tracturus, nisi Antonius iam satis eius constantiam se expertum arbitratus illum intro admisisset. Hoc
224. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_480 | Paragraph | SubSect | Section] iniurias. Eius discipulus Paulus Simplex, cum se recipi postulasset et Antonius ab eo discedens, donec rediret, expectari responsum iussisset, toto triduo ante ianuam perstitit, plus morę ibidem tracturus, nisi Antonius iam satis eius constantiam se expertum arbitratus illum intro admisisset. Hoc exemplo eorum sane arguitur ignauia, qui religionis habitum sumere uolentes, nisi statim in collegium recepti fuerint, indignantur
225. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_498 | Paragraph | SubSect | Section] doloris angustięque sensum et hominem alterius uitę desyderio accendens faciet exclamare: Cupio dissolui et esse cum Christo. Paulum, primum eremitam, Antonius abbas orantis gestu expirasse offendit. Necdum exanimem putabat, donec nullos, ut solebat, gemitus, nulla suspiria ipsum emittere deprehendit. Indoluitque uehementer, quod se relicto mortem obiisset. Nec immerito cum
226. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_498 | Paragraph | SubSect | Section] quod se relicto mortem obiisset. Nec immerito cum illo decedere concupiuit, cuius etiam defuncti corpus Deum adorare conspexit, immo, cuius animam ab angelis in cęlum ferri uiderat. Ipse uero Antonius, cum diem, qua de terra cessurus erat, multo ante prędixisset, eadem defunctus est. Sed dum adhuc ęger spiraret, monachis uitę monita dedit insuperque iniunxit, ut, cum se humassent, curarent, nequa ibi humationis
227. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_502 | Paragraph | SubSect | Section] rediissent, defunctum inuenere, quem uiuum adhuc dimiserant. Quam putas gloriosi angelorum coetus hominis animam excepere, cum eorum aduentum illi etiam, qui non uiderant, sustinere nequiuerint. Antonio monacho, qui Romę in Gregoriano monasterio uitam pie sancteque degebat, die quodam dictum est: Paratus esto et, quia Dominus iubet, migra! Qui cum sibi uiatica ad migrandum deesse respondisset, audiuit, si de peccatis
228. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_506 | Paragraph | SubSect | Section] uoluntariam paupertatem. O beatum uirum, qui, cum hinc decederet, nihil habuit, quod suis relinqueret pręter exempla uirtutum, quarum, qui hęres fuerit, cęlestis quoque regni hęres erit. Antonio Hispano, cuius corpus Patauii in ueneratione est, cum aduersa ualitudine oppressus iaceret, Christus apparuit. Cuius conspectu lętus atque intimis exultans pręcordiis, hymnum illum, cuius initium est: O gloriosa
229. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_584 | Paragraph | SubSect | Section] opibus exuit, liberis orbauit, seruis priuauit, hulcere percussit. Insuper quosdam, qui calamitatibus eius insultarent, concitauit. Idem beatos apostolos ueluti triticum cribrare expetiuit. Paulum, uas electum, colaphizauit. Antonium, Alexandrium abbatem, fustibus commitigando tantum non exanimem reliquit. Machario bipennem manu uibrans hostiliter minatus est. Hilarionem uariarum portentis uocum terrere agressus est et eiusdem orantis dorso
230. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_621 | Paragraph | SubSect | Section] de illo, tot miracula enumerantur, ut mihi certe uel pręcedere reliquos beatos apud Deum dignatione uideatur uel paucos habere pares. Pauli etiam, primi eremitę, beatam animam angelico ministerio ad cęlum tolli uidit Antonius abbas. Mox defunctum esse deprehendit, et questus est, quod se in itineris comitem non assumpsisset, nihil dubitans, quin e corpore statim ad beatitudinem translatus esset. Idem Antonius non modico
231. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_621 | Paragraph | SubSect | Section] ministerio ad cęlum tolli uidit Antonius abbas. Mox defunctum esse deprehendit, et questus est, quod se in itineris comitem non assumpsisset, nihil dubitans, quin e corpore statim ad beatitudinem translatus esset. Idem Antonius non modico locorum interuallo discretus Ammonis abbatis obitum cognouit, cum animam eius multo candore illustrem et in sublime tendentem conspexisset. Ad hęc Pafnutii, Benedicti, Stephani, Egidii,
232. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_632 | Paragraph | SubSect | Section] palam prędicare coepit atque, in quali eam gloria exaltatam conspexerit, ultro prodere. Gloriosa quidem sunt, quę de illa uidit, sed multo gloriosiora sunt, quę uidere non potuit. Apud Alexandriam Paulus, Antonii abbatis discipulus, in spiritu cęlum usque pertractus uidit thalamum quendam miro ornatu excultum lateque fulgentem et Antonio paratum putabat, donec audiuit Thaidi meretrici illum seruari. Ex quo cognitum est ei
233. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_632 | Paragraph | SubSect | Section] gloriosiora sunt, quę uidere non potuit. Apud Alexandriam Paulus, Antonii abbatis discipulus, in spiritu cęlum usque pertractus uidit thalamum quendam miro ornatu excultum lateque fulgentem et Antonio paratum putabat, donec audiuit Thaidi meretrici illum seruari. Ex quo cognitum est ei mulieri peccata per poenitentiam dimissa esse et cęlestem beatitudinem condonatam, dicente Domino: Poenitentiam agite, et
234. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r | Paragraph | SubSect | Section]
235. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r | Paragraph | SubSect | Section]
236. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r | Paragraph | SubSect | Section]
237. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r | Paragraph | SubSect | Section]
238. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r | Paragraph | SubSect | Section]
239. Dragišić, Juraj. De natura angelica, libri... [Paragraph | Section] relictum uideo quam quod in urbe quietissima uacua mente et Affricano illo ocio, solus et ociosus uiuam. Sed audeo dicere me nunquam minus solum, minusque ociosum uixisse. Neque mihi cure est cetera amississe bona, quom omnibus illis longe incomparabilius sim adeptus bonum. Dedi itaque fratri Antonio Saxolino nostro communi amico et meo peracuto discipulo ad te has nostras uigilias et Epidaurinas lucubrationes: quo tu ipse uideas, examines, iudices cunctisque amicis nostris uidendas examinandas iudicandasque contribuas. Quę tum a me denique probabuntur qum tam accerrimo, tamque
240. Dragišić, Juraj. De natura angelica, libri... [Paragraph | Section] siue superioritate: Et hic Thomma, ille Henricum, alius Scotum, nonnulli Ariminensem illum Gregorium, pars Landulfum Franciscum et alii alios inducebant auctores: Quibus facere satis per nostri exilitate ingenii curauimus. Aderant certo et duo in humanis atque diuinis rebus eruditissimi uiri: Antonius Victorius Fauentinus meus et Franciscus Argillagues de Valenti, phisici huius ciuitatis qui etiam patritios iuuenes ad disputandum hortabantur. Et ne
241. Niger, Toma. Divina electio ac tempestiva... [Paragraph | SubSect | Section] igitur differt penetrabilis orbis ab Urbe,
242. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 6v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] AVG.
243. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 6v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Septimio, Marci filio, Seuero Pertinaci Augusto, patri patrię, Parthico Arabico et Parthico Adiabenico, pontifici maximo, tribunicię potestatis undecimum, imperatori undecimum, consuli tertium, proconsuli, et imperatori Cęsari Marco Aurelio, Lucii filio, Antonino Augusto Pio Felici, tribunicię potestatis sextum, consuli, proconsuli, patri patrię, optimis fortissimisque principibus ob rem publicam restitutam imperiumque populi Romani propagatum insignibus uirtutibus eorum domi forisque senatus populusque
244. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 6v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] patri patrię, optimis fortissimisque principibus
ob rem publicam restitutam imperiumque populi Romani propagatum insignibus uirtutibus
eorum domi forisque senatus populusque Romanus.
245. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 7 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] 195] (M. Aurelius Caracalla) Marcus autem Aurelius filius eius fuit eique successit in regno, cognominatus Caracalla. Sed ante hac Bassiano nomen fuit. Porro pater eius per quietem monitus fore ut Antonino successore moreretur, Marci Aurelii Antonini cognomen ferre dedit. Cf. SHA, Sev. 10,4 11.3. Laudis amborum hoc epigramma extat, arcus
246. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 7 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] (M. Aurelius Caracalla) Marcus autem Aurelius filius eius fuit eique successit in regno, cognominatus Caracalla. Sed ante hac Bassiano nomen fuit. Porro pater eius per quietem monitus fore ut Antonino successore moreretur, Marci Aurelii Antonini cognomen ferre dedit. Cf. SHA, Sev. 10,4 11.3. Laudis amborum hoc epigramma extat, arcus Supra arcus, quia haud legibile videbatur, alia
247. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 7 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section]
12.
A 76v/3; cf. CIL VI 1005
Ad S. Laurentium
248. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 7 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] FAVSTINAE. EX. S. C. 12.1. (S. C.) Ex senatus consulto: senatus consultum fiebat aut per discessionem, si consentiretur, aut, si res dubia esset, per singulorum sententiam. Hic Antoninus cognomento Pius appellatus est. Liberalem fuisse aiunt, ad commoda reipublicę prouidum, boni et ęqui studiosum. Quidam externorum principum, quum armis inter se pro finibus decertarent, conuenisse feruntur eius iudicio stare, ratum
249. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 22 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] in dolore relictam testatur. 40. Cf. CIL XI 1924 in fronte PERVSII DIVO ANTONINO PIO. C. EGNATIVS FESTVS AEDILIS. V. VIR. HVIC CVM PLEBS VRBANA LVDOS PVBL. EDENTI AD STATVAM SIBI PO- NENDAM PECVNIAM OBTVLIS- SET. IS HONORE CONTENTVS IM- PENSAM REMISIT. ET
250. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 23 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Per. 26,32,7-8; cf. In epigr. 136,2 SIGN. LL S. Signata sestertia, ut pecuniam denotet, non aliquam rudem materiam. Ν. Numero. L. Quinquaginta. D. D. D. Distributum decreto decurionum. 40.4. De Antonino Pio principe superius est dictum ubi et de Faustina, eius uxore. Cf. In epigr. 12,1 41. A
251. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 31 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] est Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus ) Siue quod dederit muri siue templi fabricandi impensam, in quo insertum epigramma fuit, alioquin quid dederit mihi non constat. Hic autem natus e Druso, Tyberii fratre, et minore Antonia fuit triumphauitque de Germanis, quos sub Augusti exitum pręlio uicit. Periit secundo suo consulatu Antiochię, ut scriptores tradunt. Hic autem natus eqs.: cf. Suet. Calig. 1 ( ubi de
252. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 55 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section]
124.
Cf. CIL
253. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 55v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] XX IIII. P. P. COH. I. CXƆ. DEL. SVB. CVR. GRANI FORTVNATI. TRIB. COH. EIVSD. MVRI. P. DCCC. IN HIS TVRR. VNA. 124.1. Legendum ita: Imperatore Cęsare Marco Aurelio Antonino Augusto, pontifice maximo, tribunicię potestatis quater Ante quater ipse quateruigesies delevit et uigesies, positi per cohortem primam mille
254. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 55v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] delevit et uigesies, positi per cohortem primam mille Delmatarum sub cura Grani Fortunati, tribuni cohortis eiusdem, muri passuum octingentorum, in his turris una. 124.2. (Antoninus Verus) Hunc imperatorem fuisse reor Marcum Aurelium Antoninum cognomento Verum, qui post Titum Antoninum Pium Ipse Antoninum Pium in margine addidit imperauit annos
255. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 55v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] cohortem primam mille Delmatarum sub cura Grani Fortunati, tribuni cohortis eiusdem, muri passuum octingentorum, in his turris una. 124.2. (Antoninus Verus) Hunc imperatorem fuisse reor Marcum Aurelium Antoninum cognomento Verum, qui post Titum Antoninum Pium Ipse Antoninum Pium in margine addidit imperauit annos XVIIII, mensem unum. Cf.
256. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 55v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] cura Grani Fortunati, tribuni cohortis eiusdem, muri passuum octingentorum, in his turris una. 124.2. (Antoninus Verus) Hunc imperatorem fuisse reor Marcum Aurelium Antoninum cognomento Verum, qui post Titum Antoninum Pium Ipse Antoninum Pium in margine addidit imperauit annos XVIIII, mensem unum. Cf. Euseb. Chron., lemm. ante A.
257. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 55v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] in his turris una. 124.2. (Antoninus Verus) Hunc imperatorem fuisse reor Marcum Aurelium Antoninum cognomento Verum, qui post Titum Antoninum Pium Ipse Antoninum Pium in margine addidit imperauit annos XVIIII, mensem unum. Cf. Euseb. Chron., lemm. ante A. D. 164 [= 163] Quo in Germania aduersus
258. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 66 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] sit. Hinc ego consentionem deorum hoc loco ędem cognominatam reor quę diis illis dedicata erat quos populus Salonensis inter se consentiens magis religiose uenerabatur. Hanc igitur ędem Sozomene, mulier sic dicta, fabricandam curauit iussu et imperio Marci Antonini Augusti, de quo dicendum restat. 134.2. (Marcus Antoninus Augustus) Marcus Antoninus ab Antonino Pio adoptatus eo defuncto ex senatus autoritate reipublicę regimen suscepit. Cum Lucio Vero fratre primus
259. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 66 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] quos populus Salonensis inter se consentiens magis religiose uenerabatur. Hanc igitur ędem Sozomene, mulier sic dicta, fabricandam curauit iussu et imperio Marci Antonini Augusti, de quo dicendum restat. 134.2. (Marcus Antoninus Augustus) Marcus Antoninus ab Antonino Pio adoptatus eo defuncto ex senatus autoritate reipublicę regimen suscepit. Cum Lucio Vero fratre primus ęquo iure imperauit. Vxorem habuit Anniam Cornificiam, deinde Faustinam iuniorem, amitinam suam.
260. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 66 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] se consentiens magis religiose uenerabatur. Hanc igitur ędem Sozomene, mulier sic dicta, fabricandam curauit iussu et imperio Marci Antonini Augusti, de quo dicendum restat. 134.2. (Marcus Antoninus Augustus) Marcus Antoninus ab Antonino Pio adoptatus eo defuncto ex senatus autoritate reipublicę regimen suscepit. Cum Lucio Vero fratre primus ęquo iure imperauit. Vxorem habuit Anniam Cornificiam, deinde Faustinam iuniorem, amitinam suam.
261. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 66 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] magis religiose uenerabatur. Hanc igitur ędem Sozomene, mulier sic dicta, fabricandam curauit iussu et imperio Marci Antonini Augusti, de quo dicendum restat. 134.2. (Marcus Antoninus Augustus) Marcus Antoninus ab Antonino Pio adoptatus eo defuncto ex senatus autoritate reipublicę regimen suscepit. Cum Lucio Vero fratre primus ęquo iure imperauit. Vxorem habuit Anniam Cornificiam, deinde Faustinam iuniorem, amitinam suam.
262. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 66v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] imperium. Luxit eum ciuitas, quisque omnium optimum fuisse prędicauit. Imperauit annos XVIII, Pro XVIIII ( cf. In epigr. 124,2) uixit LXI. Marcus Antoninus ab Antonino Pio eqs.: cf. SHA, M. Ant., passim 135. Cf. CIL
263. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 66v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Luxit eum ciuitas, quisque omnium optimum fuisse prędicauit. Imperauit annos XVIII,
Pro XVIIII ( cf. In epigr. 124,2)
uixit LXI.
Marcus Antoninus ab Antonino Pio eqs.:
cf. SHA, M. Ant., passim
135.
Cf. CIL
264. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 62 | Paragraph | Section] in his negotiis ex sententia Maiestatis Vestrae obtinendis, quantum in me fuit, sedulam operam dedi. Quid facturus sit pontifex, et quale responsum ad petita Maiestatis Vestrae dederit, superfluum est me pluribus verbis Maiestati Vestrae explicare, cum ex eius litteris, 5 quas cum domino Anthonio Fukaro, 6 diligentissimo servitore Maiestatis Vestrae ad eandem mittimus, sit omnia plene cognitura. [2.] Ego hoc unum etiam litteris meis Vestrae Maiestati notum esse volui, incredibilem esse et admirandum Sanctissimi Domini Nostri in Vestram Maiestatem amorem et de
265. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 99 | Paragraph | Section] On the outer side: Sanctissimo Domino Nostro Papae, Domino mihi semper Clementissimo 25 post ut is del. 4 Archbishop of Esztergom László Szalkai. Compare: Lk, 21, 2 . 6 Papal Nuncio Baron Antonio Burgio. On his activities in Hungary see: Bartoniek Emma (ed.), Mohács Magyarországa. Báró Burgio pápai követ jelentései, Budapest, 1926., and Magyarországi pápai követek jelentései 1524–1526. Budapest, 2001. 7 The Papal Court intervened on behalf of Brodarics already in
266. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 103 | Paragraph | Section] out for Rome. He would regret if he didn’t find Salviati in Rome.
267. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 111 | Paragraph | Section] any news from Hungary. – 2. King of Poland made peace with the Grand Master of the Teutonic Order; more detail in the attached document. – 3. He hopes that Salviati’s mission for peace is on the right track. The Pope ordered Brodarics to join him for the time of the talks. – 3. Pietro Antoni Berri of Parma, envoy of Louis II to Salviati, has arrived in Rome. He asks Salviati to arrange a smaller benefice for Berri in his birthplace.
268. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 112 | Paragraph | Section] cum Vestra Reverendissima Dominatione mittenda. 8 Quamvis iter sit et longum et laboriosum praesertim hoc anni tempore, tamen non poterit esse nisi iucundum cum Vestra Dominatione Reverendissima. Exspecto litteras a serenissimo rege. 9 [3.] Est hic in Urbe dominus Petrus Antonius Berrus Parmensis 10 secretarius serenissimi regis Hungariae, domini mei gratiosissimi Dominationi Vestrae Reverendissimae per maiestatem eius commendatus. Maiestas sua mihi commisit discedenti, ut ei uti servitori ac secretario suo ubique, ubi esset opus, adessem maxime apud
269. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 112 | Paragraph | Section] János Statileo. Pope Clement VII. 18 Brodarics mentions in a letter to King Sigismund on 17 May that the Pope ordered him to participate in the peace talks between Salviati and Charles V. 19 Hungarian and Czech King Louis II. 10 Pietro Antonio Berri of Parma arrived in Germany with Legate Tomasso Vio, and they went to the court of Louis II from there. He was appointed Royal Secretary for his services. As such, he visited Rome as an envoy already before 1525. The two credentials that King Louis and Queen Mary issued to Berri as
270. Grisogono, Federik. Speculum astronomicum, versio... [page 4 | Paragraph | SubSect | Section] astronomicum terminans
intellectum humanum in omni scientia
Matthaei Bini Veneti in libri laudem
epistolę familiares duę.
Ad Iulianum diaconem duę.
Ad Niciam hypodiaconum una.
Ad Chrysogonum Aquilegię monachum una.
Ad Antonium monachum una.
Ad Theodorum reliquosquę anachoritas una, qua petit ut sibi
adiumento sint ad sęculum relinquendum.
Ad Riparium una.
Ad
stetu a fletu, uxores conditio uxoris
pręferre.
Pontifices. Episcopi. Abbati. Monachi. Eremi. Virgines
Sic egerunt inter summos pontifices |
Syluester,
Gregorius,
Leo |
et Cęlestinus;
inter episcopos Martinus,
Nicolaus,
Ambrosius et Augustinus;
inter abbates Antonius,
Hilarion,
Hieronymus et Benedictus;
inter monachos Dominicus,
Vincentius,
Franciscus et Bernardinus;
inter eremitas Paulus Thebeus,
Honophrius,
Arsenius,
Archebius et Theonas;
inter uirgines Maria Virgo simul
siue picta siue ficta si iugiter spectentur,
stimuli sunt desidię fugiendę laboris-que subeundi.
dum ad mentem nobis reuocant,
quibus atribus ipsi sancti ęternam beatitudinem consecuti sint.
Antonius. Hilarius. Serapion. Archebius. Pacomius. Dorotheus
Hanc certe adepti sunt:
Antonius qui sportulas de palmarum foliis texuit;
Hilarion qui ligna concidit;
Serapion qui cum suis discipulis messis tempore operam locabat,
ut inde haberet quod ipsorum uictui annuo
fugiendę laboris-que subeundi.
dum ad mentem nobis reuocant,
quibus atribus ipsi sancti ęternam beatitudinem consecuti sint.
Antonius. Hilarius. Serapion. Archebius. Pacomius. Dorotheus
Hanc certe adepti sunt:
Antonius qui sportulas de palmarum foliis texuit;
Hilarion qui ligna concidit;
Serapion qui cum suis discipulis messis tempore operam locabat,
ut inde haberet quod ipsorum uictui annuo sufficeret;
Archebius qui suis manibus cęllas construebat quas aliis donaret;
Pacomius cui cum suis
ac potentissimum populum / recentibus quoque victoriis Aphricae / Numidiae / Hispaniarum / Galliarum / Britaniae / ac omnium nationum intra Rhenum Danubium et mare Lybicum existentium / subacta quoque Syria / ac duabus Armeniis in potestatem redactis exultantem duobus praeliis Crasso ac M. Antonio ducibus grauiter afflixerunt. Parthi Romanos caedunt. Quid commemorem bellicam fortitudinem Bactrianorum / Fortitudo Bactrianorum. qui a Scythis originem traxerunt? Foeminas enimvero Scytharum ad summum gloriae fastigium vnica bellandi
partem trahere, postea pro commodo
narrare, deinceps argumentis instando sua confirmare et confutare contraria, postremo
concludere et deprecari, quod in Epilogis, praecipue quando mouendi sunt affectus,
oratores facere consueuerunt. Itaque non sunt audiendi Antonius Antonius. qui eloquentiam apellauit
obseruationem, Critolaus Critolaus usum,
Menedemus Menedemus uero et Lysias
argumentis instando sua confirmare et confutare contraria, postremo
concludere et deprecari, quod in Epilogis, praecipue quando mouendi sunt affectus,
oratores facere consueuerunt. Itaque non sunt audiendi Antonius Antonius. qui eloquentiam apellauit
obseruationem, Critolaus Critolaus usum,
Menedemus Menedemus uero et Lysias
Aphricam. Num negabitur Hegesiam
Hegesias. ui eloquentiae effecisse, quod plaerique mortalium ultro
sibi manus inferrent, ac uiolentam necem consciscerent? An non eloquentia M. quoque
Antonium M. Antonius. proscriptum, ab
ipsis mortis faucibus mollita Sicariorum rabie, qui iam districtos enses
iugulo suo admouerant, eripuit? An non diuina M. Tullii
Hegesias. ui eloquentiae effecisse, quod plaerique mortalium ultro
sibi manus inferrent, ac uiolentam necem consciscerent? An non eloquentia M. quoque
Antonium M. Antonius. proscriptum, ab
ipsis mortis faucibus mollita Sicariorum rabie, qui iam districtos enses
iugulo suo admouerant, eripuit? An non diuina M. Tullii M. Tullius. eloquentia et contra leges
ad Pathmos insulam
in exilium est missus. Tertiam Traianus, in qua Symon Chleophę filius, episcopus
Hierosolymitanus, crucifigitur, Ignatius, Antiochenus episcopus, bestiis
traditur. Post hos Hadrianus Ecclesiam persecutus est, deinde Antoninus Pius,
sub quo Iustinus philosophus, dum Christum confitetur, martyrii meruit coronam.
Ad hęc M. Antonio Vero et Lucio Aurelio Commodo imperantibus Polycarpus et
Pionius pro Christi nomine interfecti et in Galliis plurimi per
crucifigitur, Ignatius, Antiochenus episcopus, bestiis
traditur. Post hos Hadrianus Ecclesiam persecutus est, deinde Antoninus Pius,
sub quo Iustinus philosophus, dum Christum confitetur, martyrii meruit coronam.
Ad hęc M. Antonio Vero et Lucio Aurelio Commodo imperantibus Polycarpus et
Pionius pro Christi nomine interfecti et in Galliis plurimi per tormenta
absumpti. Seuero etiam imperante grauis in Christianos facta est persecutio.
Tunc et Origenis pater
quandoquidem et Zancanus ne uiso quidem ullo hoste in patriam cum
comitibus suis incolumis regressus sit, et rex ille ita iustitia insignis uixerit, ut hanc fere
solam laudem ab omnibus semper tulerit.
Veneti animaduerso Bazethis hostili animo, qui classi praeesset Antonium
Crimanum, uirum sicut mercatura ac diuitiis, quibus sane rebus Veneti imprimis student,
insignem, ita bellicae artis prorsus rudem creant. Nam Veneti licet in terrestribus expeditionibus externis et militibus et ducibus utantur, e suo tamen corpore homines nauibus
praeficiunt. Quinque et
ac
salutare consilium a uobis initum est, Veneti: sed quid prosunt bene consulta, nisi ea
fueris mature executus? Immo, sicut extremi ingenii est non excogitare, quae in rem sunt,
ita turpissimum, modo adsit efficiendi facultas, a recte adinuentis per ignauiam desistere.
Putasne, Antoni Crimane, ad te nihil agentem ultro accessuram uictoriam? Scito igitur
neque eum, qui non iaculatur, signo unquam potiturum, neque eum, qui non pugnat, uictoriam consecuturum.
Turcae siue per occultos nuntios, siue coniectura aliqua, siue fama timoris, quo
repetunt saltu, hosteque
omnibus uerborum probris lacerato in Corinthiacum regrediuntur sinum, suis mox renuntiant Venetorum classem
nulla ex parte imminutam cum nouo imperatore Malchione Treuisano (Antonio enim
Crimano, ignauia notato, abrogatum erat imperium) partim in Corcyra, partim circa
Echinades insulas esse, Christianosque parare irruptionem in Rhion eo consilio, ut hostilem, si possent, incenderent classem.
Qua re accepta Bazethes et supplementum militum eo
praesulem palo in uiscera eius adacto trucidarant, quamquam ferunt hunc antistitem ob libidines et stupra
foeminis per uim illata meritas dedisse poenas.
ferocia magis quam fortitudine uti, et quia putabant iustum
exercitum esse cum Ioanne Abstemio Pestensibus inclusum muris. Itaque extemplo in
incertos sententiae signa illata, omnesque pariter non sine cęde in fugam coniecti.
Eodem quoque astu ac fortuna coniuratio Antonii cognomento Longi in agro
Colociensi disiecta est, de quo quidem, quum uiuus captus esset, supplicium Budae in
regia ciuitate sumptum est. Hoc nobilitatis successu coeteri coniurati a perniciosis consiliis deterriti ultro dissipantur, e queis Martinus quidam et Laurentius, uterque
Perusia, a qua et ipsi interfecto a pontifice eorum parente Ioanne Paulo credenti temere pontificis litteris, cui fidem dederat ne timeret mortem profugi fuerant. Qua facile potitus ex ea triumphat. O ingentem animi magnitudinem, o inuicti ducis Vires! Augustus septenio urbem capit dum Lucium Antonium insequitur. Huic uero biduo uictoria de tanta urbe data est. Camerinum facile capit,
Dux assequitur magnam Galiam capta Perusia et Camerino.
a quo expulso nepote
Proditur nepos
bene noscere stemata gentis
utriusque iuris doctor eximius, duo fratres Martiniaci, Hieronymus et Franciscus, uiri eruditissimi, ego itidem Franciscus, licet ingenio ac doctrina nouissimus, in amore tamen ipsius secundis honoribus minime contentus, Nicolaus et Antonius Alberti, fratres nobilles ac in litteris admodum consummati. Hii omnes post obitum quoque illius Marci carminibus et elegantibus et innumeris amicitiam testati sunt.
Mortuus est autem nonis Ianuariis a Natali Christi anno MDXXIIII, non difficulter (ut alii
1950
6 S f. 108v =
Marković 1954, c. LXXXV (p. 121); Trag. f. 53r; V f. 59r = Šrepel 1899, p. 18;
tit. Antonii Alberti Spalatensis S = Marković 1954, V =
Šrepel 1899: Ant-i Alberti M. M. Ep. Trag.;
v. 2
flebile V = Šrepel 1899, Trag., Marković 1954: flebille
credimus)
ethimolo. lib. IIII. (23) Thomasque Spalatinus
Polionis, Flauii Vopisci, Sexti Aurelii Victoris Eutropiique ac Pauli Diaconi nec non et eorum, qui post gesta imperatorum scripserunt, lucubrationes, Blondi Platinaeque ac Francisci Petrarcae uernacula lingua summos Pontifices et Caesares perstringentis, Sabellici quoque ac Pii papae diuique Antonini et Petri episcopi Echilini, quos in hac Caesarum Augustorumque ennumeratione, ubi prae caeteris eos aliquid de Slauis dixisse perspexi, nominatim citatos esse uolo, et liquido comperies Claudium cognomento Flauium
Nomina imperatorum ex Slauis: Claudius, Quintilius,
Multotiens Romani a Dalmatis fusi
et quindecim Romanorum cohortes cum tribus milibus equitum Gabino creditas necnon et quinque cohortes ab Attinio ductas Dalmatarum gladio cesas
Vestram Sanctitatem et de hiis et de aliis omnibus 22 Stephanus
de Werbewcz.
23 Iohannes Zapolianus vaivoda Transsilvaniae.
24 Buglio (Puglioni, Pulleo) Iohannes Antonius, baro Burgionis
(cca. 1485–1545) origine Siculus, munere legati fungens. Aestate anni 1523
ut nuncius pontificis summi Hungariam profectus est, quam diebus cladem apud
Mohach acceptam subsequentibus relinquens a. d.
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
Dragišić, Juraj (ante 1445 – 1520) [1499], De natura angelica, libri principium, versio electronica (), 1777 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - tractatus] [word count] [dragisicjang].
Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].
Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].
Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica (, Leipzig), Verborum 4822, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfeloq].
Marulić, Marko (1450-1524) [1520], De ultimo Christi iudicio sermo, versio electronica (), Verborum 16879, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [marulmarultiudic].
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1524], Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica (), Verborum 1777, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - vita] [word count] [natalisfvitamaruli].
Božićević Natalis, Frano; Martinčić, Franjo; Martinčić, Jerolim; Alberti, Nikola; Alberti, Antun; Papalić, Jerolim; Paskvalić, Donat [1524], Epitaphia Marci Maruli, versio electronica (), 55 versus, verborum 383, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [word count] [aavvepitaphmaruli].
Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1525], Stephanus Brodericus secretarius regius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 387, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15250913].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.