Your search found 583 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 384-439:

et aemulatione incensus, diligentia perpolitam. Utrumque certe dignum est opus, quod multorum cura et explicetur et convertatur. Ac si in Iliade singularem quamdam magniloquentiam et divinam granditatem es admiratus; magnam atque incredibilem prope rerum varietatem in Odyssea mireris necesse est. Equidem illam, quum sit fere tota in describendis Graecos inter Trojanosque atrocissimis praeliis, si immenso cuidam flumini saxa inter rupesque maximo cum fragore decurrenti comparavero, nihil alienum ab ejus natura me dixisse arbitrabor. Hanc vero, quae in varia Ulyssis itinerum errorumque per

habes denique integram Homeri Odysseam latine heroico carmine redditam a Simone Lemnio Rheto, dicatamque ab eodem Francorum regi potentissimo Henrico II. Horum duos primos mittamus oportet, et quod partem tantum, non opus totum perfecerunt, et quod eorum labores numquam aspicere potui. Scio equidem Franciscum Floridum magnam spem expectationemque sui admirabilem in animis litteratorum hominum, ac praecipue illius amplissimi optimarum artium maecenatis Francisci I. Galliarum regis, cui suos dedicarat libros, excitavisse. Sed vir singulari doctrina atque industria praeditus immaturo

Invisi fatis subiere pericula mortis
Ob scelera atque famem. mactarunt litore tauros,
Prostratosque boves solis etc. Equidem minime puto, subire periculum mortis idem valere ac mori . At vates, Ulyssem, ait, suos non potuisse comites servare, non quod fuissent invisi fatis, sed quod ipsi sua ipsorum culpa dementiaque perierunt occisis nimirum bobus solis, a quibus ut

merito: quoniam possunt impune vorare
177  Parta labore viri, cujus jam candida putrent
178  Ossa vel ignotis terris, vel gurgite in ullo.
179  At si fors Ithacae redeuntem in regna viderent,
180  Credo equidem, pedibus mallent superaddere pennas, 180
181  Munere quam pictae vestis splendescere et auro.
182  Sed jacet ille miser jam perditus: ulla videndi
183  Nec mihi spes reducem est, etsi quis spondeat ultro

mortalibus, illo 240
241  Me genitore satum, quando haec vis noscere, dicunt.
242  Haec ubi Telemachus, rursum sic diva loquuta est:
243  Non tibi di generis spondent ignobile nomen,
244  Spero equidem, talem genuit quum te inclita fama
245  Penelope. sed pauca mihi precor insuper addas.
246  Quodnam epulum, quaenam turba haec? sollemnia sacra,
247  Connubia anne paras? non haec socialia mensae

exhaustis opibus; nec fortis, Ulysses
69  Qualis erat, quisquam crudelem avertere pestem,
70  Auxilioque levare domum valet: haud ego contra 70
71  Sufficio tantum. veniet fors tempus, et arma,
72  Spero equidem, haec etiam non frustra dextera sumet.
73  Nunc et si qua foret vis addita, protinus aequas
74  Exigerem poenas; neque enim sit tolerabile damnum,
75  Aut facilis jactura domus. quae barbara tellus,

suam jubeat subito discedere matrem
235  Telemachus: gnatae connubia digna parentes,
236  Ingentemque struant, dotalia munera, gazam,
237  Ut merita est. neque enim pubes cessabit achiva,
238  Credo equidem, hoc aliter fessa a certamine longo.
239  An vis ulla vetet? non ullius arma timemus,
240  Curamusque iras; non ipsum magna sonantem 240
241  Respicimus juvenem, nec quae canis omina frustra
242  Tu

An viridi factus nunc grandior aevo,
378  Dum mens certa viget, dumque ira in pectore gliscit,
379  Nequaquam experiar, Pyliam seu vectus ad urbem,
380  Sive hoc in populo, vobis ut fata parentur? 380
381  Ibo equidem, nec erit certe via vana profecto.
382  Quamquam aliena ratis pelagi me turgida ducet
383  Per freta, vos quoniam sic me voluistis egentem.
384  Dixit, et Antinoi dextra se subtrahit ultro
385  Elapsus

adolet flammis versans, pars viscera tosta 70
71  Detrahit, in partesque secans convivia ducit.
72  Inde ubi pulsa fames, compressaque cura bibendi,
73  Alloquitur Nestor tacitos, ac talia fatur.
74  Nunc equidem satius duco, postquam ardor edendi
75  Cessit, ab hospitibus veniendi discere caussas,
76  Et quaecumque libet. quinam ergo dicite, et unde
77  Per freta salsa viri nostras venistis ad oras?

meus quondam genitor tibi tempore in ullo
107  Profuit iliacis, ubi passi plurima, campis:
108  Illa ego te per dura precor, vera omnia redde.
109  Talibus oranti Nestor Gerenius infit. 110
110  Dicam equidem tibi vera, hospes, me per mala quando
111  Adjuras, Phrygio quae quondam in litore Graji
112  Pertulimus, latas errando aut classe per undas
113  Ad praedam, saevus quo nos ducebat Achilles;
114  Aut

item feliciter isse
208  Fama Philoctetem; Cretamque reduxit ovantes
209  Idomeneus socios, martis quibus ira pepercit,
210  Servavitque omnes pelago, jam nostis et ipsi, 210
211  Credo equidem, quamquam colitis distantia regna,
212  Major ut Atrides rediit, subiitque nefandum
213  Exitium Aegisthi sublatus fraude: sed ipse
214  Mox graviter commissa luit, poenamque rependit.
215  Scilicet

ubi multa sumus fata aspera passi;
243  (Namque ego non ulli manifesto numine adesse
244  Caelicolas vidi, semper Tritonia ut olli
245  Adfuit:) illa adeo si carum te quoque haberet,
246  Credo equidem invisos nequidquam oblita hymenaeos
247  Ista omnis juvenum turba insidiosa doleret.
248  Dixerat. ille imo ducens suspiria corde:
249  Numquam ego, quae jactas tam laeta haec, adfore sperem,
250  O

qua gente hominum, quibus estis ab oris,
68  Scitabor saturos. haud certe exstincta parentum
69  Gloria vestrorum: Jovis alto a sanguine reges
70  Sceptriferi vobisque genus vitamque dedere, 70
71  Credo equidem: ignavi nequeunt educere tales.
72  Dixerat, apposuitque bovis lustralia coram;
73  Pinguia terga; sibi fuerant quae dona parata,
74  Illi autem accincti dapibus laetantur opimis,
75  Protenduntque

fortissimus heros
318  Ausus equi in latebris, ubi lecti insedimus omnes
319  Inachidae cladem Phrygibus letumque ferentes. 320
320  Vix fuimus positi; tu dardana moenia linquens.
321  Jussa equidem nutuque reor monitisque deorum,
322  Gloria queis ingens Teucrorum, et pergama curae,
323  Illuc venisti. vadentem pone sequutus
324  Protectus clipeo telumque immane coruscans
325  Deiphobus

non certa pericula sentis 440
440  Lentus adhuc claususque mari carisque relictus
441  A sociis, queis victa fame jam corda labascunt?
442  Huic refero: o tandem quaecumque es magna dearum,
443  Dicam equidem, nec vera tegam. non sponte morantem
444  Aspicis heic; laesi retinet me numinis ira.
445  Sed tu diva mone, norunt quando omnia divi,
446  Quis superum mihi saevit atrox, cursumque moratur

prolemque suam atque exscindere Ulyssei.
855  Talia dicenti sic fata anus Euryclaea est:
856  Nympha o cara mihi tu me seu interfice ferro,
857  Incolumem seu linque domi, nil ipsa negabo.
858  Cuncta equidem noram: cereremque et munera bаcchi
859  Expedii nato, tum divos jussa per omnes 860
860  Juravi, duodena dies quam surgeret orta,
861  Ni cupidae interea digressum fama tulisset,

caros properas? felicibus opto
220  Auspiciis, longumque vale mihi laetus in aevum. 220
221  Si tamen heu scires, quantos tibi fata labores
222  Ante parant, patriae venias quam vectus ad oras;
223  Credo equidem, haec mecum servares limina major
224  Et senio et leto, quamquam non immemor umquam
225  Conjugis usque adeo cupias invisere vultus,
226  Quae miserum cogit semper tabescere curis.
227  Nec vero

virque regunt. tristi dolet improba turba
212  Invidia, contra cari laetantur amici,
213  Primaque conjugibus venit ipsis gloria famae.
214  Talibus orabat supplex, quum talia virgo:
215  Haud equidem arguerim tua dicta, animumque sagacem
216  Hospes, ait. sed enim celsi dominator olympi
217  Ipse suas partitur opes mortalibus aegris
218  Justisque injustisque, ut fert dare cuique voluntas:

fata, vocat famulas ac talia mandat,
229  O gressus cohibete: viro cur denique viso ubi
230  Diffugitis? saevumne hostem advenisse putatis? 230
231  At non ille satus, nec Phoebi lumen et auras
232  Spero equidem aspiciet posthac volventibus annis,
233  Horrida qui placidis Phaeacibus inferat arma.
234  Quippe sumus cari superis, medioque tenemus
235  Regna mari, haud soliti, misceri gentibus ullis

nitens Charitum forma digressus ab amne
273  Litore consedit sicco. mirata puella
274  Obstupuit, sociisque haec protinus addidit ore.
275  Accipite o fidae, quae dicam cumque, ministrae:
276  Haud equidem hunc venisse reor stellantis olympi
277  Omnibus invisum divis ad litora nostra.
278  Ante quidem visusque horrens, nec amabilis ulli,
279  Caelestum nunc ille refert decus. o mihi talis
280  Huc

et natu Phaeacas inter, et acri
178  Eloquio melior, gnaroque in pectore servans
179  Multa senex rerum, veterumque exempla virorum:
180  Hic tacitis circum sociis bonus ora resolvit. 180
181  Turpe equidem indignumque reor, si pulvere in atro
182  Desideat sic hospes humi. tua jussa verentes,
183  Rex magne, hi contra cunctantur: verum age dextram
184  Da facilis, placidusque jube considere juxta

ait. assensere omnes, nec dicta morantes
440  Munera ferre jubent, misso praecone per urbem 440
441  Quisque suo. Euryalus dein regi talibus infit.
442  Alcinoë, o populo regum clarissime in omni,
443  Nunc equidem tua jussa sequar, veniamque precabor,
444  Atque ensem hunc ex aere dabo, cui lucidus аrdet
445  Argento capulus, totumque nitens elephanto
446  Includit vagina; haud est ignobile donum.
447  Haec

vis alma viget, cantuque fruuntur
7  Ordine dispositi convivae, ubi mensa renidet
8  Plena epulis, puerique suos fragrantia circum
9  In cyathos magno vina e cratere ministrant:
10  Ab Jove nil equidem melius nec pulcrius optem. 10
11  Tu vero casusque meos, et tristia quaerens
12  Supplicia, infandum cogis renovare dolorem.
13  Quem primum? quem deinde tibi? referamque supremum
14  Casibus e

statio tutissima nautis,
150  Dum repetant cursus, atque increpet aura morantes. 140
151  Pura sub umbroso clivosi tramitis antro
152  Unda fluit, ramisque virent frondentibus alni.
153  Huc nos, credo equidem, divis auctoribus acti
154  Venimus obscuram per noctem atrasque tenebras:
155  Umbrarum densa circum caligine tecta
156  Classis erat; non astra jubar, non fulgida caelo
157  Luna

ter sponte ferens, terque impiger hausit 380
391  Ille bibens. jamque ut sensi praecordia circum
392  Fervere, sic coepi simulato pectore fari.
393  Quaeris tunc meum Cyclops cognoscere nomen?
394  Dicam equidem; promissa tamen sint munera praesto:
395  Nemo dicor ego; sic pectora fida sodales,
396  Sic tenerum dici cari voluere parentes.
397  Vix ego finieram, quum saeva fervidus ira:
398  Ultimus ergo,

satum Laërta, Ithacesque tenentem
545  Regna procul, bello populatum Pergama Trojae.
546  Sic ego. contra autem cum luctisono ululatu
547  Ille refert: heu prisca tenent me oracula vatum,
548  Credo equidem: fuerat divino heic numine plenus
549  Telemus Eurymedes, venturi et praescius aevi
550  Inter Cyclopas volventia fata canebat; 540
551  Omnia qui docuit me quondam, atque adfore, dixit,
552  Eripiat

virum, tristesque vices superare tacendo.
338  Huic Ithacus: quis te mortali semine cretus
339  Diva queat cognosse, vafer sit quamlibet usu,
340  Tot facies hominum mutas, tot vertis et ora? 340
341  Novi equidem expertus, quanto mihi saepe fuisti
342  Auxilio ad Trojam dura inter praelia Grajum.
343  At Priami postquam celsam populavimus urbem,
344  Avectosque cavis ratibus disjecit Achivos
345  Per freta

nil non ausim. tanta auspice mecum.
422  Quae contra Pallas: tecum comes addita semper
423  Ipsa adero, trepidos nec me sine fortis in hostes
424  Insilies, quum tempus erit. jam jamque cerebro
425  Spero equidem, et sparso tincturum sanguine terram
426  Invisa de gente aliquem, poenasque daturum
427  Pro scelere. ut vero venientem agnoscere nemo
428  Mortalis te possit, ego squallentia reddam
429  Membra

tamen ulterius profugum stat quaerere: solvunt
395  Vela notis, altumque petunt. sic numine tutus
396  Praedonumque manus fugi, placidoque receptus
397  Hospitio heic tantique viri servatus amore
398  Vivam equidem, neque adhuc mergar fatalibus umbris.
399  Dixerat; ac stabuli custos: quis temperet, inquit,
400  A lacrimis, miserande hospes, tam dura ferentem 400
401  Aspiciens, tantis fortunae fluctibus actum?

heu nescis! Ithacae consedit in ipsis 30
31  Pulvereaeque Sami juvenum manus impia letum
32  Insidiis tibi triste parans per caerula vecto.
33  Nil tamen efficiet: stratum quin ante nefanda,
34  Spero equidem, de gente aliquem premet aggere tellus.
35  Suspectis longe a scopulis averte carinam
36  Nocte viam celerans: a tergo mollia mittet
37  Flamina, te superum quisquis tutatur euntem.
38  Hinc patrii

ultricem in funera dextram
300  Nunc fugio, fatisque feror procul altus iniquis. 300
301  Tu tecum me tolle precor, caedemque nefandam
302  Supplicis o prohibe: post me ruet excita pubes,
303  Credo equidem, poenam repetens. miseratus at illum
304  Solatur juvenis: nec te conscendere quisquam;
305  Nec vetat optantem tutas inquirere terras.
306  Quin sequere o; potiere, mihi quae copia cumque

chlamydem, tunicamque recentem
89  Aeratumque ensem lateri, fulgentiaque addam
90  Vincla pedum, mittamque ultro, quo malit abire. 90
91  Quod si etiam in stabulo tecum vis ipse tenere,
92  Haud moror: huc equidem promissaque tegmina mittam,
93  Atque epulas, vestro ut parcat jam vivere sumptu.
94  Non tamen et miserum patiar succedere turbam
95  In mediam juvenum. scelerata haud crimine ab ullo
96  Temperet,

qua te, genitor, duxere carina
244  In patriam nautae, sese quo sanguine, quave
245  Gente ferunt; late pontus nos undique cingit.
246  Suscipit heic Ithacus: tibi vera, o nate, roganti
247  Dicam equidem; pelago Phaeacum experta juventus
248  Sueta alios etiam, quicumque accesserit illuc
249  Indigus auxilii, facili deducere cursu,
250  Me tulit, ac placido sopitum in litore liquit 250
251  Multa prius

simul, si digna manet reverentia menti,
333  Vel cessit mutata, tibi nec dantur honores
334  Promeriti spreto. sic ille; at filius olli
335  Haec iterum sic pauca refert. mea pectora nosces,
336  Spero equidem, expertus; nec me vanum arguet error,
337  O genitor; sedenim non et reor utile nobis
338  Id fore, nec statues aliter tecum ipse volutans;
339  Explorare tuum tamen est, quid praestet agendum.

Telemachus de more hastam; dein talia mandans
5  Fatur dicta seni. celerans ego moenia gressu
6  Alta petam, coram genitrix ut cara revisat
7  Incolumem; neque enim gemitus prius anxia ponet,
8  Credo equidem, lacrimisque madentia lumina terget,
9  Quam videat reducem: tibi vero haec jussa relinquo.
10  Hunc socium tu deinde sequens duc moenia ad alta, 10
11  Illic ut properet victum, si pocula quisquam

hospitibus tanto jactatus in aestu.
14  Si ferat haec hospes non aequo pectore, magno
15  Illi erit exitio potius; me vera profari
16  Usque juvat. dixit, contraque exorsus Ulysses
17  Excipit. haud equidem retineri heic longius optem:
18  Urbe inopi satius, quam victum inquirere campis
19  Reptanti hac illac frustra. dabit ille, voluntas
20  Quem dare fors aliquid poscenti haud dura monebit. 20

heu diri quam sese in tecta reportent
116  Nostra proci, referes certo prius ore loquutus,
117  Audisti si forte tuum qua parte parentem
118  Vivere? finierat genitrix, cui talia natus
119  Orsa refert: equidem, fuerint quaecumque, fatebor,
120  Mater, vera tibi: Pylias advenimus oras, 120
121  Contigimusque manus Nelidae Nestoris. ille
122  Hospitio exceptum diti me ad regia duxit
123  Limina laetatus;

animis, nitidoque juventa,
278  Improbe: pastorum vitio pecus omne peraesum
279  Interea languet. sic ille, et dicta Melantheus
280  Irridens: proh quanta canis, quam mira loquutus 280
281  Edidit! hunc equidem mecum per caerula quondam
282  Longe Ithaca avectura ducam, multoque carebit
283  Nec via mi pretio. nunc o! sic perdat Apollo
284  Telemachum jaculis hodie, vel saeva juventus
285  Sedibus in

sat. vano quae postquameffudit ab ore
515  Antinous; retro referens vestigia ductor:
516  Haud, ait, est etiam tibi pulcro in corpore virtus,
517  Nec facie mens digna. tuis e sedibus hospes,
518  Credo equidem, nec pauca salis vel grana referret,
519  Nunc mihi quum residens aliena ad pabula sumptae
520  Frusta negas cereris plenae inter munera mensae. 520
521  Dixerat: ast olli violento in pectore saevit

aliter, quamquam sim fessus ab aevo,
24  Pectoraque, et sparso foedabo fracta cruore
25  Labra tibi: sic orta mihi lux crastina surget
26  Tuta magis; neque enim pulsus Laërtia rursum,
27  Credo equidem, poteris minitando in tecta reverti.
28  Haec Ithacus, contraque haec ardens reddidit Irus:
29  Proh superi! ut gurges hic verba sonantia volvit
30  Adsimilis vetulae, fractas quae torret aristas 30

ibis, turpisque per ora virorum.
250  Talia dicebat, contra quum talia gnatus: 250
251  Haud invitus, ait, patior tua jurgia, et iram
252  O genitrix. fas atque nefas discernere novi
253  Nunc equidem melius, quam quondam mollior aevo
254  Dum fueram; sed non licitum tamen omnia posse.
255  Terrent namque metu miserum auxilioque carentem
256  Hi circum affusi juvenes dirumque minantes.
257  Nec tamen

tot enim male numen amicum 280
281  Casibus implicitam domuit, stravitque jacentem.
282  Ille quidem cedens patrio quum litore abibat,
283  Amplexus dextram flenti haec suprema reliquit
284  Jussa mihi. haud equidem redituros scilicet omnes
285  Innocuos credo Danaos Simoëntis ab unda,
286  O mulier; nam dura ferunt ad praelia Troas
287  Acres esse viros, jaculo et fallente sagitta
288  Egregios,

prior Eurymachus sic farier infit
386  Illum ultro dictis carpens, atque omnia risu
387  Incendens: adhibete aures, o quotquot Achivi
388  Magnanimi adstatis, meaque haec in рectore dicta
389  Figite. non equidem sine divūm numine credo
390  Hunc subiisse virum Laërtae regia tecta; 390
391  Pro taedis en ipse suo de vertice fundit
392  Lumina, decisis nudata in fronte capillis.
393  Haec

aut gelidis in montibus aspera cautes?
175  Talibus instabat, quum sic exorsus Ulysses:
176  O magni Laërtiadae pulcherrima conjux
177  Necdum oblita meam cessas inquirere gentem?
178  Dicam equidem, quamvis pervellet pectora luctus
179  Acrior haec fanti. neque enim sibi temperet ullus,
180  Tempore qui tanto patria procul actus ab urbe 180
181  Erret inops, quanto jactatus tempore gentes

tacitus, nec fronte moventur
234  Dura tamen, cornu ceu stent aut lumina ferro:
235  Dissimulat, pressoque obnixus temperat imbre.
236  Ipsa autem ut primum fletu satiata quievit,
237  Rursus ait sic orsa: equidem vera omnia duco;
238  Sed melius cognosse juvat, num sedibus olim
239  In patriis Ithacum socia comitante caterva
240  Videris exceptum, ceu jactas. quare age fare, 240
241  Ne dubitem; quonam per

tamen hos tulerit cultus, num vestibus hisce
263  In patriis etiam tectis assueverit uti,
264  Aut aliquis socium secum per caerula vectus
265  Navibus in curvis, aut et donaverit hospes,
266  Haud equidem novi. multas namque ille per urbes
267  Clarus iit, paucique olli se laudibus aequent.
268  Ipse autem aeratumque ensem, laenamque nitentem,
269  Formosamque dedi tunicam pro munere ferre
270  Litus

incertis ludunt fallacia formis.
643  At volitant quae missa foras per cornea septa,
644  Vera monent homines, si quando in nocte videntur.
645  Sed non hinc miserae dederunt mihi somnia manes,
646  Credo equidem: nimium foret haec sors laeta parenti
647  Scilicet et gnato. cedent secus omnia, tuque
648  Sensibus haec imis, quae dicam verba, reconde.
649  Adveniet lux illa cito, quae saeva revellet

atque alias armenta abducere in oras
254  Indignum est, salvo juveni dum vita supersit.
255  Durios heic etiam, nequidquam aliena sedentem
256  Ad stabula infandos longum perferre dolores.
257  Atque equidem regem, hinc jampridem elapsus, adissem
258  Ipse alium (neque enim scelerum vis tanta ferenda);
259  Ni tenuisset amor miseri; ni certa subisset
260  Spes animum, reducem vastata in sede videndi,260

sceleri poenas prior, omnibus idem
113  Saevior, atque ultro socios incendere suetus.
114  Queis ibi Telemachus subito: mihi Juppiter omnes
115  Eripuit sensus animis sine more furenti,
116  Credo equidem: genitrix claro comitata hymenaeo
117  Ire parat, nostrisque procul discedere tectis;
118  Lentus ego heic autem falsi inter gaudia risus
119  Assideo. o vos felices, queis femina pugnae
120  Stat

arcum versans, inflectere dextra
279  Si queat; edomitum quem tandem ut cedere nulla
280  Arte videt, gemitum dedit altum pectore ab imo, 280
281  Et super haec graviter suspirans addidit ore.
282  Nunc equidem casuque meo turbatus acerbo
283  Indoleo, vestroque, proci; nec, credite, tantum
284  Connubii me damna movent, licet haec quoque maestum
285  Cura premat; (sedenim sunt et Achaeides ipsam
286  Perque

super ipse quidem, meritus nil tale, jacebo
357  Infelix, vatem neque gratia digna sequetur.
358  Illum immane tuens contra sic excipit heros:
359  His vates si fata olim haud ingrata canebas,
360  Credo equidem longum exsilium et crudelia saepe 360
361  Funera pro reditu mihi sueras poscere, et idem
362  Uxoremque tibi ac dulces promittere gnatos:
363  Proin morere, et socios socius ne desere vates.

pariter; quae propter acerbo 460
461  Exitio domiti cladem subiere nefandam.
462  Sed tu, femineo famulantum ex agmine quotquot,
463  Dic age, me temnunt, scelerosaque furta sequuntur?
464  Cui nutrix: equidem dicam vera omnia, gnate;
465  Quinquaginta intus famulae, haud ignara Minervae
466  Pectora, stant niveas assuetae carpere lanas,
467  Et duram longo vitam tolerare labore.
468  Quarum bissenae

graviter retro vestigia ferre
25  Jussissem properata; tibi autem incana senectus
26  Auxilio est. sic illa: at non deterrita nutrix
27  Excipit, ac tales ultro dat pectore voces.
28  Haud equidem fallax illudo: verus Ulysses
29  Jam rediit, servatque domos. ille omnibus hospes
30  Despectus per tecta, ille est; jam noverat ipsum 30
31  Telemachus, sed fida patris sub corde tegebat

decimo in patriam salvus pervenerit anno. 190
191  Tu nutrix mihi sterne torum, quo languida ponam
192  Corpora; stant illi rigido praecordia ferro.
193  Penelope contra sedato pectore reddit:
194  Non equidem nimium jactor, coramque tuendo
195  Aut doleo, aut laetor; tantum sat fida recordor,
196  Qualis eras, patrio cum litore vectus abires
197  Puppibus in longis. Tu vero i, sterne cubile,
198  Euryclaea,

agitat, quae fata manent? non illa latebunt
294  Quondam audita reor, nec vero tristius urent
295  Cognita nunc eadem. tum sic exorsus Ulysses:
296  Quid misera heu duros cogis vulgare dolores?
297  Dicam equidem; laeta sed nec tu gaudia mente
298  Ulla feres, nec laetor ego. namque ire per urbes
299  Ille hominum multas, habilemque attollere dextra
300  Admonuit remum, gentes dum vectus adibo, 300
301  Quae

94  Struximus eductam caelo, quam navita longe
95  Adveniens pelago semper miretur ab alto.
96  Tum genitrix in vota deos ubi blanda vocavit,
97  In medio Graiis posuit certamina circo
98  Maxima. vidi equidem multorum funera praesens
99  Heroum, exstincto quondam quum rege juventus
100  Cingitur, ac variis exercet corpora ludis; 100
101  Sed non ulla magis miratus dona palaestrae
102  Obstupui, quam quae

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report