Your search found 28609 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 13018-13030:

tunc cum procedere currus
Jussa, orbi toto ludibrio fueras.
Tempore Joannis longe pejora videbis,
Jam poenas sceleris, jam scelerata dabis.
Improba captivam speras me reddere posse,
Undique desertam cum modo me esse vides,
Cum juvenum vires fractas, qui sanguine pro te
Complerunt campos prataque ubique mea,
Cumque vides segetes contritas (vota colonum)
Occisos proceres, magnanimosque duces,
Incensas urbes, direptaque fana Deorum,
Desertas villas, nobiliumque domos,
Tot viduas, orbosque senes totque

licet) natorum plus doluere
Vulnera, quam Turcae plurima facta manu.
Sed jam, jam poenas scelerata venefica sumam
De te, quae Circen Colchidaque superas.
Nam si nulla mei miseratio tanget amicos
Nec mihi suppetias, qui daret, ullus erit,
Hostes magna tamen tanget miseratio nostri
Et caput hoc mergi non patientur aquis.
Thelephus ut vulnus suscepit cuspide Achilis,
Ejusdem post hac sensit et auxilium.
Sic mihi qui nocuit, nunc idem proteget ipse.
Hostis qui fuerat,

si nulla mei miseratio tanget amicos
Nec mihi suppetias, qui daret, ullus erit,
Hostes magna tamen tanget miseratio nostri
Et caput hoc mergi non patientur aquis.
Thelephus ut vulnus suscepit cuspide Achilis,
Ejusdem post hac sensit et auxilium.
Sic mihi qui nocuit, nunc idem proteget ipse.
Hostis qui fuerat, summus amicus erit.
Oblita es, quantos ego sum perpessa labores,
Improba, jam a longo tempore, vel simulas?
Cum daret assiduos ictus meus aereus umbo,
Tam te, quam Christi populum, dum tueor,
Tu laetas

suppetias, qui daret, ullus erit,
Hostes magna tamen tanget miseratio nostri
Et caput hoc mergi non patientur aquis.
Thelephus ut vulnus suscepit cuspide Achilis,
Ejusdem post hac sensit et auxilium.
Sic mihi qui nocuit, nunc idem proteget ipse.
Hostis qui fuerat, summus amicus erit.
Oblita es, quantos ego sum perpessa labores,
Improba, jam a longo tempore, vel simulas?
Cum daret assiduos ictus meus aereus umbo,
Tam te, quam Christi populum, dum tueor,
Tu laetas choreas ducebas juncta puellis,
Ast ego

Improba, quod vix te jam tua terra capit.
Non satis est gurges, quod nostra Bohemia quondam
Accessit titulis paene coacta tuis,
Sed nobis etiam minitaris freta leone,
Quoque greges nostros spargere posse putas.
Est lupus, est nostris in ovilibus, impia, qui jam
Teque gregesque tuos cumque leone feret.
Quo duce longinquos possem vel tendere ad Indos
Indomitosque Scytas Aethiopesque nigros,
Hoc duce, quos hostes habui, nunc utor amicis
Juncta, quibus nemo est, qui mea regna petat,
Hoc duce tu nostrum

Est lupus, est nostris in ovilibus, impia, qui jam
Teque gregesque tuos cumque leone feret.
Quo duce longinquos possem vel tendere ad Indos
Indomitosque Scytas Aethiopesque nigros,
Hoc duce, quos hostes habui, nunc utor amicis
Juncta, quibus nemo est, qui mea regna petat,
Hoc duce tu nostrum decorabis maesta triumphum,
Nam nullo pacto potes jam effugere.
Tu modo, qui nutu terrarum concutis orbem,
Ut mea fortunes haec bene coepta, precor. Cum autem Hosius praeceptor discipulum Michaelem durae ac

possem vel tendere ad Indos
Indomitosque Scytas Aethiopesque nigros,
Hoc duce, quos hostes habui, nunc utor amicis
Juncta, quibus nemo est, qui mea regna petat,
Hoc duce tu nostrum decorabis maesta triumphum,
Nam nullo pacto potes jam effugere.
Tu modo, qui nutu terrarum concutis orbem,
Ut mea fortunes haec bene coepta, precor. Cum autem Hosius praeceptor discipulum Michaelem durae ac impiae scriptionis argueret, hortatusque eum esset, ut mitiore stilo idem argumentum tractaret, Michael fecit, ut sequitur.

et opposui tanquam mea tergora murum
Nec sivi rabiem longius ire suam,
A qua tot jam sum misere vexata per annos,
Nec data pax ulla est, nec mora, nec requies.
Utque Atlas coelum valida cervice ferebat,
Sic ego perpetuo barbara tela tuli.
Nec fuit inventus qui pro me hoc munus obiret
Alcides nec qui fasce levaret eo.
Sola repugnabam, traxi tot sola labores,
Sed victa non (mihi credite) cadam sola.
Pascere crudelis parto fortuna triumpho,
Pascere, nec telis perfida parce tuis.
Vicisti (fateor), vicisti, quid

sivi rabiem longius ire suam,
A qua tot jam sum misere vexata per annos,
Nec data pax ulla est, nec mora, nec requies.
Utque Atlas coelum valida cervice ferebat,
Sic ego perpetuo barbara tela tuli.
Nec fuit inventus qui pro me hoc munus obiret
Alcides nec qui fasce levaret eo.
Sola repugnabam, traxi tot sola labores,
Sed victa non (mihi credite) cadam sola.
Pascere crudelis parto fortuna triumpho,
Pascere, nec telis perfida parce tuis.
Vicisti (fateor), vicisti, quid mea cessat
Tertia Parcarum rumpere fila

(hei mihi) deestis,
Vos vestri gladii vestraque dextra necat.
nam quae tanta fuit vobis heu dira cupido
Nostra peregrino subdere colla duci?
Matthias quicquid magno sudore recepit,
Externos vidi perdere id omne duces.
Mathiae(!) similem Matthiam reddere qui scit,
Quaerite vel bello consiliove gravi.
Quaerere non opus est longe. Rex ipse Joannes,
Quem vos deseritis, credite, talis erit.
Cui si depones nomen venerabile Jani,
Mathias(!) proles ipse erit Uniadis,
Et bene si memini, talis fortuna secuta

assuescite vertere vires.
Projice tela manu mox mea progenies
Et venias veniam peccati exposcere tanti
(Rex est hic mitis), ne dubita, dabitur.
Mitte meos ad me, Fernande, remitte volentes,
Cur retines nugis viscera nostra tuis?
Nil agis, invite, qui frena imponere tentas,
Altera jam quaeras, altera regna tibi.
Desine jam tandem, jam desine velle quod optas,
Nil agis, invite, quod petis, alter habet. Michaelis Wrantii

regem patrem de coronatione Sigismundi filii.
En, Sigismunde, tibi, quod tota mente petisti
Tempus adest, cunctis laetior ecce dies,
En natus, tibi quem cupido regina sub auras
Edidit ad ripas Istulae flavae tuas,
Nomine qui te nunc, qui post pietate referet,
Justitia et rerum dexteritate simul.
In regem eligitur, regni te insignia vivo
Suscipit. O felix terque quaterque parens!
Ambigo, quis vestrum est felicior: ille parente
Tam claro, vel tu tam lepida sobole.
Felix ille

de coronatione Sigismundi filii.
En, Sigismunde, tibi, quod tota mente petisti
Tempus adest, cunctis laetior ecce dies,
En natus, tibi quem cupido regina sub auras
Edidit ad ripas Istulae flavae tuas,
Nomine qui te nunc, qui post pietate referet,
Justitia et rerum dexteritate simul.
In regem eligitur, regni te insignia vivo
Suscipit. O felix terque quaterque parens!
Ambigo, quis vestrum est felicior: ille parente
Tam claro, vel tu tam lepida sobole.
Felix ille quidem, tu

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report