Your search found 28609 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 13744-13908:

Kirchpergae et Weissenhorni Domino, viro eruditione, pietate et virtute amplissimo. S. P. Si quae, ut censent, Fuggere generosissime, ex conquisitione, vel publicatione reconditorum scriptorum, speranda laus est: non postrema iis meo iudicio debetur, qui monumenta, quibus regum magnorumque ducum pręclarae actiones, cum in caeteris vitae partibus, tum rebus ac artibus utilibus conservandis, memoriae posteritatis consecratae fuere, e tenebris in lucem eruere, et ad publicam utilitatem proferre nituntur. Etenim

eius ingrediendi facultas cuilibet pateret: nihil quod ad praeclara mortuorum facinora ornanda, vel superstitum mentes ad virtutum decora impellendas pertinere posset, nobis hoc tempore defuturum existimarem. Verum ea iam temporum ac rerum conditio est, ut saepius, qui velint, vel maiorum negligentia, vel praesentium invidia ab aditu pulcherrimae laudis arceantur: ac aditu concesso, ni quis utatur, in publica commoda, ac defunctorum manes graviter deliquisse, merito censeatur. Quamobrem cum mihi praeterita hyeme,

gloriosissimam ab hoste victoria retulerit, solennem magnumque esse statuat? Celebratur quidem in libris conquirendis, eorumque interpretandi cura, multorum clarissimorum Regum egregia voluntas: ut Babylonicorum, Pergamenorum, Polycratis Samii, Nicocratis Cyprii: et qui eos subsecuti fuere, Romanorum Imperatorum, Caesaris, Augusti, Traiani, Vespasiani, Antonini, multorumque aliorum. Verumtamen ipsorum studium, nullatenus cum Philadelphi conferendum esse videtur. Illi namque partim

praecelluisse, proximeque Iuniori Theodosio aggregandus esse videatur: quo, teste Nicephoro, in Sacris libris, eorundemque interpretibus congerendis, inter Christianos principes nullus ante studiosior, nec forte etiam post extitit: cum insigni multorum dedecore, qui titulum verae religionis prae se ferentes, in eius propagatione, rerumque ad eam pertinentium instauratione, rege Aegyptio multo remissiores esse videntur. Cum etenim religio Christiana literis inclusa contineatur, hae vero neutiquam absque

instauratione, rege Aegyptio multo remissiores esse videntur. Cum etenim religio Christiana literis inclusa contineatur, hae vero neutiquam absque Bibliothecis, tanquam castellis doctrinae, conservari queant: qua laude nomen, quod profitentur, gerere possunt, qui rerum ad eius conservationem pertinentium cura non afficiuntur? Iam vero, cui unquam vel ante vel post Ptolemaeum, literario monumento, aut scripto, tantus liberalitatis ac benignitatis honos est habitus, quanto Philadelphus legis divinae translationem,

eiusque interpretes remuneravit? Philippi liberalitati maxima cum laude datur, quod Aristotelem ingenti donatum pecunia, ad investigandas animalium naturas a se dimiserit. Ad comprobationem insignis liberalitatis filii eius Alexandri in doctos, vox allegatur eius, qui post mortem illius pauculo interiecto tempore, Archestrato nobili poetae inopia presso, dixisse fertur: Tu vero si Alexandri aetate fuisses, in praemium cuiuslibet carminis Cyprum aut Phoenicen habuisses. Porro ut memorabile relatum, Cherilum

frugum: ita humanitas, honor et beneficentia principis, bonas artes, excellentiaque ingenia producere consvevit. Verum quam pauci et hac in parte laudem Philadelphi affectent, manifestum, et quidem nimium manifestum est. Quotus etenim quisque iam Principum reperitur, qui literas digno amore complectatur: literatosque benigne foveat, sustentet, honoribusque et praemiis ornet? Itaque cum regis Aegyptii tantam liberalitatem ac venerationem in doctos ab Aristea describi perspicerem, quanta nostri seculi hominibus optanda potius quam

potui non voluptate lectionis eius singulari perfundi. Quid vero dicam de variis vitae civilis ac gubernationis praeceptis, quae in hoc libello continentur? Ex omni antiquitate nec autor, nec autoris libellus ullus, meo iudicio, facile invenietur, qui utiliora vitae, et publicae gubernationi commodiora praecepta tradat: quique dignior sit ut in manibus principum, et eorum qui Rempublicam gerunt, diligentius teratur, memoriaque circumferatur: quam hic ipse Aristeae, qui titulo quidem LXX Interpretum historiam de

quae in hoc libello continentur? Ex omni antiquitate nec autor, nec autoris libellus ullus, meo iudicio, facile invenietur, qui utiliora vitae, et publicae gubernationi commodiora praecepta tradat: quique dignior sit ut in manibus principum, et eorum qui Rempublicam gerunt, diligentius teratur, memoriaque circumferatur: quam hic ipse Aristeae, qui titulo quidem LXX Interpretum historiam de legis divinae translatione pollicetur, sed revera boni ac pii vereque Christiani principis solidam perfectamque institutionem

meo iudicio, facile invenietur, qui utiliora vitae, et publicae gubernationi commodiora praecepta tradat: quique dignior sit ut in manibus principum, et eorum qui Rempublicam gerunt, diligentius teratur, memoriaque circumferatur: quam hic ipse Aristeae, qui titulo quidem LXX Interpretum historiam de legis divinae translatione pollicetur, sed revera boni ac pii vereque Christiani principis solidam perfectamque institutionem complectitur, eique verae ac minime fallacis felicitatis viam ostendit. Laudatur a

Cyri Paedia, quod quae ad boni principis informationem pertineant, rectius et elegantius caeteris autoribus monstret: ferturque ideo inter alios praestantissimo heroi Scipioni lectio eius fuisse perquam familiaris. Cur vero prae ipsa Aristeae libellus non laudetur, qui non solum boni, sed et boni et pii principis vivam imaginem ostendit? Neque etenim ulla gubernationis munia incidere possunt, sive domi, sive foris, vel cum subditis, vel cum aequalibus, cum domesticis aut extraneis, quin quomodo in iis cum pietatis

et amico meo, eius conversio, authore Matthia GARBITIO pauculos ante annos in inclyta Tubingensi Academia Graece linguae professione cum vita feliciter defuncto, per doctissimum eiusdem Academiae, Physicae professorem, Georgium LIEBLERUM, transmittatur. Ego itaque, qui talem operam ab eruditissimo viro in conversione illa navatam perspicerem, quae doctis minime improbari posset, libenter id manibus defuncti concessi, ut debita laboris exhausti laude frueretur, eaque conversio meae praeferretur: ita tamen, ut ad meum exemplar,

itaque singulari industria ac diligentia in coemptione et descriptione librorum procuranda usus, brevi ducenta librorum millia Bibliothecae intulit. Inter alia autem, quae paucissima erant, leges Iudaeorum ipsi nulla alia de causa, quam penuria Interpretum, qui eas in linguam Graecam transferrent, deerant. Rex itaque, cui earum desiderium singulare Demetrii oratione iniectum fuisset, ad Eleazarum pontificem Iudaeorum, Andream praecipuum corporis sui satellitem, cum Aristea, libri huius autore, cum amplissimis et

Iudaeorum, Andream praecipuum corporis sui satellitem, cum Aristea, libri huius autore, cum amplissimis et elaboratissimis donis ablegat: petens, ut Interpretes Legi in linguam Graecam transferendae idonei sibi mittantur. Utque id facilius impetret, Iudaeorum, qui partim a Persis, cum illi rerum potirentur, Hierosolymis abducti, partim a patre regis Ptolemaeo cognomento Lagi capti fuerant, ultra centum millia, ad preces Aristeae liberat: iusto precio iis a quibus captivi detinebantur, liberaliter persoluto.

addita: vicissim, ubi quid detractum, id aequaliter ab omnibus demptum deprehenderetur. Tanta Dei, Interpretum corda dirigentis, et ad consensionem mentes inflectentis, hic gratia apparuit. Caeterum haec obiter admonuisse sufficit: demonstrationes eorum qui quaerit, eas apud Epiphanium loco prius allegato inveniet. Ad Aristeam autem quod attinet, praeter hunc, et alius liber illius de Consultationibus regiis, et cellulis atque iugis, in Pharo extat: Ioachimo id quoque in Chronologia Nicephorea referente.

Judęorum sacerdotem profectio, et quae apud ipsum agenda erant, memoratu sint digna: tuque magni hoc feceris, quia contigisset me praesentem singillatim quęque cognoscere: ego dedi operam, ut de quibus et ob quam causam missi fuissemus, plane exponerem tibi, qui semper sano animi tui iudicio et proposito addiscere et assumere aliquid studes, vel ex historiis, vel ex negociis et rebus ipsis vitae. Ita enim informatur animus ad purum habitum, cum colligit optima, et in pietatem, rem omnium praestantissimam intentus, ea

civibus, quae faceret ad interpretationem legis divinae: propterea quod illa Hebraicis literis perscripta in membranis, apud ipsos Iudaeos extaret. Atque hanc quidem legationem studiose obivimus, ita ut inde acciperemus occasionem agendi cum rege de illis, qui ex Iudaea in Aegyptum traducti erant a patre regis, qui primum et civitate potitus est, et Aegyptum occupavit. Sunt quidem et haec digna quae tibi exponam, licet persuasum habeant te magis invitare nos ad gravitatem et mores exponendos illorum hominum, qui

propterea quod illa Hebraicis literis perscripta in membranis, apud ipsos Iudaeos extaret. Atque hanc quidem legationem studiose obivimus, ita ut inde acciperemus occasionem agendi cum rege de illis, qui ex Iudaea in Aegyptum traducti erant a patre regis, qui primum et civitate potitus est, et Aegyptum occupavit. Sunt quidem et haec digna quae tibi exponam, licet persuasum habeant te magis invitare nos ad gravitatem et mores exponendos illorum hominum, qui secundum sanctas degunt leges: id quod est praecipue

qui ex Iudaea in Aegyptum traducti erant a patre regis, qui primum et civitate potitus est, et Aegyptum occupavit. Sunt quidem et haec digna quae tibi exponam, licet persuasum habeant te magis invitare nos ad gravitatem et mores exponendos illorum hominum, qui secundum sanctas degunt leges: id quod est praecipue instituti nostri, ita tibi exponere, ut rem totam cognoscas: quoniam nuper ex insula ad nos venisti eo animo et studio, ut cognosceres omnia quae extarent utilia ad animi informationem. Misi

non solum ex eo quia vere meus moribus es frater, ex sanguine et communi institutione, sed etiam quia similiter mecum res honestas magno studio et toto impetu animi prosequeris. Neque enim animi splendor aut decus ullius illarum rerum quę magni fiunt ab illis qui vana gloria ducuntur, tantum asserunt utilitatis, quantum doctrinae et eruditionis cultura, et quę in hęc confertur cura et opera. Sed ne protrahendo pręfationem, incidamus in vicium alicuius garrulitatis, accedere volumus ad persequendam commemorationem

dixit se scripturum ad summum Iudaeorum sacerdotem, ut quae exposita essent, perficerentur. Hic ego sum ratus adesse tempus agendi illa, de quibus saepe ante Sosibium Tarentinum et Andream, primores regis custodes, allocutus fueram, ut liberarentur illi, qui a patre regis traducti ex Iudęa fuerant. Nam ille adortus partes cavae Syriae et Phoeniciae, cum et viribus pręstaret, et ubique fortunam haberet faventem, alios in colonias traducebat, alios captos abducebat: passimque terrore iniecto ita subiugarat omnia,

hos alii ut auxiliarii missi erant ad Psametychum, quo cum pugnarent adversus regem Aethiopum: verum illi non tot multitudine erant, quot secum adduxerat Ptolemaeus ille Lagi filius. Quemadmodum autem prius diximus, electos praestantissimos, qui et aetate et robore praestarent, armis instruxit: reliquam vero turbam seniorum et iuniorum, ac mulierum etiam, concessit militibus in servitutem, non tam sponte et consilio suo, quam exoratus ab illis, ad usus et necessaria in belli rebus ministeria. Nos

Iudaeos pertineant leges illae, quas cupimus non solum describere, sed et interpretari: quam rationem habebimus mittendi ad illos, legatos, dum tam multi Iudaeorum servituti obnoxii sunt in regno tuo? Quin age, animi voluntate perfecta et divite libera eos, qui in aerumnis detinentur: praesertim cum idem Deus, qui ipsis legem dedit, te tuumque regnum feliciter gubernet, quemadmodum hoc ego diligenter perpendi. Nam illi Deum omnium inspectorem et creatorem colunt, quem etiam alii omnes homines, et nos in primis: sed

solum describere, sed et interpretari: quam rationem habebimus mittendi ad illos, legatos, dum tam multi Iudaeorum servituti obnoxii sunt in regno tuo? Quin age, animi voluntate perfecta et divite libera eos, qui in aerumnis detinentur: praesertim cum idem Deus, qui ipsis legem dedit, te tuumque regnum feliciter gubernet, quemadmodum hoc ego diligenter perpendi. Nam illi Deum omnium inspectorem et creatorem colunt, quem etiam alii omnes homines, et nos in primis: sed nominantes aliter, vocamus

vocamus Ζῆνα: qua Zeus unde dicatur apud Graecos et ipsa voce maiores non incommode significarunt, eum esse omnium gubernatorem et Dominum, per quem omnia vivificarentur et fierent. Tu ergo, qui omnes homines superas magnificentia et claritate animi, libera eos qui detinentur in servitute. Nec vero ille ita diu suspensus mansit, cum nos etiam in animo ad Deum preces funderemus, ut mentem ipsius praepararet ad liberandos universos

unde dicatur apud Graecos et ipsa voce maiores non incommode significarunt, eum esse omnium gubernatorem et Dominum, per quem omnia vivificarentur et fierent. Tu ergo, qui omnes homines superas magnificentia et claritate animi, libera eos qui detinentur in servitute. Nec vero ille ita diu suspensus mansit, cum nos etiam in animo ad Deum preces funderemus, ut mentem ipsius praepararet ad liberandos universos illos. Cum enim genus humanum sit Dei creatura, nimirum id pro voluntate

bonorum operum industriam et procurationem, ad ea Deus omnia gubernans, actiones et conatus ipsorum feliciter dirigat atque promoveat. Tum ergo ille erecto capite et hilari vultu me aspexit, et dixit: Quot putas fore myriades? Ibi Andreas, qui prope adstabat, respondit, paulo plus fore quam decem myriades. Tum ille: Rem parvam, inquit, a nobis petit Aristeas. Tum Sosibius et nonnulli alii qui aderant, discebant: At dignum est tua magnanimitate, ut summo Deo offeras istorum liberationem, munus animi

Tum ergo ille erecto capite et hilari vultu me aspexit, et dixit: Quot putas fore myriades? Ibi Andreas, qui prope adstabat, respondit, paulo plus fore quam decem myriades. Tum ille: Rem parvam, inquit, a nobis petit Aristeas. Tum Sosibius et nonnulli alii qui aderant, discebant: At dignum est tua magnanimitate, ut summo Deo offeras istorum liberationem, munus animi pii et grati. Nam cum a Deo omnium gubernatore ad maximos sis evectus honores, et gloria illustratus supra maiores tuos: convenit tibi, ut etiam maxima

maxima exhibeas munera, ad declarationem gratitudinis tuae. Ptolemaei Philadelphi insignis liberalitas Hinc ille sub mensa, cum bene esset exhilaratus convivio, dixit se hoc etiam velle adiicere, ut pro singulis corporibus, illi qui ea habeant, viginti accipiant drachmas: et hac de re promulgetur edictum, idque statim fiat, et simul perscripta omnia diligenter annotentur. Ita insigni usus est animi promptitudine, Deo omnia quae cupiebamus peragente, et impellente ipsum ad redimendos non

viginti accipiant drachmas: et hac de re promulgetur edictum, idque statim fiat, et simul perscripta omnia diligenter annotentur. Ita insigni usus est animi promptitudine, Deo omnia quae cupiebamus peragente, et impellente ipsum ad redimendos non illos tantum qui cum patris exercitu advenerant, sed illos etiam si qui ante aderant, aut postea in regnum fuerant adducti. Expensas autem referebant factas ultra QUADRINGENTA TALENTA. Ipsius etiam edicti exemplum non incommode, ut puto, est a me separatim

statim fiat, et simul perscripta omnia diligenter annotentur. Ita insigni usus est animi promptitudine, Deo omnia quae cupiebamus peragente, et impellente ipsum ad redimendos non illos tantum qui cum patris exercitu advenerant, sed illos etiam si qui ante aderant, aut postea in regnum fuerant adducti. Expensas autem referebant factas ultra QUADRINGENTA TALENTA. Ipsius etiam edicti exemplum non incommode, ut puto, est a me separatim expositum. Nam ita regis magnificentia fiet multo splendidior et

de liberatione Iudaeorum Quicunque militantes cum patre nostro in regionibus Syriae et Phoeniciae, adorti terram Iudaeam obtinuerunt corpora Iudaica, et ea secum perduxerunt huc in civitatem aut regionem, aut etiam aliis vendiderunt: similiter si qui vel ante aderant, vel postea sunt huc adducti ex Iudaeis, volumus, ut qui eos habent, illico dimittant a se liberos, et accipiant statim pro singulis corporibus drachmas viginti, milites quidem in distributione stipendiorum, alii vero de mensa regia. Nam

in regionibus Syriae et Phoeniciae, adorti terram Iudaeam obtinuerunt corpora Iudaica, et ea secum perduxerunt huc in civitatem aut regionem, aut etiam aliis vendiderunt: similiter si qui vel ante aderant, vel postea sunt huc adducti ex Iudaeis, volumus, ut qui eos habent, illico dimittant a se liberos, et accipiant statim pro singulis corporibus drachmas viginti, milites quidem in distributione stipendiorum, alii vero de mensa regia. Nam arbitramur illos neque ex patris nostri voluntate, neque ut decet et

traductionem factam. Nam quod commodi contigit ex auxilio militum regionis, hoc satis magnum fuit: quia vero homines etiam ipsi sunt captivi abducti, hoc est omnino iniquum. cum ergo constitutum habeamus reddere omnibus hominibus ius suum, et multo magis illis qui sine ratione sunt sub imperio alieno: cumque ubique et in omni negocio eligamus quod rectum sit ratione et iusticiae et pietatis: ideo mandavimus, ut quotquot cuique Iudaeorum corpora sint obnoxia servituti, aut quocunque alio modo in regno detineantur

sine ratione sunt sub imperio alieno: cumque ubique et in omni negocio eligamus quod rectum sit ratione et iusticiae et pietatis: ideo mandavimus, ut quotquot cuique Iudaeorum corpora sint obnoxia servituti, aut quocunque alio modo in regno detineantur nostro, qui habeant illa apud se, illi pro precio a nobis deputato ea dimittant libera: neque quisquam hic callide aliquam fraudem usurpet, sed intra triduum post hoc edictum publicatum omnes profiteantur numerum suorum apud praefectos huic negocio, et simul statim

sed intra triduum post hoc edictum publicatum omnes profiteantur numerum suorum apud praefectos huic negocio, et simul statim exhibeant corpora ipsa. Nam ut haec ita fierent, in nostra considerata deliberatione invenimus et nobis et negocio ipsi conducere. Qui autem volet aliquem ex contumacibus deferre, ille in deprehensum ius et potestatem habebit plenam, bona vero talium recipientur in fiscum regium. Oblato hoc edicto, ut regi praelegeretur, cum id omnia complecteretur, hoc excepto, ET

volet aliquem ex contumacibus deferre, ille in deprehensum ius et potestatem habebit plenam, bona vero talium recipientur in fiscum regium. Oblato hoc edicto, ut regi praelegeretur, cum id omnia complecteretur, hoc excepto, ET SI QUI VEL ANTE ADERANT, VEL POSTEA SUNT ADDUCTI EX IUDAEA: hoc rex, ex sua munificentia et magnanimitate adiecit: iussitque solutionem, ut quae multiplex et cumulata esset futura, partiri et distribuere inter ministros mandatorum et regios nummularios. Atque ita

excellebat et munificentia et arte. Ad hunc autem modum Demetrius sententiam suam regi exposuit. Epistola Demetrii Phalerei de libris Iudaeorum describendis Cum Rex mandaveris mihi, ut qui deessent Bibliothecae tuae libri, eos curarem ad eam complendam conquisitos colligi: et simul si quid detrimenti cepissent, illos ad modum convenientem reficerem: ego hactenus non segnem in hoc operam navavi. Et nunc praeterea ad te refero, Legum

hactenus non segnem in hoc operam navavi. Et nunc praeterea ad te refero, Legum Iudaicarum libros cum paucis quibusdam deesse. Constant enim hi lingua et literis Hebraicis: sed negligentius, nec ita ut re ipsa se habent (quemadmodum hoc perhibetur ab illis qui intelligunt) sunt conscripti: quia nondum contigit illis regii animi cura et munificentia. Rectum autem fuerit, et hos libros accurate elaboratos extare inter tuos: qui hae leges et sapientiores et sanctiores

ut re ipsa se habent (quemadmodum hoc perhibetur ab illis qui intelligunt) sunt conscripti: quia nondum contigit illis regii animi cura et munificentia. Rectum autem fuerit, et hos libros accurate elaboratos extare inter tuos: qui hae leges et sapientiores et sanctiores sunt alliis, ut quae sunt divinae. Hinc enim cum alii Scriptores et Poetae, tum Historici omnes abstinuerunt a mentione et librorum istorum, et virorum illorum qui secundum leges has administrantur et

et hos libros accurate elaboratos extare inter tuos: qui hae leges et sapientiores et sanctiores sunt alliis, ut quae sunt divinae. Hinc enim cum alii Scriptores et Poetae, tum Historici omnes abstinuerunt a mentione et librorum istorum, et virorum illorum qui secundum leges has administrantur et administrant Rempublicam: quia, ut Hecataeus Abderites asserit, plane sanctam quandam et venerandam contineant in se sententiam et contemplationem. Si ergo visum fuerit tibi Rex, scribetur ad principem sacerdotum

quorum captivos ultra decem myriades liberavimus, persoluto singulis dominis pecuniae precio digno: et simul etiam corrigimus, si quae ex impetu multitudinis perperam sunt acta. In quo persuasum habemus, nos pie agere, et offerre munus animi grati Deo maximo, qui nobis regnum conservavit in pace et gloria, quae praestet in toto terrarum orbe. Praeterea aetate et viribus valentiores in exercitum recipimus: qui vero idonei essent ut circa nos versarentur, illos dignos iudicavimus, quibus negocia aulae committeremus. Sed

perperam sunt acta. In quo persuasum habemus, nos pie agere, et offerre munus animi grati Deo maximo, qui nobis regnum conservavit in pace et gloria, quae praestet in toto terrarum orbe. Praeterea aetate et viribus valentiores in exercitum recipimus: qui vero idonei essent ut circa nos versarentur, illos dignos iudicavimus, quibus negocia aulae committeremus. Sed cum non solum his cupiamus gratificari, sed et omnibus aliis Iudęis in orbe terrarum, illis etiam qui sunt in posterum futuri: constituimus, legem

et viribus valentiores in exercitum recipimus: qui vero idonei essent ut circa nos versarentur, illos dignos iudicavimus, quibus negocia aulae committeremus. Sed cum non solum his cupiamus gratificari, sed et omnibus aliis Iudęis in orbe terrarum, illis etiam qui sunt in posterum futuri: constituimus, legem vestram ex Hebraica lingua interpretatione traducere in Graecam, ut hae leges vestrae in nostra Bibliotheca extent, cum aliis regiis libris. Praeclare ergo et pro dignitate instituti nostri feceris, si ad nos

vestram ex Hebraica lingua interpretatione traducere in Graecam, ut hae leges vestrae in nostra Bibliotheca extent, cum aliis regiis libris. Praeclare ergo et pro dignitate instituti nostri feceris, si ad nos miseris electos ex quaque tribu sex viros seniores: qui et honeste vitam peregerunt suam, et in legum peritia sunt exercitati, et interpretandi facultate pollent, ut in studio et tractatione rei magnae germana et consentiens eius veritas a pluribus eruta deprehendatur. Nam nos quidem ex hoc negocio

eius veritas a pluribus eruta deprehendatur. Nam nos quidem ex hoc negocio peracto, arbitramur nobis magnam accessuram gloriam. Ablegavimus autem ad te Andream, praecipuum corporis nostri custodem, et Aristeam: viros apud nos magno in honore constitutos, qui tecum hac de re agant, et afferant tibi secum et in templum primitias nostrae dedicationis, et ad sacra aliosque usus pecuniae talenta centum. Si autem et tu ad nos scripseris de quibus placuerit, rem et nobis gratam, et amicitia tua erga nos dignum facies.

et sacra peragerentur: tum talenta centum pecuniae, ad conficienda alia quibus templum indigeret. Quae quidem attulerunt Andreas tibi charissimus, et Aristeas, viri honesti et boni, ac doctrina praestantes, tuaque conversatione ac iustitia per omnia digni. Qui etiam exposuerunt nobis omnia sibi abs te commissa: et a nobis vicissim cognoverunt, quae ad literas tuas respondenda fuerunt. Nam in omnibus quae tibi proderunt, etiamsi illa naturam nostram superent, obtemperabimus tibi: id quod est argumentum amicitiae et

beneficiis cives nostros, et eos permultos, affecisti. Atque ideo statim pro te, sorore tua, liberis et amicis sacra exhibuimus, in quibus simul universa multitudo vota fecit, ut tibi omnia et perpetuo, quemadmodum cupias, succederent: et Deus, qui omnia administrat, gubernatione sua conservaret regnum tuum in pace, una cum gloria: utque tibi salutariter, et ex animi sententia, descriptio legis procederet. Atque in praesentia omnium, eligimus honestos et bonos viros ex singulis tribubus sex seniores,

aliquid vel intermitterent, vel temere et perperam conficerent. Primum autem mensae confectionem exponam. Mensa aurea Hanc rex mole quidem valde magnam volebat extruere: sed cum iussisset interrogare illos qui Hierosolymis fuissent, quanta illa prior ibi foret, et illi indicassent modum, ipseque rursus quaesivisset an maiorem conficere deberet? ac quidem tum nonnulli ex sacerdotibus et aliis dixissent, nihil obstare: ipse dixit se paratum esse ad extruendam vel

torni ex tribus lateribus erat. nam figura triangulari erant, et a quaque parte formata ad eundem effectum dispositionis suae, ut in quamcunque partem verterentur, eandem aspicienti faciem praeberent: a parte quidem iuxta coronam, tractus ille qui in mensam tendebat, formam decentem habebat: sed ille qui foras spectabat, decentiorem, ut qui accommodatus esset ad contemplationem ac cedentium. Quia autem, ut diximus, forma triangularis erat operis in quamcunque partem versi, hinc utriusque huius tractus

erant, et a quaque parte formata ad eundem effectum dispositionis suae, ut in quamcunque partem verterentur, eandem aspicienti faciem praeberent: a parte quidem iuxta coronam, tractus ille qui in mensam tendebat, formam decentem habebat: sed ille qui foras spectabat, decentiorem, ut qui accommodatus esset ad contemplationem ac cedentium. Quia autem, ut diximus, forma triangularis erat operis in quamcunque partem versi, hinc utriusque huius tractus pars in summo acuta et elevata erat. In hoc etiam altero

formata ad eundem effectum dispositionis suae, ut in quamcunque partem verterentur, eandem aspicienti faciem praeberent: a parte quidem iuxta coronam, tractus ille qui in mensam tendebat, formam decentem habebat: sed ille qui foras spectabat, decentiorem, ut qui accommodatus esset ad contemplationem ac cedentium. Quia autem, ut diximus, forma triangularis erat operis in quamcunque partem versi, hinc utriusque huius tractus pars in summo acuta et elevata erat. In hoc etiam altero tractu erant preciosi et varii

esset ad usum ab utraque parte confecta, ad utram eam erexeris, ab illa usque ad ima pedum eandem et plegmatum et coronae speciem referret. Nam laminam mensae, quam lata ea erat, adiunxerant solidam, et latitudine quatuor digitorum, ad pedes in eam inserendos, qui fibularum clausuris astringerentur, ut in utramvis partem erecta mensa, apta esset usui. Atque haec quidem in externa superficie mensae utrobique ad usum accommodata cernebantur. */*ὑπ αὐτῆς/ Supra

ut in utramvis partem erecta mensa, apta esset usui. Atque haec quidem in externa superficie mensae utrobique ad usum accommodata cernebantur. */*ὑπ αὐτῆς/ Supra ipsam autem conspicium meandrum fecerant, qui in medio haberet extantes lapides preciosos, ut pyliades, carbunculos, smaragdos, ad haec onyches, et alios qui speciei fulgore pręstarent. Iuxta meandrum erat patens quędam textura miro artificio confecta, in medio exprimens sublongam et

cernebantur. */*ὑπ αὐτῆς/ Supra ipsam autem conspicium meandrum fecerant, qui in medio haberet extantes lapides preciosos, ut pyliades, carbunculos, smaragdos, ad haec onyches, et alios qui speciei fulgore pręstarent. Iuxta meandrum erat patens quędam textura miro artificio confecta, in medio exprimens sublongam et rotundam figuram rhombo similem, quae crystallum, et quod vocant electrum, ita affabre figurata habebat inserta, ut

non minore quatuor digitorum, ad summum illustrabant splendorem pulchritudinis illa sua perpetua lapidum discrepantia. In coronae autem labiis erant expressa lilia, et anthemides, atque botri in ambitu intertexti. Talem formam habebant crateres aurei, qui capiebant plus quam duas urnas. Argentei autem erant, ad nitorem mirifice conspicuum et splendentem, propter hoc ipsum elaborati, ut quidvis adhibitum in iis multo expressius quam in ipsis speculis repraesentaretur: nec sane licet oratione assequi veram

et speciei ipsorum, dum contemplantes quidem decus aureorum craterarum sentirent perpetuam quandam voluptatem, cum admiratione animi assidue se ab una ad aliam artificii solertiam conferentis. Respicientibus ad argenteos, undique in oculos incurreret splendor, qui multo etiam magis caperet animos, et eos ita distineret, ut potuisses diffluere: ex quo sane varietas et solertia artificii eorum non potest enarrari. Phialae aureae Porro phialas aureas ita torno expolierant, ut in medio

omissis publicis occupationibus, studiose assidebat artificibus, ut illi perficerent omnia ut conveniret loco in quem illa opera missurus erat. unde quidem evenit, ut omnia essent absoluta honorifice, et pro dignitate tum regis mittentis, tum summi sacerdotis qui pręesset loco illi. Nam lapides et magnitudine conspicui, et numero multi, non pauciores quinque millibus adhibiti erant: tum artis solertia omnia ita excellebant, ut quintuplo precium auri superarent lapides collati, et artificum industria navata.

atque inde usi quiete, alacres et prompti excitantur, nemine ipsis ministerii officia imperante. Tantumque ubique est silentium, ut putes in loco illo nullum prorsus esse hominem: cum interim et sacerdotum ministrantium sint circiter septuaginta, et eorum qui hostias adducant valde magnus numerus. ita omnia cum reverentia, et ut convenit magnae divinitati, peraguntur. Summi sacerdotis descriptio Hinc vero magnus nos subibat stupor, cum aspexissemus Eleazarum sacra tractantem, et

Zona autem cinctus erat valde decente, et variis ac pulcherrimis coloribus pertexta. Rationale Supra pectus gestabat quod Rationale vocant: in quo implexi et auro alligati erant duodecim lapides generum diversorum, qui splendentes specie inenarrabili nativi et proprii coloris, inscripta habebant nomina principum cuiusque tribus, iuxta priscam et ab initio institutam ordinationem. Cidaris.Mitra Supra caput habebat tegumentum, quod Cidarim

ornamentum a regibus consecratum. Hinc supra laminam auream nomen Dei sacris literis scriptum, cum ornatu et decore summae reverentiae per frontem ad supercilia usque protenditur. Ipse vero Eleazarus in tractatione sacrorum videbatur his omnibus dignus esse. Qui autem splendor inde existebat, ille metu et turbatione quadam afficiebat spectantes, cum videretur ipsis quasi extra ornatum in alium egressus esse Eleazarus: affirmoque omnem qui accessisset, ex illa contemplatione transformatum animo, deventurum fuisse in

Ipse vero Eleazarus in tractatione sacrorum videbatur his omnibus dignus esse. Qui autem splendor inde existebat, ille metu et turbatione quadam afficiebat spectantes, cum videretur ipsis quasi extra ornatum in alium egressus esse Eleazarus: affirmoque omnem qui accessisset, ex illa contemplatione transformatum animo, deventurum fuisse in stuporem et admirationem ineffabilem, propter illum sanctum habitum, qui in singulis videbatur inesse. Hinc, ut omnia cognosceremus, in

spectantes, cum videretur ipsis quasi extra ornatum in alium egressus esse Eleazarus: affirmoque omnem qui accessisset, ex illa contemplatione transformatum animo, deventurum fuisse in stuporem et admirationem ineffabilem, propter illum sanctum habitum, qui in singulis videbatur inesse. Hinc, ut omnia cognosceremus, in Sionis arcis descriptio adiacentem civitatis arcem ascendentes, eam perlustrabamus. Haec sita in editissimo loco, munita est turribus ad

adiacentem civitatis arcem ascendentes, eam perlustrabamus. Haec sita in editissimo loco, munita est turribus ad summum usque longis lapidibus extructis, ad illorum quae circum templum erant locorum, ut colligebamus, custodiam: ut si quae insidiae, aut qui tumultus, aut hostium insultus existeret, ne quis posset aditum nancisci in illa circum templum munimenta. Nam in turribus arcis erant acuta iacula, et varia bellica instrumenta: locusque iste erat in vertice montis, et supereminens inter alia munimenta.

munimenta. Nam in turribus arcis erant acuta iacula, et varia bellica instrumenta: locusque iste erat in vertice montis, et supereminens inter alia munimenta. Praeterea turres custodiebantur a fide dignissimis, et patriae multis argumentis declaratis viris, qui non habebant facultatem egrediendi ex arce praeterquam festis diebus, idque per partes et vices: neque sinebant ingredi quenquam. Et a pręside iussi admittere aliquem contemplandi gratia, valde ac curate eum observabant: quod etiam tum, cum nos adessemus,

commissam hanc curam: omnesque adductos ad hoc iuramento, quod sancte hanc rem, ut esset sibi praescripta, curare vellent. Et hinc, cum sint numero quingenti, nunquam admittere simul plures quam quinque. Hocque ita esse cautum et prospectum ab illo, qui primus hanc praemunitionem extruxerat. Urbis Hierosolymorum situs descriptio Civitatis vero amplitudo est mediocritate quadam temperata: quae, quantum colligere potuimus, in circuitu quadraginta stadia habet. Turres eius

commeantes incolae ad hospitales invitationes, dum morantur diutius ibi, cultum terrae in diminutionem perducunt. unde rex, ne ibi ita morarentur, hoc mandatum promulgavit, ut ne ultra viginti dies liceret in civitate exteros versari. Similiter etiam illis qui haberent negocia in civitate, praescripsit modum et tempus ad diiudicanda ea: ut si quis esset vocandus in ius, intra quinque dies negocium eius in iudicio expediretur. Cumque etiam frumentarios, commeatusque curatores et eorum ministros

immensa copia aromatum, lapidum preciosorum et auri, importatur eo per Arabes. Nam regio et ad cultum et ad negociationem est idonea, et civitas abundat artificibus: nec deest ei quicquam eorum quae mari advehi solent, cum habeat portus opportunos, qui abunde suppeditent res et Ascalonae, et Ioppae, et Iazae, Ptolemais similiter etiam Ptolemaidis, civitatis a rege conditae. Iam in medio istorum locorum est sita, nec ab illis multum distat, sed ipsa per se omnia abunde habet, cum

securitatem munita. Iordanus fluvius Nam Iordanus, fluvius ille perennis, circumfluit ipsam, in se ab antiquo continentem non minus arvorum quam sex millia myriadum. Deinde ex vicinia sexaginta myriades hominum in ipsam pervenerunt, qui singuli possessionem centum iugerum agri sunt consecuti. Iordani exundatio annua Fluvius autem, perinde ut Nilus, circa tempus messis exundans, multum terrae irrigat, et circa regionem Ptolemaeorum in alium fluvium illabitur, qui

qui singuli possessionem centum iugerum agri sunt consecuti. Iordani exundatio annua Fluvius autem, perinde ut Nilus, circa tempus messis exundans, multum terrae irrigat, et circa regionem Ptolemaeorum in alium fluvium illabitur, qui deinde in mare ingreditur. alii etiam qui vocantur Torrentes defluunt, qui loca illa ad Gazam et regionem Asotiorum inundant. Ad haec naturalibus munimentis circumdatur, cum ob angustias viarum et praecipitia ad fauces profundas, asperitatesque

agri sunt consecuti. Iordani exundatio annua Fluvius autem, perinde ut Nilus, circa tempus messis exundans, multum terrae irrigat, et circa regionem Ptolemaeorum in alium fluvium illabitur, qui deinde in mare ingreditur. alii etiam qui vocantur Torrentes defluunt, qui loca illa ad Gazam et regionem Asotiorum inundant. Ad haec naturalibus munimentis circumdatur, cum ob angustias viarum et praecipitia ad fauces profundas, asperitatesque montium qui eam ambiunt, irruptiones

exundatio annua Fluvius autem, perinde ut Nilus, circa tempus messis exundans, multum terrae irrigat, et circa regionem Ptolemaeorum in alium fluvium illabitur, qui deinde in mare ingreditur. alii etiam qui vocantur Torrentes defluunt, qui loca illa ad Gazam et regionem Asotiorum inundant. Ad haec naturalibus munimentis circumdatur, cum ob angustias viarum et praecipitia ad fauces profundas, asperitatesque montium qui eam ambiunt, irruptiones excludat, nec ab aliqua multitudine

in mare ingreditur. alii etiam qui vocantur Torrentes defluunt, qui loca illa ad Gazam et regionem Asotiorum inundant. Ad haec naturalibus munimentis circumdatur, cum ob angustias viarum et praecipitia ad fauces profundas, asperitatesque montium qui eam ambiunt, irruptiones excludat, nec ab aliqua multitudine invadi possit. Narrabatur etiam, ex montibus Arabiae vicinis prius metalla aeris et ferri fuisse eruta: quae postea, quo tempore Persae rerum potirentur, fuerunt intermissa: quia qui

montium qui eam ambiunt, irruptiones excludat, nec ab aliqua multitudine invadi possit. Narrabatur etiam, ex montibus Arabiae vicinis prius metalla aeris et ferri fuisse eruta: quae postea, quo tempore Persae rerum potirentur, fuerunt intermissa: quia qui tum praeessent, culparent illa, ut inutilis et sumptuosi laboris, et per quae etiam regio posset perdi. Ac quidem haec ipsorum criminatio valuit: quia fere per potentiam illorum qui intenti iis erant, regio fuit perducta in alienas manus, cum illi inde in

quae postea, quo tempore Persae rerum potirentur, fuerunt intermissa: quia qui tum praeessent, culparent illa, ut inutilis et sumptuosi laboris, et per quae etiam regio posset perdi. Ac quidem haec ipsorum criminatio valuit: quia fere per potentiam illorum qui intenti iis erant, regio fuit perducta in alienas manus, cum illi inde in regionem nacti fuissent ingressum. Exposui ita strictim tibi, frater Philocrates, quae etiam de his commemoranda fuerunt. deinceps exponam illa, quae sunt ipsius interpretationis.

etiam de his commemoranda fuerunt. deinceps exponam illa, quae sunt ipsius interpretationis. LXX interpretum electio Elegit ergo Eleazarus optimos et eruditione praestantes viros, utpote pręclaris ortos parentibus: qui non solum exercitati erant in literis Iudaeorum, sed etiam in studia et mores Graecorum non segnem operam navarant: quique ideo idonei erant ad legationes, et eas obibant cum opus esset. Iam ad disputationes de legibus explicandas valde solertes

etiam in studia et mores Graecorum non segnem operam navarant: quique ideo idonei erant ad legationes, et eas obibant cum opus esset. Iam ad disputationes de legibus explicandas valde solertes erant. iidem amplexabantur statum vitae et morum medium, qui est optimus, deponentes a se asperitatem et barbariem animi: nec volebant videri arrogantes, et esse in aliqua opinione elationis adversus inferiores, sed suavitatem animi in conversationibus, et facilitatem audiendi alios, dexteritatemque respondendi ad

illustravit. Hoc initio ita facto, demonstravit deinde, omnes alios homines, praeter Iudaeos, stulte multos statuere Deos, et colere eos quibus ipsi sint multo praestantiores. Nam illos simulachra ex lapidibus et lignis confecta, habere pro imaginibus eorum qui ipsis aliquid ad vitam utile invenerint: atque ita adorare illa, quae manifeste videant omni sensu destituta esse. Iam ut quis concedat, ipsos respicere ad facultatem, qua tempore inventionis praediti fuerunt: hinc etiam stultos habendos, quia illi ipsorum

sed ex creatis et productis quaedam aut ostenderint esse utilia, aut ad meliorem usum composuerint. Unde etiam hanc ob causam stulte et inaniter agere, dum habebant et colant pro diis sui similes: et eo magis, cum invenire liceat multos etiam nunc qui illis prioribus inventoribus longe sint solertiores et ad inveniendum et ad intelligendum, quos tamen ili nunquam adoraverint: et tamen interim qui Graecorum talia finxerint et commenti sint de diis, haberi apud ipsos sapientissimos.

agere, dum habebant et colant pro diis sui similes: et eo magis, cum invenire liceat multos etiam nunc qui illis prioribus inventoribus longe sint solertiores et ad inveniendum et ad intelligendum, quos tamen ili nunquam adoraverint: et tamen interim qui Graecorum talia finxerint et commenti sint de diis, haberi apud ipsos sapientissimos. Aegyptiorum idololatria De aliis vero, aiebat, longe stultioribus quid opus est dicere, ut de Aegyptiis et similibus, qui ad bestias et multa

et tamen interim qui Graecorum talia finxerint et commenti sint de diis, haberi apud ipsos sapientissimos. Aegyptiorum idololatria De aliis vero, aiebat, longe stultioribus quid opus est dicere, ut de Aegyptiis et similibus, qui ad bestias et multa reptilia, aliaque animalia delapsi, ea venerantur, et iis tam mortuis quam vivis sacrificant? Haec ergo singula diligenter contemplatus, utpote sapiens, et a Deo omnium rerum cognitione instructus legislator noster, circummunivit nos

intelligentibus proponit signum memoriae. nam ruminatio significat memoriam et recordationem, ac quidam praecipue vitae et constitutionis nostrae: et quod vita constat et conservatur per alimenti sumptionem. Unde similiter etiam in Scriptura cohortatur ille qui dicit: Memoria recordator Domini, qui fecit in te magna et mirabilia. Apparent enim illa magna et admiranda, cum recte considerantur: ut primum ipsa corporis compages, nutrimenti dispensatio, et singulorum membrorum sua certa figura: deinde, et multo magis,

nam ruminatio significat memoriam et recordationem, ac quidam praecipue vitae et constitutionis nostrae: et quod vita constat et conservatur per alimenti sumptionem. Unde similiter etiam in Scriptura cohortatur ille qui dicit: Memoria recordator Domini, qui fecit in te magna et mirabilia. Apparent enim illa magna et admiranda, cum recte considerantur: ut primum ipsa corporis compages, nutrimenti dispensatio, et singulorum membrorum sua certa figura: deinde, et multo magis, sensuum dispositio, et mentis vis

praecepta Dei affigi, ad memoriam eius habendam. Atque etiam in manibus iubet circumplicitum Dei signum expresse et manifeste gestare: quo hoc plane monstrat, omnia esse instituenda et peragenda iuste cum memoria creationis nostrae, et in primis cum timore Dei, qui semper et in omnibus negociis adesse debeat. Iubet praeterea et cubitum euntes, et de lecto surgentes, ex ista menti humanae incomprehensibili vicissitudine, et alteratione somni et quietis, considerare, et quidem diligenti animi contemplatione,

hanc naturam et consuetudinem hominum esse impuram, qua quae auribus percipiant, verbis exaggerata, efferant ad alios malis involvendos, inquinantes in hoc se immundicia non levi, dum plane impietatis foeditate contaminantur. Ex quo praeclare Rex vester facit, qui (ut accipimus) hoc genus hominum solet afficere. Hic ego: Tu videris mihi loqui de delatoribus. nam hos ille tormentis et suppliciis capitalibus, iisque acerbis prosequitur. Delatores apud Aegyptios capitaliter puniri Tum ille:

excolatur, et hominum societas et conversatio sit iusta. Mihi itaque videbatur singulorum rationem pulchre exposuisse. Animalia sacrificari solita cuiusmodi nam dicebat etiam de vitulis, arietibus, et hircis, qui offerrentur, quos omnes ex gregibus et armentis deligerent mansuetos, et nihil prorsus quod ferum et indomitum esset mactarent: ut ne sacrificantes ex legislatoris ordinatione alicuius elationis et superbiae ansam arripere, et sibi adscribere possent, eo quod

itineris. Adventus interpretum in urbem Alexandriam Postquam autem pervenimus Alexandriam, nunciatumque esset Regi nos advenisse, Andreas et ego statim vocabamur in aulam: et Rege comiter salutato, obtulimus ei literas Eleazari. Qui cum valde cuperet secum habere viros illos missos, mandavit reliquos omnes qui negociorum causa adessent secedere, et illos vocare: quae res ut inusitata, movit omnibus admirationem. quia hoc in more erat, ut qui ob privatum aliquod negotium venissent,

Postquam autem pervenimus Alexandriam, nunciatumque esset Regi nos advenisse, Andreas et ego statim vocabamur in aulam: et Rege comiter salutato, obtulimus ei literas Eleazari. Qui cum valde cuperet secum habere viros illos missos, mandavit reliquos omnes qui negociorum causa adessent secedere, et illos vocare: quae res ut inusitata, movit omnibus admirationem. quia hoc in more erat, ut qui ob privatum aliquod negotium venissent, quinto demum die in conspectum regis pervenirent: qui vero a regibus et civitatibus

comiter salutato, obtulimus ei literas Eleazari. Qui cum valde cuperet secum habere viros illos missos, mandavit reliquos omnes qui negociorum causa adessent secedere, et illos vocare: quae res ut inusitata, movit omnibus admirationem. quia hoc in more erat, ut qui ob privatum aliquod negotium venissent, quinto demum die in conspectum regis pervenirent: qui vero a regibus et civitatibus praestantibus missi essent, illi aegre post triginta dies in aulam admitterentur. Hos autem viros maiori iudicans honore dignos, et

missos, mandavit reliquos omnes qui negociorum causa adessent secedere, et illos vocare: quae res ut inusitata, movit omnibus admirationem. quia hoc in more erat, ut qui ob privatum aliquod negotium venissent, quinto demum die in conspectum regis pervenirent: qui vero a regibus et civitatibus praestantibus missi essent, illi aegre post triginta dies in aulam admitterentur. Hos autem viros maiori iudicans honore dignos, et respiciens etiam ad excellentiam eius a quo missi essent, remotis qui viderentur debere abesse,

conspectum regis pervenirent: qui vero a regibus et civitatibus praestantibus missi essent, illi aegre post triginta dies in aulam admitterentur. Hos autem viros maiori iudicans honore dignos, et respiciens etiam ad excellentiam eius a quo missi essent, remotis qui viderentur debere abesse, deambulans expectabat, donec advenientes salutasset. Quos quidem ingressos cum muneribus missis, et variis pellibus, in quibus lex aureis literis lingua Iudaeorum perscripta erat, quarumque membranae mira arte elaboratae

missis, et variis pellibus, in quibus lex aureis literis lingua Iudaeorum perscripta erat, quarumque membranae mira arte elaboratae erant, et ita compositae ut oculis discerni non posset earum compositio, Rex ut vidit, de libris interrogavit. Qui postquam illos involutos revelassent, et membranas explicuissent: ille diu subsistens, cum adoratione fere septie ita est locutus: Salutatio Regis interpretibus facta Gratias ago vobis, viri, sed maiores ei qui vos

Qui postquam illos involutos revelassent, et membranas explicuissent: ille diu subsistens, cum adoratione fere septie ita est locutus: Salutatio Regis interpretibus facta Gratias ago vobis, viri, sed maiores ei qui vos misit, maximas vero Deo illi cuius haec sunt oracula. Haec unanimiter approbantibus, voceque una et illis qui advenerant, et qui cum Rege erant dicentibus, Bene rex facis: ille repletus gaudio, lachrimas effundere coepit: quia animi vehemens intentio ob

fere septie ita est locutus: Salutatio Regis interpretibus facta Gratias ago vobis, viri, sed maiores ei qui vos misit, maximas vero Deo illi cuius haec sunt oracula. Haec unanimiter approbantibus, voceque una et illis qui advenerant, et qui cum Rege erant dicentibus, Bene rex facis: ille repletus gaudio, lachrimas effundere coepit: quia animi vehemens intentio ob aliquam rem magnam et gloriosam, quae exoptata contigit, solet elicere lachrimas. Hinc iussit illos in ordinem

ita est locutus: Salutatio Regis interpretibus facta Gratias ago vobis, viri, sed maiores ei qui vos misit, maximas vero Deo illi cuius haec sunt oracula. Haec unanimiter approbantibus, voceque una et illis qui advenerant, et qui cum Rege erant dicentibus, Bene rex facis: ille repletus gaudio, lachrimas effundere coepit: quia animi vehemens intentio ob aliquam rem magnam et gloriosam, quae exoptata contigit, solet elicere lachrimas. Hinc iussit illos in ordinem offerre et seponere

singulorum adornationem. nam ita a Rege ordinatum fuit, quod nunc etiam Convivii adornatio cernis, ut quot essent civitates, quę suppeditarent ea quae ad cibum, potum et lectisternia attinerent: tot essent etiam praefecti eorum, qui exercitati et assuefacti, cum qui ad Regem venissent, pro more omnia adornarent sine omni molestia et mora: id quod etiam circa hos hospites est factum. Nam Dorotheus, homo diligentissimus, illis praeerat: qui curavit omnia sibi commissa, et ad

ita a Rege ordinatum fuit, quod nunc etiam Convivii adornatio cernis, ut quot essent civitates, quę suppeditarent ea quae ad cibum, potum et lectisternia attinerent: tot essent etiam praefecti eorum, qui exercitati et assuefacti, cum qui ad Regem venissent, pro more omnia adornarent sine omni molestia et mora: id quod etiam circa hos hospites est factum. Nam Dorotheus, homo diligentissimus, illis praeerat: qui curavit omnia sibi commissa, et ad huiuscemodi exceptiones destinata,

tot essent etiam praefecti eorum, qui exercitati et assuefacti, cum qui ad Regem venissent, pro more omnia adornarent sine omni molestia et mora: id quod etiam circa hos hospites est factum. Nam Dorotheus, homo diligentissimus, illis praeerat: qui curavit omnia sibi commissa, et ad huiuscemodi exceptiones destinata, expandi et substerni, et iuxta Regis voluntatem sessionem etiam in duas partes divisit. Nam rex voluit mediam partem illorum virorum ante se discumbere, reliquos post suum solium: nihilque

reliquos post suum solium: nihilque nihilque intermittendum putavit, quod faceret ad honorandos illos viros. Primi diei convivium Postquam autem discubuissent, iussit Dorotheum omnia peragere pro more illorum qui ex Iudaea advenire soleant. is ergo sacros praecones, sacrificatores, et alios qui solerent peragere precationes, accersivit. sed illi Eleazarum seniorem sacerdotem ex illis qui advenerant rogarunt, ut faceret vota. qui cum convenienti reverentia stans dixit:

quod faceret ad honorandos illos viros. Primi diei convivium Postquam autem discubuissent, iussit Dorotheum omnia peragere pro more illorum qui ex Iudaea advenire soleant. is ergo sacros praecones, sacrificatores, et alios qui solerent peragere precationes, accersivit. sed illi Eleazarum seniorem sacerdotem ex illis qui advenerant rogarunt, ut faceret vota. qui cum convenienti reverentia stans dixit: Rex, impleat te Deus omnipotens omnibus illis bonis quae creavit: detque et

Postquam autem discubuissent, iussit Dorotheum omnia peragere pro more illorum qui ex Iudaea advenire soleant. is ergo sacros praecones, sacrificatores, et alios qui solerent peragere precationes, accersivit. sed illi Eleazarum seniorem sacerdotem ex illis qui advenerant rogarunt, ut faceret vota. qui cum convenienti reverentia stans dixit: Rex, impleat te Deus omnipotens omnibus illis bonis quae creavit: detque et efficiat ut ea tu, uxor, liberi et amici habeatis per omne vitae tempus affluentia et firma. Ad haec

omnia peragere pro more illorum qui ex Iudaea advenire soleant. is ergo sacros praecones, sacrificatores, et alios qui solerent peragere precationes, accersivit. sed illi Eleazarum seniorem sacerdotem ex illis qui advenerant rogarunt, ut faceret vota. qui cum convenienti reverentia stans dixit: Rex, impleat te Deus omnipotens omnibus illis bonis quae creavit: detque et efficiat ut ea tu, uxor, liberi et amici habeatis per omne vitae tempus affluentia et firma. Ad haec ab illo dicta excitatus est magnus

dixit: Rex, impleat te Deus omnipotens omnibus illis bonis quae creavit: detque et efficiat ut ea tu, uxor, liberi et amici habeatis per omne vitae tempus affluentia et firma. Ad haec ab illo dicta excitatus est magnus applausus, cum clamore et exultatione, qui satis diu duravit. hinc conversi sunt ad oblectandum se illis quae apparata erant. Tum ministri omnes, ex Dorothei praescripto et ordinatione ministrantes, expediebant sua munia: inter quos etiam regii pueri erant, quique apud regem in magno

et ordinatione ministrantes, expediebant sua munia: inter quos etiam regii pueri erant, quique apud regem in magno essent honore. Ibi Rex post aliquantulum spacii, per occasionem captatam, sedentibus illis ordine secundum aetatem, eum qui primum locum in sessione habebat interrogavit: 1 QUOMODO regnum ad finem usque retinuerit extra lapsum et offensionem? Ad quod ille paululum cunctatus, respondit: Si in tota tua gubernatione imitatus fueris aequitatem et

3 QUOMODO posset nancisci et retinere sibi animis consentientes amicos? Cui ille: Si illi viderint te magnam curam habere illorum coetuum, quibus praesis: tu vero ita hoc facies, si considerabis, quomodo Deus iuvet genus humanum, qui valetudinem ipsis, alimenta, victum, et alia omnia praeparat temporibus suis. Suffragatus et huic, sequentem interrogabat: 4 QUOMODO in iure dicendo, et iudiciorum sententiis ferendis, possit laudem et approbationem assequi

victum, et alia omnia praeparat temporibus suis. Suffragatus et huic, sequentem interrogabat: 4 QUOMODO in iure dicendo, et iudiciorum sententiis ferendis, possit laudem et approbationem assequi apud illos etiam qui non sint sui compotes facti voti? Ille dixit: Si omnibus te prębueris sermone aequabilem, et nihil neque superbe neque pro tua potentia egeris contra delinquentes. Hoc autem ita facies, si Dei observabis administrationem et constitutionem, qui dignis

apud illos etiam qui non sint sui compotes facti voti? Ille dixit: Si omnibus te prębueris sermone aequabilem, et nihil neque superbe neque pro tua potentia egeris contra delinquentes. Hoc autem ita facies, si Dei observabis administrationem et constitutionem, qui dignis perficit vota ipsorum: quos autem non vult participes fieri suorum votorum, illis aut per insomnia, aut factis et actionibus ipsis ostendit, ipsorum vota esse noxia: neque eos vel pro ipsorum delictis, vel pro suae potentiae magnitudine

aut per insomnia, aut factis et actionibus ipsis ostendit, ipsorum vota esse noxia: neque eos vel pro ipsorum delictis, vel pro suae potentiae magnitudine affligit, sed aequitate erga illos utitur. Et hunc suis laudibus prosecutus, interrogabat eum qui sequebatur: 5 QUOMODO in rebus bellicis posset esse invictus? Ille dixit: Si neque in multitudine, neque in potentia et viribus fiduciam tuam collocaveris: sed Deum semper invocaveris, ut tibi iuste omnia agenti, conatus et

et huic sententiae, ex sequente percontabatur: 9 QUOMODO quosvis eventus moderate ferat? Ille inquit: Si tibi persuaseris, homines ita creatos a Deo, ut et malorum et bonorum maximorum in vita fiant participes: nec inveniri hominem, qui sit huius vicissitudinis expers: Deum vero contribuere animum aequum, pro quo ille sit orandus. Hoc etiam benigne et cum approbatione audito, dixit, Omnes praeclare respondere: sed interrogato adhuc uno tantum, velle in praesens desistere,

10 QUIS finis esset fortitudinis? Ille respondit: Si quod in rebus arduis et periculosis fuerit recte deliberatum et constitutum, id etiam ita pro animi sententia expediatur. Sed tibi, o Rex, a Deo praeclare omnia perficiuntur, qui recta et salutaria habes proposita. Acclamantibus omnibus ad haec, et applausu suam approbationem declarantibus, Rex ad philosophos, qui non pauci aderant, dixit: Ego arbitror istos homines excellere virtute, et prae aliis esse intelligentes, qui ex tempore

deliberatum et constitutum, id etiam ita pro animi sententia expediatur. Sed tibi, o Rex, a Deo praeclare omnia perficiuntur, qui recta et salutaria habes proposita. Acclamantibus omnibus ad haec, et applausu suam approbationem declarantibus, Rex ad philosophos, qui non pauci aderant, dixit: Ego arbitror istos homines excellere virtute, et prae aliis esse intelligentes, qui ex tempore ad huiusmodi quaestiones ita apte respondent, omnes a Deo sermonis sui initium capientes. Tum Menedemus philosophus Eretriensis:

perficiuntur, qui recta et salutaria habes proposita. Acclamantibus omnibus ad haec, et applausu suam approbationem declarantibus, Rex ad philosophos, qui non pauci aderant, dixit: Ego arbitror istos homines excellere virtute, et prae aliis esse intelligentes, qui ex tempore ad huiusmodi quaestiones ita apte respondent, omnes a Deo sermonis sui initium capientes. Tum Menedemus philosophus Eretriensis: Recte sane, inquit, Rex. Nam cum a Deo omnia gubernentur, et recte hoc statuamus, hominem esse Dei

quod ad vesperam demum est solutum. Secundi diei convivium Postridie rursum eodem modo et ordine et convivium erat apparatum, et singuli discumbebant: ibi Rex, cum visum esset commodum interrogare aliquid ex illis viris, qui sequebantur eos qui pridie responderant ad interrogata, coepit cum undecimo colloqui, quia decem die priori erant interrogati. ac silentio facto, quaerebat: 11 QUA ratione dives permanere posset? Tum, qui interrogatus erat,

demum est solutum. Secundi diei convivium Postridie rursum eodem modo et ordine et convivium erat apparatum, et singuli discumbebant: ibi Rex, cum visum esset commodum interrogare aliquid ex illis viris, qui sequebantur eos qui pridie responderant ad interrogata, coepit cum undecimo colloqui, quia decem die priori erant interrogati. ac silentio facto, quaerebat: 11 QUA ratione dives permanere posset? Tum, qui interrogatus erat, paululum moratus, dixit: Si

aliquid ex illis viris, qui sequebantur eos qui pridie responderant ad interrogata, coepit cum undecimo colloqui, quia decem die priori erant interrogati. ac silentio facto, quaerebat: 11 QUA ratione dives permanere posset? Tum, qui interrogatus erat, paululum moratus, dixit: Si nihil praeter regni dignitatem et per luxum egeris, sique sumptus nullos in inania et inutilia impenderis: tuos vero subditos studueris beneficiis tuis perducere in benevolentiam erga te. Nam Deus est summe

oportet. Collaudato hoc, Rex alterum interrogabat: 12 QUOMODO veritatem diligere et colere posset? Ille respondit: Si primum statueris, magnum dedecus esse omnibus hominibus, mentiri: multo vero magis, regibus: qui cum habeant potestatem agendi quae velint, cur mentiantur? Deinde si hoc etiam consideraveris: Deum esse veritatis amatorem. Hoc etiam valde approbato, conversis oculis in sequentem, dixit ad eum: 13 QUAE esset

potestatem agendi quae velint, cur mentiantur? Deinde si hoc etiam consideraveris: Deum esse veritatis amatorem. Hoc etiam valde approbato, conversis oculis in sequentem, dixit ad eum: 13 QUAE esset doctrina, et qui fructus sapientiae? Ille respondit: Quemadmodum tu mala quidem recusas habere, bonis vero omnibus abundare cupis, sapienter egeris, si similiter affectum te erga subditos et delinquentes exhibueris, honestos vero et probos viros humanius et animo aequiori

vita humana per se obnoxia sit doloribus et afflictionibus. Ex horum enim diligenti consideratione inclinaberis ad misericordiam: et eo magis, si Deum etiam cogitabis esse misericordem. Approbato et hoc, proximum interrogavit: 15 QUI mores in regia administratione essent in primis necessarii? Ille dixit: Ut quis se servet immunem ab omnium munerum corruptione: ut sit sobrius maiori vitae tempore: ut iusticiam omnibus rebus praeferat, et eius amatores amplectatur singulari benevolentia:

habes, dum meditaris et agis ea quae sunt virtutis, interim neque gratificaris alicui praeter rationem, neque potentia confisus ius tollis. Fere autem, quibus in negociis quis vigilans multum versatur, in illis etiam in somno animus eius occupatur. Hinc ergo, qui vigilans omnem cogitationem et actionem suam ad honestissima et optima habet destinatam, ille etiam in somno inde rectas habet commotiones: sicut et tu Rex perpetua es animi aequabilitate praeditus. Hoc etiam cum applausu audito, ad sequentem

in te debet esse simulatum et fictum: quemadmodum neque personam illam quam sustines, fingere et simulare potes. Hoc alii in te cernentes omnes, similiter studebunt agere. verum tu nihil simulas, neque es rex personatus: sed praestas regem verum, ex gratia Dei, qui pro tuorum morum pręstantia tibi imperium dignum contribuit. Haec omnia cum Rex cum magno approbationis suae applausu accepisset, et deinde convivii hilaritatem in satis longum tempus protraxisset, tandem iussit viros illos ducere cubitum. Quo facto, et

illa ne concupiscas. His delectatus, ad sequentem dixit: 22 QUOMODO posset esse liber a vicio invidiae, ita ut ipse nemini invideret? Ille interiecta brevi mora, dixit: Hoc pręcipue modo, si ita tecum cogitaveris, Deum esse qui distribuat et largiatur regibus potentiam et opum affluentiam, nec esse quenquam regem ex sese. id quod inde patet, quia omnes cupiunt consequi hanc dignitatem: sed non possunt, cum sit Dei donum. Hoc multis collaudato, ad sequentem dixit:

Deus semper invocandus erit. Hoc cum approbatione excepto, proximum interrogabat: 25 APUD quos conveniret gloriose et honorifice se genere? Ille dixit: Alii omnes putant hoc faciendum esse apud illos, qui amice erga nos sunt affecti: ego autem existimo hanc honorificam venditationem cum gratia civilis moderationis usurpandam coram illis, qui in contrariis gloriam et laudem quaerunt, ut hoc modo illos etiam traducamus ad id quod conveniat, et prosit illis. Sed

quos conveniret gloriose et honorifice se genere? Ille dixit: Alii omnes putant hoc faciendum esse apud illos, qui amice erga nos sunt affecti: ego autem existimo hanc honorificam venditationem cum gratia civilis moderationis usurpandam coram illis, qui in contrariis gloriam et laudem quaerunt, ut hoc modo illos etiam traducamus ad id quod conveniat, et prosit illis. Sed Deus erit orandus, ut haec ille perficiat, qui omnium animos gubernat et moderatur. Suffragatus huic, sextum pronunciare

existimo hanc honorificam venditationem cum gratia civilis moderationis usurpandam coram illis, qui in contrariis gloriam et laudem quaerunt, ut hoc modo illos etiam traducamus ad id quod conveniat, et prosit illis. Sed Deus erit orandus, ut haec ille perficiat, qui omnium animos gubernat et moderatur. Suffragatus huic, sextum pronunciare iussit sententiam suam ad hanc quaestionem: 26 QUIBUS esset gratificandum? Ille dixit: Parentibus perpetuo, et in primis, quoniam Deus

QUIBUS esset gratificandum? Ille dixit: Parentibus perpetuo, et in primis, quoniam Deus maximum dedit praeceptum De honorandis parentibus: secundo loco amicis, quod idem vult cum dicit; Amicum ex aequo animae tuae. Sed tu Rex praeclare facis, qui omnes homines in tuam amicitiam pertrahere studes. Hoc etiam approbato, sciscitabatur ex sequenti: 27 QUID esset dignum cultu decente, et exornatione? Ille inquit: Pietas. haec enim et ipsa est excellens quaedam pulchritudo,

possides, et in ea omnia bona complecteris. Ad hęc amico admodum applausu edito, ad sequentem dixit: 28 QUOMODO offensione aliqua imminutam gloriam recuperare posset? Ille inquit: Tu quidem non potes labi et offendere quenquam, qui in omnes beneficia confers, unde germinat benevolentia: quae cum sit superior maximis armis, praestat maximum munimentum et praesidium. sed si qui solent delabi in offensas, illi ea quibus offendunt alios, non amplius faciant: sed reconciliatis animis

offensione aliqua imminutam gloriam recuperare posset? Ille inquit: Tu quidem non potes labi et offendere quenquam, qui in omnes beneficia confers, unde germinat benevolentia: quae cum sit superior maximis armis, praestat maximum munimentum et praesidium. sed si qui solent delabi in offensas, illi ea quibus offendunt alios, non amplius faciant: sed reconciliatis animis offensorum, iusta agant. Verum hoc est donum Dei, bonis et non malis actionibus deditum esse. His oblectatus, ad sequentem dixit:

voluntatem suam. Ad quem quidem tu es animo et sententia tua perpetuo conformatus: sicut hoc licet facile omnes cognoscere ex illis quae egisti, et agis. Tum Rex maiore acclamatione comprobationis suę ipsos omnes prosequebatur: comprobantibus ipsos etiam aliis qui aderant, et praecipue philosophis, quibus illi longe praestantiores erant et studiis vitae et orationis usu, ut qui a Deo omnium caperent initia. Hinc Rex ad hilaritatem convivii et invitationum rediit. Quarti diei convivium

ex illis quae egisti, et agis. Tum Rex maiore acclamatione comprobationis suę ipsos omnes prosequebatur: comprobantibus ipsos etiam aliis qui aderant, et praecipue philosophis, quibus illi longe praestantiores erant et studiis vitae et orationis usu, ut qui a Deo omnium caperent initia. Hinc Rex ad hilaritatem convivii et invitationum rediit. Quarti diei convivium Postero die, convivio instructo ad eundem modum, cum Regi esset visum opportunum, incipiebat interrogare illos qui

ut qui a Deo omnium caperent initia. Hinc Rex ad hilaritatem convivii et invitationum rediit. Quarti diei convivium Postero die, convivio instructo ad eundem modum, cum Regi esset visum opportunum, incipiebat interrogare illos qui sequebantur eos qui iam responderant, ac ad primum dicebat: 31 NUM prudentia studiis et doctrina parari posset? Ille dixit: Est hic habitus animi, qui a divina virtute dirigitur ad prosequenda omnia honesta, et

omnium caperent initia. Hinc Rex ad hilaritatem convivii et invitationum rediit. Quarti diei convivium Postero die, convivio instructo ad eundem modum, cum Regi esset visum opportunum, incipiebat interrogare illos qui sequebantur eos qui iam responderant, ac ad primum dicebat: 31 NUM prudentia studiis et doctrina parari posset? Ille dixit: Est hic habitus animi, qui a divina virtute dirigitur ad prosequenda omnia honesta, et contraria aversanda.

modum, cum Regi esset visum opportunum, incipiebat interrogare illos qui sequebantur eos qui iam responderant, ac ad primum dicebat: 31 NUM prudentia studiis et doctrina parari posset? Ille dixit: Est hic habitus animi, qui a divina virtute dirigitur ad prosequenda omnia honesta, et contraria aversanda. Suffragatus huic, sequentem interrogabat: 32 QUID in primis faceret ad valetudinem tuendam? Ille respondit: Temperantia. Sed hanc non licet

et reliqua conversatione, in benevolentia et reliquis vitae officiis nihil ultra modum agant. Deus autem tibi, Rex, mentem ad optima diriget. Rex cum applausu hoc accepto, et simul omnibus aliis nominatim collaudatis, idque etiam facientibus aliis qui aderant, deinde convertuntur ad hilaritatem canentium. Quinti diei convivium Sequenti die Rex similiter captata opportunitate, interrogabat sequentem: 41 QUAE esset maxima negligentia? Ille ad hoc

tanquam ob turpitudinem aliquam exulent. Verum tu, Rex, si perges benefice tractare omnes, quemadmodum hoc diligenter facis, Deo contribuente tibi erga omnes tam benignam voluntatem, habeberis amator patriae. Hoc audito, ex eo qui sequebatur quaerebat: 43 QUOMODO quis cum uxore posset commode et consentienter in coniugio degere? Ille dixit: Hoc quidem certum est, genus muliebre esse confidens et animosum, et idoneum ad rem cunque velit efficiendam: ad haec,

omnia, et tu simile quid, imitans ipsum, egeris, non neglecta interim etiam iusta malorum compensatione. Nam quae per iusticiam peraguntur, illa habent diuturnitatem. Hunc etiam fassus recte dixisse, interrogabat decimum: 50 QUI esset fructus sapientię? Ille dixit: Non esse sibi conscium malarum actionum, et in tota vita degenda veritatem colere. nam ex hoc maximum gaudium, et tranquillitas animi maxima tibi contingent Rex. Spes etiam in Deo praeclara continget tibi,

sibi subiecerit, quod ipse homo praesit hominibus: tertio, si cogitaverit, Deum deprimere superbos, et exaltare humiles. Commendato eo, sequentem interrogabat: 52 QUIBUS sit utendum consiliariis? Illis, inquit ille, qui in multis sunt exercitati negociis, et qui sinceram erga te conservant benevolentiam, quique eisdem tecum praediti sunt moribus: sed horum cognitio contingit dignis, ex illustratione divina. Collaudato et eo, sequentem interrogabat:

praesit hominibus: tertio, si cogitaverit, Deum deprimere superbos, et exaltare humiles. Commendato eo, sequentem interrogabat: 52 QUIBUS sit utendum consiliariis? Illis, inquit ille, qui in multis sunt exercitati negociis, et qui sinceram erga te conservant benevolentiam, quique eisdem tecum praediti sunt moribus: sed horum cognitio contingit dignis, ex illustratione divina. Collaudato et eo, sequentem interrogabat: 53 QUAE possessio esset regi

in primis necessaria? Ille respondit: Subditorum humanitas et amor, quia ex his benevolentię nexus existit indissolubilis. Sed Dei est, ista ex animi sententia perficere. Eo comprobato, ex sequente percontabatur: 54 QUI finis esse orationis? Ille inquit: Persuadere, sed ita ut ostendas, adversarium ex argumentis et orationis suae serie habere noxia proposita. ita enim conciliabis tibi auditorem ad sententiam tuam acceptandam: non contra disceptando rationibus, sed adiutus

sed ita ut ostendas, adversarium ex argumentis et orationis suae serie habere noxia proposita. ita enim conciliabis tibi auditorem ad sententiam tuam acceptandam: non contra disceptando rationibus, sed adiutus ipsius adversarii comprobatione. Verum Deus est, qui sua virtute gubernat persuasionem, ad eventum exoptatum. Praeclare hunc fassus dixisse, alium interrogabat: 55 QUOMODO, cum in regno sit varia hominum multitudo, Regi cum illis convenire possit? Ille inquit: Duce

tum supervenit contemptus, et existimationis eius eversio. Deus tamen omnem gloriam gubernans, quo vult eam inclinat. Huius etiam sententia pro rata accepta, sequentem interrogabat: 58 QUIBUS debeat se credere? Illis qui versantur tecum ob benevolentiam, non ob metum, neque ob potentiam tuam, referentes inde omnia ad suum commodum. Nam illud, argumentum est amoris: hoc, malevolentiae, et callidae captationis opportunitatis, ad fraudem usurpandam. Nam qui ducitur cupiditate

debeat se credere? Illis qui versantur tecum ob benevolentiam, non ob metum, neque ob potentiam tuam, referentes inde omnia ad suum commodum. Nam illud, argumentum est amoris: hoc, malevolentiae, et callidae captationis opportunitatis, ad fraudem usurpandam. Nam qui ducitur cupiditate rerum suarum locupletandarum, solet esse proditor: verum tu omnes benevolos habes, Deo suggerente tibi rectitudinem consilii. Fassus eum sapienter respondisse, dixit sequenti: 59 QUID conservet

ii satis multi, advenerant legati ex civitatibus, cum tempus adesset, Rex primum ex reliquis ad interrogandum percunctabatur: 62 QUOMODO effecerit, ut non seducatur et decipiatur verbis aliorum? Ille inquit: Si expenderis et quis sit qui dicat, et quid dicat, et de quo dicat, et quidem longiori tempore eadem aliis modis sciscitando. Sed habere mentem celerem, et idoneam ad quaevis diiudicanda, qualem tu habes, hoc est praeclarum donum Dei. Applausu approbationis edito,

suo iuste agendi studio demereantur omnium famam et approbationem: quemadmodum tu Rex, hoc modo obtemperans mandato divino, immortalem nominis tui memoriam es adeptus. Fassus et hunc praeclare dixisse, sequentem interrogabat: 65 QUI essent constituendi administratores functionum publicarum? Ille dixit: Qui oderunt improbitatem, et imitantes mores et vitae tuae rationem, ad retinendam perpetuam existimationis suae famam, iusta agunt: quemadmodum tu Rex hęc facis, quia

tu Rex, hoc modo obtemperans mandato divino, immortalem nominis tui memoriam es adeptus. Fassus et hunc praeclare dixisse, sequentem interrogabat: 65 QUI essent constituendi administratores functionum publicarum? Ille dixit: Qui oderunt improbitatem, et imitantes mores et vitae tuae rationem, ad retinendam perpetuam existimationis suae famam, iusta agunt: quemadmodum tu Rex hęc facis, quia divinitus concessam iusticię coronam habes. Approbato eo clara

perdere eorum vitam. Nam ut Deus beneficus est in omnes, ita tu imitatione eius omnia beneficentia prosequeris. Fassus eum bene respondisse, alium interrogabat: 67 QUEM hominem conveniat prosequi admiratione? Ille dixit: Eum qui cum gloria, opibus et potentia abunde sit exornatus, interim tamen animo aequali sit erga omnes. quemadmodum tu Rex, dignus es admiratione, qui dignitate, opibus et potentia excellens, hoc facis, Deo tibi huius rei curam iniiciente. Hoc

alium interrogabat: 67 QUEM hominem conveniat prosequi admiratione? Ille dixit: Eum qui cum gloria, opibus et potentia abunde sit exornatus, interim tamen animo aequali sit erga omnes. quemadmodum tu Rex, dignus es admiratione, qui dignitate, opibus et potentia excellens, hoc facis, Deo tibi huius rei curam iniiciente. Hoc quoque comprobato, ad proximum dixit: 68 IN quibus rebus reges maiori tempore versari deberent? Ille inquit: In legendo et in

et paupertatem experti, cum ad imperia populorum fuerunt perducti, extiterunt intolerabiliores etiam impiis tyrannis. Sed, quemadmodum dixi, indoles ingenii, et natura proba, et humanitatis cultu exornata, idonea est ad imperandum: quemadmodum tu Rex magnus es, qui non tam dignitate imperii et opibus praestas aliis, quam aequitate et humanitate omnes alios homines superas, Deo tibi ista in longius tempus sua benignitate suggerente. Hoc etiam collaudato, postremum interrogabat:

Hoc etiam collaudato, postremum interrogabat: 72 QUID esset in Regia gubernatione maximum? Ad quod ille dixit: Ut subditi habeant perpetuam pacem, et celeriter consequantur in iudiciis ius suum. quę quidem tum fiunt, quando qui pręest imperio, est osor improborum, et proborum amator: ac maximi facit hoc, ut animam hominis conservet. Quemadmodum et tu maximum semper iudicasti scelus iniusticiam: iuste vero omnia gubernando, perpetuam tibi consecutus es gloriam ex beneficio divino:

iudicasti scelus iniusticiam: iuste vero omnia gubernando, perpetuam tibi consecutus es gloriam ex beneficio divino: unde tu mentem habes sanctam, et ab omni malorum labe immaculatam. Finita huius oratione, exortus est applausus cum acclamatione et gaudio: qui satis diu duravit. Postquam autem Rex finivit huiusmodi cum ipsis collocutionem, tum et aliis omnibus praesentibus, et iis qui sententias dixerant, craterem plenum vino libavit, et tandem ita dixit ad viros illos: Vestro adventu contigerunt mihi

habes sanctam, et ab omni malorum labe immaculatam. Finita huius oratione, exortus est applausus cum acclamatione et gaudio: qui satis diu duravit. Postquam autem Rex finivit huiusmodi cum ipsis collocutionem, tum et aliis omnibus praesentibus, et iis qui sententias dixerant, craterem plenum vino libavit, et tandem ita dixit ad viros illos: Vestro adventu contigerunt mihi maxima bona. nam multum utilitatis percepi ex doctrina vestra, mihi de regnandi ratione tradita. Hinc mandavit, singulis

craterem plenum vino libavit, et tandem ita dixit ad viros illos: Vestro adventu contigerunt mihi maxima bona. nam multum utilitatis percepi ex doctrina vestra, mihi de regnandi ratione tradita. Hinc mandavit, singulis talenta tria donari, et puerum qui ea obtulerit. Haec omnibus approbantibus, cum acclamatione convivium replebatur laeticia, Rege sine intermissione omnia ad hilaritatem referente. Ego autem o Philocrates fui longior in commemorandis istis: sed tu dabis veniam mihi. nam ego

respondentes de rebus meditationis longi temporis. Nec vero ego solum admirabar tum interrogantis solertiam in meditandis singulis quaestionibus, tum facultatem tam promptam respondentium ita apte et sapienter ad singulas interrogationes: sed et aliis omnibus qui aderant, videbantur haec admiratione digna, et praecipue Philosophis. existimo autem fore, ut et aliis omnibus qui haec sunt lecturi, videantur ea supra fidem esse. Sed profecto non licet aliquid falsi narrare de illis quae excepta et annotata sunt, et nefas

singulis quaestionibus, tum facultatem tam promptam respondentium ita apte et sapienter ad singulas interrogationes: sed et aliis omnibus qui aderant, videbantur haec admiratione digna, et praecipue Philosophis. existimo autem fore, ut et aliis omnibus qui haec sunt lecturi, videantur ea supra fidem esse. Sed profecto non licet aliquid falsi narrare de illis quae excepta et annotata sunt, et nefas iudicem etiam praeterire aliquid in huiusmodi rebus: sed ut haec sunt acta, ita ea exposui, ut vitarem omnem

quae excepta et annotata sunt, et nefas iudicem etiam praeterire aliquid in huiusmodi rebus: sed ut haec sunt acta, ita ea exposui, ut vitarem omnem errorem. Licet ipse haec omnia percepissem, tamen studiose istam expositionem meam accepi ab illis, qui singula quae fiunt et dicuntur in regiis negociis et conviviis, excipere et annotare solent. Nam, ut ipse scis, hic mos est, ut quo die Rex incipiat publica negocia agere, omnia excipiantur scripto, et quae dicantur et quae gerantur: id quod recte et utiliter

ab illis factum fuisset. Legis interpretatio absoluta Absoluta autem interpretatione, Demetrius illam Iudęis omnibus congregatis in locum illum, ubi ea perfecta erat, pręlegit, pręsentibus etiam ipsis interpretibus: qui etiam ut authores magnorum bonorum, magna laude et approbatione sunt accepti ab ipsa Iudaeorum multitudine. Interpretationis comprobatio Similiter et Demetrium prosequuti sunt sua laude, rogaruntque ut istam legem suis etiam

interpretibus et Eleazaro, post legis interpretationem absolutam data facerent ad illos deducendos, magnaque munificentia est in eos usus. dedit cuique tres pulcherrimas stolas, et duo talenta auri, et calicem talenti unius, et omnem ornatum qui in coenaculis expandi solet. Mittebat etiam Eleazaro simul in deductione illa, decem mensas argenteis pedibus praeditas, et omnem earum ornatum, et calicem triginta talentorum. Stolas item decem, et purpuram, ac coronam insignem decore, tum circiter

talentorum. Stolas item decem, et purpuram, ac coronam insignem decore, tum circiter centum linteola byssina. Ad haec, phialas et pelves, et duos aureos crateras ad libationes sacras. Praeterea scripsit ad ipsum, et eum rogavit, ne prohibere vellet, si quando qui istorum virorum iter ad se suscepturi essent. Nam sibi gratissimam futuram conversationem cum tam doctis et intelligentibus viris: seque malle suas opes large et magnifice conferre in tales homines, quam in alias non tanti momenti res. Atque

intelligentibus viris: seque malle suas opes large et magnifice conferre in tales homines, quam in alias non tanti momenti res. Atque ita, Philocrates, quemadmodum promisi tibi, habes hanc historiam: quali puto te magis oblectari, quam libris eorum qui fabulas continent. Nam intentus es studio gravium rerum, et huc plus temporis impertis. Dabo autem operam, ut quae alia commemoratu digna nancisci potero, et illa ad te perscribam: ut illis evolutis, consequaris studii tui pulcherrimum

Philadelphi soror 16 audiendi cupidus quomodo fieri quis possit 73 de Auditu qualia in lege Dei praecepta 50
B Basaeus 18 belli duces qui eligendi 87 in Bello gerendo quomodo quis possit animo esse tranquillo 84. quomodo esse invictus possit 59 benevolentia maximum praesidium 71 benevolentia unde germinet ibid.

peculiares ibid. Idaeis quae nam munda vel immunda, et cur 46 Iudaicae terrae fertilitas 37. portus 38. arva ibid. Iudas 18. 19 in Iure dicendo quomodo approbatio etiam eorum qui succubuerunt paranda 58 iusti Deo dilecti 64. 65 iusticia omnibus rebus praeferenda 64. quibus symbolis in lege praecepta 47. 51. 52 iusticiae fructus 71

omnibus hominibus magnum dedecus 63 metallorum fodinis regiones perdi 39 sine Metu esse quomodo quis possit 74 mitra summi sacerdotis 33 modus in omnibus rebus optimus 68 mores qui in regia administratione maxime necessarii 64 muliebre genus confidens et animosum 77. mutabile ibid. munda Iudaeis quae 46 mundum a Deo cum summa mansuetudine gubernari 78 munera Deo magna

maxime necessarii 64 muliebre genus confidens et animosum 77. mutabile ibid. munda Iudaeis quae 46 mundum a Deo cum summa mansuetudine gubernari 78 munera Deo magna ab iis exhibenda, qui magna ab eodem dona acceperunt 8 munerum a rege ad Eleazarum Pont. missorum descriptio 20 munerum corruptio 64 murium natura damnosa 50 mustelae natura 51

quomodo nihil egerimus indignum nobis 67
R Rationale 32. 33 rationem rectam quomodo habere in promptu quis possit 75 in Regia administratione qui mores maxime necessarii 64 in Regia gubernatione quid maximum 90 in Regiis conviviis et negociis singula excipi et annotari a certis hominibus solere 92. et cur ibid. regnandi finis et officium

regnum Dei donum 69 regnum quid conservet 84 regnum quomodo ad finem usque extra lapsum et offensionem retinendum 57 regni maximum praesidium iusti et docti homines 41 rerum pub. administratores qui constituendi 86 rex ex privatis ne, an regia stirpe deligendus 89 regis mores fere subditos imitari studere 67 regis personam quid maxime deceat ib. regi ab ira potissimum cavendum 78

cavendum 78 regi quae possessio in primis necessaria 81 regi quomodo convenire cum subditorum varia multitudine possit 82 regem neminem esse ex se, sed Deo ita ordinante 69 ad Regem quando admitti soliti, qui vel ultro, vel legati in Aegyptum venissent 53 in Rege nihil simul simulatum esse debere 67 reges quibus in rebus maiori tempore versari debeant 87. quibus potissimum debeant insistere 86 regum communis fere inclinatio

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report