Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: qui Your search found 28609 occurrences
First 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 20329-20518:20329. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] generali, tomis videlicet, codicibusque duobus contineantur, quorum illud partes atque titulos; istud vero diversorum huius Regni comitiorum generales articulos habeat, in eo tamen esse quam difficillimas, quod earundem legum, in eorum qui litigant usum transferendarum, methodum ac praxi, ab aliquo unquam conscriptam, neque legerimus, neque audiverimus; sed omnis ila prosequendi iuris, ac iudicii regula (quam non actores tantum et rei, in faciendis accusationibus ac
20330. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] (quam non actores tantum et rei, in faciendis accusationibus ac defensionibus, sed et iudices, in ferendis deliberationibus ac sententiis sequuntur) longa observatione, ac consuetudine circumscripta, in eorum tantum animis consistat, qui longis iuris dicendi, litiumque, exercitiis, aetatem suam plerique, ad senium usque produxerunt. Hinc factum est, ut votum illud solenne, et antiquum regnicolarum omnium, inter articulos referretur, et Regi Vladislao oblatum, ab
20331. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quodam, continerentur. Ad quid enim scribuntur leges, si eas ad rem nostram accommodandi, applicandique normam non habeamus? Quae si literis consignetur, quis non videt quantum lucri adferat, et operae, et temporis, illis dico omnibus, qui publicae utilitatis ac iustitiae amore, addiscendique iuris patrii desiderio tenentur, et flagrant? Si vero perpetuo in mentibus tantum eorum quasi delitescat, qui longo illam et tempore et
20332. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] temporis, illis dico omnibus, qui publicae utilitatis ac iustitiae amore, addiscendique iuris patrii desiderio tenentur, et flagrant? Si vero perpetuo in mentibus tantum eorum quasi delitescat, qui longo illam et tempore et labore partam, nunquam semel universam sed aliquid tantum aliquando ex illa proferunt audientibus; quis vicissim neget, multum morae quin et remorae iniiciendum illis, qui hunc iudiciorum computum,
20333. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] eorum quasi delitescat, qui longo illam et tempore et labore partam, nunquam semel universam sed aliquid tantum aliquando ex illa proferunt audientibus; quis vicissim neget, multum morae quin et remorae iniiciendum illis, qui hunc iudiciorum computum, pleno voto sunt decursuri. Expertum me plane ingentem hanc difficultatem, profiteor; non in ingressu tantum, sed et in processu studii istius civilis ac iuridici, atque ideo toto eo tempore, annis
20334. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] istius civilis ac iuridici, atque ideo toto eo tempore, annis videlicet plus minus triginta, quibus illi operam atque industriam meam addixi, illum principali curae meae scopum posui, ut non tantum leges, sed et legum usum, qui diuturna consuetudine, et observationibus, veluti canalibus quibusdam hauritur, et ipse aliquando caperem, et postea transfunderem in alios, eius rei et capaces, et cupidos: neutrum, quo mihi magis prodessem, quam aliis,
20335. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et observationibus, veluti canalibus quibusdam hauritur, et ipse aliquando caperem, et postea transfunderem in alios, eius rei et capaces, et cupidos: neutrum, quo mihi magis prodessem, quam aliis, illis singulariter, qui quasi prae foribus tribunalium avida expectatione praestolantur introitum, et ab ingressu ad interiora penetraturi, gratam habent directionem; his enim mea haec desudat industria, non illis, qui iure dicendo ad multam iam
20336. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quam aliis, illis singulariter, qui quasi prae foribus tribunalium avida expectatione praestolantur introitum, et ab ingressu ad interiora penetraturi, gratam habent directionem; his enim mea haec desudat industria, non illis, qui iure dicendo ad multam iam et aetatem, et doctrinam, et experientiam pervenerunt. Hac ego mente, hoc fine cogitationum mearum, cum non tantum iurisperitorum, qui aliis docendis apti essent, aliorum post alios morte, sed et
20337. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] directionem; his enim mea haec desudat industria, non illis, qui iure dicendo ad multam iam et aetatem, et doctrinam, et experientiam pervenerunt. Hac ego mente, hoc fine cogitationum mearum, cum non tantum iurisperitorum, qui aliis docendis apti essent, aliorum post alios morte, sed et temporum iniuriis, praecipue bellorum, quibus ab immanissimo communique Christianorum, et vicino hoste, Regnum hoc, veteri odio frequenter affligitur, interruptis
20338. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] meam, et quorum iam memini, omni qua possem diligentia conscriberem, quicquid ubique, sed praecipue tribus iudiciis, (ut vocant) Octavalibus, quibus celebrandis reducta iam per Augustos Rudolphum et Matthiam, universali pace, qui omnium in iure peritissimi habebantur, convenerant, attenta animadversione, observavi; sive illud ad literas iuridicas, (stylum vulgo nominant) sive ad eas consuetudines, quae nulla lege scripta,
20339. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] in definiendis distinguendisque rebus observationem, examinaverim; instituti tamen operis explicationi, et legentium captui, sufficientem esse existimavi. Scimus causam esse omnis iudicii materiam, quae et ab iis, qui litigant, agitatur; et a iudicibus sumitur in deliberationem; realis illa sit, an personalis, octavas et illas an ad breves, vel generales, an ad universalia Regni comitia, pertinens, vel sit extraordinaria, an privilegiata
20340. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] pertinens, vel sit extraordinaria, an privilegiata absolute, et pro
quibuscunque personis, vel pro aliquibus tantum, quo ordine inchoanda, et
quibus diebus prosequenda; pro diversitate item iudicum, ut vocantur,
Ordinariorum, qui plures sunt, cui quae causa competat discutienda, haec et
alia de iure, de lege, de moribus, de consuetudine, de iustitia, de fisco,
et de pauperibus, quorum magna in
20341. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] foro spirituali apud domesticos, et tam in illo, quam in civili etiam apud exteras nationes. Totum autem hunc librum, in duodecim capita, ea vicissim in certas quaestiones distribui, neque illum qui in foro spirituali, neque illum qui in comitatibus iudiciorum processus haberi solet, negligendo, quo in omnibus Tyrones, quorum gratia haec scribuntur, si non perfectam, quam mihi promittere non ausim, saltem aliqualem,
20342. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] tam in illo, quam in civili etiam apud exteras nationes. Totum autem hunc librum, in duodecim capita, ea vicissim in certas quaestiones distribui, neque illum qui in foro spirituali, neque illum qui in comitatibus iudiciorum processus haberi solet, negligendo, quo in omnibus Tyrones, quorum gratia haec scribuntur, si non perfectam, quam mihi promittere non ausim, saltem aliqualem, quam facere conatus sum, viam habeant,
20343. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] procedendi. Cui adiunxi centuriam certarum contrarietatum, et dubietatum, ex Decreto Tripartito desumptarum, et resolutarum, propter materiae convenientiam. Unde nemini arrogans, nemini temerarius videri debeo, quod ego, qui et ingenio, et literaria huius generis exercitatione, multis me et inferiorem esse, et multa illis debere profiteor, et defero, quam libentissime; haec iurium nostrorum rudimenta, tenui delineata et adumbrata tantum
20344. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] exercitatione, multis me et inferiorem esse, et multa illis debere profiteor, et defero, quam libentissime; haec iurium nostrorum rudimenta, tenui delineata et adumbrata tantum penicillo, communia illis facere voluerim, qui in foro nondum versati, a limine tantum ingressuri et progredi cupiunt, et ex istis progrediendi capient primordia. Verumenimvero cum certum id apud me, atque indubitatum habeam, hac opella mea, in lucem prodeunte,
20345. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] cupiunt, et ex istis progrediendi capient primordia. Verumenimvero cum certum id apud me, atque indubitatum habeam, hac opella mea, in lucem prodeunte, diversorum me iudiciorum aleam subiturum; eorum scilicet hominum, qui sibimet, et suo ingenio, vel genio potius adblandientes, sua semper fovent et collaudant, aliena carpunt et vituperant, ut ipsorum censura salva et superstite, aliorum labores intereant, et a prima luce, quam viderunt,
20346. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] illam, quo minus ab adversariis impugnari; hoc quo magis placere possit, ab ipsa fronte legentibus. Neque haec irrito meo voto, est enim vobis et authoritas prona et prompta ad defendendum, et splendor, tam nativus, quam qui in vos ab Austriaco Augustoque Sole, merito vestro effusus est, ad irrradiandum perennante fulgore. Tibi quidem, Archi-praesul amplissime, cuius si genus, et
20347. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] genere Pázmány, ob impensa maiorum ac sua obsequia, nominatim vero, quod rex ipse hastiludio cum Stephano Pázmány concurrens, tres illi dentes fortuito excusserit, tres pagos Posa, Somogi, Som, regia liberalitate donavit, qui hodie quoque a familia Pázmányána possidentur. Vidi Mathiae primi Regis fortissimi literas anni 1465. quibus Abavo tuo Andreae, ac fratribus illius, ob egregia illorum erga Regem et Coronam merita, accedente
20348. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Ioanni Zapoliano, adhaesissent. Haec, atque alia gentis tuae decora, non vano a me rumore hausta, sed ex vetustis, ac originalibus tabulariis eruta recensere, ac oratione exaggerare, quin et ad eum usque, fortasse Pázmánnum, qui Sancto Stephano Primo Regi nostro, rem Christianam in Hungaria fundanti, e Germania auxilio accurrit, generis tui originem transcribere possem. Sed cum genus, et proavos, et quae non fecimus ipsi, vix
20349. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Academiam, philosophicis atque theologicis, et quidem diuturnis praelectionibus tuis, tanto fructu cumulasti, ut multos a te optimo magistro, non degeneres discipulos, tuo quasi ex sinu, tua certe ex disciplina emiseris, qui vicissim alibi, diversis scilicet in regnis atque provinciis, vel doctissimos magistros agerent, in eadem quae te aluit societate, vel alio vitae instituto, praemultis aliis prodessent Reipublicae Christianae.
20350. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] scilicet atque politico, suprema spectata est authoritas; tua quidem Palatinalis, Francisci vero fratris tui, natu tantum te minoris, Cardinalitia atque Archi-Episcopalis. Pater dico tuus, toga, sagoque tantus, qui et pacis consiliis, et primis militiae praefecturis claruerit, supremus Vyvarum, generalis vero partes Hungariae Cis-danubianas Capitaneus, foelicissime gubernaverit, et plenus tam annis, quam meritis, diem suum, non sui
20351. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] quantis omnium votis, quam unanimi consensu quam paribus suffragiis, sicut ab Augustis, Caesare Matthia, et Rege Ferdinando eligendus, libentissime proponebaris, sparsa prius toto Regno, universali omnium voce, eum te futurum, qui iam flores, ab universis Hungariae statibus, in Palatinum es electus; quo te in honore atque dignitate, utinam longissime sospitem, ac foelicem habeamus. Certe et iam post tuum in coelos, ut ex tuis praeclarissimis
20352. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] olim forensibus negotiis, eiusque generis exercitationum tenore observando, mecum ipse nec parum, neque parvo tempore conflictabar, et quod tunc mihi ab aliis adiumenti nomine praestitum voluissem id tantummodo nunc praestare velim illis, qui ab ipso statim studii istius contentiosi limine, in eadem, quae me remorabar impedimenta, sunt incursuri. Nihilominus tamen, cum saepe multa aliter, accipiant multi, ac dicantur, vel scribantur ab authoribus, et vires humanas, longo
20353. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] improbandae, non ut evitarem, quis enim posset prohibere tantam libertatem? Neque ut declinarem, ita enim sunt curiosae neque tam ad intelligendum, quam ad aliquid semper et ubique censendum sagaces, ut ille tantum in illas non impingat, qui nihil agat, nihil dicat, nihil scribat. Sed ut esset, unde scrupulum caperent, si quem unquam capiunt iactatores isti aculeatorum iudiciorum, duo Patriae nostrae secundum Regiam Maiestatem capita volui esse libri istius, id est, ab
20354. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] cui ex toto subiectus est, volueritis: et spero ea voluntate atque vultu accipietis, quibus in omnes estis benignissimi: neque despero vobis gratum fore, si sapientissimis cogitationibus vestris, laboris istius originem, ad animum meum, qui et in alios rectus est, et in vos omni veneratione obsequentissimus, retuleritis, et patrocinium, quod bonis omnibus, non tantum paratum habetis, sed et obvium, neque mihi; neque huic meo partui denegabitis:
20355. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et M. DC. XII. quam Eperiesiensibus Anno M. DC. XI. Nec non in Iudiciis Extra-ordinariis, diversis vicibus, in praenotatis annis celebratis observari potuit. Ex variis quoque signaturis, et Antiquis observationibus comportata, et in hunc qui sequitur modum digesta. Cui ACCEDIT Geminus Processus Iudiciarius. Alter Capite Undecimo, qui sedibus Iudiciariis Comitatuum, Alter Capite Duodecimo, qui in Foro Spirituali
20356. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] potuit. Ex variis quoque signaturis, et Antiquis observationibus comportata, et in hunc qui sequitur modum digesta. Cui ACCEDIT Geminus Processus Iudiciarius. Alter Capite Undecimo, qui sedibus Iudiciariis Comitatuum, Alter Capite Duodecimo, qui in Foro Spirituali observari solent. DIRECTIO METHODICA. IN PROCESSUM IUDICIARIUM, IURIS
20357. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] in hunc qui sequitur modum digesta. Cui ACCEDIT Geminus Processus Iudiciarius. Alter Capite Undecimo, qui sedibus Iudiciariis Comitatuum, Alter Capite Duodecimo, qui in Foro Spirituali observari solent. DIRECTIO METHODICA. IN PROCESSUM IUDICIARIUM, IURIS CONSUETUDINARII, Inclyti Regni Hungariae, et partium eidem
20358. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] vel scripto aliquo comprehensa, vel antiqua iam consuetudine recepta, iuxta quam talis acquisitio fit; et ad quam, tanquam terminum ad quem, omnis lis terminari debet: infra quaest. 9. Unde et iudex, qui talem litem, huiusmodi lege terminat, magis ad hanc causam formalem, quam ad efficientem spectat: quandoquidem ex sententia Ciceronis, 3. de legibus, magistratus, vel quod idem est, iudex, dicitur esse lex ipsa
20359. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] in duobus locis
celebrari solitorum: Posonii, pro octavo die, festi Beati Lucae
Evangelistae, a Comitatu Liptoviensi usque; ad Dravum: et Eperiensi, pro
octavo die festi Beati Georgii Mart: a dicto comitatu Liptoviensi, qui et
ipse ad Eperies vadit:
20360. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] accedere non possint, supplicarunt Suae Maiestati, si Dominus Palatinus, Protonotarium, aliumve Iudicem loco sui Cassoviam miserit, pro huiusmodi quoque iudiciis continuis, eo, vel ad alium locum earum partium, qui commodior videbitur, proficisci paratae erunt, dicto art. 2. praenotati anni 1555. Et forte iam pridem, art. 33. anni 1543. ut Dominus Andreas Báthori, cum sibi adiungendis, Causas
20361. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] universae literae,
et literalia instrumenta, a possessoribus huiusmodi bonorum defectus
seminis alicuius, per Magistrum Pronotarium peti solent, licet ex abusu
quodam (qui tamen admitti non deberet) non consueverint per eosdem produci:
20362. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] aliquando iuramentum praestare deberet, id Director
Causarum, in persona Suae Maiestatis deponere tenebitur: ibidem.
Licet, Iure Quad.
20363. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Causarum suarum? Pauperes, viduae, et orphani, dum causas aliquas habuerint contra aliquos, aut alii contra ipsos; tunc requirant super paupertate sua, Vicecomites, et Iudices Nobilium eius Comitatus, in quo degunt: qui ad requisitionem eorundem, debent dare ipsis Literas Testimoniales, super praefata paupertate eorundem, sub fide et fidelitate Regiae Maiestati debita, authentice confectas, quas postmodum ipsi pauperes, dum eorum causae
20364. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] primo quidem, secundum Innocentium, Coeci, et alii perpetuo morbo laborantes. Secundo, secundum Hostiensem, pauperes simpliciter, pupilli, qui et orphani dicuntur, ac viduae; prouti et citatus articulus iam iuris nostri continet. Tertio, secundum alios, etiam senes decrepiti, et religiosi, nec non diuturna quoque captivitate apud
20365. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] accommodaverit et praefixerit, ut facile quilibet advertere potest. Secundo: exemplum quoque prope affine esse consuetudini, cum scilicet nos deficiunt lex, et consuetudo, modo praemisso declaratae. Tunc etiam exemplo eorum, qui vel semel in iudicando maxime idonei visi sunt, uti solemus. Nec quicquam in tali casu peccamus. Siquidem melior est semper entis alicuius, quam simpliciter nullius conditio: et securius vel rudiore calle inceditur, quam
20366. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] usque ad decisionem litis proceditur, ut sunt: legitima citatio, solita parium petitio, exceptiones de iure admittendae: et iuridica remedia; veluti, inhibitio, repulsio, appellatio, novum iudicium; et caetera his similia. Qui processus, vel ideo maxime Hungaris convenit, quod, quemadmodum et ipsi semper militares fuere, et illum a praedicta gente, perpetuae militiae addicta, accepere: ita
20367. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Iam autem prae manibus Generosorum Dominorum Francisci Loranth de Inke, et alterius Francisci Nagy-Mihály de Petrócz, Sacrae Caesariae et Regiae Maiestatis, inclytae Camerae Hungaricae Consiliariorum habito. Ex quo, qui volet, diversa barbara nomina Hungarorum, plus quam satis cognoscere poterit, certis Iudiciariis exemplis, ab anno 1214. usque ad annum 1235. quod facit, unum et viginti annos, circa aetatem
20368. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Iuris, denotantes generales quasdam propositiones, veluti in Syllogismo Maiores esse solent, de statuto aliquo Iure, vel Lege; ut verbi gratia: quicunque transgressus fuerit edictum Principis tale, taliter puniatur: vel, qui voluntarium homicidium perpetraverit, capite plectatur: aut, qui furatur, suspendatur. Et in hac propositione, non requiritur ullum ministerium Iudicis constituentis ipsam. Quia iam talis Lex, Ius, Edictum etc.
20369. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Syllogismo Maiores esse solent, de statuto aliquo Iure, vel Lege; ut verbi gratia: quicunque transgressus fuerit edictum Principis tale, taliter puniatur: vel, qui voluntarium homicidium perpetraverit, capite plectatur: aut, qui furatur, suspendatur. Et in hac propositione, non requiritur ullum ministerium Iudicis constituentis ipsam. Quia iam talis Lex, Ius, Edictum etc. factum et constitutum est: sed necessarium est, hanc generalem
20370. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] deductum esse, docuerimus: videndum est, quid ipsa quoque Iustitia sit? Et primo quidem: veteres illi gentiles, vana quadam religionis superstitione ducti, dicebant Iustitiam, Araei, non quidem unius illius ex Titanibus, qui arma contra Deos sumpserunt, sed alterius cuiusdam Principis, hominis utpote iustissimi, filiam fuisse; quam a patre, vel potius ab astris, Astraeam nominarunt: eo quod, postquam homines in terris aliena concupiscere,
20371. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] virtus moralis, eaque duplex: vel Naturalis, quae est constans et perpetua voluntas, ius suum unicuique tribuens: non quidem quantum ad actum, sive effectum ipsum, siquidem id non semper fieri potest; sed quantum ad affectum, qui semper paratus est, ad praestandum debitum effectum, si fieri potest. Vel Legalis, quae et lex ipsa dicitur, ac saepe pro arbitrio populi mutatur, sine qua nec gentes, nec regna diu permanere possunt. Secundo: iustum
20372. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] est. Ne tamen horum Iudiciorum omnino ignari videamur, processus eorum talis fuisse colligitur: quod partes summarie agebant contra se, coram Iudicibus, Comitibus videlicet, Iudice Curiae, qui tunc Curialis dicebatur, vel alicuius Comitatus, et Pristaldo, olim Executore Iudicis; ita postea mittebantur ad Examen Ferri candentis, ad aliquod Capitulum, et
20373. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] ordinarie fit Citatio:
20374. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Insinuationes in suis vigoribus remaneant. Et Novella Constitutione,
20375. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Personalem Citationem; quae sunt propria illius? Haec nimirum tria: Primo; ipsum intelligi debere, de solis Personis eorum, et rebus pertinentibus ad illos, qui vel per literas Regales ad Diaetam Regni, vel per publicatam ad Iudicia Octavalia generalia, et brevia, vel etiam Extraordinaria, uti praemissum est, immediate vocati, vel aliter interessati in Diaeta, vel Octavis iam
20376. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] QUAESTIO SEPTIMA. / Sed quis est Processus Quinque Casuum? Varius sane, et incertus semper fuisse colligitur. Antiquitus enim, tam Quinque casus, qui Maioris potentiae esse dicuntur, quam aliae universae causae, Minoris potentiae nuncupatae, in terminis celebrationis Octavarum, vel Brevium Iudiciorum, terminari consueverant. Quia tamen Nobiles minores, per Magnates et
20377. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] praefigendum, personaliter ubicunque reperiri potuissent; aut de domibus habitationum suarum, ad comparendum coram Sua Maiestate, sine ulteriori procrastinatione. Qui si personaliter venissent, et se expurgare potuissent; bene quidem: alioquin si non venissent, vel si venissent, et se expurgare non potuissent; observato semper Iuris ordine, in sententia capitali, ac amissione cunctorum
20378. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] denotando scilicet Locum citati, quemadmodum iam dictum est proxime, aut tempus, vel Personam, quando videlicet, ubi, et per quem citatus extiterit. Ubi Nota: quod haec Citatio, sive Evocatio, solum per illos fieri solita est, qui sunt Nostri, et pertinent ad nos, aut qui sunt sub iurisdictione nostra, uti est familia nostra, servitores, servitrices, coloni, et inquillini, aliique nobis conviventes, per quos scilicet nobis talis Citatio innotescere,
20379. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] iam dictum est proxime, aut tempus, vel Personam, quando videlicet, ubi, et per quem citatus extiterit. Ubi Nota: quod haec Citatio, sive Evocatio, solum per illos fieri solita est, qui sunt Nostri, et pertinent ad nos, aut qui sunt sub iurisdictione nostra, uti est familia nostra, servitores, servitrices, coloni, et inquillini, aliique nobis conviventes, per quos scilicet nobis talis Citatio innotescere, vel ad notitiam nostram devenire potest.
20380. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] 84. ubi etsi punitur, leviori tamen poena, quam alias foris. Licet Civiles, et Decius, in suo Syntagmate admittant Citationem fieri posse etiam in Ecclesia: quod est contra Domini sententiam, qui nummularios, et alios negociatores, e templo eiecit: Lucae 19. et Matth. 21. Sanctus quoque Augustinus, in Regula, dicit: In oratorio, nemo aliquid aliud agat, nisi ad quod factum est,
20381. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Illustrissimi Domini Comitis Thomae Erdödi, contra Fiscum, Anno 1591. Et alioquin in Iudicialibus etiam, de perpetua iam consuetudine, semper Literarum, et nunquam Signaturarum fit mentio: ut dum dicitur; Qui iuxta continentiam quarundam Literarum etc. Ergo ordinarie huiusmodi signaturae, semper in literarum forma, potius extrahendae sunt.
20382. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] Iudicii, Relatoriae super reportata communi Inquisitione, Iuramentali depositione; et Contradictione statutionis, et aliae similes, ex quibus Iudiciales conficiuntur; et semper hac clausula. Iudicialibus inferi consueta (Qui, vel quae iuxta continentias, etc.) denotari debent. QUAESTIO SECUNDA. / Omniumne productorum in
20383. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] conformiter Originalibus non fuerint descripta, et facta
collatione ipsorum in Iudicio contradictorio, coram Iudice, tanta disparitas
apparuerit; potissimum si neque Iudex, negligentia suorum Scribarum, factum
excusaverit; qui tamen statim repetitis illis ad se, talem errorem
corrigere, vel defectum supplere consuevit. Quod et licet eidem facere, si
ex inadvertentia factum praetenditur:
20384. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Locus, et Persona in tali causa non fuerint bene specificata, vel prorsus omissa 2. tit. 26. Secunda: ex Incompetentia Iudicis, Loci seu fori, et Termini, atque etiam Actoris, passim. His addi potest dies Festus, qui et Decretalis dicitur: Lib. 1. S. Ladislai Regis, cap. 38. Ubi Nota: I. Quod si Citatio tantum fuerit facta, tali die Decretali; non condescendit, ast si Deliberatio, sive
20385. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] distinguit, dum ait: si imprudens id verbum emisit, et fecit manumittendo, piaculari hostia piatur; si prudens dixit, Quintus Mutius (inquit) ambigebat eum expiari ut impium non posse: quanto magis, iam qui contra conscientiam praevaricatur legem, id facere deberet? Unde et Caius Flavius Scriba AEdilis Curulis, ante natum Christum, Anno 303. huiusmodi Fastos dies, circa forum in Albo proposuerat, ut quando
20386. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ante natum Christum, Anno 303. huiusmodi Fastos dies, circa forum in Albo proposuerat, ut quando Lege agi posset, sciretur: Livius. Quod iam apud nos, non est necessarium, quia tales Festi dies, qui et Decretales iam dicti sunt, ex annuo Calendario, et proxime citato Decreto Ladislai sciri possunt. QUAESTIO DECIMA TERTIA. / Quid est huiusmodi
20387. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] pupillaris aetatis eorum, motis:
20388. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] admissa est: nimirum, qui extra fines, et oras Regni, in castris, et in servitiis, vel in legationibus Regiis, vel Regni fuerint; vel in bello, debito tempore, cum caeteris proficiscentes, occupabuntur. Ex quibus tamen, si qui indebite huiusmodi Prorogationibus usi fuerint, in Emenda linguae eo facto convincentur: 2. Matth. art. 6. Et 1. Vlad. art. 71. ubi vide in margine plures locos.
20389. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] (licet aliqui istum usum non admittant.) Secundo, Quinque Casuum. Et Tertio, aliorum Actuum potentiariorum, leventur. Atque sic melior est nostra hodie, in hujusmodi Causarum levatione, observatio, quam olim apud Veteres erat, qui sortibus ex urna ductis, Causas cognoscebant, ut Budaeus in Pandectis docet. Unde et illud Virgilianum, Aeneid. 6. Nec vero hae sine sorte datae, sine vindice
20390. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] temporis, de Iure statutus, quo durante, licet bona aliqua, et retinere, et reacquirere. Quia possidens aliqua Bona tamdiu quiete et pacifice, praescribit in illis, id est, plenum ius ea retinendi acquirit sibi; et alter, qui forsan aliquid Iuris in iis se habere sperabat, per taciturnitatem prorsus illud amittit. Atque sic, dum aliquis putat se in alterius Bonis, ratione quorum impetitur ab illo,
20391. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] captivitatem incideret, tum postea ex ea elapsus, vel etiam aliter, ad propria veniens, poterit illa, nulla obstante Praescriptione, Iuridico processu acquirere; quod, Secundum Civiles, Iure Postliminii dici solet, quo cum qui ab hostibus captus erat, et in fines nostros postea pervenit, postliminio reversum esse, recte dicimus: lib. 1. Instit. tit. 12. Sic et in bonis Ecclesiasticis, de Iure Canonum, non erit obiicienda
20392. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] affari solent dictis: Hodie tibi, cras mihi. Adeo multum vicissitudini humanae tribuentes, ut aequam omnino ex ea sibi sortem, etiam antequam evenerit, ultro assumant. Apud Legistas vero, in omnibus partibus Iuris, is solum, qui non est reversus ab hostibus, quasi tunc decessisse videtur, cum captus est: teste Tolossanno, lib. 11. de Repub. cap. 15.
20393. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] habebuntur:
20394. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] QUAESTIO VIGESIMA SEXTA. / Licebitne aliquando post Allegationem Praescriptionis, vel Calumniae, ad praedictam iam Condescensionem Causae regredi? Nunquam plane. Quia qui Praescriptionem, vel Calumniam allegavit, is directe iam ad rem respondit. Atque ideo nisi probaverit illas intervenisse; de plano, et de simplici, causa cadere consuevit, cum hae sint vere reales responsiones, cur scilicet
20395. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | Section] Iudicium, cum futuro termino dari soleret. Ac ob id, ad tollendam huiusmodi vanam opinionem, cautum est, 6. Vlad. art. 14. quod huiusmodi Inhibitiones, etiam per Novum iudicium factae, illis ne suffragentur, qui prius in Octavis, vel Brevibus Iudiciis comparuerint. Veruntamen, si post factam Inhibitionem comparuerint; nulli gravamini propterea subiacebunt. Ita deliberatum est Posonii, Anno 1612.
20396. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Quod fiat in Causis solummodo longis, et non in brevibus per Insinuationem motis: quia alias unico termino non finirentur; 1. Vlad. art. 54. Nec obstat, Titulus 77. part. 2. Tripartiti, qui de longis causis, in quibus processus sequuntur, et non de brevibus, sive per insinuationem motis, intelligitur: ut patet 4. Vlad. art. 15. De quo vide etiam supra, Quaest. 3. cap.
20397. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] 4. Vlad. art. 15. De quo vide etiam supra, Quaest. 3. cap. 2. QUAESTIO TERTIA. / Quae est Poena illius, qui Novum Iudicium cum Inhibitione impetraverit, et Literas Relatorias, infra terminum reportationis seriei ipsius Novi iudicii, excipere neglexerit? Talis vigore
20398. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] responsionem; alioquin autem prior Convictio manebit: Ibidem. Ubi Nota: I. Quod in Causis Capitalibus, seu Criminalibus, non est bonum silere, ut Prohibitam facere intendat; quia qui se ulterius non defendit, convinci solet. Et ideo, si praesens adfuerit, atque Actor executionem contra ipsum petierit, statim capi iubebitur; quemadmodum factum est Eperiesini, Anno 1611. cum Francisco
20399. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Tres simplices, aut saltem una ex iis, Sex ultimis illis diebus admittitur, sed omnes ante eosdem tantum. Super quo vide etiam Enchirid. Fol. 59. pag. 2. II. Non deesse quosdam, qui hosce Sex ultimos dies, simul cum diebus Festis computandos velint. Quod tamen non videtur congruere synceritati Octavali, quae a diebus Iudiciariis excludit dies Festos. Atque ita Sex illi dies, solum de diebus Iudiciariis
20400. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] exmittere non audeat; literasque suas, super non celebratione ipsius Attestationis, parti Adversae extradare nequaquam praesumat: quin potius, in utraque suum hominem pro testimonio fide dignum, ad partem adversam mittat, qui eandem ab eisdem prohibeat, et ad Decimum quintum diem, a die huiusmodi Ammonitionis, ipsi ex hinc fiendae computando, causa in ipsa Novum Iudicium, novamque Iuris revisionem, recepturam; simulque literas Adiudicatorias
20401. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] iuramentum impetranti datum fuisset. Ac Verbum quoque illud (Inhibet) in Titulo Articuli positum, magis improprie pro Verbo (Prohibet) ex ignorantia illius, qui huiusmodi Titulos Articulis praefixit quam ex serie Articuli, vel merito rei praepositum est. Atque ita nihil mirum, si confusis earundem nominibus, idem Prohibitioni convenire visum fuit, quod et Inhibitioni convenit;
20402. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] facta fuerit, pro una tantum reputari debet. Ibidem, sed in una duntaxat Executione. QUAESTIO VIGESIMA PRIMA. / Potestne Repulsionem facere, qui in processu causae non egit? Potest, si aliqua in parte Executionem illam, sibi nocivam fore putat, virtute clausulae illius iustificatoriae (praevia ratione aliorum
20403. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et examinari debent. Item, quod causantes
tempore Inquisitionis interesse non debent, sed per Fidedignitates
excludantur. Item, quod ad huiusmodi attestationem faciendam, Periuri,
Infames et qui honorem et humanitatem
perdiderunt: non admittantur. Praeterea: Ignobiles quoque etiamsi
possessionati fuerint: nisi per Regiam Maiestatem Nobilitati extiterint,
acceptari non debent.
Nomina autem ipsorum
duplici ratione literis Relatoriis inscribenda erunt. Primo, quoniam
attestationes duorum vel trium vicinorum, et commetaneorum, plus quam
viginti Nobilium comprovincialium, et Iudicio valent et ponderant, qui
longe verius meliusque, quam Nobiles comprovinciales, super meritis Causae,
ac gestae rei serie, propter propinquitatem possunt esse certiores. Secundo,
ut testium
Quibus omnibus aliae gentes et nationes in iuribus suis, ac
potissimum Caesareo, uti solent. Sed Nostrates Tribus hisce tantum,
Definitivo, Legali, et
Testimoniorum, qui proprie Communis Inquisitionis, Oculatae Revisionis,
et Collateralis Attestationis esse dicitur, utuntur: Non item
duobus illis Coniecturali, ex quo suspiciones quaedam solum, et
praesumptiones deducuntur,
quaedam solum, et
praesumptiones deducuntur, non autem rerum probationes; et Quaestionum sive
torturae, per propriam scilicet confessionem equuleo
extortam, atque elicitam. Definitivus est, qui declarat, quid
Nominis, et quid Rei sit, ut homicidium a nomine
homo, et a verbo caedo, atque simplex tantum
hominum caedes. Species illius sunt, Patricidium, sive
Parricidia dicentur. Nisi quis
malit, Specialibus supra recensitis nominibus uti; quod gratia distinctionis
magis congruere videbitur. Et quod atrox semper habitum sit hoc crimen,
patet ex antiquorum punitione; qui Parricidam Insutum culeo,
hoc est sacco ex corio, cum cane, gallo gallinaceo, vipera, et Simia in
aquam proiiciebant. Unde Papinianus quoque Iurisconsultus, qui et
Asylum Iuris dictus est, et
sit hoc crimen,
patet ex antiquorum punitione; qui Parricidam Insutum culeo,
hoc est sacco ex corio, cum cane, gallo gallinaceo, vipera, et Simia in
aquam proiiciebant. Unde Papinianus quoque Iurisconsultus, qui et
Asylum Iuris dictus est, et ex cuius schola, multi
Iurisperiti prodierunt; maluit securi percuti, quam Antonium Carracalam
Imperatorem, a Parricidio Fratris sui Septimii, defendere; dictitans:
securi percuti, quam Antonium Carracalam
Imperatorem, a Parricidio Fratris sui Septimii, defendere; dictitans:
Non tam facile esse, Parricidium excusare, quam patrare.
Anno 213. Legalis est, qui ex Legibus deducitur; ut cum
quaeritur, quid Legis aut Iuris homicidium? Illico respondetur
esse causam
Criminalem:
modi iurandi, observantur tunc
tantum, quando sententia aliqua, ex responsionibus partium, ad communem
Inquisitionem exmissa, sed nondum satis comprobata fuerit. Paragraphus autem
sequens,
sane est, certa determinatione, omnes imponendi iuramenti formulas,
comprehendere; tamen uti hactenus animadvertere potui; his potissimum uti
videntur moderni Iuristae, prouti
prima, quinta et sexta, ex isto titulo per expressum deducuntur;
reliquae vero, utpote secunda, tertia, et quarta, solum ex
consuetudine Iuristarum observantur. Paragraphus quoque tituli,
qui incipit: Si tamen negaverit etc. iam ita non observatur,
sed potius pro eo formulae tertia et quarta frequentantur.
Prima itaque est, si Reus actionem Actoris simpliciter negat, non
subnectendo
acceptare noluerit: tunc (I) tertio
se solum sacramentum praestare teneretur. Quem modum Ego
aliquoties tentavi, sed nunquam istum effectum consecutus sum, sed semper,
iuxta tertiam formulam iudicium recepi; qui tamen modus, seu formula utilis
esset pauperibus (I) ut se facile abiurarent: sed sic admitteretur
fortassis tanto maior occasio malis, ad perpetranda quaevis
maleficia.
Sexta,
submissionibus consideranda Inprimis est, Proclivitas
Actoris, ad assumendum Iuramentum; et ideo (I) sibi semper ab eo praecavere
debebit. Secundo, Innocentia ipsius (I)
qui quanto magis condescenderit in submissione: tanto maior Innocentia,
Iustitia, et AEquitas, illius apparebit: et ita ultima formula, si
criminaliter accusabitur, iusto Dei, et hominum iudicio, absolvendus venit.
Quae
et non per
Procuratorem compareant. Deinde ex processu Iudicii, quia non admisso
Procuratore, etiam cum Procuratoriis, pro ipsis respondere, proscribuntur.
Demum ratio etiam ipsa, hoc dictare videtur, ut qui capite
puniri debeat, personaliter adesse teneatur, quo statim capi possit,
ex personis contrahentibus,
tale mutuum vel debitum In-causam-attracta moreretur, et praesumeretur, de
uxore vel liberis suis, de ipso illis nihil constare, putant multi non tam
ipsis In-causam-attractis quam actori, qui
optime sciret, illud sibi adhuc deberi, et nondum esse exsolutum, iuramentum
decerni debere. Neque tam literam ipsam Decreti aspiciendam (quae de primis
contrahentibus
fiat tuum, et non e
contra. Ex quo, non parva vis naturae elucet, quae vult, non potius aliis
communicativos esse, quam ab aliis participativos. Sed, proh tempora!
proh mores! quotus quisque iam est, qui se libentius
aliis communicare, quam ab aliis participare velit? Certe Pagani nos
superant beneficio mutui, adeo iam refrigescit charitas Christiana, et aes
latebris potius conditur, quam ut usu proximi splendere deberet.
se, sin minor, cum minori: Sic
iudicatum est Posonii, in causa familiae Ghiczii Anno 1612. Ubi
Nota, Quod Depositum est omnis res, de cuius absoluto dominio, nihil
transfertur in recipientem, qui et depositarius dicitur, sed tantum fidelis
eius custodia ipsi demandatur; unde non licet illud mutare, vel in aliquem
usum suum convertere, aut simpliciter usum ex eo sibi facere. Pignus vero
dici solet, quod traditur
testimonium perhibeat, vel testimonio sit; indeque fassiones testium, potius
Attestationes dicuntur, quam testificationes. Testificor vero potius refertur
ad principalem, qui talibus testibus, intentionem suam firmare solet.
Appellatur autem diversis nominibus, antiquitus Superstes, quod
super statu causae adhibebatur; nunc Nominatus, quod quando
principalis intentionis
Nota, quod bene Nobilis, pro, et contra Ignobilem, non autem
e contra, iurat.
per Iudicis ordinarii definitivam
sententiam, in publico crimine potissimum, licet aliquando etiam in privato,
ut homicidio, furto, et iniuria; vel ipso facto in casibus, in quibus Iure
cavetur; quod incurratur ipso facto. Ut qui exercent improbum foenus,
exigentes usuram usurarum, et qui deprehenduntur in adulterio. Et haec non
propellitur, quia super legibus iam dudum constitutis, et sententia per
Iudicem lata, est fundata; sed ex singulari
potissimum, licet aliquando etiam in privato,
ut homicidio, furto, et iniuria; vel ipso facto in casibus, in quibus Iure
cavetur; quod incurratur ipso facto. Ut qui exercent improbum foenus,
exigentes usuram usurarum, et qui deprehenduntur in adulterio. Et haec non
propellitur, quia super legibus iam dudum constitutis, et sententia per
Iudicem lata, est fundata; sed ex singulari
Principis
hominum bonorum et gravium, quales sunt homines bonae
famae, et gravis opinionis, vel etiam Antiqui et senes viri plures; non
autem ex procacitate paucorum vel etiam multarum levium personarum, aut
invidorum et malevolorum, qui ex affectu potius erga personam, quam ex
detestatione criminis, de hominibus male loquuntur. Ideoque huiusmodi
illorum locutio, susque deque ferenda est omnino, quin potius ipsi propterea
coërcendi sunt et puniendi. Atque
Posteriori
autem aspersus, se expurgare, et illam propellere tenebitur, non obstante
eo, quod directe ad hoc citatus non extiterit; quia cum se sponte sua, in
talem causam immiscuit, solus sibi ad id occasionem dedit; ideoque qui
periculum amat, et sciens non evadit; nihil mirum, si in eo periclitatur et
perit.
QUAESTIO
sentiendum?
Non, quia singulos testes Iudex committit accedendos. Ideoque quisque eorum
domi suae requirendus; vel per occasionem ubi personaliter reperiri poterit
interrogandus, dummodo in eodem Comitatu repertus fuerit, qui in literis
Compulsoriis est annotatus; specificarique debebit in Relatoriis, quod talis
locus, in quo repertus sit, in huiusmodi Comitatu adiaceat; alias non
stabit. Ubi Nota, Quod licet testes istius Attestationis
crescere poteris. Sed redeamus ad propositum.
Sic et in aliis procedendum, in quibus tamen, si huiusmodi series
Genealogiae, in aliquo intermedio gradu interrumpta fuerit, neque
continuata, ad Primum Truncum qui nullum gradum facit,
perducetur; illico ex tali defectu stare non poterit, neque valebit.
Tertium, debebit illi, pro rata portione sua, expensas hucusque in causam
factas, iuxta bonorum virorum limitationem, statim et de
vel pedanei Iudices, tales
causas iudicare non solebant, vel omnino pro maturiori revisione ad
superiores, easdem transmittere debebant. Veluti Cn. Dolobella
Proconsul Asiae, Athenas ad Areopagitas, qui graviores causas,
ut vulnerum, caedis, veneficiorum, incendiorum, et similium iudicabant,
mulieris reae causam reiecerat, quae virum et filium veneno sustulerat, quod
ii quoque filium suum, ex priori viro genitum
absolutum est, quod per leges non licuit, nec
nocens damnata punitaque, quae digna venia fuit. Gell. Lib. 12. cap.
7. et Valer. Max. lib. 8. cap. 1. de Smyrnea
muliere. Qui vero fuerint Areopagitae et quomodo iudicabant,
vide infra quaest. 22. cap. 10. Sed districtius erat iudicium
Regis Andreae II. qui Bancbanum caedis Reginae Reum, quae vim
uxori suae
8. cap. 1. de Smyrnea
muliere. Qui vero fuerint Areopagitae et quomodo iudicabant,
vide infra quaest. 22. cap. 10. Sed districtius erat iudicium
Regis Andreae II. qui Bancbanum caedis Reginae Reum, quae vim
uxori suae per Fratrem inferri fecerat, statim comperta rei veritate
absolvit. Bonf. lib. 7. Decad. 2. Et nec illud quidem
omittendum videtur, quo attentio
Appellatore, restitueretur in integrum, solum ad tantum tempus,
per quantum probatum fuerit, ipsum habuisse iustum impedimentum. Et sic, si
laesio fuerit unius anni, secundi integri, unus annus integer restituetur
ei, qui dici poterit, annus tertius. Si vero laesio fuerit tantum de una
die, vel de uno mense dicti secundi anni, tunc una sola dies, vel unus
mensis solum restituetur ei. In duobus tamen
casibus, tale
extradata, poterit etiam absque literis Inhibitionalibus huiusmodi
Novi iudicii, tam Iudices ab extradatione literarum sententionalium, quam
partem quoque adversam ab extractione earundem; inhibere;
Ibidem. Qui tamen titulus intelligitur solum de causis longis,
in quibus processus subsequuntur, et non de brevibus, 4. Vlad. art.
15. II. Quo succumbens in causa appellata, cedendo Appellationi
ipsi, utitur.
iudicium resuscitare debeat, coram eodem
Iudice, quo huiusmodi causa primitus mota esse dignoscitur. Verum, prior
opinio probabilior esse videtur, ex eo, quod huiusmodi Novum iudicium,
dirigi soleat semper ad eundem Iudicem, qui prius convicto, onerosum fecerat
iudicium, ut videlicet eandem causam denuo adhuc maturius revideat. Citatus
quoque locus, sonaret praecise de iudiciis Liberarum Civitatum, et de tali
casu, in quo iam coram eodem Iudice
Iudiciorum, vel Diaetae, cum tali petitione et concessione Novi iudicii
effugit.
QUAESTIO DECIMA NONA. / Quae poena illius, qui se Novo Iudicio a Iuramenti
depositione inhibuerit, et nullam iustam causam reddere poterit?
Talis in amissione sui iuramenti consequenterque poena exinde subsequente,
de facto convincitur.
et nullam iustam causam reddere poterit?
Talis in amissione sui iuramenti consequenterque poena exinde subsequente,
de facto convincitur. Ludovici II. Art. 29. anni
1518. Similiter et qui Novum iudicium cum Inhibitione
impetraverit, nec literas Relatorias infra terminum exceperit, qua poena sit
puniendus, vide supra quaest. 3. cap. 5. Quid autem vocula
(de facto) et
Et hoc videtur
praecise intelligendum, solum de novo Iudicio cum gratia, quod proprie a
Principe petitur.
QUAESTIO VIGESIMA PRIMA. / Potestne ille, qui in causa non egit, Novum
Iudicium impetrare?
Dicendum; quod quamdiu ille, qui in causa succumbit, in humanis egerit, et
supervixerit, nemo alter praeter eum, gratiam Novi iudicii, impetrare
Principe petitur.
QUAESTIO VIGESIMA PRIMA. / Potestne ille, qui in causa non egit, Novum
Iudicium impetrare?
Dicendum; quod quamdiu ille, qui in causa succumbit, in humanis egerit, et
supervixerit, nemo alter praeter eum, gratiam Novi iudicii, impetrare
potest; non enim congruit, cuipiam falcem suam in alterius messem mittere.
Veruntamen parte ipsa convicta
QUAESTIO VIGESIMA TERTIA. / Quare fit huiusmodi Procuratoris revocatio?
Quia praesupponit semper errorem, vel aliquem defectum nocivum ipsi
constituenti, qui quidem error, et defectus, non nisi in responsione et
obiectione, aut aliqua exceptione committi solet, ac tandem nova
responsione, post revocationem prioris responsionis, reformari debet. 2.
tit. 79. et 80. Ubi Nota, I.
dum
adhuc res, quae per eam significatur, effectui non sit mancipata, fieri
debeat, apparet manifeste ex titulo 80. part. 2. ubi sic dicitur:
Retractatio namque Procuratoris praesupponit semper errorem et defectum, qui
quidem error et defectus, non nisi in responsione et obiectione, aut aliqua
exceptione committi solet. Et ex sequenti titulo 81. melius; antequam
terminus Iuridicus, per
Repulsio, quae non simpliciter dicta, sed facta iam sunt, per dictos
Iuridicos processus, et sententias ac deliberationes, praecessisse
videantur. Quod ipsum artic. etiam 56. anni 1550. per expressum ostendit,
qui sic continet; quod Procuratores post deliberationem Communis
Inquisitionis (non scilicet adhuc fiendae, sed iam factae) ut ex sequenti
clausula elucet, ante latam videlicet et pronunciatam sententiam definitivam
revocari
gratia Principis.
In brevibus autem post latam et pronunciatam sententiam definitivam, in iis
videlicet causis, in quibus mox et immediate per primariam responsionem
partium finalis conclusio, et definitiva sententia sequitur. Qui casus rarus
est, et praecipue in causis per Insinuationem motis, exspiratis Octavis, non
nisi per gratiam Principis, vigore Novi Iudicii fieri solet, cum praetactis
quinquaginta marcis homagialibus. Ibidem.
Octavalibus finiri possint? Iuxta Decreta 6. Matth. art. 4. et 19.
Item I. Vlad. art. 54. et quomodo intelligendi illi termini?
Hoc pacto nimirum; quod illi termini intelligantur solummodo de cursu Iuris
ordinario, qui admittitur in Dominio bonorum, non autem extra illud, ubi
solum Novum Iudicium militare cum gratia solet; et sic quintus quoque
terminus extravagans, praedictis quatuor superaddi consuevit. Praeterea ut
praefatus ordinarius
esse soleat magister. Secutus ut apparet,
in dicto opere suo opus Quad. Nondum usitatum, quod inhibitionem facit
duplicem et alteram ponit pro Prohibitione, quod fieri non potest, nisi
forte Pythagorikos idem debeat esse leo, qui antea equus fuit. Cuius sicut
nulla est authoritas, absque confirmatione Principis, ita quoque neque ullus
usus esse potest, absque consensu populi. Ergo frustra est calceus, cuius
nulla est calceatio. Quanquam quisque suo
PRIMA. / Qua ratione agendum est, hoc loco de Sententiis?
Ea videlicet, quod posteaquam actum est, de toto causarum processu per omnia
Iuridica remedia; eaedemque causae, in certum aliquem finem deduci
debuerint, qui Finis, Sententia seu Res Iudicata,
aut veritas ipsa nuncupari consuevit; ob id merito hoc loco de huiusmodi
sententia, agi debet.
per alium perpetrari
fecerint,
in quibus privatae personae contra se invicem agunt, ex
antiqua iam consuetudine, duae partes Iudici, et tertia parti
Actoreae adiudicantur; salva semper remanente eorundem bonorum proprietate
Fisco Regio, qui postea talia bona, quo ad omnes dictas partes, si voluerit,
condigna aestimatione redimere poterit.
quam etiam paternam, a Iudice, vel adversa parte, aut etiam aliis
redimere poterunt, communi aestimatione mediante. Ast vero post latam et
executam, quo ad huiusmodi bona, contra patrem superstitem, sententiam
progeniti, qui tunc in utero materno nondum fuere generati, de bonis
paternis, per huiusmodi sententiam amissis, nullam quidem portionem habere
possunt, verum ea redimendi facultatem habet, ante omnes alios vicinos,
stante adhuc Iure
machinatus sit, memoria Ipsius post
mortem damnetur. Sicut et gens Manlia, ante natum Christum, anno 381.
decreto cavisse dicitur, ne quis deinceps ex ea Marcus Manlius
vocaretur, posteaquam Marcus Manlius, qui Romae Gallos in obsidione
Capitolii, obrepentes per ardua, depulerat, tandem ob affectati Regni
crimen, de saxo Tarpeio praecipitatus fuerat. Livius. Et Gellius lib.
17. cap. 21. Quo in casu,
Tarpeio praecipitatus fuerat. Livius. Et Gellius lib.
17. cap. 21. Quo in casu, ob atrocitatem criminis, etiam famosi
milites, mulieresque contra ipsum audiuntur, servi in Dominum torquentur, et
qui crimen admiserunt, ac eiusdem criminis socius, contra socium in testem
admittuntur. Ut supra quaest. 5. cap. 6. dictum est. Nec
quicquam suorum abalienare, neque sibi debitum exigere potest. Et quod
controvertitur;
sed solum Donatarium, in quem totaliter iam ius Regium hac in parte
translatum est, quive Notam affirmat; et In-causam-attractum,
qui contra Notam pernegat, fit disputatio, usque ad evidentiam,
vel allegatae praenotatae Notae, vel factae falsae
expositionis, per ipsum Donatarium. Ideoque Quarto, in casibus huiusmodi
etiam in subiectis eidem partibus,
existentia,
existentia,
art. 12.
Octavo, turbatores, vulneratores, verberatores, et interfectores
ingredientium in sedem Iudiciariam Comitatus, et inde regredientium,
Nota convincuntur,
Nota convincuntur,
litis, temere motae
rependi solebat. Apud Romanos autem depositio, fiebat certae pecuniae, per
utramque partem et quae causa cadebat, illius pecunia in mulctam veniebat.
Secundo, quod specialiter Dicatores, vel etiam alii, qui alios indebite
vexant, poenam talionis incurrere
soleant,
spe gratiae Regiae Maiestatis, in integrum
restituendi, ignominiosam et infamem vitam ducere debebit, fol. 738.
et sequentibus Maioris decreti. Fertur etiam propter
alios casus ibi specificatos; ut qui pactis et promissis fide, honore, et
humanitate interpositis, verbo vel scripto factis, non stetissent, aut
alterum contra suum salvum conductum defraudassent, vel secreta, ad secretas
aures concredita propalassent.
Christicolas amisso humanitatis honore, tanquam ab humanitate relegatus et
segregatus manet.
39.
20458. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] in infamiam alterius scripserit, vel scribi ac confici curaverit. Gestu seu Habitu, ut dum quis praeter naturam, et morem alteri illuserit, vel aliquid huiusmodi egerit aut habitum induerit, qui ad iniuriam ipsi tendat. Iustin. lib. 4. Instit. tit. 4. §. Iniuria. Tertio, quod licet hoc modo sumpta iniuria latissime pateat, ut etiam ad praecedentes sententias extendi videatur; tamen illis tanquam
20459. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] poenam exsolvat, quae ne illi impune transeat, neve tali impunitate et ipse
deinceps, et alii exemplo illius, ad alias violentias patrandas,
20460. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Comites, vel Vice-Comites quorumcunque Comitatuum, una cum Iudicibus Nobilium, ac electis Nobilibus, singulis Anni quartalibus, diligens Inquisitio super omnibus Dominis, Nobilibus, et ignobilibus, fieri solita erat, ut si qui videlicet latrones fovere, vel si latrocinari comperientur, illico Comites, vel Vice-Comites, si per se sufficientes fuissent, tales omnes ex merito punivissent; sin minus, ea de re omni Capitaneos Regni edocuissent, ut
20461. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Appellatione, si nulla
annexa habuerint birsagia, quae Iudicibus pedaneis, sive prioribus cederent,
ad Executionem per Regium, aut Palatinalem homines, de dicta Curia Regia cum
testimonio alicuius Capituli, vel Conventus, qui Fide
dignitates dicuntur, (aut etiam per eundem Magistrum protonotarium
passim) ad partes exmittitur.
20462. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] ex eo, quod haec lex sit specialis, exsolvi debeant. QUAESTIO SEPTIMA. Item, quae poena quoque iis sancita, si qui eosdem in tali Executione turbaverint? Si qui Vice-Comites turbaverint, in prosecutione huiusmodi Executionis Iustitiae, et illos, vel alterum eorundem, verbali dehonestatione, aut alia iniuria,
20463. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] QUAESTIO SEPTIMA. Item, quae poena quoque iis sancita, si qui eosdem in tali Executione turbaverint? Si qui Vice-Comites turbaverint, in prosecutione huiusmodi Executionis Iustitiae, et illos, vel alterum eorundem, verbali dehonestatione, aut alia iniuria, vulneribusque seu verberibus affecerint, aut eum, sive eos neci
20464. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] eadem Regula contra illos malefactores observetur, qualis de
turbatoribus hominum Regium, ac testimoniorum Capitulorum, vel Conventuum.
20465. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section]
20466. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Vlad. art. 9. et 1. tit. 14. Imo vero tales, iuxta contenta generalis Decreti, puniri debent ita, ut etiam Gratia Regia ipsis suffragari nequeat. art. 32. Novizol. anni 1543. Et qui Iudiciis ac Iudicibus Regni non parent, in personis et bonis puniuntur. Poson. art. 31. anni 1546. Si autem haec Coloni fecerint, Domini se superinde iuramento expurgent, et ipsi Coloni proscribantur; ac si
20467. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] non posset: ne tali casu principalis Iure suo destituatur, inductis in Capitulum, vel Conventum, vigore mandati alicuius Iudicis ordinarii, vicinis et commetaneis, qui tali executioni interfuerunt, poterunt ii, ipsam, penes alterum superviventem Executorem, sub iuramento referre. Quae hoc modo quoque relata, robur suum habere consuevit, praesertim in statutionibus, et aliis, in quibus
20468. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] praecavere solebat. Tertio, an Iudex alterutri partium, vel etiam utrique consilium et informationem dare debeat? Et quod sic, multos arguere ex hoc, quod videlicet nemo melius et utilius consulere et informare possit, quam qui secundum consulta sua postea iudicabit, et sententiam proferet. Quod autem non, dicunt alii, Iudicem esse tertiam personam, inter Actorem, et In-causam-attractum, quos exaudire, neque uni magis autem, quam alteri
20469. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] vetari, hoc autem admitti solere; quia apud omnes nationes, in rebus dubiis, libera est semper consultatio. Quemadmodum et apud Romanos olim habebantur certi Iurisperiti, quos speciali nomine Prudentes vocabant, qui huiusmodi interrogantibus in causis eorum Iuris interpretationes, et suas opiniones dabant quae ex eo, responsa prudentum dicebantur. Iust. lib. 1. tit. 2. Quarto, an liceat item Iudicibus, aliquid a
20470. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] et parti adversae satisfacere, vide supra quaest. 2. cap. huius. QUAESTIO DECIMA QUARTA. Qui, et quot sunt Ordinarii Iudices Regni? Hi tres. Dominus Palatinus, Dominus Iudex Curiae, et Dominus Secretarius Cancellarius, tanquam personalis Regiae Maiestatis praesentia. art. 15. anni 1536. (qui
20471. Kitonić, Ivan. Directio Methodica processus... [Paragraph | SubSect | Section] Qui, et quot sunt Ordinarii Iudices Regni?
Hi tres. Dominus Palatinus, Dominus Iudex Curiae, et Dominus Secretarius
Cancellarius, tanquam personalis Regiae Maiestatis praesentia. art.
15. anni 1536. (qui hodie est, Dominus Archiepiscopus
Strigoniensis) si praesens fuerit; sin autem non, Locumtenens illius, hoc
est, qui sigillum Iudiciale Regiae Maiestatis pro tempore tenet, quem nunc
Personalem vocamus.
Cancellarius, tanquam personalis Regiae Maiestatis praesentia. art.
15. anni 1536. (qui hodie est, Dominus Archiepiscopus
Strigoniensis) si praesens fuerit; sin autem non, Locumtenens illius, hoc
est, qui sigillum Iudiciale Regiae Maiestatis pro tempore tenet, quem nunc
Personalem vocamus.
dicit, potius pedarii, sic dicti, quod
olim per praesides constituti, ad discernenda minora iudicia, non vehebantur
curru, sed pedibus proficiscebantur ad forum, respectu alterius curulis
Magistratus, qui erat Maior, et curru vehi solebat, indeque curulis
dicebatur. Vel quod ipsi sententiam non dicebant, sed ab alio dictam
comprobabant, moventes se loco, et in partem eius, cuius sententiam
approbabant, ambulantes. Propter
erat Maior, et curru vehi solebat, indeque curulis
dicebatur. Vel quod ipsi sententiam non dicebant, sed ab alio dictam
comprobabant, moventes se loco, et in partem eius, cuius sententiam
approbabant, ambulantes. Propter quod, qui ita faciebant, ire in sententiam
pedibus dicebantur, ex eoque pedanei, vel potius pedarii vocabantur.
Salust. in Coniur. Catil. Ita nunc quoque dicti inferiores
Iudices nostri, ab utraque hac
3. Sigis. articul.
4.
QUAESTIO DECIMA QUINTA.
Qui habent ex istis Vice-gerentes, et qui etiam Magistros Protonotarios, et
an semper integro numero Iudiciis interesse debeant?
Duo habent Vice-gerentes, Dominus Palatinus, Vice-Palatinum, et Dominus Iudex
Curiae,
4.
QUAESTIO DECIMA QUINTA.
Qui habent ex istis Vice-gerentes, et qui etiam Magistros Protonotarios, et
an semper integro numero Iudiciis interesse debeant?
Duo habent Vice-gerentes, Dominus Palatinus, Vice-Palatinum, et Dominus Iudex
Curiae, Vice-Iudicem Curiae; omnes autem habent suos
abfuerint, Iudicia nihilominus celebrari poterunt. art. 22. anni
1566.
QUAESTIO DECIMA SEXTA.
Qui, et quot Iudices Tabulae Regiae interesse debent?
Dominus Personalis, qui persona saecularis benemerita, Iurium Regni et
literarum perita esse debet, cuive Regia Maiestas sigillum suum Iudiciale,
cum consilio
1566.
QUAESTIO DECIMA SEXTA.
Qui, et quot Iudices Tabulae Regiae interesse debent?
Dominus Personalis, qui persona saecularis benemerita, Iurium Regni et
literarum perita esse debet, cuive Regia Maiestas sigillum suum Iudiciale,
cum consilio
Dominorum Assessorum, et
Assessoratus de facto convincatur, et eo officio amplius
nunquam utatur, et Regia Maiestas, una cum caeteris Assessoribus, et
Consiliariis suis, alium, qui videbitur, loco illius statim eligat, 6.
Vlad. art. 3. Vel absente sua Maiestate, D. Locumtenens,
OCTAVA.
Unde sua salaria habere consueverunt?
Ex Fisco Regio, sive ex Cameris Suae Maiestatis Regiis, Domini quidem
Praelati, et Barones Consiliarii utpote Suae Maiestatis, utriusque ordinis,
qui Appellationibus (ac iam Iudiciis quoque Extraordinariis, sive
Fiscalibus) penes Dominum Locumtenentem, interesse debent; Item et Domini
Praelatus, et Baro, in tabula suae Maiestatis Regia, in singulos dies per
ante omnia quaerere
debet; illas divinae Iustitiae subiiciet, et per illam, magis eadem
confirmabit Prolog. cap. 6. Siquidem finis legum est Veritas,
et Iustitia; quae prima, et summa est Deus ipse, qui fallere nescit, et
falli non potest, idque faciendo pro omni posse suo, (quia non est mere
hominis posse adimplere legem Domini) enititur dicto Iuramento suo,
satisfacere. Secunda, sed suntne leges verae (obiiciet Iudex)
temere de alio
iudicare debet, quia licet huiusmodi indicia, animi sint quodammodo signa,
Deus tamen scrutans interiora, cor hominis intuetur, et talia foris audit
verba, qualia ex intimis proferuntur. Ideoque discretus Iudex, qui
interpretatur intentionem Iurantis alteri considerare debet. Quod verba
debeant deservire intentioni, et non intentio verbis, 22. quaest. 5.
Atque ita de occultis, etiam per Signa externa, non
ad structuram inflectant, et
structurae normam, non normae structuram accommodent, quo scilicet opus suum
consumari possit. Budaeus in princip. Annot. in Pandect. Quae
sufficit in hoc loco dixisse, propter illos, qui soepe in istos impingunt
casus. Plura a Theologis petant.
QUAESTIO VIGESIMA.
Quae poena Iuribus Regni statuta invenitur contra eos, qui Iudices
illos, qui soepe in istos impingunt
casus. Plura a Theologis petant.
QUAESTIO VIGESIMA.
Quae poena Iuribus Regni statuta invenitur contra eos, qui Iudices Regni
ordinarios, aut eorundem Magistros Protonotarios, vel etiam Assessores
diffamarent, verberarent, vulnerarent, et interimerent?
Diffamantibus eos, quod scilicet, verum et Iustum Iudicium non fecissent;
et aberrat, in peccatumque
prolabitur, quae quatuor qualitates, continentur in consilio Iethro, dato
Moysi, Exod. 18. (dum inquit.) provide de omni plebe sapientes,
et timentes Deum, in quibus sit veritas, et qui oderint avaritiam.
Quinto et ultimo, nihil faciat prece, precio, timore amore, vel odio, non
personam aspiciat divitis, vel potentis, neque pauperis in iudicio
affectus exosos habebant? De quibus etiam supra quaest. 2. cap. 8.
Romani autem caput velabant, ut refert Cicer. pro domo
sua, et Livius. Quos iam ex Christicolis, soli Domini Bohemi imitantur, qui
in
criminalibus, nigro velo oculos obvelantes, et hominis cranio dextram
imponentes, Iudicium pronunciant, etc. Quibus Tholossan. lib. 4.
eius scientia, eloquentia, et omnis apte, ac
apposite dicendi facultas, etiamsi aliquando propositum finem non
consequatur, ut proxime dicetur.
Ubi Nota, pluribus nominibus eos denotari, qui quoquo modo aliorum causas
agunt, atque ob id non abs re fuerit, eosdem paucis declarare. Advocatus
igitur dicitur, non solum qui alterius causam agit, exponendo amici
desiderium, et alterius desiderio contradicendo, ut
dicetur.
Ubi Nota, pluribus nominibus eos denotari, qui quoquo modo aliorum causas
agunt, atque ob id non abs re fuerit, eosdem paucis declarare. Advocatus
igitur dicitur, non solum qui alterius causam agit, exponendo amici
desiderium, et alterius desiderio contradicendo, ut Patronus; sed quicunque
alteri praesenti adest in causa, officii gratia, etiamsi nihil agat, aut
dicat palam, ut multi volunt, sed
alteri praesenti adest in causa, officii gratia, etiamsi nihil agat, aut
dicat palam, ut multi volunt, sed tantum paratus sit, defendere, et Patrono
Ius
agat, aut
dicat palam, ut multi volunt, sed tantum paratus sit, defendere, et Patrono
Ius
vero, quia absolute et universaliter ad omnia
constituitur; Iure, vel etiam compositione aliqua utili mediante peragenda;
ideo etiam ad omnia, vel ad plus, quam Procurator, constituentem obligare
potest. Syndicus est patronus, qui ab
universitate aliqua Ecclesiastica, vel Civili constituitur, ad tuendam
publicam causam. Orator dicebatur olim, qui una oratione, sive declamatione,
totam causam
obligare
potest. Syndicus est patronus, qui ab
universitate aliqua Ecclesiastica, vel Civili constituitur, ad tuendam
publicam causam. Orator dicebatur olim, qui una oratione, sive declamatione,
totam causam peragebat.
Rabula vero, et nomine, et conditione odiosus; dicitur vel a
rabie, vel a ravi, id est, raucitate, quod in negotiis
29. cap. 4. et infra
quaest. 9. cap. 12.
QUAESTIO VIGESIMA OCTAVA.
Qui repellendi sunt a vero Iudicio?
Hi Tres. Calumniator a calumniando, id est, decipiendo dictus;
qui falsa crimina intendit, et convictus punitur poena talionis Iure
Canonico; ast Iure nostro, videtur
QUAESTIO VIGESIMA OCTAVA.
Qui repellendi sunt a vero Iudicio?
Hi Tres. Calumniator a calumniando, id est, decipiendo dictus;
qui falsa crimina intendit, et convictus punitur poena talionis Iure
Canonico; ast Iure nostro, videtur
solum poena Emendae linguae, vel quod idem est, poena indebitae actionis
puniendus.
Ubi Nota, quod hic Calumniator, non dicitur a proprie dicta Calumnia, de qua
dictum est supra quaest. 16. cap. 9. sed ab ea, quae
generalissime sumitur, et est infida advocatio eius, qui pecuniam, vel
quodvis emolumentum accepit, ut alicui negotium agendo, defendendoque
faceret, et tamen non fecerit. Cuius poena apud Romanos olim de Lege
Remmia fuit, inustio literae K. vel C. in fronte.
et tamen non fecerit. Cuius poena apud Romanos olim de Lege
Remmia fuit, inustio literae K. vel C. in fronte.
Praevaricator, a praevaricando, id est transgrediendo limitem
iustitiae, dictus est, qui et Collusor quoque dicitur, est is, qui vera
crimina abscondit, vel qui simulat unam partem diligere, et adiuvare; et
tamen alterum adiuvat, prodita causa sui Principalis, dum scilicet proprias
eius probationes dissimulat,
Romanos olim de Lege
Remmia fuit, inustio literae K. vel C. in fronte.
Praevaricator, a praevaricando, id est transgrediendo limitem
iustitiae, dictus est, qui et Collusor quoque dicitur, est is, qui vera
crimina abscondit, vel qui simulat unam partem diligere, et adiuvare; et
tamen alterum adiuvat, prodita causa sui Principalis, dum scilicet proprias
eius probationes dissimulat, falsas vero Rei excusationes admittit,
fuit, inustio literae K. vel C. in fronte.
Praevaricator, a praevaricando, id est transgrediendo limitem
iustitiae, dictus est, qui et Collusor quoque dicitur, est is, qui vera
crimina abscondit, vel qui simulat unam partem diligere, et adiuvare; et
tamen alterum adiuvat, prodita causa sui Principalis, dum scilicet proprias
eius probationes dissimulat, falsas vero Rei excusationes admittit, ut ab
impetitione Actoris
ne saltem consilium dent,
nedum ad agendum accedant.
quam si resumere voluerit, non nisi per gratiam Novi iudicii, id
postea facere poterit.
QUAESTIO VIGESIMA NONA.
Quid tandem Reus, qui et In-causam-attractus nuncupatur?
Est omnis illa persona, contra quam aliquis, quovis Iure, ratione, et
praetextu, quarumcunque rerum mobilium, vel immobilium, ac factorum, et
dictorum agit. Unde recte dicitur a
post exantlatos omnes defensionis suae
labores, et processus, inniti; et sese praesertim in criminalibus committere
debebit?
Hisce tribus. Primo Deo, qui non est volens iniquitatem, et
quem, nihil in coelo et terra latet, sed omnia illi plana sunt et pervia,
scrutaturque corda, et probat renes, ac occulta et abdita quaeque videt et
introspicit; ideoque decipi non potest; ut
CAPUT UNDECIMUM. / De Processu Iudiciario, in Sedibus Comitatuum observari
solito.
QUAESTIO PRIMA. / An idem sit processus Iuris, seu Iudiciarius etiam in
Comitatibus, qui et in Tabula suae Maiestatis Regia?
Quanquam secundum Philosophos, Entia sine necessitate non sint multiplicanda,
ne res, non necessaria multitudine superfluant: tamen cum in istis
processibus sit quaedam, et
Regiae in
Iudiciis observari solitae, praeiudicet, et deroget; neve alios
Nobiles aliorum Comitatuum ad observationem talium privatarum constitutionum
suarum cogat, qui omnino ab ea recepti habentur,
serie communis attestationis, fiunt literae, post calculantur
testes. Exinde fieri debebit Iudicium, etc.
Solent fieri exceptiones etiam contra testes, et testimonia fatentium,
contra litis consortes, si qui in testem assumpti forent, contra aetates,
famam consanguineos, et alios similes, audita, et non visa referentes, etc.
Si documenta testium, ad rem probandam non sufficiunt, in supplementum
attestationis
strictissime sunt
privilegiatae, ut patet art. 3. et 4. anni 1608. et art. 29. anni 1609. Item
art. 23. anni 1613. Caetera huc spectantia, ad pleniorem processus huius
cognitionem, petenda sunt semper ex primo processu, qui in Tabula Suae
Maiestatis Regia, observari solet; et comprehenditur decem prioribus
capitibus.
Hic autem specialis processus in Comitatibus observari consuevit.
quo tam belli, quam messis, vindemiae, Iudiciorum generalium, et
Comitiorum tempore Sedes Spirituales celebrari Prohibentur.
QUAESTIO SECUNDA. / Fueruntne tamen aliqui, qui exemptionis Privilegio a
Sede Apostolica gaudentes, nequibant coram Iudicibus Spiritualibus, in hoc
Regno commorantibus, attrahi in litem, ut contra tales conquestus, sive
rescripta Apostolica, libere apportari
QUAESTIO QUARTA. / Quomodo vocantur literae Appellationis, quae de foro
Ecclesiastico extradari solent?
Apostoli, qui sunt literae illae, quas nos vulgo transmissionales vocamus,
cum causa, ab inferiori, seu pedaneo Iudice, ad superiorem maturioris
revisionis gratia transmittitur. Dicti ab apo quod est de
et
sive dicto decimo quinto die, quem In-causam-attracto,
testimonium Capituli vel Conventus, aut etiam Parochus quispiam citans, a
die factae huiusmodi Citationis praefixerit, conficitur libellus, ipsi
Vicario porrigendus, qui contineat in se omnem vim acquisitionis, per
Actorem intentatae: Cui postea adiungitur Relatio citationis peractae, hoc
quo sequitur modo.
FORMA CONFICIENDI LIBELLI.
Coram vobis Reverendissimo
Gratiani desumi solent,
huiusmodi sanctiones.
Duodecimus, his omnibus sic praemissis, a Vicario Diocoesano, fit
Appellatio, ad Vicarium Metropolitanum, ac ab inde denique ad Nuncium
Apostolicum, qui tunc temporis circa Curiam Regiam, ex delegatione Summi
Pontificis constitutus fuerit, aut omnino in Curiam Romanam, uti iam dictum
est, quaest. 1. (quanquam de facto iam ad Rotam non soleat
transmitti
cum commoditate, universa hic simul reposita habebuntur, ut scilicet his
sic perceptis et cognitis, ad solidiora et penitiora Iurium, ac legum patriarum
penetralia, faciliorem aditum habere possitis. Et quanquam fortassis non
deerunt, qui vobis, vel aliud quippiam occipiendum, et magis prosequendum
persuadere; vel etiam levitate, exilitateque istius opellae, nauseam et
fastidium, ingerere conabuntur, sicque vos, ab ea deterrere et dimovere
studebunt: Vos tamen nequaquam
culte libelle,
INSIGNIA DOMINI IOANNIS KITHONYCH
INSIGNIA DOMINI IOANNIS KITHONYCH
hac, Pylis saecula longa, senis.
ALIUD G.D.M. Ioanni Kitonich, Domino, olim suo.
IN EANDEM EFFIGIEM. G.D. IOANNIS KITONICH.
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.