Your search found 28609 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 20805-21016:

liquore. Quare cum operi huic nihil inesse repererim, quod regulis Indicis refragetur, publici iuris faciendum puto, tum vt Pieridum mundiciei consulatur, tum ob id etiam, vt apud versatos in amoena eiusmodi literarum Sparta, Omne ferat punctum qui miscuit vtile dulci . Dat. e Coenobio S. Mariae super Mineruam prid. Kal. Iunij, anno Christiani Orbis MDCXC.

Sacri Palatij Apostolici Magister, Ordinis Praedic. PRAEFATIO AD LECTOREM. Ivstissima fuit Senecae Rhetoris de intemperanti nonnullorum iudicio querela, qui nusquam reperiri subtilitatem putarent; nisi, vbi nihil, praeter subtilitatem esset . [1] Controu. lib. 1. Non minori ego iure similem aliorum intemperantiam

reperiri subtilitatem putarent; nisi, vbi nihil, praeter subtilitatem esset . [1] Controu. lib. 1. Non minori ego iure similem aliorum intemperantiam damnauerim, qui nullum sat iucundum existimant carmen, nisi, in quo mera iucunditas sit: omnemque adeo illius interire arbitrantur venustatem, et gratiam; nisi ad innatas poetici tum numeri, tum styli delicias fabularum etiam festiuitas, et amoenioris materiae lenocinium accesserit: quid aliud tam insatiabili

infringuntur: de Stultitiâ verò, dum et grauissimis ipsius Malis aditus obstruitur, et contrarijs ipsi Bonis mens communitur. Hic itaque tam insignis triumphus nostro in opere sex libris describitur; ita distributis officijs, et partibus, vt primi quatuor Fortunae subigendae; qui supersunt duo Stultitiae profligandae rationem exhibeant. Opportuna illi quidem ad victoriam de Fortunâ referendam arma suppeditant: dum Primus fucata et insidiosa ipsius Bona docet contemnere; reliqui verò ne ipsius Malis laedamur, prospiciunt; Malis, inquam, seu procul terrentibus, quorum

non licuit. Neque verò eiusdem retentandi, quoad melior responderet successus, conaminis, et emendationis vlteriùs protrahendae mens deerat. Sedenim tum accisae corporis vires improbum, ne dicam infinitum, deprecabantur laborem; tum Apellis deterrebar iudicio qui Protogenem in caeteris sibi omnibus vel aequans, vel etiam anteferens, hoc Vno se praestare affirmauit, quòd manum ille de tabulâ nesciret tollere: memorabili (vt subdit [1] Lib. 35. Hist. Nat.

mihi tandem sum passus, ne limam hìc diutiùs contererem, praesertim cum aliqua (vtinam non Suffeniana) spes affulgeret, quae vlteriorem operis polituram exigerent, menda, non vsque eò vel crebra superesse, vel turpia, vt nullam à publicâ humanitate exorare possent veniam Scriptori, qui, facilibus alijs, et benignioris ad ingenium excitandum materiae argumentis posthabitis, in minùs aperto, nec perinde tractabili suam operam atque industriam vexauerit, Lectorum vt animis non otiosae voluptatis fructum produceret. Et haec sanè de ijs dicta sint erratis ac

iudicio aduersentur; nullâ tamen receptâ communique artis lege ad vitij fines pertinere euincantur: quaeque adeo statim crimini dare minùs considerati, sibique plùs nimiò tribuentis, ne dicam temerarii et inhumani iudicis sit: quasi verò rationis auspicium atque tramitem deserat, ab illius qui sententiâ recesserit: nec, quo vni improbatur, possit alijs compluribus, et fortasse etiam iustiùs, non modò extra culpam, sed vel in laude ponendum videri. Sic (vt aliquo rem exemplo declarem) eadem amplificatio alteri quia latè fusa, odiosam inanemque

sapiet; alteri vel eâ ipsâ de causâ cum ad explicandam rem luculentior, tum ad animis imprimendam validior censebitur. Idem versus hunc offendet, ceù simplex, et facilis, naturali candore oblectabit: quodque alij pro ambitioso luxu veriùs, quàm ornatu fastidiunt, non deerunt qui splendidum, atque elegans, et magnificum praedicent. Vnde illud Venusini Poetae, [1] Lib. 2. Epist. 3

Haec igitur cum ita se habeant; id mihi tum in communem omnium rem apprimè opportunum; tum aequitati maximè consentaneum videtur; vt nihil, nostro quamvis à gustu alienum, huius, vel illius vitij palàm damnemus; nisi iusta certique ponderis ad manum sit ratio, qui tristem affirmare sententiam possimus: sed ita sui quisque inductionem animi, et quam sibi normam scribendi proposuit, sequatur; vt ne vnicam et communem esse omnium legem literariâ in Republicâ velit: duo sibi in huiusmodi incertis tanquam certa persuadens: alterum, nequaquam factu

parem ijs commendationem et famam hac ipsâ diuersitate retulerint. Quae iudicandi moderatio quamvis ab omnibus, ergaque omnes tenenda communiter sit; proprio et peculiari tamen iure tum ab illis exigitur, quos in literario etiamnum tyrocinio studiorum immaturitas cohibet; tum erga illos, qui in artibus non exercendis duntaxat, verùm etiam tradendis legitima emeruerunt stipendia: quique nec ingenio nimiùm confisi, nec de extemporalis facundiae gloriâ soliciti, sed vnam potiùs in operis apsolutionem intenti, diutinâ incude, ac pluries repetito limae morsu sua scripta

1.129  Nunquam et plena satis, nunquam non anxia vota.
1.130  7. Progenies magni, maior genitore, Philippi,
1.131  Testis Alexander, fortunatissimus vnus
1.132  Qui fuit, et quo non alium Mauortia virtus
1.133  Celsiùs imperio, ac praestantibus extulit Ausis.
1.134  Ille tamen Mundum fortuna, hanc nomine mensus,
1.135  Occidui terror, Solis dominator Eoi,

quàm naturae simplicis vsus
1.178  Poscat, habes, plus, quàm valeat vel perdere luxus.
1.179  Heu male consultum Mortalibus, aurea pacis
1.180  Ducere si nulli permittitur oti, vasto
1.181  Vnius includat qui non diadematis orbe,
1.182  Quidquid stelliferis complectitur orbibus aether.
1.183  Immensum per Inane satos (quid Graecia monstri
1.184  Non parit?) vsque nouos audis superesse tuarum
1.185  Indociles

Nil opus est regna augere, at compescere vota.
1.243  9. Haec, quibus insani Iuuenis temerarius ardor
1.244  Corripitur, sibi dicta putent, quoscunque dolosis
1.245  Ambitio rapit illecebris: qui splendida sortis
1.246  Munera, regales census, trabeasque, securesque
1.247  Vndique solliciti properant, venantur, anhelant.
1.248  10. Nec malè quis sapiens respondeat, haud sibi votis

opinio, fictis
1.299  Irritare queunt animos, haud pascere laruis.
1.300  Nec Sapientùm aliquis, seu quos Zenonia iactant
1.301  Limina, seu dulces senior Gargettius hortos
1.302  Queis aperit; varios vel qui te, Euphorbe renatum
1.303  Post obitus, taciti, et iurati in verba sequuntur,
1.304  Naturae finem cum rimaretur; in istis
1.305  Certa sibi vitae statuit momenta beatae.

vitalia flammas
1.336  Vincere: quêis nihilò se se cum mitiùs vri
1.337  Experiatur; anhelanti praeferuidus aestu.
1.338  Altera continuat, deîn tertia, pluraque rursus
1.339  Pocula: nec totus sat erit, qui fontibus vllis
1.340  Rumpitur, et terras latè circumfluit, humor:
1.341  Propterea, morbi quia causam non tenet Aeger.
1.342  14. Esto tamen, sortitus opes, titulosque, modesta

(a) Valer. Max. lib. 7. cap. 1.
1.435  Antetulit regnatori consultus Apollo.
1.436  Et meritò. Neque enim vel iustâ sorte vocandus
1.437  Felix, qui minimè plenus; vel plenior alter,
1.438  Exiguis volitantem animum quàm stringere nouit
1.439  Qui spatijs, quàm cui modus est natura volendi.
1.440  Iugera Niliacis, esto, certantia regnis,
1.441  Et

regnatori consultus Apollo.
1.436  Et meritò. Neque enim vel iustâ sorte vocandus
1.437  Felix, qui minimè plenus; vel plenior alter,
1.438  Exiguis volitantem animum quàm stringere nouit
1.439  Qui spatijs, quàm cui modus est natura volendi.
1.440  Iugera Niliacis, esto, certantia regnis,
1.441  Et Phrygios census sors inuidiosa negarit;
1.442  Quid refert minimum cupienti? Nullus Hydaspes

Oceano, et Gangetide terrâ
1.459  Sollicites totos poscentia pharmaca census?
1.460  18. Felix, spes trepidas, nimijque cupidinis aestus
1.461  Purgato semel exclusit qui pectore: nullum
1.462  Cui numen Fortuna: sed, imo celsior Orbe,
1.463  Vnam te, caeleste Bonum, pulcherrima Virtus,
1.464  Admirans colit, optanti tu sufficis vna.
1.465  Ventosi non ille vagus prensator

prensator honoris,
1.466  Primo mane forum viset, vulgique tabellas
1.467  Indignis redimet, feruiliter ambitiosus,
1.468  Obsequijs. Populi scit puncto haud crescere quemquam:
1.469  Scit populum, minimè qui felix ipse, nec illos
1.470  Aurâ, posse leui felicibus addere, si quos
1.471  Humanae super extulerit fastigia sortis.
1.472  Mene, ait, haec teneant, quae gratia mobilis vrnae
1.473  Saepiùs indignis

(a) Laert. lib. 6. Cic. 5. Tusc.
1.615  Cui nudo atque inopi nou inuidiosa fuisse
1.616  Fertur Alexandri sors: qui captiuus ab ipsa,
1.617  Mancipium prostabat vbi venale, catastà
1.618  Emptorum turbae (quid in hunc, fortuna, valeres?)
1.619  Promisit dominum: vel tum nil cedere passus
1.620  Regnatori Asiae. Nempe

pedibus sibi sceptra: haud illi obtingere posse
1.622  Virtutem, quâ supra homines ipse altior iret.
1.623  22. Talem et Palladiae quondam vidistis Athenae
1.624  Sophronisciaden: praeter qui compita vectus (b) (b) Laert. lib. 2. in Vita Socrat.
1.625  Mercibus omnigenis, varioque nitentia luxu,

serenum
1.663  Laetitiae iubar, et placidae ferat otia pacis.
1.664  25. Illum ego felicis meritò sibi sumere nomen,
1.665  Certaque iam nactum mentis rear otia, magnis
1.666  Qui diues, proprijsque Bonis: plenissimus inde,
1.667  Sufficiensque sibi, nullique obnoxius. Horum
1.668  Si quidquam Dea caeca valet praestare; clientum
1.669  In grege nos habeat: fulgentibus illius aris

laqueis, solidos, pluresque per annos
1.784  Vix semel accessu raptim fugiente salutas,
1.785  Vnius imperium detrectant, plùsque colonos,
1.786  Plùs hilarant populum, quàm temet, diceris esse
1.787  Qui pulchri dominus, soloque es nomine, fundi.
1.788  Vsque adeo haud tantùm spernenda, minoraque magnis
1.789  Sunt Bona, priuato quae sors indulget honori;
1.790  Sed neque plùs illis vtenti propria, censu

1.913  Quòd vocet, illorumque aliquis dum praeterit, Hic est,
1.914  Hic ille, attonito iactet fremebunda susurro.
1.915  Quid priûs hìc, vanum, celebrat dum talia, vulgus;
1.916  An proceres mirer, vulgarem qui sibi propter
1.917  Stultitiam plaudunt, alieno errore superbi?
1.918  Vt fatear, veram laudem, meritisque repensam
1.919  Haud pretij vacuam; (vel debita praemia quamvis
1.920  Negligit, ipsa suo virtus,

nomine censùs
1.922  Diuitibus, tam ficta, leuisque est gloria, verae
1.923  Fortuitas quàm nuper opes bonitatis inanes
1.924  Vidimus, eximijque suis nil addere fructùs.
1.925  Anne igitur sanus, vel qui tam friuola plausu
1.926  Immerito decorat; vel qui deliria propter
1.927  Plaudentûm fastu sese miratur inani?
1.928  Corrige iudicium Stultorum; nil habet amli
1.929  Sors tua, nil pulchri. Excellis, quia

est gloria, verae
1.923  Fortuitas quàm nuper opes bonitatis inanes
1.924  Vidimus, eximijque suis nil addere fructùs.
1.925  Anne igitur sanus, vel qui tam friuola plausu
1.926  Immerito decorat; vel qui deliria propter
1.927  Plaudentûm fastu sese miratur inani?
1.928  Corrige iudicium Stultorum; nil habet amli
1.929  Sors tua, nil pulchri. Excellis, quia desipit Alter.
1.930  Magna igitur sors haud aliud,

cyathis, lautoque sopori,
1.971  Importuna comes, Fraus accubat. Arma cauere
1.972  Haud satis: ipsa armis grauiùs saevire docentur,
1.973  Ipsa gerunt bellum pacis sub imagine dona.
1.974  Nulla fides generi: qui sanguine iunctior, hostis
1.975  Certior. Immitem quoties dos ampla Maritum
1.976  Coniugis in lothum misit? Quàm saepe dolosi,
1.977  Diues et infelix, Patrui post crustula, visus

Pergite. Dignas
1.1074  Terga luent poenas. En rapto fuste Colonus
1.1075  (Heu miseram! Cur non licet haec mihi vera minari?)
1.1076  Aduolat: en immanè furit. Vos ille. Magistri
1.1077  Aut saltem, indignos qui iam resciuerit ausus,
1.1078  Plagosam sperate manum, horrendumque tribunal.
1.1079  Nil agimus. Saxis, quae iactat, durior ipsis,
1.1080  In vacuum fusas ridet gens impia voces,
1.1081  Missilibusque nouis

ductas ab origine causas
1.1236  Noscere, quae nihil ad vitam moresque regendos
1.1237  Proficiunt; rectos animis quàm ducere sensus
1.1238  De Pulchri, atque Boni, et vitae ratione beatae.
1.1239  Pectora qui tantus stupor alligat? Vnde profunda
1.1240  Haec adeo humanis vecordia mentibus? Atrae
1.1241  Bilis agit furor? An magici violentia cantùs?
1.1242  An graue stellarum inbar? An funestior ira

iurisque Bonum. Gaudere volentem
1.1320  Occiduae nil cuncta iuant aeraria sortis.
1.1321  Intra animum nasci voluit Deus, esse beatos
1.1322  Quî liceat. Votis longè contrarius errat
1.1323  Deserto qui sese, alibi sua gaudia quaerit. EVTHYMIAE Liber Secundus
2.1  1. Felix, atque iterum felix, sua pendere norît:

et fata minantia mentem
2.142  Obijciat, quo res dubias examine libret.
2.143  Sandapilas, morbos, inhonorae stigmata famae,
2.144  Pauperis illuuiem censùs, seruile catenae
2.145  Barbaricae pondus sunt, qui, ceu summa Malorum,
2.146  Ac penitùs Mala, concipiunt: immitiùs illis
2.147  Quos ideo cur miremur praesentibus angi,
2.148  Taliaque experiendo pati, sibi qualia fingunt?
2.149  Omnia cum Sapiens genus

praebet spectacula. Dextro
2.159  Si lateri assistas; en Mirmillonis imago
2.160  Districto mucrone ferox. Laeuâ aspice; scurram
2.161  Pantolabum, gestu cernes, vultuque facetum:
2.162  Rectâ dêinde sacer qui fronte videbitur heros,
2.163  Proteus haud mendax artis, seque illa, vel illa
2.164  In personarum subitò discrimina vertet.
2.165  Haud alijs excusa typis haec omnia credas,
2.166  Quêis homines Natura,

inscripto plures duxere figuram
2.184  Pectore: sanguineis hic tempora pingitur vuis;
2.185  Iuficit huic malas baccae liuentis imago;
2.186  Pomum alijs mento adnatum: nec defuit, ore
2.187  Cimmerio attonitam qui, Paruulus, Ilithyiam
2.188  Terruerit: tacitis quòd talia sensibus olim
2.189  Imbiberat simulacra parens, crescente sub aluo
2.190  Effigiem teneri cum conformaret alumni.

2.239  Quidve famem importuna epulis genialibus arcens (b) (b) Vide Virgil. lib. 6.
2.240  Tisiphone? Nisi, Stultorum qui pectora turbant,
2.241  Oblatoque vetant fructu gaudere, timores.
2.242  10. Hanc adeo vitam, vitae sub imagine lethum
2.243  Seu magis hoc, priscis olim duxisse Mycenis

2.252  11. Ergo, vbi nulla salus rerum, spes nulla furentem
2.253  Comprimere, humanisque opibus fiducia deêrat;
2.254  Offensum de plebe Aliquem sic aethera votis
2.255  Compellasse ferunt. O, qui mortalia, summo
2.256  Aeternùm vigiles stellati e vertice Mundi,
2.257  Seruatis, Dîj, facta, vicesque merentibus aequas
2.258  Redditis, in poenas cur dextera lentior? Aut quae
2.259  Sera adeo vestris

in poenas cur dextera lentior? Aut quae
2.259  Sera adeo vestris patientia viribus obstat?
2.260  Scilicet immeritae Lipareo sulphure pinus
2.261  Fumabunt Rhodopes, et nil peccantia saxa?
2.262  Qui leuet infando pressas Andremone terras,
2.263  Nullus anhelabit Siculis fornacibus ignis?
2.264  Exhaustae nubes, torpebit frigidus aether?
2.265  At non ille Deos in praelia poscere segnis.
2.266  Quid

furens, scelerum? Per singula fando
2.268  Si ferar; ante diem sol vespertinus Iberis
2.269  Condiderit, tolletque iterum rediuiuus Eois
2.270  Fluctibus. En patrio, en ipsum me nuper agello,
2.271  Qui tenuis censùs caput, et spes vna tuendae
2.272  Paupertatis erat, nequicquam iura vocantem,
2.273  Depulit. Haec ego si tam barbara criminis expers
2.274  Supplicia expendo: vestro si liba sacellis

redirent.
2.386  Ipsa etiam tormenta poli, horrendoque ruentes
2.387  Cum sonitu aetherei furias eluserit ignis
2.388  Septorum rigor indomitus. Nec spes super vlla
2.389  In Domino, qui claustra volens immota relaxet.
2.390  Quin adeo, seu fortè Noti violentior aura
2.391  Infremuit syluis; alius seu proxima circùm
2.392  Auditus fragor; hostiles, sibi pessimus augur,
2.393  Insidias

fouet virus. Teneo vos, improba Caci
2.501  Semina, lucifugae Volucres, Phineia monstra.
2.502  Siccine compilare meam rem, vindice nullo,
2.503  Posse rati? Iustas soluetis denique poenas.
2.504  Aduenit, qui vestra, dies, simul omnia furta
2.505  Expiet. In medium deuota erumpite morti
2.506  Victima. Iactantem nequicquam talia rident
2.507  A tergo Famuli, prorumpentesque cachinnos
2.508  Oppositis arctè ad

et venas arctante pauore,
2.661  Corruit exanimum deserto in gramine pondus.
2.662  At Socij, Iustis patrio de more peractis,
2.663  Funereum tali signarunt carmine saxum.
2.664  Hìc situs Andremon. Animam qui sustulit, ossa
2.665  Implet adhuc timor. Armatus, discede viator:
2.666  Ne subitò vacuâ trepidus cinis auolet vrnâ.
2.667  26. Rara quidem, fateor, tam diri exempla timoris:

debita causis.
2.700  Quae tibi sollicito quid tandem pectoris aestu
2.701  Voluere profuerit; nisi, somnia vana trementem
2.702  Vt certus dolor, et praesens aerumna fatiget?
2.703  Nonne vides, speculâ aerij qui montis ab altâ,
2.704  Nubibus admotae vel summo è vertice turris
2.705  Despiciunt vasti praeceps immane Profundi,
2.706  Offundente metu nebulas, plerunque labare
2.707  Gressibus, et, vis nulla licet

succedentia, seque
2.734  Ordine perpetuo fugere, et propellere nata;
2.735  Illius exactae partes, partesque futurae
2.736  Quàm nihil in praesens sunt; tam praesentia nullo
2.737  Adiectu cumulant: veluti, qui crastinus, alueûm,
2.738  Seu Rhodani implêrit, flaui seu Tybridis humor
2.739  Praesentûm fluidam nil molem extollit aquarum:
2.740  Nec, quia deîn ripis laticum par Summa recenti
2.741  Adueniet censu;

fugantque vicissim:
2.744  Nec simul aut hodie venturus littora gurges
2.745  Alluit; aut praesens, illo subeunte, manebit.
2.746  Ergo, diu quamvis teneat, rabiemque malignam
2.747  Protrahat in seros, qui nunc dolor ingruit, annos;
2.748  Longior ille quidem, sed non violentior aequè
2.749  Hinc fuerit: neque re verâ te immitiùs anget,
2.750  Vsque nouus fodiens, iterumque, iterumque renascens;
2.751  In

2.754  Et veluti lex aeterna, atque immobilis ordo
2.755  Naturae haud patitur momenta subinde futuris
2.756  Vlla simul iungi praesentia; sic neque luctus
2.757  Praesens cum luctu potis est, qui deinde sequetur,
2.758  Constitui, atque adeo augeri intendique per illum.
2.759  31. En tibi iam praui ingenium crudele Timoris:
2.760  Ille simul totam, longo quae extenditur aeui

partes.
2.776  32. Barbare, crudelis, tortorum summe, nec vllos
2.777  Ingeni mites non asperiore tyrannos
2.778  Effecture Timor, quae te tam dira tulere
2.779  Semina? Qui Eumenidum thalami, et Cocytia stagna
2.780  Tantam Orbi peperere lucem? Miseratus acerbas
2.781  Res hominum, bene supremus Rectorque Paterque
2.782  Cauerat, vt Mala viuacis metuenda senectae

2.848  35. Fac tamen, ex vero timeam, quae praescia longè
2.849  Mens canit; haud lacrymis ideo sua tempora deêrunt:
2.850  Vulnera sat misero praesentia flere vacabit.
2.851  An serus, qui tunc fodiet Vitalia, maeror;
2.852  Cessanti vt stimulos iuuet addere? Sortis acerbos
2.853  Haud lenit formido, eriam plùs asperat ictus.
2.854  Cur Mala fortuitis iunxisse vltronea damnis,
2.855  Bis

2.860  Indulgere Bonis praesentibus: altera saltem
2.861  Temporis alterius lacrymas vt tempora pensent,
2.862  Et Bona venturos redimant hodierna dolores.
2.863  36. Talibus, ò, qui consilijs absentia victor
2.864  Praedomuisse Mala, et venturae sortis iniquos
2.865  Disceret exarmare metus, quantam ilicet vno
2.866  Curarum sibi materiem praecideret ictu?

fueras securior. Omnis
2.958  Improuisa Mali species violentiùs vrget,
2.959  Magnaque vis subitis est casibus. Ipse tumultu
2.960  In trepido Sapiens, cui peruigil vsque Futuri est
2.961  In speculis animus, qui sedulus omnia secum
2.962  Disposuit, vix non titubat, componere gressum
2.963  Vix meminit pugnantis, et arma obuertere contra
2.964  Fortunam: nedum, qui nulla parauerit ante
2.965  Arma, locum teneat.

peruigil vsque Futuri est
2.961  In speculis animus, qui sedulus omnia secum
2.962  Disposuit, vix non titubat, componere gressum
2.963  Vix meminit pugnantis, et arma obuertere contra
2.964  Fortunam: nedum, qui nulla parauerit ante
2.965  Arma, locum teneat. Sententia Socratis aptè
2.966  Huc facit: impacto colaphi qui saucius ictu, (a) (a) Sen. lib. 3. de Ira cap.

componere gressum
2.963  Vix meminit pugnantis, et arma obuertere contra
2.964  Fortunam: nedum, qui nulla parauerit ante
2.965  Arma, locum teneat. Sententia Socratis aptè
2.966  Huc facit: impacto colaphi qui saucius ictu, (a) (a) Sen. lib. 3. de Ira cap. II.
2.967  Pol miseram vitae legem, nimiùmque molestam!
2.968  (Rettulit)

positâ sensim formidine, nullas
2.1132  Iam meminit species horrescere: tristia contra
2.1133  Ducit et ipse suum longo sic tempore callum.
2.1134  Nemo minùs rerum metuens, ac plurima quondam
2.1135  Qui timuit. Viden, vt, saeuum cum buccina signum
2.1136  Edidit, et geminas aduersis frontibus infert
2.1137  Mars acies; pugnae imprudens vix arma tremente
2.1138  Sustineat dextrâ tyrunculus, oraque mutet

Homer. Odys. lib. 10.
3.14  Aut aliae, infestis faciles occurrere morbis,
3.15  Paeoniae frondes? Heu quàm lacrymabile vestro
3.16  Imposuit decori vulnus, qui mollibus aures
3.17  Delinire sonis, totum finemque modumque
3.18  Artis Apollineae statuit: nullumque, salubri
3.19  Admisto Sophiae medicamine, Pierium mel
3.20  Dulce putans, cum Pindo et Hyanteâ

foedus sociale Lycei?
3.22  Hinc leuibus demptus studijs honor: hinc Sapientûm
3.23  Vocibus acta rea, et turpi damnata Poesis
3.24  Exilio: neque musarum Phoebique sacerdos
3.25  Iam pluris, fatuae quàm qui iocularia turbae
3.26  Vendit Agonalis rhapsodus in aequore circi.
3.27  Vnicus amborum quando labor, otia vano
3.28  Fallere desidiae cultu, nugisque canoris
3.29  Vecordes animos

pubescentes in patris gaudia Natos
3.101  Ferrea praecipiti demersit funere Clotho;
3.102  Seu quouis demum mens vulnere laesa; cauendus
3.103  Illorum venit ante alios miserabilis error,
3.104  Pectora qui penitùs maerori tradere gaudent,
3.105  Inuoluuntque suis totos se luctibus: et, cum
3.106  Rebus ab aduersis animum ad meliora referre,
3.107  Solarique aegros liceat ratione dolores;
3.108  Quaelibet

si fas tibi ducere vitam;
3.172  Quin patiare suis illam quoque moribus vti?
3.173  At geminos etiam, vix pubescentibus annis,
3.174  Inuida praeriput, nostrae suprema senectae
3.175  Qui requies, fuerantque domùs spes vnica, Natos.
3.176  Et nunc heu patrios, cinis immaturus, amores,
3.177  Venturumque simul genus, et promissa nepotum
3.178  Gaudia crudeles secum rapuere sub vmbras:

adeo non cum trepidâ quoque fronte coronas
3.302  Imposito pede calcantem sat vidimus Ipsi
3.303  Fortunam: sunt et nobis feralia, Thebas
3.304  Quae valeant, et quae solari, exempla, Mycenas.
3.305  Testis, qui Geticum, subitus fragor, increpat axem,
3.306  Pulsaque terrifico Byzanti Regia motu.
3.307  Pangeas trepidare niues, Rhodopeaque saxa,
3.308  Et dubijs video nutantem rupibus Aemum.
3.309  Insonuere poli:

Cynosuram
3.323  Conatus, liquidum retro per Inane, Parentis
3.324  Attonitae in gremium, versa ceruice, Typhoêus
3.325  Corruit, et vasto tremefecit pondere Mundum.
3.326  Quàm dispar facies? Primum qui nuper habenis
3.327  Flectebat, mediumque diem: quem mille phalangas,
3.328  Mille sagittiferos rapientem in bella maniplos
3.329  Norruerat, tantis impar prope viribus, Orbis;
3.330  Exutus tumidam rapto

regni pretium) iugulo impenere tremiscit.
3.338  10. Atque vtinam meritos tantùm sors illa tyrannos
3.339  Plecteret, indigni neque tristius Anglia fati
3.340  Obîjceret documentum. Heu qui te verbere surdo
3.341  Eumenidum colubri, Caelo fidissima quondam
3.342  Insula, nunc regi iuxta, Caeloque rebellis,
3.343  Ad Tamesis ripam Geticos transferre furores,
3.344  Lymphatam pepulere? Axis

aut reuerentia famae:
3.359  Sed furiae, indomitumque nefas, exutaque fraenos,
3.360  Ac sceleris mens tota sui. Communia nempe
3.361  Iura hominum violare, et pactum rumpere sceptris
3.362  Obsequium metuant, qui, Relligionis avitae
3.363  Foedera nil veriti, et sacros confundere ritus,
3.364  Ipsa etiam summi imperia excussere Tonantis?
3.365  Iuratur facinus, dirum, intestabile, vecors,
3.366  Horrendum facinus,

tua Summa, manet: quin nuda videri
3.397  Pulchrior est, meliùsque suos dat nosse nitores,
3.398  Dum nihil extra se mirum spectantibus offert.
3.399  Heros dimidius sub Regnatore latebas:
3.400  Nunc demum, qui sis, quantus sis, perspicit Orbis.
3.401  Eiectum per vim solio quis credat auito?
3.402  Deserti potiùs, condemnatique vocentur,
3.403  Qui talem solio pepulere. Haud Principis istud,
3.404  Exilium populi

Heros dimidius sub Regnatore latebas:
3.400  Nunc demum, qui sis, quantus sis, perspicit Orbis.
3.401  Eiectum per vim solio quis credat auito?
3.402  Deserti potiùs, condemnatique vocentur,
3.403  Qui talem solio pepulere. Haud Principis istud,
3.404  Exilium populi est. Quaevis tu littora lustres,
3.405  Orbe tuo, ceu Sol, semper conuerteris: ille
3.406  Cum Patriâ, atque ipsâ, probro poenaeque relictus,

3.479  Abnueris solus si vectigalia, teque
3.480  Fata hominum indignere hominem promiscua ferre.
3.481  13. Nec mihi se plures quisquam vidisse reponat,
3.482  Inseribi tumulo qui Regnatricis Eoae,
3.483  Frustrarique sagax Graij Sapientis acumen,
3.484  Fortuito laesi nunquam discrimine, possent.
3.485  Esto, aliquem genus id liceat producere; quid tum?
3.486  Exempla hunc inter

scenis,
3.497  Materiem tragico quantam debere cothurno?
3.498  Et tibi laeta diu fòrs illibataque primae
3.499  Fluxerat aetatis series: sòrs et tibi plures
3.500  Inuidere, rotae volucris de culmine qui nunc
3.501  Praecipitem sensu partim miserantur amico;
3.502  Partim etiam fastu gaudent calcare proteruo
3.503  Vidi ego, quae, caeli toties secura, marisque,
3.504  Nauifragas

Ioue nudo
3.563  Hybernas agitent, quà nox deprenderit, vmbras.
3.564  Effera quàm multos arthritis, et acriùs vrens
3.565  Calculus ad mortis speciem, votumque fatigat?
3.566  Contemplator et Hos, piceâ, qui, nube sepultis
3.567  Luminibus, toto proscripti sole dieque,
3.568  Nulla diu roseae delibant gaudia lucis.
3.569  An, rogo, non tali collatus cum grege, felix
3.570  Ex misero possis, atque inuidiosus

subitò refugas, seque esse timori,
3.662  Attolluntque animos. Iam non postrema videri
3.663  Sors sua: quaesitae iam deferuescere saeuus
3.664  Mortis amor: solùm iam deesse, atrocia primus
3.665  Qui reuocet Consulta, et viuere suâdeat, author.
3.666  Quis fuit is? Cupido egregium da noscere vati,
3.667  Calliope, Herois nomen: superesse nepotum
3.668  Da memori famae seruatoremque parentemque

(libeat perpendere) luctus
3.703  Materies? Teneris illusit bruma racemis,
3.704  Palladios foetus decoxit fortior aestus,
3.705  Invida spem largae Cereris rubigo fefellit.
3.706  Hinc dolor, hinc lacrymae: Qui conclamatus, et omni
3.707  Deiectus spe viuam? O foeda inscitia, necdum,
3.708  Qui viuas, didicisse! At pronum discere. Viues,
3.709  Omnis vt artificum pubes, vt nauita, sutor,
3.710  Rufticus, vpilio,

foetus decoxit fortior aestus,
3.705  Invida spem largae Cereris rubigo fefellit.
3.706  Hinc dolor, hinc lacrymae: Qui conclamatus, et omni
3.707  Deiectus spe viuam? O foeda inscitia, necdum,
3.708  Qui viuas, didicisse! At pronum discere. Viues,
3.709  Omnis vt artificum pubes, vt nauita, sutor,
3.710  Rufticus, vpilio, miles, generisque per Orbem
3.711  Humani pars magna, foret quies copia dives,

3.755  Nec Diomedeâ Gradiuus Homericus hastâ: [a] Homer. II. lib. 5.
3.756  Baccharisque furens, ceu, qui fallente securi
3.757  Saucius, impulsis taurus diffugit ab aris.
3.758  At quò Socraticis iterumque iterumque recocta
3.759  Mens abijt studijs? Quò magni trita Ceanthis
3.760  Porticus, et totas biberat

domo quem corporis aegri
3.853  Ni labor hic thalamo affixum retineret, obrotâ
3.854  Per ludum (quod saepe vides contingere) rixâ,
3.855  Fòrs male vitatum iugulo, vel pectore ferrum
3.856  Exciperes: qui, sperati si culmen honoris
3.857  Nactus eras; lapidum caelo Phaetonta referres,
3.858  Saeva Iovis subiens irati fulmina: dulci
3.859  Aut nido procul ignotis in finibus aeuum
3.860  Ni traheres; luxu

grarum vel tali e fruge saporem
3.902  Excerpunt, operosa dein quo mella laborent,
3.903  Fragrantique suas distendant nectare cellas.
3.904   25. Nouerat id Caesar: Libyae squalentis in oras
3.905  Aemathiae qui fortunam, et victricia signa [a] Suet. in Vita cap. 59.
3.906  Dum trahit, arrepto vix primùm in littore lapsus,

Africa: nostra es.
3.910  Nec ducis Oebalij dispar solertia: centum [b] Plut. in Apopht. Lacon. de Leonida.
3.911  Qui simul Aurorae populos, totumque sub armis
3.912  Xersem ad Thermopylas pugnâ excepturus iniquâ,
3.913  Nescio quo, telis, referente, hostilibus ipsum
3.914  Ilicet obnubi media inter praelia solem;

caeloque fauentibus, amplâ
3.973  Compositus velut in caueâ ingentique theatro,
3.974  Experiare manus. Tecum dêin talia: Vires
3.975  Promendum: ambigui praesens vocat alea Martis.
3.976  Nunc agitur, qui sim: virtutis, desidiaeque
3.977  Spectator Mundus. Quid tum? Certaminis ipse
3.978  Immemor, abiectâ, cuneis ridentibus, hastâ,
3.979  Ceu trepidus puer, imbellis vel foemina, turpes
3.980  Exquiram

quae corpora, moles,
3.997  Nominis aeterni stat nobile Mausoleum:
3.998  Ipsae illos calcanda vehunt super astra ruinae.
3.999  Verberibus plagisque suae explorasse feruntur
3.1000  Stripis Amyclidae ingenium, qui fortiter ictus [a] [a]Vide Plut. de Instit. Lacon. ubi, licet experimenti mentionem non faciat; magna tamen gloria dicit Pueris fuisse, verbera fortiter excipere. Pueri per integrum diem

Sen, de Provid. c. 4.
3.1001  Exciperet puer, hunc patriâ fassi indole dignum.
3.1002  Sic et sydereus Genitor per tristia prolis
3.1003  Sumit adoptandae specimen. Qui lege probari
3.1004  Hac renuit, diae renuit quoque stirpis honorem.
3.1005  At mihi ne quisquam genus immortale merenti
3.1006  Illacrymet. Perijt fortis patientia: casus

digna triumpho:
3.1009  Infelix potiùs videor si dura ferendo,
3.1010  Quàm sacer. Aerumnae vulgi plorentur inertis:
3.1011  Fortiter exaustas laedit, nisi Mundus adorat.
3.1012  Plus homine est, humana animo qui pertulit aequo.
3.1013   29. Iuuerit hoc etiam, certo si certiùs omni
3.1014  Constituas, nihil inconsulto Numine magni
3.1015  Rebus in humanis posse, aut contingere parui.
3.1016  Non error, casusque

nihil inconsulto Numine magni
3.1015  Rebus in humanis posse, aut contingere parui.
3.1016  Non error, casusque rapit mortalia. Caecum
3.1017  Fortunae numen sceptro donauimus, Ipsi
3.1018  Veriùs heu caeci. Qui condidit omnia, iustis
3.1019  Omnia superamus naturae temperat author
3.1020  Legibus, euentus dubios, inopinaque fata
3.1021  Ad certum per nota sibi compendia finem
3.1022  Circumagens. Vano trepidi quìd

vectorum manus inscia ductu
3.1027  Auspicioque sui volitet secura magistri:
3.1028  Vt nihil addubitet, se seque per omnia doctis
3.1029  Illius imperijs, et canae praebeat arti
3.1030  Morigeram? Si ductori, qui seu malefidus
3.1031  Fallere, seu falli potis est male prouidus, vltro
3.1032  Permisisse iuuat nos, nostraque; fidere summo
3.1033  Cur dubitet quisquam Rectori, hominumque, Parenti,

3.1031  Fallere, seu falli potis est male prouidus, vltro
3.1032  Permisisse iuuat nos, nostraque; fidere summo
3.1033  Cur dubitet quisquam Rectori, hominumque, Parenti,
3.1034  Fata supercilij nutu qui condit, et aevi
3.1035  Perpetuos certo deducit tramite cursus:
3.1036  Quem nihil ex Mundi serie vicibusque futuris.
3.1037  Praeterit, et dulci qui nos dignatus amore,
3.1038  Quidquid seu furur hostilis,

Rectori, hominumque, Parenti,
3.1034  Fata supercilij nutu qui condit, et aevi
3.1035  Perpetuos certo deducit tramite cursus:
3.1036  Quem nihil ex Mundi serie vicibusque futuris.
3.1037  Praeterit, et dulci qui nos dignatus amore,
3.1038  Quidquid seu furur hostilis, sive aspera vitae
3.1039  Lex iubeat perferre, humana ad commoda flectit?
3.1040   30. Certè equidem, nostri quanquam nil vsibus Orbis

atrox, immane, feremus,
3.1119  Te iubeas tantùm. Nostras tibi cudere sortes
3.1120  Vis aeterna dedit: nos iussa capessere nati.
3.1121  Ignarus nimis ille Tui, permittere tanto
3.1122  Non nisi compertis qui se rationibus audet
3.1123  Ductori, laetusque minùs per saucia dumis
3.1124  Tesqua, per Hyblaeis pictos quàm floribus hortos
3.1125  It comes. Humanis tu singula prouidus aptas
3.1126  Vsibus: ad laetos

diu fortuna gradu, variabile nacta
3.1151  Ingenium: qualis tumido nunc proluit aestu
3.1152  Littora; nunc refluens in se maris vnda residit:
3.1153  Ferrea vel speculis, et turribus addita, verti
3.1154  Qui iubeant, nullos non audit lamina ventos.
3.1155   36. Paruane retro hominum series, de culmine rerum?
3.1156  Quos dedit in praeceps, mox altiùs extulit, atque
3.1157  Instabili ludo per summa, per ima rotauit?

3.1172  Hanc Marij sorten quisquam putat? Haec Hominis sors
3.1173  Perpetua est. Luctus, alternaque gaudia vitam
3.1174  Diuisere sibi: iamque haec, iam protinus illi
3.1175  Temporis orchestram repetunt, nec, qui modò lapsis
3.1176  Vultus erat, vultum esse sinunt labentibus horis:
3.1177  Continuatque suâ semper diuersus in orbem
3.1178  Circumagi leuitate chorus. Quae talia vitae
3.1179  Discors ingenium, atque

axem
3.1185  Decessurus equis. Certè Mala, vix Mala, quorum
3.1186  Principio finis tam proximus. Indue laetas
3.1187  Spes igitur, neu cede animis. Post pauca dierum,
3.1188  Fòrs etiam spatia horarum, qui nunc grauis instat,
3.1189  Aufugiet dolor, et vacuas soluetur in auras.
3.1190  Erudiunt annos anni, praebetque sequenti
3.1191  Transactus documenta dies. Metire volutae
3.1192  Hactenus aetatis seriem:

sequenti
3.1191  Transactus documenta dies. Metire volutae
3.1192  Hactenus aetatis seriem: quot casibus aegram,
3.1193  Quàm varios inter querulam fluxisse labores
3.1194  Comperies? Rapido ablati qui temporis aestu,
3.1195  Nunc vbi? Quaque Sui minimâ iam parte supersunt?
3.1196   37. Esto tamen, feros cursum producat in annos;
3.1197  Sic quoque dicendus brevis est dolor. Vltima fati
3.1198  Nempe vbi

noxia pergis
3.1256  Relliquias, miserae fragmenta nouissima vitae,
3.1257  Affixumque toro longis cruciatibus vrens,
3.1258  Ante necem spirante iubes putrescere busto:
3.1259  Nilque mei, duras possent qui flectere cautes,
3.1260  Te gemitus, lacrymae nihil, et suspiria tangunt.
3.1261  Quin age, iam totam semel, immanissima, profer
3.1262  Seuitatem: neu quid supra tibi denique restet:
3.1263  Inuisum caput

vno:
3.1267  Nec tu infesta satis, mortes ni mortibus addas,
3.1268  Extremumque diem nullâ non luce reducas.
3.1269  Ergo ego sum, cui nec permittunt viuere, nec dant
3.1270  Fata mori: totiesque vnum qui ducere funus,
3.1271  Laetitiae, cogor, vitaeque, mihique superstes?
3.1272  Heu miserum caput! Heu nimiùm crudelia fata!
3.1273  Talia cum semel, atque iterum, cum nocte, dieque
3.1274  Assiduus, totoque

poppysmate vocis
3.1338  Feruida latrantis componitur ira Molossi,
3.1339  Spirantemve minas, et squamea colla tumentem
3.1340  Thessalus arcanis sopit concentibus anguem.
3.1341   42. Nec mihi displiceat, qui, vulnere fixus acerbo,
3.1342  Dum nouus in cursu dolor est, dum cruda cicatrix,
3.1343  Seu doctis animum studijs inuoluit; opaci
3.1344  Seu virides ruris latebras per Tuscula Tempe,
3.1345  Perque tuas

quae vertere tactu
3.1384  Vel silices, dumosque, ac rerum asperrima nouit. EVTHYMIAE Liber Quartus.
4.1  Paeonio tristes olim qui munere morbos
4.2  Exierant, genus auxilij, nomenque vetustam
4.3  Prolis Apollineae cum testarentur ad aram;
4.4  Marmoreis descripta adytis medicamina Cous.
4.5  In memores fertur Senior retulisse

mordaci puluere contra,
4.33  Inductoque sinapismo distringere suras
4.34  Huic melius. Pendent circum dictantis ab ore,
4.35  Singulaque excipinut calamo praecepta Ministri.
4.36   2. Ergo age, Fortunae duro qui saucius ictu
4.37  Fixa cruentatis circumfers spicula venis,
4.38  Huc ades, et caeci stimulos causasque doloris
4.39  Alto exprome sinu: quò conuenientia possim
4.40  Vulneribus notis adhibere malagmata.

tot munerà, nullis
4.76  Munera Achaemenidûm gazis venalia regum?
4.77   5. Pauper es. Ipse vltro tam laetam inuadere sortem
4.78  Debueras, Croesum nasci si fata dedissent.
4.79  Democriti praeijt sapientia: qui bene multa [a] Val. Max. lib. 8. cap. 7.
4.80  Re locupes: totam Xersis sub signa coactam

Cur, quae solatia maesti
4.121  Ducere par fuerat casùs, maeroris iniqui
4.122  Argumenta facis? Nimiùm sua, mensor auarus,
4.123  Ah nimiùm curto definit gaudia gyro,
4.124  Non nisi praesenti fruitur qui sorte, nec vllâ
4.125  Praeteritos aeui fructus in parte reponit
4.126  Laetitiae. Volucri delabitur ocyor amne,
4.127  Singula perque perit cursim momenta voluptas:
4.128  Quae fuit, haud superest; quae

quòd facilis, culpetur? Praemia spargens,
4.143  Probra metat? Rea non fieret, si parcior, esset?
4.144  Arguis iniustam. Quantò tu dignior huius
4.145  Nominis inuidiâ: pugnes aliena, vetante,
4.146  Qui, Domino, retinere: dati neque pignoris vsum
4.147  In merito, sed onus reddendi in crimine ponas?
4.148   10. Esto, infida tamen te laeserit, vt memoras, sors;
4.149  Cur ideo noceas tibimet crudeliùs ipse?

Magnanimi exemplo est virtus Stilponis ab hoste [a] Sen. Epist. 9 et Laert. in eius vita.
4.158  Direptis patriae, qui, moenibus, vndique planctus.
4.159  Vndique dum tristis volitat dolor, et sua nemo
4.160  Ciuibus e reliquis non deflet damna; rogatus,
4.161  Quae sua priuatim communi in turbine clades,
4.162  Dij meliora,

Ceu multò non iustiùs ipse videri
4.210  Manibus infelix mereare, vrgentia mille
4.211  Quem rapido circumueniunt discrimina ponto;
4.212  Illorum ac ploranda tibi sint funera, certos
4.213  Emeritâ portus qui iam tetigere carinâ.
4.214   13. Sin tua te potiùs mouet intercepta voluptas,
4.215  Frigentemque torum, desolatosque Penates
4.216  Non alio prorsus, fundi quàm damna, vel auri,
4.217  Prosequeris

admoui, solatia nil opus aegro
4.219  Hic iterum cecinisse. Illis e funere crudo
4.220  Ortum, rite memor, poteris lenire dolorem:
4.221  Haud Lachesim damnans, ictu quòd praecoce Natos
4.222  Sustulerit, qui, mortales, quandoque perire
4.223  Debuerant: magni statuens quin muneris instar,
4.224  Quòd, iuuenum florem rapido dum demetit vngui,
4.225  Nere tuos Fusis pergat viuacibus annos.
4.226   14. Funditus at

annos.
4.226   14. Funditus at perijt domus, et spes tota nepotum.
4.227  Dirum equidem memoras vulnus, crudele, nec vllis,
4.228  Sat flendum lacrymis. Nusquam genitoris imago,
4.229  Paruulus Aeneas, clarae qui nomina stirpis
4.230  Excipiat, reparetque genus, in resque paternas
4.231  Sorte pari subeat. Villas, fundosque vacantes,
4.232  Seruatosque diu census, cumulataque parcis
4.233  Sumptibus, haud parcis

tot opes, tanto molimine ductas
4.275  In caelum excidio fatali absumeret arces.
4.276  Parua tamen loquor, ars hominum quae struxerat, aeui
4.277  Vastantis miserum tandem iacuisse trophaeum.
4.278  Immo age, qui latè nos circumplectitur, Orbem
4.279  Aspice, terrarum tractus, vndosaque regna,
4.280  Ventorumque domos, caelique meabilis axes.
4.281  His pariter saeuam (quis crederet?) ordine certo

beatus?
4.308   19. Exemplis videor nimiùm sublimibus vti:
4.309  Non deerunt vitae e medio propiora. Tonantis
4.310  Linque aulam, nostrique redi ad commercia Mundi:
4.311  Quot subitò occurrent, priuato qui lare clausi
4.312  Exiguis facilem naturam fructibus explent:
4.313  Dimisâque Alijs misera ambitione parandi
4.314  Siue togae, seu bellorum per munia clari
4.315  Nominis, ex sese ducunt sua gaudia,

traduceris insons.
4.357  Si primum, fers digna: nec irae suppetit ansa,
4.358  Laetitiae at potiùs: quando vel ab hoste doceris,
4.359  Quid caueas, nullâque tibi est mercede repertus,
4.360  Sumeret arcanis qui te, Podalirius, vltro
4.361  Purgandum vitijs. Neque enim praesentius vllum
4.362  Antidoti genus infectos detergere mores,
4.363  Quàm censura iocis mordacibus illitra: sensu
4.364  Tristior illa quidem:

putrique saliuâ
4.395  Ninguêre; lentandis Tyrrhena per aequora tonsis,
4.396  Ad Centumcellas alium, et poenalia transtra,
4.397  Praetoris velut edicto, te mittere: fronti,
4.398  Nec deêsse, affingat qui cornua, quique latronem,
4.399  Periurumque, Magnumque, trifurciferumque salutet.
4.400  Talibus an xenijs titulisque acceptus, iniquâ
4.401  Mente domum, laetoque minùs discesseris ore?
4.402  Haud reor,

reor, insulsae vitio ni mentis eodem
4.403  Desipias: quin ridentes illa inter Amicos
4.404  Iurgia mox iterum ludens, iterumque referres.
4.405  Cur aliorum igitur, medijs impunè vagantur.
4.406  Qui triuijs, Agamemnonidûm Amphiaraidûmque
4.407  Altiùs impresso feriant te sibila morsu?
4.408  Anne isti numero quia plures? An quia ferri
4.409  Vincla procul, nullusque tenet quòd carcer? Ineptè:

vertice ductus ad imos.
4.480  Nempe, ioci segetem variam argutique leporis
4.481  Inde metens, animum simul oblectabis, et hosti
4.482  Praeripies, in te iaceret quae, tela: Vatinî
4.483  Non asperando ritu: qui, scurra disertus, [a] Sen. de. Const. Sap. cap. 22.
4.484  In faciem strumasque suas dicteria passim

insiliendaque colla
4.568  Subijciam tumido plusquàm seruiliter hosti?
4.569  Non patiar. Bene ais. Neque ego te probra subire
4.570  Ista velim. Sed, ne subeas, mentem erige, teque
4.571  Maiorem, quàm qui victus succumbere possis,
4.572  Concipe. Cur doleas, vulgo ceu spretus inerti?
4.573  Nec sperni potis est Sapiens, nec spernere vulgus.
4.574  Crede mihi, nimio fatuos dignaris honore,

4.574  Crede mihi, nimio fatuos dignaris honore,
4.575  Si certà ratione putas errare, nec ausus
4.576  Praecipites bacchantûm, et facta improuida caecis
4.577  Casibus annumeras. Hic, qui modò, pectoris impos,
4.578  Audaces indigna manus tibi misit in ora,
4.579  Iudicij nil delectu, mentisque suasu
4.580  Constituit: nil siue Tui, seu conscius egit
4.581  Ipse Sui: sed, vecordi rapiente

amens
4.584  Stultitiae fuit ille, feras quem fortiter, aeui
4.585  Ceu reliquas sortisque vices; non dedecus, vltum
4.586  Quod, veluti contemptus, eas, hostique reponas.
4.587  Socratis in mentem veniat, qui, calce proterui [a] Vide Laers. in eius Vita, et Plutarch. de Liberis educ.

hostili nunquam tua caede coibit
4.696  Plaga, nec, admorso Menalippi funere, venis
4.697  Manantem cohibebit atrox vindicta cruorem.
4.698   37. Vlcisci iuuat? Haud teneo. Vlciscare, sed hostem,
4.699  Qui propior, grauiori animum qui vulnere laedit.
4.700  Ira animi mentisque bonae est acerrimus hostis:
4.701  Huic meritum par redde, hanc iussis obrue poenis.
4.702  Demonacta furens quis nescio verbere crudo [b]

coibit
4.696  Plaga, nec, admorso Menalippi funere, venis
4.697  Manantem cohibebit atrox vindicta cruorem.
4.698   37. Vlcisci iuuat? Haud teneo. Vlciscare, sed hostem,
4.699  Qui propior, grauiori animum qui vulnere laedit.
4.700  Ira animi mentisque bonae est acerrimus hostis:
4.701  Huic meritum par redde, hanc iussis obrue poenis.
4.702  Demonacta furens quis nescio verbere crudo [b]

Patria? Cordi
4.779  Si locus est, quem prima dedit nascentibus hora;
4.780  Quin placeat, quem sors, ratioque assignat adultis?
4.781  Exulat infelix, totius transfuga Mundi,
4.782  Angustis glebae spatijs qui clausus auitae,
4.783  Perpetuò sedem fouet, ac circumspicit vnam.
4.784   42. At locus exilij subtristior. Esse paternum
4.785  Id tibi finge solum; ridebit protinus. Iîsdem
4.786  Indigenae tecum certè

felix vindemia mulctram.
4.798  Turba minor; tantò libertas plenior. Auri
4.799  Fulgor abest; aberunt auri quoque crimina. Tardis
4.800  Sensibus obtusi, atque iratà Pallade nati
4.801  Indigenae: Sophiâ qui tinctus, quique liquore
4.802  Labra Caballino abluerit, vix vnus, et alter.
4.803  Pulchrius id: sine riuali, sine puluere certam
4.804  Ipse feres palmam, et subsellia prima tenebis:
4.805  Omnis, ceu

meritae poenam exorbere cicutae?
4.837  Quid virtus moresque iuuant? Vt luce peractâ
4.838  Triste chaos Erebi, funestaque Tartara vitans,
4.839  Insontem Elysijs assignem coetibus vmbram:
4.840  Vt, qui iudicio infando nil tale merentem
4.841  Addixere neci, damnandi hominumque, Deûmque
4.842  Iudicijs nullo causam non tempore dicant:
4.843  Omnibus exemplum venturi gentibus aeui
4.844  Magnanimae ferar vt

in terras caelestis semina flammae
4.990  Haud aliud (Veri si quid mihi gnarus Apollo)
4.991  Innuit; ac, Sophiae penetralia mente volucri
4.992  Ingressum, populis deprensa Arcana referre.
4.993  Quod qui conetur, (Proli tristia nobilis Ausi
4.994  Praemia!) Caucaseo findi ceu vulture pectus
4.995  Sentit inexhausti maiore cupidine Veri:
4.996  Nec sperare licet crescentibus otia fibris.
4.997   51. Esto

Res ista videntûm.
4.1082  Nec sua formoso blanditur Adonidi; toruun
4.1083  Nec sua Cyclopem facies deterret. Vterque,
4.1084  Tristia, laeta, Alijs tantùm spectacula praebet.
4.1085  Is doleat, sine, qui talem fòrs obuius horret:
4.1086  Cui dirum facis ingratis occursibus omen.
4.1087  Vnde tibi hìc luctus, niueo cui lilia frontem,
4.1088  An ferrugineo pingant vacinia fuco:
4.1089  Acìdis, Aetnaei an

vacinia fuco:
4.1089  Acìdis, Aetnaei an venias pastoris imago,
4.1090  Nullo est, dum speculum vites, deprendere sensu.
4.1091   57. At spernere. Quibus? Vulgo nempe: omnia solis
4.1092  Librat, mentis inops, qui sensibus, occiduâque
4.1093  Totum hominem externi metitur imagine limi.
4.1094  Hoc melius. Nullos, nisi sanae mentis, Amicos
4.1095  Inuenies: socio quisquis tibi foedere iunctus
4.1096  Haeserit, haud

alter
4.1119  A cyathis: struit ille dapes; hic limina seruat:
4.1120  Mox alij, atque alij, scriba, opsonator, agaso,
4.1121  Villicus, artoptes, fullo, rhedarius, auceps;
4.1122  Haud secus in magno, qui Regia Numinis, Orbe
4.1123  Partes cuique suas, et idonea maximus author
4.1124  Munera distribuit. Valido tu robore polles?
4.1125  Exercebis humum fossor: ceruice torosâ
4.1126  Baiulus excipies

Dolosis
4.1194  Heu quoties oculi captiuam in retia mentem
4.1195  Illecebris egere? Lues quàm saepe nefasti
4.1196  Criminis hoc aditu in cordis penetralia fluxit?
4.1197  Fortunati equidem, qui Visa nocentia, pressis,
4.1198  Quandocunque locus monuit, transcurrere norunt
4.1199  Luminibus: Siculi ceu monstra canora Profundi
4.1200  Ceratis vitasse cohors Ithacesia fertur
4.1201  Auribus. Hic

facilis Natura remisit:
4.1203  Quique fores animi non, anixus hoste propinquo,
4.1204  Tum demum trepidè obstruxere ac munire laborat;
4.1205  Vsque sed aeterno obstructas munimine seruat.
4.1206  Si, Caecos, qui sponte imitantur, crimina vitant;
4.1207  Commodiùs quantò Caecus vitauerit ipse?
4.1208   64. Quid memorem, scelerum, quòd pars non vltima, rixae
4.1209  Furta, doli, caedes, totque his affinia probra,

sensibus, aegra
4.1248  Mens queritut; tantò meliori luce rependi
4.1249  Nubila cum frontis soleant, potioraque tantò
4.1250  Luminibus clausus animus spectacula cernat?
4.1251  Non sic Abderae sapiens, qui, penè reuulsis [a] Gel. lib. 10. cap. 17.
4.1252  Dum toties ridenda videt, pulmonibus, et iam

leonem.
4.1308  Denique tristis hyems vultus (hac vsque dolori
4.1309  Fas prodire) tegat; frontis sub nube serenus
4.1310  Deficiat: mens nixa suo sibi robore constet.
4.1311   70. Nec ratio procul, id liceat qui ducere robur.
4.1312  Vel siquidem parcente manu sua spicula torquet:
4.1313  Vel totis dolor aduersum se viribus infert.
4.1314  Si primum; pudeat mediocria vulnera, quaeque
4.1315  Vix summam strinxere

tersos ad purum faece, beatis
4.1367  Coetibus adscribat Superûm. Quis vulnera tanti
4.1368  Hórreat auspicium decoris? Saeuissimus vt sit;
4.1369  Iam celeri fugiet cursu dolor: ocyùs ille,
4.1370  Qui grauior: nullâ sed tempestate, dolores
4.1371  Quam refugi pariunt, Diuum est cessura voluptas.
4.1372  Aeternùm, piguit quae ferre, tulisse iuuabit.
4.1373   73. Vltimus ille labor vati, trepidantia

formidine lethi,
4.1375  Et, reliquis vitae domitis iam casibus, ipsam
4.1376  Quae superest, simili mortem duxisse triumpho?
4.1377  At quibus inuisum, et nulli superabile monstrum
4.1378  Vincetur telis? Num, qui te, caerule Python,
4.1379  Explicuit, longè iaculantis Apollinis arcum;
4.1380  Anne colubriferae tepefactam caede Medusae,
4.1381  Horridior pestis, Cyllenida sentiet Harpen?
4.1382  Nil opus. Ex ipsis

cuncti haec sociant in praelia vires,
4.1385  Cuncti armis opibusque iuuant. Si namque Malorum,
4.1386  Quêis adeo humani series circumfluit aeui,
4.1387  Spremus mitisque venit, Mors, terminus; illa
4.1388  Qui timet, hanc minimè flendam sibi duxerit: aequm
4.1389  Ad tumuli gremium nihilò quin seciùs ibit;
4.1390  Ac qui, turbinibus ventisque furentibus alto
4.1391  Pulsus in Ionio, vel spumifero Aegaeo,

humani series circumfluit aeui,
4.1387  Spremus mitisque venit, Mors, terminus; illa
4.1388  Qui timet, hanc minimè flendam sibi duxerit: aequm
4.1389  Ad tumuli gremium nihilò quin seciùs ibit;
4.1390  Ac qui, turbinibus ventisque furentibus alto
4.1391  Pulsus in Ionio, vel spumifero Aegaeo,
4.1392  Eminus optatas caeca inter Nubila terras
4.1393  Aspicit, et fido properat se condere portu.
4.1394  Et verò quod

amicum.
4.1483  Caelum vota petunt: caelo suspirat in vno
4.1484  Anxius aeger amor. Nescit, mihi credite, nescit
4.1485  Quid Superûm domus alma, procul felicibus oris
4.1486  Plena sibi speranda putat qui gaudia: censet
4.1487  Aut aliam, nisi mortali quam lumine functis
4.1488  Inchoat aeterni Solis praesentia, vitam.
4.1489   78. O mihi fatali desponsa sub arbore coniux,
4.1490  O aeui melioris ades, Mors,

dulce leuamen,
4.1504  Votorum portus, pacis sinus, anchora fessis
4.1505  Cursibus, et patrij limen diceris olympi.
4.1506  Hei mihi quìd cessas, et adhuc pia vota moraris?
4.1507  Illis lenta veni, toto qui Nestore, toto
4.1508  Qui procul Euboici te pulueris aggere vellent. [b] Aeuo scilicet Sibylla Euboica, de quo vide Ouidium lib. 14. Metam.

portus, pacis sinus, anchora fessis
4.1505  Cursibus, et patrij limen diceris olympi.
4.1506  Hei mihi quìd cessas, et adhuc pia vota moraris?
4.1507  Illis lenta veni, toto qui Nestore, toto
4.1508  Qui procul Euboici te pulueris aggere vellent. [b] Aeuo scilicet Sibylla Euboica, de quo vide Ouidium lib. 14. Metam.
4.1509  Has illi duxise moras, hanc ferre

duxise moras, hanc ferre iubendi
4.1510  Crudelem veniam. Satient se tristibus annis,
4.1511  Aspiciantque suos secum canescere luctus.
4.1512  Inuiso pereat cur munere, cur alienis
4.1513  Mactetur votis, qui te flagrantibus vsque
4.1514  Sollicitus studijs vrget, venatur, anhelat:
4.1515  Cui tu primus amor, spes vnica, summa voluptas?
4.1516   79. Culpa sed vltrices, reor, haec stimulauerit iras:

vanâ pectoris sub imagine caesum,
5.189  In sua lethiferum praecordia condidit ensem.
5.190  Quìd referam, medio penitùs quêis corde recepta
5.191  Vis eadem, indocilisque premi, ceu turbidus atrae
5.192  Qui tegitur gremio nubis vapor, obvia quassu
5.193  Fulmineo fragilis vitae penetralia soluit,
5.194  In lethum satis vna? Acri sic feruidus aestu
5.195  Dum furit, et male se capientem Sylla tenere [b]

furijsque minisque frementem
5.200  Euomuit: dubium foret vt spectantibus, ecquid
5.201  Syllae vita prior; prior an defecerit ira.
5.202  Dignum equidm factis retulisti, barbare, lethum,
5.203  Indigno dederas qui tot ciuilia letho
5.204  Corpora. Debueras proprium vomuisse cruorem,
5.205  Cum Latio toties macularis sanguine Tybrim.
5.206  Quae scelus, ira, tuum fuerat, fuit ipsa nocenti
5.207  Supplicium. Non

5.204  Corpora. Debueras proprium vomuisse cruorem,
5.205  Cum Latio toties macularis sanguine Tybrim.
5.206  Quae scelus, ira, tuum fuerat, fuit ipsa nocenti
5.207  Supplicium. Non Tisiphone, non Cerberus, aut, qui
5.208  Immortale iecur Tityi depascitur, ales
5.209  Saeuior hac, tantisque foret par caedibus vltor.
5.210  Credite, posteritas: Syllanâ iustior ira:
5.211  Nulla fuit: Syllam

procul o, si quae, miseri, vos cura salutis,
5.238  Si Vestri quis amor tangit. Sub melle venenum,
5.239  Pestanis Libyci fallunt sub floribus angues.
5.240  Scitulus hic, tanto formae blanditur horore
5.241  Qui, puer (ah oculis malè tutum credere) monstrum est,
5.242  Monstrum horrendum, atrox, quo non funestior vlla,
5.243  E Phlegetonteis olim ructata caminis
5.244  Pernicies liquidas caeli prorupit in auras,

fert ardua frontem.
14  14. Ne tamen ignarum fallacis imagine pompae
5.347  Te capiat. Vitio nil immansuetius illo,
5.348  Nil magis EVTHYMIAE libertatique caûendum.
5.349  Nam qui Trinacrias vrbes, vrbesve Pelasgas
5.350  Seruitij grauiore iugo pressere tyranni;
5.351  Ac sibi deuotas cudelis gloria mentes?
5.352  Diuitijs miserum nudari. Nudat alumnos
5.353  Illa suos, per magnifici

pulcher Victoris honos, quae strenuus egit.
5.432  Fortunae meritum vocat Hic: temerarius Illi
5.433  Arguitur stolidèque ferox: sine puluere bella,
5.434  Et nimiùm faciles nullo discrimine sunt qui
5.435  Despiciant palmas. Quid? Quòd pars plurima laudis
5.436  Gestarum in comites rerum, bellique Ministros
5.437  Spargitur. Vtque Alios habeat, sua fortia facta
5.438  Qui celebrent, meritoque ferant ad

faciles nullo discrimine sunt qui
5.435  Despiciant palmas. Quid? Quòd pars plurima laudis
5.436  Gestarum in comites rerum, bellique Ministros
5.437  Spargitur. Vtque Alios habeat, sua fortia facta
5.438  Qui celebrent, meritoque ferant ad sydera plausu;
5.439  Plùs tamen hi quoque luxuriam, plùs barbara iussa,
5.440  Indignasque neces comitum, fastuque profano
5.441  Quaesitos homini Superûm execrantur honores.

ignobilis artis, [a] Plut. in Apophth.
5.668  Materiae sed sollicitae, minimèque fidelis
5.669  Pocula comminui qui protinus omnia iussit:
5.670  Ne, si mox aliquo pretiosa toreumata casu
5.671  Vecordis famuli fregisset lubricus error;
5.672  Exciret talidum iactura inopina dolorem.

aurea sydera quamvis
5.925  Effuget, inque suos mutata retorqueat ortus
5.926  Flumina. Securae necquicquam dulcia pacis,
5.927  Hoste semel victo, praesumimus otia. Belli
5.928  Non alius, quàm corporei qui, terminus, aeui,
5.929  Vnaque mors requies. Natiuo à semine ductum,
5.930  Congenitumque imis vitium fatale medullis
5.931  Humano penitùs succidi robore nescit.
5.932  Quin, vires animosque nouans per

vincula cogat.
45  45. Quas ego, quas heroum animas, fortissima quondam,
5.939  Et centum memoranda trophaeis nomina, foedum,
5.940  Intueor subijsse iugum? Praestantibus en qui
5.941  Herculeam titulis gestorumque agmine famam
5.942  Transierat, gemino spoliatus lumine Sampson,
5.943  Viribus abrasis, oneri poenaeque reuinctus,
5.944  Murmoreum, nouus Ixion (an Sisyphus?)

Ah notas exere vires: [a] Vide Surium 28. Jan. in eius Vita.
5.952  Ah illum reuoca Iacobum, subdola quondam
5.953  Foeminae fraudis qui tentamenta, Pudoris
5.954  Victima, bellatorque, manu sumante repressit,
5.955  Fortior et geminos superavit Mutius ignes.
5.956  Quis furor, heu, fusi toties in vincula Ditis
5.957  Laurigeras praebere

melioribus implet.
5.1036  Prima Cytheriacae simul ac proludia tabis,
5.1037  Impellique nouà dubium prurigine pectus
5.1038  Senseris; erige te, vigila, afflatumque recentem,
5.1039  Ceu subitum, apprensis qui vestibus haeserit, ignem,
5.1040  Excute. Nec fallat, primò quòd serpere lenis
5.1041  Ille calor turpem nondum fateatur amorem.
5.1042  Si tenerum exgui foueat mora temporis; in quae
5.1043  Bacchantûm

5.1049  Perpetuus Lycijs in vallibus egereret fons.
51  51. Otia tunc (quamvis nunquam non otia laedunt)
5.1051  Sed tunc praecipuè moneo fugienda. Tenaci
5.1052  Ceu piger aruorum gremio qui desidet humor
5.1053  Turpia mille parit luteis animantia stagnis,
5.1054  Fertilitate suâ infelix: motuque carentem
5.1055  Ceu putris situs, ac tineae poscuntur edaces
5.1056  Materiam; molli sic

fuluâ seu pelle leonis
5.1141  Arcadicum genus, et naturae opprobria velet
5.1142  Gestator, Silene, tuus. Nempe ardua vota,
5.1143  Praestantesque fouere alto sub pectore sensus
5.1144  Credatur, studijs qui se famularibus vltro
5.1145  Deuouet? Haud alius famae captator. Heriles,
5.1146  Aspice, quàm timidè nutus obseruet: amica
5.1147  Vt demissus emat populi suffragia: quantis
5.1148  Artibus in vulgus se

5.1151  Patriciae titulum si turba haec indolis aufert?
5.1152  55. Sed neque votorum praestans, sua fortia facta
5.1153  Egregiosque ausus minimâ mercede rependi
5.1154  Qui ferat. Anne igitur non talis, maxima vitae
5.1155  Praemia cui plebis digitus, tritumque susurris
5.1156  Mobilibus nomen? Proh verae inscitia laudis!
5.1157  Siccine curarum pretium tibi vile

5.1229  Nunc videor soluisse? Adeone ex omnibus vnum
5.1230  Praeterit, externas quàm pridem missus in oras:
5.1231  Vnde redux? Lepidus tum percontator, Vt, inquit,
5.1232  Exciderat! Sed da veniam: nunc denique, qui sis,
5.1233  In mentem redijt. Libycâ digressus ab actâ
5.1234  Nempe venis, quae Praetori prouincia dudum
5.1235  Obtigerat. Fugit demissis frigidus Hospes,
5.1236  (Aspersâ Volucer ceu gallinaceus

et languida tunc quoque pulsat
5.1272  Retractantem animum species? Vt parca, breuisque
5.1273  Mentio? Quàm non cuncta probas? Quàm plura seueri
5.1274  Lance supercilij, et naso suspendis adunco?
5.1275  Qui tuus erga Alios igitur, hunc noris eundem
5.1276  Omnibus erga omnes, naturae foedere certo,
5.1277  Esse animum. Solum tu te miraris, amasque,
5.1278  Et populo eximium censes mirumque videri,
5.1279  Quae

(a) Homer. Odys. lib. 9. et 12.
5.1319  Attentare velis. Facile est non quaerere famam
5.1320  Absentem; graue quaesitam dimittere. Nam quem
5.1321  Inuenias, semel insigni qui nomine parto,
5.1322  Non vtraque manu proprium retinere, secundas
5.1323  Non hominum de se spes impleuisse laboret?
5.1324  Liber erat, donec populo secretus. Iniquos
5.1325  Iam subijt fraenos: iam, quod

5.1328  62. Hinc adeo fieri videas, vt Pallade tincta
5.1329  Saepe leui, primo studiorum in limine, pubes
5.1330  Nil circumfusi cuneos atque ora theatri
5.1331  Formidet, recitans: dum, qui Permessida totam
5.1332  Immenso bibit ore, sacri vetus accola Pindi,
5.1333  Rostraque iamdudum emeritus qui triuit agendo
5.1334  Orator, populi se se auribus experiundum
5.1335  Dat quoties, in principijs

in limine, pubes
5.1330  Nil circumfusi cuneos atque ora theatri
5.1331  Formidet, recitans: dum, qui Permessida totam
5.1332  Immenso bibit ore, sacri vetus accola Pindi,
5.1333  Rostraque iamdudum emeritus qui triuit agendo
5.1334  Orator, populi se se auribus experiundum
5.1335  Dat quoties, in principijs pallescere fandi
5.1336  Cernitur, et vix voce sibi, vix pectore constat.
5.1337  Hoc etiam causae, ignoti

sub pectore gliscunt
5.1356  Curarum stimuli, ne facta sequentia primis
5.1357  Degenerent: ne dissimiles, veterumque probemur
5.1358  Immemores laudum: de nobis neu sua porro
5.1359  Iudicia elusi damnent, qui maxima quaeque
5.1360  Expectant, nosque in primis mirantur Amici.
5.1361  Heu miseros operum fructus! Non aspera saxa,
5.1362  Immensum proris famae qui finditis aequor,
5.1363  Non saeuum Hippotadem,

de nobis neu sua porro
5.1359  Iudicia elusi damnent, qui maxima quaeque
5.1360  Expectant, nosque in primis mirantur Amici.
5.1361  Heu miseros operum fructus! Non aspera saxa,
5.1362  Immensum proris famae qui finditis aequor,
5.1363  Non saeuum Hippotadem, nimbosaque sydera; ventos
5.1364  Ah potiùs faciles, cursusque horrete secundos.
5.1365  64. Huc igitur vires, huc arma: his pestibus omni

5.1519  Laudibus augustam properat conscendere frontem.
5.1520  Felices, quibus id victori nectere sertum
5.1521  Ingenij vis alta, et par sublimibus orsis
5.1522  Calliope annuerit: qui te, diuisa iugantem
5.1523  Imperia, et gemino clarum diademate, victam
5.1524  Post Asiam, Europam assertam, exarmataque bella,
5.1525  Pegaseo temone super plaudentia Pindi,
5.1526  Austriaci iam Pindi

gradum fecere Priores,
6.66  Consilij sine lege sequi; cur ire gregatim
6.67  Ipse velis, quem nobilior sapientia vulgo
6.68  Eximit? Errantûm raperis cur agmine, princeps
6.69  Qui socijs, turbaeque facem praeferre sequenti?
6.70  Hunc, age, flammiuomam caelo qui lampada portans
6.71  Aeternos relegit sua per vestigia cursus,
6.72  Partitisque diem, mensor certissimus, horis

cur ire gregatim
6.67  Ipse velis, quem nobilior sapientia vulgo
6.68  Eximit? Errantûm raperis cur agmine, princeps
6.69  Qui socijs, turbaeque facem praeferre sequenti?
6.70  Hunc, age, flammiuomam caelo qui lampada portans
6.71  Aeternos relegit sua per vestigia cursus,
6.72  Partitisque diem, mensor certissimus, horis
6.73  Temperat, et Mundo sua finit tempora, solem
6.74  Aspice. Non illum summi rapidissimus

classes, cumulata aeraria, iunctos
6.127  Foederibus populos, valido seu Marte subactos,
6.128  His positas; illis deiectas finibus arces,
6.129  Immanesque alios, sonitu plaudente per ora
6.130  Qui volitant, trepidumque vagis rumoribus Orbem
6.131  Concutiunt, genus hoc operum rerumque paratus
6.132  Non alio sanè spectabit lumine, pubis
6.133  Quàm tenerae curas, quoties, molimine magno

ista venenum.
6.230  11. Obscurum sed iter vitae, nec limite in arcto
6.231  Promendis par materies virtutibus. Erras:
6.232  Ipsa sui modus est operis Sapientia. Vires
6.233  Qui Lacedaemonias Cadmeus perculit heros, (a) (a) Valer. Max. lib. 3. cap. 7 de Epaminonda.
6.234  Plebeium non aequa sibi cum Patria, tanto

peractum
6.449  Damnetur lacrymis. Nam quid furiosius, eque
6.450  Brutorum magis ingenio, quàm sola tueri
6.451  Obuia, venturisque nihil seponere curae:
6.452  Expleuisse Bonis genium praesentibus, et, qui
6.453  Mox ideo maneant, vltro nescire dolores?
6.454  23. Suâserit ingluuies; centum licet inde Galeni,
6.455  Paeones hinc totidem Parcas, et cruda minentur
6.456  Funera;

et arbiter, ipse
6.492  Esto Neoclides viuendi hìc norma: futuros (a) (a) Apud Laert. in Vita Epicuri.
6.493  In dulci spectare iubet qui semine fructus:
6.494  Anticyram procul ablegans, praesentia nullo
6.495  Qui Bona delectu arripiunt, quaecunque, parati,
6.496  Sensibus in votum veniat genioque voluptas,
6.497  Protinus indulgere: licet

(a) Apud Laert. in Vita Epicuri.
6.493  In dulci spectare iubet qui semine fructus:
6.494  Anticyram procul ablegans, praesentia nullo
6.495  Qui Bona delectu arripiunt, quaecunque, parati,
6.496  Sensibus in votum veniat genioque voluptas,
6.497  Protinus indulgere: licet mox illa dolorum
6.498  Foecundam gemino pariat cum foenore messem.

Foecundam gemino pariat cum foenore messem.
6.499  25. Sed neque vitandus minùs est contrarius error,
6.500  Aut minùs Anticyram plenis potare iubendi
6.501  Hi quoque sunt cyathis, alios qui semper in annos,
6.502  Iratum nacti Genium, sua gaudia mittunt,
6.503  Et, similes porro victuris, viuere nunquam
6.504  Incipiunt. Nunc aequoreos, ait ille, per aestus,

gaudia curis:
6.515  Inter et egregios census, famaeque nitores,
6.516  Iam laetus peragam, quae sedulus otia feci.
6.517  Tunc, ais? At cur non potiùs tam dulcia Diuûm
6.518  Anticipes iam nunc tibi munera? Qui malus error
6.519  Ingratas iubet actutum praesumere curas,
6.520  Gaudiaque extremo vitae iam debilis aeuo,
6.521  Et nunquam fòrs venturis seponere canis?
6.522  Vix satis expediam, quàm multis nescia

quos vana cupido,
6.526  Neptuni dubio, dubio vel in aequore Martis,
6.527  Perque fori syrtes, infidaque limina regum,
6.528  Attonitos curis, fessosque laboribus vrget.
6.529  Quò tam solliciti cursus? Qui terminus? Aut quae,
6.530  Spes alijs alias, ceu fila, intexere gaudens,
6.531  Immensam hanc adeo miseris net callida telam
6.532  Penelope? Verum si respicis; omnibus vnus
6.533  Longorum hic operum finis

6.641  Non erit anxietas, nunquam non triste venenum.
6.642  31. Nec mihi mens ideo Sapientem fingere, duri
6.643  Mnasiadae qualem fingebat porticus, omnis
6.644  Indocilem sensùs: qui funera spectet eodem,
6.645  Quo ludos, animo, nihil et discriminis inter
6.646  Bella putet, pacemque. Procul tam tristia monstra,
6.647  Deucalionei totum de semine primo
6.648  Marmoris ingenium crudis

6.698  Caeca domi. Sic ergo parum in se quisque negotî,
6.699  Quo teneatur, habet: populo nec deuius vlla
6.700  Inuenit explendis animus spectacula curis?
6.701  Felix! Qui cupidos rimandi plurima sensus,
6.702  Fortiter ignarus, cohibet. Quàm dulcia secum,
6.703  Otia laetus aget? Rapidos vt nesciet imbres,
6.704  Ventorumque minas caeli per aperta furentes,
6.705  Ipse domi

inter fausti cum praemia Martis,
6.729  Largus opum victor, diuiserat, haec sua fassus,
6.730  Quae daret, his auctum sese ornatumque videri,
6.731  Auctior vnde aliquis comitum atque ornatior iret.
6.732  Nec, qui Cecropijs Auroram terruit armis, (c) (c) Vide Plut. in eius uita.
6.733  Miltiadis magni soboles certissima, quamvis
6.734  Nil

(dictu mirabile) maior
6.776  Impetus est. Dandi semel explorata voluptas,
6.777  Pulcher hydrops, alijs sitiens, noua pabula quaerit,
6.778  Nec donasse putat, geminet ni munera: iamque
6.779  Plus debet, qui praestat opem, plus accipit ipse,
6.780  Largiturque sibi: pleno ceu gurgite tota
6.781  Pectus in authoris redeat, quae pluribus inde
6.782  Per populum latè manarat didita riuis,
6.783  Gaudiôrum

Amatûm,
6.971  Alterutri fuerint quae vel Bona, vel Mala cunque,
6.972  Ambobus faciens communia. Noscere promptum
6.973  Vnde etiam, quanto reliquis discrimine praestet,
6.974  Aeternum primumque Bonum qui respicit, ardor.
6.975  Nempe alibi, laetis coeant cum tristia, parsque
6.976  Saepiùs haec illam praeponderet; amplius aegro,
6.977  Quàm gaudî, maeroris adest vectigal Amanti.

cumulo crescente Malorum,
6.979  Cum sua vix portet, damnatur et illa subire,
6.980  Vnanimum lugenda premunt quae, fata, sodalem!
6.981  Haud ita, supremo, tedis melioribus ardens,
6.982  Caelicolùm Regnatori qui iungitur. Ecquid
6.983  Scilicet in tali lugendum occurrat Amico?
6.984  Ecquid non penitùs felix, non vndique laetum?
6.985  Ipse sibi vita, et gaudî immortalis origo,
6.986  Totius mensura Boni,

6.1057  Fascibus ambiris iam, Iuppiter: vna renidet,
6.1058  Vna animum summi praesentia Numinis implet.
6.1059  48. Felix, cui medias terreni carceris inter
6.1060  Haec tenebras exorta dies: qui lucis auarae
6.1061  Occiduum iubar, et sublustri in nocte micantes
6.1062  Astrorum radios diuino sole rependit:
6.1063  Furatusque oculos scenis pereuntibus, vnum,
6.1064  Limite comprensum nullo, miratur,

6.1111  Conditio? Anne alia occiduo iam lumine functos
6.1112  Vita manet, Superûmque aeternâ in sede receptos?
6.1113  Nonne amor hic diae cumulus, mensuraque sortis?
6.1114  Nonne hoc, Caelicolûm satiat qui pectora, totus
6.1115  Nectaris immensi gurges de fonte redundat?
6.1116  50. O Pater, ò magni maior mens, vitaque Mundi,
6.1117  Principium sine principio, sine limite finis,

tacitis clamoribus omnia latè
6.1144  Ingeminant. Quìd spectra inhias euanida? Summum
6.1145  Artificem quaere: Artificis metire perennes
6.1146  His vmbris radios, et non imitabile lumen.
6.1147  Ille tuos, qui te, qui nos tibi finxit, amores
6.1148  Postulat: ille habeat, mundi primaeua Venustas,
6.1149  Formaque formarum, Summarumque vltima Summa.
6.1150  Nil tamen externis opus est mihi vocibus. Ipse
6.1151  Sat

clamoribus omnia latè
6.1144  Ingeminant. Quìd spectra inhias euanida? Summum
6.1145  Artificem quaere: Artificis metire perennes
6.1146  His vmbris radios, et non imitabile lumen.
6.1147  Ille tuos, qui te, qui nos tibi finxit, amores
6.1148  Postulat: ille habeat, mundi primaeua Venustas,
6.1149  Formaque formarum, Summarumque vltima Summa.
6.1150  Nil tamen externis opus est mihi vocibus. Ipse
6.1151  Sat monet

Verbum Diuinum, totius rationis, sapientiaeque integerrimus fons. Honores ei persoluendi per allegoriam describuntur. Prima Tranquillitatis regula affertur, nihil ex fortuitis atque externis Bonis mirari. Qui enim talia magni faciat, miserâ hunc, et solicitâ illorum acquirendorum cupidine continenter vrgeri. Alexander Macedo exemplum, irrequietus ac maerens, quòd nimis

ex eâ possidentium anxietas et formido colligitur. Postremò laetitia, et satietas, cuius gratiâ Fortunae Bona exquiruntur, potiùs pauca appetentibus, quàm multa possidentibus solet contingere. Quanta igitur eorum stultitia, qui multis egere perpetuò malint, talia sine fine appetendo; quàm paucis statim expleri, superuacua eorum vota abscindendo? Describitur Sapientis felicitas, qui externa contemnat, nihil ideo solicitus de

Quanta igitur eorum stultitia, qui multis egere perpetuò malint, talia sine fine appetendo; quàm paucis statim expleri, superuacua eorum vota abscindendo? Describitur Sapientis felicitas, qui externa contemnat, nihil ideo solicitus de Magistratibus et imperijs, cum longè praeclarius, et verius, inani absque pompâ, in seipso regnum obtineat. Eiusdem magnanimitas in diuitiarum neglectu, deridendisque Mortalium circa gemmas, metalla, et id genus

securitas mentis conciliat. Si verò de alijs voluptatibus superuacuis, aut etiam inhonestis, turpibusque sit sermo; esto illis diuites largiùs circumfluant. Nihil id certè ad commendandas diuitias; ad infamandas plurimùm valet. At, qui Fortunae copijs excellunt, vulgi pariter admiratione, atque honore praeminent. Quid tum? Nihil hoc honore inanius, et sapienti expetendum minùs: cum nullo accipientis merito nixus, ex solâ deferentium stultitiâ originem trahat.

veriùs Malis esse accensenda: vtpote quae plus noceant, quàm prosint. Operae igitur pretium fore, damnorum ex ijs profluentium grauitatem perpendere, cum fructuum tenuitas iam ex dictis abundè constiterit. Morbi primò se obijciunt, ab immoderato voluptatum vsu, qui opum copiam plerunque comitatur, manantes. Sequuntur insidiae, nunquam ijs non timendae, qui magna penes se necis suae praemia habent: adeo ut ne coniunctissimis quidem tuto ausint se credere, quin eos saepe infestissimos omnium experiantur.

grauitatem perpendere, cum fructuum tenuitas iam ex dictis abundè constiterit. Morbi primò se obijciunt, ab immoderato voluptatum vsu, qui opum copiam plerunque comitatur, manantes. Sequuntur insidiae, nunquam ijs non timendae, qui magna penes se necis suae praemia habent: adeo ut ne coniunctissimis quidem tuto ausint se credere, quin eos saepe infestissimos omnium experiantur. Nec eòdem non pertinent luctuosa tot vrbium excidia, quas infelix opulentia luxu eneruatas facilem hosti praedam

compositâ cum infelicibus praesentis aeui diuitijs, innocentiâ et securitate, quae veteris aureae aetatis pauperiem beauit. Quâ occasione indignatus Socrates, rem adeo noxiam tantâ in admiratione, et honore apud homines esse, obiurgat eorum stultitiam, qui, in ferendo de rerum bonitate, vel malitiâ iudicio, multitudinis potiùs opinionem, quàm rationis ductum sequuntur. Neque verò sola pretij magnitudo, vt hactenus euictum est; sed altera quoque Bonorum felicitatem constituentium nota, certa nimirum dominij

casus tristiores asperioresque reddendos: quòd in ipsis nimirum malignitatem seu falsam effingat; seu veram amplificet: seu, quae admistis (vt semper contingit) Bonis mitigatur, pura, et à meliori parte seiunctam concipiat: adeoque, qui haec mentis vitia sapienter correxerit, posse illum ita externorum Malorum acerbitatem lenire, vt nihil tranquillitati suae obsint. Id porrò perspicuè comprobari videtur dissimillimo animi habitu, quo diuersi eosdem saepe casus excipiunt, alij ad extremum

haec mentis peruersitas, fortuitos aduersùm se casus opinione suâ roborantis, nusquam manifestiùs elucet, quàm in solicito eorumdem absentium timore. Quid enim tunc externi vim infert? Quidue animum, nisi ipsemet animus, fodit? Reprehensio eorum stultitiae, qui vano, et inutili futurorum, immo et nunquam fortasse futurorum discriminum metu, omnem sibi praesentium Bonorum laetitiam, atque fructum corrumpunt, perpetuisque seipsos, ac penè tartareis cruciatibus torquent. Et sequuntur vsque ad 26. Quos ideo cruciatus in

quouis temporis puncto totam eorum longitudinem colligat, collectâque adeo vehementiùs animos torqueat. Quae vltimo loco proposita ratio vt planior ad intelligendum sit; statuitur quauis in re aliud esse amplitudinem spatij, aliud vim, et vehementiam naturae, nec, qui dolor sit longior, eum esse propterea acriorem censendum. Nam, cum nullo temporis puncto praeteriti, futurique cruciatus, vtpote absentes, sensu percipi valeant; nullo etiam temporis puncto plus doloris re ipsâ percipitur, quàm, si vnicum intra temporis punctum ille totus desineret.

totâ illâ coniunctim, multòque propterea vehementiùs, quàm eorum innata vis ferat, quouis tempore animum cruciat. Vnde colligitur, nullum esse intestino hoc tortore funestiorem tyrannum: vtpote qui barbaram, nec ab vllis vnquam Tyrannis inuentam, grauissimè simul, diutissimèque torquendi artem et vnus inuenerit, et in eos, quos sibi obnoxios habet, continenter exerceat. Perpensâ iam illius immanitate, facilis, et nulli non obuia ad eam retundendam praxis

sumus. Exemplo esse potest securus Alexandri Macedonis, sub ipsam horam ineundi cum Dario certaminis, somnus, quem vigil de futurâ pugnâ meditatio praecesserat. Atque hinc prima ratio nostrae aduersùs Epicurum propositionis eruitur. Qui enim casus impendentes prospexit, illorum iam vim, naturam, et magnitudinem cognitam habet, minùs idcirco ad subitam aggressionem trepidaturus, quàm qui, nihil eiusmodi antea meditatus, vel leuissimâ, et saepe inani consternatur, ignota pro maioribus ducens, occursantis discriminis

futurâ pugnâ meditatio praecesserat. Atque hinc prima ratio nostrae aduersùs Epicurum propositionis eruitur. Qui enim casus impendentes prospexit, illorum iam vim, naturam, et magnitudinem cognitam habet, minùs idcirco ad subitam aggressionem trepidaturus, quàm qui, nihil eiusmodi antea meditatus, vel leuissimâ, et saepe inani consternatur, ignota pro maioribus ducens, occursantis discriminis specie. Afferuntur nonnulla exempla inanium terrorum, qui ex rerum obiectarum ignoratione oriuntur. Qualis ille, quo suos

cognitam habet, minùs idcirco ad subitam aggressionem trepidaturus, quàm qui, nihil eiusmodi antea meditatus, vel leuissimâ, et saepe inani consternatur, ignota pro maioribus ducens, occursantis discriminis specie. Afferuntur nonnulla exempla inanium terrorum, qui ex rerum obiectarum ignoratione oriuntur. Qualis ille, quo suos Heliogabalus conuiuas affecit, exarmatis leonibus in triclinium immissis. Nec non Panicus, apud Tacitum, Romanis in

negotijs, vitaeque in vsu aduersi potest contingere, sedulo cogitatu assuescamus prospicere: tum statim, quae cuique casui leniùs ferendo aptissima sunt, conquiramus Sapientiae praecepta, ijsque velut armis mentem tegamus. Horum verò preceptorum copiosa in duobus, qui sequuntur, libris supellex promittitur. LIBRI III. Vbi generalia fortuitis quibusque casibus leniendis afferuntur remedia.

Poesim ab otiosis, et futilibus nugis, quae natiuam illius nobilitatem nimiùm quantùm infamant, ad sublimiora reuocandam, humanaeque felicitati profutura argumenta: idque adeo in praesentibus libellis nos agere, Socratis exemplum sequentes, qui Philosophiam primus à curiosâ rerum physicarum indagine ad vtiliorem morum, vitaeque disciplinam traduxit. Cum igitur in superiori libro aduersùs impendentium Malorum formidinem opportuna remedia attulerimus; ea iam tradituros, quibus Sapiens instructus vel

sit fortitudo, quàm absentes, et remotos tantummodò casus citra perturbationem prospicere. Cauendum igitur ante omnia esse plurimorum stultissimum morem, qui, peruerso quodam miseriae veluti ambitu, suis calamitatibus fauent, easque tum assiduè respiciunt; tum in atrociorem sibi speciem conantur effingere. Immo contra pro virili enitendum, ab infortunijs suis, quàm longissimè liceat, mentem auertere, deque ijs

vt vel in ipsam, quae regnorum arbitra vulgò appellatur, suos porrigat fasces, perque aduersorum experimenta, secundis digniorem se probet. Cum igitur nemo vnus Mortalium ab aerumnis intactus occurrat; quàm superbum, iniustumque, et pudoris expertem dicemus, qui communem omnium sortem se queratur subire? Memorabilis Democriti ars, qua hoc idem argumentum Dario Regi, amissam vxorem impotentiùs dolenti, proposuit. Neque quisquam obijciat, nonnullos reperiri, aduersi cuiuslibet casùs ignaros.

Quartò, quia praestantium Virorum exemplis euincitur, nihil ipsam Sapienti ad felicitatem, et gloriam obesse. Solatia Alijs, qui indignè ferunt se ampliori ex Fortunâ ad inopiam delapsos. Iniustum esse illorum dolorem probatur. Cur enim lugendum sit, diuitias post vsum amittere, quas lugendum non esset, nunquam accepisse? Cum è contrario praeteritus Bonorum vsus, illorum priuationem,

Stilponis Megarensis, ac Diogenis Cynici exemplo. Solatia Natorum mortem lugentibus. Neque enim ipsi vel suâ causâ deflendi, vel nostrâ. Non suâ, vt qui, moriendo, vitae Mala, ac pericula omnia semel euaserint: quae tanta sunt; vt nos ipsis potiùs miserandos efficiant. Neque itidem nostrâ, ob rationes cum alijs Bonis externis communes, quorum supra iacturam solati sumus. At, simul

ipse suorum sibi decorum testis, externâ omni gloriâ penitùs caruit. Quanquam nec opus exempla tam sublimia conquirere: cum plurimos intueri passim homines liceat, qui, procul ab omni famae pompâ, atque strepitu, tranquillam in obscuro vitam, alijs opibus laetissimi, degunt. Parum tamen foret ad gloriam spernendam, quòd abesse citra pacis, laetitiaeque possit iacturam. Plus est, quòd adesse citra illius perturbationem vix

timoris, idque genus curarum aculeis animum fodiens, ac vetans quiescere. Adeo ut non modò absens, tanquam superuacuum munus, desideranda minimè sit; sed vel vltro se offerens declinanda, tanquam grauissimum onus. Solatia ijs, qui non solùm se gloriâ carere; sed ludibrio insuper esse, atque irrisui queruntur. Vel enim id genus ludibria suâ culpâ; vel immeriti subeunt. Si primum; nulla est causa irascendi, pro suo merito acceptis, quin potiùs gaudendi, quòd ex aliorum censurâ suorum foeditatem vitiorum, cautiùs ea

vanissima eiusmodi ludibria, vtpote à stultis profecta, facilè Sapienti erit, citra molestiam, transmittere. Quis enim aut insanire vulgum nesciat; aut insanorum conuicijs, nisi amens et ipse, commoueatur? Despiciendam igitur in ijs fatuitatem animi esse, qui nos ob corporis speciem despiciunt: cauendumque, ne, vanas stultorum irrisiones iniquiùs ferentes, iustam Sapientibus Nostri irridendi causam praebeamus.

quàm laesus, miserior, adeoque nunquam inultus, vtpote quem suum scelus externo quouis supplicio grauiùs afficiat. Denique, quia vltio de hoste sumpta nullum affert vulneribus ab eo inflictis remedium. Colligitur itaque, non de ijs, qui exteriùs laedere conati nos fuerint, hostibus vltionem quaerendam, sed in nostram iracundiam, et vlciscendi auiditatem, tanquam in capitalissimum animi hostem, pugnandum, deque huius intimi potiùs, ac grauissimi vulneris cogitandum medelâ, quàm de leuioris, externique alterius

demum libertas non modò nullis cohibetur custodijs; sed secreto in recessu plus etiam facultatis, ad sibi, honestisque artibus vacandum, nanciscitur. Cuius rei nobile documentum Seuerinus Boethius in Ticinensi carcere exhibuit. Hunc igitur ex custodià suâ fructum qui referat, nae ille tum poenae sibi sensum leniorem efficiet; tum gratias etiam agere iudicibus poterit, quòd, desidiae remotis illecebris, felici se quâdam necessitate ad meliora

valebit, ijs nos cruciatibus à Deo Parente amantissimo ad meritorum, gloriaeque incrementum exerceri, aeterna breuissimae perpessionis praemia iam iam relaturos. Vicinae mortis solatia: et primum quidem ex plurimis, assiduisque mortalis aeui laboribus, quos qui grauiter fert, eorum finem in remedijs potiùs, quàm Malis numeret, necesse est. Thracum, et Saguntini pueri exempla in hanc rem afferuntur.

potiùs, quàm Malis numeret, necesse est. Thracum, et Saguntini pueri exempla in hanc rem afferuntur. Quocirca sibimet contradicere, qui de vitae tum aerumnis, tum breuitate queruntur: cum è contrario, si vita est optabilis, illâ frui; si misera, illius breui fine solari se liceat. Alterum mortis solamen, quòd vitam non tollit Sapienti, sed in melius commutat. Nam animus immortalis est, nihilque

generatim proponitur. Tum singulorum nominatim vis, atque furor describitur: initio ab Irâ desumpto, eiusque violento, ac praecipiti ingenio palàm ostenso. Vnde pronum colligere, quàm tristis, et miserandus sit animi habitus, qui tam impotenti se Furiae permiserit. Confirmatur haec animi perturbatio horrendis, et insanissimis motibus, quibus ipsummet Iratorum corpus agitari consueuit. Adduntur barbarae caedes, prouinciarum excidia, suppliciorum ingeniosa, et

in allatis huc vsque praeceptionibus fuerit, si vitio carere iracundiam, quin et multùm prodesse opinemur. Contrarium hic ergo statuitur: et primò nec iustam, nec vtilem eam esse in puniendis delictis probatur: cum praeceps ac turbida non facilè iustum vltionis modum, atque ordinem teneat, qui tunc optimè seruatur, cum, vacuo à perturbationibus animo, ad solius rationis praescriptum puniuntur delicta. Praeterea, cum nemo sit prorsus criminis purus; id ius, atque ratio videtur exigere, vt quales quisque aduersùs sua crimina iudices, misericordes

potiùs, quàm iratos desiderat; talem aduersùs aliena se et ipse iudicem praebeat. Immo, vel si nullius quis foret criminis conscius; adhuc minùs iustè irasceretur peccantibus: cum eos miserari potiùs hoc nomine, tanquam infelicissimos, debeat, Medici exemplo, qui Aegrorum putria membra non irascens, at inuitus, et miserans secat. Denique, licet vultùs, vocisque iracundia improborum contumaciam terrore compescat; non tamen

Immo vel hinc Irae pernicies colligitur, quòd immodico ardore, vltra legitimos fortitudinis limites, vel aperta in exitia, quos corripuit, impellat: cum Ratio validos quidem, sed prudentiâ temperatos, adeoque salutares, habeat impulsus: confirmaturque id Fabij Maximi exemplo, qui, cunctando, iraeque obsistendo, rem Romanam restituit. Succedunt iam praui Amoris, seu Libidinis veriùs remedia. Hoc enim aduersùs foedissimam luem in primis profuerit, splendidum, quod iniquissimè vsurpauit, quoque veluti fuco innatam turpitudinem velat,

redigere vel Victorum, Heroumque animos soleat. Cuius rei documenta, Sampson, Dauides, et Iacobus Eremita afferuntur. Superesse igitur, vt, qui tutus in hac pugnâ esse velit, omnes hosti fallacissimo aditus diligentissimè obstruat: oculis primò solerti custodiâ vallatis, ne venefico fascinentur aspectu. Auribus secundò ad Sirenias quaslibet incantationes occlusis.

ne venefico fascinentur aspectu. Auribus secundò ad Sirenias quaslibet incantationes occlusis. Tertiò librorum Cupidinea tractantium sibi penitùs lectione interdictâ. Omnibus tandem declinatis eorum, qui mortiferâ huiusmodi scabie inficiuntur, comercijs. Nihil tamen magis cauendum, quàm, vt ne animus, sub Venereae titillationis exortum, sui morbi initijs conniueat: sed prima illa contagionis veneniferae semina eâdem, atque adeo promptiori, quàm illapsum gremio

quia suum gloriae studium omni arte dissimulat, ne in risus nimirum, et fabulam abeat, si deprehendatur, formidans: ipsemet adeo Ambitionem indecoram, ac luce indignam confessus. Tertiò multùm etiam ad sedandum famae ardorem conducet, si ille error discutiatur, qui Ambitiosorum plerisque solet imponere, omnium oculos in se esse conuersos, omnium per ora suum nomen volare, omnium mentes Sui admiratione occupari, per voluntarij cuiusdam somnij speciem, fingentibus. Quo errore nihil inanius: cum hominum sibi quilibet vacet, de

quàm multa in ijs etiam, quos nouit, desideret, ac reprehendat. Alterum argumentum est, quia non multùm seu obseruare, seu mirari solemus, nisi eos, qui nostrâ in professione videntur excellere: his verò aemulatio iniquiores nos iudices facit. Vt profectò vix vlli Mortalium eximiam apud homines, partim incuriosos, si alieni sint; partim obtrectatores, si socij, laudis, atque famae celebritatem liceat referre: stultumque adeo

indignandum proprio statui, quòd naturâ obscurus, atque ignobilis sit: cum vbiuis Sapienti gloriae campus pateat, vt Epaminondae, aliorumque praestantium virorum exempla testantur. Vitam quippe hominum dramati similem esse, in quo non plus laudis refert, qui praestantiores partes accepit, sed qui suas, quaecunque illae sint, concinniùs gerit. Quartum, In propositis constanter haerere: cum alienum prorsùs à Sapientiâ sit, nouitatis illecebrâ, vel coeptorum taedio à susceptis ritè consilijs in diuersum

quòd naturâ obscurus, atque ignobilis sit: cum vbiuis Sapienti gloriae campus pateat, vt Epaminondae, aliorumque praestantium virorum exempla testantur. Vitam quippe hominum dramati similem esse, in quo non plus laudis refert, qui praestantiores partes accepit, sed qui suas, quaecunque illae sint, concinniùs gerit. Quartum, In propositis constanter haerere: cum alienum prorsùs à Sapientiâ sit, nouitatis illecebrâ, vel coeptorum taedio à susceptis ritè consilijs in diuersum traduci. Quae

compescere; duriùs tamen multò esse, per quaeuis praecipitia, et abrupta impotenti illius libidine auferri. Praesertim verò cum animus seuerè aliquandiu habitus paulatim contumaciam imminuat, et tandem Rationis imperium pati condiscat: equini instar pulli, qui domitus Rectori se facilem praebet: contra verò indulgenter diu habitus vix vllâ deinde vi ad parendum potest induci. Sextum, Nihil admittere, cuius nos peracti serò deinde poeniteat. Stultorum enim esse, quidquid animo in praesens arrideat, sine vllo Malorum

Octauum, Animi otium cum honestis occupationibus, vitaeque ministerijs coniungere. Id verò facilè praestaturum, qui neque plus iusto sibi occupationum, et laborum assumat, neque illis ob spem lucri, vel gloriae, sed vnius honestatis gratiâ mentem, atque corpus exerceat. Sic enim liber, Suique, et rerum potens sapienti ratione omnia temperabit: neque se negotijs seruili anxietate subijciet, properans opus

atque factis indignum obiecerit, cui mederi nostrum minimè sit; Diuino id iudicio relinquere, et à cogitatione, ac memoriâ quamprimùm expungere. Non minimam siquidem nostrarum molestiarum partem ex Alijs oriri, magnumque proinde earum compendium ab eo fieri, qui, in utili externarum rerum cogitatione dimissâ, sibi norit vacare. Vndecimum, Humanum omne genus fraterno amore complecti, eiusque felicitatem, non secus, ac

eorum perueniens, ac si ipsi tantùm vacaret: adeo ut certo certiùs persuadere sibi quilibet possit, nihil sibi quantamcunque fruentium eâdem sorte Sociorum turbam obstare, quin plenissimè, integerrimèque à Deo ametur. Denique, cum amor omnia faciat communia; qui mortalibus Amicis coniungitur, eorum aduersos casus, non secus, ac suos, lugeat necesse est. Quantò igitur illius laetior amicitia, qui plenè beatus nullam ex seipso lugendi materiem suis amatoribus praebeat, sed in suae illos potiùs syncerissimę immensissimęque beatitatis communionem

eâdem sorte Sociorum turbam obstare, quin plenissimè, integerrimèque à Deo ametur. Denique, cum amor omnia faciat communia; qui mortalibus Amicis coniungitur, eorum aduersos casus, non secus, ac suos, lugeat necesse est. Quantò igitur illius laetior amicitia, qui plenè beatus nullam ex seipso lugendi materiem suis amatoribus praebeat, sed in suae illos potiùs syncerissimę immensissimęque beatitatis communionem asciscat? Neque quisquam excelsum adeo foedus,

et creata omnia, prę immensâ supremi Conditoris pulchritudine, fastidientis, intimamque cum eo coniunctionem ardentissimè suspirantis. Eiusdem imploratio, suum caecis vt Mortalibus detegat iubar, omnium amores, vbi plenè agnoscatur, in se vnum versurus, vtpote qui omnimoda, et perfecta votorum sit quies, atque cordis tranquillitas. Cuius suauissimi nectaris venas omnes, ac riuos cum, quàcunque fas erat, noster hactenus

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report