Your search found 28609 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 21573-21858:

MDCCXLVII. EX TYPOGRAPHIA PALLADIS EXCUDEBANT NICOLAUS ET MARCUS PALEARINI SUPERIORUM FACULTATE. Mandare quemquam litteris cogitationes tuas, qui eas nec disponere, nec illustrare possit, nec delectatione aliqua allicere lectorem, hominis est intemperanter abutentis et otio et litteris. Cic. Tuscul. Disp. lib. I.

S. P. D. In humaniorum artium studiis usuvenire solet, CARDINALIS AMPLISSIME, ut eam quam quisque profitetur, patere latissime facultatem putet, atque ita cum reliquis fere omnibus doctrinis colligatam ac nexam esse, ut qui rite illam assequi velit, caeteris omnibus ornatum atque instructum esse oporteat. Neque enim aut perfectus Orator aut excellens Historicus videtur iis, qui earundem artium leges definierunt, qui non omnium rerum scientiam animo

atque ita cum reliquis fere omnibus doctrinis colligatam ac nexam esse, ut qui rite illam assequi velit, caeteris omnibus ornatum atque instructum esse oporteat. Neque enim aut perfectus Orator aut excellens Historicus videtur iis, qui earundem artium leges definierunt, qui non omnium rerum scientiam animo comprehenderit. Quae eo usque ad reliquas etiam artes dimanavit opinio, ut ne Architectum quidem aliter informari recte posse sit a Vitruvio traditum. Verum, quae isti fortasse nimis arroganter usurpant, id potissimum ei

doctrinis colligatam ac nexam esse, ut qui rite illam assequi velit, caeteris omnibus ornatum atque instructum esse oporteat. Neque enim aut perfectus Orator aut excellens Historicus videtur iis, qui earundem artium leges definierunt, qui non omnium rerum scientiam animo comprehenderit. Quae eo usque ad reliquas etiam artes dimanavit opinio, ut ne Architectum quidem aliter informari recte posse sit a Vitruvio traditum. Verum, quae isti fortasse nimis arroganter usurpant, id potissimum ei praestantissimae Disciplinae, quae Urbium

Quae quidem unde suppetere adjumenta ei possint, minime video, nisi eidem cum universa Philosophia maxima intercedat necessitudo, ut si illius conjunctione praesidioque careat, nulla profecto esse possit. Neque vero haec a me ita dicuntur, quasi non a Stoicorum opinione vehementer dissentiam, qui Sapientem solum Regem esse disputabant; neque cum qui intra parietes atque in Academiae umbra latuisset, subito capessendae Reipublicae Regnique gerendi scientiam consecutum existimo; sed illud statuo optimos Reges, optimos Regum

minime video, nisi eidem cum universa Philosophia maxima intercedat necessitudo, ut si illius conjunctione praesidioque careat, nulla profecto esse possit. Neque vero haec a me ita dicuntur, quasi non a Stoicorum opinione vehementer dissentiam, qui Sapientem solum Regem esse disputabant; neque cum qui intra parietes atque in Academiae umbra latuisset, subito capessendae Reipublicae Regnique gerendi scientiam consecutum existimo; sed illud statuo optimos Reges, optimos Regum Adjutores atque Administros Philosophiae opera potissimum

umbra latuisset, subito capessendae Reipublicae Regnique gerendi scientiam consecutum existimo; sed illud statuo optimos Reges, optimos Regum Adjutores atque Administros Philosophiae opera potissimum informari, et si quando contigerit, ut qui causarum ordinem rationemque intelligat, idem summae rerum gerendarum praeficiatur, tunc et florentissimum Imperii Statum et beatas Respublicas fore. Quae cum affirmem, non is sum, qui non videam, quam arduum sit ac difficile praeesse caeteris, omnia suo arbitratu movere, Civium animos

Regum Adjutores atque Administros Philosophiae opera potissimum informari, et si quando contigerit, ut qui causarum ordinem rationemque intelligat, idem summae rerum gerendarum praeficiatur, tunc et florentissimum Imperii Statum et beatas Respublicas fore. Quae cum affirmem, non is sum, qui non videam, quam arduum sit ac difficile praeesse caeteris, omnia suo arbitratu movere, Civium animos aequitate moderari, atque idem quam pene exhibeat speciem quandam ipsius Naturam omnem moventis ac temperantis Dei. Sed cujus animus hanc Naturae infinitatem sit contemplatus, quibusque legibus

aliquid tamen concedis temporis. Vetus illa quidem nonnullorum est opinio, falsa tamen ac contemnenda, otiosorum tantum hominum esse ac vulgarium tractare litteras, quas Principibus Viris in publicarum rerum procuratione versantibus minus decoras esse putandum sit. Faluntur profecto, qui haec ita existimant. Compendiariam quandam esse viam per haec studia ad virtutem ad laudem ad gloriam Optimus novit atque amplissimus quisque; cum praesertim bene provisum ante sit, ne quid privatis studiis de opera publica detrahatur. Quarum igitur vides indolem, amas Litteras ac foves, quae

ac foves, quae te praesidia sibi et decora patrocinio tuo comparari gaudent. Domum videmus tuam lectissima instructam Bibliotheca, quam novis undique conquisitis voluminibus ornatiorem in dies atque ampliorem facis. Hinc eximios in omni doctrinarum genere fructus a te percipi norunt omnes, qui sermonibus aliquando tuis interfuerunt. Equidem ipse, cum primum te salutandi venerandique gratia adiissem, ad reliqua animi ornamenta tantum a te philosophiae studium adjunctum esse comperi, quantum, qui te ignorarent, nunquam in tam occupata impeditaque vita esse posse arbitrarentur.

ampliorem facis. Hinc eximios in omni doctrinarum genere fructus a te percipi norunt omnes, qui sermonibus aliquando tuis interfuerunt. Equidem ipse, cum primum te salutandi venerandique gratia adiissem, ad reliqua animi ornamenta tantum a te philosophiae studium adjunctum esse comperi, quantum, qui te ignorarent, nunquam in tam occupata impeditaque vita esse posse arbitrarentur. Cum enim philosophari tibi mecum placuisset (quem Philosophum fortasse esse crederes, cum meum de Philosophia tibi librum obtulissem), tam gravibus

fit, ut, cum animum ad discendum adjungimus, id aegre a nobis ac cum labore fieri experiamur: proinde ea studia, queis alitur animus, cito fastidimus ac repudiamus, nisi suavitate aliqua noster hic levetur atque imminuatur labor. Quapropter probanda mihi videtur veterum Philosophorum ratio, qui in Academiis ac lyceis satis ornate eleganterque disserendo ad audiendum excitabant homines tum loci tum sermonis jucunditate. Hujusmodi instituto si stetissent ii, qui mox eas disciplinas professi sunt, minus inculta fortasse tandiu ea studia jacuissent: nosti enim, qualem iis speciem plerique

nisi suavitate aliqua noster hic levetur atque imminuatur labor. Quapropter probanda mihi videtur veterum Philosophorum ratio, qui in Academiis ac lyceis satis ornate eleganterque disserendo ad audiendum excitabant homines tum loci tum sermonis jucunditate. Hujusmodi instituto si stetissent ii, qui mox eas disciplinas professi sunt, minus inculta fortasse tandiu ea studia jacuissent: nosti enim, qualem iis speciem plerique quam asperam adhibuerint; et, quasi ea, quae ipsi traderent, per se satis essent ampla atque illustria, nihil minus elaborarint, quam ut eadem non incompte

quo pacto liberales animos a discendo averterunt, nedum invitarint, eo, ut opinor, decepti, quod cum solam dicendi venustatem rem esse levissimam putarent, eandem etiam gravibus sententiis doctrinaeque adjunctam nihil afferre momenti arbitrati sunt: Quae quidem docendi ratio Sapientium animis, qui rerum ipsarum atque ordinis pulchritudinem intelligunt, satisfacere fortasse poterat: at cum Philosophia hominum vitae utilissima sit, ad universorum animos fuit accommodanda, resque gravissimae, ut in omnium mentes facile influerent, cum hilaritate sermonis conjungendae. Quid enim crebrius

Quid enim crebrius videmus, quam ea, quae venuste atque eleganter mandantur litteris, in oculis omnium ac manibus esse? Quae vero ex eo genere tam libenter legimus audiamus atque ediscimus, quam quae carminibus scripta sunt? Quod qui fieret, nisi Poetae potissimum ex eorum artis instituto delectationem praeseferrent? Sed ut illorum asperum atque austerum docendi genus improbamus, ita horum quoque inanes illecebras ac rerum gravitate destitutam suavitatem reprehendimus. Cum enim sit tanta artis hujus celebritas, qui eam ad

sunt? Quod qui fieret, nisi Poetae potissimum ex eorum artis instituto delectationem praeseferrent? Sed ut illorum asperum atque austerum docendi genus improbamus, ita horum quoque inanes illecebras ac rerum gravitate destitutam suavitatem reprehendimus. Cum enim sit tanta artis hujus celebritas, qui eam ad voluptatem tantum detorquent, qui non ad res utiles atque graves convertunt, nonne eximiam opportunitatem juvandi negligere videntur, atque ad inanissimam consuetudinem ab optima institutione deflectere? Nam Veteres humanissimam artem non ad delectandum tantummodo (ut nunc ea abutimur)

ex eorum artis instituto delectationem praeseferrent? Sed ut illorum asperum atque austerum docendi genus improbamus, ita horum quoque inanes illecebras ac rerum gravitate destitutam suavitatem reprehendimus. Cum enim sit tanta artis hujus celebritas, qui eam ad voluptatem tantum detorquent, qui non ad res utiles atque graves convertunt, nonne eximiam opportunitatem juvandi negligere videntur, atque ad inanissimam consuetudinem ab optima institutione deflectere? Nam Veteres humanissimam artem non ad delectandum tantummodo (ut nunc ea abutimur) adhibuerunt; sed idcirco praeclare

cujusquam rei utilitas postularet, et in Rebuspublicis constituendis et in condendis legibus et in popularium animis ad fortitudinem excitandis eam praesertim usurpaverunt. Eo consilio ipsam etiam Philosophiam carminibus et coli coeptam et mox traditam quis ignorat? Scimus primos fuisse Poetas, qui a feritate atque agresti victu revocassent homines ad morum praecepta atque ad vitae urbanioris cultum. Quae res propter vetustatem etiam in errorem fabulae traducta est; atque hinc fortasse nonnulli fuisse perhibentur, qui sono testudinis atque cantu et feras mansuefacerent, et saxa in muros

et coli coeptam et mox traditam quis ignorat? Scimus primos fuisse Poetas, qui a feritate atque agresti victu revocassent homines ad morum praecepta atque ad vitae urbanioris cultum. Quae res propter vetustatem etiam in errorem fabulae traducta est; atque hinc fortasse nonnulli fuisse perhibentur, qui sono testudinis atque cantu et feras mansuefacerent, et saxa in muros urbis congregarent. Sed ut haec antiqua nimis omittamus, cum jam Graecia artium studiis maxime floreret, accepimus Parmenidem Xenophanem Empedoclem atque alios

Italiam ac eam praecipue Italiae partem, quae Graecia Magna dicta est, divulgaturos fuisse, nisi hunc morem in his tractandis disciplinis ipsi potissimum tenuissent; quos traditum est adjecisse carminibus fides etiam atque cantus? Quae quidem praeclare eorum rationi convenire poterant, quippe qui ab Harmonia et numeris omnia repeterent. Verum horum omnium nulla pene monumenta ob longinquitatem temporum ad nos transmissa sunt. Unius extat, atque ad nos usque dimanavit Lucretii venustissimum opus; cujus eo libentius mentionem facio, quod eum in scribendo secutus sis ipse. Quem Musarum

secutus sis ipse. Quem Musarum etiam minime studiosum non ad legendum trahant ea, quae ab ipso versibus sunt reddita? Cui non illa antiquioris sermonis urbanitas mire placeat? Ab Epicuro et ab Epicureis quae ante illum tradebantur, scimus propter incompositum dicendi genus non ab aliis fere, nisi qui ab eadem disciplina essent, legi solita: nunc eorumdem cognoscendorum cui non ea in dicendo venustas mirificam cupiditatem excitat? Verumtamen, quo magis hanc in illo praestantiam admiramur, accidit, ut eo molestius feramus tantam elegantiam tam absurdis sententiis adhibitam esse, et quae

diutius non moror. Venio ad Philosophiae, quam pertractasti, genus. Ego cum hisce nostris temporibus Philosophiam a tot doctissimis Viris illustratam atque ornatam considero, cujus aptius quam Cartesii rationem versibus reddendam suscepisses, ex his omnibus video neminem. Nam etsi eorum etiam, qui post illum eamdem excoluerunt, multa egregia quidem ac praeclara sint inventa atque instituta; tamen si haec potius reddere voluisses (quamquam nec interdictum tibi putas, ne horum etiam pleraque desumas, et nonnulla transferas ad ejus rationem, cujus e fontibus praecipue rem hauris) neque ea

studiorum, atque e situ ac squalore in claritatem atque lucem has optimas disciplinas eduxit. Cujus quidem rei laudem nunquam tantopere percipio, quam cum Philosophiae statum, qualis ante illum fuerit, recordor. Quae enim fuit ab iis, qui tum temporis eam professi sunt, ratio adhibita in hac rerum universitate consideranda atque investiganda Natura? An Experientiam, qua maxime res geri potuit, excoluerunt? At nefas (opinor) putaverunt religiosi homines tentare atque scrutari Naturam; proinde experimentis omnino pepercerunt. In

haec aetas nostra plura vidit, quam antea multarum aetatum serie cognita fuerint. Quae ego omnia si uni eidemque Cartesio accepta refero, non temere id mihi quidem videor facere. Ut enim solemus, quidquid terrarum in orbis circumnavigatione aliorum industria ac labore compertum est, eis tribuere, qui primi incredibili ausu Oceanum praetergressi novas terras ac regiones compererunt; eodem jure arbitror, quidquid in Philosophia aliorum opera mox cognovimus, eum sibi vindicare posse, qui veri inquirendi aperuit viam caeteris, et facem praetulit. Plura de Cartesio libenter dicerem, si aut ulla

solemus, quidquid terrarum in orbis circumnavigatione aliorum industria ac labore compertum est, eis tribuere, qui primi incredibili ausu Oceanum praetergressi novas terras ac regiones compererunt; eodem jure arbitror, quidquid in Philosophia aliorum opera mox cognovimus, eum sibi vindicare posse, qui veri inquirendi aperuit viam caeteris, et facem praetulit. Plura de Cartesio libenter dicerem, si aut ulla ejus laudibus per me fieri posset accessio, aut non vererer, ne, si uberius de illo dicerem, viderer idcirco id facere, ut amplior inde pars laudis tanquam cum

si aut ulla ejus laudibus per me fieri posset accessio, aut non vererer, ne, si uberius de illo dicerem, viderer idcirco id facere, ut amplior inde pars laudis tanquam cum illo communicatae tibi redundare possit. Nam ego quidem semper duxi non exiguum esse meritum eorum, qui, quae ab aliis sapienter sunt inventae, ita reddere possint, ut in communem usum ea derivent; et si utilitate rem metiamur, eos fere aeque ac doctrinae Auctores ipsos benemereri de bonis artibus. Sed horum qualiscumque sit laus (neque enim quidquam affirmare ausim, ne tua causa facere videar),

existimo. Tanquam enim ex adytis Philosophiae ad omnium utilitatem optimas disciplinas eduxisti. Nam cum in tanta luce res obscuriores collocaveris, severioribus tantam elegantiam conciliaveris; ea, quae tantummodo mentibus eorum, qui gravioribus studiis detineri solent, hactenus erant reservata, transtulisti etiam ad minus eruditorum cognitionem. Atque hic equidem non fateri non possum me nunquam arbitratum esse res tam impeditas tamque difficiles tam aperte ac dilucide dici potuisse. Quae enim in soluta oratione, atque ubi

res tam impeditas tamque difficiles tam aperte ac dilucide dici potuisse. Quae enim in soluta oratione, atque ubi verborum quae rebus accommodata sint in promtu est copia, non satis commode ac vix clare dicuntur, eadem et carminibus et breviter atque ita perspicue sunt a te reddita, ut non ab iis, qui rem fuse ac copiose agunt, plura desideres. Hujusmodi esse censeo, quaecumque de Metaphysicis rebus libro primo tradita sunt: ubi, quidquid de Mente hominis, quidquid de Divinae Naturae atque aliarum rerum informatis atque innatis notionibus dici solent, satis explanate describis. Quae vero

decor, ut facile Lucretii rationem in scribendo assecutum te esse quis possit agnoscere. Elucent vero aliquando inter doctrinam ac severiores sententias apte positi quidam hilariores atque amoeniores ornatus, qui videntur animum reficere et reddere ad caetera cognoscenda alacriorem. Ex quibus ego rebus omnibus, si quid animi mei conjectura prospicere possum, non dubitem, quin eam, quae Scriptoribus a frequentia legentium praecipua proficiscitur commendatio, facillime sis ipse consecuturus: cum enim

ego rebus omnibus, si quid animi mei conjectura prospicere possum, non dubitem, quin eam, quae Scriptoribus a frequentia legentium praecipua proficiscitur commendatio, facillime sis ipse consecuturus: cum enim gravissimae disciplinae venustatem adjunxeris, arbitror fore, ut eos, qui hisce rebus non tenentur, si minus rerum ipsarum dignitas atque utilitas, ipsa certe jucunditas trahat: ii vero, qui versari in his doctrinis solent, fortasse a severioribus studiis ad haec hilariora non gravate animum traducent. Quod cum abunde satis, ut auguror, successerint, velim, ut non

legentium praecipua proficiscitur commendatio, facillime sis ipse consecuturus: cum enim gravissimae disciplinae venustatem adjunxeris, arbitror fore, ut eos, qui hisce rebus non tenentur, si minus rerum ipsarum dignitas atque utilitas, ipsa certe jucunditas trahat: ii vero, qui versari in his doctrinis solent, fortasse a severioribus studiis ad haec hilariora non gravate animum traducent. Quod cum abunde satis, ut auguror, successerint, velim, ut non hanc praeteritorum tibi studiorum mercedem tanquam ac metam constitutam existimes, sed proposito veluti praemio ad

facit, ut te horter ipsamet rei tam arduae praestantia ac magnitudo; et ex eo, quod hactenus in quamplurimis fere aeque difficilioribus praestitisti, conjiciens, idem etiam in hoc praestare te posse confido. Ne tamen imparati ad rem veniant, qui haec legent, atque ut omnium rerum seriem non explicatam (secus enim commentario opus esset) sed indicatam praevideant, Argumenta ad singulos libros tuos scribere volui; ex quo appareat, me, et si valde mea opera te juvare non potuerim, omnino tamen tibi deesse noluisse.

praeter se alios etiam esse Homines ex eorum cogitationes nobiscum in sermone communicatis deducit. Mundum creatum esse a Deo, cui uni per se esse convenit, ab eoque servari atque administrari demonstrat a versu 829. pravasque de Natura, Fortuna, et Fato opiniones tollit, eosque arguit, qui a rerum gubernatione Deum amovent: quos refellens ad Animorum immortalitatem demonstrandam deducitur a versu 1194. Cum enim Animi naturam in cogitatione sitam esse, Corporis vero in extensione probet, ex ejusdem Corporis dissolutione Animum, qui simplex sit, disolvi atque

et Fato opiniones tollit, eosque arguit, qui a rerum gubernatione Deum amovent: quos refellens ad Animorum immortalitatem demonstrandam deducitur a versu 1194. Cum enim Animi naturam in cogitatione sitam esse, Corporis vero in extensione probet, ex ejusdem Corporis dissolutione Animum, qui simplex sit, disolvi atque interire non posse concludit; aliisque id argumentis confirmat ad versum 1349. Deinde respondet iis, qui sibi objicere possint, Animum pro varia corporis affectione varie affici, proinde illius interitu interiturum: explicat legem conjunctionis

1194. Cum enim Animi naturam in cogitatione sitam esse, Corporis vero in extensione probet, ex ejusdem Corporis dissolutione Animum, qui simplex sit, disolvi atque interire non posse concludit; aliisque id argumentis confirmat ad versum 1349. Deinde respondet iis, qui sibi objicere possint, Animum pro varia corporis affectione varie affici, proinde illius interitu interiturum: explicat legem conjunctionis inter Animum et Corpus, qua, quomodo altero affecto alterum allici oporteat, sancitum sit; ubi et Leibnizii Harmoniam praestabilitam exponit ac

Luna explicat. Tum ut Lunae et Solis defectus demonstret, annuum Terrae circa Solem motae cursum per duodecim Eclipticae signa describit. Orbem, quem Luna suo motu conficit, ab Eclipticae via variae hinc atque inde declinare ostendit, proinde ab hoc orbe Eclipticam intersecari in duobus punctis, qui vocantur Nodi. Fit itaque Lunae defectus, cum ea e regione Solis in Nodo vel prope Nodum versatur, terra interposita umbram in eam projiciente: Sol vero deficit, cum Luna item in Nodo radios ejus interjecta nobis intercipit. Ab ignorantia hujusmodi causarum proficisci superstitiosas et pravas

stationum et regressionum Planetarum ad vers. 1157. explicatio. Tum non obstare diurno Terrae motui lapsus corporum deorsum recta, ut apparet, cadentium, neque ejusdem motui annuo officere Siderum inerratium inter se et respectu Terrae non mutatos situs ostenditur. Versibus, qui a 1237. sequuntur, descriptiones Siderum fixorum continentur. Hoc loca refelluntur ii, qui ab aspectu Siderum futura preadicunt. Viam Lacteam ex confertissimarum stellarum multitudine confici ait. Fixa Sidera videri inaequalia propter inaequalem eorum a nobis distantiam; eaque primae

diurno Terrae motui lapsus corporum deorsum recta, ut apparet, cadentium, neque ejusdem motui annuo officere Siderum inerratium inter se et respectu Terrae non mutatos situs ostenditur. Versibus, qui a 1237. sequuntur, descriptiones Siderum fixorum continentur. Hoc loca refelluntur ii, qui ab aspectu Siderum futura preadicunt. Viam Lacteam ex confertissimarum stellarum multitudine confici ait. Fixa Sidera videri inaequalia propter inaequalem eorum a nobis distantiam; eaque primae Magnitudinis esse, quae nobis vicinicia sunt; et totidem fere Solis vorticem circumdare, quot

et converti: hinc diurna Terrae circa se conversio: Lunam quoque semel circa se revolvi, dum periodum peragit suam, observari ait. Terrae vero axis ad Eclipticam idcirco inclinatur, quia directionem sui eandem conservat, quae illi fuit, ante quam Tellus a Solis absorberetur Vortice. Demum errorum, qui in Planetis et praesertim in Luna servantur, retionem reddit. A vers. 946. de corporum Gravitate agit, cujus causam repetit a globulis secundi Elementi a centro motus, quod idem Terrae centrum est, recedere nitentibus, et caetera corpora deorsum renovato semper impulsu trudentibus:

in Aequinoctiis vi Solis accedente. Aestus hujusmodi maxime sub proximis Aequatori locis, qua Lunae est via, contingunt; et quo quaeque magis ab illo distant Maria, minus agitari oportet. A vers: 298. tres affert de Fontium origine Philosophorum sententias; primam, quam refellit, eorum, qui maris aquam terrae insinuatam, ejusque purgatam meatibus in Fontes derivant; alteram asserentium eandem maris aquam in cavos terrae sinus illapsam ejus calore in vapores resolvi, qui post relictis salibus in guttas revertuntur, et manant in Fontes; tertiam quae pluviis et solutis nivibus

A vers: 298. tres affert de Fontium origine Philosophorum sententias; primam, quam refellit, eorum, qui maris aquam terrae insinuatam, ejusque purgatam meatibus in Fontes derivant; alteram asserentium eandem maris aquam in cavos terrae sinus illapsam ejus calore in vapores resolvi, qui post relictis salibus in guttas revertuntur, et manant in Fontes; tertiam quae pluviis et solutis nivibus Fontium originem refert: huic potissimum assentitur, eamque plurimis probat argumentis. His subjungitur a vers. 543.

consideraturus jam ab ejus generatione atque exortu incipit: idque a vers. 65. ad 116. Tum Animam in cerebro locat, unde per totum corpus nervorum propagines diffunduntur, per quos ipsa corpus impellit ac movet, et externarum rerum admonetur. Accedunt et spiritus, quos Animales vocant, qui de purgatiori sanguine effecti totum corpus pervadunt celeriter, ac mobilitant, rerumque species in cerebrum deferunt, in eoque imprimunt. Ab horum spirituum varietate, et diversa cerebri fibrarum constitutione diversi sunt Hominum mores et ingenia; unde et singulae aetates Hominis inter se

520. ad vers. 621. disputat, nobis eos a Natura datos esse non ad veritates rerum cognoscendas, sed ad tuendum conservandumque corpus (facile enim et compendiaria quadam via de rebus, quae vel obesse vel prodesse possint, nos admonent). Tum de iis seorsum acturus, primo Tactum, qui per totum corpus diffunditur, progigni docet in extima cute, a qua motus per nervos ad ipsius Animae sedem defertur. Affert hoc loco doloris et voluptatis discrimen, et hujusmodi alia. A vers. 704. ad 748. Gustum praecipue in linguae fibris collocat, variasque saporum species

in extima cute, a qua motus per nervos ad ipsius Animae sedem defertur. Affert hoc loco doloris et voluptatis discrimen, et hujusmodi alia. A vers. 704. ad 748. Gustum praecipue in linguae fibris collocat, variasque saporum species enumerat. Porro ad Olfactum transiens agit de Odoribus, qui vel in perpetuo particularum certis e corporibus est luxu, vel in varia aeris eorum meatus pervadentis dispositione constitunt. Cum igitur interiorem narium membranam illi percellunt, propagatus ad cerebrum usque hujusmodi motus convenientem in Anima sensum excitat. A vers.

particularum certis e corporibus est luxu, vel in varia aeris eorum meatus pervadentis dispositione constitunt. Cum igitur interiorem narium membranam illi percellunt, propagatus ad cerebrum usque hujusmodi motus convenientem in Anima sensum excitat. A vers. 796. sonum qui Auditus fibras percutit, nihil aliud esse, quam celeres aeris fremitus probat. Ejus reflexione ac repulsu Echo et vocalem Tubam explicat. Lentiore hujusmodi fremitu sonum ait fieri graviorem, eodem frequentiore acutiorem; ex utroque autem convenienter inter se permixo fieri Harmoniam; ubi

naturam ad vers. 572. considerat; tum Regulam, ac normam, ad quam eos componere debemus, ait esse aeternam supremae Rationis Legem, a qua Naturae Lex manavit: praecipuum hujus Legis scitum esse, ut Deum ipsum amemus, eique omnia referamus: Ab hujusmodi praescripto recedere plerosque, qui decepti sensibus inhaerescunt, ac fruuntur rebus, quae nobis ad usum vitae tantummodo date sunt. A vers. 728. docet primas Naturae leges omnium mentibus insitas ignorari non posse; eas esse immutabiles, quippe quae non ex hominum consensione, sed ex ipso Ordine et summa Ratione nata

suadeat, et a pravis avertat: oportuisse vero homines, cum Naturae legibus non obsequerentur, aliquo praesentioris poenae metu cohiberi; proinde humanas leges esse constitutas. A vers. 886. ad 1114. de Affectibus, quantum ad Mores ipsos referri possint, agens contra Stoicos disputat, qui omnes Affectus esse malos afferebant, animi proinde morbos appellabant. Porro Virtutis definitionem, ejusque partitionem in Prudentiam, Justitiam, Fortitudinem, et Temperantiam tradit; et sejunctim singulas ad vers. 1988. fusius describit. Tum ut Virtutibus ait honcitari

inclita tollit
43  Nobilitas, his ingenium divinius, et mens
44  Rerum notitiis praefulget i omnibus, omni
45  Hos tu, Diva, tua voluisti excellere laude.
46  Eja igitur Vos, doctrinae qui templa tenetis
47  Edita jampridem ingressi, si publica rerum
48  Cura sinit nostras etiam non spernere Musas,
49  Eja agite, hos vultu facili mea dona labores,
50  MARINE, atque

149  Evolvamus: erit multae id seges utilitatis,
150  Pectora doctrinae sancto dum lumine gaudent
151  Perfundi, puroque haurire a fonte liquores.
152  Nil didicisse potest, qui non prius omne, quod intra est,
153  Excutiat falsum. Jam mentem adverte sagacem.

154   Principio rerum species, quas hausimus alte
155  Tum, cum prima novis aetas fuit

vigere calorem
178  Assimilem nostro, quem tum manus excita sentit:
179  Praedita mollitie quoque vellera, praedita multa
180  Marmora duritie: velut idem sensus inesset
181  Illis, qui nobis, ope quorum cominus ipsi
182  Talia percipimus: quia propter disposituras
183  Rerum multimodas motusque simul variantes
184  Exoritur varius nobis quoque multiplexque

atque minutes
235  Perquam corporibus dicunt constare creatam,
236  Qua neque mobilius quidquam neque tenuius extat;
237  Assimilemque putant igni ventisque citatis,
238  Omnia qui penetrant late loca pervolitantes.
239  Quod quantum a vera avulsum ratione recedat,
240  Perspicuum tibi posterius faciemus, et hanc rem
241  Ipso a principio repetentes expediemus.

est quoque in his illud tibi dicere rebus,
243  Mentem saepe suis nimirum praecipitanter
244  Uti judiciis, metuit dum ignara videri.
245  Idcirco magnis erroribus involvuntur,
246  Qui nescire volunt potius, quam haud scire videri.
247  Infantum potis est hunc declinare pudorem,
248  Qui bene pervideat, Sapientum quantula res sit
249  Scire, suum teneat quae sinem progrediendi;

metuit dum ignara videri.
245  Idcirco magnis erroribus involvuntur,
246  Qui nescire volunt potius, quam haud scire videri.
247  Infantum potis est hunc declinare pudorem,
248  Qui bene pervideat, Sapientum quantula res sit
249  Scire, suum teneat quae sinem progrediendi;
250  Infinita quidem cum constent omnia, sciri
251  Quae possint, quaeque est illos nescire fatendum.

lumine quidquid
392  Et non confusa clarebit imagine veri,
393  Verum erit usque adeo, non unquam ut fallere possit:
394  Nam si posset, eadem illum ratione valeret
395  Fallere, qui sese retur, dum cogitat, esse;
396  Quod non posse quidem docui, res ipsaque per se
397  Jam patet. Ergo illud, quod clara in mente tuemur,
398  In nullas

477  Hoc habet a sese, major Natura vel olli
478  Largita est: at id ipsa sibi concedere nunquam
479  Evaluit, quonam et simul omnia summa dedisset,
480  (Quod magis huic facile est, qui sese eduxit, ut esset,
481  A nihilo) parti neque passa suisset ab ulla
482  Deficere. Ergo aliquam, quae mentem effecerit. Extra
483  Esse Potestatem magnam fateamur oportet.

523  Egrediens; nec habet, quo se deferre, quod ipsum
524  Non sit idem, possit: quare immutabile Summum est.
525  Et pariter debes proinde immortale fateri.

526   Qui tibi possit item Pulchrum Verumque Bonumque
527  Non id, quod Summum est, summa ratione videri,
528  Si quidquam est usquam pulchri verique bonique,
529  Tale quod ex aliqua saltem tibi parte videtur?

quocumque oculos circumfers, numine complet
532  Immenso locus ipse sibi Deus, omniaque uno
533  Continet amplexu, sed non extensus, ut aether,
534  Per loca, qui circum mundi latera omnia fusus
535  Stelliferi ad metas extollitur arduus orbis,
536  Sic tamen, ut teneat majori parte loci plus,
537  Parte minore sui minus, et non omnis ubique.

nec humi sese agnovere, suisque
629  Haerentes tenebris ausu contendere vano.
630  Aequius a parvi cum Pastor vertice collis
631  Jactet se spatio propiori cernere Solem,
632  Quam qui humiles campis sedere aut vallibus imis;
633  Cum magis ad Solem collati et sidera distent
634  Illi inter se, quam Sapiens a plebe minuta,
635  Si simul ad Summum collati respiciantur.

carmine nostro,
637  Quod tibi de Summi natura concinui, quo
638  Firmius haerescant animo res, insideantque,
639  Caetera perfacili poteris cognoscere nisu,
640  Nam veluti excelsi qui clivum montis anhelans
641  Difficili ascensu Sole impendente per aestum
642  Vix tandem exsuperarit, et est jam rupe potitus
643  Suprema, fessus quamvis et languidus artus

a Summo: porro quia pendet ab illo,
839  Principium tenuisse sui videatur, oportet,
840  De nihiloque creata, nec usque aeterna fuisse.
841  Quapropter, qui cunctarum primordia rerum
842  Esse aeterna ferunt, per seque existere posse,
843  Insanire putem priscorum corda Virorum,
844  Quorum cum primis Epicurus Democritusque est
845  In

molliter hortis.
846  Hi licet a vera lapsi ratione ferantur
847  Egregie multis in rebus, ob id tamen unum
848  Magnopere errantes merito insanisse videntur.
849  Haud aliter quam qui suspensam stare catenam
850  In liquido tantum velit aëre, tentet et auris
851  Innixam fabricare domum atque educere caelo.

852   Neve Deum mihi jam pergas contendere,

sive elephanto
883  Aut aere aut ligno multam confecta per artem
884  Stare diu valet, atque aevi contemnere vires,
885  Quamvis docta manus signo procul absit ab illo
886  Artificis qui finxit opus, quoque non ita possit
887  Copia cunctarum haec rerum per temporis omnes
888  Circuitus per se constans servataque egere
889  Jam nihil Auctoris, qui primum existere fecit:

ab illo
886  Artificis qui finxit opus, quoque non ita possit
887  Copia cunctarum haec rerum per temporis omnes
888  Circuitus per se constans servataque egere
889  Jam nihil Auctoris, qui primum existere fecit:
890  Namque horum ratio patefit diversa profecto.
891  Non manus Artificis penitus consistere fecit
892  Omne, quod in signo est, nec ab omni parte creavit;

951  Diversis translata locis, nisi semper ab illo
952  Diversis eadem illa locis sarvante creentur.
953  Quare cum peragi videamus cuncta movendo,
954  Omnis qui motus causa est, agat omnia, oportet.

955   Hinc facile agnosces, quam scilicet avius erret,
956  Qui penitus nulla fretus ratione fatetur
957  Semina cunctarum per se

953  Quare cum peragi videamus cuncta movendo,
954  Omnis qui motus causa est, agat omnia, oportet.

955   Hinc facile agnosces, quam scilicet avius erret,
956  Qui penitus nulla fretus ratione fatetur
957  Semina cunctarum per se genitalia rerum
958  Aeternos ire in motus semota quiete,
959  Quique ea summaï partem contendit in unam
960  Ferri:

infinito ferrentur percita plagis
986  Conciliorum infinitum genus experiundo,
987  Unquam congruerent inter sese ordine tali,
988  Qualem sortita est haec rerum Summa creata:
989  Qui queat ut fieri, rationem consiliumque
990  Altius humano divinam denique Mentem
991  Postulat, ut penitus nulla erret ab ordine parti,
992  Quo neque per coetus aeternos deveniet fors.

tam tenuia texta volantum,
1025  Si tamen has ullis quis sensibus usurpare,
1026  Vermesque innumero numero quoque lumina nostra
1027  Plane elabentes animo mirante recense:
1028  Qui, quoniam vivunt, nervos et sanguinem et ossa
1029  Fibrasque et venas debent et viscera habere,
1030  Non secus ac Elephas aut Bos aut fortis Equi vis;
1031  Quas res in magnis adeo constare minutas

sidere noctem,
1055  Nubibus imperitat, ventos regit, aëra mutat:
1056  Quin et gignendis genitalia semina rebus
1057  Praestat; vique sua foecundat, nutrit, et auget.
1058  Quorum qui nosset bene causas, esse pateret
1059  Naturam (quamquam maternum nomen adepta est)
1060  Nil nisi protelum causarum continuatum,
1061  Quae per se facere haud quidquam potuere, sed omnes

1063  Et movet, et facit, ut moveant; velut ipse catenam
1064  Si parte ex una teneas, agitesque, necesse est
1065  Annellos per pendentes ad caetera motus
1066  Ordine demisso descendat, qui tamen idem
1067  Ille erit, a dextra qui fit se sponte movente,
1068  Quamvis per medios annellos manet ad imos.
1069  Quin ipsum hoc, seriem quod dico continuatam
1070  Causarum a

ipse catenam
1064  Si parte ex una teneas, agitesque, necesse est
1065  Annellos per pendentes ad caetera motus
1066  Ordine demisso descendat, qui tamen idem
1067  Ille erit, a dextra qui fit se sponte movente,
1068  Quamvis per medios annellos manet ad imos.
1069  Quin ipsum hoc, seriem quod dico continuatam
1070  Causarum a prima, dici ne forte rearis

namque ita fuêrunt
1077  Dicere; cum certe non prima, sed unica constet.
1078  Quare opus est, caveas, Naturae ne tibi nomen
1079  Sit fraudi, fuit ut multis, qui plurima rerum
1080  Dum fieri in terris pariter caeloque tuentur,
1081  Omnem vim rebus Naturam suppeditare, et
1082  Omnia divino fieri sine Numine rentur.
1083  Usque adeo

globosa prementem
1094  Cumque suo ruitura volumina pondere, et orbes
1095  Volventem ambiguos dextra laevaque rotarum,
1096  Saepe quidem multos opibus pollere docentes,
1097  Ima qui nuper fuerant in plebe locati,
1098  Et, modo qui magni Reges, vix jam ultima vitae
1099  Servare amissis aliis sibi; discere ut inde
1100  Possint non opibus non illi sidere regnis,

pondere, et orbes
1095  Volventem ambiguos dextra laevaque rotarum,
1096  Saepe quidem multos opibus pollere docentes,
1097  Ima qui nuper fuerant in plebe locati,
1098  Et, modo qui magni Reges, vix jam ultima vitae
1099  Servare amissis aliis sibi; discere ut inde
1100  Possint non opibus non illi sidere regnis,
1101  Ignotaque sati haud animum demittere terra;

1263  Corporis atque animi natura sit una eademque.
1264  Quare Mens non est corpus neque corporis ullus
1265  Est modus, ast longe differre ab utroque fatendum.
1266  Hinc tibi perspicuum est, grajo qui nomine Mentem
1267  Harmoniam dicunt, procul usque per avia ferri
1268  Diversos: quid enim est habitus nisi corporis illa,
1269  Partium ubi inter se nexarum consonat ordo?
1270  At

laboret?
1326  Nimirum quia nos agnoscere praeque videre
1327  Ipsa facit Natura, quid haec post fata futuro
1328  Pro vita anteacta cujusque paretur in aevo.
1329  Adde Viros, sanctae qui Relligionis amore
1330  Justitiaeque truces iras odia improba saepe
1331  Exhaurire Tyrannorum potuere ferendo
1332  (Audaces solum hic, timidi sed caetera): tantum
1333  Num

1336  Perpetuo maneat vitae immortalis in aevo?
1337  Denique nullus erit, vel in hac imponere tentet
1338  Re sibi, cui lucro est Animam quoque morte resolvi,
1339  Nullus erit, qui non Naturam vociferari
1340  Audiat intus, uti, cum avulsa a corpore fatis
1341  Mens erit, aeternum tum debeat ipsa manere.
1342  Nec potuisset idem tacite omnibus insinuare

se naturae per mutua nexae,
1385  Corpus uti atque Anima est, sanxit Deus; unde habet omnes
1386  Et sensus Anima, ipsa suos et corpora motus.

1387   Sunt tamen hic, facili qui non ita tendere gressu
1388  Sese posse putant, quo se purissima Veri
1389  Ostendit Regio; sed sentibus omnia duris
1390  Aspera confingunt, glomerantque per ardua gressus

1560  Inter distantes metas bene novimus esse.
1561  Cum volimus quid eorum, opus est, ratione velimus,
1562  Qua bona sunt; contra, cum quid procul aversamur,
1563  Ad mala respicimus. Sed qui sit denique rectus
1564  Arbitrii circa res isto de genere usus,
1565  Supremo tibi posterius sermone probabo.
1566  Hoc modo dum teneas, Animae quod motus in illud,
1567  Quod summum

de genere usus,
1565  Supremo tibi posterius sermone probabo.
1566  Hoc modo dum teneas, Animae quod motus in illud,
1567  Quod summum est plenumque Bonum, sit nostra Voluntas,
1568  Qui veluti cessare nequit, sic velle necesse est
1569  Semper; at hunc varie nimirum inflectere nobis
1570  Posse datum est, varis atque in res irrequietum
1571  Dirigere, ut libuit: nimirum haec insita vis

unde figuret
1576  In varias porro se formas. Scilicet ipsa
1577  Multa etiam per se sine corporis auxiliatu
1578  Novit, jam prima signavit origine quorum
1579  Illam notitiis, illam qui condidit, Auctor.
1580  Principio, (quis enim lateat se?) quae sua, novit,
1581  Sit natura sibi per se manifesta; neque ullis,
1582  Quam sibi sit, praesens magis et magis intima rebus

Duraque: ut hinc possis comprendere plurima mente
1599  Cognosci sensum licet haud transmissa per ullum.

1600   Notitiane Sui quoque non signaverit, illam
1601  Qui formis rerum ditavit pluribus, Auctor?
1602  Quique, sua, fecit, videantur ut omnia luce,
1603  Ipsam non dederit Mens lucem ut cernere possit?
1604  Proinde potest etiam naturam agnoscere Summi.

vetustas
1701  Invidit seris dilecta Nepotibus arva
1702  Elysii antiqui; fines disjecit, et altos
1703  Confudit campis montes et vallibus agros.
1704  Ipsum etiam Fontem, mediis qui maximus arvis
1705  Ingentes quatuor diversis partibus amnes
1706  Telluris magno e gremio atque undantibus antris
1707  Fundebat ditem stringentes gurgite terram,
1708  Abrupit:

Regum
8  Bella et fortunas et quis datus exitus armis.
9  Sed nil suavius est, humili quam assurgere terra
10  Altius in caelum, nullaque a parte tenere
11  Interclusum Animum, qui libertate sua se
12  Undique victor agat, totumque feratur in Orbem,
13  Imaque summaque et in medio quae pôsta revolvat,
14  Atque alium intra se similem comprendere Mundum

pariter naturae: ergo omnia plena.
97  Si porro nihilum est illud, quod inane vocamus,
98  Nec valet extendi nihilum (nil convenit illi);
99  Quandoquidem nusquam, qui non extenditur aptus
100  Mensuris, locus est, nusquam reperitur inane.
101  Neve putes clausum vas omni corpore posse
102  Intus inaniri spatio tamen intercepto;
103  Nam si,

posse moveri
121  Non videt, a vera quantum ratione recedat,
122  Accipe. Progrediens quae pes loca liquit, in illa
123  Confluit extemplo atque in eodem tempore pulsus
124  Aër, qui motum pariter suscepit eundem
125  Cum pede; et id tali fieri ratione videtur.
126  Aëra propellit motus pes anteriorem;
127  Ille alium prae se trudit, pariterque propinquum

prae se trudit, pariterque propinquum
128  Alter hic; et motu per plures continuato
129  Non recta sed circuitu celerantibus auris,
130  Fiet, uti moveatur et aër, posteriorem
131  Qui tangit, sequiturque pedem, sed tempore eodem.
132  Haud secus ac gyros intra se ferreus orbis
133  Cum peragit, pars una locum quem linquit, eundem
134  Protinus

multa
182  Aera transmissus persaepe foramina magna
183  Aegre vi tandem (neque enim perrumpitur) usque
184  Diducatur eo, tenui ut non crassior extet,
185  Plurimus exornat Juvenum qui colla, capillo.
186  Non minus ipsum etenim supra distenditur aurum,
187  Continuoque suo nec vanescente coloris
188  Cortice candentem tegit involvitque medullam.
189  Scilicet hoc

pervideas, quae non fucata videri;
208  Quae non proinde salis corpuscula multa receptet.

209   Praeterea piper humectum si vitrea serves
210  Septa per, ut faciunt, nostros qui cernere gaudent
211  Quae sunt infra oculos, animantum effervere saecla
212  Aspicias, minimum genus horum ut crassius extet
213  Si se mille etiam vicibus, vix aequet arenae

Mentis longe finita potestas,
258  Infinitorum quae sit natura, quibusque
259  Conveniat, si scire audax et quaerere tentet;
260  Haud minus insano vexabitur acta furore,
261  Quam qui sublata caelum contingere dextra,
262  Aut totum se posse putet simul omnibus undis,
263  Quantus is est, late Oceanum exhaurire bibendo.
264  Non ideo tamen est frangendae ut reddere finem

ut rebus inane,
269  Omnia ne variis plena undique motibus obstent.

270   Namque in Natura motum quis perneget esse?
271  Qui si non esset, starent mare flumina venti,
272  Ipsaque iners Natura quiescet, et genitali
273  Haudquidquam coetu rerum foecunda crearet
274  Principio; quidquam neque porro augere creatum

seu corpus moveatur, sive quiescat,
336  Ejus semper iners per se natura videtur.
337  Sed quia nos coeco circumstat corpore, in omne
338  Porrectus caelum, qui motibus officit, aether,
339  Et facit, ut deorsum se corpora quaeque volutent,
340  Quae sistunt, ubi in terram venere ruendo;
341  Propterea fit, uti videantur quaeque moveri

interceptosque repente
515  Restituant radios et purae fulgura lucis:
516  Atque ita nos inter, caelumque fluentia fluctu
517  Perpetuo tremuli, faciunt, videantur ut ignes,
518  Qui late toto dispergunt lumina caelo.
519  Scilicet hinc clara constat ratione probatum
520  Sidera non tenui puncto majora videri.

521   At quia tantum illa Lunam fulgere

tempore tandem
613  Inventa ingenti mortalibus emolumento.
614  At neque praeterita neque nostra aetate repertum est,
615  Herculeas ultra metas sine littore magnum
616  Audax Oceanum qui navigat, ut queat undis
617  In mediis certa ratione agnoscere, quantum
618  Littore ab hesperio processerit, instabilisque
619  Qua sit parte viae defunctus, quaeque supersit.

defunctus, quaeque supersit.
620  Forsan et haec ventura aliis mox deteget aetas.

621   Quare age, et intenta jam percipe mente, quod instat.
622  Principio Solem propria qui luce coruscat,
623  Ut supera ostensum est, nostrae fac ut esse rearis
624  Assimilem flammae, quae vi motuque agitatur
625  Usque adeo vehementer, ut omni fortior extet
626  Corpore

sese quae multa volutant
672  Per caelum varie, liquidissimus aëris aestus
673  Vortice corripiat rapido, circumque revolvat,
674  Orbibus ut medium repetitis versa coronent
675  Solem; qui rapide quoniam movet omnia circum,
676  Nonne vides opus esse, ut quae pars aetheris illi
677  Est vicina magis, properantior exagitetur,
678  Contra tarda meet,

Solis
707  Saturnus, tamen ille pari ratione volutat
708  Circa se quinos astrorum concitus orbes:
709  Juppiter at quatuor circumvehit, ocyus illos,
710  Quos se propter habet; tarde, qui longius absunt.

711   Haec quoque sunt solida constantia sodera mole;
712  Nec propriam jactant lucem, sed Sole receptam.

855  It, redit, in geminis magnum oppositisque necesse est
856  Luna locis Terrae secet orbem, quo via flectit
857  Signiferi se circum, et iter bis transeat illud.
858  Haec loca bina vocant nodos hi, qui loca caeli
859  Omnia nominibus certis signisque notârunt.

860   Haec bene cognita si teneas, per te ipse valebis
861  Defectus Lunae et Solis cognoscere causam.

in terram et rhombum parere moventi.
913  Concava propterea certatim tympana palmis
914  Pulsabant omnes, atque aeribus aera ciebant
915  Terrifico sonitu, possit qui vincere cantus,
916  Ne moveant Lunam auditi, caeloque refigant.
917  Has tamen errorum nubes jam cognita rerum
918  Causa resolvit, et ex animi ratione repellit.
919  Quod si eadem

984  In caeli oppositis, quae (ut fert natura polorum)
985  Aequis hinc illinc spatiis disjuncta recedant
986  Orbe a signifero, medioque ea nectier axe,
987  Illum propterea magnum qui rectus ad orbem est.
988  Totius hunc axem Mundi, Terraeque minorem
989  Finibus a geminis ad sidera continutum
990  Imparibus semper spatiis distare putato
991  Inter se; quoniam,

1037  Solemque adverso Capricorni stare sub astro
1038  Aspiciet (quia semper easdem dirigit axem
1039  In Mundi partes sibi constans ), condat, oportet,
1040  Tunc a Sole Polum, radiis qui exarserat ante,
1041  Atque alia de parte alium convertat ad ignes.
1042  Proin tibi per nostras late dominabitur oras
1043  Tristis hiems: longas cessare per illa videbis,

spatio collustrat utrumque.
1057  Idcirco aequatae procedunt lucibus umbrae
1058  Omnes per Terrae regiones. Illa vocamus
1059  Tempora Ver, cum post brumam venere rigentem:
1060  At, qui ferventes aestatis temperat ignes,
1061  Dicimus Autumnum: non illo ditior ulla est
1062  Tempestas: matura suos tune Uva racemos
1063  Undique vitigenos per colles multa colorat;

Solique et caelo stantibus astris
1093  Occurrit motu, quo circumlata per orbem
1094  Semper ab occasu sese convertit in ortum.
1095  Idcirco, quoniam celerem non possumus ipsi,
1096  Qui simul abripimur cum Terrae corpore magno,
1097  Percipere ipsius motum, videatur, oportet,
1098  Turbine praecipiti caelum in contraria volvi
1099  Cum signis cum Sole suo: velut alta petentes

Elephantem
1341  Sive alia, inciderint quaecumque ea denique menti;
1342  Sed quia collibitum est, ita caeli signa vocârunt.
1343  Scilicet haec artem ratio labesactat eorum,
1344  Qui varia caeli regione micantibus astris
1345  Fortunam referunt temere et discrimina morum;
1346  Editus ut si quis Librae sub sidere in auras
1347  Prodeat, aut urens nascentem stella Leonis

1372  Aegroti pariter fieri pariterque valentes,
1373  Et pariter debent eadem ire in funera tandem.
1374  Cum persaepe quidem contra contingere nosmet
1375  Intueamur, ut, aetatis qui tempore Fratres
1376  Non distant, vitae ratione ferantur in omni
1377  Diversum, semperque animis discordibus obstent
1378  Impare fortuna et cultu fatisque supremis.
1379  Illis

Occasum Nabathaeo a littore tellus.

1453   Consimili ratione nequit tibi plana videri,
1454  Qua sese in Boreae regionem extendit ab Austro:
1455  Namque sub Arctoo positas qui sidere terras
1456  Classe petit. Tolli videt Ursae signa minoris
1457  Paulatim in caelum, contraque oppôsta tuetur
1458  Sidera, dum mutat regiones progrediendo,

ex oculis tandem, pontumque subire.
1461  Quae fieri non posse putem, si plana sit illa
1462  Tellus parte tibi; quare omni a parte rotunda est.

1463   Huc accedit, uti, qui terras puppe relinquunt
1464  In mare progressi, primo navalia portus
1465  Littoraque auferri cernentibus experiantur;
1466  Cum tamen et turres possint montesque videri;
1467  Donec

montes, eductaque culmina rarae
1470  Turris; dehinc multum progressis ima videri¸
1471  Incipiunt, humilesque apparent denique portus.

1472   Denique ab Occasu qui rediuntur in Ortum,
1473  Ocyus aspiciunt Solemque et sidera oriri,
1474  Ocyus occidere, atque magis noctesque diesque
1475  Idcirco constare breves; mora longior horum
1476  Contra

1473  Ocyus aspiciunt Solemque et sidera oriri,
1474  Ocyus occidere, atque magis noctesque diesque
1475  Idcirco constare breves; mora longior horum
1476  Contra est, occasum properant qui invisere ab ortu;
1477  Sidera quandoquidem his oriuntur serius, atque
1478  Serius occumbunt: tum demum, ubi utrique reversi
1479  Hac ratione viae Tellurem denique, quantum est

1548  Obliquo surgens, quoniam sex mensibus illam
1549  Circumiens ambit radiis, convertitur umbra
1550  Circum corpora perpetuo; circumque vocamus
1551  Umbrosos, habitant hujus qui frigora terrae.

1552   Percipe praeterea. Terraï quae loca distant
1553  Cardine ab alterutro geminorum utrinque polorum
1554  Aequa mensurae pariter ratione, necesse

est
1555  Illa loca aestatemque simul brumamque rigentem
1556  Perferre, et pariles noctes agitare diesque.
1557  Non simul at possunt ortumque obitumque videre
1558  Solis: et oppositis qui distant partibus, uno
1559  Hi mediam lucem, noctem illi tempore semper
1560  Aspicient: gelidae tantum spatia ultima Zonae
1561  Excipe, quae noctem pariter

1565  Noxque diesque quidem mensura deficit aequa;
1566  Nam, dum aliis brevis est, aliis longissima constat
1567  Alterutra; aestates alterno tempore ducunt
1568  Atque hiemes. Tandem loca qui contraria Terrae
1569  Incoluere vocati idcirco nomine Grajo
1570  Antipodes, prorsus non ulla his convenit in re;
1571  Non simul augeri simul et tabescere noctes,
1572  Crescere

1673  Terrarum quod eas perfundit fluctibus oras.
1674  At mare Pacificum jacet inter littus Eoum,
1675  Occidusque plagas Americae: aestumque vocamus
1676  Praeterea Medium, Libycas qui volvit arenas,
1677  Europaeque Asiaeque allabens exedit oras.
1678  Deinde quid Hyrcani, Rubrique tibi aequora ponti,
1679  Euxinum, Adriacumque, minoraque nomina dicam?
1680  Quid

uti prorsus miranda reperta
21  Gentibus humanis in publica commoda vitae
22  Ediderint. Verum miranda haec omnia quid sunt
23  Denique prae rerum majestate atque repertis
24  Ejus, qui nobis rationem invenit eam, qua,
25  In caelo quidquid peragi terraque videtur,
26  Verius ex adyto divini pectoris edit,
27  Sacri quam Tripodes Laurus Cortinaque Phoebi?
28  Gallus

26  Verius ex adyto divini pectoris edit,
27  Sacri quam Tripodes Laurus Cortinaque Phoebi?
28  Gallus et hic; magno se Gallia tollit Alumno.

29   Felix, qui clarum potuisti extollere primus
30  Lumen, et immensum te late ferre per Orbem,
31  Et nubes atque Astra tuae supponere menti.
32  Te sequor, o Gallae Gentis

cantu.
57  Forsan ad haec Homines turmatim carminis ergo
58  Accurrent; rapimur quoniam mage suavibus omnes,
59  Et properamus eo, quo res dulcedine grata
60  Invitant; veluti Pueri, qui saepe recusant
61  Pharmaca, si mellis non sunt contincta liquore.
62  Quapropter pergam incoeptum pertexere versu.

63   Et quoniam docui, quae partes Totius

constitit, infinitam
85  Esse Potestatem: ratio proin vera reposcit,
86  Perfectum parti subito quod prodiit omni,
87  Quidquid ab illius constat virtute profectum:
88  Longe aliter quam qui Divûm simulacra perenni
89  Aut veterum Heroum vultus in marmore fingit:
90  Principio lapidis rude pondus et horrida moles
91  Multiplices ferri quavis de parte per ictus

133  Summam, ubi de nihilo jam extabat condita, rere
134  Protinus in partes divisam esse innumerales;
135  Rere et partes in motum protinus isse,
136  Qui modo mensura in rebus servatur eadem;
137  Nam neque adaugescit quidquam, neque deperit inde:
138  Scilicet et partem circa se quamlibet actam;
139  Quoddam et praeterea medium commune obeuntem;

diximus esse
196  Legem,ut, circuitu quae corpora cumque moventur,
197  A circumductae media regione viaï
198  Nitantur fugere, et recto se avertere cursu;
199  Ut lapis, in fundae qui circumductus habena
200  Funem tendit eo, quo vult erumpere nisu;
201  Sic, quia particulas, Elementa secunda, rotundas
202  Jam doceo celeri versari turbine

332  Conficere, ac aliae, quibus est minor ambitus, orbem.
333  Adjice praeterea, quod, quae regionibus errant
334  Extremis, urgentur, et impelluntur ab ipsis,
335  Extra contigui qui sunt, spatiumque coarctant,
336  Vorticibus: quare est motus violentior illic.

337   Nunc, quoniam docui, quae prima secundaque rerum

344  Mens facile haud possit nostris in versibus, atque
345  Elabi sibi multa sinat, quae scire necesse est
346  Funditus ad rerum naturam perspiciendam.
347  Proin opus est facto, veluti, qui lumina figunt
348  Artifices in rem tenuem perquamque minutam,
349  Saepe fatigatos oculos jamjamque trementes
350  Inter opus vertunt in amice lumina lucis
351  Gemmarum, prope quas

Trojugenûmque
481  Unam harum Electram memorant potuisse tueri,
482  Aversamque ideo vultus, oculisque pudicas
483  Opposuisse manus: quantus dolor iste fuisset,
484  Nunc quoque qui terris avertere cogeret ora!

485   Adde, quod illa ipsa poterit ratione repente
486  Apparere novum radiis orientibus Astrum,
487  Ante videre fuit quod nusquam: id

rotatu
517  Non jungantur, uti maculas componere possint,
518  Sed disjecta fluant extra, magnoque ferantur
519  Impete, tum Solem quendam velut aëra circa
520  Constituent, longe qui Vorticis in regiones
521  Procurrit magnas; magis quia viribus illa
522  Ejiciuntur, uti longe procurrere possint.
523  Aër nec penitus forma queat ille rotunda
524  Esse; sed in

aestrum;
558  Imbecillus eam rem propter Vorticis ejus
559  Motus erit, fietque remissior illa rapax vis;
560  Ut proin finitimis haud contra obsistere possit
561  Vorticibus, valido qui certant impete motus
562  Pertrahere ad sese secumque revolvere raptum.
563  Quapropter cum non obstet, velut ante, trahenti,
564  Alterius prorsum debebit Turbinis aestu,
565  Ejus

aetate patebunt,
613  Namque ea praeteritos caelo servata per annos
614  Noscere quibit, et antiquis praesentia rebus
615  Conferet, ut videat, si quidquam haec convenit inter,
616  Qui sit motus, uti redeant, abeantque videntum
617  Ex oculis, quin et loca eorum et tempora signet.
618  Non evolvendis aetas his sufficit una.

619   Hoc Astrum, unde tibi

628   Ut tamen in dubiis varia est sententia rebus;
629  Contendunt multi vaga Vortice Sidera nostro,
630  Ut Venus et Mavors et Juppiter, esse Cometas,
631  Qui magnos circa Solem rapiantur in orbes,
632  At non circuitus media in regione manentem,
633  Verum vicinos nunc illi accedere, contra
634  Abductos spatiis nunc longe immanibus ire.

repertis
694  Haerentes Veterum, quorum sententia veri
695  Instar habet normae, tam prona mente sequuntur
696  Saepe etiam errantes, velut ipsa Oracula Divûm:
697  Non deerunt, inquam, qui jam nihil esse Cometas
698  Contendant, quam, quos exhalat Terra, vapores
699  Sublatos superas tenui cum corpore in auras;
700  Nubila uti nebulaeque Astra genuntur:
701  Magnopere

790  Descendisse; velut Solis descendit in aestum
791  Dehinc Tellus pariter solido cum corpore Lunae.

792   Verum alia genitum longe ratione rearis,
793  Qui medium circa suspenditur Annulus orbem
794  Saturni, genus hoc, unum et mirable Mundo
795  Spectaclum. Si quid nobis est conjiciendum
796  Rebus in obscuris; fuit ille in origine prima

vertat, cui sit minor impetus, intro.

858   Porro non illud poterit mirabile dici,
859  Quare Signiferi semper declinet ab axe
860  Orbis hic, errantem Terram qui sustinet, axis,
861  Propterea, quoniam est eadem positura situsque
862  Terrae utrisque poli nunc, ut fuit ante, suo dum
863  Vortice constabat tellus, Astrumque nitebat:
864  Atque

Cynthia cursu
871  Multimodis flectit, non motu atque orbibus ipsis
872  Non spatiis nec re sibi constans denique in ulla:
873  Ut non ulla magis res torqueat, excrucietque
874  Illos, qui numeris et certa includere lege
875  Astrorum tentant cursus orbesque vagantum.
876  Illa quidem geminis opus est impulsibus usque
877  Pareat, et terrae, proprio quae Vortice raptat,

lege
875  Astrorum tentant cursus orbesque vagantum.
876  Illa quidem geminis opus est impulsibus usque
877  Pareat, et terrae, proprio quae Vortice raptat,
878  Et Solis, pariter qui circumvectat eandem
879  Cum Terra: quapropter agens vis utraque semper
880  Diversa ratione facit, variante feratur

axe probatum est.
1063  Proinde quidem immoti quae corpora finibus axis
1064  Sunt propiora, minus celeri correpta rotatu,
1065  Quam media quae sunt terrae in regione, feruntur.
1066  Qui quoniam oppositus Gravitati est motus (ut illo
1067  Conversa e medio Terraï corpora longe
1068  Turbine nituntur discedere), detrahit illi
1069  Plus, ubi major inest, minus, ille ubi lentior extat,

1158  Ponderis amissi ratio tibi denotat undae
1159  [Sed quae mole pari est] gravitatem: ita nempe valebis
1160  Securos fontem illimem cognoscere in haustus,
1161  Purus qui ante alios longeque levissimus extet.
1162  Tum quoque consimili solidarum pondera rerum
1163  Deprendi ratione queunt: tamen ante necesse est
1164  Hoc teneas, solidi quod major corporis auctus

datur unde his exitus, alter;
1288  E latere hoc Lapidis transibunt illa recepta
1289  In latus appositi; medium simul aëra plagis
1290  Discutient, illos inter qui est cumque locatus.
1291  Fiet continuo, cum factus rarior aër
1292  In medio sit, uti ex transverso postque locatus
1293  Atque hinc atque illinc quasi provehat, atque propellat

natura viisque,
1312  Intus quae multa lanugine tenuibus atque
1313  Consitae inhorrescunt directis undique ramis.
1314  Quapropter simul ac ferrum prope contigit aestus,
1315  Qui fluit a Saxo, sese illos protinus intra
1316  Insinuat ramos atque intervalla pilorum
1317  Illabens, facilemque viam sibi construit intus:
1318  Namque means rectos cogit deflectere ramos,

ante,
1358  Participare chalybs debet: nam materiaї
1359  De Magnete fluunt quae tenuia corpora, ferri
1360  Possunt ire vias; medium quapropter oportet
1361  Aëra disjiciant; tergo qui proinde receptus
1362  Exagitat plagis lapidem ferrumque, locoque,
1363  Unde abiit, medio jungi compellit utrumque.
1364  Mutuus inde amor est, ut dicunt, ortus, et illa
1365  Cum

variisque metallis,
1433  Seque et Arundinibus Chartis teretique Bacillo
1434  Omnibus et Lignis, lapsusque infundere Plantis,
1435  Artubus et vivis Animantum; saepe videntur
1436  Qui trahere ad se res tenues, et fundere circum
1437  Scintillas; nam cum quodam plerumque nitore
1438  Lucis vis sese nostris ea sensibus offert.
1439  Ut tamen haec facili coram ratione queamus

Erecti insano Bacchantum ut vertice surgunt.
1559  Vini succus abit conceptum et sulphur in ignem
1560  Admoto digito, levia ad se corpora sursum
1561  Qui tollit, subitoque eadem sublata repellit.
1562  Bractea mota salit resilitque, et vortice rapta
1563  Vertitur a celeri, concussaque tenuia quaeque
1564  Turbineo extemplo turbantur mota tumultu.

1568  Protinus, ut torrens, summoque ab acumine prodit
1569  Latior, et celeri concinnat sibila motu.
1570  Nempe ego ab experto vidi horum plurima nuper
1571  Ante oculos tentata Viro, qui circuit urbes
1572  Regnaque, et oppositum veritus non îsse sub axem est.
1573  Insuetis non ut monstret miracula vulgo
1574  Lusibus a stulto corradens aera popello,

1599  Verum hac dicta tenus sat erunt, ut nôsse queamus
1600  (Utile prae multis documen Mortalibus) illum
1601  Insanis propius nimirum accedere, nostri
1602  Mensuram ingenii magnis qui viribus aptat
1603  Naturae, et certo constrictam limite finit,
1604  Quid queat aut nequeat, praescribens, arbitrioque
1605  Cuncta suo temere, haud contentus quaerere, fingit;

aptat
1603  Naturae, et certo constrictam limite finit,
1604  Quid queat aut nequeat, praescribens, arbitrioque
1605  Cuncta suo temere, haud contentus quaerere, fingit;
1606  Cum qui Naturam rerum in discrimina ducunt,
1607  Quosque diu varius solertes reddidit usus,
1608  Quo vertunt se cumque, nova undique et undique mira
1609  Objiciantur, et humanae quae denique nunquam

putes, caleant ut corpora, motu
1637  Particulas debere horum quocumque cieri:
1638  Ille quidem tantum dabit, in rebusque calorem
1639  Gignet, particulas perturbato ordine motus
1640  Qui ciet, exagitatque in cunctas undique partes.
1641  Propterea e tumidis cum pellimus aëra buccis
1642  Expressum vi multa oris per tenue foramen;
1643  Frigidus ille foras erumpet non aliam rem

Sithoniis e partibus exoriuntur
1709  Flamina ventorum, motus ratione feruntur
1710  Non perturbati, calidus quo scilicet Auster,
1711  At fera directo descendunt impete contra:
1712  Qui perturbatis motus cum motibus obstet,
1713  Frigidus idcirco venit Ursae a cardine ventus,
1714  Qui fugat Agricolas armentorumque Magistros
1715  Exoriens, hiememque refert, atque enecat herbas.

calidus quo scilicet Auster,
1711  At fera directo descendunt impete contra:
1712  Qui perturbatis motus cum motibus obstet,
1713  Frigidus idcirco venit Ursae a cardine ventus,
1714  Qui fugat Agricolas armentorumque Magistros
1715  Exoriens, hiememque refert, atque enecat herbas.
1716  Praeterea constringit aquas, calcandaque sternit
1717  Flumina; quandoquidem sese insinuantia nitri

docebo.
1839  Nam geminas partes ita via extrinsecus aurae
1840  Comprimit, atque arcta compagine copulat una,
1841  Octo ut jungere equos dehinc experiantur, utraque
1842  Hinc illinc qui parte trahant, tendantque retortos
1843  Certatim funes cursum in diversa parando,
1844  Illo ut conjunctas divellant impete partes.
1845  Ter quarter intendunt vires, et corpore forti

1916  Sortita et mores et vitam denique et auctum?
1917  Quid genus Alituum memorem, quicumque vel auris
1918  Assueti praedam sectari et vivere rapto,
1919  Vel vitam insontem varie qui corpora picti
1920  Per dumos agitant umbras vel per nemorales?
1921  Demum evolvere quis liquidi jam regna Profundi
1922  Evaleat, pecudum saecla omnia commemorando,
1923  Quotquot

majores, quam quae minus incalet aestu:
201  Propterea remanet Salis illic copia major.
202  His accedit, uti minus illud temperet imber,
203  Et fluvii, dulcem qui largo flumine lympham
204  Infundant: alibi veluti salsedinis illum
205  Magnopere imminuit plerumque haec causa saporem.
206  Praeterea inquires, vicibus cur aestuat aequor

cursus
219  Accelerant rapidos magis, et magis usque fluentes
220  Eluctantur aquae: sic tu quoque credere possis
221  Arctae damna viae citiore rependere cursu
222  Aethera, qui luctans erumpere vi premit aequor
223  Subjectum. Undarum ratio est hinc certa fluentum:
224  Namque huc atque illuc partesque recedit in omnes
225  Compressum subter mare, et aufert littora Nautis.

290  Portubus in variis etiam variare videtur
291  Multimodis Aestus terrae variantia propter
292  Littora inaequales oras scopulosque sinusque
293  Ventosque fluviosque, ingenti qui agmine aquarum
294  In mare vicinum se evolvunt exonerantes,
295  Atque alias propter causas; quae singula possunt
296  Efficere, ut varias Aestu variante per oras
297  Unda fluat,

quae se in loca concava lapsu
348  Furtivo insinuant ex aequore, conveniuntque
349  Illic in calidos solvuntur ab igne vapores
350  (Nam rapidis etiam Tellus furit ignibus intus),
351  Qui levitate sua sublati in concava montis
352  Parjetibus caecis sistuntur, frigida queis est
353  Natura: exiguas undarum proinde necesse est
354  Solvier in guttas constrictos frigore saxi,

petenti
387  Montanis responsa jugis specubusque cavatis
388  Naturam, clamosa fugit quae saepe Lycea,
389  Uberibusque colit stillantes undique guttis
390  Speluncas: haec proinde cupit qui certa doceri,
391  Montibus et solis Naturam interrogat antris.
392  Quapropter superis rupti de nubibus imbres,
393  Et tabescentes extructae in montibus altis
394  Verno Sole

semper inumbrant
420  Namque supercilium, et nigra caligine cingunt
421  Perpetuae nubes, illuc quas undique venti
422  Portantes cogunt, summoque cacumine stipant)
423  Mons, inquam, qui radices a vertice ad imas
424  Vel bibula tantum terra vel constat arena,
425  Aut si quem saxum super impenetrabile late
426  Obtegat, ut pluviae nequeat liquor insinuari,
427  Haud

marique
504  Cunctis, quotquot agunt Gentes ubicumque, cadnedum.
505  Est etiam Lacus in Latio, dixere Regillum,
506  Hic ubi Tarquinii compressa superbia regis,
507  Flumina qui recipit non ulla, nec edita fundit.
508  Sic profert America Lacum inter caetera multa
509  Mirandum, nusquam quo visitur amplior alter,
510  Parque mari est,

509  Mirandum, nusquam quo visitur amplior alter,
510  Parque mari est, Parimeque vocant; jacet ille sub altis
511  Andibus, et vastis late consternitur undis.
512  Hi simul atque alii, qui sunt sine Flumine circum,
513  Constanti ratione nec imminuuntur ab aestu,
514  Vere nec augescunt pluvio. Quapropter oportet,
515  Ut caecis Natura viis tellure sub alta
516  Usque

oportet,
515  Ut caecis Natura viis tellure sub alta
516  Usque ministret aquas Fluviorum, subter et illos
517  Semper perpetuis extantes impleat undis.
518  Sunt tibi deinde Lacus, qui Flumina multa receptant,
519  At nullum emittunt: quo de genere esse videtur
520  Hyrcanum magnis clausum undique montibus aequor;
521  Sulphureusque Lacus, qui dicitur Asphaltites,

518  Sunt tibi deinde Lacus, qui Flumina multa receptant,
519  At nullum emittunt: quo de genere esse videtur
520  Hyrcanum magnis clausum undique montibus aequor;
521  Sulphureusque Lacus, qui dicitur Asphaltites,
522  Jordanis magnas venientes excipit undas,
523  Contra suetus aquas de sese reddere nullas.
524  Illi propterea, quoniam consistere iisdem
525  Cernuntur

superne
527  Undarum vis per Fluvios imbresque nivesque,
528  Tantundem occultis debent emittere caeca
529  Sub tellure viis, et Flumina fundere subter.
530  Opposita ratione Lacus, qui Flumina de se
531  Multa palam effundunt, at contra nulla receptant,
532  Debent imminui paulatim, arctareque ripas,
533  Denique siccato sine aqua consistere fundo;
534  Excipiant

messes
688  Inficit, et tristi florentia quaeque veneno.
689  Est quoque plantarum ut foliis haerescere guttas
690  Cernamus multo illarum ex sudore coortas,
691  Perpetuo liquidas qui fluctu expirat in auras
692  E venis, ubi hiant patulae: nec luce videntur;
693  Nam Sole et ventis tenuis dispergitur humor:
694  Verum in lacrymulas collectus nocte silente
695  Per

deorsum
866  Embolus; ast eadem recludat aperta foramen,
867  Idem cum facili sustollitur impete sursum.
868  Cum constructa tibi haec constabit Machina, ab ipso
869  Educes, intra qui clauditur, Aëra vitro.
870  Namque ubi restantem multa vi traxeris infra
871  Embolum; ut interea nequeat per tenue foramen,
872  Valvula quod clausit, venientem extrinsecus auram

950  Auras nonne graves igitur fateare, necesse est?
951  Auras porro aliquo compressas vase videbis,
952  Quam non compressas, plus pendere; proinde fatendum est
953  Aëra, qui propior nos ambit, et undique circum
954  Funditur in terras, spissumque gravemque superno
955  Esse magis, quia ab hoc urgetur, comprimiturque.
956  Aër propterea non aeque pendit ubique:

quod idem
966  Fit gravior Borea, quia densior exit ab illo;
967  Densior hic itidem brumae per tempora torpet,
968  Et gravior, majusque vapores addere pondus
969  Novimus eductos; qui contra saepe soluti
970  In pluvias faciunt paulum descendat aquaї
971  Alte in producto vitro suspensa columna:
972  Tum quoque descendit sursum spirantibus auris,
973  Aut illinc

exiguam Venti dant utilitatem:
997  Auras Viventum saeclis hi namque salubres
998  Constituunt; crassi purgant hi putrida quaeque
999  Aëris, et nebulas exhalatosque vapores,
1000  Qui plerumque luem terris morbosque dedere,
1001  Discerpunt toto caelo undique disjicientes.
1002  Sol aestivus item calidis minus ignibus ardet
1003  Flantibus his; aliter ferventibus ureret agris

1007  Quod loca terraї Ventis perflentur ab ortu
1008  Perpetuis; aestumque levent hi, saecla Animantum
1009  Incolere ut mediae possint loca fervida Terrae?
1010  Quapropter Venti, mediam qui frigore perflat
1011  Perpetuo Zonam semper directus ab Ortu
1012  Solis in Occasum, multiplex causa videri
1013  Esse potest. Primo, quoniam convertitur axem
1014  Versa super

nam, se cum vertat ad ortum
1028  Semper ab ocassu Tellus, Phoeboque manenti
1029  Occurrat; nunc hac nunc illa, semper ab una
1030  Solem parte videt; cujus calor aëra, cursu
1031  Qui Terrae abripitur, subjectum effringit, et omnem
1032  Dissipat, ut rarusque magis leviorque feratur
1033  Phoebeos subter radios: neu pondere iniquo
1034  Aëris haec circum moles librata laboret,

1038  Propterea Ventus nihil est, nisi percitus aër
1039  Atque fluens partemque a Sole impulsus in unam.
1040  Denique Sol aliis alia ratione videtur
1041  Efficere hunc Ventum, Zonae qui temperat aestus.
1042  Nam quia Sol radiis recta impendentibus undas
1043  Percutit Oceani, magnamque calore vaporum
1044  Effert vim, rareque facit, quibus anteriorem
1045  Perpetuis

1058  At cum prora tuis America obvertitur oris,
1059  Brasiliamque vident stantes in puppe Magistri,
1060  Ipsa sua vi impellit euntes unda carinas.
1061  Hic porro Ventus, recta qui fertur ab ortu,
1062  Ut varie oppositos montes et littora contra
1063  Verberat et scopulos, pariter ratione, necesse est,
1064  Flectatur varia, aut in partes versus easdem,

1067  Saeviat, horrisonosque insestet turbine pontum.
1068  Protinus a causis, quas paulo diximus ante,
1069  Quis jam posse neget ventos consurgere iisdem,
1070  Undique qui variis oriuntur partibus orbis?
1071  Inter eos tamen, et Ventum, qui frigore Zonam
1072  Temperat ardentem, quidquam discriminis esse
1073  Novimus haud aliud, nisi quod, quae causa perennem

1068  Protinus a causis, quas paulo diximus ante,
1069  Quis jam posse neget ventos consurgere iisdem,
1070  Undique qui variis oriuntur partibus orbis?
1071  Inter eos tamen, et Ventum, qui frigore Zonam
1072  Temperat ardentem, quidquam discriminis esse
1073  Novimus haud aliud, nisi quod, quae causa perennem
1074  Hunc facit, haec alios eadem nunc murmura flantes

1122  Luce redire domum, et Sociis ostendere praedam!
1123  Sed jam quod superest, hos praeter, caetera quae sunt
1124  Nomina Ventorum, Nautis dicenda relinquo.
1125  Quidam sunt, certis qui terrae oriuntur in oris.
1126  Ut tantum foecunda tuos Appulia campos
1127  Notus non alibi comburit Atabulus acri
1128  Frigore, uti Calabrum regionem infestat Iapyx,
1129  Cecropias

regionem infestat Iapyx,
1129  Cecropias ut item Sciron contristat Athenas.
1130  Horum causa queunt sublati a Sole vapores
1131  Esse e fluminibus lacubusve marive propinquo;
1132  Qui certas, poscente loci ratione situque,
1133  Protinus in partes aestu impellente ferantur.
1134  De genere hoc, Ventos extructae montibus altis
1135  Emittunt quoque saepe nives, nam frigidus aër

1133  Protinus in partes aestu impellente ferantur.
1134  De genere hoc, Ventos extructae montibus altis
1135  Emittunt quoque saepe nives, nam frigidus aër
1136  Densatur circum, qui pondere scilicet illo
1137  Nititur in partes, queis multo rarior aura est.
1138  Magnaque item magnos genuere incendia Ventos
1139  Interdum, quoniam circum rarescit ab igne

1153  Partem haud exiguam: si porro ardentibus illam
1154  Admoveas iterum flammis, vehementer ut intus
1155  Unda calescat; erit, subito commota vapores
1156  Omnis ut exhalet magnos, qui spiritus extra
1157  Dum fugit elabens per collum tenue, necesse est,
1158  Sibilet erumpens rapidi vis concita Venti;
1159  Evacuetur aqua donec vas omne soluta.
1160  Sic etiam

1161  Saepe quidem aeolias animas, dum murmure magno
1162  Undarum per aperta fugit spiracula montis
1163  Halitus, interior quas flamma resolvit in auras.
1164  Sunt etiam, perflant anni qui tempore certo
1165  Certa loca; ut magnos fluctus concinnat in Indo
1166  Aequore, qui Borean inter flat Ventus et Eurum
1167  Anni tempore eo, quo Sol deflectit ad Austrum,

montis
1163  Halitus, interior quas flamma resolvit in auras.
1164  Sunt etiam, perflant anni qui tempore certo
1165  Certa loca; ut magnos fluctus concinnat in Indo
1166  Aequore, qui Borean inter flat Ventus et Eurum
1167  Anni tempore eo, quo Sol deflectit ad Austrum,
1168  Concalefecit eas et partes igne propinquo.
1169  Idem ubi se ad gelidam remeando transtulit Arcton

majores Sole vapores
1216  Tolluntur pelago tantum in sublimia rapti
1217  Interdum, magnae vix suspiciantur ut auctu
1218  Exiguo nubes: Oculum dixere bovillum
1219  Propterea Nautae, qui formidabile certant
1220  Effugisse malum subito; namque ilicet illae
1221  Desuper impete navifrago labuntur, et omne
1222  Involvunt caelum tenebris

naves
1240  Corripit, et diro lapsuras pondere tollit;
1241  Nil studio ut vitent nautae majore per undas,
1242  Nil magis horrescant, votisque avertere certent,
1243  Quam, mare qui rapido, Typhones, vortice miscent.
1244  Nunc age, qua constet natura praeditus Ignis,
1245  Percipe: nimirum terrestria corpora possunt
1246  Induere in formam se mobilis Ignis, ubi horum

radii gutta excipiente coacti
1374  Exurunt primo fructus in flore tenellos,
1375  Lactentesque ardore suo populantur aristas.
1376  Per vitrum collecta tamen densataque Lunae
1377  Lux, qui sentiri possit, no ulla caloris
1378  Unquam signa dedit; quoniam tam rara profecto
1379  Pervenit huc ad nos, ut vel conjuncta per artem
1380  Quantumvis, pars fulgoris millesima vix fit,

1548  Quandoquidem placidas noctu succensa per auras
1549  Flamma sua insequitur per caelum pabula labens.
1550  Est quoque, quem Veteres Pollucem et Castora dicunt,
1551  Ignis, qui magna pelagus turbante procella
1552  Vela per et funes maloque infixus in alto
1553  Apparere solet nautis; qui corda pavore
1554  Perculsi ancipiti et commoti relligione

1550  Est quoque, quem Veteres Pollucem et Castora dicunt,
1551  Ignis, qui magna pelagus turbante procella
1552  Vela per et funes maloque infixus in alto
1553  Apparere solet nautis; qui corda pavore
1554  Perculsi ancipiti et commoti relligione
1555  Delapsos in opem credunt ex aethere Divos:
1556  Propterea elatis conspecta in lumina palmis
1557  Pacem orant votis

1589  Hunc ignem caeli in spatio, quam mutua mixtis
1590  Et super accensis et nitri et sulphuris una
1591  Halitibus: multos nam frigida terra vapores,
1592  Hoc genus, exhalat; valido qui denique motu
1593  Accensi Arctoo dant magna incendia caelo.
1594  Verum quisnam adeo levis halitus aut vapor ullus
1595  (Nempe ut disjunctis terrae a

inde
1599  Noctu Phoebei radiorum luminis ulla
1600  Lux, tenebras quae vel paulum disrumpere possit.
1601  Hinc etiam ratio tibi eorum salsa, necesse est,
1602  Jam pateat, radios qui dicunt Solis ab altis
1603  Nubibus exceptos magnae dare posse coruscam
1604  Flammaї speciem; quoniam est innubilus aër,
1605  Si quis is est, tantum qui se auris tenuibus effert.

est,
1602  Jam pateat, radios qui dicunt Solis ab altis
1603  Nubibus exceptos magnae dare posse coruscam
1604  Flammaї speciem; quoniam est innubilus aër,
1605  Si quis is est, tantum qui se auris tenuibus effert.
1606  His tibi concussis rationibus et labefactis,
1607  Quae superest, verae similem magis accipe, forsan
1608  Et veram, si jam, supera quae dicta, tenaci

1607  Quae superest, verae similem magis accipe, forsan
1608  Et veram, si jam, supera quae dicta, tenaci
1609  Mente geris: quidam nimirum hunc ambiat aër
1610  Ut Solem, longa qui cuspide saepe vel ipsam
1611  Sese ad Tellurem protendit, saepe vel ultra.
1612  Ergo ubi Telluris propior jam contigit aestum,
1613  Major inest ubi motus, eo divellitur a se

1685  Haec tamen, et, genus hoc, quae sunt permulta Tremoris
1686  Indicia haud constant nobis manifesta, queamus
1687  Ut vitare: etenim perraro contigit ullus
1688  Terraї Motus, praedictus qui fuit ante:
1689  Saevior est ideo, quia non praevisa mali vis,
1690  Et nec opinantes subito opprimit excita casu.
1691  Vis ea non magnas Urbes non Oppida tantum
1692  Projicit in

ictibus artus
1817  Raptabant per saxa, Suosque in opem vocitabant;
1818  Demum opis expertes deserti, ut bucera saecla,
1819  Tristem exhalantes animam inter saxa cadebant.
1820  Qui fuerant autem juvenili robore freti
1821  Viribus intactis, et amor pietasque Suorum
1822  Queis moestum desiderio cor fixerat acri,
1823  Ibant huc illuc, evolvebantque ruinas,

ut ipsum
1833  Triste cadaver, et in miseras quoque dira ruinas
1834  Saeviret Fortuna: cremantur corpora passim
1835  Exanimum et pariter Viventum: namque sub ipsis
1836  Lapsi qui domibus vitârant funera lethi,
1837  Sub tignis sub fornicibus sub parjete fracto
1838  Subque cavis circum occlusi obstructique ruinis;
1839  Posterius tamen hos lethi vis corripiebat

rerum est,
54  Ut prope nulla, velis si me tentare, daretur
55  Finis: item exhorrent peregrina ea nomina Musae,
56  Quae nostro varias signant in corpore partes.
57  Illis haec melius, qui ferro incidere gaudent
58  Praecincti exanimum corpus, peragenda relinquo.
59  Noster erit labor, in nobis quae multa geruntur,
60  Dicere, qua fiant ratione, animique ministros

est, fateare creatas;
189  Et tamen inter se longe distare tuemur
190  Moribus ingenio, debent variare videri
191  Corpore pro vario fibraeque et molle cerebrum
192  Et vapor aurarum; qui cum de sanguine constet,
193  Quae poterit nostri naturam causa cruoris
194  Afficere, ut cibus est atque aër frigus et aestus
195  Atque alia e genere hoc; simili ratione valebit

armorum et Martius usus
215  Consilia ipsa solent mutare et vertere mentes.
216  Fertilis Aegyptus praeclaris Grajaque quondam
217  Floruit ingeniis tellus, ut Barbarus esset,
218  Qui non cretus ea tantum regione fuisset,
219  Phoebus quam et Divae Permesides incoluere.
220  Postquam autem multis Solis redeuntibus annis
221  Mutata imperia et mores et jura, repente

314  Nempe Animus ferit extemplo, quae in corpore nostro
315  Didita vis animae est, patefacta foramina pernix
316  Protinus illa subit membrorum, et commovet artus:
317  Nam recipit motum, qui parvo a mure vocatur,
318  Musculus; ejus enim similem gerit ipse figuram;
319  Ventre tumet quoniam medio, quem fascibus una
320  Componunt fibrae congestis; ultima tenuem

329  Ne tamen hinc credas, quod motus causa Voluntas
330  Nostra fit in nobis; quanquam illi membra movere
331  Cum libuit quaecumque, moverier illa videmus.
332  Novit an ipsa suus qui sit modus artubus auras
333  Qua cieat plaga, quo dirigat, atque reducat
334  An numerat nervos, an fibras texuit omnes
335  Corporis ipsa sui demum primordia quae sint,
336  An videt

372  At labor hos membris expellit, et ejicit extra.
373  Aspice, fortuita resoluta sub arbore membra
374  Quam subito facilis Sopor irriget Agricolarum,
375  Qui durum imperium vertendae vomere terrae
376  Luce exercebant tota; cum saepe rubenti
377  Interea insomnes noctem jactentur in ostro,
378  Latrantesque canes et rarae murmura vocis

possit.
454  Proinde cibus capitur; quem primo dente molari
455  Fractum et contritum simul humentemque saliva
456  Reddimus aesophago (perhibent hoc nomine Graji):
457  Hic tubus est, qui se vicibus dilatat, et idem
458  Contrahit alternis: motu hoc potumque cibumque
459  In stomachum transfert: humorem ubi ponere multi
460  Fermentum veluti quoddam voluere, quod omnem

478  Quo concussa terunt epulas, et mollia reddunt
479  Pabula, quo pariter lacerantur inania motu:
480  Inde Famis faciunt sensum; inde alimenta resolvunt
481  Albentem in succum, qui venas lactis, ut ajunt,
482  Ingreditur, variis tum ductibus insinuatur
483  Insiliens, donec rubro cum sanguine mixtus
484  In Cor, quod medii regione in pectoris haeret,

499  Contrahitur porro, rubicundumque exprimit ipsos
500  Rorem in pulmones; ille undique fusus eorum
501  Per caulas teritur magis, interiusque recenti
502  Miscetur succo, nimium qui mobilis exit
503  Illo ex attritu partique subactus in omni.
504  Inde locum cedit venientibus aëris auris,
505  Quas velut in folles inducimus ore ruentes
506  Latius in pectus:

tu te percipis intra
553  Aspiciens, non esse meis; falsine repente
554  Arguar, atque errans veluti ignoransque refellar?
555  Nimirum haec Oculis cum, non videamus eisdem,
556  Sed qui dissimili textura forsitan intus
557  Sunt, opus est etiam non una percipiamus.
558  Quos simul intuimur, rerum ratione colores.
559  Quin sunt qui videant rubicundam lumine dextro

cum, non videamus eisdem,
556  Sed qui dissimili textura forsitan intus
557  Sunt, opus est etiam non una percipiamus.
558  Quos simul intuimur, rerum ratione colores.
559  Quin sunt qui videant rubicundam lumine dextro
560  Corporis unius faciem viridemque sinistro.
561  Sunt qui uno majora minorave corpora coram,
562  Quam cernant alio. Quapropter nonne fatendum est

non una percipiamus.
558  Quos simul intuimur, rerum ratione colores.
559  Quin sunt qui videant rubicundam lumine dextro
560  Corporis unius faciem viridemque sinistro.
561  Sunt qui uno majora minorave corpora coram,
562  Quam cernant alio. Quapropter nonne fatendum est
563  Res etiam a nobis varia fors mole videri?
564  Quis scit, an hunc montem, quem summis dicimus ambo

vulnere fibrae,
683  Commotae haud aliter, quam si manus adsit: oportet
684  Quapropter, dolor in digitis videatur et ipsa,
685  Quae trunco est avulsa, manu, longeque relicta.
686  Nunc qui fiat, ut hac vita defuncta relictis
687  Corporis exuviis Animae vis igne cremetur,
688  Sentiat et dirum misere combusta calorem,
689  (Supplicia haec etenim saeva atque infanda manere

caulas motu majore palati.
734  At, quae frigida sunt multaque immota quiete,
735  Vix tenuem reddunt linguae per texta saporem
736  Plerumque, et sensu vix percipiuntur ab ipso:
737  Qui nimio contra persaepe obtunditur usu
738  Rerum, quae magno percellunt nervea motu
739  Texta; velut multo qui proluit ora Lyaeo
740  Nocte dieque madens, et vix non ebrius unquam est;

per texta saporem
736  Plerumque, et sensu vix percipiuntur ab ipso:
737  Qui nimio contra persaepe obtunditur usu
738  Rerum, quae magno percellunt nervea motu
739  Texta; velut multo qui proluit ora Lyaeo
740  Nocte dieque madens, et vix non ebrius unquam est;
741  Tandem ejus sensum vix percipit ille liquoris
742  Nullaque propterea vini discrimina novit;

exit acutus.
922  Hinc tibi multarum tot sunt discrimina vocum,
923  Tot variae species atque intervalla Sonorum;
924  Nomina certa quibus, sed paucis (quis queat omnes
925  Prendere?), qui melicas artes docuere, dederunt.
926  Prima Senis Samii sunt haec inventa, sonantes
927  Qui numeris certoque coërcuit ordine motus.
928  Chorda tremens unda nostros si simplice sensus

intervalla Sonorum;
924  Nomina certa quibus, sed paucis (quis queat omnes
925  Prendere?), qui melicas artes docuere, dederunt.
926  Prima Senis Samii sunt haec inventa, sonantes
927  Qui numeris certoque coërcuit ordine motus.
928  Chorda tremens unda nostros si simplice sensus
929  Impellat, duplici simul altera verbere pulset,
930  Conflatur Sonus inde tuis gratissimus omnes

1028  Auditum: sed non opus haec monstrare videnti est,
1029  Nam modo dicta, tibi cum sint bene cognita, clarant.
1030  Hic equidem a vero non longe absistere quosdam
1031  Credimus, e multis qui partibus aëra dicunt
1032  Constare, ut variae sint vires officiumque,
1033  Et varia illarum natura, nec una potestas;
1034  Proptereaque Sonos sit certos apta ciendi
1035  Illa

His bene firmatis rebus tibi suppositisque,
1084  Accipe, quo patulas pacto Sonus excitat aures.
1085  Principio motus subit aër anteriorem
1086  Auris, qui conchae cavus extat more, meatum
1087  (Amplus hic est, circum ut resonantes colligat auras;
1088  Una proinde tubum multi applicuere patentem
1089  Parte, sed angustum, surdae qua jungitur auri):

aestivos extensus Solis ad ictus,
1254  Non simul abjiciet siccatum Sole madorem;
1255  At multo citius niger exsiccabitur; ignem
1256  In se namque magis recipit, qui disjicit omnem
1257  Protinus humorem, longeque expellit in auras.
1258  Porro cum quodam gignantur luminis ictu,
1259  Multiplices, opus est, gigni fateare Colores,
1260  Exilit in

1353  Et numeros audit Pubes Romana docentem.
1354  Magnis ille Viris Socialis foedere vitae
1355  Jungitur. Hoc Divûm sancitum est munere, ut essent,
1356  Qui genus excolerent humanum, et lumine puro
1357  Doctrinae et rectis formarent moribus orbem.
1358  Hoc, quod nempe meum est etiam, sit quamlibet ipsum
1359  Exiguum, ex isto deductum fonte necesse est

pluviaї roscidus aër
1363  Constat aquae guttis, queis possint Solis Eoi
1364  Clara vel occidui frangi varieque reflecti
1365  Lumina, fiet, uti magnum sinuentur in arcum,
1366  Qui feriant nostros oculos visumque, Colores.
1367  Haud secus ac in aquis salientibus, undique fusis
1368  Circum marmoreae cum spargunt aëra guttis
1369  Najades, adverso quarum Sol lumine ludos

est
1425  Nubibus e densis, ubi forte liquescere paulum
1426  Incipiunt, et stant gutta pendente deorsum
1427  Recto proinde situ, phaebeos desuper ad nos
1428  Reflectunt radios, Oculo qui denique juncti
1429  Assimilem Soli pigunt, geminantque figuram.
1430  Accipe nunc, quanam lucem ratione tuamur
1431  Corporaque immissam per lucem, aciesque reclusae
1432  Quid

ne possint clara reflecti
1449  Lumina, nec radii sensum turbare repulsi.
1450  Tres etiam Humores Oculus gerit, exteriorque
1451  Est Aqueus: porro Crystallinus excipit illum,
1452  Qui parte haud aliter quam lens ab utraque tumescit
1453  Turgidus: extremus demum subit interiorque
1454  Vitreus, hoc multo qui mollior extat, at illo
1455  Densior. Ergo Oculis Mens rerum externa videndo

1451  Est Aqueus: porro Crystallinus excipit illum,
1452  Qui parte haud aliter quam lens ab utraque tumescit
1453  Turgidus: extremus demum subit interiorque
1454  Vitreus, hoc multo qui mollior extat, at illo
1455  Densior. Ergo Oculis Mens rerum externa videndo
1456  Percipit, emissis cum rebus ab omnibus omnes
1457  In partes radiis acies obvertimus; intro

ejus,
1462  Quod tuimur, tunica simulacrum pingitur; ipsae
1463  Qua paulum fibrae pictura concutiuntur,
1464  Concussaeque suos cerebri ad suprema propagant
1465  Per nervum motus; qui certo foedere Menti
1466  Significant, Oculis transmissum est quidquid apertis.
1467  Utque ea, quae dico, constent manifesta, nec ulla,
1468  Ni temere, a quoquam possint ratione refelli;

nec ulla,
1468  Ni temere, a quoquam possint ratione refelli;
1469  Obstructis foribus semota luce diei
1470  Coeca domus tenues tantum per tenue foramen
1471  Admittat radios; qui protinus excipiantur
1472  Convexo hinc illinc a vitro: proinde videbis
1473  Haud procul inter se collectos jungier una,
1474  Pingereque in cana rerum simulacra papyro,

necesse est
1497  Mens referat, certaque locet regione situque,
1498  Quae videt inverso radiorum singula cumque
1499  Ordine. Coecigeni veluti, fulgentia Solis
1500  Nunquam aspexerunt qui lumina, Noctivagique
1501  Multa decussatis si prae se corpora virgis
1502  Obvia contingant, hinc illinc, dextera quae sint
1503  Laevaque, percipient; baculo licet illa sinistro

cernimus ipsis
1569  Corpora, quae aspiciunt, vi luminis uberiori,
1570  Est opus, haec niteant, et multa luce diei
1571  Collustrata: minus sed lucis egere fatendum est
1572  Contra, qui possunt tantum propiora tueri:
1573  Illi proinde vident quoque coeca nocte vagantes,
1574  Queis praesertim amplum pandit Pupilla foramen.
1575  Tum debere putes Oculos variare figuram

1584  Quae sunt imparibus spatiis sita cumque, necesse est.
1585  Hoc alio fieri pacto quoque posse putandum est.
1586  Ex Oculis radios recta prodire duobus
1587  Finge duos, una coëant qui corpore in ipso
1588  Producti: multo tum fiet acutior horum
1589  Angulus inter se coëuntum, longius ipsum
1590  Si distet, quam si propius sit corpus: ob hanc rem,
1591  Quid

est, densisque obtunditur auris;
1654  Pupula propterea fit latior; unde necesse est
1655  Amplior in nostris Oculis pingatur imago
1656  A radiis, circum extremis a sideris oris
1657  Qui veniunt, adituque mage insinuantur aperto.
1658  Adde quod hi liquidis plus infringuntur in auris
1659  Redentes terram et tranantes aëra densum.
1660  Et tamen a nobis mage tunc ea sidera distant,

lacrymisque madescunt,
1776  Ad latera hinc illinc radii de lumine flammae
1777  Exire, et ferri circum in diversa videntur
1778  Propterea, quoniam palpebris humor adhaeret,
1779  Qui lucem inflexo refringit tramite cursus;
1780  Tramite decurrens Oculis illabitur illo
1781  Lux, tunicamque super diversa ab imagine flammae
1782  Parte cadit; radios hinc ire per aëra circum

excita motu
1794  Diffluit in partes extemplo corporis illas,
1795  Quas opus est certa, pro re, ratione moveri
1796  Convenienter; item per nervos viscera lapsa
1797  Exprimit humores, qui mixti sanguine motus
1798  Concinnent illi varios; cor afficit ipsum
1799  Pro re seu vibrans vehementer sive retardans;
1800  Tum dilatat iter, stringitve

1802  Pallidaque exangui tunc inficit ora colore,
1803  Saepe etiam contra; sic motibus afficiuntur
1804  Diversis, res ipsa quidem quos postulat, artus.
1805  Atque ita tum motu, qui jam per membra rigatur,
1806  Pro vario varii quoque sensus exoriuntur:
1807  Cum quid enim insuetum nobis sese objicit, intus
1808  In cerebro insuetas quoque protinus aura vaporum

1832  Cogitur in certos sensus sedemque cerebri,
1833  Ut nequeat prorsus pars corporis ulla moveri,
1834  Multa quandoquidem deserta est omnis ab aura,
1835  Hinc Stupor exoritur, qui sensus membraque vincit,
1836  Praetereaque nihil rerum, quaecumque lacessunt,
1837  Percipere ullarum Mentem sinit; usque adeo re,
1838  Immemor ipsa sui quoque, fixa moratur in una.

motibus extet.
1924  Propterea in luctu cum nos sumus inque Dolore,
1925  Propter Amicorum vel fata inopina vel ictus
1926  Vulneris exceptos, tristes nos esse juvabit:
1927  Tum, qui circumstant Solantes, odimus, atque
1928  Verba recusamus, quae non sint apta dolenti
1929  Suaviter unam animo, quae laesit, commeditantes
1930  Rem, neque ab hac patimur distracti avellier unquam

nisi innumerali.
2009  Undique aperta patet via Mortis, et undique lethum
2010  Imminet, ut merito mortalia saecla feramur
2011  Esse Homines, diras tot nostro in corpore pestes
2012  Qui gerimus; vitae nil ut promittere nobis,
2013  Quamlibet et juvenes et forti corpore freti,
2014  Possimus celerem venturi in temporis horam.
2015  Nam neque praeduri constamus marmore saxi,

23  Praemonstra spatium; Tu cor tu nostra superno
24  Ora move afflatu, valeam ut tua dicere quae sunt,
25  Et facere, at potius facere: haec sunt ultima vota-
26  Principio extremus qui sit, quo tendimus omnes,
27  Finis, quaeque Boni summi natura, videndum:
28  Harum notitia sine rerum namque fateri
29  Est opus institui vitam non posse, nec ulla
30  Formari mores

Bonumque videri
38  Naturam saeclis Hominum mortalibus ipsam
39  Summum atque extremum posuisse, at quamlibet illuc
40  Tendere, quo lubeat, quo raptet coeca voluptas.
41  Talia qui fingit, vesano effutiat ore
42  Multa, licet, simili ratione: haud esse potentem
43  In rebus Dominum, praesit qui providus Orbi,
44  Omnia fortuitus sed Casibus edita dicat

illuc
40  Tendere, quo lubeat, quo raptet coeca voluptas.
41  Talia qui fingit, vesano effutiat ore
42  Multa, licet, simili ratione: haud esse potentem
43  In rebus Dominum, praesit qui providus Orbi,
44  Omnia fortuitus sed Casibus edita dicat
45  Constare, atque eadem servari a Casibus isdem.
46  Quod quoniam a vera quantum ratione recedat,
47  Jam supera ostendi

ideo, si dira libido
95  Pinnigeri stimulis mentem percussit Amoris,
96  Raptantur; si coeca sitis commovit habendi,
97  Fraudibus atque avidi multo rem sanguine conflant.
98  Vel sibi qui tristi consciscunt pectore lethum,
99  Non facere hoc alia tum causa posse putandum est,
100  Quam quod avent sitiuntque Boni namque acris egestas
101  Turpis

recto per noctem tramite pergant,
147  Haud norunt, atque incerta regione vagantur.
148  Quantum et diverso properent, age, percipe, cursu.
149  Principio Dites felicem degere vitam
150  Qui putat, hic non est opulentae, nec fuit unquam
151  Numine Fortunae aut Pluti laetatus amico,
152  Quandoquidem, quid sit dives nummataque vita,
153  Ignorat. Veras utinam de pectore voces

182  Crescit opum desiderium, et proin crescit egestas.
183  Praeterea ut felix prorsus sit vita necesse est,
184  Tempore perpetuo constet mansura, nec ullos
185  Formidet tristes, qui vertant omnia, casus.
186  Ergo felicem veli possint caetera vitam
187  Reddere Divitiae, tamen illa a parte videmus
188  Deficere, instabiles quoniam sunt, longa nec, illae

sed nomine; fingimus illos
225  Ipsi, et propterea quia fingimus, esse putamus.
226  Ergo cum propriae naturam lucis Honores
227  Non habeant, subito venerandum ut reddere possint,
228  Qui potiatur, et hunc possint formare beatum;
229  Non erit, ut valeant prorsus Bona summa vocari.
230  Tum cui major Honos unquam aut praeclara Potestas
231  Contigit in terris major, quam Regibus ipsis?

Num tristibus aetas,
234  Hoc genus, exemplis ulla est, praesensne, vetusne
235  Quae vacet? in terris quis Rege potentior illo
236  Unquam visus erat, Superi, qui tanta Virorum
237  Millia conjunctis sub signa coëgerat armis,
238  Ut prope desertum totum jam crederet Orbem,
239  Ponte injecto Asiam qui junxerat Europamque,
240  Et pedibus

236  Unquam visus erat, Superi, qui tanta Virorum
237  Millia conjunctis sub signa coëgerat armis,
238  Ut prope desertum totum jam crederet Orbem,
239  Ponte injecto Asiam qui junxerat Europamque,
240  Et pedibus siccis calcaverat Hellespontum, et
241  Velificârat Athon dirum tibi Graecia portans
242  Diluvium armorum? tandem victusque tremensque

est. Parte revolve,
257  Si vacat, ex alia quoque rem, et sic inspice mecum.
258  Dicere Felicem nequeas summeque Potentem,
259  Si quid deficiat, quod haberi possit: at ipsos,
260  Qui populis vario late sub sidere caeli
261  Imperitant, tantum sua nunquam extendere posse
262  Regna videbis, uti non semper plura supersint,
263  Quam teneant; inopes ideo videantur, oportet,

turbantia bella,
279  Tot comites Regum curas aegrosque timores.
280  Hicne Potens, multus cui cingit utrumque Satelles
281  Hinc atque inde latus, cui nil fidum nec amicum est,
282  Qui quos regali terret gravitate, vicissim
283  Territus ipse magis metuit? non pocula laeta
284  Non cantus Siculaeque dapes sonitusque juvabant,
285  Cui cervice super pendebat fulgidus ensis

contra inclamare querelis,
344  Omnia praeposuit quod denique saecla ferarum,
345  Et dedit esse magis multo felicia nobis?
346  Tum desiderii quae denique finis? an ille,
347  Pectore qui torquet crucians, restinguitur ardor?
348  Nonne nova ardescit magis usque cupidine pectus,
349  Inque dies coecus furor atque insania crescit.
350  Praeterea tam nulla potest inimica videri

354  Turpiter ex homine ut demum jam bellua fiat.
355  Nempe hoc sunt magici cantus, hoc pocula Circes
356  Sunt ea, quae quondam Comites Ithacensis Ulyssei
357  In turpes vertere sues, qui volvier imo
358  Gaudebant coeno et limosa pascier ulva.
359  Neve putes hirtas crevisse in corpore setas,
360  Atque ora in nares foede producta repandas,
361  Illarum et pedibus

et infinitum,
426  Id nostram satiat naturam Animumque capacem;
427  Quandoquidem nihil est, quod quaerat et appetat ultra.
428  Hoc igitur Deus est, felices reddere tantum
429  Qui valet, et penitus satiare ardentia vota.
430  Ille Boni Fons omnis et omnis nostra Potestas
431  Gloria Divitiae Decus omne et plena Voluptas,
432  Nostrorum ille Quies Animorum denique summa est.

actus;
447  Ut bona sectetur, fugiat contraria quae sunt:
448  Tranquillae pariter laetatur pace quietis,
449  Stultis si careat votis et inanibus, atque
450  Temperet affectus, magnis qui saepe furentes
451  Infestant animum turbis; sit denique constans
452  Semper, et anteactae nullius conscia culpae.
453  Scilicet hanc Sapiens vitam sibi comparat omnis;
454  Atque

age, posce faventes.
465  Nunc tibi cum summi jam meta novissima Finis
466  Constet, ad hanc omnes cum mens quoque debeat actus
467  Dirigere, illorum naturam ostendere par est,
468  Qui sint; quae porro sit eorum regula, summum
469  Dirigat in Finem quae certa lege, videndum.
470  Principio, humanũ, nihil est, quod dicimus Actũ,
471  Quam quod consulta fit cum ratione:

foedera Fati,
571  Tanguntur misera constricti relligione.
572  Quod superest, quaedam nostrorum est Regula morum
573  Normaque, conferri cui nobis semper eosdem
574  Est opus, ut qui sint, possimus noscere, recti,
575  Contra mendose qui fiant: namque vocamus
576  Illos esse bonos, qui primae protinus apti
577  Per sese constant mensurae,

572  Quod superest, quaedam nostrorum est Regula morum
573  Normaque, conferri cui nobis semper eosdem
574  Est opus, ut qui sint, possimus noscere, recti,
575  Contra mendose qui fiant: namque vocamus
576  Illos esse bonos, qui primae protinus apti
577  Per sese constant mensurae, conveniuntque;
578  At pravos, olli qui dissensere,

conferri cui nobis semper eosdem
574  Est opus, ut qui sint, possimus noscere, recti,
575  Contra mendose qui fiant: namque vocamus
576  Illos esse bonos, qui primae protinus apti
577  Per sese constant mensurae, conveniuntque;
578  At pravos, olli qui dissensere, malosque
579  Dicimus. Aeternae jam summa est Regula Lagis,
580  Ordinis

mendose qui fiant: namque vocamus
576  Illos esse bonos, qui primae protinus apti
577  Per sese constant mensurae, conveniuntque;
578  At pravos, olli qui dissensere, malosque
579  Dicimus. Aeternae jam summa est Regula Lagis,
580  Ordinis aeterni Ratio, et suprema Voluntas,
581  Edita qua constant Jura immutabilis Aequi.
582  Hinc

quo nos, ut complectamur amore,
636  Postulat, at Finem communem propter: amoris
637  Hujus et alterius cujusviscumque profecto
638  Ille quidem causa esse et meta novissima debet,
639  Qui tantum se propter amandus: id ultima namque
640  Exposcit summi Finis natura Bonique.
641  Hunc tibi propterea rebus praeferre Voluntas
642  Ultro debet, eae quaecumque existere possunt,

693  Per, quae circumstant nos, corpora Naturaї
694  Cuncta movens Auctor (siquidem nos excitat ista
695  Servandum ad corpus suavi ratione, neque illis
696  Propterea jungi, sibi qui debetur, amore
697  Nos voluit rebus) jucundo protinus ipsi
698  Illecti sensu, quidquid juvat, ilicet ipsis
699  Acceptum rebus referendum hoc omne putamus.
700  Nam quia non operam

umbris:
732  Humanae quoniam semper manet insita Menti
733  Aeternae Ratio Legis praescriptaque Forma.
734  Nunquam credere enim possis, quod providus Auctor,
735  Ordinis aeterna totam qui lege creavit
736  Naturam, humanas tantum, praestantius ullis
737  Queis nihil in rebus, quodcumque est, nobiliusque,
738  Atque sui similes Animas projecerit ortas
739  Sic temere in

impia facta.
755  Sic fuit infestis habitata latronibus olim,
756  Hi fuerant Populi, Germania; plausibus illos
757  Tollebant magnis, veluti pro re bene gesta,
758  Fortiter insidiis qui grassarentur, et auro
759  (Magna erat haec virtus) possent ditescere rapto:
760  Nimirum moresque feri corruptaque vita
761  Barbarie aeternae poterant confundere formam

et Dîs
792  Non damnet subito; non horreat? ergo videri
793  Nos ad justitiam natos debere, necesse est,
794  Juraque natura sancita in mentibus ipsis,
795  Consensu haud Hominum; qui protinus utilitatis
796  Ad normam referant, vitanda petendaque quae sint;
797  Proptereaque malos poenae terrore minantis
798  A scelere avertant. Tantum at si poena coërcet,

860  Audeat, ipse sui censor morumque suorum,
861  Ipse sibi lex, illa probans, quae justa, sequensque.
862  Longe aliter Lydus quam quondam, ut Fabula prisca est,
863  Ille Gyges; subito qui, magnis terra soluta
864  Imbribus, ut referunt, cum discessisset, in illum
865  Audax terraї subter descendit hiatum,
866  Et molem deprendit Equi praegrandis ahenam,

nam cohibere
958  Si desiderium virtus est, ne quid eorum,
959  Quae prave fiunt, Mens scilicet appetat unquam;
960  Propterea haud ullam virtutem debet habere,
961  Nec potis est, qui nil unquam desideret, illo
962  Et careat motu, cui vis adhibenda regendo est
963  Et virtutis opus, quae vota furantia fraenet.
964  Omnes non igitur, qui nostro in corpore fiunt,

habere,
961  Nec potis est, qui nil unquam desideret, illo
962  Et careat motu, cui vis adhibenda regendo est
963  Et virtutis opus, quae vota furantia fraenet.
964  Omnes non igitur, qui nostro in corpore fiunt,
965  Affectus animi morbos mentisque vocabis,
966  Excussis sed qui dominae Rationis habenis,
967  Ac velut indomiti veterino e semine pulli,
968  Insultant,

regendo est
963  Et virtutis opus, quae vota furantia fraenet.
964  Omnes non igitur, qui nostro in corpore fiunt,
965  Affectus animi morbos mentisque vocabis,
966  Excussis sed qui dominae Rationis habenis,
967  Ac velut indomiti veterino e semine pulli,
968  Insultant, turbasque cient sine lege furentes.
969  Aemula sic animum quae vis movet, esse videtur

vim saepe tumultus.
1020  Silvestres sic saepe feras per devia lustra
1021  Venator canibus capit ad sua jussa paratis.
1022  Atque ita Mens motus interdum comprimit illos,
1023  Qui turbas sine lege cient, animumque fatigant
1024  Saeviter, atque bonae corrumpunt gaudia pacis.
1025  Praeterea ut motu careat Mens libera coeco,
1026  Vixque regi qui possit, et obluctetur habenis;

illos,
1023  Qui turbas sine lege cient, animumque fatigant
1024  Saeviter, atque bonae corrumpunt gaudia pacis.
1025  Praeterea ut motu careat Mens libera coeco,
1026  Vixque regi qui possit, et obluctetur habenis;
1027  Monstra quidem primo perimat nascentia in ortu
1028  Principiis obstans; vigilique exercita cura
1029  Ante alia id caveat, ne turpiter illaqueetur:

1123  Quae, quoniam rectam sunt cognita per rationem
1124  A nobis, Rationis item praecepta necesse est
1125  Omnibus in rebus sit certa audire Voluntas.
1126  Percipe praeterea, veluti qui corpora vibrant
1127  Per tensum vario saltu ludentia funem
1128  Sublimes, medio librentur semper, oportet:
1129  Nam si fors nimio deflectant pondere dextram
1130  Sese inclinantes

Spča choro Comitum possit divellier unquam:
1192  Namque Amor aeterni pariter complectitur omnes
1193  Aequi, quo sequimur rationi consona rectae.
1194  Nam neque Justus is est, qui non sibi temperet, atque
1195  Sit Fortis pariter, sit Prudens: jurane Princeps
1196  Aequa dabit facile illecebris corruptus et auro,
1197  Tentarique minis qui possit, et inscius aequi?

1194  Nam neque Justus is est, qui non sibi temperet, atque
1195  Sit Fortis pariter, sit Prudens: jurane Princeps
1196  Aequa dabit facile illecebris corruptus et auro,
1197  Tentarique minis qui possit, et inscius aequi?
1198  Vera neque esse potest Prudentia, quae sibi nullis
1199  Temperat in votis ignava et iniqua: quod ipsum
1200  Dicere de reliquis possis Virtutibus: ergo

1275  In ventum spes difflueret; tum scilicet illos
1276  Mirari insolitam veluti rem, quamque futuram
1277  Crediderant nunquam. Mirum nil accidit illi
1278  Et nihil insuetum, sapiens qui corde sagaci
1279  Eventus rerum varios cognovit, in ipso
1280  Plerumque incertis praesertim ludere bello
1281  Fortunam vicibus; quapropter comparat aequum
1282  Adversis animum

in pagos urbes et regna coacti
1316  Convenere Viri; possent ubi moribus isdem
1317  Atque isdem pariter sese inter legibus uti.
1318  Nam cum principio premeretur vulgus ab illis,
1319  Qui vi quique opibus pollebant, usus ad unum
1320  Confugisse fuit praestantem, qui retineret
1321  Jure pari imbelles cum fortibus, aequaque legum
1322  Ferret scita, queant hae semper ut omnibus una

1317  Atque isdem pariter sese inter legibus uti.
1318  Nam cum principio premeretur vulgus ab illis,
1319  Qui vi quique opibus pollebant, usus ad unum
1320  Confugisse fuit praestantem, qui retineret
1321  Jure pari imbelles cum fortibus, aequaque legum
1322  Ferret scita, queant hae semper ut omnibus una
1323  Voce eademque loqui: nam si sine legibus esset,

1324  Perpetua mortale Genus se clade repente
1325  Mutua conficeret. Quasdam quin esse necesse est
1326  Latronum leges; neque enim ulla posse vel illos,
1327  Qui scelere atque malis pascuntur, vivere certum est
1328  Justitiae sine particula: si namque quis horum
1329  Surripiat praedam Sociis latronibus ipsam,
1330  Vel non hanc aeque dispertiat, haud putet ultra

ipsam,
1330  Vel non hanc aeque dispertiat, haud putet ultra
1331  Inter eos superesse locum sibi; namque vel illum
1332  Foedera turbantem fugient, tollentve necantes.
1333  Quare qui violat communia foedera pacis,
1334  Sanctaque Justitiae conculcat jura, videtur
1335  Monstrum, quo Generi non est infestius ullum
1336  Humano; quoniam quid perniciosius olli est,

poenas et praemia confert
1342  Altera pro meritis pro conditione Virorum
1343  Ut cum distribuens urbis spolia ampla subactae
1344  Rex tanto majora Duci largitur et illi,
1345  Qui se praeclaro super omnes extulit ausu;
1346  Praevertunt alios quantum Virtutis honore:
1347  Obtinet haec medium rationis, et altera reii;
1348  Nam res commutat rebus, neque respicit ultra

paranti
1372  In Patriam bellum reddes, quod credidit, aurum.
1373  Hic operae pretium est paucis inquirere, quemnam
1374  Nempe illata malo graviori injuria laedat,
1375  An mage, qui suffert, an qui ferus intulit ipsam?
1376  Forte putes, videas illum cum flere querique,
1377  Hunc animo contra nimium insultare feroci,
1378  Omne malum soli, patitur qui scilicet, esse.

1372  In Patriam bellum reddes, quod credidit, aurum.
1373  Hic operae pretium est paucis inquirere, quemnam
1374  Nempe illata malo graviori injuria laedat,
1375  An mage, qui suffert, an qui ferus intulit ipsam?
1376  Forte putes, videas illum cum flere querique,
1377  Hunc animo contra nimium insultare feroci,
1378  Omne malum soli, patitur qui scilicet, esse.
1379  Et

1375  An mage, qui suffert, an qui ferus intulit ipsam?
1376  Forte putes, videas illum cum flere querique,
1377  Hunc animo contra nimium insultare feroci,
1378  Omne malum soli, patitur qui scilicet, esse.
1379  Et tamen hunc longe miserum minus esse fateri
1380  Debes, alterius factis qui urgetur iniquis,
1381  Quam qui injustitiae; namque hinc injuria manat,

1377  Hunc animo contra nimium insultare feroci,
1378  Omne malum soli, patitur qui scilicet, esse.
1379  Et tamen hunc longe miserum minus esse fateri
1380  Debes, alterius factis qui urgetur iniquis,
1381  Quam qui injustitiae; namque hinc injuria manat,
1382  Obruit indigno foedans se crimine; pejus
1383  Quo nullum queat esse malum, nec reddere possit

insultare feroci,
1378  Omne malum soli, patitur qui scilicet, esse.
1379  Et tamen hunc longe miserum minus esse fateri
1380  Debes, alterius factis qui urgetur iniquis,
1381  Quam qui injustitiae; namque hinc injuria manat,
1382  Obruit indigno foedans se crimine; pejus
1383  Quo nullum queat esse malum, nec reddere possit
1384  Proinde magis miserum: quare fatearis oportet,

malum, nec reddere possit
1384  Proinde magis miserum: quare fatearis oportet,
1385  Vulnera quo graviora animi, quam corporis extant
1386  Nimirum, laedi tanto crudelius illum,
1387  Qui scelus infelix faciendo suscipit in se,
1388  Cogitur alterius quam qui subjisse furorem:
1389  Et veluti multo est id honestius auxiliante
1390  Largiri benefacta manu, quam scilicet illa

oportet,
1385  Vulnera quo graviora animi, quam corporis extant
1386  Nimirum, laedi tanto crudelius illum,
1387  Qui scelus infelix faciendo suscipit in se,
1388  Cogitur alterius quam qui subjisse furorem:
1389  Et veluti multo est id honestius auxiliante
1390  Largiri benefacta manu, quam scilicet illa
1391  Accipere, idque magis peragendum, praeque ferendum;

1402  At virtute malum: nempe exarmatur ita omnis
1403  Nequitia, imbellesque exercet inaniter iras,
1404  Amittitque suum contemta injuria virus.
1405  Et quia Justus is est, aliis qui debita confert,
1406  Et varia in varios facit id ratione modisque,
1407  Justitia haud una ratione et nomine constat.
1408  Sic cum mente pia supremum Numen adoras,
1409  Et

lumina clari
1434  Alma sine hic unquam possemus cernere Solis,
1435  Saepe nec humanos nec rectos discere mores.
1436  Propterea poscunt humana aeternaque jura,
1437  Semper ut a nobis, qui nos genuere, colantur
1438  Obsequiis magno nec non et amore Parentes;
1439  Dum vivunt, illis ut egentibus auxiliatus
1440  Praestentur quaecumque ferendo incommoda: nunquam

colantur;
1472  Incolumesque superstitibus gaudere piisque
1473  Possint in longam pariter placidamque senectam.
1474  Poscit Justitiae quoque Virtus, esse colendos,
1475  Doctrina qui sunt aetate et honore priores,
1476  Propterea, quoniam debet reverentia dignos
1477  Usque sequi. Nunquam velle et pugnantia veris
1478  Dicere, Justitiae est: nimirum indebita reddit

1476  Propterea, quoniam debet reverentia dignos
1477  Usque sequi. Nunquam velle et pugnantia veris
1478  Dicere, Justitiae est: nimirum indebita reddit
1479  Ille aliis, ut decipiat, qui falsa profatur,
1480  Et simulat factis ficto et mendaciter ore.
1481  Justitiae est etiam benefactis reddere semper
1482  Gratum animum memoremque et sponte referre volentem:

1522  Quem doctas illae cupidum duxere per artes,
1523  Atque animo scire et saepere inseruere capaci:
1524  Num prodire tuo nostri sine nomine versus
1525  Possint, non leve sunt qui per te nomen adepti?
1526  Namque per ora Virûm ferimur, lateque per omnem
1527  Ausoniam, et Latius qua sermo est cumque, volamus
1528  Te laudes vulgante,

in re,
1531  Quam prope divino celebrarier illius ore,
1532  Cujus Fama Viri per magnas inclita Gentes
1533  Fertur, et aeterno laudum praefulget honore?
1534  Justus is est quoque, qui pluris non aestimat aurum,
1535  Quam par sit: rectos proinde elargitur in usus,
1536  Munificaque manu, quantum licet, haud sinit ullos
1537  Dura in pauperie tristem producere vitam.

1590  Deficiant; fieri variis quod saepe necesse est
1591  In rebus, pariter dissuta repente videbis
1592  Mutua Amicitiae dissolvi vincula ruptae.
1593  In manibus Divam dicunt, qui fingere gaudent,
1594  Astraeam gemina libram cum lance tenere,
1595  Nec frustra; quoniam suspensum hinc inde quod aequo
1596  Pondere libratur, neque lanx

1626  Esse Bonum, summum quod constat perpetuumque.
1627  Propterea quantis, dum tanto in turbine vita est,
1628  Hic Animus curis, corpusque doloribus aegrit,
1629  Quisnam erit, ignoret qui vivens, quamlibet idem
1630  Dives honoratus sanus Rex denique constet?
1631  Quare, cui tantum restet transire malorum
1632  In vita, Sapiens forti se

1664  Et princeps vult esse, nec, ut videatur, id optat,
1665  Nec, de se ignarum quid vulgus praedicet, audit:
1666  Lubricus hic certe locus est, consistere vix ut
1667  Possit, qui magnis persaepe laboribus audax
1668  Susceptis, toties rerum vitaeque perîcla
1669  Fortiter invasit: petitur nam deinde superbe
1670  Gloria gestarum merces ut debita rerum:

nullisque
1674  Expugnato animo violentis cedere plagis;
1675  Oppositas verum tolerando obtundere vires.
1676  Praeclaros animis ingentibus inspice paulum
1677  Heroas, sanctae qui Relligionis amore
1678  Justitiaeque,minas inter tormenta dolores,
1679  Vitam exhalabant, quo ferrea vincula vultu
1680  Oraque Carnificum flammas ensesque securesque

quoque fac habeat; nihilo jactantior ibit
1698  Propterea, et vulgo non sese attollet ab imo.
1699  Quin et majori multo ratione vocabis
1700  Magnanimum, Finem qui propter nobiliorem
1701  Non famam et pulchros quantumvis quaerit honores,
1702  Quaeque Hominum in pretio sunt, despicit omnia victor.
1703  Cor magnum est igitur, quaerit quod Numen, et ipsum

1752  Corporis illecebras, praesertim rebus in illis,
1753  Omnia quas pariter sectantur saecla ferarum;
1754  Ut gula quas poscit, turpesque libidinis aestus.
1755  Bellua propterea, qui non sibi temperat istis,
1756  Dicitur, ejusdem quoniam e genere esse videtur
1757  Naturae, pariter dum moribus utitur isdem.
1758  Proinde cibis nimiis haec abstinet, ingluviemque

1759  Atque avidos Virtus moderatur sobria potus;
1760  Quandoquidem tantum Ratio concedit utrosque,
1761  Corporis ut vires reparentur; at opprimit illas,
1762  Ingerit immodicam madidus qui scilicet escam.
1763  Casta quoque haec Virtus; quia re declinat ab omni,
1764  Qua valeat turpis cor exagitare voluptas:
1765  Ore Pudicitiam praefert; turbatur ad omne

1791  Nam neque gemmarum nitor astrorumque nec ullus
1792  Corporis ullius decor est, conferier illi
1793  Ut valeat, pulchro Sapiens quam ditat honore
1794  Virtutum. Felix, tanta qui dote coruscam
1795  Munerat, atque opibus facit hic ditescere Mentem
1796  Ast ubi crimen eam maculis suffuderit atris,
1797  Atque hoc labe decus probrosa infecerit omne;
1798  Non

utile fingit, amare et
1846  Velle frui subito, nec, quae sint consequa, prorsus
1847  Noscere; nimirum quanti vexare fluentes
1848  Ex illo possint animum corpusque dolores;
1849  Omnem qui dira superent gravitate bonorum
1850  Laetitiam, vita queis Mens gavisa priore est.
1851  Jamne vides, agitur quanto vesana furore
1852  Mens hominum, dum saepe viis lassatur iniquis,

1889  Comparet: haud operae parcens ullive labori
1890  Perstet in hoc omnis, contemnens caetera victor
1891  Perstet et obduret: nec jam status unius horae,
1892  Unius aut agitur, pernix qui transvolat, anni,
1893  At status immoti, qui nunquam finiat, aevi. FINIS

1890  Perstet in hoc omnis, contemnens caetera victor
1891  Perstet et obduret: nec jam status unius horae,
1892  Unius aut agitur, pernix qui transvolat, anni,
1893  At status immoti, qui nunquam finiat, aevi. FINIS

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report