Your search found 28609 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 21859-21918:

Josepus Givovich. Dominus Joanes Baptista Paxi. Graeci ritus Unitorum, passim Svidnicensis. Gabriel Palkovich, quasi fundator. Basilius Bosichkovich. Non unitorum episcopatus sunt vulgo schismatici, qui subsunt metropolitae Carlovicensi, in Sclavonia constituto. Isti ad statum publicum non vocantur. Carlovicensis metropolita. Arsenius Nenadovich. Pacracensis episcopus. Simeon. Kostanicensis episcopus. Arsenius Theoffanovich.

tum contradicente, ut infra. Ejus antecessor, modo metropolita, hoc titulo usus est. In regno Croatiae jurisdictionis militaris. Gubernator generalatuum Varasdinensis Carolostadiensis: serenissimus princeps Josephus Fridericus dux Saxoniae Hildburghausen, qui eosdem generalatus ad regulam militarem collocavit, in regimina distribuit, officiales constituit, immortali dignus memoria. Dominus baro Philippus Levindus de Beck, generalis peditatus, constitutus gubernator 1763. Generalatus Carolostadiensis. Dicitur a praesidio erecto

in eodem sedes esset generalis commendantis. Post regulationem principis Hildburghausen habet regimina pedestria tria, nempe Likanum, Ogulinense, Szluniense. Item unum equestre. Pedestria regimina constant singulum 4000 viris, equestre 800 equitibus. Sunt sui officiales ut in aliis regiminibus. Qui Carolostadii est generalis, dicitur commendans generalatus totius, estque caput in militaribus et politicis. Habet auditorem aliosque stabales. Generates commendantes Carolostadienses. Dominus comes generalis ab Herberstein. Dominus comes generalis a Scherzer.

regni seu provisores. Dominus baro Stephanus Patachich. Dominus Josephus Raffay. Dominus Stephanus Markovich. Dominus Nicolaus Plepelich. Auditor generalis cum titulo vicecolonelli salario 1000 fl. Dominus Franciscus Kussevich. Memoria eorum, qui dignitates (et) honores sunt consecuti. Episcopatus. Dominus Stephanus Putz titulum episcopi Belgradiensis. Camerarii. Comes Joannes Patachich. Comes Petrus Sermage. Comes Joannes Draskovich capitaneus. Comes Franciscus Patachich.

aquisitione dominium Szamobor pro 104 milibus emptum. Noveris item. 1. Dominium Kutina in comitatu hodie Posegano a tota familia in commune possideri et annuos proventus distribui intra ramos praedictos. 2. Arcem Varasdinensem cum tenutis ab eo ex hac familia possideri, qui est supremus comes comitatus Varasdinensis et arcis capitaneus, uti modo comes Antonius. 3. Quia familia haec nobilitati favisset plurimosque haberet summalistas, ideo et protegebatur a Croatis. Plures fuere bani. Sunt haereditarii capitanei arcis Varasdinensis et ejusdem comitatus

Crisiensis alibi. Summatim haec habe. In comitatu isto anno eodem 1754. adinventae sunt in districtu Podravano possessiones 67, hospites 2296, in districtu Crisiensi possessiones 173, hospites 3414. Totius comitatus summa: possessiones 240, hospites 5709. Virorum (demptis pueris et adolescentibus, qui non numerabantur) 11322, foeminarum 12235. Bona bancalitatis maritima. Fusina. Buccari. Bukaricza. Hrelin. Kralievicza etc. Commercialia. Segnia. Ad Carlostadium depositorium, prouti et Siscii. Commissionis invalidorum.

ac perpetui comitis, sacratissimae caesareae regiaeque Majestatis actualis intimi consiliarii, et banalis officii locumtenentis, et tabulae ejusdem praesidis. Cum episcopi non solum sibi ipsis vivere debeant sed et aliis, tanquam sal saliens et lucerna ardens et lucens, rectum est: ut qui in vivis exemplum aliis esse debent, post eorum quoque mortem speculum maneant, in quod alii intueantur, quod per vitae actuumque illorum notitiam peroptime cognoscitur. Hinc cum Braniug Georgius episcopus et vere quidem, fuerit, fidelissime vitam, acta magni viri hujus refero, tanquam is, qui

ut qui in vivis exemplum aliis esse debent, post eorum quoque mortem speculum maneant, in quod alii intueantur, quod per vitae actuumque illorum notitiam peroptime cognoscitur. Hinc cum Braniug Georgius episcopus et vere quidem, fuerit, fidelissime vitam, acta magni viri hujus refero, tanquam is, qui horum notitiam et ipse habui et ex aliis cognovi. Testorque deum, quod nil adulatorie scripturus sim, sed sincere universa descripturus et notaturus. Natus ipse est ex nobilibus parentibus non quidem divitibus anno domini 1677. die 11. mensis Novembris, in paterna domo (jam nunc

Stanislaus Pepelko canonicus Zagrabiensis, (quas gratia episcopi vidi) in quibus rogabat per omnia principem, ut impediret, ne Braniughius episcopatum consequeretur, tanquam dotibus episcopo dignis destitutus. Litteras istas favens Braniughio Eugenius in originali, ut accepit, misit Braniughio; qui tamen erga Stanislaum Pepelko, hominem inquietem et naturali quadam passione a Braniughio aversum et eundem viis omnibus persequentem, benevolem exhibuit animum, adimplens illud: diligite inimicos vestros et benefacite his, qui oderunt vos. Ipsum primum omnium fecit archidiaconum Chasmensem,

favens Braniughio Eugenius in originali, ut accepit, misit Braniughio; qui tamen erga Stanislaum Pepelko, hominem inquietem et naturali quadam passione a Braniughio aversum et eundem viis omnibus persequentem, benevolem exhibuit animum, adimplens illud: diligite inimicos vestros et benefacite his, qui oderunt vos. Ipsum primum omnium fecit archidiaconum Chasmensem, prima sui promotione ipsi domus portae superiori vicinas ad dextram manum contulit, postea Kemlekatum et Goricensatum dedit. Beneficiis tamen nunquam placare hominem potuit. Ut autem eundem reduceret, aversum tantisper ab eo

sit jurium ecclesiae vindex, statim apparuit, quoniam in negotio decimarum Sclavonicarum incoatum per antecessores processum non solum consummavit et labore magno in effectum induxit, ut comitatus Veroczae et Poseganus decimas in natura praestarent, non abstantibus tot tantisque praecipuis viris, qui Sclavonica possidebant dominia et officiis primis apud Carolum gaudebant; quin et bona ipsa et pagos Sclavonicos via gratiae revindicare volebat, et accepto per cancellariam aulicam et cameram diplomate, pagos quosdam effective 1728. obtinuit, signanter pagos Vaska, Szopia et Szlatina cum aliis

tota vita consumptis ad has Sclavonicas res, amplius 20 milibus impetrare nequiverit, ut per cameram assumerentur, non alia de causa, quam quod donatarii in primis officiis fuerint, ut baro Prandau vicepraeses camerae, Caraffa consiliarius, camerae bona ipsa, Impsen secretarius gabinetti caesarei, qui dominia Sclavonica possidebant et obtinente causam episcopo cedere debuissent. Romanas Braniughius bullas ad 1728. habere non potuit causa Eszterhazii, qui cum annatam pro episcopatu Veszprimiensi Romae deponere noluisset, factum, ut bullarum expeditio pro Braniughio retardaretur. Nam

officiis fuerint, ut baro Prandau vicepraeses camerae, Caraffa consiliarius, camerae bona ipsa, Impsen secretarius gabinetti caesarei, qui dominia Sclavonica possidebant et obtinente causam episcopo cedere debuissent. Romanas Braniughius bullas ad 1728. habere non potuit causa Eszterhazii, qui cum annatam pro episcopatu Veszprimiensi Romae deponere noluisset, factum, ut bullarum expeditio pro Braniughio retardaretur. Nam elevato ad primatialem dignitatem Eszterhazio, curia Romana pro Veszprimiensi episcopo illum recognoscere noluit, hinc et ex Zagrabiensi translatum ad Strigoniensem

Arcis capitaneum dominum Maretich, a quo parebant domestici in arce omnes, hoc mortuo dominum Balthasarem Magdalenich constituit; vicarium temporaneum simul et comitem curialem dominum Sigismundum Skerlecz, praefectum bonorum dominum Andream Gerlechich. Nobiles adolescentes quatuor servavit, qui et sui ephebi erant et secretarium juvare debebant, quin et juri dare operam, ut ex schola illa egregii plures prodierint et hodie in primis regni sint officiis. Confessarium ex clero semper habuit et plerumque illum, quem et capellanum. Anno 1730. Posegam et totam visitavit Sclavoniam,

in viro hoc fuere virtutes omnes. Primo, pietate in Deum erat heroica. Neque enim solum privatis orationibus fuit deditissimus, sed quotidie suam peregit meditationem, suas absolvit preces, missae obtulit sacrificium, nisi infirmitate prohiberetur. Presbytherum unum constanter tenuit, qui quotidie ad intentionem suam in ara crucis missam diceret, eique eleemosyna solita pro missis dabatur, praeter plures alias, quas curabat legi, ac praeter missam, quam capellanus quotidie in suo oratorio dicebat. Qua in Deum pietate fuerit, testatur zelus illius magnus, quem habuit in

monasteriis, et integre quidem plurimis, in parte aliis ad ipsum recurrentibus, etiam exteris, scient referre moniales ipsae numerum. Plurimis etiam dotem dedit amplissimam, qua honesto locatae sunt matrimonio. Immo sine mendacio dicam amplius, vix in tota Croatia est aliquis praecipue nobilium, qui ab illo beneficium non accepisset. Pauperioribus nobilibus certum quotannis pensum in naturalibus rebus assignabat, prouti et viduis, quas et quos non refero. Data tamen fuisse, scio. Nemo vel accessit vel institit pro eleemosyna pauperum, quem repulisset vel cui non saccurrisset, immo cum

provisor infirmos omnibus providere debuit, hebdomadatim submittendo carnis libras adminus 72, farinam, salem, pultes, panem, verbo universa, quae populo illi necessaria fuerunt, uti testis ipse rerum sum et ingentis illius charitatis insufficiens scriptor. Quo zelo fuerit in rebus fidei, qui satis ediceret? Haereticos ad regni partes nullatenus admisit, et cum quidam comitum officio et gratia regia potens haereticum provisorem constituisset, adeo se opposuit, ut illum revocare et provisoratu carere fecerit. Immo si qui, ut dicebatur, ad generalatum Carolostadiensem haeretici

insufficiens scriptor. Quo zelo fuerit in rebus fidei, qui satis ediceret? Haereticos ad regni partes nullatenus admisit, et cum quidam comitum officio et gratia regia potens haereticum provisorem constituisset, adeo se opposuit, ut illum revocare et provisoratu carere fecerit. Immo si qui, ut dicebatur, ad generalatum Carolostadiensem haeretici subintrarunt, nunquam se prodere ausi sunt, neque prodiderunt. Pro schismaticorum autem reductione totus fuerat, hinc episcopatum schismaticum sive in generalatu Varasdinensi sive Carolostadiensi nunquam passus est, contra tot tantaque

occidissent, non destitit contra eosdem agere, effecitque magnis omnino sumptibus, ut Theophilus Passich in episcopum nominaretur, ejusdem sumptibus Romae consecraretur, et eidem generalatus uterque subjiceretur. Quae res amplius 15 milibus illi constitit. Providebat enim Passichium omnibus, qui dein ad monasterium detrusus, res schismaticorum praecipue ob bella adeo assurgere fecit, ut vix amplius Uniti haberi possint. Braniughius tamen et post Passichii casum zelum non deseruit, quin in publica 1741. diaeta restitutionem Marchae ursit, uti ex articulis patet, sed morte praeventus non

fundamentis cum parochi residentia; Biskupeczii ad Varasdinum aram majorem, aliaque in aliis; neque enim universarum rerum, ut altarium, pulpitorum, reliquiarum, reminisci possum et longus foret cathalogus. Dixisse sufficiat, quod magistros tales, praecipue statuarios proprios constanter habuerit, qui continuo decem etiam mechanicis adhibitis piam episcopi munificentiam explebant, aras aliaque ad diversas dioecesis partes et ecclesias exmittendo. Addo, his omnibus majorem illius zelum fuisse. Commendanti enim mihi presbytherum Joannem Jozipovich pro parochia in Miholcz, primo

domum et granaria construxit, uti et in praedio Bresane. Hic Zagrabiae fontem, stabula, piscinam aliaque, etiam suis consangvineis aedificia. Quoad sibi sangvine junctos mediocritate usus est. Eos omnino juvit ipsisque prospexit quoad sufficientiam, nullum tamen ad superfluitatem. Qui digni officiis vel beneficiis fuerant, pro eorum merito prospexit, aliis providit ita, ut pro conditione sua vivere possint. Unde tot tantisque satisfecerit, mirantur hodiedum omnes, praecipue cum neque oeconomiae deditus fuerit, immo, mortuo Gerlechichio, praefecto caruerit, neque tam

satisfecerit, mirantur hodiedum omnes, praecipue cum neque oeconomiae deditus fuerit, immo, mortuo Gerlechichio, praefecto caruerit, neque tam amplos episcopatus redditus habeat, neque sordidius vixerit, neque usuras vel negotiationes exercuerit. Hinc divinam illi benedictionem fuisse, omnes, qui novimus, constanter asserimus et posteri confiteri debebunt. Cardinali Gottio, suo olim in theologia magistro, gratitudinis ergo, dona misit non ultima; in alios, canonicos, presbytheros, fuit munificus, quibus saepe vestes, saepe annulos, cruces abbatiales aliaque donare solebat.

Aequalem et ab aliis, quos non nomino, expertus est. Sed et illa ingens est, quam dominus vicebanus, Braniughii commendatione, precibus, industria, ad officium elevatus exercuit; dum per comitatus judlium curae episcopalis eundem admonere non dubitavit, praetendens parochi civitatis sancti Marci, qui falsissime magiae insimulabatur per calumniatores quosdam, alias domini vicebani clientes, causam judicandam ad se pertinere. Super quibus apud Augustam episcopus questus est. Et dominus vicebanus doluit ipse. Passichi ingratitudo plane detestabilis, quoniam post acceptam ab apostolico nuncio

et a vinea Gyurgjicz praetensa a generalibus Varasdinensibus in vino regalia sustulit, omnia miro plane modo componens et ad partes suas omnes attrahens cum singulari, quem habebat, agendi modo, tum sua prudentia, humanitate. Et praecipue occasione directionis confiniorum principis Hildburghausen, qui aliis omnibus gravis fuerat, Braniughio amicissimus ipsique nullam inferre injuriam passus est. Permolestas tamen quasdam causas habuit, et quidem cum suo capitulo. 1mo. Ratione incensarum, ut superius dictum, molarum. 2do. Ratione

exilio mulctatum; post haec in ipsa parochia scandalose vixisse et concubinas aluisse. Immo per simoniam promotum arguebant, quia domino cantori Reess 100 aureos promisisset, si efficeret, ut candidaretur. Res ad processum deducta est, comparente Zagrabiam metropolitano Gabriele Patachich, qui, postquam Spoliarichius se purgasset canonice, effecit, ut canonicatum consequeretur, in quo tamen duntaxat trimestri supervixit. Lis haec a 16. Februarii ad medietatem Octobris anni 1737. duravit, qua occasione duo insuper canonici, Lengell videlicet et Plepelich, fuere mortui; quare stabilito

fuere mortui; quare stabilito in canonicatu Fabiano Sebastiano Spoliarich, per sortes alii duo electi sunt, videlicet Gregorius Gaszparich et Joannes Jelussich, prior ex subleclore, posterior ex parocho Lendvensi. De quibus vide in capitulo ipsum processum. Occasione ista, fateor nescio, qui et quomodo per archiepiscopum Patachich major Zagrabiensis praepositus pagum Sasin cum ejusdem appertinentiis ab episcopo obtinuit et praepositurae incorporavit baro Sigismundus Sinersperg. 4to. Ratione limitum et metalium Transcolapianorum cum eodem

ubi plures cum homicidiis violentiae factae, re hodiedum non determinata. Episcopo jure procedere volente, sed morte praevento. Gravis etiam et admodum permolesta illi res fuerat, dum Transcolapiani subditi sui 1730. una cum aliis rebelassent, instigante quodam popa Simeone Filipovich, qui, ut erant plurimi schismaticorum, nescio quibus eos spebus deceperat. Rebelles aliter reduci nequiverant, quam per suppeditatum Braniughio a Carolo VI. militare brachium, quod magnis sumptibus illi constitit; a quibus depopulati omnes, in obedientiam redacti, immo schismatici, quicunque

domino Busan aliisque. Cadaver ad capellam sancti Stephani depositum triduo jacuit, dein non admisso populo sed clero solum praesente in episcopali crypta infra aram coenae domini sepultum est et collocatum. Vigiliae servatae strictissimae hic et in bonis aliis, ne fiscus regius subintraret, qui tamen suam eatenus protestationem opposuit, nec tamen admissus. Postea, praeter illa quae inventarii episcopalis sunt, distracta et vendita per exsecutores omnia. Solennes exequiae die 10. Junii habitae, concurrente plebis, nobilium, cleri, religiosorum multitudine, uti et domino praeposito

locum Sebastiani Spoliarich. Nicolaus Ztepanich ex parocho sancti Eliae in Obreess, in locum Michaelis Zlatarich misere Dubiczae mortui et sepulti. Anno 1739. Michael Szkerba ex parocho Gradacensi, post resignationem factam a Georgio Kovachevich praebendario et canonico Chasmensi, qui canonicatum nullatenus acceptare voluit, sibi collatum ex morte Ladislai Bedekovich archidiaconi Chasmensis. Georgius Gall ex parocho Szamoboriensi, in locum Joannis Lukauszki lectoris. Anno 1741. Baro Adamus Patachich ex parocho Verbovicensi, abbas una beatae

Bisztriczey 1730. Josepho Chiolnich 1732. Stephano Putz 1733. Stephano Pogledich 1734. Adamo Ztepanich 1737. Joanni Radich 1745. Atque hae sunt, quas Braniughius in capitulo fecit collationes, permutationes et translationes. Capellanum natum, qui est semper parochus sancti Joannis de Novavilla, retinuit Georgium Perczaich; ipso autem mortuo, cum commendatum ab episcopo pro parochia illa consequenda Nicolaum Jellussich non praesentasset capitulum, sed Georgium Reess, ipse Mathiam Turina capellanum suum constituit; qui fuerat annis

Capellanum natum, qui est semper parochus sancti Joannis de Novavilla, retinuit Georgium Perczaich; ipso autem mortuo, cum commendatum ab episcopo pro parochia illa consequenda Nicolaum Jellussich non praesentasset capitulum, sed Georgium Reess, ipse Mathiam Turina capellanum suum constituit; qui fuerat annis pluribus, et canonicatum cum cantoratu Chasmensi obtinuerat eratque praebendarius. Viri dein hujus praesumptionibus offensus, Paulum Turkovich, qui domino Reess successerat, capellanum habuit et ad mortem servavit. A latere canonicos habuit Georgium Marcellevich et dein

illa consequenda Nicolaum Jellussich non praesentasset capitulum, sed Georgium Reess, ipse Mathiam Turina capellanum suum constituit; qui fuerat annis pluribus, et canonicatum cum cantoratu Chasmensi obtinuerat eratque praebendarius. Viri dein hujus praesumptionibus offensus, Paulum Turkovich, qui domino Reess successerat, capellanum habuit et ad mortem servavit. A latere canonicos habuit Georgium Marcellevich et dein Josephum Galliuff cognatum. Praefectum bonorum Andream Gerlechich, ipso mortuo neminem. Secretarios duos tenuit: in germanicis Augustum Fridericum

Carolo subjiciebantur, sed infidelitate generalium finis belli hujus funestus fuerat; quoniam Belgradum plane vi pactorum Turcis dare oportuit, Savumque metales constitutêre, quae etiam ex historicis discenda relinquo. Hic in Croatia praefuit armadae toti Josephus Eszterhazius banus, qui exitum belli praevidens, ut dicimus, pure defensive se habuit. Arcem Buzin obsederat, sed obsidionem solvit. Turcae quoque Zrinium obsederant, sed nescio unde factum, obsidionem ipsi solverunt. Neque quidquam de reliquo isthic actum, praeter spolia utrinque facta et depopulationes domuum.

Turcis, ut pacifici maneant, Dubiczam, Transvunanum aliaque loca resignanda mandavit, et 1743. resignata sunt. Neque, quae foris gesta vel acta sunt, commemorabo, ut de amissa et recepta Bohoemia, Bavaria aliisque locis, de cessa Brandeburgo Silesia, haec enim universa melius ex illis legantur, qui de his ex professo scribunt. Quae in Croatia notabiliora acta sunt, recensebo. Generalatus tam Varasdinensis quam Carolostadiensis a principe Hildburghausen reductus est. Erat huic idem mos eademque regula, sicuti et banalibus in anno 1756. descriptus in hujus libri parte altera, nisi

incendium Zagrabiae fuit, plurimasque domus absumpsit, ipsa arce et ecclesia cathedrali in periculo constitutis. Qua occasione episcopus votivam cleri ad sanctum Rochum in festo sancti Floriani processionem vovit, ut ab ignis periculo liberemur. Ad exemplum antecessoris sui Emerici Eszterhazy, qui anno 1713., dum locustae misere patriam istam depopularentur, campanae majoris pulsum a festo sancti Georgii usque ad festum Simonis, quem pulsum aeris benedictionem nuncupant, (et perperam quidem, rerum ignari, contra sagas adhiberi somniant) instituit. Qui primum tunc adhiberi ceptus, non

antecessoris sui Emerici Eszterhazy, qui anno 1713., dum locustae misere patriam istam depopularentur, campanae majoris pulsum a festo sancti Georgii usque ad festum Simonis, quem pulsum aeris benedictionem nuncupant, (et perperam quidem, rerum ignari, contra sagas adhiberi somniant) instituit. Qui primum tunc adhiberi ceptus, non solum Zagrabiae hodiedum perseverat, sed in omnibus parochiis adhibetur; an episcopi mandato vel usu, me ignorare, confiteor. Varasdinensis quoque civitas simile nacta fuit infortunium 1747. et 1748., quibus misere deturpata est. In Sclavonia

patres Barnabitae Zagrabiam venire volebant, sed locus pro ipsis inventus non est. Illi enim parochiam sancti Marci babere volebant, civitate resistente et sacellum sanctae Margarithae offerente. Hujus adventus pater Stephanus Skvorcz promotor fuerat, patria Zagrabiensis, professione Barnabita, qui ad hunc effectum 40 milia ab Amalia imperatrice in promissis acceperat. Anno similiter 1738., promoto ad canonicatum parocho Novovillano Georgio Reess, patruus suus, alter Georgius Reess, cantor cathedralis Zagrabiensis, ibidem se fundaturum patres Misericorditas promittebat, cum

patruus suus, alter Georgius Reess, cantor cathedralis Zagrabiensis, ibidem se fundaturum patres Misericorditas promittebat, cum canonico Joanne Musinich, archidiacono Bexin, aliisque et parochiam illam cum suis redditibus patribus istis applicare volebant. Evocati effective Graecio religiosi duo, qui, nescio quomodo, locum illum recusare videbantur, sed poscere locum sancti Dismae, qui dari non potuit. Res haec per annum integrum suspensa est et effectu caruit, putatumque et observatum, studiose factum fuisse a cantore in beneficium pure fratruelis sui, qui redditibus parochiae gaudere

patres Misericorditas promittebat, cum canonico Joanne Musinich, archidiacono Bexin, aliisque et parochiam illam cum suis redditibus patribus istis applicare volebant. Evocati effective Graecio religiosi duo, qui, nescio quomodo, locum illum recusare videbantur, sed poscere locum sancti Dismae, qui dari non potuit. Res haec per annum integrum suspensa est et effectu caruit, putatumque et observatum, studiose factum fuisse a cantore in beneficium pure fratruelis sui, qui redditibus parochiae gaudere potuit, quousque et canonicales redditus percipere potuit. Nam evoluto anno is, qui maxime

effective Graecio religiosi duo, qui, nescio quomodo, locum illum recusare videbantur, sed poscere locum sancti Dismae, qui dari non potuit. Res haec per annum integrum suspensa est et effectu caruit, putatumque et observatum, studiose factum fuisse a cantore in beneficium pure fratruelis sui, qui redditibus parochiae gaudere potuit, quousque et canonicales redditus percipere potuit. Nam evoluto anno is, qui maxime urgebat antea misericorditarum fundationem, maxime etiam eandem postea impugnabat. Familiae nobilium vigebant his temporibus istae: Adamus Oreszky, regni exactor et

Dismae, qui dari non potuit. Res haec per annum integrum suspensa est et effectu caruit, putatumque et observatum, studiose factum fuisse a cantore in beneficium pure fratruelis sui, qui redditibus parochiae gaudere potuit, quousque et canonicales redditus percipere potuit. Nam evoluto anno is, qui maxime urgebat antea misericorditarum fundationem, maxime etiam eandem postea impugnabat. Familiae nobilium vigebant his temporibus istae: Adamus Oreszky, regni exactor et commissarius, et postremo praeses tabulae judiciariae. Vir omnino lectus et eruditus, fuit

postremo praeses tabulae judiciariae. Vir omnino lectus et eruditus, fuit enim Bononiae alumnus et theologus, studio semper primus; postea, mutato statu, insignem se juristam reddidit, politicum quoque, et a superioribus semper magni habitus, quamvis rivales non destiterint, qui viri virtutes etiam fraudes ac astutias interpretarentur. Proles masculas nullas, facilitates autem amplas reliquit. Adamus Rauch, Georgius Czinderi, Balthasar Bedekovich, Joannes Rauch, sibi succedentes vicebani. Sigismundus Skerlecz, Joannes Braniug, Balthasar Magdalenich, tabulae

Quibus plures alii veniunt annumerandi ut Joannes Busan, Josephus Magdich, Stephanus Grudich, allique in publicis officiis constituti. Ob rem militarem nominatissimus omnium jure est baro Petrus Praszinszky, in generalatu Varasdinensi postremo colonellus, vir immortali dignus memoria, qui ubique celebratissimus exstitit et nullum bellum reliquit; sub Banialuca heroice se gessit, in Italia aeque. Tandem sub Neuhauss in Silesia ex accepto vulnere mortuus. Huic annumerandus dominus Depoczi, baro Stephanus Patachich, aliique plures. Hi tamen celebriores fuerunt. Plurimae

heroice se gessit, in Italia aeque. Tandem sub Neuhauss in Silesia ex accepto vulnere mortuus. Huic annumerandus dominus Depoczi, baro Stephanus Patachich, aliique plures. Hi tamen celebriores fuerunt. Plurimae quoque his annis tam magnatum quam nobilium familiae defecerunt. Et eos, qui in parte defecerunt, nec referam, illos duntaxat, qui integre. Ac primo quidem Comites Petheo, quorum dominia Ivanecz ac Bela fuerunt. Praepositus major, postquam causam suam in septemvirali tabula amisisset et fiscus regius triumphasset, per Carolum VI. Palffio donata bona illa comiti

Neuhauss in Silesia ex accepto vulnere mortuus. Huic annumerandus dominus Depoczi, baro Stephanus Patachich, aliique plures. Hi tamen celebriores fuerunt. Plurimae quoque his annis tam magnatum quam nobilium familiae defecerunt. Et eos, qui in parte defecerunt, nec referam, illos duntaxat, qui integre. Ac primo quidem Comites Petheo, quorum dominia Ivanecz ac Bela fuerunt. Praepositus major, postquam causam suam in septemvirali tabula amisisset et fiscus regius triumphasset, per Carolum VI. Palffio donata bona illa comiti Ladislao Erdoedio vendita sunt 80 milibus

Attamen et creverunt ac illustratae sunt aliquae. Etenim ex baronibus Christophorus Orsich comes factus est. Aeque 1749. Petrus baro Sermage titulum comitis consecutus est. Familia autem Patachichiana ita elevata est, ut Balthasario Patachich immediati haeredes comites essent, qui erant Gabriel archiepiscopus Colocensis, Alexander consiliarius cancellariae aulico Hungaricae, supremus comes comitatus Simeghiensis et Suae Majestatis camerarius, 1747. 6. Maji Viennae mortuus, nullo haerede relicto masculo, et Ludovicus, supremus comes comitatus Verocensis hodie.

ut fieri consvevit, gratia apud superiores pollentibus non solum non benevole habitus, at plerisque plane exosus, eo quod adulator, delator archiepiscopi crederetur. Interim a diligentia rerumque notitia hodiedum audit peroptime, eo quod plerique in magnos evaserint viros, qui apud eundem ut generalem vicarium a secretis fuerant; ex quorum numero sunt: dominus Carolus Zbisko, hodie electus episcoqus Vegliensis, praepositus collegiatae Posoniensis et consilii regii locumtenentialis consiliarius, dominus Georgius Klimo, antea canonicus Strigoniensis, archidiaconus

suum primo post confirmationem vel potius translationem habuit. Praefuit eidem ecclesiae ad annum 1748., summa approbatione tam Transylvaniae totius, quam et principis, uti abeuntem tribus milibus aureorum Transylvani donarint, et summas eidem laudes tribuerint. Interim nec inimicis caruit, qui eum lusui deditum depingebant. Anno ergo 1748. die 13. Maji Viennae in Zagrabiensem episcopum promulgatus, ob negotia ibidem manere jussus, nec facultatem abeundi ad 1749. obtinuit. Qua obtenta, Viennam venit, habitaque Romana confirmatione, depositis Romae 4137 fl., coram eminentissimo

Josephi gratiis, suo benefactori Chiculini ingratus, dum hunc delationibus suis apud banum exosum fecit, officioque commandae Kostanicensis privari. Bano ejusque secretario immolabat variis regalibus, confusionesque faciendo et schismaticos protegendo, praecipue quendam popam Terbuhovich, qui 1751. rebellionis fuit secretarius, inde per capitulum fuit amotus, eidemque successerat Michael Zlatarich. Sed cum iste equo luxato per levitatem volens fossatum quoddam equester transvolare, fractis cervicibus mortuus remansisset, Franciscus Thauszy eidem successit; occasione belli Turcici

usum cum meis disponendi carerem potestate, praecipue cum nec personis capitularibus nec ulli litteras colenti aut proficere cupienti tales negem; quin immo cupiam, ut personae ecclesiasticae usum librorum meorum habeant. Accedit sanae rectaeque rationis argumentum, quod videlicet libri illi, qui pro arbitrio executorum relegari solent, ad sic dicta loca bibliothecae sive episcopalis sive capitularis nemini pateant, mihique roganti (cum opera mea scriberem) non dicam usus sed perlustratio negata fuerit, neque est, qui sciat, qui qualesque authores in locis illis nequaquam bibliothecae,

Accedit sanae rectaeque rationis argumentum, quod videlicet libri illi, qui pro arbitrio executorum relegari solent, ad sic dicta loca bibliothecae sive episcopalis sive capitularis nemini pateant, mihique roganti (cum opera mea scriberem) non dicam usus sed perlustratio negata fuerit, neque est, qui sciat, qui qualesque authores in locis illis nequaquam bibliothecae, sed vel carceris scriptorum, vel per hanc substractionem odii publici profectus litterarii contineantur. Quare libros meos ad carceres perpetuos damnare nequeo. De loco, ubi sint, parum est; sed utilitatis et fructus habenda

rectaeque rationis argumentum, quod videlicet libri illi, qui pro arbitrio executorum relegari solent, ad sic dicta loca bibliothecae sive episcopalis sive capitularis nemini pateant, mihique roganti (cum opera mea scriberem) non dicam usus sed perlustratio negata fuerit, neque est, qui sciat, qui qualesque authores in locis illis nequaquam bibliothecae, sed vel carceris scriptorum, vel per hanc substractionem odii publici profectus litterarii contineantur. Quare libros meos ad carceres perpetuos damnare nequeo. De loco, ubi sint, parum est; sed utilitatis et fructus habenda est ratio.

ab usu publico subtrahantur. Interim ad impedienda quaevis incommoda supplico excelso consilio regio, dignetur pro suo in publicum zelo praemissam meam voluntatem Majestati suae apostolicae pro benignissima ratificatione et consensu substernere. Poena item tam bibliothecario quam et iis, qui per substractionem librorum et monumentorum fini a me intento sese opponerent; mos adhuc fuerat in ejusmodi ordinationibus excomunicationis censuram procurare; at puto firmiores futuras, ad effectum per me cupitum, temporales poenas per fiscum publicum exigendas. Quibus me precesque

consilii vigilantiam quoad librum Kertselitsii manuscriptum: Annales regni Croatiae, interpellarem. Hunc librum sigillo munitum non nisi post fata ipsius aperiendum tradidit academiae secretissime conseruandum. Venia est concedenda seniculo decrepito et continuis infirmitatibus penitus exhausto, qui corrigendo operi huic impar, proprii partus sui amore adeo excoecatus est, ut quam plurima posteritati transmittenda, huic libro inesse putauerit. Exemplo Italiae ad talem librum fabricandum inductus est, ubi etiam secretis privatarum familiarum annalibus publica et privata scandala

huic impar, proprii partus sui amore adeo excoecatus est, ut quam plurima posteritati transmittenda, huic libro inesse putauerit. Exemplo Italiae ad talem librum fabricandum inductus est, ubi etiam secretis privatarum familiarum annalibus publica et privata scandala congeruntur. Liber hic, qui poetarum pixidi Pandorae assimilari potest, misterio suo curiositatem et clamores publici in dies merito auget. Si enim ille finis defuncti domini canonici erat, ut ex suis libris tenella iuuentus vel ipsa vel per institutores suos erudiatur, si conscripti hujus libri finis illustratio

Ast illud certum est, consulendum esse famae defuncti benefactoris, prospiciendum esse tranquillitati publicae et honori privatorum. In morte omnes vindictae ac simultates cum humanitate exspirare debeant; vindicare debemus bonam defuncti existimationem a futuri temporis obtrectationibus, qui vel ex hoc monumento aeternam vellicandi memoriae defuncti ansam haberent. Restituenda est privata securitas, quae interturbatur, si ex loculamentis academiae Zagrabiensis speciem inquisitionis erigamus, ubi quaevis criminationes extra ultionem post mortem positae sollicite

Ratio habenda viventium honoris. Actiones nostrae, in quantum cum bono publico directam connexionem habent, publicorum magistratuum curae subsunt, indifferentes autem cujusvis conscientiae commituntur. Haec libertas partem essentialem socialis felicitatis constituit, in hanc irruitur, si qui se, privata authoritate in publici censores erigant. Cavendum denique est, ne tenellae iuvenum mentes corrumpantur. Scio asseri, venena praeparata non nocere, dummodo non promiscui usus eorum admittatur. Ast magis interest mala praepediri, quam reparari. Arcta sub clavi libri hujus

non promiscui usus eorum admittatur. Ast magis interest mala praepediri, quam reparari. Arcta sub clavi libri hujus custodia sufficiens praecautio non est, — non dubitamus de integritate modernorum academiae custodum, — ast, ut eadem solertia eo et ultra annis inomisse observetur, quis credat, qui rerum humanarum vicissitudines novit; majora secreta sunt patefacta et procacia custodis bibliothecae discretio inquietudinem publici certe placare non potest. Eo igitur concentratur mea opinio, ut hic liber aut flammis consecretur, ut hoc igne ultima humanitatis Kertselitsianae pars

et procacia custodis bibliothecae discretio inquietudinem publici certe placare non potest. Eo igitur concentratur mea opinio, ut hic liber aut flammis consecretur, ut hoc igne ultima humanitatis Kertselitsianae pars absummatur, aut ut aliquorum gremialium consilii censuram subeat; qui conservanda sequestrent, reliqua igni crementur, ne autem describi aut alio fato evulgari possit, omni commissionis sessione usque sequentem obsigilletur. Hanc opinionem etiam coram altissimo s. s. Maiestatis throno sustinendam, in casu exigente substerno excelso consilio,

Carolostadiensis 542. Generalatus Varasdinensis 542. Generalatus Sclavoniae 543. In confiniis banalibus 543. Memoriae commendantum priorum 543. Post receptam confiniorum reformam 544. Memoria eorum, qui dignitates (et) honores sunt consecuti 545. Magnates actuales in hoc regno Croatiae possessionati 547. Memoria ordinis religiosorum actualis in Croatia et Sclavonia 553. Memoriae virorum illustrium summariae ab anno 1748. inclusive ad 1764. 554.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report