Your search found 28609 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 24837-25102:

/ LECTORI AB INTERPRETE REDDITA

Vetus est, amice lector idemque erudite, opinio jam usque ab Ennii Terentiique ducta temporibus, eaque et Italorum deinceps, et omnium cultarum gentium firmata consensu, eos litteris praesertim humanioribus prodesse plurimum, qui, quae praeclare aliena lingua fuere scripta, in aliam aeque recte transferunt, id est, res pulcherrimas paucis cognitas et exploratas intellectui plurimorum atque usui accommodant. Nam quum omne humanitatis studium duabus rebus maxime constet, exercitatione nimirum et imitatione, fieri nequit,

satis litteris perpoliti hanc sibi arrogarint provinciam, eamque laudem, quae hinc olim a doctis tantum viris ingenioque abundantibus petebatur, male vertendo corruperint omnem atque foedaverint. Quicumque enim poterat quidpiam a se ipso excogitatum proferre, malebat auctor, quam interpres haberi; qui vero per se ipse nihil valebat, aliena potius corrumpere amabat, quam omnino quiescere. Quamobrem etiam inter sapientes exorta est dissensio magna de toto hoc genere interpretandi. Etenim alii putant, exstingui omnem in scribendo ardorem in iis oportere, qui libere nequeunt excurrere, quo

malebat auctor, quam interpres haberi; qui vero per se ipse nihil valebat, aliena potius corrumpere amabat, quam omnino quiescere. Quamobrem etiam inter sapientes exorta est dissensio magna de toto hoc genere interpretandi. Etenim alii putant, exstingui omnem in scribendo ardorem in iis oportere, qui libere nequeunt excurrere, quo eosdem mentis impetus ingeniique vis trahit quodammodo ac proripit:alii autem affirmant, servari omnino non posse, si elegans velit esse interpres, sententias easdem verborumque proprietatem, quibus auctor usus est. Itaque consequi necessario, ut omnia aut enervia

ingeniique vis trahit quodammodo ac proripit:alii autem affirmant, servari omnino non posse, si elegans velit esse interpres, sententias easdem verborumque proprietatem, quibus auctor usus est. Itaque consequi necessario, ut omnia aut enervia sint, aut multum ab exemplari discrepent. Latine vero qui id faciat, eum non hominibus, quibuscum vivit, sed mortuis nihilque jam sentientibus scribere vociferantur. Quid quod etiam inventi sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro verbo non redderent, prosa oratione poëtas non versibus interpretati sunt, rerum videlicet solliciti magis, quam

verborumque proprietatem, quibus auctor usus est. Itaque consequi necessario, ut omnia aut enervia sint, aut multum ab exemplari discrepent. Latine vero qui id faciat, eum non hominibus, quibuscum vivit, sed mortuis nihilque jam sentientibus scribere vociferantur. Quid quod etiam inventi sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro verbo non redderent, prosa oratione poëtas non versibus interpretati sunt, rerum videlicet solliciti magis, quam vocum numerique suavitatis? Quod quidem quam recte fecerint, ipsi videant; mihi certe summopere displicet. Cur enim conari non debemus,

dicere non dubitabo: ut mihi in utrumque poëma intuenti summus ille Graecorum poëtarum princeps Homerus videatur voluisse nobis duo genera epici carminis ad imitandum proponere, alterum sublime ac magnificum, aequabile alterum ac temperatum. Quod et vidisse prius videtur et probasse Virgilius, qui cum semper ante oculos inter scribendum habuit Homeri carmina, tum suam ita partitus est Aeneidem, ut priores sex libri ex duodecim, quibus tota continetur, Odysseam referrent, posteriores Iliadem. Neque vero timuit vir divino ingenio praeditus atque arte maxima, ne cuiquam in mentem veniret,

atque arte maxima, ne cuiquam in mentem veniret, priores Aeneidis libros propterea languidiores ac prope senium redolentes judicare, quod non obstreperent tubarum armorumque sono. Noverat enim omnem poëtae vim atque adeo laudem in eo sitam esse, ut quamque rem convenienter tractet; id qui fuerit a principio ad finem usque assequutus, illum egregie muneri officioque suo satisfecisse. Quamobrem dicant per me licet cum Longino fastidiosiores quidam ac morosiores poëtarum judices, quidquid ipsis collibuerit: nullius erit apud me auctoritas tanta, ut quod ego videam poëma omni

animorum motus valere. Quid vero de Odyssea dicat, audiamus;
Rursus quid virtus et quid sapientia possit,
Utile proposuit nobis exemplar Ulyssem:
Qui domitor Trojae multorum providus urbes
Et mores hominum inspexit, latumque per aequor,
Dum sibi dum sociis reditum parat, aspera multa
Pertulit, adversis rerum immersabilis

Vitia enim ut fugiamus, praecipitesque animi motus, omni verborum copia ac sententiarum gravitate eorumdem deformitas est demonstranda: contra ut virtutem sequamur, quae ipsa per sese valet plurimum, sufficit ejus pulcritudinem nativis quibusdam coloribus delineatam ponere ob oculos, eumque qui sit usus eadem, felicem consequi debuisse finem, multarum rerum ad id facientium apta dilucidaque narratione ostendere. Atque ego quidem, an hoc non multo sit difficilius recte facere, quam primum illud, vehementer dubito. Illic enim, quum mens furore illo poëtico aut potius igne incaluit,

mihi ejusdem carmina latinis verbis interpretanti non aeque feliciter contingat, magnopere formido. Cujus enim ingenii tanta vis esse possit, ut in hoc ipso, in quo ille totius antiquitatis consensu incredibili excelluit, se cum illo conferre et quasi certare non dubitet? Atqui ita profecto est: qui aut orationem interpretatur aut poëma, in quibus non tantum sententiae explicandae suscipiuntur, sed virtus omnis atque forma exprimenda est, ille id pollicetur, sibique proponit, ut, si fieri possit, eadem semper cum dignitate atque elegantia tum verborum tum figurarum, qua sunt ab oratore

auctor, et ejus, in qua ipse scribit, peritiam; volo denique non festinationem in illo, sed obstinati quamdam animi perseverantiam: potissimum vero haec duo generatim caveat, nihil ut addat, nisi quod lucem aliquam afferre possit; nihil ut praetermittat, nisi quod satis jam dictum sit. Haec opinor qui adjumenta attulerit, et in poëtarum lectione fuerit exercitatus, nае ille ad hunc laborem paratus accedet, optimamque litteris navabit operam, ac tandem illud Euripideum apud Ciceronem sibi crebro repetet:
Suavis laborum est

μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε·
Virum mihi dic musa versutum, qui admodum multum
Jactatus est, postquam Trojae sacram urbem evertit. Heic graeca verba latinis singula respondent: quid dubitas? manum admove atque experire. Ego vero, inquit, me et facile

latinis singula respondent: quid dubitas? manum admove atque experire. Ego vero, inquit, me et facile expediam et sine vitio: ita enim dicam cum Horatio.
Dic mihi musa virum, captae post tempora Trojae
Qui mores hominum multorum vidit et urbes.

Praeclare vero dixeris ita, si ad id, quod eo loci Horatius facere instituerat, animum advertas; si autem Homeri verba acutius introspicias, fortasse non recte. Dii boni! tantamne etiam feremus

introspicias, fortasse non recte. Dii boni! tantamne etiam feremus arrogantiam? arrogantiamne dicam an impudentiam singularem? Tu ut Horatium illum Flaccum, quem et quantum poëtam, sancte Juppiter ac Minerva! non probes; tu ut illius versus reprehendas, tu ut respuas? At ego nihil istorum; et qui hosce versus ex libro XII. de Sirenarum cantu a M. Tullio ita conversos:
... Nemo haec transvectus caerula navi est,
Quin prius adstiterit vocum dulcedine captus;

a tanto poëta mutuos accipere dubitassem. Dicam clarius: illos ego versus et vehementer probo, et omni laude ac commendatione dignos existimo; tamen justa caussa est, cur illorum mihi usum interdixerim. Quid enim, rogo, tum agebat Horatius? Objurgabat nempe ineptum quemdam scriptorem Cyclicum, qui quum turgidius esset poëma ita auspicatus:
Fortunam Priami cantabo et nobile bellum etc. ingens nescio quid ac magnificum, quum meras ageret nugas, sibi dixisse videbatur: illi proinde sic Horatius

Quid dignum tanto feret bis promissor hiatu?
Parturient montes, nascetur ridiculus mus.
deinde ait continuo:
Quanto rectius hic, qui nil molitur inepte:
Dic mihi musa virum, captae post tempora Trojae
Qui mores hominum multorum vidit et urbes.
Non fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem

montes, nascetur ridiculus mus.
deinde ait continuo:
Quanto rectius hic, qui nil molitur inepte:
Dic mihi musa virum, captae post tempora Trojae
Qui mores hominum multorum vidit et urbes.
Non fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem
Cogitat, ut speciosa dehinc miracula promat
Antiphatem Scyllamque et cum Cyclope Carybdim.

initio dixi, quod non latine vertendam sibi proposuerat Odysseam ut fidus interpres, sed turgidiorem reprehendendum poëtam ut artis magister optimus. Ceterum haec minutius ac fortasse plus aequo religiosius persequentem quum videris, nolim ex eorum secta atque haeresi me esse arbitrere, qui nefas atque scelus continuo clamant commissum esse ab interprete, si unam tantum litterulam mutet, si relinquat voculam, si apicem detorqueat. Apage istas nugas, quae a semidocto aliquo Graeculo et vocularum quasi venatore fortasse possunt laudari; ab hominibus cordatis vereque sapientibus

ut nimirum essent eadem quod spectat ad genus atque vim, non vero quoad numerum atque speciem: non enim , ait, ea me adnumerare lectori putavi oportere, sed tamquam appendere . Itaque statuamus oportet, si tanti viri quidquam auctoritas apud nos valet, ut debet valere plurimum, eum qui hoc pacto in aliorum scriptis interpretandis, praesertim si ad litteras humaniores pertinent, se gerat, praeclare fungi munere officioque interpretis. Atque in eum jam locum me esse paullatim delapsum video, ut mihi necesse sit pauca de me ipso dicere, deque hac mea, qualiscumque est, Odysseae

ut quod scribebam, nisi illam ejus carminum elegantiam suavitatem coloremque aliquo modo referret, omnino respuerem ac reiicerem. Quantum vero his rebus omnibus sim consequutus, non est meum judicare: hac de re tuum erit aliorumque judicium, quod fieri velim potissimum ex illorum comparatione, qui hoc eodem in stadio sese exercuerunt, id est latinis versibus sunt Odysseam interpretati. Habes, quod sciam, nonum decimum undecimum duodecimumque Odysseae librum latino carmine elegiaco redditum a Joanne Prassino; habes octo priores libros a Francisco Florido Sabino latinis item versibus

sui admirabilem in animis litteratorum hominum, ac praecipue illius amplissimi optimarum artium maecenatis Francisci I. Galliarum regis, cui suos dedicarat libros, excitavisse. Sed vir singulari doctrina atque industria praeditus immaturo fato praereptus nequivit opus, quod inceperat, absolvere: qui si diutius vixisset, nec esset florente adhuc aetate inimicorum fraude sublatus, magna me fortasse cura molestiaque liberasset. Nam quum fuisset egregie suo functus labore, me ab hoc opere suscipiendo deterruisset: multoque melius ille fortasse mihi, quam ego et otio et meae consului famae,

aetate inimicorum fraude sublatus, magna me fortasse cura molestiaque liberasset. Nam quum fuisset egregie suo functus labore, me ab hoc opere suscipiendo deterruisset: multoque melius ille fortasse mihi, quam ego et otio et meae consului famae, consuluisset. Restat igitur unus Simon Lemnius, qui cum ego committendus sum. Hic qualis sit, quidque valeat, non ex me audias, sed ex ejus versibus videas licet. Verum prius Homeri ipsius aliquot carmina recitemus, et ea quidem, quae prima sunt, et in quibus nondum labore defatigatus solet diligentior esse interpres atque accuratior.

τὸν δ' οἶον etc. En verba verbis latinis respondentia ex versione Bergleriana, qualiscumque ea sit, exscripta.
Virum dic mihi musa versutum, qui admodum multum
Jactatus est, postquam Trojae sacram urbem evertit.
Multorum vero hominum vidit urbes, et mores cognovit;
Multosque idem in mari passus est dolores suo in

Juxta aestimans suamque vitam et reditum sociorum.
Sed neque sic servavit socios tametsi cupiens:
Sua enim ipsorum insipientia perierunt,
Stulti, qui boves sublimis solis
Comederunt: ille vero eis abstulit reditus diem.
Haec aliqua ex parte dea filia Jovis dic et nobis.
Jam alii quidem omnes, quotquot effugerunt saevam

erant beloque elapsi atque mari.
Hunc solum etc. Audiamus jam Simonem Lemnium haec eadem versibus adornantem.
Dic mihi Musa virum, qui postquam Pergama Trojae
Celsa sacrae evertit, populatus moenia flammis,
Classe diu raptus, variisque erroribus actus;
Qui mores hominum multorum vidit et urbes,

Dic mihi Musa virum, qui postquam Pergama Trojae
Celsa sacrae evertit, populatus moenia flammis,
Classe diu raptus, variisque erroribus actus;
Qui mores hominum multorum vidit et urbes,
Multa quoque et ponto passus, tot adire labores
Compulsus fuerat, tristes sub corde dolores
Dum premit, atque suam defendit puppe salutem,

Incolumes Ithacae socios deduxit in arva.
Invisi fatis subiere pericula mortis
Ob scelera atque famem. mactarunt litore tauros,
Prostratosque boves solis, qui sidera lustrat,
Quique globum caeli transit super aethera vectus,
Absumpsere nefas: illis rex ipse negavit
In patriam reditus Titan; mersitque sub undas.

etiam atque etiam admoniti erant a duce sapientissimo. Illud; ob scelera atque famem , erit fortasse simile illi, pateris libamus et auro , nimirum ob famem scelestam. Sed quorsum haec;
...... qui sidera lustrat,
Quique globum caeli transit super aethera vectus. Aut nihil addendum erat, aut aliquid, quod esset tolerabilius. Qui etiam

sidera lustrat,
Quique globum caeli transit super aethera vectus. Aut nihil addendum erat, aut aliquid, quod esset tolerabilius. Qui etiam sol transeat globum caeli, non satis video. Vix e conspectu Siculae telluris in altum etc. Macte Simon hoc pulcherrimo Virgilii versiculo! sed quae sequuntur,

quae sequuntur, quantum apta sunt ad augendam libri molem versuumque numerum, tantum valent ad omnem Homeri dignitatem eloquentiamque corrumpendam. Sed infinitus sim, si persequar cetera, quae tibi, et cuivis vel mediocriter graecis litteris latinisque erudito vehementer in his Lemnianis versibus, qui plurimis aliis ejusdem interpretis multo sunt meliores, displicebunt. Nihil enim queror, quod nullam Lemnius adhibeat limam in poliendis male tornatis versibus, quod nullum verborum delectum, nullamque latini sermonis venustatem sequatur; quod contorte, implexe, obscure, ac non raro etiam sine

nullamque latini sermonis venustatem sequatur; quod contorte, implexe, obscure, ac non raro etiam sine ratione syllabarum scribat: hanc illi do veniam; est enim hominis peccatum contra illud Horatii Flacci praeceptum:
Sumite materiam vestris, qui scribitis aequam
Viribus etc. Cujus vero est, et quantae audaciae illa effrenata ac ullo sine modo licentia aut potius libido sententias Homeri ita saepe amplificandi, ut illis, quae interpres

HOMERI ODYSSEAE LIBER PRIMUS.
1  Musa virum memora, varium qui pectore versans
2  Ingenium, erravit longum post eruta Trojae
3  Pergama, multorum mores inspexit, et urbes
4  Ille hominum, multa et pelagi mala passus in undis,
5  Dum sibi, dum sociis reditum molitur:

O pater, o divum rector, saturnia proles,
52  Ille jacet merito parcarum funere mersus,
53  Flagitia atque utinam molitur talia quisquis,
54  Sic pereat. sed tale meus quid fecit Ulysses
55  Infelix, qui nunc patriis procul angitur oris
56  Insula in undisona, medio quae consita ponto
57  Horret opaca jugis frondentibus? intus Atlantis
58  Filia, qui pelagi tractus atque omnia novit
59  Antra vafer,

pereat. sed tale meus quid fecit Ulysses
55  Infelix, qui nunc patriis procul angitur oris
56  Insula in undisona, medio quae consita ponto
57  Horret opaca jugis frondentibus? intus Atlantis
58  Filia, qui pelagi tractus atque omnia novit
59  Antra vafer, longas immania saxa columnas
60  Ipse gerens humeris connixus, queis sola terrae 60
61  Distinet atque aptum stellis fulgentibus axem,
62  Intus habet

72  At genitor, quem nimborum domus alta tremiscit,
73  Reddidit oranti. quid te sic vana fatigas,
74  Quidve tibi Pallas, sanguis meus, excidit ore?
75  Mene umquam clari capiant oblivia Ulyssei,
76  Qui supraque homines mente est, disque omnibus unus
77  Ante alios fert dona volens? non Juppiter hostis,
78  Sed ferus exercet miserum regnator aquarum
79  Carum Cyclopem propter, cui lumen ademit
80  Fronte

non Juppiter hostis,
78  Sed ferus exercet miserum regnator aquarum
79  Carum Cyclopem propter, cui lumen ademit
80  Fronte olim e media latebroso inclusus in antro, 80
81  Dis similem Polyphemum, omnes qui robore vincit
82  Aetnaeos fratres. hunc quondam nympha Thoosa
83  Filia Phorcynos genuit, postquam aequoris alti
84  Sedibus in glaucis Neptuni exarsit amore.
85  Ex illo infensus semper germanus

ignara moretur.
99  Ipsa Ithacae interea descendam ad litora gnato
100  Auxilium roburque ferens, quo fretus Achivos 100
101  Concilio in magno socios sibi jungere possit
102  Multa procis:minitans, olli qui plurima caedunt
103  Et pecora et nigros ingentia corpora tauros.
104  Mox etiam Pyliasque oras, Spartamque jubebo
105  Tendere, si qua suas veniat genitoris ad aures
106  Fama, vel ipse virum claro

solvunt (nam nulla fatigat
165  Cura alia ignavos), et cantu tempora fallunt,
166  Et choreis, hilarantque suis convivia ludis.
167  Nec minus hos inter citharam pertentat eburnam
168  Phemius: invitus qui quamquam solveret ora,
169  Grata tamen resonis jungebat carmina nervis.
170  Atque heic Telemachus placida sic voce Minervam 170
171  Alloquitur jungens propius caput, auribus hospes
172  Solus ut

185  Sed jam age, fare mihi, nec ficto pectore narra,
186  Quis? genus unde tibi? quaenam urbs tua? quique parentes,
187  Qua rate et advectus, quaque haec ad litora caussa
188  Venisti? sese dicunt quo nomine, qui te
189  Vexere huc nautae? puppi nam vectus, opinor,
190  Venisti, haud pedibus gradiens, quando undique ponto 190
191  Cingimur. expedias mihi vera, ut noscere possim,
192  Huc primumne venis, an patri

nectitque moras. ruit omnis ab imo
272  Interea domus alta, et mors mihi certa paratur.
273  Dixerat. indoluit Pallas, miserataque curas:
274  Absentem haud frustra suspiras, inquit, Ulyssem,
275  Qui juvenum tales ausus tamque improba facta
276  Comprimat, ac subitus scelerum super ingruat ultor.
277  Nam veniens primo si nunc in limine staret
278  Protectus clipeo, galeaque, et bina coruscans

vulgi, demissamve ab Jove magno
306  Famam, quae summo mortales nomine clarat.
307  Primum neleis dium pete Nestora terris,
308  Tum Spartam et flavi Menelai ad limina tende,
309  Ultimus Argivum patrias qui venit ad oras.
310  Vivere si audieris patrem, reditumque parare, 310
311  Omnia adhuc unum praestat mala ferre per annum:
312  Sin vero exstinctum fors nunciet ulla, nec aura
313  Amplius aetheria

patriae quum tristia caedis
322  Crimina nil metuens Aegisthi morte piavit?
323  Tu quoque, nam valido florentem corpore cerno,
324  Aude animo, sileant ne te venientia secla.
325  Ipse autem ad socios, qui me jam forte morantem
326  Increpitant, celerans ibo, navimque revisam
327  Litora fida petens; tu dicta haec omnia serva.
328  Sic ait; ac juvenis, dum diva abscedere tentat:
329  Cara quidem mihi sunt,

et plurima nosti 360
360  Gesta hominum divumque, solent quae dicere vates,
361  Dulce aliquid modulare precor, dum pocula pubes
362  Haurit plena sedens: jamque isto desine cantu,
363  Qui miserae laniat jamdudum рectorа curis.
364  Meme hic luctificus nimium tabescere cogit
365  Heu dolor ante alias cupientem cernere frustra
366  Conjugis amissi carum caput, inclita cujus
367  Hellada

ac juvenis magni Jovis omine laetus, 40
41  Impatiensque morae (densos quippe ardet Achivos
42  Affari coram ) solio consurgit ab alto,
43  Et venit in medios. sceptrum dat protinus aureum
44  Qui lateri adstabat praeco Pisenor; et ille
45  Longaevum ante alios compellans incipit ore.
46  O senior, non ille procul, qui cogere jussit
47  Concilium, vir abest. ego sum quem lumine cernis

solio consurgit ab alto,
43  Et venit in medios. sceptrum dat protinus aureum
44  Qui lateri adstabat praeco Pisenor; et ille
45  Longaevum ante alios compellans incipit ore.
46  O senior, non ille procul, qui cogere jussit
47  Concilium, vir abest. ego sum quem lumine cernis
48  Praesentem, me namque unum dolor acrior urget.
49  Nec vero audivi, quae vobis arma reportem
50  Ipse prior, nec dicam aliud commune

Nec vero audivi, quae vobis arma reportem
50  Ipse prior, nec dicam aliud commune periclum, 50
51  Sed mihi quas misero peperit vis aspera curas.
52  Scilicet et saevo genitor mihi funere raptos,
53  Qui vos heu quondam patrio complexus amore
54  Imperio facili rexit dominatus in urbe;
55  Addita et est gravior clades, e sedibus imis
56  Eversura domos, meaque omnia vasta datura,
57  Nempe proci, claro

facili rexit dominatus in urbe;
55  Addita et est gravior clades, e sedibus imis
56  Eversura domos, meaque omnia vasta datura,
57  Nempe proci, claro juvenes de sanguine creti,
58  Sollicitant qui tarda meae connubia matris,
59  Invitamque adigunt voto submittere pectus.
60  Dumque iidem Icarii sedes genitoris adire, 60
61  Permetuunt, paret ille suae ut dotalia gnatae
62  Munera, cuique velit,

ne fila incoepta) supremum
112  Laërtae in funus. turpe est, quum tristia fata
113  Ipsius urgebunt aeterna lumina nocte,
114  Si qua mihi e populo mulier convicia dicat,
115  Objiciatque nefas, vivus qui divite gaza
116  Floruit, hunc terra nudum ac sine honore jacere.
117  Sic illa: ignaris facile res credita nobis.
118  Interea arguto percurrens pectine telam
119  Luce operi instabat; sera mox nocte

redit, et sua victor
197  Tecta adiens, caedem parat hostibus ultor, et orco
198  Destinat invisam pubem. nec sanguine soli
199  Saeva luent commissa proci: sors horrida multos
200  Excipiet, claris Ithacae qui degimus oris. 200
201  Ante igitur quam triste malum super ingruat, omnes
202  Consulite in medium, juvenum compescite fastum
203  Actutum, aut ipsi ponant ultro aspera corda,
204  Dum licet: hoc satius

nimis impatiens animi, nunc tristia corde
367  Abjice Telemache, et paullum compesce dolorem,
368  Utque prius dapibusque una vinoque fruare.
369  Namque tibi cives navim sociosque parabunt
370  Delectos, qui te Pylias comitentur ad oras, 370
371  Quaerentem cari fortem casusque parentis.
372  Vix ea subridens dederat, quum natus Ulysse:
373  Haud mihi vos inter fas est versarier, inquit,
374  Antinoe, invitus

Pyliosque adeunt per gramina stratos.
37  Heic natos inter viridi compostus in herba
38  Nestor erat: circum sacris operata juventus
39  Exta igni properat, verubusque trementia figit.
40  Qui simul ut videre viros, conjungere dextras 40
41  Hospitibus progressi ardent per litus, et inter:
42  Amplexus orant sociis accumbere mensis.
43  Primus ibi antevolans Pisistratus excipit ambos

Et ventis dare vela jubet, pelagoque redire:
154  Major at Atrides prohibet, populumque morari
155  Imperat, ac magnos aris indicit honores
156  Palladis iratae sperans placare furorem.
157  Demens: qui vano nescibat pectore, divum
158  Nec subito verti mentes, nec flectier iras.
159  Sic dum illi alternis inter se vocibus acres
160  Contendunt, magno circum clamore Pelasgi 160

jussere per aequor
189  Tendere in Euboeam, brevior qua meta laborum.
190  Adspirant aurae in puppim: secat acta carina 190
191  Piscosos propere tractus, seraque Gerestum
192  Nocte subit. nos multa deo, qui praesidet undis
193  Emensi maria alta, boum succendimus exta.
194  Quarta adeo roseo fulgebat candida caelo
195  Orta dies, salvasque rates deduxit in Argos
196  Tydidae pubes mavortia.

tetigi Nelea ad moenia cursum
198  Classe tenens placidis in fluctibus; aura nec umquam
199  Desiit, ut primum venit data munere divum.
200  Haec reditus mea sors; potui nec scire Pelasgum 200
201  Qui rapido servati aestu, quive aequore mersi.
202  Illa tamen, quaecumque audivi sede receptus,
203  In patria referam, nec tu celabere, ut aequum,
204  Quae fas scire. ergo salvos rediisse secundo

te invito serpere cladem
234  Horrendam. sed fare, fugam num sponte capessis,
235  Anne odia expertus, jactante oracula vulgo?
236  Fors etiam, si quid veri mens augurat, olim
237  Adveniet tantos hominum qui comprimat ausus,
238  Sive fuat solus, sive una Graja juventus
239  Conjurata scelus justis ulciscier armis.
240  Quod te si praesens carum tam Pallas haberet, 240
241  Quam Laërtiaden habuit sub

jamque ipse tuis freta salsa sequutus
363  Cum sociis, navique illuc felicibus ito
364  Auspiciis. vis et potius discedere curru?
365  Et currus aderunt, et certi ad frena jugales,
366  Et, mea vis, gnati, qui te comitentur euntem
367  Hinc Spartae ad muros, Menelai et regia tecta.
368  Quo simul ac venies, tibi dicat vera, precare;
369  Nec tamen ipse (odit prudens mendacia) fallet. 370
370  Dixerat. interea

Telemachus: namque illum divite Nestor
448  In lecto, placida voluit requiescere nocte
449  Aedibus in propriis, ubi porticus alta sonabat; 450
450  Quem juxta accubuit bello Pisistratus acer,
451  Impubes qui regis adhuc vernabat in aula.
452  Nec minus ipse alta penetrali in sede receptus,
453  Stravit ubi lectum conjux, dedit aegra sopori
454  Membra senex, curasque simul sensumque reliquit.
455  Postera

dites opibus, quos aspera passus
111  Multa diu saevo populatus marte subegi?
112  Sed mihi nunc utinam tantum vel tertia rerum
113  Pars foret; incolumes contra vivique manerent,
114  Idaeum ad Xanthum qui tum periere sub urbe
115  Dardania, longe caris heroes ab Argis.
116  Quos ego dum plorans curarum turbine pressus:
117  Heu queror amissos, saepe in penetralibus aeger
118  Desideo, luctuque animum

sub imo
121  Corde dolor. neque enim longa est speranda voluptas
122  Tristibus a lacrimis; vix sensibus hausta recedit.
123  His tamen heu miserum me frustra ex omnibus unus
124  Ante alios cogit tabescere, qui neque dulces
125  Carpere me somnos umbrarum in nocte silenti,
126  Nec memorem gaudere epulis sinit: horrida namque
127  Grajugenum nemo pro me discrimina rerum:
128  Pertulit, infelix heros quot passus

violae nigrantis vellera fuco.
162  Ut primum assedit, plantasque innixa locavit,
163  Formosum tali sermone affata maritum est.
164  Nossene fas hominum qua sint ab origine creti,
165  Atrida, nostros qui nunc adiere penates,
166  Hi juvenes? vanam seu mendax fallat imago,
167  Seu moneat verax, dicam, quando ipse profari
168  Fert animus, tacitaque vetat consistere lingua.
169  Non ego tam simili vel

est parvi sors! aspera rerum
195  Perpetitur puer usque haud multis septus amicis
196  Patre absente diu. talis fortuna fatigat
197  Telemachum; vacuis jamdudum a sedibus olli
198  Carus abest genitor, nec qui fera damna repellat
199  E populo infensa super ullus in urbe relictus. 200
200  Nestorides sic fatus erat, quum laetus Atrides:
201  O mihi quam cari socii nunc cernere gnatum,

199  E populo infensa super ullus in urbe relictus. 200
200  Nestorides sic fatus erat, quum laetus Atrides:
201  O mihi quam cari socii nunc cernere gnatum,
202  Affarique datur, qui saevo in turbine belli
203  Tot subiit casus pro me, quemque omnibus unum
204  Anteferens reducem donis cumulare parabam,
205  Juppiter incolumi cursum si classe dedisset.
206  Olli urbem

227  Quare etiam si forte licet, parere monenti
228  Ne pigeat: non ulla mihi nam flere voluptas
229  Post epulas. tales referat sine crastina curas 230
230  Orta dies; neque enim miseris, qui morte quierunt,
231  Invideo lacrimas supremaque munera leti.
232  Post obitum quippe unus honos mortalibus aegris
233  Hic superest tondere comas e vertice summo,
234  Ac tristes de more genas

foedare ultro; circumque decoros
285  Injiciens humeros sordentem ut servus amictum
286  Dardania est ausus penetrare in moenia furtim
287  Solus, inops, formamque omnem diversus ab illo,
288  Qui proceres inter grajos in litore stabat.
289  Talis erat veniens, cunctosque fefellit in urbe; 290
290  Trojugenas. non et potuit me fallere quamvis
291  Corpore mutatus: multis in millibus una

magnorum o cura deorum,
371  Huc genitoris ego quaesitum nuncia veni,
372  Si qua feras longe vectus maria omnia circum.
373  Diripitur domus ampla mihi, pereuntque labores,
374  Hostibus et fervent sedes, qui caedere gaudent
375  Balantumque gregem et nigrantes terga juvencos,
376  Gens efraena, proci matris, fas omne perosi.
377  Huc igitur supplex venio, genibusque volutus
378  Te precor o! si forte velis

vetans ventis intendere vela vocatis?
448  Illa autem firmans animum sic incipit ore:
449  Haud procul hinc habitat verax in gurgite vates 450
450  Jam senior Proteus, Neptuno carus et ipsi,
451  Qui pelagi subter glaucas scrutatur arenas,
452  Undarumque domos late, sedesque profundas,
453  Utque ferunt, genitor meus est. hunc si modo possis
454  Corripere insidiis, sollerti aggressus et arte,

passim per litora phocae
473  Aequorei tristem spirantes roris odorem.
474  Ipsa ego te facilis, quum primum aurora rubebit,
475  In secreta senis ducam: tu delige fidos
476  Tres numero ex omni socios, qui robore praestant.
477  Accipe et insidiae quae sunt, ex ordine pandam.
478  Ille quidem circum lustrans, numerumque recensens
479  Per litus phocas ut late inspexerit omnes, 480
480  Defessus nemorum ceu

adesse tibi, quae vero munera spondes,
703  In magno, quaecumque dabis mihi, semper honore
704  Servabo: nec coge tamen me ducere fines
705  Ad patriae alipedes. maneant, tibi nempe futuri
706  In pretio, qui regna tenes ingentia campis,
707  Lotus ubi viret alta, viret formosa cyperus,
708  Hordeaque, et segetes, et plurima surgit avena.
709  Non cursu spatia ampia patent, non florida prata 710
710  Sunt

petiisse Pylon, sed rura profectum
749  Inter oves errare aut alta suilia propter. 750
750  Tum satus Eupitheo Antinous sic ora resolvit:
751  Dic age vera monens, quando hinc abscessit, et illum
752  Qui comites duxere? Ithacae num lecta juventus,
753  An pacti pretio nautae, captivaque turba
754  Vernarum? Dic et pinum num forte coаctus,
755  An dederis tu sponte petenti? haec fatus ubi ille,

784  Surgentesque cito subiere in limina gressu.
785  Nec vero longo latuerunt tempore et ipsam
786  Penelopen, quae dira. proci sub pectore versant.
787  Omnia namque Medon retulit, qui forte prope aulam
788  Adstabat, quum saeva intus consulta serebant.
789  Jamque ibat fidus reginae huncia portans; 790
790  Obviaque huic propere vadenti in limine fatur
791  Penelope, inviso

tibi summa foret; sed majus adorsi
808  Et gravius multo, quod Juppiter arceat oro,
809  Flagitium juvenes furiata mente volutant. 810
810  Telemachum cupiunt redeuntem perdere ferro
811  Exceptum insidiis, qui jam genitoris amore
812  Et Pylon, et claras petiit Lacedaemonis arces.
813  Vix ea: reginae trepida formidine sanguis
814  Diriguit, stupuitque diu, nec verba nec ullas
815  Dat voces: lacrimae tantum

reddet vel ab atro funere natum;
868  Non vero patiare senis crudescere vulnus.
869  Haud Arcesiadae soboles invisa Tonanti 870
870  Est penitus, divisque aliis: superabit, et agros
871  Qui teneat pingues, et celsas incolat aedes.
872  His dictis curae amotae, fletusque repressus;
873  Lotaque candenti circumdat corpus amictu,
874  Ascendensque alte fidis stipata ministris
875  Imponit

sic alma jubes. descendere jussit
107  Juppiter invitum: quis enim per tanta refusi
108  Stagna maris veniat delapsus ab aethere sponte,
109  Nulla hominum sese qua tollunt moenia, nulli
110  Qui superos placent, cumulentque altaria donis? 110
111  Sed Jovis imperio parendum, nullaque jussa
112  Fas ulli divum frustrari. heic vivere tecum
113  Ille virum dicit fortunae turbine nigro
114  Jactatum

tenuit sub gurgitis aestu
349  Unda diu superas quamprimum emergere in auras
350  Conantem frustra, madidaque in veste gravatum. 350
351  Post tandem emersit, salsique liquoris amarum
352  Evomuit fontem, qui plurimus undique rivis
353  Caesarie e flava totoque e vertice manat.
354  Nec tamen oblitus tanto in discrimine navim,
355  Sed valido nisu luctatus in aequore captam
356  Arripuit, seditque intus fata

illi, venit in Aegas.
418  Sed Pallas Jove nata novas se vertit ad artes,
419  Aeolioque procul ventos in carcere frenat,
420  Omnibus obstructis lateque silentibus acrem 420
421  Threicium praeter borean, qui caerula frangat,
422  Donec Phaeacum terras contingat Ulysses
423  Elapsus ponto raptusque e faucibus Orci.
424  Noctes ille duas totidemque ex ordine luces
425  Fluctibus erravit cladem undique et undique

texit.
482  Atque ibi tunc Ithacus contra, quam fata ferebant,
483  Funere crudeli periisset, nata Tonante
484  Ni virgo trepido mentem hanc miserata dedisset.
485  Exsilit a fluctu, rauco qui murmure fervens
486  Litora pulsabat: tum praeter рroxima vectus
487  Caerula, tellurem nando respectat, an usquam
488  Subsidatque solum, pateatque egressibus ora?

torrem, servatque repostae
542  Semina vivacis flammae deserta pererrans
543  Culmina, ne longe quaerat post indigus ignem:
544  Sit ille intexit foliis sese undique. Pallas
545  Dat facilem somnum, longo qui fessa labore
546  Membra levet nigro componens lumina velo. Liber sextus
1  Sic tacitam per noctem Ithacus

Liber sextus
1  Sic tacitam per noctem Ithacus recubabat agresti
2  In tumulo curis somnoque oppressus. at alma
3  Pallas adit Phaeacum alte surgentia tecta,
4  Et populos, quondam latae qui vasta colebant
5  Arva Hiperiae atris Cyclopibus undique clausi,
6  Assuetique malas, haud aequo marte potentes,
7  Ferre vices validis vicini incursibus hostis.
8  Illos Nausithous veteri discedere sede

sine conjuge virgo 40
41  Sedibus in patriis ludes; te prima juventus
42  Jam petit, et cupidis in te suspirat ocellis,
43  Verum age cornipedes geminos ad frena sub ortum
44  Fac genitor currumque paret, qui mollia portet
45  Cingulaque et peplos et diti pallia cultu.
46  Sic potius decet ire, viam quam carpere longam
47  Per campos pedibus: multum fons distat ab urbe.
48  Haec ut fata dea est, petiit

seu nostri sanguinis una:
173  Si dea; nata Jovis certe es Latonia Phoebe,
174  Cui similis vultuque habituque incedis honesto.
175  Sin genus es nostrum terraeque nigrantis alumna,
176  O ter felices, qui te genuere parentes;
177  Felices etiam fratres, queis dulcia semper
178  Gaudia pertentant animos te propter eamdem,
179  Aspiciunt quum tale choris florescere germen!
180  Ante alios

fratres, queis dulcia semper
178  Gaudia pertentant animos te propter eamdem,
179  Aspiciunt quum tale choris florescere germen!
180  Ante alios tamen ille omnes felicior unus, 180
181  Qui te dives opum sua quondam ad limina ducet
182  Muneribus victam. nam talem e sanguine nostro
183  Non nympham, non ipse virum vidi: occupat ergo
184  Mirantem stupor, et raptis vix sensibus hisco:

viro cur denique viso ubi
230  Diffugitis? saevumne hostem advenisse putatis? 230
231  At non ille satus, nec Phoebi lumen et auras
232  Spero equidem aspiciet posthac volventibus annis,
233  Horrida qui placidis Phaeacibus inferat arma.
234  Quippe sumus cari superis, medioque tenemus
235  Regna mari, haud soliti, misceri gentibus ullis
236  Hic pelago infelix et tempestatibus actus

aut ausim nymphis adsistere nudus.
255  Dixerat: illae abeunt, dominaeque ea dicta reportant.
256  Interea salsum tergens circum undique rorem
257  Amne lavat puro ductor Laërtius, olli
258  Qui penitus terga atque humeros insederat altos
259  Cervicemque, comasque rigentes. hinc ubi foedos
260  Purgavitque artus, nitidoque perunxit olivo, 260
261  Induitur vestes intactae munera nymphae.

vulgi turba est, disjungier opto,
312  Inferrique prior portis. namque obvius una
313  Si quis me videat tecum, fors talia contra
314  Improbus incipiet. quisnam ille est corpore pulcro
315  Nausicaae qui pressa legit vestigia pone?
316  Hospes? ubi inventus? junget connubia secum?
317  Aut aliquem fracta deserto in litore navi
318  Externa de gente virum (loca proxima namque
319  Nulli habitant homines)

jugalibus aucta.
331  Quare age, sub memori condens mea pectore dicta.
332  Altius infigas hortor, quo per vada ponti:
333  Quamprimum reditu potiare. a tramite recto
334  Haud procul est lucus, viridi qui procubat umbra
335  Populea, armisonae divae sacer: exsilit intus
336  E gelidis fons lene sonans argenteus undis,
337  Ac circum irriguo pubescit gramine pratum.
338  Heic etiam campique mei genitoris et

aditus, da inflectere mentem.
379  Talibus orabat supplex: summo dea caelo 380
380  Audiit orantem, sed non se offerre videndam
381  Clara in luce palam voluit non immemor irae
382  Immitis patrui, furiis qui saevus acerbis
383  Jactabat Laërtiadem maria omnia circum,
384  Litora ne patriae, dulcesque reviseret oras. HOMERI ODYSSEAE

thalamum scandit; longaevaque custos
8  Eurymedusa olli flagrantia lumina praefert.
9  Hanc ex Epiro curvis duxere carinis,
10  Munus et Alcinoo dederant Phaeaces habendam, 10
11  Alcinoo, late placidi qui frena regebat
12  Imperii, divumque pari gaudebat honore.
13  Regia post fuerat nutrix, semperque parare
14  Nausicaae dulces epulas ignemque solebat.
15  Interea surgens Ithacus tendebat ad urbem,

se tulit obvia contra
20  Virginis os habitumque gerens referentis in urna 20
21  Fontis aquam Jove nata, prior cui fatus Ulysses
22  Sic coram adstanti est. mene hinc deducere celsas
23  Alcinoi ad sedes, qui pulcrae huic praesidet urbi,
24  Filia vis? nam passus ego discrimina multa
25  Advena longinquis terrarum e finibus errans
26  Ignarusque hominum veni ignarusque locorum.
27  Dixerat: atque olli sic

quibus Alcinous venit prognatus in auras.
58  Primum Nausithoum fudere in luminis oras
59  Neptunus terrae domitor, Peribaeaque forma
60  Egregia, extremum clari genus Eurymedontis,60
61  Qui quondam imperio tenuit fera regna Gigantum;
62  Post tamen et populos et sese perdidit ipsum
63  Efferus. at natae rector commixtus aquarum
64  Magnanimis genuit regem Phaeacibus acrem
65  Nausithoum:

hi contra cunctantur: verum age dextram
184  Da facilis, placidusque jube considere juxta
185  In solio pulcro bullisque ardentibus apto:
186  Praeterea dic vina ferant, superoque Tonanti,
187  Supplicibus qui semper adest, libemus ovantes,
188  Gaudeat atque hospes caena dapibusque paratis.
189  Audiit haec postquam Alcinous, curvatus Ulyssem
190  Erigit ipse levans dextra, ponitque locatum 190
191  Fulgenti

ultro 200
201  Alcinous: plenum dulci fer protinus, inquit,
202  Pontonoë cratera mero, cunctisque ministrans
203  Per sedes age funde, simul libemus ut omnes
204  Dona Jovi, rutilo gentes qui fulmine terret,
205  Supplicibusque addit comes alto numine vires.
206  Vix ea. Pontonous latices in pocula fundens
207  Lenaeos, cunctisque ferens ex ordine tradit,
208  Inde ubi libavere, sitisque

in puppe quiesces;
366  At socii zephyros captabunt, teque penates
367  Ad patrios ducent, seu quo magis ire lubebit
368  Ultra etiam Euboeam, longo quam caerula tractu
369  Dividere a nobis perhibent, qui lumine primi,
370  E nautis videre, olim flavus Rhadamanthus 370
371  Quum Tityum terrae petiit visurus alumnum
372  Finibus e nostris. juvenes ivere profecti,
373  Atque immensa die tranarunt aequora

reditumque penates
10  Ad patrios celerans ita quemque affata virorum: 10
11  Huc agite, inclamat, vos o capita inclita cives;
12  Concilium celebrate. novi juvat ora videre
13  Hospitis, Alcinoi venit qui nuper ad aedes
14  Jactatus pelago, et pulcro par corpore divis.
15  Talibus arrectae mentes, atque omnibus ardor
16  Additus: implentur cunei, coetuque frequenti
17  Conveniunt. taciti vultum admirantur

juvenes. queis rite locatis
25  Alcinous placido coepit sic farier ore.
26  Egregii o proceres, quae sit sententia nobis,
27  Expediam, et paucis, animos adhibete, docebo.
28  Hic novus, adcessit nostris qui sedibus hospes,
29  Incertum eoisne plagis, an finibus actus
30  Hesperiis? reditum poscit, certumque precatur 30
31  Auxilium supplex. nos ut consuevimus ante,
32  Maturemus opem: neque

excibat (nam munere cantus
100  Laeta fruebatur) rursum ille intecta rigabat 100
101  Ora novo fletu. nec quisquam lumina vidit
102  Spargentem lacrimis, gemitusque e corde cientem,
103  Ni pater Alcinous. qui juxta ut forte sedebat,
104  Turbatumque oculis sensit, graviterque gementem
105  Audiit, ac tales effudit pectore voces.
106  O proceres, vosque o magni fortissima cives
107  Robora, sat dapibus pasti

et flavus Elatreus,
122  Ponteusque, Proneusque, Thoonque, Anabasineusque,
123  Tectorida et Polyneo Amphialus genitore creatus.
124  Praeterea Euryalus magno par omnia Marti,
125  Naubolidesque, omnes qui forma et corpore supra
126  Phaeacas, pulcrum post Laodamanta, vigebat.
127  Nec non Alcinoi surgunt tria germina gnati
128  Laodamas Haliusque et par superis Clytonaeus.
129  Atque hi prima pedum

effatus erat. tum sic Laërtia proles:
167  Laodama, irrisum quid me nunc talia, dixit,
168  Cogitis istantes circum? mihi tristia cordi,
169  Luctusque, lacrimaeque magis, quam praemia pugnae,
170  Qui jam multa tuli bello jactatus et undis. 170
171  Nunc autem heic sedeo supplex si flectere regem
172  Indigus auxilii, si possim et flectere cives.
173  Haec Ithacus: contra Euryalus sic turbidus illum

Ithacus: contra Euryalus sic turbidus illum
174  Increpuit dictis. clarae non ulla palestrae
175  Dona tibi, aut umquam petiisti praemia laudis
176  Adsuetus princeps inter considere nautas,
177  Per mare qui longis repetunt compendia terris,
178  Servatorque penus praedaeque; haud corpore magno,
179  Haud animis pugiles validos praestantibus aequas.
180  Quae postquam juvenis vacuas effudit in auras, 180

aequas.
180  Quae postquam juvenis vacuas effudit in auras, 180
181  Illum torva tuens, graviterque iratus Ulysses:
182  Heu quam turpis, ait, tibi vox nunc excidit ore,
183  Quisquis es, immeritum demens qui capere dictis
184  Haud dubitas. laus cuique sua est: non omnibus addunt
185  Omnia caelicolae, formamque, et munera linguae.
186  Invida cui formae natura invidit honorem,
187  Eloquio tamen

animos certamine firma;
222  Non alius juvenum te aequare aut vincere „vinccre“ speret.
223  Sic diva: exsiliit laetanti рectore Ulysses
224  Aspiciens circo in medio, qui laudibus ipsum
225  Ornassetque bonus dictisque excisset amicis:
226  Ac levius tali est ad pubem voce profatus.
227  Illuc, o juvenes, illuc vos tendite jactu:
228  Experiar dehinc

reliquos multo praestantior esse 250
251  Glorior ante omnes, quotquot nunc educat alma
252  Terra viros. neque enim priscis aequarier ausim
253  Alcidae aut Thebano, aut Euryto Oechaliaeo,
254  Qui superos valuere ipsos contendere contra.
255  Unde etiam celeri fato, visam ante senectam,
256  Eurytus oppetiit: quippe illum ad tela vocantem
257  Aemulus excepit longe jaculatus Apollo.
258  Hasta autem

lumina fletu.
587  Sic tum etiam tristi ductor Laërtius imbre
588  Ora rigans flebat; nec quisquam in sedibus illum
589  Viderat effusis foedantem pectora guttis, 590
590  Alcinoum praeter, qui forte ut sederat olli
591  Proximus, ingenti suspiria crebra trahentem
592  Cum gemitu audivit sic interfatus amicos.
593  Audite o cives clarum genus: aurea ponat
594  Demodocus jam

boreaeque ferentibus auris
87  Avius errassem praeter vada nota Cytherum.
88  Jamque novem luces ventis feror undique vastum
89  Per mare: conspectas decimo vix lumine ad oras
90  Lotophagum, gustant qui florea germina, veni. 90
91  Egredimur cuncti, lymphisque a fonte petitis
92  Instruimusque toros, navesque epulamur ad altas.
93  Mox ubi pulsa fames, socios ex agmine lectos
94  Ire duos jubeo,

Egredimur cuncti, lymphisque a fonte petitis
92  Instruimusque toros, navesque epulamur ad altas.
93  Mox ubi pulsa fames, socios ex agmine lectos
94  Ire duos jubeo, praeconemque insuper addo,
95  Qui loca vestigent, et gentis nomina quaerant.
96  Haud secus ac jussi faciunt, subitoque profecti
97  Lotophagos adeunt. non illis triste minantur
98  Indigenae, clademque parant, at florea loti
99  Germina

desertis hispida glebis,
132  Cultorumque expers: tantum dat pascua capris.
133  Nam neque fluctisono Cyclopum in litore naves
134  Stant minio pictae proras, nec texta per аrtem
135  Pinea qui jungat curvatae tigna carinae
136  Ullus adest, quibus illi undosa per aequora vecti
137  Turrigeras adeant urbes, ceu saepe videmus
138  Ire redire viam nautas alterna meantes
139  Per

Vidimus, intus oves multae, strataeque jacebant
202  Caprigeni pecoris matres, obseptaque saxo
203  Et piceis quercuque alte praesepia stabant.
204  Hoc metuenda viri facies habitabat in antro,
205  Qui deserta procul pecudes in pascua solus
206  Ducebat, fugiensque suae commercia gentis
207  Impia sub tacito volvebat pectore facta:
208  Monstrum horrendum ingens, homini nec corpore vasto
209  Assimile,

partemque reservat
270  Spumantem in cyathis, sibi grata in pocula pasto. 260
271  Omnia quae properans demum sic rite peregit,
272  Accenditque ignem, nos curvo ut vidit in antro,
273  Turbidus affatur. qui vos, atque unde profecti
274  Stagna per alta maris? pontone inquirere merces,
275  Praedonum an ritu caput objectare periclis
276  Errantes juvat usque, et tristia damna ferentes?
277  Dixerat: extemplo

adest, sequiturque pios et numine servat.
294  Haec ubi dicta dedi, torvo me lumine cernens
295  Reddidit iratus. vel te dementia versat,
296  Longa vel hinc pelagi via dividit, alta vereri
297  Qui me forte putas, curare aut numina caeli.
298  Nulla mihi superique Jovis reverentia; curo
299  Nec divos: cedunt nobis praestantibus orsis
300  Caelicolae. proin mitte Jovis praetendere vires 290

hac ferro longam non amplius ulna
353  Abscidi, sociisque dedi, jussique polire
354  Undique: supremum laevata in parte cacumen
355  Ipse acui flammis subdens nigraque favilla:
356  Deinde fimo, late foedo qui sparsus in antro
357  Multus erat, posui candentem, atque aggere texi,
358  Ne pateat. socios jubeo tum protinus omnes
359  Sortiri, mecum auderent qui lumen acuto
360  Torre cavum terebrare, ubi somno

subdens nigraque favilla:
356  Deinde fimo, late foedo qui sparsus in antro
357  Multus erat, posui candentem, atque aggere texi,
358  Ne pateat. socios jubeo tum protinus omnes
359  Sortiri, mecum auderent qui lumen acuto
360  Torre cavum terebrare, ubi somno sterneret artus. 350
361  Illi sorte legunt, ultro quos ipse vocassem,
362  Quattuor; his quintus comitem me audentibus addo.
363  Interea, sero pecudes

Intonuit; retroque timor nos egit: at ille
430  Extrahit ex oculo foedatum sanguine telum, 420
431  Correptumque dolens ab se procul abjicit, acres
432  Ingenti clamore vocans e rupe Cyclopas,
433  Qui cava vicinis habitabant montibus antra.
434  Continuo auditum celeres unde undique currunt
435  Ad sonitum, densoque specum stant agmine circum;
436  Et subito. quidnam voces Polypheme per umbram

suffudit lumine montes,
474  Cornigeros e rupe mares in pascua Cyclops
475  Exigit; haud mulctae stabulis atque ubera multo
476  Lacte graves agnae pariter mollesque capellae
477  Balabant dominum circa; qui corda dolore
478  Percitus, extensis venientum terga superne
479  Palpabat manibus, demens; latitare revinctos
480  Nec juvenes subter villosam sensit ad alvum. 470
481  Jamque adeo super unus erat,

refert: heu prisca tenent me oracula vatum,
548  Credo equidem: fuerat divino heic numine plenus
549  Telemus Eurymedes, venturi et praescius aevi
550  Inter Cyclopas volventia fata canebat; 540
551  Omnia qui docuit me quondam, atque adfore, dixit,
552  Eripiat qui dulce ferus mihi lumen, Ulyssem.
553  Hunc ego sed pulcrumque aliquem rebarque futurum
554  Ingentem, nec non praeclaro robore fretum
555  Forte

equidem: fuerat divino heic numine plenus
549  Telemus Eurymedes, venturi et praescius aevi
550  Inter Cyclopas volventia fata canebat; 540
551  Omnia qui docuit me quondam, atque adfore, dixit,
552  Eripiat qui dulce ferus mihi lumen, Ulyssem.
553  Hunc ego sed pulcrumque aliquem rebarque futurum
554  Ingentem, nec non praeclaro robore fretum
555  Forte virum: nunc me parvusque et viribus expers
556  Nescio qui

qui dulce ferus mihi lumen, Ulyssem.
553  Hunc ego sed pulcrumque aliquem rebarque futurum
554  Ingentem, nec non praeclaro robore fretum
555  Forte virum: nunc me parvusque et viribus expers
556  Nescio qui misere captum domitumque Lyaeo
557  Perdidit. huc adsis tamen o, cape munus, Ulysseu:
558  Ipse tibi reditum Neptuno a rege precabor,
559  Cujus ego soboles, nec se negat ipse parentem
560  Esse meum.

educimus omnem
589  In numerum praedam sortiti partibus aequis:
590  Maximus atque aries cessit mihi munere soli 580
591  Sponte datus. viridis quem celsa in litoris ora
592  Rite Jovi magno, caelum qui numine torquet,
593  Mactavi femora incendens. respexit ad ignes
594  At non ille sacros, irata mente volutans
595  Excidium classis, miseranda et fata meorum.
596  Sic igitur totam per lucem in gramine

Arboribus longe penetrali e culmine Circes.
156  Atque etiam tacitis propius succedere tectis
157  Audentem dum cura subit, descendere navim
158  Ad celerem visum satius, dapibusque refectos,
159  Qui loca vestigent, lectos praemittere pubis.
160  Jamque ubi tendebam vicina ad litora gressum,160
161  Tunc aliquis divum caeli miseratus ab arce
162  Obtulit arboreis mihi cervum cornibus altum

vicina ad litora gressum,160
161  Tunc aliquis divum caeli miseratus ab arce
162  Obtulit arboreis mihi cervum cornibus altum
163  Ipsa sub ora viae in medio; latebrosa relinquens
164  Qui nemora e pastu gelidum veniebat ad amnem
165  Fonte sitim cupiens restinguere; namque caloris
166  Arida vis illum, solisque exegerat ardor.
167  Protinus egressum, tergo qua spina recumbit
168  In

voce ciemus?
238  Vix ea fatus erat, sonituque excita repente
239  Nympha fores rutilo stridentes cardine pandit,
240  Invitatque viros. cuncti irrupere sequentes 240
241  Heu miseri, Eurylochum praeter, qui tecta subire
242  Abnuit, insidias veritus fraudemque latentem.
243  Jamque introgressos dea vafra sedilibus omnes
244  Collocat, et cererem niveique coagula lactis,
245  Mellaque cum dulci confundit

trepidaeque minans jam desuper insto.
334  Ipsa autem inclamans subiit, genibusque prehensis
335  Haesit inexpletum lacrimans sic ore loquuta:
336  O quis, et unde venis, quaenam tibi patria tellus,
337  Qui talem genuere? haec te sine labe bibisse
338  Pocula, quae nostro quotquot medicata veneno
339  Contigerunt, sensere malum? tibi pectore robur
340  Indomitum, nullique subest mens pervia fraudi 340

in pulcris forma praestante puellae
360  Quattuor, assuetae varios properare labores, 360
361  Olli aderant: almam sacris e fontibus ipsae
362  Progeniem, silvisque trahunt, fluviisque, sonanti
363  Qui pelago sese miscent, pontoque residunt.
364  Accelerant omnes: Tyriisque sedilia stratis:
365  Illa tegit, subterque locat canentia lina:
366  Haec ponit mensas, atque apta sedilia mensis
367  Admovet

vestigia ferte 440
441  Me duce, ut incolumem sacra intra limina Circes
442  Cernere contingat plena ad convivia pubem.
443  Nec plura: illi omnes subito mea dicta sequuntur;
444  Sed non Eurylochus, solus qui fida tenere
445  Agmina conatus: quo nos nunc ibimus, inquit,
446  Ah miseri! tantus qui nam nova quaerere damna
447  Ardor agit? nos saeva deae penetralia adire;
448  Scilicet ut subito mutati in membra

plena ad convivia pubem.
443  Nec plura: illi omnes subito mea dicta sequuntur;
444  Sed non Eurylochus, solus qui fida tenere
445  Agmina conatus: quo nos nunc ibimus, inquit,
446  Ah miseri! tantus qui nam nova quaerere damna
447  Ardor agit? nos saeva deae penetralia adire;
448  Scilicet ut subito mutati in membra luporum,
449  Setigerique sues facti dirique leones
450  Excubias divae foribus

profusis. 500
501  Haud ignaram adii tali prior ore loquutus.
502  O dea, pollicitum jam tu mihi perfice munus,
503  Et patriae me redde. haud ipse resistere votis,
504  Haud socii, mea cura, valent, qui semper acerbis
505  Quaestubus increpitant, quoties tu diva recedis,
506  Me circum affussi. sic ipse; at nympha precanti
507  Blanda refert: non his invitos longius oris
508  Vos teneam, jam pone metus,

lucisque sedentem
518  In thalamo, fletuque sinus atque ora rigantem.
519  Post ubi me luctu satiavi moestus acerbo,
520  Collegique animum: fare o pulcherrima, dixi, 520
521  Ecquis erit dux ille, viam qui monstret ad Orci
522  Limina? numquam adiit Plutonia regna carina
523  Ulla, nec umbrarum subiit loca nigra silentum.
524  Sic ego, sic iterum Circe: non ulla fatiget
525  Nunc te cura ducis; tantum

sterilem praestanti corpore vaccam
544  Ignibus impositam sacris dic rite daturum,
545  Structurumque pyram cumulatam rebus opimis.
546  In primis vero nigranti vellere soli
547  Tiresiae sponde, pecudes qui maximus inter
548  Lanigeras aries vestris in ovilibus errat.
549  At simul ac precibus manes in vota vocatis,
550  Ense aries cadat ictus, et atri velleris agna 550
551  Versa Erebi ad fauces: tu contra

573  Expediunt sese, quos nec tamen inde malorum
574  Expertes potui salvosque abducere cunctos.
575  Elpenor nam forte fuit pubentior aevo
576  Omnibus, haud bello validus, nec pectore fortis,
577  Qui, tacita sub nocte mero somnoque sepultus
578  Parte in secreta fessos ut straverat artus,
579  Excitus extemplo turbari tecta tumultu
580  Audiit, oblitusque sui, strepitumque sequutus, 580
581  Nec

redux vovique silentibus umbris
32  In patria sterilem praestanti corpore vaccam,
33  Ingentemque pyram cumulatam rebus opimis;
34  Tiresiae vero nigranti vellere totum,
35  Pulcrior in nostris aries qui saltubus errat.
36  Verum ubi finieram manes in vota vocare
37  Supplicibus dictis, fossam super ense corusco
38  Colla ovium ferii. fluit ater vulnere sanguis,
39  Atque erebi e latebris imi ruit excita

collapsa pependit,
69  Atque anima haec stygio petiit loca subdita regi.
70  Nunc ego te cupidos per amatae conjugis ignes,70
71  Per genitorem oro, per spes et gaudia cari
72  Telemachi, solus patria qui ludit in aula,
73  (Rursum etenim, postquam vises Plutonia regna,
74  Excipiet reducem tellus Aeaea,) ibi nostri
75  Te subeat jam cura, memor patiare nec ossa
76  Heu miseri tumuloque diu lacrimisque

praedae 110
111  Tuque, tuique velint, ubi primum elapsus ab undis
112  Trinacriae curvo religabis in aggere puppim,
113  Pascentesque boves armentaque pinguia cernes
114  Solis, inexstincta lustrans qui lampade terras
115  Cuncta videt novitque pater. servare nefanda
116  Hos fuerit si cura sacros a caede juvencos,
117  Sic quoque spes Ithacae vobis: sin laeserit ullus,
118  Tum certum

simul ac sontem turbam demiseris orco,
129  Sive dolo furtim, seu pugna aggressus aperta,
130  Accipiens habilem tum laevi ex abjete remum 130
131  Vade age, dum venias populos procul actus ad illos,
132  Qui freta, qui dulcem fugiunt salis ore saporem,
133  Nec pictas videre rates, nec remigis usum
134  Caerula findentis, volucris velut aethera findit.
135  Nunc etiam te signa, animos adverte, docebo:

sontem turbam demiseris orco,
129  Sive dolo furtim, seu pugna aggressus aperta,
130  Accipiens habilem tum laevi ex abjete remum 130
131  Vade age, dum venias populos procul actus ad illos,
132  Qui freta, qui dulcem fugiunt salis ore saporem,
133  Nec pictas videre rates, nec remigis usum
134  Caerula findentis, volucris velut aethera findit.
135  Nunc etiam te signa, animos adverte, docebo:
136  Obvius

corrumpit lumina fletu.
195  Nondum ullus tua sceptra tenet: tranquillus at altis
196  In lucis festosque dies in honore deorum
197  Natus agit, sociosque inter convivia curat
198  Digna viro, judex populis qui jura ministrat:
199  Omnes namque vocant. genitor tuus urbe relicta
200  Sola tenet procul arva; neque illi strata cubili 200
201  Mollia, nec pictae sunt tonso vellere vestes.
202  Ipse hyeme in gelida

Crethei dignata cubili,
248  Mollibus in ripis assueta et margine Enipei
249  Ludere propter aquas, quo non formosior alter
250  In mare purpureum per campos labitur amnis. 250
251  Huic deus, aequoreas nutu qui temperat undas,
252  Assimilis, resoni prope fluminis ostia nymphae
253  Accubuit. stetit unda fluens, curvataque montis
254  In faciem texitque deum nymphamque sub amne
255  Virginea exutam zona

domitorem Amythaona equorum.
270  Post hanc Asopi genus alto a sanguine vidi 270
271  Antiopen, quae mixta Jovi duo germina fratres
272  Protulit insignes animis, Amphiona dium,
273  Et Zethum; primi quondam qui celsa locarunt
274  Moenia Thebarum, cinxere atque arcibus urbem
275  Impositis; neque enim quamquam acri robore freti
276  Sat poterant arcere altis sine turribus hostem.
277  Vidi etiam Alcmenam

sua forma, nec aequa
390  Degenerem mens ipsa notat. tu fata Pelasgum, 390
391  Atque tuos, vates retulisti ut carmine, casus,
392  Fortunasque omnes. quin o mihi fare roganti,
393  Si quem etiam ex illis, qui quondam ad Pergama tecum
394  Pugnarunt, fatoque illic cecidere supremo,
395  Videris: haec nimium nox longa, et tempora somni
396  Haud prohibent fari: perge o miranda referre.
397  Usque sub Aurorae

periere astu vitamque dedere.
407  Interea hac illac tenues Proserpina manes
408  Nympharum ut sparsit, moerens Agamemnonis umbra
409  Adstitit: hunc circa dextra laevaque frequentes
410  Ibant, Aegisthi qui jam cecidere sub aula. 410
411  Me subito agnovit, quum sese proluit haustu
412  Sanguinis, et multum lacrimans mihi languida frustra
413  Brachia in amplexus protendit: nulla volentem
414  Vis sequitur,

agnovit, quum sese proluit haustu
412  Sanguinis, et multum lacrimans mihi languida frustra
413  Brachia in amplexus protendit: nulla volentem
414  Vis sequitur, solitusque vigor jam deficit artus,
415  Qui fuerat quondam misero, dum vita manebat.
416  Ipse etiam ut vidi, casu concussus amici
417  Demisi lacrimas, fudique has pectore voces:
418  O Atreo generate Agamemnon inclite regum,

metuenda: alios in pectore mores
467  Penelope, servatque piam sine crimine mentem.
468  Illa quidem nobis in dura ruentibus arma
469  Nupta relicta nova est; pendebat ab ubere matri
470  Parvulus, heroum qui nunc fors agmine felix 470
471  Assidet in medio: pater ipsum ante ora videbit
472  Laetus, et ille suo reduci dabit oscula patri.
473  At mea nec gnati vultu me lumina saltem
474  Passa explere mei est;

sede moramur in una
487  Solliciti ac tenero spargentes lumina fletu;
488  Ingens ante oculos Pelidae venit Achillei,
489  Et Patrocli, Antilochique simul sine viribus umbra,
490  Ajacisque, ibat cunctis qui major Achivis, 490
491  Et, post Aeacidem, formoso insigior ore.
492  Heic fatus ut Peleo veterem cognovit amicum,
493  Ingemuit lacrimans, tristique haec addidit ore:
494  O vafer et rerum mirande

Deveniam properans Ithacae qua salvus ad oras.
502  Nondum ego nam vidi devectus Achaeida, necdum
503  Tellurem tetigi nostram jactatus acerbis
504  Usque malis. at tu felicior omnibus anteis,
505  Qui fuerunt, et qui venient labentibus annis.
506  Scilicet et vivus divum es dignatus honore,
507  Et nunc magna tui sub terris regnat imago
508  Imperium umbrarum retinens; ne dura querare

properans Ithacae qua salvus ad oras.
502  Nondum ego nam vidi devectus Achaeida, necdum
503  Tellurem tetigi nostram jactatus acerbis
504  Usque malis. at tu felicior omnibus anteis,
505  Qui fuerunt, et qui venient labentibus annis.
506  Scilicet et vivus divum es dignatus honore,
507  Et nunc magna tui sub terris regnat imago
508  Imperium umbrarum retinens; ne dura querare
509  Propterea

eram quondam, quum circum Pergama Teucrūm
523  Agmina caedebam pro caris miles Achivis.
524  In patria nunc ipse domo si talis adessem,
525  Haec eadem illorum jam dextra retunderet ausus,
526  Qui violant, raptisque arcent ab honoribus ipsum.
527  Dixerat. illi autem retuli sic orsa vicissim.
528  Nulla quidem Pelei generosi venit ad aures;
529  Fama meas: cupido dicam tamen inclita gnati

4  Sedibus alma choros Aurora, atque aureus axi
5  Jungit equos Sol ipse. stat acta in litore puppis,
6  Nosque una egressi dulci tellure potimur,
7  Sternimur et somno, lucis dum fulgeat ortus.
8  Qui simul ac roseo primum se ostendit Eoo,
9  Continuo socios praemisi ad limina Circes,
10  Ut miseri exstinctos referant Elpenoris artus. 10
11  Robora nos autem, qua celso vertice silva
12  Tollitur,

an auras
300  Praecipites non saepe polo nox turbida cogit? 300
301  Quis fugiat late tenebris horrentibus atram
302  Perniciem, si forte mari gravis incubet auster,
303  Nimbosusque ruat zephyrus, qui turbine naves
304  Corripiunt, vexantque, adverso numine divum?
305  Cedere nunc praestat nocti, dapibusque refectos
306  Corpora vicini curare in litoris herba:
307  Cras iterum cum luce nova sulcabimus

curva mollesque dapes potusque carina
337  Dulcis inest; heu triste aliquid ne fata minentur,
338  O prohibete manus, quaeso, et servate juvencos.
339  Haec armenta deo pascuntur sacra potenti,
340  Omnia qui vastum lustratque auditque per orbem. 340
341  Nec plura his: fremitu socii assensere secundo.
342  Interea totum non secius aethere mensem
343  Flat notus excito quisquam nec flamine deinde,
344  Ni

miserum juvit sic perdere somno?
394  Heu sine me crudele nefas est ausa juventus.
395  Haec ipse: interea celeri per inania lapsu
396  Attulerat dira stratos jam caede juvencos
397  Lampetie auricomo Soli, qui turbidus ira:
398  O pater, o superi, dixit, mihi digna rependant
399  Supplicia infandi comites errantis Ulyssei
400  Admissa pro caede boum, quos laetus ab axe 400
401  Cernere gaudebam, sive alto

ego discedo; tu contra in sedibus hisce
66  Et populo et gnatis precor alma et rege fruare.
67  Sic fatus tendit gressus ad limina, et una
68  Alcinoi it missus celerans vestigia praeco,
69  Ad navim qui monstret iter litusque reductum.
70  Nec non Arete famulas jubet ire puellas, 70
71  Haec ferat ut chlamydem secum tunicamque nitentem,
72  Illa auctam donis pictam regalibus arcam,
73  Atque aliae

90
91  Deserit a tergo. non ipsam praepete penna
92  Accipiter levis alta secans praevertere possit
93  Labentemque undis, divisque heroa ferentem
94  Consiliis animoque parem; qui plurima quondam
95  Pertulerat longum bello jactatus et undis,
96  Tum placida oblitus curas in nocte quierat.
97  Jamque ubi purpureo procedens clarus ab ortu
98  Lucifer auroram Tithoni

ait, puppim? tota ecce e fluctibus exstat
183  Haud labefacta salo. sic ille. at nescia facti
184  Corda stupent, donec trepidis rex farier infit.
185  Me veteris nunc certa premunt oracula patris,
186  Qui fore Neptunum nobis urbique canebat
187  Auxilia ob nostra infestum, quod navibus omnes
188  Scilicet incolumes vehimus per caerula Nerei.
189  Praeterea quondam praedixerat adfore tempus,
190  Quo validam

in pelago, scopulumque opponeret urbi.
192  Haec senior, quae jam perfecta en cernitis ipsi.
193  Verum agite, ac jussis omnes parete volentes,
194  Nunc jubeam quaecumque viri: deducere ponto
195  Mittite, qui veniat nostras post hospes ad oras
196  Indigus auxilii: lectos at rite juvencos
197  Bissex Neptuno sacras mactemus ad aras,
198  Si prece qua victus montem praetendere parcat
199  Moenibus, et magna

hospita degit?
220  Has ubi divitias condam? quonam ipse viarum 220
221  Ignarus ferar? o cur me Phaeacia tellus
222  Non habet? alterius vel saltem tecta petissem
223  Magnanimi regis, qui me juvisset amico
224  Hospitio exceptum, et patrias misisset ad arces.
225  Nunc autem haud novi, qua munera parte recondam,
226  Nec tamen heic aliis furtim tollenda relinquam.
227  Me miserum! non tuta

ergo,
228  Nec fuerat mens aequa? alias per caerula ad oras
229  Advexere, licet sponderent litora amatae
230  Cara Ithacae: promissa fides en irrita cessit.
231  Juppiter hospitibus miseris qui praesidet, ipsos
232  Ultor agat: vindex scrutatur pectora justus
233  Ille hominum, meritasque capit pro crimine poenas.
234  At nunc praestat opes, totamque invisere gazam,
235  Ne mihi quid secum

glauco dea lumine risit,
312  Permulsitque manu nivea; tum virginis ora
313  Ora habitumque gerens pulcrae, cultaeque per artes
314  Egregias, tali mutata est voce loquuta.
315  Jam nimium vafer ille foret, qui vincere cumque
316  Speraret te posse dolis, licet obvius adsit
317  Vel deus aetherio caeli delapsus ab axe.
318  Improbe! sicne adeo nequidquam fraudibus usque
319  Indulgens ficta perges mendacia

tum pulcra radiantia lumina fronte
432  Suffundam tenebris, ne cui noscare procorum
433  Sordidus, uxorive tuae gnatoque relicto.
434  Tu vero hinc subito pastorem jussus adibis,
435  Nigrantes qui rure sues tibi servat, et idem
436  Teque tuosque colit magno complexus amore
437  Jam senior. celsa invenies sub rupe sedentem
438  Ad Corvi scopulos, Arethusae dulcis et undas,
439  Iliceam frangunt

sues, multaque aucti pinguedine florent. 440
441  Illic tardatus vario sermone morare,
442  Ipsa procul celero dum pulcrae ad moenia Spartae
443  Telemachum ductura tuum genus, acer Ulysseu,
444  Regia qui flavi Menelai ad tecta profectus
445  Te quaerens reditumque tuum Lacedaemone degit
446  In viridi. sic diva; refert cui protinus heros:
447  Cur non heu miserum docuisti haec omnia; an altis
448  Ferret

mares tellure cubabant
17  Haud totidem caulas extra. namque improba multos
18  Turba procum dapibus largis epulata vorarat;
19  Ipse quibus custos semper deducere in urbem
20  Jusserat ex omni numero, qui pinguior esset 20
21  Ante alios; soli tercentum ex agmine stabant
22  Ac decies seni. vicini ad tecta jacebant
23  Ore canes quatuor villoso, eduxerat acres
24  Quos sibi

ferae villoso in tergore caprae,
56  Fessus ubi recubet placide. laetatus Ulysses
57  Hospitio tali: magnus tibi Juppiter, inquit,
58  Dique alii, quae vota foves in corde, secundent
59  Omnia; sic alacer qui me nunc excipis hospes.
60  Dixerat; Eumaeus contra: non spernere quemquam 60
61  Fasque piumque sinit, non si quis limina ad ista
62  Deterior veniat: Jovis alto numine gaudent
63  Errantesque inopesque

omnes. sunt munera nostra
64  Parva quidem, sed cara; timor famulantia corda
65  Pubere sub domino prohibet dare magna petenti.
66  Illum autem a patria longe vis saeva deorum
67  Distinet, ingenti qui me complexus amore
68  Largus opesque mihi proprias, sedesque parasset,
69  Ac ditem thalami sociam; quae munera suerunt
70  Multa laboranti famulo concedere reges, 70
71  Cui facilis deus auctat opus,

ille penates 170
171  Redditus attigerit, tunc me tunicaque recenti
172  Laetus, et insigni meritum donabis amictu.
173  Nil prius accipiam quamquam indigus: acrius odi
174  Namque Erebi foribus, mendax qui vana profatur
175  Pauperiem metuens duram. nunc audiat ergo
176  Juppiter omnipotens primum, mensaeque verendae
177  Quas adii, sedesque Ithaci patriique Penates;
178  Evenient, quaecumque canam:

alii pueri tectorum in sedibus īsdem
222  Legitima prognati aderant e conjuge multi.
223  Me vero pellex genuit captiva, nec aequus
224  Absimili genitor tenerum dilexit amore
225  Castor Hylacides, qui nostri est sanguinis auctor,
226  Ille deum quondam parili dignatus honore
227  Cressa per arva opibus florens gnatisque beatus
228  Magnanimis. ipsum sed postquam fata tulere
229  In stygias raptum

volat aerea circum
317  Telorum interea nubes, affusaque turba
318  Ardet in arma ferox, odiisque immanibus instat:
319  Ille vetat, cohibetque manu Jovis hospitis iram
320  Respiciens, scelerum saevit qui maximus ultor. 320
321  Septem illic annos mansi, gazamque coëgi
322  Aegypto in diti multam, cunctique ferebant
323  Dona viri. octavus vero simul adfuit annus
324  Mensibus exactis, jamdudum fallere

exemplo metuant ut fallere nostro
445  Huc alii advecti. sic heros fatus; at ille:
446  Egregiam vero laudem famamque referrem
447  Vivus, ait, ferisque olim post funera sedis,
448  Ipse ego qui placida nuper te sede recepi,
449  Si contra dulci spoliarem lumine vitae?
450  Qua tunc mente Jovem supplex in vota vocarem 450
451  Conscius admissi sceleris? sed tempora caenam
452  Jam poscunt,

contra dulci spoliarem lumine vitae?
450  Qua tunc mente Jovem supplex in vota vocarem 450
451  Conscius admissi sceleris? sed tempora caenam
452  Jam poscunt, sociique aderunt jam nota petentes
453  Limina, qui mensas epulis florentibus ornent.
454  Illi inter sese jactant dum talia, pastu
455  Interea rediere sues, quas fida juventus
456  Protinus inclusit stabulo: septa omnia circum
457  Pugnantumque sonant

dum talia, pastu
455  Interea rediere sues, quas fida juventus
456  Protinus inclusit stabulo: septa omnia circum
457  Pugnantumque sonant graviterque in nocte radentum.
458  Tum subito Eumaeus: qui pinguior omnibus, inquit,
459  O socii properate suem, lectumque sacrabo
460  Hospitis adventu mactans: epulabimur una 460
461  Nos etiam, longum quos cura exercet in annum
462  Sollicitos, nostroque alii

autem praestanti munere laetus
488  Aggreditur meritum sic ore affatus amicum:
489  O utinam carus regi stellantis olympi
490  Sic vigeas, Eumaee, viges dilectus ut ipsi 490
491  Huic animo, talem donis qui talibus auges!
492  Ille autem referens: dapibus nunc, optime, nostris
493  Utere, ait, rebusque fave non asper egenis;
494  Perficiet mihi vota, potest namque omnia, numen,
495  Abnuet et quaecumque

mihi vota, potest namque omnia, numen,
495  Abnuet et quaecumque volet; sic vertitur ordo.
496  Dixit, et in mensa primos libavit honores
497  Caelicolis, pateramque dedit, consederat olli
498  Qui propior, magni Laërtae e sanguine creto.
499  Interea Cereris fert dona Mesaulius acer,
500  Quem quondam Eumaeus sibi rege absente pararat 500
501  Ignaroque Arcisiada, ipsa et Penelopea,
502  Eque suo

adfore frigus,
539  Indutus tunicamque levem, parmaque superne
540  Constiteram tectus. jamque ut pars tertia noctis 540
541  Cesserat exactae, volventiaque astra cadebant,
542  Horrescens Ithacum, propior qui forte jacebat,
543  Admonui excitum cubito, nec segnius ille
544  Audiit haec fantem. jam me jam vita relinquit
545  Heu glacie edomitum saeva graviterque rigentem:
546  Nescio quis tenui male tutum huc

patrii attigeris primam quum litoris oram,
39  Continuo navemque jube contendere ad urbem
40  Advectamque simul pubem; tu frondea contra 40
41  Rura petens noti stabulum pastoris adito,
42  Setigeros qui rite sues custodit in agro,
43  Teque amat in primis: illic requiescere amica
44  Nocte juvet, senior dum moenia missus ad alta
45  Penelopi reducem Pyliis te nunciet oris,

lux: maneas, oro; Pelopeïus heros
56  Expediat dum pulcra ferens tibi munera, et ambos
57  Affatus placide verbis dimittat amicis.
58  Semper apud memores infixa in pectore vivit
59  Fama viri sese facilem qui praebuit hospes.
60  Vix ea Nestorides, roseo quum lumine fulgens 60
61  Extulit oceano bijugos Aurora nitentes;
62  Et jam se propius tectis Menelaus agebat
63  Auricomae linquens Helenae penetrale

animus cupido notasque revisere sedes.
72  Cui tunc Atrides: non te discedere aventem
73  Longius invitum retinens, dilecte, morabor,
74  Nec fas. quin etiam simul ipse irascerer olli,
75  Carum qui foveat nimis importunus amicum,
76  Negligat aut aeque durus: modus omnibus adsit
77  In rebus. non ille minus, qui sponte manenti
78  Invidet hospitium, peccat; quam forte redire
79  Optantem, qui tecta

retinens, dilecte, morabor,
74  Nec fas. quin etiam simul ipse irascerer olli,
75  Carum qui foveat nimis importunus amicum,
76  Negligat aut aeque durus: modus omnibus adsit
77  In rebus. non ille minus, qui sponte manenti
78  Invidet hospitium, peccat; quam forte redire
79  Optantem, qui tecta intra gravis usque moratur.
80  Gaudeat exceptus, donec velit, hospes; et idem 80
81  Discedat pariter, si fert ita

qui foveat nimis importunus amicum,
76  Negligat aut aeque durus: modus omnibus adsit
77  In rebus. non ille minus, qui sponte manenti
78  Invidet hospitium, peccat; quam forte redire
79  Optantem, qui tecta intra gravis usque moratur.
80  Gaudeat exceptus, donec velit, hospes; et idem 80
81  Discedat pariter, si fert ita corde voluptas.
82  Tu tantum concede morae, fulgentia curru
83  Munera dum

Reginam aggreditur celerans, famulasque parare 100
101  Praecipit extemplo laetis convivia mensis.
102  Jamque Boëthoedes Eteoneus obvius illi
103  Adstiterat strato surgens vicinaque linquens
104  Atria; qui subito excitis imponere jussus
105  Ignibus exta boum, non segnis dicta moratur.
106  Ipse autem Atrides thalami penetralia in ima
107  Tendit odorati: Megapenthes pone sequutus
108  It comes, aligero

Ignibus exta boum, non segnis dicta moratur.
106  Ipse autem Atrides thalami penetralia in ima
107  Tendit odorati: Megapenthes pone sequutus
108  It comes, aligero et conjux generata Tonante.
109  Qui simul advenere, ubi regia gaza jacebat,
110  Ingentem extemplo pateram capit impiger heros, 110
111  Argentoque jubet solido Megapenthea ferre
112  Perfectum cratera, alia dum candida parte
113  Nympha

diu passus, multisque erroribus actus
192  In patriam veniet; fors et jam limine gressus
193  Intulit insanae molitus funera pubi.
194  Telemachus contra: sic o! sic Juppiter ille,
195  Horrisona qui nube sedet, tua dicta secundet;
196  Caelicolum meritas referam tibi vota per aras.
197  Dixit, et insonuit concusso verbere equorum
198  Terga super collumque: illi per strata viarum
199  Corripiunt

a claro deducta Melampode origo
248  Cui fuerat. Pyliis hic quondam dives in oris
249  Ante alios pulcro tenuit penetralia cultu:
250  Cesserat at longe fugiens patria arva, ferumque 250
251  Nelea, qui multas olli fortissimus heros
252  Eripuit praedatus opes, totumque per annum
253  Vi tenuit; vinclis dum contra et carcere saevo
254  Ipse domo in Phylaci clausus miseranda luebat
255  Supplicia ob

illum ditione tenere.
263  Conjugis heic auctus taedis immania struxit
264  Tecta sibi, natosque habuit, duo fortia corda,
265  Mantion Antiphatemque. hic vitae in lumina Oicleum
266  Magnanimum fudit; qui te clarissime deinde
267  Amphiaraë Jovi carum Phoeboque creavit
268  Auxilium populis ingens; sed raptus acerba
269  Morte cadis vano corruptae conjugis astu
270  Miles Agenoream contendere jussus ad

274  In superas Aurora domos, loca laeta deorum.
275  Egregium contra Polyphidea magnus Apollo
276  Gentibus esse dedit vatem, postquam occidit actis
277  Amphiaraus equis vasto telluris hiatu;
278  Qui patri iratus se longe Hyperesia ad arva
279  Contulerat, populosque illic ventura docebat.
280  Ergo Theoclymenus tanto genitore creatus 280
281  Telemacho obtulerat sese, puppique sub ipsa
282  Libantem

crastina surget
337  Lux exorta polo, vicinae ad moenia tendam
338  Urbis inops, curamque tibi sociisque levabo
339  Jam nimium gravis heic. sed tu mihi providus adsis
340  Consilio, comitemque pares, qui ductor in urbem 340
341  Monstret iter, quaeso: celsas ingressus in arces
342  Poculaque hac illac errans frugesque requiram,
343  Si miserum quis forte vocet. quin atria regis
344  Ipsius haud dubitem

mensae.
348  Quo me jussa volent, facilis sequar omnia: fabor
349  Namque tibi; (nostris tu dictis pectora et aures
350  Nunc adhibe;) haud alius vafri me numine fretum 350
351  Mercurii, cunctis addit qui rebus honorem,
352  Vicerit, ingentem sive ignem attollere tempus,
353  Robora seu forti diffindere dura bipenni,
354  Aut etiam torrere dapes, aut fundere vina
355  Expediat, quaecumque obeunt et munera

Haec inter petiitque genus patriamque; neque illa
474  Talia quaerentem refugit, sed protinus orsa:
475  Sidoniis, inquit, sum nata in finibus olim
476  Progenies Arybantis ego, ditissimus agri
477  Qui fuit in Tyriis: at me per caerula vecti
478  Praedones Taphii venientem e rure tulerunt,
479  Captivamque viro heic раctа mercede dedere.
480  Tum juvenis furto gaudens: quin vecta per aequor 480

divūm genus: heu mihi quantos
551  O senior, tristi movisti in corde dolores, 550
552  Talia dum memoras fatis agitatus iniquis.
553  Sed pater ille deūm cladem solatus acerbam
554  Scilicet est, sedes qui te contingere tandem
555  Has voluit, regemque dedit tibi multa parantem
556  Commoda: nunc facilem vitam trahis; ipse per urbes
557  Advenio multas, et multa per aequora vectus.
558  Talibus alterni

584  Saepe procis visendam; in solo clausa recessu
585  Usque sedet longum tela solata laborem.
586  Propterea sedes potius contendere ad altas
587  Eurymachi moneo, Polybo genitore creatus
588  Late qui colitur divis aequatus honore.
589  Quippe animis praestat longe, praeque omnibus unus
590  Ipse meae sperat genitricis amore potiri,
591  Atque Ithaci gaudere toro. sed rector olympi 590
592  Astra scit

62  Incumbunt epulis una: mox acta bibendo
63  Ut sitis est, dapibusque fames compressa recessit,
64  Sic bonus Eumaeum dictis affatur amicis
65  Telemachus. nostris unde iste in sedibus hospes,
66  Qui nautae advexere, ferunt quo nomine sese
67  Caerula spumanti findentes aequora pinu?
68  Dixerat, et dicta Eumaeus sic voce sequutus:
69  Nulla mora; expediam jam nunc tibi vera roganti,
70  Care, ait. e

nunc huc nunc dividit illuc,
82  In partesque rapit varias incerta; penates
83  An teneat mecum, saevae convicia famae
84  Permetuens, veteremque torum et connubia servans;
85  An potius jam victa uni, qui maxima dona
86  Praebeat ante alios generosus, denique nubat?
87  Ergo illi, quoniam supplex tua limina venit,
88  Intextamque dabo chlamydem, tunicamque recentem
89  Aeratumque ensem lateri,

saeva parant mihi funera multi
147  Insidiis. haec fatus erat, quum protinus ille:
148  Accipio sapioque, infit, nec talia mandas
149  Ignaro: tantum Laërtae, an nuncius ibo
150  Una eademque via, dic o; qui tristibus olim 150
151  Curis heu graviter pro caro fixus Ulysse
152  Spectabatque artes operum, mixtusque sedebat
153  Cum famulis vino gaudens dapibusque paratis;
154  Nunc autem Pylias ex quo tu

sit cursare per agros
165  Cura tibi. matri potius dic, ipsa ministram
166  Clam fidam expediat mittens, quae laeta dolenti
167  Haec eadem celerans longaevo nuncia portet.
168  Sic fatus jubet ire senem: qui jussa capessens
169  Accepitque ocreas, pedibusque aptavit, ad urbis
170  Moenia corripiens gressum. non ille Minervam 170
171  E stabulo egressus latuit: namque ocius altae
172  Virginis os pulcraeque

opus Tritonidos; illa
227  Fecit me qualem voluit, similemque videri
228  Cuncta potens inopi jussit, rursumqne juventam
229  Induit, et pulcro circum dea texit amictu.
230  Dis facile est, lati retinent qui culmen olympi, 230
231  Et rapere, et dignam mortalibus addere laudem.
232  Haec fatus propior consedit. at ille parentis
233  Affixus solio lacrimas fundebat, et ambo
234  Alter in alterius defixi lumina

aspera corda?
267  Haud etenim vel dena procum bisdenave tantum
268  Corpora sunt, multo sed plura; atque accipe porro,
269  Expediam numerum. duo supra aetate virentes
270  Quinquaginta alios adsunt, qui moenia celsa 270
271  Dulichii liquere simul, senique sequuntur
272  Hos famuli: quatuor venere e divite lecti
273  Bisdenique Samo juvenes, viridique Zacyntho
274  Magnanimi pulcro viginti corpore

animo memor accipe; tecum
285  Et reputa, nobis dea num Tritonia magno
286  Cum Jove sufficiat, comes an quaerendus et alter?
287  Dixerat; at juvenis subito: non arguat ullus
288  Hos, ait, armorum socios, qui nubila caeli
289  Alta colunt, quorum supraque potentia magna
290  Est homines, supraque alios supera alta tenentes. 290
291  Atqui aberunt multo non illi tempore, Ulysses.
292  Excipit, a pugna, stabunt

siccum nigram traxere carinam,
355  Extuleruntque ipsis properi simul arma ministri,
356  Muneraque in Clytii vexere micantia sedes.
357  Post etiam praeconem excelsa ad limina regis
358  Praemisere, ferat qui laetae nuncia matri,
359  Telemachum mansise agris, ipsumque carinam
360  Adnare in portus jussisse; exterrita tristi 360
361  Pectore, ne lacrimas regina effundere pergat.
362  Jamque

exterrita tristi 360
361  Pectore, ne lacrimas regina effundere pergat.
362  Jamque eadem praeco, atque eadem tum dicta reportans
363  Parte alia senior devenit missus ab arvis;
364  Qui simul ingressi quum celsa in sede stetere;
365  Ipse prior mediis coram famulantibus infit
366  Nil veritus praeco: rediit tibi, maxima, natus
367  O regina. alter subiens at cominus, illam
368  Edocuit,

perfecta, viri, res maxima nostram
376  Telemacho spem praeter; iter nunc ille peregit
377  Incolumis. quare o celeres deducite pinum,
378  Optima quae portu residet, nautasque jubete
379  Scandem qui socios moneant dare carbasa retro
380  Huc reduces. nondum fari cessarat, in altum 380
381  Quum subito Amphinomus conversus lumine portum
382  Aspicit et flavem, nautas et vela legentes,
383  Spumeaque

et incolumem census retinere paternos,
422  Huc simul affusi sic omnia perdere rapto
423  Parcite, et optatum sua quisque in tecta profecti
424  Connubium donis ambite: hunc victa sequetur
425  Penelope, qui plura dabit, quem fata reposcent.
426  Postquam fatus erat, fecere silentia cuncti;
427  Amphinomus donec surgens exorsus ab ore est
428  Regis Aretiadae Nisi fortissima proles,
429  Dulichii uberibus qui

qui plura dabit, quem fata reposcent.
426  Postquam fatus erat, fecere silentia cuncti;
427  Amphinomus donec surgens exorsus ab ore est
428  Regis Aretiadae Nisi fortissima proles,
429  Dulichii uberibus qui quondam advenerat agris
430  Magnanimis dux ipse procis, et carus amantes 430
431  Reginae ante alios digno virtutis honore:
432  Hic ibi consurgens monuit sic voce sodales.
433  Non ego Telemachum jubeo

fide o pulcherrima nata
469  Icarii, talis nec tristi in pectore cura
470  Insideat: non est, nec erit, dum spiritus artus 470
471  Hos alet in terris, dum solis lumina cernam,
472  Telemacho injiciat qui dextram saevus, et arma
473  Inferat. edico jam nunc, et dicta manebunt
474  Haud vana; illius nostram cruor imbuet hastam
475  Continuo effusus. murorum eversor Ulysses
476  Impositum

et luctisono ululatu
486  Carum maesta virum flebat, languentia donec
487  Lumina composuit placido Tritonia somno.
488  Jamque adeo senior sub vespere venit ab urbe
489  Telemachum patremque рetens, qui rite parabant
490  Una epulas caeso parvis in sedibus horno 490
491  Forte sue. aurata subito percussit Ulyssem
492  Stans propior virga Pallas, tactuque potenti
493  Et senium, et rursus foedos induxit

non has inquirere curas,
502  Nec propero mihi nosse animus, jussisque peractis
503  Moenia, quamprimum cupiens discedere, liqui.
504  Adfuit ipse tuis praeco submissus eodem
505  Nuncius a sociis mecum, qui certa parenti
506  Dicta tuae retulit prior, et solatus amantem est.
507  Hoc tantum super unum habeo; fors cernere eunti
508  Obtulit ipsa oculis. quum jam vestigia ferrem,
509  Mercurii qua parte sacrum

urbem
24  Jussus aget me deinde senex, postquam igne resolvam
25  Frigua, et insinuans gelidis calor ossibus ibit,
26  Namque aliter cani male tectum frigidus humor
27  Conficiet roris, primo qui saevit in ortu
28  Plurimus; ipsa etiam procul hinc urbs fertur abesse.
29  Vix ea: Telemachus stabulumque et septa relinquens
30  Ingreditur celeri passu, tacitusque volutat 30
31  Secum fata procis.

vidisse. ac talia fata
50  Conticuit regina; ille imo e pectore rumpens 50
51  Dat gemitum, maestisque haec vocibus insuper addit.
52  Ne lacrimas ne quaere meas: quid saucia figis
53  Corda mihi, fugi qui vix elapsus ab Orci
54  Faucibus, o genitrix? quin tu nunc flumine puro
55  Lota manus, niveaque artus circumdata veste
56  In superas ascende domos comitata puellis,
57  Ferque diis jam rite preces,

rite preces, sollemnia spondens
58  Munera, si placidus fors tandem rector olympi
59  Adnuat, ingratumque velit mutare laborem.
60  Contra ego nunc populi in coetum progressus abibo 60
61  Adducamque virum, qui me simul alta sequutus
62  Per maria has tetigit sedes, missusque praeivit
63  Cum sociis: illum jussus Piraeus amico
64  Hospitio fovit, dum me procul arva tenebant.
65  Dixerat: illa autem volucri velut

velim gaudere potitum 90
91  Muneribus; sin et nobis victoria laudem
92  Adnuat, atque hostes poenam cum sanguine solvant,
93  Tunc, eadem servata mihi in penetralia ferto.
94  Sic dicens, dextraque virum, qui pulsus ab Argis
95  Venerat, accipiens secum alta ad limina ducit.
96  Quo simul advenere, toris rutilantia ponunt
97  Tegmina, et exutos lustrant in fontibus artus
98  Marmoreo ingressi labro. dein

gaudent contendere disco,
186  Et jaculo, fas omne obliti ubi ludere suerant.
187  Queis, simul ac mensae tempus jam venit, et agris
188  Undique pastores lectas de more bidentes
189  Adduxere, Medon subito, qui carior unus
190  Ante alios pubi convivia laetus obibat: 190
191  O juvenes, inquit, sat ludo insistere juvit;
192  Ite domum, ac vosmet plenis accingite mensis;
193  Dulcius haud epulis quidquam, quum

Procubuit nigra fati caligine pressus.
377  Eumaeum interea venientem in limine primus
378  Telemachus cernens ad se vocat ocius: ille
379  Adproperat, vacuamque videns, qua membra solebat
380  Ponere, qui laetis dilecta et viscera et armos 380
381  Portabatque procis, numerumque aequabat in omnem,
382  Telemacho propior sedem locat, atque ibi fessus
383  Considit juvenem contra. simul impiger olli

contra plura reponas;
448  Antinous dirae semper convicia linguae
449  Laevus amat, cogitque alios assurgere in iras.
450  Dixit, et Antinoum cernens: tu me, inquit, amatum 450
451  Ut genitor natum curas, qui cedere nostro
452  Hunc ferus hospitio cogis. dī talia caelo
453  Facta vetent; cape dona manu, largire precanti,
454  Haud quidquam invideo; jubeo magis: eja age, matrem
455  Nec metuas, nec quemquam

magnoque videris 470
471  Assimilis regi: quare te largius aequum est
472  Ferre mihi, vastumque ibit tua fama per orbem.
473  Ipse etiam tenui quondam regalia dives
474  Atria, et errantem, nostrum qui limen adiret
475  Indigus auxilii, quisquis foret advena, juvi.
476  Multi aderant famuli, rerum vis multa jacebat,
477  Queis facile vivuntque homines, ditesque vocantur.
478  Invidit fortuna tamen: sic

foret advena, juvi.
476  Multi aderant famuli, rerum vis multa jacebat,
477  Queis facile vivuntque homines, ditesque vocantur.
478  Invidit fortuna tamen: sic quippe Tonanti
479  Visum, cum rapidis qui me praedonibus ire
480  Impulit heu comitem, longeque Aegyptia cursu 480
481  Regna sequi, ignotis caderem procul exsul ut oris.
482  Attigimus portum, placidoque in flumine classis
483  Jam steterat.

intentant omnia cladem.
499  Pars ferro transfixa cadit, pars viva meorum
500  Abripitur captiva procul subituraque triste 500
501  Servitium. Cyprias me vero abducere in oras
502  Dmetori Iasidae tradunt, qui sceptra tenebat
503  Regia, et ingenti Cyprum ditione premebat:
504  Illinc advenio sortem perpessus iniquam.
505  Talia dicentem jam pridem turbidus ira
506  Antinous cernens: quinam huc malus attulit

tacitus quassat caput, et mala corde volutat. 530
531  Mox repetit postes versus, plenamque reponens
532  Peram, stratus humi, juvenes, sic orsus ab ore,
533  Alloquitur. vos o pulcrae connubia nymphae
534  Qui petitis, clari juvenes audite loquentem,
535  Quae fert cumque animus. nullus praecordia maeror
536  Sollicitat, nullusque dolor, cui vulnus adactum,
537  Dum proprias tutatur oves, armentaque pugnans

jactantem jamdudum exosa juventus,
548  Correptique omnes discerpat protinus artus.
549  Sic ait; inque imo contra furor omnibus arsit
550  Pectore, jamque aliquis: quae te dementia versat 550
551  Perdite, qui miserum telo petis, inquit, acerbo?
552  Quid si quis magno missus deus adsit olympo?
553  Nescisne, hospitibus similes errantibus ora
554  In varia atque habitum versos se ferre per urbes,
555  Atque

rursum regina: mea o fidissima nutrix,
568  Haec invisa omnis turba est, assueta nefandis
569  Flagitiis, inquit; nigro sed acerbior Orco est
570  Antinous. subter lustrans ex ordine mensas 570
571  Nescio qui vagus hospes, eum namque urget egestas,
572  Dona petit: dant multa omnes; hic solus at illum
573  Perculit ad dextrum jaculato robore tergus.
574  Haec dum formosas inter regina puellas
575  Maesta

607  Semper tecta colunt, pecudesque armentaque caedunt
608  Lecta boum, nostrisque epulis, vinoque fruentes
609  Nequidquam. dilapsa petit res funditus omnis, 610
610  Nec prohibet quisquam; neque enim est, qui tristia damna
611  Arceat a domibus. quod si remearet Ulysses
612  In patriam, notasque redux contingeret oras,
613  Ilicet ille suo cum gnato averteret hostes.
614  Vix ea; Telemachus

refugitque pudore
652  Scilicet indigno captus? male dedecet iste
653  Errantemque vagumque pudor. nec plura loquutam
654  Excipit Eumaeus: non ille haud aequa profatur,
655  Sed prudens quae quisque, cavet qui triste periclum,
656  Ac timet audaces scelerata in crimina dextras.
657  Expectare jubet, se dum sol mergat in amne
658  Hesperio: melius tibi longa per otia soli
659  Tunc dabitur placitas audire et

88  Haec tamen edico, quae mox rata cuncta manebunt:
89  Si potior te forte senex hic vicerit, ire
90  Protinus Epirum freta per spumantia cogam 90
91  Ad regis muros Echeti, qui saevus et aures
92  Amputet, et truncas inhonesto vulnere nares,
93  Atque exsecta super canibus det cruda voranda
94  Inguina dedecorem turpans. sic fatus, et olli
95  Hoc magis incubuit trepide malus

humero, limenque adiens consedit. at omnis
122  Stat circum pubes, atque implens atria risu
123  Laetifico dictis victorem extollit amicis:
124  Juppiter o, superique tibi dent maxima divi
125  Munera, qui tantam potuisti avertere pestem
126  A populo! Epirum jam jam petet ille per undas
127  Supplicia expendens, nullis mortalibus aequi
128  Effera ubi surgunt Echeti penetralia regis.
129  Talia dicebant

est. insueta cupido 180
181  Nescio quae surgens trepido mihi pectore gliscit:
182  Suadet adire procos dirum genus, insuper ipsi
183  Consulere et nato, sese ne credat Achivis
184  Insidias veritus, vafri qui mollia semper
185  Dicta ferunt, tacitoque agitant in corde furorem.
186  Eurynome contra: sic o, sic numina poscunt;
187  Vade, ait, et gnatum prudens affare vocatum
188  Formosos abluta artus atque

in thalamum sese formosa recepit,
336  Cesseruntque una famulae data dona ferentes.
337  Illi autem in choreas et dulcia carmina versi
338  Ludo exercebant sese, dum vesper olympo
339  Surgeret. occiduis qui postquam apparuit undis,
340  Tres medio accensas nocturna in lumina tecto 340
341  Lampadas apposuere; atque has arentia circum
342  Ligna dedere foco valida diffissa bipenni,
343  Miscueruntque faces:

jam rite penates.
25  At quis, nate, tibi properanti lumina fundet,
26  Si famulas arcere jubes, clausasque teneri?
27  Hospes hic ipse, inquit: neque enim sine parte laboris
28  Jam patiar quemquam, nostras qui vectus ad aedes
29  Indigus hospitii veniat. sic dixit; et illa
30  Paruit, ac versos emuniit objice postes. 30
31  At genitor gnatusque instant galeasque comantes,
32  Aeratasque hastas, clipeosque

circum ostia repto
76  Per populum, rebus quod solum restat in arctis.
77  Ipse etiam felix quondam, laetusque vigebam
78  Divitiis, ultroque dabam, quocumque profectus,
79  Quisquis et esset, opis nostrae qui tecta subiret
80  Indigus. innumeri stabant ad jussa ministri, 80
81  Multaque vis aderat rerum, queis dives habetur
82  Vita hominum. nunc me contra pater ille deorum,
83  Quippe aliter visum, miserum

tibi in urbe parentes?
109  Huic Ithacus reddit: non te pulcherrima quisquam
110  Arguat o mulier, qua late maxima tellus 110
111  Funditur: aetherias caeli tua contigit arces
112  Fama ingens veluti regis, qui numina divum
113  Magna colit populosque regit ditione potenti
114  Justitiae rectique tenax. fert ubere tellus
115  Hordea, triticeasque dapes, ramique gravantur
116  Arborei pomis, tenerosque animantia

magni Laërtiadae pulcherrima conjux
177  Necdum oblita meam cessas inquirere gentem?
178  Dicam equidem, quamvis pervellet pectora luctus
179  Acrior haec fanti. neque enim sibi temperet ullus,
180  Tempore qui tanto patria procul actus ab urbe 180
181  Erret inops, quanto jactatus tempore gentes
182  Per varias feror ipse, immensa pericula passus.
183  Nec tamen abnuero parere, nec ulla doloris

regnata per annos
193  Minoi, ante alios quem Juppiter aequus amavit,
194  Quoque meus genitor claro genitore superbit
195  Heros Deucalion. hic me suscepit, et acrem
196  Idomenea ducem, qui Pergama ad alta sequutus
197  Atridas classe est; Aethon ego dicor, et armis
198  Et natu inferior; me fortior ille, priorque est.
199  Heic Ithacum vidi tum primum, atque hospite digna

ipse loquutus
323  Me rex edocuit Phidon, Mavortius heros.
324  Quin et juratus libansque in honore deorum
325  Addidit, instructamque ratem, sociosque paratos
326  Esse viro, reducem patrio qui litore sistant.
327  At prior ipse abii, properantem nactus ad alta
328  Moenia Dulichii, Cereri loca sacra, carinam.
329  Munera praeterea, quaecumque aggessit Ulysses,

ipse exhausta peregi:
386  Nil veritus tantum hanc patiar contingere tandem
387  Crura mihi. sic fatus erat, mirataque fantem
388  Penelope: haud umquam nostra haec ad limina venit
389  Hospes, ait, tales qui docto in pectore sensus
390  Gesserit, ac sapiens pariter servaverit aequum. 390
391  Omnia recta mones: est heic tamen, est mihi nutrix
392  Ante alias et fida, et multo grandior aevo,
393  Illum etiam

haec limina multi
422  Attigerint errando homines, ego corpore Ulyssi
423  Tam similem vidi, quam te vocemque coloremque
424  Atque pedes olli similem. tum maximus heros:
425  Sic alii, nec vana fides, qui lumine cumque
426  Aspexere ambos, multum nos corpore toto
427  Adsimiles perhibent, velut ipsa haud inscia reris.
428  Nec plura his; rutilum subito longaeva lebetem
429  Extulit, ac gelidos hausto de

gnato vivamque parens, bonaque omnia servem,
597  Captivasque regam famulas, magnosque penates
598  Permetuens vulgi famam thalamumque jugalem;
599  An sociata sequar, tot lectos inter Achivos,
600  Qui meliorque viget factis, majoraque spondet 600
601  Praemia? natus adhuc fuerat dum debilis aevo,
602  Non me has linquentem sedes est nubere passus;
603  Grandior at factus plenoque in flore juventae

haec hominum vero superaddidit ore, 620
621  Solatus miseram. fide o clarissima proles
622  Icarii, vanae non falsa insomnia noctis,
623  Fata vides sed certa: haec omnis strata volucrum
624  Turba, proci; qui visus ego tibi nuper adesse
625  Praepetibus pennis Jovis ales, vir tuus adsum
626  Redditus ipse procis letum crudele daturus.
627  Haec ille, inceptusque sopor me sponte reliquit.
628  In cubitum

velut orbes ordine longo
654  Orbibus adversos; resonum dein eminus arcum
655  Intorquens ictu numquam fallente solebat
656  Per medias volucrem transmittere saepe sagittam.
657  Hoc statuam certamen ego: qui tendere ferrum
658  Ante alios poterit melius, teloque secures
659  Trajiciet misso talem sortitus honorem,
660  Illum certa sequar veteris penetralia linquens 660
661  Conjugis heu

miseris mortalibus horas
672  Degere fas; late terram namque ire per omnem
673  Alternas voluere vices et tempora divi.
674  Jamque altum penetrale petam, stratoque locabo
675  Membra toro, gemitus audit qui semper acerbos,
676  Humescitque mihi lacrimis, ex quo acer Ulysses
677  Pergama, et infandae petiit mala moenia Trojae.
678  Heic ego: tu vero tectorum in parte cubato,
679  Qua placeat; strata vel fors

unus demittere leto?
40  Talia volventi delapsa ex aethere Pallas 40
41  Venit femineos habitus induta, supraque
42  Adstitit, ac tali compellans voce loquuta est.
43  O duris homines vincis qui casibus omnes,
44  Cur vigilas? jam parta domus tibi, partaque conjux,
45  Gnatus et ipse tibi partus, quem vellet habere
46  Quisque sibi. sic fata dea est; atque ille vicissim

pensis defunctae corpora somno
133  Fessa dabant; sociis tantum haec ex omnibus una
134  Aegra magis, necdum cessans, revolubile saxum
135  Continuit, laetumque omen sic edidit ore.
136  O regis aeterno qui res hominumque deumque
137  Imperio, insonuit cur tanto murmure caelum
138  Stelliferum sine nube? aliquem felicia certe
139  Signa petunt: jam jam, quod posco munus et ipsa,
140  Da pater. extremum heic

major quo luctus in imo
324  Corde furens Ithaci saevas accenderet iras.
325  Forte aderat mediis, scelus omne audere paratus,
326  (Ctesippum dixere, Samos patria alta superbum
327  Ediderat) fretus qui gaza opibusque paternis
328  Penelopen alios inter poscebat amantes;
329  Atque is tunc fari socium sic coepit ad agmen.
330  Accipite haec animis comites, generosa juventus, 330

salvus remeasset ad oras);
375  Nunc aliter manifesta fides jam credere cogit.
376  Quare age et incertam precibus tu vince parentem;
377  Illa sibi jungat, fuerit cui plurima virtus,
378  Et majora dabit qui dona: ita laetus avita
379  Tu potiere domo, patriisque epulabere mensis;
380  Ipsa novos thalamos, alienaque tecta sequetur. 380
381  Haec ubi finierat, contra sic natus Ulysse
382  Pаucа refert: non

novos thalamos, alienaque tecta sequetur. 380
381  Haec ubi finierat, contra sic natus Ulysse
382  Pаucа refert: non matris ego connubia carae
383  Perque Jovem, casusque mei genitoris acerbos,
384  Qui procul hinc periit, longis aut errat in oris,
385  Non, Agelaë, veto; jubeo quin saepe morantem
386  Nubere, cui malit, cui dent sua praemia laudem.
387  Sed pudet invitam nostris expellere tectis

quod nulli evadere salvo
416  Mox dabitur, quotquot juvat his in sedibus ultro
417  Vimque inferre viris, molirique impia vota.
418  Haec dicens alto subito de limine cessit,
419  Piraeumque adiit; laetus qui excepit amicum
420  Protinus, et multo fovit solatus amore. 420
421  At juvenes circumspiciunt, risuque furentes
422  Telemacho magis atque magis succendere pectus
423  Instant, multa super sociis

equas, totidemque notho de sanguine pullos
28  Exitii heu caussam; Jovis almo e semine postquam
29  Magnanimum Alciden adiit, super aethera notum
30  Indomita pariter virtute et grandibus ausis; 30
31  Qui miserum dulci spoliavit lumine vitae
32  Improbus, haud superos veritus, mensamque sacratam,
33  Quam posuit venienti, ipsoque in Tartara misso
34  Cornipedes violentus equas impune subegit,

sollemnia sacra
294  Vulgus agit, Phoebumque vocat de more per aras,
295  Quis domito fidens nunc praemia speret ab arcu?
296  Desinite: infixae maneant ex aere bipennes
297  Haud erit, heic positas temere qui tollere furto
298  Audeat. interea fundant nunc vina ministri,
299  Libemusque alacres divis certamine misso.
300  Crastina ubi surget lux alma, Melanthius orto 300
301  Jussus agat lectas primo cum sole

auribus hausit
330  Non alius te praeter inops huc advena vectus. 330
331  Jampridem insanum te melle hic dulcior humor
332  Versat agens, alios etiam sic laedere suetus,
333  Ultro avidi haud cessant latum qui pandere guttur.
334  Eurytiona merum domuit quoque, venit in alta
335  Pirithoi quum tecta olim, mixtusque resedit
336  Cum Lapithis Centaurus. ibi acri ut pectora baccho
337  Percitus incaluit, foedavit

erit, insultans aliquis quum dicet Achivum:
367  En quibus est ambita procis, quae nupta marito
368  Egregio fuerat: miseri! non vincere nervos
369  Imbelli valuere manu, quos forte tetendit
370  Nescio qui veniens ignotis advena terris. 370
371  Haec aliquis dicet, nostrumque infamia nomen
372  Dira premet. sic fatus erat, quum talia rursus
373  Icario sata voce refert: jam gloria, et omnis
374  Fama prior

clausit penetralia tecti.
437  Nec minus et gressu tacito sese extulit acer
438  Prosiliens diversa e parte Philetius, omnesque
439  Aulaï occlusos emuniit objice postes.
440  Tum circum Pharium, mediis qui forte jacebat 440
441  Porticibus quondam nautarum cura, rudentem
442  Implicuit, retroque ferens vestigia venit,
443  Ac solio innixus, quo cesserat ante, resedit
444  Observans regem. laetus tractabat

Quam capiant; solis irati vocibus instant.
28  Tela viros contra quo sic male dirigis, hospes?
29  Nulla dehinc cernes vivus certamina; nunc te
30  Pernicies infanda manet. nam vulnere stratus 30
31  Qui fuit in patriis Ithacae praestantior oris,
32  Ecce jacet juvenis; jam jam tua membra vorabunt
33  Vulturii. his terrent dictis; nec credere cessant
34  Effugisse manu jaculum nil tale volenti,
35  Ignari

farier orsus
48  Eurymachus. si verus ades, Laërtia proles,
49  Ille Ithacus, merito quereris, nec dicta refello:
50  Multa domi a nobis, multa et male facta per agros. 50
51  At jacet ille quidem, fuerat qui caussa malorum,
52  Antinous; nos tale hic scilicet impulit auctor
53  In scelus, haud cupiens animo connubia tantum,
54  Ast alium versans, vetuit quem Juppiter aequus,
55  Mente dolum; quo regnum

nequidquam emissa lacertis.
282  At postquam cecidisse procum tela irrita vidit,
283  Incolumesque suos Ithacus: jam spicula, dixit,
284  Scilicet et nobis emittere tempus in hostes,
285  Crimina prisca novo qui crimine caedis acerbant,
286  Atque ipsam nostro poscunt cum sanguine vitam.
287  Vix ea fatus erat breviter: cunctique repente
288  Intorsere simul tenues librata per auras
289  Tela manu. Demoptolemum jam

pro reditu mihi sueras poscere, et idem
362  Uxoremque tibi ac dulces promittere gnatos:
363  Proin morere, et socios socius ne desere vates.
364  Sic fatus dextra correptum sustulit ensem
365  Ille solo, qui pridem Agelao in caede ruenti
366  Exciderat, mediaque actum cervice recondit
367  Arduus assurgens. cadit ille, et fracta loquentis
368  Immundo cervix commixta in pulvere sedit.
369  Terpiades vero

exutus amictum
408  Telemachi genibus propior stetit; atque ita supplex:
409  Ille ego sum quem poscis, ait; tu parce, tuoque
410  Dic patri, ne me ferro transfigat acuto 410
411  Ob scelera iratus juvenum, qui vertere tecta
412  Ipsius institerant, teque heic sprevere furentes.
413  Olli subridens pacato pectore Ulysses:
414  Fide, ait, incolumem quando hic te a funere servat;
415  Jamque animo monitus tu

caede procos, ausos vastare nefandis
9  Omnia flagitiis, atque ipsi haud parcere nato.
10  Excita Penelope cui tum sic ore vicissim 10
11  Orsa refert: di te vesano errore fatigant,
12  O nutrix, curis etiam qui pectora stultis
13  Fallere gnara valent, sanosque avertere sensus
14  Ducentes trepidae subito deliria menti.
15  Illi te laesere: fuit non haec tibi quondam
16  Vis animi: longo quid luctu saucia

trepidae subito deliria menti.
15  Illi te laesere: fuit non haec tibi quondam
16  Vis animi: longo quid luctu saucia corda
17  Ludis vana ferens? quid dulcem abrumpere somnum,
18  Sopierat miserae fessos qui molliter artus,
19  Heu properas? numquam placide sic ipsa quievi,
20  Ex quo Dardanias Ithacus discessit ad arces. 20
21  Verum age nunc descende, atque isthinc eripe gressum
22  Ima petens:

non certa fides: aliquis delapsus olympo
69  Caelicolum stravit juvenes indigna perosus
70  Flagitia, ac tristes, immania facta, rapinas. 70
71  Namque hominum nulli parcebant, omnibus aeque,
72  Qui se cumque dabant coram, mortalibus īdem
73  Infesti; idcirco sontes periere nefando
74  Supplicio. ille autem reditu fraudatus amico
75  Hinc procul occubuit, patriam nec Achaeida vidit.

nec Achaeida vidit.
76  Talia cui fanti nutrix: heu quae, mea, dixit,
77  Gnata, tibi incauto fugiens vox excidit ore;
78  Numquamne ad patrios venturum dura penates
79  Usque virum dices, qui jam tibi redditus adstat
80  Ante focum; semper mens haec infida resistet? 80
81  Verum age, ne dubites, jam certa et signa docebo:
82  Namque ipsa ablutum puro dum fonte rigabam,
83  Fulminei vidi

et robore septa 110
111  Indomito, refugis quid patrem aversa, neque instas
112  Heu propior notas audire et reddere voces?
113  At non sic duro mulier foret altera corde,
114  Conjugis aut fugeret vultus, qui plurima passus
115  Bis decimo tandem patriam contingeret anno:
116  Durius est gelido semper tibi marmore pectus.
117  Illa autem: stupor altus habet me, nate; nec ullas
118  Aut valeo cupido voces

unius acta 130
131  Saepe etiam quis caede viri, cui sanguinis ultor
132  Rarus, et auxilio vix est manus ulla relicta,
133  Exsilio patriam mutat, sedesque relinquit,
134  Cognatasque animas; quid nos? qui lumina prima,
135  Totius atque urbis columen demisimus Orco,
136  Magnanimos juvenes. cui natus talia fanti:
137  Haec tuus explorare labor, quem maxima tollit
138  Consiliis habilem virtus mortalia

ab ore:
186  Indomitum superi tibi olympia tecta colentes
187  Prae cunctis mulier, dederunt cor: non ita certe
188  Duraque et obfirmans animum sese ulla teneret
189  Conjuge conspecto, passus qui plurima ponto
190  Bis decimo in patriam salvus pervenerit anno. 190
191  Tu nutrix mihi sterne torum, quo languida ponam
192  Corpora; stant illi rigido praecordia ferro.
193  Penelope contra sedato pectore

virentia gramine prata,
16  Queis volitant manes simulacra carentia vita.
17  Heic tenuem solido formam sine corpore Achillei
18  Inveniunt, carique etiam post fata Patrocli,
19  Antilochi, Ajacisque, omnes qui magnus Achivos,
20  Pelida excepto, formae superabat honore. 20
21  Ibant affusi circum: queis cominus ingens
22  Atridae veniens Agamemnonis adstitit umbra
23  Triste dolens. fremitu denso comitantur

fremitu denso comitantur euntem
24  Quotquot in Aegisthi perierunt sedibus una.
25  Cui prior Aeacides: Atrida o maxime regum,
26  Heroas quondam ante alios magis esse putabam
27  Te superum regi, gaudet qui fulmine, carum,
28  Imperiis quod multa tuis fortissima bello
29  Agmina parebant Xanthum Simoëntaque propter
30  Dardanium, duros passa est ubi Graecia casus. 30
31  Tene etiam saevo Parcarum ferrea

56  Intremuere metu concussi. et jam cava gressu
57  Robora scandebant; longo quum doctus ab aevo
58  Plurima, continuit trepidos Neleïus heros
59  Consiliis habitus semper fidissimus auctor.
60  Qui tum sollicitos sic interfatus amicos: 60
61  State viri, nec terga fugae convertite, dixit;
62  Caeruleo e pelago nymphis sociata marinis
63  Mater adest gnati funus visura supremum.
64  Haec ille, et

ne fila exorsa) quod aegro
148  Laërtae in funus propero. quum tristia fata
149  Ipsius urgebunt aeterna lumina nocte,
150  Ne qua mihi in populo mulier convicia dicat 150
151  Increpitans, nudum, vivus qui divite gaza
152  Floruit, abjectum terra ac sine honore jacere.
153  Sic illa, et facile ignaris res credita nobis.
154  Interea arguto percurrens pectine telam
155  Luce operi instabat, mox sera ad

tum sparso natat omnis sanguine tellus. 310
211  Haec nos fata neci dederunt, inhumataque longe
212  Membra jacent Ithaci in domibus sine honore relicta.
213  Necdum etenim luctus fidis auditus amicis,
214  Qui sanie ac tristi nigrantia vulnera tabo
215  Rore lavent lacrimas inter, decorentque supremis
216  Muneribus, qui dignus honos Acheronte sub imo est.
217  Talia finierat referens. miratus Atrides

Ithaci in domibus sine honore relicta.
213  Necdum etenim luctus fidis auditus amicis,
214  Qui sanie ac tristi nigrantia vulnera tabo
215  Rore lavent lacrimas inter, decorentque supremis
216  Muneribus, qui dignus honos Acheronte sub imo est.
217  Talia finierat referens. miratus Atrides
218  Exclamat, gemitumque imo de pectore ducens:
219  Fortunate, inquit, proles Laërtia, Ulysseu,
220  Macte tuae magna

diro sine crimine mentem
222  Penelopi, in solo flagrans quae semper Ulysse
223  Certa fidem tenuit. dignae virtutis imago
224  Numquam tanta cadet, nec fama oblita peribit
225  Dis etiam celebranda ipsis, qui carmina condent
226  Illius in laudem tardos mansura nepotes.
227  Non ita Tyndaridi placitum: scelus ausa nefandum
228  Ipsa virum exstinxit, letoque in Tartara misit
229  Insontem. tanti semper

curabat in agris
242  Urbe procul, stabat Siculis anus edita terris.
243  Atque ibi tum sociis natoque ita fatus Ulysses:
244  Ite, ait, o properi in sedes, epulasque parate
245  Mactantes de more suem, qui pinguior errat:
246  Experiar, memori perculsus imagine noscat
247  Mene pater, subito cernens adsistere coram;
248  An multo absentis jam tempore nesciat ora?
249  Sic dixit, famulisque dedit ferre arma

dilecti ob funera gnati
474  Antinoi, primum quem vulnere stravit Ulysses:
475  Isque ibi tum lacrimans ita voce silentia rupit.
476  Horrendum exitium, cives, et funus acerbum
477  Unius a furiis tulimus, qui Dardana primum
478  Classe cita juvenum multos ad Pergama duxit,
479  Amisitque rates, sociosque in gurgite mersit;
480  Dein alios rapuit veniens, et lumina saevus 480
481  Prima Cephallenūm Stygias

contigerunt vitio haec et crimine vestro,
513  Vos caussa exitii; vos olim multa monentem
514  Mentora non passi meque ipsum audire jubentem,
515  Actutum insanos juvenum conpescere motus,
516  Qui scelus aggressi dirum res vertere fundo
517  Institerant omnes, thalamoque abducere sponsam
518  Ipsius heu regis sperabant: funere raptum
519  Scilicet haud umquam rediturum in tecta putabant.
520  At

praelia fertur.
529  Atque ubi fulgenti se quisque incluserat aere,
530  Una omnes campo ante urbem coïere patenti 530
531  Agmine conferto. dux ipse hortatur ovantes
532  Eupithes, gnati funus qui triste minatus
533  Ulcisci demens, reditu cariturus abibat
534  Jam Stygiae aeternum nocti damnatus et Orco.
535  Haec cernens tali affatur Tritonia virgo
536  Voce Jovem: summis o qui regis omnia

gnati funus qui triste minatus
533  Ulcisci demens, reditu cariturus abibat
534  Jam Stygiae aeternum nocti damnatus et Orco.
535  Haec cernens tali affatur Tritonia virgo
536  Voce Jovem: summis o qui regis omnia solus
537  Imperiis, genitor, quae nunc sententia surgit?
538  Num patiere prius duro concurrere Marte
539  Hos atque hos placido quam jungas foedere dextras?
540  Cui tum nimborum rector sic

ille deae paret jam victor, et imo
624  Pectore laetatur gaudens: tum foedera certa
625  Inter utrosque ferit Jove nata ipsa inclita Pallas
626  Mentoream referens et voce et corpore formam. FINIS.
I LIBER; ATQUE SACRO DIGNUM QUI NOMINE FECIT,
AUSTRIADES UTINAM PLACIDO TE PERLEGAT ORE.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report