Your search found 28609 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 26171-26210:

quod, ut ipse nosti, non eo loco sim collocatus ut ad augendam fortunam tuam immediate conferre potuerim. Itaque ego ultro etiam lubens omnia collateraliter agam quae tibi prodesse possint. Tu porro etiam insiste apud eos qui immediatum in eam, quam desideras, sedem influxum habent. Thesaurarius nunc apud vos agit, potes rem tuam coram urgeri. Utprimum redierit, quidquid mea apud illum commendatio potest, hanc interponere non intermittam. Utinam

necdum eradicatum est e mentibus popularium nostrorum falsum illud principium quod homines litterati minus idonei sint ad res agendas. Authoris et magistratus nomen incompatibile arbitrantur. Qui in civili republica res suas proferre voluit, si una litteras coluit, debuit id tamdiu clam agere donec ad eum locum se provexit ut se impune litteratum profiteri potuerit. Scis Istvanfium ipsum non nisi post fata sua ab

voluit, si una litteras coluit, debuit id tamdiu clam agere donec ad eum locum se provexit ut se impune litteratum profiteri potuerit. Scis Istvanfium ipsum non nisi post fata sua ab operibus suis inclaruisse. Kerchelichius, qui doctrinam suam praecocius ac res ferebat manifestaverat, quantas passus sit persecutiones, ipse nosti. Reliqui omnes eruditi nostri invidiam temporis sui obscuritate privatae conditionis suae redemerunt.

persecutiones, ipse nosti. Reliqui omnes eruditi nostri invidiam temporis sui obscuritate privatae conditionis suae redemerunt. Haec ignorantia. Quos non adhuc obices ponere solet ambitio eius classis hominum, qui mundum in ea porro opinione continere volunt quod nemo extra eorum coetum in re litteraria boni aliquid praestare possit! Hi omnem, qui aliquid edunt, profanum hostem putant, qui ipsam potentiae suae basim, opinionem

Haec ignorantia. Quos non adhuc obices ponere solet ambitio eius classis hominum, qui mundum in ea porro opinione continere volunt quod nemo extra eorum coetum in re litteraria boni aliquid praestare possit! Hi omnem, qui aliquid edunt, profanum hostem putant, qui ipsam potentiae suae basim, opinionem videlicet de exclusivo eorum scientiae dono, subvertere conatur. Si is privatus sit, ictibus eorum minus patet, si in magistratu agit, omnem

ponere solet ambitio eius classis hominum, qui mundum in ea porro opinione continere volunt quod nemo extra eorum coetum in re litteraria boni aliquid praestare possit! Hi omnem, qui aliquid edunt, profanum hostem putant, qui ipsam potentiae suae basim, opinionem videlicet de exclusivo eorum scientiae dono, subvertere conatur. Si is privatus sit, ictibus eorum minus patet, si in magistratu agit, omnem eius ulteriorem progressum impedire

dices. Ut litteras prorsus reponam? Absit. Hoc enim est quod adversarii anhelant. Ut dimissa, quam teneo, statione ad praesidium privati Maecenatis recurram, et sub hoc Musas porro colam? Si aliquem eiusmodi Maecenatem nossem, qui te digna mentis laboribusque tuis subsistentia ad dies vitae securum praestare velit, non essem ab hoc consilio alienus. Cum hunc non videam, ego aliud tibi consulere sustineo. Nimirum ut rempublicam teneas; omnia, quae ad

ut rempublicam teneas; omnia, quae ad te in illa provehendum conferre possunt, per te amicosque tuos porro etiam agas. Verum una animum tuum supra vulgarem de splendore civilium dignitatum opinionem ita eleves ut illum, qui adversa licet fortuna patriae suae facem scientiae accendere pergit, supra omnes aut mechanicos tantum magistratus, aut fundatum in sola vulgi opinione dignitatum splendorem positum putes. Quid mea, dices, solius

vulgus, eo in genere et ego temno, et tu suspicere non debes. Pauci adhuc supersunt anni, et ipsum hoc vulgus non quaeret, quis secretarius? quis consiliarius fuerit? sed quis hoc, aut illud utile opus scripserit. Ipsi illi, qui illud non legent, nomen authoris praedicabunt. Haec demum vera et digna erudito homine gloria est. Huic scriptor omnes aetatis suae, quae plerumque ingrata esse solet, iniurias sacrificare debet. Pauci certe adeo felices

eius mihi non occurrit) in comitiis 1791. annuntiaverat? Suntne completa? Vel fors per te locupletiora edentur? Adestne etiam diarium? De his omnibus peto a te informari. Iam ad Diploma Uladislaianum. Terminato his diebus qui mihi obtigerat pro deputatione commerciali labore, illud tantisper inspexi. Decretum Andreae 3-tii quod continet, est omnino thesaurus statisticae Hungariae antiquitatis, quo pretiosiorem aetas nostra non

nae id magnam toti decreto lucem adferret; haberet enim lector concentratas semper idaeas, quas ego, si ordinem decreti sequar, per provocationes et repetitiones saepe turbare debebo. Saepe enim aliquis paragraphus praecedit, qui naturali ordine sequi deberet, et ideo ille commode exstricari non potest, nisi posterior prius illustretur. Vel sola rubricarum systematico ordine in adnexo folio collocatarum perlectio id tibi planum faciet. Si meministi,

ita descripta sint ut ea, quae aut in unum paragraphum contrahenda aut in plures dispescenda existimavero, aut contrahere aut dispescere facile possim. Ne tibi portorium sumptuosum evadat, potes decreta medio episcopi nostri, qui post Novum Annum ad nos rediturus dicitur, mihi submittere. Si ille tribus quatuorve hebdomadis hic moretur, et me infirmitas aut alia urgentior occupatio non distineat, forte medio eiusdem et illa et notas in Uladislaianum

Scis populares nostros non tantum negligentia in legendo, sed pretii etiam quantitate a coemendis libris deterreri. Interest itaque tua ut edendi a te libri quam minimae molis et pretii sint. Ipse ego subindignari soleo illis qui edita iam toties diplomata recoquunt. Oro te etiam ne acta diaetalia annum 1600. praecedentia Vestigiis Diaetarum intrudas. Nam haec natura sua ad Categoriam Collectionis Actorum Diaetalium

quaeso tibi in memoriam quod in hoc opere non praefixeris tibi scopum collectionis diplomatum et antiquarum litterarum, sed vestigiorum diaetarum; decet autem authorem ut sibi constet, et a scopo suo non divagetur, praesertim qui non collectoris laboriosam quidem, sed minus illustrem provinciam, sed systematici, quale tuum vestigiorum opus esse deberet, scriptoris Spartam assumit. Si totum opus denuo recoqui posset, libenter ego mutuarem operam

Spectabilis et clarissime vir! Et tuae de 17. praeterlapsi et originale mearum notarum mihi redditae sunt. Relegi has denuo deprehendique aliquos calami errores, qui me antea fugerant, et quos attentionem etiam tuam effugisse inde arbitror, quia eos in originali non correxisti. Hos itaque eo fine tibi indicandos putavi ut eos in puro, antequam illud typis concredatur, emendes.

modernae comitatuum congregationes tertia primum epocha enatae sunt, id ego alibi uberrime demonstravi. 2-do: in notis ad Decretum Mathiae de 1472. et quidem ad eius conclusionem, litteram /b/ et paragraphum qui ita incipit: Et vero ab hoc inde tempore, sub finem in propositione illa: Hoc anno, ut in nota ad art. 6-tum Decreti 1268. iam vidimus, annus 1268-vus erronee scriptus est, et

Reliquum stat. Ibidem paulo infra, ad stropham quae incipit: Errant proinde illi, vocula: arbitrantur emansit. Haec proinde addi debet, et tunc oratio ita sonabit: Errant proinde illi qui Mathiam seu lucro camerae seu subsidio ipsos etiam nobiles subiecisse arbitrantur. Ibidem paulo infra, sub finem strophae quae incipit: Errant etiam

illi qui Mathiam seu lucro camerae seu subsidio ipsos etiam nobiles subiecisse arbitrantur. Ibidem paulo infra, sub finem strophae quae incipit: Errant etiam qui, ante verba illa: Et ideo fideiussionales illae, voculae illae lucrum camerae exigebat deleri debent, nisi tu forte id fieri debere iam ex sensu ipso observasti. Ad Decr. Lud. 2. de

fideiussionales illae, voculae illae lucrum camerae exigebat deleri debent, nisi tu forte id fieri debere iam ex sensu ipso observasti. Ad Decr. Lud. 2. de 1518. art. 3-tium, et quidem in paragrapho qui incipit: In mox proferendo integro vocula: decreto emansit. Quare oratio illa ita compleri debet: In mox proferendo integro diaetae 1523. decreto.

tibi noti sint Zakmardiani, Szermaiani, Klosziani, et Gregoriani, in iurisprudentiam Hungaricam manuscripti comentarii, quos ego possideo. Item recentiores Tihanyiani, Ilgoiani, et unius adhuc illustris protestantis advocati qui una cum Tihanyio floruit, et cuius nomen mihi in praesens in memoriam non venit [advocati]. Item Ambrosovszkiani. Horum tu notitiam a protestantibus impetrare debes. Ceterum longum, quo polleo, rerum usum tibi hoc in genere

Verum id ego haud secus praestare possum, quam si tu mihi elaborata tua per partes submittas, id quod per episcopum Mandich tuto praestare potes. Hac enim sola ratione ego cognoscere possem quid addendum, quid omittendum, qui comutandum esse censeam. Quod petis ut tibi summa legum, et potestatis civilis capita indicem, haec ad sequentia referuntur. Summum imperium (souvrainete) ad duo tantum capita

mea ad te usus fueram, non ut illam operi inseras, sed ut te ab inserendo, quo Sigismundus Hungariam Alberto donavit, decreto dimoveam. Nam ita, ut fuit, incurrisset certe in oculos censorum, et te probabiliter ad indicandum, qui illam scripsit, amicum, me vero ad reddendam rationem facti coegissent. Si me amas, exmitte, et totum hoc in se vitiosum, lectori inutile, et a Katona alioquin iam editum instrumentum, et paraphrasim meam, et tuas in hanc

tandem, si potes, has tenebras. Ceterum age quaeso ut memoratum pag. 2. Caroli 1. Decretum de 1327. ante editionem operis huius a Berzeviczyi obtineas, illudque eidem inseras; angor enim quod plane Caroli et Ludovici 1, qui 73 annis regnarunt, nullum adhuc decretum per extensum produci potuerit. Eadem ratio est gravaminum et resolutionum, quorum in appensa illic charta meministi. Quanquam verear quod instrumentum hoc sit simplex rescriptum

quas tibi obiici quereris, omnes magni viri sustinere debuerunt. Verum id ipsum nomini eorum viam stravit ad immortalitatem. Mihi id maxime dolet quod ratione bibliothecariatus tam indigne tecum agatur, praesertim a Lakichio, qui ex instituto litteris favere deberet. Si Repertorium Actorum Diaetalium et Conspectum Collectionis Monumentorum, quae ad Statisticam, ad Ius Publicum Legislationem et Historiam Hungariae

Spectabilis ac clarissime vir! Meritorium ad utrasque tuas, nempe de 27. Aprilis et 4. huius datas litteras responsum accipies per praedialem, qui tibi opus, quod mihi communicaveras, referet. Promisit mihi episcopus quod illum hodie velit expedire. Puto tamen litteram hanc citius atque praedialem ad te perventurum. Quare id tibi eo nomine

consule. Si propius ad clavum sederem, dudum ego honori fortunaeque tuae prospexissem. Cum metuas ne secundus Supplementorum tuorum tomus apud cancellariam diutius adhaereat, commendavi episcopo nostro, qui nunc Viennae agit, ut eius revisionem adurgeat; quod eum ultro praestiturum, nullus dubito. Primum tomum pro me et aliquot amicis iam constitui. Quae de 3-tio tomo scribis, non satis assequor. Voluistine id indicare

vasta sit tua collectio, ego necessaria mihi loca inde intra unum aliumve mensem excerperem, quia tantum hactenus inedita consulere deberem. Cum ipse id praestare non possim, rogavi te et porro etiam oro, ut alicui comittas qui primum omnia mea dubia, quae in notis meis et ad Vestigia, et ad 1. et 2. tomum Supplementorum, et in Dissertatione, quam tibi transmisi, indicaveram, excerpat, super his inedita hactenus tua diplomata consulat; ex his

Quod cum reditu tuo Bibliothecam Hungaricam, id est, uti ego intelligo, recensionem omnium hoc idiomate editorum librorum edere mediteris, probo vehementer. Vereor tamen ut aliquem e sodalibus tuis reperias, qui opus hoc tam brevi, ut speras, tempore perficere possit; nudam enim titulorum consignationem edere parum interest. Singulum, etsi paucis, critice recensere, vires unius hominis excederit; nimirum, quia libri hi varias

recensere, vires unius hominis excederit; nimirum, quia libri hi varias litteraturae classes respiciunt, quas ut unus homo teneat, impossibile est. E converso cuperem ego ut aliquis simplicem licet, completam tamen, omnium, qui hactenus editi sunt, de rebus Hungaricis et Croatico-Slavicis consignationem procudat. Non puto quod hi 300-mum aut 400-mum numerum hactenus excedant, et tamen nemo Hungarorum est non dico qui exiguam hanc

tamen, omnium, qui hactenus editi sunt, de rebus Hungaricis et Croatico-Slavicis consignationem procudat. Non puto quod hi 300-mum aut 400-mum numerum hactenus excedant, et tamen nemo Hungarorum est non dico qui exiguam hanc collectionem possideat, sed qui vel notitiam omnium habeat. Habemus quidem iam Zvittingeros, Haneros, et Valaszkios, qui elucubrandis eruditorum Hungariae vitis operam impenderunt,

rebus Hungaricis et Croatico-Slavicis consignationem procudat. Non puto quod hi 300-mum aut 400-mum numerum hactenus excedant, et tamen nemo Hungarorum est non dico qui exiguam hanc collectionem possideat, sed qui vel notitiam omnium habeat. Habemus quidem iam Zvittingeros, Haneros, et Valaszkios, qui elucubrandis eruditorum Hungariae vitis operam impenderunt, ubi per occasionem editorum etiam per

hactenus excedant, et tamen nemo Hungarorum est non dico qui exiguam hanc collectionem possideat, sed qui vel notitiam omnium habeat. Habemus quidem iam Zvittingeros, Haneros, et Valaszkios, qui elucubrandis eruditorum Hungariae vitis operam impenderunt, ubi per occasionem editorum etiam per singulum librorum meminere. Nullus tamen eorum obiectum hoc exhausit. Horanyi in alphabetico, cuius unum tomum

antiquarum Diaetarum vulgari procures; licet enim nullum eorum legerim, ausim tamen tuto ominari quod in talibus minutiis versentur, quae modo vix iam aliquod interesse habent, et ideo ad summum iis, qui eruditionem ex instituto assectantur, usui esse possunt. Horum autem quam exiguus sit numerus, ipse nosti. Acta e contra et Diaria Diaetarum terentur certe in omnium manibus, qui aliquam in

ad summum iis, qui eruditionem ex instituto assectantur, usui esse possunt. Horum autem quam exiguus sit numerus, ipse nosti. Acta e contra et Diaria Diaetarum terentur certe in omnium manibus, qui aliquam in administratione reipublicae partem habent. Accedit quod hoc sit maxime homogeneum obiectum Vestigiis quae iam edidisti. Duplex certe hoc opus nomen tuum magis illustrabit, quam si

seu iuris prudentiae notitiam praebent. Cum talia capita plerumque obscura sint, deberent talibus notis explanari, qualibus ego Decretum Andreae 3-ii illustravi. Verum id nonnisi a tali praestari potest, qui et in statistica et in iurisprudentia practice versatus est. E secundo saeculo nullum prorsus superest monumentum. E tertio iam plura ad nos pertigerunt. Primum locum tenent duo

Sed nec hic per extensum edi deberet, cum e tercentis octuaginta novem paragraphis vix sint 100 quae aliquam seu statisticam, seu iudicialem notitiam contineant, reliqui taedium tantum lectori adferunt; e converso singulus, qui ederetur, paragraphus non Gramaticalibus, uti Szaszkius fecit, sed politicis et iuridicis notis deberent illustrari. Gramaticales enim notae cum nihil seu utilis, seu iucundi

submittere potuissem. Quare si Codicem Iuris Tavernicalis cum initio Augusti edere vis, debebunt notae meae emanere et solus privilegii textus codici inferri. In omnem tamen eventum mittam tibi illas per Millossium, qui circa 18-vam Augusti Pesthinum pertinget. Ad commentationem, quam meditaris, de civitatibus tavernicalibus, ego nihil conferre possum, quia in nulla iuris nostri parte sum ita peregrinus uti in tavernicali; nunquam enim

tuae partem, in hunc sensum accipio, cum non possim mihi persuadere ut ipsos scriptores edere seu consilium admittere, seu typographia id suo periculo suscipere velit. De articulis Crisiensibus Mandichium iam requisivi, qui mihi pollicitus est quod eos a camerae praeside velit procurare. Si mihi Deus vitam produxerit et tu futura aestate ad nos veneris, dies illos, quos tecum transigere potero, pro felicissimis reputabo. Rusticabimur

dies illos, quos tecum transigere potero, pro felicissimis reputabo. Rusticabimur una quam diutissime tibi licuerit, et hac occasione patebit tibi tota mea litteraria penus. Ego apud nos nullum scio qui aliquid habeat quod tu Minoribus tuis scriptoribus inferre possis; maiores enim nostri in colligendis eiusmodi rebus fuerunt minime curiosi. Ceterum accepi etiam 10. exemplaria 2-di Minorum scriptorum tomi. Ex his unum

possis; maiores enim nostri in colligendis eiusmodi rebus fuerunt minime curiosi. Ceterum accepi etiam 10. exemplaria 2-di Minorum scriptorum tomi. Ex his unum pro me retinui, aliud reverendissimo domino lectori Volgemuth, qui primum tomum iam habuit, dedi. Episcopus Viennae agit, sed etsi adesset, nec huic nec bano exemplar dandum existimavi, donec ulteriorem a te accipiam inviationem; nescio enim an hi 1-mum tomum iam habeant. Sin, vides ipse

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report