Your search found 28609 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 28085-28266:

suo ipse ingenio sibi paraverat, monumentum ad celebritatem sui nominis aeternitati per me consecratum: habes tu, Antoni carissime, singulare amoris et observantiae erga te meae testimonium, quod non dubito, quin tibi gratissimum sit futurum: habet denique dolor meus, qui omnem medicinam antea effugiebat, unde quodammodo relaxetur. Probet e caelis hanc meam vir optimus voluntatem, habeatque veluti aeternum pignus amoris illius, quo ille me, ego illum dulciter complectebar. Vale.

cum ad multiplices rerum cognitiones, tum ad ingenii maturitatem. Quidquid enim viatoris studio, et attentione dignum offerebatur in singulis urbibus, id omne diligentissime notavit Junius. Romae familialiter usus est concive suo Benedicto Stayo summo illo viro, qui Lucretio fere par Cartesii et Newtoni philosophiam Latinis versibus nobilitavit. Neapoli vero quamdiu fuit, adibat Stavinum Zamagna, ipsum etiam Ragusinum, Latinae poeseos Graecarumque literarum scientissimum. Domum reversus geometriae et physicae operam navavit

Latinis versibus nobilitavit. Neapoli vero quamdiu fuit, adibat Stavinum Zamagna, ipsum etiam Ragusinum, Latinae poeseos Graecarumque literarum scientissimum. Domum reversus geometriae et physicae operam navavit doctore Eugenio Basilio e Dominicana familia, qui apud gentem sua non parva florebat doctrinae et probitatis laude. Aetatis agens annum secundum supra vigesimum Mariam ex Baronibus de Zamagna uxorem duxit, feminam raris animi dotibus insignitam. Difficile dictu est, consilium hoc quantum ad Junii vitam, et studia

interpretis indigens (Gallicis antea versionibus utebatur) legeret et degustaret propius eorum opera, quorum fama apud Ragusinos quoque percrebuit. Ac si Anglorum literae, ut perhibent, gravitatem quamdam legentibus conciliant, profecto non dubito, quin Junius, qui gravis natura, severiores inde mores induerit. Optimis enim Anglicorum scriptorum libris, quibus haud modico sumptu auxerat bibliothecam suam, mirum in modum delectabatur. Qui Anglici regiminis formam et excellentiam admirabundus praedicabat, noluit Britannicae

ut perhibent, gravitatem quamdam legentibus conciliant, profecto non dubito, quin Junius, qui gravis natura, severiores inde mores induerit. Optimis enim Anglicorum scriptorum libris, quibus haud modico sumptu auxerat bibliothecam suam, mirum in modum delectabatur. Qui Anglici regiminis formam et excellentiam admirabundus praedicabat, noluit Britannicae nationis res ullas et vicissitudines scitu dignas ignorare. Nec minor in eo fuit tum antiquae, tum recentioris historiae cognitio. Cum enim magnam ac paene

doctrinae ubi maxime peccarent, acutissime Restius declaravit, sed errores etiam, quos nostris hisce temporibus impudenter propugnarunt Boulangerius, Dussius, Volneius, ceterique hujusmodi furfuris homines, aggressus est, et patefecit. In Bruckerum maxime exarsit ira, qui veteres philosophos Deum, et providentiam quamdam admitttentes atheos fuisse omnes professus est. Nihil vero temere et inconsulto, sed sapienter omnia de religione. Hinc accidit, ut religionis cognitio, et tuta veritas eo magis eum in senectute commoveret, quo

delectus et Latinae elocutionis ratio. Noverat enim ipse, quam dedeceret coctam jam crambem recoquere, et res alienas alienis servili more coloribus adumbrare. Ex duplici itaque fonte res dicendas hauriri posse arbitratus est, ex hodiernis nimirum moribus, qui, ut alibi, sic etiam Ragusae a pristina severitate longe recesserant, atque ex lectione romanensium, uti ajunt, fabularum: quarum usus, modo sapiens sit, rem comicam et satyricam valde promovet exornatque. Inter has fabulas in deliciis eas habuit praesertim, quibus

induit pro sua cujusque natura ac conditione: hinc idem saepe, mos in Satyrarum exordio, atque contextu, idem transitus ex una in aliam rem, idem tamdem finis in iis, quae ad morum, vitaeque disciplinam pertinent. Neque vero quemquam esse existimo, qui in Restii Satyris si quid obscurum interdum videatur, id auctori vitio tribuat quasi principum scriptorum ac Horatii in primis Satyrae legantur sine interprete. Nemo sane eos subobscuros esse queritur, quod sint vel grandes verbis, vel crebri sententiis, vel

si diutius ei hac lucis usura frui licuisset. Ceterum cum in carminum artificiis suus sit rebus quibusque cultus, cumque Satyras, eo quod de rebus agant tenuioribus, sermo pedestris deceat, pressus ille quidem ac subtilis, sed candidus et venustus, errant profecto, qui versus amant in Satyris grandes ac numerosos. Quo enim versu magna bellorum eventa, resque publice gestas caneres, si epicum sibi Satyra vindicaret? ubi vero vel in Satyra occurrat grande aliquid et magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum

ex gravedine contracta, fere derepente unicus ex patricia Restiorum gente superstes occubuit pridie cal. Apr. anno MDCCCXIV. Heredem ex asse instituit uxorem. Vixit annos LIX, mensem unum, dies undecim. Nemo Ragusae fuit; praesertim inter ejus amicos, qui tanti viri interitum non acerbe tulerit, illiusque funus lacrymis etiam non sit prosequutus. Atque si pudor haud vetat, quominus et ego de me, deque Urbano fratre quidquam addam, dicam equidem, moerorem nostrum ex hac morte susceptum levari numquam posse. Amisimus

interitum non acerbe tulerit, illiusque funus lacrymis etiam non sit prosequutus. Atque si pudor haud vetat, quominus et ego de me, deque Urbano fratre quidquam addam, dicam equidem, moerorem nostrum ex hac morte susceptum levari numquam posse. Amisimus enim virum, qui officiorum et consiliorum societate nobis conjunctissimus, studiorumque nostrorum, quaecumque ea sint, quasi auctor fuit et moderator per quatuor fere lustra, quique de piarum Scholarum ordine in hac urbe difficillimis temporibus optime meritus malevolentia nos et

ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos attente perlegatis, vestrumque de illa judicium censorio more interponatis. Si in totum delenda videbitur, detur igni utcumque; sin ex parte aliqua, aut inopia, aut importuna copia, vel

investigare? Sed haec physica ad vitae commoda applicentur. Fateor: sed enim jamdudum applicata sunt, quantum ad vitae usum est satis; ut tamdem a corpore ad animos assurgere, et rationem in ipsa ratione exercere non sit poenitendus homini labor, qui ratione praeditus sit. Video, me in theologiae laudem paulo fusius delabi, quam homine imperito dignum est. Quamobrem argumento mutato ad Satyras descendo. Ecce enim aliam tibi mitto, quae notis mihi indigere non videbatur, argumento fortasse, nisi tu

URBANUS APPENDINI E. SCHOLIS PIIS AD LECTOREM
Restius ingenii quam multa laude niteret,
Carmina monstrabunt non tibi lecta semel.
Qui fuerint illi mores, si forte requiris,
Accipe: ego ficto non didicti ore loqui.
Junior indulsit genio jucunda sequutus,
Et mentem blandis pavit imaginibus.
Sensit at ardenti, cum venit serior aetas,

1.2.66  Illa quidem nullis mimos visura theatris,
1.2.67  Nec citharis aures oblectatura canoris,
1.2.68  Sed semel alloquio vel bis fruitura Poetae,
1.2.69  Qui verso Italiam princeps donavit Homero,
1.2.70  O felix Ave, nepte tua gaude! atque tuae nunc
1.2.71  Instrumenta oculis fabrilia cerne tabernae.
1.2.72   Sed nox atra diem

1.2.191  Implicuit manibus digitos, teneroque revincti
1.2.192  Nexu ambo appellant virtutem: ita foedere certo
1.2.193  Virtutem virtus ipsa virtute rependit.
1.2.194   Qui sapit, exemplis mecum bene colliget istis
1.2.195  Nil, nisi amicitiae hoc addisci foedera ludo.
1.2.196  Certe ita stultitiae grex autumat, et docet. Olli
1.2.197  Credite

1.2.258  Non allis prodesse potest. Nos ipse Menippus
1.2.259  Vix servet, Grajos inter salsissimus auctor
1.2.260  Ridendi, et prisci facile urbanissimus aevi.
1.2.261  Qui si vidisset fanda haec infandaque, prorsus
1.2.262  Enerves animos risisset, degeneresque
1.2.263  Vivendi cultus. Vitiorum haec frigida moles,
1.2.264  Si quod forte virile fuit

lacerna.
1.3.140   Mamurrae derisores mentis bene sanae
1.3.141  Censeret quisquam, atque ejus distare furori;
1.3.142  Praesertim audisset pressa qui voce loquentes.
1.3.143  Desipit ut parva in re, et fallitur egregius vir!
1.3.144  Heu quaenam est ratio! Verum hic mihi contigit illud,
1.3.145  Insanos inter geminos quod

quod sese Indorum Regem esse putabat,
1.3.148  Poscebatque coli Eois ut Regibus est mos.
1.3.149  Quae si vera forent, mene, inquit, quaeso, laterent
1.3.150  Usque adeo, Regis qui sum unus filius Indi?
1.3.151  Nam postquam a docta aufugit Mamurra taberna,
1.3.152  Sermones idem de Gallis, deque Britannis,
1.3.153  Vesanae lites, et vociferatio multa,

1.3.152  Sermones idem de Gallis, deque Britannis,
1.3.153  Vesanae lites, et vociferatio multa,
1.3.154  Cum par consensus nulla altercantibus in re,
1.3.155  Sed capitum qui esset numerus, foret et studiorum.
1.3.156   Forte tacens obscura in sede latebat Ofellus
1.3.157  Hiscere nil audens, verum, ut nemo magis, ardens
1.3.158  Resagitare novas,

egere boni: dum publica curant
1.3.210  Atque ignota sibi, sua inepti commoda spernunt.
1.3.211  Quin sale ridiculo, multoque fricamus aceto
1.3.212  Inter coenandum illos, qui acta diurna parantes
1.3.213  Evolvunt multo laterum, capitisque dolore
1.3.214  Aequa in tonstrinis ut possint lance librare
1.3.215  Reges, et populos, legiones, praelia,

ita, errorum ut turpes, crassaeque tenebrae
1.5.50  Praeceptore lupo in melius mutentur, et urso.
1.5.51  Discite ab exemplis. Verum, an mediocrius ille
1.5.52  Insanit, vires qui nostrae mentis, et ignem
1.5.53  Praeclarum ingenii, unde tot artes, totque reperta,
1.5.54  Vincere contendit pecudes, et bucera saecla
1.5.55  Non

1.5.65  Quo minus in rebus solidi fuerat. Genii ergo
1.5.66  Atque Repertores passim audivere leporum.
1.5.67  Quilibet insanus jure hoc mactetur honore,
1.5.68  Qui coram populo, in buccam quod venerit, efflat.
1.5.69   Sunt alii, pars magna, quibus sapientibus esse
1.5.70  Tam facile, invidere Dii. Sapientia multo
1.5.71  Qualiscumque his

1.5.130  Atticum et urbanum festivumque est, nisi forte
1.5.131  De Tusco veniat vico, mediaque Suburra.
1.5.132   Improbius sapiunt, multoque nocentius illi,
1.5.133  Qui emendant leges, et publica commoda curant,
1.5.134  Quos quid honestum sit, quid turpe, quid utile, quid fas
1.5.135  Fine voluptatis natura, docetque libido.
1.5.136  Arripuere

1.6.72  Excipias si pauca, quibus natura carere
1.6.73  Nos negat, urbane vivendi et cultior usus.
1.6.74  Nam mea uti vappae differt ratio, atque nepoti,
1.6.75  Ingluvie qui posse putant se vivere sola,
1.6.76  Munditiis etiam dissentit innanibus, in quas
1.6.77  Incubuere illi, species quos ducit inepta,
1.6.78  Non usus, nec res: qui nostro non

qui posse putant se vivere sola,
1.6.76  Munditiis etiam dissentit innanibus, in quas
1.6.77  Incubuere illi, species quos ducit inepta,
1.6.78  Non usus, nec res: qui nostro non sine risu
1.6.79  Ad bene vescendum jurant in verba magistri;
1.6.80  Queis sine butyro jentacula sumere mane
1.6.81  Religio est, patria qui odere siligine

usus, nec res: qui nostro non sine risu
1.6.79  Ad bene vescendum jurant in verba magistri;
1.6.80  Queis sine butyro jentacula sumere mane
1.6.81  Religio est, patria qui odere siligine panem,
1.6.82  Gallicus a furno nisi pistor miserit.Atqui
1.6.83  Est bene vescendi quoddam pretium, atque beate.
1.6.84  Quod Sapiens

Intyba cum acri eruca inulis, et cum cichoreis.
1.6.130  Merge oleo: et veteri sal dilue parcus aceto.
1.6.131  Fricta ingens fervet solea. Hanc frigescere nemo
1.6.132  Qui sapiat, patitur. Lanx altera pisciculorum
1.6.133  Haud parvum lauto frictum e grege praebet acervum.
1.6.134  Dicitur iste maris vulgo ficedula, linguae
1.6.135  Propter

1.6.145   Illa recente maris rorent aspergine salsi,
1.6.146  Ne primo quisquam possit consumere morsu.
1.6.147  Ostrea potores impellunt: ostrea vino
1.6.148  Mergite, qui sapitis, convivae: mergite curas.
1.6.149  Hanc misit testam Veneri gratissima Cyprus,
1.6.150   Illam aliam multos purgavit faece per annos
1.6.151  Vinitor Hyllaeus. Rursum

1.7.55  Turpe colono agri nescire elementa colendi.
1.7.56  Disce ideo nunc a me. Vill.Arrectis auribus asto.
1.7.57   Po.Non faba proveniet, non illi beta colono,
1.7.58  Qui sese prave solius egere ligonis,
1.7.59  Et rastri, falcisque putet, sed nesciat idem
1.7.60  Humanae qua parte rei natura locarit
1.7.61  Agricolas, quantoque olitor sit dignus

Ignarus virtutis, sed mihi credere non vis
1.7.94  Dum tibi vera cano veri certissimus auctor?
1.7.95  Sic populi naso suspendebatur acuto
1.7.96  Rupibus Illyricis egit qui primus Asellum,
1.7.97  Et dorso imposuit clitellas, atque olitorem
1.7.98  Conduxit mercede, et civibus intyba parvo,
1.7.99  Betasque instituit divendere. Magna reperta

1.8.48  Admiranda suis dederint spectacula lixis.
1.8.49  Verum istis graviora malis, ut furta Petili,
1.8.50  Hispullae morbum, censum sumptusque Treboni,
1.8.51  Qui poterit Satyra, et Musa ridere jocosa;
1.8.52  Vexari hunc morbo sani dicemus eodem,
1.8.53  Quo qui ridet ad exequias nati. Mala tanta

morbum, censum sumptusque Treboni,
1.8.51  Qui poterit Satyra, et Musa ridere jocosa;
1.8.52  Vexari hunc morbo sani dicemus eodem,
1.8.53  Quo qui ridet ad exequias nati. Mala tanta
1.8.54  Judice, crede mihi, potius quam eguere poeta.
1.8.55  Cum turpi quoties Piso coenavit amica
1.8.56  Rancida terga suis, vappae et se

1.8.115  Quam recti falsa sub imagine servet alumnum.
1.8.116  Rectius a teneris tu sane turpia celes.
1.8.117  Neve novam imbueris testam sapienter aceto.
1.8.118  Qui scit, an in pravum natura, et mobilis aetas
1.8.119  Non potius secum reputet? Proh! Quanta voluptas
1.8.120  Est vitiis si fama, valetudo, bona, vita,
1.8.121  Gloria queis

emitur, mutantur amoribus, atque
1.8.122  Luxuria, et ludo! Haud dubie hic latet illecebra ingens.
1.8.123  I, monitor, vale: ego, ut dederit se occasio primum,
1.8.124  Experiar. Qui tunc revoces, retrahasque ruentem?
1.8.125  Nec vitiis sine magnis vixit Horatius. Ad nos
1.8.126  Immortalia pervenere poemata vatis.
1.8.127   Maxima sugilles igitur si

ego si coner tractare, absurdius errem
1.8.135  Immemor ipse mei, prima quid fronte libelli
1.8.136  Proposui, nomenque feram scriptoris inepti,
1.8.137  Vani, et mendacis, sibi qui contrarius ipsi,
1.8.138  Cogitat urbano dum risus carpere flore,
1.8.139  Vulnera sanguineis potius dat agrestia telis.
1.8.140  In genere hoc tamen

1.8.231  Abstulit, et famam obscenus, laudemque pudici.
1.8.232   Illepidis ergo Satyris non utile salso
1.8.233  Miscui inurbane, non ulla arma impia sumsi,
1.8.234  Qui frontem primo pravorum aggressus in ortu
1.8.235  Respexi ad causas, nervosque incidere quaerens
1.8.236  Morborum, in vitam unde omnis diffunditur error,
1.8.237  Parvula dum

1.9.14  Protinus horrificos mutata sumere vultus,
1.9.15  Annuaque immixtum turbae explorare Quiritum
1.9.16  Gaudia, spectatoris more modoque, latenter
1.9.17  Qui irrepsit. Quidquid videam dicemus aperte.
1.9.18  Obduxit vultum, et dempsit persona pudorem.
1.9.19  Ancillae e scripto recitant mala carmina, quae illis
1.9.20  Externus

croci, cutis arida nullo
1.9.43  Mollescet fuco, nulla rugae arte linentur,
1.9.44  Condiat Aegyptus vestrum si tota cadaver.
1.9.45  Volvitur ille alia quis parte virum globus, et qui
1.9.46  Tollit se fremitus? Matrona, ancilla, manus quo
1.9.47  Servorum properat? Quo lecticarius, atque
1.9.48  Navita, et admixtus Salio propola senator?

1.9.95  Commoda recluso fovet haec mea Roma theatro!
1.9.96   Triste supercilium, atque severo digna Catone
1.9.97  Quid sibi vult sententia, censor inepte, maligna
1.9.98  Qui male perstringis Satyra scenam, atque theatra?
1.9.99  Urbanaeque voluptatis purissima tollis
1.9.100  Gaudia, barbariemque meram, immundumque reducis
1.9.101  In vitam rus.

verum accedant, quas fingit fabula, partes!
1.9.149  Ista peregrinis narrentur tutius, atque
1.9.150  Esse aliquid poterint inter mendacia Cottae.
1.9.151  Sed mihi cum narras, qui vidi, et qui modo specto,
1.9.152  Insanis. Desunt vestris haec omnia scenis.
1.9.153  Quae Circum, atque forum contentae ostendere solum
1.9.154  Et conclave, agitur res si qua

quas fingit fabula, partes!
1.9.149  Ista peregrinis narrentur tutius, atque
1.9.150  Esse aliquid poterint inter mendacia Cottae.
1.9.151  Sed mihi cum narras, qui vidi, et qui modo specto,
1.9.152  Insanis. Desunt vestris haec omnia scenis.
1.9.153  Quae Circum, atque forum contentae ostendere solum
1.9.154  Et conclave, agitur res si qua domestica

Prodiit in scenam tamdem histrio. Roscius alter,
1.9.162  Aut Aesopus: mira homini vox, actio mira est.
1.9.163  Plaudite: at in scena recitat dum pulcra Cytheris,
1.9.164  O qui spectatis, vocemque animumque tenete.
1.9.165  Esto, ut vis. Sed cur dignus dum agit actor Athenis,
1.9.166  Servorum interea clamoribus, atque popelli
1.9.167  Rumpuntur

1.9.169  Quam dat cauponis? Quorsum mihi Roscius ille,
1.9.170  Mixta senatori si nutrix assidet ulnis
1.9.171  Infantem gremioque gerens (ridete legentes)
1.9.172  Qui mammam poscit jussus lallare? velis, vel
1.9.173  Non, longo hic oritur puerilis naenia fletu.
1.9.174  Altior at puero sexenni est sermo, magister
1.9.175  Quem instituit, cui

hic oritur puerilis naenia fletu.
1.9.174  Altior at puero sexenni est sermo, magister
1.9.175  Quem instituit, cui fabellam explicat ordine totam.
1.9.176  Hic ille est Davus, qui argento emungere multo
1.9.177  Certat herum, juveni lenonem ut possit ephebo
1.9.178  Conciliare: haec Nice est fallere docta parentes:
1.9.179  Pamphilus hic, spirat qui veste

Davus, qui argento emungere multo
1.9.177  Certat herum, juveni lenonem ut possit ephebo
1.9.178  Conciliare: haec Nice est fallere docta parentes:
1.9.179  Pamphilus hic, spirat qui veste unguenta comisque:
1.9.180  Tu quoque sic facies fies ubi grandior aevo.
1.9.181  Obtundor misere. At cunei graviora minantur.
1.9.182  Nescio qui me ros rigat inde,

hic, spirat qui veste unguenta comisque:
1.9.180  Tu quoque sic facies fies ubi grandior aevo.
1.9.181  Obtundor misere. At cunei graviora minantur.
1.9.182  Nescio qui me ros rigat inde, peritque lacerna,
1.9.183  Et toga. Quam spurcus distillat desuper imber!
1.9.184  Quod si forte in Aristarchum quem, aut Quintilianum
1.9.185  Incidi, ab

inde, peritque lacerna,
1.9.183  Et toga. Quam spurcus distillat desuper imber!
1.9.184  Quod si forte in Aristarchum quem, aut Quintilianum
1.9.185  Incidi, ab antiquis sumens qui exordia Grajis
1.9.186  Expendit Davi dicteria quaelibet, atque,
1.9.187  Quidquid ait scurra, in trutina suspendit Homeri
1.9.188  Judicia exercens judex acerrima Talpa;

1.9.204  Comica si tractat, tam socci est hospes in arte,
1.9.205  Quam lanius, ferro si militis accingatur,
1.9.206  Desipit in jure aut praetor cum judicat Aulus.
1.9.207  Qui modo in immundae latuit squalore popinae,
1.9.208  Farsit ubi lardo tuceta salarius uncto,
1.9.209  Prodiit in scenam, atque repente est histrio factus,
1.9.210  Audax Romano

1.10.48  Ferramenta, trabesque latent, et machina, cujus
1.10.49  Truditur auxilio fabella: at templa Deorum,
1.10.50  Regumque apparent plaudenti tecta popello,
1.10.51  Qui si introspiciat rationem, qua illa geruntur;
1.10.52  Nae tanto nolit jam Roscius esse labore.
1.10.53  Praeterea (memini nam etiamnum, Marce) videre

sub iniquos ortus Vergiliarum.
1.10.92  Et bene habet: fuit haec Ithaci sapienta quondam,
1.10.93  Et fuit illius Doctoris, quo faba gaudet
1.10.94  Cognato, pecudum tigni qui sanguine pavit.
1.10.95  Sed vos jam reduces tempus narrare viai
1.10.96  Historiam, et coenam sermone extendere multo;
1.10.97  Quae geminis Melites lacubus natura, marique

1.10.102  Quam secura quies illic est portubus altis.
1.10.103  Si quae etiam superant veteris monumenta poetae
1.10.104  Reliquiaeque domus, docuit qui nectere ponto
1.10.105  Piscibus insidias, et retia tendere sylvis.
1.10.106  Visane lentiscus vobis celeberrima, stratus
1.10.107  Ad quam infelices lamentabatur amores

quin etiam (quia multum nosse laboro)
1.10.115  Vester ut ille comes doctissimus heliodorus
1.10.116  Tam magni tulerit dira infortunia casus.
1.10.117  Nostis quem dico. Hunc qui sesquipedalia promens
1.10.118  Verba, penu curto, parvis exordia rebus
1.10.119  Longa facit; magnis quonam facturus hiatu!
1.10.120  Pandite praeterea, quae rupes, saxaque

1.10.125  Ordine majestas magis an concluditur uno?
1.10.126  Scripto ne, et tabulis farrago est credita legum,
1.10.127  Moribus an potius, naturae et vivitur usu?
1.10.128  Qui census parvi, specis quae et forma senatus?
1.10.129  Romanos referunt, an patres indole Grajos
1.10.130  Legum latores, Minoa, Solona, Lycurgum?
1.10.131  Haec juvat ex vobis

1.11.3  Pinguia nec bimaris delectant ostrea stagni;
1.11.4  Quique garum Scythico advectum indignaris ab amne,
1.11.5  Et vesco sale salmones, muriaque subactos;
1.11.6  Qui mullos horres cane pejus et angue bilibres,
1.11.7  Quos melle et veteri non parce incoxit aceto
1.11.8  Littoris Hyllaei piscator: et omnia gustus
1.11.9  Odisti qui sic

1.11.6  Qui mullos horres cane pejus et angue bilibres,
1.11.7  Quos melle et veteri non parce incoxit aceto
1.11.8  Littoris Hyllaei piscator: et omnia gustus
1.11.9  Odisti qui sic irritamenta virilis,
1.11.10  Impia miscerent veluti si aconita novercae:
1.11.11  Contra avide nova mella voras, et cymbia lacte
1.11.12  Plena hauris, nimium suetus

1.11.18  Absque cibo vixisse hominem natura negavit,
1.11.19  Indidit et gustu pollere. Comesse voluptas
1.11.20  Est. Heu! naturae nimium male serviet ille,
1.11.21  Qui esca perpetuo contentus vixerit una,
1.11.22  Nec mutare catus norit melioribus usque
1.11.23  Fercula, vescendique omnes libare lepores.
1.11.24  Scilicet hic vivet misere, et

super sapiant salis haud quidquam indiga turba!
1.11.34  Atque ideo, reduces prima sub nocte juvencas
1.11.35  Pastor ut excepit, potumque salemque ministrat;
1.11.36  Qui placet ille tibi, ut sapiat plus, lacteus humor?
1.11.37  Quare age, et usque magis consuence virilibus escis;
1.11.38  Sic fiet, Torquate, virilibus ut quoque factis

tibi, ut sapiat plus, lacteus humor?
1.11.37  Quare age, et usque magis consuence virilibus escis;
1.11.38  Sic fiet, Torquate, virilibus ut quoque factis
1.11.39  Assuescas. De te qui sperem grandia, donec,
1.11.40  Haedus uti primo depulsus ab ubere matris.
1.11.41  Fontes et virides per campos appetis herbas,
1.11.42  Intybaque, atque inulas elutis colligis

SATYRA XIII. STOICI
1.12.1  Stultum omnem insanum Chrysippi porticus esse,
1.12.2  Judice me, veri interpres non falsa docebat.
1.12.3  Naviget Anticyram qui lamna expalluit auri,
1.12.4  Ambitione mala quisquis torquetur, et ira,
1.12.5  Qui metuit, vel sperat, qui cupit, invidet, odit,
1.12.6  Naviget Anticyram pariter. Sed

1.12.2  Judice me, veri interpres non falsa docebat.
1.12.3  Naviget Anticyram qui lamna expalluit auri,
1.12.4  Ambitione mala quisquis torquetur, et ira,
1.12.5  Qui metuit, vel sperat, qui cupit, invidet, odit,
1.12.6  Naviget Anticyram pariter. Sed amantibus omne
1.12.7  Miscete helleborum, medici, miscete poetis.
1.12.8  Mortales egit

me, veri interpres non falsa docebat.
1.12.3  Naviget Anticyram qui lamna expalluit auri,
1.12.4  Ambitione mala quisquis torquetur, et ira,
1.12.5  Qui metuit, vel sperat, qui cupit, invidet, odit,
1.12.6  Naviget Anticyram pariter. Sed amantibus omne
1.12.7  Miscete helleborum, medici, miscete poetis.
1.12.8  Mortales egit discort insania: at

1.12.41  Quod dicis. Quotnam, nullos quod praebeat usus,
1.12.42  Enixe curant! Nihil esse insanius. Ajo:
1.12.43  Nil merito magis insanus quod rideat omnis,
1.12.44  Qui modo aperta queat vitare pericula, rupem,
1.12.45  Strictum ensem, et quot habet narrantem jugera Quintum.
1.12.46  Insani sanique pari risere cachinno,
1.12.47  Cum videre dies,

1.12.88   Permultis emitur Meliboeo purpura cocco,
1.12.89  Sericaque argento placet illita vestis et auro.
1.12.90  Rideat insanos aliquis, ceu sanior, horum
1.12.91  Qui tota insumunt una patrimonia veste,
1.12.92  Egregio satrapae quia magni Regis amictu
1.12.93  Gaudent, et Tyriam capiti imposuere tiaram.
1.12.94  Affectat Susas, portentaque

regia Marcus
1.12.95  Dama crepat, cui vix primum tria nomina praetor
1.12.96  Addidit in titulos hodie, signumque Quiritis.
1.12.97  Proposito cecidere, ubi quisquam agnovit eos, qui
1.12.98  Larvati percurrunt Bacchanalibus urbem.
1.12.99  Quaere peregrinos, si veste illudere speras,
1.12.100  Furcifer e grege servorum notissime Dama.

illud restingue tibi intolerabile, quis, vel
1.12.104  Unde hic? Quod curare omnes, et quaerere cogis,
1.12.105  Cum longo verris lutulentam syrmate Romam.
1.12.106   Vos quoque, qui multum veri sermios egetis,
1.12.107  Ordine Romani juvenes accedite, tardi
1.12.108  Scipiadum heredes, Paulli, Scaurique nepotes.
1.12.109  Stultum est munditiis nullos

illa malas in apertum protulit artes.
1.12.114  Insanum est, temere nullo delectu imitari
1.12.115  Quodlibet exemplar, quod fors objecerit. Ecquis
1.12.116  Vestrum est, qui mecum effuse non rideat, aut qui
1.12.117  Insanisse neget, Venetorum si quis in urbe
1.12.118  Frena et equos emat, aurigas paret, esseda, currus,
1.12.119  Nempe ideo, quia

protulit artes.
1.12.114  Insanum est, temere nullo delectu imitari
1.12.115  Quodlibet exemplar, quod fors objecerit. Ecquis
1.12.116  Vestrum est, qui mecum effuse non rideat, aut qui
1.12.117  Insanisse neget, Venetorum si quis in urbe
1.12.118  Frena et equos emat, aurigas paret, esseda, currus,
1.12.119  Nempe ideo, quia camporum lato aequore Parthis

huc illuc discurris humumque
1.12.140  Communem calcas, et communem aera spiras,
1.12.141  Quo nemo aut laris, aut vestis prohibetur egenus.
1.12.142  Qui medicas pueris figulorum dividit offas,
1.12.143  Non secus ac tu purpuream circum fora vestem
1.12.144  Scurra tulit, quam olli propola triente locarat.
1.12.145   Sentio; qua

oportet ad hanc: sed
1.12.150  Non ego nunc patruus fuero tibi, nec meretrices
1.12.151  Durius increpitem juvenumque coarguam amores.
1.12.152  Verum hoc est id, ubi insanis, quam qui pote apertum
1.12.153  Mittere se in puteum, ut laticis cyathum hauriat unum.
1.12.154  Quî differs insano, cum metuis, mala ne te
1.12.155  Ejiciat meretrix, si non urbanus

cape Belgica texta,
1.12.172  Atque illos cultus, quos te sumpsisse deceret,
1.12.173  Si Xerxis visenda foret, vel nata Darii.
1.12.174  Te ne igitur sanum contendis adhuc etiam, qui
1.12.175  Res, loca, personas nullo discrimine censes,
1.12.176  Quique tuimet amans nimium, Narcissus ut olim,
1.12.177  Decidis in flumen, neque te illi intelligis esse

ut olim,
1.12.177  Decidis in flumen, neque te illi intelligis esse
1.12.178  Ridiculum, cui donas quidquid habes? Furere hoc, et
1.12.179  Insanire nisi est, jam vero sanus erit, qui
1.12.180  Ora senex minio pallentia fucat, et ille
1.12.181  Pygmaeo brevior, curto qui concutit ensem
1.12.182  Sesquipedalem in equo, et cujusvis militiae expers

cui donas quidquid habes? Furere hoc, et
1.12.179  Insanire nisi est, jam vero sanus erit, qui
1.12.180  Ora senex minio pallentia fucat, et ille
1.12.181  Pygmaeo brevior, curto qui concutit ensem
1.12.182  Sesquipedalem in equo, et cujusvis militiae expers
1.12.183  Innumeras solus ciet in certamina turmas.
1.12.184  Circumfusa negat puerorum turba. Pari

errore putaras.
1.12.190  At quota pars hominum nunc nostro est carmine tacta?
1.12.191  Eheu quot restant! quos optans parcere chartae
1.12.192  Praeterii indictos: puta eos, qui philosophantur,
1.12.193  Ut sapiant nihil: aut peregre disjuncta profecti
1.12.194  Per loca qui currunt, alio fastida caelo
1.12.195  Dira sui, et longo sperantes fallere

quot restant! quos optans parcere chartae
1.12.192  Praeterii indictos: puta eos, qui philosophantur,
1.12.193  Ut sapiant nihil: aut peregre disjuncta profecti
1.12.194  Per loca qui currunt, alio fastida caelo
1.12.195  Dira sui, et longo sperantes fallere cursu.
1.12.196  Adde negotia curantes aliena, serunt qui et
1.12.197  Excipiunt rumores: his adde

peregre disjuncta profecti
1.12.194  Per loca qui currunt, alio fastida caelo
1.12.195  Dira sui, et longo sperantes fallere cursu.
1.12.196  Adde negotia curantes aliena, serunt qui et
1.12.197  Excipiunt rumores: his adde ardeliones,
1.12.198  Adde procos vetularum, et cetera multa, quibus vix
1.12.199  Garrula sufficiat dicendis

1.12.201  In vita circa latus, et circa caput, ut cui
1.12.202  Objicias vitium insani, cui nomina sani
1.12.203  Des, aegre dignoscas. Quos inter numeras te?
1.12.204  Te qui scriptores Satyrarum, quique poetas
1.12.205  Dixisti insanos? Nunc te docuere poetae,
1.12.206  Chrysippo praeeunte viam, memorabile carmen,
1.12.207  Insanire omnes pariter

I. Primus, et est cunctis dejectior orbis ad imum
1.15.65  Fundamenta prope ipsa jacens. Has incolit aedes
1.15.66  Turba virum quaedam importuna, levissima, inepta
1.15.67  Qui se philosophos ausi jactare popello
1.15.68  Ignari sophiae. Nunc quanti audacia praeceps
1.15.69  Stat miseris, quali luitur petulantia luctu!
1.15.70  Nam quibus haec magni

iterat voces, et sesquipedalia verba,
1.15.122  Extremos sensus, et verba cadentia tollens;
1.15.123  Verba, miser, nostras laeve simulantia voces!
1.15.124   II. Hoc egressi alium, qui supra est, scandimus orbem,
1.15.125  In quem detrusi quotquot, dum vita manebat,
1.15.126  Trans mare currentes, multisque erroribus acti
1.15.127  Externa exempla, externas et

Bonapartiadum fuit assecla: favit
1.15.233  Anglis enixe ille olim, Neptunius heros.
1.15.234  Praelia quanta viris verbosa agitata taberna!
1.15.235  Quot motae classes! Hominum qui sudor, equûmque!
1.15.236  Quae caedes! Sed quanta simul prudentia rerum,
1.15.237  Quanta virûm! Dedit haec sensisse futura, et in aula
1.15.238  Suppositos cineri

tantum vetera, et neglecta dedere,
1.15.251  Quorum in tonstrinis nulla umquam mentio facta est.
1.15.252   V. Ut superare datum ascensu loca frigida, muta,
1.15.253  Tunc alium, qui juxta est, deferor hospes in orbem
1.15.254  Hîc strepitus, clamorque virum, turbaeque loquentis
1.15.255  Assensus, fremitusque una et dissensus, acuti

dubitare
1.15.281  Quartus, utrum Seleucus, an Antiochus potius, vel
1.15.282  Sit Demetrius Assyriae rex. Littera quodnam
1.15.283  Praetulerit nomen. Qui exploret, mittite printum
1.15.284  Dixisti pulcre! pedibus tibi, magne senator,
1.15.285  Ultro assentimur, conclamat turba patrum, et qui
1.15.286  Ibat arundineis in equis

1.15.283  Praetulerit nomen. Qui exploret, mittite printum
1.15.284  Dixisti pulcre! pedibus tibi, magne senator,
1.15.285  Ultro assentimur, conclamat turba patrum, et qui
1.15.286  Ibat arundineis in equis exercitus ingens.
1.15.287  Provoco, ait tum unus, plebisque appello tribunos.
1.15.288  Intercedite, et exitium prohibete, tribuni,

uterque, modisque infundit lumina miris.
1.15.324  Mira omnis rerum facies, natura nec illa est
1.15.325  Huic nostrae similis. Gratissimus ordo, vel error
1.15.326  Nescio qui diverso eduxit foedere leges
1.15.327  Diversas, moresque novos dedit omnibus. Errant
1.15.328  Delphines sylvis, liquidis nant fluctibus apri,
1.15.329  Serpentes avibus coeunt,

1.16.37  Forte vacat, sequere, et totam discurre per urbem,
1.16.38  Civium et in vitas, et mores inspice mecum,
1.16.39  Emunctae naris spectatoe, visaque fari
1.16.40  Qui possis, dicenda et seposuisse tacendis.
1.16.41  Experiere statim, cecini quam vera, tibi cum
1.16.42  Principio veri plena, et falsi omnia dixi.
1.16.43   Anne putes aliter,

1.16.71  Hermogeni ut parasito, Gargilioque nepoti.
1.16.72  I nunc, et nullo firma discrimine lancis,
1.16.73  Divitibus ne magis, Virro an propior sit egenis,
1.16.74  Qui tanta in re tantum alieno mergitur aere.
1.16.75  In partem sapiens utramvis disputet aeque.
1.16.76   Verte oculos nunc ad Rhodopen. Quae forma! juventae
1.16.77  Qui flos! Quam

Qui tanta in re tantum alieno mergitur aere.
1.16.75  In partem sapiens utramvis disputet aeque.
1.16.76   Verte oculos nunc ad Rhodopen. Quae forma! juventae
1.16.77  Qui flos! Quam bene crine caput crispare revincto,
1.16.78  Sublataque potest suras ostendere palla!
1.16.79  Ut mille incerdit stipata imberbibus! Illi
1.16.80  Ut circa latus

1.16.153  Imperio regit, audit dux. Navisque Magister
1.16.154  Lucius Aemilius civis Romanus; agreste
1.16.155  Cappadocis vetus illud nomen dicere non est,
1.16.156  Qui audeat; obliti sunt omnes: quippe secunda
1.16.157  Ille usus fortuna, ut nemo a Gadibus, aut ab
1.16.158  Euxino bene nummatus redit, impulit ex quo
1.16.159  Syrtibus, aut

SATYRA XVIII. ANATOME (*)
1.17.1   Maecenas, rapta meministi Phyllide nuper
1.17.2  Qui fletus, lacrymaeque virum sine fine dolentum,
1.17.3  Quo gemitu, quali steterit querimonia luctu:
1.17.4  Quippe ipso aetatis, formaeque miserrima flore
1.17.5  In medio ante

Anglicus Spectator n.º 281 in cerebro delicatuli cujusdam
1.17.19  adolescentuli per anatomiam inciso plurima exstitisse refert mulierosae
1.17.20  mollitudinis, et aestuantis amoris indicia. Poeta, quippe qui ad scribe-
1.17.21  ndum liber, idem de puella nimii ornatus, sibique conciliandae adole-
1.17.22  scentium venerationis studiosissima, narrat. Quo exitu id contigerit,

Accessus nulli ad linguam: commercia nulla
1.17.74  Cordi cum lingua: optabant contraria semper,
1.17.75  Semper et adverso urgebant discordia fluctu.
1.17.76  Ipsi etiam, a cerebro qui ducto tramite nervi
1.17.77  Cordi immittuntur, quibus aut odisse solemus,
1.17.78  Aut capi amore, vel ira, aut invidisse, duobus
1.17.79  Ex oculis moliti iter ad cor, intus et

alios felix vicisse Menalcas
1.17.104  Conjugio dulci, exuviisque potitus opimis.
1.17.105  Plane hoc credibile, et si non erat ille Menalcas,
1.17.106  Debuerat tamen esse aliquis, qui corde locatus
1.17.107  In medio victrici impleret imagine sedem
1.17.108  Aulae totius regnator. Cernere nullos
1.17.109  Vultus, ullius nec posses ora Menalcae,

hinc veniam speres. Odere quoque ipsi
1.18.17  Dicentem vera intacti, mens conscia quotquot
1.18.18  Est, paucis licet, et fatuorum exercitus omnis.
1.18.19  O bone, qui populi procedis carpere vitam,
1.18.20  Qualis es introrsum, paulum, sine, perspiciamus;
1.18.21  Nec tua forte catus nobis peccata maligne
1.18.22  Objicias, alio quaerens

censes et delirare parentem.
1.18.30  Ergo disce monendus adhuc,et ferre libenter
1.18.31  Disce me adhuc paulum: extremum quod te alloquor, hoc est.
1.18.32   Cerno, Deus qui te exercet. Teterrima pestis
1.18.33  Ambitio impulit in praeceps miserum: populares
1.18.34  Auras tu captas, Sosiorum et pumice mundus
1.18.35  Doctorum affectas volitare per

1.18.63  Nobilium reserare tibi non Juppiter aedes
1.18.64  Ipse queat. Quonam loqueris sermone? Latino.
1.18.65  Gratulor. At quisnam juvenis bellissimus horum,
1.18.66  Qui nunc sunt, quibus est coma secta, intonsaque barba,
1.18.67  et frons mole latet villosi obducta galeri,
1.18.68  Barbarico fremitu velit exaudire strepentem?
1.18.69  Tu me plus

utendos, velut auram, undamque fluentem,
1.18.90  Unius linguae sepire ambagibus, ut plebs
1.18.91  Excludatur inops, paucisque potentia crescat,
1.18.92  Immeritum conjurarunt qui perdere vulgus!
1.18.93  Vulgentur Cereris sacra: et esto hinc nemo profanus.
1.18.94   Nequidquam primo incipiens tu contra ab Homero
1.18.95  Contendes, priscos apicem tenuisse

informis sine succo et sanguine vultus
1.18.146  prodiit, umbrarum simulacra ut luce carentum.
1.18.147  Sic tu cujusdam speciem scriptoris inepti
1.18.148  Rursum instaurabis, qui cum emendanda sodali
1.18.149  Scripta suo ferret, censor fortissimus ille
1.18.150  Posse emendari desperans singula, crevit
1.18.151  Totum atramento lepide delere

jam vulgi liberrima praetereuntis
1.18.181  Ridet te indignatio: tergaque vertit et ora huc,
1.18.182  Illuc. Heu! nulla amplius es revocabilis arte!
1.18.183   Quare age, qui immeritae properasti ad somnia laudis,
1.18.184  O patris oblite, atque obliviscende parenti,
1.18.185  Vade, liber, quo vis. Verbum non amplius addam.

aut saltem criminis expers.
1.19.12   Quid tamdem est, vitio mihi quod vertunt? Duo nempe:
1.19.13  Scribere quod Satyras decrevi, et vivere ruri.
1.19.14  Quod scribam Satyras, qui norunt? Num recito illis?
1.19.15  Num cuiquam, praeter te, et paucos praeter amicos?
1.19.16  Quorum ego judicio, si illi quid forte probarint,
1.19.17  Delector; sin, tum

1.19.30  Nempe agitis cum inter vos jucunde atque jocose.
1.19.31  Nil nostris ergo nigrum reprehenderit aequus
1.19.32  In Satyris judex, nil cujus poeniteat me,
1.19.33  Qui vitium nulli objeci, tantum illa minora
1.19.34  Cautus delegi salse et ridenda facete,
1.19.35  Facta sibi quae nemo neget, quae imo sibi pulcre
1.19.36  Facta putet: qua de re

ab illo,
1.19.37  Festivaque puto Satyra, sed non cruce, dignum.
1.19.38  Tota nec a me hoc, quanta est, porticus extorquebit,
1.19.39  Illum ego tantumdem ut sanus peccasse putem, qui
1.19.40  Olim Ephesinae igni succendit templa Dianae,
1.19.41  Et qui Luculli pomum decerpsit ab horto.
1.19.42  Dignus servari modus hic in moribus, inde

nec a me hoc, quanta est, porticus extorquebit,
1.19.39  Illum ego tantumdem ut sanus peccasse putem, qui
1.19.40  Olim Ephesinae igni succendit templa Dianae,
1.19.41  Et qui Luculli pomum decerpsit ab horto.
1.19.42  Dignus servari modus hic in moribus, inde
1.19.43  In Satyras dignus traduci, finibus et res
1.19.44  Quaeque notanda suis ita, ut

in Satyra si forte negavi
1.19.53  Quemquam non hodie temere, aut coenare pusille,
1.19.54  Nec satis ad verum exacta ratione saporum,
1.19.55  Qui non calleat, ars quales sibi chymica vires 55
1.19.56  Vindicet in coenas? Nulla est sine pharmacopola
1.19.57  Mensa paranda. Coque o veteri decede culinae, et
1.19.58  Esto

Coque o veteri decede culinae, et
1.19.58  Esto pharmacopola vicarius archimagiri.
1.19.59  Stultitiam risisse, gulamque recentis Apici,
1.19.60  Ad coenam lepide procedit ab his qui elementis,
1.19.61  Cur dignum est mulcta? Num fortasse hoc ego dixi?
1.19.62  An non te primum narrante audivimus, atque
1.19.63  Non ne leves homines simul ambo irrisimus

publicum ego ullo
1.19.96  Adductus pretio exspuere... Atqui nescio quis clam
1.19.97  Irrepsit!... Nemo est... Sed acutas subrigit aures:
1.19.98  Num quid inaudivit?... Nil dixti. Qui audiat?... Ergo
1.19.99  Parva quidem, multi sed res est plena pericli,
1.19.100  Quam, dicam, quamque opto tuas demittere in aures.
1.19.101  Scribere enim Satyras adigit me

et nihil ore
1.19.144  Emittunt praeterquam reges, atque tetrarchas?
1.19.145  Forte superveniens haec inter Galba facetus
1.19.146  Enarret. Luxu deperdita Phryne ab eo, qui
1.19.147  Nummos crediderat, mulum sex milibus emit
1.19.148  Sic expilato illudens. Mediocriter atqui
1.19.149  Non haec sunt tangenda sine Archilocho, et sine iambis!

1.20.86   Accidit at quali, Maecenas, hoc quoque fato
1.20.87  Insanorum, sive poetarum in grege toto
1.20.88  Nil insanius, et nil aerumnosius ut sit,
1.20.89  Quam nos, qui Satyras sequimur, Musasque pedestres?
1.20.90  Queis etsi est facile, et clare dixisse, et aperte
1.20.91  Optamus quaecumque; puta: Verrutius est fur:
1.20.92  Plancum ajunt

1.20.98  Experiar dixisse venuste: ita: quam miserum sit
1.20.99  Deprendi, Plancus nimirum intelligit unus!
1.20.100  Hoc placet; hoc homines naris mirantur acutae
1.20.101  Qui sibi caudam hic olfecisse videntur Horatî.
1.20.102  Scilicet hoc est, cur vigilet quis, cur sine coena
1.20.103  Noctes, impransusque dies agat, enecet et se

hic constat, et aere,
1.20.113  Maxime abundare his vitae sapientia princeps,
1.20.114  Atque opus, et labor est. Assem servare memento,
1.20.115  Et tenuisse tibi. Re nulla egeat, qui habet assem;
1.20.116  Vita stat asse: cibum dabit assis, et assis amictum:
1.20.117  Ille etiam servos, vel conciliabit amicos:
1.20.118  Nil refert utros, quando bene emuntur

1.20.122  A puero petit assem. Dat puer ocyus. Ille
1.20.123  Tot sibi susceptos deplorans flensque labores
1.20.124  Immanem queritur vappam, et genuisse nepotem,
1.20.125  Qui sibi congestas male perdat opes. Species hae
1.20.126  Affines nobis sunt: nec minus aut aliter, quam
1.20.127  Laevina, et Vibius, peccarunt saepe poetae,
1.20.128  Sexcentis

1.20.138  Dum Vates studuit salsos captare cachinnos,
1.20.139  Futilibus movit contra se odia aspera verbis,
1.20.140  Illorumque iras, laesos qui se esse putant, vel
1.20.141  Qui metuunt iri laesum. Hinc vindictaque tristis,
1.20.142  Poenaque inexorabili ab hoste; hinc ingeniosi
1.20.143  Verbera sunt tergo merces data

salsos captare cachinnos,
1.20.139  Futilibus movit contra se odia aspera verbis,
1.20.140  Illorumque iras, laesos qui se esse putant, vel
1.20.141  Qui metuunt iri laesum. Hinc vindictaque tristis,
1.20.142  Poenaque inexorabili ab hoste; hinc ingeniosi
1.20.143  Verbera sunt tergo merces data saepe poetae,
1.20.144  Certior

sunt tergo merces data saepe poetae,
1.20.144  Certior Anticyrae medicina virentibus hortis.
1.20.145   Quin tu, si quid adhuc dubitas, agedum aspice me, me
1.20.146  Imprimis, qui dum doceo insanire poetas,
1.20.147  Scribo tamen versus, scribendi et captus amore
1.20.148  Nec possum veterem, Maecenas, ponere morbum,
1.20.149  Nec volo. Si possim. Tanta

delectandi, atque ars opportuna docendi
1.21.19  Conspirat mire simul, et conjurat amice.
1.21.20  Praxitelesne minus, minus est complexus Apelles?
1.21.21  Cecropia sed enim qui fulmina torquet ab arce
1.21.22  Juppiter, ac subito caelum tonat omne fragore,
1.21.23  Iratos numquam Junonia ad oscula vultus
1.21.24  Demisit:

inficior: ridere, et flere potestis:
1.21.96  Sed quidnam excutiat risum, volvantur inanes
1.21.97  Cur lacrymae, quid vos subitas impellat in iras,
1.21.98  Auditor nemo est, qui intelligit. O bone, quid fles?
1.21.99  Si quaeram, natus ne tibi est, an mortua mater,
1.21.100  Uxor, amica? Doles incendia, furta, dolosve
1.21.101  Cognatorum? Nescio, ais,

tactus.
1.21.137  Qualis apud molles est molli more voluptas
1.21.138  Indorum populos, Gangetica corpora, miri
1.21.139  Artifices operis! floccis qui exilibus, atque
1.21.140  Vellere acum tenui docti obvolvisse pusillam,
1.21.141  Sollicitare cavos anfractus auricularum
1.21.142  Sic audent, blandi ut sensu, ac prurigine

opus dicas, quod sentis vivus, et omni
1.21.150  Laetitiae sensu percelleris, atque doloris.
1.21.151  Nec tecum reputas oblitus, quam bene dictum est,
1.21.152  Quod qui tantum sensit, adhuc nil cogitat? Hîc hîc
1.21.153  Mentem animi a sensu tu discrevisse memento.
1.21.154  Verum quo pacto instituat citharistria mores?
1.21.155  Foedere quo

animi a sensu tu discrevisse memento.
1.21.154  Verum quo pacto instituat citharistria mores?
1.21.155  Foedere quo male facta coarguat? Utile plane
1.21.156  Deficit, egregiis qui est rebus, et artibus unus
1.21.157  Propositus finis. Desperes posse docere,
1.21.158  Quisquis es, o fidicen, verso qui pollice vulgus
1.21.159  Occidis populariter, in vitia

facta coarguat? Utile plane
1.21.156  Deficit, egregiis qui est rebus, et artibus unus
1.21.157  Propositus finis. Desperes posse docere,
1.21.158  Quisquis es, o fidicen, verso qui pollice vulgus
1.21.159  Occidis populariter, in vitia omnia rerum,
1.21.160  In quodcumque nefas miserandam vertere plebem
1.21.161  Callidus, emollire animum, imbellemque

SATYRA XXIII. AD LECTOREM
1.22.1  Incidet in nostrum Lector quicumque libellum,
1.22.2  Sentio, noscendi me quanto ardebit amore,
1.22.3  Scire volens haec qui conscripsi carmina vates,
1.22.4  Quis fuerim, et qualis, quo vultu, quove colore,
1.22.5  Quo naso, divesne, an pauper, quo patre natus,
1.22.6  Plebejone, an patricio, quos

placeant populo, haud intelligo sane,
1.22.32  Quidnam prosit eis tibi cognita vita poetae,
1.22.33  Ingenium vel qua ratione tuum haec acuat cos.
1.22.34  Frivola qui captas, et seria negligis idem,
1.22.35  Communi sensu plane te ostendis egere, et
1.22.36  Semper ego tali caream Lectore libenter.
1.22.37  Quod si forte alius quidam latet

ingenue, sed non belle atque perite.
1.22.47  Non sum adeo rudis, ut de me tam libera cuiquam
1.22.48  Permittam arbitria, aut aliquem introducere ut optem
1.22.49  Davum, qui nota usus libertate decembris
1.22.50  Quavis me palam aqua, et quovis perfundat aceto.
1.22.51  In Satyris sed forte meis si quid tibi, Lector,
1.22.52  Aut etiam mihi

tibi, Lector,
1.22.52  Aut etiam mihi respondet, nil mirum est. Ego numquam
1.22.53  Conductum pretio circum tua scrinia misi
1.22.54  Exploratorem, tua qui mihi facta referret.
1.22.55  Naturae sed prima humanae elementa sequutus
1.22.56  Ex istis, quaecumque palam fiunt, et aperte,
1.22.57  Exitum, et indubium finem eduxisse

columbulus ut Cythereae
1.23.105  Urbanum omne petis, circumvolitasque cubile,
1.23.106  Publicus ut placeas intonsis scurra cinaedis.
1.23.107  Infelix studium! veluti magnum qui epos orsus,
1.23.108  Non numeris facere id, verum sermone pedestri,
1.23.109  Atque oratoris conetur more, styloque
1.23.110  (Sit licet ille ipsius

magno in vulgo natura, deditque
1.23.121  Servitio vitam, duroque juvare labore:
1.23.122  Unde bonus miles, bonus et fit navita, arator,
1.23.123  Fullo, mercator: sociae qui publica vitae
1.23.124  Commoda fabriles meriti excoluere per artes.
1.23.125  Primi hominum caelo nullum posuere Platonem,
1.23.126  Nulla Maeonidem, sed te, o Vulcane faber,

faces hominis […]m merge lemani
1.23.172  Dictatis, et quantus es obriguisse memento,
1.23.173  Si vis esse aliquis. Turba o fi[…] […]ulnea vatum,
1.23.174  Qui Venerem glacie colitis, procul, o procul ite,
1.23.175  Turpiculis obolo sellis cessura supellex!
1.23.176  Per vos heu! purae vestis detracta Minervae est,
1.23.177  Et Charisin

SATYRA XXV. FORMICAE
1.24.1   Rebus in humanis o quantum vidit acuti:
1.24.2  Quicumque ille fuit, primus qui protulit illud:
1.24.3  »O nugas hominum, o quantum est in rebus inane!«
1.24.4  Quale Nihil misero urgemus, struimusque labore!
1.24.5  Si dubitas, animo, et paulisper mente

Est hominum argento nequidquam, auroque litantum:
1.24.55  Divitiis quotquot pallescunt, quotquot habendi
1.24.56  Plura sint pereunt, vanae dana tempora vitae
1.24.57  Qui argento insumunt quaerendo, opibusque struendis
1.24.58  Intendunt misere. Requies non ulla labori
1.24.59  Insano datur: accendit male sana cupido
1.24.60  Acriter intorquetque

venit in mentem, natura sospite, numquam
1.24.75  Mensas posse tuas siliquarum, et farris egere?
1.24.76  Inter formicas tritissima fabula regis
1.24.77  Persarum est, qui dum discinctus in aedibus altis
1.24.78  Forte vagatur, in ignotum incidit, et qui etiam ipse
1.24.79  Non norat regem. Dum percontatur ab illo
1.24.80  Quisnam esset, regi se,

et farris egere?
1.24.76  Inter formicas tritissima fabula regis
1.24.77  Persarum est, qui dum discinctus in aedibus altis
1.24.78  Forte vagatur, in ignotum incidit, et qui etiam ipse
1.24.79  Non norat regem. Dum percontatur ab illo
1.24.80  Quisnam esset, regi se, audit, servire. Quid ergo
1.24.81  Rex tibi mercedis

penui exiguae, et magnis dat formulam acervis
1.24.84  Intra illum finem, quem nulli excedere fas est;
1.24.85  Stultorum quamvis frustra tot millia certent.
1.24.86  Ast alia qui parte meant, remeantque vagantes,
1.24.87  Cur nidos subeunt laete; egredientibus iisdem
1.24.88  Frons dejecta stati mest, multo et querimonia fletu.
1.24.89   Sunt quaedam

in aulam
1.24.119  Aedibus e vacuis ita, consumptaque penu jam
1.24.120  Diffugiunt mures confestim plena petentes.
1.24.121  Unde autem hic, quidnam et sibi vult novus hic, subito qui
1.24.122  Aurem impellit formicarum clamor hiantum?
1.24.123  Vociferari, et de magnis contendere dicas.
1.24.124  Hoc plenum est risu. Sapientes esse putabant

domo, absque foco, lare nudus scurra paterno,
1.24.130  Jejuni hunc rabies, et desperatio ventris
1.24.131  Propulit in medium populum, mediosque Quirites.
1.24.132  Vendere qui poterant tunicato verba popello
1.24.133  Simiolo freti, docilisque leporibus ursi,
1.24.134  Barbam submittunt, sophiaeque repente magistri
1.24.135  Invitis fiunt Diis,

stomacho non esca ferenda valenti!
1.24.184  Quis te praetereat tacitum, te maxime doctor
1.24.185  Orte Samo, totius at orbis paene viator.
1.24.186  Fraude Paraetonia, et coxae qui nobilis auro
1.24.187  Scurra, et sacrarum es consanguinitate fabarum.
1.24.188  Euphorbus quondam sub Trojae moenibus, at nunc
1.24.189  In novum ab Iliaco trajectus corpore

lecti carminis obveniat,
2.1.115  Quam vos in multam cum noctem non sine cantu
2.1.116  Alternis choream ducitis ordinibus
2.1.117  Ad blandae numeros citharae? Quae gratia! qui tunc
2.1.118  Vultus! quae moti corporis illecebra!
2.1.119  Ut festo circum sonuerunt omnia plausu!
2.1.120  Ut micuere pedes, ut micuere oculi!

atque tuos inde, Georgy, lares,desit
2.2.11  Sollicitos tristis nequeo compescere questus,
2.2.12   Inque sinum lacrymae, fluminis instar, eunt.
2.2.13  O nemus! o nemori Dî qui Divaeque praeestis!
2.2.14   Non ego divitias numina vestra rogem,
2.2.15  Nympharumve choros duxisse, aut orgia Bacchi,
2.2.16   Arcana aut summi condidicisse Jovis:

sapientia saeclum
2.2.124   Romano eversum fulminat eloquio,
2.2.125  Lucejusque, gravis species rediviva Catonis,
2.2.126   Publica privatis commoda qui antetulit
2.2.127  Semper, et ille minor clara de stirpe Georgi,
2.2.128   Ille tuae, Sorgo, duxque comesque viae.
2.2.129  Et dubitatis adhuc alacri transmittere pontum

2.3.52  Omnibus impatiens nata ruat studiis.
2.3.53  Hei mihi! quis pulcra damnet pietate Neaeram,
2.3.54  Quis non propositam suadet ire viam?
2.3.55  Ipse ego, qui peream absentis moerore Basilli,
2.3.56  Flectibus adspersos qui modo mitto Elegos,
2.3.57  Assensisse meo cogor (miserabile!) damno,
2.3.58  Manantesque genis tergere

mihi! quis pulcra damnet pietate Neaeram,
2.3.54  Quis non propositam suadet ire viam?
2.3.55  Ipse ego, qui peream absentis moerore Basilli,
2.3.56  Flectibus adspersos qui modo mitto Elegos,
2.3.57  Assensisse meo cogor (miserabile!) damno,
2.3.58  Manantesque genis tergere lacrymulas.
2.3.59  Quamquam o! dissidium carae spectare Neaerae

Assensisse meo cogor (miserabile!) damno,
2.3.58  Manantesque genis tergere lacrymulas.
2.3.59  Quamquam o! dissidium carae spectare Neaerae
2.3.60  Immotus sicco lumine qui poterit,
2.3.61  Huic chalybe, et rigido stabunt praecordia ferro,
2.3.62  Nec quidquam humani in pectore moris erit.
2.3.63  Ast ego, cui vera ornatam virtute Neaeram,

2.3.79  Heu dolor! heu pietas! nostrum vehit illa Basillum
2.3.80  Trans mare in ignotas, teque, Neaera, plagas.
2.3.81  Omnia jam vidi, puppem miserabilis illam
2.3.82  Qui vidi nostro e littore vela dare!
2.3.83  In quascumque tamen ventus vos deferat oras,
2.3.84  O mihi tam fida cogniti amicitia,
2.3.85  Quos nunc Neptuni liquentia carpere

2.3.92  Ite piae nostris luminibus lacrymae. ELEGIA IV. AD FULVIUM IN SICILIAM PROFICISCENTEM
2.4.1  Qui novus hic Siculas amor invisisse Puellas?
2.4.2  Siccine tu nostrae tam cito amicitiae,
2.4.3  Oblitusque puellarum es, quae maxima turba
2.4.4  Extremo flens te a littore

2.5.29  Si folia in sylvis gelidam cecidere sub Arcton,
2.5.30  Vere renascuntur vividiora novo.
2.5.31  Sic reparat natura omnes ex artibus artes;
2.5.32  At nos, qui Clario sacra tuo facimus,
2.5.33  Abripimur caeco fatorum turbine vates,
2.5.34  Ut plebs Iliacis Graja sub aggeribus.
2.5.35  Sed quo me caeci rapuit violentia luctus?

quaeram, quae vis Mauros ignota coloret;
2.6.54  Primus Atlantaeis advena littoribus
2.6.55  Unde stetit; quaenam et serum sapientia fastis;
2.6.56  Vel qui sit Scythici fons et origo maris:
2.6.57  Ast haec insomni dudum evigilata labore
2.6.58  Num curis animos, corpora num senio
2.6.59  Expedient? Quid enim Dircaeo cantus

dies. ELEGIA VIII. AD CUPIDINEM
2.8.1  Optime Caelicolûm, Veneris certissima proles
2.8.2  Aeterno Divos qui regis imperio,
2.8.3  Et genus humanum placidis amplecteris alis,
2.8.4  Optime Caelicolûm, caste Cupido, fave;
2.8.5  Dum canimus tua jura, fave. Jam Daedala tellus

2.8.4  Optime Caelicolûm, caste Cupido, fave;
2.8.5  Dum canimus tua jura, fave. Jam Daedala tellus
2.8.6  Non ulli Superum, quot tibi, vota ferat;
2.8.7  Aera qui tenuem, qui vasti caerula ponti,
2.8.8  Terraique sacro concutis igne solum,
2.8.9  Frondentesque avibus sylvas, et lustra ferarum
2.8.10  Omnigenis gaudes exhilarare modis

2.8.4  Optime Caelicolûm, caste Cupido, fave;
2.8.5  Dum canimus tua jura, fave. Jam Daedala tellus
2.8.6  Non ulli Superum, quot tibi, vota ferat;
2.8.7  Aera qui tenuem, qui vasti caerula ponti,
2.8.8  Terraique sacro concutis igne solum,
2.8.9  Frondentesque avibus sylvas, et lustra ferarum
2.8.10  Omnigenis gaudes exhilarare modis

2.8.87  Queis super ambrosium laticem secura Voluptas
2.8.88  Inspergens curas allevat omnigenas.
2.8.89  O vere ante alios felix, longeque beatus,
2.8.90  Mollia qui in molli pectore corda gerit!
2.8.91  Quem pulcro adveniens gratissima corpore virtus
2.8.92  Extra se cara surripit illecebra!
2.8.93  Ille in ferventi semper defixus amore

3.1.45  Quem legat in media Lais formosa Corintho,
3.1.46  Dum nugatores inter vult docta videri.
3.1.47  Verum a natura deflectunt no secus, atque
3.1.48  Qui speculatus avem ramo super arboris auceps,
3.1.49  Trajicit explosa frondes, vurgultaque glande;
3.1.50  Ales at intactis volitans exterrita pennis

Acrius et quavis fugisse mala otia peste,
3.1.75  exercendo bonas artes, agrumve colendo.
3.1.76  Moribus ex istis porro, vitaque virili
3.1.77  Magnanimi vates exorti, qui ore rotundo
3.1.78  Carmina divinum Lucretî imitantia carmen
3.1.79  Arcibus intulerunt Latiis, magnoque Quirino,
3.1.80  Et merito quibus ipse

minus, aut docti ad normam scripsisse Catulli?
3.1.84  Interea summo Rhacusae it gloria caelo.
3.1.85  Quam numquam illius pigeat (tibi spondeo) alumni,
3.1.86  Lucida qui exiguo deducere carmina filo
3.1.87  Ad citharam Phaedri potuit, tenuesque Camenas
3.1.88  Multum laudandus, Musae quia sponte sequuntur
3.1.89  Jampridem assuetae non vota ad

obscurae minimum, doctaeque videri,
3.1.98  Vulgarique ex usu convenientia verba
3.1.99  Deligit, et sola est brevitate diserta, placetque
3.1.100  Non secus, ac per saxa fluit qui interlita musco
3.1.101  Rivulus illimis villam prope ruris amoeni,
3.1.102  Et purae leni cursu pellucet aquai:
3.1.103  At Rhodani praeceps vasto cum murmure flumen

mediocre genus censere cave. Veluti non
3.1.111  Est satyra, aut summi mediocris epistola Flacci,
3.1.112  Sic illum mediocribus annumerare poetis
3.1.113  Usque veto, qui dum satagit componere mores
3.1.114  Immemor haud delectandi punctum tulit omne,
3.1.115  Lectorisque egit jucundo carmine mentem
3.1.116  Per mare, quo voluit, per sylvas,

3.2.115  Imberbes a barbatis didicere magistris,
3.2.116  Tanta est segnities, caecaque superbia mentis!
3.2.117  Atqui irrisorum longe est damnosius agmen,
3.2.118  Qui omnia in incertum revocant. Hae praelia plena
3.2.119  Luce agitat, tacitaque cohors haec noctis in umbra
3.2.120  Insidias struit, et semper nocuisse laborat,
3.2.121  Vitandus

Atque aetas morum Scythico Saturnia ab auro.
3.2.153  Et Scythicis, quaeso, quam magna potentia rebus!
3.2.154  Calliopea hinc matre satus Rhodopeius Orpheus,
3.2.155  Qui citharae fidibus, materna et carminis arte
3.2.156  Mutum et turpe pecus, crudelia pectora, Grajos
3.2.157  Instituens jussit mores posuisse ferinos.
3.2.158  At quis Japetides,

fidibus, materna et carminis arte
3.2.156  Mutum et turpe pecus, crudelia pectora, Grajos
3.2.157  Instituens jussit mores posuisse ferinos.
3.2.158  At quis Japetides, ignis qui semina fertur
3.2.159  Subduxisse Diis, populo et vulgasse Prometheus?
3.2.160  Hic ille est porro Scythica de gente magister,
3.2.161  Prima per Europen dii qui semina

Japetides, ignis qui semina fertur
3.2.159  Subduxisse Diis, populo et vulgasse Prometheus?
3.2.160  Hic ille est porro Scythica de gente magister,
3.2.161  Prima per Europen dii qui semina cultus
3.2.162  Dididit, et vitam solers per prima reperta
3.2.163  Excoluit, meditando et primas extudit artes.
3.2.164  Atque adeo historiis dignum famaque perenni

ferens adsim, et quod ego desiderer unus,
3.3.3  Cum tibi cycnaeo tot plaudunt carmine vates;
3.3.4  Ille ego, quem tu adeo tali es complexus amore,
3.3.5  Ille ego, qui te adeo tali complector amore.
3.3.6  A scribendo etenim, Pindi et per inane vagando
3.3.7  Me, teneas ut vera, pudor deterruit infans
3.3.8  Ne arguerer blandos inter malus

3.3.12  Plaude, habeat si quid dignum sapiente, bonoque.
3.3.13   Sanctior augusto mos hic solemnis honore
3.3.14  Atque hominum priscis, notusque recentibus aeque
3.3.15  Qui facibus datur, et servatur ubique maritis,
3.3.16  Et cui forma decens pompae cumulatur honestae
3.3.17  Sacrorum ritu, pactisque ad sidera votis,

et servatur ubique maritis,
3.3.16  Et cui forma decens pompae cumulatur honestae
3.3.17  Sacrorum ritu, pactisque ad sidera votis,
3.3.18  Dicite qui sapitis, per quem venit, unde datus, cur?
3.3.19  Non ego de officiis vitae nunc certo maritae,
3.3.20  Aut quaenam in natos est matri, aut gratia patri;
3.3.21  Scilicet hoc

igni praedam, sed viscera cruda
3.3.116  Horrendum dictu! mandunt, et corpore vivo
3.3.117  Sapius ingluviem explevere. Vides quo apud ipsos
3.3.118  Nuptiae ubique in honore, qui avis cultus, proavisque,
3.3.119  Atque ut majorum sacris posita ossa sepulcris!
3.3.120  Mos humanior a cultu vitaque ferina
3.3.121  Quicumque hos inter distat paulisper, ab

queis otia rebus honeste
3.4.3  Fallere languentis dum conor taedia vitae,
3.4.4  Quam tecum ingenuas Musarum aliquando per artes
3.4.5  Colloquar, et presso delibem carmine, qui sit
3.4.6  Finis amicitiae, qua se tenus exerat usus
3.4.7  Illius, unanimesque inter quae jura sodales?
3.4.8  Haec ego praeteritis vigilavi noctibus: haec nunc

mihi ne nubes, et inania captet
3.4.42  Quisquam, aut ampullas et sesquipedalia jactet
3.4.43  Sensa animi, mentisque emotae velle videri
3.4.44  Gestiat, insigni donari qui cupiat se
3.4.45  Laurea amicitiae. magna et praeclara professi
3.4.46  Plerumque exiguum praestant. Pars maxima quorsum
3.4.47  Fucat amicitiam scurrili vana colore,

immodico meritorum pondere scurram,
3.4.62  Atque ipsam pro illo certet deponere vitam.
3.4.63  O mihi perfricta execrandum fronte procacis
3.4.64  Monstrum hominis, sibi qui tantum arrogat! et quem
3.4.65  Non alium puduit pro se mactari, et amici
3.4.66  Incisis sua qui servavit commoda venis.
3.4.67   Quare justitiae, ipsius finitur et aequi

mihi perfricta execrandum fronte procacis
3.4.64  Monstrum hominis, sibi qui tantum arrogat! et quem
3.4.65  Non alium puduit pro se mactari, et amici
3.4.66  Incisis sua qui servavit commoda venis.
3.4.67   Quare justitiae, ipsius finitur et aequi
3.4.68  Foedus amicitiae modulis. Sed partibus aequum
3.4.69  nascitur e paribus, tantumdem ut det,

audi. Quid cessas? Nullis te ego quaero
3.4.90  Excipere incautum insidiis, neu lubrica contra
3.4.91  Arma fero, arguto rixantum more sophorum,
3.4.92  Intempestiva qui garrulitate potentes
3.4.93  Tempus abutuntur, de lana ubi forte caprina
3.4.94  Irarum ingenti molimine vociferantes
3.4.95  Digladiantur, uti jurgandi ambagibus, atque

inventis repressa injuria poenis.
3.4.116  Ac dum jucundis lentas sermonibus horas
3.4.117  Fallunt, aut molli superant fastidia risu
3.4.118  primi hominum, humanos qui coetus concelebrarunt.
3.4.119  Coepit amicitiae sensim se promere sensus,
3.4.120  Mutuaque officia, aut benefacta in rebus egenis
3.4.121  ingenuos pepulere animos testarier

3.4.129  Utilitate: queant nempe ut mortalia saecla
3.4.130  Longius angustae protendere commoda vitae.
3.4.131  Rebus at humanis quam consulit ille maligne
3.4.132  Utile qui certat secernere falsus honesto!
3.4.133  Hic omnes una causas evertit honesti.
3.4.134  Quod, si nimirum nihil ulli contulit unquam,
3.4.135  Interius nulla fungi bonitate

aliquis contra, quem nec male sana libido,
3.4.284  Nec levis ambitio, nec amor divexat habendi?
3.4.285  Cui incorrupta fides, et nuda modestia cordi,
3.4.286  Et sua posthabuit qui alienis commoda rebus?
3.4.287  Qualis Pisonum minor est, quem candida culti
3.4.288  Simplicitas animi, morumque urbana supellex
3.4.289  Illa virtutis sublimem in sede

3.4.293  Atque parem sentire dedit virtutis amorem.
3.4.294  Quare in amicitia hic tibi murus alienus esto,
3.4.295  Te dignum legisse virum, teres atque rotundus,
3.4.296  Qui nihil in vita cupiat purgasse priori.
3.4.297  Omnis amicitiae solido fundamine semper
3.4.298  Prima basim jaciat virtus: virtute remota
3.4.299  Tendere non ultra possis,

3.4.300  Factum aliud, tenuis praeterquam nomen amici
3.4.301  Ceu quae cum Gallae est moechis concordia Gallo.
3.4.302  Nec tamen ille boni famam mercatur amici,
3.4.303  Qui sola tantum vitute involvere sese
3.4.304  Contentus, male sprevit cetera: sit licet ille
3.4.305  Fabricio, prisco sit par probitate Catoni,
3.4.306  Punctum in amicitia nequeat

species, nec tantum Juno pudica
3.4.322  Est, sed pulcra etiam. Doctus, jucundus amicus
3.4.323  Sit, comis, lepideque urbanus, amabilis idem,
3.4.324  Et morum facilis, vitiis qui ignoscere parvis
3.4.325  Possit Aristippo propior, quem vita decere
3.4.326  Alterno rerum possit quaecumque colore.
3.4.327  Nempe ita virtuti virtutis commoda demum

3.5.7  Quos non ulla dies nostro, dum vita manebit,
3.5.8  Eximere ex animo, memorique e pectore possit.
3.5.9  Maxima pars hominum morbum ridetur ob istum
3.5.10  Qui non illepide vobis incidit, ut res
3.5.11  Longe aliter se habeant, ac illis forte videtur.
3.5.12  Accipite ergo ambo, atque animis bene figite vestris,
3.5.13  Quantum hic

Quas inter curas, rerumque negotia nemo
3.5.72  Sic est importunus, tanta et nemo molestus
3.5.73  Hactenus ingessit misero fastidia, quantum
3.5.74  Nescio quis, legum qui se jurisque peritum
3.5.75  Esse ait, ignarusque jocos, risusque movere,
3.5.76  Insulso stomachum movit, bilemque libello.
3.5.77  Illi Unum latio, atque

3.5.97  Inter cursorum plausus, interque protervos
3.5.98  Clamosae plebis risus? Quam velim, ut ille
3.5.99  Perlegat haec idem, movisse et jurgia primum
3.5.100  Poeniteat, qui numquam a me expugnatus acerbo
3.5.101  Dicto est, in quem irasci jam nolo acrius. Atqui
3.5.102  Quod petitis carmen me mox reduce ambo feretis:
3.5.103  Donec enim istis

supplex
4.1.28   Ad tua genva
4.1.29  Accidet: nec dona feres, sed ipse
4.1.30  Te ambiet donis, inimicam et ille
4.1.31  Sentiet rursum, male qui modo te
4.1.32   Spernit amantem.
4.1.33  Ergo nunc adsis, Dea: nunc molestis
4.1.34  Solve me curis; animusque si quid
4.1.35  Optat, hoc

cupidinem
4.2.22  Evasit insons, juraque civibus
4.2.23  Servavit incorrupta, major
4.2.24  Invidia, precibusque judex;
4.2.25  Infamibus qui et terribilis reis
4.2.26  Contemsit iram prava jubentium,
4.2.27  Aequisque repressit nocentes
4.2.28  Suppliciis animosus ultor,

III. AD EUMDEM AEGROTANTEM ODE
4.3.1  Sorge o, eorum prime sodalium,
4.3.2  Unus trecentis qui mihi millibus
4.3.3  Antiquior, jucundiorque es
4.3.4  Nectaris, ambrosiaeque rore,
4.3.5  Nil montium altos Umbla volubilis
4.3.6  Inter

HENDECASYLLABI
4.5.1  Dori, deliciae meae, Catella,
4.5.2  Quam quotquot cupiunt mihi placere
4.5.3  Esse ajunt lepidam, et satis venustam;
4.5.4  At qui laedere me volunt maligne,
4.5.5  Certant, nec lepidam esse, nec venustam;
4.5.6  Salve, et unius assis aestimato
4.5.7  Sermones hominum inficetiorum.

4.8.8   Nostri in vos studii vestra erit utilitas. IX. URBANO APPENDINIO SCHOLARUM PIARUM EPIGRAMMA
4.9.1  Qui me promisso lusisti, Urbane, libello,
4.9.2   An sentis quo te pollueris scelere?
4.9.3  Quod nec tota suis Amphitrite abluat undis,
4.9.4   Nec potis ulla satis relligio

PROCELLA REFUGIUM DEDIT EPIGRAMMA
4.11.1  O domus hospitio in media mihi cara procella,
4.11.2   Carior at, tuus est Hygia quod dominus!
4.11.3  Accipe herum fausto precor omine, qui lare me absens,
4.11.4   Et medica praesens qui pius arte fovet. XII. DE SECUNDO ELISAE PARTU EPIGRAMMA
4.12.1  O formose puer,

hospitio in media mihi cara procella,
4.11.2   Carior at, tuus est Hygia quod dominus!
4.11.3  Accipe herum fausto precor omine, qui lare me absens,
4.11.4   Et medica praesens qui pius arte fovet. XII. DE SECUNDO ELISAE PARTU EPIGRAMMA
4.12.1  O formose puer, pulcrae spes altera Elisae,
4.12.2   Vive diu,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report