Your search found 28609 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 7508-7680:

apud omnes autoritas, ut quicquid abs te probatum noscitur, id ipsum uel arroganter improbare uel palam carpere audeat nemo. Sed dicet aliquis: Ut quid GLAUKA=S *)AQH/NAS, ut quid ligna in siluam portas? Quare huic, qui scientiarum omnium ornamentis affluit atque abundat, litterarium munus mittis? Cui ego ingenue respondebo: Talem uirum, tam eruditum, tam sanctum, tam in omni laudis genere celebrem nullo alio munere iustius conuenientiusque colere poteram quam hoc

Pieridumque chorus. Nam non ego dicere Troię
Excidium Thebasue paro nec sparsa cruore
Thessala Romano bellis ciuilibus arua,
Sed cęlo cognatum opus arcanisque sacratum
1.10   Mysteriis. Quorum qui solus crederis autor,
Solus, magne deus, mihi iam cantanda ministres. Iudei
Gens quondam Iudea potens opibusque uirisque,
Orbe sub Eoo residens, non inscia uerę

1.15   Edidicit monstrante deo, referentibus ipsis
E cęlo afflatis certissima quęque prophetis.
Hinc unum celebrare deum, uirtute creata
Cuius cuncta forent, coepit, terramque polumque
Qui regat et sensus cunctis uitamque ministret.
1.20   Quos uero gentes alię populique colebant,
Hos non esse deos, sed prorsus demonas ipsos,
Quorum homines capti iam pridem fraudibus errant
Vix numeranda suis

Deus ad Samuelem
1.85   Re facturus ait: "Samuel fidissime, quid tu
Profusis Saulem lachrymis gemis, improba cuius
Dextra meum toties prauis despexerit ausis
Imperium legique meę qui tendere contra
Nil timuit? Populone pio dominarier illum
1.90   Ius tu fasque putas? Quin talem comprime luctum
Atque hęc nostra modo mandata facessere perge Iesseus, Dauidis pater

monstras, deus eligit aut probat ullum
Ex istis, quos tu coram consistere cernis.
1.135   Nunquid non alius superest tibi filius isto
Ex numero?" — "Superest", respondit "pascua curę
Cui sunt et gregibus iunior qui pręsit alendis."
Tunc Samuel "Non ante dapes gustabimus" inquit
"Quam puer huc ueniens se nobis offerat ultro." Dauid
1.140   Iussis ille patris parens et pascua linquens

Sin hominem, magnum testantia forsan amorem. Munera oblata Sauli
1.185   Iam Bacchi et Cereris speciebus onustus
Ducitur in medium, simul et pinguissimus hędus,
Villosę sed adhuc qui paruulus ubera matris
Lambebat, niueum suctu sorbente liquorem.
Hęc oblata sibi placido Saul omnia uultu
1.190   Accipiens multas egit pro munere grates,
Sed pro mente magis facili simul atque benigna

Tanta erat in sonitu mentem mulcente potestas!
1.240   Cessent Dirceos cytharę modulamine muros
Iactare extructos uatum commenta priorum
Rupesque et siluas Rhodopeia plectra secutas.
Hęc conficta quidem nemo est, qui nesciat, et si
Quisquam adeo tota soluit de fronte pudorem,
1.245   Facta esse ut dicat, tamen impendisse salutem
Humanę plus est depulso demone menti
Tamque feram domuisse soni dulcedine pestem.

Quam pugnam exercent, quum tandem maximus ille, GOLIAS
1.325   Ille Gygantei generis, sed spuria, proles
In medię uallis descendens plana Golias
Horrendo clamore tonat: qui cernere ferro
Et conferre manum secum audet, colle relicto
Deuolet, ut medio peragantur pręlia campo.
1.330   Vnius iam cęde uiri si uictor abibit
Iudeę miles, populo dominetur utrique
Rex

Rex Saul; oppresso si uicerit hoste Golias,
Turba Palestinę concędat Saulica genti.
Talia uociferans, ualido correpta lacerto
1.335   Tela quatit toruisque oculis et fronte minatur.
Corporis huic habitus, cubitos qui mensus in altum
Bis ternos palmumque simul processerat unum,
Membraque tam magnę quadrabant cętera moli.
Improba crassities laterum, tumor altus obesi
1.340   Ventris, coxa patens, longa internodia crurum

Hastam dextra minax digitis complexa trabalem
Vibrabat lati conuersa cuspide ferri.
Israhelitarum dum singula corpora solus
Prouocat ad pugnam, segnes et uoce lacessit,
Nemo fuit numero ex omni, qui comminus armis
1.360   Certare et contra uoluisset stare Goliam,
Magna licet pręses uincenti pręmia, magnos
Proponat census et summum laudis honorem.
Quippe suos animis postquam languescere uidit,

Talibus aggreditur dictis: "Fortissima quondam
1.365   Pectora diuinumque genus, Iudea iuuentus,
Cernitis en quali nos contra tendere probro
Non cessat uocitans audax in pręlia Getheus?
Nonne estis geniti ex illis, qui regibus istud
Erripuere solum, quis gentes uincere iniquas
1.370   Fata dabant? Deus ipse, deus considere terris
His iubet, et timor est inimicę obsistere genti.
Res et opes uobis et cuncta auferre paratę?

Ausum se pręsenti animo consistere contra
Atque pedem firmare loco, donec venienti
Attulit exitium discussis fuste cerebris.
Inde quod in fuluum gradiens quandoque leonem
1.435   Inciderit, rictus qui contra ferret hiantes
Infrendens rapidoque ruens per deuia cursu,
At se contortum difractis dentibus acri
Infixisse gulę per aperta foramina saxum.
Hinc illum gemuisse diu, dum spiritus ęger

fugere cateruę
Incircumcisę montana per auia plebis.
1.475   Insequitur Iudea phalanx pauitantia cędens
Terga uirum longe, portas Acharonis adusque
Getheasque domos, hosti loca tuta fugato,
Qui reliquus potuit cędi superesse cruentę. Vesper
Inde reuertentes quum Sol procliuus in undis
1.480   Oceani nitidum properaret condere currum
Parsque aduersa poli, uenienti obnoxia nocti,

tecta tabernę
Arma tulit Dauid regique dicata superno
Liquit et ingentes pro palmę munere grates
1.490   Exultans lętumque canens peana peregit.
En tibi, quo tandem perducta est ira superbi,
Qui sese inuictum iactarat, uiribus ampli
Corporis et fido armorum munimine fretus
A pastore iacet tandem superatus inermi
1.495   Atque illi, pugnax quem secum gesserat, ensi
Prębuit oblatas ceruices uictus et ora.

Sic, ubi iam tales cantus Saul auribus hausit,
Contorquere caput furiis accensus et ira
Coepit et "En," inquit, "quo me sors egit iniqua,
Vt decuplo maior Dauidi gloria surgat,
Nostris auspiciis, nostro qui militat ęre,
2.55   Quam mihi, qui regno pręsum, quem maximus unum
Spectat honos. Ergo conuerso cardine rerum
Mancipio dominus famulabitur? Ille sedebit
In regni solio et sceptri potietur honore?"

Contorquere caput furiis accensus et ira
Coepit et "En," inquit, "quo me sors egit iniqua,
Vt decuplo maior Dauidi gloria surgat,
Nostris auspiciis, nostro qui militat ęre,
2.55   Quam mihi, qui regno pręsum, quem maximus unum
Spectat honos. Ergo conuerso cardine rerum
Mancipio dominus famulabitur? Ille sedebit
In regni solio et sceptri potietur honore?"
His ardens odiis, illi, quem semper

His ardens odiis, illi, quem semper amauit,
2.60   Insidiari animo iam tandem coepit acerbo,
Non culpa ipsius, sed uulgi errore pusilli,
Si tamen est error laudes plausumque dedisse
Illi, qui uictis uicto succurrerat hoste
Quique sua cunctis peperit uirtute salutem. Tempus
2.65   Altera flammiferi iam lampas fulgida Solis
Scandebat rapido summum super ęthera curru

Nec pecori, nec parce uiris. Prostrasse Goliam
Et pepulisse procul nostris a moenibus hostem
Non satis est, nisi Marte ferox aliena lacessas
2.100   Illorum populans fines, inuadere regni
Ausi qui dudum fuerant campestria nostri." Comparatio
Callidus ut quondam curuo piscator in hamo
Componit dulces et in ęquora porrigit escas
Blanditusque cibis unco comprendit aheno

Sic Saul alloquio cęlat quod corde uolutat.
Nanque cupit tali Dauidem Marte perire,
Polluat ipse suas eius ne sanguine palmas. Respondet Dauid
2.110   Tunc humilis Dauid "Qui sim, uel qualibus" inquit
"Intra Bethlemam genitus natalibus urbem,
Vt merear gener esse tuus, clarissime regum?
Non mea paupertas, generis neque sordida nostri
Conditio digna est tam celsum scandere

Frustra igitur sceleris peragendi tempora nactum
Apta ratus iam se Cisides, protinus instat
2.150   Occultis certare dolis et fraude latenti.
Submittit quosdam simili satis arte peritos,
Dauida incautum qui supplantare uolentes
"Macte" aiunt "uirtute tua, fortissime Dauid,
Chare nimis regi! Tibi nubere nanque Micholam
2.155   Ipse suam statuit natam: quę sępe petita
Diuitibus clarisque procis, tibi traditur uni.

Maiestas quam quo poterit sua tendere uirtus,
Sed tamen "Experiar dubii discrimina belli"
Inquit "et anne humiles oculis deus aspicit ęquis.
Porro quum fuerim satis hoc expertus in illo,
2.170   Qui nostrę iacuit prostratus uerbere fundę.
Idem, spero, deus nec in his me deseret ausis.
Exurgens igitur cuneos ad bella coactos
Instructamque aciem trahit audax et ruit ultro.
Vrgebat, quę tarda solet

Castra inimica uidet. Tunc firmat signa parumper
Hortaturque suos: "Socii, confidite," dixit
2.180   "Vicimus. Hos etenim, quos contra stare uidetis,
Iussit rex Superum uestris delerier armis.
Qui iubet, hic uobis dabit, ut pręstare queatis.
Tantum animis opus est et iam rata fata sequentur." Dauid uictor
Dixit et aduersos telum contorsit in hostes.
2.185   Sublato clamore uiri

Alloquitur stantes: "Quis tam temerarius" inquit
2.335   "Extat, ut ille meis penitus parere negabit
Imperiis? Iubeo Dauidem protinus ipsum
Interimi uestris armis. Ne quęrite quare.
Ille meus fiet, qui iussa refugerit, hostis.
Experiar, seruone magis seruire velitis
2.340   An domino." Tales rabidus dabat ore loquellas.
Discessit tristis Ionathas moestusque periclo
Illius, magno fuerat cui iunctus amore.

Communis tua culpa mihi. Nunc ergo rogatum
Te uenio obtestans: Dauidem perdere uelle
2.385   Desiste immeritum duroue extinguere fato
Egregium fidumque tibi. Fuit ille decori
Virtuti famęque tuę, qui cęde Goliam
Sustulit, aduersas qui fregit Marte phalanges.
Armatus quoties conflixit, uictor ad istam
2.390   Cum spoliis rediit, cunctis plaudentibus, urbem.
Gloria magna tibi est promptos fortesque fouere

Te uenio obtestans: Dauidem perdere uelle
2.385   Desiste immeritum duroue extinguere fato
Egregium fidumque tibi. Fuit ille decori
Virtuti famęque tuę, qui cęde Goliam
Sustulit, aduersas qui fregit Marte phalanges.
Armatus quoties conflixit, uictor ad istam
2.390   Cum spoliis rediit, cunctis plaudentibus, urbem.
Gloria magna tibi est promptos fortesque fouere
Semper ad arma uiros. Pręsentia numina

Othoniel, quid Aioth, Delbora uirago Iahelque,
Quid fortis Gedeon, quid denique uiribus omnes
2.445   Exuperans Sanson. Saulem quoque coeperat ipsum
Diuino celebrans ad sydera tollere cantu:
Vt, qui conati fuerant euertere Iabin,
Vicit Amonitas, ut turmas fuderit acres
Amalechitarum, quum regem cępit Agagum.
2.450   Plura etiam dicturus erat, sed percitus igne Saul in Dauidem

agri
Lędat Amyneam rostris carpentibus uuam.
Rex Saul, ut sacrum celeri pede contigit Aioth,
3.65   Primus sistit equum, primus descendit ab illo,
Post regem reliqui. (Mirum!) ruiturus in omnes
Qui mox uisus erat, placatur protinus, ipsum
Pręsentem mitis Dauidem spectat et ipsum
Iam reuerenter adit uatem, iam carmina condit
3.70   Laudis et ipse deo reiecto nudus amictu
Ac uelut insanus. Vulgi uox ire per

Noba urbs Levitarum
Vrbs antiqua fuit sanctis data Noba Leuitis. Achimelech sacerdos
Achimelecus ibi multa pietate sacerdos
Notus erat, uenientem qui Dauida recepit.
Miranti, quare sic incomitatus adisset
3.245   Illas ipse domos tam magnus militiai
Ductor, deuicto toties tam nobilis hoste, David
Respondit Dauid,

diuersos ędere gestus,
Diuersos pedibus. Quicquid dementia cogit
Desipere insanos, timor hoc Dauida coegit
Inter Getheos Achi spectante tyranno. Achis rex
Talia qui tetrica temnens spectacula fronte
3.330   "Quid mihi laruatum hunc hominem penetralibus istis
Induxistis", ait, "quem non resipiscere tota
Phocidos Anticyrę faceret purgamine silua,
Non ipsi fratres Podalirius

Talibus ille igitur donatus rebus abiuit.
Inde ego discedens celeri pede castra petiui,
Vt tibi deferrem, ne rerum nescius esses."
Rex nimis indignans accersere protinus ipsum
Pontificem cunctosque iubet, qui sacra litabant
3.425   Ante aras Nobę. Pariter uenere uocati. Saul sacerdotes Nobę perdere iubet
Et rex continuo "Quas ob res, Achimelece,
Coniurastis" ait "me contra tuque tuique

Militię statuens ductorem, huic arma negare
3.450   Duximus esse nefas aliquidue optare sinistrum.
Si quicquam posthac tibi, rex, deliquerit ille, nota
Nescimus. Venia est dignus, qui nescius errat.
Ignoscas igitur, quando est ignoscere dignum.
Credidimus generumque tuum turmęque tuorum
3.455   Pręfectum tibi, rex, ex omni parte fidelem,
Acceptum charumque tibi, tua iussa secutum

Officiisque parem, quę te pręstante recepit.
Nostra quibus si forte uoles conferre, uidebis
Esse illis collata nihil. Sin poena parata est
3.460   Vlla operi nostro, me spectat mulcta. Quid isti
Peccarunt, qui me solum de rebus agundis
Consultant semperque omnes mea iussa facessunt?
Esse meum crimen fateor, si crimen habetur,
Rex, iuuisse tuos (nam sic ego rebar) amicos." Saul

"Perfidiam compto nimium sermone tegendo.
Vna omnes uos culpa reos declarat. An ullus
3.470   Esse fugę potuit Dauidis nescius ipsum
Auxilii armorumque uidens et panis egentem?
Nemo fuit uestrum, qui tunc uenisse referret
Illum, quin etiam uictu iuuistis et armis.
Vos igitur, lateris, iubeo, custodia nostri,
3.475   Hos omnes uestro pariter disperdere ferro
Perfidięque scelus meritis distringere poenis!"

Nec pecori parcens. Animantia sustulit uno
3.505   Cuncta die. Nemo de strage superfuit ista Abiathar filius Achimelech
Pręter natorum iugulati antistitis unum
Effugio elapsum, proprio qui nomine dictus
Abiatharus erat. Venit hic clademque nefandam
Profusis moerens lachrymis exponere coepit
3.510   Dauidi et cunctis Dauidica signa secutis.
Haud siccis oculis scelus hoc Iesseius heros

contra talia Dauid Dauid ad suos
"Quid timidi musatis?" ait "Victoria uobis
Promissis firmata dei est, cui terra polusque
4.15   Obsequium pręstant, diuisis ęquoris undis
Qui siccum monstrauit iter populumque fidelem
Inter terribiles adaperto tramite fluctus
Eduxit tutaque potens regione locauit.
Hostiles autem currus aciemque secutam
4.20   Obruit effusis laxati gurgitis undis.

secutam
4.20   Obruit effusis laxati gurgitis undis.
Contulit hanc nostris patribus deus ipse salutem,
Non uis ulla uirum, non multę copia gentis.
Et dubitatis adhuc illius fidere uerbis,
Qui nunquam fallit, cuius ualet omnia uirtus?
4.25   En iterum responsa petam, quo certius istud,
Non mente ancipiti, quod diximus, accipiatis.
Indue sacrati niueum uelaminis ephot,
Vt rursum consulta petas rursumque

Ziphei loca multa quidem regionis opimę.
Rex uero subito collecto milite campos
Transgressus, montem peruenit ad usque Maonem
4.145   Instructaque acie coepit conscendere collem,
Ipsum cum sociis qui tunc Dauida tenebat.
Cui iam nulla fugę fuerat uia, nulla salutis
Spes nisi quam solam diuino fretus habebat
Auxilio. Quare geminas ad sydera palmas
4.150   Sustulit et tali numen cum uoce precatur:

4.250   Quam mea nunc elata manus tibi monstrat et offert.
Ac perpende simul, siquid molitur iniquum,
Siquid agit prauum tuus hic post talia seruus.
Quem tu quam iustis disperdere niteris armis.
Is qui cuncta uidet. Superum rex, ipse uidebit.
4.255   Ipse boreę mentis tutor uindexque malignę." Saul
Obstupuit mutilata uidens sua tegmina limbo
Cisides animumque pium miratur in illo,

uidebit.
4.255   Ipse boreę mentis tutor uindexque malignę." Saul
Obstupuit mutilata uidens sua tegmina limbo
Cisides animumque pium miratur in illo,
Insidiatori potuit qui parcere uitę
Ipse suę, iustam tanto quum posset ab hoste
4.260   Expetiisse necem seque excussisse periclo.
Hinc uictus pietate uiri certantis honestis
Contra arma officiis, postremo nullius unquam

Tunc autem Dauid castro uicina Pharano
Arua tenens didicit Nabalis ouilia lana
Expoliata sua seruis tondentibus illa Mons Carmelus
4.300   In caulis, Carmele, tuis, qui proximus urbi
Chebronę insurgens magno petis ęthera dorso
Palmiferumque caput sub cęli nubila condis. Nabal diues
Iste Maonis erat Nabal ditissimus urbis,

iubare exorto, tot deinde reuertens
4.315   Intra septa domus iam Sole cadente locabat. Dauid
Iesseides ideo tali sibi munere uinctum
Nabalem petiit modici subsidia uictus.
Qui missi fuerant, illi mandata fideli Dauidis nuncii ad Nabalem
Ore recensentes dixerunt: "Optime Nabal,
4.320   Teque tuamque domum notus certamine Dauid
Dux noster saluere iubet mittitque

4.345   Has igitur fudit turbato pectore uoces: Nabal respondet
"Quid mihi cum nato Iessei? Scilicet illo
Huc fugiente pecus tutum fuit. Ergo uerentur
Prędones seruum, qui nunc deserta peragrat
Et pauidus domino quęrit latitare relicto.
4.350   Ergo alimenta meis tollam tonsoribus, illum
Vt pascam, atque homines, quorum nec nomina norim,
Nec genus aut patriam, saturem modo carnibus

Vos uestrumque ducem carpsit temerarius ille
4.370   Haud minus audenter quam si uilissima cuncti
Mancipia essemus seu quicquam uilius illis:
Non noti uirtute uiri, non hoste timendi
Iam toties uicto. Qui simus, nouerit ille
Per sceleris poenas. Nostro delebere, Nabal,
4.375   Quos temnis, ferro. Dirę petulantia linguę
Et tua tota domus tecum subuersa peribit
Et pecus omne simul." Post hęc accingit acuto

Desilit Abigail, quo iam ferebatur, asello
4.415   Et uenerata uirum uenientem prona salutat.
Sternitur ante pedes miserando prouida gestu
Flebilibusque modis atque illum talibus orat:
"Inclyte dux Dauid, Superum qui rege fauente
Bella geris gentemque domas idola colentem,
4.420   Te prostrata rogo, perpendas quam sit iniquum,
Vt multi insontes unius crimine stulti
Plectantur culpamque luat gens inscia culpę.

multa exoluam, tibi me debere fatebor.
4.435   Quicquid habemus enim, nostra est possessio, munus
Sed, dux magne, tuum. Tamen est pro munere tanto
Facta offensa tibi. Facta est, iam uertere nemo,
Ne sit facta, potest. Qui fecit, non bene sanę
Mentis erat. Nunc ipsa tuis oransque precansque
4.440   Aduoluor pedibus. Veniam mihi criminis huius
Ancillę concede tuę dignareque dona
Accipere hęc oblata tibi, quę nempe fatemur

refutans
Credatur coeptum nondum posuisse rigorem.
4.470   Atque his astanti respondens Abigaili Dauid ad Abigailem
Exhilaratus ait: "Summas ego debeo grates
Ętherio primum, qui temperat omnia, regi,
Summas deinde tibi. Dedit ille repente profectis
Hic hodie ut fieres armatis obuia nobis.
4.475   Tu dulci eloquio uerbisque potentibus oris
Placasti ingentem nostris in cordibus iram,

aures,
Talis ibi per tota ruens triclinia clamor
Murmure multiplici latas repleuerat ędis. Nabal ebrius
5.20   Inter conuiuas Nabalem forte maritum
Cernit, qui manibus plenum cratera duabus
Sustulit amplexus labrisque admouit et ore
Exhaustum cupido totum consumpsit hiatum.
Et tunc illa quidem deprendit tam magis ipsum
5.25   Incaluisse aliis quanto maiore bibendi

Abigail narrat quę gesserat. Ille periclo
Territus audito trepidos uix sustinet artus.
Inde stupens nec adhuc meritas euadere poenas Comparatio
Posse timet. Veluti mediis qui fluctibus olim
5.45   Iactatum fragili meminit se forte carina,
Quos uix effugit fluctus, exhorret eosdem
Nec potis est illos animo memorare quieto.
Liber erat poena Dauidis munere Nabal.
Sed

Vel fieri uel dici pars aliqua ancillarum."
Ergo ubi defuncto persoluit iusta marito,
Exurgit dorsumque sui conscendit aselli
Ingrediturque uiam quinis comitata puellis
5.95   Cumque uiris, illi qui se uenere uocatum, Vesper
Maturauit iter. Nondum Phoebeia lampas
Oceani Hesperia pręceps se merserat unda, Abigail fit Dauidis uxor
Quando

ictu
Conficiam Saulem?" Quotus hoc uetuisset in hoste
Tam sibi suspecto, quem iam nec mitia uerba
Reddere placatum poterant, nec cognita fidi
Pectoris officia? At uetuit Iesseius heros.
5.140   Qui tunc tale suo responsum fudit Abisę: Dauid ad suum Abisam
"Mitte animum talem! Nequaquam criminis expers
Esse potest, quisquis perfusum chrismate sacro
Ausus erit uiolare uirum seu

Dauid ad Saulis custodes
O quibus est Saulis, iam surgite, surgite et aure
Nequaquam surda nunc nostra admittite dicta!"
Abnerus uocis sonitu uulgique tumultu
5.160   Experrectus ait: "Quis tu, qui ueneris isto
Verborum tonitru regis turbare quietem?"
Respondit Dauid: "Num non, Abnere, potestas
Illa tui donata manet tibi munere regis,
Post ipsum ut fieres primus? Taline rependis
5.165  

Sopiti steterant. Domini custodia quem sic
5.170   Delectet, mortis poenas est pendere dignus." Saul placatur
Agnouit uocem iam rex Dauidis et idem
Commotus pietate uiri, qui parcere uitę
Insidiatoris toties quam cęde nocere
Maluit, "Heus" inquit "nunquid Iesseia proles
5.175   Et meus es Dauid?" Cui statim reddidit ille: Dauid ad Saulem

Viribus atque meis, te nunc ultore ruina
5.190   Compensare mea iam sperent atque meorum.
Ergo infesta mihi, Cisides, arma mouere
Non potes, ipse tuos nisi contra iuueris hostes.
Desine me tandem, qui te colo, uelle perire
Atque fauere illis, optant qui tristia fata
5.195   Ambobus nobis et semper Marte lacessunt.
Ecce iterum potuit mea te configere dextra,
Et se continuit. Facti mutilatio uestis

Compensare mea iam sperent atque meorum.
Ergo infesta mihi, Cisides, arma mouere
Non potes, ipse tuos nisi contra iuueris hostes.
Desine me tandem, qui te colo, uelle perire
Atque fauere illis, optant qui tristia fata
5.195   Ambobus nobis et semper Marte lacessunt.
Ecce iterum potuit mea te configere dextra,
Et se continuit. Facti mutilatio uestis
Fecerat ante fidem, faciat nunc hasta cyphusque,

Et se continuit. Facti mutilatio uestis
Fecerat ante fidem, faciat nunc hasta cyphusque,
Pręda thoro sublata tuo, distenta sopore
5.200   In quo membra tenens proflabas pectore somnum,
Quum nemo, qui non altum dormiret, adesset."
Confusus rex mente fuit, quo crimina posset
Expurgare, nihil sibi cernens esse relictum. Saul respondet
Mox "Peccaui." inquit "Veniam da, quęso,

pręcordia cura.
Certus enim fuerat regis non fidere uerbis,
5.225   Non dare sese illi, cuius metuenda potestas
Instabilisque fides et nunquam firma uoluntas, Comparatio
Qui uarius fallaxque foret similisque marinis
Ęquoribus, quę sępe die tranquilla sub uno
Et constrata silent, rursumque inflata tumescunt
5.230   Commutantque suam cum tempestate quietem
Quasque modo ęquali dorso

5.265   Forti animo dignum et expertę robore dextrę Dauid ad Achim
Stans Achi coram uerbis ita fatur amicis:
"Salue, magne magis magno genitore Maocho,
Sceptra Palestinę qui gestas aurea gentis!
Seruus ego tuus hic aliud nil sentio certe
5.270   Me pręstare tibi pręter leuis ocia uitę.
Dic extrema igitur tuear confinia regni,
Vt tua defendens armis aliena lacessam

5.390   Esse quidem, secura suas exerceat artes.
Illa igitur uetitos peragens post talia cantus,
Fatidicam tumulo Samuelis deuocat umbram.
Ex illo euentus discit secreta futuri,
Esse etiam Saulem, qui uenit fata rogatum. Maga ad Saulem
5.395   Hunc ergo mulier primum uenerata "Quid" inquit
"Ludere me uili uoluisti uestis amictu,
Vt, precibus commota tuis, quum carmina lege

campo
Natorum, moriensque suam spectare nequiuit
Prolem Cisides, seruo comitatus obiuit.
6.135   Deuictum Saulem quum nuncia fama referret,
Incessit populos terror: fugit accola uallis
Et qui Iordanis seruabant proxima ripis
Oppida desertis subita formidine mortis
Effugere procul. Vacuas ingreditur urbes
6.140   Victrix turba uirum et coepit dominarier illis.
Ergo Palestinę concessit subdita genti

Turma ferox, exangue caput diuulsit ab illo
6.175   Purpureosque tulit misere recubantis amictus
Loricamque auro contextam cingulaque auro
Fulgida et aurati discinctum tegminis ensem.
Truncus nudus erat, modo qui tam lata superbus
Regna tenens populos nutu terrebat et urbes. nota
6.180   O quam stulta hominum dominandi et uana cupido!
Viribus hoc opibusque petunt uitęque periclo,

ululatus.
Quumque sonos rupes uicini montis eosdem
6.220   Redderet obiectu saxorum culminis alti,
Difficile est dictu, quantum miserabile carmen
Exinde humanas surgens ueniebat ad aures.
Qui reliqui fuerant, compuncti corda dolore
Flebant. Ipse suas fleuit Iesseius heros
6.225   Vxores, captiuas ambas, Abigailem
Achinoenque simul. Tristi plebs acta furore
Insultare duci causamque hunc esse malorum

Flebant. Ipse suas fleuit Iesseius heros
6.225   Vxores, captiuas ambas, Abigailem
Achinoenque simul. Tristi plebs acta furore
Insultare duci causamque hunc esse malorum
Dicere, quod poterat qui pręsens esse saluti,
Absens absentes prędam dimiserit hosti
6.230   Tradideritque simul. Manibus uix temperat amens
Cocio, sed fato Dauida tegente quieuit. Dauid
Ille

maniplus
6.245   Passę uuę panisque recens et pocula lymphę.
His reuocat uires. Dauidi deinde roganti
"Ęgypto genitus sum" dixit "mancipiumque
Cuiusdam magni modo principis Amalechitę.
Qui nunc cum multis per rura aliena uagatus,
6.250   Abduxit prędas, Sicelechum uertit in ignes
Atque Palestinos fines populatus abiuit
Meque hic ęgrotum properando sponte reliquit.
Iamque fame infelix, et non

Corporis ęgroti. Vestro nunc spiritus omnis
6.255   Stat meus auxilio, uestro nunc munere uiuo.
Tertia nanque dies teritur mihi sedibus istis
Quęrenti frustra pariter potumque cibumque.
Qui sim, iam nostis. Seu me seruare uelitis,
Arbitrii uestri est, seu certę tradere morti."
6.260   "Nil dubites iam" Dauid ait" modo ducito ad istam
Tu nos prędonum turmam. Seruabere liber
Iamque ibis quocunque

iudicium
Haud ita Iesseidę uisum, cui cura tuendę
Fraternę pietatis erat. "Victoria." dixit
Hęc modo diuino nobis collata fauore est,
6.310   Nec magis ipse deus uobis fauisse uidetur,
Qui magnis animis nixi pugnastis in hostem,
Quam quos inuitos casus residere coegit
Imperiumue ducis. Quum sic euenerit, ergo
Ęque participes prędę debere tuentes
6.315   Impedimenta uiros iubeo casuque relictos,

in hostem,
Quam quos inuitos casus residere coegit
Imperiumue ducis. Quum sic euenerit, ergo
Ęque participes prędę debere tuentes
6.315   Impedimenta uiros iubeo casuque relictos,
Vt qui mortiferę subeunt discrimina pugnę."
Ex hac ista die lex est seruata perennis
Militibus sociisque simul tractantibus arma.
Altera lux omnes Sicelecha sistit in urbe
6.320   Et uirides palmas et laurea serta

Cisidęque uicem, casus clademque nefandam
6.390   Israhelitarum, populi plebisque ruinas.
Deterso fletu Dauid sublata parumper
Ora hominem uersus flexit cuiasque rogauit
Ille foret, tam dira sibi qui nunciat acta.
"Externi generis sum," rettulit "Amalechita Dauid ad cladis nuncium
6.395   De genitore satus, uestratia castra secutus."
Dauid ait: "Quare diuino chrismate sacrum

Arescant herbę, desit quod rusticus olim
Colligat et prono quod grex detondeat ore!
In te strata iacent Saulis sublimia membra
Vili humilique loco, ueluti de plebe prophana
Vnus et ipse foret, qui dudum insignia regni,
6.435   Sceptra manu gessit, sancto sacratus oliuo.
In te procubuit Ionathas quoque, regia proles,
Victor et ipse uirum. Ionatha charissime, quo te
Prosequar affatu? Quali lamenta mouebo

ista
Ora Palestinę terrę, non Ascalon istud
Audiat ipse nefas, nostrorum sorte malorum
Infensus semper nobis ne gaudeat hostis!
Quis tamen ista teget? Nullus patet angulus orbis,
6.455   Qui non plenus erit tam diri murmure belli,
Tam grauis erumnę tristi moestoque relatu
Barbaricis etiam populis gentique ferinę.
Me si tantarum capient obliuia rerum,
Nulla tamen Ionathę nomen mihi

Fiet et in nullo claudet sua gaudia sęclo."
6.475   Talia iactando, manantia lumina fletu
Nunc demittit humi, nunc alta ad sydera tollit, Comparatio
Nunc uertit circum. Veluti qui uulnere lęsus
Lethali dubię cupit omnia pharmaca uitę
Impendisse simul, medicos perquirit et omnes
6.480   Poscit opem, sic se uoluendo Dauid agebat,
Nullo ęgram curare ualens medicamine mentem.

VII
ARGVMENTVM Regum lib. II, cap. II. Dauid ascendit in Hebron. Vngitur in regem. Benedixit Iabitis, qui sepelierunt Saulem. Abnero autore Isbosethus, Saulis filius superstes, regnauit annos duos super Isręl. Dauid autem regnauit in Hebron super Iudam annos VII, menses VI. Abner et Ioab inter se pugnant. Ibi Asahel, Ioabi frater, ab Abnero

Abneri persuasu Isręl recępit Dauidem regem. Dauid ipsum amice suscepit. Ioab superueniens Abnerum per dolum interimit. IIII. Isbosethum filii Renon dormientem interficiunt. Caput afferunt Dauidi in Hebron, qui eos iussit interfici et caput sepeliri. V. Vniuersę tribus couuenientes in Hebron salutauerunt Dauidem regem. Ille cum ipsis uenit Hierosolymam. Expulit Iebuseos. Arcem Syon muniuit.

perlita nardo
7.30   Clausissent patrio pariter collata sepulchro.
Continuo Dauid delectos tendere Iabim
Imperat ipse uiros pacisque insignia dextra
Ferre manu: ramos semper uiridantis oliuę.
Qui mox emensi Galaadas passibus oras,
7.35   Perueniunt Iabim. Suscepit curia lętos.
Illi autem coram seniorum stante corona
Talia maturo fuderunt pectore dicta: Dauidis legati ad Iabitas

Vos iubet interea moestam deponere mentem
Atque bono esse animo, quando ipse in sede locatus
Saulis, odorifico perfusus unguine regnat,
Sic Iuda curante tribu fatoque fauente
7.50   Responsisque dei. Qui Iudę nominis estis,
Vos gaudere decet. Regnandi facta potestas
Perpetua est uobis, donec de sanguine uestro
Saluator ueniens prisci maledicta reatus
Tollat et ęternę condat noua sęcla salutis."

Dauid laudatur
Testati referunt: tanti moderamina regni
Apta magis nulli pręter Dauida fuisse.
Conueniens etenim cunctis iustumque uideri,
Vt pręsit populo, qui uincit uiribus omnes
7.60   Et pietate uiros, qui magnum cęde Goliam
Sustulit, hostilem qui uictor sępe phalangem
Siue dedit letho seu uertere terga coegit
Quique sibi infestum uoluit uitare tyrannum,

Testati referunt: tanti moderamina regni
Apta magis nulli pręter Dauida fuisse.
Conueniens etenim cunctis iustumque uideri,
Vt pręsit populo, qui uincit uiribus omnes
7.60   Et pietate uiros, qui magnum cęde Goliam
Sustulit, hostilem qui uictor sępe phalangem
Siue dedit letho seu uertere terga coegit
Quique sibi infestum uoluit uitare tyrannum,
Perdere quum posset, ueneratus regia sceptra

Apta magis nulli pręter Dauida fuisse.
Conueniens etenim cunctis iustumque uideri,
Vt pręsit populo, qui uincit uiribus omnes
7.60   Et pietate uiros, qui magnum cęde Goliam
Sustulit, hostilem qui uictor sępe phalangem
Siue dedit letho seu uertere terga coegit
Quique sibi infestum uoluit uitare tyrannum,
Perdere quum posset, ueneratus regia sceptra
7.65   Sacratumque caput. Post talia plurima dicta

annos,
Quum talis regni moderari coepit habenas
Et regere imperio Galaadas Gessuriosque
Et Beniaminas gentes et Iezrahelitas
7.85   Israhelemque omnem. Domus unica Iuda fauebat
Dauidi, magna qui tunc Hebronis in aula
Sex menses septemque sui moderaminis annos
Exegit, placidam fatis sibi flantibus auram. Pugna inter Ioabum et Abnerum duces
Audax interea cuneos Abnerus

7.130   Sic Asahel periit, cuius quoque cęde sequentes
Turbati cursum sistebant atque dolore
Affecti nimio lugebant funera noti Asahelis pernicitas
Eximia uirtute uiri, qui cursibus ipsas
Siluestres capreas uenando ęquare solebat
7.135   Atque anteire canes. Nocuit tamen ecce misello
Pernices habuisse pedes. Fortasse caueret
Dirę tela necis, si corpore tardior esset.

esset.
At post Abnerum properare Ioabus Abisasque
Exurgunt pariter, fraternę cędis acerbi
7.140   Vltores, nisi nox finisset bella, futuri.
Tunc iuga tuta superscandens Abnerus, et illos,
Qui reliqui fuerant, ad se collegit et inde
Victorem alloquitur blando sermone Ioabum: Abnerus ad Ioabum
"Quonam hic usque tuus perget sęuire, Ioabe,
7.145   Districtus gladius? Nullumne relinquere

His placide auditis sedata mente Ioabus
Respondit: "Si me rem talem, Abnere, petisses
7.155   Principio pugnę, cognato nemo cruore,
Me prohibente, manus foedasset. Criminis autor
Quis fuerat nisi tu, qui uoce lacessere nostros
Ausus es et primus ciuilia bella mouere?
Nunc si forte piget te tales ędere pugnas,
7.160   Et me, Abnere, piget." Dixit iussitque maniplos
Ad sua dimisso certamine castra redire,

Isbosethus ad Abnerum
7.215   Isbosethus habens inquit: "Talesne referre
Curasti grates meritis ingentibus in te
Officiisque mei multis, Abnere, parentis,
Illius qui iura thori confuderis ultro
Turpi concubitu foedęque libidinis usu?"
7.220   Talibus Abneri irritantur pectora dictis.
Obiectum purgare scelus nil curat et alte
Erectum quassat caput indignataque uoluens

nil curat et alte
Erectum quassat caput indignataque uoluens Abnerus respondit
Lumina turbato fertur sic ore locutus:
"Isbosethe, nimis parui me pendis, ob istud
7.225   Qui me damnandum facinus, quasi grande, putasti.
Scilicet indignum est bellum pro rege gerenti
De tot pellicibus regis si iungitur una?
In me dona patris quum pensas, cur mea muto
Ore pericla siles? Ductorem

"Grates tibi soluere dignas
7.290   Quis potis est, o rex? Porro, quod possumus, hoc est:
Nos et nostra modo tibi subdimus. Insuper ibo
Inducamque tribus tua iam sub sceptra fideles,
Omnibus ut pręsis, superas qui uiribus omnes
Corporis atque animi, cui cęlum sydere dextro
7.295   Aspirat pręsensque deus quem numine complet."
His dictis regi dat dextram et foedera sancit
Teste deo iuratque fidem sine fraude perennem,

Nonne uolens dare uerba tibi? Tum discere, quicquid
Ipse agites rerum, quantos concire paratus
Moliris. Quibus inspectis ad tuta recessit."
Hęc fatus regi, coepit secreta Ioabus
Voluere consilia. Emisit, qui nomine regis
7.315   Abnerum reuocet dicens superesse, quod illi
Dicere secreto rex uellet. Nescius ergo
Ille Ioabinę fraudis, regressus in urbem Abnerum perimit Ioabus

sub ueste tulere
Hebronem regi Dauidi. Protinus illo
Conuento promunt manibus disecta cruentis
Ora palam. Simul "Ecce" aiunt "caput Isbosethi
7.385   Afferimus, nostro dudum mucrone recisum,
Qui tuus hostis erat, cuius mens emula regni,
O rex magne, tui te pellere sedibus istis
Tentabat, nunc bella ciens, nunc fraudibus utens,
Vt te sublato tribulum quoque sceptra tuorum
7.390   Arriperet solus. Sed qui

Qui tuus hostis erat, cuius mens emula regni,
O rex magne, tui te pellere sedibus istis
Tentabat, nunc bella ciens, nunc fraudibus utens,
Vt te sublato tribulum quoque sceptra tuorum
7.390   Arriperet solus. Sed qui tibi regna parauit
Tradere tota deus, Saulem iam sustulit ille
Progeniemque omnem: tutus dominabere terris." nota
O spes uana hominum, quorum mens impia credit

Isto igitur multum turbatus crimine Dauid
Hęc responsa dedit, regali examine digna, Dauid ad parricidas Isbosethi
Ęquo digna foro: "Nescitis, Saulica cędes
7.400   Quanto illi exitio fuerit, qui primus ab altis
Gelboę siluis properans uenit Sicelechum
Ac simul ipsius miserandum rettulit ultro
Ille mihi casum, se lęta et prospera credens
Enarrare nouo tristi de morte relatu?
7.405  

credens
Enarrare nouo tristi de morte relatu?
7.405   Hic igitur sperans ex his se pręmia uerbis
Laturum, meritę subiit supplicia mortis.
Nonne magis talem mulctam persoluere digni,
Innocuum qui cęde uirum sunt tollere adorti
Hospitiumque eius penetrantes, forte cubantem
7.410   Atque graui pressum somno uexare piumque
Sunt ausi truncare caput truncumque prophana
Contrectare manu atque oculis proponere

Sunt ausi truncare caput truncumque prophana
Contrectare manu atque oculis proponere nostris
Spectandum? Veluti sceleris spectacula mentem
Oblectare meam possint hominemque iuuare
7.415   Impia facta pium! Pereant, qui perdere regem
Non timuere suum, mortem pro crimine pendant! Poena affecti parricidę
Extemplo cęsus uita priuatur uterque
Amborumque simul palmas plantasque recisas

Picturasque suas paries crustatus ophite
8.25   Et Phrygio et Parii monstrat candore lapilli.
Portarum spacium solidis consistere pilis
Mirari poteras, nisi saxa ingentia docti
Artificis superasset opus, qui scalpserat omnem
Progeniem Iudę, deductam tempus adusque
8.30   Virginei partus nostrique crepundia Christi.
Cernere erat uiuos non uiuo in marmore uultus
Molliaque in duro consurgere membra metallo

omni
8.100   Illesos, quos ipse tamen iuga ferre subegit
Seruitii. Victor rediens et castra reuisens, Dauid gratias agit deo
Lętus ait: "Grates tibi, mundi rector et autor,
Qui gentes mihi subdis, ago, simulachra colentes
Humana fabricata manu, te quippe fauente
8.105   Impia commissa dispersimus agmina pugna, Comparatio
Dispergi spumosa solent ut terga

Tum bifores calamos tenuique canore cicutas,
Instrumenta simul multa et pręclara sonabant
Illo ipso quod docta docet modulamine Musa,
Per rithmos distincta notis uariosque sonores.
8.200   Aduenere locum, qui dicitur Area Nachor.
Hic mugire boues atque in diuersa retortis
Rictibus obniti, subita formidine pelli
Et pedibus titubare uagis, subsidere flexis Oza interiit

Vocibus ante deum. Quoties processerat arca
8.230   Bis ternos passus, toties subsistere iussis
Bos, aries et ouis mactati sacra dabatur
Victima. Seruatus talis fuit ordo gerendi
Thesauri sancti. Qui quum penetrasset in urbem Michol punitur
Iesseidę regis, prospectans pulchra Michola
8.235   Turribus ex altis saltantem forte maritum
Et sceptri positis insignibus atque remoto

improba dictis:
"Anne tibi laudi fuit, o rex, saltibus istum
Expendisse diem scurrarum more togaque
Seruili tectum discurrere teque uideri
Esse unum uili de coetu mancipiorum,
8.265   Qui populum regis imperio, qui sceptra potentis
Regni solus habes primoque potiris honore?" Dauid respondet
Respondit Dauid: "Non sana mente repensas
Dedita corda deo. Quis enim tam

"Anne tibi laudi fuit, o rex, saltibus istum
Expendisse diem scurrarum more togaque
Seruili tectum discurrere teque uideri
Esse unum uili de coetu mancipiorum,
8.265   Qui populum regis imperio, qui sceptra potentis
Regni solus habes primoque potiris honore?" Dauid respondet
Respondit Dauid: "Non sana mente repensas
Dedita corda deo. Quis enim tam magnus ubique est,

Pręesse suo populo Dauidem rebus egenum
8.275   Atque animis humilem. Paruos extollere magnus
Si solet ergo deus, nunquid seruire pudebit
Ipsi me cordis totis affectibus uni?
Atque utinam merear, qui multum polleo sceptro
Israhelitano, regis, qui sydera torquet,
8.280   Mancipium dici, uero uel nomine seruus!
Hoc si nactus ero cum istis, quos ludere mecum
Vna uidisti, solidę plus laudis habebo

Atque animis humilem. Paruos extollere magnus
Si solet ergo deus, nunquid seruire pudebit
Ipsi me cordis totis affectibus uni?
Atque utinam merear, qui multum polleo sceptro
Israhelitano, regis, qui sydera torquet,
8.280   Mancipium dici, uero uel nomine seruus!
Hoc si nactus ero cum istis, quos ludere mecum
Vna uidisti, solidę plus laudis habebo
Quam pater ipse tuus tota cum prole suorum."

pater ipse tuus tota cum prole suorum."
His tunc auditis animo confusa Michola
8.285   Hiscere non ausa est, muto stetit ore. Sed ipsam Michol sterilitate damnatur
Mulctauit, mulctare solet qui iure procaces.
Nunquam foeta fuit posthac optataque uentris
Gaudia non uidit. Frustra complexibus usa
Sępe uiri sterilem iussa est consumere uitam.
8.290   At uero Dauid, dum nullo lęditur hoste

surgente a finibus orbis
Ac terris spargente diem. Tunc Dauid amorem
8.345   Erga se superi regis metitus adorat
Ante arcam supplex submissoque ore profatur: Dauid ad deum
"Qui sim quęue domus mea sit, clarissime rerum
Largitor genitorque deus, qui sanguine cretum
Obscuro magni das luce nitescere regni?
8.350   Nec satis est tribuisse mihi tam magna, nepotes
Et genus omne meum simul hęc

8.345   Erga se superi regis metitus adorat
Ante arcam supplex submissoque ore profatur: Dauid ad deum
"Qui sim quęue domus mea sit, clarissime rerum
Largitor genitorque deus, qui sanguine cretum
Obscuro magni das luce nitescere regni?
8.350   Nec satis est tribuisse mihi tam magna, nepotes
Et genus omne meum simul hęc in sceptra reponis
Atque, meis ego quę timuissem poscere uotis,

Pręcipiens ęquare solo, ne mente rebelli
Arma animumque simul capiant uictique repugnent. Euphrates fluuius
8.400   Inde mouens acies Euphratis flumina uersus,
Qui cursu stridente celer ruit Armeniosque
Capadocasque secat, donec se fundat ad oras
Occiduas, tandem, pręclusus rupibus altis
Tauri, flectit aquas, tepidum conuersus ad Austrum,
8.405   Ingrediturque Syrum siluas

Militię (nec uana fides) bis milia dena,
Et nisi seruitium nihil isti triste tulere.
8.415   Sed quadrigarum cunctos (ut fama) iugales
Suppernare iubens, numerum seruauit equorum,
Sufficiens tantum qui centum curribus esset.
Sic afflixit equos deuictis regibus olim,
Israhelitarum quum duceret agmina Iesus.
8.420   Hoc ab re factum ne credas, accipe sensus
Eximios, miro uerbi uelamine tectos.

Transit ad articulos. Sunt autem dextera cęlo
Omnia, nec quicquam sentit sua uita sinistrum,
Quem beat ętherii pręsentia splendida regis.
Illi ergo sperare licet tam grandia dona,
8.440   Qui mala declinans turpis contagia luxus
Ingressusque uiam uirtutis computat alta
Mente deum semperque cupit coniungier illi.
Quarta etiam Dauid fixit memoranda trophea
Assyriis domitis, quos emisere Damasci

Ioabus
8.480   Saruiades, animo pręsens et fortis in armis.
Gestorum sed cura fuit conscribere fastos Iosaphat
Sola Iosaphato, Solymis Achiludus in oris
Quem genuit. Qui sacra dei ritusque colendi Sadoch
Curarent, fuerant Sadochus, filius almi Achimelech
8.485   Achitobi, et clarus uirtutibus Achimelecus

Curarent, fuerant Sadochus, filius almi Achimelech
8.485   Achitobi, et clarus uirtutibus Achimelecus
Proptereaque patri charissimus Abiatharo.
Illorum, qui iura fori litesque notabant
Implendo uariis numerosa uolumina scriptis, Saraias
Pręses erat ueterum Saraias maximus olim Banaias

Saraias
Pręses erat ueterum Saraias maximus olim Banaias
8.490   Interpres legum. Banaias, de patre natus
Ioiada, electus, scelerum qui cognitor esset,
Vt capitis damnare reos et soluere posset. Filii regis
Post regem regis natis reuerentia prima,
Primus honos habitus, ueluti succedere regno
8.495   Quos

memor officii oblitusque malorum. Miphiboseth Ionathę filius
E Ionatha genitum percepit Miphibosetum
9.10   Viuere, sed lęso quondam coxendice claudum
Infirmumque pedes, Lodobari moenia qui nunc
Incoleret clarique simul penetrale Machiri.
Misit eo Dauid quosdam, qui limine ab illo
Protinus eductum Solymarum sistere in urbem
9.15   Curarentque suas pariter perducere in ędis.
Huc

E Ionatha genitum percepit Miphibosetum
9.10   Viuere, sed lęso quondam coxendice claudum
Infirmumque pedes, Lodobari moenia qui nunc
Incoleret clarique simul penetrale Machiri.
Misit eo Dauid quosdam, qui limine ab illo
Protinus eductum Solymarum sistere in urbem
9.15   Curarentque suas pariter perducere in ędis.
Huc ubi uenisset, tanti pręsentia regis
Terruit expauidum; prono prolabitur ore

Hospitio excepit fugientem, functus amici
Munere non parui. Nunc illo morte perempto
9.60   In regnum soboles eius successerat Hannon.
Huic igitur studio legatos mittere grato
Curauit Dauid, qui tantum fata uicemque
Amissi genitoris eo pręsente dolerent
Atque illi in regnum suffecto signa referrent
9.65   Lętitię et magnum iam testarentur amorem.
Hannonem regni proceres, male cauta secuti

armis
Omnes instructos animisque ad bella paratis.
Hos contra Dauid Iudeas ire phalanges
Armatosque uiros iussit ductore Ioabo. Ioab superat Amonitas et Syros
Qui celeri penetrans hostiles agmine campos,
9.105   Stare aduersa sibi prospexit castra Syrorum,
Hannonis uero cuneos post terga sedere.
In tam pręsenti nil territus ille periclo,
Consilium penitus prudens pro tempore

Illisus trunco, magno stridore reuulsam
Sternit humi et totis cogit procumbere ramis.
Et tandem ex illis isto cecidere duello
9.150   Septingenteni currus et milia ferme
Quadraginta uirum, qui tristia bella ciebant
Currentes in equis hastasque et scuta gerentes.
Hostibus absumptis fide pia uota cohortes
Persoluere deo, grates laudemque dedere.
9.155   Tunc Syrię reges, Dauidis uiribus omnes

Incertus, cui prima daret pręconia formę.
Hanc ergo ut uidit, totis ardere medullis
9.195   Iesseides coepit flammaque accensus amoris,
Quę foret illa, rogat. Bersabeen discit, Vrię
Connubio iunctam, qui tunc ductore Ioabo
Militię tolerabat onus. Nil talia regem
Compescunt: superat Veneris uesana cupido.
9.200   Bersaben iubet acciri turpique pudicam
Foedat adulterio. Quę quum sub nocte redisset

Dauid ad Ioabum
9.305   "Vade" ait "atque duci referas mea dicta Ioabo:
Ista, Ioabe, tuum frangat committere noli
Res animum. Varia est belli fortuna: uicissim
Qui uictus fuerat, uincit rerumque potitur.
Exhortare tuos, ne dudum coepta relinquant nota
9.310   Propositoue cadant. Duranti pręmia dantur,
A cessante suas retrahit Victoria

Postquam lethiferum suscepit corpore morbum.
Non erat hic Dauid, longe diuersus ab illo
Distentusque solo recubabat, et aulica turba
Infantis tunc fata suo deferre parenti
9.390   Pertimuere quidem. Nam qui languente dolebat
Demissis animis, multo funestius illum
Iam pueri audita doliturum morte putabant.
Nemo ita uenturum non crederet, et tamen hęc res
Euenit pręter cunctorum spemque fidemque.

sancta solent, ieiunis gratia facta est
9.410   Sępe uiris, humiles oculis deus aspicit ęquis.
Hinc ego me talem pręstabam flensque dolensque,
Dum spero pueri domino miserante salutem.
Nunc aliter placitum regi qui nosco superno,
Cur lachrymer? Nunquid fletu reuocarier ullo
9.415   Mortuus ad uitam poterit? Quum certa uoluntas
Ęterni pateat regis, contendere contra
Nonne animi furor est uanęque insania mentis?

Amenti similis. Quid enim nisi uita furentis
10.30   Immoderatus amor? Fuit illi sanguine iunctus Ionadab
Ingenio prudente satis pręstans Ionadabus,
Dauidis de fratre nepos. Qui factus amato
Obuius Ammoni, faciem miratus et ora
Demutata "Satin ualeas, charissime," dixit
10.35   "Sisne satis sanus? Macies pallorque decorem
Deformat uultus tristemque in pectore curam

Ioanadabi consilium perniciosum
Hęc responsa dedit: "Iubeo sperare quod optas
Te, nate Achinoa. Quoniam, quam diligis, ipsam
10.50   In manibus tibi trado tuis. Aduerte, docebo
Qui fieri id possit. Tetrius te finge ualere,
Te simula ęgrotum multum lectoque recumbe
Et gemitu testare grauem sub corde dolorem.
Te uisum ueniet genitor. Diducito uocem
10.55   Et dic: 'Oro, pater, ueniat fac

Contemptumque sui. Stulta est dilectio charos
Lasciuire pati et nullo compescere freno.
10.140   Par amor inuidię est, quem propter plectere uitas
Dilectos pueros, faciunt quum digna flagello.
Hic sapienter amat, qui uerbere uindice natos
Auocat a uitio monitisque informat honestis,
Moribus exculti ut sint uirtutemque capessant.
10.145   Ergo in tale nefas Ammonem pręcipitarunt
Blandimenta patris, qui dum delicta rigore

Hic sapienter amat, qui uerbere uindice natos
Auocat a uitio monitisque informat honestis,
Moribus exculti ut sint uirtutemque capessant.
10.145   Ergo in tale nefas Ammonem pręcipitarunt
Blandimenta patris, qui dum delicta rigore
Persequitur nullo, magni sibi causa doloris
Ipse fuit. Mollis natorum censor et ipse Helius sacerdos
Helius antistes fuit olim et pendere poenas

Illius occisos natos narrauit ad unum,
Nec quenquam superesse patri. Perculsus atroci
Erumna genitor nudauit pectora scissis
10.195   Vestibus et moerens in terram corruit. Omnes
Hoc ipsum fecere simul, qui forte sedebant
Circa illum proceres. Ionadabus surgit et inquit: Ionadab regem consolatur
"Haud uerum trepidus narrauit talia rumor.
Salui aderunt omnes Ammonem pręter, ademptum

ecce omnis generis cognatio nostri
(Me miseram!) insurgens, tristes nunc suscitat iras
Atque hunc ad mortem pro fratris morte reposcit,
Nequa mihi restent miserę solatia matri,
Nequis sit reliquus, mea qui post fata supersit,
10.245   Qui morienti oculos claudat, qui funera faxit
Quique suos referat uerbis atque ore parentes.
Aut tanto me tolle malo, miseratus iniquam
Infortunatę genitricis in omnia sortem,

(Me miseram!) insurgens, tristes nunc suscitat iras
Atque hunc ad mortem pro fratris morte reposcit,
Nequa mihi restent miserę solatia matri,
Nequis sit reliquus, mea qui post fata supersit,
10.245   Qui morienti oculos claudat, qui funera faxit
Quique suos referat uerbis atque ore parentes.
Aut tanto me tolle malo, miseratus iniquam
Infortunatę genitricis in omnia sortem,
Aut gladio me perde tuo, ne

insurgens, tristes nunc suscitat iras
Atque hunc ad mortem pro fratris morte reposcit,
Nequa mihi restent miserę solatia matri,
Nequis sit reliquus, mea qui post fata supersit,
10.245   Qui morienti oculos claudat, qui funera faxit
Quique suos referat uerbis atque ore parentes.
Aut tanto me tolle malo, miseratus iniquam
Infortunatę genitricis in omnia sortem,
Aut gladio me perde tuo, ne cernere cogar

dextris."
Dixit et humentes se tergere finxit ocellos
Elata super ora manu. Miseratio regem
Mouit et huic ipsi per summi numina regis
Iurat facturum se mox operamque daturum,
10.255   Istum, qui superest, nequis de stirpe suorum
Lędat, nequis ei iam quicquam triste minetur,
Seque autore ipsam cum prole superstite matrem
Iam fore securamque metu expertemque pericli.
Ex his ergo illi dictis

fata perempti
Vnius defles, pateris tam tempore longo
Alterius uitam diuersas quęrere terras
10.265   Atque uno amisso te uelle carere duobus.
Sed quum nemo queat uitam reparare perempto,
Huius qui superest, oro, miserere tuęque
Consule fortunę. Longinquis exul ab oris
Iam redeat fratrisque locum genitore iubente
10.270   Impleat amissi. Gentem populumque fidelem
Ille inter periit. Propior mors ista periclo

Venturum hoc sperans, accersere iusserat illum,
Cunctantemque iterum rursumque uenire negantem.
Postremo iratus seruos in prędia mittit, Messem Ioabi incendit Absalon
10.345   Qui iam maturam flammis incendere messem
Illius iussi, torrem iecere: Perustę
Collucent paleę, culmos comprendere flamma
Festinat, crepitantem ignis consummit aristam.
Inde leuis scintilla uolat perque ęra

10.415   Illic consedit, certos direxit ad urbes
Israhelitanas, populis hęc iussa ferentes,
Vt clangente tuba magno clamore salutent
Absalona sacro dignum diademate regem,
Moenibus Hebronę qui nunc circumdatus altis
10.420   Imperat atque sedens populo dat iura uolenti. Achitophel
Achitophel Gilone fuit uir nobilis urbe,
Artibus instructus belli. Mox Absalon illum

Crimine digna meo." Sic fatus protinus ora Etheus respondet
Perfudit lachrymis. Cui sic respondit Etheus:
10.470   "Dimisi patrios quondam, rex magne, penates
Te propter. Nunquid qui tecum prospera cępi
Hactenus, aduersa nunc pressum sorte relinquam?
Sed, peragat quodcunque uelit fortuna, sequemur
Te tergumque tuum, quoquo te uerteris, omnes.
10.475   Siue petes mortem seu uitam, numina iuro,

In dubiis uirtute, fide, moderamine rebus.
Hunc igitur iussit simulata mente redire
10.520   In Solymas. Inquit: "Tum te de parte fatere
Esse Absalonis. Dic, postquam uenerit, illi:
'En ego, qui fueram Dauidis fidus amicus,
Absalon, ipse tuus modo sum. Tu uiuere tantum
Me permitte tibi.' Quod si te coeperit uti,
10.525   Aggredere inde, tuo ut turbes Achitophelis
Astu consilium. Mox quicquid dixerit ipse

Sadoch Abiathar
Sadochi sociique eius simul Abiathari.
Hi mihi cuncta quidem per natos reddere semper Achimas Ionathas
10.530   Curabunt, Achimas qui sunt Ionathasque uocati." Liber XI
ARGVMENTVM

Achitophelis impulsu patris concubinis palam abutitur. XVII. Achitophel petiit, ut persequatur Dauidem. Chusus intercessit. Absalon sequitur sententiam Chusi. Chusus per internuncios certiorem facit Dauidem. Qui missi fuerant, uiderunt post se uenire Absalonis milites, et latuerunt in puteo. Recedentibus egressi ueniunt ad regem et suadent fugam. Achitophel repudiatę suę sententię dolore laqueo sibi mortem consciuit. Dauid ingreditur oppidum

aciem aduersus Absalonem. Rex in oppido remansit. Commisso proelio Absaloniani cęduntur. Ipse Absalon fugiens per capillos implicatur et confoditur. Rex audita uictoria lugere coepit Absalonis necem. XIX. Omnibus qui cum Absalone fuerant pepercit. Amasam eius ducem Ioabi collegam fecit. Lib. XI
Iam uix ingresso

Est nostri Ionathę, cui seruis, Miphibosetus?"
Ille ex composito meditatas ante loquellas Siba in dominum suum
11.25   Tempore captato multa cum fraude ferebat:
"Absit, ut hic dominus mihi sit, qui mente fideli
Non tibi deseruit! Quem quęris, mansit in urbe
Spe uana exultans ac dicens: 'Tempore in isto
Sceptra mihi regni tandem reddentur auiti.
11.30  Pro me bella gerit nunc Absalon'. Ista loquentem

Geriades Semeus, de montis rupe propinqua
Contra Dauidem lapides torquere furendo
Coepit et hunc ipsum contenta carpere uoce:
11.50  "I nunc, crudelis regnator, perfide serue,
Hęredi regnum qui quondam Saulis ademptum
Vi retines! Sed iusta dei uindicta scelestos
Insequitur mores. Nati propelleris armis,
Qui non iure tuis alios oppresseris ante.
11.55  Nunc tali meritas pendis pro crimine poenas."

carpere uoce:
11.50  "I nunc, crudelis regnator, perfide serue,
Hęredi regnum qui quondam Saulis ademptum
Vi retines! Sed iusta dei uindicta scelestos
Insequitur mores. Nati propelleris armis,
Qui non iure tuis alios oppresseris ante.
11.55  Nunc tali meritas pendis pro crimine poenas."
Sic iuga percurrens montis clamabat in illum
Plana incedentem, medium cingentibus alis

Et, quidnam super his sentiret, forte rogaret, Chusus euertit Achitophelis consilium
"Achitophelis" ait Chusus "mihi displicet istud
Hac uice consilium. Vires roburque uirorum,
Qui Dauida tegunt, nosti: pręstantia bello
11.140  Corpora sunt illis fortesque in proelia dextrę.
Inde tuus genitor discrimine quam sit in omni
Prospiciens, quam mente sagax, quam promptus in armis,

ab illo,
Quo posuit sua castra, loco, ne uiribus idem
Vix numerandorum uicina nocte uirorum
Oppressus pereat. Tunc hi misere fidelem
Ancillam, ferat hoc Ionathęque Achimęque, manebant
11.185  Qui tunc urbe procul, Rogelis adusque fluenta.
Ancillę instructi uerbis mox ambo profecti
Absalonis ubi post se decurrere seruos
Viderunt, abiere citi ingressique Baurim
Intrant in puteum lympharum humore carentem.

pręlia turmę Amasa dux
Expertum bellis Amasam, genitore creatum
Iethra, matre Naa, Iezrelę sedibus urbis.
Dauid erat Castris et ad hunc in sedibus illis Qui uenerunt auxilio Dauidi
11.220   Versantem uenere uiri, qui Rabbata quondam
Arua colunt, et quos Lodobarę ditia terrę
Regna tenent, et qui Rogelę tecta frequentant,
Gallada regione sitę, memoresque recepti

Expertum bellis Amasam, genitore creatum
Iethra, matre Naa, Iezrelę sedibus urbis.
Dauid erat Castris et ad hunc in sedibus illis Qui uenerunt auxilio Dauidi
11.220   Versantem uenere uiri, qui Rabbata quondam
Arua colunt, et quos Lodobarę ditia terrę
Regna tenent, et qui Rogelę tecta frequentant,
Gallada regione sitę, memoresque recepti
Quandoque obsequii, grata illi in tempore dona

erat Castris et ad hunc in sedibus illis Qui uenerunt auxilio Dauidi
11.220   Versantem uenere uiri, qui Rabbata quondam
Arua colunt, et quos Lodobarę ditia terrę
Regna tenent, et qui Rogelę tecta frequentant,
Gallada regione sitę, memoresque recepti
Quandoque obsequii, grata illi in tempore dona
11.225  Congessere simul: uestes et stragula durę
Commoda militię pictisque tapetia uillis,

Munera et externę solertia corpora gentis
Auxilio uenisse suis, ad bella cohortes
Iam subeunda parat. Legio data prima Ioabo,
Altera Abisę, sed reliquam sortitur Etheus,
11.240  Olim Gethea Solymas qui uenit ab ora.
Prępositis ducibus quum tandem signa moueri
Cerneret, ipse etiam cum primo exire parabat
Agmine, sed proceres illum timuere periclo Duces ad Dauidem

11.280  Ęquora pręcipites. Letho dat corpora uictrix
Multa uirum legio. Multi, quos tetra fugatos
Excępit silua, rabidi periere leonis,
Vel graue frendentis laniati dentibus apri.
Ex illis igitur, qui regem mente rebelli
11.285  Aduersum stabant, bis illo milia dena Absalon
Oppetiere die. Fugiebat et Absalon ipse,
Velocis muli fodiens calcaribus armos.
Quadrupes

reducta canore
Agmina cęssarunt armis urgere fugatos.
Absalon exanimis depostus ab arbore, terrę
11.320  Redditur et lapidum deformi tectus aceruo
Marmoreo caruit post talia fata sepulchro,
Qui cupidus regni genitori bella mouere nota
Ausus erat demens. I nunc et regna, superbe,
Non iuste quęsita para, grauis esto parenti,
11.325  Tale impune scelus si pertulit Absalon

Induperatorem clarum uirtute Ioabum
Peruenit primum, mox agmina tota repleuit
Lętaque turbabat uictricis corda cateruę.
Demissis uenere animis atque ore silenti
11.370  Illorum in morem, qui duro Marte fugati
Amisso ad patrios redeunt ductore penates.
Iamque indignati nolebant moenibus urbis
Introferre pedem sparsusque per agmina murmur
Ibat damnantum regem dubitansque Ioabus,

"Quo tibi mens abiit tantum indulgere dolori,
11.380  O rex, ut nolis lętos admittere lęto
Victores uultu? Turbat nanque ista maniplos,
Quam pręfers, facies. Tibi fidos uertis in iram.
Hęccine dona uiris reddis, qui sanguine uitam
Seruauere suo tibi, rex, regnumque dedere
11.385  Iam pene amissum? Quod si modo uictor abisset,
Cuius fata doles, sceptro potiretur et omnem
Delesset populum tua, Dauid, signa secutum.

Palestinis toties tutatus ab armis
Cum uultus sudore sui est capitisque periclo."
Talia dum iactant suspensi speque metuque
Et nec adhuc parci sibi poscunt, nuncius illis Dauid omnibus pepercit, qui Absalonem secuti fuerant
11.415  Aduenit regis Sadochus et Abiatharus.
Hi dixere simul: "Vobis timor omnis abesto!
Omnibus offensam Dauid dimittit et addit:
'Omnes ecce sumus coniuncto sanguine fratres

Seu meditere fugam? Te uiuo uiuere uellem,
Te moriente mori. Sed enim quia corpore claudo
Carpere iter plantis tecumque exire pedester
Nequaquam poteram, Sibę isti mando, pararet
Afferretque mihi, qui me peruectet, asellum.
12.70   Ast hic iumento fugit malefidus abacto
Et falsi factus delator criminis, idem
Exuit ecce bonis me tali fraude paternis.
Hoc si fas iustumque putas, sit Siba peculi

Extiterim, doleo; piget et decreta mouere
Iam firmata semel. Parti medeamur utrique:
12.95   Diuidite inter uos quicquid concessimus uni!"
Illic Rogela Galadites urbe profectus
Berzelaus erat, qui munera contulit ipsi
Regi, quum fugeret natum Castrisque sederet,
Diuies enim pecudum fuerat frugumque redundans. Dauid ad Berzelaum
12.100   Ad quem rex inquit: "Charissime

Nanque aliud quid sim nisi stans uiuumque cadauer? Chamaas
Hic tamen, hic nostrum Chamaam, rex inclyte, natum
(A te ne totus uidear decedere) linquo.
12.120   Ipse abeat tecum, qui primę flore iuuentę
Perfruitur, cuius iam uis satis apta labori
Satque audax animus. Totos tibi seruiat annos
Sitque tuus semper, quando memet quoque, Dauid,
Esse tuum fateor." Correpta protinus ille

Submouitque tribus. Vereor, ne nostra molestet
Absalone magis bellorum turbine regna.
Quare age, perge, tribum solers tibi collige Iudam.
12.190  Tertia punicea quum luce aurora rubere
Coeperit, hic adsint omnes, qui nomine Iudę
Censentur, muniti armis ac tela gerentes."
Tertia punicea de cęlo lampade terras
Aurora in roseis lustrabat lutea bigis,
12.195  Quando Iuda cohors Amasa duce uenit ad ipsum

ipso
12.235  Illic conspecto, qua transitus esset eunti
Ad bellum turmę. Submotaque agmina mora
Hac inter inceptum peragunt post signa Ioabi
Postque sui pariter uestigia fratris Abisę.
Qui Sebam Sebęque manum gentemque superbam
12.240  Marte sequi iussi infestoque inquirere bello,
Bethmaca regione suas posuere cohortes, Ioabus obsidet Sebam in Abella
Turritas

Sadoch
Nomine Siba fuit. Curabant sacra Sadochus Abiathar
Atque Abiatharus, sed primus honore sacerdos Hiram
Hiramus fuerat, qui dicitur Iraithes.
12.320  Hi tunc atque alii magni moderamina regni
Rite gubernabant, homines sine fraude fideles, Dauid in utraque fortuna probatus
Cum Dauide suo, fortuna utraque

Stirpe Gygantea monstroso corpore uastus.
Hastę eius ferrum centum grauitate quadrantes
Ęquabat pariterque grauem succinxerat ensem.
Victus erat Dauid, si non in tempore Abisas
12.430  Subsidium ferret, qui uulnere Iesbidenobum
Lethali feriens ipsum Dauida periclo
Eripuit fatoque citus subtraxit acerbo.
Iesseida saluo uictoque exercitus hoste
Se non passuros iurant, ut prodeat ultra
12.435  Ad

Dauid deo laudes cecinit
13.10   "O deus, ętherii uirtus et gloria regni,
Principium sine principio, sine fine perennis
Maiestas! Tibi lętus ago, pater optime, grates,
Qui me iampridem sceptri dignatus honore,
Casibus aduersis defenderis et mihi contra
13.15   Multorum insidias fueris tutamen et idem
Omnibus in bellis fauor, in certamine uirtus.
Tu mihi spes uenię, tu legis gratia

Iesbanus laudis dignus mercede secundę,
Ahamo genitore satus uictorque phalangis
Ter centum primo fusorum Marte uirorum. Eleazar
13.90   Hunc Eleazarus sequitur, qui sanguine iunctus
Illi et laude fuit. Nam magno natus Ahabo,
Iesbani patruo, confertos irruit hostes
Hos illos feriens, sternebat corpora ferro
Obuia quęque uirum, donec tot cędibus actis

Pręterea reliqui fortes certamine belli
13.125   Cantandi occurrunt, tribus his sed laude minores: Ioab
Saruiades nostri dux agminis ipse Ioabus
Bellator robustus erat, qui sępius istam
Hostibus euictis gaudens remeauit ad urbem.
Sed quia fraude suos astuque peremit amicos,
13.130   Corrupit laudis uitii foetore decorem. Abisas
Illo igitur

gaudens remeauit ad urbem.
Sed quia fraude suos astuque peremit amicos,
13.130   Corrupit laudis uitii foetore decorem. Abisas
Illo igitur maior censendus frater Abisas,
Qui quondam forti uibrans hastile lacerto
Hostilem fudit cuneum strauitque trecentos. Banaias
Et tu Ioiadę, Banaias, uiuida proles,
13.135   Tu Moabitarum geminos, acerrima quorum

Incumbet regno et ternis mors sęua diebus
Sanguineo cędet mortalia membra flagello.
Ellige quod mauis uel quod minus esse uidetur
Acre malum, summi sic stat sententia regis.
Ellige, ne differ, qui me tibi misit, ut illi
13.300   Iam responsa feram." Demisso flebilis ore Dauid
Dauid ait: "Quo me nunc uertam, nescio, uel quid
Optem, Gadde, prius, tam sunt heu tristia cuncta!

Intento clamore tonat, dum nomine quenque
Inuocat extinctum, dum pignora muta loquellis
Affatur uanis uitamque in morte requirit.
Ingemit infelix fratrem soror, ille sororem
13.330   Effert cum lachrymis. Tumulo qui condere portant
Corpora, mox eodem fracti langore peribant
Perque uias passim ęgri defunctique iacebant.
Defecere manus, tam multa cadauera terrę
Reddere quę possent scrobibusque inferre cauatis.

Quorum simplicitas muti gregis instar habetur,
Cesset ab his gladius, cesset!" Nec plura locutus
Ore petit terram prono pauidusque tremiscit, Comparatio
Non secus ac ualidis qui tempestatibus actus
13.360   Dimittit regimen puppis tacitusque moratur
Horrisonos inter fremitus extrema minantes,
Expectans, donec tumido ratis obruta fluctu
Subsidat penitus, pereat simul ipse sub undis.

nota
Supplicium tridui, sed poenam temperat omnem
13.375   Pro male commissis dolor acer sponte receptus.
Pręterea pietas Dauidis tanta mereri
Quid iam non potuit, populum qui morte suorum
Atque sua cupiit dira de labe redemptum?
Ad Dauida die properans accessit in illo Gad ad regem
13.380   Fatidicus Gaddus dixitque: "Altare dicandum

I. Adonias, Dauidis filius ex Agila, appetiit regnum. Bersabe coram rege queritur quod Adonias regnet, quum ipse iurauerit Salomonem post se regnaturum. Salomon igitur iussu Dauidis ungitur in regem et in solio collocatur. Qui cum Adonia erant, territi fugerunt. Adonias ad tabernaculum confugiens impetrat ueniam, egressus Salomonem adorat. II. Dauid moriens dat pręcepta Salomoni: ut deum colat, ut in Ioabum animaduertat, qui in pace

collocatur. Qui cum Adonia erant, territi fugerunt. Adonias ad tabernaculum confugiens impetrat ueniam, egressus Salomonem adorat. II. Dauid moriens dat pręcepta Salomoni: ut deum colat, ut in Ioabum animaduertat, qui in pace duos principes: Abnerum et Amasam interemerat, ut Semeum, maledicum et seditiosum hominem, metu poenę compescat, peccantem puniat, ut Berzelai filios charos habeat, optime de se meritos. Obiit et sepultus est in arce Syon.

fandi
Nathano, quicquid uellet. Coramque uocata
Astitit atque ipsi respondit talia Dauid: Rex ad Bersaben
"Nil dubites, Bersaba, modo! Tibi numina testor
14.90   Sancta dei, qui me tandem seruauit ab omni
Sorte mali seruumque suum miseratus et urbem
Erruit aduersis, sicut Salomona futurum
Post mea fata tibi regem dominumque spopondi
Astrinxique fidem iurans, sic fiet in ista

Israhelitanam gentem regat, imperet unus
14.110   Omnibus, unius simul omnes iussa facessant."
His illi auditis, "Animo" dixere "libenti
Paremus tibi, rex. Firmet tua dicta supernum
Numen et ipse deus, qui te seruare periclis
Consuerat fortesque tibi qui subdidit hostes,
14.115   Ipse tuum Salomona iuuet, sublimius illum
Euehat euexit quam te, quem fama per orbem
Concelebrat uirtusque super quem sydera tollit."

Omnibus, unius simul omnes iussa facessant."
His illi auditis, "Animo" dixere "libenti
Paremus tibi, rex. Firmet tua dicta supernum
Numen et ipse deus, qui te seruare periclis
Consuerat fortesque tibi qui subdidit hostes,
14.115   Ipse tuum Salomona iuuet, sublimius illum
Euehat euexit quam te, quem fama per orbem
Concelebrat uirtusque super quem sydera tollit."
Nec mora, tres isti collecto milite pergunt,

Affixumque cruci suspendet, pocula felis
Faucibus apponet sitientis, cuspide pectus
14.255  Transadiget dominumque pium per sęua peremptum
Supplicia angusto condent claudentque sepulchro.
Sed pro multorum qui talem ferre salute
Adueniet mortem, postquam monstrabit in istis
Esse hominem uerum sese, testabitur inde
14.260  Esse deum uerum: clauso qui nempe sepulchro
Exibit uiuus, uiuum lux tertia cernet

angusto condent claudentque sepulchro.
Sed pro multorum qui talem ferre salute
Adueniet mortem, postquam monstrabit in istis
Esse hominem uerum sese, testabitur inde
14.260  Esse deum uerum: clauso qui nempe sepulchro
Exibit uiuus, uiuum lux tertia cernet
Ostendetque suis. Ipsos solatus abibit,
Angelico comitante choro, lętantibus astris,
Ad cunctis repleta bonis cęlestia regna

Inde iterum ueniet, circumdatus agmine multo
Spirituum coetuque patrum uatumque piorum.
Quos quoque discipulos sibi legerat ipse magister
Et quos poenarum fecit patientia regno
14.270  Ętherio dignos et qui, sua iussa secuti,
Inter sanctorum meruerunt agmina poni.
Omnes circa illum stabunt infraque supraque,
In dextrum leuumque latus cum lumine multo.
Ille super niuea sublimis nube sedebit,

Ioabi
Nosti, credo, satis, fuerit quam perfidus ille
14.320  Israhelitanę geminis ductoribus alę:
Alloquio miti et uultu simulante fidelem
Ambobus nutum decęptos perdidit ictu
Mucronis duri, qui tunc sub ueste latebat.
Hinc uelut ille ducum tranquilla in pace cruorem
14.325  Fundere non timuit, sic idem sanguine poenas
Fac luat atque imas Herebi descendat ad umbras. Semeus

in pace cruorem
14.325  Fundere non timuit, sic idem sanguine poenas
Fac luat atque imas Herebi descendat ad umbras. Semeus
Est etiam Semeus, Geminina stirpe superbus,
Qui me sacrilego lęsit temerarius ore,
Probra uomens, maledicta tonans, conuitia fundens,
14.330  Quando iter arripui Castrorum moenia uersus.
Talia dimittas, quoniam Iordanis ad amnem
Occurrit supplex nobis

est gratia multa nota
Persoluenda fide. Quum sit culpabile cunctis
14.340  Accepti ex aliis memorem non esse fauoris,
Tum dominis id turpe magis foedumque putatur.
Nam qui plura queunt, debent quoque plura referre
Multo quam accipiunt. Natos tibi Berzelai
Nunc Galladitis commendo. Semper in aula
14.345  Fac illos habitare tua mensamque sedere
Ante tuam semper. Socii comitesque fuere

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report