Your search found 1120 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 788-869:

972. Qua ratione, et quibus regulis proprietates corporum, et naturae leges, sint inquirendae, quidque ab aliis Philosophis veccatum sit in causis rerum investigandis: quia a nobis primae rerum causae cognosci non possunt, ab effectibus et phaenomenis naturae ejus leges esse inquirendas: tum quonam pacto ex phaenomenis illae cognoscantur, et qua ratione inductio adhibenda, quantoque haec hujusmodi rebus usui sit: praecipue tamen tres in

gignente ullam ait in barometris, quam percipiamus, mutationem effici. Eos porro aestus, qui in Jove, ac Saturno, illo quatuor, hoc quinque circumferente Lunas, fieri debent, considerat, ubi et de Jovis fasciis agit, quae possunt et a nubibus circa Jovem ipsum exortis nostrarum similibus provenire. Ex hoc ad caelestium corporum atmosphaeras gradum facit, quarum quoddam est in Venere observatum indicium. A vers. 1122 Lunae atmosphaera sitne,

recessus a Sole, ad Solemque accessus discrimen maximum. Ex hoc tanto discrimine caudarum quoque in cometis ortus deducitur, quae in Planetis, quibus parva est distantiarum a Sole mutatio, ne exoriri quidem, nedum conservari possunt. Ob diversam hujusmodi caudarum speciem, Cometae alii caudati, criniti alii, alii appellantur barbati, licet eum tractum nebulosum semper in partem Soli contrariam distendat, in quo etiam deflexus cujusdam, ac

quae in medio sunt, magnitudines transeat, ita ut nusquam ulla sit interruptio, aut saltus ullus. Quod variis exemplis probat, per inductionem scilicet, sed illis praesertim, quae loca Geometrica appellantur; quaeque objici possunt, dissolvit, concluditque, quascumque etiam improvisas velocitatis mutationes confici perquam exiguo, verum continuo tempore; ut spatium enim, ita et tempus suas habet partes, quae in infinitum imminuantur. Evicta

79  Principio quicumque solent inquirere rerum
80   Naturam, duplici res ipsas nomine signant
81  Tantum, et sub geminum late genus omnia cogunt;
82  Namque aut corpora sunt, nostros impellere possunt
83  Quae sensus, ducunt aut unde exordia sensus,
84  Vitaque, quodcumque est, quod mens, et spiritus audit.
85   At quod nec corpus, nec mens sit, cum nequeamus
86  Scire,

Proin plus nota forent generatim corpora quaeque,
420  Nempe modis totidem: sed adhuc natura lateret
421  Intima, et officiis superessent plura retectis
422  Infinitaque, quae fluere illa ab origine possunt,
423   Quorum notities in mentem nulla venirent.
424  Haud aliter quàm quos oculorum lumine cassos
425  Ex utero miserans mater profudit in auras,
426  Illi non lucem,

425  Ex utero miserans mater profudit in auras,
426  Illi non lucem, perfusaque corpora luce
427  Agnoscunt: datur haud ullas formare colorum
428   Effigies animo: nec res succendere possunt
429  Ignotae desiderium; haud se proinde carentes
430  Credunt, nec nimium, si credant forte, molestum est.
431  Sed si oculis ars deinde Medentum accesserit aegris,

817  Num ratione, ea revera, quae corpora confers
818  Corporibus, visisve locis, immotaque cernis,
819  Esse immota, et prorsus ab omni parte quieta?
820  Quandoquidem immoti spatii quoque tum loca possunt
821   Mutari vera; ante oculos aut illa moveri,
822  Ista quiescere cum cernis, quis spondeat auctor,
823  Accidere haec prorsus non contra, haec nempe moveri,
824  Illa

880  At diversa sitùs ratio extat corpora semper
881   Ad varia, et varii proin uno in corpore motus
882  apparent, tamen effoeti et sine viribus ullis.
883  Quare quae varia possunt ratione referri,
884  Non ipsae, quarum praemonstrant nomina, res sunt,
885  At quaedam, sensu quae percipiuntur, earum
886   Mensurae rerum, verae, errantesve, sed víum

984  Ornatu, qui vim rerum, et nativa retundit
985   Lumina: sunt proprii nempe, ingenuique lepores,
986  Quod canimus, Veri, verbisque his addere magnum
987  Pondus, et his possunt numeris decus: ipse severis
988  Proin assuesce modis, qui te per nubila raptent,
989  Astraque, sub terras etiam, pelagusque profundum
990   Omnia rimantem naturae claustra latentis

minus insistam tamen, et quae posse videntur
1818  Musarum ingenuo tractari carmine, dicam;
1819   Multaque praeteream, quorum minor usus, opusque est,
1820  Quaeque nec includi numeris nimis aspera possunt,
1821  Quaeque etiam verbis vix sunt adeunda solutis.
1822  Quare, quod superest, dum curvos ire per arcus
1823  Percipimus corpus, nos quaedam hic nomina, quae res
1824  

Non minus est servare tenax, et juncta tenere
1902  Effectis aliena suis, nec respuit ulla,
1903  Queiscumque adveniant laterum de partibus unquam.
1904   Non igitur pugnant, non vinci, aut vincere possunt;
1905  Cumque repulsantis, cumque impellentis eandem
1906  Vis, modo uti docui, mensuram dicimus esse,
1907  Sub verbone aliud latet hoc, nisi, quae loca corpus,

illa
350   Praedita quae non vi, neque contra mollia constant,
351  At sita sunt horum genus in ter utrumque, videre.
352  Verum infinitae quoniam per corpora fundi
353  Exterius possunt formae, neque, quidquid ab una
354  Quaeque queat, varie dum corpora congrediuntur,
355   Accidere, ipse velim si seorsum expendere, possim;
356  Solis proinde globis peragi rem percipe, quorum

413  Caeteraque, ut supera, simili ratione gerantur.
414  Haec numeris pro re si certis omnia signes
415   (Num nequeant numeris supponier omnia veris,
416  Hoc genus, intendi quae possunt, quaeque remitti,
417  Atque, ipsi ut numeri, majora, minoraque fiunt?)
418  Protinus agnosces, quid fiet; tuta nec ulla est,
419  Nec manifesta animis ratio magis, exque pedita:

137  Fabricii, Curiique aderunt, et sponte revertens
138  Regulus ad Poenos, Fabii, rigidique Catones,
139  Claraque Scipiadum devicto nomina ab Orbe.
140   Haud tamen hoc hominum possunt mortalia corda
141  Culmine stare diu: virtutis imagine fallit
142  Saepe furor, mentesque rapit pro tempore flecti
143  Indociles, geminasque facit discordia partes;

409  Haec via difficilis tamen est, obductaque multis
410   Sentibus, illaeso vix ut pede transeat illuc
411  Ipsa novis pollens numeris ars; multiplicesque
412  Non magnae res interdum confundere possunt
413  Omnia, et ex oculis veri secludere lumen.
414  Sic ubi pulvereos transmittunt agmina campos,
415   Quadrupedumque leves insultant undique turmae,
416  Ilicet in nubes

771  Mensores, quos naturae spectacula ducunt,
772  Qui vitae conferre etiam hoc ad commoda nôrunt.
773  Inde aequare dies facile, et, quae caetera constant,
774  Exigere ad veras mensuras tempora possunt.
775   Utilitatem aliam potiorem ast inde referre
776  Spes erat, oceano cum fertur adunca patenti
777  Nigrantes inter fluctus ratis, actaque ventis
778  Huc illuc

870   Difficile est, moto cum fluctuat aequore puppis;
871  Nec bene tunc oculis, cum jam res incipit esse,
872  Apparet, sed coepta potest, et facta videri.
873  Denique vel multi possunt transcurrere menses
874  Conspecto sine defectu: spectacula non haec,
875   Quando opus est, fiunt; sumptu non sunt ea nostro
876  Edita, nec nostros expectant sidera nutus.

labores,
935   Et coeptae par est jam reddere nos gravitati,
936  Unde objectarum hinc, atque illinc plurima rerum
937  Abduxere: velut qui aggressi longa viarum,
938  Non possunt recta semper regione meare,
939  At divertere et huc vario coguntur, et illuc
940   Hospitio, saepe et celebratas visere terras
941  Digressi cupiunt, obeuntesque oppida cessant,

quae par
1093  Te nôsse, et rerum generatim hìc multa recense,
1094  Et varias, quantum licet hactenus, inspice causas.
1095   Res igitur gemina tantùm ratione fluentes
1096  Possunt officere, atque obstare meantibus intra
1097  Corporibus: primùm, liquidae quod semper eundo
1098  Finduntur partes, et iter vi rumpitur illud:
1099  Deinde, graves quod labuntur gravia illa per

1125   Propterea, quod stipantur prae corpore partes,
1126  Conque premuntur, ubi velut aër exsiliente
1127  Pollent vi; ast aliae a tergo tamen exsilienti
1128  Vi quoque pollentes ipsa hac propellere possunt
1129  Vi properans corpus; retrorsumque ilicet illae
1130   Conversae celeri minuant obstantia gyro.
1131  Inde novo at de fonte velut, de mobilitate
1132  Aucta, crescet

1500   Turbari tamen has aliquid tu percipe vires,
1501  His probe servari nec rebus posse, ubi funes
1502  Flexibus obsistunt, et corpora pressa vicissim
1503  Desuper haud facili possunt procurrere pacto.
1504  Haec si namque forent laevissima, pressa profecto
1505   Obstarent nihil: at quia constant omnia scabra,
1506  Multos exiguos colles, queis prominet unum

1544  Quamvis laeve igitur corpus quodcumque globosum
1545   Vel paulum declinato non marmore possit
1546  Stare; sed, in sese quia volvitur, ire deorsum
1547  Debeat; at possunt, quae lataque scabraque paulum
1548  Corpora sunt, tantùm nisi flexus marmoris ille
1549  Creverit ad terram, gravitas ut tota retexta
1550   In geminas si sit partes, quarum altera rectà

1612  Nunc qui per numeros mensurasque omnia nôrunt,
1613  Hoc genus, ut medium punctum gravitatis in omni
1614  Haerens materia vestigent; munus id ejus,
1615   Quam docui, de natura deducere possunt;
1616  Nempe, extra corpus si quaeviscumque locetur,
1617  Planities, fore, ad hanc ducti ut simul omnibus omnes
1618  A punctis tractus, aequales scilicet illi,

Naturae quae constant pondera, flectunt
2078  Sese alio interdum, minuuntve, aut denique prorsus
2079  Turbata, oppositis devictaque viribus ullos
2080   Vix jam edunt nisus, vix usquam impellere possunt.
2081  Exsurgunt aliae tum prava ab origine vires
2082  Scilicet, et veluti cum nobis exoriantur,
2083  Ortum a Natura simulant duxisse potenti.
2084  Hinc varia

2118  Injusti, justique licet sit certior intus
2119  In nobis, quam rerum ullarum forsitan extet;
2120   Non minus ipsius manifestae lumina lucis
2121  Obruere interdum, penitusque extinguere possunt
2122  Mores, judicia, affectus, exemplaque, et usus;
2123  Propterea ut stulte videamur, sive doceri
2124  Nil a Natura nos, seu contraria prorsus.
2125   Nunc quoque,

1136  Formae iter alterius fiat, videamus ibidem:
1137  Difficile et non tam numerius hos esse secundos
1138  Subdere, et ad rectos, notosque referre meatus;
1139  Nam queiscumque aliis illi mitescere possunt
1140   Ductibus incurvis magis, atque patescere menti.
1141  Sic quaesita via est, loca quae deferre Cometas
1142  Per servata queat, radiorum et fila secare,

1296  Quare, chordarum referunt quae pondera tractus,
1297  Quos in se repetas, inversque ordine nectas,
1298  Unam nimirum extendentia pondera chordam
1299  Efficere harmoniam possunt, sensumque movere
1300   Suaviter, et dulci perfundere pectora motu.
1301  Consimile est quiddam, si circum obeuntia Solis
1302  Extendas vires in sidera; scilicet ipsas

1416  Jam fateare, opus est, proprium quoque materiaï
1417  Scilicet hoc omnis munus trahere esse, trahique;
1418  Cum quae subjecta est nobis, trahat, atque trahatur,
1419  Quo possunt sensus pertingere cumque, trahentem,
1420   Tractam et materiem fervantibus undique nobis.
1421  Nonne sat esse queant proin tot servata, videri
1422  Cunctis corporibus gravitas ut possit inesse,

instat
1531  Illinc, materiae plus est quo nempe trahentis;
1532  Utraque proin momenta aequo conamine pollent,
1533  Nec statione sua possint deducere punctum,
1534  Ejus nec possunt motum turbare receptum
1535   Fors alia a causa, nec demere, et addere quidquam,
1536  Quin ratione una pergatur, qua fuit ortus.
1537  Obstabunt tamen his, si non haec crusta sit aeque

1971  Natura non densa aeque, i interruptaque passim est.
1972  Fors magnum crusta gerit intus inane sub una,
1973  Corpore fors vario contra variaque figura
1974  Multiplices nucleos, quae possunt singula terrae
1975   Mille modis superam mutare,et vertere formam,
1976  Adde, quod hac quaerat si quis ratione figuram
1977  Exterius circumfusam quam debet habere

2235   Aut penitus fundo tellus patet ima retecto.
2236  Praeterea quot sunt urbes, audivimus ante
2237  Quas circum pelago pulsatas, rauca furentis
2238  Exaudire sali quae vix nunc murmura possunt?
2239  Aegypti extremis in finibus, incipit ora
2240   Qua libyca, et sterilis regio, infoecundaque arena est,
2241  Visuntur, magnorum operum monumenta, ruinae,

aeque
52  Qui capiant? Unquamne fuat penuria parvi?
53  Ulli deficiant sola, queis pascatur, aranda?
54  Pleraque sed quoniam, quae vitae accommoda nostrae,
55   Tempore non possunt longo servata manere;
56  Sed nisi forte brevi nostros vertamus in usus,
57  Putrescunt facile, et minuuntur, dispereuntque;
58  Qui sinat hoc fieri, Naturae dona profundit,

quina
175   Urbibus esse putes illis intersita prorsus?
176  Posse iter exhaustum metiri tam bene credas,
177  Qui facuint, ducuntque viam, quam longa, labore?
178  Singula quae possunt, quod tu deduxeris illinc,
179  Irrepente aliqua facili corrumpere fraude.
180   At non illa fagax ratio minus esse videtur
181  Idcirco, per quam Terrae metirier orbem

1283  Signa quidem, vernum quae circa Vellus utraque
1284  Parte micant, obliqua nimis nascuntur eoo
1285  Littore; non ideo propera eluctantur ab imis
1286  Telluris nebulis, clarumque educere possunt
1287   Non subito jubar in fusca caligne mersum;
1288  Ast eadem occiduis occumbunt recta prope oris.
1289  Contra quae oppositam circumdant lucida Libram,
1290  Obliquant

2047  Altera Telluri partim est communis; at hujus
2048  Discrimen quod erit Terrae a gravitate, venire
2049  Turbantum in partem causarum debet, idemque
2050  Discrimen (facile ut Mensores noscere possunt)
2051   Respondet triplici spatiorum disseritati,
2052  Phoebea queis Luna a lampade, terraque distat.
2053   Concipere ut valeas haec pronius, eja

1151   Vitrea septa? Aer Solis quoque nonne nitentem
1152  Concinnet, cum Sol obtecta luce laborat,
1153  Annulum, ut amissae parva in solatia formae?
1154  Et tamen (a vero quantum deducere possunt
1155  Jam praecepta animo, et temere insinuata volenti
1156   Judicia!) invenies, qui juret in aere Lunae
1157  Cernere se nubes, tempestatesque sonoras,
1158  Fulminaque,

major earum.
1362   Est numeros Solem fugientum particularum.
1363  Cum porro incipiunt averti et abire Cometae,
1364  Ille tamen sequitur sumus, quia protinus uno
1365  Non possunt omnes exire in tempore partes
1366  Insinuatae olim; velut igni admota propinquo
1367   Fumant ligna diu, neque tempore jactat in uno
1368  Omnes ex sese, quae bulliat, unda vapores,

2430  Illinc corporibus quidam conatus in illas,
2431  Ut vita, atque omnis quoque vitae hinc prodeat usus.
2432   Jam quid opus tam distantes contingere sese
2433  Naturas? Per vim sine tactu mutua possunt
2434  Officia exercere suam, et communia quaeque
2435  Efficere. At, genus id, multas cognoscere vires,
2436  Quotquot sunt, ullas et earum prendere leges
2437   Non opis

57  Incumbentibus a ventis ductura ruinas,
58  Aut tonitru a quassante, et humum obtectura patentem.
59  Imperia ipsa solent, nimium cum grandia, labi,
60   Semper nec proprio sine possunt crescere damno,
61  Ni simul exaucta leges ditione noventur,
62  Et populi mores, et regni forma regundi.
63  Rerum ita ne pariter mirere in viribus esse
64  Quiddam, ut

139  Proin quoque per sese diffundi lumen oportet,
140   Si nihil obsistat pergenti, per loca longe
141  Immensa, et spatii tractus sine fine vorare.
142  Propterea a nobis spactari sidera possunt
143  Fixa, licet nostras superent distantia cunctas
144  Mensuras, loca nam lumen media omnia tranat.
145   Hinc quoque sit, vigor ut lucis minuatur eundo
146  Pro spatiis

357  Cum non decurrat collustrans undique Solem
358  Motu, at lentior extet, ubi est disjunctior illo;
359   Temporis intervalla, quibus Comes advenit umbram
360  A media ad mediam, non esse aequalia possunt.
361  Cumque Jovis motus noscantur, quaque retardet
362  Lege viam, celeretque, patescunt certa profecto
363  Intervallorum discriminis temporis, in quo
364   A media

Bereniceo qua vertice crinem
1705  Abstulit ille Conon, caelique in fornice fixit.
1706   Non hic cum fila erupere a fronte secunda,
1707  Inter se possunt aeque distante meare
1708   Ductu, in quam primo regionem scilicet ibant;
1709  Non etenim, ingressu quantum detorta, revolvunt
1710  Se tantum egressu; varie inclinata priori,

1783  At turbati alii: medio sed in orbe videtur
1784   Quisque suus magis esse, suoque micantior ore,
1785  Quo non finitimi hinc illinc pertingere possunt.
1786  At qua orbes stringent latera excurrentia, purus
1787  Quisque, suaque color specie (non incidit illic
1788  Orbi orbis), sed erit tenuis tamen, atque videri

2203  Fila, aut in nigros fines infracta ferunutur,
2204   Nulla ubi sunt, queis se confundant, caetera prorsus;
2205  Aut contra mage se retrahentia, quae mage frangi
2206  Possunt, extremo linquent in limite sola,
2207  Fracta minus quae sunt, alio haud confusa colore.
2208  Sic fucata illos signabit simbria fines
2209   Alba et nigra inter loca; sic ubicumque minorem est

2472  Non res, non rumor vulgi ille expenditur ante;
2473  Nam metuit, ne si dubitet, nescire putetur.
2474  Crebro itidem causis, quae fiunt, attribuuntur,
2475  Quae nec sunt causae, nec possunt esse profecto,
2476  Sed causa; tantum quia praecessere, putantur.
2477  At cave praesertim, ne rebus nomina saepe
2478  Confundas, nequeasque ortas distinguere ab uno

facile immutari forma situsque
1149  Humoris debet pro re, quae cernitur; ipse
1150  Proin ut funiculis oculi suspenditur arce
1151  In media, possunt qui tendi plusve minusve,
1152  Aut paulum adduci quoque, deducique vicissim.
1153  Distantum rerum, vicinarumque fluentes
1154  Per radios igitur fieri tum debet imago,

1438  It diffusa; sed huic facile est occurrere damno;
1439  Namque tubo fit, cum spatiis ut lux quoque solis,
1440  Uno tot radii de puncto quolibet intrant,
1441  Orbem quot possunt pupillae trajicere arctum:
1442  At cum vitra tubis inclusa adjungimus; illi
1443  Jam tot erunt, possit quot lens transmittere euntes
1444  Convexa: at quanto haec pupillâ est amplior ipsâ?

dicite carmen;
1717  Praecipue laudate Senem, immortalia post tot
1718  Munera, divino qui nos hoc munere ditat.
1719  Lentes hic vitreas, refractam jungere lucem
1720  Quae possunt, mutare cavis, queis jungere lucem
1721  Reflexam liceat, speculis aggressus; ita ipsa
1722  Lux siquidem nequeat diversa in fila resolvi,
1723  Rebus et inspectis exinde inferre tumultus.

istis,
389  Non interruptis spatio seu prorsus inani,
390  Sive alienigenis repleto rebus, at aeque
391  Undique dispositis, lucem transmittere debent,
392  Nec radios intra possunt torquere receptos.
393  Propterea non sunt revera corpora opaca,
394  Quantum in se est, sed opaca videntur, partibus extant
395  Cum non texta aequis, quia lux in viscera lapsa,

563  Omnigenûm possit reflectere fila colorum.
564  Qui princeps nobis haec repperit, ille revinxit
565  Crassarum numeris discrimina lamellarum
566  A minima incipiens, quam possunt omnia fila
567  Trajicere; et seriem variorum hac arte colorum
568  Eduxit, qui de regressibus exoriuntur,
569  Lamellamque, suo cuivis quae crassa colori,
570  Aëris,

631  Pingui infles bullam ex unda per arundinis oras
632  Excisae patulas, super et considere laevi
633  Excussam facias tabula, quo pervia motis
634  Non domus est auris (aurae disrumpere possunt
635  Protinus): undosam tum contemplere tumentem
636  Pelliculam, dum paulatim tenuatur, abitque
637  Pondere fusa suo deorsum; nam flectitur ordo
638  Circum annellorum

vires esse meantem
1236  Flectendi radium, refringendique; reflexi
1237  Quapropter varie quidam, varieque refracti
1238  Interius radii non jam prodire sub auras
1239  Incolumes possunt, et tanquam errore viarum
1240  Decepti lassantur, et imminuuntur, et illis
1241  Tandem evanescunt obeuntes in labyrinthis.
1242  Rara potes magis hinc cognoscere corpora, quam nos

1671  Haud ita, naturam si quaerens, sensibus uti
1672  Constituas, et ab his rationum ducere pondus,
1673  Et paulum proferre, et certos figere gressus.
1674  Prendere quanquam ipsi non possunt omnia sensus,
1675  Certior haud ratio tamen est, et pulchrior ulla
1676  Rerum in natura quaerenda: haud omnia subdit
1677  Mens sibi, et extremis abstitit sobria causis,

primam:
1737  Hanc quoque contiguo sic ordine tertia porro:
1738  Ambae caeruleae introrsum, exteriusque rubentes,
1739  Pallidulae tamen, et fessos monstrare colores
1740  Vix possunt; sed languidior, quae tertia, multo est.
1741  Fila igitur lucis varie fucata fatendum est
1742  Diffringi varie; proin non aequaliter umbrâ

1922  Transcurrunt radii, spatio majore jubentis
1923  Accipiunt nutus, radii quam, fimbria pallens
1924  Queis oritur violae in morem; proin longius illi
1925  Auscultant, minimum qui sese infringere possunt,
1926  Majoresque ideo tractus fecere prope umbram.
1927  Quare cum radius vitro non ante retextus,
1928  Integer adveniet, multiplex fimbria quae tum
1929  Fiet, erit

patescit hiatu
251  Tum quoque, nigrantesque videtur mittere ab imo
252  Terra orco fumos, tenebrisque offundere caelum.
253  Hi tamen explosis saepe exhalare vapores
254  Possunt trans rarae permulta foramina terrae,
255  Atque improvisum nobis inferre calorem
256  Aëra mutantem subito, ducamus ut aegre.
257  Protinus auraï dempto libramine venti

469  Forsitan hinc propriam plantae, atque animalia formam
470  Servant, convertuntque in se succumque, cibumque;
471  Quandoquidem tenera ipsa alimenta, atque humida cum sint
472  Usque adeo possunt motu, atque fovente calore
473  Texturas mutare suas, ut denique fiant
474  Terra velut dura, et siccata, et densa, manensque,
475  Particulaeque tenens medium cujusque, liquenti

767  Non adeo forti inter se compage ligatae,
768  Et nimium exiguae cum sint quoque, quippe agitari
769  Quae possint facile, et fluidum componere corpus,
770  Disjungi facile hae possunt quoque, disque sipari,
771  Et rarefieri, parvoque volare vapores
772  In tenues motu; nec non et frigore contra
773  Constringi rursus parvo, et densarier una.
774  Sed

1064  Utpote se punctis tangentes tenuibus, at non
1065  Idcirco non compactae, longeque tenaces;
1066  Quandoquidem pro mole et sunt ea plurima puncta,
1067  Et qua contingi non possunt, sunt tamen omnes
1068  Vicinae inter se frontes, pollentque trahendo.
1069  Tertium ad his porro consurgere particularum
1070  Conjunctis genus haud tam durum, conque ligatum,

1227  Laevia sic facias duo marmora lata premendo
1228  Contactus ire ad crebros, validisque teneri
1229  Viribus inter se, quae longe increscere rursus,
1230  Si premis ulterius congesto pondere, possunt:
1231  Sic vivum argentum jam crassis aëris auris
1232  Purgatum sublime queas suspendere longo
1233  In vitro plus, quam externo quod cum aëre possit
1234  Librari;

1257  Quin nequeat vel adhuc istis prodire repulsus?
1258  Quandoquidem cum sunt illis in finibus inter
1259  Nimirum raptum partes, interque repulsum,
1260  Mutua tam valida possunt ratione teneri,
1261  Ut fieri non sit mirum, quae facta videmus.
1262  At geminas nimium fines adducere ad istos
1263  Difficile est frontes persaepe; ita prominet ultra

1372  Curvataeque viae flexus sinus, et plaga, motus
1373  In quam dirigitur, nec non et caetera quotquot
1374  Munera sunt, regione locorum pro variata.
1375  At sunt, quae legi possunt inimica videri:
1376  Quod genus esse putes crescentes vere tepenti,
1377  Et tabescentes autumni tempore luces;
1378  Nam quae lux sequitur, certa horae parte priorem

1519  Plus feriet certe terram, minus alta veniret
1520  Quam si per loca delabens, semperque minora
1521  Quo spatia haec capias, leviorem deferet ictum.
1522  At spatia haec possunt infinite esse minora
1523  ,Dum venias ad postremum, dum scilicet omne
1524  De medio tollas spatium, dum pondere pressa
1525  Tantum illo sit humus, jam non impulsa, jacente;

cognoscere; curvae
1747  Quaeque viae vigiles si munera pervideamus
1748  Illius. Atque utinam valeant per cuncta sagaces
1749  Ire animi, atque omnes, qui possunt esse, tenores
1750  Prendere! ductu etenim Natura coercita ab isto est.
1751  Non pote principio distendi continuato
1752  Tractu materies, punctisque expertibus omni

omni
1753  Parte viget; quoniam cuncta inter puncta repellens
1754  Cum vis sit, spatiis infinita usque minutis,
1755  Materiae partes aliis non partibus esse
1756  Compositae possunt; expulsae mutua abissent
1757  Scilicet a sese subito, seorsumque manerent.
1758  Seorsum proinde manent, et sunt sine partibus omnes,
1759  Idque tenent spatium nequeat quod scindier ultra;

linea, longi,
1770  Ipsaque materies multorum non nisi summa est
1771  Punctorum, circum quae sint praecincta ab Inani
1772  Singula; qua propter revera tangere sese
1773  Non possunt, medium quoniam stat semper Inane.
1774  Fors tibi difficile est sine partibus haec elementa
1775  Concipere: an quidquam in rebus sine partibus esse
1776  Vidimus? an partes aliis sine partibus

spatiis; ultra quae res si abducere tentes,
2273  Nulla quidem reliqua est, ni mutua vis gravitatis.
2274  Ergo curva quibus spatiis via serpit, in îsdem
2275  Vires, quantum vis, minui vel crescere possunt,
2276  Vel mutare plagas; supera quae diximus ipsi
2277  Accidere in variis rerum fervoribus, atque
2278  Fermentis, motus et mixtorum, aestuque liquorum;
2279  Unda alii

quae diximus ipsi
2277  Accidere in variis rerum fervoribus, atque
2278  Fermentis, motus et mixtorum, aestuque liquorum;
2279  Unda alii plantas succi nutrire, vel artus
2280  Possunt, non alii, sed carpere, disque sipare,
2281  Unde est electris vigor, electrique fruuntur
2282  Corpora quae simili vi, proinde id nomen adepta,
2283  Effert unde niger sua demum robora magnes.

nullo negotio possumus, si ejus generis fabulas usurpamus, quae non arbitratu cujuspiam, nec opinionum, aut morum inconstantia effictae sint, sed ab ipsa naturae similitudine ac veritate depromptae. Eaedem enim neque intercidere unquam possunt, neque obsolescere. His velut a natura impressis notis ac vestigiis cum insistent poetae, facile ac jucunde ad res cognoscendas nos deducent. Quare in conficiendis suis fabulis volo, ut has arripiant, ac sequantur, ex quibus

ad illustrandam non posse. Quare Pythagoreis relinquamus hunc fabulandi morem: nos si a didascalicis illustrari philosophiam volumus, isthaec integumenta ab earumdem versibus arceamus. Quo enim pacto fabulae veritatis interpretes esse possunt, si ipsae interpretes alio interprete indigebunt? Nam si ob suavitatem carminis adhibendas censes, qui caelo lepor, quae jucunditas ex obscuritate ac tenebris exoriri unquam potest? Perspicuitatem enim praesertim cum de abditis

in rebus naturae similitudinem effinxerint, tanquam praeclarior est poetarum laus, qui caeteris omnibus ampliores habent imitandi fines propositos, neque singulas levesque tantummodo res, sed universas ac maximas miro artificio possunt effingere, atque omnem conspectum et imaginem naturae quasi tabulam nobis ad intuendum proponere? Itaque hanc infinitam naturae imitationem illis esse attributam, eorumque facultatem his pene immensis vagari finibus ab Aristotele

mutationes omnes ac vicissitudines describunt, caecasque res omnino atque ab aspectus judicio longissime abductas conformatione quadam ac figuris instruunt. Tum ego, sed si Didascalici, inquam, in suis versibus efficere isthaec omnia possunt, quid jam erit ab eorumdem praestantia fabularum decessione detractum? Aut cur non aequo animo fictis illis commentis careamus, cum haec eadem nec minus ubere ornamento compensent, nec ipsi fabulis fere dissimili? Hoc

omnem ponerent, ii mihi videntur, nec artis hujus magnitudinem, nec ipsam concinnitatis rationem intelligere, cum eandem a rebus distrahunt. Siquidem non citharoedum aut auloedum aliquem instituimus, quorum inanes etiam vocum soni per se possunt consistere, neque de modorum quopiam artifice, sed de praecellente rerum pulcherrimarum effectore, ac dicendi moderatore inquirimus. Cujus illa demum erit germana concinnitas, quae ex hac numerorum cum rebus ac sententiis

consenuisse existimant; sed πολίτειας οικονομία grandiorem opinor sonos etiam majores sua sponte protulisse. Verum quot genera hujusmodi sublimium rerum pertractari a Didascalicis possunt, quae ipsis Epicorum argumentis nec admirationis minus habeant, nec nostra minus intersint? Si de virtute atque honestate, si de moribus ac legibus, si de administranda civitate dicere instituent,

totque commodis conferantur. At de illa, inquit A., magnitudine, atque utilitate rerum agimus, quae sensu ipso per se gignitur, suaque sponte nos excitat. Sint enim haec, quae de naturae causis atque effectibus dici possunt, magna aeque, nobisque percommoda, num tamen idcirco perinde quadam naturae nobis tam finitimae sunt ac propinque? Proinde quis unquam siderum, et caeli conversiones aeque, atque civitatum motus ac mutationes ad sese pertinere

de quibus agunt, probentur. Qui historiis scribendis dant operam, cum de regionum situ, de instruenda acie accuratius dicunt, ab iis fere solis, qui locorum descriptiones rite teneant, et militari scientia instructi sint, intelligi probe possunt, neque tamen praeclare conscriptae historiae laude carent. Nemo Aristotelem, nemo Platonem non inter summos egregie dicendi magistros collocat, tametsi a doctissimis tantummodo legantur. Ipse latinae eloquentiae parens Cicero non

quidquam esse possit, quod non ex hac partium conjunctione efflorescat. Sed ab ea laude Didascalicos suapte natura longe removeri vides. Ob ipsam tam multiplicem ac variam rerum inter se plerumque disjunctissimarum tractationem quo pacto possunt adipisci illud unum et simplex, de quo nobis est sermo? Aut si id quoque modo consequentur, isthaec iners materiae conjunctio, quam unam assequi illi possunt, num satis pellet animos, et cum

disjunctissimarum tractationem quo pacto possunt adipisci illud unum et simplex, de quo nobis est sermo? Aut si id quoque modo consequentur, isthaec iners materiae conjunctio, quam unam assequi illi possunt, num satis pellet animos, et cum illa actionis consensione, quam Epici sequuntur, conferri poterit? Tum B., At, inquit, si opifices etiam, ut dictum est a te, hanc partium inter se consentientium, atque ad unum finem

concedimus, cur illis invidebimus? Nam si ex ipsa rerum conjunctione potest isthaec carminis colligatio proficisci, qua ex re aptius eadem, quam ex his Didascalicorum argumentis orietur? Quod unquam facinus, quae hominum actiones possunt tam multas, ac tam varias res tam apte colligare atque connectere, quanta conspiratione et consensu tot ingentia interque se remotissima corpora gravitatis vi constricta, quasi illo pythagoreo Jovis carcere inclusa, in hujus

non censeamus etiam inter homines versari posse divinos eosdem cantus, si praeclara haec argumenta Didascalicorum studio eo usque recolantur et celebrentur, quoad perducta sint ad eam excellentem formam, quam et recipere ipsa possunt, et carminis vis sustinere? Num enim communibus ac vulgaribus exornandis rebus tantummodo poetae praestant, in majoribus vero omnis eorum industria concidet atque diffluet? Num magnopere nos capient concinendis tenuiorum etiam

ex aliarum rerum agnitione profecta delectatio, quae non hujus tantae voluptatis copia superetur? Quae mutationes, qui repentini eventus ex ignotis antea cujuspiam parentibus praeter opinionem compertis derivati tam suaves esse possunt, ut pares sint huic cognoscendi jucunditati; cum quoad animo consequi possumus, longissimam illam causarum aliarum ex aliis succedentium seriem intelligimus, earumque inter se, et cum iis, quos gignunt, effectibus tanquam

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report