Your search found 232 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

a quibus de sanctitate et miraculis S. Domnii multa et praeclara accepisset, ab iisdem, ut opinari fas est, exemplum sumpsit ejusdem cultus cum Deiparae Virginis religione conjungendi. Nam Salonitani jampridem corpus S. Domnii in urbem illatum in eodem templo perhonorifice condiderunt, quod et auspiciis augustissimae Coelitum Reginae ab ipsomet S. Domnio consecratum fuerat. Huc accedit, quod per idem tempus S. Domnii sepulchrum, ut ejus Acta testantur, multorum atque illustrium miraculorum gloria florebat, quorum celebritas et fama longe lateque vulgata, in has insulas ab ipsis

parcere prostratis, misereri captiuis, preterire lassos, sed uelud agrestes belue nil nisi humanum sanguinem sitiebant. Tunc uideres omnes uias, cuncta diuerticula densis cadaueribus repleta. 12Transierat iam prima communis exitii dies, quam alie nichilominus acerbiori sunt auspicio secuture. Etenim facto uespere defessis iam et cessantibus Tartaris non patebat liber transitus uolentibus fugere quocumque mediis tenebris diuertebant, impingebant in corpora miserorum spirantium adhuc aut sub uulnere gementium. Iacebant ex maiori parte letali sompno immobiles, uelud

cepit cor eius uehementer intumescere et ad superbiam eleuari. Ratus autem, quod non esset in toto orbe gens aut regnum, quod eius potentie resistere posset, proposuit ex cunctis nationibus tropheum glorie reportare. Voluit ergo potentatus sui magnitudinem toto stentare mundo demonum fretus auspiciis, quibus uacare solebat. Itaque uocatis duobus filiis suis Batho et Caydano tradidit eis robur exercitus sui precipiens eis, ut ad debellandas totius mundi prouincias exire deberent. Exierunt ergo et triginta fere annis perambulauerunt omnia regna orientalium et aquilonarium regionum,

2.78.13  Pugnavit nullo solers ibi sanguine Pallas,
2.78.14  Hic Bellona suos, perculit ipsa Getas.
2.78.15  Quid nunc sancte, tuis optemus, Iane, calendis?
2.78.16  Talibus auspiciis proximus annus eat! 440. DE SIGNO IOANNIS VITÉZII ARCHIEPISCOPI
2.79.1  Dum fera Matthiae premitur Moldavia regi,

3.8.18  Nam fertur priscos glans aluisse patres.
3.8.19   Functorum locus est tellus; nigrantia letum
3.8.20  Significant; leto convenit ille color.
3.8.21  Quam timeo auspicium, ne quid ferale minetur!
3.8.22  Ni relevet melior, tristia visa, Deus.
3.8.23  O facinus! moesti redeunt! Ne dicite quiquam.
3.8.24  Scimus! inest tacitum vultibus

leticie diem omnes alios longe maxime anteire et omnium gentium ac nacionum gaudia in simili genere salutacionis superare. Nam si magnopere letemur hoste 52 subacto, spoliis, imperiique propagatione, quam maxime gaudere debemus eum nacti principem cuius ductu auspicioque hec et maiora assequi posse non dubitamus. Cuius religio in Deum immortalem, cultusque et pietas eximia huic inclite civitati divinos favores futuros promitit, cuius iusticia nedum suos continere, verum etiam alienos huic inclito et amplissimo imperio adsiscere et conciliare

fidelissimo, oratori eloquentissimo conferre ausim; at maiestatem tuam non iniuria Traiano conpararim. Quia ut olim Romanum imperium iam degenerans sub eo rursus principe movit lacertos, sic nostris temporibus Christiana res publica paene iam a perfidis hostibus prostrata, tuis sese iterum erexit auspiciis. Quod si bonorum apud te consilia maxime valuerint, si minimum aetati indulseris, si summae omnium de te expectationi servies, et favori numinis instando successus tuos urgebis, potes adhuc esse plane Traianus. Ad quae omnia in primis veterum virorum imitatione et excitatur animus et

rem turbare uideretur, respondit: Nicolae, perge ut coepisti: dummodo rei publicae proficias, me uel socium uel comitem habeto, ad omnia munia a te mihi mandata paratum, modo urbem amissam recuperare possis . Nicolaus, nihil se agere uelle respondens alienis auspiciis, imperio se abdicat. Tum Mocenicus Nicolaum potius magnifice quam ex animo locutum, conatusque frustra fieri aduertit. Nam et copiae quas Nicolaus exposuerat, obtruncatis duobus praefectis triremium, in fugam uersae; aliquot

Nec nos paenitet laborum et impensae, modo rei publicae christianae profuturi simus. Quoniam igitur his diebus Aeoliam atque Cariam, opulentissimas barbari hostis regiones, omnia ferro igneque prosternendo pecore ac colonis expoliaui, nunc, quia ades, tuo ductu atque auspiciis caetera agentur . Tum Cardinalis: Et legi et audiui et etiam nunc uideo, egregie imperator, Venetorum animum in defendenda religione christiana supra omnes reges ac principes praecipuum fuisse, Venetosque suis armis

ex qualibet patricia familia, modo moribus et uirtute praestet, ducem suum creant. Nunc ego summum immortalemque Deum precor, uti Mocenicus imperio suo rebus bene ac prospere gestis rei publicae statum firmauit, ita nunc etiam princeps atque dux suo ductu atque auspiciis Venetorum imperium longe lateque propaget. Impressum est hoc opusculum

Commissisque sibi gregibus sic pręsit, hiantes 5
Vt procul a caulis cogat abesse lupos.
Illo autore feri tollantur pręlia Martis
Et iam pacis amor pectora fida liget.
Illius auspiciis uicti domitique prophani
10   Sub leges nostrę religionis eant.
Illo iter in cęlum post hęc monstrante fideles
Dimissis terris regna beata petant.
Talia si dederis, non soli, Christe,

»regi«;
Commissisque sibi gregibus sic pręsit, hiantes 5
Vt procul a caulis cogat abesse lupos.
Illo autore feri tollantur pręlia Martis
Et iam pacis amor pectora fida liget.
Illius auspiciis uicti domitique prophani
10   Sub leges nostrę religionis eant.
Illo iter in cęlum post hęc monstrante fideles
Dimissis terris regna beata petant.
Talia si dederis, non soli, Christe,

Bellorum cerimonię, belli indicendi forma 80 . Longissima Azoti obsidio undetriginta annorum 81 . Ad tibiarum cantum Aliates exibat in hostem 82 . Illyrii infantis auspicio uincuntur. Pitacus Phrynonem rete superauit 85 . Amasis thorax 100 . Pecunia neruus belli 103 .

X, VII 379. Nomina quibus indita ante quam nascerentur 5. Esau, Edom, Seir 7,8, 62. Hierobaal qui et Gedeon 31. Nominum prophetarum interpretatio 39. Benadab, nomen commune regum Syrię et Damasci 60. Ob uirtutis auspicium indita uocabula 94. Sem, filium Noe, uolunt fuisse Melchisedech 275. Quędam nomine turpia, re honesta. Quędam econtra 284. Nominum interpretatio 314. Nominum portenta apud hereticos 321. Nomina mutata signant rerum mutationem 365.

cum in foco, ubi insederat, genitale e cinere masculini sexus comparuisset 346 .
Poetę. Luscinia in ore Stesicori cecinit infantis suauitatem poetę futuri pręmonstrans efficaci auspicio 110 . Apes sedere in ore infantis Platonis 119 . Hedera qua poetę coronantur Nysia siue Bacchica 160 . Druidę a robore arbore dicti

tempestatis et tranquillitatis 88 . Pronosticum uenti. Item tranquillitatis, aquę, tempestatis 89 . Pronostica ab arcu 90, 91 . Fulmina futura portendunt. Auium auspicia 95 . Nili ostentum Cleopatra regnante 101 . Quid significet cometes 110 . Qualem esse oportet, qui futurorum scientiam sibi uendicet. Qualem quenque promittant

occupauit 66 . De augurii obseruatione 70 . De uinculis Spartiatarum aliud oraculum 74 . Sibyllarum nomina 75 . Aquila Tarquinio auspicium fecit regni futuri 81 . Oraculum: qui ferrea phiala in templo Vulcani libarit, regnum Ęgypti optineret. Plamnieticus galea libauit 81 . De Dodonei oraculi origine 82 .

futuri 81 . Oraculum: qui ferrea phiala in templo Vulcani libarit, regnum Ęgypti optineret. Plamnieticus galea libauit 81 . De Dodonei oraculi origine 82 . Auspiciorum superstitio 83 . Epimenidis pręsagia 86 . Pherecidis uaticinium de naue mergenda 87 . Delphicum oraculum quare omnium uerissimum putauit Croesus. Oraculum Phoebi

Venetum nomen non sacrosanctum habeatur? Quo magis fit, vel rerum magnitudine a scribendo deterreantur, vel in ipsis principiis statim suscepto oneri scriptores succumbant et veluti quadam mole obruantur. Ceterum, gloriosissime princeps, cum felicissimi Imperii tui auspiciis creverim, multaque eius et in patriam et privatim in familiam meam extent beneficia, non omnino absurdum putavi aliquid elucubrare quo animi mei summam erga rem publicam istam pietatem et observantiam testarer. Homo enim in litteris ac otio educatus, quae

aetherius placido sic ore profatur:
1.239  Mitte queri, non haec Venetus sine numine nostro
1.240  miles agit, nostris tam iusta in bella movetur 240
1.241  auspiciis, ipse et vires et tela ministro
1.242  siderea genti tantosque in proelia sumptus
1.243  sufficio. Non pro Veneto (sic venerit usus)
1.244  hoc iam triste manu fulmen torquere

Tuas serpet uirtus diuina latebras,
1.1.62   Afflatos fies mater onusta sinus.
1.1.63  Deuolat en caelo praepes simulatus ab alto,
1.1.64   Auspicium thalami connubiale Tui,
1.1.65  Spiritus ille Dei, Deus, implerisque iugali
1.1.66   Flamine materiam uiuificante nouam,

Fides.
1.3.95  Corporis in solidi speciem gens cuncta per orbem
1.3.96   Res sumus 3,96 sumus in margine: est auspiciis una futura tuis.
1.3.97  Iam cito laurigeris Magmed sub curribus ibit,
1.3.98   Adsurget nostro barbara mitra Deo;
1.3.99  Thrax,

3.1.95   Protendique suum uentura in saecula regem
3.1.96   Certa futurorum dant elementa notas.
3.1.97  Scilicet auspiciis conspirant cuncta secundis
3.1.98   Caelestisque fouet publica uota fides
3.1.99  Syderibusque tuis caelum sanescit et aestus

nunc caelestia carpit
3.7.60   Connubia, Elisii nupta superba Iouis.
3.7.61  Forsan et illius – si diis quoque talia cordi –
3.7.62   Auspicibus superis pronuba Paulla mea est.
3.7.63  Hinc bene consultum est illi, per funus acerbum
3.7.64   Quae modo lugubri munere facta dea est

conspicienda suis.
3.17.21  Sic tamen est munus Raphaelis et inclyta uirtus,
3.17.22   Sumptibus hic auxit nostra teatra suis.
3.17.23  Auspiciis cuius tanta ad spectacula uisa est
3.17.24   E septemgeminis currere Roma iugis;
3.17.25  Vidit et ut lusus post saecula multa reuersos,

purgabimus et gens,
5.2.123  Siqua fera est, nostris mansuescet moribus ultro.
5.2.124  Tu modo tale decus poscentibus annue diuis
5.2.125  Auspiciisque, Leo, melioribus arma retractes
5.2.126  Indecoresque abrumpe moras: te sospite passim
5.2.127  Prisca reuiuiscunt procerum consortia, reges

5.4.164   Cum caelum pro te arma tulit: hinc lucis ab ortu
5.4.165  Vrsinis toties uictricia fata dedisti,
5.4.166  Et prius auspiciis uicit fortuna secundis
5.4.167  Quam didicit pugnare manus. Te propter et Vrbis
5.4.168  Factio seditioque grauis priuata Quiritum

igitur te sospite nullos
5.4.473  Scipiadas, nullos suspiret Roma Camillos:
5.4.474  Nanque tuis rursus sese reuirescere sentit
5.4.475  Auspiciis rursusque noua de gente Quirinus
5.4.476  Regna recaepturum cernit florere nepotem
5.4.477  Et postliminio ueteres remeare triumphos.

Selymi cessat metus et campsoris acerbi,
5.9.6   Augusti bina prosperitate tui.
5.9.7  Quid mirum? Rector dictus de nomine gentis
5.9.8   Auspicium feelix et Bonus omen eras.
5.9.9  Sic mensem probitate tua patriamque secundas:
5.9.10   Debentur meritis prospera cuncta tuis.

a nobis eicientur et ad ultimas terrarum naciones proscripte quidem exulabunt. Ecce nunc in propatulo est, quantum Rhacusa famula celsitudinis tue et cultrix perpetua, quantum, inquam, consecuta est te rege Pannonum citato faustissimo auspicio. Sed quid de ceteris gentibus, nacionibus ac populis, quos Romana fides sanctissimis ulnis circumquaque complectitur, dicendum putem? In gaudium diffunditur inauditum quidem Christiana resp/ublica/, serenissime rex, hoc tam

deposito ferreo, semper tantum de bello cogitans, admirandum. Quorum alterum veneracionem tui, alterum terrorem illis incussere. Peperit salutem nomini Romano ille dies communis boni auctor, quo tu regni huius imperium suscepisti. Auspicia eciam tua, beatissime rex, omnes gentes maxime timebunt, que regni tui extremitates vel attingunt vel spectant: Ea namque parte, qua lucis exordium est, Anarti, Teurisci, Cistobocidarum populi, Tibiscum deinde, Rabosum Alucanique

hyatus, dum sibi gaudet Polonia, Wladislai regis genitura clara, in quo virtutes simul omnes vigent, que singule in omnibus predicantur, in quo Romana fides portum salutis et extructum et sibi expositum speculatur, cuius faustissimo auspicio hostilis nuper evanuit rabies in Romanum tumefacta nomen, quem rerum potentem terrarum ac gencium divum, quicquid celorum testudo premit, expavescit. In hunc itaque doctorum natum centum ora et totidem conferantur voces

Illud autem quomodo narrabo quod Egyptum aqua pro uobis pugnante, rana, cyniphe, musca, peste, ulcere, grandine, locusta, nocte, primogenitorumque interitu strauistis, quod muros Hierico in uoce tubarum psalmorumque deiecistis. Hic ille est, popule stulte et insipiens, cuius tu uirtute, cuius auspicio hec omnia et alia multo plura peregisti. Sed quid ego hec commemoro sceleratissime genti, si tamen gens appellanda est et non ferarum teterrima multitudo? Aures habent et non audiunt: oculos habent et non uident: pedes habent et non ambulant. Vos ergo, patres, quibus dei optimi

peruentum est et sexto iam peracto uolumine sabbatum instat quiescendi, tibi, cęli terręque conditor ac moderator Deus, gratias ago, manipulos offerens de plenioribus ecclesiastici agri spicis uarie consertos, ut, quos tuis auspiciis tuoque auxilio collegerim, tuo etiam nomini consecrentur. Tu da, ut horum semina in terra cordis nostri sata cęlestis gratię hymbre irrigentur et fructum faciant in tuis horreis recondendum! Da, ut sanctorum tuorum,

1.86  Ite procul placidi candida signa Iouis.
1.87  Augurium nigro sit nostrum nomine tinctum
1.88  Semper et auspiciis sint maledicta meis.
1.89  O mihi damna forent cunctis oppleta ruinis
1.90  Inque meum ruerent omnia bruta caput.

20.31  Di te perpetuo tuosque patres
20.32  Collegis sophiae, uiris peritis,
20.33  Qui nos auspicio bono prosectis
20.34  Ornasti. Vigeat per omne tempus
20.35  Regnum pennigeri leonis almum,

20.41  Semper sed titulis nouis uirescat,
20.42  Illius penetret polos cacumen.
20.43  O sors auspicio secunda laeto,
20.44  Consulto hoc superi bonum dederunt.
20.45  O factum bene quod paterno amore

33.16  Caesaribus nostris maxima cura sumus.
33.17  Plurima quid dicam praetorum nomina, quanta
33.18  Felici auspicio missa fuere tibi!
33.19  Venisti nobis, celeberrime Dandule, post te
33.20  Bernardi fulsit gloria Hieronymi.

nouasque opiniones addidimus, noum dicendi genus secuti sumus. Et ea quę uix a doctissimis hominibus cogitatione attinguntur, exculta pro uiribus ingenii nostri ac illustrata oratione pene rudi quoque populo probabilia dedimus. Hęc itaque quę nuper in uestra urbe: uestrisque, ut ita dixerim, auspiciis elucubrauimus: uestro etiam perpetuo honori tribuimus. Neque id sane iniuria prouocastis quippe animum meum beneficiis innumeris. Nunquam enim me illius humanitatis capiet obliuio: qua me profecto non in parua totius Italię atque propria calamitate constitutum ut filium complexi estis:

foelicitatem atque amicitiam respicimus. Sin vero tanquam illi aliquid mali acciderit lugemus, divinae claementiae et ipsius foelicitatis ingrati atque maligni interpretes sumus. Quo vero gradu itinere prioris vitae, quo ductu atque auspicio virtutum ad hoc aeternum decus pervenerit, illum laudandi, nos consolandi, posteros erudiendi gratia paucis percenseamus; neque ab re sit externa commoda et corporis dotes quasi pedisequas et asseclas virtutum et

145  En, Leonarde, tibi prostratus supplicat orbis
146  Victor ut excipias seque suosque simul,
147  Quos tamen excipies hos ut tueare precatur
148  Ut Veneta liceat his ditione frui.
149  Auspicio, Leonarde, tuo iam nulla veremur
150  Bella nec hostiles te vigilante minas.
151  Te duce Pannonius maculatur sanguine Nilus,
152  Hister et hostili turbidus amne fluit;
153  Te duce Turca ferox

non satis ęquo animo pati soleas, his omissis reuertar ad tabellas et scripturam istam, quę de terrę puluere erruta et fato quodam tibi exhibita in tuo seruatur scrinio, interpretari pergam. 125.3. Domitianus imperator Delmatis quibusdam, qui sub eius auspiciis frequenter militauerant, pręter Ipse ex priu (?) in pręter correxit stipendia quę meruerunt, priuilegium facit quo ipsis uxoribusque eorum,

Nova nulla habemus alia, nisi illa, quae iam puto per totum terrarum orbem divulgata: illustrissimum, immo serenissimum dominum Lodovicum (quod faustum felix totique reipublicae Christianae salutiferum sit) Dominica proxima post Ascensionem Domini, 3 bonis avibus et melioribus auspiciis coronavimus. Ea ipsa coronatio, ut paucis multa perstringam, sic acta fuit: dominus Patriarcha 4 divina celebravit officia. Dominus Quinqueecclesiensis 5 et Varadiensis 6 astiterunt pontificalibus induti, et alii episcopi minores. Inter initia missae, infans

fragilitas sibi subvenire posset, annus certe non sufficeret eas enarrare. Quia si solum ritus priscorum patrum sacerdotumve Romanorum, aliorum etiam, qui artem magicam arte astronomica exercebant, etiam per apparatum exorcismum, augurium, auspicium, volatum, scintillationem , hydromantiam, pyromantiam, spatulam et alias 32 partes in lege nostra modo prohibitas, quae tamen omnes erant deductae ab ipsa astrorum cognitione. Quas etiam omnes perscrutatus sum, ut bonorum malorum

melius dicat ut ipsa regi.
Commissisque sibi gregibus sic pręsit, hiantes
Vt procul a caulis cogat abesse lupos.
Illo autore feri tollantur pręlia Martis
Et iam pacis amor pectora fida liget.
Illius auspicijs uicti domitique prophani
Sub leges nostrę religionis eant.
Illo iter in cęlum post hęc monstrante fideles
Dimissis terris regna beata petant.
Talia si dederis, non soli, Christe, Leoni
Sed

Juni gloria magna Sergiorum
Cuius Militiae nivalis Ister
Et Pannonia bellicosa testis. Neque enim in bello tantum; sed etiam in praelio versatus est atque inter confertissimos Christiani nominis hostes bis pugnasse bis vicisse dicitur, ductu et auspicio Janci Gubernatoris in cuius castrensi contubernio sumptuose instar principis curribus vectus; ut nemo magis in tot victoriis jure ac merito gloriari possit. Haec foris, domi vero duplicem legationem nec magis Ungaricam quam Turcicham gessit. Priorem

2.50   Sic, ubi iam tales cantus Saul auribus hausit,
Contorquere caput furiis accensus et ira
Coepit et "En," inquit, "quo me sors egit iniqua,
Vt decuplo maior Dauidi gloria surgat,
Nostris auspiciis, nostro qui militat ęre,
2.55   Quam mihi, qui regno pręsum, quem maximus unum
Spectat honos. Ergo conuerso cardine rerum
Mancipio dominus famulabitur? Ille sedebit
In regni solio et sceptri potietur

Oceani Hesperia pręceps se merserat unda, Abigail fit Dauidis uxor
Quando ad Dauidem uenit noua nupta maritum
Atque ipsi coniuncta uiro est melioribus usa
5.100   Quam prius auspiciis. Post hęc (quia lege licebat Achinoe altera eius uxor
De tribubus propriis plures adducere sponsas)
Iezrahelitanam thalamo sibi iungere Dauid
Achinoen studuit. Demum gaudere

ac puerorum secum trahens transmisso magno amne Velia in regionem Sinbagiorum irrupit eaque potita est. Huius gentis dux erat nomine Barris uel barro Barris, quem nos Cęsarem possumus dicere; sub eo chiliarchę pręfectique erant, quorum nutu atque auspiciis singuli plebis ordines regebantur disponebanturque. Hinc profecti Seleuciam sibi subegere, deinde Macedoniam, neque eo contenti Italiam quoque armis inuaserunt. Non semel cum illis congressus Romanorum imperator cum semper inferior discessisset reipublicę consulere

expeditionem indicturum in Turcas, omnesque Christianorum principes, qui ad hanc usque diem dormitauerunt, simul et dormierunt, ueluti ex somno Endymionis excitaturum, conuocaturumque ad eam perficiendam, ut qui Christiano nomini tam infensi, infestique sunt, ipsius Christi Vicarii inuictissimi auspiciis profligentur. Etenim si nemo priorum Pontificum aeque, ac iste, magnas res aut aggressus sit, aut felicissime gesserit, cur non speremus, ipso duce, et hoc futurum? Oremus igitur, ut qui Pontifici Maximo Iulio secundo tantae gerendae rei contulit uoluntatem, non deneget facultatem.

senarius iambicus scazon.
Catull. 45 Scribit amorem Acmes et Septimii esse felicem, utpote qui optimo auspicio confirmatus fuerat.
Catull. 49 Ciceroni gratias agit.

Sibam seruum cum filiis arua illius colere iussit. Anon, Ammonitarum regis, conducticios fudit Ioabo duce, cum ille legatos eius male accepisset. Sobabum, Adadezeri militię principem, exercitu eius profligato interfecit. Eius auspiciis Ioab uastat Ammonitarum fines, Rabbam obsidet. Interea Dauid Bersaba, Vrię coniuge, abutitur, grauidam facit et uirum eius ab inimicis interficiendum destitui iubet. Per Nathan prophetam

Constantinopolitanum / Constantinopolis. et Trapezuntium Trapezus. duo splendidissima stemmata sunt accessura: in tantum magnitudinis impius hostis excreuit / vt tu maximum ac indelebile nomen ex ipso prostrato reportes. Ergo age foelicibus auspiciis Europam atque Asiam / ac ipsam tertiam orbis partem Aphricam Christiano redde nomini / et Hierusalem Hierusalem. sanctissima nostri saluatoris monumenta e faucibus canum eripe: vt tuae tuorumque fortissimorum Germanorum laudes per totum orbem decantentur /

sic emersit, ut nullum aptiorem Viennae Vienna Pannoniae. Caesar iudicet in obeundis maximarum rerum legationibus. Quod si nunc suus uirtutibus honor redderetur, si bonae artes in precio essent, iam tuis iterum auspiciis noui conspicerentur Camilli, Camilli. Decii, Decii. Fabricii, Fabricii. Marcelli,

83  Faelicemque Gygis patriam: cui Maesia cultu
84  Laeta superiaceant: propriae quoque causa ruinae
85  Alta diuturno collapsaque pergama bello.
86  Deinde premit lyciam / primis notosque volucrum
87  Auspiciis Caras: Cilicum transgressus et vndas /
88  Inuisas tunc Cydne tuas / quum tabida regis
89  Corpora reddideras: Armenis Proxima post haec
90  Moenia Cappadocum / rigidi claramque Trapezon
91  In gremio Euxini: Medos /

non satis culpabilis fuisse appareat, sed omnium teterrimo, ut, quo ignominiosius perimitur, minus Dei Filius fuisse credatur. Tolle — inquiunt — crucifige eum! Sępe quidem illis inimicorum iugo oppressis Deus liberatorem misit, cuius ductu atque auspiciis in libertatem uindicabantur. In neminem autem eorum sic inuidię furiis exarserunt, ut illum crucifigi optarent; et Iesum, qui eos non ab hominibus, sed a diaboli seruitute liberare uenerat, crucifigi expetierunt. Non erat, cur in illis, qui pręcesserunt, plus spei

externis hostibus uictoriam esset consecutus, Budam reuertitur. Quos quidem primum reginae, ut eius quoque oculos eo exhilararet, spectaculo, sicut erant uincti, ostendit. Mox in custodiam datos illius arbitrio ac potestati permisisse simulauit, quo scilicet omnibus appareret reginae auspiciis rem gestam esse, magnamque inuidiae partem in illam transferret, quin etiam spem regii matrimonii credulitatemque, consuetum amoris malum, ei adiungeret; demumque, ad profundendam pecuniam, cui Hungari admodum dediti sunt, eam facilius pelliceret. Non desunt tamen, qui affirment priorem

Austriam occupasse. Nam quotiescunque, ut plaerique uestrum experientia ipsa nostis, gens nostra pari numero cum Hungaris conflixit, nunquam ferme inferior extitit. Quod profecto cum saepe alias, tum hoc ipso Austriano bello declaratum est, quum dux Saxonum parentis mei auspiciis aduersus Hungaros militans Franciscum Aragonium, Matthiae Chugniadis uxoris fratrem, ac iusti exercitus ex fortissimisque Hungarorum conscripti ducem, pro moenibus Nouae Vrbis parua manu fugauit omnibusque exuit impedimentis. Itaque si eo tempore, quo Hungari Austriae arma intulere,

impetrato, confugio, singulari certe ignominia affectus, utpote caeteris, qui mecum sensere, in patriam restitutis. Quem equidem eadem fide, qua regem Matthiam colui, perpetuo sum culturus, longe acrior inimicus tuis hostibus futurus quam fui Alemanis, aduersus quos Matthiae auspiciis, nullo sane odio, sed belli iure militaui. Quod ubi dixit, seque non solum modo magna cum efficacia locutum cognouit, sed etiam in intimam admissum amicitiam, Maximiliano non tam scelerato transfugae consilio offenso quam suo commodo moto,

muneris est in hoc praelio praecipuam operam alumno magis quam regi nauare. Nempe uobis potissimum custodia curaque gloriae ac salutis regiae incumbit. Vos illum puerum olim in Boëmiam repulso rege Matthia Coruino accersitum in regnum collocastis, uos educastis, uos felicibus auspiciis in Hungariam misistis. Atque iccirco non Hungarorum magis quam uestrę gloriae adscribetur, si hodie profligatus hostis uiolati federis ac impietatis suae in fratrem meritas dederit poenas. Haec ubi furens ira apud suos dixit palatinus, animaduertissetque

confestim aduersus fratrem qui iam in Bythiniam, qua ea Misiam contingit, ingressus erat, Prusaeque urbis suburbia diripiebat, exercitum misit, cum insigni duce Achimate Hiëdio, qui Hydruntem oppidum in Salentinis paucis ante mensibus Mechmethis Magni auspiciis expugnarat, atroxque regi Neapolitano Ferdinando bellum conflauerat. Bis itaque comisso praelio Gemius tandem profligatur, fugaque in Cariam, mox Alicarnassum delatus est. Inde tuto accessu impetrato Rhodum sese recepit. Insula haec Liciae adiacet, urbemque nobilem eodem nomine

uiris tuum munitum sit imperium, et quam temere quiescentem lacesserint leonem. Certum est enim mihi, si me iusto exercitui praefeceris Poloniamque prouinciam mihi destinaueris, eam gentem tantis cladibus afficere, uti de caetero non modo non minentur Turcis, qui ductu et auspiciis Othomanorum bonam Asiae atque Europae partem subegerunt, uerum nomen quoque eorum perhorrescant. Nam si per te licuerit, quicquid agri inter Tyram et Carpatum montem ad regem Polonum pertinet, populabundus peragrabo, Rhoxaniisque mancipiis omnes regiones, quae tibi parent,

caesus est. Quod quum saepe alias, tum illa expeditione maxime accidit, qua Mehmethes in eam partem Daciae, quam Hungari Transyluaniam uocant, copias praedatum miserat. Nam ex quadraginta millibus hominum uix quinta pars exercitus domum reuersa est, caeteris, regis Matthiae Coruini auspiciis, ductu uero Stephani Botheris, eo praelio interfectis, quo Cereris campum, ager est Albae Iuliae, strages Turcaica nobilitauit. Caeterum Mehmethes cum circiter duobus et triginta annis regnasset, dum aduersus Syriae et Aegypti regem proficiscitur, in confinibus Mysiae et

Vix enim sexagesimo a profectione die, multis ingentibus fluminibus atque paludibus transitis, montibus asperrimis superatis, et quod his non minus graue est, uastis terribili solitudine campis peragratis, regnum Alberthi prope confecti itinere commeatusque inopia attigimus. Quid uero ibi tuis auspiciis gesserimus, quantumue tibi gloriae fructusque haec expeditio pepererit, uelim ipse per te me tacente reputes, ne ea parum prudenter iactare uideamur, quae sane tuae magis fortunae quam nostrę uirtuti tribui debent. Ea nimirum conditione omnes tuos natura in lucem aedidit, ut quicquid

ora aedificari iussit, ut scilicet, quod suorum peritiae deesset, numero nauium dependeretur. Porro Alexander, ut plaerique Graeci, odio in Latinae literaturae gentem insito in Venetos inuehebatur. Cossicius uero Venetis infensus erat eo quod, quum Bazethis auspiciis aduersus Aegiptyos bellum in Cilitia gereret, captusque forte esset in praelio, regem Aegyptium Venetorum instinctu de se necando cogitasse opinabatur. Accendebat praeterea Achimathis odium suspicio quaedam, qua credebat non nihil paterni thesauri apud Venetos esse,

ducis, quem omni iure fas esse censuerunt in regnum reponi, precipue quia uidebant in Italia nec esse, nec ad multa secula fore praestantiorem pro tuenda et Re Romana et tota Italia. Quo decreto prefectum et proconsulem eum agere perpetuo uoluerunt Romane urbis et ecclesie exercitus, quod et diis auspicibus effectum est. Decernit senatus Puniceus Franciscum Mariam ecclesie Romanae perpetuum ducem uita et gestis. Ecce mi princeps qualem te nobis deus dederit breuibus exposui. Quare deum optimum maximum

penetrare lares, regumque ducumque
2.85  Atria quum magno curarum fluctuat estu
2.86  Mens mea, sepe fui blandus pro laudibus istis,
2.87  Carminis auspicio exclamans succurrite uati,
2.88  Viuere namque decet, delusus deinde recessi
2.89  Qua de re exurio miser horum interque clyentes
2.90  Atque etiam uilles offas

3.171  Rex optate tuis Musis, nos uenimus ad te,
3.172  Omnia quae dicam Charitum tibi nomine tradam,
3.173  Summe deus, qui cuncta potes, qui cuncta gubernas,
3.174  Exaudi, refoue auspiciis et mente serena
3.175  Concipe, tu scis, summe deus, probitatis et alte
3.176  Fons sacer eximiae uirtutis spesque salusque,
3.177  Venisti ad nos, ut pulchra sub imagine nobis

Alexander, Valerius et Birra. Quibus omnibus Marcus ut aetate ita doctrina et uitae integritate praefulsit, licet omnes uiri probi ac singulari fide insignes extiterint. Petrus, Ioannes et Valerius triremis praefectura donati naualia apud Venetos stipendia meruerunt, quamquam Ioannes infelici auspicio primis praefecturae diebus ex humanis excaesserit. Simeon uero equestri militia de senatu Veneto benemeritus ex Italia rediens in patria tandem mortuus est. Alexander liberis procreandis operam dedit, qui et omnibus superuixit. Birra autem, maritale connubium

sterilisque iuuentae
2.218  Praemisso soluit foetu, iam nulla putanda est
2.219  Gratia sera Dei, cui semper fertile donum.
2.220  Hoc postquam nobis superis demissus ab astris
2.221  Rettulit ore sacro Gabriel, mox per iuga summa
2.222  Venimus, auspiciis ad te foelicibus acti,
2.223  Venimus, obsequiiumque tuo duce numine sancto
2.224  Ferre puerperio, dum tertia tramite Luna
2.225  Vortat in obliquo mundum, duodenaque lustret
2.226  Sydera, dum cernat uitales luminis auras,
2.227  Iam

intonat alto.
4.494  Hic meus est Natus, mea quo perfecta uoluntas
4.495  Cuncta facit, placet hic nostro dilectus amori,
4.496  Hunc audite, salus populis est omnibus unus.
4.497  Clauditur hinc Coelum, uox et cum luce recessit
4.498  Talibus auspiciis nostri fluit unda lauacri,
4.499  Et Christi solidata fides exordia sumpsit.
4.500  Heus tu sponsa tuo laetare charismate foelix,
4.501  Inclyta quo celebri duceris ad astra triumpho,
4.502  Prompta, uolens, ornata tuo septemplice mundo.

quam quod ille ipse exercitus, qui a Caesare in Italia ad salutem omnium bonorum, ad custodiendam urbem, Imperii arcem, collocatus erat, illi ipsi urbi nefariam uim, contra optimi Carolus 5. Principis Caroli uoluntatem, contra disciplinae militaris leges, contra auspicia, contra maiorum exempla, intulit. Est enim liberandus culpa Caesar, qui etiamsi iustis de causis Romano Pontifici irascitur, tamen hoc exitu uictoriae minime delectatur. Neque enim obscurum est, eum natura ad clementiam moderationemque duci, et a crudelitate abhorrere. Et cum maiores suos

(in quos regnum est divisum et qui soli cum dominis ius creandi regis habent) cum civitatibus liberis in Alba Regali ad diem ad id communi consensu institutum conveniunt et prius – corpore regis, quod paulo ante in campo Mohaciensi inventum fuerat, honorificentissime sepulto – felicibus auspiciis Joannem de Zapolya comitem Scepusiensem vaÿvodam Transilvanum unanimi omnium consensu regem creant et sequenti die coronant. Cuius coronatione audita illi quoque, qui in Ferdinandum inclinare visi fuerant, palatino tantum et duobus aliis exceptis ad eius obedientiam certatim concurrunt.

in expeditione maritima et navali proelio ad excitandos populos christianos ad vendicandam capescendamque rem publicam christianam et hostes vivificae Crucis delendos et exterminandos, Dei optimi maximi et vicarii sui auspiciis. Quod felix faustumque sit eidem et ovibus suis. Quae diu faelix bene valeat in utroque homine, et tandem plena annis vita potiatur aeterna.

ingens arcana scientia rerum.
3.229  Tradentes passim coelestia pabula terris
3.230  Mores instituent humanę et pectora genti.
3.231  Talibus auspiciis iam coelo euecta penates
3.232  Ponet et expulsa tunc nocte fugabitur hostis,
3.233  Amplius et nulla poterit calligine condi.

Diuino nusquam uultum diuertit ab ore,
3.628  Vt pandam arcani terris misteria sacri,
3.629  Et uestra auspicium cantus ope prouehe cępti!
3.630  Illud natura fuit haud ignobile corpus,
3.631  Nec qualis nostrę lex est ingloria carnis.

4.778  Vsque piis adeo saciatur docta loquelis
4.779  Mens quęcunque Deum concępit corde, Deumque
4.780  Concipit auspicio nostri sermonis amatque.
4.781  Inde meum terris late clarescere nomen
4.782  Incipit, atque simul nostrum notescit uterque.

5.67  Personas etiam diuina in parte reponit.
5.68  Atque hinc quod nobis exordia certa petemus,
5.69  Persequar interea rationem carmine talem
5.70  Iam nunc auspicio repetito rebus ab imis
5.71  Et captu nostro, si condere protinus astris
5.72  Inde ualeam, si tota mente tueri
5.73  Qua fas uniri

6.7  Altera doctrinę sumenda exordia nobis.
6.8  A uero, patuit quod primo a lumine, quale
6.9  Solem pręstiterit tam clara luce nitentem,
6.10  Auspicium captare iuuat, modo mente uolucri
6.11  Abdita si tali possem compręhendere calle.
6.12  Quo stetit humani tandem resolutio captus,

suprascr. pro scelerum et tanta tanti et grauitate dolebat.
6.109  Atque ita progressus medio uenerabilis autor
6.110  Auspicium cępit dicendi: "Pręstat Pręstat. . . 114 pendet] Io 7, 51 agendis

crimen,
6.725  Et tenebris animam patria de sede relegat
6.726  Eiectam, longum miseram tristemque futuram.
6.727  Sed memor auspicio Genitor quo condita primum
6.728  Instituit, rursus quęrit reparare ruinam
6.729  Atque solo patrio eiectos inducere ciues

Lętitia gestit, noua cui tunc gaudia gliscunt.
9.397  Iamque recens cęli sublata repagula cernunt,
9.398  Et qua nunquam alias, olim ardua, peruia facta:
9.399  Talibus auspiciis cęlestum surgere regna. 8
9.400  Optatusque

9.595  Luce, salus reduci tenebras qua parta fugaret,
9.596  Vnde homini licuit commertia noscere coeli.
9.597  Nil fas misceri hac, nec iam permissa potestas.
9.598  Auspicio inde status foelici gliscere cępit,
9.599  Atque olim uacuę sedes cęlestibus oris
9.600  Expleri tandem lectis subeuntibus orsę.
9.601  Namque olim terram quę uis

9.614  Aggredior, Manes redeunt recidiuaque surgunt
9.615  Menbra uelut, rursusque iterum ut compage refecta
9.616  Mortuus ora capit, uatem instrue, Spiritus alme,
9.617  Auspiciumque doce captem mihi carminis unde.
9.618  Namque datum paucis mentis penetralia adire,
9.619  Qua patet arcanum nostrę pignusque salutis.

253  Scilicet ut doleas? quod parto fine potitur
254  Ille, vices tandem fatorum egressus iniquas.
255  Quod bene sic actum secum, modo gaudia nobis
256  Auspiciis potius iam debent gliscere laetis,
257  Ocyus hinc etiam traduci optantibus illo.
258  Ergo Fides hodie neu corda incredula prorsus
259  Arguat, affectu vel quo nos degere turpi.

fortissimos, Italos corpore et ingenio praestantissimos Sciunt illi addictissimum esse fratrem Ferdinandum regem Romanorum Turcarum bellis assuetissimum, Illyricis et Subalpinis gentibus subnixum. Sciunt Germaniam omnem, tot Electores imperij regijs uiribus instructos auspicium Caesaris libenter sequi. Hic putant uota sua non frustrari. Te suum Esdram Caesar inuictissime, te suum Iosue existimant futurum. Talia enim non solum de te oracula inter Christianos, sed etiam inter ethnicos circunferuntur. Vtinam tua te bella illuc sinerent

oppugnandus est- Impius enim nemine persequente fugit. Exurgat Deus et dissipentur inimici eius, et fugiant qui oderunt eum a facie eius, sicut deficit fumus deficiant, sicut fluit cera a facie ignis, sic pereant peccatores a facie Dei. Vtinam Deus Opt. Max. concedat, ut tuis auspicijs inuictissime Caesar, monstrum illud Turcicum, humanae naturae ludibrium supprimatur ac conteratur, ut Christianos grauissima tyrannide oppressos in libertatem asseras, quandoquidem post Deum in te uno omnis spes libertatis collocata est. FINIS. Laus Deo.

tua.
Addis et istorum linguas nec grammata omittis.
Quae doctos fallunt hac regione uiros.
Impia Turcarum dum lustras regna, reuersus
Europam hic tandem numine Christe tuo.
Sed Pallas, malus, cera, a Syrenibus illum
Iuuit, et auspicibus flatibus acta ratis.
Quid multa? hic dignus quem laudet Musa Maronis.
Meonij uatis dignus et ore canis. DE TVRCARVM RITV, DEQVE CAEREMONIIS, LIBER SEcundus:

Correxi ex Cytheron
Faelicemque Gigis patriam, cui Maexia cultu
Laeta superiaceat, propriae quoque causa ruinae –
85  Alta diuturno colapsaque Pergama baello.
Deinde premit Lyciam primis notosque uolucrum
Auspiciis Caras, Cilicum transgressus et undas
Inuisas tunc, Cydne, Correxi ex Cynde tuas, quum tabida regis
Corpora reddideras, Armenis proxima post haec
90  Maenia Capadocum, rigidi claramque Trapezon
In gremio

1.4.16   Arrectaeque rigent per caput omne comae.
1.4.17  Sed miserata meos clementia numina casus,
1.4.18   Me cito de tantis eripuere malis.
1.4.19  Nunc Diis auspicibus patriis iam redditus oris
1.4.20  Persolvam superis munera vota choris.
1.4.21  Nunc et Apollineae cingant mea tempora frondes,
1.4.22   Implicet et madidum festa corolla

iocosque inter ludosque perennes.
4.2.2.182  Quos inter te, meque etiam, non ultima sedes
4.2.2.183  Aemiliane manet: nam tu foelicibus usus
4.2.2.184  Auspicis Venetae res prima ab origine gentis
4.2.2.185  Orsus ad haec cultis narrasti tempora libris,
4.2.2.186  Quae non indignum tanto te munere reddunt.
4.2.2.187  Ast

4.4.88  Deficiant vitrei per prata virentia fontes,
4.4.89  Quo mollis tegat umbra gregem, non frigus adurat,
4.4.90  Non calor infestet, donec pastore sub uno
4.4.91  Unius auspiciis, uno claudatur ovili.
4.4.92  Iam me deficiunt vires, et plurima laudum
4.4.93  Restat adhuc nobis pars indiscussa tuarum:
4.4.94  Et quanuis longe maiora, et plura

Impulerint Lycii consulta oracula Phoebi
4.5  Trinacrios iuvenes, patriasque relinquere terras.
4.5  Quorum de numero, cultu, et pietate priorem
4.5  Illirium longe auspiciis melioribus usum
4.5  His demum venisse locis, belloque subactas
4.5  Dixisse Illyricas proprio de nomine gentes,
4.5  Et nostras rexisse

magnis sic iussa Deis Ascrea iuventus,
4.5  Vtque peragratis variis regionibus orbis
4.5  Venerit his tandem multo post tempore terris,
4.5  Et laeto auspicio parvam fundaverit urbem,
4.5  Ascriviumque suae de nomine dixerit Ascrae.
4.5  Quam patrum immemores (mediis quae cincta scatebris

Augustani authoritate, qui itidem scripserat ad me de hoc ipso negotio) nihil omnino pro meis viribus rationum earum in hac harena praetermisi, quibus arbitratus sum id me controversia ad optatam compositionem tantorum cardinalium auspiciis existimationeque adiutum posse deducere eundemque doctorem Illicinum in pristinam gratiam praesulis sui restituere. Nec multos dies praeterire passus ad litteras Reverendissimae Amplitudinis Vestrae (quas quidem habeo

denuo cum ampliori potestate a Senatu extra ordinem missus, annum integrum sua incomparabili pietate universam Insulam recreavit. Sed quorsum testimonia? Cum silentibus hominum linguis lapides loci rem, ut gesta fuit, exprimant. Mihi sat est sub vestris auspiciis (si Serenitati Vestrae cohibuerit) libellum prodire, et vestra auctoritate obtrectatorum ora retundi. Honestatus aliquanto censu Ecclesiastico ex decreto vestro, et opera praeclarissimi Senatoris, de me optime meriti Pauli Theupuli, dum apud sedem

sancti, Matt. 28 vel Christi, vel Pauli: ut 1. Cor. 1 Baptizari in mortem Christi: ut Rom. 6 seu, pro mortuis: ut 1. Cor. 15. seu, In unum corpus: ut 1. Cor. 12. seu, in remissionem peccatorum. Denique Baptizari aqua, et Baptizari spiritu S. Itaque Baptizari in Moysen, declarat, Moysis auspiciis ac ductu baptizari: quod dicendi genus semel tantum reperio. Baptizari in Iohannis baptisma, significat, doctrinam quam Iohannes annunciabat, ac baptismi symbolo obsignabat, profiteri ac amplecti. Baptizari vero in eius nomen dicimus, cui nos baptismum dicamus ac consecramus. Quam obrem

Lactantii Monachi Cassinatis ad Christianum puerum pia exhortatio.
7.1  Christus adest, Christus capti sit carminis auctor.
7.2  Illius auspiciis hoc breve surgat opus.
7.3  Et quicunque puer leget haec, quaecunque puella,
7.4  Christus in illius plurimus ore sonet.
7.5  Dicat, et o nostrae spes, et tutela salutis

1.5.14  Turis inest flammis, dives et ara calet.
1.5.15  Hic Dea, quae septem fauces compescuit hydrae,
1.5.16  Aviaque inventu est, et iuga summa tenet.
1.5.17  Auspiciis magni colitur Ducis, hic sua Tuscis
1.5.18  Illibata viget gloria Semideis.
1.5.19  Et quod pacis opus, quid honos quaesitus in armis,
1.5.20  Quod vetus externis regibus

Graecia in Historia mendax.
10.61.1  Quae virtute animi, et multo sudore paravit
10.61.2  Quique pedes miles, quique meretur equo.
10.61.3  Saepe ducum auspiciis, titulisque adscribere vanis
10.61.4  Audet adulator Graecus in historia. Omnium rerum vicissitudo.

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Mihetić, Ambroz (c. 1420-post 1487) [1458], Ad Pasqualem Maripetrum illustrissimum Venetum ducem oratio congratulatoria, versio electronica (), Verborum 2289, Ed. Antonija Vlahov [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [michetaoratio].

Jan Panonije (1434-1472) [1467], Serenissimo Hungarorum regi Matthiae epistula, versio electronica (, Italia; Hungaria), 406 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - epistula] [word count] [ianpanepistmatth].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Cipiko, Alviz (1456-1504) [1482], Panegyricus in senatum Venetiarum, versio electronica (), 263 versus, verborum 2026, Ed. Giuseppe Praga [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [cipikoapaneg].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Dragišić, Juraj (ante 1445 – 1520) [1499], De natura angelica, libri principium, versio electronica (), 1777 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - tractatus] [word count] [dragisicjang].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].

Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].

Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].

Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Regum Delmatiae atque Croatiae gesta, versio electronica (), Verborum 4606, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [marulmarrdcg].

Niger, Toma [1512], Doctissimo et integerrimo Marco Marulo nobili Spalatensi epistula, versio electronica (), verborum 720, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula; prosa - dedicatio; prosa - paratextus] [word count] [nigertepistmarul].

Marulić, Marko (1450-1524) [1517], Catulli carminis epitomae, versio electronica (), Verborum 1474, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epitome] [word count] [marulmarcatull].

Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica (, Leipzig), Verborum 4822, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfeloq].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1524], Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica (), Verborum 1777, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - vita] [word count] [natalisfvitamaruli].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532].

Niger, Toma [1532], Epistula ad Clementem VII, versio electronica (, Venecija), verborum 279, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula] [word count] [nigertepistclem1532].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1567], Antonius Verantius episcopus Agriensis cardinali Commendone, versio electronica (, Prag), Verborum 632, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15670405].

Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report