Your search found 1343 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1316-1327:

amicis praestantissimis, a quibus carmina magna ex parte jam lecta, et vehementer probata avidissime expeti cognoscebam. Cui autem opus inscriberem, diu multumque anceps non fui. Tu, Antoni optime, tu mihi protinus occurristi, quem cognatione, pietate, officiis mihi maxime devinctum amavi semper uti filium, et, quoad vixero, amabo impensissime, dignum profecto, cui donem ac dedicem quidquid mihi pretiosius a morte carissimi illius capitis relictum est. Accedit etiam, quod, dum tibi munus hoc offero, non solum meo animo, sed et

ita tamen profecit Junius, ut nulli in patria secundus per viginti quinque annos in foro summa cum laude versaretur. Causas agebat Italo sermone, quem is scite calluisse deprehenditur cum ex multis orationibus, quae supersunt, quibusdam etiam ex tempore dictatis, tum maxime ex ea, quam inscripsit Discorso sul patriotismo, quamque apud Michaelem Sorgium virum in primis eruditum, et artium literarumque fautorem egregium recitaverat, cum statis diebus ter in mense, dum viveret, illum adiremus. In hoc enim opusculo Italae

momentis pronunciabat Junius, ut evidenter ostenderet, ex uno prope antiquitatis studio viam sterni ad reliquae scientiae acquisitionem. Ad religionem praecipue quod attinet, non modo Porphyrii, Jamblichi, Juliani, aliorumque doctrinae ubi maxime peccarent, acutissime Restius declaravit, sed errores etiam, quos nostris hisce temporibus impudenter propugnarunt Boulangerius, Dussius, Volneius, ceterique hujusmodi furfuris homines, aggressus est, et patefecit. In Bruckerum maxime exarsit ira, qui veteres

Juliani, aliorumque doctrinae ubi maxime peccarent, acutissime Restius declaravit, sed errores etiam, quos nostris hisce temporibus impudenter propugnarunt Boulangerius, Dussius, Volneius, ceterique hujusmodi furfuris homines, aggressus est, et patefecit. In Bruckerum maxime exarsit ira, qui veteres philosophos Deum, et providentiam quamdam admitttentes atheos fuisse omnes professus est. Nihil vero temere et inconsulto, sed sapienter omnia de religione. Hinc accidit, ut religionis cognitio, et tuta veritas eo magis eum in senectute

e quo integrum Satyrae octavaedecimae argumentum. Vitia nimium generatim persequi insulsum duxit Junius. Quare Juvenalem potius, et praecipue Persium quam Horatium sequutus in hac re ea praesertim in vitiis notare studuit, quae tunc temporis maxime dominarentur. Novum illi inauditumque videbatur, homines quo tempore ingenio morumque elegantia se sapientiae apicem tetigisse gloriabantur, eos ita insanire, ut vitae instituto ad ferinos magis, quam ad humanos mores accederent. Vide quid ipse

meritus malevolentia nos et invidia pro instituto nostro tuendo defatigatos, non autem victos, jucundissima sua consuetudine recreavit. Sed nemo Junium immatura morte praereptum magis doluit, quam ejus conjux, quae singularem hominis virtutem et amabilitatem omnium maxime noverat. Hinc omni adhuc fere impar consolationi Romam proficisci statuit monasterium ingressura; in id unum antea incumbens, ut poetica viri sui opera publici juris fiant, eique tamquam perenne sui in ipsum amoris monumentum consecrentur.

aut puero. Majora sed audi,
1.20.107  Et quo rem ulterius deducam. Quis ferat? audax
1.20.108  Exagitat quoties moechas Laevina rapaces,
1.20.109  Ipsa etiam moechatur quam pote maxime, et aufert,
1.20.110  Vel cum in avaritiam Vibius bacchatur Ofelli,
1.20.111  Sic natum instituens oblato sordidus asse:
1.20.112  Assem, nate,

Vibius bacchatur Ofelli,
1.20.111  Sic natum instituens oblato sordidus asse:
1.20.112  Assem, nate, vides. Argento hic constat, et aere,
1.20.113  Maxime abundare his vitae sapientia princeps,
1.20.114  Atque opus, et labor est. Assem servare memento,
1.20.115  Et tenuisse tibi. Re nulla egeat, qui habet assem;
1.20.116  Vita

illos, cum illis vivere, quotidianae
1.22.82  Essent deliciae, quorum et peccare pudore
1.22.83  Deterrer. Adhuc memori quam pectore servans,
1.22.84  Maxime Ragniadum, te flebo! Quis mihi reddat
1.22.85  Sorgiadas geminos? Quis te, miserande Basille?
1.22.86  Illum aetate gravi, immatura hos morte peremtos!
1.22.87  E numero hoc

cinaedorum flos, et meretricula Phyllis.
1.23.83  Sic etiam absurdo Milesia fabula amore
1.23.84  Languorem nervis, capiti dare idonea somnum,
1.23.85  In magnam excrevit molem. Sed maxime amica
1.23.86  Prela vetant peregrinantes mori. Ahenea signa
1.23.87  Non adeo stabunt, quam horum mendacia vivent.
1.23.88  Quas illi historias, quae monstra, animantia,

in ima dolores.
1.24.182  Interpres Divûm falsus! Casu ille, atomisque
1.24.183  Victitat. Heu stomacho non esca ferenda valenti!
1.24.184  Quis te praetereat tacitum, te maxime doctor
1.24.185  Orte Samo, totius at orbis paene viator.
1.24.186  Fraude Paraetonia, et coxae qui nobilis auro
1.24.187  Scurra, et sacrarum es consanguinitate fabarum.

2.8.25  Diffundis, tetro implicuisti errore, vagique
2.8.26  Finisti caeco munere concubitus:
2.8.27  Qualibus at nos e tenebris, quantisque periclis
2.8.28  Servas, magnorum maxime Caelicolûm,
2.8.29  Dum nostras finire negos, mitissime Divûm,
2.8.30  Corporis ignaro pondere delicias!
2.8.31  Tu, cum informasses nostra intus molliter ossa,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report