Your search found 111 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 38-60:

phocas phocis, cymbasque phaselis
75  Ast praestat, quantum nostris his bellica classis
Cymbis. Hoc etiam memori sub pectore conde. Mopsus
Flumina dum piscis, dum cancer littus ambagit,
Daphnidis aduentus multis celebrabitur oris. Celadon
Crede, prius refluo volventur flumina cursu
80  Tentabitque viam, sine velis, nauita ponti
Et freta destituent squammosam ducere gentem,

Quam subeant nobis hodiernae obliuia lucis. Mopsus
Interea insculpam grandes piscantibus omen
Hic in naue notas. Haec Mopsus carmina fecit,
85  Pannonia rediit quando haec per littora Daphnis. Celadon
Diffugiunt comites sinuosaque carbasa solvunt.
Eia age surgamus: nam escas est quaerere tempus. Lycidas
Mox fallam pisces calamo linoque madente.

Hesiodi amico apud Locros, ubi hospitabatur, vitiata fuit Hospitis filia: rei conscium Hesiodum rati puellae fratres, sed reticuisse crimen, utrumque in nemore nacti occiderunt, et cadavera in mare proiecerunt. Troili quidem corpus ad oras fluminis Daphnes adhaesit scopulo, qui et nomen ab eo accepit; Hesiodi vero delatum a Delphine in littus, quo tum Locri Neptunalia agebant. Qui quum agnovissent, extulerunt ad humandum, conquisitisque occisoribus, inventisque, vivos aquis suffocarunt. Alii

1.1.11.24  Scribe, Thalia.
1.1.11.25  25 Scribe sublimis tenero beatam
1.1.11.26  populi libro, nemorosa, lucem,
1.1.11.27  Daphnis; et numquam peritura scribe
1.1.11.28  verba, Thalia, 3
1.1.11.29  Buda dum stabit patriaeque nomen,
1.1.11.30  30 gentis et nostrae

Theocriti Syracusii. Idyllium I. Thyrsis et Aepolus amice inter se colloquuntur, donisque ab Aepolo propositis, Thyrsis expromit cantilenam de Daphnide amore contabescente.
Thyrsis Aepolus

Thyrsi, die; magnum metuo nam Pana: labore
Venandi fessus nunc Pan cubat; asper, acerbus
Pan, sedet in summis cui bilis naribus atra.
Hanc potius, quando nosti, bone Thyrsi, dolores
Daphnidis, agrestisque tenes fastigia musae,
Hanc concede ulmum subter, simulacra Priapi,
Fontanas contra et Nymphas; pastoribus apta
Heic sedes, heic et quercus; heic, Thyrsi, canentem
Audiero nunc te si

Th.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Thyrsis ego ex Aetna, aetnaei Thyrsidis haec vox.
Quae loca, dum misere Daphnis tabescit, habebant
Quae loca vos, Nymphae? Pindusne, an Thessala Tempe?
Nam neque tum visae vitrei sub gurgite Anapi,
Non Aetna in viridi, sacra nec in Acidis unda.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe

Multae illi ante pedes vaccae, taurique iacentes,
Multae illi vitulae, multae adgemuere iuvencae.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Primus Atlantiades veniens de monte: quis, inquit,
Daphni, quis indigno miserum male perdit amore?
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Pastores venere, boum venere magistri,
Venit et upilio; quae te sic, Daphni, rogantes,
Quae miserum torquent curae?

Atlantiades veniens de monte: quis, inquit,
Daphni, quis indigno miserum male perdit amore?
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Pastores venere, boum venere magistri,
Venit et upilio; quae te sic, Daphni, rogantes,
Quae miserum torquent curae? venitque Priapus,
Cur et, ait, misere tabescis, Daphni? per umbras
Te nemorum, te per fontes, tua Nympha requirit.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe

bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Pastores venere, boum venere magistri,
Venit et upilio; quae te sic, Daphni, rogantes,
Quae miserum torquent curae? venitque Priapus,
Cur et, ait, misere tabescis, Daphni? per umbras
Te nemorum, te per fontes, tua Nympha requirit.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Te petit illa: nimis tu cura aegrescis acerba
Perditus, ante boves servabas, ducere capras

Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Venit ab Idalio ridens Venus; illa dolosum
Nescio quid ridens, at corde irata sub alto,
Atque ait: at certe iactabas nuper amorem
Cessurum tibi, Daphni: malo nunc cedis amori.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Cui Daphnis graviter suspirans: Cypri cruenta,
Cypri infesta hominum generi, saeva, improba Cypri,
Ergo mihi totus sol occidit? ast

Nescio quid ridens, at corde irata sub alto,
Atque ait: at certe iactabas nuper amorem
Cessurum tibi, Daphni: malo nunc cedis amori.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Cui Daphnis graviter suspirans: Cypri cruenta,
Cypri infesta hominum generi, saeva, improba Cypri,
Ergo mihi totus sol occidit? ast erit ipsum
Intra orcum Daphnis dolor et grave crimen amori.
Incipe bucolicum,

Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Cui Daphnis graviter suspirans: Cypri cruenta,
Cypri infesta hominum generi, saeva, improba Cypri,
Ergo mihi totus sol occidit? ast erit ipsum
Intra orcum Daphnis dolor et grave crimen amori.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Pastor ubi fertur Cyprin, pete protinus Idam,
Anchisenque..... illic quercus, heic densa cyperus,
Atque apibus cava dulce sonant

Musa, incipe carmen.
Pulcher adhuc tibi carus Adonis: pascit et agnas,
Et lepores figit, sequiturque horrentia lustra.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Rursus adi propius Diomedem, et dicito: Daphnin
Pastorem vici Daphnin; contendito mecum.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
O thoesque, lupique, ursique, horrentia dumis
Occultant quos tesqua, valete:

Pulcher adhuc tibi carus Adonis: pascit et agnas,
Et lepores figit, sequiturque horrentia lustra.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Rursus adi propius Diomedem, et dicito: Daphnin
Pastorem vici Daphnin; contendito mecum.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
O thoesque, lupique, ursique, horrentia dumis
Occultant quos tesqua, valete: haud amplius usquam

contendito mecum.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
O thoesque, lupique, ursique, horrentia dumis
Occultant quos tesqua, valete: haud amplius usquam
Cernetis Daphnin per sylvas et nemora alta.
Tuque, Arethusa, vale; fontesque et flumina, pulcrum
Quae pulcra fluitis lympha prope Tymbridis amnem.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Daphnis ego, huc pastum

Cernetis Daphnin per sylvas et nemora alta.
Tuque, Arethusa, vale; fontesque et flumina, pulcrum
Quae pulcra fluitis lympha prope Tymbridis amnem.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Daphnis ego, huc pastum duxi qui ad gramina vaccas;
Daphnis ego, huc potum duxi qui ad flumina tauros.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
O Pan, Pan, gelidi seu nunc iuga celsa Lycaei,
Sive altum

Tuque, Arethusa, vale; fontesque et flumina, pulcrum
Quae pulcra fluitis lympha prope Tymbridis amnem.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
Daphnis ego, huc pastum duxi qui ad gramina vaccas;
Daphnis ego, huc potum duxi qui ad flumina tauros.
Incipe bucolicum, dulcis Musa, incipe carmen.
O Pan, Pan, gelidi seu nunc iuga celsa Lycaei,
Sive altum lustras nunc Moenalon, huc ades, o Pan,
Trinacrium ad

me saevus amor iam trudit ad Orcum.
Desine bucolicum iam, Musa, o desine carmen.
Nunc violas iam ferte, rubi; ferto, aspera spina;
Fundite, iuniperi, narcissos pulcra comantes.
Cuncta secus fiant. exstincto Daphnide, pinus
Det pira; quaesitos, cervi, raptate molossos;
Montanaeque ululae, philomelam vincite cantu.
Desine bucolicum iam, Musa, o desine carmen.
Sic fatus fessum posuit caput: at Venus ulnis

a fonte, agnae? non furem cernitis illum,
Garrula cui nuper syrinx mea rapta, Comatan? Idyllium VI. Ad Aratum. Damoetas et Daphnis bubulci armenta pascentes cantilenam incipiunt: alter ad Polyphemum canit de Galatea; alter nomine Polyphemi respondet ad ea, quae prior dixerat.
Damoetas una Daphnisque bubulcus, Arate,
Compulerant armenta. Erat alter

VI. Ad Aratum. Damoetas et Daphnis bubulci armenta pascentes cantilenam incipiunt: alter ad Polyphemum canit de Galatea; alter nomine Polyphemi respondet ad ea, quae prior dixerat.
Damoetas una Daphnisque bubulcus, Arate,
Compulerant armenta. Erat alter rufus, et alter
Vix tenera spargens roseas lanugine malas. Idyllium VII. Thalysia, sive iter ad sacra

Durum opus aggressus. Circum frondentibus alni Idyllium VIII. Alternis carminibus inter se certantes inducuntur a Theocrito Menalcas pastor et Daphnis bubulcus. Caprarium quemdam adhibent iudicem; isque Daphnidi victoriam adiudicat.
Menalcas

Idyllium VIII. Alternis carminibus inter se certantes inducuntur a Theocrito Menalcas pastor et Daphnis bubulcus. Caprarium quemdam adhibent iudicem; isque Daphnidi victoriam adiudicat.
Menalcas Daphnis

Bibliographia locorum inventorum

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1792], Theocriti, Moschi et Bionis idyllia omnia (excerpta), versio electronica (), 476 versus, verborum 5000, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - idyllium; poesis - versio - ex Graeco] [word count] [zamagnabidyllia].

Click here for a KWIC Report