Your search found 9884 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 5690-5932:

in quo mera iucunditas sit: omnemque adeo illius interire arbitrantur venustatem, et gratiam; nisi ad innatas poetici tum numeri, tum styli delicias fabularum etiam festiuitas, et amoenioris materiae lenocinium accesserit: quid aliud tam insatiabili luxu, quam condimentis condimenta quaerentes, et vel ipsa quodammodo (vt de purpurarum insectoribus loquitur Plinius) [2] Lib. 9. Hist. Nat. cap. 40. Adulterantes adulteria Naturae? Atqui, si voluptarij

quo vno suam omnem in pueris educandis contineri solertiam, magnifice, sapienterque antiquus ille Laco [2] Plut. in lib. Virt. posse doceri. affirmauit: immo quod potissimum est, vel Diuinae ipsius Gratiae, in nostra sibi voluntate conciliandam, perfectamque ad virtutem prouehenda, artificium. Libeat Horatium [3] In Art. Poet. audire.

verò vlteriùs progredienti omnium, quaecunque seu Bona dicerentur, seu Mala, duo se se obtulerunt suprema, eademque opposita sibi inuicem, genera. Primum fortuita, et variabilia complexum, cuiusmodi paupertas, diuitiae, morbi, valetudo, et reliqua causis ab externis pendentia: quae declinare, vel assequi non penitùs homini liberum; contrariam verò in partem traducere, ita ut e Malis Bona, aut Mala e Bonis reddantur, cuilibet pro diuersâ vtendi ratione liberrimum sit: Secundum ex arbitrarijs, et immutabilibus constans, cuiusmodi virtutes, ac vitia: quod genus seu Bona adipisci, seu

cuilibet pro diuersâ vtendi ratione liberrimum sit: Secundum ex arbitrarijs, et immutabilibus constans, cuiusmodi virtutes, ac vitia: quod genus seu Bona adipisci, seu Mala euitare, quandocunque voluntas sic tulerit, possumus: congenitâ verò bonitate, et malitiâ, dum in animo adsunt, exuere, vel si maximè conemur, haud possumus. His adeo obseruatis, ad duo generalia praecepta vniuersum Tranquillitatis quaesitae artificium reuocari intellexi: alterum quidem, vt Primis illis suâpte ambiguis naturâ, et in vtramvis flexilibus partem seu Bonis, seu Malis

mens fructu expleretur atque expleta demum quiesceret; et Mala, quae huiusmodi quietem interpellarent, longè abfutura: exclusis videlicet ijs, quae nocendi vim in ipsis suae naturae principijs defixam, penitissimèque insitam habent; alijs verò sapientem per vsum correctis, vt vel Mala esse desinant; vel in Bonorum inquisitionem, praescribens, non solùm quàm necessariò ediceretur; sed quid etiam seruandum proponeret, satis luculenter patebat. Prior verò, fortuitis et indifferentibus recte vti praecipiens, tametsi de aequitate suâ nullum; aliquem tamen de praxi

atque expleta demum quiesceret; et Mala, quae huiusmodi quietem interpellarent, longè abfutura: exclusis videlicet ijs, quae nocendi vim in ipsis suae naturae principijs defixam, penitissimèque insitam habent; alijs verò sapientem per vsum correctis, vt vel Mala esse desinant; vel in Bonorum inquisitionem, praescribens, non solùm quàm necessariò ediceretur; sed quid etiam seruandum proponeret, satis luculenter patebat. Prior verò, fortuitis et indifferentibus recte vti praecipiens, tametsi de aequitate suâ nullum; aliquem tamen de praxi videbatur dubitandi locum,

studioso habeantur, tunc ijs optimè vsuro, cum ea minimè amauerit. Sed et Malorum par ratio. Cum enim neque ipsa nostrae voluntatis imperio subijcere, et omnino, ac quoties libuerit, prohibere á nobis possimus; nisi saltem aspernari nouerimus; assiduo certè vel in metu, ne ingruant; vel in maerore, quòd vrgeant, versabimur. Vt nullum proinde opportuniorem eorum vsum, ac magnanimum et sapientem neglectum, suis possit amatoribus Euthymia praescribere. En igitur totam argumenti propositi seriem, á communibus

tunc ijs optimè vsuro, cum ea minimè amauerit. Sed et Malorum par ratio. Cum enim neque ipsa nostrae voluntatis imperio subijcere, et omnino, ac quoties libuerit, prohibere á nobis possimus; nisi saltem aspernari nouerimus; assiduo certè vel in metu, ne ingruant; vel in maerore, quòd vrgeant, versabimur. Vt nullum proinde opportuniorem eorum vsum, ac magnanimum et sapientem neglectum, suis possit amatoribus Euthymia praescribere. En igitur totam argumenti propositi seriem, á communibus longè principijs,

propria nominatim opponit auxilia. Nec segniùs postremi duo ad debellandam excindendamque Stultitiam nos instruunt: dum Quintus, quae ipsius Mala, et quo pacto arceantur, demonstrat; Sextus verò contraria eidem persequitur Bona, in eorum supremo, quodque totius Boni, et perfectae Quietis Summam vel vnum complectitur, Deo videlicet Optimo Maximo, desinens. Et hactenus quidem magnificè loqui de Operis materiâ, atque titulo citra inuidiam fas fuit, vt de re minimè nostrâ, et quam non fecimus ipsi, sed duntaxat elegimus. Ad formam quòd attinet, nostri

profitendum existimo: nihil me studio, nihil diligentiae pepercisse, atque tempori, vt, praeter rerum, quae tractarentur, delectum; tractandi quoque modus et ratio, quoad per meas vires, docendique occupationes licebat, erudito Lectori non insuauis accideret: haec in primis curantem, vt vel minimae quaelibet operis partes aptissimo, maximèque naturali, et dilucido aliae alias ordine exciperent, interque se necterentur: vt tam sensus, quàm eorum expositio cum Decori legibus, et naturae simplicis ad amussim congruerent, perspicuumque, nec difficilem intelectum haberent:

nec difficilem intelectum haberent: vt stylus postremò à Veterum harmoniâ, varietate, elegantiâ, caeteroque carminis cultu ne nimiùm abesset. Quo in conatu, perquàm sanè operoso plus licet laboris exhauserim, quàm harum inexperti rerum vel animo et cogitatione assequi valeant; non tamen meae huic, quantacunque illa fuerit, sedulitati tantùm audeo tribuere, nusquam vt à scopo aberrasse, Lectorum nusquam veniâ me indigere confidam: cum insignis adeo felicitas, nedum angustos mediocritatis meae fines; sed vel ipsam humani

harum inexperti rerum vel animo et cogitatione assequi valeant; non tamen meae huic, quantacunque illa fuerit, sedulitati tantùm audeo tribuere, nusquam vt à scopo aberrasse, Lectorum nusquam veniâ me indigere confidam: cum insignis adeo felicitas, nedum angustos mediocritatis meae fines; sed vel ipsam humani conditionem ingenij videatur transcendere: longiori praesertim in opere: vbi (ceu Homerum nonnunquam dormitantem [1] In Art. Poet.

retentandi, quoad melior responderet successus, conaminis, et emendationis vlteriùs protrahendae mens deerat. Sedenim tum accisae corporis vires improbum, ne dicam infinitum, deprecabantur laborem; tum Apellis deterrebar iudicio qui Protogenem in caeteris sibi omnibus vel aequans, vel etiam anteferens, hoc Vno se praestare affirmauit, quòd manum ille de tabulâ nesciret tollere: memorabili (vt subdit [1] Lib. 35. Hist. Nat. cap. 10.

melior responderet successus, conaminis, et emendationis vlteriùs protrahendae mens deerat. Sedenim tum accisae corporis vires improbum, ne dicam infinitum, deprecabantur laborem; tum Apellis deterrebar iudicio qui Protogenem in caeteris sibi omnibus vel aequans, vel etiam anteferens, hoc Vno se praestare affirmauit, quòd manum ille de tabulâ nesciret tollere: memorabili (vt subdit [1] Lib. 35. Hist. Nat. cap. 10.

tempore Propylaea atque Hecatompedum struxerat. His igitur alijsque de causis persuaderi mihi tandem sum passus, ne limam hìc diutiùs contererem, praesertim cum aliqua (vtinam non Suffeniana) spes affulgeret, quae vlteriorem operis polituram exigerent, menda, non vsque eò vel crebra superesse, vel turpia, vt nullam à publicâ humanitate exorare possent veniam Scriptori, qui, facilibus alijs, et benignioris ad ingenium excitandum materiae argumentis posthabitis, in minùs aperto, nec perinde tractabili suam operam atque industriam vexauerit, Lectorum vt animis non

Hecatompedum struxerat. His igitur alijsque de causis persuaderi mihi tandem sum passus, ne limam hìc diutiùs contererem, praesertim cum aliqua (vtinam non Suffeniana) spes affulgeret, quae vlteriorem operis polituram exigerent, menda, non vsque eò vel crebra superesse, vel turpia, vt nullam à publicâ humanitate exorare possent veniam Scriptori, qui, facilibus alijs, et benignioris ad ingenium excitandum materiae argumentis posthabitis, in minùs aperto, nec perinde tractabili suam operam atque industriam vexauerit, Lectorum vt animis non otiosae voluptatis

alijs, et benignioris ad ingenium excitandum materiae argumentis posthabitis, in minùs aperto, nec perinde tractabili suam operam atque industriam vexauerit, Lectorum vt animis non otiosae voluptatis fructum produceret. Et haec sanè de ijs dicta sint erratis ac mendis, quae vel suam inficiari prauitatem non audent; vel difficilem certè, et parùm idoneam defensionem recipiunt. Nam caeteroqui, cum virtus quaecunque, ceu viuendi, sic etiam scribendi, vitiorum in medio versetur: cumque id Medium, vtpote per incertam latitudinem pertinens, non modò

argumentis posthabitis, in minùs aperto, nec perinde tractabili suam operam atque industriam vexauerit, Lectorum vt animis non otiosae voluptatis fructum produceret. Et haec sanè de ijs dicta sint erratis ac mendis, quae vel suam inficiari prauitatem non audent; vel difficilem certè, et parùm idoneam defensionem recipiunt. Nam caeteroqui, cum virtus quaecunque, ceu viuendi, sic etiam scribendi, vitiorum in medio versetur: cumque id Medium, vtpote per incertam latitudinem pertinens, non modò tenere difficile sit [1]

difficile sit [1] Vide Arist. Ethic. lib. 2. cap. 9. , verùm etiam cognoscere; permulta passim in Authorum monumentis se offerunt, quae, quamvis priuato huius, vel alterius Lectoris circa Medium iudicio aduersentur; nullâ tamen receptâ communique artis lege ad vitij fines pertinere euincantur: quaeque adeo statim crimini dare minùs considerati, sibique plùs nimiò tribuentis, ne dicam temerarii et inhumani iudicis sit: quasi verò rationis auspicium

sibique plùs nimiò tribuentis, ne dicam temerarii et inhumani iudicis sit: quasi verò rationis auspicium atque tramitem deserat, ab illius qui sententiâ recesserit: nec, quo vni improbatur, possit alijs compluribus, et fortasse etiam iustiùs, non modò extra culpam, sed vel in laude ponendum videri. Sic (vt aliquo rem exemplo declarem) eadem amplificatio alteri quia latè fusa, odiosam inanemque Battologiam sapiet; alteri vel eâ ipsâ de causâ cum ad explicandam rem luculentior, tum ad animis imprimendam validior censebitur. Idem versus hunc

nec, quo vni improbatur, possit alijs compluribus, et fortasse etiam iustiùs, non modò extra culpam, sed vel in laude ponendum videri. Sic (vt aliquo rem exemplo declarem) eadem amplificatio alteri quia latè fusa, odiosam inanemque Battologiam sapiet; alteri vel eâ ipsâ de causâ cum ad explicandam rem luculentior, tum ad animis imprimendam validior censebitur. Idem versus hunc offendet, ceù simplex, et facilis, naturali candore oblectabit: quodque alij pro ambitioso luxu veriùs, quàm ornatu fastidiunt, non deerunt qui splendidum,

alter:
Quod petis, id sanè est inuisum acidumque duobus. Haec igitur cum ita se habeant; id mihi tum in communem omnium rem apprimè opportunum; tum aequitati maximè consentaneum videtur; vt nihil, nostro quamvis à gustu alienum, huius, vel illius vitij palàm damnemus; nisi iusta certique ponderis ad manum sit ratio, qui tristem affirmare sententiam possimus: sed ita sui quisque inductionem animi, et quam sibi normam scribendi proposuit, sequatur; vt ne vnicam et communem esse omnium legem literariâ in Republicâ velit: duo sibi

facundiae gloriâ soliciti, sed vnam potiùs in operis apsolutionem intenti, diutinâ incude, ac pluries repetito limae morsu sua scripta consueuerunt torquere: adeo ut non temere, quidquid primum se obijceret, arripuisse, sed maturo, certoque consilij circumspectu hanc, vel illam dicendi formam delegisse iure possint videri. Haec habui, Lector beneuole, quae in primo mei operis quasi vestibulo de illius tum materiâ, tum formâ tecum communicanda arbjtrarer: operis, inquam mei: licet dissimulare ingenuus me pudor non sinat, aliquid ex

(magnarum exordia rerum
1.164  Fac animo redeant) Pellae te è finibus arctis
1.165  Misit in imperium, quo non ingentius vllum,
1.166  Perpetuos relegens Conuexa per ardua cursus,
1.167  Viderit Hesperio, vel cardine Phoebus Eoo.
1.168  Diuitis intactos, Asiae in tua praemia census
1.169  Seposuit: nullum non surgere iussit arenâ,
1.170  Quae bellatoris frontem victricibus vmbris

esse.
1.175  Mitte queri. Capiunt vnum laxissima centum
1.176  Regna virum. Si non naturam sceptra per omnem
1.177  Porrigis; at plus, quàm naturae simplicis vsus
1.178  Poscat, habes, plus, quàm valeat vel perdere luxus.
1.179  Heu male consultum Mortalibus, aurea pacis
1.180  Ducere si nulli permittitur oti, vasto
1.181  Vnius includat qui non diadematis orbe,
1.182  Quidquid stelliferis complectitur orbibus

1.202  At me surgendi suspicium, legesque meandi
1.203  Accipiunt? Saltem caput hoc, maturiùs vni
1.204  Orta, dies, nondum per summa cacumina visis,
1.205  Afflaret radijs: superi vel luminis haustus
1.206  Intacto de fonte, et, quàm pro parte virili,
1.207  Largiùs affusos traherem. Proh damna pudoris
1.208  Vltima! Alexandro neque lucet pleniùs aether,
1.209  Qum miserae plebi. Nil

opinio, fictis
1.299  Irritare queunt animos, haud pascere laruis.
1.300  Nec Sapientùm aliquis, seu quos Zenonia iactant
1.301  Limina, seu dulces senior Gargettius hortos
1.302  Queis aperit; varios vel qui te, Euphorbe renatum
1.303  Post obitus, taciti, et iurati in verba sequuntur,
1.304  Naturae finem cum rimaretur; in istis
1.305  Certa sibi vitae statuit momenta beatae.

votis: saltem quaesita tenere,
1.345  Congestoque voles hilaris gaudere paratu.
1.346  At non id pariter certum, neque foedere tali
1.347  Lubrica sors homini propriam se commodat. Ipsis
1.348  Vel pro votorum succesibus altera vota
1.349  Sunt facienda, nouis et pristina munera Diuûm
1.350  Semper egent, ne deficiant vix orta, foueri
1.351  Muneribus. Num gallinae tu filius albae
1.352  Solus vt in

nomine, Lydo (a) (a) Valer. Max. lib. 7. cap. 1.
1.435  Antetulit regnatori consultus Apollo.
1.436  Et meritò. Neque enim vel iustâ sorte vocandus
1.437  Felix, qui minimè plenus; vel plenior alter,
1.438  Exiguis volitantem animum quàm stringere nouit
1.439  Qui spatijs, quàm cui modus est natura volendi.
1.440  Iugera

(a) Valer. Max. lib. 7. cap. 1.
1.435  Antetulit regnatori consultus Apollo.
1.436  Et meritò. Neque enim vel iustâ sorte vocandus
1.437  Felix, qui minimè plenus; vel plenior alter,
1.438  Exiguis volitantem animum quàm stringere nouit
1.439  Qui spatijs, quàm cui modus est natura volendi.
1.440  Iugera Niliacis, esto, certantia regnis,
1.441  Et Phrygios census sors

Niliacis, esto, certantia regnis,
1.441  Et Phrygios census sors inuidiosa negarit;
1.442  Quid refert minimum cupienti? Nullus Hydaspes
1.443  Guttura te centum pandentem immania, nullus
1.444  Gurgite vel toto Tagus impleat: ille vocabit
1.445  Se saturum, breuibus modò par sit copia votis.
1.446  17. Vna igitur si Mortali sors maxima, velle,
1.447  Est, minimum; multis cur quisquam rebus

vsque
1.452  Laetitiam curis vanoque ardore requirant?
1.453  Heu prauas hominum mentes! An dulce bonumque
1.454  Nil erit, immensis nisi quod venale laborum
1.455  Sumptibus? An facilis rutae si copia, vel si
1.456  Foeniculum, aut patrijs aliud quòd nascitur aruis
1.457  Ocyùs infesto gramen te absoluere morbo
1.458  Possit; ab extremo Oceano, et Gangetide terrâ
1.459  Sollicites totos poscentia pharmaca

sine risu.
1.511  Haeccine sunt, quibus ambitio, luxusque Potentum
1.512  Vsque adeo sese iactat, circumspicit, effert,
1.513  Vixque Deûm titulis, non inferit? Haeccine, toto
1.514  Quae vanum redimenda putat vel sanguine vulgus?
1.515  Quorum ardor malesanus et irrequieta cupido
1.516  Tot scelerum furijs, tot versat motibus Orbem?
1.517  At quid in his dignum Sapientis amore? Quid vsùs,
1.518  Vel pretij maioris

redimenda putat vel sanguine vulgus?
1.515  Quorum ardor malesanus et irrequieta cupido
1.516  Tot scelerum furijs, tot versat motibus Orbem?
1.517  At quid in his dignum Sapientis amore? Quid vsùs,
1.518  Vel pretij maioris habent; quàm littora circùm
1.519  Quaesitae pureis conchae, teretesve lapilli.?
1.520  Emeritum iam te senio, iugisque verendum
1.521  Astragalos pudeat, cochleasque, recentibus, et quae

caput ad cunabula prima reflexit,
1.526  Degenerem cogens iterum lallare senectam?
1.527  Sat praetextatum gerulae nutricis in vlnis
1.528  Desipuisse fuit. Pueriles ponere sensus
1.529  Debueras vel sub primae lanuginis aeuum,
1.530  Cumque togâ pariter mentem sumpsisse virilem.
1.531  Nullane canities morum? Semperne relictae
1.532  A tergo aetatis te ludicra facta sequentur?
1.533  Quanquam vtinam

inopi nou inuidiosa fuisse
1.616  Fertur Alexandri sors: qui captiuus ab ipsa,
1.617  Mancipium prostabat vbi venale, catastà
1.618  Emptorum turbae (quid in hunc, fortuna, valeres?)
1.619  Promisit dominum: vel tum nil cedere passus
1.620  Regnatori Asiae. Nempe illius alta iacere
1.621  Sub pedibus sibi sceptra: haud illi obtingere posse
1.622  Virtutem, quâ supra homines ipse altior iret.

hìc Ladon, pecorosaque mugiat Ide:
1.676  Plurimus Epiri nutritus gramine cultros
1.677  Inficiat, Nemeae referens aut pascua sanguis.
1.678  Ipse equidem tanto pro munere, turtigerarum
1.679  Vel Libyae pecudum immanes sacrare hecatombas
1.680  Nil dubitem. Vani sumptus. Iactamus arenis
1.681  Semina, fallaces messuri denique ventos,
1.682  Ieiunamque famem. Frustra tot vellera, frustra

pulchrumque et nobile (primam,
1.690  Haud mora, quaesiti libet hanc perpendere dotem
1.691  Muneris) ingenio quamuis largissima, seque
1.692  Totam adeo facilis vulgo effudisse, quid, inquam,
1.693  Vel talis praeclarum homini sors imputet? Aurum,
1.694  Praedia, longinquae merces, operosa supellex,
1.695  Armorum decus, imperij metuenda potestas,
1.696  Illius haud dubiè, optari quae maxima possunt,

maxima possunt,
1.697  Praemia sunt. Memoret, si quid sua diuite, si quid
1.698  Maius adhuc gremio donandum aeraria seruent.
1.699  Anne igitur pretii rara, et sublimia quisquam,
1.700  Obtigerit sanae cui vel semuncia mentis,
1.701  Haec putet? O animae tenues, angustaque corda,
1.702  Quidquid id est Mundo componite. Quantula vasti
1.703  Portio regnorum fines dicentur olympi?
1.704  Quis fulgor gemmis ad

gaudet,
1.737  Naturam sortemque Boni; nil prorsus vt amplum,
1.738  Aut nostrum, nisi quod viduum consorte, putemus?
1.739  Non satis hinc quoque perspicuum, quàm pauper, inanis,
1.740  Exiguùmque patens, vel maxima, sit procerum sors:
1.741  Cum nequeat cepisse duos: spernenda, suique
1.742  Vix pretij memor, in communia venerit alter
1.743  Si dominus iura, et fasces acceperit aequos?
1.744  Ergo totum hoc

1.811  Addita quàm pani messor lacrymosa trucidet
1.812  Allia, stramineoque cubet resupinus aceruo.
1.813  31. Nempe suum mensis genium non rara saporum
1.814  Scitamenta, vel externo procul Orbe petiti
1.815  Conciliant gustus: sed, quae vulgare videri
1.816  Nil patitur, syncera fames, stomachique valentis
1.817  Ignea vis, silici haud impar, chalybiue domando.
1.818  Haec

mortis imago,
1.843  Alme sopor, quaerunt. Nequicquam exosus inertem
1.844  Luxuriam, tugurî secretas pauperis vmbras
1.845  Incolis, et vacuae latebrosa silentia rupis:
1.846  Qua subter vagus vpilio, vel durus arator,
1.847  Difficilem exercens agrum, atque exercitus illo,
1.848  Indomitas ructant cepas, curataque membra
1.849  Fortuitâ effulti stipulâ, campumque, diemque
1.850  Pectoribus vacuis, et

1.867  34. At populos resono interea clamore beatos
1.868  Ingeminat, quibus ampla domi patrimonia, clarum
1.869  Queîs genus, innumeraeque premunt latissima cerae
1.870  Atria: regalis quos, vel vicina potestas
1.871  Nobilitat, fusique hostes, ductique triumphi.
1.872  His longam comitum à tergo ducentibus vmbram
1.873  Vndique certatim deceditur: hos iuuenesque,
1.874  Grandaeuisque senes

stellantibus admouet ossa
1.879  Pyramidum sublimis honos. Stat vertice summo,
1.880  Compositi vultus, maiestatemque verendam
1.881  Herois Pario seu marmore, siue metallo
1.882  Isthimiaco referens, qua vel Saturnius ipse
1.883  Haud Pater effingi se dedignetur, imago.
1.884  Virtutum circà chorus: hinc Prudentia bifrons,
1.885  Exacti longè seriem, seriemque futuri
1.886  Temporis in medio spectans,

1.900  Tantalides Diophantus, Achiuae gloria gentis,
1.901  Barbarie domitâ, Patriâque ex hoste receptâ,
1.902  (Quisquis ades, merito cineri da serta) quiescit.
1.903  Sic illi in tumulis, vel post sua funera, viuunt.
1.904  35. Audio. Fortunae hoc igitur iam limite regnum
1.905  Desinit: haec lauti pulcherrima praemia censùs,
1.906  Egregium nomen, titulorum grandè sonantùm

celebrat dum talia, vulgus;
1.916  An proceres mirer, vulgarem qui sibi propter
1.917  Stultitiam plaudunt, alieno errore superbi?
1.918  Vt fatear, veram laudem, meritisque repensam
1.919  Haud pretij vacuam; (vel debita praemia quamvis
1.920  Negligit, ipsa suo virtus, animosa theatro)
1.921  Quae tamen externi contingit nomine censùs
1.922  Diuitibus, tam ficta, leuisque est gloria, verae
1.923  Fortuitas quàm

contingit nomine censùs
1.922  Diuitibus, tam ficta, leuisque est gloria, verae
1.923  Fortuitas quàm nuper opes bonitatis inanes
1.924  Vidimus, eximijque suis nil addere fructùs.
1.925  Anne igitur sanus, vel qui tam friuola plausu
1.926  Immerito decorat; vel qui deliria propter
1.927  Plaudentûm fastu sese miratur inani?
1.928  Corrige iudicium Stultorum; nil habet amli
1.929  Sors tua, nil pulchri. Excellis,

leuisque est gloria, verae
1.923  Fortuitas quàm nuper opes bonitatis inanes
1.924  Vidimus, eximijque suis nil addere fructùs.
1.925  Anne igitur sanus, vel qui tam friuola plausu
1.926  Immerito decorat; vel qui deliria propter
1.927  Plaudentûm fastu sese miratur inani?
1.928  Corrige iudicium Stultorum; nil habet amli
1.929  Sors tua, nil pulchri. Excellis, quia desipit Alter.
1.930  Magna igitur sors haud

Nullo certèvos crimine laesi:
1.1067  Nil merui, tam dura nocens cur praemia ferrem.
1.1068  Quin etiam (nimios fractura vmbracula soles
1.1069  Vt taceam) vestris, par quando, an quaeritur impar,
1.1070  Vel tribus extructis cum glans superadditur vna,
1.1071  Totque alijs, quorum assueti meminisse potestis,
1.1072  Materiem Nux exhibeo instrumentaque ludis.
1.1073  Pergitis? O soboloes Furiarum! Pergite. Dignas

Diuis.
1.1121  Protinus ergo omnis labor, et solertia cessit:
1.1122  Egregijs nusquam locus artibus: otia cordi,
1.1123  Foedaque segnities. Quid enim te, Gloria, durae
1.1124  Sectari per iter virtutis, vel tua, Pallas,
1.1125  Munera perpetuo malint sudore pacisci,
1.1126  Vna quibus fului blanditur gaza metalli:
1.1127  Haec Sophia, et Virtus, haec quidquid vota requirunt,
1.1128  Quidquid Numina sunt? Par

sortis
1.1130  Creditur eximiae pretium, communia iura
1.1131  Si subeat. Facinus quamvis sine dote, nec vlli
1.1132  Sollicitent fructus; sat causa furentibus ingens
1.1133  Ad soelus, vt sibi cuncta probent, vel iniqua, licere.
1.1134  Audax pro virtute furor, pro iure libido,
1.1135  Multaque posse decus summum, non debita velle:
1.1136  Peccando, valeant quid viribus, experiuntur.
1.1137  Si tibi quid damni

1.1155  42. Sed quid ego longis rationum flexibus ampla
1.1156  Ingenium ferale, et noxia crimina sortis
1.1157  Persequor? Exemplo liceat cum protinus vno
1.1158  Discere, quàm nihil illius vel maxima quaeque
1.1159  Gaudia, prae misto alterius sint pondere partis.
1.1160  Si quae Fortunae eximio ditissima censu
1.1161  Floruit; haec certè est, quae ferrea dicitur, aetas.
1.1162  Nunc aurum prope

suus. Licet omnia tellus
1.1164  Non omnis ferat; omnis habet: commercia Mundum
1.1165  Huc, illuc peregrina ferunt, ditescere doctum,
1.1166  In sese sua dum, diffundens, munera cogit.
1.1167  Saecula quae vel auara magis, vel prodiga? Quando
1.1168  Par rerum nitor, aut luxus solertior? Vnum
1.1169  Certamen, quis plura habeat, quis perdere norit
1.1170  Splendidiùs: totis conatibus vtraque vanas
1.1171  Vitae

tellus
1.1164  Non omnis ferat; omnis habet: commercia Mundum
1.1165  Huc, illuc peregrina ferunt, ditescere doctum,
1.1166  In sese sua dum, diffundens, munera cogit.
1.1167  Saecula quae vel auara magis, vel prodiga? Quando
1.1168  Par rerum nitor, aut luxus solertior? Vnum
1.1169  Certamen, quis plura habeat, quis perdere norit
1.1170  Splendidiùs: totis conatibus vtraque vanas
1.1171  Vitae in delicias ars,

quae vertice, primis:
1.1215  Quà libuit, temere associant vestigia: rupis
1.1216  Et siue vna iugum scandat; seu praecipitet se
1.1217  In foueam; reliquum porro ruit ocyùs agmen,
1.1218  Securum quò, vel quare ducatur; eatque?
1.1219  Prima Mali hinc Homini labes: hoc funditus omnem
1.1220  Euertit vitam. Nemo sibi desipit vni:
1.1221  In commune mali sumus, abreptique, sequentes
1.1222  Abripimus. Fatui

cursus, cum fulminis ortus,
1.1225  Ventosque, pluuiasque, arcanaque semina rerum,
1.1226  Et varias Mundi leges condiscere nemo
1.1227  Plebis ab ignarae eloquio dignetur; eandem
1.1228  Quae Bona sint Homini, vel quae diuersa docentem
1.1229  Attoniti tamen auscultare, insulsaque dicta
1.1230  Non secus excipere, ac Naturae orâcla solemus.
1.1231  Futile ceu vani non multò hìc crassiùs erret:

Pax aurea, finem
1.1299  Inueniunt: proprijs tantùm, eximijsque parandam
1.1300  Nempe Bonis: quae fortuitò contingere quisquis
1.1301  Posse putat, Chios rigidis e sentibus idem
1.1302  Autumnos pendere, vel Hyblae purpureum ver
1.1303  Vrticae tribulique satu sobolescere credat.
1.1304  46. Vos igitur, quorum terreno in corpore Titan
1.1305  Semina cognatae haud frustra

(pretium, voluisse) reponit.
1.1314  Huc auidas mentes, huc vota capacia, totos
1.1315  Huc animi laxate sinus. Hoc pectora pleni
1.1316  Munere, iam fati cursus, iam tempora vestro
1.1317  Fingetis nutu. Vel Pacis nulla fruendae
1.1318  Spes Homini; totum vel nostri hoc esse fatendum
1.1319  Arbitrij iurisque Bonum. Gaudere volentem
1.1320  Occiduae nil cuncta iuant aeraria sortis.
1.1321  Intra animum nasci

mentes, huc vota capacia, totos
1.1315  Huc animi laxate sinus. Hoc pectora pleni
1.1316  Munere, iam fati cursus, iam tempora vestro
1.1317  Fingetis nutu. Vel Pacis nulla fruendae
1.1318  Spes Homini; totum vel nostri hoc esse fatendum
1.1319  Arbitrij iurisque Bonum. Gaudere volentem
1.1320  Occiduae nil cuncta iuant aeraria sortis.
1.1321  Intra animum nasci voluit Deus, esse beatos
1.1322  Quî liceat. Votis

genus hoc discrimina, tanquam
2.150  Viribus inferiora suis, neque funditus omni
2.151  Laetitiae fructu, meritoque carentia, spectans,
2.152  Quolibet erectam Fortunae in turbine mentem
2.153  Sustineat: vel si fessus deiecerit Atlas,
2.154  Quam tulit, immensam, per tot iam saecula, molem,
2.155  Fractaque naturae descendant moenia; tantis
2.156  Indeclinatâ occursurus fronte ruinis.

2.160  Districto mucrone ferox. Laeuâ aspice; scurram
2.161  Pantolabum, gestu cernes, vultuque facetum:
2.162  Rectâ dêinde sacer qui fronte videbitur heros,
2.163  Proteus haud mendax artis, seque illa, vel illa
2.164  In personarum subitò discrimina vertet.
2.165  Haud alijs excusa typis haec omnia credas,
2.166  Quêis homines Natura, homines aut veriùs ipsi
2.167  Se quibus exterrere solent, simulacra

penitùsque oculis imperuia fata
2.308  Despicere. Ergo sciant moniti, non vsque sub Orcum
2.309  Differri meritos ad posthuma funera manes:
2.310  Nec Superis alium Phlegetonta deesse, nouasque,
2.311  Digtna vel ante rogum sceleri quae praemia reddant,
2.312  Viuentûm Furias. Iuuat id monstrare Pelasgi
2.313  Diuitis exemplo: cuius teterrima nullos
2.314  Aut homines timet, aut credit vecordia Diuos.

sub morte relinqui,
2.326  Seminecis miserum vitae, spiransque sepulcrum:
2.327  Ast Aliae, humani ceu nil sub pectore gessit;
2.328  Humanae censent spoliandum munere formae,
2.329  Mutandumque lupo, rabidae vel imagine tigris.
2.330  15. Nutat in oppositas anceps sententia partes:
2.331  Astraeae donec fandi locus. Aequa, sorores,
2.332  Illa refert, sceleri decrêstis fata: nec vllum

simulans incendia terror,
2.368  Cumque satis vdâ Iunone Bimembribus, in se
2.369  Diuisi toties numerosum Aegaeonis agmen:
2.370  Quidquid et implacidum, violens, ferale, tremendum
2.371  Vel subeunt; vel caecâ homines formidine fingunt.
2.372  17. Haec circùm funesta cohors. Nigrantis Auerni
2.373  Ostia saeua putes: nisi quòd cupientibus illò
2.374  Vsque patens descensus; opaca

simulans incendia terror,
2.368  Cumque satis vdâ Iunone Bimembribus, in se
2.369  Diuisi toties numerosum Aegaeonis agmen:
2.370  Quidquid et implacidum, violens, ferale, tremendum
2.371  Vel subeunt; vel caecâ homines formidine fingunt.
2.372  17. Haec circùm funesta cohors. Nigrantis Auerni
2.373  Ostia saeua putes: nisi quòd cupientibus illò
2.374  Vsque patens descensus; opaca hìc limina

2.424  Caelicolûm tandem imperijs vrgentibus actus,
2.425  Cum Sociâ (neque enim fido, incomitatus, ab antro
2.426  Transuersum digitum, latumve erepserit vnguem)
2.427  Progreditur: vel sic tamen omnia circumspectans,
2.428  Anxius, attonito similis, minimumque crepantis
2.429  Ad folij tremebunda inhibens vestigia murmur:
2.430  Concubiâ donec visae iam nocte Mycenae,
2.431  Quaesitasque

In medium deuota erumpite morti
2.506  Victima. Iactantem nequicquam talia rident
2.507  A tergo Famuli, prorumpentesque cachinnos
2.508  Oppositis arctè ad spitamina naris aduncae
2.509  Vix cohibent dextris: vel dissimulare coactis
2.510  Sternutamentis, ementitaeque laborant
2.511  Ingenio tussis. Tandem, post omnia frustra
2.512  Explorata, torum repetit. Iamque otia tectis
2.513  Reddita: composito iam murmure,

2.551  22. Interea pulsis rediuiuo sole tenebris,
2.552  Post vigiles noctis curas, haud laetior aegro
2.553  Lux oritur: qua cogendi pars rite senatùs
2.554  Esse iubebatur, mulctae vel nomine certum
2.555  Pendere (sic patrijs prouisum legibus) aurum.
2.556  Ire parat: sed, multa timens, priùs omina linguis
2.557  Ex auium, pennisque notat: num garrula cornix,
2.558  Parrave, num laeuo

stolidissima pectora, clamat,
2.567  Tegminis auxilium? nempe hoc imbellis Arachnes
2.568  Aerium vellus, Tyria haec nubecula frontem
2.569  Munierit, patulis vbi fors rimosa fenestris
2.570  Vasa cadant, nimio vel tegula cesserit Austro.
2.571  Vsque adeo solis antêhac didicisse negatum;
2.572  Vel nihil et gnaris curae est, quot fata supernè
2.573  Immineant? Quid? si fuluus Iovis armiger, alto

vellus, Tyria haec nubecula frontem
2.569  Munierit, patulis vbi fors rimosa fenestris
2.570  Vasa cadant, nimio vel tegula cesserit Austro.
2.571  Vsque adeo solis antêhac didicisse negatum;
2.572  Vel nihil et gnaris curae est, quot fata supernè
2.573  Immineant? Quid? si fuluus Iovis armiger, alto
2.574  Rapta ferens caelo testudinis ossea terga,
2.575  Vnguibus e curuis subiecta in tempora

veratri semine pasci? (b) (b) Plin. lib. 10. Histor. Nat. cap. 23. et Lucr. lib. 4.
2.596  An non insidias teneo? Si dê inde vel vmbram
2.597  Alitis infandae noster tepefecerit ignis;
2.598  Vos ego. Sed pisces iam ponite. Tuberis inter
2.599  Continuò tenues lamnas, croceumque liquamen,
2.600  Ingenti recubans muraena paropside

quamvis notumque sodalem,
2.634  Ni priùs excussum tunicas, ni prorsus inermum,
2.635  In sua deduxi sineret penetralia? Caecis
2.636  Auditum quoties arcanae noctis in vmbris,
2.637  Immanem ceu Sphinga, vel horrisonas Harpyias,
2.638  Horruit infelix culicem? Quàm saepe relictis
2.639  Turbidus exiluit Stratis: illapsa rapaci
2.640  Materiae tacitum ne fòrs scintilla foueret
2.641  Exitium: bis, terque manu

manu; consueta legit dum pabula, putre
2.653  Arboreo malum de vertice (neuerat aequa
2.654  Sic Lachesis) medio miseri nil tale verentis
2.655  Illapsum capiti est. Plumbo Balearis habenae
2.656  Ille, vel excusso frendetis turbine saxi
2.657  Tempora dissiluisse ratus, spirabilis aurae
2.658  Vix tantum, vocisque habuit, qua diceret, Eheu.
2.659  Mox praeclusâ animâ, nimio praecordia circùm
2.660  Se

2.685  Sit satiùs, quàm perpetuo tabescere luctu,
2.686  Totque subire, fluunt vitae quot tempor, mortes?
2.687  27. Et verò prae visa homines si damna, timendo,
2.688  Effugerent, aliquâ vel demum parte leuarent;
2.689  Non penitùs causae timor et rationis egeret.
2.690  Nunc crucient sese, et gemitu praecordia rumpant,
2.691  Si libet; haud tamen efficient, ne siue proteruus
2.692  Mercibus

tandem pectoris aestu
2.701  Voluere profuerit; nisi, somnia vana trementem
2.702  Vt certus dolor, et praesens aerumna fatiget?
2.703  Nonne vides, speculâ aerij qui montis ab altâ,
2.704  Nubibus admotae vel summo è vertice turris
2.705  Despiciunt vasti praeceps immane Profundi,
2.706  Offundente metu nebulas, plerunque labare
2.707  Gressibus, et, vis nulla licet concurrat, ad imum
2.708  Saepe sui solâ

qua flendi insanâ prurigine, lentos
2.895  Accelerare gradus, densisque incumbere signis
2.896  Cogitis: vt pecudum melior iam penè videri
2.897  Conditio, quas sola mouent praesentia, possit:
2.898  Quaeque vel instantes casus, certosque dolores
2.899  Frangere debuerat, dubijs longèque remotis
2.900  Iam vires geminet, Ratio, spatiumque nocendi.
2.901  38. Non tamen haec illò vergunt documenta,

locus, omnia circùm
2.920  Prospicit, et fido munit rentoria vallo
2.921  Dux sapiens: medij non tantùm tempore belli,
2.922  Agmina cum trepidas quatiunt hostilia portas,
2.923  Excubat armatus miles: vel pace sub altâ
2.924  Peruigil in speculis muros custodia seruat.
2.925  Vis procul, infestique metus: nulla arma minantur
2.926  Perniciem subitam: sed enim, neque posse minari,
2.927  Tutius.

seruat.
2.925  Vis procul, infestique metus: nulla arma minantur
2.926  Perniciem subitam: sed enim, neque posse minari,
2.927  Tutius. Instantem dum vulneris vnius ictum
2.928  Effugias; praestat vel non metuenda cauere.
2.929  Nil ideo armorum ductori foedius inter
2.930  Bellica, dicebat Fabius, discrimina, quâm si, (b) (b) Sen. lib. 2. de ira cap.

immemoremque pericli
2.943  Praetereat? Fraus implicuit nil tale verentem?
2.944  Implicuit meritò. Nam cur, contingere quidquid
2.945  Fas foret, haud animo veritus? Quid luce volutas
2.946  Consilij? Quaenam vel noctu somnia cernis?
2.947  Ambiguum si Martem agitans non omnibus horis
2.948  Furta inimica, dolos, caecamque vnde vnde times vim?
2.949  Haec Ducibus Fabius: sed non minùs haec sua cuîque

paruaque primò
2.1104  Ad plenum modicis tandem processibus auctum
2.1105  Venerit. Hinc recto naturae maximus Author
2.1106  Foedere constituit, ne frigida protinus ardens
2.1107  Sirius exciperet, vel post se duceret astra.
2.1108  Rite sciens, quam perniciem violentior ille,
2.1109  Et totus simul à summo seu transitus aestu
2.1110  In brumale gelu, seu cano à frigore siccas
2.1111  Mensis in Icarij

totos se luctibus: et, cum
3.106  Rebus ab aduersis animum ad meliora referre,
3.107  Solarique aegros liceat ratione dolores;
3.108  Quaelibet infesti auxilia auertuntur, amantque
3.109  Non alijs tantùm, sed vel sibi posse videri
3.110  Plùs miseri: fidusque adeo si fortè sodalis
3.111  Extenuet blandis lugentûm vulnera dictis;
3.112  Ilicet irati obsistunt, sortemque malignam,
3.113  Tanquam aras patriosque

non in deuia praeceps
3.117  Volueris, errantem Ratio ni fida gubernet?
3.118  Si Mala, quae luges, ingrata; quid illa tueri
3.119  Vsque iuuat? Si grata; piget cur ferre? Fatendum
3.120  Ocyùs alterutrum: vel mitia carpis iniquè;
3.121  Vel grauibus stulto indulgens blandiris amore.
3.122  4. Haec igitur miserae sortis seu caeca voluptas,
3.123  Seu leuis ambitio procul ableganda, magisque

errantem Ratio ni fida gubernet?
3.118  Si Mala, quae luges, ingrata; quid illa tueri
3.119  Vsque iuuat? Si grata; piget cur ferre? Fatendum
3.120  Ocyùs alterutrum: vel mitia carpis iniquè;
3.121  Vel grauibus stulto indulgens blandiris amore.
3.122  4. Haec igitur miserae sortis seu caeca voluptas,
3.123  Seu leuis ambitio procul ableganda, magisque
3.124  Consilij toto pugnandum est robore,

varius quaecunque volubilis aeui
3.147  Fert color, haud aliena sibi discrimina norint?
3.148  Nemo, vbi supremum iam voluit Aquarius annum,
3.149  Ignauo gelidas constringi frigore venas
3.150  Miratur, rapido vel rursus ab igne resolui,
3.151  Lucida cum Phaeton Nemeaei terga leonis
3.152  Insiliens geminis caelum feruoribus vrit.
3.153  Nempe quòd hunc illis innatum mensibus vsque
3.154  Scimus, et aeterno sancitum

rapuere sub vmbras:
3.179  Nec mihi seu vitae columen, seu funeris haeres.
3.180  Canitiem auxilijs orbam, nomenque parentis
3.181  Funditus elatum miseror. Sed, num noua ludi
3.182  Haec miseri facies? An non, vel prolis acerbos
3.183  Ante obitus, vitâ poteras didicisse magistrâ,
3.184  Natorum quae conditio: qua lege parenti
3.185  Obueniant: quàm prona rapi, quàm labilis aetas
3.186  In tumulum, vanâ somni

anginae vi guttura pressos:
3.270  Horrida tot lethi simulacra, tot vndique tetras
3.271  Morborum facies: numerum quêis reddere si quis
3.272  Fòrs velit; Ionij fluctus velit aequoris idem
3.273  Percensere, vel, extremo referente Nouembri
3.274  Intempestam hyemem, quàm multis, dicere, Pindi
3.275  Vmbriferum caput, Apenninigenasque caducis
3.276  Denudent folijs Borealia flamina quercus.

molem
3.319  Ingentisque Ossae, atque Ossam calcantis Olympi
3.320  Iratus trifido disiecit Iuppiter igni;
3.321  Proxima nequicquam trepidanti apprendere nisu
3.322  Sydera, Taygeten, vel Parrhasiam Cynosuram
3.323  Conatus, liquidum retro per Inane, Parentis
3.324  Attonitae in gremium, versa ceruice, Typhoêus
3.325  Corruit, et vasto tremefecit pondere Mundum.
3.326  Quàm dispar facies?

3.684  Auxilium fuerint Aliorum vulnera, si, quo
3.685  Illa ferant îjdem vultu, et quo pondere mentis,
3.686  Insuper observes: tranquilâ vt fronte dolorem
3.687  Dissimulent: vt, vel lapsi afflictique, prementem
3.688  Fortunam super assurgant, fatique riunas.
3.689  Talia, credo equidem, spectantem exempla pudebit
3.690  Immodico questu casus vrgere minores:
3.691  Nimbrorumque minas

suo radiare Sereno.
3.694  Nec tibi magnanimos heroas, et inclyta fastis
3.695  Nomina, Anaxarchi letho insuperabile pectus,
3.696  Crescentemque animis rerum per damna Catonem
3.697  Obîjciam. Mediae vel plebis in ordine, siccis
3.698  Luminibus multos ea passim fata subire
3.699  Aspicies, quêis ipse, et adhuc leuioribus ictus
3.700  Foeminea effundis bilem in lamenta, diemque
3.701  Proîjcis, iratus

3.718  Si rigidos, quamvis crassa, atque hirsuta, Decembres
3.719  Penula submoveat: si quantulacunque paratae
3.720  Frugis ad exiguum non desit copia victum.
3.721  Nec tamen exosam propero vel funere vitam
3.722  Abîjciunt, vel perpetuo maerore fatigant:
3.723  Quin curis miscere iocos, atque edere plausus
3.724  Saepe vacat: festae in primis Solennia lucis
3.725  Cum redeunt, longoque modum

Decembres
3.719  Penula submoveat: si quantulacunque paratae
3.720  Frugis ad exiguum non desit copia victum.
3.721  Nec tamen exosam propero vel funere vitam
3.722  Abîjciunt, vel perpetuo maerore fatigant:
3.723  Quin curis miscere iocos, atque edere plausus
3.724  Saepe vacat: festae in primis Solennia lucis
3.725  Cum redeunt, longoque modum posuere labori.
3.726  Tunc etenim,

pontis ab aggere mittes
3.741  Danmatum caput: immodici quòd copia luxùs
3.742  Haud superet, vanis sed parcens sumptibus, intra
3.743  Naturae positos cogaris viuere fines?
3.744   19. Vnde haec, foemineis vel sensibus inficianda,
3.745  Mollities? An dissimili tibi pectora finxit,
3.746  Et reliquis natura luto Mortalibus? An te
3.747  Ex florum succis, aut illo condidit, aether
3.748  Quo matutinus conchylia

iterumque iterumque recocta
3.759  Mens abijt studijs? Quò magni trita Ceanthis
3.760  Porticus, et totas biberat quod pectus Athenas?
3.761  En stolidum vulgus, Sophiae immortalia nunquam
3.762  Templa vel à primo cui limine cognita, laudis
3.763  Te tamen in stadio victum post terga relinquit:
3.764  Plusque illi ingenitus stupor et vecordia praestar,
3.765  Maesta nec ignauo suffundere lumina fletu

egentem
3.852  Te quereris, pulsumque domo quem corporis aegri
3.853  Ni labor hic thalamo affixum retineret, obrotâ
3.854  Per ludum (quod saepe vides contingere) rixâ,
3.855  Fòrs male vitatum iugulo, vel pectore ferrum
3.856  Exciperes: qui, sperati si culmen honoris
3.857  Nactus eras; lapidum caelo Phaetonta referres,
3.858  Saeva Iovis subiens irati fulmina: dulci
3.859  Aut nido procul ignotis in finibus

vsque reducto,
3.898  Non, nisi quod sese placiturum ostendit in îjsdem,
3.899  Contempletur: apum ritu, quae, florea Veris
3.900  Circùm regna vagae, virosis quamlibet herbis
3.901  Infideant; grarum vel tali e fruge saporem
3.902  Excerpunt, operosa dein quo mella laborent,
3.903  Fragrantique suas distendant nectare cellas.
3.904   25. Nouerat id Caesar: Libyae squalentis in oras
3.905  Aemathiae qui

vocat alea Martis.
3.976  Nunc agitur, qui sim: virtutis, desidiaeque
3.977  Spectator Mundus. Quid tum? Certaminis ipse
3.978  Immemor, abiectâ, cuneis ridentibus, hastâ,
3.979  Ceu trepidus puer, imbellis vel foemina, turpes
3.980  Exquiram latebras? Auertite sydera. Praestat
3.981  Quolibet arma tenentem infesto occumbere letho,
3.982  Dedecoris tanti quàm stigmate nomen inuri:
3.983  Scilicet immotus saeuâ

fata
3.1055  Cum regat, et nostrâ mitissimus omnia libret
3.1056  Vtilitate Parens; tam dulcia iura subire
3.1057  Quis renuat? Quis non patiatur, ametque regentem?
3.1058   31. Dura iubet: sed enim Patrem, vel dura iubendo,
3.1059  Se probat. An dulcem curare fatetur alumnum
3.1060  Tunc genitor tantùm, cum pronus ad oscula tollit,
3.1061  Aut gremio fouet, et blandis complectitur vlnis?
3.1062  Non mage adhuc

vocârint
3.1105  Imperia, obsequij haud segnes, animisque parati,
3.1106  Aspera, seu mollis via sit calcanda, sequemur.
3.1107  Nubibus immistas Alpes, rapidisque negata
3.1108  Vel Volucrum pennis audaci vincere nisu
3.1109  Saxa iubes? Celsarum inter pendere ruinarum
3.1110  Ilicet Abrupta aspicies. Foecunda venenis
3.1111  Reptilibus Libyae sitientis in aequora mittis?
3.1112  Iam

Libyae sitientis in aequora mittis?
3.1112  Iam Lybyae celeri signabimus arida gressu
3.1113  Aequora, serpentum socij. Sulcare frementem
3.1114  Nerea vis? Tumidis concurrere protinus vndis,
3.1115  Oraque vel mediae iuuet irrupisse Charybdis.
3.1116  Pauperiem duram, famae, dispendia, tristes
3.1117  Carceris indigni tenebras, vincla aspera, morbos,
3.1118  Quidquid acerbum, inuisum, atrox, immane, feremus,

difficilis, seu commoda, nouit eodem
3.1150  Stare diu fortuna gradu, variabile nacta
3.1151  Ingenium: qualis tumido nunc proluit aestu
3.1152  Littora; nunc refluens in se maris vnda residit:
3.1153  Ferrea vel speculis, et turribus addita, verti
3.1154  Qui iubeant, nullos non audit lamina ventos.
3.1155   36. Paruane retro hominum series, de culmine rerum?
3.1156  Quos dedit in praeceps, mox altiùs extulit, atque

data tempora; presserit vt vix
3.1204  Mortalis primo limen pede; iamque supremas
3.1205  Miretur subitò ad stadij consistere metas?
3.1206  Et meritò: quid enim Pyliae quoque cana senectae
3.1207  Lustra, vel Euboici rugosos pulueris annos [a] Vide Ouid. lib. 14. Metamorph. v. 137.
3.1208  Dixeris, sed seriem immensam, numerosque patentis

in spatia, vlterioraque semper euntem
3.1240  Oceanum, quidquid metas extremaque nouit
3.1241  Littora, vix nihilo maius ducemus, eòque
3.1242  Indignum, deceat cui mentem aduertere, cuius
3.1243  Vel tenui stimulo sensus nos curaque tangat.
3.1244   39. Denique, fortuitis si casibus vtilis ira:
3.1245  Si miseros lamenta iuuant; irascere: bilem
3.1246  Euome per lacrymas, per iurgia: nulla querelis

superstes?
3.1272  Heu miserum caput! Heu nimiùm crudelia fata!
3.1273  Talia cum semel, atque iterum, cum nocte, dieque
3.1274  Assiduus, totoque dolens iactaueris anno;
3.1275  Perdita num res, aut soboles, vel fama redibit?
3.1276  Num dolor, aut rabidi ponet violentia morbi?
3.1277  Nil minùs. Inconcussa suo stant pondere fata:
3.1278  Irascique licet, non irascendo mederi:
3.1279  Quin potiùs querulis

luem: hac immania quaeque,
3.1381  Veriùs, Herculeae ficto quàm robore clauae,
3.1382  Monstra cadunt: Phrygij haec mirabilis illa tyranni
3.1383  Dextera, felici in pretium quae vertere tactu
3.1384  Vel silices, dumosque, ac rerum asperrima nouit. EVTHYMIAE Liber Quartus.
4.1  Paeonio tristes olim qui munere morbos
4.2  Exierant,

nullo non tempore mortes.
4.132   9. Sed neque Fortunam contra sit iustior irae
4.133  Materies, olim indultos, sua pignora, census.
4.134  Legitimà Dominae quòd pro ratione resumpsit.
4.135  Diuitias tibi, vel puero, fac, dura negasset,
4.136  Libera ceu poterat, multis ceu dura negauit;
4.137  Nil tamen Astraeae ad lances et iura vocandum,
4.138  Praetoris rigidâ nil dignum admiserat vrnâ,

damna; rogatus,
4.161  Quae sua priuatim communi in turbine clades,
4.162  Dij meliora, iniquit. Clades procul omnis. Auarus
4.163  Nil rerum eripuit praedo, eripietve mearum.
4.164  Quae priùs obtinui, vel nunc intacta supersunt.
4.165  Scilicet incoctam generoso robore mentem,
4.166  Sublimesque animos, et docti pectoris artes,
4.167  Haec sua vir sapiens rabatur: caetera, sortis,
4.168  Quae, breue

erit, neutri desunt fomenta dolori.
4.200   12. Exanimos luges, ceu dira et tristia passos?
4.201  Nempe ideo, reor, occiduo quia corpore functis
4.202  Nil vapor aestiuus, nil fert iam bruma negotî:
4.203  Vel quia pauperiem, morbos, totque aspera sortis,
4.204  Aspera naturae iam tandem vindice letho
4.205  Imperia egessi, nullas communibus vltra
4.206  Cogentur fatis lacrymas impendere, nulla
4.207  Coniugis aut

certos
4.213  Emeritâ portus qui iam tetigere carinâ.
4.214   13. Sin tua te potiùs mouet intercepta voluptas,
4.215  Frigentemque torum, desolatosque Penates
4.216  Non alio prorsus, fundi quàm damna, vel auri,
4.217  Prosequeris gemitu; iacturas quae modò tales
4.218  Flentibus admoui, solatia nil opus aegro
4.219  Hic iterum cecinisse. Illis e funere crudo
4.220  Ortum, rite memor, poteris lenire

properant contingere finem.
4.264  Claudia nunc vbi gens? Vbi magni sanguis Iuli?
4.265  Quis mihi Scipiadùm, marcellorumque nepotes,
4.266  Aut quis ab antiquis monstret superantia Gracchis
4.267  Germina? Vel primi tot quondam nominis vrbes
4.268  Heu pessum cecidere. Iacent Carthaginis altae
4.269  Moenia, confusis vix agnoscenda ruinis.
4.270  Pro Solyma Solymae locus eat. Viguisse Mycenas
4.271  Non oculis,

subitò vulgi traduceret ora?
4.331  Anne quati misera toties formidine pectus:
4.332  Luminis aspectu, quod proijcit aemula virtus,
4.333  Nec secus ac tedis Furiarum ardentibus, vri:
4.334  Ex leuis aduerso, vel amico murmure vulgi
4.335  Sollicitum pendere: illinc desumere mentis
4.336  Omnem habitum, lacrymas illinc, et gaudia: ne quid
4.337  Immemor exhibeat gestus, vox, vitaque, famae
4.338  Quod minùs ad

21. Secretae o vtinam libassent gaudia vitae,
4.345  Ambitio quos caeca insano turbine versat:
4.346  Plaudenti procul à vulgo scenâque remoti
4.347  Degere, non aequo duntaxat pectore ferrent;
4.348  Sed vel prensantes vltro, spernique dolentes,
4.349  Auersi, effugerent titulos. Tam triste subiri
4.350  Seruitium est, quo Fama suos exercet Amantes,
4.351  Tamque onerosa humeris, praeclarum, sarcina, nomen.

Amantes,
4.351  Tamque onerosa humeris, praeclarum, sarcina, nomen.
4.352   22. Quidnam igitur? Referes. Neque, si perstringar amaro
4.353  Scommate, si ludus fiam, probrisque lacessar;
4.354  Vlla aderit iusti vel tunc mihi causa doloris?
4.355  Nulla equidem. Vel enim feriunt inimica merentem
4.356  Scommata; vel temere iactis traduceris insons.
4.357  Si primum, fers digna: nec irae suppetit ansa,

4.352   22. Quidnam igitur? Referes. Neque, si perstringar amaro
4.353  Scommate, si ludus fiam, probrisque lacessar;
4.354  Vlla aderit iusti vel tunc mihi causa doloris?
4.355  Nulla equidem. Vel enim feriunt inimica merentem
4.356  Scommata; vel temere iactis traduceris insons.
4.357  Si primum, fers digna: nec irae suppetit ansa,
4.358  Laetitiae at potiùs: quando vel ab hoste doceris,
4.359  Quid

4.353  Scommate, si ludus fiam, probrisque lacessar;
4.354  Vlla aderit iusti vel tunc mihi causa doloris?
4.355  Nulla equidem. Vel enim feriunt inimica merentem
4.356  Scommata; vel temere iactis traduceris insons.
4.357  Si primum, fers digna: nec irae suppetit ansa,
4.358  Laetitiae at potiùs: quando vel ab hoste doceris,
4.359  Quid caueas, nullâque tibi est mercede repertus,

4.355  Nulla equidem. Vel enim feriunt inimica merentem
4.356  Scommata; vel temere iactis traduceris insons.
4.357  Si primum, fers digna: nec irae suppetit ansa,
4.358  Laetitiae at potiùs: quando vel ab hoste doceris,
4.359  Quid caueas, nullâque tibi est mercede repertus,
4.360  Sumeret arcanis qui te, Podalirius, vltro
4.361  Purgandum vitijs. Neque enim praesentius vllum
4.362  Antidoti genus

capti non seciûs, ac quos
4.415  Hellebori succus, succoque potentior omni
4.416  Fraxineus fustis secreto in carcere curat;
4.417  Nil equidem superest, pretij discrimine cur hos
4.418  Secerans alijs: animi vel dispare sensu
4.419  Cur dignanda putes, patulis quae faucibus aut hi
4.420  In ventos, aut hi temere conuicia iactant.
4.421   24. Despiceris, vultu ceu subniger, inque venustus.
4.422  Despice tu contra,

septis, vacuasque exundet in auras.
4.451   26. Sed neque, si docto fatui delira popelli
4.452  Verba supercilio despexeris; aequior vlla
4.453  Hinc aegri saltem ratio queat esse doloris;
4.454  Quòd vel Socratico fòrs quisquam de grege, vultùs,
4.455  Incesùsve tui ad speciem, subriserit. An tu
4.456  Eripias splenem sapienti? Turpe, doloris
4.457  Vnde procul morsus, leni praecordia tactu

4.456  Eripias splenem sapienti? Turpe, doloris
4.457  Vnde procul morsus, leni praecordia tactu
4.458  Vellicat: haec illis dedit irritamina blandi
4.459  Pruritùs natura. Aliquid si tale notauit
4.460  Vel sapiens; quid mirum, humani conscia sensùs
4.461  Ingenito sua prodiderit quòd pectora motu?
4.462  Num pro Sileno te fingere Parthenopeum
4.463  Debuerat? Num naturae dediscere morem,
4.464  Vt risum,

manus tibi misit in ora,
4.579  Iudicij nil delectu, mentisque suasu
4.580  Constituit: nil siue Tui, seu conscius egit
4.581  Ipse Sui: sed, vecordi rapiente furore,
4.582  Tanquam effraenis equus, percussus vel stimulo bos,
4.583  In latus aduersi vagus irruit. Impetus amens
4.584  Stultitiae fuit ille, feras quem fortiter, aeui
4.585  Ceu reliquas sortisque vices; non dedecus, vltum
4.586  Quod, veluti contemptus,

potuit, torquebitur, aegrâ
4.674  Mente ferens, nec vindictam se posse mereri.
4.675  Detuleris nimiùm Stulto, si irascere, fassus
4.676  Talem, cui liceat Sapientem attingere. Discat,
4.677  Neglectus, sese vel poenâ iráque minorem.
4.678   35. Adde, quòd ipse sui primus iam damna furoris
4.679  Pertulit, externoque dedit sine Vindice poenas,
4.680  Queis nil Cecropius Draco, nil seu, Romula, siue,
4.681  Gens

moriens. Sed non hos illam perdere luctus,
4.832  Proposti retinens, poenâque et iudice maior
4.833  Sustinuit Reus. Irato muliebria vultu
4.834  Reiecit lamenta: et, Num, vanissima, furti
4.835  Me potiùs, vel caedis, ait, pro crimine turpem
4.836  Optâris meritae poenam exorbere cicutae?
4.837  Quid virtus moresque iuuant? Vt luce peractâ
4.838  Triste chaos Erebi, funestaque Tartara vitans,
4.839  Insontem

tramite vita
4.1023  Curreret! Vt breuius quaesitae ad limina pacis
4.1024  Ferret iter! Quò nunc per taedia longa viarum,
4.1025  Mille per ambages, labyrintheosque meatus,
4.1026  Vix serò (atque vtinam vel serò) appellere fas est.
4.1027  Quaerendâ sic materie, qua gaudeat, ipsum
4.1028  Absumit, gaudere animus quo debuit, aeuum:
4.1029  Quàmque frui, steriles mauult vsque addere fructus.
4.1030  Quìd per

tetrica namque dolori
4.1053  Est facies; torui cur hanc impensiùs atrâ
4.1054  Nube supercilij horrifices? Neque sedulus omni,
4.1055  Quà licet, ingenio et nisu mollire labores?
4.1056  Ira, dolor, rugae vel pulchrum Nirea mutant.
4.1057  Thersitem an deceant? Quantò distortior ergo
4.1058  Contigerit vultus; tantò hunc diffundere maior
4.1059  Cura sit. Haud tali desunt solatia formae.
4.1060   55. Turpis es.

aperire licebit
4.1114  Ingenio causa, ius dicere ciuibus, vrbes
4.1115  Consilio regere, imperijs fraenare cohortes.
4.1116  Aedibus in magnis Famuli ceu munia rite
4.1117  Diuersi diuersa, illi prout quisque, vel illi
4.1118  Aptior, accipiunt: hic à rationibus; alter
4.1119  A cyathis: struit ille dapes; hic limina seruat:
4.1120  Mox alij, atque alij, scriba, opsonator, agaso,

tu robore polles?
4.1125  Exercebis humum fossor: ceruice torosâ
4.1126  Baiulus excipies clitellas: aspera miles
4.1127  Bella geres. Renuunt tantos tibi membra labores?
4.1128  Non deêrunt, quas, affecto vel corpore, possis
4.1129  Impleuisse, vices: tibi res sit publica curae;
4.1130  Consilium, linguam, vim pectoris exere: ritus
4.1131  Sacrorum, officij leges, mysteria Diuûm
4.1132  Ignaris aperi: causas

causas age, iura tuere,
4.1133  Prouida ciuilis teneas moderamina claui.
4.1134  Officijs nemo sic omnibus vtilis vnus,
4.1135  Nec quisquam nulla diues producitur arte.
4.1136  His caput esse; pedes alijs, vel brachia certo
4.1137  Iure datum. Capitis voluit si munere fungi
4.1138  Te Natura; suos cur inferioribus actus
4.1139  Inuideas membris? Anne omnia solus obire,
4.1140  Omnia posse velis? Satis esto, summa

reginaque veris odori,
4.1147  Vix teneram pubem redolenti vestijt ostro,
4.1148  Puniceosque sinus caelo, pompamque comantem
4.1149  Explicuit; primos Rosa contabescit ad Austros:
4.1150  Austris illa cadit, vel solibus: horrida messis
4.1151  Interea, tribuli, lappaeque, et carduus asper
4.1152  Camporum per aperta vigent impunè, nec illos
4.1153  Seu rapidi soles, nimij seu laeditis Austri.
4.1154  Apenninigenâ

ille infert animum, aspectuque sub vno
4.1237  Temporis elapsi seriem, seriemque futuri
4.1238  Colligit. Externo rerum se cortice frontis
4.1239  Pascit hebes visus; naturas ille repostas,
4.1240  Claustraque vel Phoebi radijs imperuia lustrat:
4.1241  Vt non immeritò Diuûm praesagia, vatis
4.1242  Finxerit Ogygij tenebris patuisse Vetustas.
4.1243  Luminis orbus erat. Nemo caelestibus alter
4.1244  Aptior

4.1265  Laetitiam stabilem, securaque pectora seruet.
4.1266  Durum opus, et quo vix aliud Sapientia maius
4.1267  Audeat. Hic animis opus, et conamine toto.
4.1268   68. Non tamen, vt cladis sensum vel nesciat icta,
4.1269  Vel nullo referat virtus, ceu nescia, motu.
4.1270  Quanquam etiam tanti spectacula rara vigoris
4.1271  Plurimus Ausoniae exibuit gladiator arenae. [a]

stabilem, securaque pectora seruet.
4.1266  Durum opus, et quo vix aliud Sapientia maius
4.1267  Audeat. Hic animis opus, et conamine toto.
4.1268   68. Non tamen, vt cladis sensum vel nesciat icta,
4.1269  Vel nullo referat virtus, ceu nescia, motu.
4.1270  Quanquam etiam tanti spectacula rara vigoris
4.1271  Plurimus Ausoniae exibuit gladiator arenae. [a] Vide Cicer. lib. 2.

hyems vultus (hac vsque dolori
4.1309  Fas prodire) tegat; frontis sub nube serenus
4.1310  Deficiat: mens nixa suo sibi robore constet.
4.1311   70. Nec ratio procul, id liceat qui ducere robur.
4.1312  Vel siquidem parcente manu sua spicula torquet:
4.1313  Vel totis dolor aduersum se viribus infert.
4.1314  Si primum; pudeat mediocria vulnera, quaeque
4.1315  Vix summam strinxere cutem, Sapiente, Viroque

tegat; frontis sub nube serenus
4.1310  Deficiat: mens nixa suo sibi robore constet.
4.1311   70. Nec ratio procul, id liceat qui ducere robur.
4.1312  Vel siquidem parcente manu sua spicula torquet:
4.1313  Vel totis dolor aduersum se viribus infert.
4.1314  Si primum; pudeat mediocria vulnera, quaeque
4.1315  Vix summam strinxere cutem, Sapiente, Viroque
4.1316  Indignis deflere modis. Vbi fortia dicta?

in aduersum tormenta aequante lacerto
4.1320  Piramidem, lapis, Herculeis aut viribus acta,
4.1321  Monstrorum exitium, claua, exitiumque gigantum;
4.1322  Iunceus imbelli calamus te cuspide sternit.
4.1323  Vel tenuem questu iuuat exatiare dolorem?
4.1324  Exatia: sed, quò deceat conuertere questus,
4.1325  Disce priùs. Querere exiguo in certamine perdi
4.1326  Nequicquam factos bella ad maiora lacertos:

terminus; illa
4.1388  Qui timet, hanc minimè flendam sibi duxerit: aequm
4.1389  Ad tumuli gremium nihilò quin seciùs ibit;
4.1390  Ac qui, turbinibus ventisque furentibus alto
4.1391  Pulsus in Ionio, vel spumifero Aegaeo,
4.1392  Eminus optatas caeca inter Nubila terras
4.1393  Aspicit, et fido properat se condere portu.
4.1394  Et verò quod Myrtoi, Icarijve Profundi
4.1395  Indomitis adeo ventorum flatibus

4.1439  At gaudete, Mali quòd faex iam proxima fundo,
4.1440  Nec longè est, tantos quae finiat, hora, dolores.
4.1441   76. Verùm, age, nil miserum terreni corporis hospes
4.1442  Vita ferat; quantum vel sic, rogo, mortis habendum
4.1443  Munus erit, vitae quòd caelitis ostia pandens
4.1444  Ereptos terris animos inducit olympo?
4.1445  Non toti (procul ex animis temerarius error:

sensusque hominis, pietasque, fidesque
5.69  Fnditus exturbata. Sacri per quidquid olympo est,
5.70  Obtestare. Precum vanus labor: ocyùs ater
5.71  Audierit trepidae ratis infelicia Nereûs
5.72  Vota, vel eiectos surda Acroceraunia nautas.
5.73  Omnia terrorum prome argumenta, luendas
5.74  Iam soboli immeritae poenas, iam publica famae
5.75  Iurgia, iam rerum obijciens discrimina. Nempe
5.76  Vincetur?

feralia vulnera, caedes
5.85  Noctibus attonitum, attonitum versare diebus,
5.86  Infidias pariter struere, extrctasque cauere,
5.87  Bacchari, fremere, horrendo recubantis in antro
5.88  Cyclopis de more, vel immanis basilisci,
5.89  Nulla hominum iucunda pati commercia, nulli
5.90  Fidere? Proh miseram sortem! Vitalis haberi
5.91  Anne potest, nullo quae; vita, fouetur amore?
5  5.

iuxta geminum quatiens Discordia fetrum,
5.123  Et lethi furialis amor Luctusque, Pavorque
5.124  Diraque Saeuities, caecoque Insania vultu
5.125  Insidiaeque, Minaeque, cohors inuisa, sequuntur.
5.126  Talis, vel si quae truculentior altera fingi
5.127  Forma potest, Irae est animum versantis imago.
6  6. Iam quis inhumanas clades, lugendaque pestis
5.129  Tam rabidae valeat memorando exempla referre?

similem videas, similemque furenti:
5.260  Iam rapido ferrei ceu turbine; figere mota
5.261  Iam, velut obiectu subito, vestigia: rarus,
5.262  Et gemitu abruptus sermo: commercia vitat,
5.263  Dimidius vel adest, facieque absentis, in vmbris
5.264  Secessuque cauo nemorum sese ipse, suasque
5.265  Crebrior affari curas. Non otia ludo
5.266  Fallere, non spisâ virides indagine saltus
5.267  Cingere, non Graijs

nocte profundâ
5.293  Nil timeat nudo iuuenis sulcare natatu
5.294  Bosphoreas hyemes: totum licèt horridus Auster
5.295  Suspensum liquidis aduersa natantis in ora
5.296  Montibus impellat mare: formidentque vel ipsi
5.297  (Tam violens decimae circumsilit impetus vndae,
5.298  Tale ciet murmur, sic spumeus aethera lambit)
5.299  Natiuâ immanes scopuli ab radice reuelli.
5.300  Sub pedibus ratio, nusquam timor,

5.320  Aethereos sensus, et diae semina flammae
5.321  Interimit, genitumque poli ad commercia putri
5.322  Coeno hominem mergit. Quid par Aeaea nefandis
5.323  Carminius Circe, vel tristibus ausa venenis?
5.324  Corporis illa habitum (vt verax sit fabula) brutos
5.325  Induere in vultus, Superisque erecta tuendis
5.326  Ora solo potuit reflectere: saeuior, ipsam,
5.327  Circe, acclinat

5.382  Sanguinei facilem decoris spes improba cogit.
15  15. Infelix igitur, durisque laboribus aegra
5.384  Perpetuò est, rigidi quae triste recepit honoris
5.385  Vita iugum: quanquam vel sic toleranda, decus par
5.386  Si meritis, curas si praemia digna manerent.
5.387  At quae operum merces? Mittamus, quaelibet auris
5.388  Gloria quòd leuibus, tenuique simillima fumo,
5.389  Bulla

compone re nutus.
5.469  Ni faciat, dominae confestim verbera Famae
5.470  Laturus: nihilò infelix quae mitiùs horret;
5.471  Vllus quàm scuticae vibices Dauus herilis.
5.472  Sil vel fraena suae miserum est admittere; quantò
5.473  Tristius externae sub iura libidinis ire?
5.474  Finge adeo fragili Mortalem corpore; quovis
5.475  Alterius flatu, obtutuque vt possit iniquo,

externae sub iura libidinis ire?
5.474  Finge adeo fragili Mortalem corpore; quovis
5.475  Alterius flatu, obtutuque vt possit iniquo,
5.476  Saucius immanis clauae ceu pondere, sterni.
5.477  Num, rogo, vel satis eductum talibus inter
5.478  Postrema haud referas miserorum exempla; vel ipsi
5.479  Haud geminum ponas, adeo cui roboris expers,
5.480  Iunceaque est animi vis, vt percellere nulli
5.481  Non liceat

quovis
5.475  Alterius flatu, obtutuque vt possit iniquo,
5.476  Saucius immanis clauae ceu pondere, sterni.
5.477  Num, rogo, vel satis eductum talibus inter
5.478  Postrema haud referas miserorum exempla; vel ipsi
5.479  Haud geminum ponas, adeo cui roboris expers,
5.480  Iunceaque est animi vis, vt percellere nulli
5.481  Non liceat minimae abiectum vel murmure vocis?
5.482  O semper tremebundam! O nullam, tam

talibus inter
5.478  Postrema haud referas miserorum exempla; vel ipsi
5.479  Haud geminum ponas, adeo cui roboris expers,
5.480  Iunceaque est animi vis, vt percellere nulli
5.481  Non liceat minimae abiectum vel murmure vocis?
5.482  O semper tremebundam! O nullam, tam tenui spe
5.483  Quae vitam trahit, afflatu variabilis aurae
5.484  Circumagi subitò leuis in contraria, sortem!

fastigia, nullum
5.488  Laude parem, nedum patiens habuisse priorem.
5.489  Quinam igitur sublimè adeo iaculantibus Ausis
5.490  Terminus, aut requies? Quae nam fiducia voti
5.491  Cum summis hominum, quos vel prior vlla creauit,
5.492  Nostra vel antiquis heroibus addidit aetas,
5.493  Assiduè decertanti, et sic mente parato,
5.494  Tranquillam neget vt vitam, curisque vacantem
5.495  Ducere, ni primum tot de

nedum patiens habuisse priorem.
5.489  Quinam igitur sublimè adeo iaculantibus Ausis
5.490  Terminus, aut requies? Quae nam fiducia voti
5.491  Cum summis hominum, quos vel prior vlla creauit,
5.492  Nostra vel antiquis heroibus addidit aetas,
5.493  Assiduè decertanti, et sic mente parato,
5.494  Tranquillam neget vt vitam, curisque vacantem
5.495  Ducere, ni primum tot de riualibus Vni
5.496  Exorata decus sors

ingrati comites: inamoena virentum
5.583  Scena theatrorum. Medio sub pectore stridens
5.584  Vna est ante oculos funesti criminis vmbra,
5.585  Vnam animus sentit. Talis frodentia praeter
5.586  Maenala, vel gelidis nemorosae in vallibus Idae
5.587  Cerua fugit, volucri quam certus arundine fixit
5.588  Venator: neque iam lusus, herbosaque cordi
5.589  Pascua, non liquido manantes vbere riui,
5.590  Aut

nutu
5.613  Innumeros vno poteras conatibus vnum.
5.614  Scilicet, arcano penitùs suffusa veneno,
5.615  Impia mens sibi tortor erat, vultuque minaces
5.616  Gorgoneo (sat supplicij vel posse videri
5.617  Eumenides stygios vibrabant cominus angues
5.618  Nequicquam refugo, vertentique ora, manusque
5.619  Tendenti contra, et veniam lugubrè roganti.
5.620  Plùs igitur scelus in poenas, ad

5.663  Ipsum etiam bello toties vicisse fatigat.
27  27. Nec te ideo vacius nemorum penetralibus aeuum
5.665  Abdere, cessantem penitùs, vitaeque remotum
5.666  Officijs iubeam, vel rege exempla cauendi
5.667  Sumere ab Ismario, oblata haud ignobilis artis, [a] Plut. in Apophth.
5.668  Materiae

si quis properanti segnior obstet,
5.733  Inîjciatque moram medius: si naris obesae
5.734  Cessatorque secus peragat mandata minister:
5.735  Si minùs vrbano, immodicus lusisse, sodalis
5.736  Offendat nutu, vel scommate. Disce remotum
5.737  Frangere consilijs hostem. Vincetur, vbi instet:
5.738  Parua loquor: victa est, ratio quam praeuenit, ira.
32  32. Si tamen ignarum vel sic, exorta repente,

5.736  Offendat nutu, vel scommate. Disce remotum
5.737  Frangere consilijs hostem. Vincetur, vbi instet:
5.738  Parua loquor: victa est, ratio quam praeuenit, ira.
32  32. Si tamen ignarum vel sic, exorta repente,
5.740  Aggrediatur. Et insanis praecordia verset
5.741  Motibus; haud vitreum (docuit quod Sextius) orbem [a] Vide Sen. lib. 2. de Ira cap.

iram?
5.794  Quì? Rogo. Nimirum sontes vlciscitur, aequas
5.795  Et malefacta iubet poenas persoluere. Sontes
5.796  Quin potiùs facit, et iusti seruare tenorem
5.797  Nescia supplicij, quae vindicat, Ausa vel aequat,
5.798  Vel superat. Nullo motu iacetur, oportet,
5.799  Astraeae geminas aequato vt pondere lances
5.800  Dextera sustineat. Ratio, non Ira luendis
5.801  Constituit leges, et digna piacula

Rogo. Nimirum sontes vlciscitur, aequas
5.795  Et malefacta iubet poenas persoluere. Sontes
5.796  Quin potiùs facit, et iusti seruare tenorem
5.797  Nescia supplicij, quae vindicat, Ausa vel aequat,
5.798  Vel superat. Nullo motu iacetur, oportet,
5.799  Astraeae geminas aequato vt pondere lances
5.800  Dextera sustineat. Ratio, non Ira luendis
5.801  Constituit leges, et digna piacula noxis.

foedis
5.816  Inseruire libidinibus, rationis egere?
5.817  Saucia Paeonius non odit membra minister,
5.818  Sed molli fouet arte, lues quò foedior, Aegrum
5.819  Hòc miserans magis: et, ferrum si fortè, vel ignem
5.820  Expugnari aliter renuentia vulnera poscant;
5.821  Triste ministerium solâ pietate coactus
5.822  Aggreditur. Fas hinc exemplum ad crimina ducas
5.823  Paeona te, Sontes, morbis lethalibus

Camarina nefandi,
5.893  Exitium mentis, vitae pudor, halitus Orci.
5.894  Quid nobis heu verba damus? Compsisse decoram
5.895  Quid scelus in speciem iuuat, et superaddere claris
5.896  Syderibus, cuius pudeat vel Tartara, monstrum?
5.897  Scilicet egregios inspiret cordibus ignes,
5.898  Heroumve calor posst, geniusque videri
5.899  Tetra lues. Brutis hominem quae miscet, inerti
5.900  Affigitque Solo diuinae semina

semina mentis?
43  43. Tu meliùs sapias: talemque in imagine verâ,
5.902  Tot cinctam colubris, tam detestabile virus
5.903  Faucibus, efflantemque oculis tibi finge; vel ipsa
5.904  Infandi vt timeant commercia nominis aures.
5.905  Tum simul hac diri se quisquam tabe veneni
5.906  Saucius (heu nusquam non plurima turba) videndum
5.907  Obtulerit; licet Assyrios procul

quidquid causabitur, vrge
5.1067  Strenuus imperijs; nae, tristia iura perosus,
5.1068  Sarcinulas furtim leget, hospitiumque molestum,
5.1069  Inque salutatum comitem, mora nulla, relinquet.
5.1070  Ergo vel indomitum poteris tunc flectere gyro
5.1071  Cornipedem; vacuis vel retia tendere syluis:
5.1072  Iamque sequi celeres frondosa per auia ceruos;
5.1073  Iam formidatis excire cubilibus vrsos.
5.1074  Aut,

iura perosus,
5.1068  Sarcinulas furtim leget, hospitiumque molestum,
5.1069  Inque salutatum comitem, mora nulla, relinquet.
5.1070  Ergo vel indomitum poteris tunc flectere gyro
5.1071  Cornipedem; vacuis vel retia tendere syluis:
5.1072  Iamque sequi celeres frondosa per auia ceruos;
5.1073  Iam formidatis excire cubilibus vrsos.
5.1074  Aut, patrij si cura magis delectat agelli;
5.1075  Inspice, quot praelis

labor, Idaliasque, fauent quibus otia, curas.
5.1085  Praecipuè Saeris musarum operare. Voluptas
5.1086  Haec simul illimi captam dulcedine mentem
5.1087  Imbuerit; nedum Veneris mala gaudia; sensum
5.1088  Vel dapis, et somni coget sibi cedere. Clauus
5.1089  Truditur vt clauo; docti sic entheus ardor
5.1090  Carminis obscoeni stimulos excludit amoris.
52  52. Multa super tradenda forent precepta: sed

moribus ingenioque
5.1115  Carminis haud falsus cecinit quae nuper Apollo,
5.1116  Vt sua crudeli pretio connubia vendat,
5.1117  Mille subire procos discrimina, mille laborum
5.1118  Taedia ferre iubens; vt, vel post talia, paucos
5.1119  [Žug]
5.1120   Dignetur thalamis, multos exosa repente
5.1121  Destituat, nulli syncera atque integra constet:
5.1122  Vt demum, stabili quamvis se lege

reuoluas;
5.1128  Fluxam adeo, tenuemque, et Veri pondere cassam
5.1129  Obuia per quaecunque sequi discrimina mercem,
5.1130  Haud minùs insani duces rem pectoris; ac si
5.1131  Mactandum se ferro Aliquis, vel praebeat igni,
5.1132  Dum similis viuo docti per vulnera scalpri,
5.1133  Aut per Apelleae superet mendacia telae.
5.1134  54. Nec te decipiat, magni quòd nominis ardor

per annos.
5.1208  Ex populo, rerum celebri rumore tuarum
5.1209  Attonitum plenumque tibi quem errore superbo
5.1210  Fingis, pleraque pars neque natum in lumina vitae
5.1211  Audijt: ex facie reliqui, vel nominis aurâ
5.1212  (Nil vltra) nouere. Latini maximus author
5.1213  Eloquij, suadaeque oraclum, non hominis vox,
5.1214  Tullius id proprio, quàm vellet certiùs, vsu
5.1215  Comperit. Aetnaeo discedens

ocyùs alis,
5.1238  Indignans, atque, O mores! O tempora! mussans.
5.1239  Siccine praestantûm memoranda exempla virorum
5.1240  In tenebris squalere? Nouis quae littora cunque
5.1241  Sol radijs, curru vel discedente salutat,
5.1242  Plena meae rebar Quaesturae laudibus. Auras
5.1243  Vt subitò in tenues iucundus vanuit error!
5.1244  Ecce Dicarchei vicinâ in littoris orâ,
5.1245  (Vix aures sibi, vix

frange laboribus aeuum,
5.1252  Vt tibi inocciduos pariat labor improbus annos.
5.1253  En, quae magnanimis respondet gloria factis.
5.1254  En, quae nostrarum (pudet) ignorantia rerum.
5.1255  At benè, quòd vel sic sapui. Ventosa valete
5.1256  (Sat surdis huc vsque piget cecinisse) theatra.
5.1257  Nil vulgo, quid agam, curae? Nil et mihi, vulgus
5.1258  Quid blateret. Virtus hinc protinus vnica finis,
5.1259  Et

protinus illo
5.1266  Te iubet, externas quo res curare vicissim
5.1267  Ipse soles. Tanto clarorum ex agmine, seu quos
5.1268  Prisca tulere, ferunt seu tempora nostra, virorum,
5.1269  Quantula pars, rogo, vel tenui tibi murmure nota?
5.1270  Hanc ipsam vt rarus seu voluis pectore; fando
5.1271  Seu memoras? Vt iners et languida tunc quoque pulsat
5.1272  Retractantem animum species? Vt parca, breuisque

6.26  Sedulus auspicijs caueat: neque rectius illud,
6.27  Errantûm quod plura notant vestigia, dulcem
6.28  Ad metam sibi fingat iter. Praeneste supinum
6.29  Si petis, Herculei gelidas vel Tiburis arces;
6.30  Prae reliquis quae trita, eadem tutissima ducet
6.31  Semita. Iunge alacer praeeuntibus ordine turmis
6.32  Te comitem: certi nunquam frustrabere callis.
6.33  EVTHYMIAE secreta gradum

6.79  Pergit iter. Vano sic per deuexa ruente,
6.80  Stultorum quà consensus, morisque recepti
6.81  Turbidus aestus agit, vulgo; contrarius vrget
6.82  Propositum Sapiens. Alij ditescere raptis;
6.83  Vel proprios census Hic deserit. Vlteriùs spes
6.84  Vlteriùsque Alijs semper procurrere; simplex
6.85  Huic voti, natura, modus. Quodcunque videri
6.86  Exteriùs blandum, defixis protinus Illi

6.179  8. Sed quia sublimes etiam praesentia tangunt
6.180  Saepe animos; proprio, curandum, vt nouerit aequus:
6.181  Saltem quisque frui (iubet id lex tertia) censu:
6.182  Nec querulus musset, Cur ille, vel ille senator;
6.183  Plebs ego? Festino cur illum flammea Sidon
6.184  Ambijt obsequio nascentem cingere; nostra
6.185  Vilibus in pannis infantia vagijt? Illi
6.186  Ingenium velox, perque omnia fusile;

decori limes recluditur: vtque Mironis
6.254  Non minùs ars vili totam se prodit in aere,
6.255  Quàm si Callaico donet spirare metallo,
6.256  Includatve adamante Iouem; sic quaelibet aequam
6.257  Materiem vel supremae sors infima laudi
6.258  Suggerit: artificis tantùm solertia dextrae
6.259  Aspera felici doceat mansuescere cultu,
6.260  Et rudibus formae tribuat praestantis honorem.

est studij solertia, partes.
6.270  In medio decus, et palmae sors omnibus aequa:
6.271  Nec rarum explodi regem, Dauumque secundis
6.272  Plausibus adstantûm sublimem ad sydera tolli.
6.273  Ergo, quem tibi vel Natura, vel imposuit Sors,
6.274  Temporis in scenâ gestandum, et dramate vitae,
6.275  Amplexare libens habitum: potiora nec vlli
6.276  Inuideas, proprij sed Summam implere labores
6.277  Muneris, et,

solertia, partes.
6.270  In medio decus, et palmae sors omnibus aequa:
6.271  Nec rarum explodi regem, Dauumque secundis
6.272  Plausibus adstantûm sublimem ad sydera tolli.
6.273  Ergo, quem tibi vel Natura, vel imposuit Sors,
6.274  Temporis in scenâ gestandum, et dramate vitae,
6.275  Amplexare libens habitum: potiora nec vlli
6.276  Inuideas, proprij sed Summam implere labores
6.277  Muneris, et, quibus inferior

6.362  Perque vices iam laeua tori, iam dextra fatigans,
6.363  Circumagit: si quâ fessi in statione recumbant
6.364  Molliùs, et finem inueniant cruciatibus artus.
6.365  Nequicquam: thalami non hac in parte, vel illa,
6.366  Sed medijs haeret fixus Vitalibus angor:
6.367  Quem non idcirco mutatis deserit Aeger
6.368  Sedibus, at verso pariter cum corpore defert
6.369  In latus oppositum, nihilo moderatiùs

parcens, moderere; haud longo tempore fingas
6.421  Rectori facilem: sin duro, et fronte superbâ
6.422  Iussa recusanti primas laxâris habenas;
6.423  Indomiti quàcunque ruet cerebrosa libido,
6.424  Vel nolens, cogare sequi. Vix spes super vlla
6.425  Obsequij. Dextrum sit iter; laeuâ ille vagari.
6.426  Cessantem porro impellas; vestigia retro
6.427  Circumaget. Tritâ horteris regione viarum;
6.428  In

multis nescia fructùs
6.523  Optati sic lustra fluant. En, aspice tantum
6.524  Hoc hominum quovis caeli sub cardine vulgus,
6.525  Turbam infelicem, aeternis quos vana cupido,
6.526  Neptuni dubio, dubio vel in aequore Martis,
6.527  Perque fori syrtes, infidaque limina regum,
6.528  Attonitos curis, fessosque laboribus vrget.
6.529  Quò tam solliciti cursus? Qui terminus? Aut quae,
6.530  Spes alijs alias, ceu

aeris aceruos,
6.628  Supremosque magistratus, dominasque curules
6.629  Concipias. Nihil humanae inter praemia sortis
6.630  Immodico Euthymiae cupidis ardore vouendum:
6.631  Non dexter studiorum, ad quae vel sedula virtus
6.632  Impulerit, successus: opum non copia, simplex
6.633  Quas sibi mortalis vitae desiderat vsus:
6.634  Non animi non ipsa quies. Quid talia namque
6.635  Rettulerit iusto votorum limite

6.677  33. Id metuens, auidas intra sua limina curas
6.678  Claude, nec externos circùm patiare penates,
6.679  Densaque multiuago palari compita gressu.
6.680  Sin aliquid vel nolenti se fortè videndum
6.681  Obtulerit, quod (ceu passim Mortalia) turpe
6.682  Indignumque putes; dic tecum protinus: Ista
6.683  Plùs nihilò obseruare meum, quàm, quae glaciales
6.684  Thyrsagetae

se fortè videndum
6.681  Obtulerit, quod (ceu passim Mortalia) turpe
6.682  Indignumque putes; dic tecum protinus: Ista
6.683  Plùs nihilò obseruare meum, quàm, quae glaciales
6.684  Thyrsagetae peccant, vel areniuagi Nasamones.
6.685  Respicerem, populi si praetor, iudicis aut si
6.686  Fungerer officio. Quìd nunc aliena capessam
6.687  Munera? Fac ringar; bilis tamen irrita. Summus

benefacta per Orbem
6.803  Spargere, felices facere, instaurataque vitae
6.804  Auspicia, et melius miseris procudere fatum.
6.805  Haec caelo meritos heroas gloria tollit:
6.806  Haec regum est propria, hae vel Numine digna voluptas.
6.807  38. Omnibus atque vtinam hic sub pectore nobilis ardor
6.808  Viueret. Vt subitò venae melioris in aeuum
6.809  Aspera deterso remearent saecula ferro?

foedere iungas;
6.874  Non tamen hic idem, varijs tot fructibus aptus,
6.875  Perfectumque adeo immensis complexibus orbem
6.876  Efficiens, fortis cumulus sat nectare largo
6.877  Explerit sitientem animum. Vel scilicet vno
6.878  Congeriem totam simul amplecteris amore:
6.879  Totque idem distractus amor per dona, nec vsquam
6.880  Integer, haud pleno libabit singula sensu;
6.881  Vel proprios cuicunque Bono

sitientem animum. Vel scilicet vno
6.878  Congeriem totam simul amplecteris amore:
6.879  Totque idem distractus amor per dona, nec vsquam
6.880  Integer, haud pleno libabit singula sensu;
6.881  Vel proprios cuicunque Bono diuiseris actus,
6.882  Et rerum numerum numero exaequabis amorum:
6.883  Nec plenè tunc vllus amor satiabitur, vni
6.884  Haerens quippe Bono: cum, quod minus omnibus, illo

manerent.
6.914  Omnis Amans in ius sortemque euadit Amati,
6.915  Et tantùm iuris, quantùm vis crescit amoris.
6.916  Atquì nemo Tui, quàm Numen, amantior: haud sis
6.917  Carior ipse tibi. Quid enim vel fingere tantum
6.918  Noueris, aut optare Boni, quin plura Parentis
6.919  Aetherei immensus dederit, det, spondeat ardor?
6.920  Hoc, quodcunque vides, tam vastis vndique circùm
6.921  Diffusum spatijs,

iunctum,
6.923  Hoc totum bonus ille tuos effinxit in vsus
6.924  Naturae communis opus. Tibi Caerula ponti,
6.925  Aethereosque orbes, infixosque orbibus ignes,
6.926  Regnaque terrarum, et, terris quaecunque, vel vndis
6.927  Sparsa meant, volucri findunt vel Nubila gyro,
6.928  Brutarum iussit famulari saecla Ferarum.
6.929  Hoc liquidum iubar, hic caeli spirabilis haustus,
6.930  Tot variae rerum species, tot

in vsus
6.924  Naturae communis opus. Tibi Caerula ponti,
6.925  Aethereosque orbes, infixosque orbibus ignes,
6.926  Regnaque terrarum, et, terris quaecunque, vel vndis
6.927  Sparsa meant, volucri findunt vel Nubila gyro,
6.928  Brutarum iussit famulari saecla Ferarum.
6.929  Hoc liquidum iubar, hic caeli spirabilis haustus,
6.930  Tot variae rerum species, tot Commoda vitae,
6.931  Illius omnia se testantur

hominum superante sitim dulcedinis haustu
6.969  Iam saturis noua fit socios habuisse voluptas.
6.970  45. Quìd referam? Sortem quòd amor permiscet Amatûm,
6.971  Alterutri fuerint quae vel Bona, vel Mala cunque,
6.972  Ambobus faciens communia. Noscere promptum
6.973  Vnde etiam, quanto reliquis discrimine praestet,
6.974  Aeternum primumque Bonum qui respicit, ardor.
6.975  Nempe alibi,

hominum superante sitim dulcedinis haustu
6.969  Iam saturis noua fit socios habuisse voluptas.
6.970  45. Quìd referam? Sortem quòd amor permiscet Amatûm,
6.971  Alterutri fuerint quae vel Bona, vel Mala cunque,
6.972  Ambobus faciens communia. Noscere promptum
6.973  Vnde etiam, quanto reliquis discrimine praestet,
6.974  Aeternum primumque Bonum qui respicit, ardor.
6.975  Nempe alibi, laetis coeant

humum pertaesa, suoque,
6.1005  Vnde genus trahit, exultans se iungere fini.
6.1006  Quin etiam, vano quoties illusa decore
6.1007  Corporeis haeret formis, sub imagine fictâ
6.1008  Nescio quid magni vel tunc Genitoris anhelat.
6.1009  Omnibus hic vnus stat votis terminus: omnis,
6.1010  Deuius vtcunque, et varijs anfractibus errans,
6.1011  Huc tandem redit, huc animi conuertitur aestus.
6.1012  Singula

dies consurgit Eoo,
6.1166  Sol vbi, vociferor, meus est? Quandoque licebit,
6.1167  Illum, illum pulsis tandem spectare tenebris,
6.1168  Cuius inocciduâ roseus prae lampade Titan
6.1169  Vix hebetis radij, vel semiânimis scintillae
6.1170  Instar habet? Quoties, Lethaeis humida succis
6.1171  Incubuit fesso cum nox altissima Mundo,
6.1172   Suspirantem audit, quòd adhuc aeterna moreris,
6.1173  Sollicitas, animi

succis
6.1171  Incubuit fesso cum nox altissima Mundo,
6.1172   Suspirantem audit, quòd adhuc aeterna moreris,
6.1173  Sollicitas, animi requies, componere curas?
6.1174  Omnia te sine pro nihilo, plusque ipse vel vnus
6.1175  Omnibus es. Cupidas irritant caetera mentes;
6.1176  Tu solus satias, solus dulcedine verâ
6.1177  Perfluis, immensosque sinus immensior imples,
6.1178  Laetitiae cumulus, cordis cor, vitaque

praesentis aeui diuitijs, innocentiâ et securitate, quae veteris aureae aetatis pauperiem beauit. Quâ occasione indignatus Socrates, rem adeo noxiam tantâ in admiratione, et honore apud homines esse, obiurgat eorum stultitiam, qui, in ferendo de rerum bonitate, vel malitiâ iudicio, multitudinis potiùs opinionem, quàm rationis ductum sequuntur. Neque verò sola pretij magnitudo, vt hactenus euictum est; sed altera quoque Bonorum felicitatem constituentium nota, certa nimirum dominij proprietas, in fortuitis possessionibus

Neque verò sola pretij magnitudo, vt hactenus euictum est; sed altera quoque Bonorum felicitatem constituentium nota, certa nimirum dominij proprietas, in fortuitis possessionibus deest: vt ex eo planissimè euincitur, quòd illas retinere pro arbitratu minimè possumus, sed, vel intuiti, toties amittimus. Hinc adeo, ceu ritè probatum, colligitur, fortunatos homines, quantâcunque in externarum opum affluentiâ, maximâ laborare domesticae pacis inopiâ, vtpote quae nonnisi praestantissimis, maximèque certis innititur Bonis.

LIBRI II. In quo aduersùs praeuisa Fortunae Mala animus communitur.
Felicitas hominis, ex eo potissimùm nomine, quòd Animi tranquillitatem, laetitiamque, extra Fortunae vel fauentis, vel aduersantis arbitrium, in Sapientiâ, Virtuteque suâ positam habeat. Cuius primam effati partem cum in, superiori libro perspicuè ostenderimus; reliquum est, vt secundam in hoc, et consecuturis duobus pari perspicuitate ostendamus: ac, quemadmodum

LIBRI II. In quo aduersùs praeuisa Fortunae Mala animus communitur.
Felicitas hominis, ex eo potissimùm nomine, quòd Animi tranquillitatem, laetitiamque, extra Fortunae vel fauentis, vel aduersantis arbitrium, in Sapientiâ, Virtuteque suâ positam habeat. Cuius primam effati partem cum in, superiori libro perspicuè ostenderimus; reliquum est, vt secundam in hoc, et consecuturis duobus pari perspicuitate ostendamus: ac, quemadmodum ibi nullam

habeat. Cuius primam effati partem cum in, superiori libro perspicuè ostenderimus; reliquum est, vt secundam in hoc, et consecuturis duobus pari perspicuitate ostendamus: ac, quemadmodum ibi nullam fortuitorum affluentiam Bonorum fundandae Sapientis laetitiae vel necessariam, vel idoneam euicimus; sic nullam deinceps fortuitorum violentiam Malorum eidem labefactandae parem esse euincamus. Neque tamen propterea opus ducimus, ad splendida de huiusmodi Malorum ingenio figmenta confugere: quasi nullam nocendi per se se vim

Cuius primam effati partem cum in, superiori libro perspicuè ostenderimus; reliquum est, vt secundam in hoc, et consecuturis duobus pari perspicuitate ostendamus: ac, quemadmodum ibi nullam fortuitorum affluentiam Bonorum fundandae Sapientis laetitiae vel necessariam, vel idoneam euicimus; sic nullam deinceps fortuitorum violentiam Malorum eidem labefactandae parem esse euincamus. Neque tamen propterea opus ducimus, ad splendida de huiusmodi Malorum ingenio figmenta confugere: quasi nullam nocendi per se se vim habeant, sed tota

habet, continenter exerceat. Perpensâ iam illius immanitate, facilis, et nulli non obuia ad eam retundendam praxis proponitur: si nimirum, cum anxia futurorum cura pulsare animum coeperit; haec nobiscum ritè agitemus: primò, nihil Mali adesse in praesentiâ, quod vel corpus, vel animum premat. Cur igitur angamur potiùs Malis, quae absunt; quàm fruamur Bonis, quae suppetunt? Secundò, licet multa possint aduersa euenire; incertum tamen esse, an sint euentura. Cur igitur certum incertis de Malis praesumamus dolorem?

exerceat. Perpensâ iam illius immanitate, facilis, et nulli non obuia ad eam retundendam praxis proponitur: si nimirum, cum anxia futurorum cura pulsare animum coeperit; haec nobiscum ritè agitemus: primò, nihil Mali adesse in praesentiâ, quod vel corpus, vel animum premat. Cur igitur angamur potiùs Malis, quae absunt; quàm fruamur Bonis, quae suppetunt? Secundò, licet multa possint aduersa euenire; incertum tamen esse, an sint euentura. Cur igitur certum incertis de Malis praesumamus dolorem?

Atque hinc prima ratio nostrae aduersùs Epicurum propositionis eruitur. Qui enim casus impendentes prospexit, illorum iam vim, naturam, et magnitudinem cognitam habet, minùs idcirco ad subitam aggressionem trepidaturus, quàm qui, nihil eiusmodi antea meditatus, vel leuissimâ, et saepe inani consternatur, ignota pro maioribus ducens, occursantis discriminis specie. Afferuntur nonnulla exempla inanium terrorum, qui ex rerum obiectarum ignoratione oriuntur. Qualis ille, quo suos Heliogabalus conuiuas affecit, exarmatis

Postremum argumentum, quo rerum aduersarum praemeditatio non solùm suadetur; verùm etiam, qualis debeat esse, explicatur, in eo positum est, quòd per ipsam locum, et opportunitatem nanciscimur, idonea aduersùs prospectos casus comparandi praesidia: quo in apparatu vel tota, vel pręcipua vtilitatis est ratio. Si enim ita quis futura Mala praeuideat; vt nihil de infringendâ opportunis armis illorum vi cogitet, quin potius ea caeco timore aduersùm se augeat, ac roboret; optimo sanè iure huiuscemodi curam, tanquam supervacuam, et noxiam, Epicurus potuit

Postremum argumentum, quo rerum aduersarum praemeditatio non solùm suadetur; verùm etiam, qualis debeat esse, explicatur, in eo positum est, quòd per ipsam locum, et opportunitatem nanciscimur, idonea aduersùs prospectos casus comparandi praesidia: quo in apparatu vel tota, vel pręcipua vtilitatis est ratio. Si enim ita quis futura Mala praeuideat; vt nihil de infringendâ opportunis armis illorum vi cogitet, quin potius ea caeco timore aduersùm se augeat, ac roboret; optimo sanè iure huiuscemodi curam, tanquam supervacuam, et noxiam, Epicurus potuit reprehendere:

qui Philosophiam primus à curiosâ rerum physicarum indagine ad vtiliorem morum, vitaeque disciplinam traduxit. Cum igitur in superiori libro aduersùs impendentium Malorum formidinem opportuna remedia attulerimus; ea iam tradituros, quibus Sapiens instructus vel praesentium Malorum tristitiam lenire, et in quâuis Fortunae acerbitate tranquillum animi statum valeat tueri: quae multò tum excellentior, tum operosior sit fortitudo, quàm absentes, et remotos tantummodò

Quin eodem hoc ex fonte alterum solatij genus emanat, nempe societas dolentium: cum similibus fatis, vtpote ordinarijs vitae vectigalibus, vniuersum latè prematur hominum genus. Neque inferioris solùm ordinis, atque loci Mortales, sed vel ij, quos benignior Fortuna in summo humanarum rerum fastigio constituit, sceptris, et imperijs superbos: quorum conditio adeo communes mortalitatis aerumnas non exit; vt alijs etiam proprijs, et grauioribus pateat. Afferuntur recentia exempla, primumque Mahometti

Serenissimi Britanniae Regis Iacobi, rebellibus Populi furijs paterno nuper ex imperio emigrare compulsi. Licet tantum Heroem sua potiùs ornet calamitas, magnanimae pretium Virtutis: interque singularia recenseri mereatur diuinae Prouidentiae exempla, Fortunam illi obijcientis vincendam, vt vel in ipsam, quae regnorum arbitra vulgò appellatur, suos porrigat fasces, perque aduersorum experimenta, secundis digniorem se probet. Cum igitur nemo vnus Mortalium ab aerumnis intactus occurrat; quàm superbum, iniustumque, et pudoris expertem dicemus, qui

compulerit. Declaratur vis huiusce consecutionis Leporum Aesopicorum fabellâ. Quanquam plus etiam leuaminis alienae sortis contemplatio nostris casibus feret, si securitatem insuper animaduerterimus, quam plurimi passim vel vulgares homunculi in assiduis, et grauissimis calamitatibus praeferunt. Hanc enim spectantes indecorae in leuioribus tolerandis aerumnis mollitiae, eruditos praesertim homines, et sapientiam professos, pudebit. Sed quamuis ex

eluceat. Neque item, quòd vtilitas saepe nulla cernatur, cuius gratiâ haec, aut illa de nobis decernat. Satis quippe ad omnia pacatissimè excipienda esse potest, illius benignitatem, ac sapientiam exploratam habere, quae, Medici peritissimi instar, opem ferre vel remedij rationem ignorantibus nouit. Quamquam neque nos ipsos omnis Aduersorum ratio, et vtilitas latet. Cur enim meritorum, virtutisque incrementa, quae inde animus capit, non et nobis amplissima tam gloriosos labores perferendi merces: et iustissima Deo eosdem

libeat ducendam permittit. Et quidem haec diuinae voluntatis nota, quibuslibet in euentis ritè obseruata, nedum Mala vt moderatè feramus; sed vt nihil etiam, quod subire compellimur, malum, atque noxium ducamus, persuadet. Si quis tamen adhuc mentis infirmior vel ea, quae summi Parentis arbitratu acciderint, tristia pergit, et lugenda censere; at aliâ certè ratione solari se facilè potest, perpendens nimirum, quàm citò humana quaeuis tum Bona, tum Mala soleant deficere, et oppositis locum concedere. Cuius rei

igitur quemlibet spe finis iam iam adfuturi praesentium cuiusquemodi aerumnarum sensum lenire, immensumque, et aeternum, quod propediem inchoaturus est, aeuum iam nunc mente praesumere: ad cuius aspectum, quidquid vllo fine concluditur, vix nihilo maius videbitur, indignumque adeo, quod vel tenui nos curâ solicitet. Vltima aequanimitatis ratio ex iracundiae inutilitate desumitur, vt quae nullum prorsus vulneribus ferat leuamen. Quin è contrario natiuam illorum acerbitatem, quam animi fortitudo, et patientia solet

perpetuum fore, si praeterita Bona meroris potiùs, quàm laetitiae inter causas ponantur. Pari ratione, iniustas eorundem esse aduersùs Fortunam querelas, ostenditur. Quo enim pacto accusari mereatur, quia munerum suorum vsum non perpetuum concesserit, quae, vel si nullum concessisset, accusari iure non posset? Aut cur illius crimen potiùs ducamus, sua tandem resumere; quàm meritum, tandiu vtenda annuisse? Quanquam, etiamsi Fortuna nos iniustè laesisset, repetendo, quae dederat; stultum tamen foret aduersùs ipsam

ducamus, sua tandem resumere; quàm meritum, tandiu vtenda annuisse? Quanquam, etiamsi Fortuna nos iniustè laesisset, repetendo, quae dederat; stultum tamen foret aduersùs ipsam irasci: cum per hanc iracundiam multò maiora nobis ipsi eripiamus Bona, quàm Fortuna vel rapuerit, vel possit attingere: Pacem nimirum, Sapientiam, Virtutem. Hanc esse propriam hominis possessionem: hâc retentâ nihil solidi, suique Boni illi decedere. Relinquenda igitur magno animo Sorti sua munera, et in nostris acquiescendum,

tandem resumere; quàm meritum, tandiu vtenda annuisse? Quanquam, etiamsi Fortuna nos iniustè laesisset, repetendo, quae dederat; stultum tamen foret aduersùs ipsam irasci: cum per hanc iracundiam multò maiora nobis ipsi eripiamus Bona, quàm Fortuna vel rapuerit, vel possit attingere: Pacem nimirum, Sapientiam, Virtutem. Hanc esse propriam hominis possessionem: hâc retentâ nihil solidi, suique Boni illi decedere. Relinquenda igitur magno animo Sorti sua munera, et in nostris acquiescendum,

animo Sorti sua munera, et in nostris acquiescendum, Stilponis Megarensis, ac Diogenis Cynici exemplo. Solatia Natorum mortem lugentibus. Neque enim ipsi vel suâ causâ deflendi, vel nostrâ. Non suâ, vt qui, moriendo, vitae Mala, ac pericula omnia semel euaserint: quae tanta sunt; vt nos ipsis potiùs miserandos efficiant. Neque itidem nostrâ, ob rationes cum alijs Bonis externis

in nostris acquiescendum, Stilponis Megarensis, ac Diogenis Cynici exemplo. Solatia Natorum mortem lugentibus. Neque enim ipsi vel suâ causâ deflendi, vel nostrâ. Non suâ, vt qui, moriendo, vitae Mala, ac pericula omnia semel euaserint: quae tanta sunt; vt nos ipsis potiùs miserandos efficiant. Neque itidem nostrâ, ob rationes cum alijs Bonis externis communes, quorum supra

quòd adesse citra illius perturbationem vix possit, assiduis nimirum, molestissimisque aemulationis, inuidiae, timoris, idque genus curarum aculeis animum fodiens, ac vetans quiescere. Adeo ut non modò absens, tanquam superuacuum munus, desideranda minimè sit; sed vel vltro se offerens declinanda, tanquam grauissimum onus. Solatia ijs, qui non solùm se gloriâ carere; sed ludibrio insuper esse, atque irrisui queruntur. Vel enim id genus ludibria suâ culpâ; vel immeriti subeunt. Si primum; nulla est causa irascendi, pro suo

Adeo ut non modò absens, tanquam superuacuum munus, desideranda minimè sit; sed vel vltro se offerens declinanda, tanquam grauissimum onus. Solatia ijs, qui non solùm se gloriâ carere; sed ludibrio insuper esse, atque irrisui queruntur. Vel enim id genus ludibria suâ culpâ; vel immeriti subeunt. Si primum; nulla est causa irascendi, pro suo merito acceptis, quin potiùs gaudendi, quòd ex aliorum censurâ suorum foeditatem vitiorum, cautiùs ea deinde vitaturi, cognouerint. Sin nullum ob suum

absens, tanquam superuacuum munus, desideranda minimè sit; sed vel vltro se offerens declinanda, tanquam grauissimum onus. Solatia ijs, qui non solùm se gloriâ carere; sed ludibrio insuper esse, atque irrisui queruntur. Vel enim id genus ludibria suâ culpâ; vel immeriti subeunt. Si primum; nulla est causa irascendi, pro suo merito acceptis, quin potiùs gaudendi, quòd ex aliorum censurâ suorum foeditatem vitiorum, cautiùs ea deinde vitaturi, cognouerint. Sin nullum ob suum meritum, sed fortuiti cuiuspiam, externique

Nostri irridendi causam praebeamus. Nihil quippe fatuo hoc dolore deformius, et ridiculum magis. Neque indignandum, quòd vel Sapientum quispiam, ob externa nostri corporis vitia, interdum subrideat: cum eiusmodi risus naturae potiùs spontè in oris superficie nascatur; quàm ex altiore iudicio, animique contemptu descendat. Quin et operae pretium fore, si nos ipsi in nostra id genus

vulgo affecti ignominiâ fuerimus: cum ille, ex furore magis, quàm ex iudicio saeuiens, non veriùs iniuriâ afficere quemquam possit, ac mulus calce percutiens. Quocirca par esse, vt citra iracundiae sensum id genus offensas feramus, non secus, ac lapsum è scalis, vel fortuitum aliud vulnus ferremus: gnari ex alienâ stultitiâ nec maiorem ictui grauitatem, nec vllam icto ignominiam accedere. Immo tunc solùm nos deprimi, et infra laedentem constitui, cum iniuriâ, et dedecore nos affectos, irascendo, profitemur:

vindictae. Praeterquamquòd, etiamsi veram accepisset iniuriam; non aliâ eam ratione vlcisci aptiùs posset, quàm illius authorem, tanquam irâ indignum, spernendo: cui contra, si irascitur, honoris plurimum defert, talem nimirum suâ confessione declarans, vt vel Sapientem afficere contumeliâ possit. Alia ratio, cur vindictam Sapiens non quaerat: quia iniustè laedens multò est, quàm laesus, miserior, adeoque nunquam inultus, vtpote quem suum scelus externo quouis supplicio grauiùs afficiat.

praesidio parari. Hoc igitur solùm conamur euincere, vt dolor quicunque, si minùs hilariter, et citra gemitus; at viriliter saltem, et citra imbelles querelas, animique deiectionem, feratur. Cuius constantiae ratio in promptu est. Nam vel mediocris vrget dolor; vel summus: Si mediocris; pudeat Virum fortem ab eo superari: cum in tali certamine querendum potiùs sit, parum esse gloriae, quàm multum laboris. Sin verò summis idem viribus premit; ipsamet illius magnitudo erigere animum debet: vt

Hoc igitur solùm conamur euincere, vt dolor quicunque, si minùs hilariter, et citra gemitus; at viriliter saltem, et citra imbelles querelas, animique deiectionem, feratur. Cuius constantiae ratio in promptu est. Nam vel mediocris vrget dolor; vel summus: Si mediocris; pudeat Virum fortem ab eo superari: cum in tali certamine querendum potiùs sit, parum esse gloriae, quàm multum laboris. Sin verò summis idem viribus premit; ipsamet illius magnitudo erigere animum debet: vt dignum aduersarium, capacemque

hoc exilio immortalem ad Patriam quamprimùm transire anhelantis. Paraenesis ad mortem, vt ne nobis tanti muneris sortem longiùs inuideat. Colligitur ex dictis, mortis necessitatem adeo non debere nobis esse causam maestitiae; vt vel vna omnes vitae mortalis aerumnas sat possit lenire. LIBRI V. De interioribus, quae à Stultitia proficiscuntur, malis, deque illorum remedijs.

sit: dum famam per tot expetitam labores, et in qua omnem vitae fructùm constituunt, adeo sibi curtam contingere; contra verò iniquis hominum iudicijs, quae, tanquam extrema suppliciorum, formidant, assiduè notari se sentiunt: nec vllam aut haec prorsus vitandi; aut illam plenè assequendi, vel si rumpantur, rationem aspiciunt? Praesertim verò cum eum scopum à suâ sibi Ambitione propositum habeant, vt non quamcunque solùm referant gloriam; sed neminem vel summorum hominum in eâ parem, atque aemulum habeant: cuius certaminis et summa difficultas, et

assiduè notari se sentiunt: nec vllam aut haec prorsus vitandi; aut illam plenè assequendi, vel si rumpantur, rationem aspiciunt? Praesertim verò cum eum scopum à suâ sibi Ambitione propositum habeant, vt non quamcunque solùm referant gloriam; sed neminem vel summorum hominum in eâ parem, atque aemulum habeant: cuius certaminis et summa difficultas, et nulli sperabilis victoria. Querela de Ambitione, deque publicis, et funestissimis cladibus, ab eâ Orbi terrarum per summum toties nefas illatis.

animi quietem solicitet. Reuocato itaque ad Iram disputationis cursu, cauenda primò praecipimus, quae illi fomitem, atque ansam suppeditant. Non tamen solicitâ vsque adeo diligentiâ, vt in superstitionem degeneret, caecoque timore, vel ab necessarijs, et honestis muneribus obeundis nos auocet. Sat erit vniuersè in occupationibus modum tenere; ne vel ipsae nimiâ multitudine, et assiduitate animum; vel animus nimiâ in ijs contentione se premat. Accedat huc

atque ansam suppeditant. Non tamen solicitâ vsque adeo diligentiâ, vt in superstitionem degeneret, caecoque timore, vel ab necessarijs, et honestis muneribus obeundis nos auocet. Sat erit vniuersè in occupationibus modum tenere; ne vel ipsae nimiâ multitudine, et assiduitate animum; vel animus nimiâ in ijs contentione se premat. Accedat huc circumspectio in deligendis sodalibus, quorum mores ad mutuam concordiam sint apti. Et quia neque ab occupationibus, neque

tamen solicitâ vsque adeo diligentiâ, vt in superstitionem degeneret, caecoque timore, vel ab necessarijs, et honestis muneribus obeundis nos auocet. Sat erit vniuersè in occupationibus modum tenere; ne vel ipsae nimiâ multitudine, et assiduitate animum; vel animus nimiâ in ijs contentione se premat. Accedat huc circumspectio in deligendis sodalibus, quorum mores ad mutuam concordiam sint apti. Et quia neque ab occupationibus, neque à sodalibus plus praeberi occasionis iracundiae

sit, vt genio interdum contradicere, durique aliquid, et cum natiuâ illius propensione pugnantis vltro ferre assuescamus. Non tamen existimandum ita haec à nobis praecipi, quasi vel nostrâ, vel humanâ quauis arte omnes omnino iracundiae occasiones amoueri posse arbitremur. Artis quidem, prudentiaeque opus est, quoad fieri possit, illas minuere; fortitudinis verò, et constantiae, quae praecidi nequeunt, viriliter sustinere. Quod vt fiat, magno erit adiumento, quidquid

sit, vt genio interdum contradicere, durique aliquid, et cum natiuâ illius propensione pugnantis vltro ferre assuescamus. Non tamen existimandum ita haec à nobis praecipi, quasi vel nostrâ, vel humanâ quauis arte omnes omnino iracundiae occasiones amoueri posse arbitremur. Artis quidem, prudentiaeque opus est, quoad fieri possit, illas minuere; fortitudinis verò, et constantiae, quae praecidi nequeunt, viriliter sustinere. Quod vt fiat, magno erit adiumento, quidquid bilem in rebus

verò, et constantiae, quae praecidi nequeunt, viriliter sustinere. Quod vt fiat, magno erit adiumento, quidquid bilem in rebus gerendis concire possit, animo ante prospicere, meditatosque, et ad omnia ritè instructos in arenam prodire. His adeo, ad pugnam vel cautè submouendam, vel fortiter excipiendam, comparatis in antecessum praesidijs; reliquum est eas artes depromere, quibus Ira iam cominus Rationem aggrediens, et in praecordijs excitata vincatur. Proderit primò meminisse, quàm foeda, et indecora sit irati hominis facies, quàm stultae

quae praecidi nequeunt, viriliter sustinere. Quod vt fiat, magno erit adiumento, quidquid bilem in rebus gerendis concire possit, animo ante prospicere, meditatosque, et ad omnia ritè instructos in arenam prodire. His adeo, ad pugnam vel cautè submouendam, vel fortiter excipiendam, comparatis in antecessum praesidijs; reliquum est eas artes depromere, quibus Ira iam cominus Rationem aggrediens, et in praecordijs excitata vincatur. Proderit primò meminisse, quàm foeda, et indecora sit irati hominis facies, quàm stultae voces, quàm turbulenti, et

Praeterea, cum nemo sit prorsus criminis purus; id ius, atque ratio videtur exigere, vt quales quisque aduersùs sua crimina iudices, misericordes scilicet potiùs, quàm iratos desiderat; talem aduersùs aliena se et ipse iudicem praebeat. Immo, vel si nullius quis foret criminis conscius; adhuc minùs iustè irasceretur peccantibus: cum eos miserari potiùs hoc nomine, tanquam infelicissimos, debeat, Medici exemplo, qui Aegrorum putria membra non irascens, at inuitus, et miserans secat.

Secundò, neque expeti, laudarique posse Iram, ostenditur, tanquam ad difficultates fortiter superandas sit Virtutis, atque animi calcar. Nam nihilo seciùs ad ardua quaeque inuadenda, et strenuè superanda nudae honestatis respectu incitari animus potest. Immo vel hinc Irae pernicies colligitur, quòd immodico ardore, vltra legitimos fortitudinis limites, vel aperta in exitia, quos corripuit, impellat: cum Ratio validos quidem, sed prudentiâ temperatos, adeoque salutares, habeat impulsus: confirmaturque id Fabij Maximi exemplo, qui, cunctando, iraeque

superandas sit Virtutis, atque animi calcar. Nam nihilo seciùs ad ardua quaeque inuadenda, et strenuè superanda nudae honestatis respectu incitari animus potest. Immo vel hinc Irae pernicies colligitur, quòd immodico ardore, vltra legitimos fortitudinis limites, vel aperta in exitia, quos corripuit, impellat: cum Ratio validos quidem, sed prudentiâ temperatos, adeoque salutares, habeat impulsus: confirmaturque id Fabij Maximi exemplo, qui, cunctando, iraeque obsistendo, rem Romanam restituit. Succedunt iam praui Amoris, seu

seu Libidinis veriùs remedia. Hoc enim aduersùs foedissimam luem in primis profuerit, splendidum, quod iniquissimè vsurpauit, quoque veluti fuco innatam turpitudinem velat, Amoris illi nomen detrahere. Quin oppositam adeo de illius foeditate speciem imbibere; vt vel mentio, vel recordatio nauseam, atque horrorem commoueat. Quanquam neque huic odio nimis fidendum: cum nihil eâ peste fraudulentum, et illecebrosum sit magis, nihil, quod mutare celeriùs, suamque in ditionem redigere vel Victorum, Heroumque animos

veriùs remedia. Hoc enim aduersùs foedissimam luem in primis profuerit, splendidum, quod iniquissimè vsurpauit, quoque veluti fuco innatam turpitudinem velat, Amoris illi nomen detrahere. Quin oppositam adeo de illius foeditate speciem imbibere; vt vel mentio, vel recordatio nauseam, atque horrorem commoueat. Quanquam neque huic odio nimis fidendum: cum nihil eâ peste fraudulentum, et illecebrosum sit magis, nihil, quod mutare celeriùs, suamque in ditionem redigere vel Victorum, Heroumque animos soleat.

de illius foeditate speciem imbibere; vt vel mentio, vel recordatio nauseam, atque horrorem commoueat. Quanquam neque huic odio nimis fidendum: cum nihil eâ peste fraudulentum, et illecebrosum sit magis, nihil, quod mutare celeriùs, suamque in ditionem redigere vel Victorum, Heroumque animos soleat. Cuius rei documenta, Sampson, Dauides, et Iacobus Eremita afferuntur. Superesse igitur, vt, qui tutus

adeo duplici etiam argumento probatur: primò, quia nihil est causae, cur speremus maiori Alijs curae nos fore, quàm nobis ij sint. Iamuerò quisque sibi est optimè conscius, quàm rarò, et remissè de Alijs seu loquatur, seu cogitet: quàm paucos ex tot praestantibus per Orbem Viris vel tenui ex famâ cognitos habeat: quàm multa in ijs etiam, quos nouit, desideret, ac reprehendat. Alterum argumentum est, quia non multùm seu

quippe hominum dramati similem esse, in quo non plus laudis refert, qui praestantiores partes accepit, sed qui suas, quaecunque illae sint, concinniùs gerit. Quartum, In propositis constanter haerere: cum alienum prorsùs à Sapientiâ sit, nouitatis illecebrâ, vel coeptorum taedio à susceptis ritè consilijs in diuersum traduci. Quae leuitas pluribus in exemplis describitur, primò Hominis loca mutantis. Tum mercatoris ad lucra, quae in periculo damnarat, statim redeuntis.

porrò mutabilitatis origo ea posse videtur afferri, quòd homines in rebus, quas tractant, non verò in ratione eas tractandi suam quietem constituunt. Quocirca corrigendum eiusmodi errorem, pensandumque initio maturè, quid facto opus sit: vbi Ratio hoc, vel illud persuaserit; ab eo nihil mox deflectendum, quaecunque se in operis progressu molestiae, et difficultates obijciant. Quintum, Non impetu subito, sed prudenti

occupationibus, vitaeque ministerijs coniungere. Id verò facilè praestaturum, qui neque plus iusto sibi occupationum, et laborum assumat, neque illis ob spem lucri, vel gloriae, sed vnius honestatis gratiâ mentem, atque corpus exerceat. Sic enim liber, Suique, et rerum potens sapienti ratione omnia temperabit: neque se negotijs seruili anxietate subijciet, properans opus absoluere, veluti tum demum illius fructum collecturus: sed, quae aget, sibi, ac suae

ratione omnia temperabit: neque se negotijs seruili anxietate subijciet, properans opus absoluere, veluti tum demum illius fructum collecturus: sed, quae aget, sibi, ac suae tranquillitati coget seruire, ex ipsomet rerum actu laetitiam percipiens. Nonum, Nihil vel honestarum, quae extra hominis arbitrium sunt, rerum iusto vehementiùs optare. Non quidem vt omni affectione animus careat, sed vt tranquilla sint vota, neque nimio anxioque ardore quietem perturbent. Decimum, Superuacuas aliena

VI. --> tanquam aliquid sorte suâ maius, desperet. Nam et supremus Author ad hanc secum necessitudinem ineundam vltro nos stimulat; et hominis animus ad eandem, suum velut ad fine, suauissimè rapitur. Quin etiam adeo necessarium quodammodò habet summi Boni amorem, vt illud, vel nesciens, in alijs quibuslibet rebus videatur appetere: cum nihil, nisi ratione Boni, appetat: Bonum verò quoduis, vnde creatae res appeti possunt, nihil sit aliud, quàm leuissima quaedam summi Boni adumbratio. Si igitur à rudibus ijs simulacris

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report