Your search found 9884 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 7686-7750:

cum suis artibus diluvio deleti sunt? Quomodo ergo Iubal musicam posteritati tradere poterat? Magister: Provide equidem poterat. Nam antequam Deus sceleratum mundum punivisset, Iubal in spiritu praevidit igne vel aqua puniendum. Ne ergo cum malo mundo bona quoque musica periret, Iubal inventae a se artis servantissimus custos duas columnas erigi curavit, marmoream unam, latericiam alteram, utramque musicae principiis ideo insignitam, ut si marmorea igne absumeretur, latericia

nota. Si est caudata, tunc erit longa, et vox infra illam diutius protrahetur. Si est sine dependente cauda, tunc erit brevis, et vox nonnihil citius canetur. Si vero est angularis, tunc erit semibrevis, et vox infra illam citissime absolvi debebit. Quod si notae breves vel angulares duae aut plures coniungantur et quasi in uno continuo fluant, ligatae dicentur et denotabunt, quod syllaba textus infra illas posita continuari debeat. Brevibus aequivalent notae obliquae, hoc est in transversum signatae, in quibus solum extrema valent, medium autem nihil,

obliquae, hoc est in transversum signatae, in quibus solum extrema valent, medium autem nihil, quantumcumque producantur. Et quia canenti difficile est de scala in scalam sine indice transire, ideo in calce cuiusque scalae, ac etiam mutatione clavis datur distincta ab aliis nota, dicta custos, vel index, quae custodiat tonum ac indicet locum ubi subsequens nota accipi debeat. Vide iam omnes et singulas in exemplo. Discipulus: Video sat clare exhibitas notas cantus choralis. At quomodo eas sine voce et textu cantabimus, non video.

Discipulus: Duplices ergo claves generales et particulares docebis magister. Magister: Docebo omnino dicamque illas claves esse generales quae in exordio cantus et capite cuiusque scalae expresse signantur; particulares vero quae vel expresse non signantur, vel si signentur, vim generalis clavis non obtinent, ut accidit in cantu b-molli. Discipulus: Dic ergo, magister, quot sunt claves signabiles? Magister: Si de numero quaeris,

Duplices ergo claves generales et particulares docebis magister. Magister: Docebo omnino dicamque illas claves esse generales quae in exordio cantus et capite cuiusque scalae expresse signantur; particulares vero quae vel expresse non signantur, vel si signentur, vim generalis clavis non obtinent, ut accidit in cantu b-molli. Discipulus: Dic ergo, magister, quot sunt claves signabiles? Magister: Si de numero quaeris, Graeci quoties quinque lineis

Dic ergo, magister, quot sunt claves signabiles? Magister: Si de numero quaeris, Graeci quoties quinque lineis utebantur, semper duabus clavibus cantum praenotabant, nempe ad primam lineam.. id est G. et ad quartam F. vel F. et C. vel vero G. et C. Uti vides hic: Recentiores tamen, qui quattuor lineis utuntur, unicam tantum clavem signare solent. Sic nempe: Discipulus: Observo 4 , magister, in cantu chorali tres claves signabiles,

Dic ergo, magister, quot sunt claves signabiles? Magister: Si de numero quaeris, Graeci quoties quinque lineis utebantur, semper duabus clavibus cantum praenotabant, nempe ad primam lineam.. id est G. et ad quartam F. vel F. et C. vel vero G. et C. Uti vides hic: Recentiores tamen, qui quattuor lineis utuntur, unicam tantum clavem signare solent. Sic nempe: Discipulus: Observo 4 , magister, in cantu chorali tres claves signabiles, quibus

In cantu tamen b-molli clavibus C. F. G. adiungi accidentalem b. Est enim unus cantus durus, b-mollis alter. Discipulus: Quare clavem b. vocas accidentalem? Magister: Quia haec semper associantur clavi C. signatae, vel non signatae sive accidat in linea, sive in spatio, ut vides hic: Discipulus: Video omnino pro cantu b-molli signatam duplicem clavem, sed quae erit generalis? 4 observo ] observa Magister:

Quid igitur dices, ubi b. non per totum cantum, sed alicubi tantum signatur? Magister: Dicam tunc litteram b. nec exhibere figuram clavis generalis, cantum vero principaliter esse durum, minus autem principaliter b- -mollem, adeoque mixtum, magis vel minus, prout frequentius aut rarius b. signabitur. Idem est, si cantus sit b-mollis, et alicubi....quadratum signetur, mixtus erit. Discipulus: Sed quare hoc doces, da discipulo rationem? Magister: Quia musici

interroga magistrum. Discipulus: Pace tua interrogabo, Magister: Quare litteras ter replicaveris, replicatas diviseris in finales et affinales? Magister: Ideo ter replicavi litteras, quia omnis cantus vel est gravis vel acutus vel superacutus. Si ambit litteras graves, procedit demisse; si acutas, procedit altius; si superacutas, procedit altissime. Ideo autem replicatas divisi in finales et affinales, quia omnis regularis cantus in una ex 4. finalibus

Discipulus: Pace tua interrogabo, Magister: Quare litteras ter replicaveris, replicatas diviseris in finales et affinales? Magister: Ideo ter replicavi litteras, quia omnis cantus vel est gravis vel acutus vel superacutus. Si ambit litteras graves, procedit demisse; si acutas, procedit altius; si superacutas, procedit altissime. Ideo autem replicatas divisi in finales et affinales, quia omnis regularis cantus in una ex 4. finalibus litteris terminatur,

Discipulus: Pace tua interrogabo, Magister: Quare litteras ter replicaveris, replicatas diviseris in finales et affinales? Magister: Ideo ter replicavi litteras, quia omnis cantus vel est gravis vel acutus vel superacutus. Si ambit litteras graves, procedit demisse; si acutas, procedit altius; si superacutas, procedit altissime. Ideo autem replicatas divisi in finales et affinales, quia omnis regularis cantus in una ex 4. finalibus litteris terminatur, quae sunt D.

altissime. Ideo autem replicatas divisi in finales et affinales, quia omnis regularis cantus in una ex 4. finalibus litteris terminatur, quae sunt D. E. F. G. 5 debebis ] nudebis De quibus suo loco dicemus. Quod si terminetur in littera affinali A. vel B. vel C. irregularis erit. Discipulus: Quare autem in scala generali alicui litterae dedisti unam vocem: ut, alicui duas: fa, ut, alicui etiam tres: sol, fa, ut? Magister: Hoc ideo factum puta, quia in loco

Ideo autem replicatas divisi in finales et affinales, quia omnis regularis cantus in una ex 4. finalibus litteris terminatur, quae sunt D. E. F. G. 5 debebis ] nudebis De quibus suo loco dicemus. Quod si terminetur in littera affinali A. vel B. vel C. irregularis erit. Discipulus: Quare autem in scala generali alicui litterae dedisti unam vocem: ut, alicui duas: fa, ut, alicui etiam tres: sol, fa, ut? Magister: Hoc ideo factum puta, quia in loco illo, ubi

in scala generali alicui litterae dedisti unam vocem: ut, alicui duas: fa, ut, alicui etiam tres: sol, fa, ut? Magister: Hoc ideo factum puta, quia in loco illo, ubi est solum ut, non potest alia vox dici quam ut. Et ubi est fa, ut, non potest dici nisi vel fa vel ut. Ubi autem est sol, fa, ut, solum una ex tribus dici potest vel sol vel fa vel ut respiciendo clavim superiorem aut inferiorem directivam, ut sequens tibi exhibet symbolum. Discipulus: Video in symbolo variari voces penes ascensum

generali alicui litterae dedisti unam vocem: ut, alicui duas: fa, ut, alicui etiam tres: sol, fa, ut? Magister: Hoc ideo factum puta, quia in loco illo, ubi est solum ut, non potest alia vox dici quam ut. Et ubi est fa, ut, non potest dici nisi vel fa vel ut. Ubi autem est sol, fa, ut, solum una ex tribus dici potest vel sol vel fa vel ut respiciendo clavim superiorem aut inferiorem directivam, ut sequens tibi exhibet symbolum. Discipulus: Video in symbolo variari voces penes ascensum et

ut, alicui etiam tres: sol, fa, ut? Magister: Hoc ideo factum puta, quia in loco illo, ubi est solum ut, non potest alia vox dici quam ut. Et ubi est fa, ut, non potest dici nisi vel fa vel ut. Ubi autem est sol, fa, ut, solum una ex tribus dici potest vel sol vel fa vel ut respiciendo clavim superiorem aut inferiorem directivam, ut sequens tibi exhibet symbolum. Discipulus: Video in symbolo variari voces penes ascensum et descensum, quem tamen ego non cognosco. Dic ergo quandonam

etiam tres: sol, fa, ut? Magister: Hoc ideo factum puta, quia in loco illo, ubi est solum ut, non potest alia vox dici quam ut. Et ubi est fa, ut, non potest dici nisi vel fa vel ut. Ubi autem est sol, fa, ut, solum una ex tribus dici potest vel sol vel fa vel ut respiciendo clavim superiorem aut inferiorem directivam, ut sequens tibi exhibet symbolum. Discipulus: Video in symbolo variari voces penes ascensum et descensum, quem tamen ego non cognosco. Dic ergo quandonam nota

tres: sol, fa, ut? Magister: Hoc ideo factum puta, quia in loco illo, ubi est solum ut, non potest alia vox dici quam ut. Et ubi est fa, ut, non potest dici nisi vel fa vel ut. Ubi autem est sol, fa, ut, solum una ex tribus dici potest vel sol vel fa vel ut respiciendo clavim superiorem aut inferiorem directivam, ut sequens tibi exhibet symbolum. Discipulus: Video in symbolo variari voces penes ascensum et descensum, quem tamen ego non cognosco. Dic ergo quandonam nota ascendat

Video in symbolo variari voces penes ascensum et descensum, quem tamen ego non cognosco. Dic ergo quandonam nota ascendat et quando descendat? Magister: Hoc indicant ipsae claves. Nam si nota habet supra se notam in clavi C. vel F. vel G. tunc ascendit, secus vero descendit. Discipulus: Quid si autem nota accidat in ipsa clavi: descendetne? Magister: Discernendum prius est, vel clavis tum gerit munus clavis saltem particularis,

Video in symbolo variari voces penes ascensum et descensum, quem tamen ego non cognosco. Dic ergo quandonam nota ascendat et quando descendat? Magister: Hoc indicant ipsae claves. Nam si nota habet supra se notam in clavi C. vel F. vel G. tunc ascendit, secus vero descendit. Discipulus: Quid si autem nota accidat in ipsa clavi: descendetne? Magister: Discernendum prius est, vel clavis tum gerit munus clavis saltem particularis, vel non?

claves. Nam si nota habet supra se notam in clavi C. vel F. vel G. tunc ascendit, secus vero descendit. Discipulus: Quid si autem nota accidat in ipsa clavi: descendetne? Magister: Discernendum prius est, vel clavis tum gerit munus clavis saltem particularis, vel non? Si gerit, tum nota in ipsa clavi quasi ad se ipsam descendit. Si non gerit, tunc ascendit ad proximam clavim, quam supra se habet. Tunc autem litterae C. F. G. munus clavis gerere dicuntur, quando vel unicam notam infra se habent.

vel F. vel G. tunc ascendit, secus vero descendit. Discipulus: Quid si autem nota accidat in ipsa clavi: descendetne? Magister: Discernendum prius est, vel clavis tum gerit munus clavis saltem particularis, vel non? Si gerit, tum nota in ipsa clavi quasi ad se ipsam descendit. Si non gerit, tunc ascendit ad proximam clavim, quam supra se habet. Tunc autem litterae C. F. G. munus clavis gerere dicuntur, quando vel unicam notam infra se habent. Sic infra, in mutationibus cantus duri, in exemplis sub

Discernendum prius est, vel clavis tum gerit munus clavis saltem particularis, vel non? Si gerit, tum nota in ipsa clavi quasi ad se ipsam descendit. Si non gerit, tunc ascendit ad proximam clavim, quam supra se habet. Tunc autem litterae C. F. G. munus clavis gerere dicuntur, quando vel unicam notam infra se habent. Sic infra, in mutationibus cantus duri, in exemplis sub numero 3. et 4. littera G. exhibet munus clavis, quia infra se habet notam f. fa. Ergo descendit, et in descendendo duro habet sol. Similiter sub numero 2. et 6. littera C. gerit munus clavis, quia infra

clavis, quia infra se nullam notam habet: ergo ascendit ad clavim, quam supra se habet C. fa. Et similiter sub numero 4. F. fa ascendit ad G. sol. Quod bene observandum, praesertim illis, qui recentiores sequuntur auctores. Nam veteribus perinde erat, sive ex data ratione diceretur G. sol vel C. fa sive G. ut vel C. ut propter clavim superiorem, dummodo in unisono vox servetur. Est in omnibus mutationibus utriusque cantus duri et b-mollis. Discipulus: De mutatione loqueris et quid illa sit, non definis.

se nullam notam habet: ergo ascendit ad clavim, quam supra se habet C. fa. Et similiter sub numero 4. F. fa ascendit ad G. sol. Quod bene observandum, praesertim illis, qui recentiores sequuntur auctores. Nam veteribus perinde erat, sive ex data ratione diceretur G. sol vel C. fa sive G. ut vel C. ut propter clavim superiorem, dummodo in unisono vox servetur. Est in omnibus mutationibus utriusque cantus duri et b-mollis. Discipulus: De mutatione loqueris et quid illa sit, non definis.

littera unisona variatio. Discipulus: Quandonam ergo variatio vocis fieri debeat, quaeso te dicas? Magister: Variatio vocis, seu mutatio, fieri debet, quoties una aut plures notae supra la ascendunt, vel infra ut descendunt. Discipulus: Quid igitur canendum est, si vel unica nota ascendat supra la? Magister: Haec est universalissima omnium regula: Unica nota ascendente supra la, semper canendum est fa, ut

variatio vocis fieri debeat, quaeso te dicas? Magister: Variatio vocis, seu mutatio, fieri debet, quoties una aut plures notae supra la ascendunt, vel infra ut descendunt. Discipulus: Quid igitur canendum est, si vel unica nota ascendat supra la? Magister: Haec est universalissima omnium regula: Unica nota ascendente supra la, semper canendum est fa, ut aiunt fictum, etiamsi cadat in litteram E. Si tamen cantus sit tertii vel quarti toni, tunc fieri

Quid igitur canendum est, si vel unica nota ascendat supra la? Magister: Haec est universalissima omnium regula: Unica nota ascendente supra la, semper canendum est fa, ut aiunt fictum, etiamsi cadat in litteram E. Si tamen cantus sit tertii vel quarti toni, tunc fieri debebit mutatio vocis fa in mi, propter quintam naturalem sive perfectam, quae in dictis duobus tonis fit a mi in mi; praesertim si cantus sumat initium in re, mi vel in mi, re. Uti vides in hisce exemplis. Discipulus: Fierine

la, semper canendum est fa, ut aiunt fictum, etiamsi cadat in litteram E. Si tamen cantus sit tertii vel quarti toni, tunc fieri debebit mutatio vocis fa in mi, propter quintam naturalem sive perfectam, quae in dictis duobus tonis fit a mi in mi; praesertim si cantus sumat initium in re, mi vel in mi, re. Uti vides in hisce exemplis. Discipulus: Fierine debebit mutatio, si plures notae ascendant supra la? Magister: Debebit omnino vel sol vel la mutari in re.

tonis fit a mi in mi; praesertim si cantus sumat initium in re, mi vel in mi, re. Uti vides in hisce exemplis. Discipulus: Fierine debebit mutatio, si plures notae ascendant supra la? Magister: Debebit omnino vel sol vel la mutari in re. Discipulus: Quid autem dices, si una aut plures notae descendant infra ut? Magister: Dicam hoc, quod si vel unica nota descendat infra ut, statim vel mi vel re debebit mutari in

fit a mi in mi; praesertim si cantus sumat initium in re, mi vel in mi, re. Uti vides in hisce exemplis. Discipulus: Fierine debebit mutatio, si plures notae ascendant supra la? Magister: Debebit omnino vel sol vel la mutari in re. Discipulus: Quid autem dices, si una aut plures notae descendant infra ut? Magister: Dicam hoc, quod si vel unica nota descendat infra ut, statim vel mi vel re debebit mutari in la.

supra la? Magister: Debebit omnino vel sol vel la mutari in re. Discipulus: Quid autem dices, si una aut plures notae descendant infra ut? Magister: Dicam hoc, quod si vel unica nota descendat infra ut, statim vel mi vel re debebit mutari in la. Discipulus: Quare ais: vel haec vel illa nota debebit mutari in aliam? Magister: Quia duplex est mutatio quartae et quintae! Dico quartae

Debebit omnino vel sol vel la mutari in re. Discipulus: Quid autem dices, si una aut plures notae descendant infra ut? Magister: Dicam hoc, quod si vel unica nota descendat infra ut, statim vel mi vel re debebit mutari in la. Discipulus: Quare ais: vel haec vel illa nota debebit mutari in aliam? Magister: Quia duplex est mutatio quartae et quintae! Dico quartae et quintae quia mutatio fit supra claves

Debebit omnino vel sol vel la mutari in re. Discipulus: Quid autem dices, si una aut plures notae descendant infra ut? Magister: Dicam hoc, quod si vel unica nota descendat infra ut, statim vel mi vel re debebit mutari in la. Discipulus: Quare ais: vel haec vel illa nota debebit mutari in aliam? Magister: Quia duplex est mutatio quartae et quintae! Dico quartae et quintae quia mutatio fit supra claves C.

Quid autem dices, si una aut plures notae descendant infra ut? Magister: Dicam hoc, quod si vel unica nota descendat infra ut, statim vel mi vel re debebit mutari in la. Discipulus: Quare ais: vel haec vel illa nota debebit mutari in aliam? Magister: Quia duplex est mutatio quartae et quintae! Dico quartae et quintae quia mutatio fit supra claves C. et................................ F. quae invicem, ut vides, semper quarto vel quinto loco

Quid autem dices, si una aut plures notae descendant infra ut? Magister: Dicam hoc, quod si vel unica nota descendat infra ut, statim vel mi vel re debebit mutari in la. Discipulus: Quare ais: vel haec vel illa nota debebit mutari in aliam? Magister: Quia duplex est mutatio quartae et quintae! Dico quartae et quintae quia mutatio fit supra claves C. et................................ F. quae invicem, ut vides, semper quarto vel quinto loco distant. In

Quare ais: vel haec vel illa nota debebit mutari in aliam? Magister: Quia duplex est mutatio quartae et quintae! Dico quartae et quintae quia mutatio fit supra claves C. et................................ F. quae invicem, ut vides, semper quarto vel quinto loco distant. In mutatione ergo quartae, post fa in ascendendo duro statim canendum est re, et in descendendo la. In mutatione autem quintae, post fa prius canendum est sol quam re, et in descendendo prius mi quam la. Considera utramque mutationem in exemplis. Mutationes in cantu

Discipulus: Comprehensis et animo et oculis praestantissimis tuis tum praeceptis .........................................................., tum exemplis restat explanare, ducendane erit quinta linea, quando cantus supra quartas lineas, ac totidem spatia ascendit vel descendit? Magister: Pro exigentia talis ascensus et descensus solent quidem figuralistae unam aut plures lineas addere. Nos tamen choralistae non ita facimus, sed, si cantus supra quartas lineas ascendat, tunc clavim signatam ad

exempla primae consonantiae seu unisoni. Discipulus: Vellem mihi diceres, magister, quid sit secunda? Magister: Secunda est distantia vocis a voce cum uno intervallo, quod fit, quando a linea ad proximum spatium vel vicissim fit transitus, sive id fiat perfecte, veluti ab ut ad re. Vel imperfecte, a mi ad fa. Discipulus: Quare dicis perfecte vel imperfecte? Prima sive unisonus Magister: Minime abs re quidquam dico.

Vellem mihi diceres, magister, quid sit secunda? Magister: Secunda est distantia vocis a voce cum uno intervallo, quod fit, quando a linea ad proximum spatium vel vicissim fit transitus, sive id fiat perfecte, veluti ab ut ad re. Vel imperfecte, a mi ad fa. Discipulus: Quare dicis perfecte vel imperfecte? Prima sive unisonus Magister: Minime abs re quidquam dico. Duplex enim est secunda, perfecta et imperfecta. Illa vocatur maior,

Secunda est distantia vocis a voce cum uno intervallo, quod fit, quando a linea ad proximum spatium vel vicissim fit transitus, sive id fiat perfecte, veluti ab ut ad re. Vel imperfecte, a mi ad fa. Discipulus: Quare dicis perfecte vel imperfecte? Prima sive unisonus Magister: Minime abs re quidquam dico. Duplex enim est secunda, perfecta et imperfecta. Illa vocatur maior, quia in illa quodammodo maior, fortior et intensior fit vocis ad vocem commotio, in ista autem

quia in illa quodammodo maior, fortior et intensior fit vocis ad vocem commotio, in ista autem remissior. Unde illa proprie tonus a tonando dicitur (tonare enim, ut Ioannes XXII. C. 8. scribit, est potenter sonare). Ista vero semitonus quasi minus sonans vocatur fitque solum in transitu a mi vel la ad proximum fa et vicissim. Accipe exempla utriusque. Discipulus: Interrogare te ausim, magister, quid sit tertia? Magister: Tertia est distantia vocis a voce per proximas tres notas, sive saltus, cum duobus

Quarta est distantia quattuor vocum cum tribus intervallis estque duplex, vera una, et falsa alia. Vera, proprie diatexeron dicta, componitur ex duobus tonis et uno semitono. Falsa autem ex tribus integris tonis, unde a quibusdam tritonus vocatur, ab aliis vero superflua vel prohibita quarta, quia nullam gratam consonantiam facit, sed durum quid et asperum auribus obtrudit. Utramque probabis canendo. Tertia Quarta Discipulus: Quartam ordine sequitur quinta, quid autem haec sit?

quod tonus authenticus et plagalis in una eademque littera terminentur, quomodo ergo dignosci poterunt? Magister: Antequam respondeam tibi, scias velim discipule omnem cantum tam authenticum, quam plagalem, ut perfectus sit, debere octo notis ascendere vel descendere. Unus tamen ab altero dignoscitur per hoc quod authenticus supra finalem notam ascendat octo notis. Plagalis vero solum ascendat quinque et descendit quattuor. Quae simul unitae faciunt octo notas. In cuius rei auxilium singulorum inspice exempla:

ac uterque perfectus. Qualis autem erit ille, qui et supra notam finalem pluribus ascendet quam octo notis et pluribus descendet quam quattuor? Magister: Uterque erit plus quam perfectus, quemadmodum esset imperfectus, si paucioribus ascenderet vel descenderet. ± Discipulus: Concurrentibus duobus tonis perfectis vel imperfectis, quomodo, quaeso te, cognoscere potero, an sit potius authenticus quam plagalis vel e contra? Magister: Iterum in

pluribus descendet quam quattuor? Magister: Uterque erit plus quam perfectus, quemadmodum esset imperfectus, si paucioribus ascenderet vel descenderet. ± Discipulus: Concurrentibus duobus tonis perfectis vel imperfectis, quomodo, quaeso te, cognoscere potero, an sit potius authenticus quam plagalis vel e contra? Magister: Iterum in ascensus et descensus odiosam repetitionem cogis me redire, discipule. Dixi enim tibi quod tonus authenticus unice ex

plus quam perfectus, quemadmodum esset imperfectus, si paucioribus ascenderet vel descenderet. ± Discipulus: Concurrentibus duobus tonis perfectis vel imperfectis, quomodo, quaeso te, cognoscere potero, an sit potius authenticus quam plagalis vel e contra? Magister: Iterum in ascensus et descensus odiosam repetitionem cogis me redire, discipule. Dixi enim tibi quod tonus authenticus unice ex ascensu, plagalis vero ex descensu cognoscatur. Concurrentibus itaque duobus tonis perfectis, videndum

Iterum in ascensus et descensus odiosam repetitionem cogis me redire, discipule. Dixi enim tibi quod tonus authenticus unice ex ascensu, plagalis vero ex descensu cognoscatur. Concurrentibus itaque duobus tonis perfectis, videndum est, an frequentius cantus ascendat ad octavam vel descendat ad quartam. Si frequentius ascendat, erit authenticus. Si frequentius descendat, erit plagalis. Concurrentibus autem duobus tonis imperfectis etiam videndum est, an cantus supra notam finalem frequentius ascendat per sextam, vel septimam? Aut vero frequentius descendat infra notam

est, an frequentius cantus ascendat ad octavam vel descendat ad quartam. Si frequentius ascendat, erit authenticus. Si frequentius descendat, erit plagalis. Concurrentibus autem duobus tonis imperfectis etiam videndum est, an cantus supra notam finalem frequentius ascendat per sextam, vel septimam? Aut vero frequentius descendat infra notam finalem per secundam, vel tertiam? Si frequentius ascendat, erit authenticus, si frequentius descendat, erit plagalis. Discipulus: Qualis autem erit ille qui nec ascendet per sextam aut septimam,

Si frequentius ascendat, erit authenticus. Si frequentius descendat, erit plagalis. Concurrentibus autem duobus tonis imperfectis etiam videndum est, an cantus supra notam finalem frequentius ascendat per sextam, vel septimam? Aut vero frequentius descendat infra notam finalem per secundam, vel tertiam? Si frequentius ascendat, erit authenticus, si frequentius descendat, erit plagalis. Discipulus: Qualis autem erit ille qui nec ascendet per sextam aut septimam, nec vero descendet per secundam aut tertiam?

Discipulus: Qualis autem erit ille qui nec ascendet per sextam aut septimam, nec vero descendet per secundam aut tertiam? Magister: Iterum videndum est, an supra notam finalem habeat diapense, sive quintam veram, vel forte habeat diatexeron, id est quartam. Si habet quintam, tunc est authenticus, si vero habet quartam, est plagalis. Toni enim authentici procedunt laete et vivaciter, quod proprium est quintae per tertiam, plagales vero procedunt maeste et affectuose, quod proprium est

Discipulus: Posset contingere cantus in quo solum una nota esset supra chordam et alia infra chordam qualis autem erit tunc? Magister: Semper et ubique videndum est an cantus una solum nota ascendat, per tonum vel per semitonum. Si ascendat per tonum, descendat vero per semitonum, erit authenticus. Et vice versa, si ascendat per semitonum, descendat vero per tonum, erit plagalis quod si pari passu procedat ita ut discerni non possit, dicendus est potius authenticus, quam plagalis, quia servus

nota antiphonae finiat in re et initialis EUOUAE incipiat in la per quintam ascendentem, tunc tam antiphona quam psalmus erit primi toni. Si vero antiphona finiat in re et EUOUAE incipiat in fa per tertiam, tunc erit secundi toni, mi, fa, per sextam tertii, mi, fa per quartam quarti, fa, fa, vel ut, sol, b- molle per quintam quinti, fa, la per tertiam sexti, ut, sol, per quintam septimi, ut, fa, per quartam octavi. Quos omnes in gratiam mei discipuli hisce versibus exprimo: Re, la primus habet, re, fa datur inde secundo. Tertius ad sextum mi, fa, at mi, la quartus habebit. Fa, fa

tonos in unum tantum, aliquos vero in plures ac diversos exitus, sive EUOUAE perduxeris. Magister: Nihil in posterum mireris, chare discipule. Nam diversi exitus pro diversis festivitatibus instituti sunt, quod nempe aliter die festo duplici vel semiduplici, et aliter simplici vel feriali versus psalmorum terminari debeant. Quamobrem talismodi terminationes seu exitus differentiae vocantur. Aliqui vero dicunt diversos exitus, sive differentias esse a diversa modulatione antiphonae. Quacumque

ac diversos exitus, sive EUOUAE perduxeris. Magister: Nihil in posterum mireris, chare discipule. Nam diversi exitus pro diversis festivitatibus instituti sunt, quod nempe aliter die festo duplici vel semiduplici, et aliter simplici vel feriali versus psalmorum terminari debeant. Quamobrem talismodi terminationes seu exitus differentiae vocantur. Aliqui vero dicunt diversos exitus, sive differentias esse a diversa modulatione antiphonae. Quacumque ex ratione id factum sit, scias velim, si

Tertius Frigius est asper et durus, requiret ergo materias iracundas. Quartus Hipofrigius est adulator flebilis adeoque vult habere materis tractantes de tranquillitate animi et rerum. Quintus Lidius est suavis et delectabilis et petit materias iucundas vel victoriosas. Sic in festo Corporis Christi quinta ad laudes antiphona: Vincenti dabo manna. Est quinti toni. Sextus Hipolidius est gravis ac devotus vultque habere materias devotas vel funebres et calamitosas. Septimus Mistolidius est melancholicus continetque

et rerum. Quintus Lidius est suavis et delectabilis et petit materias iucundas vel victoriosas. Sic in festo Corporis Christi quinta ad laudes antiphona: Vincenti dabo manna. Est quinti toni. Sextus Hipolidius est gravis ac devotus vultque habere materias devotas vel funebres et calamitosas. Septimus Mistolidius est melancholicus continetque materias tristes ac conturbatas. Octavus Hipermistolidius est plenus suavitate ac iucunditate habetque materias mansuetas et graves continentes res speculativas et divinas de impetranda

subsequentis versus. Nam si introitus ultima nota fuerit re, et versus prima fa, uterque erit primi toni. Si illi fuerit ultima nota re, et huic prima ut, dabitur secundus tonus. Finalis mi, et initialis sol, faciunt tertium tonum. Mi, la, per quartam ascendentem, faciunt quartum. Fa, re, fa, vel ut, mi, sol per tertiam et quintam, dant tonum quintum. Fa, sol, sol, fa, per secundam denotant sextum. Septimum advertes quando introitus finem accipiet in ut, et versus initium in fa, vel ut, fa, mi, fa, sol. Octavum tandem habebis si et illi finalis et huic initialis fuerit ut. Etsi vero

et initialis sol, faciunt tertium tonum. Mi, la, per quartam ascendentem, faciunt quartum. Fa, re, fa, vel ut, mi, sol per tertiam et quintam, dant tonum quintum. Fa, sol, sol, fa, per secundam denotant sextum. Septimum advertes quando introitus finem accipiet in ut, et versus initium in fa, vel ut, fa, mi, fa, sol. Octavum tandem habebis si et illi finalis et huic initialis fuerit ut. Etsi vero octavus eiusdem sit intonationis cum secundo, non sunt tamen idem, quia initialis secundi toni est C. ut. Octavi autem toni est G. ut. Quod perspicies in substratis exemplis:

te rogo, Magister: docebis me quomodo tonos responsoriorum cognoscere potero. Magister: Poteris facile, uti prius, ex nota finali responsorii et initiali versus. Nam si responsorium finit in re, et versus incipit vel in la, vel in re, la, habebis primum tonum. Si finalis responsorii est re, et initialis versus est idem re, vel ut, facient secundum tonum. Mi, fa, in saltu per sextam facient tertium mi, la, per quartam, quartum. Si vero responsorium terminatur in F. fa gravi, et versus incipit in C. fa

Magister: docebis me quomodo tonos responsoriorum cognoscere potero. Magister: Poteris facile, uti prius, ex nota finali responsorii et initiali versus. Nam si responsorium finit in re, et versus incipit vel in la, vel in re, la, habebis primum tonum. Si finalis responsorii est re, et initialis versus est idem re, vel ut, facient secundum tonum. Mi, fa, in saltu per sextam facient tertium mi, la, per quartam, quartum. Si vero responsorium terminatur in F. fa gravi, et versus incipit in C. fa acuto, erit

potero. Magister: Poteris facile, uti prius, ex nota finali responsorii et initiali versus. Nam si responsorium finit in re, et versus incipit vel in la, vel in re, la, habebis primum tonum. Si finalis responsorii est re, et initialis versus est idem re, vel ut, facient secundum tonum. Mi, fa, in saltu per sextam facient tertium mi, la, per quartam, quartum. Si vero responsorium terminatur in F. fa gravi, et versus incipit in C. fa acuto, erit quintus tonus. Si responsorium desinit in F. fa, et versus etiam in eodem F. fa initium sumit, dabitur

in C. fa acuto, erit quintus tonus. Si responsorium desinit in F. fa, et versus etiam in eodem F. fa initium sumit, dabitur sextus tonus. Finalis responsorii ut, et initialis versus sol, causant septimum tonum. Octavus erit quando responsorium pro ultima nota habebit ut, et versus pro prima vel ipsum ut, vel fa. Nihil te doceo sine exemplis: Discipulus: Postremum est, quod te rogo, dic mihi, magister, quare supra aliquam syllabam textus plures notae farciuntur? Magister: Ratio petenda est ex

erit quintus tonus. Si responsorium desinit in F. fa, et versus etiam in eodem F. fa initium sumit, dabitur sextus tonus. Finalis responsorii ut, et initialis versus sol, causant septimum tonum. Octavus erit quando responsorium pro ultima nota habebit ut, et versus pro prima vel ipsum ut, vel fa. Nihil te doceo sine exemplis: Discipulus: Postremum est, quod te rogo, dic mihi, magister, quare supra aliquam syllabam textus plures notae farciuntur? Magister: Ratio petenda est ex ipsis verbis

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report