Your search found 4737 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 131-190:

generis finis, non profecto ob haec friuola et caduca ille factus est propter quem etiam caeli conditi sunt. Alius ergo mortalium est finis et ob aliud procul dubio hoc in mundo producimur; nimirum ut per patientiam ac obedientiam Deo creatori nostro in hoc ergastulo isto paruo nostrae uitae tempore eas possessiones, illam gloriam et honorem promereamur quae antiquus ille serpens diabolus per superbiam inobedientiamque

insonti! Quod etiam theologorum non minus efficaci astruitur ratione. Etenim sapientum ambigit nemo Deum uniuersa propter hominem condidisse, hominem uero propter se ipsum; quam ob rem, cum homo non sibi, uerum Deo potius uiuere habet, nefas est ei procul dubio uitam suam, quam Domino debet a quo eam et acceperat, adimere. Quod si ademerit, iure ab eo Dominus pro perfidia aut temeritate

etiam quaeque ipse ingenio studioque peperisti; quae si colliges et sperabis omnia optime et, quae accident, qualiacumque erunt, sapienter feres. Deo autem sit gloria et uero consolatori spiritui sancto, in cuius unitate uiuit pater et filius per immensa saecula .

III.6.1 Cic. fam. 5,16,2, ubi neque esse III.6.2 deest in V1 | Apul. de deo Socr. 4, apud Aug. de civ. 9,7,11-19 III.6.3 Cic. fam. 4,5,4, ubi moriendum fuit

antiq. Iud. 7,11,5 IV.5.10 Hier. ep. 40,11 IV.5.11 Boeth. Cons. phil. 2P5,26-27, ubi uos autem deo IV.5.13 cf. Val. Max. 3,8, ext. 6 IV.6.1 inimicos

IV.16.17 Iuv. 13,180 IV.16.18 Iuv. 13,181-92 IV.16.20 Deo... gratificabere ] et Deo et hominibus carus eris V1 | illius uero ] illius etiam V1 | optione ] opinione V1 IV.17.1 ipsorum ] eorum V1

IV.16.17 Iuv. 13,180 IV.16.18 Iuv. 13,181-92 IV.16.20 Deo... gratificabere ] et Deo et hominibus carus eris V1 | illius uero ] illius etiam V1 | optione ] opinione V1 IV.17.1 ipsorum ] eorum V1

ibis per placidas undas placidumque per aequor
Et per piscosas protinus ibis aquas.
Aspicies arctum gemino mare littore clausum,
Aspicies rigidos undique rupe locos,
Aspicies nati non parua foramina montis:
Sunt hic ignicremo facta sacella deo.
Pręterea turres quas separat unda uidebis,
Vnda profunda maris saepe tenentis iter.
A tergo postquam decedent lumine turres,
Ante oculos crescent moenia littorea.
Prospicies factam lętis in collibus arcem:
Non

ipsius, si aduixisset, futurus erat, in primo uitae suae limine clarissime demonstrauit. Annos natus duodecim, cum orbatam patre familiam tanta prudentia regeret ut nec mater, matronarum praestantissima, nec fratres eius parentis sentirent desiderium, coepit deo dicatum pectus zelo religionis feruescere. Clarescebat autem iam tunc nomen religiosissimi doctissimique uiri magistri Francisci, conciuis et auunculi sui, nunc summi pontificis papae Sixti, qui per id tempus

per quietem discebat, ita ut insomnia ipsius non uisa solum, sed certa uiderentur oracula. Quibus uarie sollicitatus coepit auunculum suum hortari, coepit importunius compellere Romam peteret atque in ea urbe uersari uellet, in qua a maximo omnium rectore deo futurus summus pontifex erat designatus; ubi et seipsum accepturum ab eo cardinalatus decus et alios uniuersos honores, quibus eum functum uidimus, mira asseueratione praedicebat. Cerno hic nonnullos praelatos et ex aliis ordinibus uiros praestantes a

lector dominicae passionis ad illum locum peruenit ubi scriptura inquit et inclinato capite emisit spiritum. Cf. Io 19, 30: et inclinato capite tradidit spiritum. Ad hanc uocem illa dilecta deo anima ueluti certo accepto signo ad dominum suum confestim euolauit. Ad hanc... euolauit: deest in editione M. Cerdonis. O felix atque iterum felix cui et uita

atque dux suo ductu atque auspiciis Venetorum imperium longe lateque propaget. Impressum est hoc opusculum Venetiis per Bernardum pictorem et Erhardum Ratdolt de Augusta una cum Petro Ioslein de Langencen correctore ac socio. Laus Deo. M. CCCC. LXXVII.

Ad Hieronymum Papalem
Hieronyme, in teneris sic carmina concinis annis
Vt liceat de te coniicere ista mihi:
Tempora Apollinea gestabis cincta corona
Et solues Lycio debita uota deo;
5  Tunc tua per terras ibit perque ęquora fama,
Quisque feret nomen sydera ad alta tuum.
Si, quibus incumbis, studiis pręstabis in illis,
Tędia nec longus conferet ulla labor;

Et tanto, o Medices, obuius ire malo,
Christicolam populum si cogas foedus in unum
Turcarum ut ualidas frangere possit opes.
15  Hi sunt qui cupiunt cunctos delere fideles
Et uiolare tuo templa dicata Deo.
Hi tibi commisso generi fera bella mouentes
Desistunt nullo carpere nostra die.
Hi pecus atque homines prędantur, cędibus instant
20   Vdaque de nostro tela cruore gerunt.

non occupet ira:
Libera sint uobis publica consilia. Ad sacerdotes
Templa male exornant argentum, uestis et aurum:
Casta, sacerdotes, corda dicate Deo. Causidicus uersibus rectis bonus, retrogradis malus
Pax bona, non mala lis, probitas non conscia fraudis,
Questio quas pręstat, da mihi diuitias.

magnis insignibus olim
Sancte actę uitę gloria maior erat. Epitaphium Sanctę Catherinę
Passa rotas gladioque caput truncata tyrannum
Vici; sicque Deo sum modo iuncta meo.
Virginitas etiam dignam me fecit amore
Eius, qui genitus Virgine Matre fuit.
Filia regis eram, nunc Regis filia regum 5
Sedibus in superis regna beata colo.

Post hęc Cęsareę Cornelius incipit illi
Gentili posita credere perfidia.
25  Inde abiens Petrus sanctam remeauit ad urbem,
Carcere ubi clausus ferrea uincla tulit.
Sed miserante Deo tali se clade redemptum
Protinus angelica uidit ut ille manu,
Perrexit Romam magiaque dolisque Symonem
30  Armatum uicit fortior ipse fide.
Hic est ille Symon quem iam damnauerat ipse,

Andreas
Andreas, Petri quondam germanus et idem
Discipulus Christi sicut et ille bonus,
Achaię populos docuit; mox ponere iussit
Plurima iam noto templa dicanda Deo.
5  Hunc Egea furens crudeli uerbere cęsum
Constituit turpi morte necare crucis
Vanos esse deos dicentem quos colit ipse,
Vtque uni Christo uota precesque daret.

Atque ibi bis deno transacti temporis anno
Ducitur ad Martis templa prophana dei.
5  Stabat marmoreo bellator corpore Mauors,
Armis terribilis, fronte oculisque minax.
Huic dare thura deo dum cogitur ipse Philippus,
Ingens ex aditis prodiit ecce draco
Insiliensque duos rabido ferit ore tribunos
10  Pręsulis et natum continuoque necat.
Tabificus reliquos infecit anhelitus hydri

uidit, retulit inde pedem
Et: »Fugiamus«, ait, »ne nos domus ista ruina
30  Opprimat in cuius parte Cherintus adest.«
Post hęc orando subuertit templa Dianę,
Quique aderant uero se dedidere Deo.
Mox Aristodemo propinante antistite uirus
Hausit inoffensis, res noua, uisceribus.
35  Corpora quin etiam tali consumpta ueneno
Pristino uitę reddidit officio.

seque suosque simul.
Hirthacus at regni post hęc successor amore
Egippo natę captus Iphigenię,
Dum sibi coniugio, sed frustra, posceret illam
20  (Nanque erat hęc Christo uirgo dicata Deo),
Iratus sancto, qui iam sacrauerat ipsam,
Transadigi orantis cuspide terga iubet.
Atque ita iustitiam retinens uitamque relinquens
Mattheus uitę dona perennis habet.

Augustinus erat stabilis defensio ueri,
Et certum falsi dogmatis exitium.
Ardua deplanans, dubiorum lubrica firmans,
Errorem a nostra depulit iste fide.
5  Credere mente Deo si uis magis ipse fideli,
Quę sunt scripta suis, disce, uoluminibus.
Et si uis morum cultu pręstare piorum,
Disce quid in uita fecerit ille sua.

2.35.6   Alitibus pictis ethera, flore solum,
2.35.7   Ornastique hominem diuino munere solum
2.35.8   Et facis, ut sapiat te duce sacra deo.
2.35.9   Et mihi scintillam donorum, summe, dedisti,
2.35.10   Laus tibi, cui debet gloria cuncta dari.

3.1.30   Virgine qui natus, qui cruce passus erat.
3.1.31   Thura feram et grano fumabunt templa Sabeo
3.1.32   Atque canam nostro carmina grata deo.
3.1.33   Tu, decus Ambrosi nostrum, mactato bidentem,
3.1.34   Qualem pro nato saepe litare solent.
3.1.35   Quam si mactabis,

3.12.5.12   Est tamen eternus unus in orbe deus.
3.12.5.13   Est quoque magna nimis sacri ueneratio festi,
3.12.5.14   Quo colitur celso uictima plena deo. Iunius
3.12.6.1   Iunius inmensi uenit cum fruge caloris

Nouember
3.12.11.1   Celicolas cunctos ueneratur prima Nouembris
3.12.11.2   Prestat et eterno sic decus omne deo.
3.12.11.3   Altera lux umbras tenebroso carcere clausas
3.12.11.4   Placat et optata quippe iuuantur ope.

patiens Paupertas, pauper Prodigus Peruersus Partus Poetę Pictor Piscator Perfidia Petitio, petanda a Deo Potentia Patria Peccatum, peccator Promissum, promissio Parsimonia Prodigia Pergerinatio, peregrinus Pudor, pudicus

Ęgyptii ibes contra serpentium aduentum; Cyrenaici Acorem deum, muscarum multitudine pestilentiam afferente 109 . Muscę immolato tauro, deo quem Myoden uocant, extra territorium id abeunt 286 . Praxitelles interrogatus, quę maxime opera sua probaret in marmoribus, respondit: quibus Nicias manum admouisset 333 .

Quę res peccatum, cupiditatem afferunt 155 .
Aduersa. Non tam cumulus bonorum iocundus esse potest quam molesta decessio 105 . Nihil in malis habendum quod a Deo uel natura constitutum 106 . Videntur enim omnia repentina grauiora 121 . Malum opinionis, non naturę. Epicuri circa hoc sententia. Defatigatio miseriarum ęgritudines animi facit leuiores

dixit animos hominum esse sempiternos. De eodem Pythagorę Platonisque et aliorum sententię. Animos sursum ferri probat rationibus. Quomodo animum intelligimus, cum nunquam uiderimus 96 . Quod semper mouetur, id ęternum est. Animorum origo a Deo. Quod animus diuidi non possit ideoque nec interire affirmat 99 . Socrates noluit educi custodia sentiens animos esse immortales. Cato gauisus est se nactum causam mortis. Sententię de animo Epicureorum, Dicearchi et Stoicorum

Dicearchi et Stoicorum 100 . Item Panetius et Plato. Animus in partes distributus duas: altera rationis particeps, altera expers 113 . Idem 130 . Animum cum Deo comparandum dicit 147 . TULLIVS DE FINIBVS
Agricola. De his quę terra gignit 74 . Amicicię laus

amat pecuniam, Deum amare non potest 210.
Appetitus mali refrenatio dicitur continentia 21 .
Animas a Deo factas et a Deo dari 10 . De creatione et infusione animarum 149 . Primus Pythagoras animas dixit esse immortales 151 . De animę origine

Deum amare non potest 210.
Appetitus mali refrenatio dicitur continentia 21 .
Animas a Deo factas et a Deo dari 10 . De creatione et infusione animarum 149 . Primus Pythagoras animas dixit esse immortales 151 . De animę origine 163 .

125 . Pythagoras immortalem dixit. Democritus non credidit. Socrates disputauit 257 . Anima quid sit uel qualis, percipi non potest 316 . Discedens a corpore statim pręsentatur Deo iudicanda. Quomodo anima cognoscit semetipsam 31 . Habitaculum. De clausura sororum 154 . Asella uirgo unius cellulę clausa angustiis latitudine paradisi fruebatur 185 .

Baal prophetarunt prospera Iosaphat, regi Iuda, ut gratificarentur ei. Micheas autem, propheta Dei, omnia aduersa missusque est in carcerem 61 . Sedechię adulatio erga regem Achab 78 . Petit a Deo, ne credat adulantibus. Psalmus XL 124 . Adulator 130 . Laudator impii. Inimico blandienti ne credideris.
Adulatio. Iterum

Auarus. Auaritia et libido sanguisugę. Vehementer emungens 132 . Detestatus sum industriam meam in acquirendo. Peccator congregat et tradit ei qui placuit Deo. Auarus secundum non habet, et laborate non cessat. Auarus non implebitur pecunia, et qui amat diuitias etc. 133 . Pecunię obediunt omnia 134 . Menelaus in potestate et malicia abundauit, qua,

cogitabat, et ipsa nocte fuit mortuus XII. Hydropicus quo plus bibit, eo magis sitit; a Domino sanatus est XIIII. Villicus diffamatus apud dominum suum. Si in iniquo mammona fideles non fuistis, quod uestrum est quis dabit uobis. Non potestis Deo seruire et mammonę. Diues auarus sepultus est in inferno, non quia diues, sed quia pauperis Lazari non est misertus XVI. Vendentes et ementes eiiciuntur de templo XIX. Auaritia reddit impios et Deum ignorare compellit; etsi milies benefactum sit

Diliges proximum tuum sicut te ipsum V. AD EFHESIOS:
Ambulate in dilectione, sicut et Christus dilexit nos, et tradidit se metipsum pro nobis oblationem et hostiam Deo in odorem suauitatis V. AD PHILIPPENSES:
Testis enim mihi est Deus, quomodo cupiam omnes uos esse in uisceribus Iesu Christi. Et hoc oro, ut caritas uestra magis ac magis

Qui diligit fratrem suum, in lumine manet, et scandalum in eo non est II. Qui non diligit fratrem suum etc.--- de dilectione proximi. Non diligamus lingua, sed opere III. Diligamus nos inuicem, quia caritas ex Deo est; et omnis qui diligit fratrem suum, ex Deo natus est et cognoscit Deum. Qui non diligit, non nouit Deum, quia Deus caritas est. Si Deus dilexit nos, et nos debemus alterutrum diligere. Si diligamus inuicem, Deus. in nobis manet, et caritas eius in nobis perfecta est.

scandalum in eo non est II. Qui non diligit fratrem suum etc.--- de dilectione proximi. Non diligamus lingua, sed opere III. Diligamus nos inuicem, quia caritas ex Deo est; et omnis qui diligit fratrem suum, ex Deo natus est et cognoscit Deum. Qui non diligit, non nouit Deum, quia Deus caritas est. Si Deus dilexit nos, et nos debemus alterutrum diligere. Si diligamus inuicem, Deus. in nobis manet, et caritas eius in nobis perfecta est. Deus caritas est, et qui manet in caritate, in

Deo natus est et cognoscit Deum. Qui non diligit, non nouit Deum, quia Deus caritas est. Si Deus dilexit nos, et nos debemus alterutrum diligere. Si diligamus inuicem, Deus. in nobis manet, et caritas eius in nobis perfecta est. Deus caritas est, et qui manet in caritate, in Deo manet, et Deus in eo. Siquis dixerit quoniam diligo Deum, et fratrem suum oderit, mendax est. Et hoc mandatum habemus a Deo, ut qui diligit Deum, diligit et fratrem suum IIII.
Auaritia. AD CORINTHIOS I: Fures,

alterutrum diligere. Si diligamus inuicem, Deus. in nobis manet, et caritas eius in nobis perfecta est. Deus caritas est, et qui manet in caritate, in Deo manet, et Deus in eo. Siquis dixerit quoniam diligo Deum, et fratrem suum oderit, mendax est. Et hoc mandatum habemus a Deo, ut qui diligit Deum, diligit et fratrem suum IIII.
Auaritia. AD CORINTHIOS I: Fures, auari, rapaces regnum Dei non possidebunt VI./ AD COLOSSENSES: Auaritia idolorum seruitus

Angelus receptaculum specierum est et multitudo immobilis. Quare immobilis? Quare multitudo? Angelus non est actus merus, quia componitur ex actu et potentia 350 . Quod sit unum quiddam et quod sit actus, non a se ipso habet, sed a Deo uere uno actuque purissimo; sed quod sit simplex per potentiam suscipiendi et patiendi, habet ex se ipso. Quantum extra Deum productus, a productoris perfectione degenerat. Multitudo igitur naturalis est angelus. Angelus mouet alia, id est agit in alia; ipse quidem

Dei statui pręcipue proximus procreatur, in ipsumque conuertitur sine medio, stabilis prorsus euadit 355 . Angelis pręsunt archangeli, his principatus, his quidam intellectus, qui dii iam participatione quadam denominentur, summo semper Deo pleni diuinoque nectare ebrii 381 .
Animę uires 5 . Animus immortalis 7 . Anima, ut se ipsam uideat, in animam intueatur, sicut oculus in

Mentis motus. Quod anima solis et corporum cęlestium dii sint 312 . Anima immortalis ad Deum proficiscitur rationem suorum operum redditura. Mens animę sensibusque coniuncta 322 . Mens beata unita Deo 323 . Animę corporum cęlestium 324 . Animę motus nisi mente regatur, pręuaricatur. Anima diuersa a corpore 324 . Anima prior corpore. Anima incorporea. Animę

Mentis autem opus ordinare per formas 342 . Anima materiam specie terminat. Anima non diuisibilis, sed mobilis multitudo. Anima non est merus actus. Anima quod una quędam substantia sit et actus stabilis per essentiam non a se ipsa, sed a Deo sortitur. Primum mobile anima. Quomodo anima a se mouetur 350 . Anima inter summa et infima media est. Summa sunt Deus et angelus, infima qualitas et corpus; sic utrimque tertia est, hinc cum inferioribus, illinc cum superioribus conuenit.

forma discedit 357 . Quia sibi per se conuenit esse, quia per se refertur ad Deum, quia non componitur ex aliqua potentia, in qua possit resolui 358 . Quia non habet in se potentiam ad non esse, quia esse a Deo accipit sine medio 359 . Quia est per se uita 360 . Quia uita est pręstantior corpore 361 . Irrationales uitas, non animas proprie appellamus, sed idola et simulachra

Irrationales uitas, non animas proprie appellamus, sed idola et simulachra animarum. Materia non interit, multo minus anima 356 . Quęstio: Cur non perfectione pares inter se sunt angelus atque anima, cum utraque a Deo absque medio prodeant 360 . Quid sit anima, philosophorum opiniones. Tria animę officia: agit in corpore, per corpus, per se ipsam. Quod anima non sit corporalis. Anima misera, dum premitur corpore. Apostropha ad animam, quod

nostra mens refertur ad Deum 382 . Sicut in rebus naturalibus fit resolutio ad primam materiam immortalem, sic ad formam ultimam immortalem. Homo, si non peccasset, etiam in corpore semper uiueret. Contra Epicurum de formis Deo simillimis 383 . / De formarum gradibus 384 . Contra Lucretium, quod mens potest absque corpore operari. Contra Epicurum, quod Deus non facit mentem nisi ex se ipso et per se ipsum. Contra Panetium, quod

/ De formarum gradibus 384 . Contra Lucretium, quod mens potest absque corpore operari. Contra Epicurum, quod Deus non facit mentem nisi ex se ipso et per se ipsum. Contra Panetium, quod anima sine medio est ex Deo 385 . Quale est obiectum, talis est potentia 386 . Mens unitur obiecto perpetuo et species suscipit absolutas rationesque sempiternas. Contra Epicureos de unione mentis cum speciebus absolutis et

qua ue descendunt 436 . Quando infunditur in corpore et quo, dum in corpore uiuit, ducitur. Qua parte corporis ingreditur et egreditur et quo duce progreditur. De statu animę purę 437 . Quo pacto mens Deo coniungitur 438 . Omnes mentium species possunt coniungi Deo 439 . Quęstio de statu animarum infantium et stultorum 442 .

quo, dum in corpore uiuit, ducitur. Qua parte corporis ingreditur et egreditur et quo duce progreditur. De statu animę purę 437 . Quo pacto mens Deo coniungitur 438 . Omnes mentium species possunt coniungi Deo 439 . Quęstio de statu animarum infantium et stultorum 442 . DIONYSIVS HALICARNASEVS
Agriculturę et militię laudes

353 .
Aduersa. Prouidentia Dei sępe accidunt mala 15 . Vastitas 27 . Habarth, id est transiui; maxime quando a Deo dicitur, semper plagas et aduersa signat 30 . Babyloniorum exercitus contra Hierusalem 42 . Malicia pro afflictione 43.50. 65 . Dominus misit uentum magnum in mare

120 . Tharsis mare 136 . Torrentes 290 . Torrens dicitur, qui de pluuiis uel de montibus in ualles descendit 331 . Qui dicunt aquas a Deo non esse creatas 393 . Aquę super cęlos 398 .
Accusator. Verba susurronis quasi simplicia, et ipsa perueniunt ad interiora uentris

s Ecclesiam 237 . Animę fouent corpora sua, ut corruptiuum hoc induat incorruptionem. Quomodo membra sumus Christi 237 . Anima et corpus--- uir et uxor 238 . Animas Deo uicinas fore, si corporeę labis nihil habuerint 240 . Inter spiritum hominis et iumenti 295 . Animę ante corpora 295 . Spiritus reuertitur ad Deum qui fecit illum

Audacia. Nimis confidens incautus est, metus autem prouidentiam docet 11 . Salutis desperatio pręstat audaciam 36. 37 . Auxilium frustra a Deo sperat, qui obsequi mandatis eius negligit 66 . EVSEBIVS DE PRĘPARATIONE EVANGELICA
Agricola. Dago frumenta inuenit et aratrum

adoratur 14 . Aduersa necessario euenire 83 .
Anima. Mentem in sanguine diffusam dixit Empedocles 4 . Anima Deo similis 16 . Animi cultus 43 . Anima immortalis 76. 77 . Platonis errores de anima 90.

Diluuium Ogygis, diluuium Deucalionis 140 .
Appetitus. Concupiscentia sine additaamento in malum accipitur 101 . Bona uoluntas a Deo. Concupiscentia carnalis 109 .
Anima. Animus mens 54 . Anima mutabilis intellectus 55 . Animarum

Animarum rationalium tria genera 56 . Anima corpore melior 63 . Qui putant animas hominum demones esse post corpora 63 . Contra Platonicos, qui dicunt animam Deo coęternam 75 . De uia animę liberandę 76 . Contra eos qui. dicunt animas beatas iterum ad miserias et labores redituras 90 . De natura animę creatę ad imaginem

62 . Boni demones 65 . Inter scientiam angelorum et demonum. Dii angeli 66 . Angelorum erga nos dilectio 68 . Ministerium angelorum Deo seruit 70 . De amgelorum conditione 78 . An pręscientia lapsus fuerit in angelis 80 . Lux prima angeli 81 . De angelorum

Bibliographia locorum inventorum

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1469], Prosopopeya, versio electronica (), 98 versus, verborum 1000, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report