Your search found 3248 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2723-2870:

ab una magnitudine ad aliam transire possit, quin per omnes alias, quae in medio sunt, magnitudines transeat, ita ut nusquam ulla sit interruptio, aut saltus ullus. Quod variis exemplis probat, per inductionem scilicet, sed illis praesertim, quae loca Geometrica appellantur; quaeque objici possunt, dissolvit, concluditque, quascumque etiam improvisas velocitatis mutationes confici perquam exiguo, verum continuo tempore; ut spatium enim, ita et

242  Quod fixum interius, debet magis ipsa tueri:
243   Cernit notitias idcirco, et plurima veri
244  Principia, illa diu pariter, noctuque revolvit,
245  Percensetque videns, longùmque moratur in illis.
246  Talia qui fieri vere putat, ille profecto
247  Desipit, atque omni procul a ratione recedit.
248   Haud equidem ante animis genera ipsa, et nomina
249  Pluribus aptari

379  Ipsam foedera sint, quid de se conscia noscat,
380  Diximus; idcirco num te cognoscere mentem,
381  Jactes, qualis ea est? Ignotum num tibi temet
382  Proin non esse putes? paucis e viribus illis,
383   Quas docui, speres deprendere funditus omnem
384  Naturam interius, quaenam sit, quidve sit illud,
385  Quod facit in nobis, quod nostros sustinet actus,

colores,
494  Et veneti, seu vecta procul quo mala sapore,
495  Novimus, aut ullo mentis pertingere quimus
496  Conatu, nisi viderimus, quae corpora fucis
497  Illita sint illis, vel nostro admota palato
498   Mala prius fuerint: tum nullis talia quimus
499  Exprimere, ut possint alii cognoscere, signis,
500  Ni per se, similis queis sensus inesse videtur.

abducitque voluptas.
730  Qui contra morbo lateris tentantur acuto,
731   Curarum aut saevis aegrescunt morsibus intus
732  Insomnes, tristique agitantur pectora motu;
733  Illis tarda dies, sol caelo figitur alto
734  Torpens, vixque mora evolventur tempora multa.
735  Nam tum quosque vigil crebros mens percipit ictus.
736   Jam non ipsa diu mens unam continet unquam

usus,
1096  Protinus illius leges comprendere gentis
1097  Speret, et ad populi scita, ad consulta Senatus
1098  A rebus, sibi quae visae, procurrere cuncta,
1099  Et temere ex illis, licitum, vetitumque quid extet,
1100   Praescribat, fierique sine ulla denique noxa
1101  Quid queat; invertat facile omnia, et omnia turbet,
1102  Fictaque constituens ignoret vera, necesse est.

1235   Implexae partes unà sint, inque volutae,
1236  Hoc mage difficile est non invenisse quod optas,
1237  Conveniant rebus si partes quaeque repertis:
1238  Tum mage quandoquidem rarescunt, partibus illis
1239  Caetera sensa queant quae jungier omnibus apta.
1240   Sic itidem, quae consulimus, responsa latentis
1241  Naturae, prorsum innumeras sunt undique partes

1248  Pars bene consentit, vulgo nihil ut sit eorum,
1249  In mundo peragi quaecumque ubicumque videmus,
1250   Quod non conveniat positis cum legibus, atque
1251  Non fluere ex illis videatur; nonne necesse est
1252  Veras propterea leges has esse fateri,
1253  Atque ea vera itidem, quae tum deducimus illinc,
1254  Ambigere ut prorsum nequeas, fraudemque timere?

Ire tenore, nisi adveniat vis extera turbans,
1429  Quae mutet quacumque statum ratione receptum
1430   Corporis invertens, ut mota exinde quiescant,
1431  Quaeque quieta manent, moveantur; motibus illis
1432  Vel demat motus, alios addatve recentes,
1433  Aut alia transire via, et procurrere cogat.
1434  Jamque hinc ipse potes per te cognoscere, jungi
1435   Haud frustra

1595   Nullaque pars victrix illo sit, victaque bello.
1596  Corpus sin spatii non, quo discesserat ante,
1597  Ad punctum redeat, diversa at parte locetur,
1598  Fiet, uti, simul e conjunctis viribus illis
1599  Omnibus, haec tantùm vis denique prodeat una,
1600   Illud quae recto possit transferre meatu
1601  Semitae ad extremas a primis sinibus oras.
1602  Quapropter vires

meatu
1601  Semitae ad extremas a primis sinibus oras.
1602  Quapropter vires multae uno tempore agentes
1603  Momine jam pollent aequali, ac una, queat quae
1604  Omnibus ex illis vis texier; oppositoque
1605   Ordine confingi poterit vis quaelibet una
1606  Non aliter, quam si de viribus exoriatur,
1607  Quot libeat, multis; sed enim sit ut aequa potestas

1779  Hanc etiam prorsus rationem invertere possis;
1780   Nam si conveniant et tempus, et area, praeter
1781  Corporis in punctum vires, quoque inesse videbis
1782  Aequales alias illis, queis mobile punctum
1783  Corripitur, pariterque eadem loca respicientes.
1784  Contemplator item, si vis, quam tendere nuper
1785   Diximus in punctum, versa vice tentet ab illo

1894   Collibuit; verùm non per se pugnat, et obstat
1895  Viribus insita vis aliis venientibus extra,
1896  Invitisque aliis ea non contendit eundem
1897  Materiae servare statum, sed sola sine illis;
1898  Quae cum adsunt, socias sibi jungit, et efficit, omnes
1899   Secum ut se certo componant foedere in unum;
1900  Quidquid et hinc exit queiscumque a viribus, illa

1923  Labier, et terrae sorberi faucibus imae.
1924   Jam superà a dictis facili deducere pacto
1925  Ipse potes, curvos cum debeat ire per arcus
1926  Incipere obliquis impulsum viribus illis
1927  Corpus, uti docui, quarum altera, qua semel illud
1928  Est ictum, recto decurrere tramite cogat,
1929   Altera perpetuis impulsibus urgeat usque
1930  In medium

1932  Corpus idem, flexoque haud unquam exire meatu
1933  Posse; et praeterea quaecumque feruntur in arcus
1934   Corpora vel longis sese volventia saeclis,
1935  Obliquis pelli debere a viribus illis.
1936  At cur usque novos haec jungens ictibus ictus
1937  Altera vis, semperque potentior auxiliari
1938  Adventu demum non vincat, corpus et ipsi
1939   Admoveat puncto,

Multo plus ut agat brevioribus intervallis
1980  A puncto; quam cum loca sunt intersita plura,
1981  Tanto plus, quanto foret ipse capacior orbis
1982  Clausus in hic circum spatiis, quam clausus in illis;
1983  Illam praeterea quoque concipe mobilitatem,
1984   E quocumque loco delapsum corpus (eandem
1985  At vim semper habens) quam puncto acquireret ipso
1986  In medio:

61  Fors etiam versis satis, et numine laevo
62  Accidet, ut, post nos quae venerit, addere rebus
63  Non modo nil valeat detectis, sed neque nostros
64  Conatus animo pertingere, et utier illis
65   Semper languidiore animorum percita motu
66  Progenies, memori dimittat et omnia mente;
67  Omnis uti fama, et tantarum gloria rerum
68  Excidat immani rursum superante

145   Alterum in alterius contactus, donec in unum
146  Conveniant cupidi pariter, junctique quiescant
147  In media regione viae, si pondere cymba
148  Utraque pressa pari est; sin impar mercibus illis
149  Pondus erit, liquidum properantior altera tanto
150   Findet iter, quanto leviori merce laborat.
151  Sic itidem longo geminae si fune carinae,
152  Quae neque sint

714  Nonne vides agere hìc ambis vim partibus aequam?
715   Interea funis distenditur, aequalique
716  Victricem trahit hinc puppim molimine, equumve,
717  Praedam illinc, lapidemve, et tantum deperit illis
718  Motus propterea, quantum conceditur istis;
719  Nempe his, quidquid habeant, totum conceditur, illis
720   Pars aliqua eripitur; quare superare necesse est
721  Partem

trahit hinc puppim molimine, equumve,
717  Praedam illinc, lapidemve, et tantum deperit illis
718  Motus propterea, quantum conceditur istis;
719  Nempe his, quidquid habeant, totum conceditur, illis
720   Pars aliqua eripitur; quare superare necesse est
721  Partem aliam; veluti cum corpus molle quieto
722  Occurrit, secumque rapit, licet utraque eandem
723  Contendant

895   Pergere post alio qua sola tempore posset;
896  Sola tamen non est, quoniam novus advenit ictus
897  Continuò gravitatis, eo ut delabier uno
898  Per spatium possit simplex; quo protinus illis
899  Quattuor adjuncto confiant quinque, necesse est;
900   Post septem, post deinde novem, sic impare crescent
901  Decursi numero pro quovis tempore tractus.
902  Et

oportet,
931  Quaeras, illa forent loca quam sublimia, corpus
932  Unde cadens ipsa hac se mobilitate tulisset:
933  Omnes tum poteris, qui fiant, noscere motus
934  Scilicet, ex illis si fingas ante quieta
935   Incepisse locis per sese pondera labi.
936  Alta queas ast ut loca non inquirere frustra,
937  Scire licet decies in sexta temporis ejus

948  Nosse queas, quantum sustolli corpora par sit,
949  Acquirant illam unde cadentia mobilitatem.
950   Sin contra, quaecumque velis, loca certa cadenti
951  Des lapidi, incertam, quantum concreverit illis,
952  Mobilitatem itidem deprendes, quaeque, necesse,
953  Absumantur uti labendo tempora: certa
954  At statuas demum si tempora, et alta valebis
955   Noscere, quantum

atque absistere longe;
979  Quippe videbatur vibrari magna videre
980   Jactu brachia fulmineo, atque audire tonans os.
981  Quod superest, eadem contraria cuncta videbis
982  Illis, quae docui, fieri, cum corpus in auras
983  Recta projicimus sursum, quia vertitur ordo,
984  Transit in ascensum descnsus; proinde ubi motus
985   Incipiebat, et assidue celerabat eundo,

1398  Non pateris, non thure pio, non sanguine, et aris,
1399  Sed quibus ipsa modis, quibus utitur instrumentis,
1400   Omnia dum peragit: propia olli est arte litandum.
1401  Illis praesertim magnus tribus usus, opusque est,
1402  Cum projectarum quovis super aequore laevi
1403  Desuper infixi supremo a vertice ferri
1404  Umbrarum solis motus signamus, et horas:

1412  Usus at est primae prae cunctis maximus unus,
1413  Dum sequimur late vacuo vaga sidera caelo;
1414  Nam primos coni hos ipsos correpta per orbes
1415   Solem obeunt medium, spatiisque feruntur in illis.
1416  Aethera per magnum formae non parva secundae
1417  Est etiam utilitas, quia cernimus usque Cometas,
1418  Cum solem prope sunt simili properare meatu;
1419  Hinc

1515   Est opus; hinc formae quod iter signare secundae
1516  Continuò deberet, eo divertere sensim
1517  Cogitur aëriis offensibus unda; ita cedens
1518  Accedit propius, propiusque meatibus illis,
1519  Tertia queis coni est species, ut diximus ante.
1520   Nam rectae propius semper, propiusque viaï
1521  Fit cuidam; sed non unquam sic pervenit illuc,
1522  Ut

1548  At, quocumque viae flexu uno eodemque manente,
1549  Altera vis spatium manet haud mutata per omne
1550   Aequaque, parque sibi, nec agens non ictibus aequis.
1551  Illis propterea peraguntur legibus îsdem
1552  Hic quoque cuncta, quibus vacuo grave corpus agebat
1553  Aere se, recto sursum deorsumve volatu.
1554  Hoc discrimen erit tamen unum: tempore eodem

1776  Quin et adhuc magis e parvis certissima confit
1777  Interdum ratio, et mentem demittimus infra.
1778  Ordine sic alia infinitè tenuia longo
1779  Fingimus esse itidem genera, et regionibus illis
1780   Admissi miras latitantis prendimus artes
1781  Veri, et tam tenui filo producimus extra, et
1782  Vitamus laqueos errorum, ac frangimus omnes.
1783  Quippe aliter par

2030   Quod discrimen erit per chordas temporis, atque
2031  Per, genus hoc, arcus demisso pondere lapsi?
2032  Id minus invenies, quam parvos esse per arcus
2033  Mimirum, quoniam debetur longius illis,
2034  Majores qui sunt, tempus, quod nempe videmus
2035   Curvare majore sinu, atque recedere chordis
2036  Quos magis a propriis, ut iter quoque longius extet.
2037  Adde,

2046  Invenere modos, sueti et quibus utier olim,
2047  Certe difficiles, implexique, inque pediti,
2048  Atque per ambages ducti, longosque meatus:
2049  Prorsum at deficiant illis, quae deinde supersunt
2050   Plurima praeterea, genus hoc, dicenda, neque apti
2051  Multorum clarandam ad vim sint, exque plicandam
2052  Naturam; longe sunt infra quippe relicti.

8  Nempe modis, et quae coëant in foedera gentes,
9  Qualisque in populos sit late invecta potestas;
10   Atque ita res rebus componens, aequiparansque,
11  Protinus has illis longe distare fateri
12  Cogor, et immenso prorsus decedere tractu,
13  Utpote divinis humanas: scilicet illae
14  Invictae, stabiles, pacatae, aequaeque, bonaeque:
15  

55   Immixtumque bibunt infantes lacte timorem,
56  Inque timore levis puerorum educitur aetas:
57  Regna per Aurorae populos sic omnia constant.
58  Exulat et virtus, et honor de mentibus illis;
59  At gerit ipse vices timor, atque impellit ad orsa
60   Pulchra viros, et magnanimos facit, et generosos
61  Saepe videri; etenim nil praeter grande verentes

cognita constant,
241  Humanam exsuperent mentem, longeque recedant;
242  Obruitur siquidem, propius si tangere tentet.
243  Sed qui transcendunt numerorum denique fines,
244  Illis esse magis multo natura putatur
245   Abdita, difficilisque: tamen sunt inter eosdem,
246  Qui, quia naturam respectant cominus orbis,
247  Directaeque viae, mitescunt denique nobis

sectos huc, atque illuc provolveret arcus.
465   Quae vires hic namque premunt sola desuper, illic
466  Distendunt filum deorsum, virgamve trahentes,
467  Objicibusque vel his se elidunt proinde, vel illis.
468  Ast aliae, quae tum superant, atque a latere urgent,
469  Atque hìc, atque illic sese sunt inter eaedem.
470   Hic aequis spatiis, atque aequo tempore, ut illic,

493  Inter se qualem servant in quolibet orbe
494  Quarta orae circum ductae pars, axis et ipse.
495   Si duo propterea sint corpora pendula filis
496  Tractu non aequo productis, quilibet illis
497  Temporibus fient procursus, quae, repetantur
498  Si semel in sese, respectant mutuà eodem
499  Se pacto, quo se respectant fila vicissim;
500   Proptereaque quater si

520   Porro mobilitas, qua lapsu corpus in imo
521  Effugit, a solis fili non tractibus orta est
522  Distensi, solis ampli neque tractibus arcùs;
523  A solis verum spatiis sublimibus illis,
524  A quibus incepit descensus, quae tamen ipsa
525   A filis pendent longis, et ab arcubus amplis:
526  Mobilitas quoniam est eadem, velut ante probavi,
527  Ac si se

798  Invenisse prius, quo jam sit cumque locorum
799  Forte ratis, quantum terraï distet ab axe
800   Extremo, et quanto nascenti, sive cadenti
801  Sit propior soli, quam quae illis cognita terrae
802  Est regio; exiguum nam tum quo magna refertur
803  Cum regnis haec terra suis, lacubusque, marique,
804  Fluminibusque, et cum sylvis, et montibus altis,

Est regio; exiguum nam tum quo magna refertur
803  Cum regnis haec terra suis, lacubusque, marique,
804  Fluminibusque, et cum sylvis, et montibus altis,
805   Inspexisse globum tentantes, quis suus, illis
806  Inveniunt, locus, et picto super orbe docentur,
807  Tantundem qui distet ab axe, oriensque, cadensve
808  Sol pariter, sibi visus ut est, queat unde videri.
809  Et

transeat astrum
812  Vertice, quamque polo mundi procul ardeat ipsum,
813  Si noscas alicunde; quod a caelestibus ante
814  Consultis tabulis facili potes arte doceri,
815   Illis, queis certum superà est quodcumque, notamus:
816  Exin namque scies, quantùm sublime recedat
817  Verticis, a mundi propiori cardine, punctum,
818  Quantùm et propterea locus ipso a cardine

858  Illa sit in puncto terraï, sciret aperte,
859  Atque id mole super terram referente notaret.
860   Nonne videas aequis virgae a procursibus omnem
861  Pendere hanc penitus rationem, et nitier illis.
862  Nam quae alia est ratio numerati temporis omne
863  Pro varia regione locorum percipiendi
864  Discrimen, veluti cum deficit intercepto
865   Lumine luna, jovis clarum

veluti cum deficit intercepto
865   Lumine luna, jovis clarum aut quae sidus oberrant
866  Astra, nec est facilis, vastum neque tuta per aequor.
867  Nunquam nauta vigil numeris rem tanget, ut illis
868  Non aliquis semper, qui turbet multa, sit error.
869  Vitraque praeterea longorum adhibere tuborum
870   Difficile est, moto cum fluctuat aequore puppis;
871  Nec bene

1461  A sese paulum dimotis, atque revulsis
1462  Partibus. Hinc nostri compendia magna laboris,
1463  Si longi, crassique parum: sed utroque cavati
1464  Si fuerint cunei latere excurrente, quid illis
1465   Non penetres? quid non findas, vinctumque relaxes?
1466  Propterea laviter rasura novacula crines
1467  Est latere ex utroque, rota currente, cavata.
1468  Sic avibus

1696  Non spatia a punctis simul omnibus omnia ducta
1697  Planitiem ad quamcumque queant mutarier; ergo
1698  illius et puncti spatia haud mutata manebunt.
1699  Nam si animo fingas, de punctis omnibus illis,
1700   Quae sunt, materiae, duo sese puncta vicissim
1701  Sola lacessere; erit, quantum unum accedat ut ipsam
1702  Tunc ad planitiem, tantum simul alterum abire

Denique vel curvo quocumque, vel impare motu
1716  Scilicet illa tibi, quae diximus ante, ferantur
1717  Puncta, aut corpora, uti tamen ille sit ortus inerti
1718  Sola a vi, solis itidem cum viribus illis
1719  Internis, quibus inter agunt se corpora, junctâ;
1720   Id punctum commune suum tum sive quietis,
1721  Seu motùs servare statum, neque flectier inde
1722  Debet;

effugiendi
1988  Continuò quoque vim minui, et decrescere, donec
1989  Vis, et circuitus vanescat cardine in ipso.
1990   Vidit item queiscumque locis hanc vim fugientem
1991  Illis oppositas directam semper in oras,
1992  Queis medium cujusque peracti includitur orbis:
1993  Proinde ubi per medium terraï maximus orbis
1994  Transit, ibi est gravitas contraria vi fugienti,

2307  Inversa ratione viae; nil rebus in ullis
2308  Admiratur enim nimium, nil aestimat ultra,
2309  Quam par est; tantum, quae nobis indita, sentit
2310   Pondera naturae vigilans, et ducitur illis:
2311  Scilicet huic aequam rationem accommodat uni,
2312  Incertus vita huc, illuc ne fluctuet omni.

167  Verum hos, atque modos alios, queis tempora, motus,
168  Et spatia, et moles astrorum, et caetera multa,
169  Hoc genus, inveniunt Mensores, tradere noster
170  Non labor est, nos haec et ab illis cuncta petemus
171   Mutua, cum fuerit nobis his usus, opusque.
172   Nunc quoniam curvos in terram luna meatus
173  Continuo facit, in terram vi nititur ire
174  Continua;

327   Immensis dispersa locis, nimiumque remotis
328  Stant circum velut infixa, atque immota vicissim.
329  De genere hoc igitur Sol est quoque, quem loca terris
330  Non adeo disjuncta, illis longe omnibus astris
331  Majorem ostentant, lucis vitaeque parentem
332   Scilicet: hunc obeunt vario famulantia motu
333  Terna bis astra, Deûm praeclarum nomen adepta,

337   Saturnus: media fulgens Sol regnat in aula.
338  Diversis spatiis diverso tempore volvunt
339  Illi se, et vario transmittunt aethera cursu.
340  Queis quatuor distat spatiis Cyllenius, illis
341   Septenis a Sole Venus, sed Terra recedit
342  Bis quinis, aliis quinis Mars insuper: ipse
343  Editus at quanto est plus Juppiter? Huic duo

et lata patescunt.
364  Saepe videntur item caelo nova lumina ferri
365  Stellarum caudas ducentum, aut crine micantum.
366   Qui motus, quae forma viae, legesque meandi
367  Illis sint, patuit demum post saecula longa:
368  Coepimus his aliquam jam certam condere legem,
369  Orbis et immanis partes, quas trajicit astrum
370  Conspicuum, numeris supponere, mensurisque,

498  Circumsepta tenent intra sese utraque puncta.
499   Percipe nunc aliud munus, quod nomina punctis
500  Certa dabit, pulchrumque, et multis utile rebus:
501   Ex illis si nempe vias ad quodlibet unum
502  Marginis inflexi punctum deducere rectas
503  Instituas, utramque ejusdem ad marginis arcum
504  Aequo inclinari flexu cognoscere possis.

Arcùs ad Solem medium quos tendere fingas,
526   Tramitibus, constet par area quaelibet areae
527  Arcu alio clausae, per quem aequo tempore corpus
528  Procurrat, rectisque itidem quoque ductibus; illis
529  Denique temporibus semper respondeat omnis
530  Area, queis agitur corpus quoscumque per arcus,
531   Prodeat ut duplex a duplice, ternaque terno,
532  Cumque illo

596  Ipsa aequantur enim transversis axibus apta
597  Illarum, circum peragunt quas astra, viarum.
598   Jam tribus his, quas nunc doceo, tibi sena teneri
599  Legibus astra, nec unquam illis exsolvere sese
600   Servatum est; quin et simul ipsa secunda cieri
601  His itidem, Comites Saturni his ire, Jovisque.
602  Tertia praesertim hic mage lex deprensa vigere est;

653  Sidera, more globi, circumque inflexa tumere;
654  Visum itidem Solem, et Venerem, Martemque, Jovemque,
655   Haud secus ac Terram, proprio super axe revolvi,
656  Ast illis terraque Jovem velocius; horis
657  Namque decem in se hic integrum circumplicat orbem;
658  Atque ipsum geminis compressum a partibus esse
659  Hinc illinc, medius qua ducitur axis utrinque, et

aetasque virilis
898  Sic postrema coit cum subrepente senecta.
899   Inde etiam facili ratio tum prodita pacto
900   Vera Cometarum; nam legibus ire Cometas
901  Inventum est illis etiam, viresque trahentis,
902  Plusve, minusve, tamen certas sentiscere Solis.
903  Sed dum te motus illorum, orbesque, viasque
904  Edoceo, patere interea, quae credita nempe

958   Propterea nimis a terrae regione Cometae
959  Cum distent, opus est ingenti corporis auctu
960   Esse; quod apparens, ut lata est, indicat ejus
961  Frons etiam; haud ideo concrescunt rebus ab illis
962  Quas vaga, uti fumos, exhalent astra (quod ipsum
963  Nosce alios docuisse), vagis non esse minores,
964  Inveniuntur enim, at majores saepius astris,
965   Et

1327  Demissam in terras jactabant cominus illi
1328  Sese, dum caelum convertitur, exaudire,
1329  Inter et esse choris, vulgo admirante, Deorum;
1330   Haud nimium pugnem, rem tantum auctoribus illis
1331  Tu quoque si dones, neque tum latuisse rearis.
1332   Quidquid id est, alios usus, moremque sequuti
1333  Nos, quaecumque datum est reperire, suisque latebris

cohortes.
1400   Mutuus hic amor est, coëant, junctique ferantur,
1401  Abripiat vis invitos ni major in orbem
1402  Quemque suum procul et cognato a lumine flectat.
1403  Illis proin paulum caeli, quas diximus ante,
1404  Legibus a ternis decedere quemque notamus:
1405   Quin vaga caetera ab his decedere tempore longo
1406  Astra (moventur enim paulum turbata vicissim),

1539  Extra, aut interus diversa, atque altera porro
1540   Cortice dissimili, mage quae condensam, minusve,
1541  Obtegat; ille status puncti haud mutabitur, ut si
1542  Una sinu quaevis ex illis claudat inani:
1543  Propterea neque erit, queat ut mutarier una
1544  In crusta, quae, qua crassa est, hoc ordine eodem,
1545   Quo multae a medio, fiat mage densa, minusque.

1753  Esse queat nobis, stationi intersita binae,
1754  Cognosces itidem, quo scilicet intervallo
1755   Distare inter se par sit caelestia puncta,
1756  Impendere locis quae recta cernimus illis.
1757  Mutatus fili positus tum denique si sit
1758  Ille tibi, non jam quantum debere repertum est
1759  Mutari, credas istud discrimen oriri
1760   A montis, flectunt quo

1779  Materiae, ut docui, raptus vanescere debent.
1780   Interior pars sola trahit, formam ipsa globosam,
1781  Vel referens primo revoluto a segmine coni
1782  Exortam, tantum proin illis, ut quoque dixi,
1783  Viribus, a medio loca quas distantia signant.
1784  Proinde minus paulo gravitatis inesse videtur
1785   Squamigeris in

illa
2164  Rupes, et scopulos, atque inter culmina valles,
2165   Raraque camporum, nec lata sat aequora praefert;
2166  Undis interius variata est, fragminibusque
2167  Illis, de crusta quae tum cecidere ruente:
2168  Quem casus tum forte locum dedit, hunc tenuere.
2169  Ergo non poterat sine magna Terra ruina
2170   Esse, valut nunc est? altos sustollere montes

Tritonumque genus Mortales, monstraque ponti;
2419  Mutaque gens primum pelagus proscindere tantum
2420   Gnara sit, ut pisces, quandoque attollat in auras
2421  Phocarum de more caput, consuescat et illis
2422  Paulatim; sed post audentior unus, et alter
2423  Emergat, victumque sibi quaerere campis,
2424  Saecla propagare, et cultores condere terrae.
2425   Proin partem

172  Circum Solis, uti non possint fingier aeque
173  Distare inter se, quin sit discrimen in umbra.
174  Denique, quod superest, stadiorum millia quina
175   Urbibus esse putes illis intersita prorsus?
176  Posse iter exhaustum metiri tam bene credas,
177  Qui facuint, ducuntque viam, quam longa, labore?
178  Singula quae possunt, quod tu deduxeris illinc,

aliqua, illustrans Solis, qui corpore lato est.
225   Perceptum hinc facile est, quam partem corpore lato
226  Caeli circuitùs Sol occupat, hanc quoque partem
227  Terrae circuitùs comprendi totius illis
228  Debere a stadiis. Sol jam quis nesciat, illos
229  Quam tutum non sit fines servare sine umbra,
230   Et latam Solis faciem, limbisque receptam
231  Oppositis, illo

322  Possia certus ab his, non esse sagaciter illas
323  Tractatas Terrae mensuras; proinde tuaris
324  Congruere inter se non illas posse vicissim,
325   Sed magnum numeris prendas discrimen in illis.
326  At si sexque, decemque retrorsum in lustra abeamus
327  Mente haud immemori, admissique Lutetia muris
328  Pulchrarum rerum, et magnarum daedala mater,

453  Jam mensi, geminos habeat, metirier ipse
454  Quos debes, flexus, in primi vertice montis
455   Tertius extet; erit, latus ut deprendere utrumque
456  Possis in montem excurrens a finibus illis.
457  Extrue nunc aliam speciem, velut ante, triquetram,
458  Unus ad unum illum ut pertingat nunc quoque finem,
459  Alter at hunc primum

638  De tabulis qui cognoscens, numerisque retentans,
639  Diceret haud aequis curvarier arcubus umbras,
640   Sed flexis ovi in formam, qua praedita Tellus.
641  Scilicet haec illis pugnabat, diximus ante
642  Quae fluere ex ipsa gravitate, itidemque voluta
643  Un sese a terra; proin hoc fuit, unde coactus
644  Est alios aliquis gravitatis quaerere fontes,

tumore
888   Sic flecti, e geminis gradibus queiscumque repertis
889  Ut valeas totam numeris cognoscere frontem.
890  At vero a geminis collatis mutua nunc his,
891  Nunc illis gradibus, non certa atque una tumentis
892  Formae, at dissimilis ratio diversaque prodit.
893   Adde et, post etiam graduum quaae mensa suere
894  Diversis spatia in regionibus, ipsa figuram

illas
1390  Praeferat iracunda nives, brumalia regna.
1391   Haec multi radiis Solis tribuere, putantes
1392  Esse vel a nivium cumulatis montibus, illis
1393  Sive repercussos a densis aeris auris,
1394  Nequidquam. Quoniam nimis alta conditur ardens
1395  Terra Sol mediae brumali tempore noctis,
1396   Tempore quo septem

numeros Phoebus, prope Juppiter octo,
1740  Sex Saturnus habebit; at his praestare repertum
1741  Tellurem, quoniam est decies compacta quaternis.
1742   Illis praeterea possis in quattuor astris
1743  Noscere, quae constet facie in cujusque superna
1744  Quaelibet inter se gravitas collata vicissim;
1745  Namque ea materiae bene congruit, et repetitis

1770  Haud tamen idcirco est, nequeas ut credere, Terrae
1771   Cum nimium ad Solem sit, saturnique, Jovisque
1772  Parvula materies, Veneris, Martisque quoque esse
1773  Fors magis exiguam, multo illis quippe minorum.
1774   Hinc facile efficies, prope librae examine possis
1775  Ut Solem hinc, illinc errantia sidera cuncta
1776   Pendere, non longe secus, ac quae parva movemus

ea respectant, turbabitur, atque meatus,
2001   Quo punctum inter se circa commune volarent,
2002  Invertent formas, seseque novo ordine flectant,
2003  Prendier haec sensu ut variantia possit ab illis,
2004  Desuper alterutro qui vitam corpore ducunt,
2005  De Terra incertos ut Lunae est prendere motus.
2006   Ergo hos incertos, age, motus, nitere, certa
2007  Si ratione

2115   Altera pars retrahit Terrae de corpore Lunam
2116  Vi primae officiens a fronte, adversaque prorsus.
2117   Altera vis, geminas quam nuper solvimus ipsi
2118  In partes, ea tota locis extinguitur illis,
2119  Fulget dimidia tantum queis Cynthia fronte;
2120   At subito redit in lucem, atque adolescit eunte
2121  Ulterius Luna, loca dum jungentia tangat,
2122  In quibus

Proptereaque locis lentissimus ille, necesse est,
2174  Existat motus, contraque celerrimus idem
2175  Pro variis. Verum est, veluti jam diximus ante,
2176   Ad Terram gravitas minor his, et major in illis;
2177  Vi siquidem gravitas a prima augetur in illis
2178  Vanescente alia, sed in his contraria prorsus,
2179  Triplaque vi primae haec fiet; decrescere triplo

Existat motus, contraque celerrimus idem
2175  Pro variis. Verum est, veluti jam diximus ante,
2176   Ad Terram gravitas minor his, et major in illis;
2177  Vi siquidem gravitas a prima augetur in illis
2178  Vanescente alia, sed in his contraria prorsus,
2179  Triplaque vi primae haec fiet; decrescere triplo
2180  Propterea hic gravitas, plusquam illic crescere debet.

2348  Proinde mari faciles ventos, caelique nitorem
2349  Nauta soluturus patrio de littore longum
2350  Dum sedet expectans, in mensura tempora Lunae
2351   Quattuor inquirit; nam credit quattuor illis
2352  Temporibus Lunam caeli convertere mores,
2353  Non aliis, tunc imbriferas dispellere nubes,
2354  Ventorumque feros compescere posse furores,
2355  Inque aliud differt

nostro tunc aere denso
153  Fracti divers circum ratione meantes
154  Ibunt in varios radii, pulchrosque colores,
155  Proinde colent alto superam Thaumantida caelo.
156   Haec illis monstrabit iter fax maxima in undis
157  Aequoreis, plusquam nobis Cynosura, Heliceque;
158  Fixa manens etenim, qua sint regione, docebit,
159  Quoque loco positae volitantes per mare puppes.

524  Illa altum ad mediae lucis devenerit orbem
525  Scilicet, ad cursus primi, qui est maximus, horam.
526   Postremo sunt haec in moribus annua moti
527  Oceani. Magis exsiliens turgescit in illis
528  Temporibus, luces queis fiunt noctibus aequae,
529  Cynthia si fratri conjucta, oppostave flectat,
530  Quam cum Sol tetigit caeli vertentia signa.
531   Tum quoque

648  Quid fiet? Partes si Terrae prorsus easdem
649  Commoveant, aut oppositas; super axe tumescet
650  Illas directo Terra, oppositasque per oras;
651   Namque axes geminis prognati viribus illis
652  Efficiunt unum, qui tanto est longior, axem,
653  At cum axes utriusque obversi ad sideris oram
654  Non jam conveniunt, verum inclinantur

bis ultra;
691   Maior et excursus tum sit, polientior extat
692  Cum Phoebi vis ad Lunae collata vigorem;
693  Ocyor atque locis idem est excursus in illis,
694  Queis adversa meat Soli, conjunctaque Luna,
695  Nec non et quarta queis orbis parte recedit;
696   Proinde locis mediis, in parti scilicet orbis
697  Qualibet octava,

865  Lunai quae sunt variis in moribus, omnes
866   Immane errabant, confectarentur in arcu
867  Dum Lunam gemino hoc; alia regione nec omnes,
868  Nec nimium, fraus forte illis tum siqua subesset.
869  Porro, plus debent sensum turbantia cuncta
870  Afficere in parvis rebus, quam grandibus; illis
871   Nam facile emineat, quod in his vanescat; in aestu

867  Dum Lunam gemino hoc; alia regione nec omnes,
868  Nec nimium, fraus forte illis tum siqua subesset.
869  Porro, plus debent sensum turbantia cuncta
870  Afficere in parvis rebus, quam grandibus; illis
871   Nam facile emineat, quod in his vanescat; in aestu
872  Illa ideo apparent parvo, in majore latescunt.
873   Tempore quo Phryxi Vector, vel Libra comantem
874  Fert

inertem,
882  Adveniunt aestus, minimive, ut diximus ante,
883  Summus erit minimusque sed alter deinde, vel alter.
884   Denique cognosces quoque fluctibus augmina reddi
885  Illis temporibus multo majora, quibus Sol
886   Aspicit oppositam sibi, conjunctamve sororem,
887  Ipsi si Soli proprior sit Terra; propinquo
888  Nam magis

Praetereuntis, adhaerescunt properantibus auris
1338  Circum astrum affusis, facile illabuntur et intro,
1339  Immixtaeque novi regni interiora pererrant.
1340  Hospes ibi assuescit paulatim moribus illis
1341  Materies; semperque magis fugiente Cometa
1342   Ob mitescentem sit ibidem densior aestum.
1343  At diuturna ubi se porro fuga magna revolvit
1344  In Solem, et

1375  Aeris, in qua sunt, phoebei semper in una
1376  Perstant se circum volventia: materiemque
1377   Illam exhalantem si primitus insinuatam
1378  Forte recepissent, atque illis rejicere oris
1379  Possent, a primo jamdudum tempore cunctam
1380  Ex se effudissent, prorsusque effoeta recentem
1381  Non jam concipere, atque iterum profundere possent,

Huic Comiti, tabulisque novis inscripsit, ut inde
391  Praedici possint medii ipsi pene labores.
392  Attamen et suberant discrimina tum quoque quaedam
393  Temporis, ut numeris semper quid fraudis in illis
394   Saepe retentatis esset tamen: illius usque
395  Prodibat praecox labor, aut cunctantior omnis.
396  Vera sed et porro patuit discriminis hujus
397  Et lex et ratio;

sese inter eorum.
536  At non has Stellas positus mutare notatum est
537  Protinus; exigno proin vastum hunc aequiparare
538   Usus erat puncto, tellus quem conficit, Orbem,
539  Illis confertur dum cum distantibus Astris,
540  Ne subito ratio illa trahat vix orta ruinam.
541  At post convertis oculis ad Sidera multa,
542  Directisque tubis immotis, vitrea septa

698   Tempore cum loca, causa prior tres differat illa
699  In menses peragranda locorum puncta; sed una
700  Conjunctae faciant causae, haec ut tempore quodam
701  Finat in medio, magis incipientibus illis
702  Mensibus, aut contra vicino abeuntibus; harum
703   Major ut alterutra est nimirum causa, minorve.
704   Nunc age, si noscas ex his quoque mobilitatem
705  Luminis esse

777  His causis perquam paulum abducuntur ab ambis
778   Errorum, quoniam quod diximus esse secundum
779  Jam genus illorum, vix partem, tertia quae sit,
780  Aequet particulae, quae ex illis scilicet una est,
781  Unde gradus consit; spatio deducere corpus
782  Aegre illo possit, decies quod partibus extet
783   Mille minus spatio, quod nos corpusque sit inter.

819  Sidera prae tractu distabunt, annuus orbis
820  Terrai quo latus is est, non terque, quaterque
821  Aut decies, aut terdecies iterumque iterumque,
822  At mille in tractus repetitis tractibus illis
823   Bis centum; lux et cum lati permeet ejus
824  Orbis dimidum, parte horae, ut diximus ante,
825  Octava, plusquam post annos sidere ab alto
826  Perveniet senos eadem.

quanto hoc nimirum est amplius ipsa
1110  Aut pluma, aut charta, qua crassa est. Si bene nosti
1111  Quantus sit digitus, si quam sit crassa papyrus,
1112  Plumave, collatae spatiis ingentibus illis,
1113   Percipies, tenuis quam sit lux, quamque minuta.
1114  Hoc alia multi vincunt ratione, tuentur
1115  Dum radios penetrare domum trans tenue foramen
1116  Occulsam,

1749   Fila alia. Idcirco de cunctis orbibus istis,
1750  Qui tot erunt, quot eo sunt parva foramine puncta,
1751  Quorum hos atque illos imposuisse necesse est
1752  His super atque illis, multo distensior orbis
1753  Efficitur, multoque rubentior; in medio lux
1754   Vividior tamen; at limbo langeuentior omni est.
1755  Ergo hic filorum fractus, vitroque maniplus

2439  Omnia. De nigris ibi nigra parentibus exit
2440  Progenies nigros itidem paritura nepotes,
2441  Ex albis hic ut veniunt genitoribus albi.
2442  At si forte venit soboles his nigra, vel illis
2443   Candida, portenti genus, alte alicunde receptam
2444  Materno esse animo formam dixere, uteroque
2445  Cum coeptant fingi, tinxisse tenerrima membra.

Flexu infringetur, quo scilicet ante, subibat
619  Cum guttam; quoniam chorda intra quaelibet orbem
620  Extremis flexus facit ambis partibus aequos;
621  Utque obliqua via est proin egredientibus, illis
622  Sic fuit ingressis. Filum quapropter in auras
623  Egressum debet quttae inclinarier aeque,
624  Ac prius, endogredi cum jam tentabat in undam.
625  Proin intercipiens

necesse est,
645  Concurrant his illa, coloresque uniter apti
646  Omnigeni nequeant vires educere seorsum,
647  Ut videantur, et hos possis distinguere ab illis.
648  Quae nunquam reflexa exibant fila, per omnes
649  Continuò tractus sese confundere debent
650  Immixta: at reflexa semel, vel saepius intra
651  Guttam quae fuerint,

834  Atque alii; ducit proprios viola ultima sucos,
835  Iridis ut fieri cernas super ore secundae.
836  Haec ad rorantes pluvio nunc aëre guttas
837  Quam facile est transferre, et in illis Iridis ortus
838  Noscere! ab hoc primum patuit tentamine certe
839  Et res et ratio paulatim, adapertaque tota est.
840  Multarum haud primum

regione tubi, et radiis coëuntibus una
1509  Formatur species, orbem tu scilicet aptes,
1510  Inque feras, media pateat, quam lens est altera lata;
1511  Namque, ibi conjunctis radiis, datur exitus illis,
1512  Qui vacua hac orbis coëunt in parte, negatur,
1513  Qui coëant alia, et possint confundere fines.
1514  Quapropter certo, et claro fit limite imago,
1515  Nec

118  Fila extent primo varia, et paria omnia circum
119  Caetera; quae fuerint tunc intervalla, notatum est,
120  In sese repetita, iterum repetitaque, chordis
121  Respondere illis, semel in se sed repetitis,
122  Quae chordae melici sonitus discrimina reddunt.
123  Corpora sin varia, et circum paria omnia constent
124  Caetera, dum in corpus radius de corpore migrat,

Aërio tractus, qui sit tranandus, ut illac
216  Transeat, ast istac nequeat transire, iterumque
217  Transeat, atque iterum nequeat transire repulsum.
218  Tum si crassa locis quam lamina constet in illis
219  Omnibus invenias; certa intervalla videbis,
220  Queis transit lux, aut resilit, metirier illa
221  Ut possis facile, et vero cognoscere tractu.
222  Altera post

intervalla videri
234  Lamina, quae prius, inter se licet ordine eodem
235  Constent, at primis tantum distantia filo
236  Uno in quoque, velis ut si tres reddere partes
237  Illis, haec partes sit habere necesse quaternas;
238  Est etenim tanto lucis subeuntis in undam
239  Accessus rectam ad regionem major ab auris.
240  Sic alios etiam possis inferre liquores,

vicissim,
508  Intervallaque proin majora, minoraque habebunt;
509  Ut si aliis mille haec decies sint, debeat unum
510  Addi aliis, minuive, aliis duo, terna, quaterna,
511  Illis plura tamen, species quibus est nova filis.
512  Ergo cum faciem lamellae fila secundam
513  Tangent, multa vice in transmissis, multa regressus
514  In vice erunt cujusque unius fila coloris:

ex se jactare colores,
778  Ut densatorum varia est natura globorum.
779  Humor enim qui pellucet, queat an ratione
780  Ullâ aliâ tot se nunc his circundare fucis,
781  Nunc illis, quam quae molis diversa globorum est?
782  Nunc ut, quam crassas habeant quaecumque minores
783  Corpora particulas, itidem quoque scire per illos
784  Annellos possis, partiti quos sumus ante

806  Lux in flaventem convertitur illa virorem
807  Multarum, in flavum prorsum, auratumque colorem
808  Multarum, aut rubeum; quin lumine lumen in alterum
809  Itur ab uno, ut succus ab illis evolat humens,
810  Particulaeque coloratae stipantur, et una
811  Fors quoque concrescunt constrictae glutine denso.
812  Jam viridis color ille uno ordine stare colores

829  Spisset, et adstringat, series si forte secunda
830  Purpuream violae lucem cohiberet, acetum
831  Attenuans partes converteret in rubra lympham
832  Lumina, quae primo stant ordine; partibus illis
833  Contra spissatis, foret ordinis ista secundi
834  Lux viridis, verum tum non tam pura niteret
835  Lux rubra, et viridis, revera ut pura videtur.
836  Haec bene

912  Inspiciens vires cujusque. Hae scilicet essent
913  Argento in vivo, si pelluceret, ut unda,
914  Tantae, ut si radius septenis distet ab axe
915  Partibus ante aditum, non post nisi debeat illis
916  Introrsum valide infractus distare duabus.
917  Hujus quapropter partes, queis exsilit idem
918  Ille color, qui de bullis resilire videtur
919  Undae, tantundem

est causas tantarum inquirere rerum,
1001  Et cur se radii recta regione propagent
1002  Per vacuum, cur frangantur, saliantque, vicesque
1003  Cur redeant illis frangendi, atque exsiliendi.
1004  Congerere exemplo formicae, atque undique multa
1005  Hac cumulare tenus contendimus: utitur illa
1006  Collectis tantum comportatisque; neque ultra

1237  Quapropter varie quidam, varieque refracti
1238  Interius radii non jam prodire sub auras
1239  Incolumes possunt, et tanquam errore viarum
1240  Decepti lassantur, et imminuuntur, et illis
1241  Tandem evanescunt obeuntes in labyrinthis.
1242  Rara potes magis hinc cognoscere corpora, quam nos
1243  Credamus vulgo, crebrisque intersita rimis.
1244  Undai

1419  Sit spatium quoddam, punctis et in omnibus ejus
1420  Sint vires, et agant recto ipsa ad puncta meatu,
1421  Atque pares intervallis aequalibus extent,
1422  Mutenturque illis mutatis ordine quovis.
1423  Ingrediantur id in spatium jam mobilitate
1424  Puncta pari duo, diversas sed euntia in oras:
1425  Illa quidem spatio dein egredientia eodem

1459  Aequales cum sint in cunctis mobilitates
1460  Particulis, quibus est eadem natura, sub oras
1461  Quasviscumque ierint ingressae, ut par quoque constet
1462  Intervallorum ratio, quae diximus, illis
1463  Isdem in particulis, sintque ordine semper eodem,
1464  Nec varia inter se variis pro flexibus extent.
1465  Percipies etiam radium, trans corpora mittit
1466  Cum se

nitens violae mutari plus via debet
1517  Trans mage confringens corpus; debere fatendum est
1518  Sic celerare magis, cunctosque anteire colores;
1519  Trans minus infringens contra praevertier illis,
1520  Atque aliis citius rubicundo hic lumina ferri.
1521  Harum sed quae sint discrimina mobilitatum,
1522  Non sinat ipse adeo pernix agnosse volatus:
1523  Si tamen est

media umbra manet jamque amplior, ipsis
1814  Usque magis cultris ad se accedentibus: at sunt
1815  Luminis a?ctati tractus mage; nempe patescit
1816  Queis magis umbra, locis hi diminuentur in illis:
1817  Donec cultorum in contactu denique lucis
1818  Desinat haec species bifidae, et nox omnia velet.
1819  Quae detorta minus pars luminis, interiores

1896  In spatio majore, fit illo a lumine, distat
1897  Quod magis a cultris, minus atque infringitur intro,
1898  In spatioque minore, minus quod distat ab illis,
1899  Et magis introrsum diffractum excurrit, abitque.
1900  Tunc quoque latescens, aliaque abducta secante
1901  Alterutra ex ipso concursu fimbria, ductu
1902  Tali

2209  Haud pauci, quibus est simplex natura, colores
2210  Commixti possint unius gignere nobis
2211  Notitiam, qualem naturae simplicis alter
2212  Deferat in cerebrum prorsus diversus ad illis;
2213  Ictus quandoquidem venientes tempore eodem
2214  Diversi, possint medios aequare tot ictus:
2215  Aeratis sic bina tubis pila pulsa per auras
2216  Tanto disrumpat

2271  Illuc particulas urgens, celeremque tremorem
2272  Incutit; exoritur tum mutua particularum
2273  Mutato positu inter se, vis excita quaedam
2274  Majores motus adjungens motibus illis.
2275  Protinus a motu calor exit: fortior hic si
2276  Ob validas fiat vires, magnosque tremores,
2277  Usque adeo partes serviscent corporis omnes,
2278  Candente ignis

7  Dignaque perpetua, cupiunt quam inducere, nocte.
8  At nunc multa mihi, quae non ita clara, supersunt
9  Evolvenda; movenda imis est, eque ruenda
10  Natura e latebris, et caligantibus illis,
11  Ad quae non detur, nisi longe assistere, lustris.
12  Hunc etiam juvat extremum imposuisse laborem,
13  Ad vires elementorum et primordia labi
14  Scilicet, unde omnis

Deciduas subito, et nigras, et prorsus inertes.
396  Et quoniam, vocitant oleum quod sulphuris, extat
397  Huic oleo prope par natura; et sulphur haberi
398  Possit item geminis ut constans partibus illis,
399  His fixis, istis fugitivis, glutine amico
400  At simul aptatis ita, ut hae fugientibus istis
401  Effugiant etiam, raptataeque usque sequantur;
402  Sulphuris hinc

colla jubaeque,
604  Nec suffulta suis pedibus stant pectora, et armi,
605  Immansuetaque vox proprio non infremit ore;
606  Exsurgunt formae variae, semperque figuras
607  Illis serviscens lustris natura reformat,
608  Exustasque novis terorribus implet arenas.
609  Ut lymphâ trahitur sal, et sale lympha vicissim,
610  Sic quoque multa trahunt lympham, plusquam ipsa

625  Paulum vitra, ingressae aeque non altus ubique
626  Est locus undaï, nempe hac celsissima surget,
627  Qua coëunt vitra et tenuissima, crassior exin,
628  Et fiet minus alta minusque, abeuntibus illis
629  A sese, certoque sinum curvamine flectet,
630  Tertia quod referat proscissi segmina coni.
631  Sic quoque conscendet gemina inter marmora lympha,
632  Proin et vi

917  Atque pari, an contra diversa, dissimilique
918  Omnia, uti rerum diversa effingere possint.
919  Quaerendum porro est, spatiis quae debeat esse
920  In primis vis, et postremis, scilicet illis,
921  Effugiant nostros quae sensus, vel quia parva,
922  Vel contra quia magna nimis, nec adire queamus
923  Servantes infra longe, suprave locata.
924  Jam non esse parem

1209  Contra at dimotis paulum, vis excita surgit
1210  Magna trahens, nec abire sinit de limite noto.
1211  Uno proin moto puncto, moveatur et alterum.
1212  Sic admota manus lapidi cum finibus illis
1213  Jam stetit, ad sensus spatium non accidit illud,
1214  Quod superest, ac tum tentanti ultra ire negatur
1215  Pellentes propter vires; proin

1255  existat raptus contactu, et particularum
1256  Num sic excludas cuncta intervalla, minutis
1257  Quin nequeat vel adhuc istis prodire repulsus?
1258  Quandoquidem cum sunt illis in finibus inter
1259  Nimirum raptum partes, interque repulsum,
1260  Mutua tam valida possunt ratione teneri,
1261  Ut fieri non sit mirum, quae facta videmus.
1262  At

1384  Namque tua e regione dies vertuntur in omnem
1385  Circum continuo terram; et diversa per orbem
1386  Diversos habuere dies loca cuncta, tuam dum
1387  Ultimus illustret regionem ex omnibus illis
1388  Prorsum infinitis, quem quod succedere primo
1389  Ipse vides, illi confers, vocitasque secundum;
1390  Nam coit incipiens primi cum fine, sed ante
1391  Finem hujus

1704  His tibi suppositis curvum nunc perspiciamus
1705  Illud iter, spatiorum in quo omnes ponere possis
1706  Inter materiae duo tenuia puncta jacentum
1707  Mensuras illis pro viribus, esse trahentes
1708  Quas, et pellentes contra jam diximus esse.
1709  Concipe propterea de puncto quolibet axis
1710  Flexibus eductam

duo exagitant cum sese puncta vicissim,
2026  Esse in utroque parem motum, oppositumque necesse est,
2027  Hos ita servabunt agitata, agitantia ritus
2028  Corpora, quandoquidem punctis conflantur ab illis;
2029  Aeque proinde et agunt, et aguntur corpora partes
2030  Semper in oppositas. Hinc illae denique leges
2031  Fluxerunt, multo supera quas diximus, omnes:

in limite sese
2153  Sistant, unde negent jam tunc immota reverti.
2154  Mollia nonne vides ex hoc consistere multa
2155  Corpora, quae nequeant primam instaurare figuram?
2156  Illis in spatiis si contra puncta locata
2157  Sint, ubi divulsis stet longe a limite limes,
2158  Mutatis spatiis non paulum, limite limes
2159  Mutari non possit item; proin puncta reverti

utrumque simul, sed eodem in limite perstant,
2207  Nec spatia inter se mutabunt, sive recedent,
2208  Seu contra accedent puncti distantis ad oras,
2209  Quod tantum exagitat, quantum exagitatur ab illis,
2210  Verum motus erit duplo cunctantior illinc,
2211  Quandoquidem dupla est in punctis massa duobus.
2212  Nunc si pro puncto hoc uno, longeque remoto

2388  Aequales opus est, existant raptibus; ergo
2389  Compositae hae vires raptantes e latere uno
2390  Punctum, per medium flexum, quem diximus ante,
2391  Transibunt, illis nimirum e quattuor unum;
2392  Quo pariter debet transire ora illius orbis;
2393  Ejus id officium est namque inter caetera notum.
2394  E genere ille tibi sit limes proinde secundo;

2524  Sortitur; veluti multis quod flumen in oris
2525  Errat, et hos praeter populos, et labitur illos
2526  Moribus et patrio inter se sermone remotos,
2527  His diversa refert atque illis nomina terris,
2528  Quae nemus, aut vallis monti subjecta nivali
2529  Commutat; longinquum undas devolvit easdem
2530  Ad mare, quae gentes varias, quae regna rigarunt.

eventum nos Aedipos esse coepisse tecum contenderet. Ambiguas res nimirum facile ad quamcumque partem flectimus, utque lucos ac praelia in nubibus, sic in veterum fabulis multa, quae illi ne suspicati quidem fuerunt, intuemur, atque in illis interpretandis plus nos ipsi fingimus, quam illi in lucubrandis. Sed pugnare tecum nolo, liberalius etiam agam, et concedam illo fidium involucro fuisse revera omnem gravitatis doctrinam, ac duplicatas reciprocas, ut vocant, illas

enucleate, quam diu in omni illa expedienda doctrina immoretur? Nonne, quasi lege aliqua impeditus, quae vetet doctrinis immisceri fabulas, in medio fabularum aestu instituti sui repente immemor missas facit allegorias, et rem omnem illis fingendi integumentis exsolutam ac nudatam explicat? Hoc loco A., quidni igitur, inquit, controversiam jam omnem sublatam confitemur? et poetis cum data opera sese ad disciplinas versibus illustrandas convertunt, ab omni

Scitis enim quam multi, neque ii quidem indocti, sacra potius sine cantu ac tibiis, ut ajunt, quam poetam sine fabulis esse posse affirmant. At nos, inquit A., non leviorem Hesiodi, quem paulo ante legebam, auctoritatem illis opponemus. Ast nimirum in Ascrae vallibus a sese auditas esse verosimiles fabulas, sed veritatem ipsam item nosse, atque etiam malle dicere.
Ιδμεν ψέυδεα πολλά λέγειν ετυμοισιν ομοια

ac sermonis simulatione quidpiam recesserint, resque gestas per se ipsi narrandas susceperint, narratores tum esse, non imitatores, nec poetas appellandos pronunciat. Quare quid Didascalicis fiet? Quid ex eo poetarum artificio reliquum illis erit? cum non modo in nulla actionum imitatione versentur, sed ipsa etiam hujus imitationis quoquo modo simulandae instrumenta fabulas illis auferamus. Tum A. me etiam, inquit, vehementer moveret, ac frangeret

appellandos pronunciat. Quare quid Didascalicis fiet? Quid ex eo poetarum artificio reliquum illis erit? cum non modo in nulla actionum imitatione versentur, sed ipsa etiam hujus imitationis quoquo modo simulandae instrumenta fabulas illis auferamus. Tum A. me etiam, inquit, vehementer moveret, ac frangeret Aristotelis auctoritas, quem poetices conditorem jure nuncupas, et quem aeque aliarum complurium doctrinarum artificem appellare possumus, cum tot

neque singulas levesque tantummodo res, sed universas ac maximas miro artificio possunt effingere, atque omnem conspectum et imaginem naturae quasi tabulam nobis ad intuendum proponere? Itaque hanc infinitam naturae imitationem illis esse attributam, eorumque facultatem his pene immensis vagari finibus ab Aristotele fuisse animadversum etiam sine ullis testibus ob singularem illius ingenii magnitudinem mihi satis persuadeo. Sed id ipsum locupletissimo Laertii

in bibliothecis pene delitescere; Areosti vero Orlandum veterum vestigiis non tam sollicite insidentem, ac nonnunquam ab ipsa veritate naturae ultro aberrantem, tamen ob mirum istud dicendi genus videbam in manibus omnium esse, ac meipsum illis deliciis, ac pene praestigiis rapi, atque allici sentiebam. Tum A. quare sublatis atque exsolutis his tanquam nodis, quid dubitabimus jam illud statuere in humanarum actionum imitatione non esse reponendam omnem poetarum

defixa mens majores etiam habet impetus, ut, quae penitus intimeque perviderit, pulchre item splendideque efferat. Quare poetarum animos excitat haec artium doctrinarumque cognitio, et quasi materiem viresque suppeditat illustribus illis simulacris, quibus asperas res ornant, obscuras ac difficiles illuminant, et quasi quibusdam insignibus variant, ac pene depingunt. Quanquam quae pictura exprimere tam apte potest, tamque multipliciter, quae poetae interdum ex

quadam ac figuris instruunt. Tum ego, sed si Didascalici, inquam, in suis versibus efficere isthaec omnia possunt, quid jam erit ab eorumdem praestantia fabularum decessione detractum? Aut cur non aequo animo fictis illis commentis careamus, cum haec eadem nec minus ubere ornamento compensent, nec ipsi fabulis fere dissimili? Hoc loco A. bene, inquit, narras, cum has poetarum formas, ac dicendi figuras fabulis similes affirmas. Ex iis

neque antea mihi perspectam fabulas inter, ac figuras cognationem aperuistis, eoque magis probatis, quo aegrius, nescio quomodo, ferebam a Didascalicorum versibus omnino exclusas esse fabulas, quarum obscuritatem ac latebras illis tantum ademptas, jucunditatem pene restitutam esse video. Sed venit in mentem id a vobis exquirere, quomodo putetis oriri potuisse hanc ipsam inter fabulas, et has formas dicendi affinitatem? Nam neque casu hanc tantam similitudinem

quae plausu, quae clamores efficit. Tunc ego paulum subridens, ain vero, inquam, an vos ex praestantiore quaque arte subsidia ad poetas ornandos colligetis? Neque enim satis habuistis in formis conficiendis picturae imagines ac simulacra illis impertiri, nisi nunc musices concentus, ac sonos etiam tribuatis? Quid ni vero, inquit A., tribuamus, et cognatam illam humanis auribus atque animis harmoniae rationem illis potissimum adjudicemus? Si inanes vocum

formis conficiendis picturae imagines ac simulacra illis impertiri, nisi nunc musices concentus, ac sonos etiam tribuatis? Quid ni vero, inquit A., tribuamus, et cognatam illam humanis auribus atque animis harmoniae rationem illis potissimum adjudicemus? Si inanes vocum flexiones, et nihil significantes tibiae soni in nobis tam varios tamque jucundos motus excitant, quam validius animis illius harmoniae vis dominabitur, quae sonos verbis,

capiunt, et nostra magnopere intersunt, nosque propius attingunt. Temperatior autem dicendi modus, veritatis nimirum docendae, didascalicis poetis erit adhibendus. Verum, si Epicorum vires eisdem minus conveniunt, non idcirco sui etiam illis comptus venustatesque desunt. Menander Homeri similis esse noluit, neque vitio sibi dandum putavit, si propriis contentus dotibus, alienis careret. Tum B. an, inquit, didascalicos, quoniam in remissiore scribendi genere

cum suavibus hisce motibus tam arcte conjungitur. Nosti enim, quem ictum habent, quo pellunt animos, falsae illae atque inanes affectiones; quam jucunde agitamur, cum amamus, cupimus, expavescimus. Similitudine rerum abrepti nos ipsos in illis fortunae commutationibus versari fere credimus, et affinitatis quadam conjunctione commovemur. Haec ab ipsis naturae initiis profecta, et in omnium insita sensibus subito nos excitant; illa autem, quae tam longe a nobis remota

validiora erunt haec ipsa invitamenta naturae? Quam labentur vehementius, tanquam amentatae hastae, et quam altius intimis sensibus inhaerescent? Hanc igitur scientiae ac humanitatis societatem si Didascalici sequentur, quid est, quod illis singularem movendi et delectandi opportunitatem non concedamus? Quid enim aliud indicant illi Sirenum cantus, qui ab Homero tam valentes ad sapientis animum fuisse memorantur, ut Ulisses de suis, qui uberem rerum scientiam

in philosophia non ipsis dabimus, ut peritissimis placeant. Nam quod ne doctis quidem ipsis patere promiscue aditum ad suos versus sinunt, sed praestantiorum tantummodo suffragia postulant, quis hoc in illis jure reprehendat? Cum Socraticis olim laudi fuerit, quod iis tantummodo scriberent, qui essent et philosophia et politioribus litteris exculti, cur non idem consilium in his artium docendarum poetis erit aeque commendandum? Si eos

atque ad unum finem spectantium pulchritudinem in suis artificiis conantur imitari, cur eandem Didascalici, si propriam minus habeant, non item mutuentur, ad seque transferant? Quod Pictoribus, Architectis, Musicis concedimus, cur illis invidebimus? Nam si ex ipsa rerum conjunctione potest isthaec carminis colligatio proficisci, qua ex re aptius eadem, quam ex his Didascalicorum argumentis orietur? Quod unquam facinus, quae hominum actiones possunt tam multas, ac

dum Didascalicis tantam rerum magnificentiam tribuis, sublimius quoddam carminis genus ab iis postulas, quam quod hominum ingeniis convenire possit. Si in coetus, et concilia deorum musas introduci oporteret, nullum certe esset, quod illis dari posset, neque majus, nec diis auditoribus dignius, quam quale est a te adumbratum de rerum ordine ac mundi conformatione carmen. Cur vero, inquit A., non censeamus etiam inter homines versari posse divinos eosdem

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report