Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: parte Your search found 2771 occurrences
First 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1988-2129:1988. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 13 | Paragraph | Section]
1989. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 19 | Paragraph | Section] Grahami,
1990. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 29 | Paragraph | Section] colore minisque
1991. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 37 | Paragraph | Section] locorum,
1992. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 37 | Paragraph | Section] ultima meta.
1993. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 39 | Paragraph | Section] torpent in corpore vires.
1994. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 41 | Paragraph | Section] quidem in medio Titan. At qua ampla coruscis
1995. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 49 | Paragraph | Section] 35
quoniam transverso calle feruntur
1996. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 49 | Paragraph | Section] feruntur
1997. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 53 | Paragraph | Section] vices mensesque novatos
1998. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 57 | Paragraph | Section] ter senis dum evolvitur annus ab annis.
1999. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 63 | Paragraph | Section] in auras,
2000. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 67 | Paragraph | Section] percellit et ambas
2001. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 83 | Paragraph | Section]
2002. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 83 | Paragraph | Section] nitentem
2003. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 91 | Paragraph | Section] per omnes
2004. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 93 | Paragraph | Section] non et celare sub umbra
2005. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 93 | Paragraph | Section] jubar terris arcere diemque.
2006. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 95 | Paragraph | Section] Olympo
2007. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 97 | Paragraph | Section] visum,
2008. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 105 | Paragraph | Section] volans praevertit Eoasque
2009. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 107 | Paragraph | Section]
2010. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 107 | Paragraph | Section]
2011. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 115 | Paragraph | Section] *
corr. ex imittit in umbram.
2012. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 115 | Paragraph | Section]
corr. ex imittit in umbram.
2013. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 115 | Paragraph | Section] atque rotundo
2014. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 115 | Paragraph | Section] debet in orbem
2015. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 115 | Paragraph | Section] ora,
2016. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 129 | Paragraph | Section] umbrifer orbis.
2017. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section]
2018. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section] crura receptet.
2019. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 131 | Paragraph | Section] si eadem 26
minus a Phoebeo tramine distet
2020. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 133 | Paragraph | Section] tumenti.
2021. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 133 | Paragraph | Section] adversa e regione tumentem,
2022. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 133 | Paragraph | Section] adhuc nodis, potent praetexere dorso
2023. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 137 | Paragraph | Section] nodi nexu vel proxima nodo
2024. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 137 | Paragraph | Section] utroque
2025. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 139 | Paragraph | Section] Titan uno dum circuit orbem
2026. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 141 | Paragraph | Section]
2027. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 141 | Paragraph | Section]
2028. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 147 | Paragraph | Section] ad partes motus transferre diurni
2029. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 149 | Paragraph | Section]
2030. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 149 | Paragraph | Section] Phoebes descripti ad tramitis oram
2031. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 151 | Paragraph | Section] eruimusque,
2032. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 151 | Paragraph | Section] loca praeteriit flammis infesta per auras.
2033. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 157 | Paragraph | Section] quae sydera nocte serena
2034. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 159 | Paragraph | Section] penetrale per arctam
2035. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 159 | Paragraph | Section] lustres.
2036. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 161 | Paragraph | Section] quoque 8
subjiciunt oculis: tubus amplior alte
2037. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 161 | Paragraph | Section] sat proximus orbis
2038. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 171 | Paragraph | Section] rupesque sub altis
2039. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 175 | Paragraph | Section] fontem nituntur in ipsum
2040. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 177 | Paragraph | Section] annulus umbra
2041. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 177 | Paragraph | Section] stellas,
2042. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 177 | Paragraph | Section] circum se quaque per oras
2043. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 181 | Paragraph | Section] premit. At lateri quae proxima utrique
2044. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 181 | Paragraph | Section] lumine rhombus.
2045. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 195 | Paragraph | Section] nitet * aurea Phoebi,
2046. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 203 | Paragraph | Section] vix tamen ipsa
2047. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 203 | Paragraph | Section] 45
quod et frontem media plus parte coruscam
2048. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 203 | Paragraph | Section] natura, oculi et mirabile textum
2049. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 203 | Paragraph | Section] ad apricam velut interjecta fenestram
2050. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 203 | Paragraph | Section]
2051. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 205 | Paragraph | Section] prima tenebras
2052. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 215 | Paragraph | Section] nomine docti
2053. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 219 | Paragraph | Section] sese inter utrumque
2054. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 229 | Paragraph | Section] minus procedit. At inde
2055. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 229 | Paragraph | Section] nisu majore minusque trahentis
2056. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 239 | Paragraph | Section] animadversis nil jam mirabere Phoeben
2057. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 243 | Paragraph | Section]
2058. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 245 | Paragraph | Section] ipsam progressa relinquat
2059. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 249 | Paragraph | Section] eosdem.
2060. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 253 | Paragraph | Section] donis,
2061. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 263 | Paragraph | Section] Cometae
2062. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 275 | Paragraph | Section] quieti
2063. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 277 | Paragraph | Section] locis acies vix quidquam impellet acutas.
2064. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 287 | Paragraph | Section] hoc mage crasso
2065. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 289 | Paragraph | Section] Cum fuerit decies major mensura secunda,
2066. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 293 | Paragraph | Section]
2067. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 297 | Paragraph | Section] pari numero mutant, haec impare, et illa
2068. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 297 | Paragraph | Section] Orbibus orbes
2069. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 297 | Paragraph | Section] repulsos
2070. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 299 | Paragraph | Section] spatiis, diversae et fragmina massae
2071. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 299 | Paragraph | Section] simul pariter mage densa minusque
2072. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 301 | Paragraph | Section] et alto
2073. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 303 | Paragraph | Section] ut memoravimus ante,
2074. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 305 | Paragraph | Section] vicem, quoniam rubeis longissima filis
2075. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 307 | Paragraph | Section]
2076. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 307 | Paragraph | Section] obliquo tendit quae semita calle,
2077. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 307 | Paragraph | Section] in lumine; contra
2078. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et quae in ellipsibus admodum parum compressis parum distant a centro. Et haec est prima e tribus celeberrimis legibus motuum planetarum a Keplero deprehensis. Porro ita exigua est haec orbitarum compressio, ut axis major in Mercurio, in quo ea est maxima, minorem vix superet quinquagesima sui parte, in Marte quatuor millesimis, in reliquis autem multo minus. 28 Planetae in minore distantia a Sole celerius moventur quam in majore, et motus ipse ob majorem viciniam
2079. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quidam, tum in motu annuo facto circa ipsum is e Tellure visus apparebit delatus per totum circulum coelestis eclipticae. Et bini nodi ad eundem planetam pertinentes apparebunt jam coeuntes, jam admodum a se invicem remoti. Superiorum planetarum nodi non possunt spectari e Terra in eadem coeli parte, sed possunt, immo singulis annis debent bis, nodi inferiorum, quando nimirum Terra sita est in ipsa nodorum recta. In iis cometis, quorum alter nodus distat a Sole minus quam Terra et alter magis, quando ipsa Terra est ex parte nodi propioris, nodus uterque apparet in eodem coeli puncto.
2080. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] planetarum nodi non possunt spectari e Terra in eadem coeli parte, sed possunt, immo singulis annis debent bis, nodi inferiorum, quando nimirum Terra sita est in ipsa nodorum recta. In iis cometis, quorum alter nodus distat a Sole minus quam Terra et alter magis, quando ipsa Terra est ex parte nodi propioris, nodus uterque apparet in eodem coeli puncto. Quando jacet ex parte remotioris, apparent in punctis oppositis. Ex his facile est colligere, quid accidat respectu planetae visi e Terra illo ipso momento temporis, quo per nodum transit, ut illud, quod
2081. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] immo singulis annis debent bis, nodi inferiorum, quando nimirum Terra sita est in ipsa nodorum recta. In iis cometis, quorum alter nodus distat a Sole minus quam Terra et alter magis, quando ipsa Terra est ex parte nodi propioris, nodus uterque apparet in eodem coeli puncto. Quando jacet ex parte remotioris, apparent in punctis oppositis. Ex his facile est colligere, quid accidat respectu planetae visi e Terra illo ipso momento temporis, quo per nodum transit, ut illud, quod postremo loco hic dicitur; si Terra, planeta et Sol jaceant tum in eadem recta, nodum
2082. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] orbita est elliptica ut caeterorum planetarum. Hinc aliquando est remotior in apogeo, aliquando propior in perigeo. In illo casu apparet minor, in hoc major. Et dum ascendit ad apogeum, minuitur ejus celeritas; dum descendit, augetur gravitate, quam habet in Terram, in primo casu opposita ex parte aliqua directioni ejus motus, et in secundo conspirante cum eodem. Unde fit, ut in apogeo ejus motus sit lentissimus, in perigeo celerrimus, quod est discrimen physicum ejus celeritatis realis. Sed apparens celeritas variatur adhuc magis ex illusione optica, qua nobis, quae propiora sunt,
2083. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] majorem partem hemisphaerii Lunae illustrati, ut patet. Sed id quidem debuisset accidere paullatim Luna ad latus sita. Si etiam ascendisset recta Lunam versus, vidisset semper faciem obscuram. Tum perquam exiguo tempore mutationes omnes accidissent, dum eam superaret transeundo aliqua ex parte ad latus. 52(51) Arcadia dicitur celeberrima academia Romae ad poesim potissimum exercendam instituta circa initium hujusce saeculi, quae ab ipsa prima origine plurimum
2084. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 7 Fixas excludit distantia illa ingens, de qua lib. I. num. 6, et quod lumen habent proprium juxta eundem numerum. Nam ob distantiam interponi non possunt. Et cum habeant lumen suum, si forte interponerentur, non deficeret lumen in parte Solis obtecta, supplente earum lumine vices luminis solaris. * corr. ex 49 8 Planetae nec suum habent lumen nec ita distant. Quas ob causas videntur esse apti ad id
2085. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ipsos evitat Solem. Possunt igitur tum apparere in Sole, sed plures sunt rationes, ob quas non possunt ipsis tribui eclipses illae vulgo cognitae, de quibus hic agimus, duae hic proferuntur: primo quidem, quod, si hi planetae transeant sub disco Solis, debeant ingredi ex parte ejus orientali et egredi ex occidentali, dum umbra in eclipsibus Solis e contrario incipit ex occidentali et desinit in orientali; secundo, quod ipsorum apparens discus est perquam exiguus respectu disci solaris, cujus idcirco non potest occulere nisi particulam perquam exiguam, nimirum
2086. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ad planum eclipticae, quod veluti perforat in binis punctis, quae dicuntur nodi, et diriguntur respectu Terrae ad partes coeli oppositas. Si igitur in ipso novilunio satis distet a nodis, distabit et ab ecliptica hinc vel inde ac effugiet Solem. Quem e contrario omnino teget vel penitus vel ex parte aliqua, si tum fuerit in ipso nodo vel ipsi satis proxima. Non autem semper totum Solem tegit, si in plenilunio sit in ipso nodo. Sed ad id requiritur, ut ejus diameter apparens non sit minor quam diameter apparens Solis et ut jaceant fere in directum centra Solis et
2087. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] et quibus debet distare ab ecliptica tum, cum aeque distat ab utroque nodo juxta adn. 40*
2088. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] dum extat pars aliqua solaris disci, cujus nimia lux oculorum aciem praestringeret. Observant alii imaginem Solis reflexam in aqua, sed ea adhuc lumen habet nimis vividum. Atramentum est ad id aptius. Sed multo aptiora sunt vitra colorata vel fumo illita. Quod fit admovendo ipsa e superiore parte ad flammam lucernae non diu ibi retinendo, ne nimio calore disrumpantur, adeoque pluribus vicibus idem repetendo, ne nimis tenuis sit fuligo, quae adhaeret, et satis retundendis solaribus radiis impar. Ea vitra et telescopiis aptantur ac eorum ope tuto et impune ipsum Solem
2089. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] vel australem ipsius. 29 Directio motus hic consideratur. Et Luna et Sol, ut vidimus libro I, moventur in orientem, sed Luna celerius adeoque in noviluniis ipsum assequitur ex parte occidentis et in orientem transit. Umbra autem itidem, cum abit per medium Solem, progreditur sub Sole ab occidente in orientem. 30 Accedit hic celeritas. Luna cum diebus
2090. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] distantia ab horizonte, ac mutatio ipsius parallaxeos eo est major, quo magis Luna distat ab horizonte. In utroque casu oritur ex hac mutatione parallaxeos motus quidam Lunae apparens in occidentem, qui tardat ejus motum in orientem. Nam ipsa parallaxis conspirat cum motu Lunae in orientem ex parte orientali, oponitur ex parte occidentali. Porro tam diminutio parallaxeos promoventis in orientem quam incrementum ejusdem retrahentis in occidentem est quidam motus in occidentem, quo fit, ut Luna lentius in utroque casu appareat promota motu proprio in orientem. Quamobrem, quo
2091. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] parallaxeos eo est major, quo magis Luna distat ab horizonte. In utroque casu oritur ex hac mutatione parallaxeos motus quidam Lunae apparens in occidentem, qui tardat ejus motum in orientem. Nam ipsa parallaxis conspirat cum motu Lunae in orientem ex parte orientali, oponitur ex parte occidentali. Porro tam diminutio parallaxeos promoventis in orientem quam incrementum ejusdem retrahentis in occidentem est quidam motus in occidentem, quo fit, ut Luna lentius in utroque casu appareat promota motu proprio in orientem. Quamobrem, quo ipsa est horizonti propior, eo lentius
2092. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Porro tam diminutio parallaxeos promoventis in orientem quam incrementum ejusdem retrahentis in occidentem est quidam motus in occidentem, quo fit, ut Luna lentius in utroque casu appareat promota motu proprio in orientem. Quamobrem, quo ipsa est horizonti propior, eo lentius accedit ad Solem ex parte altera et ex altera recedit ab ipso. Circa meridianum vero, nobis zonam incolentibus temperatam borealem, apparet propior australi cardini horizontis. Idem autem accidit et umbrae tegenti Solem ac idcirco eclipses Solis eo diutius durant caeteris paribus, quo accidunt
2093. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 32 Luna et fixas saepe tegit, et planetas non raro, sub ipsis transiens, quod multo manifestius apparet ibi quam in Sole. Tum enim Luna ipsa sub aspectum cadit. Et quidem ante plenilunium solent ea astra immergi sub Lunam ex parte limbi ejus obscuri, et post plenilunium ex parte limbi lucidi. Nam Luna appellit ad ea limbo orientali, qui praecedit in motu proprio Lunae (is enim fit in orientem et est celerior quovis alio motu astri cujusvis). Limbus vero orientalis est obscurus ante plenilunium, et occidentalis post
2094. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 32 Luna et fixas saepe tegit, et planetas non raro, sub ipsis transiens, quod multo manifestius apparet ibi quam in Sole. Tum enim Luna ipsa sub aspectum cadit. Et quidem ante plenilunium solent ea astra immergi sub Lunam ex parte limbi ejus obscuri, et post plenilunium ex parte limbi lucidi. Nam Luna appellit ad ea limbo orientali, qui praecedit in motu proprio Lunae (is enim fit in orientem et est celerior quovis alio motu astri cujusvis). Limbus vero orientalis est obscurus ante plenilunium, et occidentalis post ipsum. Possunt autem quaecunque astra nobis
2095. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ipsum. Possunt autem quaecunque astra nobis inferiora tegere ea, quae sunt superiora. Adeoque fixae possunt tegi ab omnibus planetis, Saturnus a reliquis omnibus, Jupiter a tribus ipso inferioribus, Mars a duobus. Venus autem et Mercurius possunt etiam se mutuo tegere, cum et Mercurius situs in parte superiore suae orbitae possit esse remotior a Terra quam Venus sita in inferiore et jacere in directum cum ipsa. Sed haec mutuae planetarum eclipses vix unquam accidunt ob diametrum apparentem ita exiguam, ut quaevis exigua centrorum apparens distantia occursum impediat.
2096. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Porro debet ea lens esse ejusmodi, ut radios ab unico objecti puncto prodeuntes, quos certa lege refringendo detorquet a recto itinere, colligat in unico itidem puncto. Id praestabit, si fuerit vere lens, nimirum utrinque convexa. Verum idem praestaret, si esset etiam ex altera parte plana vel cava et ex altera convexa, sed convexitate habente curvaturam majorem sive radium suae sphaericitatis minorem, quo casu appellari solet meniscus. Sed plerumque fieri solet utrinque convexa, et quidem aeque convexa. Lentes, quae habent diversas curvaturas, et menisci, habent
2097. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] nimirum post sex novilunia advenerit novum plenilunium, quod a priore illo ecliptico plenilunio distat per sex lunares menses. Deinde illud, nunquam haberi posse eclipsim Lunae in plenilunio, nisi vel in praecedente vel in sequente novilunio vel in utroque habeatur eclipsis Solis pro aliqua parte Terrae. Demum, singulis fere annis debere haberi duas eclipses Solis et duas eclipses Lunae. Habebuntur autem aliquando etiam tres eclipses utriusque eodem anno. 23(II
2098. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] totius circuli. Nam pars duodecima sunt gradus triginta, quorum pars sexta sunt ipsi gradus 5. 25(II 57) Inde colligitur centrum Lunae distare ab ecliptica paullo plus quam parte duodecima ejus intervalli, quo distat a nodo propiore. Nam in angulo graduum quinque distantia laterum a se invicem est paullo plus quam pars duodecima lateris utriuslibet. Est nimirum quam proxime 1/11 1/2
2099. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Sole, quo nimirum respondet e regione centri sectionis coni umbrosi, est minor quam summa binarum semidiametrorum ipsius Lunae et umbrae, debet incurrere in umbram ipsam. Nam duo circuli, quorum centra distant a se invicem minus quam per summam suarum semidiametrorum, debent necessario superponi parte sui. 27(II 59) Videndum nunc, quanta sit summa harum semidiametrorum. Diameter Lunae est circiter dimidii gradus, quae est pars quarta unius e quindecies bissenis. Nam 15 x
2100. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] non fit nisi prope nodos. Nodi autem in singulis lunationibus regrediuntur ita, ut integrum circulum absolvant post annos circiter 18. Adeoque et loca, in quibus eclipses fiunt, regredientur ita, ut post annos 18 eodem redeant. Quin immo post annos 9 celebrabuntur eclipses in eadem coeli parte, cum post dimidiam periodum motus nodorum alter e nodis eo deveniat, quo prius fuerat alter. Adeoque eclipses ad ipsum pertinentes debeant fieri ibi, ubi fiebant eclipses pertinentes ad nodum praecedentem.
2101. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] II). Ratio discriminis est manifesta. Quia nimirum eclipsis Lunae est defectus luminis in ipsa Luna immersa in conum umbrosum Terrae. Quem idcirco omnes simul vident, qui Lunam vident. At eclipsis Solis est defectus luminis emissi a toto disco Solis vel ab aliqua ejus parte, et intercepti a Luna interposita. Quae visa e diversis punctis superficiei terrestris refertur ad diversa loca regionis solaris. Incipitur autem hic a Luna et nominantur initium ac finis eclipseos, et illae, quas appellant phases, nimirum partes disci lunaris
2102. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] crepusculis, ob quod a nocte ad diem transiretur sensim. Apparent in Luna quotidie lucidissimae quorundam montium cuspides, radicibus et subjecta valle nigerrimis ita, ut nullo modo sub sensum cadant. Apud nos perquam exiguum, potissimum in ipso Solis ortu vel occasu est discrimen luminis in parte montis immediate illustrata a Sole et parte reliqua, quam illuminant radii ab atmosphaera reflexi. 17 Quintum argumentum a constanti forma et lumine partium Lunae in eadem
2103. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] sensim. Apparent in Luna quotidie lucidissimae quorundam montium cuspides, radicibus et subjecta valle nigerrimis ita, ut nullo modo sub sensum cadant. Apud nos perquam exiguum, potissimum in ipso Solis ortu vel occasu est discrimen luminis in parte montis immediate illustrata a Sole et parte reliqua, quam illuminant radii ab atmosphaera reflexi. 17 Quintum argumentum a constanti forma et lumine partium Lunae in eadem positione ad Solem. Quae a nubibus et nivibus
2104. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 30 Ex iis, quae dicta sunt, patet, cur et stellae in eclipsi totali appareant. Eae semper lumen emittunt, quod nimio solaris luminis fulgore obruitur interdiu. Si nubes quaepiam Solem tegat, adhuc lumen a reliqua atmosphaera reflexum impedit, ne stellae videantur in parte coeli, quae supersit serena. Verum in eclipsi Sol occultatur etiam proximis atmosphaerae partibus et toti superficiei circumjacenti. Idcirco tum apparent ipsae stellae, saltem eae, quae sunt lucidiores.
2105. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] quae stella est in ipso Aurigae humero; μ Ursae, quae est in pede ipsius anteriore prope Leonis signum. Quae tum appellebat in ipso vespertino crepusculo, sed quotidie anticipabat, ut reliquae itidem, appulsum suum quatuor circiter minutis ob motum proprium Solis in orientem, quo is ex parte orientis accedit semper magis ad stellarum loca. Quam ob causam sex diebus post eum ipsum diem, quo haec scripsi, debuit et ipsa observari ante Solis occasum. Prioris et tertiae observationes exhibui in opere De litteraria expeditione per pontificiam ditionem, tum
2106. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] qui auroit rendu l'observation beaucoup plus facile). Regressus in patriam domi suae lineam meridianam duxit ac plura instrumenta comparavit ad observationes instituendas idonea; inter quae horologium oscillatorium, quo ego ibidem sum usus, aptavit in certa suarum aedium parte, in qua meum et sectorem et quadrantem collocavit loco ad ejusmodi observationes satis idoneo. Confluebat autem frequens nobilium virorum turba ad observationes ipsas. Sed multo saepius aderat matrona lectissima, ejus uxor, et filiolus, admirabilis sane ingenii
2107. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ultra tercentum millia passuum. Quamobrem in casu maxime adverso et rarissimo, ad centrum umbrae lunaris in eo superficiei Terrae puncto, in quo eclipsis est centralis, haberi potest lux reflexa a remotis montibus positis extra conum adeoque illuminatis ab aliqua saltem parte disci solaris. Debet autem omnino haberi lux reflexa a magna parte crassioris etiam atmosphaerae terrestris inde conspicuae et jacentis extra conum. 38 Accedit lux reflexa ab
2108. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] in casu maxime adverso et rarissimo, ad centrum umbrae lunaris in eo superficiei Terrae puncto, in quo eclipsis est centralis, haberi potest lux reflexa a remotis montibus positis extra conum adeoque illuminatis ab aliqua saltem parte disci solaris. Debet autem omnino haberi lux reflexa a magna parte crassioris etiam atmosphaerae terrestris inde conspicuae et jacentis extra conum. 38 Accedit lux reflexa ab atmosphaera solari, a qua annulum illum et rhombum, qui tum
2109. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] oculum, quae extra. Utraque pertinet ad constitutionem organorum, quibus utimur ad percipiendas res extra nos positas. 40 Animae sedem, praecipuam saltem, esse in aliqua cerebri parte multi censent. Et erit admodum probabile, si nomine cerebri intelligatur et cerebellum, quorum utrumque eodem hic nomine complector, ac multo magis, si addatur ejus continuatio per omnium nervorum originem. Quanquam alii potius eam sedem reponendam putant in solidis tunicarum et nervorum
2110. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] est in observatione, quae hic innuitur, admota per noctem oculo candela, tum remota per vices. Statim enim apparebit alterna contractio et dilatatio pupillae. 47 Ea, saltem ex parte, est ratio phaenomeni, quod saepe omnibus occurrit. Ingressi in locum obscurum e multo lumine, initio quidem nihil discernimus nec ullum agnoscimus ex iis, qui ibi sunt et nos vident ac agnoscunt. Sed paullatim clarescunt omnia et post aliquantulum temporis nos etiam omnia distinguimus.
2111. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] prostant, possunt horarum intervalla facile dividi in dena vel quina minuta, ut eadem cuspis haec etiam indicet, atque id facilius in Italicis horologiis, in quibus dividi solet circulus horarius in horas tantummodo sex. Et ipso aere campano nunquam exhibentur plures quam sex ictus, cum ex una parte molestum sit numerare decem, undecim, duodecim ictus et ex alia difficile sit sex horis falli in hora indicata. Idcirco posui quater senas et gyro quater intorquetur eodem. Nam reipsa cuspis apud nos in Italia quater gyrat. Ragusii, me adhuc puero, ingens horologium
2112. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] calculos. Conor tamen praestare, quantum per poesim licet, praecipua attingens capita et calculos crassiores instituens numeris, ut ajunt, rotundis. 14 Lunam ad Solem ex altera parte accedere et ex altera recedere, proxime per intervallum aequale diametro apparenti suo, diximus adn. 30. lib. II. Adeoque idem est ejus motus respectivus respectu coni umbrosi. Qui semper obtinet partem Soli oppositam e diametro, et habet idcirco motum eundem, quem ipse Sol. Cum igitur
2113. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 27 Sponte jam hic patet applicatio eorum, quae huc usque sunt dicta, ad radios, qui transeuntes per atmosphaeram abeunt in Lunam in umbra positam. Qui nimirum, cum admodum ingentem atmosphaerae tractum percurrant, maxima eorum parte intercepta ad summam tenuitatem rediguntur. 28 Hic jam exponitur secunda illa ratio petita a distractione luminis ob inaequalem refractionem. Invenitur tanta ea distractio,
2114. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] qui neglectus atmosphaeram ipsam exhibet aliquanto elevatiorem justo, invenitur calculo trigonometrico altitudo atmosphaerae eorum milliariorum quamproxime 40. Sed si illud lumen devenit ad nostros oculos per duplicem reflexionem ita, ut illa pars atmosphaerae a nobis visa illustretur ab alia parte, quam immediate illustrat Sol, illa altitudo provenit quadruplo minor, sive eorum milliariorum proxime 10. Hoc posterius ego quidem probabilius censeo ob aliud etiam argumentum, quod exposui in mea dissertatione, cui titulus Nova methodus adhibendi phases in
2115. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ea restincti vel per reflexionem distracti, et quia magis divaricantur ob majorem differentiam inflexionis ortae a refractione. Prima autem ratio duplex adhuc habet caput. Nam radii, qui transeunt per partem inferiorem atmosphaerae et habent iter longius intra ipsam, et hoc iter habent in ejus parte magis densa et crassis vaporibus obscura adeoque minus diaphana. Deinde radii prope axem e contrario addensantur idcirco, quod ibi coadunantur intra spatium multo arctius radii inflexi introrsum circumquaque a tota fasciola circulari terrestris atmosphaerae ambiente
2116. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] priores binos conus, per quod distrahitur, uti diximus, lumen in atmosphaera nostra refractum. Jam vero ex hisce binis partibus hujusce spatii illa, quae remaneat infra superficiem coni tertii Terram versus, habebit lumen simplex delatum ex altera tantummodo atmosphaerae parte. Pars reliqua, quae extat supra eandem superficiem versus apicem, habebit in omnibus suis punctis lumen geminatum proveniens e binis partibus oppositis atmosphaerae terrestris. Ad quaevis autem puncta axis deferetur lumen collectum ex omnibus punctis circuli integri atmosphaerae.
2117. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] distantiam 37, quae est pars tertia numeri 111. Distantia autem Lunae est diametrorum 30, media inter 22 et 37. Quare si Luna recta tendat * ad axem communem conis omnibus, quod accidit in eclipsibus centralibus, primo quidem ingreditur illud spatium, quod habet lumen simplex ex unica parte, donec nimirum versatur inter superficiem coni primi et tertii. Tum ultra hujusce tertii superficiem incedit per spatium habens lumen e binis partibus oppositis, donec ex eo tertio cono egressa deveniat iterum ad spatium, quod habet lumen simplex, et inde egrediatur ad lucem plenam.
2118. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 37 Hic affirmatur viam Lunae intra primum conum dividi in tres partes fere aequales a cono illo tertio inverso adeoque binos ejus viae trientes remanere hinc et inde in illo spatio, quod habet lumen ex unica parte, et trientem medium in illo spatio, quod id habet ex binis partibus oppositis. Revera si iidem numeri retineantur, pars illa intermedia invenitur multo major reliquis binis. At ubi Luna versatur in perigeo * corr. ex tendant et Sol in apogeo, eadem est illis minor. Idcirco aliquando est
2119. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] ea olim concludebatur, adhuc passim supererant. Verum alicubi, erutis iis etiam limitibus, in ipso viae loco, lapidibus aratro summotis, messis succreverat. Ex utroque latere fere perpetua adhuc visitur duplex ingentium ruderum series, e veteribus sepulchris omni ornamento spoliatis et magna ex parte dirutis, quae apud veteres Romanos plerumque secus publicas vias erigebantur. Plura in proximo aderant pastorum mapalia, a quorum canibus in quanto periculo quodam die fuerim constitutus, exposui in eodem primo opusculo Expeditionis litterariae num. 109. ut et aliud multo gravius vitae
2120. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] virium, quae pro varia distantia, positione et numero eorundem punctorum varia esse debet), alius in aliis particulis generaretur motus novus componendus cum priore adeoque alia in aliis mutatio directionis motus compositi. (23)* Hic non definio, utra sit discriminis causa. Verum in secunda parte meae disertationis de lumine puto me demonstrasse id non pendere a sola diversa celeritate, sed et illud facile demonstratur velocitatem post quamvis diversam refractionem fore diversam, etiam si ante eam aequalis fuisset. Hinc est admodum probabile haberi utrumque simul etiam
2121. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] violacei distrahantur omnium maxime et dispergantur per spatium omnium maximum, rubei vero omnium minime. Ascendendo a Tellure per axem coni umbrosi primo quidem haberetur umbra totalis sine ullis radiis. Tum primi occurrerent soli radii violacei, superata jam quinta axis parte; deinde violacei et indici simul commixti, tum superius violacei, indici et caerulei; tum ii terni et virides; deinde ii quaterni et flavi, tum ii quini et aurei, ac demum omnes simul. Is autem locus omnium simul adhuc est inferior eo loco axis, ad quem Luna appellit. Et quoniam adhuc
2122. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] combinata curvatura binorum vitrorum pro ratione accuratius determinata distractionis debitae illis ipsis vitrorum frustis, quae adhibentur. Quod ingenti olim astronomorum commodo cedet. Fieri posset, ut distractio, quam atmosphaera inducit, sit adhuc major illa 1/27 parte, quam diximus. Et tunc haec etiam causa majorem haberet partem in efficiendo illo phaenomeno. Verum adhuc arbitror secundae, quam statim subjicio, multo magis tribuendum esse phaenomenum quam primae. Porro haec secunda causa pendet ab illa proprietate vicium facilioris
2123. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] paullatim moveantur in latus. Pars ejus fili reflexa in prima et secunda superficie primi vitri regredietur retro. De hac hic nullam mentionem facio, sed considero tantummodo illam partem, quae ingreditur lamellam tenuem aeris inclusi inter vitra. Porro de hac ejus fili parte constabit initio quidem ipsam, ubi excipitur prope contactum, transire ultra lamellam aeris et ingredi secundum vitrum. Deinde in certa quadam distantia a contactu incipiet reflecti et redire retro per lamellam ipsam ac ingredi iterum per superficiem secundam primi vitri. Id aliquandiu
2124. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] in medio habebitur circellus, vel potius exigua ellipsis obscurior. In hoc casu et circelli obscuri et macula in medio non erunt penitus nigri; deveniet enim eo aliqua pars luminis reflexi a superficiebus primi vitri, sed erunt obscuriores orbibus, ad quos deveniet lumen reflexum a posteriore parte lamellae inclusae. Adeoque apparebit alternatio orbium eorundem. 59 Diximus, quae accidant, ubi adveniat radius purus coloris certi cujuslibet. Hic autem proponitur id, quod
2125. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] colorum nascentes in summo vertice, ubi cutis est tenuissima, et prout determinatae tenuitatis cujuslibet locus descendit, descendentes itidem, aliis exortis in vertice, qui majori tenuitati debentur. Ibidem autem observatur et illud, quod theoria requirit, orbem, qui per reflexionem factam in parte superficiei citeriore exhibet unum colorem, dum continuatur ad partem ulteriorem, quae transpicitur intra globum et ex qua radii ad oculum deveniunt transmissi, non exhibere eundem colorem, sed illum, quem requirunt radii residui eorum, qui priorem exhibebant.
2126. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 67 Alterum genus colorum variabilium est illud, quod apparet in collo columbae, in cauda pavonis et aliis pluribus corporibus, quae pro varia sui positione ad oculum diversos in eadem sui parte colores exhibent, dum alia corpora permanenter eundem semper colorem servant. Id vero pendet a mole et textu particularum. Si adsit lamella tenuis, vacua vel constans materia minus densa vel pinguis inclusa in materia densiore vel pinguiore, color est variabilis; si densior vel pinguior in
2127. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 70 Aeque facile in eadem theoria percipitur, qui fiat, ut quaedam corpora progressu temporis colorem mutent. Id fiet vel admissa nova materia, qua particulae fiant crassiores vel pinguiores, ut ubi poma vel flores maturitatem et colores acquirunt, vel amissa parte veteris materiae, ut ubi liquore per expirationem amisso siccantur folia, quae saepe colorem viridem mutant in rubeum, tum etiam in nigrum. Ac Newtonus definivit etiam ex hujusmodi successione colorum, ad quam e seriebus computatis pro diversa tenuium lamellarum crassitudine pertineant
2128. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Atmosphaera est referta vaporibus, qui, si satis intumescant ob aliquam e rationibus hic propositis, aucta jam mole reflectunt, uti de crassis laminis diximus adn. 60, omne colorum genus. Hinc ipsi atmosphaerae tollitur pelluciditas vel penitus, ut per nubes, vel magna ex parte, ut per nebulam. Ubi moles vaporum satis imminuitur, incipiunt libere transire primi omnium radii rubei, caeteris adhuc per reflexionem distractis; tum et aurei, et flavi, et reliqui ex ordine ac postremi omnium, imminuta jam plurimum vaporum mole, violacei
2129. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 77 Patet jam hinc causa rubei coloris Lunae. Radii, qui in Lunam incurrunt, sunt ii, qui longissimo tractu per atmosphaeram transmittuntur. Intra quam primo descendunt Terram versus, tum ab ea ascendunt praetervolantes. Hinc, si satis vaporosum sit coelum in ea Terrae parte, per quam radii transeunt, debet omnino Lunae iis radiis illustratae idem accidere, quod nubibus illustratis a Sole delitescente infra horizontem, atque id ipsum multo magis.
Bibliographia locorum inventorumBošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].
First 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.