Your search found 736 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 551-588:

calamitates gravissimas salvum tandem atque incolumem deducit in patriam multis atque magnis obsessam periculis, ut nullam esse ostendat rerum adversarum vim tantam, quae ab homine sapiente atque industrio vinci superarique non possit. Itaque et Ilias grandiori stilo, quum magis sit, ut graece dicam, παθητική; et temperatiore, quum sit magis ἠθική, describenda erat Odyssea. Vitia enim ut fugiamus, praecipitesque animi motus, omni verborum copia ac sententiarum gravitate eorumdem deformitas est

illa ipsa, quam tu ad scribendum selegeris, utatur lingua, liberaliter ac generose enunciare. Nihil in ulla parte servile, nihil hiulcum, nihil absonum, nihil per vim intrusum; omnia esse debent libera, omnia plena, omnia suavia, ac suo loco suoque in lumine collocata: color denique, ut ita dicam, atque habitus et verborum et sententiarum tamquam succus quidam atque sanguis per totum operis corpus ille idem transfusus appareat. Hoc illud nimirum est, in quo dicebam hujus sermonis initio nobis esse elaborandum, si placere velimus; neque aliam esse caussam duco, cur in tanta interpretum

Jactatus est, postquam Trojae sacram urbem evertit. Heic graeca verba latinis singula respondent: quid dubitas? manum admove atque experire. Ego vero, inquit, me et facile expediam et sine vitio: ita enim dicam cum Horatio.
Dic mihi musa virum, captae post tempora Trojae
Qui mores hominum multorum vidit et urbes.

Praeclare vero dixeris ita, si ad id,

vidit et urbes.

Praeclare vero dixeris ita, si ad id, quod eo loci Horatius facere instituerat, animum advertas; si autem Homeri verba acutius introspicias, fortasse non recte. Dii boni! tantamne etiam feremus arrogantiam? arrogantiamne dicam an impudentiam singularem? Tu ut Horatium illum Flaccum, quem et quantum poëtam, sancte Juppiter ac Minerva! non probes; tu ut illius versus reprehendas, tu ut respuas? At ego nihil istorum; et qui hosce versus ex libro XII. de Sirenarum cantu a M. Tullio ita conversos:

e latis rerum vestigia terris etc. ex ejus libro V. De Finibus vel furari vel rapere non dubitavi, ut me alienis, tamquam illa vetus cornicula, coloribus ornarem; multo minus duos versiculos a tanto poëta mutuos accipere dubitassem. Dicam clarius: illos ego versus et vehementer probo, et omni laude ac commendatione dignos existimo; tamen justa caussa est, cur illorum mihi usum interdixerim. Quid enim, rogo, tum agebat Horatius? Objurgabat nempe ineptum quemdam scriptorem Cyclicum, qui quum turgidius esset poëma ita

et Virgilium seu natura seu casu aliquo primae institutionis prae omnibus semper poëtis adamaverim, assidueque triverim manibus; tamen video, quantum mihi adhuc optimarum artium praesidii desit, ut laudabiliter eum, in quem fortasse temere, sed libenter certe, sum ingressus, peragam cursum. Dicam tamen confidentius, sed vere, nullum me laborem subterfugisse, quominus si non perfectus, essem saltem ceteris interpres diligentior; proptereaque illos Horatii versus;
Nec virtute foret clarisve potentius armis,

oceanus laetae solatia genti.
Haec te certa manet sedes; haec debita sponso
Tyndaridis generoque Jovis felicia regna etc. Haec mea, de quibus nihil ego dicam. At quanta heic dii boni! effundit loquacissimus pulcherrimi Homerici hujus loci interpresne an corruptor? Audi, et patienter, si potes, ferto hanc tantam laureati poëtae loquacitatem.
Nunc ad te et tua magna lubens ad fata revertor.

sunt, dulces non hic mos inter amicos:
249  Usque adeo insueto misceri tecta tumultu
250  Aspicio indignans. nemo tam turpia cernens 250
251  Facta, nisi insanus fuerit, sibi temperet ira.
252  Cui juvenis. dicam, quando haec te cura fatigat
253  Ignarum: fuit olim haud ulli obnoxia culpae,
254  Atque opulenta domus, genitor dum regna tenebat.
255  Nunc aliter superi voluere infanda parantes
256  Damna mihi,

in lege repostum
290  Scilicet est, ultorne idem sua tecta revisat, 290
291  An secus? interea tibi prima ea cura recurset
292  Usque animo, hanc diram quamprimum avertere turbam.
293  Jamque age quae dicam, memori tu pectore conde:
294  Cras in concilium Grajis de more vocatis
295  Omnibus haec edic, sint dicto et numina testes.
296  Tecta proci sua quisque petant: si jungier optat
297  Connubio mater,

artes coluere paternas.
27  Sed neque sic poterat tristes avertere curas
28  Nequidquam exstincti semper memor. heic quoque fletu
29  Ora madens coepit senior sic voce profari.
30  Audite, o cives, quae dicam, et figite vestris 30
31  Haec animis. numquam in coetum convenimus una;
32  Ex quo abiit pelago proles Laërtia Ulysses:
33  Quis nunc excivit subito juvenisve, senexve?
34  Quae vis tanta urget

non ille procul, qui cogere jussit
47  Concilium, vir abest. ego sum quem lumine cernis
48  Praesentem, me namque unum dolor acrior urget.
49  Nec vero audivi, quae vobis arma reportem
50  Ipse prior, nec dicam aliud commune periclum, 50
51  Sed mihi quas misero peperit vis aspera curas.
52  Scilicet et saevo genitor mihi funere raptos,
53  Qui vos heu quondam patrio complexus amore
54  Imperio facili rexit

meus quondam genitor tibi tempore in ullo
107  Profuit iliacis, ubi passi plurima, campis:
108  Illa ego te per dura precor, vera omnia redde.
109  Talibus oranti Nestor Gerenius infit. 110
110  Dicam equidem tibi vera, hospes, me per mala quando
111  Adjuras, Phrygio quae quondam in litore Graji
112  Pertulimus, latas errando aut classe per undas
113  Ad praedam, saevus quo nos ducebat Achilles;

tali sermone affata maritum est.
164  Nossene fas hominum qua sint ab origine creti,
165  Atrida, nostros qui nunc adiere penates,
166  Hi juvenes? vanam seu mendax fallat imago,
167  Seu moneat verax, dicam, quando ipse profari
168  Fert animus, tacitaque vetat consistere lingua.
169  Non ego tam simili vel nympham corpore vidi, 170
170  Vel puerum (cernentis adhuc stupor occupat ora)
171  Quam similis

residens? non certa pericula sentis 440
440  Lentus adhuc claususque mari carisque relictus
441  A sociis, queis victa fame jam corda labascunt?
442  Huic refero: o tandem quaecumque es magna dearum,
443  Dicam equidem, nec vera tegam. non sponte morantem
444  Aspicis heic; laesi retinet me numinis ira.
445  Sed tu diva mone, norunt quando omnia divi,
446  Quis superum mihi saevit atrox, cursumque moratur

572  Audieris, largo sparges tua lumina fletu.
573  Multi sunt domiti, multi mansere relicti
574  Incolumes: gemini tantum, fortissima corda,
575  In reditu periere duces, ne tristia dicam
576  Funera, queis aderas pugnando ad moenia Trojae.
577  Stat vero pelagi mediis inclusus ab undis
578  Unus adhuc, certatque graves evincere casus.
579  In ratibus

divae voces, de conjuge fare
949  Pаucа precor; vivitne et solis lumina cernit, 950
950  An periit, nigraque repostus Ditis in aula est?
951  Tum sata nocte nigra poscenti reddit imago:
952  Nil dicam misero de conjuge; vivit, an umbris
953  Occubuit: neque enim fas est me vana profari.
954  Sic fata in caeli tenues evanuit auras,
955  Qua fuerat delapsa prius. contra excita somno
956  Exsiluit

has quoniam terras jactatus adisti, 220
221  Fide animo; vestemque feres expertus amicum
222  Auxilium, donisque super cumulabere dignis
223  Supplice. jamque urbis te celsa ad moenia ducam,
224  Et gentis dicam nomen. felicia regna
225  Haec habitant Phaeaces; ego alto sanguine creta
226  Magnanimi Alcinoi, cui parent omnia, et unus
227  Imperioque regit sceptrisque potentior urbem.
228  Haec

novos afflarat honores.
272  Jamque nitens Charitum forma digressus ab amne
273  Litore consedit sicco. mirata puella
274  Obstupuit, sociisque haec protinus addidit ore.
275  Accipite o fidae, quae dicam cumque, ministrae:
276  Haud equidem hunc venisse reor stellantis olympi
277  Omnibus invisum divis ad litora nostra.
278  Ante quidem visusque horrens, nec amabilis ulli,
279  Caelestum nunc ille

casusque meos, et tristia quaerens
12  Supplicia, infandum cogis renovare dolorem.
13  Quem primum? quem deinde tibi? referamque supremum
14  Casibus e tantis, quos me fortuna subegit
15  Ferre diu? primum dicam tibi nomen; ut icti,
16  Longa licet nostras via dividat aequore terras,
17  Hospitii maneant semper rata foedera nobis.
18  Sum Laërtiades late celebratus Ulysses
19  Ingenioque dolisque, et fama ad

dedi ter sponte ferens, terque impiger hausit 380
391  Ille bibens. jamque ut sensi praecordia circum
392  Fervere, sic coepi simulato pectore fari.
393  Quaeris tunc meum Cyclops cognoscere nomen?
394  Dicam equidem; promissa tamen sint munera praesto:
395  Nemo dicor ego; sic pectora fida sodales,
396  Sic tenerum dici cari voluere parentes.
397  Vix ego finieram, quum saeva fervidus ira:
398  Ultimus

eodem.
296  Sed tibi parta salus per me est: hoc accipe gramen,
297  Quod retinens manibus nympham securus adibis,
298  Exitiumque malum fugies et tristia damna.
299  Quin etiam insidias Circes atque omnia dicam
300  Consilia expediens: primum tibi mixta parabit 300
301  Pocula, et objiciet medicatis frugibus offam.
302  Sed neque sic poterit corrumpere; namque resistet
303  Hos tibi servatum, mea munera,

heu contra, notas nec reddere voces;
153  Dic age, quo prolem valeat cognoscere pacto?
154  Talia quaerenti vates, sic ore vicissim
155  Dicta refert: non te per longa exorsa tenebo,
156  At cupido dicam. quaecumque accedere sacros
157  Sanguinis ad latices simulacra carentia luce
158  Siveris, illa tibi referent resрonsа petenti;
159  Quaeque abiges, ibunt nequidquam muta sub umbras.
160  Sic dicens

jam dextra retunderet ausus,
526  Qui violant, raptisque arcent ab honoribus ipsum.
527  Dixerat. illi autem retuli sic orsa vicissim.
528  Nulla quidem Pelei generosi venit ad aures;
529  Fama meas: cupido dicam tamen inclita gnati
530  Facta Neoptolemi, referamque ex ordine casus. 530
531  Illum ego nam cur vis Nerei per caerula duxi
532  Navibus e Scyro victricia ad arma Pelasgum.
533  Atque ubi concilii

post tempore Ulyssem 160
161  Anxius huc reducem, cujus vel dicere nomen
162  Vix ego sustineo veritus: sic semper amavit,
163  Scilicet ac toto complexum pectore fovit.
164  Quin ipsum dicam fratrem, dignandus et absens
165  Nomine nimirum tali est. tunc dius Ulysses:
166  Tu licet haec illum non umquam ad litora dicas
167  Venturum, fixumque animo stet credere nulli,
168  Hospes, ait;

Telemachus. qua te, genitor, duxere carina
244  In patriam nautae, sese quo sanguine, quave
245  Gente ferunt; late pontus nos undique cingit.
246  Suscipit heic Ithacus: tibi vera, o nate, roganti
247  Dicam equidem; pelago Phaeacum experta juventus
248  Sueta alios etiam, quicumque accesserit illuc
249  Indigus auxilii, facili deducere cursu,
250  Me tulit, ac placido sopitum in litore liquit 250
251  Multa

petant jaculis, ferto omnia gnate,
302  Insanoque jube tantum cessare furore
303  Mollibus affatus dictis. parere negabunt
304  Immemores, namque atra dies turbantibus instat.
305  Nunc aliud dicam; memori tu in mente repone:
306  Quum bona consiliis auctor mihi pectora Pallas
307  Concutiet, tacitus nutanti vertice signum
308  Sponte dabo, quod rite notans arma omnia tectis
309  Martia tu subito

174  Protulit, aut gelidis in montibus aspera cautes?
175  Talibus instabat, quum sic exorsus Ulysses:
176  O magni Laërtiadae pulcherrima conjux
177  Necdum oblita meam cessas inquirere gentem?
178  Dicam equidem, quamvis pervellet pectora luctus
179  Acrior haec fanti. neque enim sibi temperet ullus,
180  Tempore qui tanto patria procul actus ab urbe 180
181  Erret inops, quanto jactatus tempore gentes

petis; post tempore tanto
244  Vix potero meminisse viri; nam volvitur annus
245  Mensibus exactis vicesimus, appulit illuc
246  Quum primum veniens, rursumque iter egit in altum.
247  Sed tamen, ut memini, dicam. fulgentibus olli
248  Purpurea ex humeris late chlamys apta fluebat
249  Pulcra, duplex; geminis inerat cui fibula bullis
250  Aurea, daedaleo supra variata labore. 250
251  Prima pedum ornabat patulo

quidnam excidit ore
557  Gnate, tibi, nutrix subdit? scis pectore in isto
558  Qualis inest vis dura, animum quam robore forti
559  Septa feror; ceu muta silex ferrumque tenebo
560  Omnia. quin aliud dicam, tu mente repone 560
561  Dicta memor: si forte procos demiseris orco
562  Auspicio facili divum, tete ipsa docebo,
563  Dedecorant quaecumque malae tua tecta puellae
564  Flagitiis, versaeque domus

nocte videntur.
645  Sed non hinc miserae dederunt mihi somnia manes,
646  Credo equidem: nimium foret haec sors laeta parenti
647  Scilicet et gnato. cedent secus omnia, tuque
648  Sensibus haec imis, quae dicam verba, reconde.
649  Adveniet lux illa cito, quae saeva revellet
650  Invitam ex Ithaci tectis; certamen Achivis 650
651  Quippe paro: statuam fulgenti ex aere secures,
652  In domibus

262  Cui referens heros: non te rationis egentem,
263  Quisquis es, aut animi arguerim; sat pectoris acre
264  Consilium admirans video: quare accipe contra,
265  Quae tibi nunc caeli testatus numina dicam.
266  Audiat haec superum genitor, sociique penates,
267  Atque arae, mensaeque Ithaci, quas nuper adivi;
268  Te coram huc veniet proles Laërtia Ulysses,
269  Aspiciesque illum, feret

gaza opibusque paternis
328  Penelopen alios inter poscebat amantes;
329  Atque is tunc fari socium sic coepit ad agmen.
330  Accipite haec animis comites, generosa juventus, 330
331  Quae dicam: ut meruit, jam pridem sorte potitus
332  Aequali est senior; neque enim fas spernere quemquam,
333  Telemachi ad sedes quicumque adcesserit hospes.
334  Hoc super ipse dabo, nostrum testatus amorem

quae propter acerbo 460
461  Exitio domiti cladem subiere nefandam.
462  Sed tu, femineo famulantum ex agmine quotquot,
463  Dic age, me temnunt, scelerosaque furta sequuntur?
464  Cui nutrix: equidem dicam vera omnia, gnate;
465  Quinquaginta intus famulae, haud ignara Minervae
466  Pectora, stant niveas assuetae carpere lanas,
467  Et duram longo vitam tolerare labore.
468  Quarum bissenae sanctum

mortalia supra
139  Pectora; non ullus tecum contendere certet
140  O genitor. jam sponte sequar, quocumque vocabis, 140
141  Haud virtutis egens, quanta vi tendere possim.
142  Tum pater: ergo, inquit, dicam sententia surgit
143  Quae melior. puro vos primum in fonte lavate,
144  Induite et niveas vestes, pariterque jubete
145  In domibus pulcro famulas incedere cultu.
146  Dein etiam citharae digitis

agitat, quae fata manent? non illa latebunt
294  Quondam audita reor, nec vero tristius urent
295  Cognita nunc eadem. tum sic exorsus Ulysses:
296  Quid misera heu duros cogis vulgare dolores?
297  Dicam equidem; laeta sed nec tu gaudia mente
298  Ulla feres, nec laetor ego. namque ire per urbes
299  Ille hominum multas, habilemque attollere dextra
300  Admonuit remum, gentes dum vectus adibo, 300

heic omnia late
278  Culta nitent. non stirps, non dulci ficus abundans
279  Nectare, non Bacchi vites, non Palladis arbos,
280  Non pirus, ulla tibi non est neglecta per hortum 280
281  Areola. hoc tantum dicam, tu parce moveri:
282  Te cultus non iste decet; simul aegra senectus
283  Sollicitat fessum, simul horres turpiter artus
284  Nudus inops. nec te cessantem durus, opinor,
285  Spernit herus, nec forma

verticibus Parnassi
368  Liquit aper. tua jussa sequens caraeque parentis
369  Autolycum visurus avum, promissaque dona
370  Capturus juvenis quondam hoc de litore cessi. 370
371  Quin age et enumerans nunc dicam ex ordine plantas,
372  Quas mihi tu puero dederas. ego nomina quaeque
373  Parvulus ardebam tua post vestigia reptans
374  Discere; tu vero gradiens per amoena vireta
375  Singula monstrabas, et me

iterum me talia poscis?
542  Non tibi jamdudum nota haec mea certa voluntas
543  Scilicet est, Ithacus rediens ut triste rependat
544  Caede nefas? quidquid placitum super, ipsa sequare
545  Sola licet: dicam tantum quae fata manebunt.
546  Quandoquidem diros juvenes est ultus Ulysses,
547  Ille diu patria laetus dominetur in urbe
548  Pace regens stabili populos; nos numine nostro,
549  Ne qua fuat rursum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report