Your search found 258 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 43-69:

rex fuit educatus. Et admiratus Pyrrhi indolem, filiam ei uxorem tradidit Antigonam, Antigona ut scribit Plutarchus. Plutarchus A meridie quidem habet Hadriam, Hadria Apuliae civitatem, genere feminino. Et cum suis derivatis Hadrianus, Hadriensis recipit aspirationem. Hadria vero pro sinu maris genere masculino, Horatius Horatius li. III. car. (9)
Dux e) corr. ex:

depopulaciones, rapinas, sacrorum direpciones, captivitates puerorum ac matronarum predas, virginum stupra, iacturas denique et gencium et civitatum. Pax vero, que est cum iocunda tum salutaris, dirruta instaurat, instaurata exornat, civitatem adauget, imperia protendit, gignit ingenia, bonas artes parit, quicquid nascitur, alit, quicquid alit, educat, virtutibus demum omnibus erigit artem et habitaculum perpetuum, ipsum

tuis maximis atque inmortalibus habemus tibi, clementissime rex, gracias maximas et inmortales et si quando detur occasio, referreus, imo habebimus, dive rex. Quis enim tanto principi referre potest? O Ragusam felicissimam, o beatissimam civitatem, cuius hoc tempore a divis et semper regibus progenitus princeps non est oblitus, cuius meminit sanctissimus rex atque idem potentissimus et tot coronis insignis, in tanta eciam rerum suarum mole occupatus, quam inmortali

tibique soli post Deum gracias agimus et te nostrum auctorem conservatoremque et salutamus et mirum in modum veneramur nosque tue maiestati tantum debere profitemur, quantum famulantes optimo et benemerito principi debere fas sit. Ceterum civitatem nostram, que semper radiantibus sanctissime Pannonum corone fulgoribus dedita fuit, tue maiestatis arbitratui morigeram exponimus et quo ad natum tanti principis flexibilis teneraque ducatur, exhibemus pedibusque tuis ita

inauditis quibusdam interne superneque fruimur gaudiis et ita fruimur, ut dum servimus, regnare quidem videamur. Nullum namque apertum hostem habebimus, si tu nos respexeris, nihil timebimus, si tu nobis custos affueris. Custodi igitur civitatem tuam, christianissime princeps, et super eam egram pridem at nunc numine tuo exultantem manus tuas impone, que si forte ope tua destitute perierit, frangentur profecto porte et funditus corruent Romane arcis atque eius menia

(est) nostris annalibus et vetustatis memoria eruimus Epidauro a Vandalis eversa huc illos cives migrasse; mox etiam Romanos ad Illuriam recuperandam Bellum regem secutos. Mortuo rege ibidem consedisse et nostram civitatem tamquam colonos suos olim in Epidaurum missos casu et fortuna auxisse. Quare huius familiae princeps surculus, ut caeteri plures, omnes (omne) fere patritiorum, huic provinciae insertus, uti ego existimo, Romano germine

QVI QVINA ET VICENA STIPENDIA AVT PLVRA MERVERVNT. ITEM DIMISSO HONESTA MISSIONE EME- RITIS STIPENDIIS. QVORVM NO- MINA SVBSCRIPTA SVNT. IPSIS LIBERIS POSTERISQVE EORVM CIVITATEM DEDIT ET CONVBI- VM CVM VXORIBVS QVAS TVNC HABVISSENT CVM EST CIVITAS IIS DATA. AVT SIQVI CAELIBES ESSENT CVM IIS QVAS POSTEA DVXISSENT DVMTAXAT SINGV- LI SINGVLAS. A. D.

primariam, cuius originem indagare non tam necessarium quam difficile est. Constat tamen Epidauro a Sarracenis eversa huc reliquos cives migrasse, mox etiam posteriores Romanos ad Illuriam recuperandam bellum gerentes Reges secutos mortuo Rege ibidem consedisse et nostram Civitatem (hoc est) priorem Coloniam casu et fortuna auxisse. Nomen vero Ragusae inditum a regendo unius litterae permutatione cum Barbara colluvies Romanum sermonem ubique locorum depravaret: neque vero ' A keziratban: Zamolsidem.

U. 0. Epidario. * A bellum utan a gerentes-t a helyes ertelem helyreallitasaert magam tettem a szovegbe. ^ Ragusa etymonjat a regendo keresni legalabb is ketes dolog. pernegaverim nostram Civitatem multis nationibus coaluisse Romanis Graecis Sclavis. Nam si nimis antiqua repeto in nostris majoribus referam Aesculapium Apollinis filium et Epidaurum et Achaiam quae post Ogygen habitata tantam famam in regendis civitatibus comparavit: ut S. P. Q. R. maximam

veniebant gentes Pontificie quas Vicerex expectabat Placentie et promiserat omnes gentes suas: post Ducem versus Alexandriam, miserat autem mile Pedites in Cremonam et cum eis Illustrissimum D. Prosperum de Columna pro presidio civitatis quum dubitabant Venetos aliquid contra illam civitatem molituros. Veneti trajecto per pontem quem construxerant Athesi, sicuti nunc relatum est, occuparunt nobis Valesium et Pischeriam que est fortissima, quid ulterius facient intelligemus: gentes Pontificis quotidie expectantur, Helvetii etiam ultra illos qui sunt in

resistere non valeo, ego cum comitatu meo sub Sanctitatis Vestre vestreque Sanctę Sedis Apostolice presidium confugio et sub suis custodia, protectione et defensione in omnibus et per omnia trado et relinquo. Accipiat Sanctitas Vestra me, filios meos et statum meum, civitatem, arces et loca omnia mea, antequam serpens rugiens devoret nos, provideat et iubere dignetur, quid sim facturus! Pater Clementissime, per nuntium hunc meum resolutionem mentis Sanctitatis Vestre vestreque Sancte Sedis Apostolicę desuper expecto, interim pro

familiaresque mei mihi spem dantes non timere usque adventum meum et sub tali spe me contuli ad Sanctitatem Vestram. Ipsi vero, qui in Clisio remanserant, statim post discessum servitoris mei missi ad me cum litteris tradiderunt civitatem eidem infideli secunda feria post festum Beatorum Viti et Modesti 20 , et tenuit Clisium in potestate sua fere duos menses. Ita valeam Deum videre in die obitus mei, quod istud nescivi neque dubitavi. Nisi tantum

Bucuchlia ipsumque in fratrem accepi et ad manus suas dedi, quicquid mihi dederat Sanctitas Vestra, ac etiam totum id, quod domi mee de bonis meis uxorisque mee habebam. Insuper eidem dedi pro signo anulum meum ac eundem misi Spaletum, civitatem vicinam Clisio quinque stadiorum milia, ut ibi ad se vocaret aliquot nostros veteres servitores, cum eisdemque facto sermone confabularet ex parte nostra anteponendo eisdem et comemorando pristinam fidelitatem sanguinisque

et pulvere bombardarum ac bonis bombardariis, quia Turcę propter iniuriam eis per nos factam toto conatu insistent ad perditionem nostram, quum non est auditum a seculo, quod aliquis evertit ullo unquam tempore nullam civitatem per Turcas extructam, veluti nos divina gratia et benedictione Sanctitatis Vestrę hanc evertimus. Itaque iterum atque iterum per passionem domini nostri Jesu Christi rogamus et supplicamus, nolit nos derelinquere, quia homines

inquam, Buda in manibus Christianorum nemo se commovit. Nunc vos ubi eam preter spem omnium occupastis, muniatisque quotidie mirum in modum, magnaque presidia in ea teneatis, unde Thurci terras serenissimi domini mei crebris excursionibus vastant incenduntque, ac sub meum discessum de Vienna civitatem Jaurinum depredati sunt ac inflamaverunt, non putant se tutos in domibus suis, si Thurci Budam tenuerint. Hic Jonus Beg summissa voce dixit: Cussì, quod placeret illi, si huiusmodi rationibus induci possent, ut Budam V.re M.ti redderent.

villa numerus erat colonorum, nunc in XXX. vix par inveniri potest. Quid de deletis pagis censeas dici posse, quorum jam etiam nomina interiere. Verum enimvero dum tuemur et consideramus Dravi ostium, montem quendam altum et acutum versus civitatem Quinqueccclesiarum conspeximus, quem, quum rogassemus qui nam mons esset, accepimus Harsanum ab indigenis vocitari. De quo mira narrabat meus collega Zay, quae a veteribus accepta in hodiernum

nullo nec decore nec munimento insignis, sed quia crassior caeteris, et in qua campana tenebatur, qua quum in hostes procurrendum fuit, signum dabatur militi ad arma rapienda. Sed praeter hanc civitatem, quam in jugo sitam et cum arce copulatam esse diximus, alia civitas adjacet a jugo ipso ad Danubium usque fusa, sicque inclusa moenibus in rotunditatem aliquot angulorum, prout ripae ejus conditio exposcebat circularis, ab ipsa

ulteriores commemorem ab usque ipsis Pyrenaeis, a quibus omnes sumunt originem, qui catena mundi appellantur, uno ordine ab occasu in ortum provecti, donec Scardum attigerint, inde a Scardo ad meridiem ducti, in Pontum supra Mesembriam civitatem desinunt. Caeterum ubi Scardus a Bebiis Albio contiguis recesserit, quicquid est per Dalmatiae regiones, per Boznam, Herzegovinam et demum in reliqua ejus plagae Illyricae montium usque Belgradum et Zmiderovium et medios cursus

urbe nomen obtinuit, magnus non est, nisi quum imbribus intumescit. Nos alterum ejus cursum in urbis limine, sicca rota pene, alterum parvo ponte pertransiimus, oriturque in jugis Vitossae montis et in Ciabrum cadit paulo infra civitatem. Verum hinc XII. profecti Augusti ad milliare 12. unum pannonicum in Ciabrum amnem Caabrus. Izkar. antiquis, nobis Izcarem dictum incidimus, ibidemque Haemi montis

nisi quis tibi occurreret, adeo ex fenestris nemo exspiciet. Accolunt Philippopolim praeter Turcas Bulgari et Rasciani, sed ut servitia habentur. Non tamen a religione christiana prohibentur. Unde quum in hortis ad civitatem, eadem jam pertransita, pauxillum ut supra dictum est, praetextu comitibus injecto constitissemus, annonae gratia comparandae, quod pagus, quem petebamus, dicebatur laborare penuria, in Rascianum hominem incidimus, quo

quamquam quicquid uspiam inibi veterum aedificiorum Turcae reppererunt, et in hodiernum diem usque reperiunt, id totum in templa, balinea et publica hospitia convertunt. Vicus, quo civitatem transgressi sumus, utrinque mercatorias stationes, promiscueque omnium artificiorum officinas et cauponantium tabernas, cum macellis et hortensium rerum cumulis totus erat refertus. Accesserat, quod et pavimenta ejus altius, quam

majore jam sui et nomine et existimatione revertitur ad Muztaphae vicum, ubi et pontem hujus nominis a conditore ita nuncupatum subit. Post iterum repetito dextro latere, et V. circiter milliaria nostra emetitus, accedit tantum proxime ad civitatem Hadrianopolim, qua perinde atque ex debito quodam a limine salutata, totus in Austrum torquetur versus Aegaeum. In quo tractu duobus pontibus acceptis, priore ligneo, posteriore lapideo, et in via

tabulis positio non est attribute. Alluit enim Philippopolim dextro latere, sinistro vero Hadrianopolim. Ptolomaeus illum et ab hac urbe et ab illa remote collocavit, quum interim et Hadrianopolim cum Philippopoli eandem esse civitatem scribat, contra classicos authores et publicam experientiam, quod qui videres propriis oculis, et tabulas ejusdem Ptolomaei diligentius consideravere, facile perspicere potuerunt, quod patefacimus. At jam

regis conscriptum. Edictum regis Ptolemaei de liberatione Iudaeorum Quicunque militantes cum patre nostro in regionibus Syriae et Phoeniciae, adorti terram Iudaeam obtinuerunt corpora Iudaica, et ea secum perduxerunt huc in civitatem aut regionem, aut etiam aliis vendiderunt: similiter si qui vel ante aderant, vel postea sunt huc adducti ex Iudaeis, volumus, ut qui eos habent, illico dimittant a se liberos, et accipiant statim pro singulis corporibus drachmas viginti, milites quidem

habes et haec, quorum expositionem iudicavi necessariam. Sequens narratio, continebit iter nostrum ad Eleazarum: sed primum declarabo tibi totius regionis situm. Hierosolimae situs Postquam ergo pervenimus in loca illa, cernebamus civitatem in medio regionis sitam super montem editum et subarduum. in Templum huius summo erat extructum Templum, cum insigni ornatu: circum quod erant tres muri altitudine supra septuaginta cubitos, et tum latitudine pro

transitus sunt etiam parati ascensus graduum editiores, ut alii in sublimi, alii subtus incederent. quae distinctio praecipue facta est ob sanctos et religioni deditos viros, ut neminem attingerent, quem non liceat. Non temere autem illi primi conditores, civitatem hac convenienti amplitudinis dimensione condiderunt: sed sapienti hoc consilio fecerunt. Nam regio est ampla et bona. versus quidem Samaritas, et qua attingit Idumenaeos, magna ex parte est campestris: in nonnullis etiam aliis locis est

particulariter autem nescitur hic, quid inter illos secutum sit hucusque. Sed et maria a classibus quiescent, multi enim apparatus in ea re audiuntur. Quid caesarea majestas in ista Germanorum diaeta concluserit, omnes provinciae istae hiante ore exspectant. Quod ad nostram civitatem attinet: inter alias urbes vicinas annona commodiore fruimur, licet carissimo pretio omnia emantur, panis praesertim. Oboriuntur etiam ab aliquo tempore nocturna furta per apothecas et domos; nuper tamen deprehensus unus suspendii supplicio affectus est. Is erat Petrus Rancolinovich

Bibliographia locorum inventorum

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].

Baničević, Jakov (1466-1532) [1513], Epistulae anni 1513, versio electronica. (), Verborum 5324, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist1513].

Frankapan, Bernardin (1453-1529) [1525], Bernardinus de Frangepanibus Clementi papae VII, versio electronica (, Modruš), Verborum 544, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [frankapanbepist15250215].

Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusich comes Clissie et Lepoglave Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 990, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320828].

Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusitch castellanus Clissii Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 561, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320922].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1559], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 651, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15590209].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report