Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: singula

Your search found 535 occurrences

More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 374-416:


374. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 21 | Paragraph | Section]

coelique altos conscendere fines,
1.87  Ipsum etiam videas pariter decrescere Phoebum
1.88  Paulatim et caeca demum se condere nocte.
1.89  Quis tamen et formas omnes et nomina pandat
1.90  Singula connumerans certasque ex ordine sedes?
1.91  In medio stellis ardet fulgentibus ingens
1.92  Fascia 7 et immenso coelum complectitur orbe


375. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 41 | Paragraph | Section]

27 medio Titan resupinus ab axe
1.456  Suspiciens cursumque alto metitus Olympo
1.457  Haud equidem incertis, ut nos, erroribus acta
1.458  Prospicit. Eoas certo nam singula in oras
1.459  Calle videt liquidas circa se innare per auras,
1.460   Calle, parem qui se non circum flectat in orbem
1.461  Aequalis, gremio brevior sed contrahat imo
1.462  Non nihil elatoque


376. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 41 | Paragraph | Section]

ab orbe
1.471  Atque hinc elatis procurrat frontibus, inde
1.472  Vix quidquam adducto subsidat corpore pressus.
1.473  Hinc 28 autem et gressu vix impare singula cernit
1.474  Per liquidas se ferre vias; namque aethera in altum
1.475   Dum tollunt sese ac coelo magis ardua surgunt
1.476  Illa quidem cohibere gradum suspectat; et imum
1.477  Demissa ad callem


377. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 113 | Paragraph | Section]

axe,
3.2  Quid pariat tenebras noctemque inducat opacam.
3.3  Nunc age jam, nostrae quae pars est altera curae,
3.4  Quid subita Phoeben nigrescere cogat ab umbra,
3.5  5 Expediam. Arrectos te praesta ad singula sensus
3.6  Inceptumque simul mecum partire laborem.
3.7  Dum puro sensim Titan velatur Olympo,
3.8  Ipsius ora dei nigrescere dixeris. Ille
3.9  Ardenti aeternas servat sub pectore flammas,


378. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 119 | Paragraph | Section]

9 susceptum res apta reflectere lumen
3.134  Et late circum diffundere si satis, amplis
3.135  Discedat vitrea spatiis a lente, videbis,
3.136  Objectae vitro molis quod singula mittunt
3.137  Puncta jubar, sese in totidem conjungere punctis
3.138  Protinus atque adeo assimili sub imagine formam
3.139  Pingere nativisque ita quaeque coloribus illic
3.140  Reddere distincta,


379. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 123 | Paragraph | Section]


3.219  Immotis fixisque novum conjungimus, arte
3.220  Cogimus et mira lento discurrere passu
3.221  Atque omnem visae molis peragrare figuram
3.222  Et licet incessus lenti momenta notare
3.223  Singula, quaque oculos motus tenuissima hiantes
3.224  Pars penitus fallat, deprendere metirique.
3.225  Virga teres tenuisque incisis undique spiris
3.226  In cochleam se circumagit; propellitur illo


380. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 149 | Paragraph | Section]


3.716  Servata * * corr. ex sarvata ignotis componimus eruimusque,
3.717  Qua nostri regione globi stent singula. Quin et
3.718  Contingent quaecumque olim post saecula longa,
3.719  Queis Phoebe terris Titanem quaque recondet
3.720  Parte sui, jam nunc quaque hora cuilibet urbi


381. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 159 | Paragraph | Section]

repellant.
4.98  Post acies etenim candens objecta papyrus
4.99  Tum varios lucis flexus variosque reflexus,
4.100  Tum vis ipsa, ut agat, quanta intervalla requirat,
4.101  Edocet, obtutu vigili si singula lustres.
4.102  Primum etenim, cultros dum distinet intervallum
4.103  Amplius, in medio radiis perfusa papyrus
4.104  Illaesis contra rimam fùlgebit hiantem.
4.105  Quanquam etiam extremis utraque


382. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 169 | Paragraph | Section]

Orbis, quo vehitur Phoebe, despectet in ima
4.295  Telluris facie campos, maria ampla lacusque
4.296  Affusos vallesque imas et culmina montium
4.297  Edita, inaequali tueatur perlita luce
4.298  Singula, dum puro late pellucida coelo
4.299  Aeris aura nitet, quae, nubibus obruta densis
4.300  Dum tegitur facies Terrae, indiscreta niterent
4.301  Omnia et aequali confusa in luce laterent


383. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 205 | Paragraph | Section]

sedenti
4.957  Jamdudum in tenebris turbae, tu cernere contra
4.958  Haud poteris notosque tuens dignoscere vultus.
4.959  Ast oculi sese tereti expandente fenestra,
4.960  Jam magis atque magis clarescere singula sensim
4.961  Incipient, ceu mane novo dum prima tenebras
4.962  Discutit Aurora ac tetram fugat aurea noctem.
4.963  Ergo etiam 48 medium rapuit cum


384. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 219 | Paragraph | Section]

signaretque viam, qua plena nitenti
5.175  Dum vehitur curru, primum pallore decoros
5.176  Confundit vultus, tum densa conditur umbra
5.177  Cynthia, dum redeant iterum pallorque jubarque.
5.178  Singula 9 quod si etiam momenta notare liberet,
5.179  Quo tenuis pallor primum incipit, atra serenam
5.180  Quo primum attingit frontem penitusque tenebris


385. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 243 | Paragraph | Section]

loci excipiunt; aliisque allabitur uno
5.611  Aeris in puncto flexum jubar. Usque adeo se
5.612  Non aequa radii diffundunt mole per umbram.
5.613  Quod si etiam haec libeat loca contemplarier atque
5.614  Singula sese inter componere mensurasque
5.615  Supposuisse oculis, facili ratione licebit,
5.616  Ni pigeat tenui rem consignare papyro.
5.617  Pinge 35 tibi


386. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 243 | Paragraph | Section]

quod flexa pererrat
5.633  Aere lux, coelo extantes concludet et alto
5.634  Quinque alias gremio excludet de partibus ipsis
5.635  Telluri ac densis obversas aeris oris.
5.636  Intentas jam fige acies et singula vultu
5.637  Contemplare vigil prono spatiumque retortis
5.638  Perfusum radiis, quod coni a fronte secundi
5.639  Pertinet ad primi frontem conoque recenti
5.640  In geminas scissum partes


387. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 265 | Paragraph | Section]

digitis tenuissima lucis
6.47  Fila colorato duxerunt stamine et aureo
6.48  Texuerunt fulvam nectentes pectine telam,
6.49  Inspiciens oculo dispescis primus acuto
6.50  Filaque dissocias atque acri singula sistis
6.51  Obtutu contemplanda et 14 quem quodque colorem
6.52   Exbibeat quantumque, doces, de tramine recto


388. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 269 | Paragraph | Section]

Cuique suum, nulla quem vi, non flectibus ullis
6.109  Exuat atque oculos mutato ludat amictu.
6.110  Nec minus et vires et recti callis amorem
6.111  Cuique suum natura dedit, quem singula fila
6.112  Aeternum servant nullas mutata per artes.
6.113  Atque ea 21 si penitus libeat cognoscere, primum
6.114  Huc iterum revoca atque animo


389. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 269 | Paragraph | Section]

textus particularum
6.127  Sint aliis alii, ducantur et impare nisu.
6.128  Quidquid id est, fugiunt sese in diversaque tendunt.
6.129  Tum vero 24 sociis si singula fila relictis
6.130  130 Adveniant feriantque acrem longo ordine visum,
6.131  Protinus exoritur series tibi certa colorum
6.132  Et varia pulchras depingit imagine formas.
6.133  Nec vero


390. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 273 | Paragraph | Section]

et rerum causas aperire repostas
6.214  Torquentes. Neque enim ferro neque parcimus igni
6.215  Solventes compagem abscissaque membra secantes.
6.216  Ergo oculis lustrare tuis, quae diximus, atque
6.217  Singula non dubias poteris tentare per artes,
6.218  Si libeat. Primum sed quae satis apta videndo
6.219  Instrumenta, canam; tu mentem adverte canenti.
6.220  Principio


391. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 285 | Paragraph | Section]

haec, qui naturae tam sancta latentis
6.429  Audacem primus tulit in penetralia gressum?
6.430  Ille quidem multa observans, tentamina multa
6.431  Instituens rursumque iterans et pectore versans
6.432  Singula componensque inter se plurima, demum
6.433  Irrupit verumque adytis extraxit ab imis
6.434  Victor et immenso vulgatum prodidit orbi.
6.435  Ipse tibi hic pandam delectum ex omnibus unum,
6.436  Quod


392. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 291 | Paragraph | Section]

tenuissima fuco.
6.555  His ita tentatis multo 57 jam plura, licebit
6.556  Addere nec varias cernentem exurgere formas
6.557  Invadet stupor ignarum, quae singula longus
6.558  Scrutari labor et Latiis celebrare Camoenis.
6.559  De genere 58 hoc illud: non tantum tenve coloris
6.560  Si filum admittas, ast ampla


393. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 293 | Paragraph | Section]

60 , fuerit si crassior, omne colorum
6.591  Transmittet genus et retro genus omne repellet.
6.592  Id vero si, quae paulo memoravimus ante,
6.593  Rursum animo repetas mentemque ad singula flectas,
6.594  Per te ipse invenies, facili et ratione notabis.
6.595  Scilicet, ejusdem cum tam sint multa coloris
6.596  Stamina staminibusque suum discrimen, iniqua
6.597  Et vicium spatia, haec


394. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 297 | Paragraph | Section]

fas lamella in quavis remeare, latebit,
6.646  Si, quae quisque color quaeve intervalla requirat
6.647  Corporis inclusi ingenium, quae luminis ipso
6.648  Flexus in ingressu, servata notaveris atque
6.649  Singula per numeros certa versaveris arte.
6.650  Praestitit haec, primus qui tot tam mira reperta
6.651  Prodidit educens. Tenuis dum lamina crescit
6.652  Sensim perque gradus series prodire notavit


395. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 301 | Paragraph | Section]

relinquit.
6.751  Quare ibi pro vario radii flexu advenientis,
6.752  Flexus et ingressi prima cum Fronte, terendae
6.753  Et mensura viae ac vicium intervalla colorque
6.754  Mutantur grandi discrimine; singula contra
6.755  Hic ferme constant fermeque brevissima frontes
6.756  Oppositas inter teritur via, semper iidem
6.757  Et vicium numeri redeunt idemque colores.


396. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 303 | Paragraph | Section]

sua certa repellit
6.777  Filorum genera et certum tibi tota colorem
6.778  Reflexu ostentat, quavis de parte, tuenti.
6.779  Contunde infringens: et si non tenvior inde
6.780  Prodeat, illum ipsum per singula frusta colorem
6.781  Aspicies pariter pariterque in corpore nexis
6.782  Compacto e frustis idem color ille manebit.
6.783  At si 70 particulae


397. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in altera multo major quam in altera. Sed id innuisse sit satis. 9(II 41) Hinc lens vitrea polita pingit imaginem objecti satis remoti admodum vividam et distinctam in foco, in quo singula puncta objecti ipsius pinguntur in totidem punctis. Additur autem illud satis remoti, quia, si objectum non distet magis quam pro semidiametro sphaericitatis superficiei ipsius lentis, radii, ut diximus, non uniuntur. Ea autem imago pingitur sita prorsus contrario ipsi objecto, quia


398. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in orientem fere per duodecimam partem totius eclipticae sive per unum signum. Nam mensis lunaris est circiter dierum 29 1/2. Et Sol, qui diebus 365 1/4 percurrit gradus 360, percurrit singulis diebus fere unum gradum; adeoque mense integro lunari paullo minus quam 30 gradus, quos continent singula zodiaci signa. Nodus autem interea regreditur juxta adn. 44. lib. I, atque id per unum circiter gradum cum dimidio, quae est pars vigesima unius signi sive graduum 30.


399. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

41(II 73) Exposita causa et limitibus ac periodo eclipsium, hic postremo loco proponitur discrimen inter eclipses Solis ac eclipses Lunae, quod sternit viam ad exponendum ingentem ipsarum eclipsium usum in geographia et arte nautica. Nimirum singula phaenomena eclipseos lunaris eodem modo fere accuratissime eodem momento temporis apparent spectatoribus omnibus constitutis in toto eo hemisphaerio terrestri, cui Luna est conspicua. At in Solis eclipsi eodem momento temporis alii spectatores longe aliud vident. Quin immo aliis eodem


400. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

aliquam ibi habeat, potest nosse, ubi sit, et reliquum cursum dirigere. Haec quidem methodus vix ullius usus esse poterat ante perfectam astronomiam, cum initium et finis eclipseos notata in ephemeridibus intra dimidium etiam quadrantem eoque plus aberrarent a veris. Singula autem minuta temporis possint errorem secum trahere 15 milliariorum geographicorum in positione loci. Sed jam lunaris theoria ita perfecta est, quemadmodum diximus libro I. adn. 48, ut intra satis arctos limites loca Lunae determinentur. Et proinde eclipsium quoque phaenomena


401. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in exiguo schemate picti habentur ob oculos. In hac ipsa recta notari solent per lineolas ipsi perpendiculares horae, quibus Lunae centrum debet appellere ad illa ipsa puncta ejus rectae, quae ita notantur, et ipsae horae minoribus lineolis et punctulis dividi solent in singula vel quina minuta. 10 Ejusmodi divisio est similis divisioni circuli notantis horas in horologiis illis, quae habent unicam cuspidem horariam. Quae si majora sint, uti sunt


402. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

29 Colligitur jam hic tota vis hujusce argumenti. Id lumen, quod in atmosphaera terrestri refractum subit umbram Terrae et ad Lunam devenit, dispergitur per spatium saltem centuplo latius. Nam atmosphaera terrestris omnino non assurgit ultra 40 millia passuum, quorum singula continent 5 pedes Parisienses, et semidiameter Terrae continet quamproxime 4000 eorundem milliariorum. Ad designanda 40 milliaria nominavi pontem, quem sane magnificum Xystus V. Tiberi imposuit ad quadragesimum ab Urbe lapidem. Unde factum est, ut eum tunc dixerint


403. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

umbrae atmosphaerae terrestris quam umbrae ipsius Terrae. Idcirco astronomi, ubi ipsam umbram definiunt, umbrae, quae deberetur soli globo terrestri, addunt aliquid, alii plus, alii minus, pro diversis sententiis circa ipsius atmosphaerae altitudinem, cujus milliariis singulis debentur circiter singula secunda. 33 Jam vero in ejusmodi spatio admodum inaequalis est distributio ipsius luminis. Ejus inaequalitatis duo omnino sunt fontes, qui hic exprimuntur ambo.


404. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

limites deinde designantur, quantum possunt sine schemate, quo delineato res evaderet evidentissima et admodum facilis intellectu. Nimirum illud spatium clausum inter superficiem coni exterioris umbrae atmosphaericae et superficiem coni interioris penitus obscuri dividitur in duas partes. Et ad singula puncta alterius ex iis partibus defertur lumen refractum in unico puncto atmosphaerae terrestris, ad singula vero alterius defertur lumen refractum in binis punctis hinc et inde e diametro oppositis.


405. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

facilis intellectu. Nimirum illud spatium clausum inter superficiem coni exterioris umbrae atmosphaericae et superficiem coni interioris penitus obscuri dividitur in duas partes. Et ad singula puncta alterius ex iis partibus defertur lumen refractum in unico puncto atmosphaerae terrestris, ad singula vero alterius defertur lumen refractum in binis punctis hinc et inde e diametro oppositis. 35 Schema, quod id exhiberet, esset hujusmodi: haberetur circulus exprimens orbem


406. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

libro ostentum est lumen, quo Luna adhuc cernitur in umbra ipsa, esse lumen refractum in atmosphaera terrestri. Ac additur et fila retexat ad indicandam Newtonianam luminis theoriam, in qua lux plena, ut infra videbimus, componitur e diversis coloratis filis, quae, ubi ab aliis separantur, suum singula colorem exhibent, omnia vero simul unita album efficiunt. Porro jure Newtonus ipse hic invocatur, a cujus immortali theoria repetuntur rationes hujus phaenomeni. Illud autem Tu decus Angligenum atque humanae gloria gentis, quod ante hosce novem annos conscripsi in


407. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

recedunt, cum Jupiter moveatur celerius. Nova autem conjunctio fit post annos circiter 20. Cum enim tempus periodicum Saturni sit annorum proxime 30, is annis 20 percurrit respectu Solis duos trientes zodiaci, sive 8 signa. Jupiter autem orbitam suam duodecim annis absolvit adeoque circiter singula signa singulis annis percurrit, nimirum 20 annis circulum integrum et 8 signa. Unde fit, ut circa finem signi octavi assequatur Saturnum lentiorem. 6 Lunae aberrationes


408. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

20 Exordium hic desumo a natura radii albi, qui utcunque ad sensum tenuissimus sit et appareat simplex, adhuc tamen componitur ex innumeris filis diversae naturae. Eorum autem filorum singula habent suum innatum colorem et suum itidem innatum refrangibilitatis gradum, quem ego exprimo per vires et amorem callis recti, cum alia magis, alia minus ab hoc recto itinere detorqueantur, ubi appellant in eodem prorsus angulo ad eadem media adeoque diversa vi resistant mutationi


409. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

induceret deflexionem novi motus compositi a motu priore. Deinde vero, si eadem etiam velocitate ferrentur omnes et vis, qua corpus refringens in eas agit, esset diversa, ob diversam nimirum ipsarum molem et diversum textum punctorum eas componentium (nam vis in totam particulam pendet a vi in singula puncta et colligitur ex summa hujusmodi virium, quae pro varia distantia, positione et numero eorundem punctorum varia esse debet), alius in aliis particulis generaretur motus novus componendus cum priore adeoque alia in aliis mutatio directionis motus compositi. (23)* Hic non definio,


410. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

in eo lumine, quod per tenuissimam aetheris substantiam primo emissum deferatur ad primum medium refringens. 24 Haec fila ita separata per refractionem, si ad oculum deveniant singula, sive nimirum moveatur oculus ita, ut alia excipiat post alia, sive excipiantur superficie aliqua pura et candida, ad cujus alias partes alia deferantur, excitant alia colorem alium et oritur certa quaedam series horum colorum, quam paullo inferius proferemus.


411. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

pura et candida, ad cujus alias partes alia deferantur, excitant alia colorem alium et oritur certa quaedam series horum colorum, quam paullo inferius proferemus. 25 Jam vero fila singula servant semper post ejusmodi separationem eundem refrangibilitatis gradum, quem habuerunt initio, et eundem colorem. Si nimirum novis superficiebus excipiantur singula in eodem angulo alia post alia, filum, quod in prima refractione magis refractum est, semper refringitur magis et manet


412. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

25 Jam vero fila singula servant semper post ejusmodi separationem eundem refrangibilitatis gradum, quem habuerunt initio, et eundem colorem. Si nimirum novis superficiebus excipiantur singula in eodem angulo alia post alia, filum, quod in prima refractione magis refractum est, semper refringitur magis et manet unicum, non iterum in plura discerptum. Servat autem eundem colorem, quem primo habuit, quotcunque novas aut refractiones aut reflexiones habuerit, et, quod infra


413. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

fila diversae naturae in quovis tenuissimo radio albo sunt ita multa, ut numerum omnem videantur excedere. Ductus enim ille luminis colorati, in quem is radius dividitur, videtur esse prorsus continuus adeoque divisibilis in infinitum. Est sane admodum ingens eorum filorum numerus, quorum singula diversum habent refrangibilitatis gradum et colorem innatum. Adhuc tamen inter hosce diversos colores innatos multi ita parum a se invicem differunt, ut eodem nomine nominentur. Rubei, exempli gratia, dicuntur quamplurimi, quorum alii magis, alii minus, ut ita dicam,


414. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

ad omnia puncta disci solaris efformant imaginem Solis circularem, et hi circuli commiscentur alii aliis superpositi. Separatio accurata habebitur utique solum in iis lateribus rectilineis, quae circulos omnes contingunt. Sed ibi tenuissimum est lumen et sensum effugit, cum eo adveniant singula tantummodo fila pertinentia ad punctum extremum hinc et inde solaris disci. In ipsis extremis frontibus erunt itidem purissimi, hinc primus rubeus et inde postremus violaceus. Sed ob eandem rationem ibi etiam tenuissimum erit lumen. In medio lumen erit vividius ob superpositionem plurium


415. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

servent quaeque colorem, nimirum cur alia alium constantem colorem habeant. Id constat a crassitudine particularum. Lamina certae exiguae crassitudinis certum colorem exhibet reflectendo juxta adn. 61. Qui color pro alia crassitudine est alius. Si ea frangitur in exigua frustula, quae tamen singula servent priorem illam crassitudinem, reflectent itidem singula colorem eundem. Quare et corpus ex ejusmodi frustulis compositum habebit colorem constanter eundem, aliud nimirum alium colorem pro diversa crassitudine lamellarum, ex quibus constat.


416. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]

colorem habeant. Id constat a crassitudine particularum. Lamina certae exiguae crassitudinis certum colorem exhibet reflectendo juxta adn. 61. Qui color pro alia crassitudine est alius. Si ea frangitur in exigua frustula, quae tamen singula servent priorem illam crassitudinem, reflectent itidem singula colorem eundem. Quare et corpus ex ejusmodi frustulis compositum habebit colorem constanter eundem, aliud nimirum alium colorem pro diversa crassitudine lamellarum, ex quibus constat.


Bibliographia locorum inventorum

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].


More search results (batches of 100)
1 2 3 4 5 6

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.