Your search found 914 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 486-512:

IESSEIDOS LIBER I 1.
Ille ego, qui Veneto solitâ stagnare Timavo
Euganeâ cecini Phrygii positoris in urbe
Vota fidemque Viri, nec non Venusina coëgi
Barbita Dircaeum carmen resonare patronis
Gratum Caelicolis, Tuscum nunc missus ad Arnum,
Laxat ubi patrias sanguis Mediceus habenas,
Fata Palaestinae plusquam communia Nymphae

Iosippum ornasset donis, potiora fuere
Quae data sunt Sponsae: licet hunc quoque foederis ergo
Virginei, Charitum forsan tanto igne rigari
Censuerit Numen, quantum nec farier ausim.
Ostenditque viri meritum Deus, impote prorsus
Humoris cum fuste, procis procul omnibus, illum
Connubio tanto asseruit, cum stipite sicco
Silvestris coryli, velut a radice virentis,
Prodigio natos voluit pubescere

Carnalis soboles (quae credulitate paternam
Sectatae fluxere fidem, non sanguinis huius
In numerum veniunt gentes) aeterna Voluntas
Extulit, e cuius regali stemmate proles
Susciperet divina viri sine semine corpus.
Inde legenda fuit Virgo, cui regius esset
Virtutis Regumque alto cum sanguine splendor.
Hanc Pater aeterno qui perficit omnia nutu,
Imperiosa hominum qui condit fata, puellam

canalibus ostri
Orbi adventurum Numen paritura propago.
Ille quidem thalami plures in foedera nuptas
Admisit, fuit una tamen fecunda daturae
Hoc lumen sobolis, caeso regina marito,
Caede viri princeps, viventis adultera coniux,
Bethsabis insignis forma: quae mollis in undis
Visa Venus, misit tales in pectus ituras,
Quales nec reges possent restinguere, flammas.

Nec sterilis fax ista fuit: quae emergit ab undis
Est fecunda Venus. Nudam mox purpura texit,
Forte sub hac maculas non apparere iugales
Credentem, probro hanc sed non satis esse tegendo
Certa; viri innocuâ texit quoque dedecus umbrâ
Hinc vivo coniux fuerat quae moecha marito,
Occiso regina fuit. Regalis ab undis
Sic etiam petitur murex: Solymaeus eosdem
Fons generat, Tyrio repunt qui litore

cursu
Grata maritalem thalamum traduxerat uxor,
Opprobrio fecunda suo, prout illius aevi
Credulitas gentisque fuit, sed postea talem
Edidit ista nurus viditque piissima fructum,
Ut fecunda viri quaevis huic credere mater
Debeat et sancti laudem concedere ventris.
Interea constans thalami tolerabat adulta
Dedecus aerumna: placitis caelestibus omne
Fassa decus parere, probrum legale ferebat

Virginis eiusdem tamen, obnitente senecta,
Accessit caelo hausta fides, meritumque videndi.
Mystarum e numero fuerat qui diceret alter;
Unius ingressi fanum, festivius Arcam
Applausisse viri merito, notumque beatis
Aligeris animi decus, hoc celebrasse strepentis
Prodigio poenae. Fuerat sed certius Annae
Iudicium, fulgentem auro quae credidit arcam
Exultare sui penetrantis in abdita templi

Prolificam gaudens comitari saltibus Annam.
Attigit ut templo postes, natam Anna recepit,
Et manibus iucunda tulit; nam limine cedens
Illa maritali famulam sibi iunxerat Ormam,
Maturamque viri forma et virtute placentem
Eurionem, quae Rubeni promissa marito,
Iam pactis vicina thoris et robore constans,
Gestandae tenerae laudem est sortita puellae.
Proxima Delubro praedulci hanc pondere

Imperiique orbis vatem tunc somnus agebat,
Iudaeae fortasse novum sperare Monarcham
Ostenso Titane docent omniscia rerum
Fata? Sed ede rogo Mystes venerande, puellae
Quis pater est, quod stemma viri, quae patria?” Simon
Reddidit: “Aprici quae fixa est culmine montis
Nazareth, optat ubi fuso torrente rigari
Terra Zabulonis, Natae huius origine gaudet,
Cui Ioachimus genitor, quem sanguine cretum

Haec erat Anna, suus cui sorte Asteris opima
Vir genitus quondam pro dote reliquerat amplum
Vectigal, pecorumque greges, et plurima fundi
Iugera, nec modici pondus legaverat auri.
Illa autem suprema viri post fata, fovendos
Coniugis extincti manes non lenta piorum
Suscipit officiis operum; gremioque receptam
Abrami mentem (probitas cui nota mariti
Hanc poterat fecisse fidem) decernit ad aras

Accedit virtutis amans, pia munera grandi
Pectore metitur: largis hinc illa litantes
Muneribus mystas, inopes stipe, sacra replebat
Atria mactandis templo legalè iuvencis.
Hac pietate viri tumulum donisque sepultos
Talibus ornabat cineres, pietasque pudicae
Ista dabat vivae fidei suffragia nuptae.
Credidit illa etenim carnis compage solutas
Aeternùm durare animas aequique subire

Plenius id tacitis didicisse afflatibus Annam
Crediderim: populisque, Dei secreta docente,
Hac etiam sciri voluisse Prophetide Numen.
Hoc afflante eadem didicit, licet illa bis octo
Vixisset properata viri post funera lustris,
Postremi immunem fati fore, donec amato
Thariadae qui notus erat, de sede veniret
Empyrea Princeps; vinctum Israëla daturus
Multa repromissae post saecula libertati.

Effatum: “pariet Virgo”, sibi proprius ille
Gnara quod esset honor, numquam demissior ullum
Audivit Vatem: quo tunc comprenderat Anna
Indicio, sua iam praenoscere fata puellam.
Non aliter matura viri quam regia virgo
Caesareo iungenda thoro, cum publica tanti
Necdum fama volat thalami, sed pectore clausus
Stat sponsi securis amor, cum Caesaris audit
Forte Palatinas sociali murmure nymphas

Sic de pupilla sanxerunt Virgine mystae:
Namque Ioachimum, postquam is templi atria Natam
Intrantem vidit, lunaris imagine sphaerae
Vix quater expleta, fatum commune resolvit.
Orba viri mulier, gravis et castissima mater,
(Cui alios censere thoros placuisse iugales,
Arbitror esse nefas) reliquos transegerat annos
(Lustra fuere duo) Solymaeis innuba tectis.
Anna maritales inclusos urbe

nymphae designo maritum.” 6.
Responso attonitus praesul laetusque loquentem
Audivisse Deum et mystae sine more stupentes
Virginei data signa viri, magis inde puellam
Suspiciunt, cuius felix hymenaeus Olympum
Cogeret e siccis producere lilia virgis
Et sponsum Assyria 123 Assyria: Assyriae vellet signare volucre.

sed lege Philippi
Defuncti Soboles; sterilis post fata iugalis
Cognatum siquidem thalamo donante Rebecca
Fraternum semen genito Simeone revixit.
Adfuit et Samson cui Hermonea Salome,
Orba viri genetrix, terra Hebronitide sponsam
Reppererat, sed mox pactae connubia nymphae
Fila scidit Lachesis praestoque ingressa puellae
Mors thalamum fato sponsum delusit amantem.
Misit Ioannem Bethel, cui mater

29.
Interea Virgo, praesto quam ex aethere lapsus
Visu hominum procul atque intra sua tecta morantem
Scire dedit genius quae sors, quae regia stirpis
Nobilitas pietasque viri, quem caelica lectum
Signa palam, vitae comitem dixere maritum,
Divinis, hac mente frequens, parere vovebat
Imperiis, haesura viro, quicumque pudoris
Virginei custos, signum sortitus adesset.

Consortem thalami, regum praeclarus avito
Sanguine Ephrataea Salomon advenit ab urbe,
Dives agri Salomon, cui formae insignis Edissa
Iuncta thoro, geminum leviori a semine pignus
Ediderat. Quorum Anna viri matura parentes
Laeta sequi, proprias cupiens accendere taedas
Cognatis facibus, templum iucunda petebat.
Hic aderat Galilaea nurus Debbora vetusto
Stemmate Iessidum illustris, fecunda virili

Utque metum crescentem animi, mentisque pavorem
Ponere iussisset Gabriel sobolemque Tonantis
Aeternam, membrorum avidam compage teneri
Rettulit atque sui thalamum deposcere ventris,
Seque viri ignaram cum fando reponeret, Ales
Numinis, ignaramque viri “Divina parentem
Progenies habitura tuos desiderat,” inquit,
“Virgo, sinus!” Seque imperiis servire Tonantis
Dixit ut ancillam; subito sua

Ponere iussisset Gabriel sobolemque Tonantis
Aeternam, membrorum avidam compage teneri
Rettulit atque sui thalamum deposcere ventris,
Seque viri ignaram cum fando reponeret, Ales
Numinis, ignaramque viri “Divina parentem
Progenies habitura tuos desiderat,” inquit,
“Virgo, sinus!” Seque imperiis servire Tonantis
Dixit ut ancillam; subito sua viscera proles
Implevit divina, artus fabricante beato

Obsequiis autem summis cumulabere posthac
Tuque puerque tuus: tantae quodcumque parentis
Imperium numquam residem fecisse videbit!” 21.
Laeta viri divina parens pietate fideque
Optabat reliquos uteri decurrere menses,
Se genetrice novo tandem ut festinus in ortu
Respiciat sua clamantes exordia Titan.
Iuda etenim belli studiis exercitus istum

Laeta fero, totum oblectent quae nuntia Iudam.
Huic promissa olim partu prognata recenti
Est soboles. Urbs vero huius Davidica Bethlem
Hospitium natale Ducis: properate volentes,
Ite citi, bona turba, viri, vicinaque Bethlem
Festinate hilares ad moenia. Proxima regem
Hic vobis spelunca dabit tenerumque maritae
Virginis ostendent vobis praesepia natum,
Quem stringunt humiles, plebeia vincula, panni,

Iudaeae sperata salus seque imus Olympo
Misceat et veterem luctum novus exuat orbis.
Ille idem vatum tabulis signatus ab urbe
Fertur Ephrataea fatis authoribus Heros
Venturus: parete viri, caelestibus acti
Prodigiis notoque solo notisque viarum
Flexibus, illustrem Davide invisite Bethlem,
Segnities nec nostra fidem condemnet, eamus.”

Amisso, referunt, charo nam coniuge divam
Isida, cognatus quem post data vulnera Typhon
Inclusum angusta pelago demerserat arca,
Membra perempta sui tota tellure vagantem
Quaesivisse viri. Quam dum pius attulit error
Phoebopolim, consedit humo quae moenibus urbis
Ulteriore situ, ditissima Mempheos arva
Accedente iacet celsaque sub arbore flevit.
Arbor erat palma: umbroso dea stipite

Ora vel amissus si fors daret obvia natus.
Viderat hic illam, commune prophetidis Annae
Sortitae fatum neptis Debbora, virili
Prole Phanuelis veniens, amitae secuta
Exemplum, dum cruda viri post funera, spreto
Connubio bigamos templo sacrarat amores.
Illa, ut erat purae pridem devincta parenti
Religiosa nurus, Mariam sermone salutat.
Virgo sui referens amissi impervia gnati

Oceanum solisque vias Lunaeque meatus
Voce sequi; vastosque iacens procul insula ponto
Audiat hoc clamore Deum noscatque potentem
Cunctorum authorem scelerisque piamina discat;
“Ite viri,” dixit, “populoque inferte salutem
Qui procul est caeloque graves praedicite messes!”
Nec mora, conveniunt patres et sorte feroces
Partiti populos, sua quisque beante calescit
Regna replere fide

Propitio, tantoque aperit non posse potentem
Deesse operi natum, quos ille sequetur euntes.
His hilares dolor invadit, quod nulla profectis
Sors ultra matris promitteret ora tueri.
Queis illa: “Ite, viri, me non meus ante relinquet
Spiritus, extremi quam vos ex partibus orbis
Collectos videam. Vestrum sed tardior unus
Adveniet, summum tumulo facturus honorem,
Me tamen haud visa, saxi licet author

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report