Your search found 1223 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1041-1065:

ipsi videant; mihi certe summopere displicet. Cur enim conari non debemus, efficere possimus, ut et eodem igne mentisque calore, quibus auctor aestuabat, correpti videamur; et eadem versuum elegantia, qua graece scriptae sunt, latine (ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum) res interpretatas exhibeamus? Cur unam tantum rerum utilitatem, non etiam verborum venustatem persequamur, solumque animi, non aurium quoque voluptati serviamus? Id quidem cum alii

rem convenienter tractet; id qui fuerit a principio ad finem usque assequutus, illum egregie muneri officioque suo satisfecisse. Quamobrem dicant per me licet cum Longino fastidiosiores quidam ac morosiores poëtarum judices, quidquid ipsis collibuerit: nullius erit apud me auctoritas tanta, ut quod ego videam poëma omni semper antiquitati summopere placuisse, mihi quoque ceterisque recte mecum sentientibus non probetur, praesertim etiam quum et Aristoteles et Q. Horatius Flaccus poëticae facultatis disceptatores acerrimi ex utroque Homeri carmine et inveniendi et disponendi

motus, ne langueat oratio atque concidat, maxima cavendum est providentia. Quod etsi Homero feliciter contigisse omnes harum rerum periti aestimatores ultro fatentur; tamen ne mihi ejusdem carmina latinis verbis interpretanti non aeque feliciter contingat, magnopere formido. Cujus enim ingenii tanta vis esse possit, ut in hoc ipso, in quo ille totius antiquitatis consensu incredibili excelluit, se cum illo conferre et quasi certare non dubitet? Atqui ita profecto est: qui aut orationem interpretatur aut poëma, in quibus non tantum sententiae explicandae suscipiuntur, sed virtus omnis

denique, ut ita dicam, atque habitus et verborum et sententiarum tamquam succus quidam atque sanguis per totum operis corpus ille idem transfusus appareat. Hoc illud nimirum est, in quo dicebam hujus sermonis initio nobis esse elaborandum, si placere velimus; neque aliam esse caussam duco, cur in tanta interpretum copia paucissimi sint dignique habeantur, quorum res scriptae cum utilitate ac voluptate legantur, nisi quod aut laboris impatientia aut virium inopia id efficere vel neglexerunt, vel non potuerunt. Imo fit saepe, ut quem auctorem sua lingua disertissime loquentem fueris paullo

o cives, quae dicam, et figite vestris 30
31  Haec animis. numquam in coetum convenimus una;
32  Ex quo abiit pelago proles Laërtia Ulysses:
33  Quis nunc excivit subito juvenisve, senexve?
34  Quae vis tanta urget trepidum? veniencia contra
35  Navigia, armorumque metus instare propinquos
36  Audiit? anne salus aliud quod publica poscit,
37  Nunciat huc primus? numquam fraudatus inani,

audent compescere fastus. 290
291  Haec ubi dicta; Euenorides Liocritus olli
292  Contra voce refert. nimium ad convicia Mentor
293  O facilis praecepsque ruis. quo sic malus ardor
294  Mentis agit, quae tanta animo fiducia surgit,
295  Quidve procum tentas saevis ardentia dicto
296  Pectora nequidquam cohibere? insurgere durum est;
297  Quamquam multa virum densentur millia contra,
298  Adversam in pubem,

Quae sequitur fortuna, ergo jam Nestora magnum
22  Certus adi; tentaque, ullos num promere casus,
23  Consiliumque velit prudens. edisserat ultro
24  Vera, mone; nec falsa tamen (prudentia regis
25  Tanta animo) frustra mendaci pectore finget.
26  At juvenis: tu sterne viam, tu praecipe ritus
27  Compellandi, inquit, primos: harum inscia rerum
28  Corda gero, teneroque vigens in flore juventae
29  Heu

una fuisset
211  Certa domus, junctosque animis concordibus usu
212  Dividere alterno nil quisset, ferrea nostros
213  Ante oculos nigro quam mors velasset amictu.
214  Sed superi invidere mihi bona tanta, nec illum
215  Ad patrios referunt longo post tempore fines.
216  Sic ait, ac tepido maduerunt lumina fletu
217  Omnibus: aligero flebat Jove Tyndaris orta,
218  Telemachusque, satusque Atreo

usque premendo 340
340  Turbidus, abduxit donec te bellica Pallas.
341  Haec ubi fatus erat Menelaus, talia reddit
342  Telemachus; dilecte Jovi dux inclite Achivum,
343  Dura quidem fortuna mea est; nil tanta parenti
344  Profuit heu misero virtus, nec pectora ferro
345  Septa gravi potuere nigras avertere Parcas.
346  Nunc tamen in sedes nos ducite, leni ubi somno
347  Moesta per optatam claudamus lumina

currumque dabo, variisque figuris
691  Cratera ardentem, sacros in honore deorum
692  Quo latices nostri libes non immemor umquam.
693  Haec heros ubi fatus erat, sic orsa reponit
694  Telemachus: me tanta precor ne tempora lentum
695  Heic agere, o rex magne, jube: simul otia ducens
696  Exigerem totum revolutis mensibus annum
697  Oblitus caramque domum, caramque parentem:
698  Usque adeo laetum dulci

refecerat artus
104  Aggreditur nympham placido sic ore loquutus.
105  Divane me divum poscis? non vera negabo
106  Quandoquidem sic alma jubes. descendere jussit
107  Juppiter invitum: quis enim per tanta refusi
108  Stagna maris veniat delapsus ab aethere sponte,
109  Nulla hominum sese qua tollunt moenia, nulli
110  Qui superos placent, cumulentque altaria donis? 110
111  Sed Jovis imperio parendum,

et formosus Apollo 380
381  Mercurio: fare o, dixit, Jove nate, subires
382  Vincula num captus, tecum si Cуpris adesset?
383  Cui volucer laeto subridens nuncius ore:
384  Hoc utinam fieret! tum me ter tanta profusis
385  Implicitum nodis teneant vincla aerea, et una
386  Dique deaeque alto spectatum adsitis olympo,
387  Non ego apud talem fugiam requiescere divam.
388  Haec ita Mercurius: superi risere

481  Jamque adeo super unus erat, portisque propinquans
482  Ille aries, villis et me gravis, ultimus ibat.
483  Hunc placide mulcens sic tum Polyphemus euntem
484  Alloquitur. miserande aries, quae tanta morantem
485  Caussa tenet, graderis cur nunc postremus in antro?
486  At non sic ovibus quondam disjunctus amatis
487  Ibas, ante quidem solitus florentibus agris
488  Primus inire viam, gelidoque

longo ingentia vinclo
174  Crura feri implicui, monstrumque immane subivi.
175  Sic ego processi curva cervice gravatus,
176  Innixusque hasta; neque enim manus altera quibat
177  Ferre humero impositum: tanta ingens mole patebat.
178  Ut ventum ad navim, dejecto pondere fidos
179  Admonui socios dictis moerentia mulcens
180  Pectora. non miseri quam vis Plutonia regna 180
181  Ibimus ante viri, quam nos

possim vi perdere sontes?
418  Adsis o lateri nostro comes, et mihi robur
419  Invictum da diva: tuo jam numine fretus
420  Non ego tercentos dubitem vel poscere in arma 420
421  Saeva viros, nil non ausim. tanta auspice mecum.
422  Quae contra Pallas: tecum comes addita semper
423  Ipsa adero, trepidos nec me sine fortis in hostes
424  Insilies, quum tempus erit. jam jamque cerebro
425  Spero equidem, et sparso

quinam huc malus attulit istam
507  Perniciem deus, exclamat? jam corripe gressum,
508  Et mensa hac absiste procul, ne rursus amaram
509  Aegyptum experiare tibi, Cyprumque profectus
510  Adspicias; tanta est vesanae audacia mentis! 510
511  Convivis adstat malus ecce ex ordine cunctis;
512  Hi temere effundunt, alienaque perdere nulla
513  Aut pietas aut cura vetat: nempeomnibus adsunt

328  Moenia Dulichii, Cereri loca sacra, carinam.
329  Munera praeterea, quaecumque aggessit Ulysses,
330  Omnia monstravit: sat multa nepotibus essent 330
331  Post decimum, reor, illa genus; vis tanta jacebat
332  Ipsius in magni penetralibus abdita regis!
333  Illum Dodonae in lucos abiisse ferebat
334  Ab Jovis aëria scitatum oracula quercu
335  Incertum, patrias

animo varias expendere sortes.
55  Dixerat; huic autem virgo sic caesia reddit:
56  Improbe, nonne alii fidunt mortalibus armis,
57  Ac sociis, quibus est haud par sollertia menti?
58  Me diva duce tu, per tanta pericula vectum
59  Per varias pelagi insidias quae numine nostro
60  Incolumem duxi, metues? haec accipe porro 60
61  Dicta prius, penitusque alta sub mente reconde.
62  Quinquaginta etiam si densis

incusat acerbis:
208  Pergis adhuc gravis esse, avidus nec poscere cessas
209  Quemque virum, necdum tete his penetralibus effers?
210  Haud prius absistes, credo, quam saucius hasce 210
211  Experiere manus; tanta est injuria, demens,
212  Qua furis heic, alii ceu nusquam epulentur Achivi.
213  Dixerat: ille nihil contra, sed turbidus ira
214  Quassat utrinque caput, graviterque in corde minatur.
215  Tertius ecce

255  Durios heic etiam, nequidquam aliena sedentem
256  Ad stabula infandos longum perferre dolores.
257  Atque equidem regem, hinc jampridem elapsus, adissem
258  Ipse alium (neque enim scelerum vis tanta ferenda);
259  Ni tenuisset amor miseri; ni certa subisset
260  Spes animum, reducem vastata in sede videndi,260
261  Caedentemque armis pubem, crimenque piantem.
262  Cui referens

una
393  Lumina stant lacrimis, gliscitque in pectore luctus.
394  Quos inter magno circum resonante tumultu
395  Dia Theoclymenus sic fatis ora resolvit;
396  Ac subito: heu miseri, quae tanta insania turbat?
397  En vestrum nox atra caput circumvolat umbris,
398  Per vultusque affusa horret trepidantiaque infra
399  Genva metu. quaerulis aër ululatibus ardet,
400  Volvunturque imbres

domos; mox ipsa vocata 530
531  Penelope huc adsit fidis comitata ministris,
532  Accedantque omnes, tua cetera cura, puellae,
533  Cui subito Euryclaea refert: certe omnia, nate,
534  Digna mones, nec tanta sequi me jussa pigebit.
535  Unum addas, oro: sine me tunicamque nitentem,
536  Et chlamydem tibi ferre novam; sordentiaque isthaec
537  Projice texta, precor, functus jam caede procorum:

habendam,
255  Assuetam clauso servare in limine postes);
256  Frustra animo obnixam cogis jam cedere victor.
257  His dictis lacrimae commotae, atque aestuat heros
258  Jam magis atque magis virtutis imagine tanta
259  Attonitus, fidaeque stupens in conjugis ore.
260  Illa autem, miseris ceu quando litora nautis 260
261  Apparent optata procul, queis gurgite in alto
262  Fluctibus et valido contortam flamine

tuae magna virtute o conjugis! uni 220
221  Di dederunt talem diro sine crimine mentem
222  Penelopi, in solo flagrans quae semper Ulysse
223  Certa fidem tenuit. dignae virtutis imago
224  Numquam tanta cadet, nec fama oblita peribit
225  Dis etiam celebranda ipsis, qui carmina condent
226  Illius in laudem tardos mansura nepotes.
227  Non ita Tyndaridi placitum: scelus ausa nefandum
228  Ipsa virum

addam,
583  Quod metuis, patiarque tuum vilescere nomen.
584  Vix ea; quum senior tollens ad sidera palmas:
585  Di magni, exclamat laetus, quae candida fulget
586  Lux haec orta mihi, quae mentem gaudia tanta
587  Sollicitant? una certant natusque neposque
588  Succensi alterno pulcrae virtutis honore.
589  Talia Laërtes, Tritonia cominus adstans:
590  O Arcisiade, sociis magis omnibus, inquit, 590

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report