Your search found 7157 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 329-380:

Idem
Inuictumque canem cursu certamque sagittam
Ipsa suo Procris donat habere uiro. Cephalus in Procrim
Procri, mihi dederas nunquam fallentia tela
Hisque cadis. Quid sit fallere, Procri, magis? Scylla
Occidit Androgeus, pugnatur. Scylla capilli
Fata secat,

De hyrco conquerente se conuersum in utrem
Saturnus barbam, Pan plantas, cornua Bacchus
Abstulit. Hyrcus eram: nunc ego dicor uter.
Sic tibi dent, lector, mihi dii quę reddere nolunt:
Ne me despicias, sed miserere mei! POPRATNICE UZ KNJIGE I JAVNI NATPISI

Et tecum comitem fratrem trahe, nanque duorum
Vis una ingenii est unus et artis amor.
Parcite sed tandem me tollere ad ęthera pennis,
10   Ne forte Icarię fabula dicar aquę.
Magna decent magnos: mihi sat perrepere terram
Atque per exiguos uelificare lacus;
Sat mihi uester amor, tristes nam temnere possum
Inuidię uestro tectus amore minas.

Parcite sed tandem me tollere ad ęthera pennis,
10   Ne forte Icarię fabula dicar aquę.
Magna decent magnos: mihi sat perrepere terram
Atque per exiguos uelificare lacus;
Sat mihi uester amor, tristes nam temnere possum
Inuidię uestro tectus amore minas. Ad Hieronymum Papalem
Hieronyme, in teneris sic carmina concinis annis

Inuidię uestro tectus amore minas. Ad Hieronymum Papalem
Hieronyme, in teneris sic carmina concinis annis
Vt liceat de te coniicere ista mihi:
Tempora Apollinea gestabis cincta corona
Et solues Lycio debita uota deo;
5  Tunc tua per terras ibit perque ęquora fama,
Quisque feret nomen sydera ad alta tuum.
Si,

tuum quę tua membra teget.
Id tibi ne ueniat, Musarum cultibus, oro,
Exerce ingenium nocte dieque tuum. Ad Nicolaum de Albertis
Quę mihi misisti, iuuenum doctissime, scripta,
Hęc admiranti sępius ore lego,
Ingeniique tui mecum noua liba rependens
Musarum et Phoebi censeo digna laris,
5  Non quia tu nostram tollis super astra

Qualis amor Thesei Pirithoique fuit,
Qualiter ipse suum Pilades dilexit Orestem,
Damonem Pithias qualiter ipse suum,
Talis amor, Triphon, nostro sub pectore feruet, 5
Concilians pariter me tibi teque mihi.
Quos alios nobis poterit pręferre uetustas,
Istis si noster cędere nescit amor?
Sum tuus atque tuus, dum pręsens suppetit ętas
Et dum nostra uigent corpora, semper ero. 10

pectore fixi,
Me quoque tu quantum diligis ex animo,
Hoc arguta meę resonarent plectra Camenę
Tamque pium nobis extrueretur opus.
Pasiphes generi iuuenisque Ixione nati
Esset, crede mihi, non mage notus amor. 10
Sed licet aut sacrę faueant mihi numina Cyrrhę
Siue colit Nysę qui iuga celsa deus,
Effari, Nicolae, tamen non carmine possem
Quam mihi sit nostrum dulce sodalicium.

Hoc arguta meę resonarent plectra Camenę
Tamque pium nobis extrueretur opus.
Pasiphes generi iuuenisque Ixione nati
Esset, crede mihi, non mage notus amor. 10
Sed licet aut sacrę faueant mihi numina Cyrrhę
Siue colit Nysę qui iuga celsa deus,
Effari, Nicolae, tamen non carmine possem
Quam mihi sit nostrum dulce sodalicium. Ad Franciscum

nati
Esset, crede mihi, non mage notus amor. 10
Sed licet aut sacrę faueant mihi numina Cyrrhę
Siue colit Nysę qui iuga celsa deus,
Effari, Nicolae, tamen non carmine possem
Quam mihi sit nostrum dulce sodalicium. Ad Franciscum Natalem
Dum, Francisce, meum tollis super ęthera nomen
Assiduo cantu carminibusque tuis,
Efficis ut

Mus et rana lacu medio dum pręlia miscent,
Alter in alterius damna suprema furens,
Prędę auidus miluus luctantes cernit ab alto:
Deuolat et rostro pręndit utrumque suo.
5  Talia fata manent nostros (mihi credite) reges
Inter se Martis dum fera bella cient.
Exausti alternis fuerint cum cędibus omnes,
Irruet in uacuam barbarus hostis humum.
O utinam falsus uates sim uerbaque uentus

Ad inclytum uirum Andream Grittum Venetorum principem bene meritum nuperrime creatum
Placatis animis et uerso numina fato
Subsidium nobis auxiliumque ferunt.
Nanque deum nutu lectus mihi, Gritte, uideris,
Vt pręsis Venetę prospiciasque rei.
5  Quis te nobilior? Quis te formosior uno?
Quis quoque te notus Marte togaque magis?
Certas cum magno fama uirtutis Achille,

Quolibet in ludo scis quare, Barthole, perdis?
Hoc te quod nescis, Barthole, scire putas. In patronum supra causę ęstimationem a clientulo petentem
Lis mihi cum Crasso est, debes mihi plurima, Crasse,
Sed plus patronus me petit inde meus.
Ne plus persoluam quam te modo postulo, Crasse,
Ęs mihi quod debes omne remitto tibi.

in ludo scis quare, Barthole, perdis?
Hoc te quod nescis, Barthole, scire putas. In patronum supra causę ęstimationem a clientulo petentem
Lis mihi cum Crasso est, debes mihi plurima, Crasse,
Sed plus patronus me petit inde meus.
Ne plus persoluam quam te modo postulo, Crasse,
Ęs mihi quod debes omne remitto tibi. In

In patronum supra causę ęstimationem a clientulo petentem
Lis mihi cum Crasso est, debes mihi plurima, Crasse,
Sed plus patronus me petit inde meus.
Ne plus persoluam quam te modo postulo, Crasse,
Ęs mihi quod debes omne remitto tibi. In bibulum Crassum
Vincis Fabricios, uincis grauitate Catones
Dum te metiris, bibule, lance tua.
At quia metimur

lance tua.
At quia metimur mores, non pondera suci,
Non minus aut plumis es leuis, aut stipulis. Ad Crassum diuitem
Sępe solet »Longum ualeas« mihi dicere Crassus
Atque »O, Nestoreos uiuito, Marce, dies!«
Vt ualeam longum, tria da mihi sęcula, Crasse,
Aurum, ęs, argentum: sic ego Nestor ero!

stipulis. Ad Crassum diuitem
Sępe solet »Longum ualeas« mihi dicere Crassus
Atque »O, Nestoreos uiuito, Marce, dies!«
Vt ualeam longum, tria da mihi sęcula, Crasse,
Aurum, ęs, argentum: sic ego Nestor ero! In Marinellium uesanum equitem
Ibat uectus equo solus Marinellius uno.
Vnus equus,

illa lacus.
Mirantes remoratur aquas cursumque refrenat
Et capit Aonias tam noua forma deas.
Illa meos facili circumdabit orbe capillos
10   Et recinet dulci nostra Thalia sono,
Illa mihi ęstiui donabit temporis umbram:
Pro tali pretium munere carmen erit. Ad Musas in amore supplicatio
Iam manu curuos puer acer arcus

Insuper duris onerat cathenis
Languidum corpus duplicatque uinclis
Nec fugę spes est pedibus tenaci
compede uinctis.
Vos tamen, Musę, penitus precamur
10  Teque, qui quondam mihi non negares,
Phoebe, sublime citharam canenti
Ingeniumque,
Vlla si uestri maneat poetę
Cura, si uestrum liceat uocare
15  Quem furor dirus uetat et Cupido

uota facit. In eadem eam auro et donis corrumpi posse
Auriferos indute ueni, rex Iuppiter, imbres:
Inclusam Danaem ferrea turris habet.
Auriferos, mihi crede, feras nisi, Iuppiter, imbres,
Damnabis durę limina clausa domus. =
Aurum Sauromatas, Parthos, Tracesque Getasque 5
Perdomuit populos, oppida, castra, duces.

Ad Priapum
Dic quibus in terris habites, lasciue Priape,
Hortos te quoniam deseruisse ferunt.
»Est inter geminos uallis foedissima colles:
Hic patet in media nunc mihi ualle domus.« MORALISTIČKI EPIGRAMI

fama pudica satis. In Fortunam de annulo amisso
Iam, peior Fortuna, meo ditarier ęre
Credis? Nec laudi consulis ipsa tuę?
Annulus e digito cecidit mihi: scilicet isto
Te falsum damno numen habere ferent!
Si sapis, hunc reddas, ne clamet turbaque dicat: 5
»Non erat hęc uerę pręda petenda deę!«

Casta, sacerdotes, corda dicate Deo. Causidicus uersibus rectis bonus, retrogradis malus
Pax bona, non mala lis, probitas non conscia fraudis,
Questio quas pręstat, da mihi diuitias.
Laus uolo, non uolo res crescat, nam diligo famę
Lumina nec tetris me tego flagitiis.
5  Simplicibus peto ius uerbis, non garrula fundo
Iurgia, nam uerum me puto causidicum.

Flagitiis tego me tetris nec lumina famę
Diligo, nam crescat res uolo, non uolo laus. =
Diuitias mihi da pręstat quas questio fraudis, =5
Conscia non probitas, lis mala, non bona pax. Versus in directum stoici, in

Visus perpropere est omnibus ille mori. Epitaphium Luxę de Bilsa Spalatensis
Hic sum Luxa situs lucis cognomine dictus.
Qui legis hęc, lucem dic mihi perpetuam. Epitaphium eiusdem
Credere quis posset: felix in morte quiesco,
Gratior est tumulus quam mihi uita fuit.
Nam neque nunc lites nec

cognomine dictus.
Qui legis hęc, lucem dic mihi perpetuam. Epitaphium eiusdem
Credere quis posset: felix in morte quiesco,
Gratior est tumulus quam mihi uita fuit.
Nam neque nunc lites nec iurgia sentio dirę
Vxoris, nec res iam petit illa suas.
5  Ergo ego dilectos omnis uolo Luxa rogatos
Hinc procul ut condant coniugis ossa meę,

fuit.
Nam neque nunc lites nec iurgia sentio dirę
Vxoris, nec res iam petit illa suas.
5  Ergo ego dilectos omnis uolo Luxa rogatos
Hinc procul ut condant coniugis ossa meę,
Ne mihi post cineres etiam conuitia dicat
Neue mea exagitet lite sepulchra graui. Epitaphium Hieronymi de Lucaris Spalatensis
Hieronymus tegor hic, Lucarę gentis

Epitaphium Hieronymi de Lucaris Spalatensis
Hieronymus tegor hic, Lucarę gentis alumnus,
Messe quaterdena iussus obire diem.
Quid fortuna decens, quid florida profuit ętas?
Quid mihi diuitię nobilitasque domus?
5  Quidue pii fratres, uel quid fidissima coniunx,
Aut quid multorum sępe probatus amor?
Nulli mors parcit, rapit omnes, omnibus illa
Iniicit armatas impietate

Pauonię
Bernardina nitens morum formęque decore
Hic recubat primo rapta puerperio.
Primo igitur genito dans ultima basia dixit:
»Viue diu, fili, non mihi: uiue patri!« Epitaphium diui Hieronymi
Condita Hironymi recubant hoc ossa sepulchro;
Ipse colit celsi regna beata poli.

POSLANICE I ELEGIJE Francisco Natali Marci Maruli in Valle surda commorantis responsio
Grata salutatrix a te mihi littera uenit
O Francisce, meę cultor amicicię!
Hęc docuit quanto est absentia nostra dolori
His quibus extiteram semper in urbe comes.
5  Tum quod tristitię cumulus superadditur isti

Nec tanto exceptum pastoris amore Molorchi =
Amphitrioniadem fama fuisse refert,
Ipse ego quam uobis hilari ferar obuius ore
50   Et toto cędam protinus hospitio!
Cunctorum, quęcunque Deus mihi donat, amicos
Consortes fieri participesque uolo.
Solari interea Martis, Francisce, maligni
Casibus afflictos hac ratione potes:
55  Nec frangi aduersis nec lętis fidere rebus

usque lares.
Illius cultu largo magis ubere glebę
Frugibus implebant horrea nostra suis,
Aprici colles et consita uitibus arua
Vina cadis nostris uix capienda dabant.
15  Interea mihi multa quies et tempora lęta,
Mens tamen in Musis ingeniumque fuit.
Nunc illo amisso successit cura quieti,
Dispulit adueniens ocia longa labor,
Quęque aderant nobis procul effugere Camenę

labor,
Quęque aderant nobis procul effugere Camenę
Deseruitque meam Pegasis unda sitim. 20
Denique pressus ego tantorum mille laborum
Optabam uitę fila suprema meę.
Ast ubi missa mihi tua nuper carmina legi,
Solamen casus grande fuere mei.
25  Abstersi lacrimas luctumque recedere iussi,
Compulsus monitis consiliisque tuis.
Dii tibi pro tali persoluant munere grates

Dii tibi pro tali persoluant munere grates
Fataque dent fatis candidiora meis. Querela in canis sui Fusci interfectorem
Hei mihi, Fusce meus, quis te tam uulnere diro
Perdidit innocuum? Cui male notus eras?
Dente minax nulli fueras nec uoce molestus,
Sed cunctis lusu gratus et obsequio.
5  Tu mihi blanda dabas festiuo gaudia

Hei mihi, Fusce meus, quis te tam uulnere diro
Perdidit innocuum? Cui male notus eras?
Dente minax nulli fueras nec uoce molestus,
Sed cunctis lusu gratus et obsequio.
5  Tu mihi blanda dabas festiuo gaudia gestu
Et caudę crebra mobilitate iocum.
Tu custos nostrę fueras fidissimus aulę,
Hesperidumque magis, Fusce, dracone uigil.
At nunc uulnifico traiectus uiscera ferro

Hesperidumque magis, Fusce, dracone uigil.
At nunc uulnifico traiectus uiscera ferro
10   In dura recubas sanguinolentus humo.
Dextera sęua nimis, quę te, miserande, peremit,
Quę mihi te rapuit, dextera sęua nimis!
Illa etiam Getulos uicit feritate leones,
Vicit et Hyrcanas asperitate tygres.
15  O utinam, quicunque fuit grassator et autor
Cędis, Fusce, tuę, cęsus et ipse

dies.
I, preme siluestres ursos uitulosque marinos
Vel quos flagitiis inuigilare iuuat.
Innocua est nobis, simplex sine crimine uita
Et morum rectas tradere cura uias.
25  Insomnes mihi cęde dies, sub nocte licebit
Me pręter ronchos nil agitare sinas.
Sin me horis etiam pergas sopire diurnis,
Nonne erit ista quies morte molesta magis?
Mors etenim solos dissoluit corporis artus,

senex:
Non natos Neleus spectasset ab hoste peremptos
20   Consumptus senium si foret ante suum;
Non uersa in cineres uidisset Pergama si non
Ętate Anchises pręteriisset auos.
Nolo mihi toties, Lachesis, tua stamina laxes
Vt pigeat soles me numerare meos.
Sit ualidum corpus, mens sana et criminis expers, 25
Cum nos de terris cędere fata uolent.
Tunc neque me ceruis, neque me cornice

Candida sed graciles cingunt uelamina lumbos:
Anne, rogo, quicquam pars quoque tecta monet? Christus:
Hinc discas quod casta placent mihi corpora et odi
Si quibus illicitus turpia nudat amor. Christianus:
Quid colaphi, quid sputa notant, opprobria, flagra, 25
Spinea serta, crucis

atque deficere. Cum tamen hanc tuam postulationem consyderassem non nisi ab animo ipsi sanctę deiparę Virgini deditissimo proficisci, quod poscebas recępi me facturum. Alioquin eandem ipsam sanctorum omnium Dominam offendere mihi uiderer et tibi in amore minus respondere si talibus uotis tuis, tam iustis, tam piis, refragari uoluissem. Accipe igitur a me munusculum quod promiseram, elego carmine utcunque concinatum et, si cythara tua, qua cum Musis posses

dignum, at tamen ab amicicia nostra non alienum, quando quidem non tam opera amicorum ęstimanda sunt quam animus. Exiguum etiam magni beneficii loco habendum est, quicquid pro uiribus pręstatur. Tu si quam mihi gratiam referre curabis, ea erit cumulatissima si eidem Virgini, cui te penitus mancipatum uideo, me plurimum commendes, tum etiam si in decantandis uersiculis istis tuum acroma, tuos phtongos, rithmos, tonos tuumque melos exerceas,

Tantis quas patior solicitudinibus,
Si tamen in nobis, seges est ubi multa malorum,
Germinet oratu gratia multa Tuo.
Hinc humilis flexoque genu Te postulo supplex
Vt mihi sis uitę duxque comesque meę
Vtque meos gressus per deuia lustra uagantes
Compellas recti tramitis ire uiam.
Virgo potens lucis, tenebrarum nescia, nostrę
Fluctibus in mediis

cutem ruga senilis arat,
Caligant oculi, patulę, surdescitis, aures,
Vix geritis, tremuli, dorsa repanda, pedes.
Denique ad extremos ęui peruenimus annos,
Nec tamen auxilii spes mihi parua Tui est.
Peccaui, fateor (quis enim sine crimine uiuit?),
Sed rogo ut ipsa meis iam medeare malis,
Ne super his Coluber possit ridere superbus
Meque Tuam frustra poscere

Deinde decus formę mortalis, dulcia uerba
Et motus casti signa pudoris habens
Inuasere meum feruenti pectus amore
Subiectumque suo detinuere iugo.
Iam, quoniam teritur tempus mihi, Diua, supremum,
Ne cessa rebus consuluisse meis.
Ecce dies nostri per plurima crimina lapsi
Hei mihi quam celeri pręteriere fuga!
Tam cito Threicio cornu uolat acta sagitta,

Subiectumque suo detinuere iugo.
Iam, quoniam teritur tempus mihi, Diua, supremum,
Ne cessa rebus consuluisse meis.
Ecce dies nostri per plurima crimina lapsi
Hei mihi quam celeri pręteriere fuga!
Tam cito Threicio cornu uolat acta sagitta,
Ventorum rapidus tam cito turbo uolat.
Pręteriere dies, mors nigris obstrepit alis
Et curuam falcem iam

Nunc Tu, syderei dominatrix maxima mundi,
Tu dea, si fas est Te uocitare deam,
Tu uirtute potens, altę Tu munere mentis
Prędita, Tu cunctis condecorata bonis,
Da mihi quod per se non nostra potentia pollet,
Vt mea iam cesset corda agitare dolor,
Vtque uelim quod uelle decet, quia certa salutis
Spes erit inde mihi, gloria magna Tibi.
Nam Tibi posse datum

Tu cunctis condecorata bonis,
Da mihi quod per se non nostra potentia pollet,
Vt mea iam cesset corda agitare dolor,
Vtque uelim quod uelle decet, quia certa salutis
Spes erit inde mihi, gloria magna Tibi.
Nam Tibi posse datum quantum Tibi uelle supersit,
Erigere afflictos, pręmia ferre piis.
Nec tamen ut magni me pendas, posco, sed illum
Qui nos ipse suam fecit

Nec quam uilis ego spectes, sed quantus ubique est
Non dedignatur qui meus esse pater.
Maiestas immensa Dei nostrique Tuique
Te facilem pręstet propiciamque magis.
Mens animusque mihi stupuit ceu Gorgone uisa,
Sed tamen assiduis fletibus ora madent,
Fletibus heu cassis; sed Tu, sanctissima Virgo,
Imple, precor, lachrymis uiscera nostra piis,
Vltimus ut saltem

ceu Gorgone uisa,
Sed tamen assiduis fletibus ora madent,
Fletibus heu cassis; sed Tu, sanctissima Virgo,
Imple, precor, lachrymis uiscera nostra piis,
Vltimus ut saltem moeror mihi non sit inanis,
Nec qui coenosis commaculetur aquis,
Sed purus nitidusque fluens simul abluat omnes
Erroris maculas munditiemque paret,
Et sese ad uoti referens primordia nostri

Nec qui coenosis commaculetur aquis,
Sed purus nitidusque fluens simul abluat omnes
Erroris maculas munditiemque paret,
Et sese ad uoti referens primordia nostri
Exoret pacem iam mihi perpetuam.
Virgo fouens humiles meritoque perosa superbos,
Tangat Te nostrę conditionis amor.
Principium commune hominum Te flectat ut istam
Iam Tibi deuotam suscipias animam,

Quę, si mortalis labentia munera formę
Cum tanta ac tali nouit amare fide,
Nonne magis sacri decus amplexabitur oris
Cuius et ipse Deus captus amore fuit?
Si mihi forte Tuę dabit alta potentia dextrę
Fortunę ut cursu prosperiore fruar,
Ingenium, linguam, calamum, suspiria, fletum,
Cor, curas omnes, Virgo, dicabo Tibi.
Ergo magis tuta timidam statione

ętherii continet aula poli,
Me commendatum, mater mitissima, nato
Redde Tuo (precibus annuet ille Tuis)
Vt, quem credentes hominemque Deumque fatemur,
Hic felix adsit propiciusque mihi,
Et cum finis erit, cęlestia limina pandat
Egredienti animę spirituique meo.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report