Your search found 7157 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 5074-5390:

sentientibus scribere vociferantur. Quid quod etiam inventi sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro verbo non redderent, prosa oratione poëtas non versibus interpretati sunt, rerum videlicet solliciti magis, quam vocum numerique suavitatis? Quod quidem quam recte fecerint, ipsi videant; mihi certe summopere displicet. Cur enim conari non debemus, efficere possimus, ut et eodem igne mentisque calore, quibus auctor aestuabat, correpti videamur; et eadem versuum elegantia, qua graece scriptae sunt, latine (ea nimirum lingua, quae adhuc et florentissima est, et in tanta linguarum

saxa inter rupesque maximo cum fragore decurrenti comparavero, nihil alienum ab ejus natura me dixisse arbitrabor. Hanc vero, quae in varia Ulyssis itinerum errorumque per tot annos narratione versatur tota, fluvio aeque magno, sed tranquillo pacatoque cursu labenti similem dicere non dubitabo: ut mihi in utrumque poëma intuenti summus ille Graecorum poëtarum princeps Homerus videatur voluisse nobis duo genera epici carminis ad imitandum proponere, alterum sublime ac magnificum, aequabile alterum ac temperatum. Quod et vidisse prius videtur et probasse Virgilius, qui cum semper ante oculos

assequutus, illum egregie muneri officioque suo satisfecisse. Quamobrem dicant per me licet cum Longino fastidiosiores quidam ac morosiores poëtarum judices, quidquid ipsis collibuerit: nullius erit apud me auctoritas tanta, ut quod ego videam poëma omni semper antiquitati summopere placuisse, mihi quoque ceterisque recte mecum sentientibus non probetur, praesertim etiam quum et Aristoteles et Q. Horatius Flaccus poëticae facultatis disceptatores acerrimi ex utroque Homeri carmine et inveniendi et disponendi et ornandi exempla promiscue desumant, aliisque imitanda proponant. At Ilias

necesse est: heic vero, quum pacatior sit ac tranquillior animus, ut sunt remissiores commiserationis quam iracundiae motus, ne langueat oratio atque concidat, maxima cavendum est providentia. Quod etsi Homero feliciter contigisse omnes harum rerum periti aestimatores ultro fatentur; tamen ne mihi ejusdem carmina latinis verbis interpretanti non aeque feliciter contingat, magnopere formido. Cujus enim ingenii tanta vis esse possit, ut in hoc ipso, in quo ille totius antiquitatis consensu incredibili excelluit, se cum illo conferre et quasi certare non dubitet? Atqui ita profecto est:

῎Ανδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε·
Virum mihi dic musa versutum, qui admodum multum
Jactatus est, postquam Trojae sacram urbem evertit. Heic graeca verba latinis singula respondent: quid dubitas? manum admove atque experire. Ego vero,

Heic graeca verba latinis singula respondent: quid dubitas? manum admove atque experire. Ego vero, inquit, me et facile expediam et sine vitio: ita enim dicam cum Horatio.
Dic mihi musa virum, captae post tempora Trojae
Qui mores hominum multorum vidit et urbes.

Praeclare vero dixeris ita, si ad id, quod eo loci Horatius facere instituerat, animum advertas; si autem Homeri verba

vel rapere non dubitavi, ut me alienis, tamquam illa vetus cornicula, coloribus ornarem; multo minus duos versiculos a tanto poëta mutuos accipere dubitassem. Dicam clarius: illos ego versus et vehementer probo, et omni laude ac commendatione dignos existimo; tamen justa caussa est, cur illorum mihi usum interdixerim. Quid enim, rogo, tum agebat Horatius? Objurgabat nempe ineptum quemdam scriptorem Cyclicum, qui quum turgidius esset poëma ita auspicatus:
Fortunam Priami cantabo et nobile bellum etc.

dignum tanto feret bis promissor hiatu?
Parturient montes, nascetur ridiculus mus.
deinde ait continuo:
Quanto rectius hic, qui nil molitur inepte:
Dic mihi musa virum, captae post tempora Trojae
Qui mores hominum multorum vidit et urbes.
Non fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem
Cogitat, ut speciosa dehinc miracula promat

et effectorem artis poëticae et magistrum hoc loco non Homeri Odysseam ea, qua par erat, diligentia interpretari, sed ampullas et sesquipedalia verba fundentem illum Cyclicum coarguere exemplo ab initio Odysseae desumpto? Huc illa spectant: Non fumum ex fulgore etc . Imo mihi dedita opera ipsum illud principium, quo magis inepti hominis fastum ac tumorem ridiculum exhiberet, extenuasse videtur ita ut: nihil humilius, nihil pressius, nihil esse possit modestius. DIC: Monosyllabon invenit quo et nullus initio epici carminis usus est poëta, et nihil esse

ipsum illud principium, quo magis inepti hominis fastum ac tumorem ridiculum exhiberet, extenuasse videtur ita ut: nihil humilius, nihil pressius, nihil esse possit modestius. DIC: Monosyllabon invenit quo et nullus initio epici carminis usus est poëta, et nihil esse potest gracilius. DIC MIHI: littera I nulla vocali alia interposita, mirum quantum faciat ter repetita ad exilitatem soni. Perbelle quidem ad rem vates prudentissimus: at si graeca verba cum latinis conferas, quamvis idem utraque significent, non eodem certe modo etiam auribus sonant.

plenum habent nescio quid ac sonorum, nec multum discrepant ab iis Virgilii: Arma virumque cаno etc. Contra vero haec:
Dic mihi musa virum etc. minutulum quiddam, aut ad summum molle et pastoritium, nisi vehementer fallor, videntur sapere. Quid plura? putasne, si interpretis partes heic tuendas suscepisset Horatius, vocem illam

si tanti viri quidquam auctoritas apud nos valet, ut debet valere plurimum, eum qui hoc pacto in aliorum scriptis interpretandis, praesertim si ad litteras humaniores pertinent, se gerat, praeclare fungi munere officioque interpretis. Atque in eum jam locum me esse paullatim delapsum video, ut mihi necesse sit pauca de me ipso dicere, deque hac mea, qualiscumque est, Odysseae latina interpretatione. Ego quidem, quamvis ab ineunte jam adolescentia graeca semper cum latinis conjunxerim, quamvis et Homerum et Virgilium seu natura seu casu aliquo primae institutionis prae omnibus semper

est, Odysseae latina interpretatione. Ego quidem, quamvis ab ineunte jam adolescentia graeca semper cum latinis conjunxerim, quamvis et Homerum et Virgilium seu natura seu casu aliquo primae institutionis prae omnibus semper poëtis adamaverim, assidueque triverim manibus; tamen video, quantum mihi adhuc optimarum artium praesidii desit, ut laudabiliter eum, in quem fortasse temere, sed libenter certe, sum ingressus, peragam cursum. Dicam tamen confidentius, sed vere, nullum me laborem subterfugisse, quominus si non perfectus, essem saltem ceteris interpres diligentior; proptereaque

Nec virtute foret clarisve potentius armis,
Quam lingua Latium, non offenderet unum
Quemque poëtarum limae labor et mora etc. mihi esse dictos judicavi. Itaque omnem in eo posui curam diligentiamque, ne quisquam posset jure me negligentiae ignaviaeque condemnare. Nihil ergo in te reprehendendum? Imo multa atque magna, quae non satis mea potuit cavere prudentia: aperte autem profiteor atque affirmo, me nullam umquam

cavi; ubi potui, non vim tantum verborum, quod M. Tullius se fecisse dicebat, sed ipsum paene numerum atque speciem reddidi; genus certe ubique, opinor: breviter brevia, gravia graviter, leniter lenia dixi; omnia denique, ut erant poëtica, poëtice conatus sum exprimere. Addam etiam, fuisse mihi ita semper P. Virgilium ante oculos propositum, ut quod scribebam, nisi illam ejus carminum elegantiam suavitatem coloremque aliquo modo referret, omnino respuerem ac reiicerem. Quantum vero his rebus omnibus sim consequutus, non est meum judicare: hac de re tuum erit aliorumque judicium, quod

nequivit opus, quod inceperat, absolvere: qui si diutius vixisset, nec esset florente adhuc aetate inimicorum fraude sublatus, magna me fortasse cura molestiaque liberasset. Nam quum fuisset egregie suo functus labore, me ab hoc opere suscipiendo deterruisset: multoque melius ille fortasse mihi, quam ego et otio et meae consului famae, consuluisset. Restat igitur unus Simon Lemnius, qui cum ego committendus sum. Hic qualis sit, quidque valeat, non ex me audias, sed ex ejus versibus videas licet. Verum prius Homeri ipsius aliquot carmina recitemus, et ea quidem, quae prima sunt, et in

τὸν δ' οἶον etc. En verba verbis latinis respondentia ex versione Bergleriana, qualiscumque ea sit, exscripta.
Virum dic mihi musa versutum, qui admodum multum
Jactatus est, postquam Trojae sacram urbem evertit.
Multorum vero hominum vidit urbes, et mores cognovit;
Multosque idem in mari passus est

Domi erant beloque elapsi atque mari.
Hunc solum etc. Audiamus jam Simonem Lemnium haec eadem versibus adornantem.
Dic mihi Musa virum, qui postquam Pergama Trojae
Celsa sacrae evertit, populatus moenia flammis,
Classe diu raptus, variisque erroribus actus;
Qui mores hominum multorum vidit et

Vix e conspectu siculae telluris in altum
Vela mari dantes, spumasque sub aere ruentes
Obruit, et pelagi disjecit in aequore nantes.
Horum igitur casus memora mihi musa canenti
Calliopea, Jovis proles: exordia cursus
Erroresque sacro revocabo carmine Grajum.
Argolici rediere duces et Dorica pubes,

demersit; quum idem dicas statim, disjecisse in aequore nantes. Nabantne postquam obruti fuere pelago? Id credo fieri non posse: vide igitur, quid scripseris.

Horum igitur casus memora mihi musa canenti Calliopea etc. Haec profecto quicumque legent, quum praecesserit, disjecit in aequore nantes, nihilque fuerit medium inter vocem nantes, et hanc

....quod Sysiphus versat
Saxum sudans nitendo, neque proficit hilum.

Stomachari jam te video, amice lector, ac mihi jure subirasci, quod in his diutius, quam necesse erat, immoratus sim. At ego verebar, ne si dixissem mihi Lemnianam improbari versionem, nihilque ex ejus versibus protulissem, magis invide quam vere id a me quisquam dictum arbitraretur. Quare quum ea satis me culpa et invidiae suspicione

Saxum sudans nitendo, neque proficit hilum.

Stomachari jam te video, amice lector, ac mihi jure subirasci, quod in his diutius, quam necesse erat, immoratus sim. At ego verebar, ne si dixissem mihi Lemnianam improbari versionem, nihilque ex ejus versibus protulissem, magis invide quam vere id a me quisquam dictum arbitraretur. Quare quum ea satis me culpa et invidiae suspicione liberatum jam videam; hanc totam orationem relinquamus, ac redeamus, unde discessimus. Peto igitur abs te, ut

videndumque judices prius, quam omnino contemnas, quid ipse feram. Nec sane dubito, quin multa futura sint hoc in opere praesertim tam longo tamque impedito, quae multo melius elegantiusque dici potuisse pronunciabis: ita tamen statuamus oportet, ut, si minus ceteris peccasse videbor, aliquam mihi gratiam habeas, quod in omnium maximo latine interpretando poëta si minus eam, quae perfectissima est, referre laudem potuerim; majorem tamen, quam ceteri, tuo etiam judicio gravissimo atque optimo sim consequutus. Quod si tribueris mihi, amplissimum laborum omnium ac vigiliarum

ut, si minus ceteris peccasse videbor, aliquam mihi gratiam habeas, quod in omnium maximo latine interpretando poëta si minus eam, quae perfectissima est, referre laudem potuerim; majorem tamen, quam ceteri, tuo etiam judicio gravissimo atque optimo sim consequutus. Quod si tribueris mihi, amplissimum laborum omnium ac vigiliarum fructum me cepisse existimabo. ARGUMENTA SINGULORUM LIBRORUM SINGULIS DYSTICHIS AB INTERPRETE COMPREHENSA.

jungebat carmina nervis.
170  Atque heic Telemachus placida sic voce Minervam 170
171  Alloquitur jungens propius caput, auribus hospes
172  Solus ut accipiat, non alter, dicta loquentis.
173  Irascere mihi, si quid nunc, dulcis amice,
174  Fabor, ait? capiant hos quaenam gaudia, cernis:
175  Semper amant citharam, semper sua carmina cordi.
176  Et merito: quoniam possunt impune vorare
177  Parta labore

redeuntem in regna viderent,
180  Credo equidem, pedibus mallent superaddere pennas, 180
181  Munere quam pictae vestis splendescere et auro.
182  Sed jacet ille miser jam perditus: ulla videndi
183  Nec mihi spes reducem est, etsi quis spondeat ultro
184  Nunc meliora; olli redeundi haud ulla potestas.
185  Sed jam age, fare mihi, nec ficto pectore narra,
186  Quis? genus unde tibi? quaenam urbs tua? quique parentes,

et auro.
182  Sed jacet ille miser jam perditus: ulla videndi
183  Nec mihi spes reducem est, etsi quis spondeat ultro
184  Nunc meliora; olli redeundi haud ulla potestas.
185  Sed jam age, fare mihi, nec ficto pectore narra,
186  Quis? genus unde tibi? quaenam urbs tua? quique parentes,
187  Qua rate et advectus, quaque haec ad litora caussa
188  Venisti? sese dicunt quo nomine, qui te
189  Vexere

haec ad litora caussa
188  Venisti? sese dicunt quo nomine, qui te
189  Vexere huc nautae? puppi nam vectus, opinor,
190  Venisti, haud pedibus gradiens, quando undique ponto 190
191  Cingimur. expedias mihi vera, ut noscere possim,
192  Huc primumne venis, an patri foedere junctus
193  Hospitii antiquo? multi haec late undique adibant
194  Quondam tecta viri; genitor sibi jungere multos
195  Namque hominum

ego dicor, et omnes
199  Me Taphii observant late regemque salutant.
200  Cum sociis navique haec vestra ad litora veni 200
201  Longum iter aggressus: Temeses ad moenia tendo
202  Aera relaturus, vehitur mihi copia ferri.
203  Nec procul hinc religata stat uda ad litora navis
204  Ante urbem portu in Rhethro sub Neïo alto.
205  Hospitia alterno jamdudum foedere nobis
206  Icta vigent: nec vana fides mea

alti a gurgite vivit
217  Rupe aliqua in sola; fors et gens effera captum
218  Detinet, invitumque domo procul arcet avita.
219  Nunc te, si qua fides dictis, quae numina caeli
220  Inspirant sub corde mihi, eventura docebo 220
221  Vaticinans, sim nec vates licet ipse, nec augur.
222  Adveniet cupido genitor, nec tempore longo
223  Exsul erit, non si teneant vel ferrea vincla:
224  Ille fugam inveniet non

sim nec vates licet ipse, nec augur.
222  Adveniet cupido genitor, nec tempore longo
223  Exsul erit, non si teneant vel ferrea vincla:
224  Ille fugam inveniet non ulla segnis in arte.
225  At mihi tu contra, si fas, dic pauca roganti:
226  Num fatus ex ipso juvenis jam tantus Ulysse
227  In viridi flores aevo? sic ora gerebat,
228  Sic oculos, sic ille caput mihi cognitus usu
229  Haud parvo,

non ulla segnis in arte.
225  At mihi tu contra, si fas, dic pauca roganti:
226  Num fatus ex ipso juvenis jam tantus Ulysse
227  In viridi flores aevo? sic ora gerebat,
228  Sic oculos, sic ille caput mihi cognitus usu
229  Haud parvo, ante ratem quam scandens iret ad altum
230  Ilion, argivum pubes quo prima ruebat: 230
231  Numquam ego post illum, numquam me vidit Ulysses.
232  Huic breviter juvenis.

dicunt.
242  Haec ubi Telemachus, rursum sic diva loquuta est:
243  Non tibi di generis spondent ignobile nomen,
244  Spero equidem, talem genuit quum te inclita fama
245  Penelope. sed pauca mihi precor insuper addas.
246  Quodnam epulum, quaenam turba haec? sollemnia sacra,
247  Connubia anne paras? non haec socialia mensae
248  Gaudia sunt, dulces non hic mos inter amicos:
249  Usque adeo

dicam, quando haec te cura fatigat
253  Ignarum: fuit olim haud ulli obnoxia culpae,
254  Atque opulenta domus, genitor dum regna tenebat.
255  Nunc aliter superi voluere infanda parantes
256  Damna mihi, passique meum sine honore parentem
257  Concidere exstinctum. nec flerem ita tristis ademptum,
258  Si socios inter miles cecidisset in oris
259  Dardaniis, interve manus jam victor amicas.

258  Si socios inter miles cecidisset in oris
259  Dardaniis, interve manus jam victor amicas.
260  Grajugenae ingenti decorassent mole sepultum, 260,
261  Partaque venturos esset mihi fama per annos.
262  At nunc harpyiae indecorem rapuere, nec ulli:
263  Occidit heu notus, luctumque et triste reliquit
264  Exitium gnato. nec tantum caussa doloris
265  Ille mihi: graviter miserum

venturos esset mihi fama per annos.
262  At nunc harpyiae indecorem rapuere, nec ulli:
263  Occidit heu notus, luctumque et triste reliquit
264  Exitium gnato. nec tantum caussa doloris
265  Ille mihi: graviter miserum premit altera clades.
266  Regnant finitimis proceres nam quotquot in oris
267  Dulichioque Samoque alta viridique Zacyntho,
268  Quotquot et apricis Ithacae dominantur arenis;
269  Tot

269  Tot matrem poscuntque meam, meaque omnia vastant.
270  Ipsa autem nec amans nec dedignata petentes 270
271  Cunctatur, nectitque moras. ruit omnis ab imo
272  Interea domus alta, et mors mihi certa paratur.
273  Dixerat. indoluit Pallas, miserataque curas:
274  Absentem haud frustra suspiras, inquit, Ulyssem,
275  Qui juvenum tales ausus tamque improba facta
276  Comprimat, ac subitus

socios, qui me jam forte morantem
326  Increpitant, celerans ibo, navimque revisam
327  Litora fida petens; tu dicta haec omnia serva.
328  Sic ait; ac juvenis, dum diva abscedere tentat:
329  Cara quidem mihi sunt, inquit, quaecumque loquutus 330
330  Ut genitor gnato es; memori stant omnia mente.
331  Verum age, paullisper, quamvis iter urgeat, oro,
332  Heic maneas. jam jam lotusque animumque refectus

magnumque sonantem.
411  Quid si Ithaces etiam regnum Saturnia proles
412  Spondeat, ac patrium tibi sceptrum deferat ultro?
413  Tantum effatus; et ille haud contra multa moratus:
414  Antinoe, irascare mihi licet, eloquar, inquit,
415  Ipse tamen, si fata velint, ac Juppiter auctor,
416  Regnum etiam cupio; nec enim deterrima regum
417  Conditio, nec triste viros frenare potenti
418  Justitia. subito

patria dominabere in aula,
432  Quin metus impediat, ne quis tua barbarus hostis
433  Aggrediens impune ferat, dum cultor habebit
434  Haec loca, nec solae stabunt per litora rupes.
435  Nunc age pauca mihi quaerenti effare: quis ille
436  Hospes, et unde domo? qua se regione ferebat?
437  Quave satum de stirpe? an cari nuncia patris
438  Ulla tulit veniens, an vasta per aequora vectus
439  Appulit huc

sese, neque noscier ulli
441  Sustinuit! vis magna tamen se corpore magno
442  Prodebat, nec erat deformi ignobilis ore,
443  Haec ubi finierat, juvenis sic orsa vicissim
444  Ore refert. reducem jam spes mihi nulla videndi,
445  Eurymache, est misero patrem, nec nuncius ultro
446  Si veniat, nec fida reor fatis auguris ora,
447  Si qua meae accitus ferat haud ingrata parenti.
448  Ille Tapho e viridi fertur

vir abest. ego sum quem lumine cernis
48  Praesentem, me namque unum dolor acrior urget.
49  Nec vero audivi, quae vobis arma reportem
50  Ipse prior, nec dicam aliud commune periclum, 50
51  Sed mihi quas misero peperit vis aspera curas.
52  Scilicet et saevo genitor mihi funere raptos,
53  Qui vos heu quondam patrio complexus amore
54  Imperio facili rexit dominatus in urbe;
55  Addita et est

unum dolor acrior urget.
49  Nec vero audivi, quae vobis arma reportem
50  Ipse prior, nec dicam aliud commune periclum, 50
51  Sed mihi quas misero peperit vis aspera curas.
52  Scilicet et saevo genitor mihi funere raptos,
53  Qui vos heu quondam patrio complexus amore
54  Imperio facili rexit dominatus in urbe;
55  Addita et est gravior clades, e sedibus imis
56  Eversura domos, meaque omnia vasta datura,

peto, donec valeam pertexere vestem, 110
111  Quam propero (pereant ne fila incoepta) supremum
112  Laërtae in funus. turpe est, quum tristia fata
113  Ipsius urgebunt aeterna lumina nocte,
114  Si qua mihi e populo mulier convicia dicat,
115  Objiciatque nefas, vivus qui divite gaza
116  Floruit, hunc terra nudum ac sine honore jacere.
117  Sic illa: ignaris facile res credita nobis.
118  Interea arguto

refert. jam certa voluntas 250
251  Nostra tibi sociisque tuis: quid nunc precer ultra,
252  Quidve iterem toties, quae di supera alta tenentes,
253  Quaeque omnes norunt Danai? sit munere vestro
254  Fas mihi nunc saltem bisdeno remige pinum
255  Instruere, atque alti tentare pericula ponti.
256  Ire Pylon, Spartamque juvat genitoris amati
257  Nuncia scitatum, si quos vox didita vulgi,
258  Vel moneant

Ire Pylon, Spartamque juvat genitoris amati
257  Nuncia scitatum, si quos vox didita vulgi,
258  Vel moneant casus famae praeconia magno
259  Ab Jove missa, hominum late clarantia nomen.
260  Si qua mihi tulerit vox salvum tendere sedes 260
261  Ad proprias; quamquam fessus, tamen omnia ad annum
262  Dura feram. sin vero exstinctum et lumine cassum
263  Audiero; inferias supremaque munera solvam,

Namque tibi cives navim sociosque parabunt
370  Delectos, qui te Pylias comitentur ad oras, 370
371  Quaerentem cari fortem casusque parentis.
372  Vix ea subridens dederat, quum natus Ulysse:
373  Haud mihi vos inter fas est versarier, inquit,
374  Antinoe, invitus mensa nec laetor opima.
375  An non illa satis, quae jam rapuistis acerbi
376  Multa mihi, parvus fueram dum scilicet infans?
377  Quid morer? An

ea subridens dederat, quum natus Ulysse:
373  Haud mihi vos inter fas est versarier, inquit,
374  Antinoe, invitus mensa nec laetor opima.
375  An non illa satis, quae jam rapuistis acerbi
376  Multa mihi, parvus fueram dum scilicet infans?
377  Quid morer? An viridi factus nunc grandior aevo,
378  Dum mens certa viget, dumque ira in pectore gliscit,
379  Nequaquam experiar, Pyliam seu vectus ad urbem,

dicere sustinet ullus,
96  Queis cecidit terris; inimicum an sanguine litus
97  Imbuit, an fluctus inter submersus ab aestu?
98  Ergo ad te supplex venio, genibusque volutus
99  Te precor o! si forte velis mihi fata referre
100  Exstincti leto tibi visa, aut auribus hausta 100
101  Alterius sermone. illum nempe edidit unum
102  Ante alios homines miserum quondam optima mater,
103  Invisumque diis: quare non

eximinum Nelide Nestor Achivum,
223  Ille nefas ultus dirum est, tantisque Pelasgi
224  Pro meritis referent memores praeconia laudum,
225  Queis ingens decus usque viri nomenque manebunt.
226  O mihi si pariter tantas dent numina vires,
227  Queis et ego ulcisci valeam violenta procorum
228  Flagitia, et diros ausus! sed tale pararunt
229  Non mihi di munus, nec tam felicia patri
230  Fata meo:

ingens decus usque viri nomenque manebunt.
226  O mihi si pariter tantas dent numina vires,
227  Queis et ego ulcisci valeam violenta procorum
228  Flagitia, et diros ausus! sed tale pararunt
229  Non mihi di munus, nec tam felicia patri
230  Fata meo: proin dura licet sint, ferre necesse. 230
231  Cui Nestor: quando es, dixit, nunc talia fatus.
232  Nec me, ambire tuae multos connubia matris,

quae jactas tam laeta haec, adfore sperem,
250  O senior: spondes nam magna, auditaque tantum 250
251  Attoniti mira replent dulcedine pectus.
252  Sed non, et faveant si di, contingere credam
253  Posse mihi tam laeta: haud rerum hic volvitur ordo.
254  Sic ille. excepit Pallas sic deinde loquuta:
255  Quod tantum, sate Ulysse, tibi scelus excidit ore?
256  Dis facile est servare virum, longinquus et absit

aevo juvenes, quos mutuus ardor
411  Telemacho comites paribus conjunxit in annis.
412  Una illic recubare juvat: lux crastina caelo
413  Reddita ubi veniet, fortes Cauconas adibo,
414  Aeraque jam longo mihi tempore debita, poscam.
415  Tu vero hunc juvenem, tua quando ad limina venit,
416  Ne pelago committe; rotis invectus at altis
417  Gnatorum comitante aliquo per aperta viarum
418  Expediat cursum;

470
470  Protinus o gnati, quae fert mea corde voluntas,
471  Perficite, armisonae quamprimum ut sacra Minervae
472  Rite feram, quae clara dei ad sollemnia venit.
473  Ergo alius campos properans petat, et mihi pastor
474  Ocуus intacta ducat cervice juvencam:
475  Telemachi ast alius socios in litore stantes
476  Evocet huc omnes, geminis in puppe relictis.
477  Atque aliquis jubeat clarum Laërcea adesse,

reor vobis. Priami quis nesciat urbem,
109  Imperiumque Asiae magnum, versosque penates 110
110  Barbaricis dites opibus, quos aspera passus
111  Multa diu saevo populatus marte subegi?
112  Sed mihi nunc utinam tantum vel tertia rerum
113  Pars foret; incolumes contra vivique manerent,
114  Idaeum ad Xanthum qui tum periere sub urbe
115  Dardania, longe caris heroes ab Argis.
116  Quos ego dum

longe caris heroes ab Argis.
116  Quos ego dum plorans curarum turbine pressus:
117  Heu queror amissos, saepe in penetralibus aeger
118  Desideo, luctuque animum depascor amaro,
119  Si qua mihi hinc veniant solatia: luctus at ipse 120
120  Deserit interdum miserum, vivitque sub imo
121  Corde dolor. neque enim longa est speranda voluptas
122  Tristibus a lacrimis; vix sensibus hausta recedit.

a sedibus olli
198  Carus abest genitor, nec qui fera damna repellat
199  E populo infensa super ullus in urbe relictus. 200
200  Nestorides sic fatus erat, quum laetus Atrides:
201  O mihi quam cari socii nunc cernere gnatum,
202  Affarique datur, qui saevo in turbine belli
203  Tot subiit casus pro me, quemque omnibus unum
204  Anteferens reducem donis cumulare parabam,

nobis atque una fuisset
211  Certa domus, junctosque animis concordibus usu
212  Dividere alterno nil quisset, ferrea nostros
213  Ante oculos nigro quam mors velasset amictu.
214  Sed superi invidere mihi bona tanta, nec illum
215  Ad patrios referunt longo post tempore fines.
216  Sic ait, ac tepido maduerunt lumina fletu
217  Omnibus: aligero flebat Jove Tyndaris orta,
218  Telemachusque, satusque

225  Consiliis clarum, quoties tua facta revolvens
226  Narrabat senior poscentibus omnia natis.
227  Quare etiam si forte licet, parere monenti
228  Ne pigeat: non ulla mihi nam flere voluptas
229  Post epulas. tales referat sine crastina curas 230
230  Orta dies; neque enim miseris, qui morte quierunt,
231  Invideo lacrimas supremaque munera leti.
232  Post obitum quippe

natos;
249  Inceptos praestet fletus abrumpere, jamque 250
250  Instaurare epulas. vos o manibus date fontes
251  Nunc pueri; cras tempus erit sermonibus aptum
252  Telemacho pariterque mihi. nec plura loquutus
253  Conticuit: properat puros invergere rores
254  Asphalion, rursumque alacres ad pocula dextras
255  Porriciunt juvenes, dapibusque fruuntur opimis.
256  Atque

postquam multos Troum demiserat orco,
301  Ad socios rediit, luctumque reliquit in urbe,
302  Commixtum rabie- passis ibi crinibus omnes
303  Troades implebant moestis ululatibus auras:
304  Contra laeta mihi? tentabant gaudia mentem
305  Talia cernenti. veteres nam corde penates
306  Versa meo optabam, miserandaque damna querebar
307  Illacrimans, quae multa tulit Venus aspera, quum me
308  Abstulit a patria

Atrides. Nulli dubitanda loquuta es
312  Quamvis magna refers, conjux dulcissima. namque
313  Vidi ego multorum mentemque animumque sagacem
314  Heroum late vasto jactatus in orbe;
315  Sed nondum talem mihi noscere contigit usquam,
316  Nec dabitur qualis fuerat Laërtia proles.
317  Magnum etiam facinus quondam fortissimus heros
318  Ausus equi in latebris, ubi lecti insedimus omnes
319  Inachidae cladem

suspirans natus Ulysse 370
370  Reddidit: Atrida, magnorum o cura deorum,
371  Huc genitoris ego quaesitum nuncia veni,
372  Si qua feras longe vectus maria omnia circum.
373  Diripitur domus ampla mihi, pereuntque labores,
374  Hostibus et fervent sedes, qui caedere gaudent
375  Balantumque gregem et nigrantes terga juvencos,
376  Gens efraena, proci matris, fas omne perosi.
377  Huc igitur supplex

qui caedere gaudent
375  Balantumque gregem et nigrantes terga juvencos,
376  Gens efraena, proci matris, fas omne perosi.
377  Huc igitur supplex venio, genibusque volutus
378  Te precor o! si forte velis mihi fata parentis
379  Exstincti leto visa, aut audita referre 380
380  Alterius sermone, unum nempe edidit illum
381  Prae cunctis miserum Grajis quondam optima mater,
382  Invisumque diis: quare non

tandem quaecumque es magna dearum,
443  Dicam equidem, nec vera tegam. non sponte morantem
444  Aspicis heic; laesi retinet me numinis ira.
445  Sed tu diva mone, norunt quando omnia divi,
446  Quis superum mihi saevit atrox, cursumque moratur
447  Plena vetans ventis intendere vela vocatis?
448  Illa autem firmans animum sic incipit ore:
449  Haud procul hinc habitat verax in gurgite vates 450
450  Jam senior

ostia nili
554  Aegyptum invectus viridem, donisque peractis
555  Stellifera places divos in sede repostos:
556  Expedient victi cursum, ventosque remittent.
557  Hactenus ille: mihi cecidit, turbataque mens est
558  Continuo, ut ponti jussit per caerula rursum
559  Tendere in Aegyptum, longeque revisere Nilum.560
560  Atque haec subjicio vati: sint ardua quamquam,
561  Perficiam

mens est
558  Continuo, ut ponti jussit per caerula rursum
559  Tendere in Aegyptum, longeque revisere Nilum.560
560  Atque haec subjicio vati: sint ardua quamquam,
561  Perficiam quaecumque jubes; sed tu mihi, Proteu,
562  Hanc quoque da veniam super oro, atque ordine pande,
563  Num Danai salvis omnes rediere carinis,
564  Quos ego Nelidesque profecti liquimus oris
565  In phrygiis? quisquamne inopino

profecti liquimus oris
565  In phrygiis? quisquamne inopino funere cessit
566  Fluctibus in rapidis, aut inter cara suorum
567  Brachia post duri superata pericula martis?
568  Haec ubi quaesivi, senior mihi talia rursum
569  Dicta dedit. quid me ista petis, sate sanguine claro 570
570  Atrida? mitte has curas; neu quaere doceri,
571  Nec fas, quae servo tacitus: namque omnia рostquam

taedia et ipsi 700
700  Jam Pylio nequeunt perferre in litore nautae,
701  Increpitantque moras, nimium dum tempore longo
702  Cogor adesse tibi, quae vero munera spondes,
703  In magno, quaecumque dabis mihi, semper honore
704  Servabo: nec coge tamen me ducere fines
705  Ad patriae alipedes. maneant, tibi nempe futuri
706  In pretio, qui regna tenes ingentia campis,
707  Lotus ubi viret alta, viret formosa

viret alta, viret formosa cyperus,
708  Hordeaque, et segetes, et plurima surgit avena.
709  Non cursu spatia ampia patent, non florida prata 710
710  Sunt Ithacae; capras tantum fovet aspera dumis,
711  Et mihi cara magis, quam si vim pascat equorum.
712  Nulla adeo aut campis felix, aut curribus apta
713  Insula, finitimo residet quae gurgite; et omnes
714  Ante alias Ithaca abruptis male cautibus horret:

bello subrisit Atrides,
716  Amplexusque manum placida est ita voce loquutus.
717  Sanguine te claro sermo tuus arguit ortum,
718  Illaque mutabo, nam possum, dona; tibique
719  E cunctis, quaecumque jacent mihi sede reposta, 720
720  Eximium carumque dabo mage munus habendum.
721  Caelatum cratera feres: argenteus ipse
722  Totus, et ardenti fulget labra illitus auro,
723  Vulcani sollertis opus, ditissimus

carumque dabo mage munus habendum.
721  Caelatum cratera feres: argenteus ipse
722  Totus, et ardenti fulget labra illitus auro,
723  Vulcani sollertis opus, ditissimus heros
724  Sidonium rex ipse mihi donaverat olim,
725  Per casus varios quum primum sedibus hospes
726  Illius accessi; tu nunc donatus habebis.
727  Talia sese inter placido sermone serebant,
728  Quum celsa ingressi convivae limina

stupuitque diu, nec verba nec ullas
815  Dat voces: lacrimae tantum volvuntur inanes
816  Ex oculis, clausoque haeret vox gutture pressa.
817  Post ubi vis tandem rediit, seseque recepit:
818  Cur abiit mihi natus, ait? quae dira coegit
819  Mens miserum puppes conscendere, queis freta tranant 820
820  Mortales, pelagoque volant pernicibus alis;
821  Nullane ut in terris rapti vel fama supersit?
822  Tales

prope limina nudo
831  Moesta solo, queriturque gemens: circum agmine denso
832  Stant famulae, resonisque implent ululatibus aedes.
833  Quas lugens graviter regina affatur. adeste,
834  Atque audite, mihi o carae: quot lucis in oras
835  Et natae, et matrum suxerunt ubera mecum,
836  Caelicolae irati voluere ex omnibus unam
837  Infandos me ferre magis sine more dolores.
838  Amisi prius ipsa virum

abscessit carus, matremque reliquit
843  Ignaram. nec me ulla e vobis surgere lecto
844  Improba tunc monuit; non ulla adiisse parentem
845  Sustinuit, quum nosset iter lacrimabile nati?
846  Haec mihi si miserae citius via nota fuisset,
847  Aut heic mansisset, quamquam jam certus eundi;
848  Sedibus aut isdem liquisset funere mersam. 850
849  Verum agite, atque aliquis Dolion mihi, quem bonus olim

nati?
846  Haec mihi si miserae citius via nota fuisset,
847  Aut heic mansisset, quamquam jam certus eundi;
848  Sedibus aut isdem liquisset funere mersam. 850
849  Verum agite, atque aliquis Dolion mihi, quem bonus olim
850  Ipse dedit genitor, cuique horti credita cura,
851  Advocet. ille seni Laërtae haec tristia portet,
852  Si quod consilium, si quis modus adsit; et idem
853  Adveniens instet

modus adsit; et idem
853  Adveniens instet lacrimis inflectere cives
854  Optantes prolemque suam atque exscindere Ulyssei.
855  Talia dicenti sic fata anus Euryclaea est:
856  Nympha o cara mihi tu me seu interfice ferro,
857  Incolumem seu linque domi, nil ipsa negabo.
858  Cuncta equidem noram: cereremque et munera bаcchi
859  Expedii nato, tum divos jussa per omnes 860

potis es namque ipsa, per undas
26  Duc age duc patriae ad fines: dent carbasa retro,
27  Illusaque proci relegant iter omne carina.
28  Dixit; Mercuriumque vocans, ac talia mandans:
29  I nate o semper mihi fide, i nuncius, inquit,
30  Atque haec auricomae perfer mea certa per auras 30
31  Jussa deae: placitum nobis, ut fortis Ulysses
32  Naviget actutum sine ductu hominumve deumve.
33  Ille alta in navi

interpres fide Tonantis,
95  Aurataque potens virga, venerandas et aeque
96  Carus ades; quae caussa viae? non ante recessus
97  Visere te memini nostros. age fare, quid optas?
98  Si fas, si potero, mihi jussa capessere mens est:
99  Quin sequere ulterius: ponam digna hospite dona.
100  Haec ubi dicta dedit, suavi dea candida mensam 100
101  Ambrosia implevit, rubrique immiscuit haustus
102  Nectaris:

saturavit amorem
138  Mixta viro per culta soli, non inscius illum
139  Juppiter ardenti jaculatus fulmine stravit.
140  Nunc eadem vos cura agitat, quod sanguine cretus 140
141  Mortali vir adest carus mihi. pinea fractae
142  Illum ego versantem se circum texta carinae
143  Servavi solum, rutilo quum fulmine navim
144  Diffidit in mediis iratus Juppiter undis.
145  Occubuit comitum manus omnis: at ille

quorum vis major, et omnia noscit,
185  Et melius sanctae regit omnia numine mentis.
186  Sic ait. obstupuit fantem Laërtius heros,
187  Continuoque: aliud simulato pectore volvis,
188  Non reditus mihi, nympha, paras. mene horrida, dixit,
189  Exigua tentare jubes rate caerula ponti,
190  Quae neque surgentes ingenti mole carinae 190
191  Trajiciant actae facili Jovis alite vento?
192  Non ego te

jubes rate caerula ponti,
190  Quae neque surgentes ingenti mole carinae 190
191  Trajiciant actae facili Jovis alite vento?
192  Non ego te invita conscendam, diva, nec usquam
193  Hinc fugiam, ni sancta mihi juraveris ante
194  Numina, nil aliud per te mihi triste timendum.
195  Vix ea: subrisit pulcro dea caerula vultu,
196  Permulsitque virum dextra, et sic ore loquuta est.
197  Macte animis vafroque diu

ingenti mole carinae 190
191  Trajiciant actae facili Jovis alite vento?
192  Non ego te invita conscendam, diva, nec usquam
193  Hinc fugiam, ni sancta mihi juraveris ante
194  Numina, nil aliud per te mihi triste timendum.
195  Vix ea: subrisit pulcro dea caerula vultu,
196  Permulsitque virum dextra, et sic ore loquuta est.
197  Macte animis vafroque diu mihi cognite mentis
198  Ingenio, quae dicta tuo

mihi juraveris ante
194  Numina, nil aliud per te mihi triste timendum.
195  Vix ea: subrisit pulcro dea caerula vultu,
196  Permulsitque virum dextra, et sic ore loquuta est.
197  Macte animis vafroque diu mihi cognite mentis
198  Ingenio, quae dicta tuo de pectore promis?
199  Audiat hoc tellus, et desuper arduus aether,
200  Et subter stygis unda fluens, dis maxima cujus 200
201  Relligio est sanctum jurare

ac fallere numen:
202  Clades nulla tibi per me, nil triste paratur.
203  Consilium, quod ego caperem, do scilicet, ipsam
204  Si qua gravis pariter fors rerum et cura teneret
205  Sollicitam. mens aequa mihi est, nec viscera ferro
206  Stant rigido; miseris ultro succurrere novi.
207  Dixerat, ac celeres gressus tulit ante; nec ille
208  Segnius ingrediens divae vestigia servat.
209  Utque cavam tetigere

postquam satiata voluptas,
217  Talibus est regem dictis affata Calypso.
218  Ergone Laërtae sate claro o sanguine, fines
219  Sic patriae ad caros properas? felicibus opto
220  Auspiciis, longumque vale mihi laetus in aevum. 220
221  Si tamen heu scires, quantos tibi fata labores
222  Ante parant, patriae venias quam vectus ad oras;
223  Credo equidem, haec mecum servares limina major
224  Et senio et leto,

iliacae pugnando ad moenia gentis!
336  Mene illo exstinctum vitam hanc effundere in auras
337  Non potuisse die, quum me contra aspera tela
338  Troës ad exanimi jactabant corpus Achillei?
339  Tunc mihi apud Grajos ingens et parta fuisset
340  Gloria, et inferiae dignae; nunc funere tristi 340
341  Perditus ad stygias descendam inglorius umbras.
342  Talia jactantem veniens a vertice fluctus

fluctu texit super unda nigranti.
389  Haeret inops animi, necdum sat certus Ulysses
390  Fluctuat: inde imo ducens suspiria corde 390
391  Haec secum. ah misero ne quis deus aspera rursum
392  Damna mihi insidiasque, struat, sic linquere navim
393  Sponte monens? nondum parebo: dissita longe
394  Visa jacet tellus, ubi spondent fata salutem.
395  Quin ego quae potior surgit sententia menti,
396  Hanc

sed culmina stabant
446  Aspera, et objectis scopulorum horrentia saxis.
447  Tum vero gelidus circum praecordia sanguis
448  Diriguit, gemitumque trahens: heu visere postquam
449  Insperata dedit facilis mihi Juppiter arva,
450  Ac propiora sequens adii spatia humida terris, 450
451  Nusquam, ait, egressus patet atro e gurgitis aestu.
452  Cautibus horrescit praetentum litus acutis,
453  Rauca fremit circum

490  Fluminis. haec illi visa est accommoda sedes, 490
491  Nec scopulis praetenta, nec ulli pervia vento
492  Agnovitque amnem, placidumque in vota vocavit.
493  Quisquis es, o mihi sancte fave: tua ad ostia supplex
494  Advenio saeva Neptuni elapsus ab ira
495  Caelicolis etiam sacer est, quicumque virorum
496  Adsistat curis gravibus jactatus, ut ipse
497  Ingredior nunc amne tuo,

simul ac radiis aurora retexerit orbem
37  Loturae properemus: ego comes addita tecum
38  Ipsa adero, curamque omnem partibor, ut una:
39  Expedias mecum facili te nympha labore,
40  Non etenim, mihi crede, diu sine conjuge virgo 40
41  Sedibus in patriis ludes; te prima juventus
42  Jam petit, et cupidis in te suspirat ocellis,
43  Verum age cornipedes geminos ad frena sub ortum
44  Fac genitor

suis a sedibus ibat
65  Concilium in magnum tendens, quo sancta vocabant
66  Jura patrum. stetit illa pedes genitoris ad ipsos,
67  Et prior has voces pudibundo effudit ab ore.
68  O genitor currumne vetas mihi ducier altum
69  Ut lotura feram pulcras ad flumina vestes,
70  Quae longo sordent jam tempore? scilicet ipsum 70
71  Te proceres inter primum consulta serentem
72  Usque decet puro corpus circumdare

praeterea quini felicia gnati
74  Germina, quorum alma gemini jam conjuge gaudent,
75  Tres thalami expertes florent. hi vestibus omnes
76  Ornarique novis cupiunt, semperque nitere
77  Mollibus in choreis; mihi vero haec omnia curae.
78  Sic fata est; nec enim pudor ipsam dicere sivit
79  Plura, nec optatos patri memorare hymenaeos.
80  Ille tamen novit latitantes pectore sensus, 80
81  Et sic pauca refert.

pila missa voalns haud pertulit ictum,
134  Irrita sed cecidit spumanti in vortice. at illae
135  Clamavere altum; clamore excitus Ulysses
136  Exsiluit, trepidoque sedens haec pectore secum.
137  Hei mihi quas gentes quae veni ad litora vectus;
138  Barbara num regio haec fera corda ignaraque recti
139  Servat; an hospitibus parcit, superosque veretur?
140  Ut mihi nympharum subito vox impulit aures, 140

sedens haec pectore secum.
137  Hei mihi quas gentes quae veni ad litora vectus;
138  Barbara num regio haec fera corda ignaraque recti
139  Servat; an hospitibus parcit, superosque veretur?
140  Ut mihi nympharum subito vox impulit aures, 140
141  Nympharum, montana colunt quae culmina, quaeque
142  Flumina amant fontesque et stagna virentia musco.
143  Fors homines etiam, fors juxta heic moenia gentis:

erat in Delo, quod vidi ad Apollinis aram
186  Formosum tenerae germen juvenescere palmae;
187  Namque illuc magna quondam comitante caterva
188  Accessi, peterem quum Dardana tecta, futura
189  Exitium mihi triste. utque illa in imagine fixus
190  Obstupui siluique diu; (nam nulla per agros 190
191  Creverat huic similis ramis felicibus arbos; )
192  Sic miror te nympha simul stupeoque, nec ora

his deus appulit oris,
198  Heic quoque fors iterum clades ut saeva fatiget
199  Immeritum. neque enim credo pia numina ponent
200  Exitiis finem, sed multa prioribus addent. 200
201  Ergo oro miserere: mihi tu prima salutis
202  Spes misero ostensa, ac primam te in vota vocavi
203  Post tantas pelagique minas caelique procellas
204  Omnibus heic errans ignotus. moenia gentis
205  Ipsa doce o facilis

ministrae:
276  Haud equidem hunc venisse reor stellantis olympi
277  Omnibus invisum divis ad litora nostra.
278  Ante quidem visusque horrens, nec amabilis ulli,
279  Caelestum nunc ille refert decus. o mihi talis
280  Huc veniens divum contingat munere conjux, 280
281  Et velit his mecum semper considere terris:
282  Vos epulas jam ferte viro, jam fundite vina.
283  Haec illa: audivere

jubet vinoque repleri 250
251  Scilicet oblitum magnos in corde dolores.
252  Vos autem adsitis, roseo quum crastina caelo
253  Fulserit orta dies, meque hinc deducere sedes
254  Ad patrias properate viri. mihi visere tantum
255  Excelsamque domum, famulasque, et cara meorum
256  Pectora contingat; post artus vita relinquat.
257  Sic ait. adsensere omnes fremituque secundo
258  Spem reditus certi fecere et

affatur amicis
266  Arete regina videns chlamydemque superne,
267  Et tunicam insignem, quas olim intenta labori
268  Cum teneris residens perfecerat ipsa puellis.
269  Ergo Ithacum subito compellans: hoc mihi primum
270  Fare, inquit, quinam sis hospes, et unde profectus 270
271  Haec loca contigeris? quis te hoc ornarit amictu?
272  Non pelagi errando venisse per aequora dicis?
273  Talia poscebat quaerens:

male fida Calypso
280  Tecta colit sedesque gravis dea; nullaque divum, 280
281  Nulla hominum in solo vestigia litore cernit.
282  Me vero rapidis jactatum fluctibus illuc
283  Tempestas tulerat, postquam mihi fulmine navim
284  Diffidit in mediis jaculatus Juppiter undis.
285  Omnes tunc socii periere: ego curva carinae
286  Amplexus tabulata, novem atro in gurgite luces
287  Erravi infelix; decimo post

animum. sic annos ordine septem
294  Durando explevi totos, nec tempore eodem
295  Tristibus heu lacrimis cessavi spargere vestes,
296  Quas primum aeternas et pulcro stamine textas
297  Induerat mihi diva, simul revoluta tulerunt
298  Sidera ut octavum perfectis orbibus annum,
299  Ipsa suis cupidum testis decedere jussit,
300  Seu Jovis imperio, seu quod mutata fuisset, 300
301  Dimisitque cava

348  Illa quidem; non ipse tamen te, maxime ductor
349  Te veritus, volui parere. insidere suevit
350  Saepe animis error, suspectaque crimina fingit. 350
351  Cui tunc Alcinous: non hanc mihi numina mentem,
352  Nec tales dederunt animos, ait, ut malus urat
353  Sic temere mea corda furor, potioraque duco
354  Quae fas cumque sinit, contra nec pugnat honestas.
355  Atque utinam pater ille

nautaeque parati,
165  Et deducta natat mediis nova pinus in undis.
166  Tantum effatus erat. tum sic Laërtia proles:
167  Laodama, irrisum quid me nunc talia, dixit,
168  Cogitis istantes circum? mihi tristia cordi,
169  Luctusque, lacrimaeque magis, quam praemia pugnae,
170  Qui jam multa tuli bello jactatus et undis. 170
171  Nunc autem heic sedeo supplex si flectere regem
172  Indigus auxilii, si

vires:
202  Fracta malis nunc membra gero, bella horrida passus
203  Multa diu, pelagique gravi labefactus ab aestu.
204  Nec tamen edomitum curis certare pigebit
205  Sic etiam; dictis alte mihi vulnus adactum,
206  Excitusque furor menti est. nec plura loquutus
207  Prosilit in medios, ipsaque in veste gravatus
208  Saxum immane rapit, multoque ingentius illo,
209  Quo soliti alterno Phaeaces

dehinc rursus „Rusus“ ego, rursusque vel illud,
229  Vel spatium valido transmittam longius ictu.
230  Quod si cui virtus, roburque in pectore praesens, 230
231  Huc adsit, stimulis mihi quando subdita flamma
232  Aestuat, et caestu mecum, luctave, vel acri
233  Contendat cursu. non ullum ex agmine toto
234  Phaeacum, excepto uno Laodamante, recuso.
235  Ille hospes meus est: caro quis

divae,
329  Quae tum forte redux magni genitoris ab aula
330  In thalamo defessa assederat. ille ubi venit, 330
331  Amplexusque manum divae, sicque orsus ab ore est.
332  Huc ades o lux cara mihi: quid gaudia nota
333  Differimus? cessit domibus, Lemnumque, profectus
334  Sintias invisit senior Vulcanus agrestes.
335  Dixerat: illa ultro flagrans haud vota moratur.
336  Conscendunt ambo stratis,

clamatque horrendum, et cuncta deorum
348  Atria terrificis late clamoribus implet.
349  Juppiter o superique omnes, huc vertite gressus
350  Visuri dirumque nefas, infandaque facta 350
351  Haud toleranda mihi, magno me nata Tonante
352  Dedecorat claudum Cypris; fovet improba Martern,
353  Quod pedibus valet ille, et toto est corpore pulcher,
354  Contra informis ego, claudusque. haud auctor at ipse,

superi risere loquentem.
389  At non Neptunus; tolli sed ahenea Marti
390  Vincla petit, mulcetque animos et mitigat iras. 390
391  Solve agedum, supplex inquit: quaecumque reposces,
392  Spondenti mihi si qua fides, Mars omnia reddet
393  Caelicolis coram. sed contra Mulciber inquit.
394  Ne vero ne coge: haud aequo haec foedera jure,
395  Nec sat firma reor. qua te vi namque tenebo,
396  Si Mars

vices. plausum Phaeacia pubes
422  Ingeminat, fremituque ingenti cuncta resultant.
423  Atque heic Alcinoum compellat laetus Ulysses.
424  O pater, o rector Phaeacum maxime, vanam
425  Non mihi pollicitus laudemes: quis visere tales
426  Sperasset juvenum choreas? fecere tuenti
427  Facta fidem, pressitque animum stupor. haec ubi dixit,
428  Alcinous contra tanto gavisus honore

tales
426  Sperasset juvenum choreas? fecere tuenti
427  Facta fidem, pressitque animum stupor. haec ubi dixit,
428  Alcinous contra tanto gavisus honore
429  Protinus alloquitur Phaeacas. o mihi fida
430  Pectora, ductores, audite haec mentibus aequis. 430
431  Hospitis eximiam virtutem cernitis: ergo
432  Ferte viro jam dona, ut fas. me praeter in urbe
433  Sunt alii reges bisseni sceptra

gradiens prior alta subibat
462  Atria, ductoresque alii post terga sequuti.
463  Ut venere, altis considunt sedibus omnes;
464  Et senior: fer, ait, quae pulcrior omnibus, arcam
465  O conjux dilecta mihi, tunicamque recentem,
466  Et chlamydem super ipsa para. jamque adsit ahenum
467  Flammea vis circum, calidis ut fontibus artus
468  Abluat, utque videns heic longo ex ordine cuncta,
469  Eximii

subito spumantibus undis
629  Haerebit, nostraeque ingens mons ingruet urbi.
630  Haec genitor: quae dicta velit sive irrita numen 630
631  Sive rata, ut placitum menti est, sic denique cedant.
632  Tu vero mihi fare, atque haec super adde roganti
633  Queisnam jactatus terris, quas vectus et oras
634  Adpuleris? populosque doce, cultusque locorum,
635  Quaeque gerunt gentes injusta atque effera corda,

LIBER NONUS.
1  Talia quaerenti contra Laërtius heros
2  Orsa refert. inter magnos o maxime reges
3  Alcinoë, hunc vatem simili dis voce canentem
4  Dulce audire mihi est. neque enim magis ulla voluptas
5  Grata venit, quam quum populum diffusa per omnem
6  Laetitiae vis alma viget, cantuque fruuntur
7  Ordine dispositi convivae, ubi mensa renidet
8  Plena epulis,

ibi: invitos animis lacrimasque cientes
106  Vi dura abduxi, tabulataque ad alta revinxi.
107  Hinc alios moneo juvenes conscendere classem
108  Pontibus ingressos, ne quis contingeret ore
109  Floriferas mihi forte dapes, redituque careret.
110  Continuo parent, positique ex ordine transtris 110
111  Purpureum feriunt remis mare, et aequora verrunt.
112  Sic etiam hinc fugimus tristes, proramque Cyclopum

triplici mox agmine fusi
172  Irruimus circum telis, multasque per agros
173  Sternimus, et praedam numerum partimur in omnem.
174  Bissenae naves aderant, et cuique carinae
175  Sorte novem cessere; decem mihi corpora lecta.
176  Sic totam per lucem occasum solis ad ipsum
177  Instamus dapibus strati, pinguique ferina
178  Vescimur, haurimusque cadis fumantia vina
179  Nondum absumpta mari: magnam vim

ubi dicta dedi, torvo me lumine cernens
295  Reddidit iratus. vel te dementia versat,
296  Longa vel hinc pelagi via dividit, alta vereri
297  Qui me forte putas, curare aut numina caeli.
298  Nulla mihi superique Jovis reverentia; curo
299  Nec divos: cedunt nobis praestantibus orsis
300  Caelicolae. proin mitte Jovis praetendere vires 290
301  Atque odia: haud alius coget me parcere quisquam

nobis praestantibus orsis
300  Caelicolae. proin mitte Jovis praetendere vires 290
301  Atque odia: haud alius coget me parcere quisquam
302  Nempe tibi sociisque tuis, ni certa voluntas
303  Jusserit, ipsa mihi sola inviolabile numen.
304  Verum age dic, navis qua terrae in parte relicta est
305  Huc tibi subvecto; vicino an condita portu,
306  Anne procul? dic: nosse juvat. cui talia fanti
307  Contra ego

in parte relicta est
305  Huc tibi subvecto; vicino an condita portu,
306  Anne procul? dic: nosse juvat. cui talia fanti
307  Contra ego (sensi etenim simulata mente loquutum)
308  Subjicio sic arte. mihi regnator aquarum
309  Cautibus illidens heic vestro in litore navem
310  Praecipiti borea ex alto disjecit adactam: 300
311  Hisque ego cum sociis vix fugi elapsus ab aestu.
312  Tantum effatus: ad haec

quis te posthac visurus adibit 370
381  Huc hominum, dira miserorum caede peracta?
382  Sic ego: at ille manu capiens se proluit almo
383  Munere, et insueti captus dulcedine potus;
384  Da facilis mihi rursus, ait; dic nomen et una
385  Ipse tuum, referes jam nunc digna hospite dona;
386  Et nobis nam terra parit felicibus uvas
387  Sponte sua, tumidasque mero Jovis educat imber:
388  Hoc tamen

patuloque eructans gutture fructa
403  Evomuit vino et sanie commixta cruenta.
404  Ast ego ferventi vectem candescere feci
405  Sub cinere, et dictis socios hortatus amicis
406  Ultro animos acui, ne quis mihi cederet auso
407  Territus. hinc viridis jam jamque arsurus in igne
408  Supposito quum vectis erat, circumque rubebat
409  Torridus, eripui flammis crepitantibus: una
410  Stant socii, ingentemque

Nemo laedit, morbosa fatigat
444  Ab Jove missa lues, nec fas contendere contra.
445  Supplex Neptuni numen tu patris adora,
446  Quod superest, precibusque voca. nec plura loquuti
447  Discessere; mihi risus contra occupat ora
448  Quum sensi pariterque dolis et nomine captos.
449  Ille autem gemitusque trahens actusque dolore
450  Caeca regit manibus palpans vestigia, et altum 440
451  Abmovet a

comprendere possit
453  Inter oves tacito tentantem evadere gressu;
454  Sic me adeo stultum vesana mente putabat!
455  Contra ego defixus volvebam pectore mecum,
456  Qua potius certamque mihi sociisque salutem
457  Arte parem, fraudesque omnes atque omnia rerum
458  Consilia expendens tanto in discrimine vitae,
459  (Quippe aderat vis dura,) heic certus denique sisto.
460  Stabant ductores

ovium pinguedine laeti, 450
461  Ingentesque, nigro violae suffusa colore
462  Vellera gestantes: direpto fune Cyclopis
463  E thalamo hos tacitus ternos per vincula junxi
464  Nexa pares cohibens. medius mihi quisque gerebat
465  Unum de sociis, reliqui duo corpore euntis
466  Cingebant utrinque latus: sic ordine terni
467  Ibant quemque virum servantes, hinc ego demum
468  Arjetis (ille etenim superabat

divino heic numine plenus
549  Telemus Eurymedes, venturi et praescius aevi
550  Inter Cyclopas volventia fata canebat; 540
551  Omnia qui docuit me quondam, atque adfore, dixit,
552  Eripiat qui dulce ferus mihi lumen, Ulyssem.
553  Hunc ego sed pulcrumque aliquem rebarque futurum
554  Ingentem, nec non praeclaro robore fretum
555  Forte virum: nunc me parvusque et viribus expers
556  Nescio qui misere captum

vel rector aquarum.
566  Quae quum fatus eram, supplex ad sidera palmas
567  Sustulit affatus Neptunum hac voce parentem.
568  O genitor saevoque potens Neptune tridenti,
569  Si tua sum proles, si tu mihi sanguinis auctor,
570  Da, pater, in patriam redeat ne victor Ulysses 560
571  Laërta genitus procul hinc Ithacensia ponto
572  Regna colens. vel si reducem contraria votis
573  Fata

concussi pectora casu,
587  Subductam in sicca navim religamus arena,
588  Egredimurque ipsi, pecudesque educimus omnem
589  In numerum praedam sortiti partibus aequis:
590  Maximus atque aries cessit mihi munere soli 580
591  Sponte datus. viridis quem celsa in litoris ora
592  Rite Jovi magno, caelum qui numine torquet,
593  Mactavi femora incendens. respexit ad ignes
594  At non ille sacros, irata

saepe ille audire volebat
16  Ilion, Argivumque rates, reditumque Pelasgum
17  Cunctaque ego contra narrabam rite petenti.
18  Verum ubi jam cupidus volui discedere, et illum
19  Admonui, nihil ipse mihi, quibus indiget usus,
20  Abnuit, ingentemque novennis tergore tauri 20
21  Utrem ferre dedit, introque sonantia clausit
22  Flamina ventorum; namque illum rector olympi
23  Et rapidos jussit mulcere,

zephyrorum sibilus undas.
28  Cessimus, atque novem sulcantibus aequora luces
29  Et noctes totidem, decimo sub lumine visi
30  E pelago nobis patrii se ostendere colles, 30
31  Ardentesque ignes propius. mihi pectora pressit
32  Dulcis et alta quies fesso; namque ipse regebam
33  Usque ratem, nullum sociorum vela movere
34  Passus adhuc, patria citius quo sede potirer.
35  Interea nautae vario sermone

refectos,
159  Qui loca vestigent, lectos praemittere pubis.
160  Jamque ubi tendebam vicina ad litora gressum,160
161  Tunc aliquis divum caeli miseratus ab arce
162  Obtulit arboreis mihi cervum cornibus altum
163  Ipsa sub ora viae in medio; latebrosa relinquens
164  Qui nemora e pastu gelidum veniebat ad amnem
165  Fonte sitim cupiens restinguere; namque caloris
166  Arida vis illum,

qua parte vel arctos,
197  Vel resonant austri; qua sol petat aequora fessis
198  Tardus equis, aut unde oriens sese inserat axe,
199  Novimus ignari,) si qua est via certa salutis,
200  Consulite in medium?mihi nulla ostenditur aegro. 200
201  Namque ego dum scopuli celso de vertice lustro
202  Omnia, fluctisono vidi loca gurgite clausa
203  Undique: stant humiles saltus, et fumus ad auras
204  Volvitur in

cardine postes,
268  Accivitque viros. Sequitur male cauta vocantem
269  Turba simul, solusque dolos ratus ipse resedi.
270  Continuo ex oculis omnes abiere, neque ullus 270
271  Praeterea longo residi mihi tempore visus.
272  Dixerat: ipse autem bullis fulgentibus aptum
273  Ensem humero ingentem suspendo arcumque sonantem,
274  Atque ipsum noto jubeo me ducere calle
275  Eurylochum. Sed genva manu complexus

ipse autem bullis fulgentibus aptum
273  Ensem humero ingentem suspendo arcumque sonantem,
274  Atque ipsum noto jubeo me ducere calle
275  Eurylochum. Sed genva manu complexus utraque
276  Ille mihi: ne quaeso, inquit, Jovis inclita cura,
277  Invitum ne coge: sine heic me sponte manere:
278  Incolumis nec enim jam tu, mihi crede, redibis,
279  Nec quemquam abduces. Quin o fugiamus, et undis,
280  Si

jubeo me ducere calle
275  Eurylochum. Sed genva manu complexus utraque
276  Ille mihi: ne quaeso, inquit, Jovis inclita cura,
277  Invitum ne coge: sine heic me sponte manere:
278  Incolumis nec enim jam tu, mihi crede, redibis,
279  Nec quemquam abduces. Quin o fugiamus, et undis,
280  Si qua manet miseros, praestet tentare salutem. 280
281  Cui refero: maneas licet istheic, comprime gressus
282  Euryloche, et

ego, nam me vis aspera cogit.
284  Sic fatus puppimque et litora nota reliqui.
285  Ast ubi per sacram celerans vestigia vallem
286  Non procul a Circes aberam penetralibus altis,
287  Adstitit aurata mihi virga insignis eunti
288  Mercurius juveni similis, cui prima rubentes
289  Flore genas molli spargit lanuginis aetas,
290  Amplexusque manum placido prior edidit ore. 290
291  Quo

prius tamen exige, divum 310
311  Numina uti juret, nullum tibi deinde periclum
312  Adfore; ne mollem nudato corpore reddat
313  Indecoremque animi. sic dicens, gramen ab ima
314  Evulsum terra subito mihi tradit, et usum
315  Edocet. illi atro radix perfusa colore
316  Nigra subest, niveo lacti flos concolor halat,
317  Moly vocant superi, donum mortalibus aegris
318  Difficile inventu, possunt vero omnia

fores clamans tenui vestigia: at illa
324  Audiit, et surgens reseratis postibus aulam
325  In mediam accivit moerenti corde sequentem.
326  Protinus ingressum rutilanti in sede locavit
327  Sub pedihus mihi fulcra aptans, molitaque fraudem
328  Aurea commixtis infecit pocula succis.
329  Sed postquam data dona bibens interritus hausi,
330  Contigit aurata me virga: atque ocius, inquit, 330
331  Cum sociis

medicata veneno
339  Contigerunt, sensere malum? tibi pectore robur
340  Indomitum, nullique subest mens pervia fraudi 340
341  Tu certe, nec vana fides, ille acer Ulysses,
342  Quem mihi venturum spondebat classe per aequor
343  Iliacis reducem campis Cyllenia proles.
344  Quin age vagina ferrum jam conde reponens,
345  Et thalamos conscende meos, ut amore potiti
346  Mutua firmemus

fallere possis, 350
351  Invitans me blanda? ut mollem et honore carentem
352  Perfida post reddas nudatum turpiter artus.
353  Sed non ante tuum meme conscendere cernes
354  Nympha torum, quam sancta deum mihi numina rite
355  Adjures testata; nihil dein triste timendum.
356  Nec plura: illa deos sollemni more sacrorum
357  Jussa vocat, spondetque fidem. queis ipse peractis,
358  Haud renui nymphae votis

positos invergit in artus
375  E tripode undanti rorem, spargitque superne
376  Cervicemque humerosque, et amatis irrigat undis
377  Usque fovens, redeant dum lasso in corpore vires
378  Exempta jam tabe mihi, tum denique olivo
379  Sparsit, et abluti niveos super induit artus
380  Vestibus intextis auro, solioque locavit 380
381  Languida suffultum molli vestigia strato.
382  Atque eadem manibus fontes de

subiit sceleratae rupis in antrum?
453  Unius heu capitis miseram dementia tristi
454  Perdidit exitio. fundentis talia ab ore
455  Protinus educto cervicem abscindere ferro
456  Ira subit, quamvis propius mihi sanguine junctus
457  Ille foret; verum socii tenuere furentem,
458  Et precibus flexere animum sic deinde loquuti.
459  Ni tua jussa vetant, maneat licet ille relictus,
460  O Jove nate; ratem servet:

simul: gemitu omnia late
472  Atria, et effusis resonant clamoribus aedes.
473  At dea tum subiens propius: sate sanguine magni
474  Laërtae o, dixit, tristem nunc ponito luctum,
475  Et lacrimas cohibete. mihi sunt omnia nota,
476  Experti quaecumque mari sive estis in alto;
477  Seu terris, toties inimica a gente fugati.
478  Sed victu revocate animos, quos ante profecti
479  Ex Ithaca quondam Phrygiis

dant membra sopori.
499  Ast ego conscendens assueta cubilia nymphae
500  Illius accessi genibus, lacrimisque profusis. 500
501  Haud ignaram adii tali prior ore loquutus.
502  O dea, pollicitum jam tu mihi perfice munus,
503  Et patriae me redde. haud ipse resistere votis,
504  Haud socii, mea cura, valent, qui semper acerbis
505  Quaestubus increpitant, quoties tu diva recedis,
506  Me circum affussi.

menti vis integra perstat.
513  Namque etiam exstinctus, voluit Proserpina, solus
514  Ut saperet: volitant alii sine honore per Orcum
515  Umbrae infelices, simulacra carentia mente.
516  Dixerat illa: mihi gelida formidine sanguis
517  Diriguit; taedet vitae lucisque sedentem
518  In thalamo, fletuque sinus atque ora rigantem.
519  Post ubi me luctu satiavi moestus acerbo,
520  Collegique animum: fare o

tristes et caede recenti:
42  Multi etiam in bello transfixi pectora telis
43  Magnanimi heroës calido sparsa arma tenentes
44  Sanguine adhuc. omnes magno stridore ruebant
45  Effusi ad fossam: subitus mihi pallida tinxit
46  Ora timor, steteruntque horrenti in vertice crines.
47  Tum celerans ovibus mactatis tergora jussi
48  Deripere et sacris imponere viscera flammis,
49  Votaque ferre diis caeloque

51  Umbrarumque domus. stricto non immemor ense
52  Interea imbellem vetui succedere turbam
53  Sanguinis ad rivum, thebani oracula vatis
54  Dum peterem, placidusque idem consulta referrem.
55  Prima mihi ante alias Elpenoris adstitit umbra
56  Nondum etiam tumulo composti: namque verendae
57  Sedibus in Circes inhumatum liquimus ante
58  Infletumque, aliis distracti pectora curis.
59  Illum ego quum

sim laeso ne fors tibi caussa doloris.
78  Injice me flammis, oro, meaque omnia pone
79  Arma rogo, tumulumque aggesta in litore terra
80  Exstrue mansurum, famam venientibus annis. 80
81  Haec mihi tu persolve, et remum in mole sepulcri,
82  Caerula quo vivus torquebam, desuper adde.
83  Dixerat; illi autem breviter: tibi redditus ipse
84  Omnia perficiam, dixi, solvamque sepulto.
85  Hаc vice

perficiam, dixi, solvamque sepulto.
85  Hаc vice sermonum trahimus dum tempora maesti,
86  Ipse quidem residens ad rivum sanguinis, ille
87  Parte alia multis nequidquam vocibus instans;
88  Ecce mihi ante oculos carae subit umbra parentis,
89  Magnanimi Autolyci clarum genus Anticlea,
90  Quam vivam Iliacas liqui digressus ad oras. 90
91  Hanc tum forte videns flevique et tactus amore
92  Indolui:

etenim tetigi delapsus Achaeidis arva,
178  Aut fines vidi nostros, maria omnia circum
179  Actus, ad Iliacos ex quo victricia campos
180  Arma tuli primum gemini bellator Atridae. 180
181  Verum age fare mihi, quo mors tua funere clausit
182  Lumina in aeternam noctem? num tabida morbi
183  Edomuit te longa lues, an laeta sagittis
184  Ipsa suis miseram stravit jaculata Diana?
185  Quid genitor? quid gnatus

corde dolor, tali et sum voce loquutus.
223  Quo genitrix me cara fugis? ne subtrahe nostris
224  Te manibus; circum liceat dare brachia et orci
225  Ipsius in latebris, luctuque explere dolorem.
226  Anne mihi fallax umbram hanc Proserpina misit;
227  Quo magis aegrescens dolor imo in pectore gliscat?
228  Sic ego: quum mater. non te Proserpina, gnate
229  Heu miser ante alios, vana sub imagine ludit:

anima in tenues somno par evolat auras.
235  Quin age post lucem repetens atque omnia servans
236  Dicta redux eadem nuptae narrare memento.
237  Talia nos inter; subito sese obtulit agmen
238  Quum mihi femineum (nam claro e sanguine nymphas
239  Innuptas Hecate nuptasque emiserat una)
240  Et circum affusum properabat sanguine pasci. 240
241  At mihi scitari tum quamque accensa cupido,
242  Eductoque

nos inter; subito sese obtulit agmen
238  Quum mihi femineum (nam claro e sanguine nymphas
239  Innuptas Hecate nuptasque emiserat una)
240  Et circum affusum properabat sanguine pasci. 240
241  At mihi scitari tum quamque accensa cupido,
242  Eductoque iterum ferro simul undique fusas
243  Stat potu prohibere. ita cunctae ex ordine adibant,
244  Narrabatque suam mihi quaeque ab origine gentem.

properabat sanguine pasci. 240
241  At mihi scitari tum quamque accensa cupido,
242  Eductoque iterum ferro simul undique fusas
243  Stat potu prohibere. ita cunctae ex ordine adibant,
244  Narrabatque suam mihi quaeque ab origine gentem.
245  Heic prior accessit forma pulcherrima Tyro
246  Magnanimum jactans patrem Salmonea, et almo
247  Aeolidae quondam Crethei dignata cubili,
248  Mollibus in ripis assueta

O rex, o populo longe clarissime in omni
377  Alcinoë, heic etiam lentum si forte morari
378  Jusseris, exactis dum mensibus integer annus
379  Effluat, auxiliumque parans et ditia cogens
380  Dona mihi, et vellem et reduci magis utile multo 380
381  Id foret. ad patrias quanto ipse opulentior oras
382  Nam veniam, tanto redeuntem et laetius omnes
383  Excipient, et major erit mihi fama per urbem.

ditia cogens
380  Dona mihi, et vellem et reduci magis utile multo 380
381  Id foret. ad patrias quanto ipse opulentior oras
382  Nam veniam, tanto redeuntem et laetius omnes
383  Excipient, et major erit mihi fama per urbem.
384  Atque heic Alcinous: non te, jam mitte, vereri,
385  O sate Laërta, mendacemque arguat ullus,
386  Fallacemque putet; quales fert maxima sparsos
387  Terra viros capto referentes

mendacia famae.
389  Rebus inest dictisque tibi sua forma, nec aequa
390  Degenerem mens ipsa notat. tu fata Pelasgum, 390
391  Atque tuos, vates retulisti ut carmine, casus,
392  Fortunasque omnes. quin o mihi fare roganti,
393  Si quem etiam ex illis, qui quondam ad Pergama tecum
394  Pugnarunt, fatoque illic cecidere supremo,
395  Videris: haec nimium nox longa, et tempora somni
396  Haud prohibent fari:

umbra
409  Adstitit: hunc circa dextra laevaque frequentes
410  Ibant, Aegisthi qui jam cecidere sub aula. 410
411  Me subito agnovit, quum sese proluit haustu
412  Sanguinis, et multum lacrimans mihi languida frustra
413  Brachia in amplexus protendit: nulla volentem
414  Vis sequitur, solitusque vigor jam deficit artus,
415  Qui fuerat quondam misero, dum vita manebat.
416  Ipse etiam ut vidi,

nimbisque furentibus austro?
422  An longis aggressa virum gens effera terris
423  Vastantem raptosque greges, armentaque agentem;
424  Pro dulci aut stravit pugnantem conjuge et urbis
425  Moenibus? ille mihi quaerenti talia contra
426  Reddidit: heu miserum nec me deus aequore mersit
427  Corripiens subito ventorum turbine pontum,
428  Saeva nec ignotis captum gens stravit in oris;
429  Sed me, molitusque

nunc arte Erebum, loca luce carentum,
497  Umbrarumque domos, potuisti vivus adire?
498  Cui refero: o Peleo generate, o lumen Achivum
499  Aeacida, vatis quaesitum oracula veni
500  Tiresiae, si forte viam mihi denique monstret, 500
501  Deveniam properans Ithacae qua salvus ad oras.
502  Nondum ego nam vidi devectus Achaeida, necdum
503  Tellurem tetigi nostram jactatus acerbis
504  Usque malis. at tu felicior

o fortis Ulysseu;
512  Malim ego vel tenui ductus mercede colonus
513  Pauperis ad nutum domini nunc degere vitam,
514  Quam regere imperio heic populos tellure sub ima
515  Sceptra tenens. potius memorans mihi fortia gnati
516  Facta refer, primosne inter acer in hostem?
517  Dic quoque, si qua tuas Pelei genitoris ad aures
518  Pervenit fors fama; regit num clarus honore
519  Myrmidonas ditem per Phthiam

strata.
545  Cetaeūm, propter nympharum munera; cunctis
546  Memnona post dium se pulchrior ille ferebat.
547  Praeterea ingentem Danai, quem struxit Epeus,
548  Ascendere ut equum (fuerat mihi tradita cura
549  Et caecos aperire dolos et claudere rursum;)
550  Tunc alii proceres tergebant humida fletu 550
551  Lumina, et informes trepidabant omnibus artus.
552  Ast illum haud umquam

dixi; subitoque aversus abivit
563  Aeacides longo per prata virentia gressu
564  Incedens, gnati laetus praestantibus orsis.
565  Hinc aliae accessere animae, graviterque gementes
566  Narrarunt mihi quaeque suas ex ordine curas.
567  Solus torva tuens longe Telamonius Ajax
568  Stabat, adhuc tristi servans in mente repostum
569  Judicium, quo victor ego Vulcania quondam
570  Arma tuli,

621  Et ficus, oleaeque: sui stant arbose foetus
622  Quos ubi tentabat senior decerpere palmis,
623  Nubiferas alte ventus jactabat in auras.
624  Nec procul infelix visus mihi Sisyphus ipse
625  Saxum immane manu gestans curvatus utraque
626  Connixisque humeris pedibusque ascendere „ascendeee“ certans
627  Montis iter: summo mox idem in vertice frustra

terens: jam cera manu tractata valenti
185  Liquitur, et Phoebi radiis ardentibus icta.
186  Hаc ego tum sociis illevi protinus aures
187  Omnibus infundens. contra illi vincula capto
188  Injecere mihi, rectosque in stipite mali
189  Hinc atque hinc validis cinxerunt nexibus artus;
190  Dein rursum impulsis ferierunt aequora palmis. 190
191  Jamque ubi distabat, quantum clamantis ab ore
192  Audiri

lapsus pervenerit oras. 200
201  Nos grave certamen belli clademque tenemus,
202  Graecia quam Trojae divino numine vexit,
203  Omniaque e latis rerum vestigia terris.
204  Sic resono ingeminant cantu: mihi corda voluptas
205  Intima pervadit, vultuque et lumine nutans
206  Solvere vincla precor socios. illi freta verrunt,
207  Surgentesque una Perimedes Eurylochusque
208  Implicuere magis cupidum

scopulumque cave, ne cautibus asper.
233  Incautum fallat, nosque atro funere mergat.
234  Vix ego finieram, sociique haud jussa morantes
235  Incumbunt remis; necdum implacabile monstrum
236  Scylla rapax mihi dicta fuit, ne forte timentes
237  Ima ratis tabulata petant, remosque relinquant.
238  Heic etiam misero Circes mihi pectore tristes
239  Exciderant monitus: nam contra ac jussa ferebant
240  Arma amens

haud jussa morantes
235  Incumbunt remis; necdum implacabile monstrum
236  Scylla rapax mihi dicta fuit, ne forte timentes
237  Ima ratis tabulata petant, remosque relinquant.
238  Heic etiam misero Circes mihi pectore tristes
239  Exciderant monitus: nam contra ac jussa ferebant
240  Arma amens cepi, longoque hastilia ferro 240
241  Bina manu crispans prorae surgentis in ipso
242  Fine steti, poterat prius unde

glaucaeque oculis cernuntur arenae
256  Reclusa tellure. aspectu territa pubes
257  Palluit; atque illam trepidi dum cernimus unam,
258  Ecce furens antro, manibusque et robore fortes
259  Ante alios mihi Scylla viros sex improba tollit.
260  Respiciens navimque simul, simul acta meorum 260
261  Corpora, vix summo pendentia brachia saxo
262  Elatosque pedes vidi me saepe vocantum
263  Nomine, et extremos

exponit arena.
268  Semineces: sic illi in saxa horrentia tracti,
269  Exanimes longis singultibus ilia tendunt.
270  Ipsa autem in foribus clamantum pascitur artus 270
271  Tendentumque manus frustra mihi morte sub ipsa:
272  Spectaclum horrendum! quo nil crudelius usquam
273  Saeva diu ponti scrutando caerula vidi.
274  His tandem elapsos scopulis atraque Charybdi
275  Et Scylla, hospitio molli nos insula

forma praestante juvenci
277  Lanigerique greges tondebant roscida prata.
278  Necdum contigerat litus ratis acta per undas,
279  Et jam mugitusque boum ferit excitus aures
280  Balatusque ovium; nec non mihi dicta recursant 280
281  Tiresiae Circesque iterumque iterumque monentum,
282  Solis uti sacra caveam tellure potitus.
283  Hаec metuens tristi sic voce silentia rupi:
284  Accipite o socii quae me

dapibusque refectos
306  Corpora vicini curare in litoris herba:
307  Cras iterum cum luce nova sulcabimus aequor.
308  Sic ait Eurylochus: cuncti simul ore fremebant
309  Haec eadem assensu haud dubio. mihi triste canebat
310  Haud obscura quidem jam tum gravis ira deorum; 310
311  Et subito: jam jam cedo, nec tendere contra
312  Sufficio solus. nunc vos at numina caeli
313  O saltem jurate: greges

si quis misero, reditusque secundet.
355  Jamque procul residens diversa in valle, ubi ventis
356  Aequora tuta silent, palmasque in gurgite lotus
357  Omnes caelicolas supplex in vota vocabam.
358  Tunc mihi dī facili sparserunt lumina somno,
359  Eurylochus dum parte alia pervertere tentat
360  Corda virum subiens sic astu: o dura sodales 360
361  Experti mala quaeque, venit mortalibus aegris

latices; ardentiaque exta
384  Fluminea spargunt unda, libantque faventes.
385  Hinc simul incensosque armos et tosta vorarunt
386  Viscera, et aeratis fixerunt cetera membra
387  Secta minutatim verubus; mihi lumina somnus
388  Deseruit, sociosque iterum navimque reviso.
389  Vix aderam propius, tenues quum nidor in auras
390  Diffusus nares mihi noto afflavit odore. 390
391  Ingemui, et clamans has rupi

et aeratis fixerunt cetera membra
387  Secta minutatim verubus; mihi lumina somnus
388  Deseruit, sociosque iterum navimque reviso.
389  Vix aderam propius, tenues quum nidor in auras
390  Diffusus nares mihi noto afflavit odore. 390
391  Ingemui, et clamans has rupi pectore voces:
392  Juppiter o genitor, vosque o stellantis olympi
393  Numina, quid miserum juvit sic perdere somno?
394  Heu sine me crudele

crudele nefas est ausa juventus.
395  Haec ipse: interea celeri per inania lapsu
396  Attulerat dira stratos jam caede juvencos
397  Lampetie auricomo Soli, qui turbidus ira:
398  O pater, o superi, dixit, mihi digna rependant
399  Supplicia infandi comites errantis Ulyssei
400  Admissa pro caede boum, quos laetus ab axe 400
401  Cernere gaudebam, sive alto invectus olympo,
402  Seu repetens humilem stellato a

infandi comites errantis Ulyssei
400  Admissa pro caede boum, quos laetus ab axe 400
401  Cernere gaudebam, sive alto invectus olympo,
402  Seu repetens humilem stellato a vertice terram.
403  Quod mihi ni meritas persolvant crimine poenas;
404  In Stygias ibo latebras, atque horrida Ditis
405  Regna meo late perfundam lumine fulgens,
406  Discutiamque umbras. cui Juppiter: aurea caeli
407  Templa

radiantia ferto
408  Lumina dis, pariterque nigrae telluris alumnis:
409  Horum ego jam celerem candenti fulmine puppim
410  Fluctibus in mediis feriam jaculatus ab arce 410
411  Aetheria. quae dicta Jovis mihi deinde Calypso
412  Candida narravit: retulit Cyllenius olli
413  Nuncius adveniens superis e sedibus ales.
414  At navem ut tetigi, socios in litore adortus
415  Increpui nulli parcens: sed dicta

atque aliis Phaeäcibus infit ab ore. 40
41  Maxime rex, vosque o magni, capita inclita, patres,
42  Perfectis me rite sacris dimittite quaeso
43  Protinus incolumem; vos et valeatis amici.
44  Namque mihi jam parta, animus quaecumque volebat,
45  Muneraque auxiliumque viae, quae numine servent
46  Cuncta suo divi faciles, veteresque sodales
47  In patria visam cum salva conjuge, faxint.
48  Heic quoque

libant, divosque precantur
60  Per sedes late; quos inter solus Ulysses 60
61  Adstitit, ac multo spumantia pocula baccho
62  Tradidit Aretae sic ipsam affatus ab ore.
63  O salve regina mihi, dum tarda senectus,
64  Parcarumque sinant leges, ac debita fata.
65  En ego discedo; tu contra in sedibus hisce
66  Et populo et gnatis precor alma et rege fruare.
67  Sic fatus tendit gressus ad

temnunt. quippe ipse volebam
140  Usque malis Ithacum luctantem tendere ad oras 140
141  Dulichias; non et reditu prohibere parabam,
142  Aeternumque arcere domo, tua magna voluntas
143  Ex quo certa mihi, promissaque nota fuere.
144  Illi autem celeri sulcantes aequora navi
145  Securum adduxere mei, somnoque revinctum
146  In patrio statuere solo. tam multa dedere
147  Dona super, vestemque, aerisque,

honore,
156  Ut placitum fueritque magis, mentique sedebit,
157  Digna luat. sic fatus erat regnator olympi;
158  Quum sic Neptunus: jampridem id, Juppiter, ultro
159  Ipse etiam fecissem, inquit; tua si mihi certa
160  Mens foret: irasci tecum et pugnare verebar. 160
161  Nunc autem pulcram Phaeacum perdere navim
162  Est animus nigri reducem per caerula ponti;
163  Talibus abstineant posthac ut tempus in

versis. Stetit ille, ac lumina volvens
214  Prospectumque petens late omnem et litora lustrans
215  Flevit, et ingenti concussus corda dolore
216  Percussitque femur manibus vocemque profudit.
217  Heu mihi quas hominum terras, ignotaque rursus
218  Litora deveni? crudelibus effera coeptis,
219  An justi rectique tenax gens hospita degit?
220  Has ubi divitias condam? quonam ipse viarum 220
221  Ignarus

hospitibus miseris qui praesidet, ipsos
232  Ultor agat: vindex scrutatur pectora justus
233  Ille hominum, meritasque capit pro crimine poenas.
234  At nunc praestat opes, totamque invisere gazam,
235  Ne mihi quid secum abstulerint fugiente carina
236  Longe iter ingressi. dixit; rutilosque lebetas,
237  Ac tripodas, fulvumque aurum, vestesque recenset
238  Enumerans. quae salva videt quamquam omnia, tristes

superare tacendo.
338  Huic Ithacus: quis te mortali semine cretus
339  Diva queat cognosse, vafer sit quamlibet usu,
340  Tot facies hominum mutas, tot vertis et ora? 340
341  Novi equidem expertus, quanto mihi saepe fuisti
342  Auxilio ad Trojam dura inter praelia Grajum.
343  At Priami postquam celsam populavimus urbem,
344  Avectosque cavis ratibus disjecit Achivos
345  Per freta lata deus, numquam te maxima

ante, tuae veniens quam pectora coram
367  Conjugis experiare. illa abdita moeret in altis
368  Aedibus; ingratae totaeque ex ordine noctes
369  Dispereuntque dies suspiria crebra cienti.
370  Omnia certa mihi fuerant; sociisque sciebam 370
371  Amissis reditum dulcem tibi fata parare.
372  Non tamen et volui patruum contendere contra
373  Indomitos alto volventem corde furores,
374  Infestumque tibi rapto

tibi rapto pro lumine nati.
375  Ac ne vana putes mea dicta, en aspice sedes
376  Jam patrias: ingens portus Phorcynis in illa
377  Caerulei stat parte senis; viden ardua ramos
378  Explicat ut patulas mihi sacra in vertice oliva?
379  Subter Naïadum domus atro horrescit hiatu
380  In latere excisae rupis. latet undique septa 380
381  Arboribus spelunca, ubi tu sollemnia nymphis;
382  Vota dabis lectas

tum visa refulsit
385  Terra viro, patriique soli dulcedine motus
386  Exiluit, gaudensque suae dedit oscula terrae:
387  Extulit et vocem, tendens ad sidera palmas.
388  Nymphae Naïades, proles Jovis, o mihi nulla
389  Visere quas fuerat jam spes, nunc omnibus auctae
390  Laetitiis salvete deae, mea munera vobis 390
391  Semper erunt, virgo tantum sinat orta Tonante
392  Vivere me, natumque suo mihi numine

Jovis, o mihi nulla
389  Visere quas fuerat jam spes, nunc omnibus auctae
390  Laetitiis salvete deae, mea munera vobis 390
391  Semper erunt, virgo tantum sinat orta Tonante
392  Vivere me, natumque suo mihi numine firmet.
393  Talia fundebat supplex, quum caesia diva:
394  Fide, ait, haec tacitum nec pectus cura fatiget.
395  Ac primum advectas parte interiore sub antro
396  Umbroso condamus opes, ubi

major Atrides,
415  Nescius heu nostri periissem in limine tecti,
416  Ni me cuncta prius monuisses. quin age dicas
417  Alma precor, si qua possim vi perdere sontes?
418  Adsis o lateri nostro comes, et mihi robur
419  Invictum da diva: tuo jam numine fretus
420  Non ego tercentos dubitem vel poscere in arma 420
421  Saeva viros, nil non ausim. tanta auspice mecum.
422  Quae contra Pallas: tecum comes

39  Saxa simul torquet, visumque affatur Ulyssem:
40  O senior, te dente fero quam pene minaces 40
41  Invasere canes: indigno vulnere laesus
42  Heu misero nova cura fores! sat multa dedere
43  Dura mihi, luctusque alios di semper habendos.
44  Nam regis me torquet amor, quem moestus acerbis
45  Fletibus indulgens suspiro, armentaque servo
46  Haec aliis mactanda. procul regna invia lustrans
47  Exsul

quidem, sed cara; timor famulantia corda
65  Pubere sub domino prohibet dare magna petenti.
66  Illum autem a patria longe vis saeva deorum
67  Distinet, ingenti qui me complexus amore
68  Largus opesque mihi proprias, sedesque parasset,
69  Ac ditem thalami sociam; quae munera suerunt
70  Multa laboranti famulo concedere reges, 70
71  Cui facilis deus auctat opus, velut omnia nobis
72  Aucta fovet

ore profatur.
127  Eja age fare, precor, quis te sic inclitus heros,
128  Ut memoras, divesque sibi rebusque paravit
129  Ipse suis pretio captum? quemque arma sequutum
130  Atridae occubuisse putas? dic o mihi nomen 130
131  Illius: aetheria caeli scit Juppiter arce,
132  Dique alii, vidisse usquam si nuncius adsim
133  Hinc procul errando, multasque advectus ad urbes.
134  Talia quaerebat; stabuli quum talia

florens gnatisque beatus
228  Magnanimis. ipsum sed postquam fata tulere
229  In stygias raptum tenebras, sua quaeque relicti
230  Divisere sibi, et partem cepere bonorum 230
231  Sortibus eductis nati: mihi pauca dedere
232  Ingenti de gaza, et solas insuper aedes.
233  Parta tamen virtute mihi ditissima conjux
234  Obtigerat; neque enim fueram vel futilis auctor
235  Consiliis habitus, nec bello segnis,

raptum tenebras, sua quaeque relicti
230  Divisere sibi, et partem cepere bonorum 230
231  Sortibus eductis nati: mihi pauca dedere
232  Ingenti de gaza, et solas insuper aedes.
233  Parta tamen virtute mihi ditissima conjux
234  Obtigerat; neque enim fueram vel futilis auctor
235  Consiliis habitus, nec bello segnis, et armis.
236  Omnia nunc periere aevo dilapsa; sed ipsa
237  E stipula qualis fueram

raptabam pedibusque et robore fretus.
246  Talis eram bello: placuit non arva tueri,
247  Non opera exercere, quibus laetata renidet
248  Aucta domus, clari et crescentia germina gnati;
249  Sed celeresque mihi naves, et cara fuere
250  Praelia, ferrataeque hastae, laevesque sagittae 250
251  In manibus semper; quae dura atque aspera vulgo
252  Visa aliis, horum nobis insevit amorem
253  Numen et ipsa trahens

trahens animo sua quemque voluptas.
254  Ante etiam Graji peterent quam moenia Trojae,
255  Lecta virum ratibus novies per caerula duxi
256  Agmina ad ignotas gentes; praedaque potitus,
257  Quod libuit mihi cumque, prior sine forte ferebam,
258  Deinde super pars aequa aderat. sic copia rerum
259  Creverat, et late patrias mea fama per urbes.
260  Hoc iter invisum sed quum Saturnius acer 260
261  Indixit,

superis ad dona fatis dapibusque futura. 280
281  Septima lux aderat, Cretaeaque protinus arva
282  Deserimus, borea classem, velut amne secundo,
283  Velivolam raptim pelagi per plana ferente.
284  Nulla mihi periit navis, nec fracta labore
285  Ingemuit pubes; sed longa ad transtra sedebat
286  Composita, et rector cursum ventusque regebant,
287  Incolumis quinta classis dum luce Canopum
288  Attigit, ac

menses labentibus horis 330
331  Invertere annum, secum devexit ad urbes
332  Me Lybicas idem, fraudem molitus acerbam
333  Scilicet, atque auro sperans ibi vendere multo.
334  Conscendo, invitusque sequor mihi saeva parari
335  Damna timens. claro fluctus aquilone secabat
336  Acta ratis Cretam supra, mediamque tenebat
337  Lapsa viam; dirum contra Jovis ira parabat
338  Exitium miseris. nam Cretam ut

incolumem. nautas at dira cupido
376  Continuo invasit scelerata mente furentes,
377  Ut nova me saevo premeret fortuna labore.
378  Namque ubi, deserta tellure, per aequora fugit
379  Lapsa ratis, mihi triste jugum captivaque collo
380  Vincla parant, laenaque meo de corpore rapta 380
381  Ac tunica, imponunt lacerum, quem cernis, amictum.
382  Postquam autem tenuere Ithacam sub vespere sero

imponunt lacerum, quem cernis, amictum.
382  Postquam autem tenuere Ithacam sub vespere sero
383  Implicuere arcto nexu; simul ocius ipsi
384  Certatim egressi struxere in litore mensas.
385  Interea mihi fracta cadunt e corpore vincla
386  Vi superum: raptis caput ipse et tempora circum
387  Vestibus obnubi, clavique per alta volutus
388  Robora caeruleas prono me pectore in undas
389  Demisi, fugique

quis temperet, inquit,
400  A lacrimis, miserande hospes, tam dura ferentem 400
401  Aspiciens, tantis fortunae fluctibus actum?
402  Dixisti quaecumque tamen male fidus Ulyssei:
403  De reditu, suspecta mihi; quid fingere talem
404  Heu juvat? optatos, video jam certus et ipse,
405  Fata mei reditus prohibent crudelia regis,
406  Quem neque in Iliacis pugnantem occumbere campis,
407  Nec voluere suos inter

extemplo circumstant undique visum,
416  Scitarique ardent, veniendi et discere caussas:
417  Hi moerent, casuque dolent absentis Ulyssei;
418  Illi opibus gaudent grassari impune potiti.
419  Sed mihi nil animo carum jam quaerere ab illo
420  Tempore, quo vanum fugiens post caede peracta 420
421  Aetola de gente satus decepit, et isdem
422  Sedibus his mecum, multis regionibus actus,
423  Constitit

Eumaee, viges dilectus ut ipsi 490
491  Huic animo, talem donis qui talibus auges!
492  Ille autem referens: dapibus nunc, optime, nostris
493  Utere, ait, rebusque fave non asper egenis;
494  Perficiet mihi vota, potest namque omnia, numen,
495  Abnuet et quaecumque volet; sic vertitur ordo.
496  Dixit, et in mensa primos libavit honores
497  Caelicolis, pateramque dedit, consederat olli
498  Qui propior,

saltu, 520
521  Edere et in tacito melius quod corde latebat.
522  Sed quoniam coepi fanda atque infanda profari,
523  Quo mens ipsa rapit, sequar ultro. o prima redirent
524  Tempora, et integro solidae mihi robore vires,
525  Quae fuerant quondam, Teucris quum Pergama circum
526  Struximus insidias Ithacusque et flavus Atrides,
527  Tertius atque una socios dux ipse sequutus!
528  Moenia ubi celsae

pocula stabunt.
94  Dixerat; ille autem: quin, o fortissime ductor,
95  Praestat abire, inquit; neque enim custodia nostris
96  Fida sat in tectis, cui rerum cura relicta;
97  Et vereor, ne dum genitor mihi quaeritur absens,
98  Ipse cadam, spoliisque alius laetetur opimis
99  Diripiens mea regna. haec ille ut fatus,
100  Atrides Reginam aggreditur celerans, famulasque parare 100
101  Praecipit extemplo

eximium praestantis honore,
127  Hanc pateram signis caelatam: argentea tota
128  Ardet, et in summo circum micat aurea labro,
129  Vulcani sollertis opus: quam clarus habendam
130  Sidoniūm rex ante mihi donaverat, urbem 130
131  Quum patriam peterem; tu nunc laetare potitus.
132  Sic dicens juvenem prestanti munere donat
133  Egregium simul ille, simul cratera coruscum
134  Succedens coram Megapenthes

mea magna voluptas,
137  Accipe et haec manuum, dixit, monumenta mearum,
138  Dona, quibus niteat felici tempore quondam
139  Nupta tibi: interea genitrix tua cara reponat
140  In thalamo servanda. vale o mihi laetus, et oras 140
141  I patrias, rursumque tuos invise penates.
142  Tantum effata dedit juveni: gavisus at ille
143  Dona capit, quae cuncta cavo Pisistratus axe
144  Condit, et

aevo,
217  Ipsaque concordi magis haec via pectore vinxit;
218  Ne precor averso ne tende a litore cursum,
219  Heic potius me linque ratem prope. namque parentis
220  Tecta tui vereor contingere, ne mihi blandus 220
221  Tardet iter: celerare fugam res ardua cogit.
222  Vix ea: Nestorides huc atque huc fertur, et haeret
223  Mentis inops, quae digna ferat responsa volutans;
224  Tandem certus equos ad

tuorum,
287  Dic age quaerenti, nec vano pectore falle,
288  Quis genus, unde hominum, quo patre es cretus, et urbe?
289  Illi Telemachus: fabor vera omnia, dixit.
290  Sum patria ex Ithaca; genitor mihi fortis Ulysses, 290
291  Dum fuit heu quondam, tristi nunc funere stratus
292  Occubuit; celeri sulcans vada salsa carina
293  Illius huc ergo veni, sociosque coëgi
294  Nequidquam. vix fatus erat, quum

me ruet excita pubes,
303  Credo equidem, poenam repetens. miseratus at illum
304  Solatur juvenis: nec te conscendere quisquam;
305  Nec vetat optantem tutas inquirere terras.
306  Quin sequere o; potiere, mihi quae copia cumque
307  Scilicet est, eademque ambos fortuna manebit.
308  Sic dicens ferro praefixum robur acuto
309  Suscipit e manibus, curvaque in parte carinae
310  Collocat insiliens alte, celsaque

et vos o cara sodales
336  Pectora, ait: roseo quum primum crastina surget
337  Lux exorta polo, vicinae ad moenia tendam
338  Urbis inops, curamque tibi sociisque levabo
339  Jam nimium gravis heic. sed tu mihi providus adsis
340  Consilio, comitemque pares, qui ductor in urbem 340
341  Monstret iter, quaeso: celsas ingressus in arces
342  Poculaque hac illac errans frugesque requiram,
343  Si miserum quis

Ithaci juvenis, tum vestibus ultro 370
371  Ille novis auctum, properas quo tendere, mittet.
372  Cui tum voce refert multum jactatus Ulysses:
373  Sic utinam carus vigeas, Eumaee, Tonanti
374  Ut mihi, quem tristes errando quaerere curas,
375  Sponte vetas! gravior clades mortalia corda,
376  Nulla domat, quam ferre pedes circum alta domorum
377  Ostia reptantem. docuit tamen omnia ventris
378  Aspera

torquet amaror,
392  Conjugis et carae luctus, quae funere rapta
393  Perdidit una magis miserum, tristemque senectam
394  Esse dedit, saevis pro gnato exercita curis
395  Horrendum subiens leti genus: o mihi tale
396  Dī prohibete malum, casumque avertite amicis!
397  Illa quidem dum viva fuit, mihi plurima dulce
398  Quaerere, et alternis fuerat sermonibus horas
399  Fallere: me pulcra namque ipsa

tristemque senectam
394  Esse dedit, saevis pro gnato exercita curis
395  Horrendum subiens leti genus: o mihi tale
396  Dī prohibete malum, casumque avertite amicis!
397  Illa quidem dum viva fuit, mihi plurima dulce
398  Quaerere, et alternis fuerat sermonibus horas
399  Fallere: me pulcra namque ipsa eduxerat una
400  Cum Crimena, extremam quam partu enixa crearat: 400
401  Huic ego nutribar socius,

nunc indigeo infelix: pia numina tantum 410
411  Respiciunt curasque meas, et vota secundant
412  Omnia proventu magno; satis ipse, sat hospes
413  Hinc habuit, nostras quicumque accedit ad aedes.
414  Nulla mihi a domina spes est optanda salutis,
415  Auxiliumque malis: postquam scelerata procorum
416  Insedit pubes, dirum genus; omnibus omnes
417  Rebus egent famuli, sed coram dicere mussant,
418  Affarique

captiva gravem quo turba laborem. 420
421  Haec ille; atque heros; quo fato, Eumaee, tuaque
422  A patria longe carisque parentibus aevo;
423  In tenero has demum sedes jactatus adisti?
424  Dic age vera mihi referens: hostilibus armis
425  Urbsne fuit populata, ubi quondam tecta parentes
426  Incoluere tui; an sola te in valle relictum,
427  Servantemque greges pecudum niveosque juvencos
428  Praedonum

fulicae, lapsoque sub ima 540
542  Corpore dat strepitum puppi. dein gurgitis illam
543  In medios jaciunt fluctus phocisque vorandam
544  Piscibus atque feris escam: circumstetit horror
545  Corda mihi, lacrimisque genae maduere volutis.
546  Hinc autem vento pariterque ferentibus undis
547  Venimus in portus Ithaces, ubi venditus aura
548  Laërtae cessi imperiis. ita litora primum
549  Haec tenui,

ferentibus undis
547  Venimus in portus Ithaces, ubi venditus aura
548  Laërtae cessi imperiis. ita litora primum
549  Haec tenui, fixique meos hac sede penates.
550  Dixerat; huic heros divūm genus: heu mihi quantos
551  O senior, tristi movisti in corde dolores, 550
552  Talia dum memoras fatis agitatus iniquis.
553  Sed pater ille deūm cladem solatus acerbam
554  Scilicet est, sedes qui te contingere

612  Gaudeat hic; meritosque habeat dilectus honores,
613  Dum redeam campis. nec plura effatus; et ille
614  Continuo reddit: quantum vis tempore longo
615  Telemache, hinc abeas; pro te mihi cura sodalis
616  Semper erit, dignisque hospes celebrabitur ultro
617  Officiis. dixit; subitoque e litore nautas
618  Imperat, ingressus navem, laxare rudentes.
619  Certatim insiliunt jussi,

tegmina mittam,
93  Atque epulas, vestro ut parcat jam vivere sumptu.
94  Non tamen et miserum patiar succedere turbam
95  In mediam juvenum. scelerata haud crimine ab ullo
96  Temperet, aut probris cesset; mihi saucia frustra
97  Uret corda dolor: multos contendere contra
98  Forti etiam durum est, numero vis incita crescit.
99  Haec ubi dicta dedit juvenis, tunc acer Ulysses:
100  Fas mihi, fas, credo, jam

aut probris cesset; mihi saucia frustra
97  Uret corda dolor: multos contendere contra
98  Forti etiam durum est, numero vis incita crescit.
99  Haec ubi dicta dedit juvenis, tunc acer Ulysses:
100  Fas mihi, fas, credo, jam pauca effarier, inquit. 100
101  Heu pereo, multoque angor praecordia luctu,
102  Talia dum pubi memoras impune procaci
103  Crimina teinvito coram tantoque licere.
104  Dic age, sponte

ad arma
107  Prosilit, atque audax vir dura pericula spernit?
108  O ego tam juvenis mentem hanc in pectore haberem,
109  Vel satus ex Ithaco, vel longo errore viarum
110  Functus et ipse foret, (vota haec mihi numina servent;) 110
111  Eripiat nostris caput a cervicibus hostis,
112  Ni subito clademque illis et triste pararem
113  Omnibus exitium subiens Laërtia tecta.
114  Quod si etiam opprimeret pubes me

vastantque penates
137  Funditus. illa autem nec dedignata petentum
138  Vota fugit, nec victa modum scit ponere curis;
139  Dum furit interea, sedes populata, juventus
140  Improba, jamque ipsi exitium mihi triste minatur. 140
141  Sed tamen haec divum fatis incerta ferantur.
142  Interea dilecte senex tu nuncius ito
143  Penelopi: incolumem dic olli ex urbe redisse
144  Me Pylia. heic adero, referas

tu nuncius ito
143  Penelopi: incolumem dic olli ex urbe redisse
144  Me Pylia. heic adero, referas vestigia donec
145  Fida redux: sciat una parens, et nullus Achivūm
146  Audiat haec; nam saeva parant mihi funera multi
147  Insidiis. haec fatus erat, quum protinus ille:
148  Accipio sapioque, infit, nec talia mandas
149  Ignaro: tantum Laërtae, an nuncius ibo
150  Una eademque via, dic o; qui tristibus

158  Dixerat; at juvenis: durum est, at juverit, inquit,
159  Nunc sinere ingrato miserum tabescere luctu.
160  Namque uti arbitrio si qua ratione liceret 160
161  Omnibus in rebus, genitor mihi primus adesset
162  Redditus optanti. tu vero, ut jussus, abito
163  Nuncius, atque iterum recto te tramite siste
164  Protinus huc rediens, nec sit cursare per agros
165  Cura tibi. matri potius dic,

haec rite reposta
253  Omnia nunc antro divūm stant credita curae:
254  Ipse autem huc veni jussu monitisque Minervae,
255  Hostibus exitium simul ut luctumque seramus.
256  Quare age et enumerans illos mihi, nate, recense,
257  Fortunasque, genusque virum, patriamque stat una
258  Noscere, dein certa rationem evolvere mente,
259  Num liceat nobis contra contendere solis
260  Ullius auxilio sine; an et socia

una
258  Noscere, dein certa rationem evolvere mente,
259  Num liceat nobis contra contendere solis
260  Ullius auxilio sine; an et socia arma roganda 260
261  Filius haec contra: saepe est mihi cognita famā
262  Magna tua, o genitor, virtus; teque esse timendum
263  Audieram dextra pariter structisque per artem
264  Consiliis. nimium ne sis at magna loquutus
265  Nunc vereor tua dicta

tantum cessare furore
303  Mollibus affatus dictis. parere negabunt
304  Immemores, namque atra dies turbantibus instat.
305  Nunc aliud dicam; memori tu in mente repone:
306  Quum bona consiliis auctor mihi pectora Pallas
307  Concutiet, tacitus nutanti vertice signum
308  Sponte dabo, quod rite notans arma omnia tectis
309  Martia tu subito remove, collectaque in unum
310  Sub thalami obscuris alte

imbuet hastam
475  Continuo effusus. murorum eversor Ulysses
476  Impositum genibus me saepe et fovit et ultro
477  Fumantesque dapes vinique rubentia dona
478  Largitus puero est. pro quo mihi munere
479  Carior ante alios soboles tua: non gravis ergo
480  Sors manet a nobis, non illi hinc saeva timenda 480
481  Funera; quis caveat vero, quae numina nerunt?
482  His animum dictis firmans

et nuncius iret
496  Penelopi impatiens animi, visumque referret.
497  Quem sic Telemachus prior est affatus ab ore:
498  Exspectate venis: quaenam altam fama per urbem?
499  Jam pelago rediere proci mihi fata minantes
500  Insidiis, an adhuc me frustra in gurgite quaerunt? 500
501  Huic senior: fuerat non has inquirere curas,
502  Nec propero mihi nosse animus, jussisque peractis
503  Moenia, quamprimum

quaenam altam fama per urbem?
499  Jam pelago rediere proci mihi fata minantes
500  Insidiis, an adhuc me frustra in gurgite quaerunt? 500
501  Huic senior: fuerat non has inquirere curas,
502  Nec propero mihi nosse animus, jussisque peractis
503  Moenia, quamprimum cupiens discedere, liqui.
504  Adfuit ipse tuis praeco submissus eodem
505  Nuncius a sociis mecum, qui certa parenti
506  Dicta tuae retulit

datum vidisse. ac talia fata
50  Conticuit regina; ille imo e pectore rumpens 50
51  Dat gemitum, maestisque haec vocibus insuper addit.
52  Ne lacrimas ne quaere meas: quid saucia figis
53  Corda mihi, fugi qui vix elapsus ab Orci
54  Faucibus, o genitrix? quin tu nunc flumine puro
55  Lota manus, niveaque artus circumdata veste
56  In superas ascende domos comitata puellis,
57  Ferque diis jam rite

populata domos me funere perdat,
90  Te potius, Piraee, velim gaudere potitum 90
91  Muneribus; sin et nobis victoria laudem
92  Adnuat, atque hostes poenam cum sanguine solvant,
93  Tunc, eadem servata mihi in penetralia ferto.
94  Sic dicens, dextraque virum, qui pulsus ab Argis
95  Venerat, accipiens secum alta ad limina ducit.
96  Quo simul advenere, toris rutilantia ponunt
97  Tegmina, et exutos

duces multos hausere labores
133  Caelicolum fato. postquam me vidit Atrides,
134  Continuo, quae vis, quae me fortuna tulisset
135  In Spartam, poscit. mox illi ut certa roganti
136  Exposui, contra mihi talia reddidit heros.
137  Proh superi! qua mente viro, quo robore claro
138  Eripere imbelles adeo voluere cubile!
139  Cerva velut magni si quando in lustra leonis
140  Ingreditur, parvosque locans

venenum
245  Laetitiae? multis humeros jam postibus adstans
246  Adteret, haud ullo victor certamine poscens
247  Captivamque sibi nympham, rutilosque lebetas;
248  Frusta sed adrosae cereris. quin si mihi dones,
249  Ut nostra assiduus verrat praesepia custos,
250  Arbuteasque ferat frondes balantibus hoedis; 250
251  Ille sero pingui pastus protenderet artus
252  Magnos, laxaretque femur. sed tempore

tollitque manus, et voce precatur.
270  Nymphae Naïades, gnatae Jovis, o bonus umquam 270
271  Si qua tulit vobis Ithacus pia munera, et aris
272  Pinguia si pecudum fumantia praebuit exta,
273  Hoc mihi vos contra faciles persolvite votum:
274  Jam redeat dux ille meus, patriosque penates
275  Invisat ducente deo. tibi corpore fastum
276  Detereret bene compto urbis per strata vaganti
277  Assidue,

in tecta vocantur: 440
441  Non inopes, non dura animos queis urget egestas.
442  Tu vero ante alios unus magis asper Ulyssei
443  Increpitas famulos: meque ipsum laedere gaudes
444  In primis. at nulla tui mihi cura minantis,
445  Penelope dum vivit adhuc, et numina servant
446  Telemachum. dixit senior: tum gnatus Ulysse:
447  Comprime jam vocem, neu contra plura reponas;
448  Antinous dirae semper convicia

dapibusque refertam
466  Aggestis onerant peram. quo laetus Ulysses
467  Munere rursus adit postes in limine, et adstans
468  Antinoo adversus placido sic fatur ab ore.
469  Da, bone: namque mihi non ultimus inter Achivos,
470  At potius longe princeps, magnoque videris 470
471  Assimilis regi: quare te largius aequum est
472  Ferre mihi, vastumque ibit tua fama per orbem.
473  Ipse etiam tenui

adversus placido sic fatur ab ore.
469  Da, bone: namque mihi non ultimus inter Achivos,
470  At potius longe princeps, magnoque videris 470
471  Assimilis regi: quare te largius aequum est
472  Ferre mihi, vastumque ibit tua fama per orbem.
473  Ipse etiam tenui quondam regalia dives
474  Atria, et errantem, nostrum qui limen adiret
475  Indigus auxilii, quisquis foret advena, juvi.
476  Multi aderant

retro referens vestigia ductor:
516  Haud, ait, est etiam tibi pulcro in corpore virtus,
517  Nec facie mens digna. tuis e sedibus hospes,
518  Credo equidem, nec pauca salis vel grana referret,
519  Nunc mihi quum residens aliena ad pabula sumptae
520  Frusta negas cereris plenae inter munera mensae. 520
521  Dixerat: ast olli violento in pectore saevit
522  Ira magis, torvumque tuens: jam sedibus, inquit,

subito cum murmure magno
615  Sternuit: insonuit fremitu domus ardua circum,
616  Laetaque Penelope rursum sic voce loquuta est.
617  I propera, coramque hospes succedat amicus;
618  Nonne vides quae fausta mihi dedit omina gnatus?
619  Haud incerta loquor: non irrita fata minatur
620  Parca procis; nullus de caede elapsus abibit. 620
621  Praeterea sciat ille, mihi si vera reportet
622  Nuncia, pro meritis a

succedat amicus;
618  Nonne vides quae fausta mihi dedit omina gnatus?
619  Haud incerta loquor: non irrita fata minatur
620  Parca procis; nullus de caede elapsus abibit. 620
621  Praeterea sciat ille, mihi si vera reportet
622  Nuncia, pro meritis a me jam digna parari
623  Praemia, formosas picto subtegmine vestes.
624  Nec plura: ille citus reginae dicta verendae
625  Exsequitur, propiorque adstans: te

metuo rabiem, violentaque facta procorum,
637  Quorum etiam tetigit ferratum injuria caelum
638  Et nunc ille malus, quum me nil tale merentem
639  Perculit, ac duro jaculatus vulnere laesit,
640  Nec mihi Telemachus quidquam, nec profuit alter 640
641  Exitium avertens. ergo sua limina servet
642  Penelope opperiens, dum sol petat aequora curru
643  Occiduo; tunc ultro adero, nec reddere coram

dum sol mergat in amne
658  Hesperio: melius tibi longa per otia soli
659  Tunc dabitur placitas audire et reddere voces.
660  Finierat referens; breviterque haec addidit olli 660
661  Penelope: non ille mihi sine mente putandus,
662  Quisquis hic est; neque enim mortali sanguine creti
663  Usquam homines adeo crudelia factaminantur.
664  Hactenus illa: retro senior vestigia vertens
665  In

utrumque, dabunt et ditia dona:
22  At manibus parcas moneo, nec turbidus iram
23  Sollicites. aliter, quamquam sim fessus ab aevo,
24  Pectoraque, et sparso foedabo fracta cruore
25  Labra tibi: sic orta mihi lux crastina surget
26  Tuta magis; neque enim pulsus Laërtia rursum,
27  Credo equidem, poteris minitando in tecta reverti.
28  Haec Ithacus, contraque haec ardens reddidit Irus:
29  Proh superi! ut

flammae, gnatique virique
178  Non minus eximio laudum celebretur honore.
179  Illa invita quidem risit, conversaque tali
180  Affata Eurynomen voce est. insueta cupido 180
181  Nescio quae surgens trepido mihi pectore gliscit:
182  Suadet adire procos dirum genus, insuper ipsi
183  Consulere et nato, sese ne credat Achivis
184  Insidias veritus, vafri qui mollia semper
185  Dicta ferunt, tacitoque agitant in

qualem tu natum optare solebas
193  Purpureas molli sparsum lanugine malas.
194  Vix ea; quum rursum regina: haud talia curae,
195  Ornarique genas, puroque in fonte lavari.
196  Jamdudum superi mihi pulcro e corpore formam
197  Abstulerunt, ex quo cessit meus ille per altum
198  Infelix conjux invisa ad Pergama miles.
199  Verum age, et Autonoë veniat fac candida, et una
200  Hippodamia comes,

per auras;
218  Atque aderant contrа famulae per tecta ferentes
219  Cum strepitu arguto gressus: excussa sopore
220  Nympha manu tersitque genas, subitoque profata est. 220
221  O quae sollicitae curis mihi pectora pressit
222  Blanda quies! utinam ferat et Latonia mortem
223  Tam facilem nunc diva, inter ne carpere fletus
224  Assiduos aevum cogar, dum conjugis ardens
225  Egregii ante alios, quotquot

te laeta videret, 270
271  Pluribus heic primo streperent convivia mane
272  Structa procis. nymphis nam praestas omnibus una
273  Et specie, et forma, sollerti et mentis honore.
274  Cui tum Penelope reddit: mihi numina caeli,
275  Eurymache, abstulerunt mutato corpore formam,
276  Quum Danai Iliacos curvis petiere carinis
277  Marte lares, cessitque una mihi fidus Ulysses.
278  Nunc etiam rediens si mecum heic

sollerti et mentis honore.
274  Cui tum Penelope reddit: mihi numina caeli,
275  Eurymache, abstulerunt mutato corpore formam,
276  Quum Danai Iliacos curvis petiere carinis
277  Marte lares, cessitque una mihi fidus Ulysses.
278  Nunc etiam rediens si mecum heic salvus adesset,
279  Haec quaecumque mei floreret gratia vultus
280  Perdita jam luctu: tot enim male numen amicum 280
281  Casibus implicitam domuit,

jam luctu: tot enim male numen amicum 280
281  Casibus implicitam domuit, stravitque jacentem.
282  Ille quidem cedens patrio quum litore abibat,
283  Amplexus dextram flenti haec suprema reliquit
284  Jussa mihi. haud equidem redituros scilicet omnes
285  Innocuos credo Danaos Simoëntis ab unda,
286  O mulier; nam dura ferunt ad praelia Troas
287  Acres esse viros, jaculo et fallente sagitta

esse viros, jaculo et fallente sagitta
288  Egregios, saltuque altum conscendere tergum
289  Fortis equi, ac magna solitos vi cernere Martem.
290  Incertum est, reditumne parent, an tristia fata 290
291  Di mihi apud Trojam longe: quare omnia curae
292  Sint tibi, longaevusque parens, genitrixque relicta
293  Sola domo sine me; nunc his te impensius aequum est
294  Consulere. at puerum simul ac flavescere malas

quidem tua limina linquens,
296  Cui fuerit placitum. properans haec ille monebat,
297  Quae nunc certa ferunt perfecto tempore Parcae.
298  Adveniet nox illa ingrati vincula portans
299  Conjugii taedasque mihi, cui Juppiter omnem
300  Laetitiam rapuit; sed me haec tamen una remordet 300
301  Cura magis vellitque animum. quae barbara tellus,
302  Quae patria haec usquam vidit? non jura procorum
303  Haec

veterno,
400  Instructusque malas artes, haud talia curas 400
401  Improbe: stat potius reptanti errare per urbem
402  Scilicet, ingluviemque immensi pascere ventris.
403  Huic Laërtiades heros: o si mihi tecum,
404  Eurymache, in verno foret usquam tempore, dixit,
405  Certandum, quum jam longae messoribus ire
406  Incipiunt luces; sumptis tum falcibus una
407  Experiare velim, quid nostrum possit

clipeumque et bina coruscans
418  Tela manu, galeamque geram cava tempora circum;
419  Ante alios longe progressum ex agmine cernes
420  Caedem ferre viris, nec ventris talia posthac 420
421  Objicies mihi probra. at nunc in jurgia saevus
422  Turpia nequidquam dementi pectore surgis,
423  Teque aliquid fors esse putas, quod mixtus inerti
424  In turba potior socia virtute superbis.
425  Quod si Ithacus

mensaeque fluant: namque ipsa feroces
14  Arma trahunt animos, pugnamque lacessere suadent.
15  Dixerat: ille sui celerat mandata parentis,
16  Nutricemque vocans ita fidas inquit ad aures.
17  O semper mihi cara, altis in sedibus omnes
18  Nunc retine famulas, secreta in parte reponam
19  Dum thalamo neglecta diu nigrantiaque igne
20  Arma patris. tenero non id mens ante ferebat 20
21  Cauta parum; contra

juxta Tritonia virgo
34  Fundit ab aurato rutilantia lumina lychno.
35  Atque hac affatus juvenis tum voce parentem:
36  Quae nova lux oculis, inquit, diffusa reрente,
37  O genitor? jam summa mihi laquearia tecti,
38  Fraxineaeque trabes, murique, altaeque columnae
39  Undique inardescunt flammis, et fulgura volvunt;
40  Certe aliquis divum caelo delapsus ab alto est. 40
41  Cui

curas.
100  Dixit, et Eurynomen subito vocat, atque ita fatur: 100
101  Huc age fer sedem, et pictam super injice pellem,
102  Carus ubi residens audire et reddere voces
103  Hospes amet: coram namque est mihi multa rogandus.
104  Jusserat: illa autem celerans sedemque nitentem
105  Extulit, injecitque super mollissima villis
106  Tegmina, queis alte fultus consedit Ulysses.
107  Cui sic Penelope: mihi primum

namque est mihi multa rogandus.
104  Jusserat: illa autem celerans sedemque nitentem
105  Extulit, injecitque super mollissima villis
106  Tegmina, queis alte fultus consedit Ulysses.
107  Cui sic Penelope: mihi primum edissere verax,
108  Quisve, vel unde genus, qua sunt tibi in urbe parentes?
109  Huic Ithacus reddit: non te pulcherrima quisquam
110  Arguat o mulier, qua late maxima tellus 110
111  Funditur:

dicat, mea cogere lumina Bacchum
127  Fletibus ubertim largis tabescere, tuque
128  Fors eadem credas. haec ille; et regia conjux
129  Subjicit: heu periit virtusque, et pristina forma
130  Membrorumque mihi species, quo tempore Graji 130
131  Dardanias petiere domos, unaque sequutus
132  Vir meus ipse abiit, proles Laërtia, Ulysses:
133  Quem reducem si fata ferent, majorque videri

quotquot nam late prima virorum
137  Dulichiumque Samenque tenent, viridemque Zacynthum
138  Atque Ithacam; tot nostra petunt connubia, et urgent
139  Invitam longo vastantes omnia luxu. 140
140  Hinc mihi et hospitibus non ullam impendere curam,
141  Supplicibusque datur, praeconum aut jura tueri
142  Publica; sed tristi tabescens anxia fletu
143  Irrita pro caro suspiria conjuge fundo.

ne fila exorsa,) quod urgens
152  Laërtae in funus celero, quum tristia fata
153  Ipsius aeterna velabunt lumina nocte.
154  Namque pudor me saepe et cura haec saeva fatigat,
155  Ne qua mihi in populo mulier convicia jactans
156  Objiciat nudum, fuerant cui multa, jacere.
157  Sic ego,et incautae pubi res credita; sed quid
158  Demoror? arguto percurrens pectine telam

162  Annus, et infidae fraudem retulere puellae,
163  Ingressi juvenes jussere abrumpere coeptum.
164  Quid facerem? jussum perfeci haud sponte laborem
165  Victa minis. fors nulla mihi se ostendit amica,
166  Nec valeo quidquam moliri pectore, taedas
167  Quo fugiam has misera, et detestatos hymenaeos.
168  Ipsi etiam poscunt connubia nostra parentes,
169  Iratusque

etiam poscunt connubia nostra parentes,
169  Iratusque super gnatus furit, omnia rapto 170
170  Vasta videns. jam quippe valet Jovis auctus honore
171  Consilioque domum regere, et curare penates.
172  Sed mihi fare tuum contra genus, et quibus oris
173  Vectus ades: non te quercus celebrata poëtis
174  Protulit, aut gelidis in montibus aspera cautes?
175  Talibus instabat, quum sic exorsus Ulysses:
176  O

inter Achivos
288  Esset ut ornato. sed non miseranda revisam,
289  Amplectarque virum reducem: laevo ille profectus
290  Omine, et infestis petiit dis Pergama, credo, 290
291  Pergama, et infandae semper mihi moenia Trojae.
292  Cui referens Ithacus: parce o pulcherrima, dixit;
293  Neve adeo niveosque sinus patiare, nec ipsum
294  Sic animum assiduis tristem tabescere curis
295  Usque virum lacrimans. te

praepete penna
372  Didita per gentes late ingens gloria tollit,
373  Multorumque ferunt laudes ad sidera dignum.
374  Dixerat; atque heros: jamdudum, ait, optima nympha,
375  Invisaeque mihi sunt denso vellere laenae
376  Tegminaque, infelix postquam maria alta sequutus
377  Classe cita Cretae nivibus juga consita liqui.
378  Nunc quoque, ut ante cubans, somni sine munere noctes

Cretae nivibus juga consita liqui.
378  Nunc quoque, ut ante cubans, somni sine munere noctes
379  Spretus agam; foedi jam saepe in limine tecti
380  Compostus vidi croceam consurgere lucem. 380
381  Nec mihi nunc placitum menti est perfundere molli
382  Rore pedes, nec nostra, reor, vestigia tanget
383  Ulla tibi famulans harum per tecta puella;
384  Ni qua domo sit anus longaeva, et conscia recti,

famulans harum per tecta puella;
384  Ni qua domo sit anus longaeva, et conscia recti,
385  Totque malis jactata, quot ipse exhausta peregi:
386  Nil veritus tantum hanc patiar contingere tandem
387  Crura mihi. sic fatus erat, mirataque fantem
388  Penelope: haud umquam nostra haec ad limina venit
389  Hospes, ait, tales qui docto in pectore sensus
390  Gesserit, ac sapiens pariter servaverit aequum. 390

388  Penelope: haud umquam nostra haec ad limina venit
389  Hospes, ait, tales qui docto in pectore sensus
390  Gesserit, ac sapiens pariter servaverit aequum. 390
391  Omnia recta mones: est heic tamen, est mihi nutrix
392  Ante alias et fida, et multo grandior aevo,
393  Illum etiam regem quae quondam excepit in ulnas
394  Ipsa suas, tenerumque aluit, quum lucis in oras
395  Edidit heu laevo nascentem numine

549  Dura tulit, patria vix tandem cernis in urbe?
550  Et quoniam tibi res nota est, ac numina mentem 550
551  Hanc dederunt, sileas oro, neu resciat alter
552  Ista, veto. superi nam si mihi sternere diram
553  Adnuerint pubem, nutrice iratus ab ipsa
554  Supplicia exposcam, nec fallo; ubi triste piabo
555  Caede nefas, famulasque alias sub Tartara mittam.
556  Haec ubi fatus erat minitans:

dum debilis aevo,
602  Non me has linquentem sedes est nubere passus;
603  Grandior at factus plenoque in flore juventae
604  Ultro etiam invitam suadet properare hymenaeos
605  Externasque sequi taedas, mihi propter Achivūm
606  Flagitia infensus vastataque tecta rapinis.
607  Jamque age, et ista, meam quae mentem insomnia turbant
608  Accipe. ludebat vacuis mihi plurimus anser
609  Porticibus, totoque

hymenaeos
605  Externasque sequi taedas, mihi propter Achivūm
606  Flagitia infensus vastataque tecta rapinis.
607  Jamque age, et ista, meam quae mentem insomnia turbant
608  Accipe. ludebat vacuis mihi plurimus anser
609  Porticibus, totoque aderant bis agmine deni
610  Assueti rostris puro cerealia fonte 610
611  Munera rimari, mea sola et magna voluptas.
612  Adveniens autem pedibus Jovis ales

feruntur
642  Irrita, et incertis ludunt fallacia formis.
643  At volitant quae missa foras per cornea septa,
644  Vera monent homines, si quando in nocte videntur.
645  Sed non hinc miserae dederunt mihi somnia manes,
646  Credo equidem: nimium foret haec sors laeta parenti
647  Scilicet et gnato. cedent secus omnia, tuque
648  Sensibus haec imis, quae dicam verba, reconde.
649  Adveniet lux illa cito,

tendere ferrum
658  Ante alios poterit melius, teloque secures
659  Trajiciet misso talem sortitus honorem,
660  Illum certa sequar veteris penetralia linquens 660
661  Conjugis heu quondam mihi cara, opibusque superba,
662  Quaeque etiam memori per somnum noctis imago
663  Saepe feret. cui tunc volventi talia Ulysses:
664  Jam jam, inquit, regina, jube contendere; nulla
665  Sit mora. namque

nervosque aptare sonantes
667  Multa movens frustra, metamque adtingere ferro.
668  Penelope contra gaudens: o! ducere noctem
669  Si juvet his mecum dictis, non ulla quietis
670  Cura foret, fessosve sopor mihi solveret artus. 670
671  Haud tamen insomnes miseris mortalibus horas
672  Degere fas; late terram namque ire per omnem
673  Alternas voluere vices et tempora divi.
674  Jamque altum penetrale petam,

fas; late terram namque ire per omnem
673  Alternas voluere vices et tempora divi.
674  Jamque altum penetrale petam, stratoque locabo
675  Membra toro, gemitus audit qui semper acerbos,
676  Humescitque mihi lacrimis, ex quo acer Ulysses
677  Pergama, et infandae petiit mala moenia Trojae.
678  Heic ego: tu vero tectorum in parte cubato,
679  Qua placeat; strata vel fors tellure, vel alte
680  Fessa super

praecordia torquet,
49  Solus ego juvenes tot contra insurgere fortes
50  Quī valeam? semper conferti haec limina servant. 50
51  Id quoque praeterea reputo, si perdere turbam
52  Auxilioque Jovis detur mihi, diva, tuoque,
53  Quo fugiam? casus omnes juvat ante videre
54  Scilicet, atque animo varias expendere sortes.
55  Dixerat; huic autem virgo sic caesia reddit:
56  Improbe, nonne alii fidunt mortalibus

cui luce urit praecordia luctus,
100  Dein placidus sub nocte venit sopor, ille malorum, 100
101  Laetitiaeque ferens jucunda oblivia menti;
102  At me etiam terrent ipsi per somnia manes.
103  Namque mihi talis per noctem accumbere visus
104  In thalamo nuper, qualis, quum Pergama primum
105  Classe cita peteret, fuerat meus ille vir ipse
106  Infelix: laetum tentabant dulcia pectus
107  Gaudia; rem

vectum
119  Per terramque fretumque hanc me voluistis adire
120  Jam patriam, postquam tam longa exercuit ira; 120
121  Nunc o! nunc aliquis vigil in penetralibus omen,
122  Det precor, atque ipso veniat mihi ab aethere signum.
123  Talibus orabat dictis; et rector olympi
124  Audiit orantem, tonuitque in nocte corusca
125  Desuper e nebulis, signum pater aethere ab alto
126  Ostentans: visu subito laetatur

aliquem felicia certe
139  Signa petunt: jam jam, quod posco munus et ipsa,
140  Da pater. extremum heic epulis operata juventus 140
141  Assideat, longo exercens quae membra labore
142  Perdidit, ac vires mihi fracto in corpore solvit
143  Dona laboranti Cereris: lux ultima visat
144  Ista procos laetis celebrantes munera mensis.
145  Tantum effata: heros tali simul omine gaudet,
146  Terrificoque Jovis

laterique ardentem accommodat ensem,
152  Et formosa pedum circumdat vincula plantis:
153  Tum capiens ferro praefixum robur acuto
154  Limen adit, foribusque adstans ita fatur ab altis.
155  Dic age, cara mihi nutrix, quem dignus honorem
156  Nactus habet; thalamone hospes, dapibusque potitus,
157  An jacuit neglectus humi? non inscia recti
158  Saepe alios genitrix meritis et laude minores
159  Nostra viros

multo fortuna fatiget. 230
231  Juppiter, heu divum quis te crudelior alter,
232  Nil homines miserere, tuum genus: ut semel oras
233  Hauserunt vitae, gravibus tabescere curis
234  Sponte sinis. gelidus mihi dura per ossa cucurrit
235  Sudor, ut hunc miserum vidi; lacrimaeque volutae,
236  Dum memorem domini pietas, dum strinxit imago.
237  Ille etiam pariter, caeli si vescitur aura,
238  Phoebeamque

caeli si vescitur aura,
238  Phoebeamque haurit lucem, male tectus, et exsul
239  Scilicet a patria, saevis procul errat in oris.
240  Sin periit fato, nigrumque abreptus in Orcum est, 240
241  Heu mihi quid misero restat? me laeta per agros
242  Ille Cephallenum teneris armenta sub annis
243  Pascere, me validos voluit submittere tauros.
244  Nec labor ingratus cessit: stabula alta juvencis

parari
248  Dona jubent, patria gnatum nec sede relictum,
249  Ultoresque deos metuunt: quippe omnia certant
250  Diripere, atque opibus sine rege impune potiri. 250
251  At mihi curarum vario mens fluctuat aestu
252  Multa volutanti mecum: discedere longe
253  Scilicet, atque alias armenta abducere in oras
254  Indignum est, salvo juveni dum vita supersit.

loquutus:
299  Eja age nil metuas; fruere una heic munere bacchi:
300  Ipse manus rapidas arcebo, et foeda minantum 300
301  Dicta procum: non hаec certe sunt atria vulgi
302  Publica, verum Ithaci multo mihi parta labore.
303  Ergo omnes cohibete manus, et jurgia linguae,
304  Ne qua fuat magno nobis discordia motu.
305  Haec ille: infremuit pubes, labrumque momordit
306  Admirans pariterque

locate
410  Urbe citi o juvenes, quando olli heic noctis imago est. 410
411  Cui vates: mitte hanc pro me de pectore curam,
412  Ac ducibus jam parce istis. et lumina, et aures,
413  Incolumesque pedes ambo mihi; stat quoque menti
414  Vis eadem; his fugiam fretus. vos aspera clades,
415  Exitiumque manet, quod nulli evadere salvo
416  Mox dabitur, quotquot juvat his in sedibus ultro
417  Vimque inferre viris,

melior quicumque intenderit ipsum,
85  Bissenosque idem misso per inania telo,
86  Sortitus fortunam oculis, trajecerit orbes;
87  Hunc sequar antiqui tandem penetralia linquens
88  Conjugis heu frustra mihi cara, opibusque superba,
89  Saepius ingratae referet quae noctis imago.
90  Dixerat, Eumaeumque vocans jubet ocius arcum 90
91  Ferre procis, orbesque simul, quo spicula tendant.
92  Ille capit;

praemia ferro 110
111  Tollere. nequidquam: nam vulnere stratus Ulyssei
112  Debuerat sceleri poenas prior, omnibus idem
113  Saevior, atque ultro socios incendere suetus.
114  Queis ibi Telemachus subito: mihi Juppiter omnes
115  Eripuit sensus animis sine more furenti,
116  Credo equidem: genitrix claro comitata hymenaeo
117  Ire parat, nostrisque procul discedere tectis;
118  Lentus ego heic autem falsi inter

famulantum ex agmine toto
236  Solis optatus rediisse: haud vota precantis
237  Ullius audivi meque in mea regna vocantis.
238  Accipite ergo animis, quae nunc ego vera profabor
239  Pollicitus. domuisse mihi genus acre procorum,
240  Si deus adnuerit, vobis ego dulce parabo 240
241  Conjugium, multamque dabo pro munere gazam
242  Tecta meis ponens vicina, ambosque fovebo
243  Telemachi ut socios, cognato

ponens vicina, ambosque fovebo
243  Telemachi ut socios, cognato aut sanguine fratres.
244  Atque adeo quo certa magis manifestaque vestris
245  Sint animis mea dicta, haec illa est scilicet ipsa,
246  Quam mihi venanti Parnassi in vertice quondam
247  Autolyci cum prole, ruens obliquus in ictum
248  Liquit saevus aper, signata in pelle cicatrix.
249  Haec dicens lacerosque genu divisit amictus,

intro 260
261  Nunciet. ite domum sejuncti: limina scandam
262  Primus ego; vos deinde; atque haec advertite jussa:
263  Adsunt heic juvenes quotquot per tecta, nec arcum,
264  Nec pharetram mihi ferre sinent certare volenti;
265  Tu tamen o Eumaee huc atque huc dexter oberrans
266  In manibus mihi pone arcum, famulasque puellas
267  Ipse jube thalami versas occludere valvas.
268  Tum si quis

jussa:
263  Adsunt heic juvenes quotquot per tecta, nec arcum,
264  Nec pharetram mihi ferre sinent certare volenti;
265  Tu tamen o Eumaee huc atque huc dexter oberrans
266  In manibus mihi pone arcum, famulasque puellas
267  Ipse jube thalami versas occludere valvas.
268  Tum si quis gemitus circum, si quo atria pulsa
269  Luctifico resonent strepitu, dic, nulla cubili
270  Prospiciat,

ductor
314  Antinoë, ingratos arcus cui ponere primo,
315  Et placuit votis nunc divum exposcere pacem,
316  Mane autem tentare, deus cui laudis honorem
317  Fortunamque ferat; sit fas mihi munere vestro
318  Discere certanti coram, quid robore possim,
319  Quid manibus? solido num perstat corpore virtus,
320  Quae fuerat quondam membris, an pulsa recessit 320

dabimus, rutilantis et auri,
64  Dum fuerit mens laeta: nefas irascier ante.
65  Talibus ardentem dictis lenibat. at heros
66  Reddit acerba tuens: non si vel deferat omnem
67  Rem patriam vestrum mihi quisque, et quae bona cumque
68  Nunc habet, et quondam sperat sibi forte futura,
69  Abstineam manibus furibunda a caede, priusquam
70  Flagitia ultrici dextra et scelus omne piaro. 70
71  Sors reliqua

simul induar armis
112  Hinc elapsus ego, simul ipse Philetius artus
113  Eumaeusque tegent: armari corpora praestat.
114  Cui genitor fer, nate, inquit, dum spicula in hostes
115  Sufficiunt spargenda mihi, ne cedere motum
116  A foribus tandem cogant denso agmine solum.
117  Vix ea; Telemachus genitori paret, et altum
118  In thalamum conscendit, ubi arma inclusa jacebant.
119  Inde capit quatuor clipeos,

Eumaeus euntem
176  Viderat, his propior dictis affatus Ulyssem est.
177  О Laërtiade sate claro e sanguine divum,
178  Ille malus rursum, quem nos jam duximus ipsi,
179  In thalamum scandit. tua sit mihi nota voluntas:
180  Exstinguine jubes, melior si robore vincam, 180
181  An vivum adduci coram, quae plurima fecit,
182  Supplicio ut longo tandem scelera omnia solvat?
183  Tantum ille; atque heros

gratia digna sequetur.
358  Illum immane tuens contra sic excipit heros:
359  His vates si fata olim haud ingrata canebas,
360  Credo equidem longum exsilium et crudelia saepe 360
361  Funera pro reditu mihi sueras poscere, et idem
362  Uxoremque tibi ac dulces promittere gnatos:
363  Proin morere, et socios socius ne desere vates.
364  Sic fatus dextra correptum sustulit ensem
365  Ille solo, qui pridem

lux aurea Phoebi.
432  Haud aliter per tecta proci spatiosa jacebant
433  Alter in alterius mactati sanguine. et heros:
434  Vade age, nate, voca nutricem, dixit, ut adstans
435  Audiat extemplo, quae fert mihi corde voluntas.
436  Nec plura: ille quidem celerans mandata parentis
437  Emovitque fores, talique est voce loquutus.
438  Huc ades Euryclaea, uni cui tradita cura
439  In domibus vigili

19  Heu properas? numquam placide sic ipsa quievi,
20  Ex quo Dardanias Ithacus discessit ad arces. 20
21  Verum age nunc descende, atque isthinc eripe gressum
22  Ima petens: mulier si qua haec mihi dicta tulisset
23  Altera, et optatae turbasset munera noctis,
24  Mulctatam graviter retro vestigia ferre
25  Jussissem properata; tibi autem incana senectus
26  Auxilio est. sic illa: at non

immanes ut perderet ultor Achivos.
33  Vix ea; quum subito laeta inter gaudia stratis
34  Prosiluit regina furens, amplexaque collum
35  Longaevae, lacrimisque genas suffusa decentes:
36  Ergo age, cara mihi verax fare omnia, dixit;
37  Ille domi si certus adest, qua vincere pubem
38  Arte malam valuit, densos et solus in hostes,
39  Irruere, aggressus violento praelia Marte?
40  Cui referens

mulier, dederunt cor: non ita certe
188  Duraque et obfirmans animum sese ulla teneret
189  Conjuge conspecto, passus qui plurima ponto
190  Bis decimo in patriam salvus pervenerit anno. 190
191  Tu nutrix mihi sterne torum, quo languida ponam
192  Corpora; stant illi rigido praecordia ferro.
193  Penelope contra sedato pectore reddit:
194  Non equidem nimium jactor, coramque tuendo
195  Aut doleo, aut laetor;

vestis. 200
201  Vix simulans ea dicta dedit; quum pectore ab imo
202  Ille trahens gemitum: cur me tam tristibus, inquit,
203  Exanimas miserum verbis? Quis tollere lectum,
204  Atque alio transferre ausus mihi? callidus arte
205  Quisquis erat, durum credo tentasse laborem.
206  Vix etiam aetheria caeli delapsus ab arce
207  Ipse deus facile diversa in parte locasset;
208  Ast hominum nullus florenti robore et

secui; tum truncum aggressus et ipsum
219  Ab radice instans, rutilo circum aere polivi.
220  Laevavique aptans hinc atque hinc, undique rectum 220
221  Surgeret ut penitus terebrato robore fulcrum.
222  Hinc mihi prima tori fuerunt fundamina; dein et
223  Auroque argentoque renidentique elephanto
224  Omnia distinxi, taurinaque vellera stravi,
225  Quae circum tyrio fulgebat purpura fuco.
226  Talia signa

miserae irascare o rebus in omnibus omnes
236  Ante homines sollers; molitos tristia nobis
237  Invidisse deos credo, ne laeta juventae
238  Dona simul magnumque exerceremus amorem.
239  Parce precor, jam parce mihi, facilisque remitte,
240  Quod subito, ut primum vidi, complexibus aegra 240
241  Abstinui. semper metuens horrensque cavebam,
242  Ne veniens aliquis blando me falleret ore
243  Insidians; nam vota fovent

jussit terra defigere remum,
309  Neptunumque sue tauroque atque arjete caeso,
310  Placare ad patrii cedentem litoris oras, 310
311  Multaque caelicolis ex ordine sacra litare
312  Omnibus. aequoreis lentum mihi funus ab undis
313  Adveniens sors atra feret, quum longa senectus
314  Excipiet fessum, et placidae felicia gentes
315  Otia agent circum: sic omnia volvere Parcas,
316  Ac stabili dixit fatorum numine

contra violento numine divum
395  A patria longe duris ego casibus actus.
396  Nunc vero ambobus quoniam data copia rursum
397  Connubii optati, vigil o penetralia serva,
398  Divitiasque omnes, quae sunt mihi cumque relictae.
399  Mox pecora immani juvenum consumpta rapina
400  Multa ego praedabor, multa et pro munere Achivi 400
401  Sponte dabunt; plenis ludent in ovilibus agni.
402  En ego longaevum patrem

quam quae niveis argentea plantis
103  Alma Thetis posuit; magno dilectus amore
104  Quippe deis fueras. exstincti gloria, et ingens
105  Haud periit nomen, quin fama aeterna manebit.
106  At mihi quid prodest gessisse horrentia bella,
107  Juppiter exitium reduci quum triste parabat
108  Aegisthi manibus, scelerato et conjugis auso?
109  Talibus inter se dictis curisque morantur,
110  Quum

peto, donec valeam pertexere textum
147  Nempe meum, (pereant ne fila exorsa) quod aegro
148  Laërtae in funus propero. quum tristia fata
149  Ipsius urgebunt aeterna lumina nocte,
150  Ne qua mihi in populo mulier convicia dicat 150
151  Increpitans, nudum, vivus qui divite gaza
152  Floruit, abjectum terra ac sine honore jacere.
153  Sic illa, et facile ignaris res credita nobis.
154  Interea

habitu: par omnia regi es;
287  Et jam tarda senem lotumque epulisque refectum.
288  Ad placidos poscunt tranquilla per otia somnos
289  Tempora, defunctum curis, operumque labore.
290  Quin age, fare mihi, cuinam famularis in agro, 290
291  Florentesque hortos curas? dein insuper adde,
292  Haecne Ithacae tellus; venienti ut cominus adstans
293  Nescio quis nuper dixit, nec pectore fido,
294  Nec sat

in agro, 290
291  Florentesque hortos curas? dein insuper adde,
292  Haecne Ithacae tellus; venienti ut cominus adstans
293  Nescio quis nuper dixit, nec pectore fido,
294  Nec sat mente valens. neque enim mihi certa ferebat,
295  Audibatque meas voces, dum plurima quaero
296  Hospite de caro; superis num vescitur auris,
297  An leto domitus crudelibus occubat umbris?
298  Quondam, fabor enim (tu

320  Gratia apud memorem. nunc autem effare vicissim, 320
321  Quot magni revoluti orbes labentibus annis,
322  Ex quo initum hospitium, ac primum tibi dextera amico
323  Juncta tuo est, caro quondam, sed non mihi vivo
324  Nunc etiam gnato: patrio quem litore longe
325  Heu miserum saevi raptant aut gurgite pisces,
326  Aut lanianda feris latos data praeda per agros,
327  Alitibusque jacet. non mater flevit

tua jussa sequens caraeque parentis
369  Autolycum visurus avum, promissaque dona
370  Capturus juvenis quondam hoc de litore cessi. 370
371  Quin age et enumerans nunc dicam ex ordine plantas,
372  Quas mihi tu puero dederas. ego nomina quaeque
373  Parvulus ardebam tua post vestigia reptans
374  Discere; tu vero gradiens per amoena vireta
375  Singula monstrabas, et me tua dona docebas.
376  Bissenas mihi

mihi tu puero dederas. ego nomina quaeque
373  Parvulus ardebam tua post vestigia reptans
374  Discere; tu vero gradiens per amoena vireta
375  Singula monstrabas, et me tua dona docebas.
376  Bissenas mihi sponte piros unamque dedisti
377  Praeterea, malosque decem, ficosque feraces
378  Quadraginta, aequo plures tum limite sulcos.
379  Quinquaginta ipsi, si rite recordor, et omnes
380  Frugiferi: varioque

spes o fidissima nostrum,
443  Venisti tandem, tuaque exoptata tueri
444  Ecce datur, nobis nil tale putantibus, ora.
445  Incolumis quando, dīs te huc ducentibus, adstas,
446  O salve, aeternumque mihi, rex optime, gaude,
447  Multa tibi superi faustae dent praemia vitae.
448  Quin et fare precor, num laetae conscia sortis
449  Penelope sensit reducem te numine divum;
450  Nuncius anne

an et tristes et semper inertes
485  Sic erimus? quae fama, viri, nos deinde sequetur,
486  Natorum fratrumque, ulti ni dira piemus
487  Funera? jam caeli superis haud vescier auris
488  Dulce mihi; praestat manes descendere ad imos.
489  Sed celerare juvat, ne quam fortuna salutem
490  Ocius ostendat fugientibus. atque ita fatus 490
491  Demisit lacrimas, luctuque incendit Achivos.
492  Hos

generi si tanto hoc dedecus addam,
583  Quod metuis, patiarque tuum vilescere nomen.
584  Vix ea; quum senior tollens ad sidera palmas:
585  Di magni, exclamat laetus, quae candida fulget
586  Lux haec orta mihi, quae mentem gaudia tanta
587  Sollicitant? una certant natusque neposque
588  Succensi alterno pulcrae virtutis honore.
589  Talia Laërtes, Tritonia cominus adstans:
590  O Arcisiade, sociis magis

Sollicitant? una certant natusque neposque
588  Succensi alterno pulcrae virtutis honore.
589  Talia Laërtes, Tritonia cominus adstans:
590  O Arcisiade, sociis magis omnibus, inquit, 590
591  Care mihi, fer vota Jovi, innuptaeque Minervae
592  Protinus, ac validis intorque hastile lacertis.
593  Haec dea, et inspirat magnum acri in pectore robur.
594  Ille Jovem natamque Jovis per vota precatus

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report