Your search found 7157 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 5539-5591:

fratrum, quos haec mirantia cernunt
Saecula, victuro describam Carmine vates.
In medio mihi Caesar avito insignis honore
Stabit: eum circa variis de partibus orbis
Attonitae

ludent,
Sanguineos vellet raptis pro crinibus angues.
Salvete heroes sacrum genus! o mihi tantum
Donent fata aevi, vestras ut dicere laudes
Et valeam myrto victricem intexere

fama stet atque laus: nihil a me cuiquam celebritatis, quam consequuti sunt, imminutum volo. Id unum ego, quod nemo facile non concedendum arbitrabitur, peto, ut quod illis bona doctorum hominum venia facere licuit, mihi etiam sine cuiusquam invidia atque offensione liceat experiri. Si quam forte singularem in me animadvertant diligentiam, latineque scribendi elegantiam, laudent hasce litteras fere intermortuas suscitandi desiderium, curamque in optimis poetis

fere intermortuas suscitandi desiderium, curamque in optimis poetis legendis imitandisque non frustra positam. Sin autem oscitantem videant ac sine numeris lutulentumque fluere, despiciant arrogantiam, ac turpissimam temporis otiique, quod institutae mihi concedit vitae ratio, iacturam vituperent. Verum hisce omissis, quae ad aliorum iudicium spectant, aliquid heic dicendum arbitror de Hesiodi primum vita, de qua nihil scripseram, quum Opera et Dies ,

animam vidisse testabatur ad aeream columnam apud inferos vinctam miserandos eiulatus effundere, quod multa impie atque falso de diis vivus conscripserit. (1) Inepta enim et illa cornix, quae Orchomeniis sepulcrum detexit, mihi videtur, et pestis, a qua, huiusmodi re facta, liberati sunt ii populi; ne dicam de delphine, qui corpus Hesiodi in terram detulit, deque oraculo etc.

aliique Homerum Hesiodo antiquiorem statuerunt. Sed pace tamen tantorum virorum videamus, num altera sententia, quae Hesiodum vetustiorem (1) asserit, quaeque ipsa Hesiodia etiam scribendi ratione mihi semper niti visa est, verisimilior sit. Ille quidem historiae pater Herodotus de Hesiodi atque Homeri aetate disserens ait Hist. libro secundo, eos quadringentis annis sese antiquiores exstitisse. Quare quum

Versus, qui tunc dicuntur ab Homero recitati, hi sunt: hique alii ab Hesiodo, qui maiori laude digni visi sunt: quos et latine habeas a me versos ita: Musa mihi dic illa canens, quae facta nec ante
Exstiterunt, nec secla ferent venientia etc.
Ast ubi cornipedum certans vis excita equorum
Circum busta Iovis rapido quatit impete currus etc.

tam ingenti annorum serie ante nos exstiterint floruerintque, mirandum sane est, poeticam facultatem deinceps excultam semper aut parvum aut nullum accepisse incrementum. Sed de his hactenus: veniamus nunc ad Theogoniam, de qua mihi secundo loco dicendum aliquid proposueram. Multae quidem in Graecia ante ipsum Hesiodum Theogoniae traditae vulgataeque ferebantur, Lini in primis Chalcidensis, Orphei Thracis, Musaei Atheniensis,

unam deorum generationem, sed rerum omnium huius universitatis, quam mundum appellamus, et originem et opificium et progressum et statum tradere voluisse. Quo fundamento veluti posito, totam Hesiodiae fabricae molem breviter contemplemur, cuius, ut mihi quidem intuenti obversatur animo, cur et aliis dubitem inspiciendam imaginem proponere? Id vero timide faciam, ut quod est, fatear; sed audendum tamen est, ac faciendum. Prima igitur huiusce Theogoniae pars ad

intuenti obversatur animo, cur et aliis dubitem inspiciendam imaginem proponere? Id vero timide faciam, ut quod est, fatear; sed audendum tamen est, ac faciendum. Prima igitur huiusce Theogoniae pars ad naturalem mihi, seu physicam mundi constitutionem pertinere videtur, altera ad socialem seu politicam, tertia ad religiosam, quarta demum ad historicam usque ad belli Troiani tempora. Pergin vero ita serio desipere, inquies? Atqui profecto sic animo fixum est,

quam timidius proposui, at probabiliorem saltem verisimilioremque putent coniecturam. Omnis profecto, si quid intelligo, ex ipsa carminis, quo de sermo est, natura diligenter inspecta, et mysteriis plena vatis antiquissimi doctrina perlecta per se mihi effluere quodammodo ac sponte exhiberi videtur, quam idcirco et his versibus complexus sum, ut memoria facilius retineretur.
1  Vnde satae res quaeque, fuit quis primus in orbe,

alios, genus immortale, deorum.
23  Me quoque lanigeros pascentem in saltubus agnos
24  Hesiodum cantus docuere Helicone sub almo,
25  25 Vt mihi se primum tali cum voce videndas
26  Obtulerunt divae, magni Iovis aurea proles.
27  Sub dio, o vigiles pastores, probra virorum,

36 Seque adeo primo etc. Virgilius Eclog. vnl: „ A te principium, tibi desinet etc.; et Horatius etiam multo pressius ep. I lib. I: „ Prima dicte mihi, summa dicende Camoena etc. Porro hinc sese totum effundit Hesiodus in Musarum laudes, quarum et suavitatem et scientiam et potentiam celebrat, ut parem accepto beneficio gratiam referre videatur. 37

114  Haud meminit, quam dira tulit. sic tristia divae
115  115 Carmine damna suo longe divertere possunt.
116   Salvete, o Nymphae dium genus, et mihi dulce,
117  Quale decet divas, faciles concedite carmen;
118  Aeternoque aevo superos vitaque fruentes
119  Dicite, qui Terra, qui Caelo, et

cavitatem etc. Vide adnot. Clerici, et Bocharti cap. xxxvl lib. I, Chanaan, et Cudvohortum, et alios Scriptores, qui de tellure primitus aquis cooperta egerunt. Hoc obiter animadverto, Caelum esse mihi masculini generis, quum numen quoddam fingitur, uti est
148  Caeumque, Creumque, Hyperionaque,

188  Mente vafer Saturnus ita est sua dicta sequutus.
189  In me erit iste labor, genitrix: ego triste piabo
190  190 Exitium; neque enim patris mihi cura scelesti
191  Vlla super. prior ille nefas crudele peregit.
192  Dixerat. ingenti gavisa est pectore Terra,
193  Insidiasque parans occulta

superatam multitudine copiarum, quibus instructus Corintho venerat. Caeteras fabulae circumstantias vide apud Clericum distinctius explicatas, et si non rem ipsam, certe hominis ingenium laudabis, quorum si abuti otio mihi liceret, cur dicere non possim, hanc feminam ducem fuisse reliquiarum gentium illarum, quas Bellerophon in monte Chimaera devicerat, postque varios errores in agrum Thebanum devenisse eumque latrociniis caedibusque

» Pasce hoves, et pasce pecus: da spicea dona, » Da messem, pacemque; ille ut metat arva, lahore » Qui coluit. tu magna fave regina dearum, » Et bona sis facilisque mihi etc. itaque ad eam fere omnis arvorum proventus pertinehat, ideoque a Graecis ^njj.rirn^ dicta quasi $noo jj.nme ■> cuius

argumento est, sacrum fuisse habitum. Et Lares enim et fores et arae templorum laneis vittis cingebantur; unde illud etiam Propertii: » Costum molle date et blandi mihi thuris honores, » Terque focum circa laneus orbis eat. Quin et Plato Homerum caput unguento delibutum lanaque coronatum e sua Rep. in aliam civitatem dimittendum putat, ut nimirum simul et

est, irt putet reapse Iovem fuisse deceptum a Prometheo, quamvis id Hesiodus non sit ausus dicere invidiam civium pertimescens, quasi impius foret. Ego vero, si quid intelligo, omnino diversum iudico. Manifeste enim videtur mihi Hesiodus declarare, Prometheum quidem et tentasse Iovem decipere, et maxima id calliditate esse aggressum; sed Iovem, qui occulta etiam norat, fraudem agnovisse, quamvis ut reum criminis manifestius teneret, rem

quod in ultimo occidente situs fuerit, a quo nox exire credebatur, quemadmodum dies ab oriente. Haec sane minime sibi consentiunt: nam ut Atlas caelum possit aliquomodo sustinere, non est collocandus sub terra, sed potius supra. Quare mihi Guieti opinio probabilis admodum videtur existimantis hos versus incipientes Ka/ Vwjtoc i^su.vric usque ad atrri/A tyeojc esse

gnatam formosam accepit Idyiam,
1072  Quae Veneris taedas experta et dulcia vincla
1073  Eximiam certo Medeam tempore fudit.
1074  Vos mihi nunc, terraeque omnes scopulique, valete; cus, quod quum Graeci unum hominem fuisse crederent, nec intelligerent, qui vita unius hominis sufficere posset ad eas res

carere arbitrati sunt. Ita scelus a se commissum esse ducunt, nisi a singulis vocibus, tamquam e sacris Eleusinae Matris, aut Bonae Deae caeremoniis, reconditiorem aliquam sententiam eruerint. Quamobrem eorum in hunc poetam commentarios legenti mihi ridere saepe contigit, quum viderem, eos tam longe studiorum aciem intendisse, ut multa, quibus non poeta, quum scriberet, sed ipsorum mens aestuabat, quum legeret,

imperio complexa nihil nisi grande nisi magnificum atque exquisitum ferre poterat. Sed ego haec omnia ab aliis, ut aiebam, discenda reliqui, quum non aliud mihi proposuerim, quam Ascraei vatis, placidissimi suavissimique senis, ita versus latinis versibus exprimere, ut sine taedio, aut fortasse aliqua etiam cum voluptate, quod a nemine satis bene factum adhuc noveram, a graecae linguae imperitis

georgicarum rerum, in quibus thesauros poeticorum ornamentorum omnes musarumque delicias vates divinus effudisse videtur, in hisce versibus desiderabit, ille certe et mecum iniuriose aget, et Hesiodo non levem importabit calumniam. Nam et mihi illa tantum dicenda erant, quae non a Virgilio, sed ab Hesiodo dicta sunt; et ipse Hesiodus, quum magna ex parte in hoc opere de iustitia, de religione, de industria, deque rebus universis, quae ad vitam recte administrandam pertinent, cum

39  An miserum eiicies, mutato gutturis usu
40   Si male quod verbum dixerit asperius,
41  Nil patiens perferre, tuis nisi sensibus aptum?
42   Atqui nec talem fama mihi retulit,
43  Nec te ego sum toties expertus. quin mage leni
44  Quemnam finxerunt ingenio Charites,

45  Et mage certantem sibi lectos iungere amicos,
46   Servare et iunctos omnibus illecebris?
47  Tu mihi magnanimae reserasti limina Matris
48   Nullis florenti laudibus aut meritis;
49  Tu dignum Augustae fecisti munere dextrae,
50   Quum primum nostro nomine Moeoniden

53  Nec sterilis nec parva: a te sunt omnia primo
54   Commoda, sunt nobis omnia nata bona;
55  Et venient maiora, animum ni lusit Apollo
56  Saepe mihi de te grandia pollicitus.
57  Quamquam ego quid cupiam maius? non divitis auri
58  Me sitis, aut agitans excitat ambitio.
59  Talia, quos ridens tollit fortuna, sequantur;

illum autem quem tu bone cumque probaris,
110  Et Charites vatem Castalidesque probant.
111  Sic tibi et Hesiodus vivet donatus, et una
112  Vives, Spergesi, cultus honore mihi;
113  Nullaque me seclis obliviscentibus aetas,
114  Spero equidem, ingrata mente fuisse feret.

Eripuit certe multos, illa omnibus aequam
32  Quum matrem populis barbara surripuit.
33  Quid mihi cum lauro? laurum iam ponit et ipse
34  Caesar, cumque piis fratribus imbre madet.
35  Et suaves cantus, et fila sonantia, musae,
36  Indicia et laeti mittite nunc animi;

consuevisse prooemia; quod et Pindarus docuit Od. II Nem. Quid igitur? Dicemusne poetam a duplici contentionum genere sine ullo exordio, contra quam fit plerumque a graecis etiam in minimis poematibus, carmen esse auspicatum? Mihi sane id vehementer incredibile videtur. 3 Per quem mortales etc. Potestas supremi numinis egregie per has hominum fortunae vicissitudines declaratur; quemadmodum saepe factum

quod ad ipsum attinet, est veritatem dicere, idque se facturum pollicetur fratrem exhortans ad eamdem amplectendam. Ceterum scio adversari hanc interpretationem Danieli Heinsio, cui, re melius expensa, etiam Graevius assentitur; mihi tamen communior placet sententia. 14 Non unum etc. Duo contentionum genera esse docet poeta, quorum alterum dignum etiam sapientis laude, alterum vero vituperandum. Primum

Pandoram videlicet, quae quid sit, imo potius quid cuique esse videatur, lege inter se dissi-» dentes digladiantesque tum veteres tum recentiores interpretes. Sua sit Heinsio fortuna, sua singulis- monstra: mihi non aliud Pandora nisi amor immoderatus mulierum seu ipsa muliebris luxuries, qua homines in perniciem ruunt, ut videre est in Hesiodi Theogon. v. 590 etc. 71

in quadam morum custodia pueri detinebantur, ut serius ad vitia prolaberentur, quemadmodum contendit Heinsius? an potius quod ob ingenii stupiditatem, quamvis aetate iam grandes, nihilominus pueri tunc homines videri possent? Haec mihi verisimilior videtur explicatio, quum praesertim et in proverbium abierit Puer centum annorum de homine dici solitum, qui tardius consilii maturitatem est assequutus. Ceterum huius etiam

229 Tum demum ad caelum etc. Recte quidem: nam in tanta morum perversitate ac omnium flagitiorum colluvie et impunitate qui locus esse poterat Pudori ac Nemesi? Videtur autem mihi poeta quum haec scriberet, atra bile vehementer laborasse. Tum temporis fortasse aliquam acceperat iniuriam, quam ulcisci volens generatim in saeculi, quo vivebat, improbitatem invectus est.

queriturque urbem desertaque tecta
260  260 Multa viris minitata, illam qui sedibus instant
261  Pellere, nec recti ad normam dant cuique, quod aequum est.
262  Tellus illa mihi placeat, rectissima iura 254 an Horcus non subito etc. O"^x,og heic diversus et a

Quemadmodum Horcus, sic et Iustitia, afHicta quamvis et laesa ab iniustis hominibus, scelestos insequitur, nec improbis parcit minitari. 262 Tellus illa mihi etc. Elegantissima felicissimae regionis descriptio, in qua omnibus recte administratur iustitia. Elucet heic nativa quaedam venustas cum mira naturae simplicitate coniuncta graecorum poetarum omnino propria.

necessariam, quae soli foecunditate carent, quum periculi plena sit? 282 Vnius ob culpam etc. Rectene heic a Clerico impietatis arcessitur Hesiodus, an iniuria, videant theologi. Mihi plane videtur, dicam pace tanti viri, omnino absolvendus, quum etiam non in uno

496 Quaeque boves ducat etc. Multa interpretes in has voces Kr/jr^ ov yctjjJrriVt quae vide in Graevii editione. Mihi ancilla est innupta. Boves vero dixi vaccas: est enim bos hic et haec. Eas porro ancillae sequebantur; cura autem taurorum praecipue ad viros pertinebat. 501 Crastina lux fallit

praecipue ad viros pertinebat. 501 Crastina lux fallit etc. Praeclara certe sententia, quae si recte ab hominibus servetur, maximarum rerum esse fons et origo solet. Si quis vero mihi irasci voluerit, quod Hesiodi vocem lq f ev vrifyiv 1 quae seu in perendinum seu in extremum mensis seu in aliud quidquam potius debuisset efferri, ego in horas inque dies verterim poetice usus hac

Patuli, qui
559  Pasce boves, tunc urget opus. non ardua dictu
560  56o Res etenim: mihi plaustra dato, fortesque iuvencos.
561  Reddere sed pariter res est haud ardua contra:
562  Plaustra bovesque meus labor occupat. hunc quoque fallit
563  Incautum spes vana,

Guieto enim est eu^rs^oauvt) ro xxXcog Xum&eScu v.xi OLy.ovojj.eiv rx kxurou * et contra; quod certe potissimum in industria situm est, ac contrarium in inscitia seu mavis temeritate. Hanc mihi sane dabit veniam Graevius.
588  Aequat agens, contraque malis inscitia perdit.

inaequalitatem spicarum aliae altius, aliae inferius in manipulos componantur, prout ad manus veniunt, nullo ordine servato. Alii explicant ex adversa parte ligans; sed ipsi videant quid hocce sit, mihi sane ignotum. 607 aliis aliud magis etc. Aliquando etiam ea, quae intempestive aguntur, proveniunt melius, quam ea, quae suo acta sunt tempore,

mercator properas alienaque speras
800  800 Reddere solarique famem, te certa docebo
801  Tempora, queis resoni vastum maris aequor arandum,
802  Nautica inexperto quamvis mihi gloria desit.
803  Namque ego non umquam transmisi caerula navi,
804  Carbasa in Euboeam nisi quando ex Aulide solvi,

814  Qua me sede prius docuerunt carminis artem.
815  815 Tantum ego tum naves expertus: nec tamen alti
816  Ipse Iovis metuam latitantem pandere mentem,
817  Dulcia Pierides mihi quando carmina donant.
818  Luces quinquaginta, ubi sol sublimis ab axe Homero Hesiodum faciunt, quidam supparem, quidam etiam anteriorem statuunt,

donant.
818  Luces quinquaginta, ubi sol sublimis ab axe Homero Hesiodum faciunt, quidam supparem, quidam etiam anteriorem statuunt, quorum mihi placet sententia. Si enim quo quisque simpliciori scribendi genere, nativoque colore quodam, illo quidem purissimo ac minime fucato, crebrioribusque apologis proverbiisque delectatus est, eo antiquior poeta existimandus,

Si enim quo quisque simpliciori scribendi genere, nativoque colore quodam, illo quidem purissimo ac minime fucato, crebrioribusque apologis proverbiisque delectatus est, eo antiquior poeta existimandus, plane vetustior Homero mihi Hesiodus habebitur. Vide Epist. doctiss. Com. Carlii ad italicam suam Theogoniae versionem, et quae ego in praelectione ex eadem exscripsi. 814

potentioribus nobilioribusque non dubitant obtrectare; an quaedam potius superstitio? Certe Claud. Salmasius male intellexit hunc locum, atque idcirco a Petavio castigatus est. Sed heic diutius immorari non operae pretium mihi videtur. Itaque alios si placet interpretes adito, multumque cuiusdam
895  895 Seu petat

18  Queis invicti animi, fortique ingentia tergo
19  Brachia, et indomitae stabant in corpore vires?
20  20 Ac prior Alcides tum sic affatus amicum est:
21  O Iolae, mihi ante alios carissime, magnos
22  In superos, alti premitur queis limen Olympi,
23  Peccavit pater Amphitryon, quum venit ad arces
24  Thebarum linquens Tirynthia moenia,

36   Infelix: post multa gemens veniamque precatus
37  Oderat heu nullo crimen medicabile fletu.
38  At me caelicolae duros voluere labores
39  Ferre diu. sed nunc gnavus mihi dirige cursum
40  40 Alipedum, laetamque tuo spem concipe corde.
41  Ingredere, adversumque rotas age rectus in hostem
42  Nil strepitum Martis veritus, qui turbidus ira

239 Argento e niveo etc. Quid hac vite formosius, quid magis affabre fictum? plena sane evidentiae descriptio ita, ut oculis ipsis, tantum perlectis versibus, omnia mihi videre videar. 255 ... ex auro tripodes etc. Praemia certaminum ludorumque apud Graecos tripodes plerumque; quamvis et alia proponeren

310  310 Transfodique femur, scutique obstacula rupi.
311  Concidit, et multa iacuit resupinus arena
312  Pulvere sordescens artus, irrisus et ipsis
313  Caelicolis, mihi laude simul, spoliisque relictis.
314  Dixerat: at Cycnus nil verba minantia curans
315  315 Vertere nec biiugos, nec vult absistere calle.
316  Ergo desiliere altis e curribus

cohibe indomitosque animos infractaque bello
397  Brachia, Mars: neque enim tibi fas fatalibus armis
398  Exuere Alcidem gnatum Iovis. ergo age pugna
399  Cede procul, ne forte luas mihi sanguine poenas.
400  400 Haec ait: ille ardens animo parere recusat,
401  Et fremitu magno flammantia tela coruscans
402  Protinus Alcidem invadit, natique perempti

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report