Your search found 7157 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 6858-6998:

CLARISSIMO VIRO ANTONIO L. F. COM. DE SORGO PATRICIO RAGUSINO MARIA EX BARONIBUS DE ZAMAGNA COMITISSA DE RESTIIS Cum primum ex immani illa doloris acerbitate, quam mihi conjugis optimi clarissimique mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim

esse pariturum, sed futurum etiam patriae ornamento, voluptatique amicis praestantissimis, a quibus carmina magna ex parte jam lecta, et vehementer probata avidissime expeti cognoscebam. Cui autem opus inscriberem, diu multumque anceps non fui. Tu, Antoni optime, tu mihi protinus occurristi, quem cognatione, pietate, officiis mihi maxime devinctum amavi semper uti filium, et, quoad vixero, amabo impensissime, dignum profecto, cui donem ac dedicem quidquid mihi pretiosius a morte carissimi illius capitis relictum est. Accedit

amicis praestantissimis, a quibus carmina magna ex parte jam lecta, et vehementer probata avidissime expeti cognoscebam. Cui autem opus inscriberem, diu multumque anceps non fui. Tu, Antoni optime, tu mihi protinus occurristi, quem cognatione, pietate, officiis mihi maxime devinctum amavi semper uti filium, et, quoad vixero, amabo impensissime, dignum profecto, cui donem ac dedicem quidquid mihi pretiosius a morte carissimi illius capitis relictum est. Accedit etiam, quod, dum tibi munus hoc offero, non solum meo animo, sed

opus inscriberem, diu multumque anceps non fui. Tu, Antoni optime, tu mihi protinus occurristi, quem cognatione, pietate, officiis mihi maxime devinctum amavi semper uti filium, et, quoad vixero, amabo impensissime, dignum profecto, cui donem ac dedicem quidquid mihi pretiosius a morte carissimi illius capitis relictum est. Accedit etiam, quod, dum tibi munus hoc offero, non solum meo animo, sed et ipsius mariti mei obsequar voluntati. Ille enim ingenio tuo, tuaque amicitia egregie delectatus te jampridem sub ficto Cilnii

obsequar voluntati. Ille enim ingenio tuo, tuaque amicitia egregie delectatus te jampridem sub ficto Cilnii Maecenatis nomine suarum Satyrarum judicem ac patronum delegerat. Quo quidem judicio quid ex communi hominum nostrorum consensu gravius, quid te dignius, quid mihi poterat optatius contingere? Ipsa denique carmina te patronum, atque auspicem sibi deposcunt, tibi inscribi, atque in sinum complexumque tuum convolare merito gestiunt. Non enim praeclaro illustrique dumtaxat nomine, quod quidem libris etiam

tempore ingenio morumque elegantia se sapientiae apicem tetigisse gloriabantur, eos ita insanire, ut vitae instituto ad ferinos magis, quam ad humanos mores accederent. Vide quid ipse in Satyra prima:
»Sed nostra haec aetas mihi non peccare videtur,
Improbitate adeo, pravorum et amore scelesto,
Multa licet toties multi et foedissima peccent
Nec magis improbitas vitiis nos praegravat, audax
Quod fur est Verres,

lenire, neque bonum otium per ignaviam conterere. Quamobrem summum ruris silentium nactus partim inter deambulandum, partim vero inter jacendum ex pedis aegritudine Satyram aggressus sum argumento fortasse novo, et cujus me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam

vos attente perlegatis, vestrumque de illa judicium censorio more interponatis. Si in totum delenda videbitur, detur igni utcumque; sin ex parte aliqua, aut inopia, aut importuna copia, vel obscuritate laborare, corrigatur utique ex vostra sententia, quam mihi ut libere significetis, etiam atque etiam vos obsecro. De Satyrae genere verba facere non duxi necessarium esse, cum id vos tum ex ejus lectione, tum ex notis dispicere possitis. Vos tamen mihi rescribite, et valete. Dabam Canosae VI.

corrigatur utique ex vostra sententia, quam mihi ut libere significetis, etiam atque etiam vos obsecro. De Satyrae genere verba facere non duxi necessarium esse, cum id vos tum ex ejus lectione, tum ex notis dispicere possitis. Vos tamen mihi rescribite, et valete. Dabam Canosae VI. id. Novemb. MDCCCVII. (2) JUNIUS RESTIUS FRANCISCO APPENDINIO S. D. Mirifice delectatus

ipsa ratione exercere non sit poenitendus homini labor, qui ratione praeditus sit. Video, me in theologiae laudem paulo fusius delabi, quam homine imperito dignum est. Quamobrem argumento mutato ad Satyras descendo. Ecce enim aliam tibi mitto, quae notis mihi indigere non videbatur, argumento fortasse, nisi tu aliter censes. Hanc etiam si legeris, sed censoria illa non intermissa acerbitate, pergratum mihi feceris. Supersunt adhuc quatuor argumenta, quatuor Satyris singillatim a me pertractanda. Has in

dignum est. Quamobrem argumento mutato ad Satyras descendo. Ecce enim aliam tibi mitto, quae notis mihi indigere non videbatur, argumento fortasse, nisi tu aliter censes. Hanc etiam si legeris, sed censoria illa non intermissa acerbitate, pergratum mihi feceris. Supersunt adhuc quatuor argumenta, quatuor Satyris singillatim a me pertractanda. Has in proximam aestatem rejeci, si vita suppetet, et cum Zephyris, et hirundine prima stylum resumemus: in ea exercitatione totus autumnus

resumemus: in ea exercitatione totus autumnus abibit. Tum nihil reliqui erit, nisi omnes Satyras ad trutinam revocare, lima polire, et pleraque spongia delere. Postquam quatour, quas dixi, Satyras absolvero, intelligis profecto, nihil amplius mihi praemeditati argumenti superesse, quod peculiari Satyra tractari possit, nisi quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide,

quatour, quas dixi, Satyras absolvero, intelligis profecto, nihil amplius mihi praemeditati argumenti superesse, quod peculiari Satyra tractari possit, nisi quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide, quaeso, quid in mentem venerit. Consilium est scribere Satyram perpetuam, quae una mihi, quoad vixero, perscribetur, ita ut eadem mors vitae, et Satyrae meae finem imponat:

quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide, quaeso, quid in mentem venerit. Consilium est scribere Satyram perpetuam, quae una mihi, quoad vixero, perscribetur, ita ut eadem mors vitae, et Satyrae meae finem imponat: argumento erit vario, omnis generis, ac paene infinito: quidquid quotidie occurret, aut cogi dabitur, illic conjicietur: utemur quoque stylo vario, nunc ad Horatii,

aliis constat, quodque olla putrida ipsis est. Mea qualis futura sit, heredis judicio erit relinquenda. Quid tibi de hoc videtur, velim me certiorem facias, nisi Grammatica Illyrica distineris, quam suspicor te prelo velle tradere; id enim mihi suadebat illud ambiguum mercimonii in epistola tua verbum, quod etiam Urbano fratri satisfaciebat. Non inficior, homini praesertim in matheseos demonstrationibus adeo exercitato, pecunia certitudinem perbelle repraesentari, et ideo grammaticam tuam

atque lepores
Fidus erat sanctae cultor amicitiae.
Tu quoque morte Viri tanti nunc ingeme, Lector,
Atque tuos fletus fletibus adde meis.
Me pius ille suo semper dignatus amore est:
Ille mihi semper causa doloris erit. JUNII DE RESTIIS SATYRARUM LIBER

medici mortem et duros avertere morbos
1.1.17  Corporibus nequeunt, curvamque arcere senectam,
1.1.18  Etsi aliquem interdum casus sanaverit aegrum.
1.1.19  Sed nostra haec aetas mihi non peccare videtur
1.1.20  Improbitate adeo, pravorum et amore scelesto,
1.1.21  Multa licet toties multi, et foedissima peccent:
1.1.22  Nec magis

tentare, tibique inscribere librum
1.1.51  Me jussit, cujus ratio exponenda, priusquam
1.1.52  Ingressus pleno dem vela tumentia Nereo.
1.1.53  Non mihi consilium est, scelerum foedissima quaeque
1.1.54  Elatrare palam, aut saevum intorquere flagellum,
1.1.55  Deque Numae populo quemquam arripuisse viritim
1.1.56  Lucili ritu.

vicos, depectendamque dicacibus offer,
1.1.104  Ut sibi ne placeat, rideri ubi coeperit, atque
1.1.105  Monstrari digito, quam intus sit turpis et excors.
1.1.106   Hinc mihi non famoso incessere carmine quemquam
1.1.107  Mens est, aut opprobria rustica fundere, multo
1.1.108  Ut vino solet aut vappa prolutus agaso.

statim... Provisae copia frugis
1.1.132  Ante oculos jacet, et series rerum ordine pulcro
1.1.133  Digesta est, propriumque locum sortita tuentur
1.1.134  Singula: jamque parata mihi est extensaque tela.
1.1.135  At quonam, quaeso, tabula haec pingenda colore est,
1.1.136  Illius in solo quoniam stat vita colore?
1.1.137  Antiquo sermone novae res, et nova

et nova vitae
1.1.138  Pandenda est ratio, veterique ignota Quirino.
1.1.139  Dandus mobilibus decor est immobilis: atque
1.1.140  Ad nova non facilis mihi traducenda vetustas,
1.1.141  Quae senibus similis praefracte temporis acti
1.1.142  Jura tuetur amans, paretque recentibus aegre.
1.1.143  Tentandum tamen est: laus in

1.1.145  Ducetur, Flaccus quo Virgiliusque poetae
1.1.146  Duxerunt Grajas Romana ad carmina Musas,
1.1.147  Aurea quoque cohors scriptorum cetera lusit.
1.1.148   Sed mihi praecipue Charitum laetabile numen
1.1.149  Orandum, multo Charisin mihi ture litandum,
1.1.150  Et nudis solida est Charisin ducenda hecatombe.
1.1.151  Vos igitur, Divae,

Grajas Romana ad carmina Musas,
1.1.147  Aurea quoque cohors scriptorum cetera lusit.
1.1.148   Sed mihi praecipue Charitum laetabile numen
1.1.149  Orandum, multo Charisin mihi ture litandum,
1.1.150  Et nudis solida est Charisin ducenda hecatombe.
1.1.151  Vos igitur, Divae, solae quia nempe potestis,
1.1.152  Ducite, si mereor, facilem in mea carmina

ex imo suspira pectore mittunt,
1.2.172  Atque aegra aridulis singultibus ilia ducunt.
1.2.173  Ah! nostri extremum, Pholoe, cape pignus amoris
1.2.174  Atque tui mihi redde! inquit cum fletibus Aegle:
1.2.175  Lacrymulisque statim e crysrallo vasculum obortis
1.2.176  Implebat. Pholoe flens flentem imitatur amicam:
1.2.177  Mox inter sese

pronus utramque,
1.2.214  Non oculis credo ipse meis, non auribus. Atqui
1.2.215   Personat e contra abnormi crassaque Minerva
1.2.216  Nescio quis pulsam sapiens mihi rusticus aurem:
1.2.217  Cui pater exemplo mores firmaverat, et cui
1.2.218  Casta domum servat mater, plenosque sorores
1.2.219  Lanificae torquent studia in muliebria

1.2.220  Communi sensu bene praeditus ille, fideque, et
1.2.221  Religione pia vicinos inter, et inter
1.2.222  Aequales omnes princeps, atque optimus audit.
1.2.223  Ille mihi pro mille incorruptissimus aequi
1.2.224  Est judex. Dictata viri nunc scribimus: ille
1.2.225  Evulgare jubet: mihi jussa capessere fas est.
1.2.226  Aggredior. Dic rustice,

omnes princeps, atque optimus audit.
1.2.223  Ille mihi pro mille incorruptissimus aequi
1.2.224  Est judex. Dictata viri nunc scribimus: ille
1.2.225  Evulgare jubet: mihi jussa capessere fas est.
1.2.226  Aggredior. Dic rustice, quae vis. Rusticus infit.
1.2.227   Novi urbem, et dominam novi, dominosque minores.

Olim celandus non sani pectoris aestus,
1.2.232  Nunc vitae studium, et quovis ars aere paranda,
1.2.233  Urbanos si inter cupias urbanus haberi.
1.2.234  Si potes, o urbane, mihi dic rure moranti
1.2.235  Vestra haec vivendi ratio quid protulit? aut quid
1.2.236  Grande bonumque paravit! Quae vos copia ditat?
1.2.237  Nam si forte ineas summam totius

rectius hoc, ungues quam rodere vivos,
1.3.45  Scalpere vel caput, aut muris impingere pugnum,
1.3.46  Difficiles numeris quoties haesere Camenae!
1.3.47   Omnia lecta mihi (sic nempe Ligarius infit)
1.3.48  Quotquot in urbem advecta hodie sunt acta diurna:
1.3.49  Tam quae Tergeste emittuntur, principe quam quae
1.3.50  Bibliopola Italum prelis

discurrentes pueri, et sub scamna ruentes
1.3.79  Collegisse queunt, et hianti reddere Cottae.
1.3.80  Ille, ubi collegit sese, sic ore profatur:
1.3.81  Hanc testor cladem, mihi qua pretiosa supellex
1.3.82  Nunc disjecta jacet, quali studio atque labore
1.3.83  Pervigil incumbo Europae dignoscere fata.
1.3.84  Usque diurna

1.3.83  Pervigil incumbo Europae dignoscere fata.
1.3.84  Usque diurna ideo acta lego, collectaque servo,
1.3.85  Inque vicem compono, ut mox depromere possim.
1.3.86  Hae mihi sunt nocte atque die artes: saepe legentem
1.3.87  Deprendit me sol ad vivam mane lucernam.
1.3.88  His studiis aevi res gestas addo vetusti.
1.3.89  Optima fax rerum sunt facta

ejus distare furori;
1.3.142  Praesertim audisset pressa qui voce loquentes.
1.3.143  Desipit ut parva in re, et fallitur egregius vir!
1.3.144  Heu quaenam est ratio! Verum hic mihi contigit illud,
1.3.145  Insanos inter geminos quod dicitur olim
1.3.146  Cuidam evenisse. Insanus narrabat amici
1.3.147  Morbum, quod sese Indorum Regem esse putabat,

praeceps egisset utramvis alea lancem,
1.3.161  Certa sequi, atque a sorte optans decernere causam.
1.3.162  Hunc ut forte latentem agnovit in angulo Avitus,
1.3.163  Elabi te posse mihi frustra, improbe, speras:
1.3.164  Nunc ventum ad verum est, ait. Haud te nota juvabit
1.3.165  Calliditas. Memini bene: praeteriit triduum illud,
1.3.166  Orati prece quod

quisque sui sensus. Insania praeceps
1.3.202  Quin excrevit eo, pars multa ut pignore pacto
1.3.203  Certarint, an trajiciant Galli. Haec ubi visa
1.3.204  Atque audita, mihi clamosa excedo taberna,
1.3.205  Atque domum repeto. Plures de more sodales
1.3.206  Hic aderant: audita, ut erant, his, visaque narro.
1.3.207  Tunc in Gallomanos multa,

steterit mare, sive
1.6.21  Tollet hyems freta, tu alterutro recreabere visu.
1.6.22   Accipe nunc alios convivas. Candidiores
1.6.23  Nulla tulit tellus, mage nec tibi, nec mihi amicos,
1.6.24  Uno de nido vetulos, notosque columbos,
1.6.25  Romanus veniet Cosintius: ille Vitruvî
1.6.26  Aedificare ad normam, et respondere

monitus facile doctusque reponam.
1.6.49   Externas non nostra dapes, peregrinaque praebet
1.6.50  Instrumenta gulae diverso a littore mensa.
1.6.51  Nulla coquum mihi, nec structorem Gallia misit.
1.6.52  Non ego uti Galli, sed coenet ineptus Iolas
1.6.53  Dalmata citra Alpes natus: male Dalmata pinguis

humili pennas extendere nido.
1.6.58  Non scarus ergo tibi, squilla, aut peregrina lagois
1.6.59  Apponetur, nec curvas acipensere mensas
1.6.60  Exspectes, vel inerte pygargo: jam mihi nulla
1.6.61  Testa recludetur, fasces quae vidit Opimî,
1.6.62  Nullaque Pannonica promentur vina diota
1.6.63  Caesareis olim prelis elisa Tokai:

superfuso et Cressae cum munere vitis.
1.6.97  Altera mox praebent post haec obsonia caules,
1.6.98  Romana caules ab origine, mane recenti
1.6.99  Lecti, vicinae quos dat mihi villa Gravosae.
1.6.100  Byzantina gari diffunde liquamina supra
1.6.101  Non parce; Buthroti aut salsa ovaria misce.
1.6.102  Funde oleum: da sal: et succos exprime citri.

Fascennina datur, sed sumta licentia parce.
1.6.156   Pensilis ornabit mensam post uva secundam,
1.6.157  Punicaque excussis tibi granis mala rubebunt,
1.6.158  Omnia inemta mihi:veniunt Umblensibus hortis,
1.6.159  Et cucumis bonus, et Mutinensia poma dabuntur.
1.6.160  Tum concreta acido puls lacte, et nectare lactis
1.6.161  Mixta simul dulcis,

fabam, et longos, mea regna, phaselos.
1.7.15  Crescite felici, mea crescite oluscula cura,
1.7.16  Atque cibo dominum, somnoque juvate salubri.
1.7.17  Quid fragor insanae melius mihi conferat urbis?
1.7.18  Anne cucurbitulis mutentur deterius, vel
1.7.19  Caulibus hircini cantus citharaeque Tigelli,
1.7.20  Alea Crispini, verbosi exordia Rulli,

gula pauperis Iri?
1.7.22  Ergo animo quia certa meo sententia sedit,
1.7.23  Quod superest vitae, totum traducere ruri,
1.7.24  Extempo novus in vita mihi nascitur ordo,
1.7.25  Cui mature nos et nostra aptarier aequum est.
1.7.26  Dum post lustra decem felicis limina vitae
1.7.27  Prima ineo, inque oculi uno fio rusticus

1.7.31  Horti de recta, atque agri ratione colendi
1.7.32  Pauca loquar. Plenis docuit me lectio libris.
1.7.33  Forsan et haec olim rerum tibi copia profit!
1.7.34  Hei mihi! quale malum nostris hoc accidit hortis.
1.7.35  Non glacie saeva levius, nec grandinis imbre!
1.7.36  Nullo sevisti lactucas ordine: squalent
1.7.37  Telluri raptim immissae!

1.7.82  Praxiteles: oleri ne, an sunt ea nomina pomis?
1.7.83  Cum cicer inserimus, quid, quaeso, opus est hymenaeis?
1.7.84  Si modo sunt ea res, cum nostra quae mihi Caja est.
1.7.85  Stultus ego! Veniunt peregrinis barbara regnis
1.7.86  Forsan et haec mensis gratissima dona, secundis!
1.7.87   Po. Imbecilla

humo nescit, misere sed reptat et haeret.
1.7.91  Jam dicas falsum, quod non intelligis? Heus tu,
1.7.92  Pocula cur medico praebente insuavia sorbes
1.7.93  Ignarus virtutis, sed mihi credere non vis
1.7.94  Dum tibi vera cano veri certissimus auctor?
1.7.95  Sic populi naso suspendebatur acuto
1.7.96  Rupibus Illyricis egit qui primus Asellum,

1.7.176  Ova feret melius. Docuit me maximus Atlas.
1.7.177  Sexdenis gallina, quaternis assibus ovum
1.7.178  Venit: quid censes pavo, quid veneat anser?
1.7.179  Sed mihi nil aeque majori suscipe cura,
1.7.180  Nec magis aut alacri studio, aut properare labore,
1.7.181  Quam frumenta meis evellere stirpitus agris.
1.7.182  Heu! nulla incautos

1.7.192  Semine lecta suo tu manda terrea poma
1.7.193  Telluri: veniunt foliis, ut rapula, sursum,
1.7.194  Abdita. Sed latuit, pariter ceu rapula, radix.
1.7.195  O salvete mihi terrae felicia poma!
1.7.196  Neu Cereri priscae, neu cognita dona Maroni,
1.7.197  Sed nostri munus non enarrabile saecli!
1.7.198  Quam bene

aut edit Calpurnius. Optimus esu,
1.7.215  Triticeoque salubrior hic longe, meliusque
1.7.216  Lenierit stomachum latrantem, nec gravis olli
1.7.217  Insideat: recte pane hoc, mihi crede, valebis.
1.7.218  Vescitur hoc uno Caledonius incola pane:
1.7.219  Hoc Angli, et Galli: hoc Germania victitat omnis.
1.7.220  Nec tempestates illi, neque frigora

jucunda et certi explerier esca!
1.7.223  Improba nos tantum jussit Fortuna carere.
1.7.224  I nunc, et fanis segetem, aut Cerealis avenae
1.7.225  Hordea, triciteasque mihi cane, Villice, messes.
1.7.226   Vill.O here, quam puero mater narraverat olim,
1.7.227  Fabula me terret. Domini communis eodem

1.7.230  Ambo! Ego ferre jugum, et curvo damnatus aratro.
1.7.231  Verbera dura pati, et dorso tu pondera ferre.
1.7.232  Admordere novam raro conceditur herbam.
1.7.233  Stat mihi servitii duras abrumpere leges,
1.7.234  Et, quo sollicitant Libertas, Gloria, Virtus,
1.7.235  Ire. Mihi bellum placuit. Sunt arma mihi, sunt
1.7.236  Vires. Divitias mihi

1.7.232  Admordere novam raro conceditur herbam.
1.7.233  Stat mihi servitii duras abrumpere leges,
1.7.234  Et, quo sollicitant Libertas, Gloria, Virtus,
1.7.235  Ire. Mihi bellum placuit. Sunt arma mihi, sunt
1.7.236  Vires. Divitias mihi bello, et sceptra parabo.
1.7.237  Tu sequere in partem praedae, imperiique vocatus.
1.7.238  Abnegat auritus.

novam raro conceditur herbam.
1.7.233  Stat mihi servitii duras abrumpere leges,
1.7.234  Et, quo sollicitant Libertas, Gloria, Virtus,
1.7.235  Ire. Mihi bellum placuit. Sunt arma mihi, sunt
1.7.236  Vires. Divitias mihi bello, et sceptra parabo.
1.7.237  Tu sequere in partem praedae, imperiique vocatus.
1.7.238  Abnegat auritus. Solus praesepibus ergo

mihi servitii duras abrumpere leges,
1.7.234  Et, quo sollicitant Libertas, Gloria, Virtus,
1.7.235  Ire. Mihi bellum placuit. Sunt arma mihi, sunt
1.7.236  Vires. Divitias mihi bello, et sceptra parabo.
1.7.237  Tu sequere in partem praedae, imperiique vocatus.
1.7.238  Abnegat auritus. Solus praesepibus ergo
1.7.239  Erumpit bos, atque viam arripit.

1.8.11  Posse negem dormire, dabis nisi scribere versus;
1.8.12  Otia sed tolles liberrima, et omnia inertis
1.8.13  Vitae subduces oblivia: nulla voluptas
1.8.14  Blanditur mihi, ut hic mentis gratissimus error.
1.8.15  Nam si adversa valetudo incidit, acrior aut si
1.8.16  Cura premit, recreant dulces ante omnia Musae,
1.8.17  Atque malis revocant

1.8.28  Illico libertas periit, venitque repente
1.8.29  Annibal ad portas? Voltaeri frigida scripta,
1.8.30  Putidulamque novae si dixi fabulam Elisae,
1.8.31  Cur mihi Maeviolus, quaeso, Baviusque poetae
1.8.32  Indignentur? inepta malorum ego carmina vatum
1.8.33  Helleboro potius, Satyris quam digna putavi.
1.8.34  Inde poetarum omnino de

Satyra, et Musa ridere jocosa;
1.8.52  Vexari hunc morbo sani dicemus eodem,
1.8.53  Quo qui ridet ad exequias nati. Mala tanta
1.8.54  Judice, crede mihi, potius quam eguere poeta.
1.8.55  Cum turpi quoties Piso coenavit amica
1.8.56  Rancida terga suis, vappae et se proluit haustu
1.8.57  Innocuus Veneris, sed vilis gurges

sine magnis vixit Horatius. Ad nos
1.8.126  Immortalia pervenere poemata vatis.
1.8.127   Maxima sugilles igitur si opprobria rerum,
1.8.128  Aut magnum exitium integris hoc, quod mihi jactas
1.8.129  Tam vehemens, Satyrarum opus afferet, irrita sive
1.8.130  Torquebis jacula in sontes, quibus aerea frontem
1.8.131  Muniit et pectus triplici lorica

vagina. At si hiscere forte
1.8.151  Tantillum ausis, heu! flebis male, livor; ego nam
1.8.152  Protinus educam, Satyramque in viscera condam.
1.8.153   Sed tu forte moves litem mihi, livor, iniquam;
1.8.154  Nec nosti, quam sit tibi sensus hebes, neque uti te
1.8.155  Finxerit ingenio natura maligna pusillo.
1.8.156  Ecquid sensisti, quaenam sententia

Phyllis, Claudina, Lycoris, et Aegle?
1.8.175  Illud idem, Chremes est quod scenae, Phormio, Davus.
1.8.176  Quo venit et delator, et omnis servus, avarusque
1.8.177  Omnis: jure mihi meretrix celetur eodem
1.8.178  Nomine, ineptorumque nimis studiosa puella.
1.8.179  Fallitur hic nemo cordatus: tu mihi tanti
1.8.180  Indocte obtrectator, non es, ego ut tibi

et delator, et omnis servus, avarusque
1.8.177  Omnis: jure mihi meretrix celetur eodem
1.8.178  Nomine, ineptorumque nimis studiosa puella.
1.8.179  Fallitur hic nemo cordatus: tu mihi tanti
1.8.180  Indocte obtrectator, non es, ego ut tibi scribam.
1.8.181   Si res ipsa minus tibi, vel quia parva, probatur,
1.8.182  Vel bona materies Satyra quod tangitur

1.8.244  Plusque juvat specie ridentis vera monendo,
1.8.245  Sic iter ad penitas certum mollita medullas.
1.8.246  Rusticus hoc differt urbano, scurra faceto.
1.8.247  Haec mihi suaviloquis Satyra lusisse volenti,
1.8.248  Urbanisque modis Charites in vota vocatae
1.8.249  Annuerunt... Sed non hoc nostrum est dicere. Lector
1.8.250  (Haec si forte

1.9.148  Ad verum accedant, quas fingit fabula, partes!
1.9.149  Ista peregrinis narrentur tutius, atque
1.9.150  Esse aliquid poterint inter mendacia Cottae.
1.9.151  Sed mihi cum narras, qui vidi, et qui modo specto,
1.9.152  Insanis. Desunt vestris haec omnia scenis.
1.9.153  Quae Circum, atque forum contentae ostendere solum
1.9.154  Et conclave,

popelli
1.9.167  Rumpuntur strepitu subsellia? Cur prohibere
1.9.168  Non audet praetor, pacemque reducere lictor
1.9.169  Quam dat cauponis? Quorsum mihi Roscius ille,
1.9.170  Mixta senatori si nutrix assidet ulnis
1.9.171  Infantem gremioque gerens (ridete legentes)
1.9.172  Qui mammam poscit jussus lallare? velis, vel

1.9.188  Judicia exercens judex acerrima Talpa;
1.9.189  Tunc alia exoritur puerili naenia major,
1.9.190  Nutrice intolerabilior, ludique magistro,
1.9.191  Unde mihi optatam dederit fuga sola salutem.
1.9.192  Heu fuge! et aerumnae caput eripe Grammaticorum!
1.9.193   Fabula, vel minus tamen haec incommoda penset,
1.9.194  Dum teneat dulci

et personam depono. Quid ad me,
1.10.66  Imponar feretro seu Davus, sive Agamemnon?
1.10.67  Quare cur vehementer contendam, atque laborem,
1.10.68  Si, quaecumque mihi fuerit fortuna, obeundum est?
1.10.69  Sumptibus in fundum periturum parcere sani est;
1.10.70  At stulti, vano fructum sperasse labore.
1.10.71  Quae illuc respiciunt, ut non,

specis quae et forma senatus?
1.10.129  Romanos referunt, an patres indole Grajos
1.10.130  Legum latores, Minoa, Solona, Lycurgum?
1.10.131  Haec juvat ex vobis cognoscere; nam mihi adhuc nil
1.10.132  Est audire datum, veluti si indoctus et excors.
1.10.133  Stultorum omnio essem aliquis de plebe scelesta.
1.10.134  Sic mihi

nam mihi adhuc nil
1.10.132  Est audire datum, veluti si indoctus et excors.
1.10.133  Stultorum omnio essem aliquis de plebe scelesta.
1.10.134  Sic mihi nulla fere vestrae accessere viai
1.10.135  Commoda, sed praestanus et demite grande repertum,
1.10.136  Ex acidis dana coena fabis. Hic terminus haesit
1.10.137  Doctrinae,

quod mensis pretium intulit; an quia longo
1.11.51  Atticus hospitio quondam dignaverit urbem.
1.11.52  Sit quodcumque voles: magna est sapientia gustus,
1.11.53  Crede mihi, et salsae est sapientia magna culinae. SATYRA XIII. STOICI
1.12.1  Stultum omnem insanum Chrysippi porticus esse,

illa, decetque crocota!
1.13.44  Quam pulcra est hodie! Glyceren cur dedecet omnis,
1.13.45  Quem cirumposuit, cultus? Jam defluit aetas
1.13.46  Illi, jam vetulam vultus prodit. Mihi longe
1.13.47  Junior, et toto altera junior esse semestri
1.13.48  Visa, placetque magis: Glycere inconcinna videtur.
1.13.49  Ora puellarum per mille vagatur, et aures

animi, neque gnarus
1.13.142  Quid facerem. Audivit dicentem ut talia forte,
1.13.143  Non tulit, at contra sic protinus excipit Aegle:
1.13.144  Quid faceres tu? Tu malum, mihi crede, vorares.
1.13.145  Exoritur statim inexstincto suavissima risu
1.13.146  Vociferatio: laudantum clamore lacumar
1.13.147  Increpuit, salsisque jocis, juvenumque

Nec semel adscriptos datur ulli excedere fines,
1.15.41  Nulla licet torto furiarum accincta flagello
1.15.42  Terreat, et nullas allatret cerberus auras.
1.15.43  Quas mihi quaerenti multum deprendere formas,
1.15.44  Ceteraque egregii quae fingunt monstra poetae,
1.15.45  Arte quidem nulla licuit vidisse nec urnas
1.15.46  Danaidum aspexisse, tuum

fungi poenae sic parte necesse est.
1.15.59  Sed si suppliciorum omnes percurrere formas,
1.15.60  Quot vidi, infandosque velim memorare labores,
1.15.61  Non ego dicendo valeam, mihi ferrea si vox
1.15.62  Sit, solido chalybis rigeat vel lingua metallo;
1.15.63  Multa tamen datur e multis libasse potestas.
1.15.64   I. Primus, et est cunctis dejectior orbis

poetarum respondent agmina: tota.
1.15.379  Dat pennis plausum obscenarum turba volucrum,
1.15.380  Feralemque cient clangorem. Hoc acrius illi
1.15.381  Inceptos iterare modos. Mihi lumina somno
1.15.382  Tum cadere, et membris infusa repente soporem
1.15.383  Intulit alta quies, mortique simillima verae.
1.15.384  Defessus jacui, fateor, somnosque

Phyllis, Cynthia pacto,
1.16.99  Hoc formosa Chloe est. Ecquae fuit illa, reperta
1.16.100  In Circo, cujus bombycina pyga puellae est?
1.16.101  Dic age, nam bene nosti, et eris mihi magnus Apollo,
1.16.102  Qua mulier forma, quo sit pede, quove colore,
1.16.103  Pulcra, an deformis, juvenisne, an grandior aevo,
1.16.104  Depygis, curva, aut clauda, aut

supponunt, ut honos accresceret arti.
1.17.13  Ut ferro fecere viam, tum plurima mira
1.17.14  Et nova comperiunt, nulli quae visa priorum
1.17.15  Nunc primum dicenda meo sunt ore, mihi quae
1.17.16  De medicis quidam, Phoebaeae haud tiro palaestrae,
1.17.17  _______________________
1.17.18   (*) Anglicus Spectator n.º 281 in cerebro delicatuli

elapsaque saecla reducis,
1.18.77  ut populum fallas. Nisi Polla intelligit, Aegle,
1.18.78  et Quintilla, Latine hoc quidnam aut dicere Graece est?
1.18.79  Nimirum ut Cicero mihi sis. Cicero ne Latine
1.18.80  Clam populo orasset? Perierunt tempore longo
1.18.81  Hi mores, hae artes una cum gente Quirini,
1.18.82  Quaeque

atque benigne, et
1.19.4  Pro tua amicitia facis, atque fide, ut tuus est mos;
1.19.5  Statque tui vivax, et stabit gratia facti
1.19.6  Semper apud memorem. Nunc, ipse ut non mihi desim,
1.19.7  Non quia me obtrectatori purgare laborem,
1.19.8  Sed tibi me cupiens magis, et mea facta probari
1.19.9  Contentus te uno, et pendens te totus ab uno,

te uno, et pendens te totus ab uno,
1.19.10  Accedo dicturus apud te, quomodo quidquid
1.19.11  Culpant, aut rectum est, aut saltem criminis expers.
1.19.12   Quid tamdem est, vitio mihi quod vertunt? Duo nempe:
1.19.13  Scribere quod Satyras decrevi, et vivere ruri.
1.19.14  Quod scribam Satyras, qui norunt? Num recito illis?
1.19.15  Num cuiquam, praeter te,

sin, tum docilis mea scripta retexo.
1.19.18  Non ego censuram, nec formidare lituram
1.19.19  Pugnax, aut lentus meliora sequi, monuere
1.19.20  Cum quid forte mihi. Hygiane, aut Betondius umquam,
1.19.21  Aut tulerit Bettera inhonesta, et turpia ineptis
1.19.22  Ipsorum ante oculos me impune immittere chartis?
1.19.23  Cujus ego dente,

enim Satyras adigit me magna voluptas
1.19.102  Scribendi, fateor, proprioque errore notandi
1.19.103  Singula, quae in vita culpa evenere magistra.
1.19.104  Hoc mihi deliciae. Hoc permitte, oro. Hoc placet unum,
1.19.105  Et melli est. Hoc ambrosiae, hoc mihi nectaris instar.
1.19.106  Quod si urgere voles me et cogere pluribus, illud

errore notandi
1.19.103  Singula, quae in vita culpa evenere magistra.
1.19.104  Hoc mihi deliciae. Hoc permitte, oro. Hoc placet unum,
1.19.105  Et melli est. Hoc ambrosiae, hoc mihi nectaris instar.
1.19.106  Quod si urgere voles me et cogere pluribus, illud
1.19.107  Ultro etiam puerile, atque esse fatebor ineptum,
1.19.108  Sed placitum defendam, et vi

si urgere voles me et cogere pluribus, illud
1.19.107  Ultro etiam puerile, atque esse fatebor ineptum,
1.19.108  Sed placitum defendam, et vi expugnabile nulla.
1.19.109  Quid mihi plus sapiat, teneras subeatque medullas
1.19.110  Mollius, occurit quam quod salis, atque leporis
1.19.111  Arrepto calamo perituris tradere chartis

lectos cum inter recitentur amicos?
1.19.116  Denique, dicatur si hoc esse insania, morbus,
1.19.117  Annuo, sed nullo morbum medicamine muto.
1.19.118   At vivo ruri. Forte hoc mihi non licet uni?
1.19.119  Nec video satis, hoc mihi cur est invidiosum,
1.19.120  Quod factum est saepe et multis et fortibus, atque
1.19.121  Me melioribus. At ruri me detinet

dicatur si hoc esse insania, morbus,
1.19.117  Annuo, sed nullo morbum medicamine muto.
1.19.118   At vivo ruri. Forte hoc mihi non licet uni?
1.19.119  Nec video satis, hoc mihi cur est invidiosum,
1.19.120  Quod factum est saepe et multis et fortibus, atque
1.19.121  Me melioribus. At ruri me detinet illud
1.19.122  Primum quod revocant me nulla

et lene strepentis murmur aquai.
1.19.125  Naturae servimus in hoc. Tum me loca sola
1.19.126  Mire delectant, umbroso et silva recessu,
1.19.127  Importunus quo accedat nemo, mihi nemo
1.19.128  Illa urbanae elementa ubi narret suavia vitae,
1.19.129  Queis vos languiduli fomentum, et molle levamen
1.19.130  Oti ducentes vacuas componitis horas,

ambitionis, avaritiaeque
1.19.183  Vitam agitans, me ipso contentus, nec tibi forte
1.19.184  Maecenas, nec paucis injucundus amicis.
1.19.185  Sic omnes placidi illuxere dies mihi, eunt sic
1.19.186  Soles post solem, et noctem altera consequitur nox.
1.19.187  Denique quidquid ago verbo claudatur ut uno,
1.19.188  Sponte mea lecto, scripto, ambulo,

coeno, quiesco. SATYRA XXI. POETAE
1.20.1   Orem ridiculam, Maecenas, atque jocosam,
1.20.2  Quae nuper mihi contigit, et quam ego protinus ad te
1.20.3  Scribere maturo festivi more poetae.
1.20.4  Discinctus nostros erro dum mane per hortos,
1.20.5  Et versus facio, et mecum loquor,

amicos:
1.20.118  Nil refert utros, quando bene emuntur utrique.
1.20.119  Assem, quem tibi nunc ego do, cave, ne dederis cui:
1.20.120  Mendico hunc nega, amico: ipsi, et si egeam, mihi ne des.
1.20.121  Mox experturus quantum profecit alumnus,
1.20.122  A puero petit assem. Dat puer ocyus. Ille
1.20.123  Tot sibi susceptos deplorans flensque labores

1.21.4  Naturaeque bonas imitatio protulit artes,
1.21.5  Quas inter merito magnorum gloria vatum
1.21.6  Praecellens caput inter nubila condit honestum.
1.21.7  Nec mihi Maeonidae, Romanaque Musa Maronis
1.21.8  Eloquii praeter reliquos dulcedine mira,
1.21.9  Vel numeris tantum laudis meruisse videtur,
1.21.10  Quam quod eorum habuit nullos

cantus numeris modulata cycnaeis,
1.21.72  Ut libuit, versat nostras quasi turbine curas,
1.21.73  Non carpo, miror magis, et vestigia adoro.
1.21.74  De citharis mihi sermo est, et sententia mutis,
1.21.75  Ipse lyram sine voce Deus si tangat apollo.
1.21.76   Quo minus ars naturam imitatur musica, ad istam
1.21.77  Quove magis tendit crassa

an pauper, quo patre natus,
1.22.6  Plebejone, an patricio, quos denique mores
1.22.7  Sortitus, quem animum, et quali virtute notandum.
1.22.8  Hoc ne petis, Lector? Videor mihi poscere honesta,
1.22.9  Et facile quae possis, et concedere tuto.
1.22.10  Improvisa coit cum foedere gratia quodam,
1.22.11  Scriptorem inter, Lectoremque suum, unde

tibi forte meum placuit legisse libellum,
1.22.21  Bibliopola statim dat, tu aufers aere soluto;
1.22.22  At de te nemo quaerit, quis tu, unde et es. Ergo
1.22.23  Si tua non hilum mihi nosse negotia curae est,
1.22.24  Si nihil exquiro de te, jam disce, licere
1.22.25  Perbelle Satyram scripsisse mihi, licet usque
1.22.26  Ignorem,

es. Ergo
1.22.23  Si tua non hilum mihi nosse negotia curae est,
1.22.24  Si nihil exquiro de te, jam disce, licere
1.22.25  Perbelle Satyram scripsisse mihi, licet usque
1.22.26  Ignorem, qualis, qua sura, dente, capillo
1.22.27  Obtingat mihi Lector. Tu quoque sic age mecum, et
1.22.28  Si placeat, lege; si non, abjice. Nodus at

1.22.24  Si nihil exquiro de te, jam disce, licere
1.22.25  Perbelle Satyram scripsisse mihi, licet usque
1.22.26  Ignorem, qualis, qua sura, dente, capillo
1.22.27  Obtingat mihi Lector. Tu quoque sic age mecum, et
1.22.28  Si placeat, lege; si non, abjice. Nodus at hic te
1.22.29  Altior implicuit; te extricari inde necesse est,
1.22.30  Sint bona, sint

qui nota usus libertate decembris
1.22.50  Quavis me palam aqua, et quovis perfundat aceto.
1.22.51  In Satyris sed forte meis si quid tibi, Lector,
1.22.52  Aut etiam mihi respondet, nil mirum est. Ego numquam
1.22.53  Conductum pretio circum tua scrinia misi
1.22.54  Exploratorem, tua qui mihi facta referret.

Lector,
1.22.52  Aut etiam mihi respondet, nil mirum est. Ego numquam
1.22.53  Conductum pretio circum tua scrinia misi
1.22.54  Exploratorem, tua qui mihi facta referret.
1.22.55  Naturae sed prima humanae elementa sequutus
1.22.56  Ex istis, quaecumque palam fiunt, et aperte,
1.22.57  Exitum, et indubium finem eduxisse

boni cum praebet turba medentum.
1.22.66  Quare ni meliorem animum ad mea scripta tulisti,
1.22.67  A Satyris secede meis. Alios ego posco
1.22.68  Lectores, ad quos brevis est mihi sermo futurus.
1.22.69   Huc ergo faciles animae, huc accedite suaves,
1.22.70  Quotquot nec mendax fastu doctrina fefellit,
1.22.71  Nec naso tamen, ingeniove caretis

1.22.82  Essent deliciae, quorum et peccare pudore
1.22.83  Deterrer. Adhuc memori quam pectore servans,
1.22.84  Maxime Ragniadum, te flebo! Quis mihi reddat
1.22.85  Sorgiadas geminos? Quis te, miserande Basille?
1.22.86  Illum aetate gravi, immatura hos morte peremtos!
1.22.87  E numero hoc plures restant, longumque

Quis te, miserande Basille?
1.22.86  Illum aetate gravi, immatura hos morte peremtos!
1.22.87  E numero hoc plures restant, longumque supersint!
1.22.88  His non dissimiles, arcto mihi suaviter usu
1.22.89  Cogniti amicitiae, quos non laudare necesse est
1.22.90  Laudatos alibi, et nostrae nil laudis egenos.
1.22.91  Hoc in convictu ingenuae incrementa

ad imberbes facile pervenit ephebos,
1.23.96  Nota nec innuptis etiam, neque parcere nuptis.
1.23.97  Fescennina rudes frugis melioris, et artis
1.23.98  Afficiunt. Fescenninis, mihi crede, pusillum
1.23.99  Ingenium lector misere, obvolvitque poeta:
1.23.100  Longe aliud sectaturus, si posset, uterque.
1.23.101  Tu quoque nequitia, Voltairi, hac scandere

gradus quasi structos scalarum, et supera alta
1.24.18  I, pete; Te sequar usque, O quam bene! quam cito factum est!
1.24.19  Dicere mendacem quis te nunc ausit, Homere?
1.24.20  At mihi nunc, quaecumque vides, edissere. Prorsus
1.24.21  Nil video, praeterquam quosdam avium quasi nidos
1.24.22  Huc illuc passim disjectos, atque pusillos.

et tot, formica, struendis
1.24.66  Incassum frumenti inhias, et farris acervis,
1.24.67  Cum duo frumenti tibi vel tria frustula in anni
1.24.68  Sufficiant coenas? De magno, dic mihi, acervo
1.24.69  Quid praeter coenam speras? Cur transilit usum
1.24.70  Insanus furor? aut quid habes, formica locuples,
1.24.71  Plus quam acinum in coenam, veluti pauperrima

mox Ancon, Picentis et ara Diones
2.1.6   Te patrio mittent Illyrico incolumem.
2.1.7  Me tenet interea medio parva Insula ponto,
2.1.8   Parva quidem, fateor, sed tamen apta mihi.
2.1.9  Nec tantum Ogygiis specubus laetata Calypso est,
2.1.10   Dum fuerant Ithaci littora pressa pede;
2.1.11  Nec tantum Idaliae Veneri placuere latebrae,

2.1.11  Nec tantum Idaliae Veneri placuere latebrae,
2.1.12  Dum desiderio flagrat, Adoni, tuo;
2.1.13  Ut placet ista meo tellus gratissima cordi,
2.1.14  Una mihi urbanis carior illecebris.
2.1.15  Phoebe, fave, majusque mihi modo suggere carmen,
2.1.16  Elaphis ut nostra sit mage nota lyra,
2.1.17  Inter Elaphites Elaphis pulcherrima

2.1.12  Dum desiderio flagrat, Adoni, tuo;
2.1.13  Ut placet ista meo tellus gratissima cordi,
2.1.14  Una mihi urbanis carior illecebris.
2.1.15  Phoebe, fave, majusque mihi modo suggere carmen,
2.1.16  Elaphis ut nostra sit mage nota lyra,
2.1.17  Inter Elaphites Elaphis pulcherrima trinas,
2.1.18  Qua nihil in toto pulcrius est Hadria.

2.1.88  Et saepe ad nati pignora parva sui
2.1.89  Integrat in noctem miseras, lucemque querelas,
2.1.90  Dum moestas fratri dat soror inferias.
2.1.91  Sed mihi nulla aeque formosis terra puellis
2.1.92  Ridet, ut ista suis Insula virginibus.
2.1.93  Quamquam o Elaphites, pulcherrima turba, puellae,
2.1.94  Vestras hinc laudes ducere

laetumque, et amabile? quid non
2.1.122  Ipsa suo genitrix finxit honore Venus?
2.1.123  Atque ego non alia magis optem degere terra,
2.1.124  Quodcumque hoc aevi stat, superestque mihi,
2.1.125  Artibus aut alibi florere inglorius otî
2.1.126  Urbibus insanis major, et Aonidum
2.1.127  Alternare bonas studiis agrestibus artes

extremos absque dolore dies.
2.1.137  Ut solet aerium in sylvis antiqua cupressus
2.1.138  Victa aevo, aut quercus ponere lenta caput
2.1.139  Nec mihi quisquam aliis instauret funera terris,
2.1.140  Aut alia malit ponere corpus humo;
2.1.141  Sed tumulum exiguum parvi prope littoris oram
2.1.142  Hic, ubi frigentes alluat

2.2.14   Non ego divitias numina vestra rogem,
2.2.15  Nympharumve choros duxisse, aut orgia Bacchi,
2.2.16   Arcana aut summi condidicisse Jovis:
2.2.17  Sed geminos mihi, praeclarum par, reddite Amicos,
2.2.18   Reddite nostrae animas candidulas animae.
2.2.19  Haec ubi secreta Divos sum mente precatus,
2.2.20  Nil mihi propterea est laetius,

2.2.17  Sed geminos mihi, praeclarum par, reddite Amicos,
2.2.18   Reddite nostrae animas candidulas animae.
2.2.19  Haec ubi secreta Divos sum mente precatus,
2.2.20  Nil mihi propterea est laetius, aut melius;
2.2.21  Nam tota pariter divellimur Amphitrite,
2.2.22   Ceu miseris surda, aut Numina nulla forent.
2.2.23  Quid

2.2.34   Tres Charites tellus jactat et ista suas,
2.2.35  Euryopen, Pholoen, Cyanen, queis ipse perenni
2.2.36   Foedere sincerae jungor amicitiae;
2.2.37  Queis sine nil mihi jucundum, nil et mihi dulce,
2.2.38   Queis sine vix nobis vita ferenda foret.
2.2.39  Namque haud immerito pariter consuevimus omnes
2.2.40   Omnia nostri illis credere sensa

Charites tellus jactat et ista suas,
2.2.35  Euryopen, Pholoen, Cyanen, queis ipse perenni
2.2.36   Foedere sincerae jungor amicitiae;
2.2.37  Queis sine nil mihi jucundum, nil et mihi dulce,
2.2.38   Queis sine vix nobis vita ferenda foret.
2.2.39  Namque haud immerito pariter consuevimus omnes
2.2.40   Omnia nostri illis credere sensa animi,

2.2.70   Ille hos posse dedit scribere versiculos.
2.2.71  Atque o! si quiddam nobis sperare liceret!
2.2.72   Carmina nimirum haec vivere posse diu,
2.2.73  Si mihi fas istud de me confidere, certe
2.2.74   Aeternis vivas, Hygia, carminibus.
2.2.75  Cernitis ut paene occubui crudelibus umbris
2.2.76   Candida constantis victima

2.2.90   Nec bona vos hominum, nec tetigere mala;
2.2.91  Denique quidquid id est pulcrumve, bonumve, quod estis
2.2.92   Amplexi vestris tantopere ex animis,
2.2.93  Quod mihi vos rapuit, sociumque a corpore corpus
2.2.94   Infando avulsit jam prope dissidio,
2.2.95  Quidquid id est, inquam, vos quaeso mittite, vestram
2.2.96   Oro perque fidem,

2.2.138   Per pelagi salve multa pericla redux!
2.2.139  Jam datur alternis haerere amplexibus, atque
2.2.140   Usque diem optato ducere colloquio
2.2.141  Quam mihi nunc pulcre est, te, udlcis Amice, recepto!
2.2.142   Quidve usquam nobis laetius esse potest?
2.2.143  His ego deliciis, atque hac dulcedine sensim
2.2.144   Jam nunc illius

ego deliciis, atque hac dulcedine sensim
2.2.144   Jam nunc illius temporis admoneor,
2.2.145  quo tu sollicitis evictus denique votis,
2.2.146  Reddite Sorgoides, excipiere mihi:
2.2.147  Tunc ego dilecti dum pendeo nexus Amici
2.2.148   Collo, eheu quantis disoluar lacrymis!
2.2.149  Non his jam, quales Elegeia flebilis imo

2.3.12   Ex quo alter colles ivit in Euganeos,
2.3.13  Magnum alter molitus iter Latia arva, sinusque
2.3.14   Apparat aequoreae visere Parthenopes.
2.3.15  Quis mihi, quis praesens absentem penset amicum,
2.3.16   Et desiderium leniat alloquio?
2.3.17  Heu! nimis est miserum pariter caruisse duobus!
2.3.18   Quo fugis? o coeptum siste,

2.3.50  Navifragamque Auster saevit agens hyemem,
2.3.51  Quin in complexum Genitricis et oscula tamdem
2.3.52  Omnibus impatiens nata ruat studiis.
2.3.53  Hei mihi! quis pulcra damnet pietate Neaeram,
2.3.54  Quis non propositam suadet ire viam?
2.3.55  Ipse ego, qui peream absentis moerore Basilli,
2.3.56  Flectibus adspersos qui modo

2.3.72  Nympham propitiis pol genitam Charisin;
2.3.73  Sive repercusso tremulos vibrare orichalco
2.3.74  Nervos, atque animae fundere molle melos,
2.3.75  Tunc mihi nec mens, neve color manet amplius idem,
2.3.76  Singultu sed vox haeret in ancipiti.
2.3.77  At quale hoc visum est media inter carmina monstrum?

2.3.81  Omnia jam vidi, puppem miserabilis illam
2.3.82  Qui vidi nostro e littore vela dare!
2.3.83  In quascumque tamen ventus vos deferat oras,
2.3.84  O mihi tam fida cogniti amicitia,
2.3.85  Quos nunc Neptuni liquentia carpere regna
2.3.86  Adspicio, unanimi vivite amore diu
2.3.87  Felices ambo, memores et vivite nostri,

floret in annos
2.5.56  usque recens doctae gloria Cecropiae. ELEGIA VI. QUERELA SENECTUTIS
2.6.1  Hei mihi! purpureae species optata juventae
2.6.2  Diffugit nostris non reditura genis!
2.6.3  Jam subit et plenis aetas maturior annis:
2.6.4  Heu fuimus juvenes! jam juvenile

2.6.8  Non duraturo vivit odore rosa,
2.6.9  Sic quoque prima meae, sic effluxere juventae
2.6.10  Praecipiti nimium tempora curriculo!
2.6.11  Et quamvis nullis mihi sit frons aspera rugis,
2.6.12  Absit et integro canities capiti,
2.6.13  At procul est validi vis vivida corporis, et mox
2.6.14  Squalida cum rugis canities aderit.

2.7.23  Hoc Venus imposuit signum regina, suoque
2.7.24  Hanc fore subridens de grege dixit Amor.
2.7.25  Eja age! jamque malo vale dic, nova nupta, pudori:
2.7.26  Crede mihi: nihil est jam tuus iste pudor.
2.7.27  Gaudia quin licito propera decerpere fructu,
2.7.28  Tot Divûm magno tuta patrocinio.
2.7.29  Cur dubitas etiam? An formae diffisa

unanimesque inter quae jura sodales?
3.4.8  Haec ego praeteritis vigilavi noctibus: haec nunc
3.4.9  Ultro tibi expediam; tantoque libentius istas
3.4.10  Doctoris tecum tribuam mihi, Pontice, partes,
3.4.11  Quo mihi plus veri sermonis egere videris
3.4.12  Jampridem, dubius primum mihi detulit ex quo
3.4.13  Rumor, te in pejus vitam vertisse priorem.

3.4.8  Haec ego praeteritis vigilavi noctibus: haec nunc
3.4.9  Ultro tibi expediam; tantoque libentius istas
3.4.10  Doctoris tecum tribuam mihi, Pontice, partes,
3.4.11  Quo mihi plus veri sermonis egere videris
3.4.12  Jampridem, dubius primum mihi detulit ex quo
3.4.13  Rumor, te in pejus vitam vertisse priorem.
3.4.14  Jungere amicitiae quidquid

tibi expediam; tantoque libentius istas
3.4.10  Doctoris tecum tribuam mihi, Pontice, partes,
3.4.11  Quo mihi plus veri sermonis egere videris
3.4.12  Jampridem, dubius primum mihi detulit ex quo
3.4.13  Rumor, te in pejus vitam vertisse priorem.
3.4.14  Jungere amicitiae quidquid mortalia nexu
3.4.15  Corda putes, diamque humano pectore flammam

Se misere impediit. Sed enim vis noscere, simplex
3.4.39  Quid natura velit? Gaudet mediocribus illa
3.4.40  Providaque utilium sectatrix vana refugit.
3.4.41  Quapropter mihi ne nubes, et inania captet
3.4.42  Quisquam, aut ampullas et sesquipedalia jactet
3.4.43  Sensa animi, mentisque emotae velle videri
3.4.44  Gestiat, insigni donari qui cupiat

3.4.60  Ingenuo obtrudant animo, quo credulus ille
3.4.61  Ambiat immodico meritorum pondere scurram,
3.4.62  Atque ipsam pro illo certet deponere vitam.
3.4.63  O mihi perfricta execrandum fronte procacis
3.4.64  Monstrum hominis, sibi qui tantum arrogat! et quem
3.4.65  Non alium puduit pro se mactari, et amici
3.4.66  Incisis sua qui

3.4.83   Dia sed utilitas est justi mater, et aequi,
3.4.84  Et fons, unde omnes virtutum divite vena
3.4.85  Erumpunt rivi, et campis spatiantur apertis.
3.4.86  Quid mihi contracta dissensum hic fronte minaris?
3.4.87  Pone supercilium: neque te aurea nomine quidquam
3.4.88  Terreat utilitas: natura sed duce quo rem
3.4.89  Deducam, audi. Quid

3.4.155  Funderet, utilitas primos sociavit amicos:
3.4.156  Haec quoque nos ipsos istum pellexit in usum
3.4.157  Suavis amicitiae, qua tot consuevimus annos.
3.4.158  Teque mihi primum studiis communibus, atque
3.4.159  Moribus ingenuis, et simplicitate pudica
3.4.160  Devinxit, celerem irasci, flectique benignum.
3.4.161  Profuit ambobus parili pietate

3.4.184  Et gelidam virus laxis compagibus afflant.
3.4.185  Praeterea asperitas procul inconcinna facessat
3.4.186  Omni ab amicitia, feritas et rustica morum.
3.4.187  Illa mihi potius conjunctio quippe videtur,
3.4.188  Setigerumque suum, vesanorumque leonum,
3.4.189  Non hominum esse, ubi ego quaecunque probavi,
3.4.190  Ilicet oppugnes tu asperrima

EPISTOLA V. AD AMICOS CARMEN POSCENTES
3.5.1  Nempe quod a vana paulo secessimus urbe,
3.5.2  Et quia supplendi nulla est mihi cura senatus,
3.5.3  Idcirco vacuum me vos cessare putatis,
3.5.4  Et mala discinctum pravis terere otia nugis?
3.5.5  Optatisque adeo me vobis mittere carmen,

ditari alienis. Auster amicus
3.5.22  Huic me surripuit quandoque malo: abditus ille
3.5.23  Aedibus et ventos, et vitat sedulus imbres.
3.5.24  At mihi nunc volucri baccas trivisse licebit
3.5.25  Orbe molae, succumque educere pinguis olivae:
3.5.26  Quae non tam flavis distendet dolia guttis,
3.5.27  Quam bene deliciis animum

cum jus fasque improbus ille nocendo
3.5.61  Posthabeat, me illi rursum praeponere nummos,
3.5.62  Et rem nolle meam nocituris perdere, quaenam
3.5.63  Invidia est? en rursus homo mihi vilior alga.
3.5.64  Nunc, quo discessi, melius fortasse revertar.
3.5.65  Usque adeo vobis nullius rem esse putatis
3.5.66  Momenti instantis meditari arguta decembris,

submittere suadet acerbae?
3.5.86  O bone, quid tantum peccavi? Corrigo, ait, quod
3.5.87  Verbo Aliquis plures comprendis, non, ut ego, unum; et
3.5.88  Nescio quos mihi quod sensus effingis ineptos.
3.5.89  Nonne id me puerum docuissent aere parati
3.5.90  Doctores genera et numeros, casusque adamussim
3.5.91  Callentes? Quare bis ter modo

III. AD EUMDEM AEGROTANTEM ODE
4.3.1  Sorge o, eorum prime sodalium,
4.3.2  Unus trecentis qui mihi millibus
4.3.3  Antiquior, jucundiorque es
4.3.4  Nectaris, ambrosiaeque rore,
4.3.5  Nil montium altos Umbla volubilis
4.3.6  Inter

V. IN DORIN CATELLAM SUAVISSIMAM HENDECASYLLABI
4.5.1  Dori, deliciae meae, Catella,
4.5.2  Quam quotquot cupiunt mihi placere
4.5.3  Esse ajunt lepidam, et satis venustam;
4.5.4  At qui laedere me volunt maligne,
4.5.5  Certant, nec lepidam esse, nec venustam;

4.5.31  Donec ipsa tuis videns ocellis
4.5.32  Me tandem reducem appetis, salutas.
4.5.33  Dori, deliciae meae, Catella,
4.5.34  Fide cara mihi, leporibusque,
4.5.35  Salve et unius assis aestimato
4.5.36  Sermones hominum inficetiorum. VI. DE LYDA NAUFRAGA

magis ingenua quod simplicitate pudici
4.7.10   Se produnt mores, queis neque candidius
4.7.11  Quidquam conspexi, aut oculis humanius hausi.
4.7.12   Quare hoc praecipue tu mihi macte bono
4.7.13  Jul, esto, varium, subtile, et grande, quod unus
4.7.14   Aureolis cumulas moribus ingenium.

o pueri, vobis propono legendas,
4.8.4   Commodius vestris auribus ut pateant,
4.8.5  Atque statim placeat vitae sapientia honestae
4.8.6   Vivendi primo in limine. Quod mihi si
4.8.7  Contigit, ut volui, utque decet, merx unica, et una
4.8.8   Nostri in vos studii vestra erit utilitas.

4.10.9  Namque hadriae est reduci certus freta carpere puppi
4.10.10   Ille, meae longe maxima pars animae,
4.10.11  Sorgus, quem dulci tam sum complexus amore,
4.10.12   Ut mihi sit vita dulcior, atque anima. XI. DE DOMO RUSTICA PRAESTANTISSIMI MEDICI GEORGII HYGIA QUAE POETAE IN SUBITA PROCELLA REFUGIUM DEDIT EPIGRAMMA

XI. DE DOMO RUSTICA PRAESTANTISSIMI MEDICI GEORGII HYGIA QUAE POETAE IN SUBITA PROCELLA REFUGIUM DEDIT EPIGRAMMA
4.11.1  O domus hospitio in media mihi cara procella,
4.11.2   Carior at, tuus est Hygia quod dominus!
4.11.3  Accipe herum fausto precor omine, qui lare me absens,
4.11.4   Et medica praesens qui pius arte

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report