Your search found 1414 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 801-900:

porro hîc de velamine ac involucro legis dicuntur, non debent accipi ita, tanquam in contumeliam legis, Mosis, aut Dei ipsius dicantur. Non enim negari potest, Deum initio sese obscurius et imperfectius patefecisse: sed postea subinde populo suo et plenius et dilucidius sua mysteria tradidisse, donec tandem venit ipsemet Mediator, et eius novum Testamentum, qui nobis ex ipsius sinu caelestem doctrinam afferens, solem ipsum veritatis veraeque salutis in domo sua accendit et proposuit. Huius ineffabilis consilii Dei rationes causasque scrutari, nostrum non est: nobis illud tantum liquere

fide filium Dei in Evangelio suo contemplamur, ac sancto eius Spiritu illuminamur, decidunt nobis tegmina oculorum mentis, veluti squammae quaedam de oculis Pauli, ut eum intuentes magis illuminemur, in eiusque imaginem, subinde crescente gloria, transformemur: et ipsi demum plene conformemur, donec tandem in altera vita amoto omni speculo, eum a facie ad faciem intueamur, eique similes et divinae naturae participes reddamur. Contigit autem nobis istud donum fidei et illuminator Spiritus per praedicationem Evangelii, et meritum Christi. Ideo Paulus vocat suam doctrinam

malum adseritur: non video quomodo prohibere possimus, quo minus quisque pro libitu sacras Literas fingat atque refingat. Sunt autem qui huic malo dupliciter posse se occurrere putent. Primum est, quod dicunt, veram lectionem diligenter traditam fuisse in Synagoga, eamque permansisse, donec puncta inventa sunt. Alterum est, quod dicunt, novum Testamentum satis dilucidie scriptum esse, ut non valde multum Ecclesia damni pati possit, etiamsi quis vetus Testamentum aliter, atque convenit, legere velit. Quorum alterum quam falsum sit, alterum vero etiam impium, suo ordine

dicit, sensum carnis Rom. 8 complecti intellectum et voluntatem: et Coll. 3 dicit, imaginem incorruptam complecti intellectum, voluntatem et cor. Sic et Bucerus sensit. Inquit enim: Iam naturam nostram nondum spiritu Dei innovatam, totam carnem esse, et ceu feram indomitam, donec ab hac corruptibili conditione in incorruptibilem prorsus immutata, itaque persanata fuerit, spiritui et legi Dei semper repugnare, eoque malam esse naturaliter. Habet igitur et ipse naturam nostram, seu hanc indomitam feram, non eius accidentia, pro hoste Dei, pugnante cum Deo: et re

sicut etiam ipsum satanam talem, qualis nunc est, servat ac sustentat, cum sit mera ac pura malitia. Neque tamen propterea est aut huius tanti mali aut lapidei cordis primarius autor, sed conservat tantum hanc veteris Adami speciem, aut etiam tolerat ista vasa ignominiae magna patientia, donec aliqua refingat, et reliqua in aeternum ignem abiiciat: qua ratione etiam impium dicitur Deus facere ad diem malam, aut ad tristem poenam. Praeterea possis obiicere, An'non etiam accidentia hominis Deus initio condiderit? An'non etiam haec ipsa accidentia hominis nativa ex parentibus in

Ideo Lutherus recte vertit Denn rationali vocula, et non Darum causam efficientem indicante. Verum de hac voce ac loco in libello de Fide prolixius dictum est. Eadem ratione prava versio Psalmo 1, Non resurgent impii in iudicio, aliquibus negandae resurrectionis ansam praebuit. Sic vox Donec, Luc. 1, Non cognovit virum, donec peperit primogenitum: praebuit occasionem Heluidio disputandi contra Deiparae virginitatem, et asserendi eam plures habuisse filios post Iesum. Sic vocula Ex, quia in Latino Ex crebro materialem causam notat, dat Osiandro occasionem, ut Phil.

rationali vocula, et non Darum causam efficientem indicante. Verum de hac voce ac loco in libello de Fide prolixius dictum est. Eadem ratione prava versio Psalmo 1, Non resurgent impii in iudicio, aliquibus negandae resurrectionis ansam praebuit. Sic vox Donec, Luc. 1, Non cognovit virum, donec peperit primogenitum: praebuit occasionem Heluidio disputandi contra Deiparae virginitatem, et asserendi eam plures habuisse filios post Iesum. Sic vocula Ex, quia in Latino Ex crebro materialem causam notat, dat Osiandro occasionem, ut Phil. 3, iustitiam Ex Deo substantialem

argumentum aut ideam auditori proponamus. Quamobrem et initio pueris breves catecheses proponimus in Ecclesia et scholis, et in Academiis studiosae iuventuti institutiones aut etiam Methodos uberiores. Nec id nunc tantum fit, sed et olim primitiva Ecclesia longo tempore factitavit, donec tandem praevalente desolatrice Antichristi abominatione aut apro syluestri, (ut eum Psalmista vocat) adeo haec ratio institutionis fuit abolita, ut etiam ipsa significatio vocis Catecheseos aut Catechumeni ignoraretur. Nec solum synceri doctores talem docendi rationem secuti sunt, sed et ipsi

Longissime ergo falluntur, qui putant sacras Literas adeo inopem quandam rerum ac sententiarum librum esse, ut nulla prorsus difficultate exhauriri, et in aliud scriptum omnia transfundi queant: cum vere sit thesaurus inexhaustus, habens in singulis suis partibus immensam opulentiam, nunquam, donec hic mundus stat, plene exhauriendum aut pervestigandum. Nec tamen caret Scriptura methodo aut ordine, cum in toto opere, tum et in singulis libris, singulis materiis aut capitibus, vel denique etiam sententiis. Nam ut de aliis eius methodis vitandae prolixitatis gratia nunc non

ac tantum ex hac Scriptura: quid tandem fecisset, aut quomodo sui temporis controversias diremisset primitiva Ecclesia annis iam amplius 300. initio cum nulli scriptores essent, qui vel paulo plenius de plerisque capitibus religionis Christianae disservissent? Nimirum expectandum illis fuisset, donec Thomas ac Scotus nascerentur, qui suis tenebris Ecclesiam illuminarent: aut etiam donec tales illis Romani pontifices exorirentur, qui et caput essent totius Ecclesiae, et errare plane non possent. Quôd si olim optime ac maximê Ecclesia floruit, verumque a falso diiudicare, solius

diremisset primitiva Ecclesia annis iam amplius 300. initio cum nulli scriptores essent, qui vel paulo plenius de plerisque capitibus religionis Christianae disservissent? Nimirum expectandum illis fuisset, donec Thomas ac Scotus nascerentur, qui suis tenebris Ecclesiam illuminarent: aut etiam donec tales illis Romani pontifices exorirentur, qui et caput essent totius Ecclesiae, et errare plane non possent. Quôd si olim optime ac maximê Ecclesia floruit, verumque a falso diiudicare, solius Scripturae lumine potuit: sperandum est, hoc quoque tempore idem in conciliis et alio qui fieri

persequuntur, modo contra, ut res licitas ac a Deo ordinatas concedunt. At contra omnipotens Deus affirmat, suum verbum manere in aeternum, idque de isto ipso scripto verbo in novo Testamento sua voce exponit, inquiens: quod caelum et terra sint citius interitura, quam unum iota aut apex de Lege, donec omnia fiant. 6 Blaterant illi, sensum Scripturae non ex ipsa, sed ex Patribus esse petendum: seu illam ad doctrinam intellectumque Patrum et Conciliorum esse inflectendam. At contra Deus non

haberi solet et debet. Omnino enim statuendum est, Deo nihil impossibile esse quod velit. Quando quidem enim ipse author naturae et creator est, eamque pro suo arbitrio ita creavit: certum est, eum etiam suo arbitrio illam mutare posse: et in eius nutu ac potestate totam naturam consistere donec velit, rursus cum nolit totam collabi. V Principium. Animam hominis divinum quid esse, hoc est (ut nos vocamus) spirituale, longe videlicet a corporalibus et humanis rebus ac creaturis diversum, sana ratio sentit, ut et Cic. in prima Tusc. erudite

itinere diei hinc, et Quasi itinere diei illinc 255 9. Quicunque fuerit immundus super anima 205 11. Num oves et boves mactabuntur eis, etc. 186 19. Accipient ad te vitulam rufam 228 23. Moriar morte iustorum 163 Non accubabit, donec bibat sanguinem hostium 202 24. Certe expelletur Cain, usquequo Assur, etc. 158. 159 25. Coepit populus scortari ad filias Moab 228 27. Quemadmodum praecepit Iehova Mose 158. 159 28. Holocaustum iuge quod factum est, etc.

obliti sunt operum eius 160 Omnem escam abominata est anima eorum 218 107. Ascendunt usque ad caelos, etc. 219 109. Pro dilectione mea oderunt me. 214 110. Dixit Dominus Domino meo, Sede ad dextram meam 199 Sede a dextris meis, donec, etc. 170 Ex utero ante luciferum genui te 86 Tu es sacerdos in aeternum, etc. 46 Ex utero ab aurora tibi ros iuventutis meae 19. 20 111. Confessio et magnificentia est opus eius 207 112. Dispersit et dedit

venit tibi iustus 223 10. Et roborabo eos in Iehova 159 ¶ Malachiae 1. Iacob dilexi, Esau odio habui 211 etc. 2. Et in uxorem adolescentiae tuae non praevaricetur 159 ¶ Matt. 1. Nomen eius erit Iesus 222 Non cognovit eam, donec, etc. 210 Deprehensa est habere in utero e Spiritu sancto 160 Ioseph autem maritus eius iustus existens, etc. 161 Ioseph fili David, ne metuas adiungere tibi Mariam uxorem tuam, etc. 361 2. Percontatus est, ubi

mercedem habetis 187 Cum vidisset autem turbam, ascendit in montem, etc. 277 Si quis percusserit te in maxillam tuam, etc. 219 Quisquis te angariaverit, etc. 239 Beati pauperes spiritu 170 Amen dico vobis, donec praetereat caelum et terra, iota unum aut apex non praeterierit, etc. 365 Qui occiderit hominem, reus erit iudicio 271 Sit sermo vester nae nae, et non non 195 Non exibis illinc donec per salveris extremum quadrantem 202 Qui unum ex hisce minimis

239 Beati pauperes spiritu 170 Amen dico vobis, donec praetereat caelum et terra, iota unum aut apex non praeterierit, etc. 365 Qui occiderit hominem, reus erit iudicio 271 Sit sermo vester nae nae, et non non 195 Non exibis illinc donec per salveris extremum quadrantem 202 Qui unum ex hisce minimis praeceptis violaverit 171 Vos estis sal terrae 201 6. Remitte nobis debita, sicut et nos remittimus 203 Ne nos inducas in tentationem 221 Lucerna corporis est oculus,

Hoc fac, et vives 238 Quid ergo Moyses mandavit dare libellum repudii, etc. 21 23. Ecce relinquitur vobis domus deserta 188 In cathedra Mosis sedent scribae et Pharisaei: omnia ergo, etc. 226 Nequaquam me videbitis amplius, donec dicatis: Benedictus, etc. 227 Pharisaee caece, purga prius id quod est intra poculum 171 Progenies viperarum, quomodo effugere possetis damnationem gehennae 213 Scribae et pharisaei, qui sederunt super cathedram Mosi, omnia quae dicunt vobis,

sacculum, etc. 221 Quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi qui incidit in latrones 189 11. Beati qui audiunt verbum Dei et custodiunt illud 185 12. Nolite quaerere quid edatis aut bibatis 220 13. Amen dico vobis, von videbitis me, donec dicatis, etc. 189 14. Cum facis prandium, noli vocare fratres tuos, etc. 219 Nolite invitare eos qui vos, etc. 189 Si quis venit ad me, et non odit patrem suum 186 16. Aut enim alterum odio habebit, et alterum

¶ 1. Petri 2. Haec est gratia apud Deum. 187 4. Evangelium praedicatum est mortuis 188 Reddent rationem iusto iudici 194 5. Adversarius vester diabolus circuit tanquam leo rugiens, quaerens quem devoret 271 ¶ 2. Petri 1. Iustum esse arbitror, donec sum in hoc tabernaculo 168 Satagite, ut per bona opera certam faciatis vocationem et electionem vestram 133 2. Quibus caligo tenebrarum in aeternum servata est 258. 259 ¶ 1. Ioan. 1. et 5. Quod si quis neget se esse peccatorem, etc. 165

oriantur 321 dominae quales in non renatis regnent 376 Dominici de Soto epistolae ad Romanos explicatio qualis 439 Dominus quatenus spes nostra 186. 187 Domini viae planae 5 domus, pro familia 194 donec, in literis S. dupliciter intelligi 111. voculae significatio 85 dubitatio 177. ubi est, ibi scientia noxia 437
E Ebalmons 332 ab Ebrietate varias metaphoras sumi 335 Ecclesia an supra Scripturam

praedicabilium solere laudare 102. quomodo Curtisani Romani tractent 431. sibimet constare 395 in Literis S. ambiguitas et repugnantia quae videtur, unde tollenda 97. cur multis et variis similitudinibus eadem res insinuetur 105. de Deo traditorum divisio 96. donec et usque dupliciter intelligi 111. duplex significandi modus traditus per similitudines 99. duplicem de iisdem rebus scientiam suo quodammodo contineri 10. 11. feliciter versari, quid 62. 63 in Literis S. frequenter omnes pro multis, et multi pro omnibus positum

ingressa viam, fallax quae limine primo
32  Ducit in iniquos hortos nemorosaque prata,
33  Dum stupet et varios studio legit aemula flores,
34  Fallitur, heu, caeca dulcedine, donec eunti
35  Paulatim subsidit humus: mentitus et ille 35
36  Veris honos furvis hyemis subtexitur alis.
37  Heu, quid agat? Pavet illa novis exterrita monstris

173  Non pius e summa praeceps datus arce sacerdos?
174  Atque alii? Verum vitalem abrumpere cursum
175  Non homini licitum, nec miles deserit arcem 175
176  Commissam, donec dux imperet et mea nondum
177  Digna satis tanto videantur facta triumpho.
178  Ergo senex patriam repetes inglorius urbem?
179  Haec animo concepta fides? Is pectoris

praelati nostri fuit, dominus generalis cum uno vaivoda misit ut, si necesse foret, bombardas explodere habeant hominem peritum. Miramur quod conductis centum peditibus nihil decreverint dari, aut potius, quod illis nihil pecuniarum miserint. Hodie placidis verbis retinebo eos et forsan cras, donec saltem centum florenos isthinc habeamus quibus subarentur, quamdiu plus pecuniae mitterentur. Tertius hodie agitur dies ex quo laboribus manum applicuimus atque in diversis locis diversa facimus, partim targiok, vulgo dotam, erigimus,

ultionum dominus nisi coelesti suo consilio animos uirorumque repleverit, actum erit. Hortatus sum generalem cum lachrimis ne pateretur tantas frustra fieri expensas, tantum commeatum, tantas direptiones, neve dimittat exercitum sine conflictu. Suasi ut ille castra sua tamdiu teneat donec reliqui rem peregerint, qui nisi facere velit, me pontem soluturum custodiasque in castrum locaturum. Petii propter Deum ne se et suos gravis armaturae hoc facto perderem; conavi efficere apud suos, ut tandem, si vel tempus faverit, sese uni consilio accomodent. Magnam bombardam

expectandum, quam mox hosti dare animum ad maiora patranda, imo ut subsequantur solutos milites? Maior pars laudavit consilium, alii, quos metus bellandi tenet, in varia consilia rapti et scissi tantum decreverunt ut expectentur Stirienses aut Goricienses. Hoc decreto residuum bonomm vastabitur donec hinc discesserint confusi. Perscribi certe non possunt quae aguntur et qualem afflictionem dominus Deus hoc anno clero Zagrabiensi inposuit. Excubiae nullae sunt in Wryvt: nam Czetin cum suis dispersus hinc inde discurrit neque aliquos ex suis plagis minisve ad excubias tenendas adigere

cum cohorte Czwetkovichiana adulassem, sese acissime ex hospitio in castra receperit. Spolium tamen accepi equum unum et clavam argenteam, quae domino bano tanquam latronum spolia praesentavi. Clavam accepit, equum retinere iussit donec iudicio expertum fuit an rei homicidii forent nec ne. Mitto scriptum domini vicebani. Datum ex Prachno 5. Maii 1592. Reverendarum dominationum vestrarum servus, manu propria.

"Dalmatię laus et mitratę gloria gentis,
2.126  Quid tibi Iadrenses pugnam referemus ob istam?
2.127  Compensare auro et linguis merita alta nequimus
2.128  Alluet undisonus donec nostrum Adria litus.
2.129  Nostra tuos validos celebrabit lingua lacertos
2.130  130 Victricisque erimus memores per secula fundę.
2.131  At quando Indigetes fueris

2.135  135 Cernitur Ętherio descendens orbe columba *
2.136  Quę niveo sedit libantis vertice Divi.
2.137  Tamquam diu mansit donec divina peracta est
2.138  Victima, deinde strepens alis repetivit Olympum.
2.139   Obstupuit tali monstro Colomanus et

Immoranti enim mortali praesto Dii aderunt. Poenae hominum sunt angores. Et malae materiae, germina, utilia sunt, et bona. 265 Spes nutriat te, ignea Angelica in regione. Sed non recipit illius velle, Paterna Mens. Donec non exeat ex oblivione, et verbum loquatur. Memoriam indens Paterni Synthematis puri. His quidem discibile lucis dedit notitiam suscipere. 270 Hos vero, et somnolentos sui fructum dedit roboris. Ne spiritum macules neque profundum

ad pudendum incitabili apparatione taxaret sequenti nocte pedem domum refert firmatis Petrinia, Hrasztovicza et Gora competenti praesidio, nostris vero post suum secessum quinto die castra solventibus non levem dedecoris notam relinquens, suis autem saevere injungens ut intra unius mensis spatium (donec sub Bihegium copias ducat, eamque in potestatem accipiat) totis viribus insuspensi esse velint, Palis in Colapim grandibus actis, tignis conjunctis, trabibusque injectis pontem viriliter sternere curent, neque quicquam sub praetacta paena, quod ad suum reditum usque desiderari debeat,

accipiat) totis viribus insuspensi esse velint, Palis in Colapim grandibus actis, tignis conjunctis, trabibusque injectis pontem viriliter sternere curent, neque quicquam sub praetacta paena, quod ad suum reditum usque desiderari debeat, praetermittant, Julii 16. sicuti nulla mora est habita, donec pons nostris secundo in castra infeliciter coactis, ac turpiter spectantibus rite perficeretur, de cujus perfectione dum ociissime certior in Krupa redderetur, tota qua potuit celeritate somno ciboque parcens advolat; nihil magis cupiens, quam ut transito ponte Banum cum suis exiguis copiis

tormentaque nocturno tempore subducenda, magno cum silentio duabus noctibus cum intermedio die exigere tentat. Verumtamen Dei optimi maximi ope, hostis dolo excubatorum Castri vigilantia cognito Prafectisque patefacto, quorum consilio tantisper dilatum, et connixum, donec militum animi cognoscerentur ac constantia firmarentur, qua firmata, ac prima luce noctis secundae ad invadendum hostem clam instituta, et edicta, adeo ferventi animo a paucis militibus ingenti clamore edito (is enim in inopinantem excitatus plurimum rem hostis confundit) invasi ut in ipso

morte soluta, item Turcae cujusdam, qui Apardi Begi intimus fuerat adaquatio, missus enim fuerat nomine stulti, ut castrum scrutaretur simul et militum castri numerum cognosceret, literarum quoque scriptiones territamentis, et comminationibus plenae, quae omnia cum aliis privatis actibus studio omittuntur, 29. July. sufficereque rem gestam vere perscribere. Soluta itaque obsidione facit potestatem suis ut et se et equos aliquantisper quieti donent, spolia partiantur, donec Turropolensis populationis tempus commodum indiceret.

diffugerant. Nostri cum frustra petita expectarent subsidia et neque etiam ulterius tantae hostium vi et potentiae resistere possent, sexto oppugnationis die colloqui se cum hoste velle dicunt. Facta potestate petunt inducias deliberandi num castrum illi tradere debeant ut vel sic tempus extrahant donec et ea, quae ad ulteriorem defensionem necessaria fore videbantur, appararent et a nostris fortassis aliqua submitterentur auxilia. Turca tamquam victor eo magis nostris insultare, nunc minis, nunc speciosis promissis ad deditionem sollicitare Hraztovicensem Agham pro obside obtrudere donec a

donec et ea, quae ad ulteriorem defensionem necessaria fore videbantur, appararent et a nostris fortassis aliqua submitterentur auxilia. Turca tamquam victor eo magis nostris insultare, nunc minis, nunc speciosis promissis ad deditionem sollicitare Hraztovicensem Agham pro obside obtrudere donec a Beghlerbegho et Passa fidei faciendae causa literae adferrentur, tum errare nostros dicit si tantae imperatoris Turcarum potentiae posse resistere putarent, aut si quidquam ab his praesidii sperarent, qui suis rebus diffidant, sese tamen scire hoc, quod copiae nostrae perfugissent, ac ad

Ambiguum, bello praestet, an illa toga.
1.11.33  Interdicta Venus si legibus occupat urbem,
1.11.34  Venit summa dies, stabit et illa parum.
1.11.35  Ebrius est si quis, donec deferveat uva,
1.11.36  Dormiat, ut iuris fiat et ipse sui.
1.11.37  Strenuus occidit saevum Nassica Tyrannum.
1.11.38  Ignavus idem, cur? pepercit liberis.

Post illud Modus adest Modus.
8.1  Qualis agens navim nocturna Tiphys in unda.
8.2  Cum mare turbatum est, emicat igne polus.
8.3  Ille senex, pelago donec se effundat aperto
8.4  Orta dies, oculos fixus in astra tenet.
8.5  Nec prius optatae demittit fessa quieti
8.6  Corpora, quam fida stet statione ratis.

9.2.5  Nos damus insignem tantum brevitate libellum.
9.2.6  Ni pudor impediat dicere, magna damus.
9.2.7  Nam nisi suscepti fallit dulcedo laboris,
9.2.8  Donec erunt vatum carmina, vivet opus.
9.2.9  Vivet opus, longumque decus sibi quaeret in aevum
9.2.10  Aurius, et facti conscia Fama volet.
9.2.11  Forsan et illius dicar non ultima

11.27.15.10  Et locus hic dicat plus pietatis habet.
11.27.15.11  Adsit et interpres Divum Cumaea Sibylla,
11.27.15.12  Plena Deo vates ore futura canat.
11.27.15.13  Donec Monda maris vicini excurret in undas,
11.27.15.14  Stabit Ioannis nobile Regis opus. LIBER

miles honoribus.
15.2.33  O mansura regentibus
15.2.34  Divis chare senex, nunc hilares ioci,
15.2.35  Nunc dulces epulae iuvent.
15.2.36  Donec fata sinunt, nec Lachesis manu
15.2.37  Urget letiferam colum.
15.2.38  Te splendens ebore, et marmore, et aur
15.2.39  Tectis Cyriaci domus

ut in re
15.10.18  plaerumque contingit gravi,
15.10.19  Qui rerum pondus, qui tanta negotia solus
15.10.20  Obire possit integre
15.10.21  Donec Amalthaea iuvenis de gente coactis
15.10.22  Gratum eloquutus patribus
15.10.23  Consilium; iam vos, iam vos ego libero, ab ista
15.10.24  Cura, inquit, et

Turcarum regis Epitaphium
16.2.14.1  Pannoniae Sylvae, nec dum bene nota Segetti
16.2.14.2  Flumina, vos moriens Thrax Solymanus habet.
16.2.14.3  Donec erunt reges, et pax, et bella per orbem,
16.2.14.4  Illius in niveis fama vehetur equis. Saudi pueri e regiis cubiculariis

Rector.
16.2.28.1  Cervius hic situs est. quis Cervius? ille Rhacusae
16.2.28.2  Qui moriens leges, et pia iura dabat.
16.2.28.3  Donec in Illyricas deverget Sergius undas,
16.2.28.4  Stabit summa viri gloria, et omnis honos. Symonis Aurii Michaelis

tumulum properate seni, vos addite carmen,
16.2.44.8  Quod legat adsidue candida posteritas.
16.2.44.9  Maure tuum nomen venturum crescet in aevum,
16.2.44.10  Donec erunt clarae moenia Rhagusiae. Lini adolescentis Rhacusani Epitaphium
16.2.45.1  Quisquis et ingenio

16.3.9  Aurea templa nitent Regis monumenta Britanni,
16.3.10  Quo nullum maius Dalmata vidit opus,
16.3.11  Sylvicolae Fauni, quaeque his habitastis in antris,
16.3.12  Donec prisca dabant tempora, Hamadryades:
16.3.13  Et vos caeruleae Nereides, hispida suetae
16.3.14  Cingere nativis pectora coraliis.
16.3.15  Dicite,

grauitati H, erit igitur corporis A, grauitas E, et reliqui corporis BC, grauitas FG. Rursus quoniam corpora B, D, sunt magnitudine aequalia, erunt aeque grauia, sumatur grauitati H, aequalis grauitas F, erit igitur corporis B, grauitas F, et reliqui corporis C, grauitas G, et sic fiat, donec perueniatur ad ultimam partem corporis ABC, aequalem ipsi D, sit ea ultima pars C, quoniam igitur corpus C, aequatur magnitudine ipsi D, aequabitur, et grauitate, quare grauitas G, aequalis erit grauitati H, sequitur igitur quot partes sunt in corpore ABC, aequales ipsi D, tot esse partes in

habeat: et caet. quod demonstrare oportebat.

1. et . huius THEOREMA V. PROPOS. V. Solida corpora liquido grauiora demissa in liquidum ferentur deorum, donec descendant, et erunt in liquido tanto leuiora, quanta est grauitas liquidi magnitudinem habentis solido corpori aequalem. HOC autem demonstratum est ab Archimede propos.7. primi libri de ijs, quae vehuntur in aqua.

75  Nati et natorum qui uel nascentur ab illis
76  Id faciant omni tempore, summe Deus.
77  Vnus donec erit pastor tenerumque et ouile,
78  Decantent lęti carmina dulce tibi.
79  Interea laudanda uale, uale, et ipsa canentem

Imperatori Matthiae sicut Maiestate, ita aeterna memoria Augusto, dignam plane tanti principis sapientia causam dederunt, ut te nihil eiusmodi cogitantem, et cum significatum tibi fuisset, eousque reluctantem, donec a Supremo totius Christiani orbis Pastore, Paulo huius nominis Quinto Pontifice maximo, cui et iam pridem sacrosancte devoveras, et debitam deserebas religiosam obedientiam, obsequi

ita vicissim, neque aliis contra eosdem procedere permittitur; ex eoque nullae actiones in eos cadere, vel contra eos fieri interim possunt: sed illis, Iure Postliminii; his autem fictitio quodam Iure suspensivo, et pendenti, donec vel eliberentur, vel Iuris ordine convincantur, ex benignitate naturae succurri solet, quae ex se aliis compati et indulgere consuevit; iuxta illud Terentianum, in Heautont. Act. 1. Scena 1. Omnes homines

duo contradictoria, nunquam simul vera esse possunt; ut tradunt Logici. Nihilominus tamen, quia usus et consuetudo, (Mater Iuris nostri) talem legem nobis pepererunt, ipsa iam utendum est; donec fortassis aliquando, futuris successivis temporibus, Religio legum moderatrix, aliud quid salubrius superinde ordinaverit, quod iam ab olim ardenti exoptatur desiderio.

huiusmodi re, provenire solet; nisi a Maioribus nostris, accepta hac diu iam, ac a primordio quidem Liberi regiminis nostri, usurpata consuetudine, et nos quoque uti mallemus; donec vel omnino huiusmodi aliena oderimus iuramenta, vel in melius, quod optandum est, emendaverimus. QUAESTIO UNDECIMA. Quid de Informatione, quam

fidelis eius custodia ipsi demandatur; unde non licet illud mutare, vel in aliquem usum suum convertere, aut simpliciter usum ex eo sibi facere. Pignus vero dici solet, quod traditur Creditori, in securitatem rei creditae, donec quod debetur, sit exsolutum. Et huius usus redundat aliquando in creditorem, adeo maximus, ut etiam conscientiam non parum laedat. 1. tit. 80.

et de furtis lege Atinia Iustin. lib. 2. tit. 6. §. furtivae, praedoniis, et rapinis intelligendum est, infra quaest. 30. IV. Capitali sententia convictus, in Iudicio, contra neminem agere potest, donec absolutionem promeruerit, et libere semper contra personam eius excipi potest. Si tamen casu aliquo aliquis (I) tali sententiato respondere voluerit, hoc quidem stabit in eius arbitrio. Et si talis sententiatus

per Iudicem ad id praefigendo, communi duntaxat aestimatione, rediment. Nam si talem terminum transcenderint, hoc est redimere omiserint, talis portio in rem adiudicatam transibit, et apud Iudicem, adversamque partem manebit, donec convicto, de Gratia Regia provisum fuerit, sine qua ipse propria virtute id facere nequaquam poterit. Imo vero filii, vel fratres non fuerint, etiam vicini et commetanei huiusmodi portionem redimere poterunt. 2.

existentium, committi solet, et viginti quinque marcis, hoc est, centum similiter florenis compensatur, neque de sede Iudiciaria, in Curia, Suae Maiestatis Regia, huiusmodi violator sedis exmittitur, donec de onere convictionis satisfaciat. Vide supra quaest. 10. cap. 1. ad finem. Neque vero onus hoc, uti multi putavere, viginti quinque florenis, hoc est singula marca, singulo

1. Vlad. art. 91. et art. 2. anni 1608. ignobiles autem ubique capi possunt. Ibidem. Postremo Dicatores, solutionem recusantes, ad Cameram citati, in personis tamdiu detineri possunt, donec satisfactionem impenderint, art. 15. anno 1601. Item aufugientes ex castris art. 31. anni 1598. et art. 14. anni 1601.

supra quoque dictum est. quaest. 7. cap. 5. Postremo, ubi homicidae sententia condemnati fuerint, et Novo iudicio, vel Appellatione uti voluerint, id quidem ipsis licebit, sed ita tamen, ut interea, donec Novum iudicium, vel Appellatio, ultima decisione finita fuerint, in vinculis teneantur, art. 41. anni 1563. Praeter quae praemissa, nulla Iuridica refugia, ipsis admittuntur, et proprie semper fiunt in

quaest. 21. cap. 9. Alioquin transgressor poenam centum aureorum incurrit de facto 6. Matth. art. 65. et 67. Item 1. Vlad. art. 42. et donec eosdem exsolvat, in Turrim mancam intruditur. Ibidem. QUAESTIO VIGESIMA SECUNDA. Sed tamen

redemptionem Citatoriarum, ac Valvalium, regreditur ad petitionem parium omnium. Quinto, si necdum comparuerit (I) decernuntur contra ipsum, literae monitoriae, iterum valvis templi affigendae, et neque hic loquitur, donec deponat birsagium, redemptionemque Citatoriarum, Valvalium, et Monitoriarum. Sextus, et si necdum comparet, excommunicatur, et decernuntur contra ipsum,

colens,
Tam de mole rudi, processum condidit, et quo
Institui possit ordine quisque, docet.
Unde in perpetuum nomen, laudesque manebunt
Illius, et famam saecla futura canent.
Donec in Hungaricas procurrent flumina ripas,
Flumina quae claris nobilitantur aquis. NICOLAUS SZILAGY S.R.M.C.H. Perceptoratus Vice-gerens, debitae observantiae, et studii causa subscripsit.

(qui, si mihi scriptum, prout condixerant, transmisissent, in causa Missalis et Breuiarii iam pridem aliquod responsum habuissem pro optato et postulatione nostra) atque proinde, si Reuerendissima Dominatio Uestra resistere non poterit, ad meum aduentum usque, qui infallibiliter esse non poterit donec ad minus suam confirmationem habuero, faciat et liberet se in nomine Domini, prout uidebitur et expediens iudicabit. Ego enim scindere meipsum non ualeo, neque possum supra et contra posse. Hoc tamen ualde mihi gratum esset, si ad meum usque aduentum collatio, quae mihi facta

articulo, quorum unus erit Dominus Matkowych, pro alio uel ego ipse deponam, uel aliquem inueniam bene instructum. Hoc in termino negotium expeditionis manet. Pecunia transmissa est et Dominus Sabbatinus dixit se habuisse chirographum siue mandatum de accipienda. Haec an sufficiens erit, nescio, donec uideamus ultimatam resolutionem uel factae gratiae, uel negatae. De meo similiter Ualachorum nihil conclusum determinate, sed in examine res manet. Samandriesis easdem difficultates patitur, quas caeteri titulares. Praetendit namque Pontifex Regiam Maiestatem non habere ius

hucusque detinueram eaque spe, ut si non me regredientem comitaretur, saltem Bullas confirmationis Dominationis Uestrae Reuerendissimae deferret. Neutrum fieri potuit, cum negotium Confirmationis per uiam secretam haberi non possit, et ordinaria nollem primus fieri, meum autem negotium suspensum, donec Dominationis Uestrae Reuerendissimae confirmationis Bullae expediantur. Accedit etiam illud, quod, ubi negotio uestro absoluto meum iniuero, non potero facere per medium Congregationis de Propaganda fide, sicuti iam decreuerunt, sed per Congregationem Consistorialem; atque ita sumptus triplo

die Lunae proximo praeterito, qui fuit 24. dies praesentis mensis Martii, Dominationis Uestrae Reuerendissimae negotium Confirmationis fuisse ultimatum. Non quidem per uiam secretam, sed neque per ordinariam. Tandiu laboraui, donec sine Aliorum Ungariae Praesulum et sine Successorum praeiudicio, quod iuste postulauimus, obtinerem. Sacro Collegio centum Ungaricos aureos et non plures numeraui, licet ii mussitarent et omnino triginta plures postularent. Ego obstinato et pertinaci animo egi, neque ad maiorem summam

Postquam Propositio facta fuit, uix octo dierum spatio praeterito mortuus est Dominus Cerri, cuius officii erat Decreta, Cedulas et Contracedularum signationes Sacri Collegii in similibus expeditionibus dare; eius Mors itaque protraxit Decreti Propositionis exemplar duabus hebdomadis, donec alius eius loco successit. Interea Dominus Matkouich obtenta, aegre admodum, facultate, discessit ad Dominationem Uestram Reuerendissimam properaturus. Detinebit se tribus uel quatuor diebus Bononiae; et si interea Bullas obtinere potuero, ad eundem transferendas

eiusdem exceptionem committere. Sequenti hebdomada spero me easdem infallibiliter habiturum, quoniam sic Datario Eminentissimus Barberinus hesterna die me praesente iussit. Dominatio Uestra Reuerendissima differat celebrationem Synodi ad aliud tempus donec Bulla uenerit propter particulam qua solent poni in ipsis de celebratione Synodorum. Quod Romae moram traham, non est ut aliud dicam, praeter id quod uerum est. Obedientia facit. Religiosus ego illius ordinis, qui speciali modo pedibus Sacrosanctae Romanae Ecclesiae subiacet.

Horrendum, geminas pestes uocat, altera quarum
4.740  Infelicem hominem laxatis liuida uenis
4.741  Debilitat, purumque auido bibit ore cruorem,
4.742  Epotam donec rapiat cum sanguine uitam;
4.743  Altera caelatis uiolentior ignibus urit
4.744  745 Viscera, et aegrotos passim diffusa per artus
4.745  Caede furit grauiore latens. Has talibus

nulla vehemens suspicio aut violenta praesumptio cum caeteris adminiculis indiciisque manifestis factum praetensum concomitantibus haberi non potest, nullo modo in tali casu nemo in causam attrahi, multo minus malum de aliquo praesumi possit, cum is, qui bonus est, semper pro bono haberi debet, donec ipsi contrarium probetur. Et ratio est, quia incongruum equitati contineri videretur, ut aliquis de quo nunquam aliqua mala fama extitit ad delacionem unius inimicae personae, tali modo affigi et vexari debeat; nam si id permitterentur, nemo mortalium, etiam innocentissimus a

alii, quibus abstersa a Provinciae nostrae nomine hac tam foeda macula opus erat, summa ope contendimus ne Мarinus Statilius codicis possessor in suo proposito hujus scripti occulte habendi perseveraret, sed Romae conspici et judicari pateretur: donec summorum virorum interventus Antonii Priuli Dalmatiaae Praesidis, et Antonii Grimani Veneti apud Vrbem Legati confecta res est. eoque facultas summa fuit codicis per otium legendi, et pertractandi; agnitaque est ab amicis meiis in hoc codice cum Amstelodamensi, quem

tunc 79 secura a patre, nec mater a filio, nec ibi distinctio sanguinis aut personarum, sed bestiarum instar promiscue veneri indulgent. Et quod plus est, alii dum post haustus ac saltus calefacti ad pugnam se se excitant, se invicem mactant, sagittis vulnerant, fustibus manibus irrunt, donec lamentabili casu aliquorumque ruina spiritus concitati remittant ac fatigati procumbant. Post vetulae se se invicem per crines arripientes in gyrum saltitant suosque filios aut consanguineos vulneratos aut emortuos deflent. Sic festa finem sortiuntur, nec ullus inde dolor aut emendatio

nos in lusu priramidum) ex quavis parte sex aut 5 sibi invicem projiciunt, nudi 89 solo faemore tecti et super illud corneo 90 vaccino tecti, excipiunt pedibus manibusque terrae acclines, exceptam faemore librant, pilam suscipiunt 91 ac rursus alteri parti objiciunt, donec aliqua pars erret. Si femore accipere non possunt humeris saltitantem excipiunt, si autem alteram partem corporis praeter faemora aut humeros pila tangit, perdunt, et sic luditur, usque dum ad certum numerum perveniant. Iucundum videre est, qua se agilitate ibidem exerceant, nec tota die

perveniant. Iucundum videre est, qua se agilitate ibidem exerceant, nec tota die fatigantur, et si quandoque nimium calefiunt etiam sudore madentes, aquam frequenter hauriunt. Exercent se 92 etiam in capiendis cuniculis, quem, si vident a longe, equites peditesve tam diu insequuntur, donec praedam assequantur. Et hic quasi eorum optimus cibus; comedunt praeterea mures, glires, serpentes, lacertas magnas, quibus nunc pauperiores aliqui vescuntur, prius ordinarie omnes his vescebantur. Ideo et campos omnes exurunt, ut glires capere possint eosque comedere. Si in similibus se non

calefaciendum. Pluvio tempore saltant, equitant, currunt, nec acqua humorve illis nocet. Ordinarie, dum unus alteri obviat, subsistit atque sibi colloquuntur, unus loquitur, alter assentiendo repetit sermonis substantiam et comprobat. Dum quis ad domum alterius mittitur, ante tugurium expectat, donec alter avocat, nec facile intrabit, nisi invitetur. Nullus alterum reprehendet aut acrius increpabit, sed simplici sermone eidem dicet 110 , quae desiderat nomine patris aut suo. Difficultates et penuriam cibi sustinere non valent, sed deficiente illo cito infirmantur et etiam

olim horridus ensis
101  Attremit, et multo languent moerore sagittae.
102  I modo, Luna ferox, facis indignata prioris
103  haud tibi grande jubar, primo conator ab Ortu
104  Amplificasse magis, donec totum impleat Orbem,
105  Corniger ille nitor longum tua damna nocenti
106  Luce rubet, carisque Getis incommoda pugnae
107  Portendisse stupet, gelidoque Gradivus ab Haemo
108  Horret in excidium te bella

scribenda tibi praeconia vates.
1.357  Quis mihi det primos repetam iam grandior ortus!
1.358  Maternos cuperem laetus producere menses;
1.359  Donec tale meis felix nanciscerer infans,
1.360  Illecebris nunquam vacuum, natalibus astrum.
1.361   16 Sed quia sunt inopes mentis, nec tristia vitae

1.746  Detrectant, quales atheos saepe educat aula,
1.747  Illis, verborum fucis non credere, labes
1.748  Est fidei: turgent ambiti melle favoris
1.749  Aularum vespae, donec tumor improbus illis
1.750  Viscera disrumpat: nec quod semel aula spopondit
1.751  Desperare valent, ut nil a Numine sperent.
1.752   29 Ut veri

3.28  Succubuisse puta; sed vivas obice formas,
3.29  Quas vel Mundus amat, vel queis piceata voluptas
3.30  Illaqueat: si respuerit, constantius urge,
3.31  Illusum donec feriant tua spicula pectus
3.32  Prostratusque solo damnet nova coepta Thiene.
3.33   2 Nec mora; Tisyphone senis accessura Charontis

3.288  Non patiar; sed calcantem mea iussa Thienem,
3.289  Saevior ulciscar, quasque irritata reservo
3.290  Subiciam flammas; certum est, irata quod armat
3.291  Tisyphone telum: donec meus occidat hostis.
3.292  Dirum omne experiar: nativas iuro per umbras,
3.293  Per styga, per Ditem, nec aquas Acherontis adorem.
3.294  Iam piceam, stygiis illi occurrentibus

tulit; septique ista caligine Phaebi
4.908  Splendor, acervatis traxit praecordia votis.
4.909  Nectaris istius constans dulcedine, mentis
4.910  Fervebat pietas, coelestibus ebria donec
4.911  Deliciis, toto mersam se fonte videret.
4.912   33 Cum Caietanus panis speciebus arnictum
4.913  Intense coleret Solem; suus impiger

6.825  Librari suus optat amor, carnisque solutam
6.826  Mole, Deo plenam superis adiungere mentem
6.827  Non aliter, siccam quem rodens flamma cupressum
6.828  Inequieta furit, donec virtute caloris
6.829  Consumpta trabe, nativae ad fastigia Sphaerae
6.830  Avolet, ingrato per vim comes addita ligno.
6.831  Non lethi virus, non horrida Caietanus

2.328  Humanae censent spoliandum munere formae,
2.329  Mutandumque lupo, rabidae vel imagine tigris.
2.330  15. Nutat in oppositas anceps sententia partes:
2.331  Astraeae donec fandi locus. Aequa, sorores,
2.332  Illa refert, sceleri decrêstis fata: nec vllum
2.333  Supplicij tam triste genus, quin perfidus Hostis
2.334  Iure ferat. Sedenim, veluti contraria morbo
2.335  Quae

chaos, atque imis latitare sub vmbris
2.418  Semîanimem cernit defectâ mente Timorem.
2.419  Tum Nemesis mandata refert, animosque trementi
2.420  Adîjcit. Ille, diu cunctatus, colligeret se
2.421  Donec, et exhausto redijsset spiritus ori,
2.422  Plurima causari primò: iam longa viarum,
2.423  Iam dubios casus, fluxasque obtendere vires:
2.424  Caelicolûm tandem imperijs vrgentibus actus,

latumve erepserit vnguem)
2.427  Progreditur: vel sic tamen omnia circumspectans,
2.428  Anxius, attonito similis, minimumque crepantis
2.429  Ad folij tremebunda inhibens vestigia murmur:
2.430  Concubiâ donec visae iam nocte Mycenae,
2.431  Quaesitasque tenent sopiti Andremonis aedes.
2.432  19. Nec mora, laxatos impactae verbere virgae
2.433  Quin subeant aditus. Sedenim, stridentia torquens

occupat imum
4.442  Democritus. Frustra est labijs infigere dentes,
4.443  Frustra animae effugia et laxos operire meatus.
4.444  Quò magis aduersum pugno; hòc inuisa laborat
4.445  Acrior emouisse repagula: donec ab ipso
4.446  Obice luctatuque immensùm viribus auctis,
4.447  Nec iam se capiens (ceu longà coercitus amnis,
4.448  Si liquidum tandem per claustra negantia rupit
4.449  Eluctatus iter) conuulsis

quibus vrgendis vis improba coeptis
4.1167  Abstinet? Hinc Phelgraeae acies, consertaque tellus
4.1168  Syderibus, montes aggesti desuper altis
4.1169  Montibus, et pauidae vasta ad conamina nubes.
4.1170  Donec ab immani reiecta potentiùs auso,
4.1171  Cumque suis, frustra emensum per Inane, voluta
4.1172  Molibus horrendum in praeceps, îjsdemque sepulta
4.1173  Et caelo meritas pubes temeraria poenas,

4.1479  Quo sine tam nullum mihi fas sperare quietem;
4.1480  Mota suis nullum quàm sedibus ossa leuamen
4.1481  Accipiunt, tactusque chalybs Magnefide gemmâ
4.1482  Stare negat, sydus donec tueatur amicum.
4.1483  Caelum vota petunt: caelo suspirat in vno
4.1484  Anxius aeger amor. Nescit, mihi credite, nescit
4.1485  Quid Superûm domus alma, procul felicibus oris
4.1486  Plena sibi speranda

nec requies. Tremit illisu resono mons:
5.47  Dant arbusta locum: attoniti de colle propinquo
5.48  Pastores, iniantque greges, quibus irruat anceps
5.49  Exitium syluis, Dryadum quae tecta refringat.
5.50  Donec, cum nemorum strage, immanique tumultu,
5.51  Finitimae vallis gremium delatus in imum
5.52  Arua cauat lapsu, socijsque, suisque ruinis
5.53  Latè operit. Densus circùm vndique puluis in auras

5.721  Acciderit; turbari animo offendique necesse est.
5.722  Ad rigidos igitur mens obduranda labores,
5.723  Non nihil et duri in vitâ quandoque ferendum
5.724  Sponte homini: callum donec patienia sensim
5.725  Ducat, et hac vires priuatâ gymnade contra
5.726  Externos paret assultus, inopinaque fata.
31  31. Quod superest, turbis hominum, rebusque gerendis

graue quaesitam dimittere. Nam quem
5.1321  Inuenias, semel insigni qui nomine parto,
5.1322  Non vtraque manu proprium retinere, secundas
5.1323  Non hominum de se spes impleuisse laboret?
5.1324  Liber erat, donec populo secretus. Iniquos
5.1325  Iam subijt fraenos: iam, quod ferat vsque coactâ
5.1326  Fronte, iugum (licuit quondam non sumere: sumptum
5.1327  Haud etiam fas pro libito excussisse) recepit.

per aequa, et iniqua viarum
6.1122  Acceptum pelago properantis reddere censum,
6.1123  Antiqui memores ortùs, ripâque minori
6.1124  Indociles cohiberi, auido perquirimus aestu:
6.1125  Nec modus, optatum donec iam prendere littus,
6.1126  Permistosque tuo contingat in aequore mergi.
6.1127  Est suus, est certè cunctis decor, vndique circùm
6.1128  Spectantur quae fusa tuae miracula dextrae.

decus Italiae tutelaque, Patres.
209  Sed supremum operi nimirum accedere culmen
210  Te sine fata vetant. Velut oppugnata perire 210
211  Pergama non poterant, vincenda in moenia donec
212  Herculeae remearet onus fatale pharetrae;
213  Auspiciis sic, Magne, tuis consurgere nostra
214  Moenia, vel nunquam consurgere, stamine certo

Invisâ quo fronde queas extollere matrem,
Finge animo quodcumque vales et concipe maius
Mente Bonum, suave et pulchrum, quod summa Tonantis
Moliri possit virtus, quod compare semper
Multiplica argumento, donec perspexeris omnem
Consumptam numerorum artem. Proh! Quale venustum,
Dulce, suave bonum, mirumque exurgeret inde!
Quo multo minor iste, meo qui clauditur horto
Est decor et gustus. Virgo tamen omnibus

Infidae mentes, quarum partem hauriat ater
Tartarus, extorrisque polo pars altera terrae
Ima petat: quae nubiferas diffusa per auras
Agmina Tartareae tolerent incendia poenae,
Aetherea donec veniens a sede supremus
Flammivomo cunctos Iudex includat Averno.
Tu, Michaël dilecte, autem poenalia iussa
Exequere, aeternaque polo proscribe ruinâ.
Utque sciant melius quid sint, possintque

imber?
Sed nihil ad lapsum Ditis. Fortasse molarem
Ceu iactam cecidisse polo vis fingere petram?
Idque parum est: caeli empyreo de culmine missus,
Annorum non pauca sinet decurrere lustra,
Donec humum feriat lapis: excidit ille supremis
Sedibus ignivomoque fuit conclusus Averno
Uno oculi nictu, vel si quae lumine moto
Temporis esse potest brevior mensura, ruinae
Illius mensura fuit. Committere

Sara viro fuerat ridens enixa puellum.
Hic thalami quoque tarda sui consorte Rebecca
Germina suspirans, uterum expectare maritae
Debuit agnatae lentosque a coniuge fetus,
Bisgeminos donec populos partu edidit uno
Bisgemina cum prole utero luctante Rebecca.
Horum unus venator erat, ferus indolis Esau,
Alterius mens pura, Deo dilectus Iacob.
Huic Rachelaeis accenso postea taedis,

fratrum,
Tot populos fecit. Sed te modo dicere Iuda
Est animus: debent soboles invicta Leonis
Te fratres laudare tui: fortissime fratrum
Iuda, sceptra tenes, quae vis non auferet ulla,
Donec adorandus caelo, expectantibus illum
Gentibus, adveniat Princeps: femorisque paterni
Regia durabit soboles, divinus ab ista
Donec stirpe Leo, terras voce impleat omnes,
Illustresque orbis Mariae non

Bibliographia locorum inventorum

Pir, Didak (1517 – 1599) [1583], De divo Blasio Rhacusanae reipublicae patrono carmen, versio electronica (, Dubrovnik), 326 versus, verborum 2571, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [didacuspblasio].

Auctores varii (1590) [1590], Epistolae Siscienses, versio electronica (), Verborum 11.224 (pro tem), Ed. Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [aavvsisakepist].

Mladinić, Sebastijan (c. 1561 - c. 1621) [1590], Vita beati Ioannis episcopi Traguriensis, versio electronica (), Verborum 4659, versus 746, Ed. Mladen Ivanišević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - ode; prosa - epistula - praefatio] [word count] [mladinicsvita].

Petrić, Frane (1529-1597) [1591], Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica Latine reddita, versio electronica (, Ferrara), Verborum 7671, Ed. Erna Banić-Pajnić [genre: prosa oratio - tractatus; prosa oratio - versio] [word count] [petricfzoroaster].

Mikac, Nikola (floruit 1573-1604) [1592], Obsidio Sisciensis domini Micatii Anno Domini 1592, versio electronica (), Verborum 948, Ed. Martin Juraj Kovačić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [mikacobsidio].

Stepanić Selnički, Nikola (1553-1602) [1593], Electi episcopi Sirmiensis epistola qua expugnationem Sciscii per Turcas factam describit., versio electronica (, Zagreb), Verborum 697, Ed. Martin Juraj Kovačić [genre: prosa oratio – historia; prosa oratio - relatio; prosa oratio - epistola] [word count] [stepnexpugn].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Getaldić, Marin (1566-1626) [1603], Promotus Archimedes seu De variis corporum generibus gravitate et magnitudine comparatis, versio electronica (), Verborum 19625, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus] [word count] [getaldimpromo].

Pridojević, Ivan (c. 1600) [1604], Ad Nobiles Viros Tragurienses de Tragurii praeclarae Dalmatiae urbis laudibus carmen, versio electronica (), 521 verborum, versus 80, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [pridojevispalat].

Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].

Levaković, Rafael (o. 1597 - o. 1650) [1639], Ad Benedictum Uinkouich episcopum epistulae XI, versio electronica (), Verborum 6550, Ed. Šime Demo [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [levakovrepist].

Palmotić, Junije (1607.-1657.) [1645], Carmina Latina, versio electronica (), 6731 verborum, versus 1094, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [palmoticjcarm].

Anonymus (floruit 1657.) [1657], Actiones duo de maleficis, versio electronica (), Verborum 2758, Ed. Ivan Krstitelj Tkalčić [genre: prosa - acta iuridica] [word count] [nnactiones1657].

Lučić, Ivan (1604-1679) [1668], Epistola ad fratres Blaeu (14. 11. 1668), versio electronica (), Verborum 626, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [luciusiepist].

Rattkay, Ivan (1647–1683) [1683], Relatio Tarahumarum Missionum eiusque Tarahumarae Nationis Terraeque Descriptio, editio electronica (), 9250 verborum, Ed. Ludwig Fladerer [genre: prosa oratio - relatio] [word count] [rattkayitarahum].

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1686], In Budae a Turcarum tyrannide libertatem, versio electronica (), 234 versus, verborum 1555, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica; paratextus poetici] [word count] [matiasevcaramaninbudae].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report