Your search found 1264 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1045-1080:

coloribus delineatam ponere ob oculos, eumque qui sit usus eadem, felicem consequi debuisse finem, multarum rerum ad id facientium apta dilucidaque narratione ostendere. Atque ego quidem, an hoc non multo sit difficilius recte facere, quam primum illud, vehementer dubito. Illic enim, quum mens furore illo poëtico aut potius igne incaluit, plena etiam virium ac nervorum quodammodo oratio ipsa feratur necesse est: heic vero, quum pacatior sit ac tranquillior animus, ut sunt remissiores commiserationis quam iracundiae motus, ne langueat oratio atque concidat, maxima cavendum est

etiam cupio; nec enim deterrima regum
417  Conditio, nec triste viros frenare potenti
418  Justitia. subito partis aggesta renidet
419  Divitiis domus alta, et primo gaudet honore, 420
420  Cui mens aequa deum regni concessit habenas.
421  Verum alii proceres multi juvenesque senesque
422  Sunt Ithaca in diti; regnet, cui candida laudem
423  Fata dabunt, oris postquam discessit Ulysses
424  A

invitus mensa nec laetor opima.
375  An non illa satis, quae jam rapuistis acerbi
376  Multa mihi, parvus fueram dum scilicet infans?
377  Quid morer? An viridi factus nunc grandior aevo,
378  Dum mens certa viget, dumque ira in pectore gliscit,
379  Nequaquam experiar, Pyliam seu vectus ad urbem,
380  Sive hoc in populo, vobis ut fata parentur? 380
381  Ibo equidem, nec erit certe via vana profecto.

raptent?
434  Heic maneas, dilecte, precor. quid ferre labores
435  Hos juvat, ac tumidi tentare pericula ponti?
436  Cui juvenis sic oranti: fide optima, dixit,
437  Non animus, non haec divum sine numine mens est.
438  Quin age, dicturam carae nil esse parenti,
439  Ante undena aderit quam lux duodenave, jura
440  Caelicolas testata, gravi ne percita luctu 440
441  Ipsa sui pulcros corrumpat corporis artus.

viam, tu praecipe ritus
27  Compellandi, inquit, primos: harum inscia rerum
28  Corda gero, teneroque vigens in flore juventae
29  Heu vereor tali coram succedere rege.
30  Cui dea: fide, inquit, primum mens ipsa docebit, 30
31  Quid sit opus facto; praesenti numine divi
32  Deinde dabunt. neque enim credo te in luminis oras
33  Adversis genitum fatis, sine mente deorum.
34  Dixit, et antetulit celeri

134  Facundae similem magis olli munere linguae.
135  Non umquam nobis animi sententia discors,
136  Seu populi in coetus irent, seu fida Pelasgi
137  Optarent responsa eadem prudentia, et una
138  Mens ambobus erat semper, felicibus usa
139  Consiliis argiva phalanx ut vinceret hostes.
140  At Priami postquam populatam incendimus urbem, 140
141  Ingressique rates Phrygia arva reliquimus, acer

connubia matris,
233  Praeterit, atque domi te invito serpere cladem
234  Horrendam. sed fare, fugam num sponte capessis,
235  Anne odia expertus, jactante oracula vulgo?
236  Fors etiam, si quid veri mens augurat, olim
237  Adveniet tantos hominum qui comprimat ausus,
238  Sive fuat solus, sive una Graja juventus
239  Conjurata scelus justis ulciscier armis.
240  Quod te si praesens carum tam Pallas

pisces fallentibus hamo
434  Parte alia, qua quemque fames malesana trahebat,
435  Obtulerat sese manifesta in luce videndam.
436  Atque ea ubi steterat propius, sic ore loquuta est:
437  Quis furor, aut mens dira expertem sensibus urget
438  Omnibus? anne ultro cessas; atque aspera gaudes
439  Ferre mala heic residens? non certa pericula sentis 440
440  Lentus adhuc claususque mari carisque relictus
441  A

554  Aegyptum invectus viridem, donisque peractis
555  Stellifera places divos in sede repostos:
556  Expedient victi cursum, ventosque remittent.
557  Hactenus ille: mihi cecidit, turbataque mens est
558  Continuo, ut ponti jussit per caerula rursum
559  Tendere in Aegyptum, longeque revisere Nilum.560
560  Atque haec subjicio vati: sint ardua quamquam,
561  Perficiam quaecumque jubes; sed tu

mavortius Ajax, 580
580  Quem prius ad Gyras alte surgentia saxa
581  Vexerat irato Neptunus ab aequore servans.
582  Atque illic, quamquam invisus foret ipse Minervae,
583  Vitasset mortem, ni mens labefacta fuisset,
584  Oraque solvisset caelestes impia contra,
585  Invitis jactans dis sese evadere posse
586  Fluctibus e rapidis. jactantem grandia frustra
587  Audiit undarum rector, validaque

quem gurgite vasto
644  Inclusum retinent seu vivum fata deorum,
645  Lumine seu cassum? quamvis moerentia magnus
646  Concutiat tremor ossa, hujus quoque discere nomen,
647  Fortunamque, vicesque, animi mens incita flagrat.
648  Ille sub haec referens: quem poscis, tertius, inquit,
649  Magnanimo est genitus Laërta Ithacensis Ulysses. 650
650  Hunc ego fundentem lacrimas in litore vidi
651  Ogygio, vitreas

voces: lacrimae tantum volvuntur inanes
816  Ex oculis, clausoque haeret vox gutture pressa.
817  Post ubi vis tandem rediit, seseque recepit:
818  Cur abiit mihi natus, ait? quae dira coegit
819  Mens miserum puppes conscendere, queis freta tranant 820
820  Mortales, pelagoque volant pernicibus alis;
821  Nullane ut in terris rapti vel fama supersit?
822  Tales rumpebat questus, quum talia rursus.

Tonantis,
95  Aurataque potens virga, venerandas et aeque
96  Carus ades; quae caussa viae? non ante recessus
97  Visere te memini nostros. age fare, quid optas?
98  Si fas, si potero, mihi jussa capessere mens est:
99  Quin sequere ulterius: ponam digna hospite dona.
100  Haec ubi dicta dedit, suavi dea candida mensam 100
101  Ambrosia implevit, rubrique immiscuit haustus
102  Nectaris: ille bibit gaudens et

jurare ac fallere numen:
202  Clades nulla tibi per me, nil triste paratur.
203  Consilium, quod ego caperem, do scilicet, ipsam
204  Si qua gravis pariter fors rerum et cura teneret
205  Sollicitam. mens aequa mihi est, nec viscera ferro
206  Stant rigido; miseris ultro succurrere novi.
207  Dixerat, ac celeres gressus tulit ante; nec ille
208  Segnius ingrediens divae vestigia servat.
209  Utque cavam

223  Nascenti tulerunt, hausit quum luminis auras
224  Editus enixae foecunda matris ab alvo.
225  Quod si quis divum caelo delapsus ab alto
226  Adstitit, exitium nobis mutata deorum
227  Mens aliquod laevum portendit. namque solebant
228  Antea se claro manifesti numine semper
229  Objicere, instratisque una cosidere mensis,
230  Thuricremas donis quoties incendimus aras. 230
231  Quin et

e pectore curam)
238  Laudis amor, similem mortalibus omnia dicas,
239  Quos subiisse graves nosti mage cumque labores,
240  Omnibus exhaustos et casibus. addere fando 240
241  Multa queam, divum si quae mens laeva ferenda
242  Obtulit heu misero, liceat proferre sub auras.
243  Sed tempus non ista petit: nunc munere caenae
244  Moerentem quam vis graviter, dapibusque potiri
245  O sinite. haud etenim vis

aqua cyathis miscere solebant
229  Bisdenis; craterque tamen spirabat odorem
230  Nectareum; suavi quisquam nec temperet haustu. 220
231  Hujus dona ferens magno securus in utre,
232  In peraque dapes ibam. mens ardet adire
233  Cominus ingenti membrorum robore fretum,
234  Agrestemque virum, nec fas, nec jura verentem.
235  Ingredimur taciti sinuosae in rupis hiatum,
236  Cunctaque deserto (pingues namque

337  Qui talem genuere? haec te sine labe bibisse
338  Pocula, quae nostro quotquot medicata veneno
339  Contigerunt, sensere malum? tibi pectore robur
340  Indomitum, nullique subest mens pervia fraudi 340
341  Tu certe, nec vana fides, ille acer Ulysses,
342  Quem mihi venturum spondebat classe per aequor
343  Iliacis reducem campis Cyllenia proles.
344  Quin age vagina ferrum jam

quos ante profecti
479  Ex Ithaca quondam Phrygiis habuistis in oris
480  Pectore sub forti. nunc et sine viribus artus, 480
481  Et defessa malis longoque errore viarum
482  Aegrescit mens victa, ullam nec cura quietem
483  Dat miseris, laetave animos dulcedine spargit.
484  Sic ait; et cuncti dictis paremus ovantes.
485  Heic igitur toto lenti consedimus anno
486  Perpetuis pasti dapibus,

putet; quales fert maxima sparsos
387  Terra viros capto referentes somnia vulgo,
388  Vanaque fingentes subitae mendacia famae.
389  Rebus inest dictisque tibi sua forma, nec aequa
390  Degenerem mens ipsa notat. tu fata Pelasgum, 390
391  Atque tuos, vates retulisti ut carmine, casus,
392  Fortunasque omnes. quin o mihi fare roganti,
393  Si quem etiam ex illis, qui quondam ad Pergama tecum

triste manet: quin o freta rostris
289  Findite Trinacria longe post terga relicta.
290  His dictis cecidere animi turbataque cunctis 290
291  Pectora, et Eurylochus subita me turbidus ira
292  Increpuit: mens laeva quidem te vexat, Ulysseu,
293  Indomitumque geris robur, nulloque labore
294  Frangeris. an sociis tu ferrea corpora rere
295  Omnibus, haud patiens somno curisque gravatos
296  Optata heu miseros

placitum fueritque magis, mentique sedebit,
157  Digna luat. sic fatus erat regnator olympi;
158  Quum sic Neptunus: jampridem id, Juppiter, ultro
159  Ipse etiam fecissem, inquit; tua si mihi certa
160  Mens foret: irasci tecum et pugnare verebar. 160
161  Nunc autem pulcram Phaeacum perdere navim
162  Est animus nigri reducem per caerula ponti;
163  Talibus abstineant posthac ut tempus in omne

et patrias misisset ad arces.
225  Nunc autem haud novi, qua munera parte recondam,
226  Nec tamen heic aliis furtim tollenda relinquam.
227  Me miserum! non tuta satis Phaeacibus ergo,
228  Nec fuerat mens aequa? alias per caerula ad oras
229  Advexere, licet sponderent litora amatae
230  Cara Ithacae: promissa fides en irrita cessit.
231  Juppiter hospitibus miseris qui praesidet, ipsos

cantare viros, et mollem solvere risum,
520  Incertoque adigens vestigia tollere saltu, 520
521  Edere et in tacito melius quod corde latebat.
522  Sed quoniam coepi fanda atque infanda profari,
523  Quo mens ipsa rapit, sequar ultro. o prima redirent
524  Tempora, et integro solidae mihi robore vires,
525  Quae fuerant quondam, Teucris quum Pergama circum
526  Struximus insidias Ithacusque et flavus Atrides,

juvat accitas unde undique, triste futuras 430
431  Excidium regi? super hunc accedere justi,
432  Nescio ubi inventum. quem tali voce sequutus
433  Excipit Eumaeus: quaenam te indigna profantem
434  Mens agitat? cui tantus amor praecordia versat
435  Ad mensas accire alium, nisi plurima dignum
436  Fecerit hunc virtus claras agitata per artes?
437  Fatidici vates, aut carmina grata canentes,

nempeomnibus adsunt
514  Omnia sat. vano quae postquameffudit ab ore
515  Antinous; retro referens vestigia ductor:
516  Haud, ait, est etiam tibi pulcro in corpore virtus,
517  Nec facie mens digna. tuis e sedibus hospes,
518  Credo equidem, nec pauca salis vel grana referret,
519  Nunc mihi quum residens aliena ad pabula sumptae
520  Frusta negas cereris plenae inter munera mensae. 520

formosas picto subtegmine vestes.
624  Nec plura: ille citus reginae dicta verendae
625  Exsequitur, propiorque adstans: te candida, dixit,
626  Telemachi vocat ecce parens: tot tristia passae
627  Quaerere mens olli quiddam de conjuge coram.
628  Quod si etiam haud vanum, videat sed certa ferentem,
629  Pulcra dabit cupido pictae tibi munera vestis,
630  Qua tantum nunc tristis eges, totamque per urbem 630

ait, ac libans nigro se flore lyaei
168  Proluit extemplo, siccataque pocula reddit.
169  Amphinomus turbatus abit, curasque volutans
170  It tristis, motatque caput; nam triste canebat 170
171  Jam sibi mens praesaga mali; nec funera demens
172  Fugit. eum validis domuit Tritonia virgo
173  Telemachi manibus transfixum cuspide ahena:
174  Sed tum, quo cessit, solio consedit eodem.
175  Penelopem interea

quamprimum optatos cupiunt hymenaeos.
236  Illa autem carum spectans his vocibus ultro
237  Telemachum alloquitur: quonam tua, gnate, parenti
238  Vis abiit sperata? tibi praestantior olim
239  Mens aderat puero, melioraque vota fovebas.
240  Nunc adeo jam grandis, et acri in flore juventae 240
241  Dum vernas, claroque satus de sanguine regum
242  Obvius appares habitumque atque ora tuenti;

matris amore;
358  Nec tamen ingratam dominae fata ulla movebant
359  Tristia, at Eurymachum furtim complexa fovebat.
360  Haec Laërtiadem tunc misso affata pudore est: 360
361  Quae tam dira, senex, te mens, miserande, fatigat,
362  Ut neque in aerato placeat requiescere tecto,
363  Nec coetus celebrare alios? infanda loquentem
364  Hos juvenes inter tantum juvat usque morari,
365  Nil etiam veritum

ita fidas inquit ad aures.
17  O semper mihi cara, altis in sedibus omnes
18  Nunc retine famulas, secreta in parte reponam
19  Dum thalamo neglecta diu nigrantiaque igne
20  Arma patris. tenero non id mens ante ferebat 20
21  Cauta parum; contra tandem subducere certum
22  Omnia, qua nigri nullus vapor aestuat ignis.
23  Haec ait; at nutrix: utinam prudentia rerum
24  Te capiat, servesque tuos jam rite

248  Dona jubent, patria gnatum nec sede relictum,
249  Ultoresque deos metuunt: quippe omnia certant
250  Diripere, atque opibus sine rege impune potiri. 250
251  At mihi curarum vario mens fluctuat aestu
252  Multa volutanti mecum: discedere longe
253  Scilicet, atque alias armenta abducere in oras
254  Indignum est, salvo juveni dum vita supersit.
255  Durios heic etiam,

360  Sollicitum turbans; indigna est caussa timoris. 360
361  Dixerat; Eurymachus contra sic farier infit:
362  Penelope Icarii pulcro sata sanguine nympha,
363  Non ea mens terret, ne sрem sibi conjugis ille
364  Spondeat, ac taedas; absit: sed fama remordet,
365  Foedaque sollicitant vulgi convicia mentem.
366  Namque erit, insultans aliquis quum dicet Achivum:
367  En

domibus periere tibi, pensabimus aequo 60
61  Omnia solventes pretio, mulctamque ferentes
62  Pro se quisque boum viginti. Ingentiaque aeris
63  Pondera praeterea dabimus, rutilantis et auri,
64  Dum fuerit mens laeta: nefas irascier ante.
65  Talibus ardentem dictis lenibat. at heros
66  Reddit acerba tuens: non si vel deferat omnem
67  Rem patriam vestrum mihi quisque, et quae bona cumque
68  Nunc

70
71  Sors reliqua haec vobis: vel me contendere contra,
72  Vel celerare fugam, si cui det Parca salutem:
73  Sed non effugiet, credo, fata aspera quisquam.
74  Haec ille: intremuere artus, turbataque mens est
75  Omnibus extemplo, rursusque ita voce loquutus
76  Eurymachus trepidis infit. fidissima corda,
77  O socii, non ille gravi jam temperet ira,
78  Indomitasque manus teneat;

nutrix: heu quae, mea, dixit,
77  Gnata, tibi incauto fugiens vox excidit ore;
78  Numquamne ad patrios venturum dura penates
79  Usque virum dices, qui jam tibi redditus adstat
80  Ante focum; semper mens haec infida resistet? 80
81  Verum age, ne dubites, jam certa et signa docebo:
82  Namque ipsa ablutum puro dum fonte rigabam,
83  Fulminei vidi dentis vestigia, et ipsi
84  Visa tibi volui narrare; sed

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report