Your search found 1264 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 732-897:

ignorarent, ipsi fingerent, et disputando ac disserendo Naturae opera intelligerent, quae mehercule, nisi manibus contrectentur atque usurpentur oculis, nunquam cognoscuntur. Accedebat ad haec Unius auctoritas, cui omnium animi obsequebantur. Erat hic velut positus Veri quaerendi finis, ut quae mens unius videre non potuisset, ea consequi jam se quisque desperaret. Proinde quid mirum, si effectum est his artibus, ut nihil tandiu procederent in rerum investigatione, imo ut paulatim obscurarent omnia et confunderent? Vidit enimvero Vir doctissimus patere latius Naturae amplitudinem, quam ut

videre non potuisset, ea consequi jam se quisque desperaret. Proinde quid mirum, si effectum est his artibus, ut nihil tandiu procederent in rerum investigatione, imo ut paulatim obscurarent omnia et confunderent? Vidit enimvero Vir doctissimus patere latius Naturae amplitudinem, quam ut eam unius mens omnem capere posset; proinde hujusmodi circumscriptos rationi fines repudiavit, sustulit, abjecit: eam autem iniit Veri quaerendi viam, quae Naturam ipsam quodammodo propius oculis admoveret; Geometriam enim et ducem ac magistram rerum Experientiam velut duo lumina Philosophiae adjunxit.

subversae anno MDCLXVII. VIII. Id. Apr. non inelegantem descriptionem. LIBRI QUINTI ARGUMENTUM CUM Divina Mens in rebus omnibus, quas condidit, eluceat, atque animo conspici a nobis possit, nihil tamen ait magis, quam Hominem claram atque expressam ejus imaginem exhibere. Toto itaque hoc libro Hominis naturam consideraturus jam ab ejus generatione atque exortu incipit: idque a vers. 65. ad

contra ac corrumpi vitiis, idque fieri cum a Deo aversi ad creatas res convertimur: peccata non esse paria: ea ab errore mentis proficisci: cum enim alicujus boni specie repente quis percellitur, suam assensionem non usque eo cohibet, donec rem eam perspiciat mens, atque ex omni parte consideret, et expetendane sit, an vitanda, definiat; sed praeceps ruit in illud, quod semel Boni speciem praesetulit, et judicium mentis antevertit. Tandem rebus omnibus perpensis hoc vere sapientis esse statuit, ac firmat, in hoc mortalis vitae cursu in id, quod Summum

40  Illabens, facilisque tuum da, Diva, leporem
41  Versibus in nostris, conor quos pangere magnis
42  SORGORUM de Gente Viris: hos inclita tollit
43  Nobilitas, his ingenium divinius, et mens
44  Rerum notitiis praefulget i omnibus, omni
45  Hos tu, Diva, tua voluisti excellere laude.
46  Eja igitur Vos, doctrinae qui templa tenetis
47  Edita jampridem ingressi, si

libres,
140  Singula quam pura teneas conflata metallo.
141  In nummis igitur si legem hanc exigis aequam;
142  Illis nonne tibi ratio quoque suadet eandem
143  Aequior in rebus, queis mens ditescere possit?
144  Cum minus intersit, flavo ne fallar in auro,
145  Quam ne quid falso mens judicet, incertumque
146  Fluctuet in tenebris ignara et luce maligna.

aequam;
142  Illis nonne tibi ratio quoque suadet eandem
143  Aequior in rebus, queis mens ditescere possit?
144  Cum minus intersit, flavo ne fallar in auro,
145  Quam ne quid falso mens judicet, incertumque
146  Fluctuet in tenebris ignara et luce maligna.

147   Quare age, et errorum fontes penetremus ad ipsos,
148  Illorum et causas penitus nos

153  Excutiat falsum. Jam mentem adverte sagacem.

154   Principio rerum species, quas hausimus alte
155  Tum, cum prima novis aetas fuit et rationis
156  Indiga mens, longe ex animo posuisse necesse est.
157  Tunc etenim, ut quaevis male firmo per loca gressu
158  Repsimus instabiles, et humum plerumque petentes,
159  Sic levis et nullo rationis pondere certae

etenim, ut quaevis male firmo per loca gressu
158  Repsimus instabiles, et humum plerumque petentes,
159  Sic levis et nullo rationis pondere certae
160  Mens firmata ferebatur, quocumque labantem
161  Rerum impellebat variantia, seque plicabat
162  Errorum in nodos caecis conspersa tenebris.
163  At veluti facile ignotis nova pectora rebus

ut non minus esse
229  Corporeas dicant animas, quam caetera, terram,
230  Aëra ventosum, lapides, arbusta, liquores.
231  Et quoniam, solido si constet corpore, ut aurum,
232  Mens non possit, ut est, sic velox esse, repente
233  Permeet ut maria et terras caelumque profundum;
234  Laevibus idcirco persubtilem atque minutes
235  Perquam corporibus dicunt constare creatam,

repulsi
284  Dissideant, atque in pugnas in bella ferantur
285  Ardentes? Quaenam hos excivit causa tumultus?
286  Assimili veris nimirum praedita forma
287  Plurima falsa, quibus mens sese opponere nescit
288  Victa dolis: nam si vera omnes omnia docent,
289  Haud ulla inter se distent ratione, necesse est.

290   Aspice praeterea gentes a gentibus

301  Quin et saepe die pugnantia sector eodem:
302  Nimirum modo flectit amor, modo concitat ira,
303  Et modo lenem animum reddit jucunda voluptas.
304  Quare nostra modis variis mens mota, necesse est,
305  Ut varium tueatur, et in diversa feratur.

306   De plano potes hinc igitur cognoscere, longe
307  Quam nos a Veri regionibus absistamus

foenore sortem.
326  Tu quoque cunctarum sic obliviscere rerum:
327  Neu semper sit opus dubitare, incertaque rerum
328  (Fluctibus ut mediis sine clavo pinus ) agatur
329  Huc animi mens atque illuc, metuasque dolosas
330  Errorum facies, captae ludibria mentis
331  Hic paulum addubites: dein ingens copia veri
332  Influent in mentem, tuque

magis usque sibi occurrens sibique undique praesens
362  Se reperit, quocumque parat se denique frustra
363  Evasisse loci: nam conscia vociferatur
364  Mens intus, claraque magis se luce videndam
365  Exibet, et sibi se dubitanti existere monstrat.
366  Quod si illam falli dicas, tamen usque necesse est
367  Sit, quae fallatur; nam si non esset, eadem,

dicas, tamen usque necesse est
367  Sit, quae fallatur; nam si non esset, eadem,
368  Qua non est, falli porro ratione nequiret,
369  Cum nihilo nil conveniat: quapropter oportet,
370  Mens ut non possit, dum se putat esse, refelli.
371  Et quamvis dubitare queam, num scilicet ipse
372  Et loquar et videam, dum saepe videre loquique
373  Me reor; assimili tamen haud ratione valebo

esse.
402  Caetera de genere hoc tibi possim commemorare
403  Plurima; sed facile a paucis tibi commemoratis
404  Tutemet agnoscis, quo verum defluat amne.
405  Quare, perspicua in se mens quodcumque receptat
406  Notitia, vinco verum debere fateri
407  Omnino: nam, si menti subtraxeris illam,
408  Cuncta sub incertis latitabunt mersa tenebris.
409  Haud secus ac

ad majora paratum
422  Ferre pedes: certum namque est mihi te comitante
423  Omnis ferre alacrem susceptae dura viaï,
424  Donec ad extremum pertingam. Conscia certe
425  Non tantum mens ipsa sibi est existere sese:
426  Scit quoque, quod variis, dum semper cogitat extans,
427  Cogitet ipsa modis: modo vult, modo velle recusat;
428  Contemplatur item meditans; incognita quaerit;

aut speciem aut exemplar reddere rerum.

455   Porro quis tanto donavit munere mentem,
456  Ut, quod sit Summum supremumque, ipsa videret?
457  Non etenim sibi mens per se unquam effingere tale
458  Quid valuit: quoniam a Summo sibi conscia certe est
459  Deficere in magis atque omnibus e genere omni.
460  Nec nostri docuisse ea potuere Parentes,

debes, quod Summum est, esse fateri:
474  Quin Ipsum nostram praesene involvere mentem
475  In sese, et diae radiis effulgere lucis.

476   Praeterea vel Mens, quam certo existere novi,
477  Hoc habet a sese, major Natura vel olli
478  Largita est: at id ipsa sibi concedere nunquam
479  Evaluit, quonam et simul omnia summa dedisset,

et ab omni
512  Est latere extensum, quod non sine partibus ulla,
513  Si bene pervideas, fieri ratione putabis.
514  Illud praeterea, quod non est corpus, oportet
515  Aut nihil, aut mens sit: neque enim queat esse quid ultra,
516  Percipio; at supra Summum nihil esse negatum est;
517  Spiritus illud erit quapropter Vitaque Mensque.

518   Immutabile item,

574   Non alibi inquiras, quid sit Sapientia: nusquam
575  Illa, nisi in Summo est; quod, cum se noverit intra,
576  Omne quod est, novit: quare Sapientia summa est
577  Infinitaque Mens, hujus cui scena Profundi
578  Tota quidem paterit, quam vasta est quantaque tota.
579  Haec rerum formas cunctarum continet in se.
580  Proinde quidem, semper cum se tueatur, oportet,

ingressus inibam.
591  Ipsa doces, Numen, dum sese conspicit intra
592  Contemplans summam Naturam et id omne quod Ipsum est,
593  Par sibi quod genuit Verbum, foecundaque semper
594  Mens generat, semper sese quia conspicit intra.
595  Hanc Prolem Pater aeternum complexus amavit,
596  Illa quoque aeterno in genitorem fertur amore:
597  Hinc ab utroque simul sed par procedit utrique

velit, subito facta atque creata
613  Exoriuntur, et e nihilo venientia constant.
614  Nec mora, quod libuit (satis ipsi velle) peractum est.

615   Nec finita potest potremo mens cohibere
616  Summum infinitum: nam, si comprenderet ipsum,
617  Non infinitum Summum foret, ipsave contra
618  Non finita. Vides, pariter quam pugnet utrumque.
619  Nos itaque a

sonitusque audire videmur.
676  Et licet hic sensus nos intra in mente genatur
677  Omnis, ut audire est nimirum, resque videre,
678  Tangereque: in plures quoniam se vertere formas
679  Mens potis est, dum res varias ratione revolvit
680  Non una, verum varianti multiplicique:
681  Saepe tamen sensu, quae non velit ipsa, reluctans
682  Percipit, ut propiore manus cum laeditur igne.

revolvit
680  Non una, verum varianti multiplicique:
681  Saepe tamen sensu, quae non velit ipsa, reluctans
682  Percipit, ut propiore manus cum laeditur igne.
683  Non igitur, quamvis mens omnia sentiat, omnis
684  Ipsa sibi causa est sensus: quare esse fatendum est
685  Quiddam extra, sensus quod concitet impellatque:
686  Quod porro extensum nisi sit, non possit, opinor,

ejus;
732  Et sentimus item per nares ejus odorem;
733  Ut demum pepigisse queat cum mente videri,
734  Ut cum affectum aliqua fuerit re protinus ipsa
735  Adsit ibi excubiis veluti Mens excita vimque
736  Excipiat sensu quamvis invita molesto
737  Ictum erit immiti graviter si vulnere corpus:
738  Mulceat at suavis placide transmissa

sequatur
740  Imperium corpus subito parere jubenti,
741  Temporis inter nil videatur ut esse, paratum.
742  At nulla hoc peragi posset ratione profecto,
743  Isto ni penitus mens sit cum corpore juncta,
744  Ut tali simul e consensu prodeat unum,
745  Unum id, nos Hominem quod dicimus esse: duabus
746  Quapropter naturam Hominis constare necesse est

et lege suarum.
920  Nec sic diversae possint res continuato
921  Ordine temporibus certis spatiisque moveri,
922  Certaque Naturae non unquam in foedera ferri,
923  Ni vigil intera Mens excubet arce Pronoeae,
924  Instabilesque regat stabilis res, atque reducat
925  Sub leges per se pugnantem legibus Orbem,
926  Discordesque liget concordi foedere patres.

reddenda mihi est ratio: tu percipe dicta.

1194   E parti naturam Animae quacumque tuaris,
1195  Nil illam, nisi rem quae cogitat, esse videbis:
1196  Nec recipit Mens posse aliud consistere Mentem;
1197  Sive sit illa sciens etenim dubitansve volensve,
1198  Oderit, optet, amet, metuat quoque, gaudeat, atque
1199  Tristetur, semper tamen est, ut cogitet: illo

volensve,
1198  Oderit, optet, amet, metuat quoque, gaudeat, atque
1199  Tristetur, semper tamen est, ut cogitet: illo
1200  Tempore quapropter tantum, quo cogitat, extat
1201  Mens tibi, quandoquidem haec Mentis natura reperta.

1202   Sed quaedam tibi forsan in his quaerenda videntur
1203  Rebus, uti penitus, quod dico, agnoscere possis.

teneros artus et membra recentia (sensus
1213  Res extra facile ut possunt impellere) semper
1214  Rebus ab externis impellitur atque movetur,
1215  Percita Mens illo motu impulsuque tenetur,
1216  Nimirum semper sentire coacta dolorem
1217  Sive voluptatem vario pro corporis ictu:
1218  Propterea esse sui compos, in seque redire,

fluenti:
1222  Proin nostri rerumque, in parvo corpore quas tum
1223  Gessimus insantes, nunquam meminisse valemus,
1224  Atque illis vere sine mente videmur in annis.
1225  Est etiam Mens saepe Virum quoque florida ut intus
1226  Evanescere, et extra se videatur abire:
1227  Et, cum vi concussa aliqua mox se ipsa recepit,
1228  Conscia nullarum rerum, quas volverit, illo

fuisse.
1231  Id fit, ubi rerum multarum copia multa
1232  Multimodis animo simul obversatur oberrans,
1233  Atque levi quaevis impellit tenuiter ictu;
1234  Quamque nequit tum Mens proprio cognoscere sensu
1235  Pro numero ingenti; neque menti singula praebent
1236  Distinctam effigiem, possint advertere ut illam;
1237  Sed confusa videns simul omnia cernere sese

sese
1238  Nil putat, atque ideo velut evanescit, abitque,
1239  Ut queat intra se nil tum volvisse videri.
1240  Quapropter ratio est haec semper vera, quod omni
1241  Tempore, quo Mens est in rebus, cogitet: et ni
1242  Cogitet, existens nulla ratione videri
1243  Possit; quandoquidem haec natura reperta est.

1244   Quod superest, corpus, quod supra

1244   Quod superest, corpus, quod supra diximus esse
1245  Partibus extensam multis rem per loca multa,
1246  Quamlibet exiguum nulla ratione profecto
1247  Jam poterit simplex fieri Mens, atque Animaï
1248  Verti in naturam, et sic res quae cogitat esse.
1249  Namque quod extensum est, partes invertere, formam
1250  Et variare situm, varios

valet, adde alias res
1252  His similes: at qua ratione et quousque secari
1253  Debet, quos unquam motus dare, seque figuras
1254  In quas vertere, uti possit, quae cogitat, esse
1255  Mens, et notitia Veri potiatur et Aequi,
1256  Et Summum Pulchrumque intelligat, Ordinis atque
1257  Justitiae leges agnoscat, gaudeat illis,
1258  Falli indignetur, flagret virtutis amore,

geri quae
1261  Cumque vides: non est ut possis credere non est
1262  Posse eadem extenso peragi haec a corpore, sic ut
1263  Corporis atque animi natura sit una eademque.
1264  Quare Mens non est corpus neque corporis ullus
1265  Est modus, ast longe differre ab utroque fatendum.
1266  Hinc tibi perspicuum est, grajo qui nomine Mentem
1267  Harmoniam dicunt, procul usque per avia ferri

1271  Corporeas, semper distare a Mente necesse est.

1272   Non igitur, vivum corpus quia desint esse,
1273  Aeternos nec tale potest durare per annos,
1274  Mens, erit, ut pariter finito tempore constet,
1275  Et longo extingui tum demum debeat aevo.

1276   Praeterea mors est, seu cum revoluta perit res
1277  In nihilum

1278  Seu cum disjunctis inter se disque solutis
1279  Partibus illius congressus disperit omnis,
1280  Constitit unde aliquid jam totum: tertia mortis
1281  Nulla via est. A Mens quoniam est a corpore longe
1282  Distans, extensam pariter non esse probatum est
1283  Partibus aut ullis constantem compositamque.
1284  Non igitur poterit

1284  Non igitur poterit corrumpi, dissolüique
1285  A rerum plagis neque longo vincier aevo.
1286  Dicere at, in nihili quod nostra redire profundum
1287  Debeat exacto tandem Mens tempore vitae,
1288  Desipere est. Quid enim sic omni ex parte peremtum
1289  Occidit usque adeo penitusque revertitur in nil
1290  Rerum natura ex omni Summaque creata?

1294  Deficere et penitus letho cessare peremtam.
1295  Namque ea non alia posset ratione perire,
1296  Quam si nunc Animam esse volens divina Potestas
1297  Mutetur porro, et ne sit, velit, atque ideo Mens
1298  Concidat in nihilum: sed supra ostendimus esse
1299  Nos tibi quandoquidem per se immutabile Summum,
1300  Certa erit haud unquam verisimile esse putandum
1301  Id summa

Porro cur vitae frustra felicis amorem
1306  Inseruit Natura animis nil provida nostris,
1307  Cur Veri desiderium succendit inane,
1308  Si ruit nihilum vita privata futura
1309  Mens votis frustrata suis? hic namque, quod optat,
1310  Anxia quo ingenti trahitur dulcedine, Verum
1311  Invenit haud unquam; qua pleno flumine manat,
1312  Attingit modice, et sitiens conviva recedit.

nobis Natura, velimus
1316  Semper ut aeterna per terram vivere fama.
1317  Nosne Deus semper naturaque luderet istis,
1318  Deberet penitus si extingui morte sua Mens?

1319   Praeterea illa animis unde insita poena Nocentum,
1320  Quae miseros, quamvis metuant hic nulla Potentes
1321  Supplicia, et luxu regali corpora curent,

1320  Quae miseros, quamvis metuant hic nulla Potentes
1321  Supplicia, et luxu regali corpora curent,
1322  Attamen heu miseros torquet noctesque diesque,
1323  Unde erit? unde sibi mens conscia dissonet illi
1324  Fortunae, et veluti districtus pendeat ensis
1325  In caput, inter opes ea tetro angore laboret?
1326  Nimirum quia nos agnoscere praeque videre

hac imponere tentet
1338  Re sibi, cui lucro est Animam quoque morte resolvi,
1339  Nullus erit, qui non Naturam vociferari
1340  Audiat intus, uti, cum avulsa a corpore fatis
1341  Mens erit, aeternum tum debeat ipsa manere.
1342  Nec potuisset idem tacite omnibus insinuare
1343  Usque sibi concors Natura, errore nisi omni,
1344  Nimirum quod nos semper docet illa, careret.

illam
1348  Erectam in signum, quo ferrum missile tendat.

1349   At pueris, inquis, pariter cum corpore crescit
1350  Mens, et ubi vires firmat robustior aetas,
1351  Consilii constans etiam illa animique vigore est:
1352  Obtusis demum quassati ubi viribus artus
1353  Jam cecidere senectutis sub mole labantes,

1351  Consilii constans etiam illa animique vigore est:
1352  Obtusis demum quassati ubi viribus artus
1353  Jam cecidere senectutis sub mole labantes,
1354  Deficit Ingenii vis, et Mens lapsa senescit:
1355  Haudquaquam videas rationum id demere pondus,
1356  Foedere si tali Mentem cum corpore junctam
1357  Agnoscas, tali consensu, subsit ut omne
1358  Imperio

ictus, et ad omnes evigilare
1362  Illius impulsus, ut talia cogitet ipsa,
1363  Qualibus afficitur conjunctum foedere tali
1364  Corpus ab externis plagis: ideoque vigenti
1365  Corpore Mens vigeat, languenti langueat illo.
1366  Inde fit, ut, vini cum venas vis penetravit
1367  Acris, et ardorem per cunctos dididit artus,
1368  Sanguine turbato turbetur vis animaï,

illo.
1366  Inde fit, ut, vini cum venas vis penetravit
1367  Acris, et ardorem per cunctos dididit artus,
1368  Sanguine turbato turbetur vis animaï,
1369  Claudicet ingenium, madeat mens, impediantur
1370  Notitiae rerum cum libertate, neque ulla
1371  Denique vi sibi Mens constet, sed ad omnia praeceps
1372  Id facere impellat, fieri quod non pateretur

dididit artus,
1368  Sanguine turbato turbetur vis animaï,
1369  Claudicet ingenium, madeat mens, impediantur
1370  Notitiae rerum cum libertate, neque ulla
1371  Denique vi sibi Mens constet, sed ad omnia praeceps
1372  Id facere impellat, fieri quod non pateretur
1373  Incolumis, retegat secreta, nefandaque prodat:
1374  Usque adeo vini vehemens violentia Mentem

gravis fomnum lethargi, et caetera; quorum
1378  Vis Animam et pariter corpus perturbat, ut acri
1379  Jactentur pariter morbo, pariterque valescant.
1380  Nimirum quia juncta suo cum corpore Mens est
1381  Illa lege, pati plagas ut corporis omnes
1382  Debeat, et motus ejus sentire valentes.

1383   Foederis hanc legem, qua rerum discrepitantes

opis nullius egentem
1399  Per se, quidquid agit, facere, et sua munera tantum
1400  Exercere, ut fert intus cujusque potestas:
1401  Dum vult nimirum, dum percipit ipsa sua vi
1402  Mens intus, proprios educit et elicit actus
1403  Ordine perpetuo nexos, quem nulla potest vis
1404  Vertere; namque statu de primo, cum fuit orta,
1405  Ilicet exoritur ratio, cur deinde sequatur

1479  Corporis alterius molemque locumque sit alter.
1480  Ast ulla in vivo nusquam est pars corpore, Menti
1481  Quae non jungatur; quoniam quacumque ciebis
1482  Corpus parte, novo subito Mens percita sensu
1483  Et perculsa, illam plagarum corporis ad vim
1484  Vertit se, multumque agitata a parte tenetur:
1485  Idque alia longe ratione, ac saepe tuentur

toto.
1505  Quapropter liquido deprendis, vita quod omnis
1506  Corporis et sensus fons omnis principiumque
1507  In parvo capitis media regione cerebro
1508  Insit, proinde magis Mens illa parte tenetur:
1509  Sentit, et externos impulsus excipit illic,
1510  Illinc, quos libut, motum dispertit in artus.
1511  Quare Animae est sedes cerebrum, a quo sensus in omne

tum sentire videberis, aures
1529  Quamvis excipiant sonitus, rerumque coloret
1530  Lux oculos, manibus quamvis obstantia tangas,
1531  Idcirco quia non illis est percita rebus
1532  Mens, ad quam sensus, quicumque est, pertinet omnis.

1533   Ejus item rationis erunt timor ira voluptas
1534  Et genus hoc aliae res, quae corpusque animamque
1535  Afficiunt

1555  Extremi alterius saltem sine particula, illud
1556  Nolendi contraque volendi erit usque potestas,
1557  Pulchro appellamus quam nomine Libertatem,
1558  Mentis et Arbitrium; cujus sibi conscia Mens est
1559  Talibus in rebus, quas summi utriusque locatas
1560  Inter distantes metas bene novimus esse.
1561  Cum volimus quid eorum, opus est, ratione velimus,
1562  Qua bona

1600   Notitiane Sui quoque non signaverit, illam
1601  Qui formis rerum ditavit pluribus, Auctor?
1602  Quique, sua, fecit, videantur ut omnia luce,
1603  Ipsam non dederit Mens lucem ut cernere possit?
1604  Proinde potest etiam naturam agnoscere Summi.
1605  Non tamen hinc credas posse id comprendere Mentem.
1606  Non secus ac, quae sit triquetra aut quadrata figura

quamvis non omnia dicunt;
1613  Non igitur penitus comprendunt: proptereaque
1614  Noscere multa, licet non sint comprensa, valemus.
1615  Non erit ut summi naturam Numinis ergo
1616  Mens non scire queat: quamvis comprendier ipsum
1617  Mente sua evaleat tantum, cui scena capaces
1618  Ante oculos Summi patefacta est funditus omnis.

1619   At nos Naturam

oculos Summi patefacta est funditus omnis.

1619   At nos Naturam tantum cognoscimus illam.
1620  Est adeo praesens Animae Deus, ut neque possit
1621  Extra ipsum penitus Mens vivere nostra neque esse.
1622  Scilicet ille suo circum ambit lumine totam
1623  Collustrans, densasque infusa luce tenebras
1624  Ejicit, et Veri fontem dat

1629  Atque utinam altius evectos audacia felix
1630  In Solem hunc oculos converteret, unde fluentes
1631  Exciperent radios et purae fulgura lucis,
1632  Nec sic noctis amans et prona jaceret humi Mens;
1633  Quae quia corporeae est inclusa in carcere molis,
1634  Nocte tenetur in hac ultro, sequiturque tenebras,
1635  Et magis atque magis loca caligantia quaerit
1636  Indupedita

1656  Sanctas justitiae leges aeternaque jura,
1657  Par erat, ut meritas damnata a legibus isdem
1658  Persolvat poenas; nimirum ut nostra potenti
1659  Ausa fuit Mens a Domino desciscere velle,
1660  Sentiat ipsa sua sic a ratione rebelles
1661  Corporeos motus, neque iis dominetur ut ante.

1662   Scilicet antiquae luimus

tentabat Mente, neque ullos
1672  Non mandante Anima motus dabat, extera quamvis
1673  Multimodo rerum facies impelleret ictu
1674  Corpus, ut hinc sensu posset variante moveri
1675  Mens intus, si vellet, et hinc sentire dolorem
1676  Sive voluptatem pro plaga et frigora et aestum.
1677  Omnia quae nullo vitabat libera nisu
1678  Usque adeo, nil ut plagis aut ictibus ullis

corrupta omnis Natura, suoque
1689  Concidit e decore: hinc prorsus versa omnia retro
1690  Ilicet, omnia mutata confusa figura.
1691  Tum primum Mens corporeo se carcere sensit
1692  Invitam includi, nec jam dominarier intus
1693  Omni Reginam imperio, velut ante, potentem;
1694  Erepta prope sed jam libertate triumpho

157  Corpora sint, quis posse secari in bina negabit?
158  Inde alias aliasque pari ratione videbis
159  Frangi posse; etenim mediae pars partis habebit
160  Dimidiam partem, neque mens praefiniet ulla.

161   Utque Animus sit id ad credendum pronior, audi,
162  Subjiciat nostris quoque quam subtilia multa
163  Sensibus, et quo res tenuet, quo dividat

et quae servantur ad usus
238  Unguenta, et patulas infesta ac tristia nares
239  Quae tetro nidore gravique offendere possunt;
240  Saepe ut solvantur languentia membra, suisque
241  Mens etiam sopita labascat sedibus intus,
242  Illo et praecipue Mulier percussa recumbat
243  Pallida, et e manibus teneris opus effluat olli;
244  Perpetuos, inquam, quod odorum emittere fluctus

1229  Non facere haec eadem quoque posse ostendere Numen.
1230  Tenuibus, o nimium rebus longeque minutis
1231  Assuetos animos! utinam, quid summa Potestes
1232  Infinitaque sit, mens cogitet, atque revolvat;
1233  Unde ea mira quidem possit, sed vera fateri.
1234  Nullum erit errandi metuendum hic, crede, periclum,
1235  Scilicet egregie de rebus magnificeque

32  Te sequor, o Gallae Gentis decus, atque tuorum
33  Docta pedum relego pressis vestigia signis;
34  Non quia te sperem properantem aequare sequendo,
35  Veri propter eum sed, quo mens ardet, amorem:
36  Namque facem Veri praefers, lucemque ministras.
37  Tu sapiens rerum Inventor, tu munera nobis
38  Inclita suppeditas et vita digna perenni.
39  Nam simul atque

fallit, quod tristior esse
341  Haec ratio plerumque videtur, qua tibi motus,
342  Vorticibus rapidis quales sint, edere pergo;
343  Tandem ut turbinibus jam jam lassata teneri
344  Mens facile haud possit nostris in versibus, atque
345  Elabi sibi multa sinat, quae scire necesse est
346  Funditus ad rerum naturam perspiciendam.
347  Proin opus est facto, veluti, qui lumina figunt

nobis esse unda videbitur ipso
1656  Contactu; quamvis illi natura caloris
1657  Insit commotas ob partes: idque videtur
1658  Propterea, calida unda minus quia corpore nostro est,
1659  Mens alienigenas per quod res sentit: at illa
1660  Exagitata magis si sit, quam corpore sanguis
1661  In nostro, calidam sensu fateare, necesse est.
1662  Hinc loca sub terris effossa aestate videntur

ulla coëgit;
2027  Namque famem, ut placeant, epulas condire necesse est.
2028  Denique divitiis sine magnis plurima possunt
2029  Delicias etiam substernere: si tamen aequa
2030  Sit mens in rebus, tranquilla ut tempora degat. LIBER QUARTUS

ut evectos sustentent Aëre tenui
731  Usus erit tantum se tollere mobilitate
732  Ingenii, et magnas animi contendere vires;
733  Se levis ut liquidum librare per Aëra possit
734  Mens, neque praecipitem confisa timere ruinam:
735  Cum sequitur felix praesertim iter atque volatus
736  Ejus, quem super et ventos aurasque liquentes
737  Aethera per purum jam in caelum Gloria tollit.

immani resoluta ruina
1758  Urbs ima consedit humo: se pulveris ingens
1759  Protinus in caelum nubes agit, atraque lucem
1760  Involvit, noctemque refert. Quae in turbine tanto
1761  Mens animusque fuit, rerum in vertigine tanta
1762  Deprensis? iterum tellus concussa videtur
1763  Jam trepidare, (animum quoque nunc ita concutit horror)

concussa videtur
1763  Jam trepidare, (animum quoque nunc ita concutit horror)
1764  Sub pedibusque labare solum, ruere ardua tecta
1765  In caput: illa fuit quae mens, cum saxa domorum
1766  Alta solutarum pluerent super, imaque tellus
1767  Hisceret, obrueret fragor aures, lumina caligo,
1768  Effugiumque malo septis urgente ruinae

exposcere pacem,
1776  Nos neque possemus nostri meminisse, neque ullas
1777  Aut oculis lacrymas aut pectore fundere vota.
1778  At neque, sancta Deûm si templa fuisset adire
1779  Mens nobis, tali in fortuna ut debuit esse,
1780  Usquam inventa forent totam quaesita per Urbem;
1781  Omnia namque solo misere prostrata jacebant
1782  Omnia Templa Theatra Lares et publica tecta

59  Noster erit labor, in nobis quae multa geruntur,
60  Dicere, qua fiant ratione, animique ministros
61  Scrutari sensus, variosque evolvere demum
62  Affectus, quibus et Corpus percellitur et Mens.
63  Ante tamen qua sint Hominum mortalia saecla
64  Edita dicendum ratione, atque unde coorta.
65  Omnia principio quaecumque animalia terras

in auras.
115  Scilicet humanae sunt haec exordia vitae.
116  Quod superest, tibi dico Animam mentemque locatam
117  In capite, humani velut in regione superna
118  Corporis: hic etenim Mens cogitat, atque sagaci
119  Pollet consilio, dominansque hic omnia sentit;
120  Et solium in molli fixit Regina cerebro;
121  Unde, velut medio multi de stipite rami,
122  Ingens

131  Et sensus omnes et partes corporis omnes.
132  Propterea varios, quibus incutiuntur, ad ictus
133  Rerum nos extra positarum, sive quid intus
134  Mens jubeat, varias subito tendantur, oportet,
135  In partes; valeant ut certa impellere jusso
136  Motu membra, suisque agitent impulsibus artus.
137  Adde, quod et mira referunt raitone cerebro,

raitone cerebro,
138  Quidquid id est, nostris quod rerum sensibus offert
139  Se praesto; fidique velut, cita turba, ministri
140  Efficiunt, de rebus uti bene conscia constet
141  Mens alienigenis, et quali comta figura
142  Corpora circumstent et quali praedita motu.
143  Quoque tibi magis haec pateant, manifestaque constent;
144  Una de parti nervorum extrema, necesse est,

cerebro
181  Imprimit, et signis demonstrat singula certis.
182  Quo confusa minus sunt haec vestigia rerum,
183  Et majora locis alteque infixa, necesse est,
184  Clarius ac melius Mens evigilata repente
185  Percipiat, rebusque magis moveatur ab illis.
186  Et quia non Homines diversas dissimilesque
187  Sortiti mentes ulla ratione videri
188  Possunt, hasque

198  Propterea, ast aliis crassa torpedine pigri.
199  Quapropter Gentes opus est distare remotas
200  Tam spatiis terrae, quam moribus ingenioque.
201  Acris Athenaeis in Gentibus est Hominum Mens,
202  At Lacedaemoniis ea pinguis crassaque terris;
203  Pinguis item Arctois in finibus atque remotis
204  Urbibus a pelagi longe pulsantibus undis.

ratione receptat;
234  Et facili pariter, nisi tum vapor egerit aurae
235  Altius impressas, jactura amititt easdem;
236  Excepit porro cum quae simulacra Virûm mens,
237  Firma diu perstant, fibrisque manentibus haerent.
238  Postremo vix ulla Senes vestigia cani
239  Percepisse queunt rerum nova; proptereaque,
240  Quandoquidem fibris antiqua

adeo, Natos ut lumine cassos,
245  Viventes veluti, vocitent, et abesse querantur,
246  Obliti functos, memores vixisse, salutent
247  Exanimes etiam post fata recentia Amicos.
248  Mens etenim actarum reminiscitur excita rerum
249  Propterea, quia, cum vestigia plurima servet
250  Illarum, in facili veluti depicta cerebro;
251  Excurrat si forte per haec levis halitus aurae,

veluti depicta cerebro;
251  Excurrat si forte per haec levis halitus aurae,
252  Et simili moveat fibras ratione, movebant
253  Ac ea, quae simulacra sui liquere, necesse est,
254  Mens ratione pari subito commota recurrat
255  Olim ad gesta memor, quorum vestigia tangit
256  Auraї vapor excurrens: simul ipse propinquas
257  Funditur in cerebri sedes, variosque recessus

256  Auraї vapor excurrens: simul ipse propinquas
257  Funditur in cerebri sedes, variosque recessus
258  Ingreditur levis, atque animam per singula ducit.
259  Sic fit, ut e rebus varias Mens transeat in res
260  Paulatim, sensu si non percellitur extra;
261  Atque ita se pascens simulacris tempora fallat.
262  Corporis in quavis si saepe excurrere partes
263  Suetus

sibi cursu, fateare, necesse est,
266  Inde fore, ut facili tractentur multa labore.
267  Organicosne vides per chordas ire sonantes
268  Mobilibus digitis? num motus dirigat horum
269  Mens omnes? at Mens alio conversa vagatur.
270  Scilicet aura fluens intus motique vapores
271  Impellunt digitos certo cum tempore, certa
272  Cum ratione, velut

necesse est,
266  Inde fore, ut facili tractentur multa labore.
267  Organicosne vides per chordas ire sonantes
268  Mobilibus digitis? num motus dirigat horum
269  Mens omnes? at Mens alio conversa vagatur.
270  Scilicet aura fluens intus motique vapores
271  Impellunt digitos certo cum tempore, certa
272  Cum ratione, velut quoque fuerant

varie spatiisque morarum.
306  Praeterea ratione pari proferre videbis,
307  Cum volumus, non posse pedes et membra movere
308  Id faciunt nervi, varie cum desuper alta
309  Tenduntur, Mens ut jubet, e regione cerebri:
310  Non secus ac magnam ventosa per aequora tensis
311  Funibus et clavo stans celsa in puppe Magister
312  Contorquet, facilique regit molimine navim.

325  Musculus, et motu, quibus haeret, membra plicabit;
326  Ast ubi diffugient aurae, subito evacuatus
327  Protendet sese, pariter protendet et artus.
328  Scilicet haec fieri, cum Mens jubet ipsa, videmus.
329  Ne tamen hinc credas, quod motus causa Voluntas
330  Nostra fit in nobis; quanquam illi membra movere
331  Cum libuit quaecumque, moverier illa videmus.

334  An numerat nervos, an fibras texuit omnes
335  Corporis ipsa sui demum primordia quae sint,
336  An videt et quae sint parti loca cuique quis ordo
337  Ergone tantarum poterit Mens inscia rerum
338  Tam facile et subito tam certa lege movere,
339  Cum libuit, corpus? Quapropter oportet, ut Auctor
340  (Nam nihil est aliud, cui possis ipse

ut Auctor
340  (Nam nihil est aliud, cui possis ipse referre
341  Quodcumque est) Auctor rerum, quique unica Causa est,
342  Ipse det, ipse regat motus, cum membra movere
343  Mens avet: hoc voluit sancitas poscere leges,
344  Illius ad nutum cieantur ut ilicet artus.
345  Nunc qua re vigiles distent somnoque jacentes,
346  Accipe. Tunc equidem vigilamus, multa vaporum

vaporum
347  Copia cum levium perniciter exagitatur,
348  Et nervos fibrasque rigat tenditque cerebri,
349  Et facit, externos commercia pervia constent
350  In sensus, multisque vacet Mens percita rebus.
351  Firma magis tum membra vigent artusque valentes
352  Corporaque ad magnos operum magis apta labores.
353  Debile fit corpus, cum multo humore tenetur

amentes tecta pererrant;
401  Donec turbato concussi corporis aestu
402  Vix ad se redeant: ita concitat aura vaporum.
403  Dulcibus exactis Somni expergiscitur horis
404  Denique Mens, in seque redit, de sanguine puro
405  Suppeditatus ubi est purgatae spiritus aurae
406  Multus, et intendit nervos, fibrasque rigavit,
407  Et proinde in

nervi, fervescunt sanguine venae?
439  Suffusi vigilant oculi, sine mente sonat vox,
440  Membra agitantur, et inconstanter concutiuntur;
441  Impos Mens animi res volvere cogitur illas,
442  Quae jam alte in sedere: suorum verba Parentum
443  Verbaque Amicorum non percipit, omnia turbat,
444  Respondet quae non illi petiere, profatur,

520  Quod superest, Sensus, age, delbamur ad ipsos.
521  Constituit Sensus Animae Natura ministros,
522  Custodesque velut pro corporis arce tuenda
523  Esse dedit, per eos quoniam Mens judicat, extra
524  Quae sunt in rebus, quae dira inimicaque nobis
525  Perniciem intentant, ut ferrea cuspis ut ignes
526  Praecipitesque loci fugiendaque caetera quae sunt.

cum cernimus ambo.
570  Quare hunc, si quis inest errorem haud possumus unquam
571  Detegere, aut ullis manifestum reddere verbis:
572  Quandoquidem rerum de mole haud judicat ulla
573  Mens ratione, aliis referens nisi rebus, ut illas
574  Majores dicat collatis sive minores
575  Sive pares; neque sic referendo fallimur hilum.
576  Denique non

sibi rem: subito excita magnam
593  Illa adhibet curam, tam diram vitet ut aegri
594  Corporis aerumnam: fieri num posset id ipsum
595  Tam facili pacto tam promte, si sine Sensu
596  Mens sola ratione malum cognosceret intus?
597  Et licet hic Sensus videatur fallere mentis
598  Propter opinatus, quos addimus, inde dolorem
599  Non animae, verum esse manus dum credimus illum;

mollia quae sint
629  Duraque, quid siccum quid contra constet et humens,
630  Atque ubi sit multum laevoris et asperitatis;
631  Caeteraque e genere hoc per Tactum concita sentit
632  Mens; et id hac fieri certa ratione probandum.
633  Extima per totos late diffunditur artus
634  Texta cutis fibris de tenuibus inque plicatis
635  Nervorum veluti ramis subtilibus: ergo

inque plicatis
635  Nervorum veluti ramis subtilibus: ergo
636  Nervorum hos fines si quae res impulit extra,
637  Protinus ad cerebrum motus defertur, ut illis
638  Res alienigenas Mens sentiat excita plagis,
639  Atque ad eas referat partes et membra, moveri
640  Unde scit. idcirco progigni in partibus illis
641  Sensus, ut in manibus tergove aut crure videtur.

plura cutem fibrarum ubi tenuia fila
644  Intexunt; veluti manus est qua concava parti;
645  Inque pedum plantis simili ratione cientur
646  Sensiferi motus, cita Mens sentiscat ut illos;
647  Nec non membranis oculorum in tenuibus: Intus
648  Obtuso constant at contra viscera sensu
649  Humida cum madidis pariter pulmonibus; humor

665  Ast ubi quid molles violentius impulit artus,
666  Impressitque graves ictus, fibrasque retexens
667  Diffuit, et cerebrum vi motus perculit acri;
668  Turbatur pariter sensu Mens aegra molesto,
669  Tristis et ingenti percellitur icta dolore.
670  Si manus in pugna permixta caede calenti
671  Abscissa a trunco cui decidat, atque trementes
672  Jam per humum

etenim cerebri e regione fluentes,
678  Queis et trunca manus constabat, fertur ab illo
679  Vulnere supremas Animaї impressus ad oras
680  Vehemens motus; uti Mens acri percita sensu
681  Vim partes ad eas referat dirumque dolorem,
682  A queis commotae diduntur vulnere fibrae,
683  Commotae haud aliter, quam si manus adsit: oportet

688  Sentiat et dirum misere combusta calorem,
689  (Supplicia haec etenim saeva atque infanda manere
690  Credendum est Animas post ultima funera fontes)
691  Percipe. Nunc veluti, dum Mens cum corpore juncta est,
692  Immissum haud alia sentit ratione dolorem
693  Per corpus, quam quod, dum corpus tunditur extra
694  Aut laceratur, ea ingenti tum protinus intus

695  Obruta tristitia curis turbetur amaris:
696  Inter utrumque etenim corpusque Animumque vicissim
697  Foederis haec lex est sancita, ut diximus ante.
698  Cur ita non igitur, cum Mens sine corpore constat,
699  Numinis ultricem quoque disposuisse putemus
700  Justitiam, ut nigris Erebi damnata cavernis
701  Mens tristes agitet curas, perquamque molesto

sancita, ut diximus ante.
698  Cur ita non igitur, cum Mens sine corpore constat,
699  Numinis ultricem quoque disposuisse putemus
700  Justitiam, ut nigris Erebi damnata cavernis
701  Mens tristes agitet curas, perquamque molesto
702  Tartareae ad motum flammaї conficiatur
703  Infandi sensu veluti combusta doloris?
704  Gustus item a tactu quoque gignitur, inque palato

particularum
792  Membranam nostris in naribus interiorem
793  Concitat et circum fibrarum tenuia fila;
794  Protinus hinc cerebri pertingit motus ad oras,
795  Excita quo certos tum Mens sentiscit Odores.
796  At Sonus auditur, cum nostras concitus aures
797  Ingreditur, sensumque sua vi percutit aër:
798  Nam praeter celeres motus fremitusque trementis
799  Aëris

in parte reposta
1094  Aëra post sese; labyrinthi hic denique flexus
1095  Concutiens fibras tenues ciet; unde cerebri
1096  Motus hic ad molles per nervum immittitur oras,
1097  Mens ut possit eo voces audire Sonosque.
1098  Quod superest, Visus naturam percipiamus:
1099  Et quia, quae Visum feriat, res luce videntur;
1100  Si bene naturam, quam multo ostendimus ante,

extima rerum
1330  Ex sese facies, ut lux rubicunda pyropi est,
1331  Propterea, quoniam vix ullos ille Colores
1332  Reflectit, praeter viva quam luce rubentes.
1333  Quantum ultra Mens illa Viri foecunda repertis
1334  Processit? quid non praeclaris extudit ausis?
1335  Quid non divina meditando protulit arte?
1336  Atque equidem, si res foret haec non invia Musis,

1452  Qui parte haud aliter quam lens ab utraque tumescit
1453  Turgidus: extremus demum subit interiorque
1454  Vitreus, hoc multo qui mollior extat, at illo
1455  Densior. Ergo Oculis Mens rerum externa videndo
1456  Percipit, emissis cum rebus ab omnibus omnes
1457  In partes radiis acies obvertimus; intro
1458  Illabantur uti se protinus

vallesque profundas
1494  Nubiferis extare jugis, inversaque subter
1495  Tecta in praecipites semper pendere ruinas:
1496  Quaeque suis dispôsta locis namque ipsa necesse est
1497  Mens referat, certaque locet regione situque,
1498  Quae videt inverso radiorum singula cumque
1499  Ordine. Coecigeni veluti, fulgentia Solis
1500  Nunquam aspexerunt qui lumina, Noctivagique

lens Crystallina flectat:
1580  Planior ast humor fiat, membranaque paulum
1581  Accedat, tuimur cum res procul usque remotas.
1582  Propterea, quae sint vicina remotaque, novit
1583  Mens; quia dissimili prorsus ratione videri,
1584  Quae sunt imparibus spatiis sita cumque, necesse est.
1585  Hoc alio fieri pacto quoque posse putandum est.
1586  Ex Oculis radios recta prodire duobus

1588  Producti: multo tum fiet acutior horum
1589  Angulus inter se coëuntum, longius ipsum
1590  Si distet, quam si propius sit corpus: ob hanc rem,
1591  Quid prope quid longe positum, Mens aequa tuendo
1592  Judicat. Apparent quoque res distare remotae,
1593  Languida cum tenui radiorum illabitur ictu
1594  Vis Oculos, et fusca ferit lux: namque

bina duobus
1741  Aspiciamus, habe: fieri non posse putandum est
1742  Propterea, quoniam nervus concurrit uterque,
1743  Ex Oculis prius ac cerebri pertingat ad oras:
1744  Atque ita Mens aeque pariter vi et tempore eodem
1745  Percita utrinque unam vim tempore sentit eodem:
1746  Binis proinde videns Oculis rem percipit unam.
1747  Una videbatur nec tum minus Inachis Io,

ab his prodire repente
1762  Si qua putes recta radiorum lumina fingens,
1763  Non haec conveniant, nisi punctis corporis isdem;
1764  Atque ita propterea corpus Mens concipit unum.
1765  Non aliter, quam si dextrae laevaeque duobus
1766  Conjunctis tangas digitis rem quamlibet, una
1767  Esse, licet sensu duplici tractata, videtur.
1768  Proinde,

1785  Affectus, qua nos intra ratione genantur.
1786  Principio, cum quam video, plerumque videre
1787  Vel mihi rem videor, fit, concutiatur ut una
1788  Protinus et corpus motu et Mens percita sensu.
1789  Nam si percipiam memet contingere valde
1790  Rem, prope quam video; purgati mobilis aura
1791  Sanguinis exoriens vestigia magna viasque
1792  Vi multa in

1806  Pro vario varii quoque sensus exoriuntur:
1807  Cum quid enim insuetum nobis sese objicit, intus
1808  In cerebro insuetas quoque protinus aura vaporum
1809  Procudit formas; quas excita percipiens Mens
1810  Tantum suspensa a mira novitate tenetur:
1811  Hoc Admirari nos dicimus: inde necesse est,
1812  Aut oriatur Amor, si res percepta videri
1813  Conveniens potis est, Odio

nos dicimus: inde necesse est,
1812  Aut oriatur Amor, si res percepta videri
1813  Conveniens potis est, Odio tentetur ab acri
1814  Aut Animus, si res nobis inimica repugnet.
1815  Mens porro Desiderio configitur ejus,
1816  Si careat, quod amat, potiundi, et noxia contra
1817  Quae sunt, vitandi: tum si succedat utrumque,
1818  Gaudet; moerenti tristatur at aegra Dolore,

illinc
1827  Deinde fluit nervis in sensus, mira recepta est
1828  Per quos effigies, ut tensi non moveantur,
1829  Immotique situ persistant prorsus in uno,
1830  Donec in insueta Mens haeret imagine rerum.
1831  Usque adeo interdum vis undique magna vaporum
1832  Cogitur in certos sensus sedemque cerebri,
1833  Ut nequeat prorsus pars

1881  Si mala, quae impendent, vitare, bonisque potiri
1882  Posse videmur, et id facili quoque posse labore,
1883  Spes erit: exoritur Metus arduum utrumque videnti.
1884  Cum Desiderio flagrat Mens, irrequietis
1885  Acriter impulsum cor motibus exagitatur;
1886  Suppeditatur item vis aurae magna cerebro,
1887  Inde loci totos quae late fusa per artus
1888  Mobilitat corpus,

1907  Saepe tamen fit, uti molestique hilaresque sine ulla
1908  Esse quidem causa nobis videamur; ut aegri
1909  Cum sumus, aut nigro tempestas nubila caelo est,
1910  Nubila Tristitia nobis mens aegraque constat.
1911  Contra, nescio quae, perfundunt Gaudia mentem,
1912  Sanum si valeat corpus, caeloque sereno
1913  Rideat alma dies: neque causam advertimus ejus

1920  Res, et conveniat status illi corporis omnis;
1921  Convenienter ab his menti se motibus esse
1922  Suave erit affectam: nam mutua foedera poscunt,
1923  Saepe ut corporeis Mens concors motibus extet.
1924  Propterea in luctu cum nos sumus inque Dolore,
1925  Propter Amicorum vel fata inopina vel ictus
1926  Vulneris exceptos, tristes nos esse juvabit:

fors degeneres multum videamur ab illis,
330  Quorum praeclaro laudum fulgore nitemus.
331  Quanta Voluptates dicam bona denique nobis
332  Corporeas? desiderio cum flagrat earum
333  Mens, tunc et curis repletur et anxietate.
334  Posterius vero, si demum forte potita est,
335  Poenitet illarum: sese Mens ipsa remordet,
336  Dum perit in lustris, et turpes exigit annos

bona denique nobis
332  Corporeas? desiderio cum flagrat earum
333  Mens, tunc et curis repletur et anxietate.
334  Posterius vero, si demum forte potita est,
335  Poenitet illarum: sese Mens ipsa remordet,
336  Dum perit in lustris, et turpes exigit annos
337  Desidia in tanta; carpuntur vulnere coeco
338  Vires, et morbis gliscentibus

coeno et limosa pascier ulva.
359  Neve putes hirtas crevisse in corpore setas,
360  Atque ora in nares foede producta repandas,
361  Illarum et pedibus vestigia pressa bisulcis;
362  Mens ollis conversa Suum fuit in naturam,
363  Pro pudor! ingenuimque gerebat bruta ferinum.
364  Adde, quod ipsa suum simplex Natura pudorem
365  Talibus in rebus fateatur: namque probrosis

vehementer aventes;
383  Nam fore, detur uti nobis tunc esse beatis,
384  Speramus. Quoniam vero natura bonorum,
385  Hoc genus, est, ut, si careamus, habere repente
386  Percupiat Mens; post subito si nempe potita est,
387  Taedeat illorum; pertaesi quaerimus usque:
388  Hinc variare vices animo lubet, altera semper
389  Sectari studia, atque aliis rebusque locisque

403  Ex omni nequeant quae reddere parte beatos;
404  Ut sic jam specie falsorum et fraude bonorum
405  Detecta, Verum tandem Summumque quod extat,
406  Mens animo queat atque suis contingere votis.
407  Quare tam longe abducit nos devius error
408  Propterea; quoniam, cum simplex unaque summi
409  Sit natura Boni, disjunctum quaerimus illud

omnis nostra Potestas
431  Gloria Divitiae Decus omne et plena Voluptas,
432  Nostrorum ille Quies Animorum denique summa est.
433  Quare tum vita dabitur gaudere beata,
434  Cum summo Mens nostra Bono potietur; at illo
435  Non valet hae ulla certe ratione potiri,
436  Ni videat, quod amet, summoque in amore quiescat.
437  Scilicet haec misera defunctis gaudia vita

et vitae incommoda multa
442  Esse datum est aliqua saltem ratione beatos,
443  Etsi non summa, et felici vivere fato.
444  Id fit, ubi sana et tranquilla mente vigemus.
445  Sana quidem Mens est, cum recte judicat ipsa,
446  Quodcumque ad nostros in vita pertinet actus;
447  Ut bona sectetur, fugiat contraria quae sunt:
448  Tranquillae pariter laetatur pace quietis,

purgatam suspicit Arcton,
457  Quae longum nigra sub tempestate latebat;
458  Illo jamque regit certos sub sidere cursus.
459  Sic quoque laetitiis, age, nostra attollere magnis
460  Mens, omnia cui summa Boni jam cognita Finis.
461  Inspice, quo tendas, et recto siste viaï
462  Tramite te, certumque in caelum luce sub illa
463  Perge iter, ut simmae tandem felicia pacis

illa
463  Perge iter, ut simmae tandem felicia pacis
464  Littora contingas. Auras, age, posce faventes.
465  Nunc tibi cum summi jam meta novissima Finis
466  Constet, ad hanc omnes cum mens quoque debeat actus
467  Dirigere, illorum naturam ostendere par est,
468  Qui sint; quae porro sit eorum regula, summum
469  Dirigat in Finem quae certa lege, videndum.

si quid tractare videmur,
473  Vel sine consilio mentis vigilante, necesse est
474  Id non humano fatearis more peractum.
475  Plurima praeterea sunt, quae Mens intima tantum
476  Intra se peragit; quoque sunt, quae extrinsecus edit.
477  De genere illorum primo felicis amorem
478  Intus habet vitae; rationes quaerere porro
479  Instat,

cum sine potita est
482  Denique, jam suavi fruitur dulcedine victrix.
483  Motibus externis quoque dat, sua cuique, Voluntas
484  Principium, et multi motus per membra rigantur,
485  Ut Mens ipsa tulit. Non est tamen ista potestas,
486  Cui pugnare quidem contra atque obsistere quidquam
487  Non queat, in servos Domini quam nempe potentes
488  Exercent; sed, uti sua Reges regna gubernant

501  Saepe reluctantem supremae legibus aequis
502  Reginae, nisi cum victam se dedidit ultro.
503  Praeterea per se faciet nihil ipsa Voluntas,
504  Rem nisi, quam facit, et finem Mens noscat agendi,
505  Et quae circumstant, et in id quoque sponte feratur.
506  Quapropter Vis est atque ipsa Inscitia rerum,
507  Qua saepe a nobis nolentibus invitisque

miser, ah miser! ora notavit,
545  Oraque, supremaque errantia lumina morte.
546  Causa quidem lethi Cephalus fuit; attamen insons
547  Invitusque suos sub Tartara misit Amores.
548  Mens porro vult sponte tamen non libera semper
549  Plurima: Libertas siquidem nihil esse videtur,
550  Quam res posse agere, et contra, velut ipsa tulit Mens,
551  Non agere: haec nostrae jam porro in utrumque

547  Invitusque suos sub Tartara misit Amores.
548  Mens porro vult sponte tamen non libera semper
549  Plurima: Libertas siquidem nihil esse videtur,
550  Quam res posse agere, et contra, velut ipsa tulit Mens,
551  Non agere: haec nostrae jam porro in utrumque potestas
552  Dicitur Arbitrium Mentis; quo saepe caremus,
553  Scilicet in summum cum Finem tendimus omnes
554  Extremumque

parte:
560  Nam quoniam partimque bonae partimque videri
561  Esse malae possunt, optari posse fatendum est
562  Propterea a nobis, et contra posse repelli.
563  Hoc ita conspicuum Mens conscia vociferatur
564  In nobis, ut nulla queat res vincere contra,
565  Desipere insano non illos corde putantes
566  Esse opus omnino, Mens semper ut ipsa necessum

posse repelli.
563  Hoc ita conspicuum Mens conscia vociferatur
564  In nobis, ut nulla queat res vincere contra,
565  Desipere insano non illos corde putantes
566  Esse opus omnino, Mens semper ut ipsa necessum
567  Intestinum habeat cunctis in rebus agendis;
568  Vel quia sideris subjectam aspectibus illam
569  Rentur, et Astrorum certa sub lege teneri;
570  Sive

nobis;
647  Nec tantum praeferre, sed ipsum in rebus amare,
648  Res omnes per quem subsistunt, omnibus Unum.
649  Namque has, quo Numen, si prosequeremur amore,
650  In rebus Finem Mens constituisse creatis
651  Privatisque bonis summum extremumque repente
652  Nostra videretur; fierent ut protinus inde
653  Omnia perversa summi praepostera lege
654  Ordinis et

hoc omne putamus.
700  Nam quia non operam sentimus saepe juvantem
701  Numinis in nobis, sed circum sola videmus
702  Corpora, propterea fit, ut illis haereat ultro
703  Inscia Mens, totoque libens jungatur amore.
704  Hinc amor ille auri, quo capti fasque piumque
705  Conculcant Homines; hinc nobis dulcia famae
706  Praemia sunt avidis; pulchrosque sitimus honores

740  Lumine lucis, uti valeant agnoscere, quidquid
741  Consonet Atrificis summo, contraque repugnet
742  Fini, nimirum quid turpe et constet honestum.
743  Illinc propterea novit Mens, non faciendum
744  Esse aliis id, quod fieri sibi nolit ab illis:
745  Proin odisse homines, furari, occidere, sanctam
746  Non servare fidem non foedus,

condere lumen.
763  Si tamen iterea vel dira in Mente latentem
764  Lucis inocciduae voluissent excutere ignem,
765  Inque suae interius Rationis templa reverti;
766  Collustrata illo Mens sanctae lumine Lucis
767  Protinus aeterni Formam vertisset ad Aequi
768  Vel caligantes oculos, atque Ordinis ipsam
769  Vidisset speciem; tum denique scîsset Honesti
770  Naturam,

Adlatrat, magnoque domus clamore timentem
814  Arcet ab ingressu; vel si jam tecta subivit,
815  Sic fugere a laribus vacuum compellit opimis;
816  Conscia Mens itidem nostri fidissima custos
817  In scelera inclamat longe deprensa repellens,
818  Inque ingressa suis assurgens vocibus audax.
819  Si Ratione regi tantum, rectaeque moveri

per terras, injussos mollia late
826  Arva darent foetus, per et omnes undique campos
827  Florida fulgerent viridanti prata colore;
828  Ver foret aeternum: quoniam ratione relicta
829  Mens tamen ad coecos interdum corporis ictus
830  Flectitur, et rapitur frustra Regina suique
831  Juris corporeis a motibus exagitata;
832  Virtutisque via deflecti, juraque Legis

viam, minuntque laborem,
941  Virtutesque artesque juvant: novitate velut cum
942  Perculsi rerum si nos haeremus in illis
943  Toti admirantes, tum concita protinus acri
944  Mens desiderio ferviscit, funditus ipsam
945  Rem, novitate sua quae perculit, inspiciendi.
946  Inde tibi multae manârunt utilitates,
947  Queis vita certe expertes essemus in omni

948  Nil admirando: tamen hic quoque saepe cavendum,
949  Ne desiderium Ratio non temperet: illa
950  Nam sine saepe solet supera se tollier audax
951  Mens, et inaccessae scrutari aeterna Pronoeae
952  Consilia, omnipotens voluit quae Diva latere.
953  Si Ratio comitetur, et omnia dirigat adstans,
954  Ira suam quoque, semper erit, ferat excita laudem;

sanctum propter amorem
956  Justitiae? Quin materiem virtutibus amplam
957  Isti suppeditant Affectus: nam cohibere
958  Si desiderium virtus est, ne quid eorum,
959  Quae prave fiunt, Mens scilicet appetat unquam;
960  Propterea haud ullam virtutem debet habere,
961  Nec potis est, qui nil unquam desideret, illo
962  Et careat motu, cui vis adhibenda regendo est

979  Sola, quod alter habet, sibi tantum hic optet habere.
980  Sic, omni quoniam est expers ratione, libido
981  Impetus est animi quidam non rectus, ut illo
982  Infra se positis fiat Mens subdita rebus.
983  Denique si Ratio non temperet, omnis, oportet,
984  Prava sit Affectus natura: cientur enim intus
985  Corpore concusso turbae, commota

984  Prava sit Affectus natura: cientur enim intus
985  Corpore concusso turbae, commota vacillat
986  Libertas et pulchra animi, languetque coortis
987  Obsita Mens tenebris, corruptumque omne, quod intra est,
988  Consilium multis erroribus indupeditur:
989  Recta videntur enim, quae collibuere, repente
990  Omnia, pronaque sunt, quaecumque cupidine magna

996  Nam veluti, si res viridis trans corpora vitri
997  Aspicias, vulgo viridantia cuncta tueris,
998  Aurea sed, flavo si spectes omnia vitro;
999  Motibus haud aliter, queis Mens corpusque cietur
1000  Pro variis varias opus est res esse videri.
1001  Propterea a nulla, quamvis sit, parte videri
1002  Turpe potest, penitus sed pulchrum, si quid amatur;

undas
1013  Rupes, et pelagi furias immota repellit.
1014  Arte etiam faciet, nequeat vi saepe quod ipsa:
1015  Nimirum magnus sese cum concitat aestus;
1016  Tunditur atque gravi Mens oppugnata procella,
1017  In res ipsa alias si vertitur, atque ita motus
1018  Si ciet oppositos; primos tum proinde retundet,
1019  Vique nova magni minuet

proinde retundet,
1019  Vique nova magni minuet vim saepe tumultus.
1020  Silvestres sic saepe feras per devia lustra
1021  Venator canibus capit ad sua jussa paratis.
1022  Atque ita Mens motus interdum comprimit illos,
1023  Qui turbas sine lege cient, animumque fatigant
1024  Saeviter, atque bonae corrumpunt gaudia pacis.
1025  Praeterea ut motu careat Mens libera coeco,

1022  Atque ita Mens motus interdum comprimit illos,
1023  Qui turbas sine lege cient, animumque fatigant
1024  Saeviter, atque bonae corrumpunt gaudia pacis.
1025  Praeterea ut motu careat Mens libera coeco,
1026  Vixque regi qui possit, et obluctetur habenis;
1027  Monstra quidem primo perimat nascentia in ortu
1028  Principiis obstans; vigilique exercita cura
1029  Ante

1027  Monstra quidem primo perimat nascentia in ortu
1028  Principiis obstans; vigilique exercita cura
1029  Ante alia id caveat, ne turpiter illaqueetur:
1030  Nam vitare plagis ne Mens cadat indupedita,
1031  Non tam difficile est, quam captam retibus ipsis
1032  Exire et validos contra perrumpere nodos.
1033  Postremo nihil esse putem hac praesentius in re,

in Veri educere lumen,
1038  Scilicet assidue meditantem, noscere rerum
1039  Ut possit pondus, semperque aeterna tueri.
1040  Indulgetur enim plus aequo ubi sensibus ipsis,
1041  Jam Mens, quae sensus supra sunt cumque, tueri
1042  Non valet; Aeternum quapropter quidquid et extat
1043  Verum et Divinum, vix solo nomine novit
1044  Infelix: quamvis eadem tam cernat acutum

1101  Si pergat, summum qua possit tangere Finem,
1102  Fungitur officio; sin contra devius erret,
1103  Audiat adductas neque tum Rationis habenas,
1104  Pro! quam multiplices metuet Mens saepe ruinas.
1105  Nimirum desiderium metus ardor amoris
1106  Caeteraque, in vita, genus hoc, queis saepe ciemur,
1107  Convertant animum si in terram, projiciantque,
1108  Semper

1258  Consilia, eventu nec saepe probata secundo.
1259  Scilicet humanis gaudet colludere rebus
1260  Fors, ut vulgus ait, nec opino vertere cuncta
1261  Adventu, quae tunc Hominum Mens cumque parabat.
1262  Propterea variam quia rerum conditionem
1263  Scit Prudens, nunquam, cum fecerit omnia, certus
1264  Secura eventus expectat mente futuros;
1265  Prorsus ut in

1293  Astus, perversa quo quis regione viaї
1294  Nititur in finem quemvis, fraudesque dolique,
1295  Fallere queis alios hominum gens improba gaudet.
1296  Virtutis medio contra Mens excidit ejus
1297  Deficiens; quasvis temere illa et praecipitanter
1298  Nimirum aggreditur cum res, neque cogitat ante,
1299  Quid sit opus facto; proinde et mutatur in horas

1483  Non hoc jam vitium magis execrabile constat
1484  Ingrato; si praesertim contraria reddat,
1485  Noxiaque accepto referat pro munere dona.
1486  Atque utinam ipsam se cognoscere Mens ingrata
1487  Possit, ut est intra; se visa horresceret ipsa
1488  Protinus, et morem fors emendaret iniquum,
1489  Immani vel more ferarum deteriorem.
1490  Omnibus Ingratus miseris

Fortem;
1616  Quandoquidem superanda manent tot dura laborum,
1617  Totque pericula sunt tot magna incommoda vulgo,
1618  Queis misere vita semper tentamur in omni.
1619  Provida nimirum Mens Numinis, exilii hujus
1620  Vili forte capi ne nos possimus amore,
1621  Sed Patriae expectata in gaudia suspiremus
1622  Caelestis Patriae atque aeternat in munera pacis,

1690  Quaeque fluunt faclie, exultanter et immoderate.
1691  Tum neque praeclaris capitur fulgoribus auri;
1692  Angusti siquidem est animi longeque minuti
1693  Divitias (adeo sibi Mens vilescat?) amare:
1694  Est quoque Magnanimus; recti nil linquit, honores
1695  Quod pariat pulchros; non propter at angitur illos,
1696  Aestu non illis nimio suspirat habendis.

venustas;
1786  Ordine quae constat factorum convenienti
1787  Dictorumque modo; proin ipsa probetur, oportet.
1788  Haec tibi multarum constat natura reperta
1789  Virtutum; hic animi Mens collustrata renidet,
1790  Pulchraque dote sua gemmas super astraque fulget:
1791  Nam neque gemmarum nitor astrorumque nec ullus
1792  Corporis ullius decor est, conferier illi

nocturnae coecus caliginis horror
1799  Nubilaque astriferi denigrant lumen Olympi;
1800  Non ita pulvereo gemmaї perlita limo
1801  Lux sordescit; uti culpa Mens obruta turpi
1802  Jam vetere amisso corrumpitur atra decore;
1803  Idque fit, a Summo cum nempe aversa recedit,
1804  Inque creatarum infelix bona inania rerum
1805  Vertitur, ex

1823  Atque ea diversa nimirum ab origine pendent
1824  Errorum Mentis, sed quae non fallitur insons:
1825  Quandoquidem perculsa bono quocumque Voluntas
1826  Stare loco haud perfert, donec Mens parte revolvat
1827  Scilicet ex omni rem, seseque indique vertat,
1828  Impatiensque morae verum irrequietaque coeco
1829  Impete corripitur praeceps, et praevenit ipsam,
1830  Quae

1842  Illi posthabitis haeret conjuncta futuris
1843  Omnibus; haec longe quanquam potiora videntur.
1844  Consimile est etiam modo quod delectat, et esse
1845  Nunc sibi quod valde Mens utile fingit, amare et
1846  Velle frui subito, nec, quae sint consequa, prorsus
1847  Noscere; nimirum quanti vexare fluentes
1848  Ex illo possint animum corpusque dolores;

prorsus
1847  Noscere; nimirum quanti vexare fluentes
1848  Ex illo possint animum corpusque dolores;
1849  Omnem qui dira superent gravitate bonorum
1850  Laetitiam, vita queis Mens gavisa priore est.
1851  Jamne vides, agitur quanto vesana furore
1852  Mens hominum, dum saepe viis lassatur iniquis,
1853  Queis graditur, vitae propter felicis amorem,

animum corpusque dolores;
1849  Omnem qui dira superent gravitate bonorum
1850  Laetitiam, vita queis Mens gavisa priore est.
1851  Jamne vides, agitur quanto vesana furore
1852  Mens hominum, dum saepe viis lassatur iniquis,
1853  Queis graditur, vitae propter felicis amorem,
1854  Qua putat in terris stulte se posse potiri?
1855  Cum brevia haec adeo cum prorsus inania constent

1871  Pertenuemque sui possunt formare figuram,
1872  Ni magis accedas; ita Menti haud magna videri,
1873  Quae constant aeterna, solent, disjuncta quod illa
1874  Credimus: interdum sed si Mens illa revolvens
1875  Ad sese velut adducat; tum sola profecto
1876  Apparent aliis evanescentibus, ante
1877  Quae nos cumque velut magna et praeclara movebant.
1878  Mercator

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report