Your search found 709 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 611-666:

18. De sepulcro Christi Domini
1.18.1  Hoc jacuit victor post praelia dura sepulcro
1.18.2   Ingens aetherei Filius ille Patris.
1.18.3  Sponte sua jacuit; vitae dein rursus in auras
1.18.4   Morte celer sese rettulit edomita. 19. De eodem
1.19.1  Heic dura stratus,

1.73.1  Primum aliquid moveat nisi res, immota manebit
1.73.2   Summa haec haud ullo concita principio.
1.73.3  Unum id si dederis, dabis omnia, Pontice; menti
1.73.4   Sponte sua occurret conditor ille Deus;
1.73.5  Ille prior cunctis, rerum fons, unde habet ortum
1.73.6   Quidquid vi propria non pote confieri.
1.73.7  Haec clamo frustra; vix te

3.29.1  Vare, hominum vitam culpas, quod plena malorum est,
3.29.2   Et praebet rerum plurima, quae doleas.
3.29.3  Cur non te potius culpas, qui tot bona vitae
3.29.4   Sponte tua inspersa perdis amaritie?
3.29.5  Qui curam struis ipse tibi, pectusque fatigas
3.29.6   Usque tuum indomitis ipse cupidinibus?
3.29.7  Fac, animum infraenet ratio,

superi tibi dant, mi Vare, fruenda,
3.107.2   His renuis, nimium parcus, amice, frui.
3.107.3  Ne quid forte olim desit, nunc plurima desunt,
3.107.4   Arcessis, metuis quod tibi, sponte malum.
3.107.5  Quae praesens fortuna feret, fac commoda carpas,
3.107.6   Nec, quod opus, desit seu tibi, sive tuis.
3.107.7  Res male ut eveniat, postremo te premet

dic potuis, Gellia, velle nihil.
3.135.3  Naturam falso culpas; te, Gellia, culpa,
3.135.4  Quae tam naturae segniter obsequeris.
3.135.5  Prona fertur aqua lembus tibi, sponte remittis
3.135.6   Languida quod lento brachia remigio.
3.135.7  Fac nervos ratio contendat et exerat ipsam
3.135.8   Se virtus; durum quidlibet efficies.

3.142.1  Irrides quod Phyllis anus se gaudet amari,
3.142.2   Et sibi conciliat, qua potis, arte animos.
3.142.3  Quid? Quae consenuit, tumulo se condat, oportet,
3.142.4   Sponte sua et vitam ponat et ante diem?
3.142.5  Quid? Vesanus amor postquam deferbuit, ullus
3.142.6  Non restat dulci sensus amicitiae?
3.142.7  Crede, istam praeter, quae te

3.235.1  Ignosco juveni; miror frigente senecta
3.235.2   Quisquam si quidquam flagitii faciat.
3.235.3  Alter enim prope vi trahitur; contra ruit alter
3.235.4   Sponte sua foedum perditus in facinus. 236. [235.] Lascivus amor cur non vocandus amor.
3.236.1  Velle bonum lascivus amor si nescit, amori

Quintum, quod Bacchanalibus non interfuerit.
3.291.1  Orgya quod vitas juvenis, laudo: ignibus hercle
3.291.2  Nil opus est ignes addere, Quinte, alios.
3.291.3  Aetas prima calet per se sibi, sponte calenti
3.291.4   Qui sapit externas arceat usque faces.
3.291.5  Incestas, heu, Quinte, faces; laeta Orgya circum
3.291.6   Quas jacit et juvenum pectus adurit, amor.

et in penitos flamma recepta sinus.
3.293.3  Verte oculos alio: veris majora sibi mens
3.293.4   Finget et insanus tum quoque gliscet amor.
3.293.5  Sed tamen hoc praestat dirum non sponte venenum
3.293.6   Excipere, exitium nec sibi velle suum. 294. [293.] Amorem senes etiam quandoque tentare.
3.294.1  Quinte,

4.175.1  Henricam audivi pangentem ut carmina mirans,
4.175.2   Atque manus tollens, talia dicta dedi:
4.175.3  Ars nihil est; natura potens facit omnia. Testor
4.175.4   Sponte sua tibi quae carmina prima fluunt. 176. [174.] [  Sep. et Lug. 19] De Rufina Batonia.
4.176.1  Scribere longa piget. Batoni nata, sodales,

froena pati si quis negat, ille Gigantum
4.255.6   More gerit soli bella cruenta sibi,
4.255.7  Ille deo pugnat, coelesti fulmen ab arce
4.255.8   Ille suo arcessit sponte sua capiti.
4.255.9  Tu mea dicta memor serva, sanctaeque, tonantem
4.255.10  Dum metues, urbis laedere jura time.

4.258.3  Hoc alios vincis vates; rerum optima quaeque
4.258.4   Prima tibi occurrunt omnia mirifice.
4.258.5  Non opus est ullo delectu; nil nisi pulchrum
4.258.6  Isto sponte sua prodit ab ingenio. 259. [257.] Ad convivatorem bona carmina recitantem.
4.259.1  Cui coenam praebes, recitas tua carmina, corpus

4.403.1  Henricam audivi pangentem ut carmina, mirans,
4.403.2   Atque manus tollens, talia dicta dedi:
4.403.3  "Ars nihil est: natura potens facit omnia: testor
4.403.4   Sponte sua tibi quae carmina prima fluunt." 404. [401.] Clarissimo viro Philippo Honorato. Maria Pizzellia de Burrone.
4.404.1  Macte, Honorate, tua virtute et fortibus

5.223.3  Id satis est unum, noscare ut durus et asper,
5.223.4   Hirsuto et foede barbarus ingenio,
5.223.5  Et fatuus, qui non dubitas tua probra fateri,
5.223.6   Sponte tua et narras dedecus ipse tuum. 224. Ad Tuccam, cur ejus de suis carminibus judicium contemnat.
5.224.1  Esse aliquid videor quod carmine, Tucca, Latino,

Quaerat ut incertus quid tua verba velint.
5.230.3  At, quod opus fieri, faciant si, Vare, Quirites,
5.230.4   Jam nemo quaerat, quid tua verba velint,
5.230.5  Et quae sponte tua tu coeca in nocte locasti,
5.230.6   Curet nemo suis eruere e tenebris.
5.230.7  Obscuro haec poena est scriptori; expertia lucis
5.230.8   Lector, uti sapiens, omnia

5.335.5  Subjiciat quisquam vir se tibi, qui modo se se
5.335.6   Cogitat, inque animo noverit esse virum?
5.335.7  Nonne pati quidvis praestat, quam cedere inerti
5.335.8   Sponte sua et flexo procubuisse genu?
5.335.9  Bella para; malo vinci, veniaque carere,
5.335.10   Ultro quam tali me tibi subjicere.

nec te possum, nec dicere doctum,
5.344.4   Horum sed quiddam, quidquid id est, medium.
5.344.5  Quidquid id est, certe perparvum, perque pusillum,
5.344.6   Quod de te nolis dicere sponte tua,
5.344.7  Quodque alii de te cum dicunt, cogeris, Aule,
5.344.8   Irasci ac totis erubuisse genis. 345. De

o cum pavidis lanam tractare puellis,
5.416.4   Et trahere imbelli mollia pensa manu.
5.416.5  Degener, enervi recipis quod pectore; stulte,
5.416.6   Quod narras turpes, Cynname, sponte metus. 417. Ad Aulum, scurrae partes agentem.
5.417.1  Scurram agis ad populum; nec te pudet, Aule, tuorum,
5.417.2   Quos

haud raro mulier regalia calci,
5.448.4   Carboni aut nigro fercula posthabuit. 449. De Phyllidis querela.
5.449.1  Sponte viros nimio succendit Phyllis amore,
5.449.2   Deinde sibi nimium quos dolet esse graves.
5.449.3  Si tamen illa dolet, non falsa vera querela
5.449.4   Ostentat vires

certa incertis mutet, ne cernere credat,
5.517.6   Quae nondum caecis dispicit in tenebris.
5.517.7  Forsitan et quorum se nunc vult esse magistrum,
5.517.8   Se se horum subdet sponte magisterio. 518. [517.] De Rullo.
5.518.1  Rullum, quosnam habeat caros, carasque, rogasti.
5.518.2   Quin tu Rullum, habeat

venisse cito, sero abiisse putet? 580. [579.] De se et medico.
5.580.1  Nescio quid morbi furit intus, quod, mihi ne jam
5.580.2   Sponte ferat misero perniciem, metuo:
5.580.3  Perniciem sed enim certam reor esse futuram,
5.580.4   Adjutor morbo si veniat medicus.

Torrentis rapidum fundere et eloquii.
5.594.5  Haec dum Poeonia doctor mirandus in arte
5.594.6   Saepe crepas, fibras sic mihi, Tucca, cies,
5.594.7  Ut verear, digiti calamum ne sponte capessant,
5.594.8   In te, nugator, scribere et incipiant. 595. [594.] In arrogantem summorum virorum censorem.
5.595.1  Nil

5.637.3  Nec saevi patitur volitantia spicula Amoris,
5.637.4   Se miser at telis conficit ipse suis,
5.637.5  Incestosque ignes, juvenis quibus arserat olim,
5.637.6   Sponte rogi extremum protrahit ad cinerem.
5.637.7  Infelix! Necdum sentit, labente senecta,
5.637.8   Extremo quam sit non procul a cinere?

chori bonus est, morum at malus ille magister,
5.638.4   Quamque placet multis, tam nocet arte sua.
5.638.5  Nil opus in vitium spectaclo impellere vulgus;
5.638.6   Sponte sua in culpam perditus ipse ruit. 639. [638.] In Quintum scurrae more scribentem.
5.639.1  Ridiculum fateor, quod scribis, Quinte; facetum

[666.] In Atin procerum amicitias quaerentem.
5.667.1  Nempe suam supra sortem se tollere dum vult,
5.667.2   Parvus Atis magnas quaerit amicitias.
5.667.3  Nec sentit, quo, se demittat sponte, necesse est,
5.667.4   Qui magnas parvus quaerit amicitias. 668. [667.] In jactatorem.
5.668.1  Si qua mihi desunt, superant

743. [740.] De Pontici carminibus immerito laudatis.
5.743.1  Qui tua laudarint, mihi narras, carmina, magnis,
5.743.2   Credo, ut percellar, Pontice, nominibus.
5.743.3  Verum ego, sponte sua placeant ni cognita, spernam
5.743.4   Una cum magnis carmina nominibus. 744. [741.] Cononem merum Cecropidem contemnit.

5.786.4   Quae te nunc tristi dura supercilio,
5.786.5  Vix una interdum venientem voce salutat.
5.786.6   In te mutatum vidit, amice, nihil,
5.786.7  Sponte sed ipsa sua mulier mutatur in horas,
5.786.8   Alternatque omnes fluxa levisque vices.
5.786.9  Fluxa hercle atque levis; folio plumaque volante,
5.786.10   Et nebula et

Krša
5.929.1  Qui tam multa mihi toties mandasque, jubesque,
5.929.2   Dictum hoc veraci pectore tolle memor:
5.929.3  Sponte mea soleo multis me addicere amicis,
5.929.4   Addici nulli me patior domino. 930. [924.] In jactatorem

id vecors imputet ipse suae. 985. [979.] In idem argumentum.
5.985.1  Si nihili est mulier, qui se vir subjicit illi
5.985.2   Sponte sua, quinam est? Nonne magis nihili? 986. [980.] "Uxorem immodicus ne serva, ne mala fiat".
5.986.1  Uxorem immodica serva ne, Postume, cura,

secus ac doleat si rusticus hoc, sibi fructus
5.1024.8   Quod ferat eximios non, nisi cultus ager,
5.1024.9  Et fatuo revocet questu saecla aurea, foetus
5.1024.10   Sponte sua tellus quum dabat omnigenos. 1025. [1019.] "Nil tibi metuis? Multa tibi metuo."
5.1025.1  Postume, nil metuis: metuo tibi multa vel ipsum

5.1298.2   Quid tum? Servatus non minus ille perit.
5.1298.3  Quippe malos arcet rectorum cura sodales,
5.1298.4   Cura malos mores nulla inhibere potest,
5.1298.5  Quos ni sponte abigat, solus sibi scilicet ipse
5.1298.6   Nil non flagitii suaserit ac sceleris. 1299. [1293.] In patrem, magistrorum disciplinam erga filium malis

5.1463.1  Quam stulte, dicis, conspectum me fugit Aegles?
5.1463.2   Istud quam stulte dicere non dubitas,
5.1463.3  Ipse tuam et, multo melius quae, Cinna, lateret
5.1463.4   Sponte tuam passim prodere stultitiam. 1464. [1457.] Monet Quintum, ut animum curet.
5.1464.1  Non magnos opta census tibi, Quinte, minorem

5.1476.2   Mi studeo, si quem carmine concelebro.
5.1476.3  Blandior haud ulli, quod multo insignis honore est,
5.1476.4   Aut proavum priscis clarus imaginibus.
5.1476.5  Sponte mea, Varro, laudo quos miror, amoque;
5.1476.6   Cur te non laudem (parce rogare) vides. 1477. [1470.] In hominem ineptum se magni facientem.

137. Ad Glauciam non re, sed verbis tantummodo officiosum.
7.137.1  Num quid opus, rogitavis. Nil, Glaucia, praeter amicum,
7.137.2   Sponte sua videat qui mihi quid sit opus. 138. Non.
7.138.1  Quas Lacedaemonii poscenti haud aequa Philippo,
7.138.2  Has tibi ego

7.188.1  Tam grave Romulea quoquam est si cedere ab urbe,
7.188.2   Cur cedis? Nusquam pelleris, Antigene.
7.188.3  Tam grave si non est, si vis hinc cedere tute
7.188.4   Sponte tua, moesti quid faciunt gemitus?
7.188.5  Quid miseri questus, nec jam ista aetate decorae
7.188.6   Perque genas fusae, perque sinum lacrymae?
7.188.7  Vis, non vis, eadem

193. (pon. inter varia) Krša In idem argumentum.
7.194.1  Varro sponte sua, tu plurima saepe rogatus
7.194.2   Mi tribuis: dispar non ne vides meritum?
7.194.3  Donatur, tribuit quod Varro; quod mihi contra
7.194.4   Tu tribuis, multa venditur,

8.26.3  Idque adeo narras Lydae, quae mente sagaci,
8.26.4   Et miro nil non efficit ingenio,
8.26.5  Quodque alii frustra multa mercede docentur,
8.26.6   Ipse sua nullo sponte labore videt.
8.26.7  Quinte, aliam tibi quaere, istud quae credere possit:
8.26.8   Cogitur exemplo credere Lyda suo.

8.80.5  Atque tuos sensus venturis prodere saeclis,
8.80.6   Et miram omnigenae pandere vim sophiae,
8.80.7  Quam licet occultes, nusquam non lumine claro
8.80.8   Sponte sua scriptis fulget in aureolis. 81. Ad Levinum, quommodo Lydae placere possit.
8.81.1  Lydam posse capi speras, Levine, venusto

8.175.3  Quod primum est, unum quod res sibi poscit, omittit,
8.175.4   Nimirum ut vesci largius incipiat.
8.175.5  Non videt id, natura ultro quod monstrat et ipsae
8.175.6   Sponte sua macrae quid faciunt pecudes. 176. Qua re nolit diutius laudare Lydam.
8.176.1  Multa equidem scripsi de te, Lyda optima; praestat,

8.180.1  Quid deceat, quid non, sic cernis, Lyda, latere
8.180.2   Ut te nil usquam posse rear vitii.
8.180.3  Curnam igitur, nulla fudi quae carmina cura,
8.180.4   Haec tibi sponte mea qualiacumque lego?
8.180.5  Quod te ad censuram ingenio quam scilicet acri,
8.180.6   Ingenio ad veniam tam facili experior.

181. In idem argumentum.
8.181.1  Ingenio quam, Lyda, tuo percellis, amico
8.181.2   Ni me perfacilis tam recrees animo,
8.181.3  Haec, tibi sponte lego quae incondita, scilicet a te
8.181.4   Unquam non paterer pol mea scripta legi. 182. Gaudet, sua carmina Lydae placuisse

471. [470.] De Lydae in summis laudibus modestia.
8.471.1  Lyda potest omnes, quotquot sunt, ore puellas,
8.471.2   Lyda potest omnes vincere mente viros.
8.471.3  Sponte sua gaudet sed cedere Lyda puellis,
8.471.4   Sponte sua gaudet cedere Lyda viris.
8.471.5  Ergo illam, quoties vicit, victaeque puellae,
8.471.6   Et victi certant semper

8.471.1  Lyda potest omnes, quotquot sunt, ore puellas,
8.471.2   Lyda potest omnes vincere mente viros.
8.471.3  Sponte sua gaudet sed cedere Lyda puellis,
8.471.4   Sponte sua gaudet cedere Lyda viris.
8.471.5  Ergo illam, quoties vicit, victaeque puellae,
8.471.6   Et victi certant semper amare viri.

frustra tentantem scribere ni me
8.524.4   Pierius, quem scis, deserit ille calor.
8.524.5  Quidnam, inquis, cum Lyda rogat? Contra omnia fiunt,
8.524.6   Mens calet, omnigeni sponte fluunt numeri.
8.524.7  Id cur nam fiat, causam tu quaerito: quod fit,
8.524.8   Id fieri verax tantum ego confiteor.

Anacreontis.
9.7.1  Atridas volui magnos et dicere Cadmum;
9.7.2   Solus amor pulsa de cythara sonuit.
9.7.3  Mutavi nervos Alciden ipse; sonabat
9.7.4   Sponte sua puerum sed Veneris cythara.
9.7.5  Ergo valete mihi heroes; mea cantat amores
9.7.6   Mi solos etenim sponte sua cythara.

9.7.3  Mutavi nervos Alciden ipse; sonabat
9.7.4   Sponte sua puerum sed Veneris cythara.
9.7.5  Ergo valete mihi heroes; mea cantat amores
9.7.6   Mi solos etenim sponte sua cythara. 8. De Gellia et Aulo altera sapienter, altero stulte amante.
9.8.1  Parce amat ac timide quod Gellia, non placet Aulo,

Meus es, quo nunc te proripis? Et te
9.30.12   Una sibi injecta vindicat, Aule, manu? 31. Ad Daphnin, Phyllidis laudatorem.
9.31.1  Sponte tumet Phyllis nullo laudante; quid utrem
9.31.2   Inflas et tentum tendere pergis adhuc?
9.31.3  Daphni, sapi, caramque tibi ne perde puellam;
9.31.4   Crede mihi, perdis

Quid, semel emissum repetat si rursus et illas
9.205.6   Expromat, queis nil non pote, blanditias?
9.205.7  Me miserum! Ut rursum spernar, rursumque fatiger,
9.205.8   Sponte dabo famulas in sua vincla manus. 206. [203.] Ad Quintum qui poetam amicitiae oblitum dixerat. Krša

Mendax haec fabula veram
9.270.4   In vita, heu, quoties transit in historiam. 271. [268.] Ad Quintum inertem.
9.271.1  Quid? Tu sponte tua te, Quinte, fateris inertem,
9.271.2   Dicis et in longa vivere desidia?
9.271.3  Nimirum hoc dicis malesanus: non ego amicis
9.271.4   Vivo, non patriae, non bonus ipse

ego clamabam: non intellecta volabant.
9.277.10   Necquicquam campos dicta per aërios;
9.277.11  Nec potui rixae studio revocare calentem,
9.277.12   Post rixam rediit quo, puto, sponte sua. 278. [275.] Effusissimi imbris terror quid doceat vatem.
9.278.1  Effusum late coelo vidi agmen aquarum,
9.278.2  

ni laudes, laudem tibi detrahis ipse,
9.287.2   Te victum vitio dicis et esse tuo.
9.287.3  Quod genus invidiae? Victor ne forte putetur
9.287.4   Esse aliquid, tu te sponte ais esse nihil. 288. [285.] In Varum sibi morbos imaginantem.
9.288.1  Aegrotat Varus: quaeris, quo, Pontice, morbo?

Ad Guidum, qui dereliquerat domum, quam ipsa virtus sibi delegisset. Krša
9.289.1  Istam, Guide, domum linquis? Non poenitet ipsam
9.289.2   Sponte tua egressum deseruisse domum?
9.289.3  Quam mihi si facilis pandat Deus, esse beatus
9.289.4   Mi videar, toto laeter et ex animo.
9.289.5  Quae mihi tu narras ultro citroque

9.309.7  Una; malus nam, quem culpas, puer ille tulisse
9.309.8   Nec mihi jam risum, nec potis est lacrymas. 310. [307.] Mulier nil te laedet, ni sponte sequare. "Nil te nil mulier laedet, ni sponte sequare." Krša
9.310.1  Visa trahit mulier pulchro te, Pontice, vultu.

9.309.8   Nec mihi jam risum, nec potis est lacrymas. 310. [307.] Mulier nil te laedet, ni sponte sequare. "Nil te nil mulier laedet, ni sponte sequare." Krša
9.310.1  Visa trahit mulier pulchro te, Pontice, vultu.
9.310.2   Id nihil est: tractus tu modo ne sequere.

9.310.1  Visa trahit mulier pulchro te, Pontice, vultu.
9.310.2   Id nihil est: tractus tu modo ne sequere.
9.310.3  Illa quidem nil te laedet, ni sponte sequare,
9.310.4   Vinclaque des faciles captus in arcta manus.
9.310.5  Si piget obniti contra, non foemina, sed tu
9.310.6   Ipsum te culpa laedis, amice, tua.

314. [311.] De Iphigenia. De Iphigenia ad Agamemnonem. Krša
9.314.1  Proh scelus! Ut repetat, quos liquit sponte, Penates
9.314.2   Tyndaris obscoeno trans mare vecta duci,
9.314.3  Quae te prima patrem dixit miseranda puella
9.314.4   Innocuos sparget coesa cruore focos?

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report