Your search found 1562 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 746-807:

mereri, cum amari nequeant, quin obsint; nec ad animi quietem conducere, cum ijs oblectari animus, praeter quietis detrimentum, minimè possit; vnumque adeo reliqui esse, vt despicatui ab Euthymiae studioso habeantur, tunc ijs optimè vsuro, cum ea minimè amauerit. Sed et Malorum par ratio. Cum enim neque ipsa nostrae voluntatis imperio subijcere, et omnino, ac quoties libuerit, prohibere á nobis possimus; nisi saltem aspernari nouerimus; assiduo certè vel in metu, ne ingruant; vel in maerore, quòd vrgeant, versabimur. Vt nullum proinde

fecimus ipsi, sed duntaxat elegimus. Ad formam quòd attinet, nostri nempe partum laboris; id vnum verecundè pro meo ingenio candidèque profitendum existimo: nihil me studio, nihil diligentiae pepercisse, atque tempori, vt, praeter rerum, quae tractarentur, delectum; tractandi quoque modus et ratio, quoad per meas vires, docendique occupationes licebat, erudito Lectori non insuauis accideret: haec in primis curantem, vt vel minimae quaelibet operis partes aptissimo, maximèque naturali, et dilucido aliae alias ordine exciperent, interque se necterentur: vt tam sensus, quàm eorum

Haec igitur cum ita se habeant; id mihi tum in communem omnium rem apprimè opportunum; tum aequitati maximè consentaneum videtur; vt nihil, nostro quamvis à gustu alienum, huius, vel illius vitij palàm damnemus; nisi iusta certique ponderis ad manum sit ratio, qui tristem affirmare sententiam possimus: sed ita sui quisque inductionem animi, et quam sibi normam scribendi proposuit, sequatur; vt ne vnicam et communem esse omnium legem literariâ in Republicâ velit: duo sibi in huiusmodi incertis tanquam certa persuadens: alterum, nequaquam factu

Tu mihi, diuino profusum è lumine lumen,
1.28  Solis inoccidui radius, signataque nostris
1.29  Pectoribus magni penitùs Genitoris imago,
1.30  Audenti sis fida tuum cynosura per aequor,
1.31  Sis Helice, RATIO: haud qualis, contagia primi
1.32  Post sceleris, diro maciem inspirante veneno,
1.33  Tabueras, lapsi vix agnoscenda Decoris:
1.34  Sed qualem, iubare aeterno immutabilis Aequi
1.35  Incoctam

1.36  Mentibus aethereus Pater indidit, et modò qualem
1.37  Aetherei soboles caelo delapsa Parentis
1.38  Antiquam in speciem, ingenuumque; refinxit honorem.
1.39  3. Tuque adeo, vnde omnis ratio, mensuraque; Recti,
1.40  Vnde suus causis vigor, et sua semina rebus,
1.41  Formaeque, et numeri, et naturae mutuus ordo,
1.42  (Nil sine te magnum mens concipit) en age, primos,
1.43  Edita Luciferi ante

multosque eadem quia balnea mecum
1.732  Accipiunt; minùs idcirco placabit anhela
1.733  Vitreus ora latex, aut seciùs inde lauabor?
1.734  Vnde noua haec pretia, immensum quae sana per aeuum
1.735  Nesciuit ratio? Cur tam mentimur auaram,
1.736  Limite quae nullo in medium se effundere gaudet,
1.737  Naturam sortemque Boni; nil prorsus vt amplum,
1.738  Aut nostrum, nisi quod viduum consorte, putemus?
1.739  Non

1.831  Ingeminant: tunc quàm simplex, facilisque voluptas,
1.832  Quàm paruo constent Mortali gaudia, nosse
1.833  Incipiunt summâque minùs sibi sorte placere.
1.834  32. Par somni ratio, quem non discrimina vocum,
1.835  Et fidium, vulso nec olore tumentia Strata
1.836  Sic faciunt, hilaris ceu mens, et fesla diurnis
1.837  Membra ministerijs. Spondà hinc praediuite, molles
1.838  Byssi

turbae plaudentis honores,
1.908  Certaque post cineres mansurae pignora famae.
1.909  His, velut humano tu culmine celsior, infra
1.910  Teriigenûm vulgus, ex aequo Numina spectas.
1.911  Proh Superi, et Ratio sanctissima! Nilne ego, talis
1.912  Syncerum morbi quia me voluistis, et hasce
1.913  Quòd vocet, illorumque aliquis dum praeterit, Hic est,
1.914  Hic ille, attonito iactet fremebunda susurro.

Graios
1.1207  Tanquam Helice nautas: et, quidquid mens bona contra
1.1208  Occinat; id rectum, quod plurimus approbat author,
1.1209  Constituunt. Ideone igitur superaddita nostris
1.1210  Sensibus aeterni, Ratio, lux filia Solis,
1.1211  Deteriora bonis dignoscere, curuaque rectis
1.1212  Qua licet; vt clausis post errabunda Priorum
1.1213  Agmina luminibus rueremus: lanigerarum
1.1214  Ceu pecudum mos: demisso

neque Croesi aeraria ditem,
1.1250  In patrijs aggesta licet penetralibus, Irum
1.1251  Constituant, ni signatis priùs ille tabellis
1.1252  Legitimum tanti capiat ius muneris. Atqui
1.1253  Fortunae haec ratio: nulli se foedere certo
1.1254  Mancipat: exigui tantùm dat temporis vsum,
1.1255  Cum volet, ablatura. Laris, censùsque paterni
1.1256  Quìd dominum falso te iactas nomine, custos.
1.1257  Veriùs

quamvis placeant, Superûmque velut iam
1.1290  Collegae, tumidis affectent sydera cristis;
1.1291  In medio tamen aegra gerunt submissaque fastu,
1.1292  Curarum varijs et fluctibus anxia corda:
1.1293  Nec ratio, aut vis, qua trepidi lenire tumultus
1.1294  Pectoris, et circùm laquearia celsa volantes
1.1295  Submouisse metus liceat: nec (vt omnia paucis
1.1296  Exequar) in tanto cumulatae sortis aceruo,

ministri
2.478  Cum facibus: Quid triste? Noui quae causa tumultùs?
2.479  Pro se quisque rogant. Ille autem, O stigmate digna,
2.480  Toruus ait, capita, et venalis spuma catastae,
2.481  Siccine nulla Mei ratio? Sic resque, domusque
2.482  Proditur? En, vino saturi dum pectora, totis
2.483  Ebria ructatis segnes obliuia venis,
2.484  Per tacitas (adeo crimen vigilantius) vmbras
2.485  Incustoditis subiere

2.724  Multiplicemque sui turbam, numerumque sequentem
2.725  Colligit, et, toties geminus, violentiùs vrget.
2.726  30. Quae ne, luminibus crassi minùs obuia vulgi,
2.727  Te pariter ratio Veri frustretur inanem;
2.728  Sic habeas, longum, quo res protenditur, aeuum
2.729  Illius haud proprijs vim, per se, viribus vllam
2.730  Addere: nec, si quid duret prolixiùs, vno
2.731  Maius idem

melior iam penè videri
2.897  Conditio, quas sola mouent praesentia, possit:
2.898  Quaeque vel instantes casus, certosque dolores
2.899  Frangere debuerat, dubijs longèque remotis
2.900  Iam vires geminet, Ratio, spatiumque nocendi.
2.901  38. Non tamen haec illò vergunt documenta, futuris
2.902  Praeparet vt nunquam sese mens prouida fatis
2.903  Quod, genio indulgens,

noctu somnia cernis?
2.947  Ambiguum si Martem agitans non omnibus horis
2.948  Furta inimica, dolos, caecamque vnde vnde times vim?
2.949  Haec Ducibus Fabius: sed non minùs haec sua cuîque
2.950  Ingeminat Ratio. Bellum, irreparabile bellum
2.951  Prae manibus: saeui circumstant vndique casus
2.952  Nulla fides rerum. Quid tu? Cum cominus hostis
2.953  Irruerit, laterique auidum iam iam imprimet ensem;

cursu
2.1078  Diffugeret sonipes. Rumor nam diditur, hostem
2.1079  Arminium castris irrumpere. Cuncta pauore
2.1080  Ilicet insano turbata euersaque: Nulli
2.1081  Vis, animus, ratio consistere: fit fuga: portis
2.1082  Agmina densantur: socijs terroribus addit
2.1083  Quisque suos: suus, et coniunctim publicus omnes
2.1084  Praecipitat furor: impulsi, vrgentesque vicissim

2.1151  48. Postremò, cui bella diu praecognita, nunquam
2.1152  Huic locus, armorum auxilijs opibusque parandis,
2.1153  Defuerit: quae fòrs oblitum, Epicure, fefellit
2.1154  Te ratio, procul à studio sensuque Futuri
2.1155  Dum reuocas animos, doleant ne longiùs, et ne
2.1156  Sepositos miserâ anticipent formidine luctus.
2.1157  Haud dubium, si quis longè impendentia fata,

3.52  Deduxit Sophiam, propioraque dicere tandem,
3.53  Et magis humanas ad res facientia iussit:
3.54  Ingenium formamque Boni: quis corporis vsus:
3.55  Vnde animus felix: ratio naturaque fines
3.56  Quos statuant: tenebris qua se mortalibus arte
3.57  Eripiens, superi synceros luminis haustus
3.58  Mens trahat, et patrio iam nunc assuescat olympo.

focos, defendere certant:
3.114  Maxima ceu cladis sit portio, clade putentur
3.115  Si pressi leuiore. Tuis heu caeca fauere
3.116  Mens Hominum lacrymis! Quae non in deuia praeceps
3.117  Volueris, errantem Ratio ni fida gubernet?
3.118  Si Mala, quae luges, ingrata; quid illa tueri
3.119  Vsque iuuat? Si grata; piget cur ferre? Fatendum
3.120  Ocyùs alterutrum: vel mitia carpis iniquè;
3.121  Vel grauibus stulto

3.137  Quae vulgo ediderat, studiorum Inuenta suorum.
3.138  5. Nec verò non prompta salus: non plurima certum
3.139  Vulneribus, quae sint, et quanta ea cunque, leuamen
3.140  Suppeditat ratio. An talis non illa, receptus
3.141  Communis primam vitae quam suggerit vsus?
3.142  Si tibi nil, quouis durarum in cardine rerum,
3.143  Euenisse noui reputes: sic publica volui
3.144  Tempora, sic

grauioraque Titan
3.616  Viderit iratae obiectum ad ludibria sortis?
3.617  Quêis nihil armorum: nullae aegro in corpore vires,
3.618  Nusquam animus praesens: sed, si quae, tota salutis
3.619  In pedibus ratio: bella hinc metuenda Ferarum;
3.620  Hinc hominum: trepidi semper sub pectore motus:
3.621  Nilque parûm validum, seu frondea concitet Eurus
3.622  Murmura, seu viridis quasset dumeta lacertus,

vnde queant impunè teneri.
3.890  Nimirum sociae ingenijs discordibus ansae
3.891  Oppositas rerum vires, effectaque partim
3.892  Commoda, Mortales partim laedentia signant.
3.893   24. Quocirca id reliquum, ratio id planissima dictat,
3.894  Infidi capulo vt lateris solerter omisso,
3.895  Dextro, quidquid adest, potiùs mens prouida sumat:
3.896  Scilicet, à rerum titulis peioribus acto

ad commoda flectit?
3.1040   30. Certè equidem, nostri quanquam nil vsibus Orbis
3.1041  Prospiciens mortale genus per tristia quaeque
3.1042  Duceret; in iustas etiam tum nulla querelas
3.1043  Suppeteret ratio. Mundi ille aeterna potestas,
3.1044  Quidquid agat, nullo sub iudice reddere causas
3.1045  Cogitur. An sua demoliri, perdere, iamque hos,
3.1046  Si libeat; iam diuersos, si malit, in vsus

promptis illam vigilare sub armis:
3.1090  Cur subitò moueat: celeres quò destinet alas?
3.1091  Praescriptas, sibi quisque vices, et munia laetus
3.1092  Occupat, imperij quamvis arcana videndam
3.1093  Se ratio neget. Antiqui sat prouida nosse
3.1094  Corda ducis. Belli mens totius ille, quid aptum,
3.1095  Vtiliusque, videt cunctis pro millibus vnus.
3.1096   33. Cur tamen in Iussis Caeli grauioribus vllos

pictos quàm floribus hortos
3.1125  It comes. Humanis tu singula prouidus aptas
3.1126  Vsibus: ad laetos tu dirigis omnia fines,
3.1127  Vna salus rerum, lex totius vnica fati,
3.1128  Consilijque potens Ratio, mensuraque Recti.
3.1129  O dignos (Quid enim haud meriti tam sontibus ausis?)
3.1130  O dignos, quibus ad votum fluere omnia, quosque
3.1131  Auspicijs per parva suis et deuia ferri
3.1132  Iure sinas,

potiùs, quàm deleat hostem:
3.1374  Et breue suspensi certaminis interuallum.
3.1375  Non integra feret mansurae gaudia pacis.
3.1376  Sola igitur praesens animi fidumque leuamen
3.1377  Rebus in aduersis Ratio: conuellere sola
3.1378  Indomitos imo poterit de pectore luctus.
3.1379  Numinis haec sacrum munus, panaceaque, nullam,
3.1380  Non facilis pepulisse luem: hac immania quaeque,
3.1381  Veriùs, Herculeae

iter) conuulsis denique victor
4.450  Prosiliat septis, vacuasque exundet in auras.
4.451   26. Sed neque, si docto fatui delira popelli
4.452  Verba supercilio despexeris; aequior vlla
4.453  Hinc aegri saltem ratio queat esse doloris;
4.454  Quòd vel Socratico fòrs quisquam de grege, vultùs,
4.455  Incesùsve tui ad speciem, subriserit. An tu
4.456  Eripias splenem sapienti? Turpe, doloris
4.457  Vnde procul

calentibus ira
4.714  Quandocunque ferox stimulis praecordia versat.
4.715  Hanc hostem censere, et signa infesta mouenti
4.716  Viribus aduersis, totoque occurere nisu.
4.717   38. Perge Hygieìa potens, Ratio. Curam altera poscit
4.718  Auxiliumque lues. Sunt, quos haud molliter angat,
4.719  Dulcis ab amplexu Patriae, carisque Propinquis
4.720  Diuulsos alio sub sole senescere, gentes

4.971  Crescere iter: refugos portus, semperque petendi
4.972  Plus aliquid? Tam duro hic certè pectora morsu
4.973  Splendidus absumit dolor; vt vix altera vitae
4.974  Occurrat ratio grauioribus anxia curis:
4.975  Laetius et pingues insulsi ruris alumni
4.976  Saepe trahunt aeuum, quàm Palladis, Aonidumque
4.977  Ingeniosa cohors. Adeo per pabula vires
4.978  Aegra capit sitis: et,

iam Rhetoricae spatiosa per aequora pleno
4.1012  Effusum volitare gradu; iam legibus orsa
4.1013  Pierijs, nexuque pedes vincire decoro?
4.1014  Aerios famae strepitus, ventosaque vulgi
4.1015  Murmura quem Ratio docuit contemnere, norit,
4.1016  Nesciat haec, minimo sanè in discrimine ponet.
4.1017   52. Heu quibus incassum studijs mortale fastigat
4.1018  Se genus! In reliquas si quantum temporis artes

nemoris Conuexa leonem.
4.1308  Denique tristis hyems vultus (hac vsque dolori
4.1309  Fas prodire) tegat; frontis sub nube serenus
4.1310  Deficiat: mens nixa suo sibi robore constet.
4.1311   70. Nec ratio procul, id liceat qui ducere robur.
4.1312  Vel siquidem parcente manu sua spicula torquet:
4.1313  Vel totis dolor aduersum se viribus infert.
4.1314  Si primum; pudeat mediocria vulnera, quaeque

EVTHYMIAE Liber Quintus.
1  1. Non tamen, ad plenae felicia munera Pacis,
5.2  Fortunam satis, externosque retundere casus,
5.3  Hac operosa tenus ratio quam tradidit artem.
5.4  Maior adhuc belli moles, crudelior hostis,
5.5  Cordibus infixae pestes, agnataque restant,
5.6  Et penitùs fibris stabulantia monstra sub altis:
5.7  Regnorum fax Ira, loci

saltu,
5.64  Subiectum, pariter frangendus, vt obruat hostem,
5.65  Misceat et socias (ea tantùm foedra) mortes.
5.66  Vna sedet cordi, totam rapit vnica mentem
5.67  Vltio: cura Sui, ratio, ius, vtile, rectum,
5.68  Ingenium sensusque hominis, pietasque, fidesque
5.69  Fnditus exturbata. Sacri per quidquid olympo est,
5.70  Obtestare. Precum vanus labor: ocyùs ater
5.71  Audierit trepidae

mare: formidentque vel ipsi
5.297  (Tam violens decimae circumsilit impetus vndae,
5.298  Tale ciet murmur, sic spumeus aethera lambit)
5.299  Natiuâ immanes scopuli ab radice reuelli.
5.300  Sub pedibus ratio, nusquam timor, omnia foedam
5.301  Post Venerem. Indomiti tantùm se pectoris ardor
5.302  Expleat: id fixum, et quavis mercede parandum:
5.303  Caetera pro vlli, quòcunque vocauerit anceps
5.304  Alea,

excipiunt auram: contraque, Malorum
5.449  Quod miseris summum, mordacibus vndique carpi
5.450  Iudicijs sua facta vident: nec, amica referre
5.451  Quî tot Censorum liceat suffragia, quamvis
5.452  Rumpantur, ratio sese aut spes obijcit vlla?
5.453  Quàm graue seruitium, quàm dura et iniqua foret sors
5.454  Mancipij, octonos pressâ ceruice ferentis
5.455  Tam malè concordes Dominos; vt, iussa capessens

Sat carmine dictum
5.533  Iam proprio, quantis agitent praecordia curis
5.534  Formido malesana, immensus et ardor habendi:
5.535  Nec secus has contra Eumenidas, contraque nocentem
5.536  Tristitiam quid opis Ratio, quaeque arma ministret,
5.537  Vltima nunc subit, et longè saeuissima, toto
5.538  Pectore diuulsam penitùs proscribere pacem,
5.539  Criminis admissi ante oculos feralis imago.
5.540  Haec illa est,

5.543  Penniger assiduus tortor. Quid plura? Manentis
5.544  Tartarus haec vitae. Proh dirum, triste, nec vllo
5.545  Non lethale magis fatorum vulnere, vulnus!
5.546  Fidum alijs ratio solamen casibus: ipsâ
5.547  Ex ratione, qibus mentem crudeliùs angat,
5.548  Culpa trahit vires. Alij nouere dolores
5.549  Interualla vicesque: haec iugi pectora letho
5.550  Conficiens, nullam roseae

mandata minister:
5.735  Si minùs vrbano, immodicus lusisse, sodalis
5.736  Offendat nutu, vel scommate. Disce remotum
5.737  Frangere consilijs hostem. Vincetur, vbi instet:
5.738  Parua loquor: victa est, ratio quam praeuenit, ira.
32  32. Si tamen ignarum vel sic, exorta repente,
5.740  Aggrediatur. Et insanis praecordia verset
5.741  Motibus; haud vitreum (docuit quod Sextius) orbem [a]

34  34. Ergo, calet dum pugna, recens dum moenia circùm
5.760  Hostis adest; quodvis, sapiens, inhibere memento
5.761  Flagrantis decretum animi. Quid postulet vsus,
5.762  Quid ratio velit, haud pronum dignoscere tantâ
5.763  Pectoris in trepidi vertigine: ceu minùs olim
5.764  Exaudita sibi ciuilia iura, tubarum
5.765  Horrisonum clangorem inter, bellique tumultus,
5.766  Rettulerat

et iusti seruare tenorem
5.797  Nescia supplicij, quae vindicat, Ausa vel aequat,
5.798  Vel superat. Nullo motu iacetur, oportet,
5.799  Astraeae geminas aequato vt pondere lances
5.800  Dextera sustineat. Ratio, non Ira luendis
5.801  Constituit leges, et digna piacula noxis.
37  37. Cur, ais, irasci nequeam peccantibus? Ipse
5.803  Haud proprij vacuus quia criminis. Excute pectus,

nullus
5.1261  Officij quos tangit honos, seruire laborem?
5.1262  59. Illius errori sic experientia finem
5.1263  Attulit. Euentu sed dedignata doceri
5.1264  Praeuenit errores Ratio: studiumque tuarum
5.1265  In populo rerum metiri protinus illo
5.1266  Te iubet, externas quo res curare vicissim
5.1267  Ipse soles. Tanto clarorum ex agmine, seu quos

deludit: inanem
6.100  Prensatis miseri, pro corpore, corporis vmbram.
6.101  O reuocate gradum: neque vos exempla Priorum
6.102  Indociles Veri rapiant, et mentis egenos,
6.103  Sed Ratio, fallique negans Prudentia, vitae
6.104  Certa per Ionium dubijs Cynosura carinis.
6.105  5. Nec mora: semotam turbis errantibus, ipsa,
6.106  Ipsa vltro regere, anteuolans, Sapientia mentem

6.199  Sola suae laetos compendia, sola vicissim
6.200  Externae sortis meditari incommoda: quòdque
6.201  Haec procul; illa adsint, meritas persoluere grates.
6.202  10. Nam quae viuendi ratio tam prospera, nullo
6.203  Temperet vt luctu sua gaudia? Dulce triumphi
6.204  Optandumque decus: quanto venale cruoris
6.205  Sit pretio, reputes. Magnarum lumina stringit
6.206  Fulgor opum: subeant

animo veniat; lex illa tenenda;
6.396  Humanae placidus vitae qua nititur ordo:
6.397  Nil adeo vt subitâ nimiâque cupidine praeceps
6.398  Instituas, neu te violens in rebus agendis
6.399  Impetus abripiat, ratio sed prouida ducat.
6.400  Phoebeas haec nempe rotas imitata quietos
6.401  Continuat nunquam diuerso tramite cursus;
6.402  Ille sibi discors, Libycâque incertior vndâ,
6.403  Quò fluit, inde celer

leuior, nullam sibi pace sequestrâ
6.616  Immunem assidui tribuens moliminis horam.
6.617  Aemulus at Cyri Sapiens, rerumque, Suique
6.618  Rite potens, medijs interseret otia coeptis:
6.619  Iamque aliquid, ratio ceu visa monere, negotî
6.620  Sumet; iamque, eadem hortari ceu visa, remittet.
6.621  Nulla cui pensum quippe est implere diurnum
6.622  Cura, sed ingenuo mentem excoluisse labore.

perque haec tibi pignora nexum,
6.939  Pleniùs esse tuum, quàm sis tuus ipse, fateris?
6.940  44. Hinc adeo, nemo cum nos impensiùs illo
6.941  Alter amet; noua se ratio, manifestaque prodit,
6.942  Cur illo pariter iucundiùs alter amari
6.943  Nemo queat. Nam nec dulcis, nisi mutuus, ardor;
6.944  Nec, nisi Amatorem aethereum quo pectus anhelat,
6.945  Mutuus ex toto

LIBRI I. In quo de Fortuitorum Bonorum contemptu agitur.
OPERIS propositio, et in praecipuas duas partes diuisio. Inuocatur Ratio caelesti lumine adiuta. Immo et ipsum Verbum Diuinum, totius rationis, sapientiaeque integerrimus fons. Honores ei persoluendi per allegoriam describuntur. Prima Tranquillitatis regula affertur, nihil

metu, quàm ex ipso Malo praesente percipimus: cum eo ingenio sit timor, vt et maiora veris concipiat, quae procul intuetur, Mala; et quouis temporis puncto totam eorum longitudinem colligat, collectâque adeo vehementiùs animos torqueat. Quae vltimo loco proposita ratio vt planior ad intelligendum sit; statuitur quauis in re aliud esse amplitudinem spatij, aliud vim, et vehementiam naturae, nec, qui dolor sit longior, eum esse propterea acriorem censendum. Nam, cum nullo temporis puncto praeteriti, futurique cruciatus, vtpote absentes, sensu percipi valeant;

quo minùs in luce, quàm nocturnas per vmbras, trepidi sumus. Exemplo esse potest securus Alexandri Macedonis, sub ipsam horam ineundi cum Dario certaminis, somnus, quem vigil de futurâ pugnâ meditatio praecesserat. Atque hinc prima ratio nostrae aduersùs Epicurum propositionis eruitur. Qui enim casus impendentes prospexit, illorum iam vim, naturam, et magnitudinem cognitam habet, minùs idcirco ad subitam aggressionem trepidaturus, quàm qui, nihil eiusmodi antea meditatus, vel leuissimâ, et saepe inani consternatur, ignota

leonibus in triclinium immissis. Nec non Panicus, apud Tacitum, Romanis in castris tumultus, quem perturbatus, trepidèque ruens equus conciuerat. Altera ratio, cur Mala praeuisa leuiùs afficiant, ex eo deriuatur, quia minùs violens est transitus à prouisu doloris ad eiusdem experimentum, quàm ab omnimodâ securitate ad subitum, et totum simul ingruentem oppositae sensum maestitiae. Cui rationi affinis est Tertia,

argumentum, quo rerum aduersarum praemeditatio non solùm suadetur; verùm etiam, qualis debeat esse, explicatur, in eo positum est, quòd per ipsam locum, et opportunitatem nanciscimur, idonea aduersùs prospectos casus comparandi praesidia: quo in apparatu vel tota, vel pręcipua vtilitatis est ratio. Si enim ita quis futura Mala praeuideat; vt nihil de infringendâ opportunis armis illorum vi cogitet, quin potius ea caeco timore aduersùm se augeat, ac roboret; optimo sanè iure huiuscemodi curam, tanquam supervacuam, et noxiam, Epicurus potuit reprehendere: nec nos minùs in priore

aut illa de nobis decernat. Satis quippe ad omnia pacatissimè excipienda esse potest, illius benignitatem, ac sapientiam exploratam habere, quae, Medici peritissimi instar, opem ferre vel remedij rationem ignorantibus nouit. Quamquam neque nos ipsos omnis Aduersorum ratio, et vtilitas latet. Cur enim meritorum, virtutisque incrementa, quae inde animus capit, non et nobis amplissima tam gloriosos labores perferendi merces: et iustissima Deo eosdem imponendi sint ratio? Sacer amoris iustissimi ardor, quo voluntas impulsa supremo

ignorantibus nouit. Quamquam neque nos ipsos omnis Aduersorum ratio, et vtilitas latet. Cur enim meritorum, virtutisque incrementa, quae inde animus capit, non et nobis amplissima tam gloriosos labores perferendi merces: et iustissima Deo eosdem imponendi sint ratio? Sacer amoris iustissimi ardor, quo voluntas impulsa supremo Regnatori, et Parenti se omnino moderandam, quàque libeat ducendam permittit. Et quidem haec diuinae voluntatis nota, quibuslibet in euentis ritè obseruata, nedum Mala

sensum lenire, immensumque, et aeternum, quod propediem inchoaturus est, aeuum iam nunc mente praesumere: ad cuius aspectum, quidquid vllo fine concluditur, vix nihilo maius videbitur, indignumque adeo, quod vel tenui nos curâ solicitet. Vltima aequanimitatis ratio ex iracundiae inutilitate desumitur, vt quae nullum prorsus vulneribus ferat leuamen. Quin è contrario natiuam illorum acerbitatem, quam animi fortitudo, et patientia solet minuere, agitando, premendoque vehementiùs irritet. Haec

accepisset iniuriam; non aliâ eam ratione vlcisci aptiùs posset, quàm illius authorem, tanquam irâ indignum, spernendo: cui contra, si irascitur, honoris plurimum defert, talem nimirum suâ confessione declarans, vt vel Sapientem afficere contumeliâ possit. Alia ratio, cur vindictam Sapiens non quaerat: quia iniustè laedens multò est, quàm laesus, miserior, adeoque nunquam inultus, vtpote quem suum scelus externo quouis supplicio grauiùs afficiat. Denique, quia vltio de hoste sumpta nullum affert vulneribus ab eo

non humanae artis praesidio parari. Hoc igitur solùm conamur euincere, vt dolor quicunque, si minùs hilariter, et citra gemitus; at viriliter saltem, et citra imbelles querelas, animique deiectionem, feratur. Cuius constantiae ratio in promptu est. Nam vel mediocris vrget dolor; vel summus: Si mediocris; pudeat Virum fortem ab eo superari: cum in tali certamine querendum potiùs sit, parum esse gloriae, quàm multum laboris. Sin verò summis idem viribus premit; ipsamet illius magnitudo

Explicatâ iam huiuscemodi Pestium teterrima indole, quae omnibus incitamento sit, vt eas velint ab animo excludere; afferenda deinceps supersunt praecepta, quibus quilibet instruatur, vt id norit praestare. Si enim ad firmam voluntatem certa etiam disciplinae accesserit ratio; non minor hic referetur de Stultitiâ, quàm relatus in superioribus libris fuerit de Fortunâ triumphus: omnibusque adeo tum externis, tum interioribus perturbationum causis sublatis, nihil iam supererit, quod animi quietem solicitet. Reuocato itaque ad Iram

primò meminisse, quàm foeda, et indecora sit irati hominis facies, quàm stultae voces, quàm turbulenti, et ridiculi motus: vt illius saltem foeditatis nos pudor contineat, ne, praeter Decorum furiosè bacchantes, irrisui spectantibus simus. Tum haec pugnae ratio tenenda, vllo ne dicto, factoque irae indulgeamus. Nam illam sustinere, vicisse est, cum nihil aliud quàm impetus sit, adeoque, nisi statim deiecerit hominem; breui morâ languescat, per se seque deficiat. Neque solùm conandum, ne aliquid ex Irâ, sed etiam ne

cum praeceps ac turbida non facilè iustum vltionis modum, atque ordinem teneat, qui tunc optimè seruatur, cum, vacuo à perturbationibus animo, ad solius rationis praescriptum puniuntur delicta. Praeterea, cum nemo sit prorsus criminis purus; id ius, atque ratio videtur exigere, vt quales quisque aduersùs sua crimina iudices, misericordes scilicet potiùs, quàm iratos desiderat; talem aduersùs aliena se et ipse iudicem praebeat. Immo, vel si nullius quis foret criminis conscius; adhuc minùs iustè irasceretur

seciùs ad ardua quaeque inuadenda, et strenuè superanda nudae honestatis respectu incitari animus potest. Immo vel hinc Irae pernicies colligitur, quòd immodico ardore, vltra legitimos fortitudinis limites, vel aperta in exitia, quos corripuit, impellat: cum Ratio validos quidem, sed prudentiâ temperatos, adeoque salutares, habeat impulsus: confirmaturque id Fabij Maximi exemplo, qui, cunctando, iraeque obsistendo, rem Romanam restituit. Succedunt iam praui Amoris, seu Libidinis veriùs remedia. Hoc enim aduersùs

Huius porrò mutabilitatis origo ea posse videtur afferri, quòd homines in rebus, quas tractant, non verò in ratione eas tractandi suam quietem constituunt. Quocirca corrigendum eiusmodi errorem, pensandumque initio maturè, quid facto opus sit: vbi Ratio hoc, vel illud persuaserit; ab eo nihil mox deflectendum, quaecunque se in operis progressu molestiae, et difficultates obijciant. Quintum, Non impetu subito, sed

Amati res est. Cum igitur effusissimam supremi erga nos Authoris charitatem maxima ab eo nobis collata beneficia planissimè ostendant; quidni, nostrum itidem, dummodo velimus, eum esse, pari perspicuitate demonstrent? Immo ex hoc eius maximo erga nos amore alia item ratio colligitur maximae, quae in ipso amando reperitur, iucunditatis. Nam amor tunc iucundissimus, cum perfectè reciprocus. Nemo autem reciprocam se amantibus vicem liberaliùs refert, quàm Deus. Nam mortales Amici non totum Amico suum amorem impendunt; sed eius sibi retinent partem, partem

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report