Your search found 1562 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 847-927:

obliterari, fit, ut, cum animum ad discendum adjungimus, id aegre a nobis ac cum labore fieri experiamur: proinde ea studia, queis alitur animus, cito fastidimus ac repudiamus, nisi suavitate aliqua noster hic levetur atque imminuatur labor. Quapropter probanda mihi videtur veterum Philosophorum ratio, qui in Academiis ac lyceis satis ornate eleganterque disserendo ad audiendum excitabant homines tum loci tum sermonis jucunditate. Hujusmodi instituto si stetissent ii, qui mox eas disciplinas professi sunt, minus inculta fortasse tandiu ea studia jacuissent: nosti enim, qualem iis speciem

non incompte dicerentur: quo pacto liberales animos a discendo averterunt, nedum invitarint, eo, ut opinor, decepti, quod cum solam dicendi venustatem rem esse levissimam putarent, eandem etiam gravibus sententiis doctrinaeque adjunctam nihil afferre momenti arbitrati sunt: Quae quidem docendi ratio Sapientium animis, qui rerum ipsarum atque ordinis pulchritudinem intelligunt, satisfacere fortasse poterat: at cum Philosophia hominum vitae utilissima sit, ad universorum animos fuit accommodanda, resque gravissimae, ut in omnium mentes facile influerent, cum hilaritate sermonis

eadem disciplina essent, legi solita: nunc eorumdem cognoscendorum cui non ea in dicendo venustas mirificam cupiditatem excitat? Verumtamen, quo magis hanc in illo praestantiam admiramur, accidit, ut eo molestius feramus tantam elegantiam tam absurdis sententiis adhibitam esse, et quae optima erat ratio et praeclare ad juvandum instituta, eam opinionibus nequissimis esse depravatam. Multa adhuc hoc loco afferre possem, quibus et res graves atque utiles jucunde atque ornate oportere conscribi probarem, teque ostenderem optimam in

e situ ac squalore in claritatem atque lucem has optimas disciplinas eduxit. Cujus quidem rei laudem nunquam tantopere percipio, quam cum Philosophiae statum, qualis ante illum fuerit, recordor. Quae enim fuit ab iis, qui tum temporis eam professi sunt, ratio adhibita in hac rerum universitate consideranda atque investiganda Natura? An Experientiam, qua maxime res geri potuit, excoluerunt? At nefas (opinor) putaverunt religiosi homines tentare atque scrutari Naturam; proinde experimentis omnino pepercerunt. In scholis potius detenti sunt, ut

distantias nos metiri non posse ostendit: haec aeque ac Solem propria luce, Lunam vero caeterosque Planetas aliena fulgere: Terram quoque receptos a Sole radios reflectere. A versu 574. quo discrimine fixae ab eriantibus stellis distinguantur, pronunciat: quaeque aptior ratio fit ad harum motus explicandos proponens inquirere ad Copernicanum Systema delabitur. Docet Solem fixum immotumque esse, vi vero sua caeli partes, quas fluidas ait, circa se rotare; proinde innatantes hoc fluenti aethere Planetas circumagi; Terram quoque eodem impetu raptam ferri. Viciniores

id etiam a Vorticum figura pendere ad ellipticam accedente propter aliorum inaequalem Vorticum ad latera compressionem. Porro proximiores centro particulas ab Astri vi celerius remotioribus moveri, ideoque minoris eas esse molis oportet; secus enim longius recederent. Haec molis et celeritatis ratio ad finem usque Vorticis non perseverat; ibi enim extremas ocyus paulo inferioribus moveri, et utrasque aequali mole constare ostendit. Deinde a Vers. 337. Tertii Elementi naturam explicare pergens hanc confici docet ex primi Elementi particulis inter se complicatis, atque in

nec majestate secundam
4  Edidit aeterna foecundae in imagine mentis
5  Progeniem; per te causae et sua semina rebus
6  Seminibusque suus vigor et vis indita vitae:
7  Tu Dea, tu pulchri Ratio ordinis, omnia nectis
8  Mensuris elementa suis, numerisque revincis.
9  Terra tibi foetus, tibi debent sidera lucem:
10  Tu facis, ut caleant ignes, tu caerula ponti

112  Vera, ea vel possint nulla ratine patere;
113  Omnia pro falsis sed habendum, purius inde
114  Eductum ut Verum omne nitescat, certaque constent
115  Principia in rebus, totamque gerat Ratio rem.
116  Non secus ac curvo crescentem stipite plantam
117  Seu gaudentis aqua Platani seu puberis Ulmi,
118  Tunc illam si cura agrestis sedula rectam
119  Stare velit campis,

rearis,
139  Non tamen ante tibi recipis, quam singula libres,
140  Singula quam pura teneas conflata metallo.
141  In nummis igitur si legem hanc exigis aequam;
142  Illis nonne tibi ratio quoque suadet eandem
143  Aequior in rebus, queis mens ditescere possit?
144  Cum minus intersit, flavo ne fallar in auro,
145  Quam ne quid falso mens judicet, incertumque

eandem
190  Ostendunt oculi, quam ipsa accepere, figuram)
191  Praeterea exortum verum omne a sensibus ipsis,
192  Nostrarumque putant ut normam notitiarum
193  Sensus, quos nunquam ratio ulla refellere possit.
194  Fiet at hinc, ut Sol ut sidera, quae super alto
195  Aethere consedere, (quibus vasta referre
196  Haec terrae loca cum

videntur
204  Subter aquis frangi: pariter quoque caetera fient,
205  Veri prima fides inest si sensibus ullis,
206  Quae fieri sensus demonstrant: cum tamen omnis
207  Posse eadem fieri ratio cujusque refutet.
208  Ergo, si tollas rationem, opus esse fatendum est,
209  Nobis ut sensus (quamvis non claudicet ipse)
210  Causa sit errandi: nimirum judicii expers
211  Dum

non nota et ope alterius noscenda prioris.

353   Quare age, quae nostrae primordia notitiai
354  Sint, et quam solidae nitantur caetera moli,
355  Percipe: nempe omnis ratio hinc exordia sumit,
356  Non Animum, quamvis de cunctis ambigat anceps,
357  Ambigere incerta de se unquam posse timore,
358  Num sit? In immenso nihili jaceatne profundo?
359  Quo

ipsave contra
618  Non finita. Vides, pariter quam pugnet utrumque.
619  Nos itaque a Summo tantum distare necesse est,
620  Quantum infinita inter se ac finita Potestas
621  (Quod ratio cohibet mensurae nulla) recedit.
622  Pro! mentes hominum ignaras, pro! quantula norunt
623  Caeca magis caecis avibus, quae nocte vagantur,
624  Pectora: at aërias affectant pennipotentum

rerum si nil existeret harum,
692  Et nos perpetuo proin tota denique vita
693  Erraremus eas revera extare putantes,
694  Gauderet nostros falsis illudere sensus
695  Numen imaginibus; ratio quod vera refutat,
696  Qua prius esse Deum docui Verumque Bonumque.
697  Constantes igitur quae nos extare videmus
698  Corpora per sensus, eadem illa extare necesse est.

non ita possit
887  Copia cunctarum haec rerum per temporis omnes
888  Circuitus per se constans servataque egere
889  Jam nihil Auctoris, qui primum existere fecit:
890  Namque horum ratio patefit diversa profecto.
891  Non manus Artificis penitus consistere fecit
892  Omne, quod in signo est, nec ab omni parte creavit;
893  Materies etenim signi omnis constitit ante

pariter: nam si subtraxerit illud
904  Velle suum, in nihilum revoluta repente rediret,
905  Inque suo penitus consumta periret inani.

906   Quod superest, non est ratio scruposa probare,
907  Provida res omnes, queis jam dedit esse creatis,
908  Perpetuumque creat servans, Divina Voluntas
909  Ordine quod suavi regat et

1190  Evasisse loci, penitusque ex parte perire
1191  Omni Hominem dicat, nihil ut super illius extet;
1192  Immortalem Animae naturam simplicis esse
1193  Nunc reddenda mihi est ratio: tu percipe dicta.

1194   E parti naturam Animae quacumque tuaris,
1195  Nil illam, nisi rem quae cogitat, esse videbis:
1196  Nec recipit Mens posse aliud consistere

ut illam;
1237  Sed confusa videns simul omnia cernere sese
1238  Nil putat, atque ideo velut evanescit, abitque,
1239  Ut queat intra se nil tum volvisse videri.
1240  Quapropter ratio est haec semper vera, quod omni
1241  Tempore, quo Mens est in rebus, cogitet: et ni
1242  Cogitet, existens nulla ratione videri
1243  Possit; quandoquidem haec natura reperta est.

sua vi
1402  Mens intus, proprios educit et elicit actus
1403  Ordine perpetuo nexos, quem nulla potest vis
1404  Vertere; namque statu de primo, cum fuit orta,
1405  Ilicet exoritur ratio, cur deinde sequatur
1406  Alter et hinc alter status ejus, et usque perennis
1407  Illorum series certa ratione fluentum
1408  Quapropter nihil in Mentem de corpore migrat;

alios motus fluere inde necesse est,
1416  Verum quos tantum fluere inde videmus, eorum
1417  Ut fert natura et contextus principiorum,
1418  Scilicet in quovis ratio indita corpore quaedam est,
1419  Ex uno transire statu qua deinde per omnes
1420  Ordine perpetuo se debeat excipientes.
1421  Quare cum nostro fiunt in corpore motus,
1422  Ut

Afficere inter se; cum nullum jungat easdem
1437  Commerci genus et nullius foedera legis.

1438   Quae cum audis, licet in multis male tuta videri
1439  Haec possit ratio atque incerto pondere nutans,
1440  Illa tamen vehementer ob id suspecta necesse est
1441  Sit tibi, quod tanto fuerit quaesita labore
1442  Tam procul, et tantos per flexus ducta per orbes,

1461  Non melior, quam fit, queat esse; educere Numen
1462  Nempe aliam si tum potuisset, pulchrior ista
1463  Quae foret, hanc ipsam, abjecta meliore, quid esset,
1464  Cur legeret? neque enim Ratio secus ulla videtur
1465  Esse, ut sufficiat: metiri hac omnia debent,
1466  Haec illi ad Verum via, et hinc certissima rerum
1467  Argumenta petit; reddi hac tum denique retur

1544  Est, Finem, atque ultro sequitur, sed amare necesse est.
1545  Praetereaque, ut amet seseque suumque, necesse est,
1546  Esse, sine his quoniam finem non possit âpisci
1547  Illum, ubi summa Boni ratio est, quod oportet amare.
1548  His contraria item rationem propter eandem
1549  Debes, non possit quod non odisse, fateri:
1550  Nam tum summa mali ratio est, cum distat ab omni

1547  Illum, ubi summa Boni ratio est, quod oportet amare.
1548  His contraria item rationem propter eandem
1549  Debes, non possit quod non odisse, fateri:
1550  Nam tum summa mali ratio est, cum distat ab omni
1551  Quid penitus regione Boni, summeque remotum est.
1552  At quod se mediis interserit intervallis
1553  Hinc atque hinc, neque sic rationes oppositorum

unaque teneri,
144  Quin sint intermixta foramina multa viaeque
145  Exiguae quamvis rerum inter texta relictae.
146  Sponte tibi hoc possum concedere, nec mea proinde
147  Victa labat ratio, supera neque dicta vacillant:
148  Intervalla etenim multo subtilior aura
149  Ingressa est, repletque vias cujusque figurae
150  Multimodis varians: fieri quod posse patebit,

tibi firmaro, quod non videantur habere
152  Ullum corporibus finem Natura secandis.

153   Nonne, quod extensum est, (ut corporis esse probavi
154  Jam tibi naturam) ratio cujusque receptat
155  Posse suas scindi in partes, quas debet habere?
156  Tum quoque eas partes, longe tenuissima quamvis
157  Corpora sint, quis posse secari in bina negabit?

crescit adauctu.
304  Corpore pro vario quanquam variare videtur;
305  Ocyor in parvo fit enim, fit tardior idem,
306  Cum dispertitur per magnum corporis augmen.
307  Omnis poscit enim ratio, ut divina Potestas,
308  Quam supera ostensum est esse immutabile Summum,
309  Quem motum primo tum rerum effecit in ortu,
310  Legibus haudquaquam mutatis fervet eundem.

moveri
406  Corpora, tantundem quin perdant altera motus;
407  Nam secus illius manifestum est crescere summam.
408  Attamen haec semper, quamvis sit, vera videri
409  Non erit ut possit ratio: sunt multa profecto
410  Naturae hic nobis speciem quae saepe videndae
411  Praeclundunt, gravitas velut aetheriaeque potestas
412  Materiae, qua cuncta vigent, obstacula densi

ordo;
420  Namque aliis, quae mox dicendae cumque supersunt,
421  Rebus iter sternunt, et vim rationibus addunt;
422  Nunc locus est late per caelum et sidera ferri,
423  Multorum ut ratio, peragi quaecumque videmus
424  Astra per et terras et mundi concava, constet.
425  Dum tamen in magni partes discurrimus orbis,
426  Naturam ante oculos, quae condidit omnia, summam

1010   Hinc tempestatum, quas uno cernimus anno.
1011  Tam varia ratione subire, ut frigida Bruma est
1012  Post mitem Autumnum, percoctaque solibus Aestas
1013  Veris post Zephyros, ratio tibi certa patebit.
1014  Nam cum Sol metas per Cancri solstitiales
1015  Visus erit ferri, tum vere concita Tellus
1016  Per signum adversi versabitur Aegocerotis.

opus est, nunc in statione tuamur,
1146  Nunc celerare viam, nunc retro sidera ferri.

1147   Attamen ut possit tibimet manifesta patere
1148  Horum, quae dico, ratio, neque versibus anceps
1149  Haereat in nostris animus, potes omnia fidis
1150  Subjicere haec oculis in cana picta papyro,
1151  Et signare vias, et circumducere cursus

spatiorum versa meatus,
1191  Non variare situm fixis collata videri
1192  Sideribus? caeli sed iisdem denique semper
1193  Respondere locis, si signa manentia spectes?
1194  Et ratio, dicunt, reclamat vera, quod orbis
1195  Annuus, immani ductu quem Terra peragrat,
1196  Collatus spatiis, quibus Astra immota recedunt,
1197  Debeat exiguo puncto par esse videri.

1340  Dicere Ovem Cervum seu Tigrim sive Elephantem
1341  Sive alia, inciderint quaecumque ea denique menti;
1342  Sed quia collibitum est, ita caeli signa vocârunt.
1343  Scilicet haec artem ratio labesactat eorum,
1344  Qui varia caeli regione micantibus astris
1345  Fortunam referunt temere et discrimina morum;
1346  Editus ut si quis Librae sub sidere in auras

qua sit constata figura,
1427  Quique habitent circum, numeret quot denique partes.

1428   Principio in speciem glomeraminis esse rotundam
1429  Est opus; haud simplex ratio quod monstrat apertum.
1430  Atque mihi vel cum primis illa esse videtur,
1431  Deficiente quod in Luna compareat Orbis
1432  Caecus propter eam, quam tellus projicit, umbram.

digna perenni.
39  Nam simul atque tuis evolvimus aurea chartis
40  Aurea dicta, quibus penitus Natura retecta est
41  Omni ex parte patens, occultaque prodita vis est
42  Causarum, et ratio simul ac tua vociferrari
43  Incipit, hanc omnem suprema a Mente coortam
44  Naturam rerum et suprema a Mente geri res;
45  His animus rebus quaedam divina voluptas

Sed plena jam aetate et mole et viribus aucti.

83   Et quo pervidas magis haec, reminiscere Summi,
84  Exorta unde omnis res constitit, infinitam
85  Esse Potestatem: ratio proin vera reposcit,
86  Perfectum parti subito quod prodiit omni,
87  Quidquid ab illius constat virtute profectum:
88  Longe aliter quam qui Divûm simulacra perenni
89  Aut

aliis longe magis usque recedere: nam vis
320  Major inesset ob id, motus pernicior illis
321  Quandoquidem est, circumque suo ocyus orbe feruntur.

322   Augminis haec ratio, qua scilicet esse remotas
323  Majores opus est partes, per Vorticis omnes
324  Non valet extendi regiones: namque necesse est
325  Post ingens spatium tum demum existere partes

necesse est
325  Post ingens spatium tum demum existere partes
326  Mole pari, atque alia motus ratione cieri,
327  Ocyus extremas, quam quae procul haud ita distant.
328  Scilicet et ratio est, quoniam cum corpora in orbem
329  Acta cientur, in extremis, fateare necesse est,
330  Finibus illius quod vis pernicior extet:
331  Nam properant partes majorem tempore eodem

quae prima secundaque rerum
338  Sint Elementa, et qua motus ratione ferantur,
339  Tertia jam illorum quae natura, tuamur.
340  Nec me animi certe fallit, quod tristior esse
341  Haec ratio plerumque videtur, qua tibi motus,
342  Vorticibus rapidis quales sint, edere pergo;
343  Tandem ut turbinibus jam jam lassata teneri
344  Mens facile haud possit nostris in versibus, atque

574  Nimirum quod, quae a media regione remotae
575  Vorticis, has partes propioribus esse fatendum
576  Majores multo, motuque minore cieri.
577  Nec ratio haec omnes debet, velut ante probatum,
578  Vorticis extendi in regiones: namque necesse est
579  Post ingens spatium tum demum existere partes
580  Mole pari, ast motus alia ratione cieri,

Corporibus praestent nisu, quo longius ire
962  Pugnant a Terra, medio quae Vortice constat.

963   Hinc rerum Gravitas patefactaque certa videtur
964  Ponderis hinc ratio, quo deorsum multa feruntur:
965  Nam si de terra sublati pondera saxi
966  Projicias sursum, subito tum obstabit eunti
967  Fluvida materies multarum objecta Pilarum
968  Tanta

1020  Crescere sic numeris loca; sic decrescere contra,
1021  Si sursum emittas grave pondus in aëra jactum;
1022  Decrescit quoniam pariter fuga. Certaque constat
1023  Praeterea haec ratio, si per declive feratur,
1024  Atque inclinato volvatur in assere pondus.
1025  Haud tamen immensis ita quovis tempore posset
1026  Augeri spatiis deorsum fuga corporis: aeque

minima urgeri Gravitatis corpora deorsum:
1058  Ejus utroque polo, quo virga citissima ferri
1059  It redit icta semel, contra vis maxima constat.

1060   Hujus nec ratio est impervia differitatis,
1061  Omnis quae a motu mihi nempe petenda videtur,
1062  Quo Terram proprio volvi super axe probatum est.
1063  Proinde quidem immoti quae corpora finibus axis

1155   Si libet, hinc poteris, gravitas quae certa liquorum,
1156  Scrutari: si namque pilo suspendis equino
1157  Auri aut argenti pondo, atque immergis in undas,
1158  Ponderis amissi ratio tibi denotat undae
1159  [Sed quae mole pari est] gravitatem: ita nempe valebis
1160  Securos fontem illimem cognoscere in haustus,
1161  Purus qui ante alios longeque levissimus extet.

1610  Inciderint menti, nisi cum per somnia ludit.
1611  Ergo in Natura spectatum admittimur ipsi,
1612  Idque agere, ut taciti servemus singula, oportet,
1613  Docta suas peragat Ratio tum denique partes.
1614  Nimirum bene, si praeeat Natura, sequemur.
1615  Quod superest, opus est etiam cognoscere quaedam,
1616  Quae de principiis ipsis manantia rerum

in auctum
1723  Majorem concrescat aquae liquor, aerea saepe
1724  Possit uti clausus disrumpere vasa, superque
1725  Extet jam levior, motis atque innatet undis.
1726  Scilicet haec ratio tibi constet vera, plicantes
1727  Quod sese omnimodis se formam prorsus in omnem
1728  Particulae undarum possint inflectere, et omne
1729  Flexu intervallum vario replere locumque.

non possint effluere extra,
1751  Effluere ut possunt undae vinique liquores.
1752  Viscosi, genus hoc, olei natura videtur
1753  Esse, fluit celeri quod multo tardius unda.
1754  Est ratio haud simplex, possis qua noscere, quantum
1755  Humidis augescat status aëris omnibus horis,
1756  Decrescatque; facit quem sic variare vaporum
1757  Halitus ex undis liquidas sublatus in auras.

modis distantia multis,
1905  Atque uno formis in corpore permutari
1906  Innumerabilibus possunt, et quisque dat ordo
1907  Formaї propriam speciem; manifesta fateri
1908  Te cogit ratio res hinc differre, suasque
1909  Corpora sortiri species certasque figuras.
1910  Hinc silices Tellus gemmasque habet atque metalla
1911  Tam variis inter se formis, omnigenisque

fluentes
220  Eluctantur aquae: sic tu quoque credere possis
221  Arctae damna viae citiore rependere cursu
222  Aethera, qui luctans erumpere vi premit aequor
223  Subjectum. Undarum ratio est hinc certa fluentum:
224  Namque huc atque illuc partesque recedit in omnes
225  Compressum subter mare, et aufert littora Nautis.
226  Praeterea Tellus quoque ab illa parte repulsa,

Nautis mirantibus undas.
443  Neve putes Fluviis non posse ingentibus undas
444  Sufficere effusos caeli de nubibus imbres:
445  Namque inita in variis terrae regionibus horum
446  Est ratio; ut pluviae vis caelo quanta quotannis
447  Decidat, et quantum devolvant Flumina, constet:
448  Scilicet et vera semper ratione repertum est
449  Imbrem et Fluminibus latices dare posse perennes,

est
449  Imbrem et Fluminibus latices dare posse perennes,
450  Posse et abundantem silvis atque omnibus herbis
451  Sufficere humorem, vis ut quoque magna supersit.
452  Invia nec ratio est, cum se de partibus orbis
453  Omnibus exonerent immensis fluctibus Amnes
454  In mare, cur nunquam crescat, tectisque redundet
455  Littoribus pontus, seque efferat altius usque:

flammaeque nitorem
1331  Multa diu servant: virtus vel in omnibus haeret
1332  Fors ea corporibus; nam latior experiendo,
1333  Inque dies vario per plura extenditur usu.
1334  Nunc ratio quae sit, chalybe ut percussa rigenti
1335  Scintillas det dura silex, arentibus Ignem
1336  Suscipere ut foliis siccoque in fomite possis,
1337  Expediam: fit, eo ex attritu protinus ictae

namque
1583  Sidera per longas translucent undique virgas.
1584  Auroram Boreae multi dixere: sed illam
1585  Quovis cumque voces tu nomine, dum tibi constet
1586  Ejus, quam referam, ratio; tamen ante refelli
1587  Quaedam, ne veri specie capiaris, oportet.
1588  Multi non alia gigni ratione putarunt
1589  Hunc ignem caeli in spatio, quam mutua mixtis
1590  Et super

tenuissimus aër
1598  Quo vix esse queat? neque enim reflectitur inde
1599  Noctu Phoebei radiorum luminis ulla
1600  Lux, tenebras quae vel paulum disrumpere possit.
1601  Hinc etiam ratio tibi eorum salsa, necesse est,
1602  Jam pateat, radios qui dicunt Solis ab altis
1603  Nubibus exceptos magnae dare posse coruscam
1604  Flammaї speciem; quoniam est innubilus aër,

quibus egerit igne.
1629  Est etiam Arctois in partibus insula Thule,
1630  Hecla ubi mons patulo facit e cratere voluti
1631  Expirent vastis velut e fornacibus ignes.
1632  Nec ratio est longis reddenda ambagibus: intus
1633  Subcava speluncis loca sunt, repletaque multa
1634  Sulphuris et nitri pariterque bituminis extant
1635  Natura; quorum partes ubi concit, et una

cernentum pectora cura
1654  Complet, ne moles dehinc caelo flammea labens
1655  Urbibus excidium magnis ferat, atque Colonos
1656  Enecet, et silvas lapso convestiat igne.
1657  Hinc ratio tibi terraї quoque Motibus extat.
1658  Terra tremit, clausis cum subter magna cavernis
1659  Vis oritur flammae succensa sulphuris atque
1660  Nitri materia: nam protinus igne necesse est

ictu.
1716  Denique bellorum minus aversanda videtur
1717  Tempestas; quoniam clades si certa futura est,
1718  Non inopina venit; quin, ut vitare queamus,
1719  Non omnis semper ratio praeclusa viaї est.
1720  Quapropter nihil est, terrae quod Motibus extet
1721  E cunctis penitus magis aerumnabile rebus.
1722  Hic Patriae me casus et horrida fata Meorum,

excludier ovis.
70  Nam neque fortuitus congressus particularum,
71  Nec Solis calor atque imbres, nec putrida rerum
72  Materies ulli dedit unquam exordia vitae;
73  Quod falsum ratio, falsum experientia vincit.
74  Et quis enim certo sine semine nectere partes,
75  Texereque ullius viventes corporis artus,
76  Forsne queat? varias valeat diducere venas
77  Et

se visque propagat
159  Incerebrum, mentemque ciet, rerumque suarum
160  Admonet afficiens; illa omnia persentiscit.
161  Multi praeterea, quibus haec minus apta movendum
162  Arridet ratio ad corpus sensusque ciendos,
163  Concipiunt super in nobis quendam esse vaporem
164  Naturae perquam tenuis perquamque minutae et
165  Mobilis egregie, venti est ut caeca potestas,

juvetve,
582  Nos facili ratione monent, Animumque repente
583  Concutiunt, ut res possit vitare sequive:
584  Quod ni per Sensus, fieri non posset, opinor.
585  Nam si ???? Ratio sine Sensu expenderet omnem,
586  Conveniat nobis an contra; nonne videmus,
587  Id quam difficile et quam magna non sine noxa
588  Corporis efficeret? contra cum caeditur ictu,

queretur
673  In digitis tamen atque manu sentire dolorem
674  Truncatus, parti velut ac foret integer illa
675  Credere, si nescis rationem, forte recuses;
676  Crede tamen, quoniam id ratio quoque vincere debet:
677  Per fibras etenim cerebri e regione fluentes,
678  Queis et trunca manus constabat, fertur ab illo
679  Vulnere supremas Animaї

debilitantur ob usum.
748  Porro, quo pacto nares contingat Odorum
749  Vis, ut eum possit sensum progignere, agemus.
750  At prius illorum quae sit natura, videndum:
751  Post id nam ratio per se manifesta patebit,
752  Protinus ut nares vis nota lacessat Odorum.
753  Sic prius ac rapido plenam torrente Viator
754  Transiliat fossam, metitur praepete cursu
755  E

speciem, et vix desit ponderis hilum;
778  Jam super ostensum est quoniam tibi corpora quaevis
779  In non finitas quoque partes posse secari.
780  Sin tibi adhuc ratio quae posse obstare videtur,
781  Parvula ne fluere ex ipsis corpuscula rebus
782  Credas; hanc alio rem, si libet, accipe pacto.
783  Multa habet, et multis pertusa retortaque formis

quamlibet illi:
1056  Scilicet horrendum murmur parvumque tuborum
1057  Tempore idem spatium pariter percurrit eodem;
1058  Pluribus in rebus tentando saepe repertum
1059  Quod fuit, ut ratio non ulla refellere possit.
1060  Idem praeterea vix ventis tardior aures
1061  Percutit adversis Sonitus, citiorque secundis;
1062  Vividus his quanquam procurrat, languidus illis,

absit.
1510  Nimirum lucis puncto radiantis ab uno,
1511  Quae nostros veniens Oculos subit, angulus inde,
1512  Si distet longe, minor exit, major at idem,
1513  Si propre sit corpus. Ratio hinc mihi certa petenda est,
1514  Quapropter rerum diducta, remotaque longum
1515  Corpora per spatium clare magis intueantur,
1516  Quam nimium vicina Senes; nam planior illis

191  Tot ridens Fortuna Viros, modo nubila vultus
192  Atque irata truces ostendat, et omnia vertat
193  Turpi in pauperie mergens, vacuosque relinquens.
194  Quare iterum atque iterum ratio manifesta refutat
195  Summa in Divitiis quod sint Bona vitaque felix.
196  At quoque non Tituli Fasces Insignia, quidquid
197  Attonito vulgus crepat ore, atque evehit astris,

primae protinus apti
577  Per sese constant mensurae, conveniuntque;
578  At pravos, olli qui dissensere, malosque
579  Dicimus. Aeternae jam summa est Regula Lagis,
580  Ordinis aeterni Ratio, et suprema Voluntas,
581  Edita qua constant Jura immutabilis Aequi.
582  Hinc oritur, Legem Naturae quam perhibemus;
583  Quae nihil est aliud porro, nisi Rivus ab illo

non vivere: corpus at usque
619  Ut vigeat sanum, mensura temporis aequa
620  Compositos semper motus cor edat, oportet;
621  Est itidem nostro mensura in amore modusque,
622  Est ratio, ultra omnem nimirum Numen amare
623  Mensuramque modumque, et nullo sine teneri.
624  Huc Amor, huc quantus quantusque est, impeto toto
625  Currat, uti nusquam tenuis vel rivus ab illo

non ullo posse videntur
730  Unquam ignorari pacto; sit quamlibet ille
731  Et rudis et solis nemorum nutritus in umbris:
732  Humanae quoniam semper manet insita Menti
733  Aeternae Ratio Legis praescriptaque Forma.
734  Nunquam credere enim possis, quod providus Auctor,
735  Ordinis aeterna totam qui lege creavit
736  Naturam, humanas tantum, praestantius ullis

magno sic saepe in Numen amore;
932  Idque Bonum, telis veluti flagrantibus icti,
933  Ardenter cupimus; contra peccare timemus,
934  Moeremusque malis, et pravos odimus actus.
935  His Ratio certe munita Affectibus, acri
936  Circumseptus uti Dux milite, forcior atque
937  Vividior prodit; langueret sola sine illis.
938  Nimirum stimulos opera in praeclara moventes

perculit, inspiciendi.
946  Inde tibi multae manârunt utilitates,
947  Queis vita certe expertes essemus in omni
948  Nil admirando: tamen hic quoque saepe cavendum,
949  Ne desiderium Ratio non temperet: illa
950  Nam sine saepe solet supera se tollier audax
951  Mens, et inaccessae scrutari aeterna Pronoeae
952  Consilia, omnipotens voluit

950  Nam sine saepe solet supera se tollier audax
951  Mens, et inaccessae scrutari aeterna Pronoeae
952  Consilia, omnipotens voluit quae Diva latere.
953  Si Ratio comitetur, et omnia dirigat adstans,
954  Ira suam quoque, semper erit, ferat excita laudem;
955  Quis vetet irasci nam sanctum propter amorem
956  Justitiae? Quin materiem virtutibus amplam

hic optet habere.
980  Sic, omni quoniam est expers ratione, libido
981  Impetus est animi quidam non rectus, ut illo
982  Infra se positis fiat Mens subdita rebus.
983  Denique si Ratio non temperet, omnis, oportet,
984  Prava sit Affectus natura: cientur enim intus
985  Corpore concusso turbae, commota vacillat
986  Libertas et pulchra

parte videri
1002  Turpe potest, penitus sed pulchrum, si quid amatur;
1003  Ast odio si quid contra siet, undique turpe est.
1004  Scilicet his moti nos intra saepe tumultus,
1005  Si Ratio desit quae temperet, ilicet aegram
1006  Suffundunt Mentem tenebris, ut cernere verum
1007  Non queat, et prave de re proin judicet omni.
1008  Et quamvis omnis Rationem haud audiat ipsam

ciemur,
1107  Convertant animum si in terram, projiciantque,
1108  Semper ut in vita nos prave errabimus omni
1109  Non sine pernicie! quod si in caelestia motam
1110  Corripiant Mentem, Ratio indulgebit, et omnes
1111  Effundens, nam recta via est, laxabit habenas,
1112  Et sic innocuo tibi cursu vita feretur,
1113  Pulchraque tranquillo regnabit pectore Virtus.

1358  Foedera privatam ut rumpantur ob utilitatem.
1359  Hujus quapropter si quis non servat utramque
1360  Justitiae partem, jus laedit protinus, aequam
1361  Et violat legem; Ratio nisi suadeat ipsa
1362  Praescripto rigidae tum forte recedere legis;
1363  Nempe infinitis quoniam, quaecumque geruntur,
1364  Res variare queunt rationibus, et tamen omnes

recedere legis;
1363  Nempe infinitis quoniam, quaecumque geruntur,
1364  Res variare queunt rationibus, et tamen omnes
1365  Lex nequit idcirco comprendere praeque videre;
1366  Ut Ratio legis vim temperet aequa, necesse est,
1367  Interdum, et variis, quae tum contingere possunt,
1368  Pro rebus varie legum plerumque rigorem
1369  Molliat, et normam deflectat semper ad aequi.

1539  Hos et inexhaustis auri cumulate metallis,
1540  Publica perpetua vivant in commoda vita.
1541  Haud tamen ingentes subito profundere nummos,
1542  Atque ubi non sit opus, Ratio suadebit: egere
1543  Namque Homines, constant queis prodiga corda, necesse est:
1544  Cum vitanda prius (Ratio sic suadet) egestas
1545  Sit propria, alterius quam sit tibi vita levanda.

1541  Haud tamen ingentes subito profundere nummos,
1542  Atque ubi non sit opus, Ratio suadebit: egere
1543  Namque Homines, constant queis prodiga corda, necesse est:
1544  Cum vitanda prius (Ratio sic suadet) egestas
1545  Sit propria, alterius quam sit tibi vita levanda.
1546  Et quoniam exhaurit fontem quoque Prodigus ipsum,
1547  Et facit, ulterius ne possit; saepe liberet

vultu
1680  Oraque Carnificum flammas ensesque securesque
1681  Impavidi ferrent, ipsam quo denique mortem!
1682  Aspera laturum fidenti pectore Fortis
1683  Vir fore se sperat, Ratio cum poscet, et idem
1684  Impavido constans animo patiensque laborum est:
1685  Obfirmatur enim in tolerandis tristibus, omni
1686  Inque malo placida mente immotaque ferendo:

1757  Naturae, pariter dum moribus utitur isdem.
1758  Proinde cibis nimiis haec abstinet, ingluviemque
1759  Atque avidos Virtus moderatur sobria potus;
1760  Quandoquidem tantum Ratio concedit utrosque,
1761  Corporis ut vires reparentur; at opprimit illas,
1762  Ingerit immodicam madidus qui scilicet escam.
1763  Casta quoque haec Virtus; quia re declinat ab omni,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report