ac nisi me obtrectatores alienassent, neminem haberet principem magis clementem ac benignum. Quare si est voluntas suę Maiestatis et bono modo redire licet, omnes alias spes et magnas et paruas relinquam. Mitto autem in tuas manus omnem potestatem honoris mei atque fortunarum quicquid perfeceris, perficies autem quod e re mea putabis, gratum et ratum habebo. Episcopum Jauriensem si tibi uidetur, postquam strenue improbus et iniustus est, citabo Romam in judicium: omnia tamen ex tua voluntate faciam. Duo hec audiui ex quodam magno et probo viro

est ut postrema eius pars inhorrescat aptaque gelandis piscibus fiat. Certo velim tibi persuadeas, me non modo hac in re, sed etiam in ceteris omnibus, quę ad te pertinere putabo, omnem meam operam atque studium adhibiturum esse vel supra vires meas, efficiamque ut si successibus inuiderit fortuna, mei tamen conatus abs te probentur. Nunc profecto non licuit hinc ad te res mittere in ea copia, quemadmodum ego destinaueram. nam et hic equus in quo famulus reuertitur uix equitem ipsum istuc reducet, et ille quem Petrus seruitor tuus dedit, partim quod macilentus est admodum, partim

Arbitror te existimasse non posse in homine his studiis ab ineunte aetate dedito (licet tenuia sint) aut inconstantiam aut perfidiam aut ullum dolum existere. Aliena postmodum culpa uarie et misere uexatus, extrema quoque passus, quum tot haberem uite insidiatores, denique spoliatus presidiis et fortunis omnibus, abs te subleuatus sum. Non solum non abhorruisti iacentem amicum, ut plerumque fit, sed complexus es ut florentem, ornasti beneficiis, spe tandem in futurum implesti optima: quae mihi periucunda sunt et fructu et memoria, nec ulla temporis iniquitas ex animo delebit. id uero et

uenere in lucem. orator regis Galię nuper profectus est ad Turcum. Hignosce quod nihil habeo ad te mittere, ne narantie quidem reperiuntur, utique aliquid non deesset si ego recte ualuisem. deus omnibus te coniugemque carissimam tuosque omnes fortunet. Tragurij, primo Aprilis 1554. Tue illustrissime D. Tranquillus

1.770  Nec Nec. . . 772 illo] IV Rg 25, 9 primi diuturna fuit fortuna laboris:
1.771  Aequatumque solo uictor iam Persa relinquens
1.772  Aegit cornipedem campo

Quo. . . 190 primus] Gn 3, 8 ductus mirans specioso uertitur aruo
2.189  Tam fortunatos lucos terramque beatam
2.190  Ipse pater primus: dolet dolet. . . 193

2.192  Causa mali coniunx tunc, quo diuertit, adhęret,
2.193  Dantque simul poenas incauti pectoris ambo.
2.194  Fortuna coniunctus amor meliore locoque
2.195  Durat in aduersis, erumna haud frangitur ulla.
2.196  Ponitur hinc uitę stricto custodia

diuisaque sceptra regentum:
2.375  Hac late excurrit uenatu exercitus Esaus.
2.376  Accedit diuersa uirum fortuna, Iosippus Iosippus. . . 378 habenis] Gn 41, 39-41

2.515  Hic Hic. . . 518 omneis] Idc 2, 11-16 alius rerum et fortunę nascitur ordo,
2.516  Congressasque acies inter uictoria nutat,
2.517  Oppressę quoties adolent altaria gentis,
2.518  Poenituit quoties rursus, dominantur in

franguntur et usque
2.560  Victor ad Euphratem reuocauit sub iuga gentes.
2.561  Sed dulcis non longa dies mortalibus aeui:
2.562  Turbatur fortuna domus, statque ultio coedis, coedis. . . tuę] II Sm 11

2.664  Tunc rex egreditur magna comitante caterua.
2.665   Stat paries męstus tam grandi suplice, ceu qui
2.666  Iactet: "Et ipse fui, cui nunc fortuna repente
2.667   Succubuit, secumque trahens iam deuehit Orco."
2.668  Nil contra ille tamen cautes ceu dura mouetur.

2.673  Mens regem populis exemplum triste futurum,
2.674  Captiuus coram iugulari pignora cernit.
2.675  Neue fore misero spectaclum lętius ullum,
2.676  Sic fortuna uices mutauit, lumen utrumque
2.677  Eruitur, nectuntque manus post terga cathenę.
2.678  Nec

Illinc. . . 788 uallum] J. AJ 13, 228- 248 elapsus studio defenditur urbis
2.782  Hircanus: subito fortuna ut uertitur, hostem
2.783  Persequitur uindex patris iam sede recepta.
2.784  Matris uisa tamen pro muro flagra retardant.
2.785  Et sic hortatu quamuis reuocantis in arma

Mutauit Mutauit. . . 795 mussat] J. AJ 13, 249-300 fortuna uices aurumque sepulcro
2.790  Eggeritur: passim fert circum signa domando
2.791  Finitimos, foelix res aeque et fortis adauxit,

Pręficitur. . . 807 uereri] J. AJ 13, 320-404 solio eductus de carcere frater,
2.799  Et fortuna uiro contra pugnauit eunti.
2.800  Sensit opem appulsa Aegypti de littore classe,
2.801  Ac rursus uires reficit, uictorque patenti
2.802  Euehitur

altaria passim,
3.53  Credebantque deos frustra quoscunque suasit
3.54  Impetus et ueri cultus ignara cupido,
3.55  Quę bona fortunę semper fugientia captat.
3.56  Oblitisque Deum et ueterum pręcepta parentum
3.57  Tunc neglecta pię sunt uera piacula mentis,
3.58  Addictique

genus omne, Deus, speciemque malorum
3.368  Et Vatem defende, precor; tibi dedita nunquam
3.369  Mens alio insidiis Herebi transuersa feratur,
3.370  Fortunę aduersis cunctis exercita perstet.
3.371  Namque tuum hoc munus tuaque est hęc gratia, Christe.
3.372  Euectus medio qualis sol splendet in axe,

exempla Magistri.
4.538  Namque dies uobis blandiri haud parceret ultro
4.539  Humanus, modo si libeat captare fauentem
4.540  Fortunam populique leues tam mobilis auras.
4.541  Sed Sed. . . 544

ideo uolui perstringere talia dictis,
4.732  Per casus uarios iactatis omnis in uno
4.733  Vt me spes fuerit, dum uos aduersa dolendis
4.734  Vexabit fortuna modis. Obstantia contra
4.735  Neu tamen obniti, moneo, desistite fortes;
4.736  Namque ego pręcessi uobis, certaminis huius
4.737  Quid non expertus, dux una et pręuius

honor, nec non congestę tempore multo
5.410  Diuitię in populo doctę seruare timorem,
5.411  Quęsitus studio tum proximus usus honoris
5.412  Vsque noui, postquam fortunę iniuria morem
5.413  Turpiter Turpiter. . . temerauit]

iniuit
6.169  Dictaque Romano iactabat plurima more:
6.170  "Versa ruant hodie, Cęsar, licet omnia recto,
6.171  Pandit iter Fortuna tamen tibi prospera coelo,
6.172  Non terris contenta caput pręponere Romam.
6.173  Inuentum in tenebris captiuum ducimus ipsum
6.174  Ecce Iouem, ni mox mergemur in aequore

6.236  Cui Cui. . . 239 ferebat] Mt 26, 69-70; Mc 14, 66-68; Lc 22, 55-57 fortuna tulit subeunti ut protinus esset
6.237  Obuia serua domus; timuit perterritus ille
6.238  Tunc subita pulsus mulieris uoce negatque

dignius ullo.
7.224  Nil grauius tamen impurę uitęque scelestę
7.225  Integra est probitate uiri, quę nescia flecti
7.226  Fortunę cunctos aduersę sustinet ictus,
7.227  Virtutumque alacri contendit in ardua gressu.
7.228  Illicet insanis rumpunt clamoribus auras
7.229  Alternantque uices et inania

7.277  Fato posse rapi sperat, si corpore plagas
7.278  Viderit, et casum Iudęus sortis acerbę;
7.279  Humani demum miseret nos quando doloris,
7.280  Cum iam mutatam fortunam euersaque cuncta
7.281  Cernamus, speciem nec rerum agnoscimus ipsam.
7.282  Ceu

7.805  Debet, si caueas, ne te sententia fallat
7.806  Frustra pertuso labentia uase legentem.
7.807  Hic error multos olim per inania ducit,
7.808  Nec, qui fortuna tantummodo prępete pendent,
7.809  Sed quibus est uirtus potius preciumque decusque,
7.810  Vt sic in numerum fortunę dona receptent
7.811  Hic uirtute rati fęlices degere

error multos olim per inania ducit,
7.808  Nec, qui fortuna tantummodo prępete pendent,
7.809  Sed quibus est uirtus potius preciumque decusque,
7.810  Vt sic in numerum fortunę dona receptent
7.811  Hic uirtute rati fęlices degere posse,
7.812  Addere fortunam cui quicdam et tollere credunt.
7.813  Non omnino malos talis sententia ludit,

7.809  Sed quibus est uirtus potius preciumque decusque,
7.810  Vt sic in numerum fortunę dona receptent
7.811  Hic uirtute rati fęlices degere posse,
7.812  Addere fortunam cui quicdam et tollere credunt.
7.813  Non omnino malos talis sententia ludit,
7.814  Sed quibus heu fidei lumen, ceu nocte lucerna
7.815  Defuit incassum tenebris

7.817  Promouet ast illo, lauat et sudoribus ora
7.818  Contendens, palmam cernit quo rite repostam,
7.819  Et sibi curriculo mortale hoc deputat aeuum.
7.820  Hic fortuna uices uariat mutata, retroque
7.821  Nitentem studio semper depellere certat.
7.822  Defunctis contra sedes seposta beatis
7.823  Sublimis; non interualla aut ocia uitę

8.499  Namque queri qui iam, quęso, cruce possumus ista
8.500  Si facto nobis sententia digna rependit?
8.501  At nulla hic culpa contra suspenditur insons,
8.502  Cui melior fortuna necans nos copulat una."
8.503  Et simul hęc dicens poscebat talia Christum:
8.504  "Heus memor, ut regno fueris post fata potitus,
8.505  Sis nostri, tecum trunco pendentis

9
8.514  Cui faber, ex opera solitus uixisse diurna,
8.515  Fortunę exiguę, uirtutum larga facultas
8.516  Cui tamen, et castam cui uoto degere uitam:
8.517  Nam mirum casti quam feruor temporis eius
8.518  Gliscebat moris, siluas lateque

8.581  Hi non parta domi condebant paupere cultu
8.582  Contenti, iuxta uictu quoque uiuere parco.
8.583  Illis diuitię, quicquid mens alta recondit,
8.584  Fortunę quas non iniuria commouet unquam.
8.585  Non Non. . . 593 habeto] Io 19, 26

Eia. . . 394 cernunt] Io 21, 6 agite in dextram laxentur retia puppis,
10.387  Hac dabitur, tenuis nec uos fortuna sequetur!"
10.388  Dixit, at ut moniti, parent non segnius olli.
10.389  Illicet actutum commissa prouolat ora,
10.390  Pone sinunt restem, pelago mox retia fundunt,

39  Concipio, Vates quanta sit laude ferendus.
40  Nil generis praelustre decus nomenque mirabor,
41  Quamque etiam semper fuerit gens ampla Bonorum,
42  Iampridem quorum virtus fortunaque certant.
43  Mens alio properat fugiens dispendia rerum,
44  Complectorque domus mores, quibus Helius olim
45  A teneris sobolem ingenuam pater educat annis.

48  Cuius non merita unquam nos meminisse pigebit.
49  Excipit eiectos rapti post fata parentis:
50  Ille mihi patuit portus, solusque receptus,
51  Quem fera mox genitum fortuna orbaverat olim,
52  Subvectisque fuit sedes concessa quieti.
53  Parte stetit nobis tunc luctus, naufraga qualis
54  Excipitur scopulis optato aut littore puppis.

minas laturae robore firmo
71  Haerent, nec terrae metuunt coelive ruinam:
72  Sic virtus experta virum quodcunque ferebat
73  Tempus, et impulsu fortunae haud mota ruebat.
74  Sed prior insanos furibundae intercipit ictus
75  Et medium Petrus ludenti ostenderat unguem,
76  Pauperie lecta, Francisci veste recinctus.

affectum in te esse erga me non dubitem. Statum rerum nostrarum aperte intelligis. Tamdiu tractata est pax Viennae, ut huc nunc sit translata. Hic, speramus, bonum exitum habebit. Quod Deus concedere dignetur, bonorum omnium largitor, fortuna caesaris et fratris. Rogo te domine, ut meam humillimam seruitutem in gratiam sacrae reginalis maiestatis dominae meae clementissimae commendare velis. Cui si ob meum ex Posonio a se et a vobis discessum adhuc indignatur, possem

seruat,
Vnde sinum nostri quondam dixere priores;
Theutae 12) Theuta regina Illyridum. olim sedes, postquam fata impia tandem
Agronem 12) Rex Illyrici, conjux Theutae. rapuere suum, fortunaque cessit.
Ast tractu maris in medio mox vnus, et alter
45  Erigitur scopulus, Virgo hunc, 13) Scopulus, in quo aedes B. M. V. de Scopello, vulgo "de Scarpello" nuncupatae.

quibus me abscentem non mediocriter exornatum esse sciam, in primo hoc congressu aliquid gratiae reposuisse perspiceretis. Et quum in ea re plurima mihi sese offerunt, in quibus celebrandis oratio nostra immorari optima ratione posset, dum huius uestrae celeberrimae Vrbis mores, instituta, leges, fortunas denique ipsas in Illustri admodum loco collocari apud omnes gentes audiam: Cum sim mihi huius obeundi muneris meliorem temporis oportunitatem alias, quasi proprio quodam iure, uendicaturus: Ad ea tantummodo nunc sese oratio nostra conuertet, quae et praesentis rei propositum exigit, et

Diogenis sententiam uerissimam esse, qui terram nihil grauius sustinere quam hominem disciplina carentem asseruit. Nemini igitur mirum uideri debet, dum his artibus atque institutis liberis uestris quasi per manus administrandam regendamque Rem publicam Vestram traditis, si eam securam a uariantis fortunae impetu insignemque perpetuis temporibus apud omnes gentes ac memorabilem constituatis. Quid enim ab animis luxu atque desidia marcescentibus praeclarum ac memorabile expectari potest? Cum itaque pro more uestro ac uetere instituto de praeceptore liberis uestris

uestri amantium passus sum. Nam, cum mihi exploratum sit, superioribus annis plures in hac uestra Vrbe eruditissimos huiusce facultatis professores extitisse, sub quibus iuuenes uestri et doctrina et probis moribus atque exemplis aucti egregie fuere foelicyssimos illos ac fortunatissimos esse dixerim quibus sapientissimorum parentum cura atque uigiliis non illis tantummodo quae ad alimenta atque fortunas pertinet, quae natura a parentibus liberis debentur, sed eis item in quibus fortuna nullum ius habebat uirtutibus inquam ipsis abunde

eruditissimos huiusce facultatis professores extitisse, sub quibus iuuenes uestri et doctrina et probis moribus atque exemplis aucti egregie fuere foelicyssimos illos ac fortunatissimos esse dixerim quibus sapientissimorum parentum cura atque uigiliis non illis tantummodo quae ad alimenta atque fortunas pertinet, quae natura a parentibus liberis debentur, sed eis item in quibus fortuna nullum ius habebat uirtutibus inquam ipsis abunde prospiciatur. Quorum cum me successorem in hoc obeundo munere propositum esse uideam: omnis boni exempli et

et doctrina et probis moribus atque exemplis aucti egregie fuere foelicyssimos illos ac fortunatissimos esse dixerim quibus sapientissimorum parentum cura atque uigiliis non illis tantummodo quae ad alimenta atque fortunas pertinet, quae natura a parentibus liberis debentur, sed eis item in quibus fortuna nullum ius habebat uirtutibus inquam ipsis abunde prospiciatur. Quorum cum me successorem in hoc obeundo munere propositum esse uideam: omnis boni exempli et omnium laudabilium morum iuuentuti ipsi auctorem, hortatorem, suasoremque futurum

certiorem, si intelligere potuisti: num avunculus meus moram hanc meam Albensem ferat iniquo animo, quo tempestive consilium capiam, et indignationem ejus evitem. Ea enim si a me abest, abest omne malum; si adest, adsunt omnia. Nam ipse mihi est et imperator et rex, immo uterque parens et fortuna. Si autem animum meum noscere desideras, certe is est, qui facile ab aula hujus corruptissimi temporis abesse possit, idque non quod jam otio domestico et ignaviae placeat decumbere, neque ingenium apud principes ac in luce vellem seu bonis arcibus exercere, sed quod

cladem evaseras, et quam saepissime de vita etiam tua ob varios casus, quibus te actum ferebatur, dubitasse: quandoquidem diu te nobis et fidiculis Austriaca factio Viennae Pannoniae torserat et carceribus exstinxerat. Quoties ego tunc vicem tuam indolui, quoties tui sum misertus, et maledictis fortunam istam tuam incesserim, quae nullibi adhuc tibi certam sedem constituere voluerit, et surgentem te semper nequitia sua, virtuti quippe tuae non tibi inimica quasi manu colliserit: equidem confido, te, cui animus meus apertus est, vel me tacente perspecturum facile, idque sine dubio

ut saltem mutuis litteris colloqueremur et una essemus. Habes jam animum erga te meum, habes et voluntatem. Restat, ut te soler, si solandus es, quum et homo sis et humani a te nihil alienum putem. Casus itaque tuos, Tranquille charissime, fer, ut soles, forti animo, virtute tua te sustentes, nec fortunae succumbas, quae natura ipsa debilibus, et iis, quibus infra nihil est, facile parcit, et in suis caudicibus haerere permittit; magna vero ac fortissima quaeque ad oppugnandum sibi deligit, nimirum ut tandem victa a virtute, in summo victorem collocet, quod tibi procul dubio futurum fata

deligit, nimirum ut tandem victa a virtute, in summo victorem collocet, quod tibi procul dubio futurum fata tua pollicentur, quae te tam diu in afflictionibus servarunt, si modo infractus perstiteris. Etenim pugnandum tibi adhuc est, ut jam diu pugnas, et vincendum parandumque virtute, quod per fortunam auferri nequit, sciens, haud quaquam tuum esse, quod ipsa tuum fecerit. Sed ne infirmus, fortissimum et prudentissimum moneam, sic habeto: me quicquid id est, ex amore facere, quo te prosequor, omnesque honorum utilitatumque accessiones tibi

Antonius Wrancius Petro Porembio. S. Accepi litteras tuas per Erasmum Gyerlachonzchy regis mei secretarium datas, quae mihi eo quidem jucundiores exstiterunt, quo diutius fuerunt exspectatae. Visus sum hoc tempore, quo non mediocriter varia hujus regni fortuna affligimur, maximo gaudio affici, intelligens, te et vivere, et bene valere, esseque optimo loco, et auctum beneficiis ac dignitate conspicua atque insigni. Illo enim triduo, quo Cracoviae persistens nuper in amicitiam tecum concessi, tam fortiter animo meo inhaesisti, ut etiam memoriam tui

quam in recuperanda gratia principis, Statilii patrocinio, Wrancii vero amicitia confirmanda cupidum declarare. A me enim in ipso principio, atque adeo in toto contextu litterarum tuarum cuppas intempestivius profecto, quam pro tot officiis meis et tua modestia, reposcis; Statilium fortunae tuae eversorem, regem fortunarum direptorem appellas; vindictas tuas in Deum, nunc demum Christianus effectus, rejicis; Grittumque, idolum illud tuum amplissimum et spei tuae cornucopiam, indigne, quemadmodum habet epistola tua, peremptum obtrudis ac declamitas. Vide quam

patrocinio, Wrancii vero amicitia confirmanda cupidum declarare. A me enim in ipso principio, atque adeo in toto contextu litterarum tuarum cuppas intempestivius profecto, quam pro tot officiis meis et tua modestia, reposcis; Statilium fortunae tuae eversorem, regem fortunarum direptorem appellas; vindictas tuas in Deum, nunc demum Christianus effectus, rejicis; Grittumque, idolum illud tuum amplissimum et spei tuae cornucopiam, indigne, quemadmodum habet epistola tua, peremptum obtrudis ac declamitas. Vide quam opportune, quam egregie pro reditu tuo in

cum Transsylvanis, si modo Hispanus et Alemanus miles, promissus a Romanorum rege Ferdinando, veniet, cujus adventus jam in quotidiana est exspectatione, ad centum millia armatorum accedemus, quoniam nemo, qui gladium gestare valeant, relictus est domi. In armis igitur omnes sumus, tamquam ultimam fortunam pro fide ac patria subituri. Deus autem, qui jam, ut speramus, Christianorum miserebitur, adjunget dexteram suam, et procul dubio cum Solimano pugnabimus. Istic, ut confidimus, in urbe Roma orabitur ab ecclesia pro fratribus, reddetisque Hungaris saltem hoc genere officii vices

Franciscus Andronicus Tranquillus Antonio Werancio S. (1538. jul. 11; Szalay 6, 11) Scis meas necessitates et tu jam in amplissima fortuna es: cuppas et alias res, quas Budae accepisti, vel earum pretium mittas mihi. Quod quidem facies si bonus vir es, ut hactenus fuisti, et memineris varias vices esse fortunae. Me tibi commendo et omnia bona tibi opto.

6, 11) Scis meas necessitates et tu jam in amplissima fortuna es: cuppas et alias res, quas Budae accepisti, vel earum pretium mittas mihi. Quod quidem facies si bonus vir es, ut hactenus fuisti, et memineris varias vices esse fortunae. Me tibi commendo et omnia bona tibi opto. Vale. Kesmarkii V. id. Julii MDXXXVIII.

offensus si jam ad injurias non obduruissem. His enim amarulenter me proscindis praeter naturam et consuetudinem tuam ac etiam praeter meritum meum, nisi fortasse veritas coepit apud vos molesta esse. Mirum non debet videri si in hac fortuna repetii ab amico quod meum putavi atque is non tam idcirco excandescere debuit quam amicum vel de suo juvare. De regia majestate nihil scribam. Vereor enim ne optimis etiam laedatur. Alterae meliores fuerunt in quibus cognovi

exercet malis quae arbitror esse remedia si aequo animo ferantur. Scias me adhuc esse captivum, alioqui non deesset mihi receptus rerum mearum. Amo tamen ac plurimi facio consilium tuum quod ex intimo proficiscitur amore. Quaecunque autem fortuna mihi acciderit, eam voluntate Dei concedi mihi non dubito. Itaque nec prosperis exultandum nec adversis dejici debere judico. Omnia nempe humana fragilia sunt et caduca mutationibusque obnoxia. Rogo ut integram

Dei concedi mihi non dubito. Itaque nec prosperis exultandum nec adversis dejici debere judico. Omnia nempe humana fragilia sunt et caduca mutationibusque obnoxia. Rogo ut integram benevolentiam erga me serves et bene vale ac fortunam reverenter habe. Haec pluribus verbis debui rescribere nisi temporis angustia fuissem prohibitus. In Naghfalw V. non Octobris MDXXXVIII.

gravius accidit; quum sciam apud gentem tuam longe maioris flagitii esse liberae mulieri amatorie commisceri, quam e vivis hominem tollere, aut fortunas spoliare: omnia tamen feram aequo animo, et voluntati eius morem geram, meque illius correptioni non invitus subiiciam; Quandoquidem non dubito, levem ac indulgentem mihi in hoc etiam, ut in aliis commissis affulsurum.

sese hujus ipsius anni exitus mihi praebuit! quam ingratae istae tuae advenere kalendae, et attulere omnia, ut vides, infausta et funesta, cum longissima multorum malorum serie, vereorque ne sint mihi omnium miseriarum principium, omnium bonorum, si quidem aliquibus unquam sim usus, meta! O nequam fortunae meae conditionem! Sic mecum agit omni tempore, ut cum Tantalo quopiam: arridet saepe, illudit saepius, nunquam eadem, nunquam diu certa, nunquam stabilis, et me, ut fallentis mos est, semper varia semper pendula detinet, omnibusque in rebus meis, tum laetis tum prosperis, velut

ista veritatis habeat, neque amori me, qui mihi impingitur, succubuisse *) nega, hominem dein esse indicato, et nepotem; postea ingeniose adhibe omne patrocinium, et me indignationi ejus eripe. Nam quicquid felicitatis mihi astra pollicentur, in Statilii manus collocarunt. Immo Statilius ipse et fortuna et sidus meum est felicissimum, quem tu si nunc mihi reconciliatum efficies, omnia vaticinia tua fauste ac feliciter evenisse cognoscam. Vale. Albae Juliae Transsylvanae

2012-07-25 Novo, unificirano zaglavlje. Video, frater charissime, fortunam hanc meam infaustissimam qualibet hora, quolibet momento transformare se in pejorem, et in dies quaerere viam ac modum, quo me in novas indignationes avunculi nostri, Joannis Statilii, immergat. Non ignoras, arbitror, me anno elapso ea de causa Hungariam reliquisse, ut locum huic fortunae

fortunam hanc meam infaustissimam qualibet hora, quolibet momento transformare se in pejorem, et in dies quaerere viam ac modum, quo me in novas indignationes avunculi nostri, Joannis Statilii, immergat. Non ignoras, arbitror, me anno elapso ea de causa Hungariam reliquisse, ut locum huic fortunae adversae darem, et quum gratiam acquirere non potuissem, odium saltem evitare pro lucro duxeram. Quum velut ex insidiis iter Gallicum mihi objicitur, mel pro veneno, album pro nigro. Parui. Quid, negassemne? Profectus nihil illorum reperi, quae mihi large fuerant promissa, neque quod ad

pessimo loco sunt, propterea quod Petrus Croata palam et gravissime conquestus sit de te illi. Quare? puto, intelligis. Avunculus ob id miris modis in te excandescit et implacabiliter irascitur. Hoc eodem momento ferme contigit, quo nuncius de adventu meo ad eum fuisset perlatus. Adeo studet fortuna, nos aequalibus calamitatibus obruere et in hisce miseriis conjungere. Hae tamen omnes nihil essent, si solum ira avunculi evitari aut mitigari posset. Vale. Budae, kal. Martii

rebus Regiae M.tis, quatenus commode fieri possit. Hinc cepi de postulatis V.re Sac.M. agere. Sed antequam venirem ad rem ipsam, multo institui loqui de varietate rerum humanarum, quod rerum omnium vicissitudo est, et nunquam fortuna simpliciter ad extremum indulget; fuisse priscis temporibus prepotentes reges imperiaque maxima, que tamen uno belli adverso impetu foede corruerunt. Non solum legimus, sed etiam vidimus magnos exercitus parva manu fuisse prostratos; frustra confiditur viribus

magnitudine animi, aliisque praeclaris dotibus nemini hac aetate clarissimorum hominum facile concesserit, iamque re perfecta, parantem isthuc proficisci, partim vt post ingentes erumnas tuo iucundissimo conspectu sapientique oratione recrearer: non enim abhorres ab eorum congressu (quacumque fortuna sunt) quos tui cupidissimos et obseruantissimos esse cognoscis, partim alios quoque fautores et amicos inuiserem: praecipue excellentissimum Ioannem Comitem a Tarnow Castellanum Cracouiensem, pace belloque clarissimum, Reuerendissimum et amplissimum Samuelem Episcopum Plocensem,

Bibliographia locorum inventorum

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1529], Carmina in actis Tomicianis (1529-1530), versio electronica (), 258 versus, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [vrancicmtomiciana].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1530], Epistula ad Ianum de Lasco, versio electronica (, Constantinopolis), Verborum 196, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistlasc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1530], Carmina, versio electronica (), 90 versus, verborum 500, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen] [word count] [vrancicacvd].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1536], S. Brodericus Episcopus Quinqueecclesiensis Nicolao Olao suo, versio electronica. (, Napulj), Verborum 163, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15360226].

Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].

Petrović, Nikola (1486-01-15 – 1568-04-16) [1538], Oratio salutatoria ad Rhagusinum senatum cum primum se ad illorum Vrbem contulit, versio electronica (), 984 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [petrovnorrhag].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1538], Franciscus Andronicus Tranquillus Antonio Werancio, versio electronica (, Naghfalw (Siklósnagyfalu – Baranya megyei, Nuşfalău)), Verborum 64, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15380711].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1538], Franciscus Andronicus Tranquillus Antonio Wrancio, versio electronica (, Naghfalw (Siklósnagyfalu – Baranya megyei, Nuşfalău)), Verborum 354, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15381003].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1540], Epistulae anni 1540, versio electronica (), Verborum 996, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1540], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Buda), verborum 288, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15400301].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report