Your search found 30289 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 29973-30128:

2011-10-25T23:46:33 IVNIVS ANTONIVS COMES DE RESTIIS PATRICIVS RAGVSINVS
Nulla… veros ita vultus picta tabella
Rettulit, ipse licet tabulam tibi pingat Apelles,
Quam scripto expressit sua Vates, Seque libello. Sat.

tabella
Rettulit, ipse licet tabulam tibi pingat Apelles,
Quam scripto expressit sua Vates, Seque libello. Sat. XXIII. v. 116. JUNII ANTONII COMITIS DE RESTIIS PATRICII RAGUSINI CARMINA PATAVII TYPIS SEMINARII MDCCCXVI.

TYPIS SEMINARII MDCCCXVI. CLARISSIMO VIRO ANTONIO L. F. COM. DE SORGO PATRICIO RAGUSINO MARIA EX BARONIBUS DE ZAMAGNA COMITISSA DE RESTIIS Cum primum ex immani illa doloris acerbitate, quam mihi conjugis optimi clarissimique mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas

SEMINARII MDCCCXVI. CLARISSIMO VIRO ANTONIO L. F. COM. DE SORGO PATRICIO RAGUSINO MARIA EX BARONIBUS DE ZAMAGNA COMITISSA DE RESTIIS Cum primum ex immani illa doloris acerbitate, quam mihi conjugis optimi clarissimique mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam

MDCCCXVI. CLARISSIMO VIRO ANTONIO L. F. COM. DE SORGO PATRICIO RAGUSINO MARIA EX BARONIBUS DE ZAMAGNA COMITISSA DE RESTIIS Cum primum ex immani illa doloris acerbitate, quam mihi conjugis optimi clarissimique mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam poterit, paululum me recepi, statim

DE RESTIIS Cum primum ex immani illa doloris acerbitate, quam mihi conjugis optimi clarissimique mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe praestabile, diuque duraturum memoriae tanti Viri daretur. Atque hoc meum consilium non modo videbatur immortalem marito famam

Probet e caelis hanc meam vir optimus voluntatem, habeatque veluti aeternum pignus amoris illius, quo ille me, ego illum dulciter complectebar. Vale. DE VITA ET SCRIPTIS JUNII ANT. F. COM. DE RESTIIS PATRICII RAGUSINI COMMENTARIOLUM FRANCISCI MARIAE APPENDINI E SCHOLIS PIIS Junius Antonius Restius Ragusae natus est III. id. jan.anno MDCCLV. Parentes habuit Antonium Restium, et

voluntatem, habeatque veluti aeternum pignus amoris illius, quo ille me, ego illum dulciter complectebar. Vale. DE VITA ET SCRIPTIS JUNII ANT. F. COM. DE RESTIIS PATRICII RAGUSINI COMMENTARIOLUM FRANCISCI MARIAE APPENDINI E SCHOLIS PIIS Junius Antonius Restius Ragusae natus est III. id. jan.anno MDCCLV. Parentes habuit Antonium Restium, et Magdalenam Gradiam, genere et probitate

in re literaria futurus esset, jam inde indubia dedit indicia. Polebat enim mentis acumine, et memoria paene singulari, tantoque insuper ardore discendi inflammabatur, ut in ipso voluntas cum ingenio certare quodammodo videretur. Decem et octo annos natus togam de patrio more sumsit, et majori, ut vocabatur, consilio Reipu- blicae adscriptus est. Patre non multo post e vivis sublato cum Francisco et Sigismundo avunculis suis Italiam peragravit: quod iter Iunio licet adolescenti plurimum profuit cum ad multiplices

literarum scientissimum. Domum reversus geometriae et physicae operam navavit doctore Eugenio Basilio e Dominicana familia, qui apud gentem sua non parva florebat doctrinae et probitatis laude. Aetatis agens annum secundum supra vigesimum Mariam ex Baronibus de Zamagna uxorem duxit, feminam raris animi dotibus insignitam. Difficile dictu est, consilium hoc quantum ad Junii vitam, et studia ordinanda contulerit. Tradita enim uxori suae rei familiaris cura, a qua semper abhorruit, posthabitaque recentiorum gentium

primum et decimum quartum Theocriti Idyllium, undecimus paene totus liber Iliadis, septima Pindari Olympiorum, et nona Sapphus ad Venerem ode Latine reddita et expressa pereleganter: a qua quidem re persequenda Restium destitisse arbitror non alia de causa, nisi quod eo jam tempore Raymundus Cunichius et Bernardus Zamagna reliquis in hoc studiorum genere palmam praeripuissent. Difficilioria etiam loca et verba in Idylliis Theocriti ad proprium fortasse usum Latinis adnotationibus explanavit.

umquam audivimus, neque ex ejus jam mortui scriptis potuimus confirmare. Earum quoque studiosus fuit antiquitatum, quae vel historica tempora praecedunt, vel ea subsequuntur: in quo sane plurimum ejus judicium, et censura eminuit. Namque in quaestionibus, quas de primo hominis statu et societate, de jure naturae, de religione aliisque argumentis ex physica petitis a sapientibus proxime elapsi saeculi ad seriem humanarum cognitionum turbandam atque evertendam in medium allatas fuisse diceres, quid ab antiquis acceptum, quid

jam mortui scriptis potuimus confirmare. Earum quoque studiosus fuit antiquitatum, quae vel historica tempora praecedunt, vel ea subsequuntur: in quo sane plurimum ejus judicium, et censura eminuit. Namque in quaestionibus, quas de primo hominis statu et societate, de jure naturae, de religione aliisque argumentis ex physica petitis a sapientibus proxime elapsi saeculi ad seriem humanarum cognitionum turbandam atque evertendam in medium allatas fuisse diceres, quid ab antiquis acceptum, quid inventum a recentiorbus, quid verum

potuimus confirmare. Earum quoque studiosus fuit antiquitatum, quae vel historica tempora praecedunt, vel ea subsequuntur: in quo sane plurimum ejus judicium, et censura eminuit. Namque in quaestionibus, quas de primo hominis statu et societate, de jure naturae, de religione aliisque argumentis ex physica petitis a sapientibus proxime elapsi saeculi ad seriem humanarum cognitionum turbandam atque evertendam in medium allatas fuisse diceres, quid ab antiquis acceptum, quid inventum a recentiorbus, quid verum aut probabile, quid

Volneius, ceterique hujusmodi furfuris homines, aggressus est, et patefecit. In Bruckerum maxime exarsit ira, qui veteres philosophos Deum, et providentiam quamdam admitttentes atheos fuisse omnes professus est. Nihil vero temere et inconsulto, sed sapienter omnia de religione. Hinc accidit, ut religionis cognitio, et tuta veritas eo magis eum in senectute commoveret, quo liberius adolescens perscrutatus fuerat ea omnia, quae ad illam quoquo modo referebantur. Quamobrem de Junio, ut de veris sapientibus, confirmatum est,

est. Nihil vero temere et inconsulto, sed sapienter omnia de religione. Hinc accidit, ut religionis cognitio, et tuta veritas eo magis eum in senectute commoveret, quo liberius adolescens perscrutatus fuerat ea omnia, quae ad illam quoquo modo referebantur. Quamobrem de Junio, ut de veris sapientibus, confirmatum est, philosophiam pleno ore haustam ad Deum reducere, eamdemque fieri catechismum ad fidem. Sed Junii praecipua laus eluxit in Latina poesi. Media, ni fallor, inter Catullum et Tibullum via in Elegiis pangendis

temere et inconsulto, sed sapienter omnia de religione. Hinc accidit, ut religionis cognitio, et tuta veritas eo magis eum in senectute commoveret, quo liberius adolescens perscrutatus fuerat ea omnia, quae ad illam quoquo modo referebantur. Quamobrem de Junio, ut de veris sapientibus, confirmatum est, philosophiam pleno ore haustam ad Deum reducere, eamdemque fieri catechismum ad fidem. Sed Junii praecipua laus eluxit in Latina poesi. Media, ni fallor, inter Catullum et Tibullum via in Elegiis pangendis Junius

et existimationem retulit. Ex iis tamen nonnullas pulcherrimas quidem illas et admodum concinnas, cum ob argumenti delectum totae amatoriae essent ac liberius in morem Catulli, Ovidii, Galli conscriptae, uti juveniles lusus et graviore viro indignas judicavit, ac de suo codice proscripsit, numquam ` de iisdem cum amicis loqui solitus, neque eos loqui facile passus. Non minoris facienda, licet pauca numero, ejus epigrammata atque odae. Sed primae Junio deferendae profecto sunt in Satyra, ad quam vel invitus ferebatur. Virtutum

tamen nonnullas pulcherrimas quidem illas et admodum concinnas, cum ob argumenti delectum totae amatoriae essent ac liberius in morem Catulli, Ovidii, Galli conscriptae, uti juveniles lusus et graviore viro indignas judicavit, ac de suo codice proscripsit, numquam ` de iisdem cum amicis loqui solitus, neque eos loqui facile passus. Non minoris facienda, licet pauca numero, ejus epigrammata atque odae. Sed primae Junio deferendae profecto sunt in Satyra, ad quam vel invitus ferebatur. Virtutum enim specie abreptus vitia notabat

atque ex lectione romanensium, uti ajunt, fabularum: quarum usus, modo sapiens sit, rem comicam et satyricam valde promovet exornatque. Inter has fabulas in deliciis eas habuit praesertim, quibus titulus, Istoria del famoso predicatore Fray Gerundio de Camperas, alias Zotes et don Chisciotte della Mancia. Eas ut delibaret utilius, Hispanam linguam sibi discendam putavit. Ex Anglicis vero laudabat fabulam Fristum Ghandy nuncupatam, et libros Spectatoris, e quo integrum Satyrae

adeo caecae vanissima somnia mentis,
Et deliria sunt nulli cedentia monstro
Exemplo quaecumque malo jam publicus usus
Sancivit, servumque pecus formidine risus
In vitam invexit. Tota haec de matre supellex
Stultitia est. Risu arguto compesce superbam
Stultitiam: solo male sana superbia risu
Frangitur: hanc tu ridiculam per compita tradue.
Per vicos,

aperta deinde et insolens vel ipsa humanae societatis praecipua fundamenta diruere minitabatur. Ceterum si magna commendatio oboritur in primis ex argumentorum delectu, copia et varietate, in hoc etiam Restius sibi optime consuluit. Quamvis enim integrum de humanis affectibus tractatum non exhibeant ejus Satyrae, quod olim Theophrastum molitum esse novimus, attamen nihil eorum, quae huic poeseos generi conveniunt, in ipsis desideratur. Longum esset et supervacaneum singularum Satyrarum argumenta et pulcritudines

Cum id quisque per se sibi praestare facile possit, satius erit inspicere, utrum rebus inventis respondeat ea Latini sermonis proprietas et elegantia, qua res illas exornari oportebat. Incredibile dictu est, quam ille esset de elocutione sollicitus. Probe enim intelligebat (1) non satis esse pulcra et idonea argumenta excogitare, sed opus esse praeterea, ut illa quibusdam formis, et simulacris poetarum propriis ornentur ac illustrentur. Quare ut res inventas expoliret

quasi principum scriptorum ac Horatii in primis Satyrae legantur sine interprete. Nemo sane eos subobscuros esse queritur, quod sint vel grandes verbis, vel crebri sententiis, vel compressione rerum breves: ex quibus obscuritatem effici ajebat Tullius de Alcibiade, Critia; Theramene, aliisque Graecis. Nos equidem Restio auctores fueramus, ut Satyras suas apositis notis et interpretationibus illustratet: quod quidem ille de omnibus praestitisset, si diutius ei hac lucis usura frui licuisset. Ceterum cum in carminum

vel compressione rerum breves: ex quibus obscuritatem effici ajebat Tullius de Alcibiade, Critia; Theramene, aliisque Graecis. Nos equidem Restio auctores fueramus, ut Satyras suas apositis notis et interpretationibus illustratet: quod quidem ille de omnibus praestitisset, si diutius ei hac lucis usura frui licuisset. Ceterum cum in carminum artificiis suus sit rebus quibusque cultus, cumque Satyras, eo quod de rebus agant tenuioribus, sermo pedestris deceat, pressus ille quidem ac subtilis, sed candidus et

auctores fueramus, ut Satyras suas apositis notis et interpretationibus illustratet: quod quidem ille de omnibus praestitisset, si diutius ei hac lucis usura frui licuisset. Ceterum cum in carminum artificiis suus sit rebus quibusque cultus, cumque Satyras, eo quod de rebus agant tenuioribus, sermo pedestris deceat, pressus ille quidem ac subtilis, sed candidus et venustus, errant profecto, qui versus amant in Satyris grandes ac numerosos. Quo enim versu magna bellorum eventa, resque publice gestas caneres, si epicum sibi Satyra

Heredem ex asse instituit uxorem. Vixit annos LIX, mensem unum, dies undecim. Nemo Ragusae fuit; praesertim inter ejus amicos, qui tanti viri interitum non acerbe tulerit, illiusque funus lacrymis etiam non sit prosequutus. Atque si pudor haud vetat, quominus et ego de me, deque Urbano fratre quidquam addam, dicam equidem, moerorem nostrum ex hac morte susceptum levari numquam posse. Amisimus enim virum, qui officiorum et consiliorum societate nobis conjunctissimus, studiorumque nostrorum, quaecumque ea sint, quasi auctor fuit et

dicam equidem, moerorem nostrum ex hac morte susceptum levari numquam posse. Amisimus enim virum, qui officiorum et consiliorum societate nobis conjunctissimus, studiorumque nostrorum, quaecumque ea sint, quasi auctor fuit et moderator per quatuor fere lustra, quique de piarum Scholarum ordine in hac urbe difficillimis temporibus optime meritus malevolentia nos et invidia pro instituto nostro tuendo defatigatos, non autem victos, jucundissima sua consuetudine recreavit. Sed nemo Junium immatura morte praereptum magis doluit, quam

serius, modo facetus, semper vero acutus, solers, ingeniosus, ad audiendum aeque ac dicendum paratissimus. Numquam excident memoria amicorum et familiarum suorom quaedam ejus effata. Ut erat veritatis opprime studiosus, ita assentationis hostis acerrimus. Nihil umquam de se gloriosius, rebusque suis praedicavit, at modeste semper, ut constat legentibus ejus Satyras, ubi verba facit vel de libro suo, vel de vitae studiorumque ratione. Sua carmina libero amicorum judicio subjiciebat, legendaque non solum, sed etiam notanda dabat et

memoria amicorum et familiarum suorom quaedam ejus effata. Ut erat veritatis opprime studiosus, ita assentationis hostis acerrimus. Nihil umquam de se gloriosius, rebusque suis praedicavit, at modeste semper, ut constat legentibus ejus Satyras, ubi verba facit vel de libro suo, vel de vitae studiorumque ratione. Sua carmina libero amicorum judicio subjiciebat, legendaque non solum, sed etiam notanda dabat et corrigenda: cujus rei testes sunt Matthaeus comes de Georgiis, Jacobus Bettondi, Giorgius Higia, Michael Gargurevich, et

et familiarum suorom quaedam ejus effata. Ut erat veritatis opprime studiosus, ita assentationis hostis acerrimus. Nihil umquam de se gloriosius, rebusque suis praedicavit, at modeste semper, ut constat legentibus ejus Satyras, ubi verba facit vel de libro suo, vel de vitae studiorumque ratione. Sua carmina libero amicorum judicio subjiciebat, legendaque non solum, sed etiam notanda dabat et corrigenda: cujus rei testes sunt Matthaeus comes de Georgiis, Jacobus Bettondi, Giorgius Higia, Michael Gargurevich, et

modeste semper, ut constat legentibus ejus Satyras, ubi verba facit vel de libro suo, vel de vitae studiorumque ratione. Sua carmina libero amicorum judicio subjiciebat, legendaque non solum, sed etiam notanda dabat et corrigenda: cujus rei testes sunt Matthaeus comes de Georgiis, Jacobus Bettondi, Giorgius Higia, Michael Gargurevich, et Bartholomaeus Bettera magni ingenii et judicii viri, tum Georgius Ferrichius metropolitanae ecclesiae Ragusinae Canonicus et Vicarius capitularis plurimum poeticorum operum auctor

magni ingenii et judicii viri, tum Georgius Ferrichius metropolitanae ecclesiae Ragusinae Canonicus et Vicarius capitularis plurimum poeticorum operum auctor eximus: cui quidem viro, nec non eruditissimis optimisque fratribus Nicolao Marco, et Mathaeo Comitibus de Pozza plurimum debemus, quod omnia Junii scripta collegerint, perviderint, ordinarint. Nullum Restius inire voluit cum viris doctis exterarum gentium commercium literarum, in quo multum jacturae temporis inesse autumabat, vanitatis plurimum. Amicos tamen studiose

sum argumento fortasse novo, et cujus me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos attente perlegatis, vestrumque de illa

quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos attente perlegatis, vestrumque de illa judicium censorio more interponatis. Si in totum delenda videbitur, detur igni utcumque; sin ex parte aliqua, aut inopia, aut importuna copia, vel obscuritate laborare, corrigatur utique ex vostra sententia, quam mihi ut libere significetis,

more interponatis. Si in totum delenda videbitur, detur igni utcumque; sin ex parte aliqua, aut inopia, aut importuna copia, vel obscuritate laborare, corrigatur utique ex vostra sententia, quam mihi ut libere significetis, etiam atque etiam vos obsecro. De Satyrae genere verba facere non duxi necessarium esse, cum id vos tum ex ejus lectione, tum ex notis dispicere possitis. Vos tamen mihi rescribite, et valete. Dabam Canosae VI. id. Novemb. MDCCCVII.

ex omnis generis eduliis simul commixtis conflatum est, et aromatibus, oleribus, leguminibus, carne omnigena, piscibus, et multis aliis constat, quodque olla putrida ipsis est. Mea qualis futura sit, heredis judicio erit relinquenda. Quid tibi de hoc videtur, velim me certiorem facias, nisi Grammatica Illyrica distineris, quam suspicor te prelo velle tradere; id enim mihi suadebat illud ambiguum mercimonii in epistola tua verbum, quod etiam Urbano fratri satisfaciebat. Non inficior, homini

praeter tempestatem, intercludit. Vale. Dabam Canosae A. D. MDCCCVII. Kal. Dec. IN OBITU JUN. ANT. F. COMITIS DE RESTIIS PATRICII RAGUSINI AMICORUM CARMINA EPIGRAMMA
Occidis, o Resti! Sophiae thesaurus, et omnis
Doctrinae, os vere sactrum Heliconiadum.
Occidis in medio

Occidis in medio cursu, cum promere nondum
Fetus quisti omnes divitis ingenii;
Sed quantum hic nobis raptum est, tantum nova crevit
Nunc tua sidereis addita vita choris. B. DE ZAMAGNA. PHALEUCIUM
O Juni optime, o miselle Juni,
Quem cursu in medio severa Clotho
Nuper sustulit heu!

Quam catus historia, doctrina imbutus et omni:
Hac Chrysippo, illa proximus Herodoto!
Quid quod erat rerum spes, et tutela mearum?
Et foret…! ante diem Restius heu periit. F. DE POZZA. URBANUS APPENDINI E. SCHOLIS PIIS AD LECTOREM
Restius ingenii quam multa laude niteret,
Carmina monstrabunt non tibi

fletibus adde meis.
Me pius ille suo semper dignatus amore est:
Ille mihi semper causa doloris erit. JUNII DE RESTIIS SATYRARUM LIBER SATYRA I. AD C. CILNIUM MAECENATEM PROOEMIUM
1.1.1   Cui magis urbanum donare novumque libellum,

principium, hoc caput, haec mei origo libelli est.
1.1.11   Donec erunt homines, vitiorum uberrima semper
1.1.12  Messis erit: cognata lues mortalibus haec est.
1.1.13  Quam neque de virtute diu et praeclara locuti
1.1.14  Philosophi evellant animis, neque saeva securis
1.1.15  Lictoresve tui, Dictator, tollere possint;
1.1.16  Ut medici mortem et duros

et lippis nota et tonsoribus usque est
1.1.59  Fabula, quis viduam praegnantem fecerit heros,
1.1.60  Quique fuit moechus post Stoica verba Sophistes,
1.1.61  Cetera de genere hoc seges est ditissima, semper
1.1.62  In promptu, solum messoris et indiga falcis.
1.1.63  An populo misso proceres mordere, patresque
1.1.64  Romanos suades? Igitur

deliria sunt nulli cedentia monstro,
1.1.97  Exemplo quaecumque malo jam publicus usus
1.1.98  Sancivit, servumque pecus formidine risus
1.1.99  In vitam invexit. Tota haec de matre supellex
1.1.100  Stultitia est. Risu arguto compesce superbam
1.1.101  Stultitiam: solo malesana superbia risu
1.1.102  Frangitur: hanc tu ridiculam per compita

sales, festivi gratia risus,
1.1.155  Mundaque simplicitas, nudi et reverentia cultus.
1.1.156  Vestri fiet opus sic immortale Poetae.
1.1.157  Quod si non olli de vestro spiritus ore
1.1.158  Caelestisque vigor vestro continget ab igni,
1.1.159  Heu! quae mille modis indigna feremus inulti!
1.1.160  Vapparum risus, nebulonum opprobria,

atque ipsum rapide transcurrere solem,
1.2.4  Et Jovis ad solium medio consistere Olympo,
1.2.5  Suppositae circumspicias unde aequora terrae,
1.2.6  Montesque, et pronos summis de montibus amnes,
1.2.7  Non tu Philosophos sapientem pascere barbam,
1.2.8  Non sylvas Academi, argutaque somnia Stoae,
1.2.9  Neu temere Metrodori atomos volitare per hortos

caput insanabile tota.
1.2.138  Nunc servata diu Claudina silentia rumpit,
1.2.139  Et Pholoen, Pholoesque benigne affatur amicos.
1.2.140  Frivola de levibus non hîc oratio rebus,
1.2.141  Sed gravis et facundus et ornatissimus atque
1.2.142  Auditus nulli, nullo dicendus et ore,
1.2.143  Sermo de amicitia exoritur. Quo femina

1.2.140  Frivola de levibus non hîc oratio rebus,
1.2.141  Sed gravis et facundus et ornatissimus atque
1.2.142  Auditus nulli, nullo dicendus et ore,
1.2.143  Sermo de amicitia exoritur. Quo femina pacto
1.2.144  Formosi juvenis placito teneatur amore,
1.2.145  Ignibus et blandis respondeat, iste puellae,
1.2.146  Nec turpi alteruter face

1.2.162  Flebile dissidium instabat, quia protinus Aegle
1.2.163  A patriis longe abscessura penatibus oras
1.2.164  Debuerat late populorum adiisse remotas.
1.2.165  Verba de amicitia ut coram audivere loquentum
1.2.166  Multa gemunt miserae, lacrymarumque ubere vena
1.2.167  Ora sinusque rigant certatim heroides ambae.
1.2.168  Utque vale extremum

1.2.203  Ut lenocinio et formae melioris honore
1.2.204  Per fatuas impune domos, et per fora lata
1.2.205  Incedant urbanorum pars maxima morum.
1.2.206  Me si forte rogas de re quid censeo, dicam.
1.2.207  Et me stultitiae assentire fatebor alumnis,
1.2.208  Quorum nec mores, nec vitam carpo maligne
1.2.209  Candidus ac verax factorum scriptor. Ego

homines, muliebria monstra, creavit.
1.2.266  At quid si patruos nunc, patres, atque magistros,
1.2.267  Quos penes est morum censura, Menippe, videres?
1.2.268  Dic, quidnam de illis sentires! Illud opinor,
1.2.269  Quod dixit, tragicam ut vidit vulpecula larvam:
1.2.270  Quale caput cerebro caret! Heus! haec formula vos o
1.2.271  Majores natu

Ignoras tu Vindobona quod in urbem
1.3.18  Cursor, et a Piceno advenit publica navis?
1.3.19  Gratulor incolumes venisse, repono: sed ille,
1.3.20  Hoc minimum est, inquit; nam res de Caesare magnas
1.3.21  Attulerunt: magnas de Gallis, deque Britannis.
1.3.22  Horrida bella mari: terra horrida bella geruntur.
1.3.23   Vix ea fatus erat, cum sede Ligarius

et a Piceno advenit publica navis?
1.3.19  Gratulor incolumes venisse, repono: sed ille,
1.3.20  Hoc minimum est, inquit; nam res de Caesare magnas
1.3.21  Attulerunt: magnas de Gallis, deque Britannis.
1.3.22  Horrida bella mari: terra horrida bella geruntur.
1.3.23   Vix ea fatus erat, cum sede Ligarius alta

in urbem advecta hodie sunt acta diurna:
1.3.49  Tam quae Tergeste emittuntur, principe quam quae
1.3.50  Bibliopola Italum prelis excudit in urbe.
1.3.51  Praecipue quae Germanus de flumine Moeni
1.3.52  Scriptor tam bene Gallorum sermone recudit.
1.3.53  Pol, scite docteque! Viri sapientia mira
1.3.54  Illius! Ille quidem regali

a fatis longe, obscureque petitas,
1.3.110  Tamquam antiqua novis possint exempla referri,
1.3.111  Aut clypeo nunc sit, decertandumque sagittis.
1.3.112  An, puto, de ignotis res est? Nos clara putamus
1.3.113  Omnia, et in media jam luce locata diei.
1.3.114  Excutiet Monitor mire dubia omnia, quotquot
1.3.115  Congerat explosus Pyrrhon.

si vera forent, mene, inquit, quaeso, laterent
1.3.150  Usque adeo, Regis qui sum unus filius Indi?
1.3.151  Nam postquam a docta aufugit Mamurra taberna,
1.3.152  Sermones idem de Gallis, deque Britannis,
1.3.153  Vesanae lites, et vociferatio multa,
1.3.154  Cum par consensus nulla altercantibus in re,
1.3.155  Sed capitum qui esset numerus, foret et

1.3.168  Et partes legeres certas, quaecumque placerent,
1.3.169  Anglorum, vel Gallorum. Jamque ede, quod intus
1.3.170  Corde premis: tibi quae tanta est sententia de re?
1.3.171  Ille refert. Triduum elapsum est; haud inficior: sed
1.3.172  Quaelibet imprudens esset sententia nobis,
1.3.173  Cum nihil attulerit cursor, Gessoriaco utrum

1.3.184  Amplius haec tibi, Ofelle, taberna. Extorris et exul
1.3.185  Famosum duces sub dio turpiter aevum:
1.3.186  Immundaeque jacens olido in nidore popinae
1.3.187  De scurra Rufino, et de nebulone Sorano
1.3.188  Res haurire novas foedo damnabere casu.
1.3.189  Rideres dejectum hac poena, ut fulmine, Ofellum,
1.3.190  Supplicibusque modis

haec tibi, Ofelle, taberna. Extorris et exul
1.3.185  Famosum duces sub dio turpiter aevum:
1.3.186  Immundaeque jacens olido in nidore popinae
1.3.187  De scurra Rufino, et de nebulone Sorano
1.3.188  Res haurire novas foedo damnabere casu.
1.3.189  Rideres dejectum hac poena, ut fulmine, Ofellum,
1.3.190  Supplicibusque modis pacem, veniamque

1.3.196  Quisque aliis contraria sentit, et acriter instans
1.3.197  Omnibus insultat violentus: non secus ac si
1.3.198  Privata cujusque foret contentio de re,
1.3.199  Gallomani, Anglomani magnis clamoribus aures
1.3.200  Implent, et miscent verboso praelia Marte,
1.3.201  Certus quisque sui sensus. Insania praeceps

eo, pars multa ut pignore pacto
1.3.203  Certarint, an trajiciant Galli. Haec ubi visa
1.3.204  Atque audita, mihi clamosa excedo taberna,
1.3.205  Atque domum repeto. Plures de more sodales
1.3.206  Hic aderant: audita, ut erant, his, visaque narro.
1.3.207  Tunc in Gallomanos multa, Anglomanosque jocati
1.3.208  Insanire putamus utrosque haud dispare

aequandi percursa est, atque ubi abunde
1.4.9  Barbara verborum est, atque importuna supellex
1.4.10  Collecta ad speciem, et linguae mandata volucri;
1.4.11  Ocyus implumis Sophiae de nidulo alumnus
1.4.12  Evolat, et caelum sublimi vertice tangit,
1.4.13  Materna in pluma, et Laribus si forte paternis
1.4.14  Doctorum repetendo imitetur verba Sophorum,

forma nova forma datur: datur altera pulcri
1.4.63  Nunc species. Est haec hirto coma curta capillo
1.4.64  Docti opus artificis, cui non vulgare ciniflo
1.4.65  Quisquam de trivio studium, impenditque laborem.
1.4.66  Ille igni domuit crines, et finxit acu, ille
1.4.67  Crispavit, temereque dedit sine lege vagari,
1.4.68  Ille superfuso madefecit

his deliciis ornatus barbaricaque
1.4.101  Veste beatus, Romanam audes praepete lingua
1.4.102  Fastidire togam, cultusque horrere Latinos,
1.4.103  Romuleae media egestus de faece Suburrae?
1.4.104  Et propter barbam, et baculum, gibbumque coemtum
1.4.105  Vis Gallos inter numerarier hybrida? Pennas
1.4.106  Pavoni quae deciderant collegit, et his

1.5.13  Flebilibus monet exemplis, temeraria quorsum
1.5.14  Stultorum coepta evadant, melioribus atque
1.5.15  Nasutis quoties se posse illudere sperent.
1.5.16  De quibus haec, quaeso, narratur fabula? Dicam.
1.5.17   Est insulsa, levis, comoedaque natio quaedam
1.5.18  Ridiculorum hominum, grex importunus, iners et
1.5.19  Futilis, ingenio

palliolo, pera, atque bacillo,
1.5.35  Tam quoque doctrina Grajis, pugnantque Latinis,
1.5.36  Omnia magna crepant, sublimia, et acria, acuta:
1.5.37  Aut subtile genus primo de flore leporum
1.5.38  Educunt, quali vixerunt rore cicadae.
1.5.39  Ille mare in terris ponit, pontoque fluenti
1.5.40  Isse rates olim, quo nunc tegit omnia tellus,

1.5.106  Et bene conveniunt, nec pugna est ulla, brevique
1.5.107  Clauditur in cista doctrinae cyclicus orbis.
1.5.108  Stant omnes facili digesti ex arte lepores.
1.5.109  De genere hoc multi pars vellunt montibus herbas
1.5.110  Graminaque, et foeno redeunt, malvisque beati;
1.5.111  Pars saxa effodiunt, et lecto marmore fragmen

salis urbani leges, legesque jocorum, et
1.5.129  Gratia ab obscenis laudatur; nec lepidum, aut quid
1.5.130  Atticum et urbanum festivumque est, nisi forte
1.5.131  De Tusco veniat vico, mediaque Suburra.
1.5.132   Improbius sapiunt, multoque nocentius illi,
1.5.133  Qui emendant leges, et publica commoda curant,
1.5.134  Quos quid honestum sit,

Etruscis, Lacedaemone, Athenis;
1.5.143  Perpetuique movent Bruti et fastidia Cassi.
1.5.144  Juppiter! heu chaos! heu rudis, indigestaque moles!
1.5.145  Et tamen hac aliquis tanta de gente Sophorum
1.5.146  Prodire et sutor potuit bonus, et citharoedus,
1.5.147  Mercator, caupo, vel praeco, navita, fossor.
1.5.148  Audiat haec oculis si quis dispendia

tu alterutro recreabere visu.
1.6.22   Accipe nunc alios convivas. Candidiores
1.6.23  Nulla tulit tellus, mage nec tibi, nec mihi amicos,
1.6.24  Uno de nido vetulos, notosque columbos,
1.6.25  Romanus veniet Cosintius: ille Vitruvî
1.6.26  Aedificare ad normam, et respondere Sabini
1.6.27  Doctus ad exemplar de jure: aderitque

1.6.24  Uno de nido vetulos, notosque columbos,
1.6.25  Romanus veniet Cosintius: ille Vitruvî
1.6.26  Aedificare ad normam, et respondere Sabini
1.6.27  Doctus ad exemplar de jure: aderitque disertus
1.6.28  Higia, quem medicae prorsus sapientia multa
1.6.29  Artis humo tollit, doctrinaque, sed nihil aeque ac
1.6.30  Simplicitas animi, et praesens in

Divitis extrema neu quae Frons Africae in ora
1.6.65  Sole sub ardenti Batavum primoribus edit;
1.6.66  Aut Prytanaeo quae Consul Picenus in ipso
1.6.67  Diffudit Piceno de caupone coemta.
1.6.68  Non Cumaea Neapolis intra moesica nobis
1.6.69  Murrhina vasa manu pinxit solerte Venutus.
1.6.70  Omnia ab Illyrico, patrioque sub aere nata.

hillaeque minores
1.6.110  Parva minutatim concisae in frustula: nobis
1.6.111  Hillaei pernas, hillas dat Felsina molles.
1.6.112  Virgineusque labor de tosto crustula pane,
1.6.113  Cretica sub lentam penitus quae vina favillam
1.6.114  Imbiberunt: suavi afflarunt quae cinnama odore,
1.6.115  Et queis belle acidos dant Persica

mari Naro quas intulit, undas,
1.6.119  Hinc sapor a dulci, et salsa venit optimus unda.
1.6.120   Nunc nitida, o pueri, mensas insternite mappa.
1.6.121  Ferte assum; Bacchi de munere plurimus assis
1.6.122  Venit honos. Pueri, calices et vina novate.
1.6.123  Creticum ab Umblensi quinquenne est. Poscito trulla,
1.6.124  Maecenas, majore. Datur tibi

aliam multos purgavit faece per annos
1.6.151  Vinitor Hyllaeus. Rursum nova pocula dentur.
1.6.152  Vina coronemus: laetumque ex ordine carmen
1.6.153  Quisque propinantes patrio de more canamus,
1.6.154  Illyrica Illyrici convivae lege bibentes.
1.6.155   Fascennina datur, sed sumta licentia parce.
1.6.156   Pensilis ornabit mensam post uva secundam,

1.6.162  Sacchari et inspergas mellitam pulvere nubem.
1.6.163  Nasutis hominum gratissima fercula liba.
1.6.164  Magna super magno porrecta placenta catino
1.6.165  Lactis de spuma, et lacte, atque recentibus ovis
1.6.166  Intus habet, dives quot Arabs fert littus odores.
1.6.167   Paulisper facto vescendi hîc fine quiesce.
1.6.168  Ingressusque aliud

1.7.28  Eja agedum interea circum pomaria et hortos
1.7.29  Dum visuri imus quod olus, quas severis herbas,
1.7.30  Villice, mitibus et quaenam sit gratia pomis.
1.7.31  Horti de recta, atque agri ratione colendi
1.7.32  Pauca loquar. Plenis docuit me lectio libris.
1.7.33  Forsan et haec olim rerum tibi copia profit!
1.7.34  Hei mihi! quale malum nostris

nescis quam mensa secunda
1.7.136  Gaudeat? Ut pueri cupiant cupiantque puellae?
1.7.137  Quin postquam ipse eques, atque omni matrona theatro
1.7.138  Assedit, tostas plenis de more canistris
1.7.139  Castaneas circumtulit institor. Histrio, sive
1.7.140  Fabula si dederit fastidia ineptior, uno
1.7.141  Castaneae pelluntur

aut
1.7.168  Qua magis altilium pinguescant saecla volucrum,
1.7.169  Dulcior est milio, et cocta cum furfure pulte.
1.7.170  Ipse meis statuam pullis de robore duro
1.7.171  Cratibus intextis, viridique aerugine septa,
1.7.172  Ne pluviae noceant; radii vel solis adurant.
1.7.173  Pavones, capo, gallinae, et plurimus anser

mihi Maeviolus, quaeso, Baviusque poetae
1.8.32  Indignentur? inepta malorum ego carmina vatum
1.8.33  Helleboro potius, Satyris quam digna putavi.
1.8.34  Inde poetarum omnino de laude silemus.
1.8.35  Insano speravi insanos parcere frustra.
1.8.36  Hoc tamen invitis, adimant si cetera, certe
1.8.37  Extorquebo, meo nimirum carmine laedi

Extorquebo, meo nimirum carmine laedi
1.8.38  Neminem, ab hoc siquidem quia nigra calumnia longe
1.8.39  Exulat, et vitae nota nulla alicujus inusta est.
1.8.40  Dicere de rebus, personis parcere certum est.
1.8.41   Sentio concinne Satyram consistere posse,
1.8.42  Commode et urbano inspergi sale, commode aceto,
1.8.43  Nulla licet bellos moveat

1.9.193   Fabula, vel minus tamen haec incommoda penset,
1.9.194  Dum teneat dulci te captum errore voluptas.
1.9.195  Putida nescio cui conscripta est fabula scurrae
1.9.196  De trivio, angustis quem dura in rebus egestas
1.9.197  Impulit, ut tunicas piperi, scombrisque pararet.
1.9.198  Cui Charites, et sal, ipsaeque videntur Athenae

1.10.131  Haec juvat ex vobis cognoscere; nam mihi adhuc nil
1.10.132  Est audire datum, veluti si indoctus et excors.
1.10.133  Stultorum omnio essem aliquis de plebe scelesta.
1.10.134  Sic mihi nulla fere vestrae accessere viai
1.10.135  Commoda, sed praestanus et demite grande repertum,
1.10.136  Ex acidis dana coena fabis. Hic

ille tibi, ut sapiat plus, lacteus humor?
1.11.37  Quare age, et usque magis consuence virilibus escis;
1.11.38  Sic fiet, Torquate, virilibus ut quoque factis
1.11.39  Assuescas. De te qui sperem grandia, donec,
1.11.40  Haedus uti primo depulsus ab ubere matris.
1.11.41  Fontes et virides per campos appetis herbas,
1.11.42  Intybaque, atque inulas elutis

adimunt Satyrae, et dant annulum equumque.
1.12.37  Nec nos ancipites nunc formae expendimus usus,
1.12.38  Aut quot habet Glaphyre dentes, aut Aelia crines.
1.12.39  Cetera de genere hoc prudens permulta silebo
1.12.40  Ulcisci properans, insanum me atque poetam
1.12.41  Quod dicis. Quotnam, nullos quod praebeat usus,
1.12.42  Enixe curant! Nihil esse

posse datum nune vertere vittae
1.13.34  Ut libuit, nunc fata stolae, modo crinibus aurum
1.13.35  Demere, mox iterum posuisse, et quid decet, aut non
1.13.36  Definire, ut Pythia de tripode. At rudiores
1.13.37  Callida nulla aeque ridere puella puellas,
1.13.38  Errorumque apices, cultusque notare vetustos
1.13.39  Nulli ignoscendos, nulla et virtute

Clymene credat? Clymenen quis dicere falsam
1.13.65  Quisve ausit sentire aliter; quam protulit ore
1.13.66  Femineis Clymene judex lectissima nugis?
1.13.67  Sit quodcumque voles de forma, at nomina certe
1.13.68  Amisi formae, dicar formosa nec ulli
1.13.69  Posthac, hoc uno infelix male perdita verbo.
1.13.70  Exin Gratidiam nobis Romana juventus

odio subtilis texta flabelli
1.13.102  Praetendit, digitosque oculis. Majora sed istis
1.13.103  Quaedam fama tulit (famae Judaeus Apella
1.13.104  Credat) Gratidiae de habitu, et cultu clam, et ad aures
1.13.105  Secreto Glyceren quaedam, et vulgasse maligne.
1.13.106  Illam fasciolis aequare latus breve, et esse
1.13.107  Depygem, nisi

alienae. Tanta malorum
1.13.113  Incrementa suo ut sensit Discordia ab astu,
1.13.114  Laeta domum repetit, tantum potuisse nocere,
1.13.115  Et tantum admirans minima consurgere de re
1.13.116  Iliada, ultro aliis sese parat impigra noxis.
1.13.117   Dissidia ista tamen, longique incommoda belli
1.13.118  Indignabantur pastores, Tityrus, Alcon,

Sylvani rabulae Arcadiam, plausumque forensem,
1.14.2  Saxosi quoties concredit in otia ruris,
1.14.3  Orat ubi ad ventos causam, quam nuper in urbe
1.14.4  Judicio magno de surrepto egerat hirco,
1.14.5  Maecenas, audi dum narro. Jocosa labori
1.14.6  Adspirasse novo ne dedignare, Thalia.
1.14.7   Principio villae locus est, scribendaque forma.

sursum, nunc mersi folle deorsum.
1.15.132  Intima quin etiam caeci illa potentia fati
1.15.133  Cogit adhuc miseros vitae male sana prioris
1.15.134  Pandere consilia, atque palam de follibus altis
1.15.135  Testari, et magna nequidquam voce fateri.
1.15.136  Caeca pusillarum, ridendaque gloria rerum
1.15.137  Ut nocuit nobis! Haec una superbia adegit

capita, alta super scissa Discordia palla, et
1.15.293  Quem tetigit virga, huic rabiem sine fine loquendi
1.15.294  Immisit Dea noxia. Tum laquearibus altis
1.15.295  Plurima de sectis extemplo fistula cannis
1.15.296  Efflat spumifero sapone per aera bullas,
1.15.297  Quas pueri facuit ludentes. Vix volitare
1.15.298  Conscripti videre patres, variosque

et ventoso innatam capiti caprificum.
1.16.27  Sic ego, adhuc in vita cum essem tiro, videbam
1.16.28  Et linguae magno, et laterum contendere nisu
1.16.29  Omnes de se homines, et rebus saepe suis, et
1.16.30  Unumquemque fidem sibi haberi velle, scholarum
1.16.31  Possit ut in ludo sibi credi quisque magister.
1.16.32  Credideram primo

1.16.32  Credideram primo deceptus; sed meliorem
1.16.33  Restituit nasam Arcesilae, sensusque Platonis,
1.16.34  Et didici tantis demum dubitare magistris
1.16.35  De omnibus, in vita fieri quaecumque viderem.
1.16.36  Non dicas, quorsum haec tendunt? Dicam hercule. Tu, si
1.16.37  Forte vacat, sequere, et totam discurre per urbem,

superare queant veteris patrimonia Croesi!
1.16.57  Hanc noctu atque diu ignotis, motis, et amicis
1.16.58  Virronis narrat praesens facundia crambem.
1.16.59  Non credas homini de se tam certa ferenti
1.16.60  Sponte sua? At grandis poscit jam filia dotem.
1.16.61  Dotem? sed Virro decise sesteria quae det,
1.16.62  Non habet, et scriptis perierunt signa

sed Virro decise sesteria quae det,
1.16.62  Non habet, et scriptis perierunt signa tabellis.
1.16.63  Ille patrocinium, et coenae promittit honorem
1.16.64  Sponsori, vel Quintili de mense olearum
1.16.65  Emturo viva pendentium ab arbore casus
1.16.66  Incertos. Audin' Judaeus amicus Apellae
1.16.67  Alteri in occultam quid furtim immurmuret aurem?

factura, aliosque datura
1.16.90  Pulveribus mixitis ancillae ex arte colores.
1.16.91  Crinem ancilla dabit, dabit aevum, lumina, dentes.
1.16.92  Gnara tibi Rhodopen Rhodopes: de matre creare.
1.16.93  Aequantue pulvillo humeri, tantaque magistra
1.16.94  Surae accrevit honos, lateri fultura, et odoro
1.16.95  Caesaries capiti cristata, superciluusque

1.16.141  Sternitur, et mollem submittunt serica plumam
1.16.142  Pulvinaria. Quisnam has Juppiter incolit aedes?
1.16.143  Juppiter! Ecce herus hic. Nuper de rure paterno
1.16.144  Venit in urbem jam grandis, jam vertere aratro
1.16.145  Glebas, et durum doctus tractare ligonem.
1.16.146  Artem servitio mutavit, seque locavit

1.16.165  Aedificat, luxu perit, hortos comparat, atque
1.16.166  Ex Asia reducem Lucullum furcifer aequat.
1.16.167  Quem dices hunc? Incipies mox noscere, postquam
1.16.168  De serta audieris vadimonia mille, solomque
1.16.169  Versum. Venali domus at praeclara sub hasta,
1.16.170  Hortique Alphenum praeconis voce sequuntur.

1.17.13  Ut ferro fecere viam, tum plurima mira
1.17.14  Et nova comperiunt, nulli quae visa priorum
1.17.15  Nunc primum dicenda meo sunt ore, mihi quae
1.17.16  De medicis quidam, Phoebaeae haud tiro palaestrae,
1.17.17  _______________________
1.17.18   (*) Anglicus Spectator n.º 281 in cerebro delicatuli cujusdam

1.17.19  adolescentuli per anatomiam inciso plurima exstitisse refert mulierosae
1.17.20  mollitudinis, et aestuantis amoris indicia. Poeta, quippe qui ad scribe-
1.17.21  ndum liber, idem de puella nimii ornatus, sibique conciliandae adole-
1.17.22  scentium venerationis studiosissima, narrat. Quo exitu id contigerit,
1.17.23  Lectoris sit judicare.

magis ad nos haustus demisisse salubres.
1.18.100  Quos si quis tollat fontes, imitamina pulcri
1.18.101  Omnia sustulerit: veterum haec quoque gratia tota est,
1.18.102  Quod jam de vestris vix unus forte magistris
1.18.103  Haud illos memoret, queis tanta est pagina rerum.
1.18.104  Haec utcumque tibi dixisse videbere docte,
1.18.105  Collecta in te ira

vitium nulli objeci, tantum illa minora
1.19.34  Cautus delegi salse et ridenda facete,
1.19.35  Facta sibi quae nemo neget, quae imo sibi pulcre
1.19.36  Facta putet: qua de re ego multum discrepo ab illo,
1.19.37  Festivaque puto Satyra, sed non cruce, dignum.
1.19.38  Tota nec a me hoc, quanta est, porticus extorquebit,
1.19.39  Illum ego tantumdem

visne ad speciem tu accedere veri?
1.20.56  Nil usquam insano propius, geminumque poetae
1.20.57  Comperias meditatus, quam si nomine claro
1.20.58  Philosophus majori aliquis de gente Deorum,
1.20.59  Lumina cui vitrum, dextram cui obarmet amussis,
1.20.60  Aggressus laevo educit, conflatque cerebro
1.20.61  Orbem terrarum, et magni primordia Mundi,

nepos patruo, juvenis dignissime patre,
1.21.63  Imprudens tua si caedam vineta parumper
1.21.64  Ignarus laudandi, si quae non placet, artem.
1.21.65  Quid peccem, quaeso, coram te de arte loquutus
1.21.66  Musica, uti revera sentio? Non ego dignus
1.21.67  Dissimulare, animi quae sit sententia nostri,
1.21.68  Nec tu mendaci dignus sermone teneri.

1.21.71  Nectarei cantus numeris modulata cycnaeis,
1.21.72  Ut libuit, versat nostras quasi turbine curas,
1.21.73  Non carpo, miror magis, et vestigia adoro.
1.21.74  De citharis mihi sermo est, et sententia mutis,
1.21.75  Ipse lyram sine voce Deus si tangat apollo.
1.21.76   Quo minus ars naturam imitatur musica, ad istam
1.21.77  Quove magis

Dorida, Cochettamque catellas
1.21.86  Ludere amabiliter, seque inter multa jocari,
1.21.87  Dulciaque intincto praelambere crustula succo.
1.21.88  Hanc, quae, ut cernis, res est de mediocribus una,
1.21.89  Timotheo injungam frustra, Sardique Tigelli
1.21.90  Discipulis: oleum perdant, perdantque laborem.
1.21.91  Interdum vehemens, interdum flebile

ego fuerim, vel qualis sim, oro, quid ad te?
1.22.20  Si tibi forte meum placuit legisse libellum,
1.22.21  Bibliopola statim dat, tu aufers aere soluto;
1.22.22  At de te nemo quaerit, quis tu, unde et es. Ergo
1.22.23  Si tua non hilum mihi nosse negotia curae est,
1.22.24  Si nihil exquiro de te, jam disce, licere

aere soluto;
1.22.22  At de te nemo quaerit, quis tu, unde et es. Ergo
1.22.23  Si tua non hilum mihi nosse negotia curae est,
1.22.24  Si nihil exquiro de te, jam disce, licere
1.22.25  Perbelle Satyram scripsisse mihi, licet usque
1.22.26  Ignorem, qualis, qua sura, dente, capillo
1.22.27  Obtingat mihi Lector. Tu quoque sic age

haec pugnat, rationibus atque poetae:
1.22.45  Hic alios culpare volens se prodidit ipsum
1.22.46  Fortasse ingenue, sed non belle atque perite.
1.22.47  Non sum adeo rudis, ut de me tam libera cuiquam
1.22.48  Permittam arbitria, aut aliquem introducere ut optem
1.22.49  Davum, qui nota usus libertate decembris
1.22.50  Quavis me palam aqua, et quovis

1.22.71  Nec naso tamen, ingeniove caretis acuto,
1.22.72  Sed sani ad legem sapitis, moremque pudoris,
1.22.73  Queis nec adulari, nec sunt mordere lepores,
1.22.74  Vos de me, rebusque meis cognoscite pauca.
1.22.75  Aetate a prima, primisque ineuntibus annis,
1.22.76  Semper cum primis vixi, et melioribus urbis,
1.22.77  Illos sectatus, quorum aut

scurras. Meretrix placuisse legendo
1.23.75  Discit, et affectat juvenis peccare legendo.
1.23.76  Quaque magis quisquam est rudis, atque indoctus in arte
1.23.77  Majore arbitrii de illa ardet amore ferendi:
1.23.78  Sic coiere novi illa incommoda pessima saecli
1.23.79  Lexica, doctrinaeque omnes per Lexica, tamquam
1.23.80  In digitis ratio est digesta.

amore
1.23.137  Forte Stagiritae, aut praecepta optasse Platonis
1.23.138  Virtutis vere cupidos, puroque bibisse
1.23.139  Fonte voluptatem Graeci de […]mite rivi
1.23.140  Unice Athenarum studiosos? Noni ta pol! non,
1.23.141  Sed pertaesa statim pars maxima quaerere vera,
1.23.142  Quorum est ad vulgi mer[…] exiguissima

pravum est, aut falsum et stultum: totaque doctis,
1.23.152  Credite debetur, quaecumque ea gratia, prelis.
1.23.153  Quorum ope decessit chartis pretium, exiguoque
1.23.154  De prelo librum pauperrimus aere ferebat,
1.23.155  Sollicitatque typos parvo pauperrimus auctor.
1.23.156  Sic ad inaccessos fontes, atque abdita sacra
1.23.157  Indignis patuere

quosdam avium quasi nidos
1.24.22  Huc illuc passim disjectos, atque pusillos.
1.24.23  Recte vidisti. Hi sunt oppida niduli, et urbes,
1.24.24  De quibus inter eos est tantus sermo deorsum,
1.24.25  Quos inimica vetat natura evadere in altum;
1.24.26  At contra, recte, atque apta e regione tuenti
1.24.27  Regia Persepolis,

vult labor improbus ille?
1.24.43   Quas cernis, formicae, homines: labor improbus iste
1.24.44  Vita hominum est. Spectanti ex alto parva videntur
1.24.45  Esse tibi, propria quia de statione tueris.
1.24.46  Singula cum disces, quam parva fateberis esse!
1.24.47  Ecce vides, illud formicarum agmen, acervum
1.24.48  Ut populant farris certatim, et grandia

tot structis, et tot, formica, struendis
1.24.66  Incassum frumenti inhias, et farris acervis,
1.24.67  Cum duo frumenti tibi vel tria frustula in anni
1.24.68  Sufficiant coenas? De magno, dic mihi, acervo
1.24.69  Quid praeter coenam speras? Cur transilit usum
1.24.70  Insanus furor? aut quid habes, formica locuples,
1.24.71  Plus quam acinum in coenam,

nigro, aut ficto violare colore,
1.24.106  Si tendit clam, et molitur, mendacia quae non
1.24.107  Coram rege suo, quae non perjuria miscet
1.24.108  Graeculus esuriens ausus de Socrate Verrem
1.24.109  Efficere, et quodcumque nefas invadere certus,
1.24.110  Dum ne alius quis praeter se Crassi occupet aurem,
1.24.111  Ut

mures confestim plena petentes.
1.24.121  Unde autem hic, quidnam et sibi vult novus hic, subito qui
1.24.122  Aurem impellit formicarum clamor hiantum?
1.24.123  Vociferari, et de magnis contendere dicas.
1.24.124  Hoc plenum est risu. Sapientes esse putabant
1.24.125  Sive videri olim formicae. Vere inimici
1.24.126  Hunc morbum Superi, hunc immisere

Invitis fiunt Diis, invitisque columnis
1.24.136  Densa et inepta phalanx! garrire exercita, acute
1.24.137  In nugis sapiens, nil apta expromere sanum.
1.24.138  Illi de fato, de Diis, de mente, animisque;
1.24.139  De vitio, et virtute, bonique, malique loquuntur
1.24.140  Finibus, et coram, atque procul sua praelia miscent,

fiunt Diis, invitisque columnis
1.24.136  Densa et inepta phalanx! garrire exercita, acute
1.24.137  In nugis sapiens, nil apta expromere sanum.
1.24.138  Illi de fato, de Diis, de mente, animisque;
1.24.139  De vitio, et virtute, bonique, malique loquuntur
1.24.140  Finibus, et coram, atque procul sua praelia miscent,

fiunt Diis, invitisque columnis
1.24.136  Densa et inepta phalanx! garrire exercita, acute
1.24.137  In nugis sapiens, nil apta expromere sanum.
1.24.138  Illi de fato, de Diis, de mente, animisque;
1.24.139  De vitio, et virtute, bonique, malique loquuntur
1.24.140  Finibus, et coram, atque procul sua praelia miscent,

phalanx! garrire exercita, acute
1.24.137  In nugis sapiens, nil apta expromere sanum.
1.24.138  Illi de fato, de Diis, de mente, animisque;
1.24.139  De vitio, et virtute, bonique, malique loquuntur
1.24.140  Finibus, et coram, atque procul sua praelia miscent,
1.24.141  Ponere ridiculi linguae in prurigine totum
1.24.142  Vivendi

ELEGIARUM LIBER ELEGIA I. AD VIRUM CLARISSIMUM MICHAELEM DE SORGO
2.1.1  Te tenet antiquo tellus habitata Quirino,
2.1.2   Et regnata novis moenia Caesaribus,
2.1.3  Flavus ubi impositam septenis collibus Urbem

alia malit ponere corpus humo;
2.1.141  Sed tumulum exiguum parvi prope littoris oram
2.1.142  Hic, ubi frigentes alluat unda pedes,
2.1.143  Constituat, varioque ferat de flore corollas
2.1.144  Atque hederas, fronti debita serta meae.
2.1.145  Hic mea nocturnis Nymphae, Dryadesque puellae
2.1.146  Ne dedignentur busta piare choris

si fors tumulum videat quandoque recentem,
2.1.150  Det Cyane muto lacrymulam cineri. ELEGIA II. AD CLARISSIMOS VIROS MICHAELEM DE SORGO ET MATTHAEUM DE GEORGIIS DIUTIUS PEREGRINANTES
2.2.1  O si vel vobis mage pectora fida fuissent,
2.2.2   Vel minus Italiae littora pulcra forent!
2.2.3  Non desiderio

videat quandoque recentem,
2.1.150  Det Cyane muto lacrymulam cineri. ELEGIA II. AD CLARISSIMOS VIROS MICHAELEM DE SORGO ET MATTHAEUM DE GEORGIIS DIUTIUS PEREGRINANTES
2.2.1  O si vel vobis mage pectora fida fuissent,
2.2.2   Vel minus Italiae littora pulcra forent!
2.2.3  Non desiderio mentem perfixus acerbo

2.2.39  Namque haud immerito pariter consuevimus omnes
2.2.40   Omnia nostri illis credere sensa animi,
2.2.41  Heu! quidnam humanis male tam voluisse mereri
2.2.42   De rebus Superos impulit, anxiferis
2.2.43  Ut mage miscerent mortalia pectora curis,
2.2.44   Cum spes mulcendi est major oborta mali!
2.2.45  Namque

2.2.70   Ille hos posse dedit scribere versiculos.
2.2.71  Atque o! si quiddam nobis sperare liceret!
2.2.72   Carmina nimirum haec vivere posse diu,
2.2.73  Si mihi fas istud de me confidere, certe
2.2.74   Aeternis vivas, Hygia, carminibus.
2.2.75  Cernitis ut paene occubui crudelibus umbris
2.2.76   Candida constantis victima amicitiae?

eloquio,
2.2.125  Lucejusque, gravis species rediviva Catonis,
2.2.126   Publica privatis commoda qui antetulit
2.2.127  Semper, et ille minor clara de stirpe Georgi,
2.2.128   Ille tuae, Sorgo, duxque comesque viae.
2.2.129  Et dubitatis adhuc alacri transmittere pontum
2.2.130   Abiete, amicorum protinus et ruere

diem nobis, Fortuna, videre
2.2.154   Da precor, et vitam protinus eripito. ELEGIA III. IN DISCESSU THOMAE DE BASILIO ET MARIAE BOMIAE EJUSDEM CONJUGIS
2.3.1  Eloqar, an sileam? Vos o, vos parcite, quotquot
2.3.2   Incorrupta estis pectora juncta fide.
2.3.3  Eloquar: Humanis nihil est in rebus

2.3.7  Ille meo dulces avertit lumine somnos,
2.3.8   Ille voluptates eripit, ille jocos.
2.3.9  Namque ego, concordes habui quos unice amicos,
2.3.10   Jam modo de multis unus et alter erant.
2.3.11  Praeteriere duae, suberit jam tertia messis,
2.3.12   Ex quo alter colles ivit in Euganeos,
2.3.13  Magnum alter molitus iter Latia arva,

2.3.28  Magnaque reddiderit Vindobona Illyricis
2.3.29  Nuper littoribus reducem, dulcique potitum.
2.3.30  Conjugio, heu! longe tunc aliam atque aliam
2.3.31  De te animo fovi spem credulus, et fore, dixi,
2.3.32  Ut patriis posthac te juvet in laribus
2.3.33  Exercere bonum tranquilla per otia amorem,
2.3.34  Felicem simili prole

Hyanthaeae quidve sonus citharae?
2.5.11  Quem septem excipiens non vana a collibus Echo
2.5.12  Saepe tulit patrii littus ad Illyrici.
2.5.13  Heu quoties reducem Elysiis de vallibus ipsum
2.5.14  Credidimus Latiam te increpuisse lyram,
2.5.15  Maeonida, cum iram Raymundus Achillis, et arma
2.5.16  Hectoris, aut vires diceret impavidi

hiare sono.
2.6.23  Si calices poscam, exiguo titubasse Lyaeo
2.6.24  Turpe erit, impositae nec bene temporibus
2.6.25  Haerebunt Bacchi, aut Veneris de fronde corollae,
2.6.26  Nec veniet solitas Momus ad illecebras.
2.6.27  Et tamen haec eadem subigit me velle lubentis
2.6.28  Mens animi, quamvis corpore deficiunt

2.7.21  Corpore in egregio fulvi macula una coloris
2.7.22  Quanto candidulum signat honore caput!
2.7.23  Hoc Venus imposuit signum regina, suoque
2.7.24  Hanc fore subridens de grege dixit Amor.
2.7.25  Eja age! jamque malo vale dic, nova nupta, pudori:
2.7.26  Crede mihi: nihil est jam tuus iste pudor.
2.7.27  Gaudia quin licito propera decerpere

APPENDINO SCHOLARUM PIARUM
3.2.1  Quid nunc te dicam facere in regione Gravossae?
3.2.2  Certe aliquid meditari insigne, novumque, quod aetas
3.2.3  Altera post genitis tradat: nam si bene de te
3.2.4  Quid novi, spectas venturos providus annos.
3.2.5  Ergo age, dic, quinam Aonidum te flosculus hortis,
3.2.6  Quaeve tenent, Francisce, thyma; aut quaenam antra,

nubem offundant. Hinc te Illyris ora
3.2.15  Coetibus annumerat patriae, licet aeriis sub
3.2.16  Alpibus, et magna Eridani prope flumina cretum,
3.2.17  Quod veterem latio princeps de fronte coronam
3.2.18  Deripis, et magna nobis cum laude reponis.
3.2.19  Magna quidem messis surgit tibi: vivida sed vis
3.2.20  Quid non praeclarae properans ad praemia

jussit mores posuisse ferinos.
3.2.158  At quis Japetides, ignis qui semina fertur
3.2.159  Subduxisse Diis, populo et vulgasse Prometheus?
3.2.160  Hic ille est porro Scythica de gente magister,
3.2.161  Prima per Europen dii qui semina cultus
3.2.162  Dididit, et vitam solers per prima reperta
3.2.163  Excoluit, meditando et primas extudit artes.

extudit artes.
3.2.164  Atque adeo historiis dignum famaque perenni
3.2.165  Sacravit fastis non veri ignara vetustas
3.2.166  Audacem Iapeti merita de stirpe nepotem.
3.2.167  Quare age, et inceptos persta transmittere cursus;
3.2.168  Perge viam, multis quam non sine laudibus urges.
3.2.169  An non et fremitum populi,

cui forma decens pompae cumulatur honestae
3.3.17  Sacrorum ritu, pactisque ad sidera votis,
3.3.18  Dicite qui sapitis, per quem venit, unde datus, cur?
3.3.19  Non ego de officiis vitae nunc certo maritae,
3.3.20  Aut quaenam in natos est matri, aut gratia patri;
3.3.21  Scilicet hoc unum quaero: quid nuptiae? et ecquid
3.3.22  Hoc voluit ritu

Excipere incautum insidiis, neu lubrica contra
3.4.91  Arma fero, arguto rixantum more sophorum,
3.4.92  Intempestiva qui garrulitate potentes
3.4.93  Tempus abutuntur, de lana ubi forte caprina
3.4.94  Irarum ingenti molimine vociferantes
3.4.95  Digladiantur, uti jurgandi ambagibus, atque
3.4.96  Ancipiti gyro, tortaque indagine possint

haec eadem et melius vis? sylla paternas
3.4.207  Postquam Faustus opes, atque oblimavit avitas,
3.4.208  Faustus vapparum stolidissimus, atque nepotum,
3.4.209  Et postquam coepit de tot modo rebus habere
3.4.210  Nil, nisi villam, equum, et uxorem, sortisque beatae
3.4.211  Relliquias magnas, Burrhi balatronis amores,
3.4.212  Instituit subito fortunae damna

Possit ab hibernis latebram praebere procellis.
3.4.316  Sic in amicitia virtutibus adde decoram
3.4.317  Ornatus speciem. Famae est Quintilla pudicae,
3.4.318  Unaque de priscis vere matrona Sabinis
3.4.319  laudo pudicitiam, miror magis: Accipe, si quis
3.4.320  Hanc, dicat, nolim. Quia mores nulla pudicos
3.4.321  Commendat species, nec tantum

id me puerum docuissent aere parati
3.5.90  Doctores genera et numeros, casusque adamussim
3.5.91  Callentes? Quare bis ter modo concoque plagas,
3.5.92  Inque rudimentis melius de nomine scriptum
3.5.93  Disce caput: Tum te nobis conferre valebis.
3.5.94  Huic ego tam stulte insipienti, tamque superbe
3.5.95  Quid faciam? medio ridendum sufficiat ne

si quid
4.1.35  Optat, hoc tu, Diva, tuo secundes
4.1.36   Numine votum. II. AD MICHAELEM ANTONII DE SORGO PATRICIUM RAGUSINUM ODE
4.2.1  Musis amicum quid juvat improbos
4.2.2  Ducum labores, inque homines grave, et
4.2.3  Innoxio foedum cruore

cara mihi, leporibusque,
4.5.35  Salve et unius assis aestimato
4.5.36  Sermones hominum inficetiorum. VI. DE LYDA NAUFRAGA EPIGRAMMA
4.6.1  O mare, quod toties nobis tot bella vorasti,
4.6.2   Nunc demum omnivoris faucibus ipsam etiam
4.6.3  Lydam absorpsisti: Ten' damna rependere censes

4.7.13  Jul, esto, varium, subtile, et grande, quod unus
4.7.14   Aureolis cumulas moribus ingenium. VIII. DE VERSIONE PHAEDRI A GEORGIO FENICH ILLYRICIS VERSIBUS CONCINNATA ILLIUS NOMINE POETA LOQUITUR EPIGRAMMA
4.8.1  Quas olim nostis Phaedrum scripsisse Latine
4.8.2   Fabellas, ego nunc versibus Illyricis,

4.10.11  Sorgus, quem dulci tam sum complexus amore,
4.10.12   Ut mihi sit vita dulcior, atque anima. XI. DE DOMO RUSTICA PRAESTANTISSIMI MEDICI GEORGII HYGIA QUAE POETAE IN SUBITA PROCELLA REFUGIUM DEDIT EPIGRAMMA
4.11.1  O domus hospitio in media mihi cara procella,
4.11.2   Carior at, tuus est Hygia quod dominus!

4.11.3  Accipe herum fausto precor omine, qui lare me absens,
4.11.4   Et medica praesens qui pius arte fovet. XII. DE SECUNDO ELISAE PARTU EPIGRAMMA
4.12.1  O formose puer, pulcrae spes altera Elisae,
4.12.2   Vive diu, et magnis conscius auspiciis
4.12.3  Maternas charites, maternos, nate, lepores

flore magisterii. INDEX EORUM QUAE HOC VOLUMINE CONTINENTUR
Epistola Mariae ex Baronibus de Zamagna Antonio Com. de Sorgo. Pag. V Commentariolum de vita et scriptis Junii Com de Restiis .. IX Annotationes ad idem Commentariolum » XXVI

INDEX EORUM QUAE HOC VOLUMINE CONTINENTUR
Epistola Mariae ex Baronibus de Zamagna Antonio Com. de Sorgo. Pag. V Commentariolum de vita et scriptis Junii Com de Restiis .. IX Annotationes ad idem Commentariolum » XXVI Carmina

INDEX EORUM QUAE HOC VOLUMINE CONTINENTUR
Epistola Mariae ex Baronibus de Zamagna Antonio Com. de Sorgo. Pag. V Commentariolum de vita et scriptis Junii Com de Restiis .. IX Annotationes ad idem Commentariolum » XXVI Carmina in obitu Junii Com. de Restiis » XXIX

INDEX EORUM QUAE HOC VOLUMINE CONTINENTUR
Epistola Mariae ex Baronibus de Zamagna Antonio Com. de Sorgo. Pag. V Commentariolum de vita et scriptis Junii Com de Restiis .. IX Annotationes ad idem Commentariolum » XXVI Carmina in obitu Junii Com. de Restiis » XXIX Junii Com. de Restiis

V Commentariolum de vita et scriptis Junii Com de Restiis .. IX Annotationes ad idem Commentariolum » XXVI Carmina in obitu Junii Com. de Restiis » XXIX Junii Com. de Restiis Satyrarum liber. » 1 --------------- Elegiarum liber. » 173 --------

Junii Com de Restiis .. IX Annotationes ad idem Commentariolum » XXVI Carmina in obitu Junii Com. de Restiis » XXIX Junii Com. de Restiis Satyrarum liber. » 1 --------------- Elegiarum liber. » 173 --------------- Epistolarum liber. » 209

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report