Your search found 30289 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4740-4778:

Georgius Sisgoreus Sibenicensis De situ Illyriae et civitate Sibenici EDITIONEM ALTERAM EX MANUSCRIPTO CURAVIT ET VERSIONE INSTRUXIT VELJKO GORTAN EPILOGUM CONSCRIPSIT ANTE ŠUPUK

Georgius Sisgoreus, Sibenicensis Dalmata, Magnifico viro Antonio Calvo, patritio Veneto et Sibenicensi praetori dignissimo, salutem dicit plurimam. Absoluto nuper opusculo DE SITU ILLYRIAE Illyria ET CIVITATE SIBENICI, praetor clarissime, quod septem supra decem capitibus concluditur, Te neminem inquirens repperi idoniorem, cuius nomini id opusculum dedicarem et iudicio submitterem. Tua enim praestantia foelicem gerit praeturam in nostra

commemoro:
ipse semipaganus
ad sacra vatum carmen affero nostrum. Legi enim plurima apud idoneos historicos de Illyrico nostro et de his, quae sunt intra Illyricum, confusa quidem omnia et sparsa, iccirco legentibus intellectu difficilia et praesertim ignaris hominumque locorumque. Invigilans itaque Plinianae doctrinae

ipse semipaganus
ad sacra vatum carmen affero nostrum. Legi enim plurima apud idoneos historicos de Illyrico nostro et de his, quae sunt intra Illyricum, confusa quidem omnia et sparsa, iccirco legentibus intellectu difficilia et praesertim ignaris hominumque locorumque. Invigilans itaque Plinianae doctrinae Plinius et historiae

me commendo vehementissime. GEORGII SISGOREI SIBENICENSIS DALMATAE DE SITU ILLYRIAE ET CIVITATE SIBENICI C. I. DE DIVERSA ILLYRIAE TERMINATIONE Varia Illyriae Illyria scribitur apud veteres auctores

GEORGII SISGOREI SIBENICENSIS DALMATAE DE SITU ILLYRIAE ET CIVITATE SIBENICI C. I. DE DIVERSA ILLYRIAE TERMINATIONE Varia Illyriae Illyria scribitur apud veteres auctores declinatio. Illyria Illyriae potissime apud Appianum, Appianus cuius traductor extat P. Candidus, P.

En. I. (3) Illyricos penetrare sinus et Iuvenalis, Iuvenalis Satyra VIII. (4) Illyricumque latus . C. II. DE VERA ILLYRIAE DENOMINATIONE. Erat Polyphemus Polyphemus Cyclops fortasse ille, cui Ulixes Ulixes unicum oculum tenebravit, et

Erat Polyphemus Polyphemus Cyclops fortasse ille, cui Ulixes Ulixes unicum oculum tenebravit, et Galathea, Galathea eius coniunx, de quibus Ovidius Ovidius XIII. Metha. (5) plurima decantavit. Hi habuerunt tres filios, tres filii Polyphemi teste Appiano, Caelthum qui Caelthis et Galathum qui Galathis et Illyrium qui Illyriis dedit cognomentum.

plaga habet Hungariam, ab occasu Foroiulium, ab ortu littus Euxinum, a meridie Macedoniam. C. V. DE PAUCIS ILLYRIORUM NOMINIBUS Vel caeli malitia vel nationis negligentia vel ut civili quodam ac sociali inter se motu et livoris innato stimulo id Illyriorum accidit populo, quod Plinius refert. Illyriorum natura Populorum,

crudelissimus. Et Caius Dalmata Caius papa foelicissimum assecutus fuit nomen, quandoquidem summum tenuit pontificatum. Hic inter caetera sacram vestem, qua in sacris solennitatibus utitur levita et in pontificalibus antistes, a patria appellavit Dalmaticam. Quid dicam de Hieronymo, Hieronymus qui omnes ecclesiae doctores praestitit elegantia Graecam callens literaturam et Hebraicam et omnium divinarum rerum tenens scientiam? laus Hieronymi Vir profecto eximia vitae sanctimonia et divinis clarescens

Hieronymo, Hieronymus qui omnes ecclesiae doctores praestitit elegantia Graecam callens literaturam et Hebraicam et omnium divinarum rerum tenens scientiam? laus Hieronymi Vir profecto eximia vitae sanctimonia et divinis clarescens miraculis, de quo meus poeta Zovenzonius Zovenzonius cecinit:
Caldaeos Graiosque patres patresque Latinos
Ingenio vicit Dalmata Hieronymus,

referre, qui ait: Illyriorum natio ad Philippi et Alexandri usque tempora potens habita nunc adeo eviluit, ut nullo cognomine superesse iam videatur . C. VI. DE SITU DALMATIAE Provinciarum Illyriae Dalmatia Dalmatia habetur nobilissima. Quae pars, ut Plinius Plinius dicit, ad mare Hadriaticum spectat. Dalmatia namque a Delminio

Plinius dicit, ad mare Hadriaticum spectat. Dalmatia namque a Delminio Delminium civitate primaria nomen accepit teste Appiano Appianus et Plinio Plinius De viris illustribus. Haec provincia Dalmatia d) corr. ex: Dalmatiae a septentrione habet Curetiam, Curetia quae hodie dicitur Crovatia, a qua Curetes dicuntur populi. Unde Iunianus docet Curetes

a septentrione habet Curetiam, Curetia quae hodie dicitur Crovatia, a qua Curetes dicuntur populi. Unde Iunianus docet Curetes Curetes populos esse Cretae et alios non in Dalmatia, ut ipse refert, sed prope Dalmatiam, ut de Antonio dicit Lucanus: (7) Lucanus
confisus gente Curetum , qui vulgo dicuntur Crovatini; de qua re vir optimus et doctissimus Omnibonus Vicentinus in Lucanum non bene sensisse videtur. Ad occasum vero habet Liburniam,

docet Curetes Curetes populos esse Cretae et alios non in Dalmatia, ut ipse refert, sed prope Dalmatiam, ut de Antonio dicit Lucanus: (7) Lucanus
confisus gente Curetum , qui vulgo dicuntur Crovatini; de qua re vir optimus et doctissimus Omnibonus Vicentinus in Lucanum non bene sensisse videtur. Ad occasum vero habet Liburniam, Liburnia quae, ut dicit Plinius Plinius III°. Nat. hist. c. XXI.,

Hadriae. Unde Hadriaticum mare sinus longissimus et a dextris intrantibus portuosus, a sinistris infoelix. C. VII. DE DALMATARUM ANIMIS Cicero in epistulis (10) bellicosos Dalmatas Dalmatae scribit eis imprecando dicens: Dalmatis dii malefaciant, qui tibi molesti sunt . Semper enim habiti sunt bellicosi. Et historicus

scribit eis imprecando dicens: Dalmatis dii malefaciant, qui tibi molesti sunt . Semper enim habiti sunt bellicosi. Et historicus testatur Dalmatarum proprium esse bellare semper et vincere. Nam plurima Appianus Appianus li°. Illyrico refert de nationis huius animis in bello generosis, Polybius Polybius praeterea, Solinus Solinus et Caesar Caesar in Commentariis suis. Praesertim auditu mirabiles fuerunt in bello

Horosius li.° primo: Gethas, qui nunc Gothi dicuntur, Alexander evitandos pronunciavit, Pyrrhus exhorruit, Caesar autem declinavit. C. VIII. DE DALMATIAE CIVITATIBUS Strabo (11) Strabo commemorat Dalmatas L oppida habuisse et nonnulla praeterea, quae Augustus delevit. Verum inter caeteras Dalmatiae civitates memoratu dignissimas quinque tantum in medium afferre

Salonas Salonae praeterea, quae civitas olim erat celeberrima Dalmatarum et emporium ad littus et nota Lucani carmine: (12)
... longas ferit unda Salonas, de qua et Virgilius Virgilius cecinit in Pollionis Egloga et poeta Venusinus Horatius secundi voluminis oda prima: (13)
Et consulenti Pollio Pollio

Hyadera Hyadera vero et Ninia seu Enona, Enona Liburniae civitates, Dalmatiae ab occasu propinquae. C. VIIII. DE NOMINE SIBENICI Apud Ptolomeum Ptolomeus et alios antiquos Siccum Siccum appellatur, apud iuniores et vulgares Sibenicum, Sibenicum quod meo condam expresseram

li° primo: Sibeniticum unum ex VII [h]ostiis Nili. Cuius instar fortasse loci locus Sibenici nostri sic extitit appellatus. Legi praeterea apud Plinium Plinius VII. Nat. hist. c. XVII. vinum Sibeniticum et de nostro arbitror intelligendum, cum antiquitus ager noster et insulae fuerint vinetis abundantiores, ut ex vestigiis et maceriarum apparet cumulis.

ager noster et insulae fuerint vinetis abundantiores, ut ex vestigiis et maceriarum apparet cumulis. C. X. DE FINIBUS SIBENICI Sibenicum Sibenicum habet ab ortu agrum Traguritarum, ab occasu Lopsicam insulam adiacentem Hyaderae, quae oculus dicitur Liburniae, a septentrione Tyrum fluvium, Tyrus fluvius quem vulgus Chercham

civitas Scardona Scardona ad littus, colonia antiquae Scardonae et portus. Multi putaverunt eum fluvium dici Scardonam, ut poeta meus Zovenzonius Zovenzonius ad me scribens:
Scardonam mea Musa cupit de rupe cadentem
cernere, spumiferis nobile flumen aquis. Verum Ioannes Bocchatius Bocchatius li° De fluminibus (17) scribit: Tyrus, Liburnorum fluvius, est Hyaderae coloniae

ad me scribens:
Scardonam mea Musa cupit de rupe cadentem
cernere, spumiferis nobile flumen aquis. Verum Ioannes Bocchatius Bocchatius li° De fluminibus (17) scribit: Tyrus, Liburnorum fluvius, est Hyaderae coloniae propinquus. Nonnulli arbitrati sunt Titium appellari, quod esse non potest testimonio Plinii Plinius li° III. Nat. hist. c. V.: Ab

adiacentem Aspalatro, quam Plinius Plinius laudatam dicit. C. XI. DE AGRO SIBENICI Habet Sibenici civitas agrum fertilem, quem vario appellat nomine, quod diversis in locis sit consitus. Est namque ager inferior Inferior ager et ad ortum ulterius ager Hiliscus. Hiliscus Est

Est praeterea ad septentrionem superior Superior et supremus Supremus et ad occasum ager Lucanus. Lucanus Inferior vero non longe a phano Laurentii habet locum vocatum maceriolas, ubi Noricum de Norico nostro oppidum erat et ab eo Noricus portus ubi salis copia conficitur. Et ad [h]ostium eius Crappanum Crappanum insula plana, in qua coenobium est fratrum sub observantia divi Francisci degentium. Est et in superiori agro Noricus mons in loco vocato

intelligendum primo, quod Hilis sit promontorium Diomedis Hilis promontorium et, ut alii referunt, pene insula Plinio teste. Bocchatius Bocchatius vero dicit: Diomedes est promontorium in Dalmatia , li° De montibus. Bubus Bubus Insula autem est insula Tragurio adiacens et ab eo ponte tantum disterminata. Quibus compositis agrum istum Busyliscum vulgus appellat. In quo quidem agro subiecta Sibenicensi diocesi est illa Tariotarum antiqua regio, ut

Tariona, Tariona ubi nunc divi Baptistae templum stat in cacumine. C. XII. DE INSULIS SIBENICI Complurium insularum Sibenico adiacentium aliae omnino steriles, rupibus tantum et conchiliis oppletae, et loca nimirum naufraga, aliae foeno tantum vel cappari vel virgultis lentisci praesertim vel myrthi vel asparagis vel semisylva caedua abundantes,

lapilli signati et aera antiquorum effigiem prae se ferentia. Arbitror hanc insulam Mentorium dici, non Mortarium, a quo et Mentores nuncupantur teste Plinio. Plinius Surium Surium praeterea insula nostra, de qua Plinius Plinius li° III. Nat. hist. c. XXV. in calce peculiarem facit mentionem. Haec quoque antiqui oppidi continet cadavera, in quo puteus est altissimus longo reste movendus. Insula portuosa et piscosa, vino optimo abundans et

vestigia iam solo aequata. Haec insula saepius mihi tribuit domicilium morbi tempestate, in qua post rei divinae operam inter scopulos montium et arborum umbras suavissimas Musas colere solebam. C. XIII. DE LOCIS SIBENICO CONTIGUIS Apud portam urbis area Area satis lata et in longum paulisper protensa. Locus equidem gratus aegredientibus ad respirandum et ad ampliorem auram captandam, porro aptus equorum cursibus et hastiludiorum ictibus, pilam

in cuius vertice sacellum emicat divo Baptistae dicatum, mons equidem olearum et non dissimilis Monti oliveti apud Hierosolymam, nostrae salutis officinam, testimonio eorum, qui viderunt. Est subinde angulus magni portus, dictus roseus a roseo fonte: Fons roseus de rupe tenui rivulo erumpens in suburbio proximo et contiguo, supra quem phanum extat antiquum in honorem diei dominicae fabricatum eo quidem tempore, quo Illyrii ex sua regione Graeculos protervos

hamo ex maris fundo trahitur. Ostenduntur interdum et mira piscium monstra prius numquam visa. C. XIIII. DE LOCIS SIBENICI INTRA MUROS Nonnulla sunt intra urbis moenia memoratu digna. Castellum Castellum imprimis in colle tamquam in specula fabricatum. Arx Sibenici quidem turrito et fortissimo muro circumsepta et

ingenia saepius ipsa etiam fuit admirata Italia, quae mater studiorum dicitur et magistra morum. C. XV. DE PRAECIPUIS DIEBUS FESTIS SIBENICI Supervacaneum duco fabulosam referre antiquitatem et Aegyptium Syrophanem, Syrophanes qui imprimis causa fuit in orbe simulacri colendi, quod ydolum ydolum dicitur, id est species

enim noster nefas esse dicit rectum animal curvari, ut adoret terram, quae iccirco pedibus nostris subiecta est, ut calcanda nobis, non adoranda sit , et Augustinus: Augustinus Dii, inquit, qui non fecerunt caelum et terram, pereant de caelo et de terra, Deus vero, qui creavit caelum et terram, benedicant eum caeli et terra , siquidem divino inflata spiritu civitas Sibenici rerum omnium artificem et parentem adorat Trinitatem et praecipua veneratur solennitate. Sola enim Trinitas

noster nefas esse dicit rectum animal curvari, ut adoret terram, quae iccirco pedibus nostris subiecta est, ut calcanda nobis, non adoranda sit , et Augustinus: Augustinus Dii, inquit, qui non fecerunt caelum et terram, pereant de caelo et de terra, Deus vero, qui creavit caelum et terram, benedicant eum caeli et terra , siquidem divino inflata spiritu civitas Sibenici rerum omnium artificem et parentem adorat Trinitatem et praecipua veneratur solennitate. Sola enim Trinitas Trinitas soli deo

qui calcatum pedibus antiquum serpentem hasta perforavit. Celebritas cuius III° Kalendas Octobres celebratur. Supplicationes fiunt, omnes artifices, omnis nobilitas funalia afferunt et festo faventes offerunt. Et in concione nobilitas unum de plebe coetui senatus solet agregare. Et in sedis pontificalis basylica basylica Iacobus maior magna veneratur veneratione VIII. Kalendas Sextiles. Hic mirae Christi transfigurationis contemplator et orationis dominicae testis

et orationis dominicae testis fidissimus, hic primus inter apostolos martyrii fuit assecutus coronam huiusque sacratissimum caput foelix possidet Compostella. Compostella C. XVI. DE STATU SIBENICI Quintum supra decimum perficitur lustrum, lustrum quo Illustrissimus Venetorum senatus Sibenicum Sibenicum habuit et in eo vexillum erexit volitantis et coronati leonis anno salutis 1412.

ait Naso, (19) Naso
Haec mihi semper erunt imis infixa medullis
Perpetuusque animi debitor huius ero. C. XVII. DE MORIBUS QUIBUSDAM SIBENICI Mores habent ultra leges nostri cives quosdam peculiares et quosdam peregrinos, quos a finitimis imbiberunt. Siquidem proverbiis Illyricis utuntur, quae nos dicteria dicteria diximus et ex lingua vernacula in

diceresque Dametam et Menalcam coram Palemone modulari. Palemon Pro modo praeterea cantilenae in choreis choreae terram feriunt. Quam rem describens Galeottus Galeottus li° De homine sic loquitur: Apud Sclavinos Sclavini nunc in usu est modus ille antiquorum. Nam cum staticulos in chorea fecerunt, omnes uno eodemque tempore terram pede pulsant. Cuius saltationis meminit Horatius Horatius I.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report