Your search found 717 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 605-619:

tenacia vitae,
1.1113  Omne putes sortis virus, Summamque Malorum,
1.1114  Quae grauior, cum blanda magis, Mortalibus affert.
1.1115  En alias animi clades, insertaque caecis,
1.1116  Plùs etiam lugenda, Mali contagia fibris.
1.1117  Agmen agit stolidus mentis tumor: obsequijs dum
1.1118  Plaudentis populi, vanoque errore superbi,
1.1119  Egressos iam sese Hominem, iam summa tenere

libuit, temere associant vestigia: rupis
1.1216  Et siue vna iugum scandat; seu praecipitet se
1.1217  In foueam; reliquum porro ruit ocyùs agmen,
1.1218  Securum quò, vel quare ducatur; eatque?
1.1219  Prima Mali hinc Homini labes: hoc funditus omnem
1.1220  Euertit vitam. Nemo sibi desipit vni:
1.1221  In commune mali sumus, abreptique, sequentes
1.1222  Abripimus. Fatui semper sic longior ordo
1.1223  Agminis, et

reliquum porro ruit ocyùs agmen,
1.1218  Securum quò, vel quare ducatur; eatque?
1.1219  Prima Mali hinc Homini labes: hoc funditus omnem
1.1220  Euertit vitam. Nemo sibi desipit vni:
1.1221  In commune mali sumus, abreptique, sequentes
1.1222  Abripimus. Fatui semper sic longior ordo
1.1223  Agminis, et vitae fit regula publicus error.
1.1224  Cumque vagos caeli cursus, cum fulminis ortus,
1.1225  Ventosque,

seu limite dextro,
2.75  Siue sinistrorsum flectendis, iuris habere:
2.76  Quatenus alterutrò spectantia plurima in illis
2.77  Iam falsa effingit; iam parua impensiùs auget;
2.78  Oppositis iam mista (Mali nil quando, Boniue
2.79  Syncerum penitùs Mundi concordia discors
2.80  Rebus in humanis patitur) quocunque remoto
2.81  Alterius sortis discrimine, pura seorsum
2.82  Concipit: hinc adeo vim, mensuramque

circumspicies? Ni pugna paratum
2.955  Inueniat; sternere miser, flebisque sub ipsam
2.956  Plùs pauidus tantò medij certaminis horam;
2.957  Ante tubas quantò fueras securior. Omnis
2.958  Improuisa Mali species violentiùs vrget,
2.959  Magnaque vis subitis est casibus. Ipse tumultu
2.960  In trepido Sapiens, cui peruigil vsque Futuri est
2.961  In speculis animus, qui sedulus omnia secum
2.962  Disposuit,

comiti quam scripsit, epistola, Nempe
3.130  Lethiferis illic morbi suprema minantis
3.131  Vrgeri miseros immanè doloribus artus
3.132  Nunciat: at solos artus: consistere mentem
3.133  Vim supra sensumque Mali: quòd scilicet ipse
3.134  Auocet hanc aliò prudens: interque ruinas
3.135  Membrorum, vacuasque colos, et acerba propinquae
3.136  Iura necis, releuet sese, memoranda volutans,

vt multùm Thesêo, Alcmenaeque parenti;
3.967  Plùs tamen Eurysthéo, plùs debuit ille nouercae:
3.968  Plùs Iove patre virum euexit Iovis aspera coniux.
3.969   28. Fortuiti quoties igitur quaecunque Mali vis
3.970  Aggreditur; belli, fac, tempus adesse gerendi
3.971  Sis memor, armatumque inferri cominus hostem:
3.972  Quicum iam, terris, caeloque fauentibus, amplâ
3.973  Compositus velut in caueâ

faber. Ars Hominis pulcherrima, virtus;
3.993  Aerumnae, virtutis opus: nec gratuler illis?
3.994  Tanta nec oblatae complectar praemia laudis?
3.995  Carior est, magno steterit quae gloria sumptu.
3.996  Ipsa Mali, premit heroum quae corpora, moles,
3.997  Nominis aeterni stat nobile Mausoleum:
3.998  Ipsae illos calcanda vehunt super astra ruinae.
3.999  Verberibus plagisque suae explorasse feruntur
3.1000  Stripis

io, laeti felicia munera, amiciam
4.1436  Intempestiuo sortem nec laedite questu.
4.1437  Sin alius rerum tenor, absinthique deunce
4.1438  Obruit vnciolam blandi sors aspera mellis;
4.1439  At gaudete, Mali quòd faex iam proxima fundo,
4.1440  Nec longè est, tantos quae finiat, hora, dolores.
4.1441   76. Verùm, age, nil miserum terreni corporis hospes
4.1442  Vita ferat; quantum vel sic, rogo, mortis habendum

26  26. Et primùm indomitis bacchantem ardoribus Iram
5.654  Vt teneas; rapidi procul auertisse memento
5.655  (Tutius id, quàm comotas deîn sistere flammas)
5.656  Nutrimenta Mali. Nemo non praetulit armis
5.657  Otia Dux sapiens. Quò ferrum hostemque lacessas,
5.658  Cum dubij possis nescire pericula Martis?
5.659  Audenti, fac, certa paret victoria laurum:
5.660  Num semper felix,

vrgens
6.895  Hinc cupidos trahat; hinc refugos auertat: amorque
6.896  Illius haud leuiore odij sit pondere mistus.
6.897  At tibi, inexhausta ò hominum, Diuûmque voluptas,
6.898  Summe Pater, quae mista Mali contagia? Toto
6.899  Aut quid ibi non conatu et vi mentis amandum,
6.900  Nil vbi non summum, ac solidè plenèque beatum?
6.901  42. Praeterea, certum nobis propriumque perennet,

Deinde, quia plurima nobis obijciunt ficta, et nunquam euentura infortunia, non alium propterea relaturis improuidae formidinis fructum, nisi, vt inanium solicitâ expectatione Malorum verè tristes, ac miseri simus. Postremò, quia plus saepe cruciatùs ex Mali prouisi metu, quàm ex ipso Malo praesente percipimus: cum eo ingenio sit timor, vt et maiora veris concipiat, quae procul intuetur, Mala; et quouis temporis puncto totam eorum longitudinem colligat, collectâque adeo vehementiùs animos torqueat. Quae vltimo

et in eos, quos sibi obnoxios habet, continenter exerceat. Perpensâ iam illius immanitate, facilis, et nulli non obuia ad eam retundendam praxis proponitur: si nimirum, cum anxia futurorum cura pulsare animum coeperit; haec nobiscum ritè agitemus: primò, nihil Mali adesse in praesentiâ, quod vel corpus, vel animum premat. Cur igitur angamur potiùs Malis, quae absunt; quàm fruamur Bonis, quae suppetunt? Secundò, licet multa possint aduersa euenire; incertum tamen esse, an sint euentura. Cur igitur certum incertis de

effingere. Immo contra pro virili enitendum, ab infortunijs suis, quàm longissimè liceat, mentem auertere, deque ijs potiùs cogitare, quae inflicti vulneris dolorem imminuant. Afferuntur iam communia solatia, quibus cuiuslibet Mali mitigari acerbitas possit: primumque adeo illud, vt cogitemus, quaecunque nos premunt Aduersa, perpetuas vitae leges, et naturalia humanae conditionis onera esse. Quocirca praeter rationem de iacturis siue rei, siue sobolis homines queri: perinde quasi non

Sed quamuis ex alienis infortunijs deessent solatia; adhuc ex nostris alia facultatibus suppetunt: neque enim quisquam adeo calamitosus; vt nihil siue externi, siue interioris Boni possideat, quo suum oblectare animum in doloribus possit. Cur igitur Mali amarities huiusce possessionis suauitatem corrumpat: nec potiùs illius haec aegritudinem iucunditate suâ temperet, ac mitiorem efficiat? Adde, quòd non in Bonis duntaxat, quae possidemus; sed in ipsis Malis, quae patimur, fomenti, et solaminis plurimum ad ea

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report