Your search found 3413 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2546-2567:

diem supremum obiit, relictis piis quibusdam opusculis sua vernacula lingua, qua disertissimus habebatur. Ea sunt: Libri quatuor de imitatione Christi Thomae a Kempis, versu traducti et Viennae impressi typis Gregorii Gelthaar anno 1629; item Exercitium spirituale, ibidem apud Matthaeum Formicam 1633; item Hymni in praecipuis anni festivitatibus, apud eundem impressorem anno 1635. Scripsit et alia, quae non fuerunt typis tradita. Balthasar Spalatensis monumenta quaedam Illyricarum rerum reliquisse

habebatur. Ea sunt: Libri quatuor de imitatione Christi Thomae a Kempis, versu traducti et Viennae impressi typis Gregorii Gelthaar anno 1629; item Exercitium spirituale, ibidem apud Matthaeum Formicam 1633; item Hymni in praecipuis anni festivitatibus, apud eundem impressorem anno 1635. Scripsit et alia, quae non fuerunt typis tradita. Balthasar Spalatensis monumenta quaedam Illyricarum rerum reliquisse ferunt Jacobus Lucarus in compendio annalium suae patriae et Maurus Orbinus in

Bellisarius Mallaspalius Spalatensis, professione navicularius, orationem Vincentii Pribaevii De origine et successibus Slavorum Latinam, cum otium esset inter navigandum, in Italicam vulgarem linguam optime traduxit et typis tradidit Venetiis apud Aldum anno 1595. Cajus papa Salonitanus, patre Cajo, ex genere Diocletiani imperatoris, pietate insignis et sapientia. Scripsit nobilem illam epistolam ad Felicem episcopum de accusatoribus, de divinitate ac vera humanitate Christi, de

Nunc quoque cum fertur mortuus esse colit. Dionysius a Cruce Spalatensis, ex religiosa Dominicanorum familia theologus insignis et divinarum rerum ad populum interpres celeberrimae opinionis. Edidit Venetiis apud Joannem Antonium Julianum opusculum De veritate et excellentia fidei Christianae, alterum De immortalitate animae ibidem apud Julianum Vianum anno 1646, et primum opusculum reverendissimo patri magistro generali ordinis fratri Thomae Turco dicatum.

ex religiosa Dominicanorum familia theologus insignis et divinarum rerum ad populum interpres celeberrimae opinionis. Edidit Venetiis apud Joannem Antonium Julianum opusculum De veritate et excellentia fidei Christianae, alterum De immortalitate animae ibidem apud Julianum Vianum anno 1646, et primum opusculum reverendissimo patri magistro generali ordinis fratri Thomae Turco dicatum. Donatus Paschalitius Spalatensis, archidiaconus ejusdem civitatis non mediocri ingenio et humani divinique juris

Thomae Turco dicatum. Donatus Paschalitius Spalatensis, archidiaconus ejusdem civitatis non mediocri ingenio et humani divinique juris admodum peritus Latinisque literis eruditus. Scripsit non pauca, versu praesertim, quorum nonnulla extant apud me, non sine eruditione et elegantia. Franciscus Martiniacus Spalatensis floruit eodem tempore quo et Hieronymus, ejus frater natu major, cui par fuit ingenio, eruditione et eloquentia; parem etiam cum eo indolem habuit ad poesim, multa

Franciscus Martiniacus Spalatensis floruit eodem tempore quo et Hieronymus, ejus frater natu major, cui par fuit ingenio, eruditione et eloquentia; parem etiam cum eo indolem habuit ad poesim, multa reliquit ingenii sui praeclarissima monumenta, ex quibus extant apud me carmina non pauca, quae ad excellentiam poetarum sui temporis accedere videntur. Marci Maruli:
Nascenti, Francisce, tibi risere Camoenae
Porrexitque suam laetus Apollo lyram,
Et tua ter sacra

Natalis, patritius Spalatensis, Latinis literis non mediocriter excultus. poeticae operam dedit adeo utilem et diligentem ut nemini suae aetatis secundus videretur. Reliquit varii generis carmina non parum utilia nec inelegantia. Scripsit etiam vitam Marci Maruli, quae omnia apud me reperiuntur sui ipsius manu scripta. Nicolai Alberti:
Qui Maruli formam, patriam, dictamina, mores
Et tanti qui vult noscere facta viri,
Quis genitor genitrixque sibi, quibus editus annis,

Hieronymus Martiniacus, patritius Spalatensis, singulari ingenio praeditus, idemque literis Latinis eruditus et omni digna homine nobili doctrina excultus; verum autem poeticae facultatis laude floruit multaque reliquit carmina, quorum pleraque apud me reperiuntur. In his legitur nobilissimum epigramma Angelae Phaletrae, castissimae ornatissimaeque virgini Venetae inscriptum. Marci Maruli:
Hieronyme, Aoniae quamvis novus incola silvae,
Judice me potis es dicier

ex religiosa divi Dominici familia theologus magni nominis, inter oratores qui de rebus divinis ad populum verba faciebant non postremum locum tenuit. Postquam in praecipuis Italiae civitatibus, praesertim vero Romae, Neapoli, Panormi optimi concionatoris partes adimplevit, profectus Cosentiam ibi apud fratres ejusdem ordinis e vivis excessit relicto insigni concionum volumine. Inter alios eum laudat Georgius de Caris, argumentum sumens a stemmate, seu sigillo, quo utebatur obsignando epistolas quas scribebat ad amicos, his duobus versibus Illyricis:

est in patriam. Postremo factus abbas Brachiensis, cum antea esset canonicus ecclesiae metropolitanae Spalatensis, cui et vicarii nomine praefuit, munus advocati aliis reliquit. Habuit plures orationes Italico sermone, ex quibus una aut altera fuit typis excussa. Obiit Spalati anno 1669. Conditus apud moniales ordinis sancti Benedicti in ecclesia sancti Rainerii. Joannes de Albertis, patritius Spalatensis, quo duce Clissiae oppidum de manibus Turcarum ereptum fuit, et postea, cum a barbaris obsideretur, strenuissime defensum, quamobrem

familia, quae extincta est, Spalatensis civitatis nobilis imprimis et illustris, ex qua prodiere multi praestantes viri et de patria optime meriti, quorum unus fuit Laurentius, metropolitanae Spalatensis ecclesiae archidiaconus, ob eximias virtutes, quibus erat perornatus, magna in veneratione apud suos et exteros. Mortuus est in patria et sepultus in ambitu cathedralis ecclesiae cum ejusmodi inscriptione:
Hoc qui jacet in tumulo
magnis pollebat virtutibus
dum vixit in hac aede
ecclesiae Spalatinae

Vir hic longe clarissimus mortuus est, ut dicitur, Tergesti anno 1653. Leo de Albertis fuit vir omni genere virtutum cumulatissimus, reipublicae autem recte gerendae artibus prae caeteris excellens atque ob eam rem magnae semper auctoritatis apud suos, magnae existimationis apud exteros. Hic nobilissimo genere Spalati natus omnibus in patria functus est praecipuis officiis et muneribus, quibus multum et verae gloriae consecutus est. Mortuus tandem est in patria et sepultus in claustro divi Francisci cum inscriptione quae in lapide

est, ut dicitur, Tergesti anno 1653. Leo de Albertis fuit vir omni genere virtutum cumulatissimus, reipublicae autem recte gerendae artibus prae caeteris excellens atque ob eam rem magnae semper auctoritatis apud suos, magnae existimationis apud exteros. Hic nobilissimo genere Spalati natus omnibus in patria functus est praecipuis officiis et muneribus, quibus multum et verae gloriae consecutus est. Mortuus tandem est in patria et sepultus in claustro divi Francisci cum inscriptione quae in lapide ejusdem claustri in muro his verbis

biennium moratus, deinde ob pyratarum formidinem in patriam reversus est, in qua mortalis esse desinit nonis Januarii anno Domini 1528 (a) . (a) Franciscus Natalis, perfamiliaris Marulo, scripsit, ut est apud Farlatum, tomo 3, pagina 435, nisi sit mendum, illum pie obiisse anno 1524, natum vero die 18. Augusti anni 1450. Multa praeclare ac prope divinitus composuit, magis autem illustria sunt: De bene beateque vivendi institutione, libri sex;

magno devotionis affectu crebro solent accedere. Vitam ejus admirabilem virtutibus et signis refertam non solum Farlati tomo 4. in Episcopis Macarensibus conscripsit Latine, verum etiam vir eruditus Joannes Josephus Pavlovich Lucich, juris utriusque doctor, canonicus Macarensis anno 1798. Venetiis apud Sebastianum Coleti Illyrico sermone culte et prolixe evulgavit, quam academicus [ex accademicus] quidam Taurinensis Italice pari venustate redditam anno 1800. typis item Venetiis [ex Venetis]

Nicolaus de Albertis Spalatensis ab adolescentia liberalibus artibus instructus praestantissimum ingenium ad poesim Latinam contulit, in qua admodum excellens inventus est. Scripsit non parum multa carmina lingua Latina, quorum aliqua, quae sunt apud me, saepius perlegi ob eorum venustatem. Marci Maruli:
Quae mihi misisti, juvenum doctissime, scripta,
Haec admiranti saepius ore lego,
Ingeniique tui mecum nova liba rependens

fecit, sed editos atque sublimes. Poesim vero Latinam, ad quam a natura ferebatur, toto pectore complexus est, ac epici quidem carminis fuit summus artifex. Obiit anno 1496. florenti adhuc aetate; reliquit tamen multa carmina, et cum optimis aliorum poetarum comparanda, ex quibus plura extant apud me, duo maxime, uno quorum Vitum Ruschium, episcopum Dumnensem, patria Pharensem laudat, quorum altero Venetos ex Sibylla Ex Sybilla. Erythraea orbis dominos vaticinatus est.

quorum aliqua typis impressa prodierunt in lucem. Laudatur a Priboevio in oratione De origine et successibus Slavorum, a Levacovitio in suis lucubrationibus de Illyrico, manuscriptis, et a Joanne Tomco Marnavitio in Vita Petri Berislavi. Magna itidem fuit in existimatione apud Marcum Marulum, qui ad eum misit Quinquaginta parabolas ejus exigens judicium, ut, si probaverit, illas edere non formidet neque ullos invidorum morsus perhorrescat si uni ei, viro eruditissimo, placuerit. Extat ejus imago summi artificis coloribus depicta in aede Deiparae Virgini

in pretio habebat. Illi plurimum debent Spalatenses quod res suae civitatis et ecclesiae oblivioni praereptas posteritati mandavit. Scripsit enim ille historiam majorem et minorem Salonitanorum pontificum et Spalatensium. Minorem Joannes Lucius Traguriensis anno 1668. typis edidit Amstelodami apud Joannem Blaeu atque ad suos commentarios de regno Dalmatiae et Croatiae cum aliis opusculis scriptorum Dalmatarum ineditis adjunxit. Majorem autem reliquit ineditam eamque ut fictitiam rejecit utpote continentem acta quaedam conciliorum aliaque monumenta quamplurimis mendis scatentia. Sed,

tum versibus, ex quibus elegiam qua continentur Cretae regni querelae edidit Venetiis anno 1666, typis Zachariae Conzatti; de bello Batavo et pace Noviomasi composita carmen ibidem anno 1680, typis Francisci Tramontini; in natali Leopoldi Jacobi Archiducis, Leopoldi Caesaris filii, idulium ibidem apud eumdem impressorem, anno 1682; de Vienna Turcarum obsidione liberata carmen, quo continetur Sarmaticus de Turcis ad Viennam Austriae triumphus, ibidem apud eundem impressorem, anno 1687. Vincentius de Franciscis erat Spalatensis

composita carmen ibidem anno 1680, typis Francisci Tramontini; in natali Leopoldi Jacobi Archiducis, Leopoldi Caesaris filii, idulium ibidem apud eumdem impressorem, anno 1682; de Vienna Turcarum obsidione liberata carmen, quo continetur Sarmaticus de Turcis ad Viennam Austriae triumphus, ibidem apud eundem impressorem, anno 1687. Vincentius de Franciscis erat Spalatensis archipresbyter, illius fori vicarius capitulariumque negotiorum summus curator, quem Joannes Tomcus Marnavitius in libro Romae excusso cui titulus Regiae

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report