Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: apud Your search found 3413 occurrences
First 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 2912-2940:2912. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Lunae sive ejus, ut dicimus, apparens diameter est proxime aequalis magnitudini sive diametro apparenti Solis, nimirum aliquando tantillo major, aliquando minor, utriusque nimirum media diameter apparens parum superat dimidium gradum circuli coelestis. Cum vox gradus apud veteres Latinos non valeat idem, quod nunc apud astronomos, ea vox, et omnia alia artis vocabula apud veteres non usitata, in hoc poemate evitantur. Satis autem hic exprimitur gradus orbis aetherii, nimirum circuli coelestis, cum dicatur quarum ter decies bissenas occupat orbis. Nam si
2913. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] est proxime aequalis magnitudini sive diametro apparenti Solis, nimirum aliquando tantillo major, aliquando minor, utriusque nimirum media diameter apparens parum superat dimidium gradum circuli coelestis. Cum vox gradus apud veteres Latinos non valeat idem, quod nunc apud astronomos, ea vox, et omnia alia artis vocabula apud veteres non usitata, in hoc poemate evitantur. Satis autem hic exprimitur gradus orbis aetherii, nimirum circuli coelestis, cum dicatur quarum ter decies bissenas occupat orbis. Nam si multiplicentur simul ter decem, sive 30, et bissex,
2914. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] Solis, nimirum aliquando tantillo major, aliquando minor, utriusque nimirum media diameter apparens parum superat dimidium gradum circuli coelestis. Cum vox gradus apud veteres Latinos non valeat idem, quod nunc apud astronomos, ea vox, et omnia alia artis vocabula apud veteres non usitata, in hoc poemate evitantur. Satis autem hic exprimitur gradus orbis aetherii, nimirum circuli coelestis, cum dicatur quarum ter decies bissenas occupat orbis. Nam si multiplicentur simul ter decem, sive 30, et bissex, sive 12, fiunt 360, quod nimirum sunt circuli
2915. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] posterior rationalis, quia eum cum ratione concipimus. Jam vero initium calculorum suorum astronomi solent accipere ab initio hujus rationalis zodiaci, et loca planetarum designant per ipsum rationalem zodiacum. Adeoque in ipso momento aequinoctii verni, a quo annus, apud poetas potissimum, ducit exordium, Sol dicitur esse in principio Arietis. 26 Sol peragit motum suum per eclipticam, quae est in medio zodiaco, a qua illum censuerant veteres
2916. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] mutua Solis, Terrae, Lunae, lineae nodorum et lineae apsidum. Clerautius in sua theoria Lunae proponit circiter 40 correctiones diversas ex theoria mutuae gravitatis deductas. Et adhuc aliae minores supersunt plures, quae ad calculum non sunt reductae. Alii alium proponunt numerum, sed apud omnes occurrunt admodum multae. Haec tanta multitudo inaequalitatum id effecit, ut per observationes sine gravitatis theoria nullo modo potuerint ad certas leges reduci motus lunares, potissimum extra syzygias. Newtonus omnium primus rem cum aliquo successu per suam
2917. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] cum calculo directo et inverso fluxionum ab illo invento, cum quo coincidit differentialis et integralis calculus Leibnitianus. Sed haec innuisse sit satis. 49(48) Certum jam est apud omnes astronomos fixas et Solem habere suum lumen proprium, planetas omnes et cometas reflectere lumen a Sole acceptum. 50(49) Inde facile derivantur omnes tam variae phases
2918. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] lustri octavi. Porro id phaenomenum admodum rarum cultiores etiam populos et rem ipsam expectantes in admirationem rapit, cum nox intempestiva diem interrumpat et reducat sydera ac brutis animantibus imponat, quae veram noctem advenisse arbitrantur. Cujus rei plura passim exempla prostant apud historicos et in academiarum monumentis. 5 Secundum rei ejusdem argumentum. Cum Sol deficit etiam totus, apparent planetae omnes, qui sunt supra horizontem et aliquando cometa
2919. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] après la fin du phénomene. La Société Royale de Londres m'avoit destiné pour observer le passage suivant dans la Californie; un nouvel accident empêcha mon départ. L'Abbé Chappe s'y rendit, et y mourit.) Si his addantur astronomi, qui per totam Angliam, Galliam, Italiam, Germaniam et apud Sinas observationem instituent, habebuntur profecto densae observatorum catervae. Porro tanto observatorum numero est opus, ut, si alicubi nubes observationem turbaverint, alibi serenum sit coelum, quod ubique simul esse nubilum aut vix potest aut ne vix quidem.
2920. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] conversionis diurnae, quem lib. I. adn. 24 diximus appellari aequatorem. Omnes semicirculi, qui abeunt ab altero polo ad alterum, dicuntur meridiani. Et eorum aliquem ad arbitrium selectum geographi appellant primum meridianum. Plerumque autem solet esse is, qui transit per insulam Ferri. Quod apud Gallos lege statutum est pro geographis omnibus. Meridianus loci cujuspiam, ut Romae vel Londini est is, qui transit per ipsos polos et eum locum et determinat tam longitudinem quam latitudinem geographicam ipsius loci. Nam longitudo geographica dicitur arcus aequatoris, qui excurrit a
2921. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] sive lucidiores. Nam utrumque genus macularum nomine denotatur. Hae maculae aliis nominibus appellatae sunt ab Hevelio, aliis a Riciolio. Sed hujus nomina jam passim ab astronomis adhibentur. Quae fere omnia desumpta sunt ab hominibus, qui doctrinae fama innotuerunt vel apud veteres, ut Plato, Aristoteles, Aristarchus, vel apud recentiores, ut Copernicus, Tycho, Galileus. Ampliores maculas ipse appellavit maria, ut Mare serenitatis, Mare crisium. Et insulas quoque habet ut Insulam sinus medii; ad quae hic nomina alluditur.
2922. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] denotatur. Hae maculae aliis nominibus appellatae sunt ab Hevelio, aliis a Riciolio. Sed hujus nomina jam passim ab astronomis adhibentur. Quae fere omnia desumpta sunt ab hominibus, qui doctrinae fama innotuerunt vel apud veteres, ut Plato, Aristoteles, Aristarchus, vel apud recentiores, ut Copernicus, Tycho, Galileus. Ampliores maculas ipse appellavit maria, ut Mare serenitatis, Mare crisium. Et insulas quoque habet ut Insulam sinus medii; ad quae hic nomina alluditur.
2923. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section] 55(II 87) Xenophanes id est arbitratus. 56(II 88) Nunc etiam in pluribus Asiae partibus idem est mos ingentem ciendi strepitum tempore eclipseos lunaris, ut apud Ricciolium ibidem, putante vulgo Lunam ab horribili dracone devorandam, nisi is eo strepitu perterrefactus aufugiat. Apud veteres magicis incantationibus eam de curru deducendam credebatur, nisi fragor ejus aures obtunderet. Plurima suppetunt apud veteres potissimum poetas loca, quae eo
2924. Bošković, Ruđer. De solis ac lunae defectibus,... [page 321 | Paragraph | Section]
56(II 88) Nunc etiam in pluribus Asiae partibus idem est mos ingentem ciendi strepitum
tempore eclipseos lunaris, ut apud Ricciolium ibidem, putante vulgo Lunam ab
horribili dracone devorandam, nisi is eo strepitu perterrefactus aufugiat. Apud
veteres magicis incantationibus eam de curru deducendam credebatur, nisi fragor
ejus aures obtunderet. Plurima suppetunt apud veteres potissimum poetas loca,
quae eo respiciant. Quorum sane multa collegit ibidem Ricciolius eruditissime
de more. Ejusmodi est illud
ciendi strepitum
tempore eclipseos lunaris, ut apud Ricciolium ibidem, putante vulgo Lunam ab
horribili dracone devorandam, nisi is eo strepitu perterrefactus aufugiat. Apud
veteres magicis incantationibus eam de curru deducendam credebatur, nisi fragor
ejus aures obtunderet. Plurima suppetunt apud veteres potissimum poetas loca,
quae eo respiciant. Quorum sane multa collegit ibidem Ricciolius eruditissime
de more. Ejusmodi est illud
a telescopiis ortam vel per aliquid in atmosphaera nostra interpositum; nam
in earum nonnullis alii observatores alibi positi et idem observantes nihil viderunt
ejusmodi; vel alicui parti crassioris atmosphaerae solaris delapsae eo ipso tempore in Lunam, ut eadem est origo aurorae borealis hic apud nos juxta Mairanii
theoriam.
15 Tertium argumentum ab occultatione planetarum. Quamplurimae observationes
nullam exhibuerunt, ne minimam quidem, mutationem. Exiguus earum
redderet valde confusum. Illuminarentur enim
partes intermediae lumine reflexo ut in crepusculis, ob quod a nocte ad diem
transiretur sensim. Apparent in Luna quotidie lucidissimae quorundam montium
cuspides, radicibus et subjecta valle nigerrimis ita, ut nullo modo sub sensum
cadant. Apud nos perquam exiguum, potissimum in ipso Solis ortu vel occasu est
discrimen luminis in parte montis immediate illustrata a Sole et parte reliqua,
quam illuminant radii ab atmosphaera reflexi.
atmosphaera eadem induat
figuram lentis cujusdam, ex qua a nobis oblique visa oriatur figura rhombi, cujus
extremas partes intuemur in lumine zodiacali deprehenso a Cassino. Id argumentum fuse et elegantissime pertractavit P(ater) Carolus Nocetus, e nostra Societate vir celeberrimus (Nicetas apud Arcades nominatur), in suo poemate de aurora boreali, quod cum alio de iride et meis in utrumque adnotationibus satis
amplis Romae prodiit ante hosce 13 annos. Ibi ego, quae huc pertinent, diligentissime evolvi omnia. Ipsum immortalis ejus carminis auctorem, quem aetate adhuc
satis integra
lumen zodiacale inde ortum pertingat ad distantiam tantummodo 50 vel 60 graduum a Sole, aliquando vero ultra 100 gradus protendatur;
deinde, ut Sole infra horizontem posito circa initium matutini vel finem vespertini
crepusculi ea zodiaci pars sit parum obliqua ad horizontem. Notum est enim apud
astronomos aliam esse aliarum zodiaci partium inclinationem ad horizontem. Porro id accidit in hac boreali zona temperata mane per autumnum et vespere verno
tempore, et iis temporibus potissimum solet id phaenomenum observari. Quod
quidem sub zona torrida, in qua zodiacus nunquam multum
et coelestes, quorum posteriores summo
sunt usui. Omnino habentur tubi lentibus instructi vitreis tensisque capillis, nimirum
telescopia cum micrometris, quae continent lentes vitreas et fila juxta adn. 4. lib.
I. et 48. lib. II (
in horas tantummodo sex. Et ipso aere campano
nunquam exhibentur plures quam sex ictus, cum ex una parte molestum sit numerare decem, undecim, duodecim ictus et ex alia difficile sit sex horis falli in
hora indicata. Idcirco posui quater senas et gyro quater intorquetur eodem. Nam
reipsa cuspis apud nos in Italia quater gyrat.
Ragusii, me adhuc puero, ingens horologium publicum et notabat in circulo
horario et exprimebat ictibus omnes 24 horas. Quas et nos Italico more nominamus, cum dicamus vigesimam tertiam et vigesimam quartam, semihora ante et
semihora post
Sole infra horizontem delitescente, non aliud habetur lumen quam
illud, quod atmosphaera ab illo adhuc illuminata reflectit.
25 Praeter radios reflexos, illud arbitror, quod et apud Newtonum me alicubi legisse:
credo multas luminis particulas remanere in ipsis vaporibus veluti irretitas. Plurimis
enim internis reflexionibus eunt et redeunt hac, illac, quod calorem auget excitatis
majoribus tremoribus internis quam unica reflexio excitare possit. Ac in spiras
etiam
pontificis administrum. De quo ibi expeditionis nimirum meae et auctore primo et fautore perpetuo, ut et de ipso summo
pontifice, adeo honorifica mentio habebatur.
46 Appia via, apud veteres etiam Romanos celebratissima, marmore omnis constrata
erat, ut et reliquae militares Romanorum viae. Et plures ipsius tractus adhuc illaesi conservantur, potissimum in mediis Pontinis paludibus aqua obruti. Is tractus
Romae proximus ante hosce 30 annos adhuc satis bene conservatus
adhuc passim supererant. Verum alicubi, erutis
iis etiam limitibus, in ipso viae loco, lapidibus aratro summotis, messis succreverat. Ex utroque latere fere perpetua adhuc visitur duplex ingentium ruderum series, e veteribus sepulchris omni ornamento spoliatis et magna ex parte dirutis,
quae apud veteres Romanos plerumque secus publicas vias erigebantur. Plura in
proximo aderant pastorum mapalia, a quorum canibus in quanto periculo quodam
die fuerim constitutus, exposui in eodem primo opusculo Expeditionis litterariae
num. 109. ut et aliud multo gravius vitae periculum, quod ibidem
rex Joannes V. decem e nostra Societate mathematicos a nostro supremo
praeside, praepositum generalem appellamus, qui in Brasiliam navigarent et mappam delinearent regionum cum Hispanis commutandarum ac limites definirent.
Ego me ad opus obtuleram ei, qui regium legatum agebat tum Romae apud pontificem eratque itidem e Societate nostra, ea conditione, ut mihi simul liceret metiri meridiani gradum, quem cum Quitensi conferrem definito paullo ante a Parisiensibus academicis. Et quidem non solum annuerat ipse, sed facultatem illico ab
ipso praeposito generali mihi impetraverat. De
pontificia exequerer. Qua in re quantum ipsi debeam, cognoscet
sane, quicunque perpenderit ea, quae insequentibus annis in Lusitania acciderunt.
Porro haec Valentiorum familia Mantuana nunc quidem, originem tamen ducit ex
ipsa Ragusina urbe, mea patria. Mente adhuc retineo locum, quem legi apud
Agnellium, celebrem Mantuanum historicum, qui de hac familia loquens, antiquiorem alium historicum ejus et nobilitatis et originis testem adhibet. Sed ejus nomen nunc quidem non teneo nec Agnellium hic invenire potui, cujus integrum
locum exscriberem. Sed verba sunt omnino haec:
massam vitri, et iterum commisceantur. Pluribus
physicis id imposuit, ut Mariotto in Gallia, comiti Rizzetto in Italia, et ea fuit
potissima ratio, cur tandiu tam multi obstiterint egregiae huic theoriae Newtonianae de luce et coloribus, quae experimentis institutis per satis bona prismata
apud omnes academias demum jam omnino communiter recepta est.
30 Lens etiam adhibetur in ejusmodi experimentis, ut paullo infra videbimus ad radios homogeneos colligendos et ab
a Sole delitescente infra horizontem, atque id ipsum multo magis.
78 Postremi hujusce episodii fundamentum omne consistit in veterum mythologia.
Phoebus, Diana, Vesta erant apud ipsos Sol, Luna et Terra. Satis enim constat
veteres nomine Vestae Terram saepe intellexisse. Luna in plenilunio nobis lucidissima apparet et Solis quodammodo veluti vices gerit per noctem. Quo casu pronum est fingere Dianam sua forma superbientem celebrare festa cum ingenti
comitatu Oreadum
functa Orestem fratrem immolandum agnovit ac cum eo aufugit occiso
etiam, ut quidam addunt, Thoante tyranno. Surripuit autem ipsum Dianae simulacrum, quod in lignorum fasce absconditum secum abstulit. Sunt autem qui
addant illud ipsum simulacrum deinde delatum esse ab ipsa Ariciam, ubi celebre
apud Romanos fuit Dianae templum et sacer lucus.
Caledonii apri fabella itidem est notissima. Eurynome et Callisto, nymphae Dianae comites, inventae gravidae poenam ab ipsa dea subierunt, altera versa in
avem, altera in ursam. Sed illi humanam deinde formam restituit, hanc
comites, inventae gravidae poenam ab ipsa dea subierunt, altera versa in
avem, altera in ursam. Sed illi humanam deinde formam restituit, hanc in coelum
transtulit, ubi ea est Ursa major ac etiam Phoenices nomine appellatur.
Quod ad Metabum et Camillam pertinet, habetur apud Virgilium lib. XI. Metabus regno pulsus dum fugeret cum infante Camilla, invenit Amasenum fluvium
aquis turgentem ob praecedentes imbres. Quem cum aliter
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.