Your search found 3413 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3136-3143:

(****) Didacus Pyrrhus, vel ut alii malunt Flavius Jacobus Lusitanus, Eborensis, humanitatis atque eloquentiae Rhacusae publicus professor; floruit Sec. XVI. Plurima ejus latina opera habentur impressa Venetiis an 1596 apud Felicem Valgrisium; quaedam adhuc sunt inedita; ex omnibus aperte colligitur, quam eximius fuerit poeta: sed praecipue id apparet ex tribus elegiarum libris ad Dominicum Slataricchium Rhacusanum

unum Gaspari Malinii Sandecensis de laudibus Didaci Pyrrhi, alterum Phillipi Asirelli, qui fuit a secretis Legati cujusdam Florentinae Reip. ad Turcarum imperatorem, quique in eo itinere amico ac libenti animo commoratus apud nos est. Non possum hic non indulgere genio, permotus etiam argumenti similitudine, ac

plurima, quae ipse scripsit, in queis vera philosophandi methodus in praecipuis medicinae, atque rei agrariae partibus perspicitur, edidit etiam data occasione versus elegantissimos, et nuper Boscovichianum Elogium primum apud nos, deinde Neapoli impressum, quod incredibile est quanta suavitate atque doctrina sit refertum. Sed cur ego istis, ad ejus laudem, alia etiam aeque vera non adjiciam? Musicae artis ipse est peritissimus, modorumque ejus

proprio judicio acquiescere debere; sero enim et summis labiis Illyricas literas attigi, alibi detentus, et in diversa, non ausim tamen potiora dicere, saepe distractus. Desiit enim jamdudum apud nos studium hujus linguae nobilissimae, antiquissimae, et cujus Gesnero teste, usus est integris sexaginta nationibus, quaeque ideo quartam Europae, atque aliquam Asiae partem pervasit. Dum enim extera nimis curiose

Non in eodem pretio illam habuit Carolus IV, qui in illo diplomate, quod autem vocant, Romani Imperii Electoribus praescribit, ut septennes filios praeter Italicam, Latinamque, Illyricam linguam doceant; non majores nostri, apud quos seculo XIV, XV, et XVI praeclarissime viguit; tanta est autem illorum temporum seges, ut quamplurima volumina confici possent, si modo omnia heroica, drammatica, didascalica, et erotica, quae a plusquam triginta

haec innixa invariabili, qui in Ecclesiis custoditur, textu, quemque, ut credere par est, D. Hieronymus ex germana illa atque antiqua Illyrica lingua perfecit, robur veritatem auctoritatemque eidem linguae, cui modo nulla est, apud omnes in posterum necessario conciliaret. Sperandum est itaque, quod literis atque scientiis in Petropolitana urbe cum gloria gentis magis usque gliscentibus, aliquis tandem huic rei operam

de Comitibus Grubiscich, qui non illotis, ut ajunt, manibus ad haec sacra tractanda accessisset, et cujus habetur insignis disquisitio in originem et historiam alphabeti Slavonici glagolitici vulgo Hieronymiani Venetiis apud Pasquali impressa anno 1766. Sed quum nulla sint studiis praemia proposita, nullae pene laudes, nisi quae ab ignotis et toto, ut ita dicam, orbe divisis sperari possunt, ardor ille se totum quibusdam studiis dedendi aut

possunt, ardor ille se totum quibusdam studiis dedendi aut nunquam excitatur, aut citissime extinguitur. Hinc fit, ut plurima perpetuo desiderentur, paucissima semper fiant. Haec sunt quae de Illyrica lingua, de qua potissimum Patricius ordo apud Rhacusanos optime promeruit, habui dicere, quae si nimis longa videtur, imperitiae; si brevia, brevitati hujus operis attribuantur.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report