Your search found 673 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 467-504:

Compulsus fuerat, tristes sub corde dolores
Dum premit, atque suam defendit puppe salutem,
Eripiens animam, sociosque per aequora vectos;
Et patriae reditus quaerit sub gurgite vasto
Pellax et vario ingenio praeclarus et armis.
Non tamen ille suos casu pelagique ruinis
Incolumes Ithacae socios deduxit in arva.

ex orci faucibus, esse liberare a morte, aut salvare; et hoc fortasse voluit dicere Lemnius. Sed quod addendum erat necessario, reliquit; Ulyssemque nobis nescio plane quam animam eripientem exhibuit. Hoc vero admirandum ac portenti simile:
Et patriae reditus quaerit sub gurgite vasto etc. Reditum in patriam quaerere scio quid sit; patriae reditus mehercle nescio. Male etiam sub gurgite vasto ; namque aut mari, aut mare navigamus, aut

quam animam eripientem exhibuit. Hoc vero admirandum ac portenti simile:
Et patriae reditus quaerit sub gurgite vasto etc. Reditum in patriam quaerere scio quid sit; patriae reditus mehercle nescio. Male etiam sub gurgite vasto ; namque aut mari, aut mare navigamus, aut per mare: Urinatorum proprium est quaerere aliquid sub gurgite.

thalamos, ipsumque necavit
43  Inscius haud cladis, quam nos praediximus olli
44  Adfore, Mercurius retulit quum talia dicta:
45  Parce torum violare, et parce Agamemnona ferro
46  Laedere; namque aderit patriae ultor caedis Orestes,
47  Ut primum flava sparget lanugine malas.
48  Talia Mercurius: monitis parere sed ipse
49  Dum negat, infando persolvit sanguine poenas.
50  Juppiter haec. subito coepit sic

318  Arte procos perimas, seu vi congressus aperta,
319  Sive dolo insidians? an non pervenit ad aures 320
320  Fama tuas, retulit nuper quam clarus Orestes
321  Insignem in cunctis, patriae quum tristia caedis
322  Crimina nil metuens Aegisthi morte piavit?
323  Tu quoque, nam valido florentem corpore cerno,
324  Aude animo, sileant ne te venientia secla.
325  Ipse autem ad socios, qui

et Nestoris ingens
62  Gloria stet: semper Pyliis dein omnibus adsis
63  Sanguine honoratus sacro caesisque juvencis.
64  Da quoque, uti, gesta bene re, quam propter adivit
65  Haec loca Telemachus, patriae tecta alta revisat.
66  Sic diva, et nutu fecit rata dicta potenti
67  Omnia. tum comiti craterem tradit, et ille
68  Vota eadem peragit Neptuno, atque impiger haurit
69  Libati florem laticis. simul

ut Atrides rediit, subiitque nefandum
213  Exitium Aegisthi sublatus fraude: sed ipse
214  Mox graviter commissa luit, poenamque rependit.
215  Scilicet et caeso gnatum superesse parenti
216  Usque juvat: patriae necis ultor venit, et hostem
217  Aggressus poenas scelerato e sanguine sumpsit.
218  Tu quoque care puer non olli corpore dispar
219  Egregio, macte esto animis: te postera narrent
220  Secla virum,

placavi, vacuumque Agamemnonis umbris
681  Aggessi tumulum, quo fama aeterna maneret.
682  His tandem exactis redii, dederuntque secunda
683  Flamina di faciles, volucri per caerula cursu
684  Me patriae ad sedes et litora nota ferentes.
685  Nunc age, namque aliud nil restat, gnate, monere
686  Quod liceat, sine te lux saltem undena revisat
687  Atque etiam duodena heic mecum in sedibus altis.

moras, nimium dum tempore longo
702  Cogor adesse tibi, quae vero munera spondes,
703  In magno, quaecumque dabis mihi, semper honore
704  Servabo: nec coge tamen me ducere fines
705  Ad patriae alipedes. maneant, tibi nempe futuri
706  In pretio, qui regna tenes ingentia campis,
707  Lotus ubi viret alta, viret formosa cyperus,
708  Hordeaque, et segetes, et plurima surgit avena.
709  Non

mea gnata, quid haec te cura remordet?
23  Non tibi jam sedit sententia, ut acer Ulysses
24  Adveniens perdat sontes ultricibus armis?
25  Telemachum vero, potis es namque ipsa, per undas
26  Duc age duc patriae ad fines: dent carbasa retro,
27  Illusaque proci relegant iter omne carina.
28  Dixit; Mercuriumque vocans, ac talia mandans:
29  I nate o semper mihi fide, i nuncius, inquit,
30  Atque haec

multa ferens auri data pondera et aeris,
40  Multas et vestes, quot numquam dona tulisset 40
41  Adveniens Troja sospes, magnaque potitus
42  Dardanidum praeda. sic illum certa redire
43  Fata volunt, patriae sic notas visere sedes.
44  Juppiter haec. paret jussis Cyllenius ales,
45  Pulcraque subnectit niveis talaria plantis
46  Aureaque ac semper florentia, quae freta supra
47  Immensasque levem terras

cereremque tibi laticesque lyaeos
179  Expediam, fontemque feram, queis pulsa facessat
180  Dira fames. Vestem super addam, ac flamina mittam 180
181  Ventorum a tergo spirantia, quae cita fines
182  Ad patriae incolumem lapsu te praepete reddant;
183  Si modo caelieolae stellantia templa colentes
184  Adnuerint, quorum vis major, et omnia noscit,
185  Et melius sanctae regit omnia numine mentis.
186  Sic

alacres ambo tendunt ad fercula dextras,
216  Vescunturque simul: postquam satiata voluptas,
217  Talibus est regem dictis affata Calypso.
218  Ergone Laërtae sate claro o sanguine, fines
219  Sic patriae ad caros properas? felicibus opto
220  Auspiciis, longumque vale mihi laetus in aevum. 220
221  Si tamen heu scires, quantos tibi fata labores
222  Ante parant, patriae venias quam vectus ad oras;

sate claro o sanguine, fines
219  Sic patriae ad caros properas? felicibus opto
220  Auspiciis, longumque vale mihi laetus in aevum. 220
221  Si tamen heu scires, quantos tibi fata labores
222  Ante parant, patriae venias quam vectus ad oras;
223  Credo equidem, haec mecum servares limina major
224  Et senio et leto, quamquam non immemor umquam
225  Conjugis usque adeo cupias invisere vultus,
226  Quae miserum

magna; meam tibi cedere et ipse
232  Penelopem fateor membrisque atque oris honore;
233  Quippe olli mortale genus, tua forma perennis
234  Stat sine fine, animus nec secius ardet abire
235  Scilicet, ac patriae dilectas visere sedes.
236  Si vero divum quis in aequore saeviat atro,
237  Omnia durando patiar, non pectore gestans
238  Corda ignara mali; bello jactatus, et alto
239  Namque tuli jam multa:

Supplicibus votis jam tandem victus ad imas
322  Descendit terras: omnes una exiget annos.
323  Quin melius si sponte sua delegit habendum
324  Ipsa virum, sociumque aliis excivit ab oris
325  Tot patriae claros jam dedignata hymenaeos.
326  Sic dicet juvenum mala turba, ingrataque famae.
327  Damna feram. neque enim non ipsa irata puellam
328  Arguerim, quae forte viros versarier inter
329  Sponte

in caetu residens rutilantis olympi.
358  Hoc tum praeterito, matri tua brachia tende
359  Protinus affusus genibus, supplexque precare, 360
360  Det facilem votis reditum, miserataque longum
361  Exsilium, patriae quamprimum ad littora mittat.
362  Si precibus devicta tuis miserebitur ultro,
363  Omnia polliceor tibi tuta, iterumque sodales,
364  Antiquamque domum vises, finesque relictos.
365  Haec effata,

orantem, sed non se offerre videndam
381  Clara in luce palam voluit non immemor irae
382  Immitis patrui, furiis qui saevus acerbis
383  Jactabat Laërtiadem maria omnia circum,
384  Litora ne patriae, dulcesque reviseret oras. HOMERI ODYSSEAE LIBER SEPTIMUS.
1  Atque ea dum superas heros fundebat ad auras,

HOMERI ODYSSEAE LIBER SEPTIMUS.
1  Atque ea dum superas heros fundebat ad auras,
2  Nympha citis invecta rotis devenerat urbem;
3  Altaque ubi patriae tetigit penetralia sedis,
4  Vestibulum ante ipsum levis adstitit. undique fratres
5  Circumstant laeti reducem, solvuntque jugales,
6  Ac nitidas portant septa intra regia vestes.
7  Virgo autem

adjuro; vos et clarissima regni
167  Lumina, convivae lecti (sic numina vobis
168  Dent facilem vitam, partasque relinquere gnatis
169  Divitias, laudemque, et primos urbis honores)
170  Reddite me patriae, meque hinc deducite salvum 170
171  Ocyus. heu longo distractus tempore caris
172  A sociis diro fortunae jactor ab aestu.
173  Nec plura his, juxtaque focum consedit ad ignem
174  In cinere

Auxilio fretum tandem vicisse canebat.
576  Finierat vates: cantu commotus at heros
577  Moerebat, lacrimisque genas atque ora rigabat;
578  Ac veluti carum luget quum femina sponsum
579  Collapsum patriae celsis sub moenibus urbis 580
580  Dum cladem a gnatis carisque a civibus arcet:
581  Illa videns multo lapsantem in sanguine, et aegrum
582  Vitam exhalantem super incubat anxia tristes

alta Zacynthus.
24  Haec propior terris longo stat in aequore ad Arctos
25  Opposita, illae autem versae resonantibus austris:
26  Asperа, sed juvenum nutrix bona: non ego quidquam
27  Dulcius optarim, patriae quam visere fines:
28  Me tenuit sub rupe cava formosa Calypso,
29  Auricomi pariter Solis me filia Circe
30  Insula in Aeaea tenuit, conjungier ardens 30
31  Utraque connubio stabili justisque

pariter Solis me filia Circe
30  Insula in Aeaea tenuit, conjungier ardens 30
31  Utraque connubio stabili justisque hymenaeis;
32  Nec tamen ulla meos inflexit pectore sensus.
33  Nil adeo dulci patriae telluris amore
34  Suavius est. nec regna placent, ditissima quamvis
35  Auroque argentoque fluant, si nota suorum
36  Pectora, si cari longe cessere parentes.
37  Sed jam age, poscenti referens iter

iterum sustollere malos, 80
81  Carbasaque instamus ratibus per transtra locati,
82  Provehimurque salo. classis cita labitur undis,
83  Qua cursum ventusque gubernatorque vocabant.
84  Atque ego fors patriae tetigissem litora sospes,
85  Ni Malean circum dum flecto carbasa, ab aestu
86  Praecipiti abreptus boreaeque ferentibus auris
87  Avius errassem praeter vada nota Cytherum.
88  Jamque novem luces

robora currus.
110  Illis Antiphatae Laestrygonis inclita gnata 110
111  Obvia, dum magnae sub moenibus urbis aquatur,
112  Venit, ubi Artaciae vitreis argenteus undis
113  Fons sonat, et patriae semper fluit utilis urbi.
114  Hanc adeunt propius, dictisque affantur; et una,
115  Quinam habeant homines, quae sint ea moenia, quaerunt.
116  Talia quaerentes duxit genitoris ad aedes
117  Illa

introgressos dea vafra sedilibus omnes
244  Collocat, et cererem niveique coagula lactis,
245  Mellaque cum dulci confundit nectare bacchi,
246  Tum nocuo miscens medicatas gramine fruges
247  Porrigit, et patriae cunctis oblivia fundit.
248  Post ubi gustarunt, virga dea saeva potenti
249  Percutiens altis clausit praesepibus omnes
250  Mutatos in membra suum vocemque coloremque 250
251  Et setas: tantum

gaudentes. postquam sol aureus annum
488  Mensibus exactis revoluto temporis orbe
489  Egerat, et longas perfecerat ordine luces,
490  Talibus aggressi juvenes. quid, lente, moraris 490
491  Immemor heu patriae longum? si fata reposcunt
492  Incolumem te certa tuas contingere sedes,
493  Infelix o rumpe moras. sic voce monebant
494  Sollicitum votisque ultro parere volentem;
495  Et rursum instaurant

ego conscendens assueta cubilia nymphae
500  Illius accessi genibus, lacrimisque profusis. 500
501  Haud ignaram adii tali prior ore loquutus.
502  O dea, pollicitum jam tu mihi perfice munus,
503  Et patriae me redde. haud ipse resistere votis,
504  Haud socii, mea cura, valent, qui semper acerbis
505  Quaestubus increpitant, quoties tu diva recedis,
506  Me circum affussi. sic ipse; at nympha precanti

reor te magnam fallere regis
107  Aequorei; tibi semper atrox odia aspera contra
108  Suscitat, et rapto gnati pro lumine saevit.
109  Sed tamen et multos per casus litora carae
110  Tangere post dabitur patriae, modo parcere praedae 110
111  Tuque, tuique velint, ubi primum elapsus ab undis
112  Trinacriae curvo religabis in aggere puppim,
113  Pascentesque boves armentaque pinguia cernes
114  Solis,

53  Atque heic Alcinous fido praecone vocato:
54  Pontonoë o, dixit, plenum cratera lyaeo
55  Huc age; caelicolum regi libemus ovantes,
56  Mittamusque virum tanto sub numine laetum
57  Ad patriae fines. dixit: nec jussa moratur
58  Pontonous cratera ferens atque ordine miscens
59  Omnibus. hi taciti libant, divosque precantur
60  Per sedes late; quos inter solus Ulysses 60

200  Sic ait: atque illi trepida formidine capti 200
201  Expediuntque boves, fusique altaria circum
202  Neptuno pia vota ferunt. Consurgit Ulysses
203  Excitus interea somno; nec litus amatum,
204  Nec patriae optatos longo post tempore fines
205  Aspiciens noscit: circum Tritonia Pallas
206  Nam caelum nebula nigranti offuderat, omnes
207  Falleret ut veniens, utque illum diva doceret;
208  Ne prius uxori neu

dixit; rutilosque lebetas,
237  Ac tripodas, fulvumque aurum, vestesque recenset
238  Enumerans. quae salva videt quamquam omnia, tristes
239  Non tamen absistunt curae: perculsus amore
240  Ingemit heu patriae, et resonas procedit ad undas 240
241  Multa dolens, lacrimisque rigans humentibus ora.
242  Huic virgo tum nata Jovis tulit obvia sese
243  Omnia pastori similis, cui prima juventus
244  Spargit

te per genitorem oro (nam dulcia nondun
353  Regna Ithacae tetigisse reor, verum avius oris
354  Neicio queis jactor longe; tuque ipsa videris
355  Ludere deceptum, memoras dum talia fando)
356  Dic age, num patriae tetigi jam litora cara?
357  Talibus orabat; quum sic Tritonia virgo
358  Orsa loqui: idem animus semper tibi pectore vafro,
359  Mensque eadem perstat non ullis fracta periclis.
360  Nec potui

primis. neque enim facili tam pectore regem
155  Inveniam quocumque ibo; non tecta parentum
156  Dulcia si repetam, nascens ubi lumina vidi
157  Prima puer, teneroque fui nutritus in aevo.
158  Nec vero patriae tantum perculsus amore
159  Optatamque domum notosque revisere fines
160  Discupio, quantum longo post tempore Ulyssem 160
161  Anxius huc reducem, cujus vel dicere nomen
162  Vix ego

fore heroas inter non oris honore
196  Non animis ipso rebar genitore minorem;
197  Incautum sine mente egit seu laeva deorum,
198  Sive etiam vis dira hominum. nam cessit in almam
199  Ipse Pylon patriae scitatum nuncia famae;
200  Et nunc saeva procum pubes in gurgite tentat 200
201  Excipere insidiis reducem, sine nomine ut omnis
202  Intereat multos Ithacae dominata per annos
203  Stirpibus ex

decimum large quis dives abundet
364  Post genus: usque adeo rerum vis magna jacebat!
365  Illum autem ajebat scitatum oracula longe
366  Dodonam petiisse, Jovisque loquentia quercu
367  Numina ab aëria, patriae quo litora pacto
368  Clamne palamne adiens, longo post tempore visat?
369  Addidit et superos testes libamina fundens,
370  Deduxisse ratem sese, pubemque parasse, 370
371  Quae reducem caras

tranquilla in nocte jacebant. LIBER QUINTUS DECIMUS.
1  Nata Jovis virgo vastis Lacedaemona campis
2  Attigerat, magno patriae telluris amore
3  Telemachi jam diva parans incendere pectus,
4  Quem socio invenit cum gnato Nestoris una
5  Magnanimi Atridae celsa intra tecta cubantem
6  Vestibulo in primo. vinctum sopor altus

meas voces, dum plurima quaero
296  Hospite de caro; superis num vescitur auris,
297  An leto domitus crudelibus occubat umbris?
298  Quondam, fabor enim (tu corde audita repone
299  Dicta memor) patriae devectum ad limina sedis
300  Excepisse virum memini, quum finibus illis 300
301  Nondum alius nostris successerat advena tectis:
302  Sese Ithaca e patria multa cum laude ferebat
303  Laërtisque

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report