Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: sua Your search found 5170 occurrences
First 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1573-1595:1573. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page xviii | Paragraph | SubSect | Section] describens. Transtulit ex hoc autore Iosephus ea quae
sunt lib. 12. Antiquit. Iudaicarum, capite 2. ubi convivii mentione facta, tandem
lectorem ad hunc Aristeae librum remittit. Meminit quoque eius Epiphanius libro de
Mensuris et ponderibus, ex eo quoque non pauca ad sua transferens, ac ea Aristeae
narrationi adiiciens, in quae hominibus eruditis ac ingeniosis diligentius nonnunquam
inquirendum videtur. Nam cum sacri libri duplicis sunt generis
quod te prohibet facere hoc?
nam tibi omnia quae ad huius rei procurationem faciunt, sunt commissa. Numerus
librorum bibliothecae Philadelphicae Ad haec Demetrius respondit: Indigent
interpretatione leges illae. nam Iudaei in sua regione, perinde ut Aegyptii literarum
dispositione, ita illi characteribus propriis utuntur iuxta pronunciationem quam
propriam habent. Putatur a nonnullis illa esse Syriaca, quod non ita est: verum est eius
alia ratio et forma. Rex his acceptis,
in deprehensum ius et potestatem habebit
plenam, bona vero talium recipientur in fiscum regium.
Oblato hoc edicto, ut regi praelegeretur, cum id omnia complecteretur, hoc excepto, ET
SI QUI VEL ANTE ADERANT, VEL POSTEA SUNT ADDUCTI EX IUDAEA: hoc rex, ex sua munificentia
et magnanimitate adiecit: iussitque solutionem, ut quae multiplex et cumulata esset
futura, partiri et distribuere inter ministros mandatorum et regios nummularios. Atque
ita hoc negocium decretum, intra septem dies fuit confirmatum et absolutum,
permultos, affecisti.
Atque ideo statim pro te, sorore tua, liberis et amicis sacra exhibuimus, in quibus
simul universa multitudo vota fecit, ut tibi omnia et perpetuo, quemadmodum cupias,
succederent: et Deus, qui omnia administrat, gubernatione sua conservaret regnum tuum in
pace, una cum gloria: utque tibi salutariter, et ex animi sententia, descriptio legis
procederet. Atque in praesentia omnium, eligimus honestos et bonos viros ex singulis
tribubus sex seniores, quos etiam misimus ad te, una cum
eluceret. Post hunc erat virgularum series, super quam usque ad labia rhombi
ad similitudinem retis complicati. in medio horum scuta ex lapidibus diversi generis,
magnitudine non minore quatuor digitorum, ad summum illustrabant splendorem
pulchritudinis illa sua perpetua lapidum discrepantia. In coronae autem labiis erant
expressa lilia, et anthemides, atque botri in ambitu intertexti. Talem formam habebant
crateres aurei, qui capiebant plus quam duas urnas. Argentei autem erant, ad nitorem
mirifice conspicuum et
vel iam faciat, vel post sit facturus, ea sint illi aperta. Quibus
quidem ita accurate traditis, hoc demonstravit et effecit, ut si quis tantum cogitet de
aliquo improbo facinore peragendo, nedum si id peregisset, sciret Deum id non latere:
sicque in tota lege sua Dei maiestatem et potentiam illustravit. Hoc initio ita facto,
demonstravit deinde, omnes alios homines, praeter Iudaeos, stulte multos statuere Deos,
et colere eos quibus ipsi sint multo praestantiores. Nam illos simulachra ex lapidibus
et lignis confecta,
volatilia. quae
autem nobis sunt prohibitae volucres, illas invenies esse agrestes, carnivoras, in alias
violentas, et illas mansuetas ad suum nutrimentum diripientes: nec vero illas solum, sed
et agnos, et hoedos, ipsosque homines et mortuos et vivos, violenta sua rapacitate
petunt. Ideo eas insigni apposita nota, vocavit immundas: hinc docens, eos quibus tolerat
leges, debere etiam in animis suis iusticia uti, nec quenquam potentia et viribus suis
fretos subiugare, aut re ulla spoliare alios, sed totam vitam suam
etiam in Scriptura cohortatur ille qui dicit: Memoria recordator Domini, qui fecit in te
magna et mirabilia. Apparent enim illa magna et admiranda, cum recte considerantur: ut
primum ipsa corporis compages, nutrimenti dispensatio, et singulorum membrorum sua certa
figura: deinde, et multo magis, sensuum dispositio, et mentis vis atque agitatio
invisibilis: tum etiam eius velocitas ad quidvis agendum, et inventio artium in immensum
sese extendunt. idcirco iubet nos haec considerare, et meminisse, quod
ab illo dicta excitatus est magnus
applausus, cum clamore et exultatione, qui satis diu duravit. hinc conversi sunt
ad oblectandum se illis quae apparata erant. Tum ministri omnes, ex Dorothei praescripto
et ordinatione ministrantes, expediebant sua munia: inter quos etiam regii pueri erant,
quique apud regem in magno essent honore.
Ibi Rex post aliquantulum spacii, per occasionem captatam, sedentibus illis ordine
secundum aetatem, eum qui primum locum in sessione habebat interrogavit:
cunctatus, respondit: Si in tota tua gubernatione imitatus fueris
aequitatem et mansuetudinem Dei. nam dum ita indignos quidem prosequeris mansuetudine et
longanimitate, dignos vero (quemadmodum par est) tractabis honorificentius et mitius,
illos etiam de sua improbitate detrudes, et perduces ad poenitentiam eius.
Hoc collaudato, proximum interrogabat: 2 QUOMODO quodque instituat et
agat? Ille respondit: Ita ipsum singula recte acturum, si quod iustum est erga omnes
conservet, ex
ad vitam degendam
possit esse optimum? Ille ait: Hoc cognitum habere et statuere, Deum universorum
dominari: nosque etiam in illis quae nobis maxime sunt gloriosae actiones, non dirigere
consilia nostra, sed Deum omnia perficere et gubernare pro sua potentia.
Comprobata et huius sententia, interrogabat alium: 8 QUOMODO et ipse
posset omnia conservare et tueri integra et salva, et tandem eundem rerum suarum statum
posteris etiam tradere ad perpetuitatem quandam? Ille
respondit:
Quemadmodum tu mala quidem recusas habere, bonis vero omnibus abundare cupis, sapienter
egeris, si similiter affectum te erga subditos et delinquentes exhibueris, honestos vero
et probos viros humanius et animo aequiori monueris. Nam Deus etiam in sua
administratione omnes homines aequitate prosequitur.
Collaudato hoc, ad sequentem dixit: 14 QUA ratione posset esse humanus?
Ille respondit: Si consideraveris, quam longo tempore, et in quantis miseriis genus
ad alterum dixit: 16 IN QUO consisteret
pietas? Ille: In eo, inquit, ut persuasum habeas, Deum omnia in omnibus agere et scire,
neque ipsum latere quicquam quod homo vel bene vel male agat. proinde si, quemadmodum
Deus totum mundum sua benignitate fovet, et tu similiter feceris, nunquam impinges et
delinques.
Hoc etiam cum acclamatione approbato dixit ad sequentem: 17 QUIS
esset finis, et quod officium regnandi? Ille dixit: Recte seipsum
45 QUOMODO possit esse liber et
vacuus ab ira? Ad hoc dixit ille: Si primum consideraveris, quod cum omnium potestatem
habeas, si adiunxeris iram, mortem sis allaturus multis: id quod est inutile et triste,
si quis ex eo quod omnia in sua potestate habeat, multos vita privat: deinde si hoc
etiam perpenderis, cum omnes habeas subiectos, et nullum adversantem, non esse cur tibi
sit irascendum. Postremo, si et hoc expenderis, Deum totum mundum gubernare cum
mansuetudine, sine indignatione omni:
posset nancisci hospitales et faciles ad se excipiendum? Dixit ille: Si
te erga omnes ęqualem exhibueris, aut etiam inferiorem magis quam superiorem erga illos
apud quos peregrineris. Nam primum Deus ipse in universum, quod se humiliat, acceptat ex
sua natura. Deinde etiam homines ipsi demissos humanitate prosequuntur.
Suffragatus huic, alium interrogabat: 49 QUOMODO extruere posset, quae
sint futura diuturna? Ad hoc dixit ille: Si magna et honorifica perfeceris opera, ut
sed ita ut ostendas, adversarium ex argumentis et orationis
suae serie habere noxia proposita. ita enim conciliabis tibi auditorem ad sententiam
tuam acceptandam: non contra disceptando rationibus, sed adiutus ipsius adversarii
comprobatione. Verum Deus est, qui sua virtute gubernat persuasionem, ad eventum
exoptatum.
Praeclare hunc fassus dixisse, alium interrogabat: 55 QUOMODO, cum in
regno sit varia hominum multitudo, Regi cum illis convenire possit? Ille inquit: Duce
cessas omnes tuos refocillare, et
erigere tua munificentia, ad meliorem rerum suarum statum. Edita significatione
approbationis suae per applausum, ipsos omnes amice commendavit, et singulis paulo plus
propinavit, et eo plus oblectationis et gaudii haberet ista sua conversatio cum
ipsis.
Septimi diei convivium Septimo die, instructo convivio cum maiori
apparatu, eo quod plures, et ii satis multi, advenerant legati ex civitatibus, cum
tempus adesset, Rex primum ex reliquis ad
63 QUARE
plerique homines virtutem non amplexarentur? Ille dixit: Quia natura omnes homines sunt
incontinentes, et proclives ad voluptates: unde solet existere iniusticiae et avariciae
immensitas. At virtus functione et vi sua inhibet praecipites ad incontinentiam
voluptatis, et iubet potius colere continentiam et iusticiam: sed haec etiam omnia Deus
administrat pro sua voluntate.
Confessus hunc bene respondisse, proximum interrogabat: 64 QUIBUS
et proclives ad voluptates: unde solet existere iniusticiae et avariciae
immensitas. At virtus functione et vi sua inhibet praecipites ad incontinentiam
voluptatis, et iubet potius colere continentiam et iusticiam: sed haec etiam omnia Deus
administrat pro sua voluntate.
Confessus hunc bene respondisse, proximum interrogabat: 64 QUIBUS Reges
potissimum insistere deberent? Ille inquit: Legibus, ut suo iuste agendi studio
demereantur omnium famam et approbationem: quemadmodum tu Rex,
et natura proba, et humanitatis cultu exornata,
idonea est ad imperandum: quemadmodum tu Rex magnus es, qui non tam dignitate imperii
et opibus praestas aliis, quam aequitate et humanitate omnes alios homines superas,
Deo tibi ista in longius tempus sua benignitate suggerente.
Hoc etiam collaudato, postremum interrogabat: 72 QUID esset in Regia
gubernatione maximum? Ad quod ille dixit: Ut subditi habeant perpetuam pacem, et
celeriter consequantur in iudiciis ius suum. quę
pręlegit,
pręsentibus etiam ipsis interpretibus: qui etiam ut authores magnorum bonorum, magna
laude et approbatione sunt accepti ab ipsa Iudaeorum multitudine.
Interpretationis comprobatio Similiter et Demetrium prosequuti sunt sua
laude, rogaruntque ut istam legem suis etiam principibus dare vellet. Ut autem perlecta
sunt ista volumina legis, adstantes et sacerdotes et interpretes seniores,
gubernatoresque civitatis, et ipsi principes multitudinis, ita dixerunt: Quoniam recte,
34. eius custodes. ibid.
somniorum ratio 65. 66
in Somno fere ea observari, quae vigilans quis egit 66
in Somno quomodo quietus esse possis 65
Somoelus 18
sors cuique sua diligenter perpendenda 65
Sosibius Tarentinus 5
status vitae et morum medius, optimus 40
statum suum quomodo conservare quis integrum possit, et posteris etiam tradere 60
sua cuique conservanda, aliena
sors cuique sua diligenter perpendenda 65
Sosibius Tarentinus 5
status vitae et morum medius, optimus 40
statum suum quomodo conservare quis integrum possit, et posteris etiam tradere 60
sua cuique conservanda, aliena non concupiscenda 68
superbiae comes contemptus 83
in Superbiam ne incidas, quomodo cavendum 81
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.