Your search found 5170 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4811-4991:

18. De sepulcro Christi Domini
1.18.1  Hoc jacuit victor post praelia dura sepulcro
1.18.2   Ingens aetherei Filius ille Patris.
1.18.3  Sponte sua jacuit; vitae dein rursus in auras
1.18.4   Morte celer sese rettulit edomita. 19. De eodem
1.19.1  Heic dura stratus, nec

19. De eodem
1.19.1  Heic dura stratus, nec victus morte jacebat
1.19.2   Ingens aeterni Filius ille Patris.
1.19.3  Nunc sua regna colit victor. Mansere trophaei
1.19.4   Busta loco mortis conscia perdomitae. 20. De Sanctissimo Eucharistiae Sacramento

1.73.1  Primum aliquid moveat nisi res, immota manebit
1.73.2   Summa haec haud ullo concita principio.
1.73.3  Unum id si dederis, dabis omnia, Pontice; menti
1.73.4   Sponte sua occurret conditor ille Deus;
1.73.5  Ille prior cunctis, rerum fons, unde habet ortum
1.73.6   Quidquid vi propria non pote confieri.
1.73.7  Haec clamo frustra; vix te ipsum

Queis sine jucundum nil pote confieri,
2.22.3  Has vobis Corydon verno de flore corollas,
2.22.4   Inque suis ponit dulcia mella favis.
2.22.5  Vos facite, ut vestro madeant sua verba lepore,
2.22.6   Cantet ubi sumptis carmen arundinibus;
2.22.7  Nullaque non verno ridens mage flore, nec ulla
2.22.8   Sit vox Mopsopiis sit mage grata favis.

3.40.4  Spe calet, alterno saepe metu quatitur,
3.40.5  Parvus et immensum peragrat terras, mare, coelum,
3.40.6  Cuncta suo late pervolat ingenio;
3.40.7  Semotum et longe sua per vestigia verum
3.40.8   Invenit et caecis protrahit e latebris.
3.40.9  Materiem haec brutam qui rentur posse, pol aequant
3.40.10  Brutam vecordi pectore materiem.

3.44.6   Convaluit longo tempore, verba senum. 45. Ad Glauciam, frustra olim monitum.
3.45.1  Scita senum rident juvenes, laudant sua scita,
3.45.2   Dein magno docti flent sua scita malo.
3.45.3  Remque suam, atque suae plorant dispendia famae,
3.45.4   Ipsi et se se horrent ac sua flagitia.

45. Ad Glauciam, frustra olim monitum.
3.45.1  Scita senum rident juvenes, laudant sua scita,
3.45.2   Dein magno docti flent sua scita malo.
3.45.3  Remque suam, atque suae plorant dispendia famae,
3.45.4   Ipsi et se se horrent ac sua flagitia.
3.45.5  Haec tibi praedixi quondam, monuique futura;

senum rident juvenes, laudant sua scita,
3.45.2   Dein magno docti flent sua scita malo.
3.45.3  Remque suam, atque suae plorant dispendia famae,
3.45.4   Ipsi et se se horrent ac sua flagitia.
3.45.5  Haec tibi praedixi quondam, monuique futura;
3.45.6   Risisti monitus, Glaucia stulte, meos.
3.45.7  Nunc misero haud risum, sed moestas, queis mage

fer, Quinte, ultro; quicumque rogari
3.59.2  Vult, is vult meriti perdere dimidium. 60. Aliud.
3.60.1  Quo servas nummos? Dixit sua damna sodalis;
3.60.2   Audisti, nec fers, quod potes, auxilium?
3.60.3  Scilicet expectas, dum poscat? Comparet, eheu,
3.60.4   Vis, magno, gratis quod dare debueras.

Mancipium infelix fortunae, quae trahit usque,
3.80.4   Vertit et arbitrio te levis usque suo.
3.80.5  Stare loco decet, Aule, virum; quascumque subit res,
3.80.6   Mente sua nullas velle subire vices. 81. De vita humana.
3.81.1  Si sapias, pulchris defixo pectora curis,
3.81.2   Ventus uti lapsu

facis, indomito perges tabescere morbo,
3.106.10   Nil succi, herbarum nil erit omne genus,
3.106.11  Frustra erit, ipse alto veniat si missus Olympo,
3.106.12   Detque sua Poeon pharmaca trita manu.
3.106.13  Nemo potest alius; tibi tu potes, une, saluti
3.106.14   Esse, volens animo ponere jura tuo.

3.111.4   Commutat cives nec levis hospitibus.
3.111.5  Judicio expensos ratio quoscumque probavit,
3.111.6   Vera etenim hos semper vera probat ratio;
3.111.7  Qui placuere, sua digni virtute placere,
3.111.8   Hi (virtus aevo non perit) usque placent. 112. De Polla visa in scena, atque extra scenam.

quod Phyllis anus se gaudet amari,
3.142.2   Et sibi conciliat, qua potis, arte animos.
3.142.3  Quid? Quae consenuit, tumulo se condat, oportet,
3.142.4   Sponte sua et vitam ponat et ante diem?
3.142.5  Quid? Vesanus amor postquam deferbuit, ullus
3.142.6  Non restat dulci sensus amicitiae?
3.142.7  Crede, istam praeter, quae te capit, una

3.143.7  Quae tibi (ne propera fluxa haec praecerpere) large
3.143.8   Solventur laetis maxima in Elysiis. 144. Ad Gallam nulla sua culpa male audientem.
3.144.1  Esse bonam frustra dicis te, Galla, popellus
3.144.2   Quod te nimirum dictitat esse malam.
3.144.3  Quid? Famam praeter ventosam et nomen inane,

3.155.5  Ludum prima aetas, media et postrema severum,
3.155.6   Vitam ni libeat perdere, poscit opus. 156. Ad Eunum aliena curantem, sua negligentem.
3.156.1  Nullum non curas, nulli non consulis, Eune,
3.156.2  Rem bonus interea negligis ipse tuam.
3.156.3  Laudarem; vetus at dictum est: frustra sapit, ipsi

dum venti convolvunt turbine fluctus,
3.172.2   Cymba nequit tumidum findere tuta salum,
3.172.3  Anxius horrescit stridentes navita ventos,
3.172.4   Vertere et ipse sua non valet arte ratem,
3.172.5  Et prora horrisonis huc illuc acta procellis,
3.172.6   Inscia quo tendat, marmora coeca secat,
3.172.7  Sic ego diversis incerto pectore

Quantumvis parvo tangor ab officio.
3.177.3  Nec quid contulerit, nec quanta juverit in re,
3.177.4   Quaero, sed fuerit quam memor ille mei.
3.177.5  Hoc satis est: alius penset sua commoda, longae
3.177.6   Fructus amicitiae sit mihi solus amor,
3.177.7  Cujus, ne possit spes me irrita fallere, certum
3.177.8   Saepe habeo tenui pignus in indicio.

astu,
3.206.8   Vix potuit salvis puppibus effugere. 207. [206.] In eos, qui suorum tantum commodorum studio ducuntur.
3.207.1  Si sua quisque sibi curat modo commoda, si nil
3.207.2   Largitur, praesens ni referat pretium,
3.207.3  Si tantum proprio semper ductatur amore,
3.207.4   Scin', quid jam fiat vita?

Cara est una, unam, Cinname, dicis amo.
3.227.3  Iste amor est? Isto saevus venator amore
3.227.4   Quam sequitur dici possit amare feram;
3.227.5  Quam sibi vult ipsi, cujus sua commoda quaerit
3.227.6   Extrema infestus, Cinname, pernicie. 228. [227.] Unde in amicitia voluptas.
3.228.1  Fructus amicitiae

3.235.1  Ignosco juveni; miror frigente senecta
3.235.2   Quisquam si quidquam flagitii faciat.
3.235.3  Alter enim prope vi trahitur; contra ruit alter
3.235.4   Sponte sua foedum perditus in facinus. 236. [235.] Lascivus amor cur non vocandus amor.
3.236.1  Velle bonum lascivus amor si nescit, amori

3.249.2   Immotus firmo stat tamen ille gradu.
3.249.3  Fors varie circum ludit: dat, detrahit, extra
3.249.4   Quae sunt; prorsum intus, quod fuit, ipse manet;
3.249.5  Seque sua involvens penitus virtute, ruat si
3.249.6   Orbis, in extremo non pavet exitio. 250. [249.] Amator sapiens.
3.250.1  Cura mihi

3.315.6   Hinc mira interdum praedita stultitia. 316. Ille dives, qui non cupit plura iis, quae habet. Vere divitem esse qui sua sorte contentus est. Krša
3.316.1  Quis dives? Facilis rerum cui supperit usus,
3.316.2   Qui, quod habet, fruitur, nec sibi plura cupit.

animos, froenisque iram compesce: nocere
3.326.2   Vult aliis crebro sed nocet ira sibi. 327. Beatum esse, qui sua sorte contentus vivat.
3.327.1  Quinte, doles, tibi quod contingit parva supellex,
3.327.2   Macraque jejuni jugera pauca soli,
3.327.3  Et, quae vix possint ventos arcere nivales,

mihi, satis est dives, satis ille beatus,
3.327.8   Cui satis est parvo sub Lare quidquid habet.
3.327.9  Cerne, bonus vivat quam laeta mente Nearchus,
3.327.10  Ad sua dum niveas pascua ducit oves ENCOMIASTICA 1. De laudibus Ragusae patriae suae.
4.1.1  Sergi

4.6.8   Eloquii? Nemo; non ego, non alius.
4.6.9  Ipse Ipse] Krša : Saepe Radelja queat digne, credo, sua vertere solus,
4.6.10   Tusca cui quantum, ludere carminibus
4.6.11  Coepit ubi Tuscis, tantum, sermone Quiritum
4.6.12   Quum prisco ludit, Musa Latina favet.

pectore pastor
4.52.6  Pro caro superas quanta pericla grege. 53. [51.] Ad Pium VI., Vindobonam proficiscentem.
4.53.1  Urbs effusa sua tecum est de Sede, Quiritum
4.53.2   Tecum una cunctis impetus ire fuit.
4.53.3  Nemo, ubi te celeres rapuerunt, Sexte, jugales,
4.53.4   Non udis rediit sub tua tecta

Vide aliud sub n.o 64. Radelja De Pio VI. Pontifice Maximo Obeliscus Quirinalis.
4.64.1  Parvus ego statuor celso heic in colle Quirini,
4.64.2  Atque sua Sextus me quoque servat ope.
4.64.3  Sarciri et fractum jussit, pulchreque poliri,
4.64.4   aeris et ornari lumine fulgiduli.
4.64.5  Principis haec magni laus est non ultima,

sonat late plausu. Salve, inclyte, clamant,
4.65.8   Salve opifex magno digne reperte Pio,
4.65.9  Digne operum ad partes magnorum saepe vocari,
4.65.10   Augustus Caesar queis sua posthabeat. 66. [64.] Ad Pium VI. Pontificem Maximum, ad agrum Pomptinum invisendum se ferentem.
4.66.1  Magnanimus fert se Pomptinum Sextus in agrum,

4.78.4  Aeolii circum turbinis ira fremit,
4.78.5  Jam cadit impulsu valido prostrata cuppressus,
4.78.6   Eruta jam quercus, pinus et alta jacet.
4.78.7  Illa sua stat mole, usquam nec flectitur, ictusque
4.78.8   Incursusque omnes ardua perpetitur.
4.78.9  Macte animis, macte o praestanti robore mentis,
4.78.10   Magne vir, invictum te

Magnorum proles incluta Borbonidum,
4.85.9  Illa, colit quam Parma, ingens quam mox colet Ister
4.85.10   Florentem eximie laudibus eximiis,
4.85.11  Maenalio scribi gaudet sua nomina trunco,
4.85.12   Diva nec agrestis pars negat esse chori. 86. [84.] De Florentia et Dante. De Florentia et

nel mese di Novembre 1780, e fu onorevolemente sepolto nella Chiesa de' Lucchesi, dove gli fu eretto un monumento con una onorevole ed elegante iscrizione di Monsig. Stay, segret. de' brevi a principi ed amicissimo di lui. – E le opere sue alla sua vita furono stampate in Lucca, sua patria, coi tipi di Giuseppe Rocchi nell' anno 1784 in 8.vo, congiuntevi le opere di Castraccio Bonamici, fratello di Filippo, ed uomo nello bello scrivere eccellentissimo. Krša

onorevolemente sepolto nella Chiesa de' Lucchesi, dove gli fu eretto un monumento con una onorevole ed elegante iscrizione di Monsig. Stay, segret. de' brevi a principi ed amicissimo di lui. – E le opere sue alla sua vita furono stampate in Lucca, sua patria, coi tipi di Giuseppe Rocchi nell' anno 1784 in 8.vo, congiuntevi le opere di Castraccio Bonamici, fratello di Filippo, ed uomo nello bello scrivere eccellentissimo. Krša

Minzonum.
4.125.1  Romulea orator loquitur dum multus in urbe,
4.125.2  Templaque facundis vocibus alta sonant,
4.125.3  Et placuisse bonis laus est tua sua] Kr š a :tua Radelja magna; sed hercle
4.125.4   Major, Minzoni, est displicuisse

140. [138.] Ad Raymundum Cunichium Petri Rossii responsum.
4.140.1  Nulla solet vox grata magis, nullumque acroama,
4.140.2   Quam sua laus nostris auribus accidere,
4.140.3  Quod si a laudata veniant praeconia lingua,
4.140.4   Tum vero optatum nil magis esse potest.
4.140.5   Munere, mi

4.147.5  Nil mortale etenim cecinisti, dia Amarylli,
4.147.6   Sed canit in Pindo qualia Calliope. 148. [146.] Ad Cocciam, de sua canendi scientia. Ad Mariam Rosam Cocciam de sua modos faciendi scientia Krša
4.148.1  Coccia, solerti laudamus mente puellas,

4.147.6   Sed canit in Pindo qualia Calliope. 148. [146.] Ad Cocciam, de sua canendi scientia. Ad Mariam Rosam Cocciam de sua modos faciendi scientia Krša
4.148.1  Coccia, solerti laudamus mente puellas,
4.148.2   Multiplices potuit discere si qua modos.

Henricam audivi pangentem ut carmina mirans,
4.175.2   Atque manus tollens, talia dicta dedi:
4.175.3  Ars nihil est; natura potens facit omnia. Testor
4.175.4   Sponte sua tibi quae carmina prima fluunt. 176. [174.] [  Sep. et Lug. 19] De Rufina Batonia.
4.176.1  Scribere longa piget. Batoni nata, sodales,

est non laetus honore;
4.197.2   Parvus honor hinc fit maximus iste tibi. 198. [196.] Ad poetas de Petro Metastasio.
4.198.1  Luce sua heroas perfudit; clarior ipse
4.198.2   Luce sui Petrus fulgurat ingenii.
4.198.3  Vatum turba, sile: toto ut laudetur in aevo,
4.198.4  Ille nihil vestris indiget ingeniis.

prope cum vidi studio quam pinxerat olim
4.227.6   Ipse suam ingenti, mirum opus, effigiem,
4.227.7  Huic atrox certe, dixi, Libitina pepercit,
4.227.8   Menxius heic sua post funera vivit adhuc. 228. [226.] Ad Raphaelem Mengsium. De tabula Persei.
4.228.1  Tam levis est, Romae ostendis quem, Persea, Menxi,

froena pati si quis negat, ille Gigantum
4.255.6   More gerit soli bella cruenta sibi,
4.255.7  Ille deo pugnat, coelesti fulmen ab arce
4.255.8   Ille suo arcessit sponte sua capiti.
4.255.9  Tu mea dicta memor serva, sanctaeque, tonantem
4.255.10  Dum metues, urbis laedere jura time. 256.

4.258.3  Hoc alios vincis vates; rerum optima quaeque
4.258.4   Prima tibi occurrunt omnia mirifice.
4.258.5  Non opus est ullo delectu; nil nisi pulchrum
4.258.6  Isto sponte sua prodit ab ingenio. 259. [257.] Ad convivatorem bona carmina recitantem.
4.259.1  Cui coenam praebes, recitas tua carmina, corpus

Ad Graeciam, de Gallico ratis aeriae invento.
4.264.1  Daedaleos jactas quid nisus, Graecia? Fluctus
4.264.2   Gallia sola potest nare per aerios;
4.264.3  Laude sua quae te tam vincit Gallia, mendax
4.264.4   Fabula quam vera vincitur historia. 265. [263.] Ad Quintum docilem monenti.

hanc auro licet impleat usque crumenam,
4.270.2   Omni erit haec auro cara crumena magis,
4.270.3  Quarta mihi Charitum multa quam sedula cura
4.270.4   Clementina sua texuit ipsa manu,
4.270.5  Cecropiae illa deae ante omnes dilecta puellas,
4.270.6   Ingenio illa deae par prope Cercopiae.

4.296.3  Quanta viri se vis cano sub vertice prodit!
4.296.4  Quam mira in valido corpore forma seni! 297. [295.] Poeta de sua imagine a Leucone picta.
4.297.1  Nunquam forma mihi placuit mea: nunc placet, hercle,
4.297.2  Illa tua, Leucon, tam bene picta manu;
4.297.3  Qualiscumque, satis pulchra est in imagine

domo est, magna tu, Gellia; nec tu
4.314.2  Id circo Tullam, Gellia, sperne tamen.
4.314.3  Estis clarae ambae; sed tu, ceu luna, tuorum
4.314.4   Luce nites, ceu sol fulgurat illa sua. 315. [313.] Laudat Phyllidis pulchritudinem.
4.315.1  Vidit Amor Phyllin, forma et deceptus eadem,
4.315.2   Cernere se Paphyae

dives frugi es, quod ponere gaudes,
4.360.2   Quem res non ponit, tu tibi, Cinna, modum.
4.360.3  Pulchrum est, fortunae virtus quum praevalet, inter
4.360.4   Divae blanditias et sua jura tenet. 361. [358.] De Theonis laudibus.
4.361.1  Ignarum dicis morum, vitaeque Theona,
4.361.2   Quod nec amat coetus

366. [363.] Ad Angliam, Garrichium extinctum flentem.
4.366.1  Garrichium fato raptum fles, Anglia, quaerens
4.366.2  Frustra alium, arte sua callidus omnigenum
4.366.3  Actor mutatis vincat qui Protea formis,
4.366.4   Se se mille unus vertat et in facies,
4.366.5  Idem vir, mulier, caupo, rex, davus et heros,

4.381.3  Sic fit, quae vulgo formae laudantur ab omni,
4.381.4   Uni ut saepe mihi, Gellia, displiceant.
4.381.5  Ore places toto sic tu, cui candida virtus
4.381.6   Ipsa sua, vultum fingere visa manu est. 382. [379.] Ad Gelliam de Quinto.
4.382.1  Quintus amat senior vetulam te, Gellia; quid ni?

audivi pangentem ut carmina, mirans,
4.403.2   Atque manus tollens, talia dicta dedi:
4.403.3  "Ars nihil est: natura potens facit omnia: testor
4.403.4   Sponte sua tibi quae carmina prima fluunt." 404. [401.] Clarissimo viro Philippo Honorato. Maria Pizzellia de Burrone.
4.404.1  Macte, Honorate, tua virtute et fortibus

4.412.7  Quod laudata aliis ipsam te despicis una,
4.412.8   Quantaque sis, nondum scilicet una vides. 413. [410.] Ad Lebruniam, de sua imagine in tabula picta.
4.413.1  Qualis eras olim quinto, Lebrunia, lustro,
4.413.2   Pulchra tua heic mire pingeris ipsa manu.
4.413.3  Reddidit ars, quod tempus edax tibi dempserat: haec

48. Ad Pollam, quaerentem, cur suo viro placeat extera tellus.
5.48.1  Polla, viro quaeris placeat curnam extera tellus.
5.48.2   Quaere domus potius cur sua displiceat. 49. In aegre ferentem nocentis supplicium.
5.49.1  Comprendique doles Burrum, plectique nocentem.
5.49.2   An tibi

5.53.1  Saepe uno in verbo peccas duo, vel tria, Rulle.
5.53.2   Nec verbis, jussus parcere, parcis adhuc! 54. In ardelionem caetera omnia, praeter sua gerentem.
5.54.1  Ardelio, curas omnes atque omnia: solum
5.54.2   Resque tuas et te negligis, ardelio. 55. In quo constans

5.90.3  Quisquid adest, ridetque ambos et frigidus iste
5.90.4   Extemplo discit quam sit ineptus amor. 91. In malum poetam sua carmina jactitantem.
5.91.1  Scripta mihi semper jactas tua, Cinname; jacta
5.91.2   Laudandum quod sit, si quid habes, melius.
5.91.3  Scripta quidem sperno, sint quamvis multa;

108. Ad Pollam de Cinnae loquacitate.
5.108.1  Quam mihi Cinna placet, vellem tibi, Polla, placeret.
5.108.2   Insulsum totis aedibus ejiceres,
5.108.3  Insulsum, narrat sua qui tibi facta, molestus
5.108.4   Longas de nihilo texit et historias.
5.108.5  Garrulus et semper, vitaque locutus in omni,
5.108.6   Auditu dignum dicere nil potuit;

Longas de nihilo texit et historias.
5.108.5  Garrulus et semper, vitaque locutus in omni,
5.108.6   Auditu dignum dicere nil potuit;
5.108.7  Nec poterit: semper narrabit sed sua facta,
5.108.8   Longas de nihilo texet et historias. 109. In Tullum maledicum.
5.109.1  Dente malo absentes gaudes quod rodere,

Ad Aulum. De ejus garrulitate.
5.128.1  Si quam multa loqui, tam multa audire soleres,
5.128.2   Nulli non hominum carior, Aule, fores.
5.128.3  A te nunc omnes laedi sua jura queruntur,
5.128.4   Sermonis quod pars non satis una tibi;
5.128.5  Nec duo, nec plures, totum at tibi sumis, amice,
5.128.6   Sermonem immodico garrulus eloquio.

5.139.1  Divitias jactas; vitae istaec dira venena,
5.139.2   Usus contigerit ni bonus, esse reor.
5.139.3  Et malus est usus certe jactantis inepte
5.139.4   Verbis mi sua tot commoda stultiloquis.
5.139.5  Irus malim equidem fieri, quam turpiter isto
5.139.6   Propter divitias, Cinna, tumere modo.

partem sumere quisque sibi.
5.169.3  Non licet id per te; sermonem conficis omnem,
5.169.4   Nullam alii linquis, Postume, particulam.
5.169.5  Hinc odio es coetu in quovis: laedi sua jura
5.169.6   A te, qui tacitus cogitur esse, dolet.
5.169.7  Nec dolet immerito, convivam nactus uniquum,
5.169.8   Communem solus qui vorat usque dapem.

199. Ad quemdam de Hermogenis medicina stulta et improba.
5.199.1  Corpus uti serves, animam te perdere jussit
5.199.2   Arte sua fretus scilicet Hermogenes.
5.199.3  Istam dî perdant artem, depellere damno
5.199.4   Majori damnum quae minus edocuit.
5.199.5  Istam di perdant medicum, servare laborat

astriferum] Krša : astronomum Radelja .
5.214.3  Huic puerum tradis? Quid, Vare, ut discat, an hospes
5.214.4   Turpiter ipse sua degat ut in patria?
5.214.5  Atque domum atque suos oblitus, seque, peritus
5.214.6   Orbis amet dici mensor ut astriferi?
5.214.7  Et sciat immani quae sunt distantia

5.231.2   Dum legit, Hyblaeo dulcia melle magis,
5.231.3  Lucius, heu, venit subito, nugasque, loquaxque
5.231.4   Ambos garritu perdidit illepido,
5.231.5  Ipse suas laudes, sua factaque, dictaque narrans,
5.231.6   Insulsum ostentans multus et eloquium.
5.231.7  Et potui hunc geminas tam lentus ferre per horas!
5.231.8   Et potui bili ponere jura

5.264.5  Unus ceu noris, populo quae Sanctius omni 5
5.264.6   Noscenda in claris proposuit tabulis.
5.264.7  Non placet interpres. Raphael divinus abunde
5.264.8   Usque sua, quod vult, indicat usque manu. 265. Ad Tuccam poesi ineptum.
5.265.1  Scribere conaris carmen; nec fundere carmen,
5.265.2  

faciunt juvenes.
5.314.3  Pulchra fuit nunquam, juvenis jam desiit esse;
5.314.4   Quid tum? Pulchra sibi est, Tulla sibi est juvenis.
5.314.5  Et jubet, at risu excipitur, quoties sua venti,
5.314.6   Aeriae et nubes irrita jussa ferunt;
5.314.7  Mire animo quoties fidit, regnumque, potita
5.314.8   Quo numquam est, stulte fingit inepta sibi.

quisquam vir se tibi, qui modo se se
5.335.6   Cogitat, inque animo noverit esse virum?
5.335.7  Nonne pati quidvis praestat, quam cedere inerti
5.335.8   Sponte sua et flexo procubuisse genu?
5.335.9  Bella para; malo vinci, veniaque carere,
5.335.10   Ultro quam tali me tibi subjicere.

336. De Gellia, querenti sibi virum zelotypum contigisse.
5.336.1  Zelotypum esse virum queritur sibi Gellia; caram
5.336.2   Gellia nimirum se dolet esse viro.
5.336.3  Uxor cara sua est cui namque hoc tempore, spretam
5.336.4   Quisquis non animo deferit immemori,
5.336.5  Neglectam et patitur cui vult se tradere amanti,
5.336.6   Is solet hoc dici tempore

narras tot numerum et pretia?
5.359.5  Gloriolam haud possim patroni ferre: clientis
5.359.6   Parvi gloriolam ferre queam immodicam?
5.359.7  Quam levis est, risu quam dignus, non sua cui sors
5.359.8   Inflat turgidulum pectus, at alterius? 360. Ad Quintum. De patrono.
5.360.1  Patronum es nactus quod magnum,

multa virorum,
5.380.6   Thure dato, vivas tot colitis Veneres. 381. Ad Tullam Tullam] Gallam sua culpa male audientem.
5.381.1  Tulla, malam populus vulgo te dicit: id audis,
5.381.2   Sed tibi te dicis credere, non populo.
5.381.3  Atqui, si nescis, populus tibi credidit ipsi,

5.452.2   Audivi longo tempore, mirificas.
5.452.3  Audivi ac didici, nimio cui pectus amore
5.452.4   Flammatum est, veri cernere posse nihil.
5.452.5  Ac, sibi, quae fingit, sua somnia dicere tantum,
5.452.6   Quae vigiles risu scilicet excipimus,
5.452.7  Qui vero abludens quoties nugatur, amantem
5.452.8   Mendacem haud suemus dicere, sed fatuum.

5.458.2   Fallitur; haud quidquam est nam mage dissimile.
5.458.3  Ipsa lucidior splendet prope luce Catullus,
5.458.4   Obscuris at tu obscurior es tenebris.
5.458.5  Ille sua ingenuo contingit scripta lepore,
5.458.6   Tu rude nescio quid scribis et illepidum.
5.458.7  Illum docti omnes mirantur, te probat unus,
5.458.8   Quem, sua quum recitat

5.458.5  Ille sua ingenuo contingit scripta lepore,
5.458.6   Tu rude nescio quid scribis et illepidum.
5.458.7  Illum docti omnes mirantur, te probat unus,
5.458.8   Quem, sua quum recitat carmina, nemo probat. 459. In Battum res mathematicorum proprias versibus pertractantem.
5.459.1  Grata mathematicis non sunt, non grata poetis

476. [475.] In Nearchum sibi uni commodum.
5.476.1  Nil obstare tibi pateris; nec scire videris,
5.476.2   Esse aliis etiam jura, Nearche, sua,
5.476.3  Nec fas esse tibi quasvis imponere leges,
5.476.4   Atque tuum quemvis flectere ad arbitrium.
5.476.5  aere para, servosque tuos rege: libera turba

Moribus hoc duro in tempore prospiciat,
5.487.3  Communi magis an prosit, noceatne saluti,
5.487.4   Audiri si vis, parce, Caline, loqui.
5.487.5  Publica negligitur, cordi res est sua cuique,
5.487.6   Nec quaerit, quo sit fasque, piumque loco,
5.487.7  Sed quam cara domi, vilisque annona, parari
5.487.8   Quo possint pretio pabula, vel segetes.

5.491.5  Qui tua desuevit jamdudum facta timere,
5.491.6   Foemineus metuit cur tua dicta pudor? 492. [491.] In Cinnamum sybillarum, furentium more sua carmina recitantem.
5.492.1  Te vidi in medio coetu jacuisse supinum,
5.492.2   Distorquere oculos, triste supercilio
5.492.3  Nescio quid torvo minitari, adducere frontem,

525. [524.] Quem putat medicorum esse optimum.
5.525.1  Quinte, rogas, quem nam primum reor esse medentum?
5.525.2   aegris, Quinte, sua qui minus arte nocet. 526. [525.] De Gracchi instabili ingenio.
5.526.1  Omnem, pluma velut, Gracchus mutatur ad auram;

543. [542.] In Philippum de se perpetuo loquente.
5.543.1  Nusquam non de se gaudet garrire Philippus,
5.543.2   Hinc laudesque suas et sua probra refert,
5.543.3  Rideri et se se patitur, fatuumque putari,
5.543.4   Dum ne sit quo non tempore dicat: EGO.

5.589.3  Nos prima in rerum facie consistimus; unus
5.589.4   Ima subis rerum viscera tu penitus.
5.589.5  Inque ipsas acri sublapsus mente medullas
5.589.6   In sua dissolvis omnia principia,
5.589.7  Atque istud mirum ingenii scrutantis acumen
5.589.8   Ullam non pateris particulam effugere.
5.589.9  His tibi tu gaude sapientum octavus;

5.617.1  Quidnam solus agam, quaeris, Corvine? Profudi
5.617.2   Quod, te dum foveo, temporis id reparo. 618. [617.] In Eunum, aliena, non sua, curantem.
5.618.1  Tamne domi nihil est, quod cures, Eune, mearum
5.618.2   Inspector rerum sis mihi ut assiduus?
5.618.3  Omnia sic primus mea factaque dictaque noris,

qui saltat amores,
5.638.2   Quaesitum et solis Endimiona jugis,
5.638.3  Nempe chori bonus est, morum at malus ille magister,
5.638.4   Quamque placet multis, tam nocet arte sua.
5.638.5  Nil opus in vitium spectaclo impellere vulgus;
5.638.6   Sponte sua in culpam perditus ipse ruit. 639.

chori bonus est, morum at malus ille magister,
5.638.4   Quamque placet multis, tam nocet arte sua.
5.638.5  Nil opus in vitium spectaclo impellere vulgus;
5.638.6   Sponte sua in culpam perditus ipse ruit. 639. [638.] In Quintum scurrae more scribentem.
5.639.1  Ridiculum fateor, quod scribis, Quinte; facetum

Illa tuo certe non manet in capite.
5.661.3  Nil audis rerum quas dicimus, omnia contra
5.661.4   Respondes, sensu dicta carent. Revoca,
5.661.5  Clamo iterum, revoca sua rursum ad munia mentem,
5.661.6   Unde abiit, vacuum coge redire caput.
5.661.7  Vana loquor. Possit quae pars audire monentem,
5.661.8   Errat nubiferis hinc procul in

5.666.5  Cur aliena etenim etenim] Krša: etiam Radelja U autografu AMB 1002: etenim cupiat se involvere luce, 5
5.666.6   Ni videat se se luce carere sua? 667. [666.] In Atin procerum amicitias quaerentem.
5.667.1  Nempe suam supra sortem se tollere dum vult,
5.667.2   Parvus Atis

5.678.2   Quod tulerit, parta ceu sibi laude, tumet,
5.678.3  Ignosco; multo facio sed pluris, honorem
5.678.4   Qui sibi non quaerit navus et experiens,
5.678.5  Seque sua involvens virtute, haud curat haberi
5.678.6   Insignis pulchras scilicet ob phaleras. 679. [678.] Ad Quintum, spernentem veteres et quaerentem novos

(pon. inter varia) Ad Aulum Lagoidis forma perculsum. Krša
5.693.1  Aule, tibi ante oculos praevecta est pulchra Lagois,
5.693.2   Teque sua facie coepit et attonuit
5.693.3  Usque adeo, ut, cultum propior cum videris omnem,
5.693.4   Nil possis visum dicere, ni faciem.

721. [718.] Ad Orphytum in amanda Lycoride errore deceptum.
5.721.1  Ipse sibi finxit, quam deperit Orphytus, Aeglem,
5.721.2   Nec rem, crede mihi, sed sua visa cupit.
5.721.3  Dii faciant, sibi nupta domum cum venerit illa,
5.721.4   Errorem agnoscens ne subito evigilet.

[740.] De Pontici carminibus immerito laudatis.
5.743.1  Qui tua laudarint, mihi narras, carmina, magnis,
5.743.2   Credo, ut percellar, Pontice, nominibus.
5.743.3  Verum ego, sponte sua placeant ni cognita, spernam
5.743.4   Una cum magnis carmina nominibus. 744. [741.] Cononem merum Cecropidem contemnit.

5.760.3  Id mihi tam laeve tribuisti, Marce, negatum
5.760.4   Ut posset credo displicuisse minus. 761. [758.] In Nearchum beneficia sua commemorantem.
5.761.1  Cum tua tot memoras toties benefacta, referri
5.761.2   Nec tibi pro meritis aequa, Nearche, doles;
5.761.3  Crede mihi, perdis quidquid benefeceris et jam

5.772.3  Si quaerit moechos, video; sin quaerit amicos,
5.772.4   Cur matura aetas sordeat, haud video. 773. [770.] In Postumum futilia sua iterum atque iterum auribus inculcantem.
5.773.1  Sperno dicta semel, quae dicis, Postume; nulla est
5.773.2   Queis venus, ingenui mica nec ulla salis.
5.773.3  Quid cum eadem toties

5.783.1  Phyllis anus vetulo tibi, Postume, coepit ineptas
5.783.2   Blanda nec invito, dicere delicias.
5.783.3  Risit parvus Amor, gaudens canasque pruinas
5.783.4   Atque sua glaciem posse calere face. 784. [780.] De Ovidii Nasonis versibus judicium.
5.784.1  Ingenium admiror; sed enim, si dicere fas est,

5.786.4   Quae te nunc tristi dura supercilio,
5.786.5  Vix una interdum venientem voce salutat.
5.786.6   In te mutatum vidit, amice, nihil,
5.786.7  Sponte sed ipsa sua mulier mutatur in horas,
5.786.8   Alternatque omnes fluxa levisque vices.
5.786.9  Fluxa hercle atque levis; folio plumaque volante,
5.786.10   Et nebula et vernis mobilior

5.811.3  Verum aures vincunt oculi. Tibi credere nec vult
5.811.4   Lector, sed credit callidus ipse sibi. 812. [806.] Ad Quintum vitia sua minime videntem.
5.812.1  Qui sic est nequam, nequam ut sese putet ipse,
5.812.2   Non longo is nequam tempore, Quinte, manet.
5.812.3  Nequitiam qui nec sentit, quis tempore in ullo

at nummis vacua est, Fernande, crumena;
5.829.2   Ut caput est pulchrum, sed vacuum cerebro. 830. [824.] In Marcum sua in ludo praestantia superbientem Krša
5.830.1  Eximie in cunctis quod ludis, Marce, videris
5.830.2   Hoc tibi prae cunctis esse vir eximius.

Voce tua pugnae finem statuisse cruentae,
5.834.2   Servasse et geminum diceris, Eune, caput.
5.834.3  Miror ego, quemquam servatum voce poetae,
5.834.4   Qui nos saepe sua perdere voce solet. 835. [829.] In invidum. Krša
5.835.1  Invidet

5.915.1  Moribus innocuam pateris, malecaute, puellam
5.915.2   In scena lenae fungier officiis,
5.915.3  Et dominae fatuos ductare ac ludere amantes,
5.915.4   Arte sua vafrae ferre et opem dominae?
5.915.5  Nec metuis, ne quid discat, quod possit obesse
5.915.6   Insonti, mores perdere et innocuos?
5.915.7  Jamque aliquid credo didicit, non

922. [916.] (pon. inter varia) Monet Aulum, quid sentire debeat de Quinto cito carmina scribente. Krša
5.922.1  Nempe citus nimium sua scribere carmina Quintus
5.922.2   Fertur et idcirco spernitur, Aule, tibi.
5.922.3  Non est, Aule, citus nimium, labor attulit ingens
5.922.4   Cui, citus ut tardis cultior esse

5.931.5  Nec dubitas castos intra jactare penates
5.931.6   Turpia quae foedo in fornice verba sonant?
5.931.7  Scilicet expectas, justo ut flammata furore
5.931.8   Illa sua jubeat te procul ire domo?
5.931.9  Crede mihi, faciet; tibi non pacata pudorem,
5.931.10   Et famam stulte prodiget usque suam.

est, pulchri quiddam vidisse putavit,
5.942.4   Quamque animo finxit stultus amat faciem.
5.942.5  Nempe insanus amor condit sibi somnia: nec rem
5.942.6   Deceptus veram, sed sua visa cupit. 943. [937.] [  Mor. 9] In Varum risorem.
5.943.1  Vare, levis dicti levis est et gloria; risu
5.943.2   Ullus non

Ipsa nihil peccat, peccat lasciva juventus,
5.951.4   Illam quae sequitur, nec sinit esse probam.
5.951.5  Crede mihi, solas sequitur lasciva juventus,
5.951.6   Posse sua tandem quas putat arte capi:
5.951.7  Quasvis posse capi nec sperat, sed modo quas jam
5.951.8   Haudquaquam vere senserit esse probas.

in aerios. 977. [971.] Ad Gelliam. De Gargilio.
5.977.1  Dives Gargilius, sibi quam delegit, amicam
5.977.2   Addici penitus sub sua jura petit.
5.977.3  Quamque vocat dominam, sibi vult servire timentem
5.977.4   Uni, multo emptum munere mancipium.
5.977.5  Talem docta potes tu, Gellia, ferre, patique?

ausum te opponere, frater
5.979.4   Fraternum et nomen (proh scelus!) et patrios
5.979.5  Oblitus manes, maternam et barbarus umbram,
5.979.6   Confoditque, manu dissecuitque sua.
5.979.7  Triste leo, tygrisque, ursusque, at tristius, egit
5.979.8   Quum coecum in rabiem saevus amor, juvenis.

vecors imputet ipse suae. 985. [979.] In idem argumentum.
5.985.1  Si nihili est mulier, qui se vir subjicit illi
5.985.2   Sponte sua, quinam est? Nonne magis nihili? 986. [980.] "Uxorem immodicus ne serva, ne mala fiat".
5.986.1  Uxorem immodica serva ne, Postume, cura,

immani spernere corde tuos?
5.997.3  Nempe Deo ut totum se det, quicumque propinquos
5.997.4   Deserit, admiror, Pontice, magnanimum.
5.997.5  At quicumque uni servit sibi, qui sua tantum,
5.997.6   Cognatos temnens, commoda persequitur,
5.997.7  Odi ac detestor saevum, dignumque, relictis
5.997.8   Inter solivagas urbibus ire feras.

secus ac doleat si rusticus hoc, sibi fructus
5.1024.8   Quod ferat eximios non, nisi cultus ager,
5.1024.9  Et fatuo revocet questu saecla aurea, foetus
5.1024.10   Sponte sua tellus quum dabat omnigenos. 1025. [1019.] "Nil tibi metuis? Multa tibi metuo."
5.1025.1  Postume, nil metuis: metuo tibi multa vel ipsum

prodigus assidue.
5.1072.5  Ergo nil longis rationibus expedit unquam,
5.1072.6   Ni Ni] Krša: Nil Radelja sua uti possit damna videre magis. 1073. [1067.] In Ornitum semivirum.
5.1073.1  Permagno liquidam pretio vocem, Ornite, vendis,

probas, cuncta improbat: ipse videri
5.1087.6   Si tibi quid verum dixeris, illa negat.
5.1087.7  Nec cessat clamor, convicia, rixa, querelae,
5.1087.8   Dum trahat addictum sub sua jura virum.
5.1087.9  Heu bellum miseris deplorandum lamentis,
5.1087.10   Durius, heu, bello et longius Iliaco!

putet Lycidas, instante senecta
5.1139.6   Caepit qui carmen scribere floridulum. 1140. [1134.] In nostrum aevum. In sua tempora parum Musis accomodata. Krša
5.1140.1  Quis leget hoc nostri quodcumque est carminis aevo,
5.1140.2   Quo bona tot veterum carmina spreta jacent?

5.1144.4   Carmina et omnis erit cultus, amice, nihil. 1145. [1139.] In Varronem Varronem] corr. ex Varrum , sua carmina spernentem.
5.1145.1  Si mala sunt, scribo indoctus quae carmina, sperni
5.1145.2   Illa tibi, Varro, digna ego confiteor,
5.1145.3  Aut aliis potius (nam tu qui spernere

5.1174.5  Quae mihi adhuc misero penitus tinnire videntur,
5.1174.6   Pulsari et vocis verbere Stentoreae. 1175. [1169.] Ad Postumum nimis insulse sua gesta narrantem.
5.1175.1  Usque adeo insulse narras tua, Postume, gesta,
5.1175.2   Vel matri ut possis displicuisse tuae.
5.1175.3  Quid nobis, quorum nemo est, qui scire laboret,

mirare, fugit quod te istaec, Cinna, puella:
5.1197.2   Illa timet, pulchro quas jacis ore, faces,
5.1197.3  Atque tuos metuit, fulgentia sydera, ocellos,
5.1197.4   Unde sua intorquet spicula saevus amor,
5.1197.5  "Haec Cinnae Flaccus derisor". Vera putavit,
5.1197.6   Et laeto excepit pectore dicta senex.

5.1205.7  Poena sit haec illi: non quemquam obsistere, se se
5.1205.8   Scriptis ipse suis ne male dedecoret. 1206. [1200.] In Glauciam, illepida sua carmina mirantem. In Glauciam, sua carmina mirantem
5.1206.1  Miraris, quae tu scripsisti, carmina, scribi
5.1206.2   Nec melius quidquam, Glaucia, posse

5.1205.8   Scriptis ipse suis ne male dedecoret. 1206. [1200.] In Glauciam, illepida sua carmina mirantem. In Glauciam, sua carmina mirantem
5.1206.1  Miraris, quae tu scripsisti, carmina, scribi
5.1206.2   Nec melius quidquam, Glaucia, posse putas,
5.1206.3  Non, Maro si redeat, non, si

Neglecta interdum forsitan in tabula. 1227. [1221.] (pon. inter varia) Krša Innoxia Leonilla sua forma innumeris nocet. Leonillam sua forma innumeris nocere. Krša
5.1227.1  Quam nec pulchra Venus formoso vicerit ore,

1227. [1221.] (pon. inter varia) Krša Innoxia Leonilla sua forma innumeris nocet. Leonillam sua forma innumeris nocere. Krša
5.1227.1  Quam nec pulchra Venus formoso vicerit ore,
5.1227.2   Formosam nescit se Leonilla tamen,

5.1328.2   Stilponi, moneo, credite ne pueri.
5.1328.3  Nescit iter: spondere aliis quas pergit ineptus,
5.1328.4   Nunquam Castalio in vertice vidit aquas,
5.1328.5  Et sua quaesitis pro fontibus Hippocrenes
5.1328.6   Errans Letheo proluit ora lacu. 1329. [1322.] Valedicit sodali Cinnamo, sibi soli amico.

5.1331.1  Te ne parem quisquam bello pacique regendae,
5.1331.2   Infelix, qui te non regis ipse, putet? 1332. [1325.] Qualis sua elegia, qualia Volusii disticha. De sua elegia et Volusii epigrammate. Krša
5.1332.1  Non mea centeno constans elegeia versu

5.1331.2   Infelix, qui te non regis ipse, putet? 1332. [1325.] Qualis sua elegia, qualia Volusii disticha. De sua elegia et Volusii epigrammate. Krša
5.1332.1  Non mea centeno constans elegeia versu
5.1332.2   Longa est, ut questus nuper es, o Volusi.

5.1337.1  Quinte, impune licet nostras tibi carpere Musas.
5.1337.2   Musa, ego quam possim carpere, nulla tua est. 1338. [1331.] In Gaurum se patria sua jactantem.
5.1338.1  Saepe tua jactas patria te, Gaure, sed eheu
5.1338.2   Jactabit nunquam se tua te patria. 1339. [1331.*]

5.1351.6   Jactatorem alio dicet at esse modo. 1352. [1344.] In Glauciam. De falsa amicitia.
5.1352.1  Sors adversa nocetque, sua et fert commoda, quorum est
5.1352.2   Hoc primum, sanctae nomen amicitiae
5.1352.3  Mentitos longe quod submovet, ignis ab auro
5.1352.4   Ceu difflat, si quid vilius

verum
5.1431.8   Non opus est verbis, ast opus helleboro. 1432. [1425.] In Quintum, ingenium negligentem.
5.1432.1  Arma dedit sua cuique Deus: leporem pede jussit,
5.1432.2   Dente lupum, taurum cornibus eximie,
5.1432.3  Unguibus et rictu fulvum praestare leonem,
5.1432.4   Acri hominem nil ut non queat

1438. [1431.] In eumdem malum scriptorem.
5.1438.1  Qui fit, uti norim quae scribit Tullius; horum
5.1438.2   Possim, quae scribis, Glaucia, nosse nihil?
5.1438.3  An sua, quod fulgent manifesto in lumine sensa?
5.1438.4   An tua, quod coeca condita nocte latent? 1439. [1432.] In hominem inertem.

6.30.3   Nunc etiam tandem Livia nota suo est;
6.30.4  Quam simul ac vidi, fletu, pol, conjugis, inquam,
6.30.5   Pol, vatum sacro carmine digna fuit;
6.30.6  Digna sua aeternum servari in imagine, digna
6.30.7   Nulli non omni semper honore coli;
6.30.8  Praecipue nobis, munus memorabile, amoris
6.30.9  Haec quibus est, princeps, pignus imago

sibi Parthenope raptum flet, moestaque flebit
6.45.5  Dum Musas, mores dum colet illa bonos,
6.45.6  Dum spernet procerum vulgus, laudabit, avitam
6.45.7   Qui lucem, at clarus luce sua, decorat. 46. [44.] Ad Vincentium Karaphaeum in obitu Liviae optimae suae conjugis.
6.46.1  Fle, decet, extincta, Vincenti, conjuge; fleri

66. [64. III.]
6.66.1  Mengsius heic jacet, heu! Plorat Pictura, nec ullum
6.66.2   Esse unquam, reparet qui sua damna, videt. 67. [65. IV.]
6.67.1  Mengsius heic situs est, quo vivo vivere rursum
6.67.2   Et visus Raphael, quo moriente,

Vide in idem argumentum aliud epigramma inter Ludicra sub num.o 221. Radelja 2. Ad Quintum, cur sua carmina non edat poeta.
7.2.1  Quinte, rogas, mea cur non edam carmina? Dicam,
7.2.2   Edendis quia non sufficit ingenium.
7.2.3  Verum opus est aliud quiddam, tua, Quinte, crumena

7.48.5  Quare nil tribuam tibi posthac, nil mihi demam;
7.48.6   Dicam, quod res est: vici ego bis, socii. 49. Ad Quintum de Herophila, ut vocat, sua.
7.49.1  Nullius est, quam, Quinte, "tuam" tu dicis. Amatur
7.49.2   Innumeris, ullum non amat Herophile.
7.49.3  Innumeros inter nam, qui certatis, amantes

Illa viro lautas instruit usque dapes,
7.59.3  Et, si quando egeat, nummos praebere parata est;
7.59.4  Haud miror vetulam quod colit assidue.
7.59.5  Mirer, qui tantum se se ac sua commoda curet,
7.59.6   Haec quae non faciat, si coleret juvenem. 60. Ad Tullam. Lusus.
7.60.1  Tulla, ego prae flavo quam

solum,
7.66.8   Uri te flavo in Thyrside non modice. 67. Ad Varum ducta uxore maerentem. Lusus.
7.67.1  Ante alias odio est uxor sua cuique, quod uxor
7.67.2   Cuique sua est omnes notior ante alias.
7.67.3  Sic natura mali est: potis est ignota placere,
7.67.4   Nota eadem fuerit quo mage, respuitur.

non modice. 67. Ad Varum ducta uxore maerentem. Lusus.
7.67.1  Ante alias odio est uxor sua cuique, quod uxor
7.67.2   Cuique sua est omnes notior ante alias.
7.67.3  Sic natura mali est: potis est ignota placere,
7.67.4   Nota eadem fuerit quo mage, respuitur.
7.67.5  Haec, tantum visae dum captus amore

7.81.5  Felix! Rivalem haud metues: pulcher tibi soli,
7.81.6  Nunquam erit, ut Lycidas desinat esse tuus. 82. Ad Quintum, sua carmina ostendere nolentem.
7.82.1  Carmina, quae scripsti, gestisque ostendere multis,
7.82.2   Oratus precibus promere, Quinte, negas.
7.82.3  Plectam ego te ut meritus, poenam dabis et

7.129.5  Qui modo cum venit caeptum te abrumpere torvus
7.129.6   Jussit opus, tota et mente vacare sibi. 130. Ad Marcum de sua cum eo amicitia.
7.130.1  Ne quid, Marce, nimis: primus quod dicor, amicos
7.130.2   Inter postremus suspicor esse tuos. 131.

137. Ad Glauciam non re, sed verbis tantummodo officiosum.
7.137.1  Num quid opus, rogitavis. Nil, Glaucia, praeter amicum,
7.137.2   Sponte sua videat qui mihi quid sit opus. 138. Non.
7.138.1  Quas Lacedaemonii poscenti haud aequa Philippo,
7.138.2  Has tibi ego mitto

182. (pon. inter varia) Krša Ad Aulum, qui amando Lycorim, quam sibi finxit, non amat rem, sed sua visa. Ad Aulum, amore insanientem. Krša
7.182.1  Tu tibi finxisti, quam deperis, Aule, Lycorin:
7.182.2   Nec rem, crede mihi, sed

et ipse novus. 186. Hortatur amicum, ut Lycoridem deserat.
7.186.1  Surpsti colla jugo tandem, nec publica te res
7.186.2   Mole sua, nec te munia magna premunt.
7.186.3  Jam tuus es, dixi. Risit formosa Lycoris,
7.186.4   Et dixit: totus nunc erit ille meus.
7.186.5  Dii melius: pulchro subtraxti victor,

193. (pon. inter varia) Krša In idem argumentum.
7.194.1  Varro sponte sua, tu plurima saepe rogatus
7.194.2   Mi tribuis: dispar non ne vides meritum?
7.194.3  Donatur, tribuit quod Varro; quod mihi contra
7.194.4   Tu tribuis, multa venditur, Aule,

Rem parvam curat, negligit eximiam. 231. [230.] (pon. inter varia) Krša Ad Cinnam, sua carmina edere nolentem.
7.231.1  Carmina, quae scribis, ni sint mendosa, lepore
7.231.2   Prorsum omni et careant, atque sale ac venere,
7.231.3  Velles, Cinna, legi tandem et notescere

8.26.3  Idque adeo narras Lydae, quae mente sagaci,
8.26.4   Et miro nil non efficit ingenio,
8.26.5  Quodque alii frustra multa mercede docentur,
8.26.6   Ipse sua nullo sponte labore videt.
8.26.7  Quinte, aliam tibi quaere, istud quae credere possit:
8.26.8   Cogitur exemplo credere Lyda suo.

orta dies. 34. Ad Clementinam Rossiam Lyda reversa.
8.34.1  Clementina, vale, rediit mea Lyda, reverti
8.34.2   Illa suum vatem sub sua jura jubet.
8.34.3  Te colui Lydae cultor, nec gloria parva est,
8.34.4   Quod potui Lydae te statuisse loco.
8.34.5  Illi posthabeo quod te uni, qua mihi dempta

8.58.6   Queis soleo, incluso moenibus mundi Radelja , esse putes. 59. Ad Postumum. De sua erga Lydam et Rossiam benevolentia.
8.59.1  Lyda mihi cara est, cara est mihi Russa; puderet,
8.59.2   Utraque ni cunctis, Postume, cara foret.
8.59.3  Non pudet esse unum multis de

8.70.3  Quanam, inquis? Quidquid scripserunt, non mihi scriptum
8.70.4   Esse reor, prorsum tangere ne soleo. 71. Ad Lydam, de sua spe in ea laudanda.
8.71.1  Laude tua commune magis nil est, mea Lyda,
8.71.2   Te vates, omnis te celebrat populus.
8.71.3  Scis proprie sed enim communia dicere quam sit

8.80.5  Atque tuos sensus venturis prodere saeclis,
8.80.6   Et miram omnigenae pandere vim sophiae,
8.80.7  Quam licet occultes, nusquam non lumine claro
8.80.8   Sponte sua scriptis fulget in aureolis. 81. Ad Levinum, quommodo Lydae placere possit.
8.81.1  Lydam posse capi speras, Levine, venusto

8.102.5  Nec mihi tam doleo (crede hoc) nec tam mihi laetor,
8.102.6   Quam doleo, laetor quam, mea Lyda, tibi. 103. Ad Lydam, de Quinto, sua carmina ostendere nolente.
8.103.1  Lyda, rogas Quintum, quae scripsit carmina, promat;
8.103.2   Durus adhuc blandas respuit ille preces.
8.103.3  Dispeream at (vates vatum praecordia

8.122.2   Nec Lydae Tullam do tamen esse parem.
8.122.3  Cultores debet fortunae Tulla faventi,
8.122.4   Cultores debet, pol, mea Lyda sibi.
8.122.5  Parta sibi haec virtute sua; virtute parentum
8.122.6   Illa sibi, atque opibus tradita regna tenet. 123. Ad Lydam, de Tucca nequaquam ad loquendum excitando.

patior, quamvis, Puccine, locari
8.174.2   Astra super meruit laudibus eximiis.
8.174.3  Lauda, inquam, large quantum vis; conjuge nolo
8.174.4   Dicatur melior vir tamen ille sua.
8.174.5  Esse parem satis est: Lydam praecellere laude
8.174.6   Si possit, credo, non velit ipse suam.
8.174.7  Dic ergo: Ante omnes ceu Lyda est optima nuptas,

primum est, unum quod res sibi poscit, omittit,
8.175.4   Nimirum ut vesci largius incipiat.
8.175.5  Non videt id, natura ultro quod monstrat et ipsae
8.175.6   Sponte sua macrae quid faciunt pecudes. 176. Qua re nolit diutius laudare Lydam.
8.176.1  Multa equidem scripsi de te, Lyda optima; praestat,

8.179.3  Crede mihi, non te, verum in te mite ferendo
8.179.4   Ingenium, mores et probat illa suos. 180. Ad Lydam, cur ei legat ultro sua carmina.
8.180.1  Quid deceat, quid non, sic cernis, Lyda, latere
8.180.2   Ut te nil usquam posse rear vitii.
8.180.3  Curnam igitur, nulla fudi quae carmina cura,

8.181.3  Haec, tibi sponte lego quae incondita, scilicet a te
8.181.4   Unquam non paterer pol mea scripta legi. 182. Gaudet, sua carmina Lydae placuisse
8.182.1  Est operae pretium: non frustra carmina fundo
8.182.2   Irrita lascivis ludibrium Zephyris.
8.182.3  Lyda meas aliquid nugas putat esse; perire

8.191.5  Illa deum a pulchro jussit cessare labore,
8.191.6   Foedaque foeminea ducere pensa colu,
8.191.7  Haec me cessantem pulchro insudare labori,
8.191.8   Atque sua carmen scribere lege jubet;
8.191.9  Illa decus misero partum abstulit, haec mihi cogit
8.191.10   Me, sua dum perago jussa, parare decus.

8.191.7  Haec me cessantem pulchro insudare labori,
8.191.8   Atque sua carmen scribere lege jubet;
8.191.9  Illa decus misero partum abstulit, haec mihi cogit
8.191.10   Me, sua dum perago jussa, parare decus. 192. Ad Lydam, ne quemquam nimis miretur, aut spernat.
8.192.1  Nec mirare nimis quemquam, nec sperne, putato

8.254.3  Novi ego, quam recta est Lydae sententia: pravum
8.254.4   Quidquid et a recto discrepat, Aule, voco. 255. Lydam mire ipsam, mire sua dicta proboque.
8.255.1  An tua dicta probem, quod te probo; Lyda, probare
8.255.2   Te magis an soleam, quod tua dicta probo;
8.255.3  Id quidem ego haud possim, possim hoc sed dicere

8.268.7  Hanc probat, hac visa clamabit: Forma lepores
8.268.8   Una omnes, omnes una habet haec veneres. 269. Fore, ut sibi sua carmina placeant, si Lydae placuerint.
8.269.1  Quis novus hic languor subiit mihi pectus? Apollo
8.269.2   Num me, Calliope num mea deseruit?
8.269.3  Ut sacer ille animi posuit calor! Ut

8.271.1  Insulsus, magni legimus dum scripta Platonis,
8.271.2   Confestim incautis ingruit Orbilius,
8.271.3  Nectaris et fontem praeclusit, Lyda, rigavit
8.271.4   Atqua sua nostrum pectus amaritie.
8.271.5  Di magni! Potuit demi quid suavius, aut quid
8.271.6   Obtrudi contra tetrius, heu, potuit?

8.274.4   Mirari caram caram] coram Radelja forsitan esse parum. 275. Ad Guascum, de sua in Pizzelliorum domo colenda assiduitate.
8.275.1  Usque domus colitur quod mi Pizzellia, multi
8.275.2   Materies, video, sum tibi, Guasce, joci.
8.275.3  Sed domus usque coli dum mi

Atque colam memori mente animoque diem.
8.286.5  Salve, o lux auro mihi carior, obtigit una
8.286.6   Dulcis qua geminae fructus amicitiae;
8.286.7  Qua clarum audivi juvenem sua scripta legentem,
8.286.8   Miranti assedit qua mihi Lyda comes. 287. Fore ut Lydae eo ingenio, quo praedita est, perpetuo et magis in dies placeat

8.289.10  Hoc propter dolui frustratus, cum mea vota,
8.289.11   Et spes in ventos irrita cessit heri. 290. Lydam rogat, ut sua opera uti velit.
8.290.1  Nil mandas, mea Lyda, mihi, cupere omnia quem scis
8.290.2   Nempe tibi, atque aliquo velle placere modo,
8.290.3  Ingenioque tuo, multa et virtute, tuisque

mansura domi Lyda est, lecturaque mecum,
8.355.2   Ut solet, effusa si cadat imber aqua.
8.355.3  Id misso docuit famulo me; luce serena,
8.355.4   Venturus frustra, ne sua tecta petam.
8.355.5  Di faciant, saevos Auster ferat horridus imbres,
8.355.6   Sit mihi ut haec clara luce serena dies.

8.406.5  Quodque ibat vacua telum sine vulnere in aura,
8.406.6   Obvius ipse ultro scilicet excipiet. 407. Ad Lydam, ut sibi minime sua videnti loco speculi sit.
8.407.1  Cuncta videt, se se ipse oculus non cernit imago
8.407.2   Vera est humani scilicet haec animi.
8.407.3  Nempe videt, mea Lyda, alios, se non videt

8.449.6   Dicta queo decies dicta putare semel. 450. [449.] De Aegles ac Lydae forma.
8.450.1  Displicet Aegle aliis, Lydae placet. An sua forma
8.450.2   Quod formae objectu crescit ab oppositae? 451. [450.] Purgat se Lydae.
8.451.1  Quod similem dixi tibi prima

459. [458.] Ad Lydam, quae mulierem torvo vultu pulchram dicebat.
8.459.1  Nec mihi foeminea placeat vir, Lyda, virili
8.459.2   Nec mulier forma: laus sua quemque decet.
8.459.3  Quare istam, torvo Mavor cui spirat in ore,
8.459.4   Ut solita es, pulchram dicere parce, precor.
8.459.5  Te potius gaude non falsa laude probari,

471. [470.] De Lydae in summis laudibus modestia.
8.471.1  Lyda potest omnes, quotquot sunt, ore puellas,
8.471.2   Lyda potest omnes vincere mente viros.
8.471.3  Sponte sua gaudet sed cedere Lyda puellis,
8.471.4   Sponte sua gaudet cedere Lyda viris.
8.471.5  Ergo illam, quoties vicit, victaeque puellae,
8.471.6   Et victi certant semper amare

8.471.1  Lyda potest omnes, quotquot sunt, ore puellas,
8.471.2   Lyda potest omnes vincere mente viros.
8.471.3  Sponte sua gaudet sed cedere Lyda puellis,
8.471.4   Sponte sua gaudet cedere Lyda viris.
8.471.5  Ergo illam, quoties vicit, victaeque puellae,
8.471.6   Et victi certant semper amare viri.

credo equidem, fletu materna rigares
8.494.4   Non sine jucunda lumina laetitia.
8.494.5  Tali et felicem posses te dicere nato
8.494.6   Sic, matre ut felix dicitur ille sua. 495. [494.] Lydae a morbo recreatae gratulatur.
8.495.1  Qui tibi, Lyda, dolor nec opinus viscera torsit,
8.495.2   Percussit

8.498.1  Tam procul a populo quae vivis, Lyda, probari
8.498.2   Omni mirifice qui potis es populo?
8.498.3  Nempe tegi virtus cum summa est nescit et ipsis
8.498.4   Luce sua interdum fulgurat e tenebris.
8.498.5  Nube velut latitans multa sol, discutit umbras
8.498.6   Saepe tamen, claris noscitur et radiis.

fieri video, factum et jam saepe recordor:
8.513.4   Cur fiat, dicat Laelius ac Cicero. 514. [513.] Lydae fides placet auctori, etiamsi illi displiceant sua scripta. Lydam monet poeta, ne, si quid in suis carminibus minus placuerit, sibi celet. Krša
8.514.1  Lyda, nega placuisse tibi mea scripta; placebit

laudat. Krša
8.528.1  Reddidit Reddidit] Krša : Addidit Radelja Alcides Lydae sua pensa puellae,
8.528.2   Hoc Lydam, reddo cui mea pensa, voco.
8.528.3  Ille colu jussus lanam deducere, penna
8.528.4   At volucri carmen scribere jussus ego.

[620.] Ad Mariam Pizzelliam de ejus singulari in narrando lepore.
8.619.1  Quam narrans Glaucon a te, Pizzellia, distat!
8.619.2   Hic memorat, pingis tu mihi facta virum;
8.619.3  Hic sua dicta meas tantum dimittit in aures,
8.619.4   Tu, quae gesta, ipsis subjicit hercle oculis;
8.619.5  Hunc vix ferre queo, te miror; longus in omni est
8.619.6   Mi nimis hic,

moestum affigit terrae gravis; haec, ubi spirat,
8.623.6   Lenis, me sedes evehit in superas. 624. [625.] Dicit se Lydae iratum, eo quod parce opera sua utatur.
8.624.1  Imperiis me, Lyda, tuis qui posse putavit
8.624.2   Offensum irasci, fallitur egregie.
8.624.3  Irasci possem tibi rem si laevus ob ullam,

9.7.1  Atridas volui magnos et dicere Cadmum;
9.7.2   Solus amor pulsa de cythara sonuit.
9.7.3  Mutavi nervos Alciden ipse; sonabat
9.7.4   Sponte sua puerum sed Veneris cythara.
9.7.5  Ergo valete mihi heroes; mea cantat amores
9.7.6   Mi solos etenim sponte sua cythara.

9.7.3  Mutavi nervos Alciden ipse; sonabat
9.7.4   Sponte sua puerum sed Veneris cythara.
9.7.5  Ergo valete mihi heroes; mea cantat amores
9.7.6   Mi solos etenim sponte sua cythara. 8. De Gellia et Aulo altera sapienter, altero stulte amante.
9.8.1  Parce amat ac timide quod Gellia, non placet Aulo,

sed ardebant multo suffusa colore,
9.23.6   Frangebat nullus fortia membra dolor.
9.23.7  His, volo, vir similis mihi sit, tibi foemina, solem
9.23.8   Quae fugit, inque sua desidet usque domo.
9.23.9  Mollities decet hanc, robur decet, Aule, parentum
9.23.10   Clarus virtutem qui referat, juvenem.

veteres; quaere hoc tibi, Pontice, grandem
9.51.8   Esse parum fuerit; sis, volo, flexanimus;
9.51.9  Flexanimus fies, facies quemcumque loquentem,
9.51.10   Sensa animi expromat si sua, nemo tua. 52. [51.] Ad Ponticum, poetam emmendatum, at mediocrem.
9.52.1  Nempe carent culpa tua, Pontice, nec tamen in se

honos.
9.88.5  Dat chorus huic suavi cantrici praemia voci,
9.88.6   Divino vatis quae dedit ingenio. 89. [88.] De sua in re quaerenda negligentia.
9.89.1  Commoda divitiis, fateor, non parva parari,
9.89.2   Res dura est sed enim quaerere divitias,
9.89.3  Sacro praecipue vati, quem cantor Apollo

Cui genitor: Gnate, incolumi te, moenia versa
9.94.6   Numquam ego et Iliacas esse fatebor opes. 95. [93.] Dum cogitabat valedicere Musis, poeta ad sua carmina redit. (fragmentum)
9.95.1  Mens erat Ascraeo suspendere cymbala trunco,
9.95.2   Et procul aemonio pandere vela jugo,
9.95.3  Rura mihi, vallesque cavae, collesque supini,

solis fervente calore
9.99.10   Ignivomus gelidas Phoebus aduret aquas. 100. [98.] In captatorem.
9.100.1  Et suus est vultus, sua cuique et gratia flori,
9.100.2   Quisque tuas ornat, candida Flora, comas.
9.100.3  Sic vatum variant vultus, variantque colores,
9.100.4   Nec tamen hic multa laude, vel ille

103. [101.] De rei rusticae administratione.
9.103.1  Nil jactum semen tellus alat ubere gleba,
9.103.2   Tellurem fortis ni juvet agricola,
9.103.3  Agricolam et dominus cogat sua munia fungi,
9.103.4   Atque rei praesens consulat ipse suae;
9.103.5  Haec ni cuncta adsint, pleno tibi, Postume, cornu
9.103.6   Agrestes nunquam Copia fundet opes.

9.143.1  Thyrsi, cave; tibi qui felicis gaudia vitae,
9.143.2   Caram si ducas Phyllida, spondet amor;
9.143.3  Multa solet spondere, fidem sed fallit, inani
9.143.4   Et sua dat mendax verba ferenda Noto.
9.143.5  Thyrsi cave: nihil ast audis. Picer improbus aures
9.143.6   Usque tuas fidis obstruit, heu, monitis.
9.143.7  Perge, domum caram duc

clamorem quod tremefacta dedit.
9.153.3  Quidquid agat, quidquid dicat, ridetur: inepti
9.153.4   Quamvis nil faciat, fertur inepta tamen.
9.153.5  Infelix! Toties miserae cui non sua culpa,
9.153.6   Sed livor, mendax et nocet invidia. 154. [151.] [ = 292]
9.154.1  Ars, atque ingenium ad doctrinam

emissum repetat si rursus et illas
9.205.6   Expromat, queis nil non pote, blanditias?
9.205.7  Me miserum! Ut rursum spernar, rursumque fatiger,
9.205.8   Sponte dabo famulas in sua vincla manus. 206. [203.] Ad Quintum qui poetam amicitiae oblitum dixerat. Krša

9.256.2   Si variet, rursum possit et utilitas,
9.256.3  Nomine dic quovis alio, sed dicere amicos
9.256.4   Parce tamen; fiet vilis amicitia;
9.256.5  Si pecudum ritu quaeret sua commoda quisque,
9.256.6   Dumque juvat socium, consulet ipse sibi. 257. [254.] De vera amicitia.
9.257.1  Commoda vult aliis,

sua commoda quisque,
9.256.6   Dumque juvat socium, consulet ipse sibi. 257. [254.] De vera amicitia.
9.257.1  Commoda vult aliis, sua commoda negligit, Aule,
9.257.2   Quae non mentitur nomen, amicitia,
9.257.3  Quam nunquam praeit utilitas, at saepe secuta est,
9.257.4   Spreta nec aversam desinet usque

nullo Rullus amore calet.
9.269.3  Spretus amor furiis agitur, frendetque, fremitque,
9.269.4   Nec cantu indulget, sed gemitu et lacrymis,
9.269.5  Nec vatum in medio narrat sua vulnera coetu,
9.269.6   Sed procul in solis rupibus exululat. 270. [267.] De Scurrae fabula. De Scurra regia

non intellecta volabant.
9.277.10   Necquicquam campos dicta per aërios;
9.277.11  Nec potui rixae studio revocare calentem,
9.277.12   Post rixam rediit quo, puto, sponte sua. 278. [275.] Effusissimi imbris terror quid doceat vatem.
9.278.1  Effusum late coelo vidi agmen aquarum,
9.278.2   Mersum late

cur se intendat? Vires cur exerat omnes,
9.353.4   Gloria ubi parvo magna labore venit?
9.353.5  Lauda igitur, sed enim parce; prudensque caveto,
9.353.6   Virtutem merces ne sua diminuat. 354. [351.] Ad Phyllim, ne Roma abeat.
9.354.1  Parce viae; patriam propera nec visere, Phylli,
9.354.2   Et Tiberim

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report