Your search found 687 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 235-270:

Integer alterius merito Paradise parentis,
Serpentum secure dolo: gratissime salve
Virginis Aurorae Phoebique sequentis horizon.
O natale solum mihi nubis imagine visae
Augustae matris! Purae vos tecta puellae
Parva quidem salvete, Dei sed grande theatrum
Carnem assumpturi!” Nequit gravis ista loquentem
Ecstasis Eliam: immoto qui corpore forsan,
Sustinuit plures abstracti pectoris horas.

sed Thracia postquam
Saevities voluit Scythica confundere Luna
Humanae lumen mentis, Regina calescens
Sedis honore suae Virgo regione paterna
Extulit et volucres domui sacrae addidit alas.
Tecta volant: illis et quae meliora 775 meliora : meliore parabat
Obsequia, Adriacis Virgo vicina procellis
Tecta facit terrisque locat quibus impiger undis
Tarsia Flumigenas

paterna
Extulit et volucres domui sacrae addidit alas.
Tecta volant: illis et quae meliora 775 meliora : meliore parabat
Obsequia, Adriacis Virgo vicina procellis
Tecta facit terrisque locat quibus impiger undis
Tarsia Flumigenas transmittit ad ista Liburnos
Limina, mirantes volucris portenta sacelli.
“Unde profecta? Quibus pennis? Duce, tramite quali,
Qua causa in

est, qui dulce sinistra
Augustae matris pondus spectatur in ulna. 32.
Iam tamen hoc vestro, quaeso, concedite vati
Pierides: memorata mihi cum tecta parentis
Virgineae, patrias poscunt tantisper in oras
Castalios, queis vena mihi Parnassia turget,
Ferre ignes. Vester ne sit mihi spiritus aequa
Laude minor, patriis tendam, date barbita saxis.

Obsequium quod nulla dedit: libravit utrumque
Nympharum nuruumque decus; sed pectoris anceps
Anna voluntatem matris submisit habenis. 40.
Tecta paternorum coleret licet Anna penatum
Assidua; at patrios non luserat aequa tribules
Virtutis formaeque fides (nam grande latentis
Est pretium formae: metuentis publica maius
Virtutis decus est lustrataque

44.
Interea pius Antistes, cum terna quotannis
Iudaeae populos festiva frequentia templo
Sisteret, ut sanctos Mariae advenisse parentes
Novit, avitorum tunc tecta subire penatum
Urbe sacra solitos, accedere gratus eosdem
Gaudebat, placido semper sermone requirens
Multa super Nata, Natae super indole multa.
Divinumque aperit, memoratque parentibus ille

Est locus in templo, genti interdicta profanae
Area, praeclarum sacris confine tiaris
Vestibulum, quo secta suis domicilia muris,
Quinque super denis graduum sublimia saxis
Obvia lustrati scandebant tecta tribules.
Foedus adorabat nequaquam hic Numen Apella,
Iustitiae legalis inops, sed munda subibat
Turba locum, pietate calens, ubi Codice legis
Et Vatum antiquis oracula prodita fastis

22.
Supremo graduum, vestitus epomide sacra,
Pontificum summus, cidari byssoque tiarae
Insignis, stabat Simon, augusta paratus
Sub tecta illustrem proavis inducere Natam.
Hic iurata Deo stetit inferiore triennis
Virgo gradu; nec matrem ultra, sanctumque parentem
Respiciens, ter quinque uno velut impete velox,
Alta oculi ad nictum graduum

Et magis aethereo caluit pusilla Tonante
Virgo, foret propriae quam vimine clausa volucris
Libertatis amans: caveam cum deserit ista,
Arbore vicina residens sua vimina saepe
Respicit et blanda affatur mala tecta querela.
Noluit ista suae Virgo memor esse parentis
Consecrata Deo: timuit ne pectoris imum
Divideret lumen. “Lucis non secta requirat
Hunc acies,” inquit, “certo quae vulnere figit,

omnes
Cognatae augustos vultus cognoscere nymphae. 29.
Interea Virgo, praesto quam ex aethere lapsus
Visu hominum procul atque intra sua tecta morantem
Scire dedit genius quae sors, quae regia stirpis
Nobilitas pietasque viri, quem caelica lectum
Signa palam, vitae comitem dixere maritum,
Divinis, hac mente frequens, parere vovebat

Quem statuit Deus, ingratum nequit esse tuenti
Divini iustum placiti 1004 placiti: aplciti , si nupta iugalem
Observo demissa meum. Iosippe, rogandus
Es mihi, cum fatis cedant mihi tecta paternis
Debita, ubi muris sublimibus eminet alta
Nazareth: haec hortus iungit sibi laetus opaca
Arbore, quas inter (memini bene) sueverat umbras
Anna parens multis tempus consumere votis

blanditur saltibus Agno. 43.
Hoc motu attonitam divus subit ardor Elisam
Implevitque animum, quo mox agnovit eandem
Esse nurum, quam visuram sua tecta minister
Numinis asseruit Gabriel. Hinc talibus illa
Certa notis sacrique magis secura recenti
Flaminis afflatu, promisso hanc Principe plenam
Miratur Matrem cognataque viscera purae

Virgo
Festinans Hebrona subit cognataque visit
Atria et umbrantem Levitica limina palmam
Praeterit, occulta vi terque quaterque moveri
Observasse ferunt et flores mittere, grato
Hospita tecta super subiectaque limina nimbo.
Insolitùm sparsos flores motumque stupentes
Indigenae, erecti vultum, mirantibus altum
Palmae apicem sortiti oculis, pro floribus ortos
Successisse vident fetus tenerosque

parantis
Officium non lentus agat provisor: iturae
In propria excelsae cessura cibaria matri
Sedulus adferri iubeat flammisque probari.
Zacharius monitus properat gravidaeque paterna
Tecta petiturae Nymphae mandavit edulem
Opportuna viae replere ad prandia peram.
Multa senex famulaeque dabant et plura dedissent.
Parca cibi sed Virgo levi non munere spreto
Corporis exhaustas consueta

Atque viae postrema dies, cum saucia curis
Virgo animi purum validis turbare serenum
Triste legebat iter, tacito dum pectore versat:
“Iosippo quid mentis erit, tribus hospita lunis
Tecta ubi trivisse expendet fetuque trimestri
Agnosci facilem, tumidum sine coniuge ventrem
Aspiciet? Quantus mentem huic prosternet amaror?
Omnipotens caeli genitor! Me forte putabit
Coniugii laesisse fidem

Huic ego me fidei nimium secura reservo.”
His animosa viae reliquum iucunda peregit. 12.
Attigerat casto tandem servata marito
Tecta. Lares patrios Iosippum ingressa salutat;
Temporis et veniam reditumque morata precatur:
Atque iterum parere avidam dominique virique
Obsequio sisti promptamque reponere cassos
Servitii, cui longa data

Atque iterum parere avidam dominique virique
Obsequio sisti promptamque reponere cassos
Servitii, cui longa data absentia, menses.
Iosippus reducem gratus non impare sponsam
Excipit affatu seque ad sua tecta reversam
Ut dominam, non ancillam, cui tempore lapso
Absenti nequiisse suo prodesse labore,
Se maerere inquit; tempus optare, priores
Quo redimat vacuas studiis servilibus horas.
Hoc

constat non esse ream. Committe Tonanti
Quidquid id est certusque puta, vis illius ista est.
Et memini (nec adhuc illum revolutus ad axem,
Vel semel est Phaëton) post connubiale reversus
Auspicium, cum tecta patris suaque ora subivi,
Talibus extrema monitum se noctis in umbra
Asseruit (sive illa forent insomnia, sive
Caeli aliquod flamen) nato quae contigit uxor,
Prolis erit sine patre parens: nil dixerat

erat atque sui generis primarius author.
Quaevis 930 quaevis: quaenis bellorum post tot discrimina, clades,
Excidia, importata aliis domicilia terris
Postque novos reditus ignota ad tecta paterni
Climatis, authorem stirpisque tribusque tenebat
Posteritas memor, idque aequa ratione Tonantem
Disposuisse patet: cunctis dum nota vetustae
Gentis origo foret, propriam missurus in orbem

censum
Et proprios coram tribuum distinguere vultus
Postulat Ausonius qui colligit aera minister.
Bethleme est nobis communis utrique petita
A Iesse genitore domus, quae murice regum
Tecta olim, nunc tecti expers. Illa urbe Latinis
Imperiis nos stare decet: tribus altera quosvis
Sanguinis externos illuc vetat ire nepotes.
Nos vero decimus proavitis sistere tectis
Debebit mensis; te illius

supremos
Postibus angustis, stipula cannaque palustri
Protectis, humiles mortalis imagine vultus
Concessit sors laeta Deos. Ubi mersa paludem
In luteam de monte vident, quae sicca stetere
Tecta prius, spectant proprii pia limina tecti
Et superesse stupent aliarum labe domorum.
Illa vetus dominis et iam casa parva duobus,
Vertitur in templum. Pelignus talia vates
Dum commenta dabat, veram Iudaea

lares. Manet illa aevumque manebit
In reliquum: lateres nudos cinxere columnae,
Cultaque votivis nigrescunt limina flammis.
Artant dona tholos, stellis laquearia fulgent,
Gemma tegit postes aurataque tecta videntur,
Caelataeque fores adopertaque marmore tellus.
Quaeque prius pauper, regum nunc dives abundat
Muneribus domus et summis se molibus aequat,
Reptantesque ruunt illius ad oscula gentes.

Bethlem, laetare! Tuis iam postibus haeret
Admittique suis Davidis postulat heres
Non falsus rectis: aperi tua limina, Bethlem,
Iesseumque datis portis admitte nepotem!
Proh dolor! Immitis Bethlem, crudelia tecta!
Infelix regio, tantus tibi spernitur hospes:
Reicis urbe sua depulsum ad bruta Tonantem.
Iosippus siquidem Solymis digressus ab oris
Molle legebat iter facilique labore diurnum

Aliger, exurgit trepidans monitaque pericli
Coniuge compositis dubio non aethere iussae
Quae poterant apta esse viae, non visus abivit.
Tunc altus sopor urbis erat; quare ille nec unum
Vicinum quem tecta dabant affatus amicum,
Ne qua viae fieret mora, vel deprensa pateret
Causa fugae, tellusque fugae praefixa. Volentem
Terga sequi, ignarum biviis ut falleret hostem,
Urbe volat; puerum et matrem per devia

Rurales, illos si forte domestica rerum
Prodire in campos et rura subegit egestas,
Quaerere regalem praedam: tamen omnia frustra
Experti speque abiecta vestigia torquent
Ad Solymaea, quibus digressi tecta, docentque
Iussam ausis tentare necem frustrato ut omnis
Quaesiti labor infantis remque ordine pandunt. 44.
Hic princeps augere metum

parabit
Initium ferale error primumque recentes
Destinat ad caedem fetus, ut postea vulgus
Impius in reliquum ferro grassetur et igni!”
Nulla timoris erant, luctusque ignara parentum
Tecta, quibus teneri torquebant ubera nati.
Non alius status urbis erat, quam Marte secundo
Hostis Arabs, aut Assyrius si moenia victor
Scanderet et victis instaret acinace muris.

Immitis Iudaea, tuis, evasimus enses
Regis inhumani. Nos hac subsistere terra
Quis prohibet tutisque Petrae considere tectis?
Nos multo iam sole vagos annona reliquit
Annonaeque fides, pretium. Si tecta subire
Haec liceat, servire meum dabit ista laborem
Hospitibus non dura suis urbs, unde petito
Concidet haec rerum praesens angustia lucro.
Urbs domui cognata meae sanctisque Boozi

Forma tuas coluit ripas, quibus oris imago
Tam fallax ac numen erat; novus exul arenas
Iam versat quoque, Nile, tuas, humana sed oris
Si facies neget esse Deum, meminisse, Canope,
Te cupio: si tecta feris peregrina colebas
Numina, quid prohibet, Numen sub carne latere
Humana? Totum fuit id si fabula mendax,
Nec fera, nec numen, nulla hic mendacia: verus
Hic puer et Deus est, quem tu lare protegis,

istis
Phoebopolis voluit sedes diuturnior astris.
Moenia subiectae duris haec fustibus olim
Isaciae struxere tribus: haec saxa levavit
Aptavitque gemens, haec Numinis hospita pressus
Tecta laboravit Iuda ignarusque futuri
Exulis appositos sua fixit ad otia muros 858 muros: muras .
Et bene stat, summi titulum quod praeferat astri,
Phoebopolis: vestrae hanc luci

istis reddatur gratia saxis,
Quam fortasse dato misit iam marmore Nilus. 34.
Phoebopoli iam gratus erat prius almus adiret
Quam sua tecta infans; cui is praemisit ad oras,
Seu certi adventus signum, seu nominis aeque
Fragrantis specimen, fuerint seu praevia dignae
Praemia mercedis, sudantes balsama virgas.
Hos etenim dans iura duci regina

Sopito visus reditumque spoponderat Ales,
Mente pia versat susceptaque verba per umbras
Praeceptum caeleste putat. Votoque pudicae
Agnoscentis idem monitum caeleste maritae,
Propria deserto meditatur tecta Canopo. 38.
Tempus erat, quo non pridem per rura solutus
Segnior admisit riparum vincula Nilus,
Phoebus in autumnum cum declinaret et

Casiotida Phoebo
Atque plagas quas nunc etiam Hagarena profanat
Posteritas, curvo videre in litore turres
Ascalis alta tuas, male fortunata nefandum
Enixa Herodem; licet tibi regibus apta
Tecta daret, sed quae propriis tumulata ruinis
Vile iacent nullum positoris habentia nomen;
Cum tamen a morum et scelerum feritate profecta
Duratura tuis stat adhuc infamia muris.

completurus adit socioque parentis
Nomen habente viro sacros consumat honores.
Ut tenor expletus legis, Galilaea reversi
Rura petunt, lux iamque prior confecta parabat
Colligere hospitio lassos; queis tecta subire
Caelestis soboles, longum expectata vetabat.
Haec etenim, postquam Solymis exire parenti
Mens fuerat, petiit sibi permittente licere
Matre profecturis actutum in propria iungi

quae solum deerat, acerbis
Virginea aerumnis aptaret tempora zonae. 30.
Auditis nati poenis, quas cominus ipse
Vidit Ioannes rediensque in tecta dolenti
Nuntius exposuit matri. Pressisset opacas
Lux ubi prima umbras, moriturae prolis amato
Discipulo stipata, gemens lacrymasque profundens,
Aede migrat Virgo, fidus cui iunxerat ardor

It contenta novo committere membra sepulchro.
Hinc Arimathaeo gratis pro funere dictis
Vocibus Heroi, Solymam cum prolis amato
Et plorante unum dulcemque vocante Magistrum
Discipulo, consueta urbis sub tecta recedit
Expectatque gemens donec sol tertius axe
Prodeat et fidei constans, Acheronte subacto
Signa triumphantis videat victricia nati.

dabit esse relictae,
Matris certa fides indemnia pignora telae.” 12.
Haec effata pii componit licia texti
Implevitque sinum rediensque in tecta calebat
Igne novo, referens divinae insignia flammae.
Christicolis demum sindon ea tradita natis
Durat adhuc: visa neque patris imagine socors
Natorum est pietas: stat adhuc Allobrogis orae

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report